Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 09:48
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 10:15

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Głównym

B. Kampusowym

C. Pośrednim

D. Budynkowym

MDF, czyli Main Distribution Frame, jest kluczowym punktem w sieci okablowania strukturalnego, pełniącym rolę głównego węzła dystrybucyjnego. Funkcjonuje jako centralny punkt, w którym łączą się różnego rodzaju media i sygnały z różnych źródeł. Umożliwia to efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnałów do poszczególnych rozdzielni budynkowych oraz do użytkowników końcowych. Przykładem praktycznego zastosowania MDF jest jego obecność w dużych biurowcach czy kampusach akademickich, gdzie z jednego punktu dystrybucyjnego rozdzielane są sygnały do różnych pomieszczeń. Dzięki temu możliwe jest nie tylko uporządkowanie infrastruktury, ale także ułatwienie konserwacji i rozbudowy sieci w przyszłości. Według standardów EIA/TIA-568, MDF powinien być zlokalizowany w centralnym miejscu, aby minimalizować długość kabli oraz poprawić jakość sygnału, co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności komunikacyjnej.

Pytanie 2

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie mają możliwości komunikacji. Która z poniższych okoliczności może być przyczyną tego problemu?

A. Identyczne adresy IP stacji roboczych

B. Różne bramy domyślne dla stacji roboczych

C. Identyczne nazwy użytkowników

D. Inne systemy operacyjne stacji roboczych

Odpowiedź dotycząca takich samych adresów IP stacji roboczych jest poprawna, ponieważ w sieciach komputerowych każdy węzeł musi mieć unikalny adres IP, aby umożliwić poprawną komunikację. Gdy dwa urządzenia mają ten sam adres IP, wówczas występuje konflikt adresów, co prowadzi do problemów z routingiem i przesyłaniem danych. Przykładem może być sytuacja, w której dwa komputery w tej samej podsieci – na przykład 192.168.1.10 – próbują jednocześnie wysłać dane do routera. Router nie będzie w stanie zidentyfikować, które urządzenie jest źródłem danych, co skutkuje niemożnością nawiązania komunikacji. Zgodnie z zasadami TCP/IP, każdy interfejs sieciowy musi mieć unikalny adres, co jest kluczowe dla funkcjonowania sieci lokalnych i internetu. W praktyce, aby uniknąć takich konfliktów, powinno się stosować protokoły DHCP, które automatycznie przydzielają unikalne adresy IP urządzeniom w sieci, minimalizując tym samym ryzyko błędów związanych z powielającymi się adresami.

Pytanie 3

Która z wymienionych czynności nie jest związana z personalizacją systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana koloru tła pulpitu na jeden lub kilka przenikających się odcieni

B. Dostosowanie ustawień dotyczących wyświetlania pasków menu i narzędziowych

C. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

D. Ustawienie wielkości partycji wymiany

Wielkość partycji wymiany to coś, co nie jest związane z tym, jak sobie personalizujemy Windowsa. Ta partycja, czyli plik stronicowania, pomaga w zarządzaniu pamięcią wirtualną. To znaczy, że przenosi dane między RAM a dyskiem twardym. Ustawienia tego rodzaju są super ważne dla wydajności komputera, ale nie mają żadnego wpływu na to, jak system wygląda czy jak się z nim pracuje. Na przykład, dobra konfiguracja tej partycji może przyspieszyć działanie programów, które potrzebują dużo pamięci, ale nie zmienia naszych upodobań co do interfejsu. Warto pamiętać, że personalizacja to zmiany jak tło pulpitu, jakieś ustawienia paska zadań czy przeglądarki, które naprawdę wpływają na to, jak korzystamy z systemu. Z mojego doświadczenia, personalizacja powinna ułatwiać nam pracę, a ustawienie pamięci w tym przypadku po prostu nie ma na to wpływu.

Pytanie 4

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

A. Pamięć jądra

B. Pamięć cache procesora

C. Pamięć RAM

D. Pamięć pliku stron

Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 5

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

A. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci

B. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu

C. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu

Często spotykanym błędem jest niewłaściwe zrozumienie struktury adresu IPv6. Globalny prefiks identyfikujący sieć jest najważniejszym elementem adresu IPv6 i jest przypisany przez dostawcę usług internetowych co zapewnia unikalność globalną. Niektórzy mylą go z identyfikatorem interfejsu co jest błędnym założeniem ponieważ identyfikator interfejsu jest specyficzny dla urządzenia w danej podsieci i jest generowany automatycznie. Kolejnym elementem jest identyfikator podsieci który pozwala na dalszy podział sieci w ramach globalnego prefiksu co zwiększa elastyczność konfiguracji sieci lokalnych. Często błędnie umiejscawiany jest na końcu adresu choć jego rola jest kluczowa w zarządzaniu ruchem sieciowym. Identyfikator interfejsu zajmujący ostatnie 64 bity jest istotny dla unikalności urządzeń w ramach podsieci i jest automatycznie generowany na bazie adresów fizycznych urządzeń co minimalizuje konflikty i ułatwia konfigurację. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią IPv6 i unikania problemów z alokacją adresów i routingiem. Poprawna organizacja adresów umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów adresowych i wspiera nowe technologie w sieciach dużej skali.

Pytanie 6

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych

B. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora

C. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej

D. ustawianie parametrów interfejsu graficznego

Odpowiedzi, które wskazują na konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego, wyświetlanie prędkości zapisu do pamięci operacyjnej oraz wyłączanie procesów obciążających procesor, wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji programów w systemie Linux. Najpierw, konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego to zadanie dla narzędzi takich jak 'gnome-control-center' lub 'systemsettings', które są ściśle związane z konfiguracją środowiska graficznego, a nie monitorowaniem ruchu sieciowego. Drugim aspektem jest wyświetlanie chwilowej prędkości zapisu do pamięci operacyjnej, co nie ma związku z iftop, ponieważ to zadanie realizowane jest przez narzędzia takie jak 'htop' czy 'vmstat', które skupiają się na monitorowaniu zużycia zasobów systemowych. Wreszcie, wyłączanie procesów zużywających moc obliczeniową jest funkcją zarządzania procesami, którą można zrealizować za pomocą komendy 'kill' lub narzędzi takich jak 'top' czy 'ps', jednak te działania nie są związane z monitorowaniem połączeń sieciowych. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia możliwości narzędzi dostępnych w systemie Linux oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach zarządzania systemami. Warto zainwestować czas w naukę i eksperymentowanie z różnymi narzędziami, aby zyskać pełniejszy obraz ich funkcjonalności i zastosowań.

Pytanie 7

Najczęściej używany kodek audio przy ustawianiu bramki VoIP to

A. A.512

B. G.711

C. AC3

D. GSM

Kodek G.711 jest jednym z najczęściej stosowanych kodeków w systemach VoIP, ponieważ oferuje wysoką jakość dźwięku przy zachowaniu niskiej latencji. Jest to kodek nieskompresowany, co oznacza, że przesyła sygnał audio bez straty jakości, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie jakość dźwięku jest kluczowa, takich jak rozmowy telefoniczne czy wideokonferencje. G.711 obsługuje dwa główne warianty: A-law i μ-law, które są stosowane w różnych regionach świata. W praktyce, G.711 jest standardem w telekomunikacji i jest często wykorzystywany w PBXach oraz bramkach VoIP do integracji z sieciami PSTN. Zastosowanie tego kodeka jest zgodne z rekomendacjami ITU-T, co czyni go powszechnie akceptowanym rozwiązaniem w branży telekomunikacyjnej. Warto zaznaczyć, że chociaż G.711 zużywa więcej pasma (około 64 kbps), jego niezrównana jakość sprawia, że jest to najczęściej wybierany kodek w profesjonalnych aplikacjach VoIP.

Pytanie 8

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows stanowi graficzny interfejs do konfiguracji serwera

A. DNS

B. terminali

C. WWW

D. wydruku

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) jest kluczowym narzędziem do zarządzania serwerem WWW w systemie Windows. Umożliwia on administratorom łatwe i intuicyjne konfigurowanie, monitorowanie oraz zarządzanie aplikacjami webowymi. IIS obsługuje różne protokoły, takie jak HTTP, HTTPS, FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem do publikacji treści w Internecie. Przykładowo, poprzez interfejs użytkownik może tworzyć nowe strony internetowe, konfigurować zabezpieczenia SSL oraz zarządzać połączeniami do baz danych. Dobrym przykładem zastosowania IIS jest hosting stron internetowych, na przykład w przypadku małych firm, które chcą mieć własną stronę bez konieczności posiadania zaawansowanej wiedzy technicznej. Ponadto, w kontekście najlepszych praktyk, korzystanie z IIS zgodnie z wytycznymi Microsoftu pozwala na optymalizację wydajności oraz bezpieczeństwa serwera, co jest kluczowe w ochronie danych użytkowników i zapewnieniu nieprzerwanego dostępu do usług online.

Pytanie 9

Aby przyznać użytkownikowi w systemie Windows możliwość zmiany czasu systemowego, należy skorzystać z narzędzia

A. eventvwr.msc

B. certmgr.msc

C. secpol.msc

D. services.msc

Odpowiedź 'secpol.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie, które umożliwia zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows. Używając przystawki 'secpol.msc', administratorzy mogą przydzielać różne uprawnienia użytkownikom i grupom, w tym prawo do zmiany czasu systemowego. W systemie Windows prawo to jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ustawienia czasu mogą prowadzić do problemów z synchronizacją, a także wpływać na działanie aplikacji, które zależą od poprawnych znaczników czasowych, takich jak bazy danych czy systemy logujące. Aby przydzielić to prawo, należy przejść do sekcji 'Polityki lokalne' w 'Zasadach zabezpieczeń lokalnych', a następnie do 'Przydzielanie praw użytkownika'. W praktyce, takie podejście zapewnia większą kontrolę nad bezpieczeństwem systemu i pozwala na zgodność z najlepszymi praktykami zarządzania IT, takimi jak zapewnienie, że tylko zaufani użytkownicy mają możliwość wprowadzania zmian w systemowym czasie.

Pytanie 10

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. dziesiętnej

B. oktalnej

C. binarnej

D. szesnastkowej

Adres MAC (Media Access Control) przedstawiony jako AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w systemie szesnastkowym. W tym systemie każda para znaków reprezentuje 8 bitów, co odpowiada jednemu bajtowi. Zatem w przypadku adresu MAC, który składa się z 6 par, otrzymujemy łącznie 48 bitów. Adresy MAC są używane do identyfikacji urządzeń w sieciach lokalnych i są kluczowe dla funkcjonowania protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet. Z perspektywy praktycznej, urządzenia sieciowe, takie jak routery czy przełączniki, korzystają z adresów MAC, aby kierować ruch do odpowiednich odbiorców w sieci. Standard IEEE 802 definiuje format adresów MAC, a ich poprawne wykorzystanie jest niezbędne dla zapewnienia efektywnej i bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. W kontekście programowania, operacje na adresach MAC, takie jak filtrowanie czy monitorowanie ruchu, są powszechnie stosowane w aplikacjach sieciowych i narzędziach do analizy ruchu. Zrozumienie formatu szesnastkowego jest zatem kluczowe dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 11

Jaki adres stanowi adres rozgłoszeniowy dla hosta o IP 171.25.172.29 oraz masce sieci 255.255.0.0?

A. 171.25.172.255

B. 171.25.255.0

C. 171.25.0.0

D. 171.25.255.255

Adres rozgłoszeniowy dla hosta o adresie IP 171.25.172.29 i masce sieci 255.255.0.0 obliczamy na podstawie zasad dotyczących adresacji IP. Maskę 255.255.0.0 można zapisać w postaci binarnej jako 11111111.11111111.00000000.00000000, co oznacza, że pierwsze 16 bitów adresu IP reprezentuje część sieci, a pozostałe 16 bitów to część hosta. Aby znaleźć adres rozgłoszeniowy, musimy ustalić maksymalne wartości dla części hosta. W tym przypadku maksymalne wartości dla 16 bitów to 11111111.11111111, co daje adres 171.25.255.255. Adres rozgłoszeniowy jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w danej sieci, co jest przydatne w wielu scenariuszach, na przykład w konfiguracji DHCP oraz w protokołach takich jak ARP. Stosowanie poprawnych adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci i zgodności z protokołami komunikacyjnymi.

Pytanie 12

Które z poniższych stwierdzeń NIE odnosi się do pamięci cache L1?

A. Jej wydajność jest równa częstotliwości procesora

B. Zastosowano w niej pamięć typu SRAM

C. Czas dostępu jest dłuższy niż w przypadku pamięci RAM

D. Znajduje się we wnętrzu układu procesora

Wybór odpowiedzi, że pamięć cache L1 ma dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM jest poprawny, ponieważ pamięć cache, w tym L1, charakteryzuje się znacznie szybszym czasem dostępu niż tradycyjna pamięć RAM. Cache L1, będąca pamięcią typu SRAM (Static Random Access Memory), jest projektowana z myślą o minimalizowaniu opóźnień w dostępie do danych, co jest kluczowe dla wydajności procesora. Przykładem zastosowania tej technologii jest jej rola w architekturze procesorów, gdzie dane najczęściej używane są przechowywane w cache, co znacząco przyspiesza operacje obliczeniowe. Normalny czas dostępu do pamięci RAM wynosi kilka nanosekund, podczas gdy cache L1 operuje na poziomie około 1-3 nanosekund, co czyni ją znacznie szybszą. W praktyce, umiejscowienie pamięci cache wewnątrz rdzenia procesora oraz jej związane z tym szybkie połączenia z centralną jednostką obliczeniową (CPU) pozwala na znaczne zredukowanie czasu potrzebnego do wykonania operacji, co jest standardem w projektowaniu nowoczesnych mikroprocesorów. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają maksymalne wykorzystanie pamięci cache, aby zminimalizować opóźnienia i zwiększyć efektywność energetyczną systemów obliczeniowych.

Pytanie 13

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. wysyłania wiadomości na forum dyskusyjne

B. przesyłania wiadomości e-mail

C. transmisji głosu w sieci

D. przeprowadzania rozmów za pomocą interfejsu tekstowego

Internet Relay Chat (IRC) to protokół, który umożliwia użytkownikom prowadzenie rozmów w czasie rzeczywistym za pomocą tekstowych wiadomości. W odróżnieniu od innych form komunikacji, takich jak e-mail czy transmisja głosu, IRC opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie użytkownicy łączą się z serwerem IRC, a następnie mogą uczestniczyć w kanałach tematyką, które ich interesują. Praktycznym zastosowaniem IRC jest organizowanie dyskusji na tematy techniczne, grupowych projektów programistycznych czy też wspólnych gier. Warto również zauważyć, że IRC wspiera wiele standardów, takich jak RFC 1459, które definiują jego podstawowe zasady działania. Dobre praktyki w korzystaniu z IRC obejmują przestrzeganie regulaminów kanałów, dbałość o kulturę dyskusji oraz efektywne zarządzanie dostępem do informacji, co przyczynia się do pozytywnej atmosfery w społecznościach online. IRC, mimo spadku popularności na rzecz nowoczesnych komunikatorów, wciąż jest wykorzystywany w niektórych środowiskach technicznych i gamingowych.

Pytanie 14

W celu zbudowania sieci komputerowej w danym pomieszczeniu wykorzystano 25 metrów kabli UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią liczbę wtyków RJ45 potrzebnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt zastosowanych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe materiałów są przedstawione w tabeli.

Material	Jednostka miary	Cena
Skrętka UTP	m	1 zł
Gniazdo RJ45	szt.	10 zł
Wtyk RJ45	szt.	50 gr

A. 90 zł

B. 80 zł

C. 50 zł

D. 75 zł

Odpowiedź 80 zł jest poprawna ponieważ przy obliczaniu kosztów sieci komputerowej musimy uwzględnić wszystkie elementy i ich koszty jednostkowe Zgodnie z tabelą skrętka UTP kosztuje 1 zł za metr a potrzebujemy 25 metrów co daje 25 zł Koszt 5 gniazd RJ45 to 5 x 10 zł czyli 50 zł Wtyki RJ45 kosztują 50 groszy za sztukę a potrzebujemy ich 10 więc łączny koszt to 5 zł Dodając wszystkie koszty 25 zł za skrętkę 50 zł za gniazda i 5 zł za wtyki otrzymujemy 80 zł Budowa sieci komputerowej wymaga znajomości standardów takich jak ANSI TIA EIA 568 w zakresie projektowania i instalacji okablowania Ważne jest dobranie odpowiednich materiałów co wpływa na jakość sygnału i trwałość instalacji Skrętka UTP i złącza RJ45 są standardowymi komponentami używanymi w sieciach komputerowych Dzięki temu prawidłowo wykonana instalacja zapewnia stabilne i szybkie połączenia co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT

Pytanie 15

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. dziennika zdarzeń

B. biblioteki

C. uruchamialnego

D. inicjalizacyjnego

Pliki z rozszerzeniem .dll (Dynamic Link Library) są kluczowymi komponentami systemu operacyjnego Windows, które umożliwiają współdzielenie kodu i zasobów pomiędzy różnymi programami. Dzięki tym bibliotekom, programy mogą korzystać z funkcji i procedur zapisanych w .dll, co pozwala na oszczędność pamięci i zwiększenie wydajności. Na przykład, wiele aplikacji może korzystać z tej samej biblioteki .dll do obsługi grafiki, co eliminuje potrzebę dublowania kodu w każdej z aplikacji. W praktyce, twórcy oprogramowania często tworzą aplikacje zależne od zestawów .dll, co również ułatwia aktualizacje – zmieniając jedynie plik .dll, można wprowadzić zmiany w działaniu wielu aplikacji jednocześnie. Dobre praktyki programistyczne zachęcają do modularności oraz wykorzystywania bibliotek, co przyczynia się do lepszej organizacji kodu oraz umożliwia łatwiejsze utrzymanie oprogramowania. Warto zaznaczyć, że pliki .dll są również używane w wielu innych systemach operacyjnych, co stanowi standard w branży programistycznej.

Pytanie 16

Na ilustracji przedstawiono przekrój kabla

A. U/UTP

B. S/UTP

C. koncentrycznego

D. optycznego

Kabel koncentryczny charakteryzuje się specyficzną budową, która obejmuje centralny przewodnik wewnętrzny, otoczony izolacją dielektryczną, a następnie przewodnikiem zewnętrznym, który najczęściej jest wykonany z plecionki miedzianej lub folii aluminiowej. Całość zamknięta jest w zewnętrznej osłonie ochronnej. Ta konstrukcja pozwala na efektywne przesyłanie sygnałów o wysokiej częstotliwości z minimalnym tłumieniem i zakłóceniami zewnętrznymi. Kabel koncentryczny jest szeroko stosowany w systemach telewizji kablowej, instalacjach antenowych oraz w sieciach komputerowych do przesyłania sygnałów radiowych i telewizyjnych. Dzięki swojej budowie kabel ten jest odporny na wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdzie konieczne jest utrzymanie wysokiej jakości sygnału na długich dystansach. Dodatkowo kable koncentryczne są zgodne ze standardami takimi jak RG-6 i RG-59, co zapewnia ich szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach technologii komunikacyjnej.

Pytanie 17

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. gniazdem abonenckim

B. centralnym punktem dystrybucji

C. centralnym punktem sieci

D. budynkowym punktem dystrybucji

Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 18

Jakie narzędzie w systemie Windows służy do przeglądania informacji dotyczących problemów z systemem?

A. Foldery udostępnione

B. Podgląd zdarzeń

C. Zasady grupy

D. Harmonogram zadań

Podgląd zdarzeń to narzędzie w systemie Windows, które pozwala na monitorowanie i analizowanie różnych zdarzeń systemowych, co czyni je nieocenionym w procesie diagnozowania problemów. Dzięki temu narzędziu administratorzy mogą przeglądać logi systemowe, aplikacyjne i zabezpieczeń. Przykładowo, w przypadku awarii aplikacji, można w Podglądzie zdarzeń znaleźć szczegółowe informacje na temat błędów, które wystąpiły przed awarią, co pozwala na szybszą identyfikację przyczyny problemu. Dobre praktyki zalecają regularne przeglądanie logów, aby wcześnie wychwytywać potencjalne problemy i nieprawidłowości, co może znacząco poprawić stabilność i bezpieczeństwo systemu. W kontekście zarządzania IT, Podgląd zdarzeń jest kluczowym elementem zapewnienia ciągłości działania systemów, a jego wykorzystanie w codziennej pracy administracyjnej jest zgodne z najlepszymi standardami branżowymi.

Pytanie 19

Jaką długość ma adres IP wersji 4?

A. 2 bajty

B. 16 bitów

C. 10 bajtów

D. 32 bitów

Adres IP w wersji 4 (IPv4) to kluczowy element w komunikacji w sieciach komputerowych. Ma długość 32 bity, co oznacza, że każdy adres IPv4 składa się z czterech oktetów, a każdy z nich ma 8 bitów. Cała przestrzeń adresowa IPv4 pozwala na przydzielenie około 4,3 miliarda unikalnych adresów. Jest to niezbędne do identyfikacji urządzeń i wymiany danych. Na przykład, adres IP 192.168.1.1 to typowy adres lokalny w sieciach domowych. Standard ten ustala organizacja IETF (Internet Engineering Task Force) w dokumencie RFC 791. W kontekście rozwoju technologii sieciowych, zrozumienie struktury adresów IP oraz ich długości jest podstawą do efektywnego zarządzania siecią, a także do implementacji protokołów routingu i bezpieczeństwa. Obecnie, mimo rosnącego zapotrzebowania na adresy, IPv4 często jest dopełniane przez IPv6, który oferuje znacznie większą przestrzeń adresową, ale umiejętność pracy z IPv4 wciąż jest bardzo ważna.

Pytanie 20

Na ilustracji przedstawiono przewód z wtykami

A. SATA

B. Berg

C. ATA

D. Molex

Kabel przedstawiony na rysunku to kabel SATA co oznacza Serial ATA Serial Advanced Technology Attachment Jest to nowoczesny standard interfejsu służący do podłączania dysków twardych SSD oraz napędów optycznych do płyt głównych komputerów osobistych W odróżnieniu od starszych interfejsów takich jak PATA SATA charakteryzuje się znacznie wyższą przepustowością co pozwala na szybszy transfer danych Obecnie SATA jest powszechnie stosowanym standardem ze względu na swoją wydajność i niezawodność Wtyczki SATA są wąskie i płaskie co umożliwia łatwe podłączanie i odłączanie kabli nawet w ciasnych obudowach komputerowych Warto zaznaczyć że kable SATA transmitują dane na zasadzie punkt-punkt co eliminuje konieczność stosowania zworek w przeciwieństwie do PATA Dodatkowo standard SATA wspiera funkcje takie jak Hot Plugging co pozwala na podłączanie i odłączanie urządzeń bez konieczności wyłączania komputera Dzięki zdolności obsługi różnorodnych technologii dyskowych oraz zwiększonej przepustowości SATA stał się nieodzownym elementem nowoczesnych infrastruktur komputerowych W praktyce zastosowanie kabli SATA przyczynia się do zwiększenia wydajności systemu i optymalizacji pracy dysków twardych

Pytanie 21

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600m?

A. przewód koncentryczny

B. skrętka UTP

C. światłowód

D. skretkę STP

Światłowód to najefektywniejsze medium transmisyjne do przesyłania danych na dużych odległościach, takich jak 600 metrów. Jego główną zaletą jest zdolność do przesyłania danych z bardzo dużą prędkością oraz niską latencją, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku połączeń między punktami dystrybucyjnymi. Przewody światłowodowe są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że są znacznie bardziej niezawodne w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, takich jak UTP czy STP. W praktyce, światłowody są powszechnie stosowane w sieciach telekomunikacyjnych, dostępie do internetu oraz w systemach monitoringu. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 wskazują na odpowiednie zastosowanie światłowodów w infrastrukturze sieciowej, co podkreśla ich istotność w nowoczesnych rozwiązaniach IT. Dodatkowo, światłowody pozwalają na przesyłanie sygnałów na odległości sięgające nawet kilku kilometrów bez utraty jakości sygnału.

Pytanie 22

Optyczna rozdzielczość to jeden z właściwych parametrów

A. monitora

B. skanera

C. modemu

D. drukarki

Rozdzielczość optyczna nie jest parametrem odnoszącym się do monitorów, modemów ani drukarek, co może prowadzić do błędnych wniosków. Monitory charakteryzują się rozdzielczością wyświetlania, mierzoną w pikselach, która odnosi się do liczby punktów widocznych na ekranie. Rozdzielczość monitorów jest istotna dla jakości wyświetlanego obrazu, ale nie ma bezpośredniego związku z pojęciem rozdzielczości optycznej, które odnosi się do jakości skanowania. Modemy, z kolei, koncentrują się na przepustowości i szybkości transferu danych, a nie na jakości obrazów. Drukarki również operują na innych parametrach, takich jak rozdzielczość druku, która jest mierzona w dpi, ale dotyczy to zarówno technologii druku, jak i jakości wykonania wydruków, a nie zdolności do skanowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminów związanych z różnymi urządzeniami, co może prowadzić do dezorientacji. Zrozumienie różnicy pomiędzy rozdzielczością optyczną skanera a rozdzielczością wyświetlania monitora lub parametrami drukarek jest kluczowe dla właściwego doboru sprzętu do potrzeb. W praktyce oznacza to, że użytkownicy powinni znać specyfikacje każdego z urządzeń, aby dokonać świadomego wyboru, zgodnego z wymaganiami swojej pracy.

Pytanie 23

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, należy unikać użycia złącza

A. SATA

B. HDMI

C. USB

D. D-SUB

SATA, czyli Serial ATA, to interfejs wykorzystywany głównie do podłączania dysków twardych i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Trochę nie na miejscu jest go używać w kontekście projektorów multimedialnych, bo SATA nie przesyła ani wideo, ani audio. Jak chcesz przesłać obraz i dźwięk z komputera do projektora, to lepiej sięgnąć po D-SUB albo HDMI. D-SUB, znane też jako VGA, obsługuje tylko sygnał wideo, więc przy projektorach sprawdza się całkiem nieźle. Z kolei HDMI to nowszy standard, który daje ci zarówno wideo, jak i audio w naprawdę wysokiej jakości. Z mojego doświadczenia wynika, że używając odpowiednich złączy, można znacząco poprawić jakość obrazu i dźwięku, co jest bardzo ważne, gdy prezentujesz coś przed publicznością. Fajnie jest rozumieć, jak działają różne interfejsy, bo to pomaga uniknąć niepotrzebnych problemów podczas konfiguracji sprzętu.

Pytanie 24

Jakim procesem jest nieodwracalne usunięcie możliwości odzyskania danych z hard dysku?

A. zalanie dysku

B. niezamierzone skasowanie plików

C. uszkodzenie łożyska dysku

D. zerowanie dysku

Każda z pozostałych odpowiedzi na to pytanie odnosi się do sytuacji, które mogą prowadzić do utraty danych, jednak nie są one procesami całkowicie nieodwracalnymi. Przypadkowe usunięcie plików to powszechny problem, z którym borykają się użytkownicy komputerów. Wiele systemów operacyjnych oferuje możliwość przywracania skasowanych plików, przynajmniej do momentu, w którym nie zostaną nadpisane nowymi danymi. W przypadku zatarcia łożyska dysku, uszkodzenie mechaniczne może prowadzić do utraty dostępu do danych, jednak w wielu przypadkach specjalistyczne laboratoria są w stanie przeprowadzić odzyskiwanie danych z uszkodzonych dysków. Z kolei zalanie dysku stwardnionym ciałem obcym może wpłynąć na jego działanie, ale nie zawsze oznacza całkowitą utratę danych. W zależności od stopnia uszkodzeń oraz zastosowanych technik odzyskiwania, niektóre dane mogą być uratowane. Kluczowym błędem jest zatem myślenie, że wszystkie te sytuacje są równoznaczne z całkowitą utratą danych. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi sytuacjami może pomóc w podjęciu odpowiednich kroków w przypadku awarii i zastosowaniu działań naprawczych. Zamiast tego, kluczowe jest regularne wykonywanie kopii zapasowych, co pozwala na minimalizowanie ryzyka utraty cennych informacji.

Pytanie 25

Jaki procesor pasuje do płyty głównej o podanej specyfikacji?

A. D

B. B

C. A

D. C

Wybór nieodpowiedniego procesora do płyty głównej może skutkować niekompatybilnością, co uniemożliwia uruchomienie systemu. W przypadku odpowiedzi B, procesor Intel Core i7 wykorzystuje gniazdo socket 1151, które różni się od socketu 1150 używanego przez płytę główną. Socket 1151 jest dedykowany dla nowszych generacji procesorów, co oznacza brak fizycznej i elektrycznej zgodności. Odpowiedź C wskazuje na procesor Athlon 64 FX z gniazdem AM2, co jest całkowicie odmiennym standardem stosowanym przez firmę AMD. Gniazda Intel i AMD są zupełnie różne, co wyklucza możliwość ich wzajemnej kompatybilności. Odpowiedź D odnosi się do procesora AMD FX1150 z gniazdem AM3+, co oznacza podobne problemy z kompatybilnością jak w przypadku odpowiedzi C. Socket AM3+ jest przeznaczony dla innej serii procesorów AMD, które nie są kompatybilne z płytami głównymi posiadającymi socket 1150 przeznaczony dla procesorów Intel. Typowe błędy myślowe to założenie, że wszystkie procesory będą działały z dowolną płytą główną, co nie jest prawdą ze względu na różnice w standardach socketów. Zrozumienie specyfikacji sprzętowych i zgodności komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i budowania systemów komputerowych.

Pytanie 26

Do obserwacji stanu urządzeń w sieci wykorzystywane jest oprogramowanie operujące na podstawie protokołu

A. STP (SpanningTreeProtocol)

B. FTP (File Transfer Protocol)

C. SMTP (Simple Mail Transport Protocol)

D. SNMP (Simple Network Management Protocol)

SNMP (Simple Network Management Protocol) to protokół stworzony do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach IP. Jego głównym celem jest umożliwienie administratorom sieci zbierania informacji o stanie i wydajności różnych urządzeń, takich jak routery, przełączniki czy serwery. SNMP działa w oparciu o strukturę hierarchiczną MIB (Management Information Base), która definiuje, jakie dane mogą być zbierane i w jaki sposób. Dzięki SNMP, administratorzy mogą monitorować parametry takie jak obciążenie CPU, pamięć, przepustowość interfejsów oraz błędy w przesyłaniu danych. Praktycznym zastosowaniem SNMP jest integracja z systemami monitorowania, takimi jak Nagios czy Zabbix, które wykorzystują ten protokół do zbierania danych i generowania alertów w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, SNMP pozwala na zdalne zarządzanie urządzeniami, co upraszcza administrację sieci i zwiększa jej efektywność, a także wspiera działania związane z zapewnieniem ciągłości biznesowej.

Pytanie 27

W systemie Windows dany użytkownik oraz wszystkie grupy, do których on przynależy, posiadają uprawnienia "odczyt" do folderu XYZ. Czy ten użytkownik będzie mógł zrealizować operacje

A. kopiowania plików do folderu XYZ

B. zmiany nazwy folderu XYZ

C. odczytu uprawnień do folderu XYZ

D. usunięcia folderu XYZ

Odpowiedź dotycząca odczytu uprawnień do folderu XYZ jest poprawna, ponieważ w systemie Windows uprawnienie 'odczyt' pozwala użytkownikowi na przeglądanie zawartości folderu oraz sprawdzanie jego właściwości, w tym uprawnień. Użytkownik może zobaczyć, jakie inne konta mają dostęp do folderu oraz jakie operacje mogą w nim wykonywać. Przykładowo, administrator może chcieć zweryfikować, które grupy użytkowników mają dostęp do konkretnego folderu, aby odpowiednio zarządzać uprawnieniami. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi, regularne audyty uprawnień pozwalają na zabezpieczenie danych oraz minimalizację ryzyka nieautoryzowanego dostępu. Warto również zauważyć, że odczyt uprawnień jest kluczowy dla zachowania zgodności z regulacjami dotyczącymi ochrony danych, takimi jak RODO, które wymuszają transparentność w zarządzaniu danymi osobowymi.

Pytanie 28

Jakie informacje można uzyskać za pomocą polecenia uname -s w systemie Linux?

A. nazwa jądra systemu operacyjnego.

B. ilości dostępnej pamięci.

C. wolnego miejsca na dyskach twardych.

D. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

Polecenie uname -s w systemie Linux pokazuje nam nazwę jądra. To jakby szybki sposób na dowiedzenie się, z jakiego rdzenia korzysta nasz system. Używa się go często wśród administratorów, żeby wiedzieć, jakie jądro jest zainstalowane, co jest ważne przy aktualizacjach, czy przy instalowaniu nowych programów. Z mojego doświadczenia, czasami warto sprawdzić, jakie jądro mamy, bo to może wpłynąć na to, czy nowy sterownik działa, czy nie. Regularne sprawdzanie wersji jądra to dobry pomysł, żeby utrzymać system stabilnym i bezpiecznym. Zresztą, różne wersje jądra mogą różnie reagować na sprzęt, a to z kolei wpływa na wydajność całego systemu.

Pytanie 29

Który z protokołów w systemach operacyjnych Linux jest używany w sieciach lokalnych?

A. AppleTalk

B. IPX

C. NetBEUI

D. IP

Protokół IP (Internet Protocol) jest podstawowym protokołem komunikacyjnym w sieciach komputerowych, w tym w systemach operacyjnych Linux, który jest wykorzystywany głównie w sieciach LAN (Local Area Network). IP umożliwia przesyłanie danych między różnymi urządzeniami w sieci poprzez nadawanie im unikalnych adresów IP, co pozwala na ich identyfikację i lokalizację w sieci. Protokół IP działa na warstwie sieciowej modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów danych z jednego miejsca do innego. W praktyce, implementacja protokołu IP w systemach Linux obejmuje zarówno IPv4, jak i nowszy IPv6, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi i dobrymi praktykami w zakresie zarządzania adresacją sieciową. Użytkownicy Linuxa mogą konfigurować ustawienia IP poprzez różne narzędzia, takie jak 'ip' lub 'ifconfig', co daje im możliwość dostosowania parametrów sieciowych do swoich potrzeb. Protokół IP jest również fundamentem dla wielu innych protokołów, takich jak TCP (Transmission Control Protocol), co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej.

Pytanie 30

Aby zmienić ustawienia konfiguracyjne Menu Start oraz paska zadań w systemie Windows, która przystawka powinna być wykorzystana?

A. fsmgmt.msc

B. azman.msc

C. dcpol.msc

D. gpedit.msc

Przystawka gpedit.msc, znana jako Edytor zasad grupy, jest kluczowym narzędziem w systemie Windows do zarządzania konfiguracją i kontrolą ustawień systemowych, w tym Menu Start i paska zadań. Umożliwia administratorom modyfikację polityk, które wpływają na zachowanie i wygląd tych elementów interfejsu użytkownika. Na przykład, przy użyciu gpedit.msc można zablokować dostęp do określonych elementów Menu Start lub dostosować wygląd paska zadań, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie spójność i bezpieczeństwo interfejsu są kluczowe. Warto zauważyć, że edytor ten działa na poziomie lokalnym lub w ramach zdalnego zarządzania w sieci, co pozwala na centralne zarządzanie prawami dostępu i ustawieniami systemowymi w dużych organizacjach. W odpowiedzi na rosnące potrzeby w zakresie bezpieczeństwa i dostosowywania środowiska pracy, korzystanie z gpedit.msc jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 31

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych

B. obsługę kont użytkowników

C. personalizację systemu

D. ustawienie zapory sieciowej

Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.

Pytanie 32

Na stabilność wyświetlanego obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. Czas reakcji

B. Odwzorowanie barw

C. Wieloczęstotliwość

D. Częstotliwość odświeżania

Częstotliwość odświeżania to bardzo ważny parametr, jeśli chodzi o stabilność obrazu w monitorach CRT. To właściwie mówi nam, jak często ekran jest odświeżany w ciągu sekundy. Im wyższa ta liczba, tym mniejsze ryzyko migotania, co może męczyć nasze oczy. Z mojego doświadczenia, warto zwrócić uwagę na to, że standardowe częstotliwości to zazwyczaj między 60 a 120 Hz, a niektóre monitory potrafią wyciągnąć nawet 180 Hz! Jeśli planujesz grać w gry albo pracować z grafiką przez dłuższy czas, lepiej wybrać monitor z wyższą częstotliwością. Fajnie jest też dostosować częstotliwość do tego, co właściwie robisz na komputerze, bo wtedy obraz będzie wyglądał lepiej, a oczy mniej się zmęczą. No i pamiętaj, niektóre karty graficzne mogą działać z różnymi częstotliwościami w zależności od rozdzielczości, więc przy konfiguracji monitora warto to mieć na uwadze.

Pytanie 33

Serwer Apache to rodzaj

A. DNS

B. DHCP

C. WWW

D. baz danych

Wybór odpowiedzi związanych z DNS, DHCP i bazami danych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ról tych technologii. DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, umożliwiając użytkownikom łatwiejsze odnajdywanie zasobów w Internecie. Nie jest to serwer WWW, ale kluczowy element infrastruktury sieciowej, który wspiera działania serwerów poprzez zapewnienie odpowiednich adresów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem do automatycznego przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci. Jego funkcjonalność również nie ma związku z udostępnianiem treści w Internecie, lecz koncentruje się na zarządzaniu adresacją sieciową. Natomiast bazy danych, takie jak MySQL czy PostgreSQL, służą do przechowywania i zarządzania danymi aplikacji, a nie do ich udostępniania w formie stron WWW. Rozumienie ról tych technologii jest kluczowe dla prawidłowego projektowania architektury aplikacji webowych. Problem z tymi odpowiedziami może wynikać z braku zrozumienia, jak różne komponenty infrastruktury IT współdziałają ze sobą. Serwer WWW, taki jak Apache, jest odpowiedzialny za generowanie i dostarczanie treści z serwera do przeglądarki użytkownika, podczas gdy pozostałe technologie pełnią inne, wspierające funkcje. Warto zatem przyjrzeć się, jak te elementy współpracują, aby w pełni zrozumieć ich rolę w ekosystemie internetowym.

Pytanie 34

Komputer jest podłączony do sieci Internet, a na jego pokładzie brak oprogramowania antywirusowego. Jak można sprawdzić, czy ten komputer jest zainfekowany wirusem, nie zmieniając ustawień systemowych?

A. wykorzystanie skanera on-line

B. uruchomienie zapory sieciowej

C. uruchomienie programu chkdsk

D. zainstalowanie skanera pamięci

Uruchomienie programu chkdsk jest narzędziem diagnostycznym, które służy do sprawdzania i naprawy błędów na dysku twardym, a nie do wykrywania wirusów. Chociaż chkdsk może pomóc w rozwiązaniu problemów z systemem plików, nie ma zdolności identyfikowania złośliwego oprogramowania. Wiele osób myli funkcje diagnostyczne z funkcjami zabezpieczającymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących rzeczywistych możliwości narzędzi systemowych. Podobnie, uruchomienie zapory sieciowej koncentruje się na kontroli ruchu sieciowego oraz ochronie przed nieautoryzowanym dostępem, a nie na analizie zainfekowanych plików czy programów. Zapory są niezbędne dla bezpieczeństwa sieci, ale nie zastępują skanera antywirusowego ani nie wykrywają wirusów już zainstalowanych na systemie. Zainstalowanie skanera pamięci jest również niewłaściwym podejściem, gdyż narzędzia te są typowo używane do wykrywania problemów z pamięcią RAM, a nie do analizy złośliwego oprogramowania. Tego typu błędy myślowe mogą wynikać z niepełnej wiedzy na temat funkcjonowania różnorodnych narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym. Aby skutecznie chronić komputer przed wirusami, użytkownicy powinni opierać się na sprawdzonych metodach, takich jak wykorzystanie dedykowanych programów antywirusowych oraz skanerów on-line, które są przystosowane do identyfikacji zagrożeń.

Pytanie 35

Do zarządzania konfiguracją grup komputerowych oraz użytkowników w systemach Windows Server, należy wykorzystać narzędzie

A. RDP

B. MMC

C. GPMC

D. UNC

RDP, czyli Remote Desktop Protocol, to protokół umożliwiający zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows. Chociaż pozwala na zdalne połączenia z komputerami, jego funkcjonalność nie obejmuje centralnego zarządzania konfiguracją grup komputerów i użytkowników. UNC (Universal Naming Convention) to standardowy sposób identyfikacji zasobów sieciowych, ale nie jest narzędziem do zarządzania politykami. Z kolei MMC, czyli Microsoft Management Console, to framework, który pozwala na zarządzanie różnymi komponentami systemu Windows, jednak sam w sobie nie zapewnia dedykowanych funkcji do zarządzania politykami grupowymi. Często mylone jest przekonanie, że te narzędzia mogą pełnić funkcję GPMC, co prowadzi do nieporozumień. RDP nie ma możliwości edytowania polityk grupowych ani ich stosowania w obrębie domeny. UNC również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania politykami, a MMC, mimo iż jest użyteczne, wymaga dodatkowych komponentów, aby zarządzać politykami grupowymi, co sprawia, że nie jest tak efektywne i wygodne jak GPMC. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że każde narzędzie do zarządzania systemem może być użyte do polityki grupowej, co jest myśleniem wprowadzającym w błąd. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami oraz ich specyficznymi funkcjami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami IT.

Pytanie 36

Który z wymienionych składników stanowi element pasywny w sieci?

A. Panel krosowy

B. Wzmacniak

C. Karta sieciowa

D. Przełącznik

Wzmacniak, przełącznik oraz karta sieciowa to elementy aktywne, które mają kluczowe znaczenie w przetwarzaniu sygnału oraz zarządzaniu danymi w sieci komputerowej. Wzmacniak, na przykład, służy do zwiększenia siły sygnału, co jest istotne w przypadku długich połączeń, gdzie utrata sygnału może prowadzić do zakłóceń lub przerw w komunikacji. Zastosowanie wzmacniaków jest najczęściej widoczne w sieciach, gdzie wymagane jest przesyłanie sygnału na większe odległości, na przykład w systemach telekomunikacyjnych. Przełącznik natomiast jest urządzeniem, które łączy różne segmenty sieci i decyduje, jak dane są przesyłane między nimi. Umożliwia on efektywne zarządzanie ruchem danych, co jest niezbędne w sieciach lokalnych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się jednocześnie. Karta sieciowa, jako interfejs między komputerem a siecią, odpowiada za odbieranie i wysyłanie danych, a także przetwarzanie sygnałów. Wszystkie te urządzenia wykonują aktywne funkcje, co odróżnia je od elementów pasywnych, takich jak panel krosowy. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji pasywnych z aktywnymi, co może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów w projektach sieciowych. Zrozumienie różnicy między tymi dwoma rodzajami elementów jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się infrastrukturą sieciową.

Pytanie 37

Jakie jest nominalne wyjście mocy (ciągłe) zasilacza o parametrach przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336 W	3,6 W	12,5 W

A. 456,0 W

B. 472,1 W

C. 576,0 W

D. 336,0 W

Odpowiedź 472,1 W jest trafna, bo moc wyjściowa zasilacza to nic innego jak suma mocy dla wszystkich napięć, gdzie są już przypisane odpowiednie prądy. Dla każdego napięcia moc P można policzyć ze wzoru P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to prąd. Jeśli spojrzeć na obliczenia, to mamy: dla +5 V moc wynosi 5 V * 18 A = 90 W, dla +3.3 V moc to 3.3 V * 22 A = 72.6 W, następnie dla +12 V1 moc daje 12 V * 18 A = 216 W, dla +12 V2 to 12 V * 17 A = 204 W, zaś dla -12 V mamy -12 V * 0.3 A = -3.6 W. Ostatnia moc to dla +5 VSB, czyli 5 V * 2.5 A = 12.5 W. Jak to wszystko zsumujesz, wychodzi 90 W + 72.6 W + 216 W + 204 W - 3.6 W + 12.5 W = 572.5 W. Ale uwaga, bo zasilacz ma dwa napięcia +12 V, więc ich łączna moc to 216 W + 204 W = 420 W. Dlatego moc wyjściowa zasilacza to 90 W + 72.6 W + 420 W - 3.6 W + 12.5 W = 472,1 W. To podejście do obliczeń jest zgodne z tym, co jest uznawane za dobre praktyki w projektowaniu zasilaczy, gdzie trzeba brać pod uwagę zarówno dodatnie, jak i ujemne napięcia.

Pytanie 38

Dobrze zaplanowana sieć komputerowa powinna pozwalać na rozbudowę, co oznacza, że musi charakteryzować się

A. skalowalnością

B. nadmiarowością

C. efektywnością

D. redundancją

Skalowalność to kluczowa cecha prawidłowo zaprojektowanej sieci komputerowej, która pozwala na łatwe dostosowywanie jej zasobów do rosnących potrzeb użytkowników i obciążenia systemu. W praktyce oznacza to, że można dodawać nowe urządzenia, takie jak serwery, przełączniki czy routery, bez znaczącego wpływu na wydajność istniejącej infrastruktury. Przykładem skalowalnej sieci może być architektura chmurowa, gdzie zasoby są dynamicznie alokowane w odpowiedzi na zmiany w zapotrzebowaniu. Rozwiązania takie jak wirtualizacja i konteneryzacja, zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, również przyczyniają się do zwiększenia skalowalności sieci. Oprócz tego, projektowanie z myślą o skalowalności pozwala na lepsze zarządzanie kosztami operacyjnymi, ponieważ organizacje mogą inwestować w rozwój infrastruktury w miarę potrzeb, zamiast przeznaczać środki na nadmiarowe zasoby, które mogą nie być wykorzystywane. W związku z tym, skalowalność jest kluczowym aspektem, który powinien być brany pod uwagę już na etapie planowania i projektowania sieci.

Pytanie 39

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który został pokazany na ilustracji

A. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego

B. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa

C. Niewłaściwy program do przeglądania

D. Wyłączona zapora sieciowa

Komunikat o problemach z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa jest typowym ostrzeżeniem wyświetlanym przez przeglądarki internetowe w przypadku, gdy certyfikat SSL/TLS nie jest prawidłowy lub nie można go zweryfikować. Certyfikaty SSL/TLS służą do szyfrowania danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem oraz do potwierdzenia tożsamości serwera. Problemy z certyfikatem mogą wynikać z jego wygaśnięcia, niepoprawnego wystawienia przez urząd certyfikacji (CA) lub braku zaufania do CA. W praktyce użytkownik powinien sprawdzić szczegóły certyfikatu klikając na ikonę kłódki obok adresu URL aby ustalić przyczynę problemu. Standardy branżowe, takie jak TLS 1.3 oraz rekomendacje organizacji takich jak IETF, kładą duży nacisk na korzystanie z aktualnych i zaufanych certyfikatów. Ważne jest również, aby administratorzy regularnie monitorowali stan certyfikatów i odnawiali je przed wygaśnięciem. W kontekście bezpieczeństwa danych ignorowanie takich ostrzeżeń może prowadzić do ataków typu Man-in-the-Middle, gdzie atakujący przechwytuje i potencjalnie modyfikuje dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem. W związku z tym prawidłowe zarządzanie certyfikatami jest kluczowym elementem ochrony danych w sieci.

Pytanie 40

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

A. USB

B. WAN

C. PWR

D. LAN

Port WAN jest przeznaczony do podłączania zewnętrznych sieci do lokalnej sieci, umożliwiając tym samym dostęp do Internetu. WAN to skrót od Wide Area Network, co oznacza sieć rozległą. W typowym routerze domowym lub biurowym port WAN łączy się z modemem dostarczanym przez dostawcę usług internetowych, co pozwala na przesyłanie danych do i od Internetu. Jest to standardowe połączenie w większości urządzeń sieciowych, a jego celem jest odseparowanie sieci lokalnej (LAN) od sieci globalnej. Praktycznym przykładem jest konfiguracja routera w domu, gdzie podłączenie kabla od modemu do portu WAN umożliwia wszystkim urządzeniom w sieci LAN dostęp do Internetu. Zastosowanie portu WAN zgodne jest z dobrymi praktykami sieciowymi, gdzie zabezpieczenia i przepustowość są zarządzane w sposób efektywny. Router konfiguruje wtedy bramę domyślną, która pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego do odpowiednich miejsc docelowych. W przypadku firm korzystanie z portu WAN zapewnia bezpieczny dostęp do zasobów zewnętrznych, co jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania siecią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej