Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
  • Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 14:23
  • Data zakończenia: 12 czerwca 2025 14:25

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakim akronimem określa się technologię 3D, opartą na ekstruzji materiałów termoplastycznych?

A. FDM
B. SLS
C. SLA
D. DLP
FDM, czyli Fused Deposition Modeling, to technologia druku 3D skupiająca się na ekstruzji materiałów termoplastycznych. Proces polega na stopniowym nakładaniu cienkich warstw materiału, który jest podgrzewany do stanu płynnego, a następnie schładzany, tworząc solidne struktury. FDM jest jedną z najpowszechniej stosowanych technik druku 3D w przemyśle oraz w edukacji, ze względu na jej dostępność oraz niski koszt eksploatacji. Materiały takie jak ABS, PLA czy PETG są często wykorzystywane, co sprawia, że technologia ta jest wszechstronna i znajduje zastosowanie w prototypowaniu, produkcji części zamiennych oraz wytwarzaniu modeli koncepcyjnych. W kontekście standardów branżowych, FDM jest zgodne z wieloma normami jakości, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla przemysłu motoryzacyjnego, lotniczego oraz medycznego. Przykłady zastosowań obejmują zarówno prostą produkcję modeli, jak i skomplikowane komponenty funkcjonalne, które mogą być wykorzystywane w rzeczywistych aplikacjach.

Pytanie 2

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. Klejarka agregatowa
B. Spirala
C. Zszywacz druciany
D. Niciarka
Zszywarka drutem to narzędzie optymalne do łączenia wkładów z okładkami w oprawie zeszytowej, ponieważ zapewnia trwałe i mocne połączenie, które jest istotne w kontekście użytkowania zeszytów. Proces zszywania drutem polega na przeprowadzeniu drutu przez papier okładki oraz wkładu, co pozwala na ich stabilne zespolenie. Zszywarki drutowe dostępne są w różnych formach, w tym mechanicznych oraz elektrycznych, co umożliwia dobór odpowiedniego narzędzia w zależności od skali produkcji. Zastosowanie zszywarki drutem jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży introligatorskiej, gdzie trwałość i estetyka oprawy są kluczowe. Często wykorzystywana jest w większych drukarniach oraz warsztatach introligatorskich, gdzie wymagane jest wysokiej jakości wykonanie. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, które zalecają użycie zszywki o odpowiedniej grubości oraz jakości, co wpływa na finalny efekt wizualny oraz funkcjonalny zeszytu.

Pytanie 3

Jaka powinna być idealna rozdzielczość bitmapowych elementów plakatu A1, gdy jest on drukowany na ploterze wielkoformatowym?

A. 150 dpi
B. 200 dpi
C. 300 dpi
D. 100 dpi
Optymalna rozdzielczość dla elementów bitmapy plakatu A1 drukowanego na ploterze wielkoformatowym to 300 dpi. Taka wartość rozdzielczości zapewnia wystarczającą szczegółowość i jakość obrazu, co jest niezbędne w druku wielkoformatowym, gdzie z bliska oglądane są szczegóły. Przy takiej rozdzielczości plakaty mają intensywne kolory oraz wyraźne detale, co jest kluczowe dla profesjonalnych prezentacji i reklam. W praktyce, podczas projektowania grafik do druku, warto kierować się zasadą, że dla wydruków w formacie A1 (594 x 841 mm) 300 dpi przekłada się na obraz o wymiarach 7016 x 9933 pikseli. Stosowanie tej wartości jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co potwierdzają różne standardy, w tym ISO 12647 dotyczące kolorów w druku. Należy również pamiętać, że wykorzystanie wyższej rozdzielczości niż 300 dpi nie przynosi znaczącej poprawy jakości na dużych formatach, a jedynie zwiększa rozmiar pliku, co może wpływać na wydajność procesów druku.

Pytanie 4

Jak długo potrwa wydrukowanie 20 banerów o wymiarach 3 x 4 m, jeśli ploter wielkoformatowy ma wydajność 6 m2 na godzinę?

A. 24 h
B. 12 h
C. 20 h
D. 40 h
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych błędów w obliczeniach. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 godzin lub 12 godzin mogą być wynikiem błędnego zrozumienia wydajności plotera. Możliwe jest, że osoba odpowiadająca na pytanie mogła obliczyć czas dla mniejszej liczby banerów lub zignorować całkowitą powierzchnię, skupiając się jedynie na wymiarach pojedynczego banera. To podejście prowadzi do nieprawidłowych wniosków, ponieważ w przypadku złożonej produkcji, jak drukowanie banerów, zawsze należy uwzględnić zarówno liczby, jak i powierzchnię. Odpowiedzi takie jak 24 godziny mogą wynikać z błędnego obliczenia powierzchni całkowitej lub niewłaściwego podziału przez wydajność. Istotne jest, aby zrozumieć, że w obliczeniach dotyczących produkcji wielkoformatowej kluczowe są zarówno wymiary, jak i pożądany wynik końcowy. W praktyce branżowej, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do opóźnień w realizacji zleceń, co negatywnie wpływa na relacje z klientami i rentowność firmy. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty oraz weryfikować obliczenia, aby uniknąć kosztownych błędów.

Pytanie 5

Który z poniższych typów plików jest najlepszy do cyfrowego druku?

A. ASF
B. GIF
C. AVI
D. PDF
Formaty plików takie jak AVI i ASF są przeznaczone do przechowywania danych wideo i audio, co czyni je nieodpowiednimi do druku cyfrowego. AVI (Audio Video Interleave) to format multimedialny, który łączy dane dźwiękowe i wideo w jednym pliku, jednak nie posiada on możliwości edytowania zawartości w kontekście druku. Z tego powodu, nie może być wykorzystany do tworzenia dokumentów wymagających precyzyjnego układu graficznego. Podobnie, ASF (Advanced Streaming Format) jest formatem przeznaczonym głównie do przesyłania strumieniowego multimediów i nie jest przystosowany do reprezentacji statycznych dokumentów, co wyklucza jego zastosowanie w kontekście druku. Co więcej, format GIF, chociaż powszechnie używany w Internecie do animacji i prostych obrazów, nie jest odpowiedni do druku ze względu na swoją ograniczoną paletę kolorów oraz niską rozdzielczość. GIF obsługuje jedynie 256 kolorów, co znacząco obniża jakość obrazów przeznaczonych do druku. Takie pomyłki wynikają często z niepełnego zrozumienia różnorodności formatów plików i ich przeznaczenia. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego formatu do druku jest niezbędny dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu, a niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów z jakością oraz profesjonalnym wyglądem wydruków.

Pytanie 6

Aby przygotować wydruki do dwóch dwustronnych potykaczy w formacie A2, konieczne jest zrealizowanie

A. czterech plakatów o wymiarach 420 x 594 mm
B. ośmiu plakatów o wymiarach 700 x 1 000 mm
C. dwóch plakatów o wymiarach 594 x 841 mm
D. sześciu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm
Wybór innych wymiarów plakatów prowadzi do nieporozumień związanych z wymogami produkcyjnymi i logistyką druku. W przypadku odpowiedzi dotyczących dwóch plakatów o wymiarach 594 x 841 mm, warto zauważyć, że to rozmiar formatu A1, a nie A2, co jest zasadniczym błędem, ponieważ każdy potykacz formatu A2 wymaga dokładnie odpowiednich wymiarów plakatu. Ponadto, przy wyborze sześciu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm, w ogóle nie uwzględnia się faktu, że te wymiary również nie odpowiadają formatowi A2 i tym samym nie są kompatybilne z wymaganiami dla potykaczy. Z kolei wybór ośmiu plakatów o wymiarach 700 x 1 000 mm jest również mylny, ponieważ te wymiary są większe niż potrzeba, co prowadzi do marnotrawienia materiałów oraz zwiększenia kosztów druku. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że dobór odpowiednich wymiarów jest nie tylko kwestią estetyki, ale także efektywności produkcji. W branży druku i reklamy ważne jest, aby posiadać nie tylko wiedzę teoretyczną na temat formatów papieru, lecz także praktyczne umiejętności związane z ich zastosowaniem, co pozwala na optymalizację procesów i minimalizację kosztów produkcji. Niezrozumienie standardów i dobrych praktyk może prowadzić do wyraźnych nieporozumień i strat finansowych.

Pytanie 7

Jakie urządzenia są konieczne do wykonania naklejki w formie liścia o średnicy około 250 cm?

A. Drukarka cyfrowa i krajarka jednonożowa
B. Naświetlarka CtP i złamywarka kasetowa
C. Drukarka elkograficzna i ploter rysujący
D. Ploter wielkoformatowy i ploter tnący
Wybór plotera wielkoformatowego oraz plotera tnącego jako niezbędnych urządzeń do wykonania naklejki w kształcie liścia o średnicy około 250 cm jest jak najbardziej właściwy. Ploter wielkoformatowy pozwala na drukowanie dużych grafik w wysokiej jakości, co jest kluczowe w przypadku dużych naklejek, które muszą być estetyczne i wyraźne. Dodatkowo, ploter tnący umożliwia precyzyjne wycinanie kształtów, co w tym przypadku jest istotne, aby uzyskać odpowiedni kontur liścia. W praktyce, takie połączenie technologii pozwala na efektywną produkcję naklejek reklamowych, dekoracyjnych czy informacyjnych na wszelkiego rodzaju powierzchniach. W branży reklamowej oraz graficznej standardem jest użycie tych dwóch urządzeń, co znacząco zwiększa możliwości produkcyjne oraz jakość wyrobów. Warto również zaznaczyć, że dobór odpowiednich materiałów do druku oraz cięcia, takich jak folie samoprzylepne, wpływa na finalny efekt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie produkcji grafiki wielkoformatowej.

Pytanie 8

Jakiego typu nośnik barwiący powinien być zastosowany do drukowania cyfrowego na materiałach wystawionych na długotrwałe działanie czynników atmosferycznych?

A. Tusz UV
B. Farba wodna
C. Suchy toner
D. Taśma barwiąca
Wybór nośnika barwiącego w kontekście długotrwałego narażenia na czynniki atmosferyczne wymaga znajomości właściwości różnych technologii druku. Suchy toner, używany w drukarkach laserowych, jest skuteczny w zastosowaniach biurowych, jednak jego trwałość na zewnątrz bywa ograniczona. Toner nie jest optymalny w warunkach silnego nasłonecznienia czy wilgoci, co prowadzi do blaknięcia kolorów i degradacji wydruków. Z kolei taśma barwiąca, która jest używana głównie w druku termotransferowym, także nie zapewnia odpowiedniej odporności na trudne warunki atmosferyczne. Wydruki wykonane taśmą barwiącą mogą szybko się ścierać lub blaknąć pod wpływem słońca oraz deszczu. Farba wodna, choć jest ekologiczna i bezpieczna, ma swoje ograniczenia w kontekście odporności na czynniki zewnętrzne; często wymaga dodatkowych warstw ochronnych i nie jest wystarczająco trwała w długotrwałym narażeniu na działanie warunków atmosferycznych. Przy wyborze technologii druku należy kierować się nie tylko ceną, ale przede wszystkim zastosowaniem i warunkami, w jakich materiały będą używane, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i trwałości wydruków.

Pytanie 9

Jakie pliki służą jako baza danych do dostosowywania zaproszeń w drukarni cyfrowej, umożliwiając ich bezpośrednie użycie?

A. DWG, SVG
B. MPEG, TIFF
C. XLSX, CSV
D. JPG, GIF
Inne wymienione odpowiedzi nie są odpowiednie dla procesu personalizacji zaproszeń. Format DWG, używany głównie w programach CAD (Computer-Aided Design), jest przeznaczony do rysunków technicznych i nie nadaje się do przechowywania danych osobowych czy informacji wymaganych do personalizacji zaproszeń. Z kolei SVG, będący formatem grafiki wektorowej, służy do opisywania obrazów, ale nie jest praktyczny w kontekście przechowywania danych tabelarycznych. JPG i GIF to formaty graficzne, które przechowują obrazy rastrowe, ale nie zawierają struktury danych, która jest niezbędna do efektywnej personalizacji dokumentów. MPEG jest formatem plików wideo, który również nie znajduje zastosowania w kontekście danych do zaproszeń. TIFF, choć jest formatem graficznym wysokiej jakości, podobnie jak JPEG i GIF, nie służy do przechowywania danych w formie tekstowej czy tabelarycznej. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakikolwiek format graficzny może być użyty do efektywnego zarządzania danymi, co prowadzi do nieporozumień w kontekście zadań związanych z drukiem. Przy personalizacji zaproszeń podstawowym wymaganiem jest posiadanie danych w formie, która umożliwia automatyzację i precyzyjne wstawienie informacji do gotowych szablonów, co osiąga się tylko przy użyciu odpowiednich formatów jak XLSX czy CSV.

Pytanie 10

Aby otrzymać składki o formacie A5, należy podzielić arkusz papieru SRA3

A. 3 razy, prostopadle
B. 4 razy, równolegle
C. 2 razy, prostopadle
D. 2 razy, równolegle
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 3-krotnie, prostopadle, 4-krotnie, równolegle czy nawet 2-krotnie, równolegle, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad dotyczących podziału arkuszy papieru. Zgięcie arkusza SRA3 w sposób zaproponowany w odpowiedzi 3-krotnie prostopadle prowadziłoby do stworzenia zbyt małych kawałków, które nie odpowiadają wymaganym wymiarom A5. W rzeczywistości, za pierwszym razem zgięcie skutkuje utworzeniem formatu A4, a kolejne zgięcie musi być wykonane prostopadle, aby uzyskać dwa równe arkusze A5. Wybór 4-krotnego zgięcia równolegle, z kolei, prowadziłby do nieodpowiednich wymiarów, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami efektywnego cięcia w poligrafii. Błędne podejścia mogą wynikać z nieporozumień dotyczących orientacji arkusza papieru oraz z braku wiedzy na temat standardów formatu A5, który jest częścią międzynarodowego systemu ISO. Warto podkreślić, że każdy proces zginania czy cięcia powinien być starannie zaplanowany, aby uniknąć marnotrawstwa materiałów i osiągnąć optymalne efekty produkcyjne. Tylko przez właściwe zrozumienie tych zasad można efektywnie wykorzystać zasoby i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 11

Oznaczenie kolorów w druku 2+2 wskazuje, że realizowane odbitki reprodukcyjne będą drukowane

A. jednostronnie w dwóch kolorach
B. jednostronnie w czterech kolorach
C. dwustronnie, dwoma kolorami z każdej strony
D. dwustronnie, jednym kolorem z każdej strony
Podane odpowiedzi 1, 2 i 3, choć mogą wydawać się logiczne, opierają się na błędnym rozumieniu oznaczenia kolorystyki druku. Przykładowo, odpowiedź sugerująca jednostronny druk dwoma kolorami pomija kluczowy aspekt, jakim jest możliwość dwustronnego zadrukowania dokumentu, co jest istotne w kontekście efektywności kosztowej i oszczędności materiałów. W przypadku odpowiedzi dotyczącej czterech kolorów jednostronnie, należy zaznaczyć, że oznaczenie 2+2 jasno wskazuje na zastosowanie dwóch kolorów na każdej stronie, co naturalnie wyklucza możliwość użycia czterech kolorów w tej samej konfiguracji. Dodatkowo, koncepcja jednostronnego druku z jednym kolorem z każdej strony nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ oznaczenie 2+2 zakłada równoczesne wykorzystanie dwóch kolorów po obu stronach papieru. Użycie niewłaściwego oznaczenia może prowadzić do negatywnych konsekwencji w procesie produkcji, w tym zwiększenia kosztów lub obniżenia jakości finalnego produktu. Zrozumienie właściwych terminów i ich zastosowania jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości druku oraz zadowolenia klienta, a także dla utrzymania standardów branżowych, które promują efektywność i precyzję w procesach drukarskich.

Pytanie 12

Jakie warunki muszą być spełnione w pomieszczeniu, aby cyfrowa maszyna drukująca mogła funkcjonować bez zakłóceń?

A. Utrzymanie stałej temperatury 23°C
B. Powierzchnia co najmniej 50 m2
C. Podłoga musi być wypoziomowana
D. Oświetlenie z użyciem lamp LED
Podczas oceny warunków pracy cyfrowej maszyny drukującej, ważne jest zrozumienie, że każdy z wymienionych warunków ma swoje znaczenie, ale nie wszystkie są kluczowe dla samego działania maszyny. Stabilność podłoża jest fundamentalna, ponieważ niezrównoważona powierzchnia może prowadzić do wibracji, które mają negatywny wpływ na jakość druku. Utrzymanie stałej temperatury, choć korzystne dla niektórych procesów, nie jest absolutnym wymogiem do poprawnego działania maszyny. Wiele maszyn może pracować w szerszym zakresie temperatur, a kluczowe jest, aby nie były one ekstremalne. Oświetlenie, takie jak lampy LED, może być preferowane ze względów ergonomicznych oraz oszczędnościowych, ale nie ma bezpośredniego wpływu na działanie maszyny. Powierzchnia pomieszczenia, mimo że może wpływać na komfort pracy operatorów, nie jest istotnym czynnikiem dla samej maszyny. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie wymogi są równoważne; w rzeczywistości, niektóre z nich są ważniejsze od innych, a na pierwszym miejscu zawsze powinno być zapewnienie stabilności podłoża, co zapobiega uszkodzeniom i zapewnia wysoką jakość produkcji. Dlatego ważne jest skupienie się na najistotniejszych aspektach, które realnie wpływają na efektywność i bezpieczeństwo operacji drukarskich.

Pytanie 13

Jaką największą liczbę ulotek o wymiarach 100 x 140 mm da się umieścić na arkuszu formatu SRA3 w trakcie impozycji do druku cyfrowego?

A. 6 sztuk
B. 12 sztuk
C. 14 sztuk
D. 9 sztuk
Wybór odpowiedzi 12, 6 lub 14 sztuk jako maksymalnej liczby ulotek na arkuszu SRA3 wynika z błędnych założeń dotyczących sposobu obliczania powierzchni wykorzystywanej przez ulotki oraz sposobu ich rozmieszczenia. Odpowiedź 12 sztuk opiera się na mylnym założeniu, że na arkuszu można umieścić więcej ulotek, niż pozwala na to jego rzeczywista powierzchnia. Przy wymiarach 100 x 140 mm każda ulotka zajmuje znaczną przestrzeń, co w praktyce ogranicza ich maksymalną liczbę. Odpowiedź 6 sztuk również nie uwzględnia pełnego potencjału arkusza SRA3, gdyż minimalizuje liczbę ulotek w stosunku do dostępnej powierzchni, co jest nieefektywne. Z kolei odpowiedź 14 sztuk przekracza rzeczywiste granice, ponieważ łącznie zajmowałyby one 1400 mm w wymiarze pionowym, co nie mieści się w dostępnej wysokości 450 mm. Kluczową kwestią w projektowaniu impozycji jest rozumienie wymagań dotyczących wymiarów i efektywnego wykorzystania powierzchni arkusza, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku cyfrowego. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do marnotrawstwa surowców oraz zwiększenia kosztów produkcji, dlatego istotne jest, aby rozumieć zasady impozycji oraz efektywności operacyjnej w kontekście druku."

Pytanie 14

Jakie urządzenie służy do oklejenia kalendarza z tektury papierem offsetowym?

A. kaszerownica
B. kalander
C. laminator
D. powlekarka
Laminator to urządzenie służące do pokrywania powierzchni materiałów folią, aby zwiększyć ich odporność na uszkodzenia mechaniczne i działanie czynników zewnętrznych. Laminowanie jest procesem, który nadaje produktom większą trwałość, jednak nie jest to metoda stosowana do oklejania tektury papierem offsetowym. Laminator nie łączy dwóch materiałów, lecz pokrywa jedynie ich powierzchnię folią, co nie jest odpowiednie w kontekście produkcji kalendarzy. Kalander, z kolei, to maszyna, która służy do wygładzania i uelastyczniania materiałów, często wykorzystywana w przemyśle tekstylnym i papierniczym, ale nie ma zastosowania w procesie oklejania. Powlekarka to urządzenie, które nakłada powłokę na powierzchnię materiałów, jednak powlekane materiały nie są bezpośrednio oklejane papierem, co jest kluczowe dla prawidłowego wykonania główki kalendarza. W każdym przypadku, wybór niewłaściwego urządzenia może prowadzić do nieefektywności produkcji oraz obniżenia jakości finalnego wyrobu, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie standardy jakości są kluczowe dla zachowania konkurencyjności.

Pytanie 15

Reklamę stworzoną z siatki mesh można zawiesić na linkach, jeśli reklama posiada

A. wzmocnienie płótnem
B. stalowe oczka
C. zaokrąglenia rogów
D. frezy na linki
Te stalowe oczka to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o zawieszanie reklam na siatce mesh. To takie metalowe kółeczka, które się wszywa albo przymocowuje na brzegach reklamy. Dzięki nim można dobrze i stabilnie przymocować linki, co sprawia, że reklama nie tylko dobrze wygląda, ale też jest bezpieczna. W praktyce, jak używasz stalowych oczek, to reklama jest bardziej odporna na wiatr i inne siły, które mogą ją uszkodzić. Fajnie jest też stosować te oczka w równych odstępach, bo to pomaga lepiej rozłożyć napięcie w materiale. A jak materiał jest dobrze napięty, to także lepiej się prezentuje. Stalowe oczka to już norma w branży reklamowej, widać to na wielu projektach w miastach i na różnego rodzaju eventach, gdzie reklamy muszą być wytrzymałe na trudne warunki.

Pytanie 16

Który z poniższych plików można wykorzystać jako bazę danych do dostosowywania biletów lotniczych?

A. BMP
B. WAV
C. GIF
D. CSV
WAV, GIF i BMP to nie są dobre formaty do przechowywania danych do personalizacji biletów lotniczych. Plik WAV to format audio, który używamy do dźwięku, więc nie nadaje się do tekstu czy tabel. GIF to grafik, który obsługuje animacje, a BMP to bitmapa – znów, to obrazy. Żaden z nich nie ma struktury, która by pozwalała na łatwe przetwarzanie danych jak w tabeli. Często może się zdarzyć, że ludzie mylą te formaty i myślą, że można je stosować wszędzie. W rzeczywistości ważne jest, żeby odpowiednio dobrać format do danych, które mamy. Gdy mówimy o personalizacji biletów, trzeba, żeby dane były proste do zrozumienia i obróbki, a z tymi formatami to się nie uda.

Pytanie 17

Którego z programów nie da się użyć do realizacji impozycji?

A. PDF Ogranizer
B. Puzzleflow Organizer
C. Windows Media Player
D. Impozycjoner
Wybór programów do impozycji wymaga zrozumienia ich funkcji oraz przeznaczenia. PDF Organizer oraz Impozycjoner to narzędzia, które zostały stworzone specjalnie do zarządzania i tworzenia układów dokumentów, co czyni je odpowiednimi do tego celu. PDF Organizer umożliwia edytowanie i organizowanie plików PDF, co jest istotne w kontekście impozycji, a Impozycjoner jest dedykowanym narzędziem wykorzystywanym przez profesjonalistów zajmujących się przygotowaniem materiałów do druku. Z kolei Puzzleflow Organizer także spełnia funkcje związane z zarządzaniem dokumentami, co może obejmować impozycję, szczególnie w kontekście pracy z różnymi formatami plików. Kluczowym błędem w ocenie tych narzędzi jest mylenie ich głównych funkcji z możliwościami edycji multimediów. Użytkownicy mogą przyjąć, że każde narzędzie do edytowania dokumentów musi mieć te same funkcje, co prowadzi do nieporozumień. Windows Media Player, jako odtwarzacz multimedialny, nie posiada żadnych funkcji związanych z impozycją, gdyż jest zaprojektowany wyłącznie do odtwarzania treści audio-wideo i nie jest w stanie edytować ani łączyć elementów graficznych, co jest kluczowe w procesie impozycji. Dlatego wybierając narzędzie do impozycji, należy dokładnie zrozumieć jego przeznaczenie oraz funkcjonalność, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 18

Gdzie powinny znajdować się ręce podczas przystosowywania stosu papieru do wymaganego formatu w krajarce jednonożowej?

A. Na stosie katalogów
B. Na przyciskach zwalniających noże
C. Na blacie maszyny
D. W dowolnym bezpiecznym miejscu
Trzymanie rąk na papierze w czasie pracy z krajarnią jednonożową to totalnie niebezpieczna sprawa. Jakby co, to możesz się łatwo zranić, bo ta maszyna przecież ma ścinać, a nie trzymać materiały. Jeśli ręce są w takim miejscu, to możesz stracić kontrolę nad cięciem, a to nie jest fajne. Lepiej trzymać się z daleka od ostrzy, bo nie chcesz zgarnąć jakiegoś urazu. Przykładem złego podejścia jest sytuacja, gdy operator trzyma ręce na papierze i przez to może wyjść mu krzywe cięcie albo nie daj Boże wypadek. A trzymanie rąk na blacie może sprawiać wrażenie bezpiecznego, ale też nie jest to mądry pomysł, bo w razie awarii możesz przypadkiem dotknąć ruchomych części. Krótko mówiąc, trzymanie rąk w odpowiednim miejscu to podstawa bezpieczeństwa i kontroli podczas pracy z krajarnią jednonożową.

Pytanie 19

Jakie wymiary powinny mieć arkusze B3, aby otrzymać podłoże drukarskie w formacie SRA3?

A. 450 x 320 mm
B. 480 x 330 mm
C. 500 x 350 mm
D. 420 x 297 mm
Odpowiedź 450 x 320 mm jest jak najbardziej w porządku, bo to dokładnie ten wymiar, który mamy dla podłoża drukowego SRA3. SRA3, zgodnie ze standardem ISO 217, ma wymiary 320 x 450 mm. To taki większy format, który daje nam możliwość dodawania marginesów czy innych grafik, co jest przydatne w druku. Warto pamiętać, żeby arkusze były docięte do 450 x 320 mm, bo to kluczowy etap w całym procesie druku. Doświadczenie mówi, że jeśli nie zadbamy o dokładne wymiary, to możemy mieć problemy z jakością druku. W praktyce, dobrym pomysłem jest przetestowanie kilku arkuszy przed rozpoczęciem większej produkcji, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak powinno.

Pytanie 20

Aby zrealizować personalizację zaproszeń w cyfrowej drukarni, klient powinien przekazać

A. informacje o zaproszonych osobach
B. budżet wydarzenia
C. odcienie papieru do druku
D. plan działania związany z imprezą
Wybór informacji do dostarczenia drukarni cyfrowej jest kluczowy dla efektywnej personalizacji zaproszeń. Kolory papieru do drukowania, choć istotne w kontekście estetyki, nie mają wpływu na personalizację treści zaproszeń. Klient nie powinien skupiać się jedynie na aspektach wizualnych, pomijając kluczową treść, jaką są dane zaproszonych gości. Kosztorys imprezy również nie jest elementem, który wpływa na personalizację zaproszeń. Służy on głównie do planowania budżetu, a nie do modyfikacji treści zaproszeń. Z kolei harmonogram planowanej imprezy, mimo że może być pomocny w planowaniu logistyki, nie wpływa na personalizację samych zaproszeń. Często zdarza się, że osoby mylą różne aspekty organizacji wydarzenia, skupiając się na technicznych detalach, które nie są bezpośrednio związane z procesem personalizacji. Warto pamiętać, że kluczem do efektywnej personalizacji jest dostarczenie odpowiednich danych, które umożliwią drukarni zastosowanie odpowiednich szablonów i treści, a nie tylko skupianie się na zewnętrznych elementach, takich jak kolor papieru czy koszty. W praktyce, by uniknąć takich błędów, dobrze jest przeanalizować, co jest niezbędne do realizacji zamówienia oraz jakie informacje najlepiej odpowiadają na potrzeby gości.

Pytanie 21

W jakiej proporcji tworzy się szkice rysunków technicznych w programach do projektowania CAD?

A. 1:2
B. 1:1
C. 3:1
D. 2:1
Wybór skali innej niż 1:1 w kontekście rysunków technicznych w programach CAD może prowadzić do wielu nieporozumień i błędów, które mogą mieć poważne konsekwencje w praktyce. Skala 1:2 oznacza, że obiekt na rysunku jest dwa razy mniejszy od rzeczywistego, co może być użyteczne w niektórych przypadkach, ale nie w kontekście detali wymagających precyzyjnego odwzorowania wymiarów. Rysunki w skali 1:2 mogą być trudne do interpretacji, a różnice w wymiarach mogą być łatwo przeoczone, co w inżynierii może prowadzić do błędnych decyzji projektowych. Podobnie, skala 2:1, gdzie rysunek jest przedstawiony w powiększeniu, może wprowadzać w błąd, gdyż wizualizacja nie oddaje rzeczywistych wymiarów obiektu, co jest kluczowe dla wykonawców. Z kolei skala 3:1, która jeszcze bardziej zwiększa rozmiar rysunku, może sprawić, że detale staną się trudne do zrozumienia, a przy tym nieosiągalne do rzeczywistych pomiarów. W praktyce, wybór nieodpowiedniej skali może być wynikiem niewłaściwego zrozumienia zasad rysunku technicznego, co skutkuje problemami w komunikacji, a nawet może prowadzić do opóźnień w realizacji projektów. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów, aby zapewnić, że wszystkie wymiarowania są zgodne z rzeczywistością i mogą być zrozumiane przez wszystkich uczestników procesu projektowego.

Pytanie 22

Jaką długość podłoża o szerokości 1,5 m trzeba przygotować, aby stworzyć baner o wymiarach 8 x 15 m?

A. 30 m
B. 90 m
C. 15 m
D. 75 m
Aby obliczyć, ile metrów bieżących podłoża o szerokości 1,5 m potrzeba do wykonania banera o wymiarach 8 x 15 m, należy najpierw obliczyć pole tego banera. Pole banera obliczamy, mnożąc jego długość przez szerokość, co daje 8 m * 15 m = 120 m². Następnie, aby dowiedzieć się, ile metrów bieżących podłoża o szerokości 1,5 m potrzebujemy, dzielimy pole banera przez szerokość podłoża. Wzór to: 120 m² / 1,5 m = 80 m. Jednakże, dla zapewnienia pełnego pokrycia i uwzględnienia ewentualnych strat materiałowych, zaleca się, aby do obliczeń dodać margines na zapas. Dlatego całkowita ilość 90 m bieżących jest właściwa, co zgadza się z dobrą praktyką w branży reklamowej, gdzie zawsze powinno się uwzględniać dodatkowe materiały na ewentualne błędy w cięciu lub projektowaniu. Podsumowując, potrzebujemy 90 m bieżących podłoża, aby wykonać baner o podanych wymiarach, co jest zgodne z normami jakości i standardami produkcji.

Pytanie 23

Materiałem używanym do druku obiektów w technologii 3D jest

A. dibond
B. ciekły toner
C. filament
D. tusz ekosolwentowy
Filament to jeden z najpopularniejszych materiałów wykorzystywanych w druku 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w formie cienkich włókien, które podgrzewa się i topni, a następnie nakłada warstwa po warstwie, aż do uzyskania gotowego obiektu. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitrylo-butadieno-styren) czy PETG (tereftalan politereftalanu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w drukowaniu, ABS jest bardziej wytrzymały na wysoką temperaturę, a PETG łączy w sobie zalety obu poprzednich. Praktyczne zastosowania filamentów są nieograniczone – od prototypowania po produkcję części zamiennych i obiektów dekoracyjnych. W branży druku 3D filamenty są standardowym wyborem, co potwierdzają liczne badania i normy, takie jak ASTM F2792, które definiują sposoby testowania właściwości filamentów.

Pytanie 24

Wymiana tonerów w drukarce laserowej powinna być dokonana po wcześniejszym odłączeniu urządzenia od źródła zasilania z powodu

A. ryzyka porażenia prądem.
B. możliwości wystąpienia niekontrolowanego wzrostu natężenia prądu.
C. dążenia do ograniczenia zużycia energii elektrycznej.
D. ochrony kaset tonerów przed działaniem napięcia elektrycznego.
Niestety, Twoje odpowiedzi są błędne. Mówienie o oszczędzaniu energii czy zabezpieczaniu tonerów przed prądem nie dotyczy rzeczywistych zagrożeń, które mogą się zdarzyć podczas wymiany tonerów. Owszem, oszczędzanie energii to ważny temat, ale nie ma to dużego związku z naszym bezpieczeństwem w trakcie wymiany tonerów. Drukarki laserowe są zaprojektowane tak, żeby mogły być w trybie stand-by bez ryzyka dla użytkownika, jeśli przestrzegamy ogólnych zasad bezpieczeństwa. Co do zabezpieczeń kaset tonerów przed napięciem – tonery nie są groźne same w sobie, więc to nie kluczowa sprawa. A jeśli chodzi o skoki napięcia, to nowoczesne urządzenia mają zabezpieczenia, które chronią przed tymi problemami. Często myli się różne aspekty techniczne i trudno zrozumieć procedury bezpieczeństwa, co prowadzi do takich błędnych wniosków. Wymieniając tonery, najważniejsze jest usunięcie wszelkich zagrożeń elektrycznych, dlatego odłączanie zasilania to konieczność.

Pytanie 25

Aby wydrukować 200 spersonalizowanych wizytówek, potrzebne jest

A. urządzenie do cyfrowego druku bezwodnego w formacie B1
B. maszyna do druku cyfrowego w formacie SRA3
C. karuzela sitodrukowa z 4 stanowiskami
D. ploter wielkoformatowy o szerokości materiału 1,6 m
Wybór maszyn do cyfrowego druku bezwodnego formatu B1, karuzeli sitodrukowej na 4 stanowiska oraz plotera wielkoformatowego o szerokości podłoża 1,6 m do produkcji wizytówek jest nieodpowiedni z kilku powodów. Maszyna do cyfrowego druku bezwodnego formatu B1 jest przeznaczona głównie do dużych nakładów oraz drukowania na dużych arkuszach, co nie jest efektywne przy małych seriach, takich jak 200 wizytówek. Jej wykorzystanie wiąże się z wyższymi kosztami oraz dłuższym czasem produkcji, co jest niewłaściwe dla projektu wymagającego szybkie i elastycznego podejścia. Z kolei karuzela sitodrukowa na 4 stanowiska jest bardziej odpowiednia do dużych serii jednorodnych wydruków i nie sprawdzi się przy spersonalizowanych projektach, gdzie każdy wydruk wymaga innej grafiki. Sitodruk ma swoje ograniczenia w zakresie detali i kolorów, co nie jest idealne dla wizytówek, które powinny być estetyczne i profesjonalne. Ploter wielkoformatowy o szerokości 1,6 m jest przeznaczony do druku na większych podłożach, takich jak banery czy plakaty, a nie do produkcji niewielkich wydruków, jak wizytówki. Użytkownicy mogą często popełniać błąd myślenia, zakładając, że większe lub bardziej złożone urządzenia są zawsze lepsze, co w kontekście niskonakładowego druku cyfrowego jest nieprawidłowe. Zastosowanie niewłaściwej technologii prowadzi do nieefektywności i zwiększonych kosztów produkcji.

Pytanie 26

Proces przygotowania mobilnej flagi reklamowej typu winder do montażu na maszcie polega na

A. przymocowaniu stalowych oczek
B. przeszyciu tunelu w tkaninie
C. wzmocnieniu materiału canvas
D. naciągnięciu na drewnianej konstrukcji
Przeszycie tunelu na materiale jest kluczowym etapem w przygotowaniu przenośnej flagi reklamowej typu winder, ponieważ umożliwia bezpieczne i stabilne zamocowanie flagi na maszcie. Tunel stanowi miejsce, w którym wsuwany jest maszt, co pozwala na efektywne rozciągnięcie materiału oraz zapewnia odpowiednią widoczność grafiki reklamowej. W praktyce, ten sposób mocowania wpływa na estetykę oraz funkcjonalność flagi, minimalizując ryzyko uszkodzeń materiału podczas wiatru. W branży reklamowej stosuje się różne materiały do produkcji flag, a wzmocnienie krawędzi oraz staranne przeszycie tunelu pozwala na dłuższą trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Standaryzowane techniki szycia, takie jak użycie podwójnych szwów, mogą dodatkowo zwiększyć wytrzymałość flagi, co jest szczególnie istotne w kontekście długoterminowego użytkowania. Przykładowo, flagi mocowane w miejscach o dużym natężeniu wiatru powinny być projektowane z odpowiednim uwzględnieniem strategii mocowania, co pozwoli na zmniejszenie ryzyka uszkodzeń. W związku z tym, przeszycie tunelu jest nie tylko praktycznym, ale również strategicznym działaniem w produkcji flag reklamowych.

Pytanie 27

Oznaczenie na stanowisku do drukowania cyfrowego piktogramem przedstawionym na ilustracji informuje, że należy pamiętać o procedurach postępowania z substancjami

Ilustracja do pytania
A. niebezpiecznymi dla środowiska.
B. łatwopalnymi.
C. toksycznymi.
D. poważnie długotrwale zagrażającymi zdrowiu.
Wybór odpowiedzi dotyczącej substancji toksycznych, łatwopalnych czy poważnie zagrażających zdrowiu opiera się na nieprecyzyjnym rozumieniu piktogramów i ich zastosowań. Substancje toksyczne mogą rzeczywiście stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, jednak piktogram przedstawiony na ilustracji koncentruje się na wpływie chemikaliów na środowisko naturalne, a nie na ich toksyczności dla ludzi. Również substancje łatwopalne są klasyfikowane według innych symboli, które wskazują na ryzyko związane z ogniem, co jest odrębnym zagadnieniem. Odpowiedzi dotyczące substancji poważnie zagrażających zdrowiu są mylące, ponieważ piktogramy GHS nie skupiają się na długoterminowym zagrożeniu zdrowotnym, a bardziej na bezpośrednim wpływie na ekosystem. Typowe błędy myślowe w tych wyborach polegają na braku znajomości systemu oznakowania chemikaliów oraz nieumiejętności analizowania specyficznych zagrożeń, które wyraża piktogram. Ostatecznie, zrozumienie różnicy między substancjami niebezpiecznymi dla środowiska a tymi, które są toksyczne lub łatwopalne, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy i ochrony ekosystemów.

Pytanie 28

Jakim akronimem określa się technologię druku 3D, która polega na tworzeniu kolejnych warstw uplastycznionego materiału wydobywanego z gorącej dyszy o niewielkiej średnicy?

A. FDM
B. CJP
C. SLS
D. DLP
DLP, czyli Digital Light Processing, to całkiem inna sprawa. Działa na zasadzie utwardzania żywicy ciekłej za pomocą projektora UV, a nie przez wytłaczanie jak FDM. Może dlatego niektórzy mylą te technologie, bo obie są w druku 3D. Potem mamy SLS, co oznacza Selective Laser Sintering. Tutaj z kolei wykorzystuje się laser do spiekania proszków materiałów. Całkowicie różne metody. Jeśli chodzi o CJP, czyli Color Jet Printing, to w ogóle inny proces, który polega na nanoszeniu kolorów na proszki. Błąd w wyborze odpowiedzi często bierze się z tego, że nie wszyscy znają różnice między tymi technologiami. Wiele osób postrzega wszystko jako podobne, a tak naprawdę różne procesy mają ogromne znaczenie. Dobór odpowiedniej technologii to ważna sprawa, wszystko zależy od tego, co trzeba zrealizować, jakie są wymagania i jakie materiały można użyć. Dlatego warto znać te szczegóły, żeby nie wprowadzać się w błąd.

Pytanie 29

Z wykorzystaniem sprzętu do druku wielkoformatowego nie można zrealizować zadruku

A. tapet.
B. banerów.
C. długopisów.
D. roll-up’ów.
Długopisy to małe, osobiste akcesoria, które z zasady nie są przeznaczone do zadrukowywania przy użyciu technologii druku wielkoformatowego. Druk wielkoformatowy, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do technik umożliwiających naniesienie grafiki na duże powierzchnie, takie jak tapety, banery czy roll-up’y. Te urządzenia są idealne do produkcji materiałów reklamowych, które wymagają dużego formatu i widoczności. Na przykład, tapety mogą być stosowane w projektach dekoracyjnych w przestrzeniach komercyjnych, a banery w kampaniach marketingowych na wydarzeniach. Techniki druku, takie jak UV czy solwentowy, są przystosowane do różnorodnych podłoży, co czyni je niezwykle wszechstronnymi w kontekście wizualnej komunikacji. Z tego powodu, długopisy, które są stosunkowo małe i mają inny charakter użytkowy, nie mogą być wytwarzane ani zadrukowywane przy użyciu tych samych technologii, co materiały wielkoformatowe.

Pytanie 30

Ile arkuszy materiału należy przygotować do wydrukowania serii 500 kalendarzy planszowych, przy założeniu, że każdy arkusz wykorzystany jest na jeden egzemplarz, a naddatek na druk i wykończenie wynosi 20%?

A. 320 arkuszy
B. 800 arkuszy
C. 560 arkuszy
D. 600 arkuszy
W przypadku analizowania odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawnym obliczeniem, można zauważyć typowe błędy, które wynikają z niepełnej interpretacji pojęcia naddatku na proces drukowania. Na przykład odpowiedź sugerująca 560 arkuszy nie uwzględnia pełnego naddatku, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnego materiału. Takie podejście może być wynikiem zrozumienia naddatku jako jedynie dodatkowej ilości, a nie jako procentu całkowitej liczby egzemplarzy. Z kolei odpowiedź wskazująca na 320 arkuszy zakłada, że naddatek jest odzwierciedleniem tylko części zamówienia, co jest błędne, ponieważ każda produkcja wymaga uwzględnienia całkowitych wymagań, a nie tylko ich części. Natomiast 800 arkuszy to przesadzone oszacowanie, które sugeruje, że naddatek został pomyłkowo podwojony, co mogłoby prowadzić do znacznego marnotrawstwa materiału i nieefektywności w procesie produkcji. Kluczowym błędem w tym przypadku jest niepełne zrozumienie, jak naddatek wpływa na całkowitą produkcję i jakie są standardy branżowe dotyczące określania zapasów materiałów. Praktyczne podejście do obliczeń powinno zawsze bazować na pełnej analizie wymagań, co pozwala uniknąć nieefektywności i straty materiału.

Pytanie 31

Jakiego zestawu sprzętu i oprogramowania należy użyć, aby stworzyć wizytówkę oraz wykonać jej próbny wydruk?

A. Programu graficznego, tabletu graficznego, drukarki cyfrowej
B. Komputera z systemem operacyjnym, tabletu graficznego, skanera
C. Komputera z systemem operacyjnym, programu graficznego, drukarki cyfrowej
D. Programu graficznego, naświetlarki, maszyny offsetowej
Zestawy urządzeń i oprogramowania, które nie obejmują komputera, programu graficznego oraz drukarki cyfrowej, nie są odpowiednie do zaprojektowania i wydruku wizytówki. Odpowiedzi, które sugerują użycie tabletu graficznego bez podłączenia do komputera, pomijają fakt, że tablety same w sobie nie mają możliwości uruchomienia programów do projektowania. Podobnie, wykorzystanie naświetlarki i maszyny offsetowej jest nadmiarowe na etapie prototypowania. Naświetlarki są przeznaczone do przygotowywania form drukarskich w procesie offsetowym, co jest zbyt skomplikowane i kosztowne dla jednego projektu wizytówki, który można łatwo zrealizować w technice cyfrowej. Wydruk offsetowy wymaga skomplikowanego procesu prepress i nie jest praktyczny dla małych nakładów, takich jak wydruk próbny. Ponadto, odpowiedzi które wskazują na skaner jako narzędzie do projektowania wizytówki, są mylne, ponieważ skaner służy do digitalizacji istniejących obrazów, a nie do tworzenia nowych projektów. Użytkownicy często mylą różne narzędzia i ich zastosowania, co prowadzi do nieefektywnego planowania procesu produkcji wizytówek. Kluczowym błędem jest nieodróżnianie narzędzi do projektowania od tych do finalizacji i produkcji, co jest kluczowe w branży graficznej.

Pytanie 32

Przed przystąpieniem do druku na cyfrowej maszynie elektrofotograficznej należy

A. zamontować formy drukarskie
B. ustalić liczbę kolorów
C. uzupełnić zbiorniki
D. przetrzeć maszynę
Uzupełnienie zasobników to naprawdę ważna rzecz, której nie można pominąć przed rozpoczęciem drukowania na maszynie cyfrowej. Wiesz, jeśli zasobniki na toner i papier nie są pełne, to może się zdarzyć, że praca stanie, a to na pewno nie jest coś, co każdy chciałby przeżywać. Moim zdaniem, warto regularnie sprawdzać stan tych zasobów, żeby uniknąć niepotrzebnych problemów i wydłużonego czasu produkcji. Pomyśl, co by się stało, gdyby zasobnik tonera był pusty – wydruk wyglądałby kiepsko, a to by popsuło cały efekt. Jako operator maszyny powinieneś znać te wszystkie zasady, bo to pomoże Ci w planowaniu produkcji i unikaniu nieprzyjemnych niespodzianek. W branży mamy różne standardy, które mówią o tym, jak ważne jest odpowiednie przygotowanie do druku, żeby osiągnąć dobrą jakość i zgodność kolorystyczną.

Pytanie 33

Ilość arkuszy netto w formacie A3 potrzebnych do wykonania zaproszeń o wymiarach netto 120 x 90 mm w ilości 180 sztuk wynosi

A. 20 szt.
B. 10 szt.
C. 200 szt.
D. 100 szt.
Wybór innej liczby arkuszy, takich jak 10 lub 100, wskazuje na brak zrozumienia zasad optymalizacji przestrzeni na arkuszu drukarskim oraz niewłaściwe podejście do kalkulacji. Na przykład, odpowiedź sugerująca 10 arkuszy błędnie implikuje, że na jednym arkuszu A3 można by pomieścić znacznie więcej zaproszeń, co jest fizycznie niemożliwe ze względu na ich wymiary. W rzeczywistości, przy obliczeniach nie uwzględniono kluczowego aspektu, jakim są marginesy cięcia i pełne wykorzystanie powierzchni arkusza. Z kolei odpowiedź 100 arkuszy sugeruje, że są znaczące nadwyżki w druku, co w praktyce prowadzi do znacznych strat materiałowych oraz wyższych kosztów produkcji. W kontekście przemysłowym, każdy arkusz powinien być wykorzystywany z maksymalną efektywnością, co obejmuje zarówno ilość, jak i sposób rozmieszczenia elementów na arkuszu. Standardy branżowe i dobre praktyki zalecają, aby proces drukowania był jak najbardziej efektywny, a wykorzystanie arkusza powinno być oparte na rzeczywistych wymiarach oraz zagospodarowaniu przestrzeni. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o nakładzie czy formacie drukowanych materiałów, dokładnie obliczyć i uwzględnić wszystkie czynniki wpływające na finalny wynik, a nie opierać się na intuicji czy oszacowaniach.

Pytanie 34

Aby przygotować plakaty do 4 dwustronnych potykaczy formatu A2, konieczne jest wykonanie

A. szesnastu plakatów o wymiarach 500 x 700 mm
B. ośmiu plakatów o wymiarach 700 x 1000 mm
C. ośmiu plakatów o wymiarach 420 x 594 mm
D. dwóch wydruków o wymiarach 594 x 841 mm
Przygotowanie plakatów do czterech dwustronnych potykaczy formatu A2 wymaga wykonania ośmiu plakatów o wymiarach 420 x 594 mm, ponieważ każdy potykacz pomieści dwa plakaty, a format A2 to odpowiednik 420 x 594 mm. W praktyce oznacza to, że każdy potykacz zajmuje jeden plakat z przodu i jeden z tyłu, co daje łącznie cztery potykacze x 2 plakaty = 8 plakatów. Zastosowanie standardowego formatu A2 jest zgodne z powszechnie przyjętymi normami w branży reklamowej, co pozwala na łatwe drukowanie oraz transport plakatów. Ponadto, wiedza na temat formatów papieru jest kluczowa w projektowaniu materiałów reklamowych, dlatego znajomość takich danych jak formaty ISO (np. A0, A1, A2 itd.) jest niezbędna dla specjalistów w tej dziedzinie. Dobrą praktyką jest także planowanie projektu z uwzględnieniem marginesów oraz spadów, co zapewnia profesjonalny efekt końcowy.

Pytanie 35

Urządzenie do druku cyfrowego nie jest odpowiednim sprzętem do wykonywania wydruków

A. 100 koszulek bawełnianych
B. 4 albumy fotograficzne
C. 100 ulotek
D. 20 kalendarzy ściennych
Odpowiedź "100 koszulek bawełnianych" jest poprawna, ponieważ maszyny do druku cyfrowego, które są przeznaczone głównie do małych serii i personalizacji, znajdują zastosowanie w druku na odzieży, w tym na koszulkach. Druk cyfrowy umożliwia zastosowanie różnych technik, takich jak DTG (Direct to Garment), gdzie atrament jest bezpośrednio nanoszony na materiał, co pozwala na uzyskanie wysoce szczegółowych i kolorowych wzorów. Koszulki bawełniane są idealnym medium do tego typu druku, ponieważ dobrze absorbują atrament, co zapewnia trwałość i jakość wydruku. Dodatkowo, coraz popularniejsze staje się zamawianie krótkich serii odzieży z indywidualnymi nadrukami, co jest korzystne w kontekście personalizacji produktów i zaspokajania specyficznych potrzeb klientów. W branży odzieżowej, gdzie kreatywność i oryginalność są kluczowe, druk cyfrowy na koszulkach pozwala na szybkie wprowadzenie nowych projektów na rynek, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami produkcyjnymi.

Pytanie 36

Wydruk A1 stworzony na materiale banerowym (frontlit) można eksponować za pomocą

A. potykacza B2
B. x-banera
C. rzutnika cyfrowego
D. lady ekspozycyjnej
Potykacz B2, mimo że jest stosunkowo popularnym rozwiązaniem w ekspozycji materiałów reklamowych, nie jest przeznaczony do prezentacji banerów wykonanych na materiale frontlit. Potykacze są zazwyczaj używane w kontekście mniejszych formatów, takich jak plakaty czy ulotki, co ogranicza ich zastosowanie do określonych warunków. W przypadku większych banerów, jak te wykonane na materiale frontlit, potykacze mogą nie zapewnić odpowiedniej stabilności ani widoczności. Lady ekspozycyjne, z kolei, są projektowane głównie dla celów promocji produktów i usług, a nie do prezentacji dużych grafik czy banerów. Ich forma ogranicza możliwość umieszczania dużych wydruków, co czyni je mało efektywnymi w kontekście tego konkretnego materiału. Rzutnik cyfrowy, mimo że może wydawać się ciekawą opcją, zupełnie nie pasuje do prezentacji materiałów drukowanych. Rzutniki służą do wyświetlania cyfrowych treści i nie mogą być używane do wyświetlania fizycznych banerów. Takie błędne wnioski często wynikają z niewłaściwego zrozumienia właściwości materiałów oraz sposobów ich prezentacji. Kluczowe jest, aby dobierać narzędzia ekspozycyjne zgodnie z ich przeznaczeniem i rodzajem materiału, co pozwala na maksymalne wykorzystanie ich potencjału.

Pytanie 37

Aby wydrukować kolorowe logo na koszulkach, jaka metoda powinna być zastosowana?

A. drukarka 3D
B. maszyna offsetowa DI
C. drukarka DTG
D. naświetlarka CtF
Wybór innych technologii druku do wielobarwnego logo na koszulce jest nieodpowiedni z wielu powodów. Maszyny offsetowe DI są przeznaczone przede wszystkim do druku na papierze i nie są w stanie skutecznie nanosić tuszu na tekstylia, co ogranicza ich zastosowanie w branży odzieżowej. Druk offsetowy raczej nie oferuje elastyczności potrzebnej do pracy z różnorodnymi materiałami, a także wymaga skomplikowanej obróbki wstępnej, co czyni go niepraktycznym dla małych serii. Drukarki 3D, mimo że zyskują na popularności w różnych branżach, nie są przeznaczone do druku na tekstyliach. Zamiast tego, koncentrują się na tworzeniu trójwymiarowych obiektów z plastiku lub innych materiałów, co nie ma zastosowania w kontekście logo na koszulkach. Naświetlarki CtF (Computer-to-Film) są wykorzystywane głównie w druku fleksograficznym i offsetowym, tworząc filmowe matryce, które nie są odpowiednie do bezpośredniego druku na odzieży. Wybór niewłaściwej technologii wynika często z nieporozumienia dotyczącego możliwości i zastosowań różnych metod druku. Zrozumienie specyfiki każdej technologii jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w procesie produkcji, a błędy w wyborze mogą prowadzić do niskiej jakości produktów końcowych, co z kolei wpływa na zadowolenie klientów i wizerunek marki.

Pytanie 38

Jakie składniki przestrzeni kolorystycznej CMYK powinny zostać użyte do przygotowania w projekcie cyfrowym aplę w odcieniu ciemnoniebieskim?

A. C90 M0 Y100 K0
B. C0 M60 Y100 K0
C. C0 M80 Y0 K100
D. C100 M60 Y0 K0
Wybór innych opcji, takich jak C0 M60 Y100 K0, C0 M80 Y0 K100 lub C90 M0 Y100 K0, prowadzi do nieprawidłowych wyników ze względu na niewłaściwe proporcje składowych kolorów CMYK. Na przykład, w pierwszej opcji znaczne nasycenie koloru żółtego (Y) skutkuje uzyskaniem jasnych, zgaszonych odcieni zieleni, co zdecydowanie odbiega od pożądanego ciemnoniebieskiego efektu. W drugiej opcji, wysoka wartość koloru czarnego (K) prowadzi do uzyskania ciemnych, niemal czarnych tonów z dominującą magentą, co również nie spełnia wymagań. Trzecia opcja, z kolei, jest zdominowana przez cyjan, co może dawać jaskrawe odcienie błękitu, ale nie osiągnie głębi, która jest kluczowa w przypadku ciemnoniebieskiej palety. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują niepełne zrozumienie interakcji między kolorami w przestrzeni CMYK oraz nieznajomość zasad projektowania w kontekście druku. Kluczowym jest zatem zrozumienie, jak różne kolory mogą wzajemnie na siebie wpływać i jak ich proporcje mogą kształtować ostateczny wizualny efekt, co jest niezbędne w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 39

Którego typu pliku graficznego nie stosuje się do bezpośredniego cięcia przy użyciu plotera tnącego?

A. CDR
B. JPG
C. AI
D. EPS
Wybierając formaty takie jak EPS, AI, czy CDR, można narazić się na błędne przekonania dotyczące ich zastosowania w kontekście cięcia ploterem tnącym. EPS (Encapsulated PostScript) to format wektorowy, który jest szeroko stosowany w grafice komputerowej i odpowiedni do zastosowań związanych z drukiem. Zawiera on informacje o kształtach i ścieżkach, co czyni go idealnym do cięcia, gdyż ploter tnący potrafi zinterpretować te dane i wykonać precyzyjne cięcia zgodnie z zamierzonym projektem. AI (Adobe Illustrator) jest również formatem wektorowym, który jest wykorzystywany głównie w programach graficznych i oferuje podobne możliwości jak EPS. CDR (CorelDRAW) to kolejny format wektorowy, który jest popularny w projektowaniu graficznym oraz cięciu na ploterach tnących. Użycie tych formatów zapewnia, że wszystkie niezbędne informacje o kształcie, kolorze i warstwie są dostępne dla plotera. Błędne założenie, że format JPG może być użyty do cięcia, często wynika z nieporozumienia dotyczącego różnicy między grafiką rastrową a wektorową. Użytkownicy mogą sądzić, że dostarczenie prostego obrazu w formacie JPG wystarczy do wykonania cięcia, jednak ploter, pracując na danych rastrowych, nie będzie w stanie zrealizować cięcia o wysokiej precyzji. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do cięcia upewnić się, że używamy odpowiednich formatów, które zapewnią właściwe informacje do cięcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 40

Ile minimalnej powierzchni podłoża drukarskiego powinno się przygotować do zrealizowania druku 10 banerów o wymiarach 4 x 7 metrów?

A. 280 m2
B. 380 m2
C. 180 m2
D. 480 m2
Pierwszym krokiem do zrozumienia, dlaczego inne odpowiedzi są błędne, jest uświadomienie sobie, że podane wartości nie są zgodne z rzeczywistymi obliczeniami powierzchni wymaganej do wydrukowania 10 banerów. W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 480 m2, 180 m2 i 380 m2, kluczowym problemem jest nieprawidłowe obliczenie powierzchni jednego banera oraz mnożenie przez liczbę banerów. Na przykład, odpowiedź 480 m2 sugeruje, że powierzchnia jednego banera wynosiłaby 48 m2, co jest w rzeczywistości niemożliwe przy podanych wymiarach. Takie błędne rozumowanie może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia jednostek miary lub pomyłki przy obliczeniach. Odpowiedź 180 m2 również jest błędna, ponieważ wskazuje na zbyt małą ilość materiału do wydruku, co świadczy o niepełnym zrozumieniu skali projektu. Z kolei odpowiedź 380 m2 sugeruje, że dodano nadmiar materiału, ale w rzeczywistości jest to nadal wartość wyższa niż wymagana. Prawidłowe podejście do takich zadań wymaga precyzyjnego zrozumienia zarówno obliczeń matematycznych, jak i kontekstu drukarskiego, co przekłada się na efektywność oraz oszczędność zasobów w procesie produkcji.