Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 7 stycznia 2025 16:47
Data zakończenia: 7 stycznia 2025 17:03

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która z wymienionych bibliotek pozwala na obsługę zdarzeń związanych z myszą w aplikacjach desktopowych?

A. Qt

B. TensorFlow

C. Django

D. Numpy

Qt to jedna z najpopularniejszych bibliotek, która umożliwia obsługę zdarzeń myszy i klawiatury w aplikacjach desktopowych. Dzięki Qt możliwe jest tworzenie interaktywnych aplikacji, które reagują na kliknięcia, przesunięcia kursora oraz inne zdarzenia generowane przez urządzenia wejściowe. Qt oferuje obszerną dokumentację i gotowe klasy, takie jak QPushButton, QLabel czy QSlider, które mogą nasłuchiwać zdarzeń i dynamicznie zmieniać stan aplikacji. Co więcej, Qt pozwala na implementację niestandardowych zdarzeń i tworzenie zaawansowanych interfejsów graficznych, które są w pełni interaktywne i responsywne.

Pytanie 2

Wskaż algorytm sortowania, który nie jest stabilny?

A. sortowanie przez zliczanie

B. sortowanie bąbelkowe

C. sortowanie szybkie

D. sortowanie przez wstawianie

Sortowanie szybkie (QuickSort) jest algorytmem niestabilnym, co oznacza, że nie zachowuje kolejności elementów o tej samej wartości. Jego główną zaletą jest efektywność, jednak brak stabilności może być istotny w aplikacjach wymagających zachowania oryginalnej kolejności danych.

Pytanie 3

Programista aplikacji mobilnych pragnie zmienić swoją ścieżkę kariery na Full-Stack Developera. Wskaż kurs, który powinien wybrać, żeby to osiągnąć?

A. Complete JavaScript React, SQL, Node.js Cource

B. Mastering Cross-platform Developping

C. Ultimate C# Serier from Beginner to Advanced

D. Raster and Vector Graphics with Adobe

Kurs 'Complete JavaScript React, SQL, Node.js Course' obejmuje naukę pełnego stosu technologii webowych, umożliwiając przejście z roli developera mobilnego na stanowisko Full-Stack Developer. Kurs ten pokrywa zarówno frontend (React), jak i backend (Node.js, SQL), co jest kluczowe dla pracy full-stack.

Pytanie 4

Jakie słowa kluczowe są stosowane w języku C++ do zarządzania wyjątkami?

A. try i catch

B. try i raise

C. throw i handle

D. except i finally

Słowa kluczowe 'try' i 'catch' są podstawą obsługi wyjątków w języku C++. Umożliwiają one przechwytywanie i obsługę błędów, które mogą wystąpić podczas wykonywania programu. Blok 'try' zawiera kod, który jest monitorowany pod kątem błędów, a blok 'catch' przechwytuje i przetwarza zgłoszony wyjątek, zapobiegając nieoczekiwanemu zakończeniu programu. Mechanizm ten jest kluczowy dla tworzenia niezawodnego i odpornego na błędy oprogramowania. Dzięki 'try' i 'catch' programista może implementować logikę naprawczą lub logować błędy, co zwiększa stabilność i bezpieczeństwo aplikacji.

Pytanie 5

Jaką funkcję pełnią okna dialogowe niemodalne?

A. zarządzania stanem aplikacji za pomocą systemów menu

B. wstrzymywania działania aplikacji w czasie wprowadzania oraz zatwierdzania danych

C. zarządzania ustawieniami aplikacji, jako okno, które pozostaje widoczne na ekranie przez cały czas trwania aplikacji

D. prezentowania komunikatów, które wymagają potwierdzenia, aby kontynuować działanie aplikacji

Modalne okna dialogowe blokują działanie aplikacji do czasu ich zamknięcia. Okna wymagające potwierdzenia przed kontynuacją to przykład dialogów modalnych, a nie niemodalnych. Komunikaty kontrolujące stan aplikacji przez systemy menu są inną formą interakcji, niezwiązaną z dialogami niemodalnymi.

Pytanie 6

W jakiej sytuacji kolekcja typu lista okaże się bardziej wydajna niż tablica?

A. Gdy mamy pewność co do dokładnego rozmiaru kolekcji przed kompilacją

B. Gdy chcemy uzyskać dostęp do elementów przy pomocy indeksu

C. Gdy liczba elementów w kolekcji jest niezmienna

D. Gdy liczba elementów w kolekcji zmienia się dynamicznie

Lista to dynamiczna struktura danych, która pozwala na efektywne dodawanie i usuwanie elementów, zwłaszcza gdy liczba elementów zmienia się w trakcie działania programu. Listy są bardziej elastyczne niż tablice, ponieważ mogą dynamicznie dostosowywać swoją wielkość bez potrzeby alokacji dodatkowej pamięci. W przypadku dynamicznych operacji, takich jak częste wstawianie i usuwanie elementów, listy są znacznie bardziej wydajne niż tablice, które wymagają przesunięcia wszystkich elementów po każdej operacji. Listy świetnie sprawdzają się w implementacji kolejek, stosów oraz w strukturach, które muszą rosnąć i kurczyć się podczas działania aplikacji.

Pytanie 7

Jakie z wymienionych narzędzi pozwala na jednoczesne korzystanie z systemów BIN, DEC i HEX?

A. GIMP

B. Microsoft Word

C. Przeglądarka grafów

D. Kalkulator systemowy

Kalkulator systemowy to narzędzie, które umożliwia użytkownikom pracę z różnymi systemami liczbowymi, takimi jak system dziesiętny (DEC), binarny (BIN) oraz szesnastkowy (HEX). Jego funkcjonalność pozwala na konwersję wartości liczbowych pomiędzy tymi systemami, co jest niezwykle przydatne w kontekście programowania, inżynierii komputerowej oraz nauk przyrodniczych. Dzięki kalkulatorowi systemowemu, użytkownicy mogą wprowadzać liczby w jednym systemie, a następnie uzyskiwać ich odpowiedniki w pozostałych systemach, co znacznie ułatwia analizę danych. Na przykład, wpisując liczbę w systemie binarnym, można natychmiast zobaczyć jej reprezentację w systemie dziesiętnym i szesnastkowym, co jest kluczowe w zadaniach związanych z konwersją kodów czy obliczeniami w architekturze komputerowej. Ponadto, kalkulatory systemowe często zawierają funkcje umożliwiające przeprowadzanie bardziej skomplikowanych operacji, takich jak dodawanie czy odejmowanie w różnych systemach liczbowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w programowaniu i obliczeniach naukowych. Narzędzia te są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami, takimi jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co zapewnia ich wysoką dokładność i niezawodność w obliczeniach.

Pytanie 8

Wskaż poprawny komentarz jednoliniowy, który można dodać w linii 3 w miejscu znaków zapytania, aby był zgodny ze składnią i opisywał operację przeprowadzoną w tej linii?

A. // wyswietlenie elementu tablicy

B. # wyswietlenie elementu tablicy

C. # wypełnienie elementu tablicy

D. // wypełnienie elementu tablicy

W przypadku tego pytania, błędne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia zarówno syntaktyki języków programowania, jak i kontekstu operacji wykonywanej w kodzie. Komentarze jednoliniowe w C# zaczynają się od dwóch ukośników (//), co czyni inne formaty, takie jak #, niepoprawnymi w tym kontekście. Stosowanie znaku hash (#) do komentarzy jest cechą charakterystyczną dla języków takich jak Python, a nie C#. Dlatego odpowiedzi zawierające # są syntaktycznie niepoprawne, gdyż nie będą prawidłowo rozpoznane jako komentarz w C#. Ponadto, komentowanie jako // wypełnienie elementu tablicy czy # wypełnienie elementu tablicy byłoby merytorycznie błędne, ponieważ linia Console.WriteLine(i); faktycznie wyświetla element tablicy, zamiast go wypełniać. Pomylenie operacji wyświetlania z wypełnianiem może wynikać z braku dogłębnego zrozumienia funkcji danej linii kodu. Aby uniknąć takich błędów, warto zwrócić uwagę na dokładne zrozumienie, co robi każda linia kodu, i stosować odpowiednie, zgodne ze standardami komentarze, które opisują operację możliwie precyzyjnie i jednoznacznie. To podejście nie tylko wspiera zgodność z dobrymi praktykami programistycznymi, ale również znacznie ułatwia późniejsze prace nad kodem.

Pytanie 9

Programem służącym do monitorowania błędów oraz organizacji projektów jest:

A. Jira

B. Jasmine

C. Bugzilla

D. Git

Jira to świetne narzędzie, które pomaga w śledzeniu błędów i zarządzaniu projektami. Dzięki niemu można łatwo prowadzić dokumentację i organizować zadania w zespole. Dlatego wiele zespołów IT wybiera właśnie to rozwiązanie, bo ułatwia pracę i poprawia komunikację.

Pytanie 10

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

A. SeekBar

B. Spinner

C. Switch

D. RatinoBar

Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 11

Jaką jednostkę zaleca się stosować przy projektowaniu interfejsu aplikacji?

A. pt

B. dp

C. px

D. mm

Jednostką zalecaną przy tworzeniu układów interfejsów w aplikacjach mobilnych jest dp (density-independent pixels). Pozwala to na zachowanie proporcji elementów interfejsu niezależnie od rozdzielczości urządzenia.

Pytanie 12

Który z protokołów w modelu TCP/IP odpowiada za pewne przesyłanie danych?

A. IP

B. UDP

C. HTTP

D. TCP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym elementem modelu TCP/IP, odpowiedzialnym za zapewnienie niezawodnego i uporządkowanego przesyłania danych między urządzeniami w sieci. TCP działa na poziomie transportu i gwarantuje, że dane są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz bez błędów. Protokół ten wykorzystuje mechanizmy takie jak kontrola przepływu, retransmisja utraconych pakietów oraz potwierdzenia odbioru, co czyni go idealnym do aplikacji wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy komunikacja w sieciach WWW. Na przykład, gdy przeglądarka internetowa pobiera stronę, TCP segmentuje dane na mniejsze pakiety, które są następnie przesyłane do użytkownika, a każdy z nich jest potwierdzany przez odbiorcę. Jeśli pakiet nie zostanie potwierdzony w określonym czasie, TCP automatycznie go retransmituje. Protokół ten jest zgodny z standardami RFC 793 oraz RFC 1122, które definiują jego działanie oraz zasady dotyczące niezawodnego przesyłania danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 13

Jaką właściwość ma sieć synchroniczna?

A. Gwarantuje większą elastyczność w przesyłaniu danych

B. Przekazywanie danych zachodzi w sposób niesystematyczny

C. Transmisja danych odbywa się w wyznaczonych interwałach czasowych

D. Nie jest konieczna synchronizacja zegarów

Sieć synchroniczna charakteryzuje się tym, że transmisja danych odbywa się w ustalonych odstępach czasu, co oznacza, że wszystkie urządzenia w sieci są zsynchronizowane do jednego zegara. Taki sposób przesyłania danych pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym dane są wysyłane i odbierane, co redukuje opóźnienia i błędy w komunikacji. Przykładem sieci synchronicznej jest system TDM (Time Division Multiplexing), który dzieli czas na różne sloty, przydzielając każdy slot konkretnemu użytkownikowi lub urządzeniu. Dzięki temu każdy uczestnik sieci ma gwarancję, że w swoim czasie dostanie dostęp do medium transmisyjnego. Standardy takie jak SONET (Synchronous Optical Network) i SDH (Synchronous Digital Hierarchy) są przykładami technologii, które wykorzystują synchronizację do efektywnego przesyłania danych na dużych odległościach. Takie podejście jest powszechnie stosowane w telekomunikacji, gdzie wysoka wydajność i niezawodność transmisji są kluczowe dla jakości usług.

Pytanie 14

W jakich sytuacjach zastosowanie rekurencji może być bardziej korzystne niż użycie iteracji?

A. Gdy algorytm wymaga naturalnego podziału na mniejsze podproblemy

B. Kiedy liczba iteracji przewyższa maksymalny zakres zmiennej licznikowej

C. Gdy kod źródłowy ma być zoptymalizowany dla starszych kompilatorów

D. Kiedy program jest uruchamiany w środowisku wielowątkowym

Rekurencja jest bardziej efektywna od iteracji, gdy algorytm można naturalnie podzielić na mniejsze podproblemy. Przykładami są algorytmy podziału i zwycięzcy (divide and conquer), takie jak wyszukiwanie binarne, sortowanie szybkie (quick sort) czy obliczanie wartości liczb Fibonacciego. Rekurencja pozwala na bardziej eleganckie i przejrzyste rozwiązanie problemów, które mają strukturę rekurencyjną. W takich przypadkach kod jest krótszy i bardziej czytelny, co ułatwia jego konserwację i rozwój.

Pytanie 15

Reguła zaangażowania i konsekwencji jako jedna z zasad wpływania na innych odnosi się

A. do odwzajemniania się osobie, która nam pomogła

B. do uległości wobec autorytetów

C. do kierowania się zdaniem danej grupy

D. do doprowadzania spraw do końca

Odwdzięczenie się osobie za przysługę jest częścią reguły wzajemności, a nie zaangażowania i konsekwencji. Sugerowanie się opinią społeczności to reguła społecznego dowodu słuszności. Posłuszeństwo wobec autorytetów wynika z reguły autorytetu, która skłania ludzi do podążania za osobami uznawanymi za ekspertów w danej dziedzinie.

Pytanie 16

Która z poniższych informacji o pojęciu obiekt jest prawdziwa?

A. obiekt jest instancją klasy

B. obiekt to typ złożony

C. obiekt pozwala na zdefiniowanie klasy

D. obiekt oraz klasa są identyczne

Obiekt to instancja klasy, co oznacza, że klasa działa jako szablon lub plan, a obiekt jest jej konkretnym przykładem. W programowaniu obiektowym klasa definiuje właściwości i metody, które mogą być wykorzystywane przez obiekty. Obiekty są podstawą manipulacji danymi i interakcji w aplikacjach obiektowych, co umożliwia enkapsulację, dziedziczenie i polimorfizm. Każdy obiekt ma swoją unikalną tożsamość, stan i zachowanie, co pozwala na modelowanie rzeczywistych bytów w kodzie.

Pytanie 17

Jak określa się proces transferu danych z lokalnego komputera na serwer?

A. Wysyłanie danych

B. Pobieranie danych

C. Streaming

D. Przesyłanie danych

Pojęcia takie jak pobieranie danych, przesyłanie danych oraz streaming są często mylone z wysyłaniem danych, jednak każde z nich ma swoją unikalną definicję i zastosowanie. Pobieranie danych odnosi się do procesu ściągania informacji z serwera na komputer lokalny. Jest to operacja odwrotna do wysyłania danych i jest kluczowa dla użytkowników, którzy chcą uzyskać dostęp do plików lub zasobów umieszczonych na serwerze. Przykładowo, podczas przeglądania internetu, przeglądarka pobiera dane z serwerów, aby wyświetlić stronę użytkownikowi. Przesyłanie danych, z kolei, to termin ogólny, który można wykorzystać do opisania dowolnej wymiany informacji między lokalnym a zdalnym systemem. Obejmuje zarówno wysyłanie, jak i pobieranie danych, co sprawia, że użycie go w kontekście konkretnej operacji może być mylące. Wreszcie, streaming odnosi się do strumieniowego przesyłania danych, które umożliwia użytkownikom nieprzerwaną transmisję multimediów, takich jak filmy czy muzyka, w czasie rzeczywistym. W tym przypadku, dane są przesyłane w małych partiach, co pozwala na ich natychmiastowe odtwarzanie, a nie przechowywanie lokalnie. W związku z tym, choć wszystkie te procesy dotyczą transferu danych, to tylko wysyłanie danych odnosi się do przesyłania informacji z komputera lokalnego na serwer.

Pytanie 18

Która z poniższych deklaracji w języku C++ poprawnie opisuje tablicę dwuwymiarową?

A. int matrix[3][3];

B. int matrix[3][3][3];

C. int matrix[];

D. int matrix[3];

Deklaracja 'int matrix[3][3];' poprawnie definiuje tablicę dwuwymiarową w języku C++. Tablice dwuwymiarowe to kluczowe narzędzie do przechowywania macierzy i danych tabelarycznych. Każdy element macierzy jest dostępny poprzez dwa indeksy, co umożliwia łatwe odwzorowanie układów współrzędnych lub plansz w grach. Tablice tego rodzaju są wykorzystywane w algorytmach obliczeniowych, grafice komputerowej oraz analizie danych. Struktura 'matrix[3][3]' tworzy siatkę 3x3, która może przechowywać 9 elementów, co czyni ją efektywnym rozwiązaniem dla problemów wymagających przestrzennych danych.

Pytanie 19

Jaką instrukcję należy wykorzystać do poprawnej deklaracji zmiennej typu string w C++?

A. bool name = "Jan"

B. float name = "Jan"

C. int name = "Jan"

D. string name = "Jan"

Ta deklaracja 'string name = "Jan"' to naprawdę dobry sposób na zdefiniowanie zmiennej łańcuchowej w C++. Wiesz, 'string' to typ danych, 'name' to nazwa tej zmiennej, a 'Jan' to wartość, która jest jej przypisana. Typ 'string' jest częścią biblioteki <string> i daje nam wiele możliwości, gdy pracujemy z tekstem. Możemy łączyć, porównywać i modyfikować różne łańcuchy znaków bez większego problemu. To jest mega ważne w aplikacjach, które mają do czynienia z danymi tekstowymi, interfejsami użytkownika czy analizą danych, które wprowadzamy.

Pytanie 20

Który z wymienionych elementów można zdefiniować jako psychofizyczny?

A. Zanieczyszczenie powietrza

B. Nadmiar światła w miejscu pracy

C. Promieniowanie elektromagnetyczne

D. Stres i monotonia pracy

Czynniki psychofizyczne w środowisku pracy obejmują takie elementy jak stres, monotonia pracy oraz nadmierne obciążenie organizmu. Są to zagrożenia, które mogą prowadzić do wypalenia zawodowego, depresji, spadku koncentracji i zwiększonego ryzyka popełniania błędów. Stres i monotonia pracy to jedne z najczęstszych psychofizycznych zagrożeń, które mogą wpływać nie tylko na zdrowie psychiczne, ale również na fizyczne samopoczucie pracownika. W celu ich minimalizacji organizacje wdrażają programy wsparcia psychologicznego, zapewniają przerwy, rotację obowiązków i dbają o dobrą atmosferę w pracy. Kluczowe jest także odpowiednie zarządzanie czasem pracy i eliminowanie monotonnych zadań na rzecz bardziej zróżnicowanych obowiązków.

Pytanie 21

W zaprezentowanym fragmencie kodu występuje błąd logiczny. Na czym on polega?

A. niewłaściwym warunku pętli, co powoduje, że pętla nigdy się nie wykona

B. niepoprawnym użyciu funkcji cout, co skutkuje tym, że zmienna jest wczytywana w pętli

C. nieprawidłowym warunku pętli, który sprawia, że pętla jest nieskończona

D. braku zainicjowania zmiennej x, co powoduje, że zmienna nie ma wartości początkowej

Nieprawidłowy warunek pętli powoduje, że staje się ona nieskończona, co jest częstym problemem w programowaniu. W tym przypadku warunek while(x != 0 || x != 5) jest zawsze prawdziwy, ponieważ dla każdej wartości x, która nie jest jednocześnie równa 0 i 5, pętla nigdy się nie zakończy. To logiczny błąd, ponieważ zmienna x nigdy nie osiągnie stanu, w którym oba warunki będą jednocześnie fałszywe. W praktyce powinno się stosować warunki logiczne, które mogą stać się fałszywe dla jakiegoś stanu zmiennych, co pozwala pętli zakończyć działanie. Częstym wzorcem jest użycie operatora && zamiast ||, aby sprawdzić, czy zmienna osiągnęła konkretny zakres wartości. W ten sposób można zagwarantować, że program nie wejdzie w nieskończoną pętlę. Tego typu błędy są często wykrywane podczas testowania i debugowania kodu, a ich unikanie jest kluczowe w zapewnieniu poprawnego działania aplikacji. Dobre praktyki obejmują dokładne przemyślenie warunków pętli i testowanie ich w różnych scenariuszach.

Pytanie 22

Jakie rezultaty pojawią się po uruchomieniu poniższego kodu napisanego w języku C++?

A. Pochodna. Pochodna.

B. Pochodna. Bazowa.

C. Bazowa. Pochodna.

D. Bazowa. Bazowa.

Wyświetlenie 'Bazowa. Pochodna.' wskazywałoby, że tylko jedna z metod została nadpisana, co nie ma sensu w tym przypadku. Znacznik 'Bazowa. Bazowa.' to już totalny brak polimorfizmu, co zupełnie mija się z celem tego kodu. A 'Pochodna. Bazowa.' sugerowałoby, że mamy do czynienia z częściowym nadpisaniem metod, co też nie jest zgodne z tym, co mamy w kodzie.

Pytanie 23

Który z wymienionych terminów dotyczy klasy, która stanowi podstawę dla innych klas, lecz nie może być tworzona w instancji?

A. Klasa statyczna

B. Klasa finalna

C. Klasa abstrakcyjna

D. Klasa pochodna

Klasa statyczna jest klasą, która zawiera tylko statyczne metody i pola, ale może być instancjonowana. Klasa pochodna to klasa, która dziedziczy z klasy bazowej i nie jest sama w sobie abstrakcyjna, chyba że zawiera metody czysto wirtualne. Klasa finalna (w niektórych językach, np. Java) to klasa, która nie może być dziedziczona, co jest odwrotnością klasy abstrakcyjnej, której głównym celem jest właśnie dziedziczenie.

Pytanie 24

Testy mające na celu identyfikację błędów w interfejsach między modułami bądź systemami nazywane są testami

A. integracyjnymi

B. wydajnościowymi

C. jednostkowymi

D. bezpieczeństwa

Testy integracyjne mają na celu wykrycie błędów w interfejsach i połączeniach między modułami lub systemami. Głównym celem tych testów jest sprawdzenie, czy różne komponenty aplikacji współpracują ze sobą zgodnie z oczekiwaniami. Testy integracyjne są przeprowadzane po testach jednostkowych, ale przed testami systemowymi. W praktyce testy te obejmują scenariusze, w których kilka modułów wymienia dane lub współdziała w ramach wspólnego procesu. Integracja jest kluczowa dla zapewnienia, że cały system działa jako spójna całość, co minimalizuje ryzyko błędów na etapie produkcji i poprawia jakość końcowego produktu. Przykładem może być test komunikacji między modułem autoryzacji użytkowników a modułem płatności w aplikacji e-commerce.

Pytanie 25

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje klasę bazową?

A. Klasa, która nie może być dziedziczona

B. Klasa, która dziedziczy z klasy pochodnej

C. Klasa, która zapewnia wspólne atrybuty i metody dla klas pochodnych

D. Klasa, która zawsze zawiera metody wirtualne

Klasa bazowa to klasa, która dostarcza wspólne pola i metody dla klas pochodnych. Definiuje ogólną funkcjonalność, która może być rozszerzana lub modyfikowana przez klasy dziedziczące. Dzięki temu programowanie obiektowe umożliwia wielokrotne wykorzystanie kodu, co prowadzi do jego większej modularności i czytelności. Klasa bazowa często zawiera metody wirtualne, które mogą być nadpisywane przez klasy pochodne, co pozwala na dostosowanie funkcjonalności do konkretnych potrzeb. Przykładem jest klasa 'Pojazd', która posiada metody takie jak 'Jedz()' czy 'Zatrzymaj()', a klasy pochodne, np. 'Samochód' lub 'Rower', rozszerzają tę funkcjonalność.

Pytanie 26

W frameworkach do budowy aplikacji mobilnych lub desktopowych znajduje zastosowanie wzorzec MVVM, oznaczający Model-View-ViewModel. Te podejście do programowania oznacza, że

A. interfejs użytkownika oraz logika aplikacji są oddzielone

B. kontrolki i widoki interfejsu użytkownika są zintegrowane z logiką aplikacji

C. w aplikacji obecny jest jedynie interfejs użytkownika

D. interfejs użytkownika i logika aplikacji są umieszczone w jednym pliku

Wzorzec MVVM, czyli Model-View-ViewModel, jest jednym z kluczowych podejść w architekturze aplikacji, szczególnie w kontekście aplikacji mobilnych i desktopowych. Zakłada on wyraźne rozdzielenie logiki aplikacji (Model) od warstwy prezentacji (View), z pomocą komponentu ViewModel, który działa jako mediator. Dzięki temu programiści mogą łatwiej zarządzać kodem, testować poszczególne komponenty oraz wprowadzać zmiany w interfejsie użytkownika bez wpływu na logikę aplikacji. Przykładem zastosowania MVVM jest framework WPF (Windows Presentation Foundation), w którym dane są wiązane do kontrolek w interfejsie użytkownika, co pozwala na automatyczną aktualizację widoków w przypadku zmian w modelu. Standardy takie jak Data Binding w WPF oraz Reactive Programming w Xamarin i Avalonia, pokazują, jak MVVM ułatwia rozwój aplikacji poprzez separację odpowiedzialności, co prowadzi do większej przejrzystości kodu i łatwości w jego utrzymywaniu.

Pytanie 27

Jakie są cechy testów interfejsu?

A. Ulepszają kod aplikacji

B. Sprawdzają prawidłowość pracy elementów graficznych oraz interakcji użytkownika z aplikacją

C. Weryfikują zgodność aplikacji z przepisami prawnymi

D. Analizują wydajność aplikacji w czasie rzeczywistym

Testy interfejsu użytkownika (UI) mają na celu sprawdzenie, czy elementy graficzne aplikacji są prawidłowo wyświetlane i czy interakcje użytkownika z aplikacją przebiegają zgodnie z założeniami. Testy UI pozwalają na wykrycie błędów w układzie, responsywności oraz dostępności aplikacji. Dzięki tym testom możliwe jest zapewnienie, że aplikacja jest intuicyjna i estetyczna, co bezpośrednio wpływa na satysfakcję użytkownika.

Pytanie 28

Jakie zadanie wykonuje debugger?

A. Umożliwianie analizy działania programu krok po kroku

B. Identyfikowanie błędów składniowych podczas kompilacji

C. Przekładanie kodu źródłowego na język maszynowy

D. Generowanie pliku wykonywalnego programu

Tłumaczenie kodu źródłowego na język maszynowy to zadanie kompilatora, a nie debuggera. Wykrywanie błędów składniowych odbywa się podczas procesu kompilacji lub analizy statycznej, ale debugger zajmuje się błędami występującymi w trakcie wykonywania programu. Tworzenie pliku wykonywalnego jest funkcją kompilatora, nie debuggera. Debugger nie generuje kodu – jego zadaniem jest monitorowanie i analizowanie kodu, który już został skompilowany lub interpretowany.

Pytanie 29

Jak nazywa się wzorzec projektowy, do którego odnosi się ta definicja?

A. Dekorator

B. Prototyp

C. Kompozyt

D. Fasada

Prototyp to wzorzec kreacyjny, który koncentruje się na tworzeniu nowych obiektów poprzez klonowanie istniejących. Różni się od fasady, ponieważ nie zajmuje się uproszczeniem interfejsów, lecz optymalizacją procesu tworzenia obiektów. Jest używany, gdy klasy instancji mają podobne stany i konieczne jest szybkie ich generowanie z zachowaniem pewnych właściwości. Dekorator natomiast to wzorzec strukturalny umożliwiający dynamiczne dodawanie nowych funkcjonalności do obiektów, bez modyfikacji ich struktury bazowej. Podstawowym celem dekoratora jest rozszerzenie możliwości obiektów, co odróżnia go od fasady, która skupia się na upraszczaniu dostępu do złożonych systemów. Dekorator działa na poziomie pojedynczych komponentów, gdzie fasada dotyczy całego systemu. Kompozyt umożliwia tworzenie hierarchicznych struktur obiektowych, pozwalając na jednolite traktowanie indywidualnych obiektów i ich złożonych struktur. Umożliwia pracę z drzewiastymi strukturami danych, co czyni go bardziej odpowiednim do zastosowań, gdzie istotna jest praca z kolekcjami obiektów jako całością. Wszystkie te wzorce mają odmienne założenia i zastosowania, a błąd w ich rozpoznaniu może wynikać z braku zrozumienia ich specyficznych ról i miejsc w architekturze oprogramowania. Wybór odpowiedniego wzorca wymaga zrozumienia zarówno wymagań systemowych, jak i ich długoterminowych implikacji na projekt i utrzymanie oprogramowania. Każdy z tych wzorców wnosi unikalne wartości, ale ich zastosowanie powinno być zgodne z konkretnymi potrzebami projektowymi i architektonicznymi systemu, nad którym się pracuje.

Pytanie 30

Modyfikator dostępu, który znajduje się przed definicją metody Dodaj() w klasie Kalkulator, powoduje, że

A. jest ona dostępna zarówno wewnątrz klasy, jak i w klasach dziedziczących po klasie Kalkulator

B. jest ona dostępna w programie głównym i może być wywoływana na rzecz instancji klasy Kalkulator

C. nie jest ona dostępna w klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator

D. nie jest ona dostępna z poziomu klas zaprzyjaźnionych z klasą Kalkulator

Modyfikator dostępu protected jest kluczowym elementem programowania obiektowego, umożliwiającym kontrolę nad widocznością i dostępem do składników klasy. Gdy metoda jest oznaczona jako protected, jak w przypadku metody Dodaj() w klasie Kalkulator, oznacza to, że jest ona dostępna nie tylko w ramach tej klasy, ale również w dowolnych klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator. To podejście wspiera koncepcję dziedziczenia, umożliwiając klasom potomnym korzystanie z funkcjonalności klasy bazowej bez konieczności ponownego definiowania metod. Na przykład, jeśli stworzymy klasę DziecięcyKalkulator dziedziczącą po Kalkulator, metoda Dodaj() będzie dostępna w tej klasie potomnej. Takie rozwiązanie jest często stosowane w projektach, gdzie istnieje potrzeba rozszerzania funkcjonalności bazowych klas bez naruszania ich enkapsulacji. Dobre praktyki programistyczne sugerują stosowanie protected tam, gdzie chcemy umożliwić dziedziczenie oraz uniknąć nadmiernego udostępniania elementów klasy zewnętrznym użytkownikom. Dzięki temu kod staje się bardziej modularny i elastyczny, co jest istotne w dużych projektach programistycznych. Zrozumienie roli modyfikatorów dostępu, takich jak protected, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i implementacji systemów obiektowych.

Pytanie 31

Aby wykorzystać framework Django, należy pisać w języku

A. Java

B. JavaScript

C. C#

D. Python

C# – To język Microsoftu, wykorzystywany głównie w ASP.NET. JavaScript – Stosowany głównie po stronie klienta lub w Node.js, ale nie w Django. Java – Służy do tworzenia aplikacji enterprise, ale Django jest związane z Pythonem.

Pytanie 32

Który z wymienionych algorytmów najczęściej wykorzystuje rekurencję?

A. Obliczanie liczb Fibonacciego

B. Sortowanie przez wstawianie

C. Sortowanie bąbelkowe

D. Wyszukiwanie liniowe

Algorytmy obliczania liczb Fibonacciego są jednym z najbardziej klasycznych przykładów rekurencji. Algorytm ten polega na wywoływaniu funkcji, która sama odwołuje się do siebie, aby obliczyć kolejne liczby w sekwencji. Rekurencyjna natura obliczeń Fibonacciego sprawia, że algorytm jest prosty i intuicyjny w implementacji, choć może być mniej wydajny niż wersje iteracyjne. Rekurencja jest szeroko stosowana w problemach matematycznych i algorytmicznych, gdzie rozwiązanie większego problemu można uzyskać poprzez rozwiązywanie mniejszych, podobnych podproblemów.

Pytanie 33

Jaką złożoność obliczeniową posiada podany algorytm?

A. O(1)

B. O(n log n)

C. O(n)

D. O(n2)

Złożoność obliczeniowa tego algorytmu to O(n). To znaczy, że jak dodajemy więcej elementów, to czas działania algorytmu rośnie w liniowy sposób. To jest całkiem fajne, bo sprawdza się w wielu praktycznych sytuacjach.

Pytanie 34

Który z poniższych aspektów najlepiej definiuje działanie e-sklepu?

A. Zarządzanie serwerem e-mail

B. System obsługi koszyka oraz realizacji zamówień

C. Mechanizm generowania grafiki 3D

D. Dostęp do bazy danych klientów

System zarządzania koszykiem i realizacją zamówień to kluczowy element każdej aplikacji e-commerce (sklepu internetowego). Umożliwia użytkownikom dodawanie produktów do koszyka, zarządzanie ich ilością, a następnie finalizację transakcji poprzez proces realizacji zamówienia i płatności. Tego typu funkcjonalność wymaga integracji z bazą danych oraz systemami płatności online, co zapewnia bezpieczeństwo i wygodę użytkownika. Systemy koszyków zakupowych często oferują zaawansowane funkcje, takie jak kupony rabatowe, kody promocyjne czy integracje z magazynami i systemami logistycznymi. Realizacja zamówienia obejmuje procesy takie jak autoryzacja płatności, generowanie faktur oraz śledzenie zamówień, co jest podstawą funkcjonowania nowoczesnych platform e-commerce.

Pytanie 35

Jakie znaczenie ma określenie "klasa zaprzyjaźniona" w kontekście programowania obiektowego?

A. Klasa, która ma dostęp do prywatnych i chronionych elementów innej klasy

B. Klasa, w której wszystkie komponenty są publiczne

C. Klasa, która nie ma możliwości zawierania metod statycznych

D. Klasa, która może być dziedziczona przez inne klasy

Klasa, która może być dziedziczona przez inne klasy, to zwykła klasa bazowa, nie klasa zaprzyjaźniona. Klasa z publicznymi składowymi nie jest automatycznie klasą zaprzyjaźnioną, a jedynie posiada publiczne pola dostępne z zewnątrz. Stwierdzenie, że klasa nie może zawierać metod statycznych, jest błędne – klasa zaprzyjaźniona może zawierać dowolne typy metod, w tym statyczne, jeśli jej projektowanie tego wymaga.

Pytanie 36

Zamieszczony fragment kodu w Android Studio wdraża metodę nasłuchującą dla obsługi zdarzenia:

A. wybierania daty

B. naciśnięcia przycisku

C. zmiany stanu kontrolki Switch

D. zmiany w polu tekstowym

Kod implementuje nasłuchiwanie zdarzenia naciśnięcia przycisku (ang. Button Click). W środowisku Android Studio jest to jedna z podstawowych metod obsługi interakcji użytkownika. Kiedy użytkownik naciśnie przycisk, wywoływana jest określona metoda, co umożliwia np. uruchomienie nowej aktywności, walidację danych lub wywołanie zapytania do bazy danych. Obsługa zdarzeń tego typu jest kluczowa w budowie responsywnych aplikacji mobilnych, zapewniając użytkownikowi płynne i intuicyjne działanie.

Pytanie 37

Który z poniższych przypadków stanowi test niefunkcjonalny?

A. Weryfikacja poprawności logowania użytkownika

B. Sprawdzenie działania przycisku

C. Sprawdzenie obsługi formularza rejestracji

D. Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem

Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem to przykład testu niefunkcjonalnego. Jego celem jest ocena, jak aplikacja zachowuje się przy dużej liczbie użytkowników lub operacji jednocześnie. Testy te pozwalają na identyfikację wąskich gardeł i optymalizację kodu oraz infrastruktury serwerowej. W ramach testów obciążeniowych analizowane są parametry takie jak czas odpowiedzi, zużycie zasobów (CPU, RAM) oraz stabilność aplikacji w warunkach skrajnego obciążenia. Testowanie wydajności jest kluczowe w aplikacjach webowych, e-commerce oraz systemach o dużej liczbie transakcji, gdzie każdy przestój może generować straty finansowe i negatywnie wpływać na doświadczenia użytkownika.

Pytanie 38

Jakie czynniki powinny być brane pod uwagę podczas organizacji zasobów ludzkich w projekcie?

A. Budżet projektu, bez uwzględnienia kompetencji zespołu

B. Jedynie dostępność technologii

C. Umiejętności oraz doświadczenie członków zespołu

D. Wyłącznie techniczne wymagania projektu

Podczas planowania zasobów ludzkich w projekcie kluczowe jest uwzględnienie umiejętności i doświadczenia członków zespołu. Odpowiednie dopasowanie kompetencji do wymagań projektu ma ogromny wpływ na jakość i tempo realizacji zadań. Zespół o różnorodnych umiejętnościach jest bardziej elastyczny i lepiej radzi sobie z napotkanymi wyzwaniami. Analiza umiejętności pozwala na efektywne przydzielanie zadań, co zwiększa produktywność i redukuje ryzyko opóźnień.

Pytanie 39

Zaprezentowany wykres ilustruje wyniki przeprowadzonych testów

A. ochrony

B. użyteczności

C. wydajności

D. funkcjonalności

Wykres przedstawia czasy odpowiedzi strony internetowej co jest kluczowe w kontekście testów wydajnościowych. Testy wydajnościowe mają na celu zmierzenie jak system radzi sobie pod określonym obciążeniem i jak szybko potrafi odpowiedzieć na zapytania użytkowników. Tego typu analiza pomaga zidentyfikować potencjalne wąskie gardła w infrastrukturze IT. Przykładowo jeżeli czasy odpowiedzi DNS lub połączenia są zbyt długie może to wskazywać na potrzebę optymalizacji serwerów DNS lub infrastruktury sieciowej. Testy te są nieodłącznym elementem zapewnienia jakości oprogramowania a ich prawidłowe wykonanie wpływa na doświadczenia użytkowników końcowych. Dobra praktyka w branży IT zakłada regularne przeprowadzanie testów wydajnościowych w celu monitorowania stabilności systemu w warunkach zbliżonych do rzeczywistych. Warto również zauważyć że narzędzia takie jak JMeter czy LoadRunner są powszechnie używane do przeprowadzania takich testów co umożliwia symulację różnorodnych scenariuszy obciążenia i analizę wyników w czasie rzeczywistym.

Pytanie 40

Jakie działania należy podjąć, aby uniknąć nieskończonej rekurencji w danej funkcji?

A. Dodać warunek zakończenia w funkcji

B. Rozszerzyć zakres zmiennych globalnych

C. Zastosować iterację zamiast rekurencji

D. Wykorzystać automatyczny debugger w kompilatorze

Warunek stopu to taki kluczowy element w rekurencji, który właściwie mówi, kiedy funkcja powinna przestać się wywoływać. Jak masz ten warunek, to funkcja wraca z wynikiem zamiast kręcić się w kółko, co mogłoby prowadzić do jakiegoś szaleństwa, tzn. przepełnienia stosu. Myślę, że warto zwrócić uwagę, że dodanie tego warunku to naprawdę podstawowa sprawa w programowaniu, bo bez niego wszystko może się posypać i przestanie działać tak, jak powinno.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej