Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 17 czerwca 2025 19:22
Data zakończenia: 17 czerwca 2025 19:33

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W celu określenia liczby godzin pracy zatrudnionych w kosztorysie szczegółowym stosuje się

A. dziennik budowy

B. katalog nakładów rzeczowych

C. harmonogram robót

D. oferta sprzedaży producenta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Katalog nakładów rzeczowych jest kluczowym dokumentem, który służy do precyzyjnego określenia ilości godzin pracy oraz innych zasobów potrzebnych do realizacji danego projektu budowlanego. W kontekście kosztorysowania, katalog ten zawiera szczegółowe informacje o standardowych czasach pracy dla poszczególnych operacji budowlanych, co pozwala na bardziej dokładne oszacowanie kosztów robocizny. Przykładowo, jeśli katalog wskazuje, że wykonanie 1 m2 tynków wymaga 2 godzin pracy, to na podstawie planowanej powierzchni można łatwo obliczyć całkowity czas pracy potrzebny do wykonania tego zadania. Dobre praktyki w kosztorysowaniu opierają się na używaniu aktualnych i szczegółowych katalogów, które są zgodne z normami branżowymi, takimi jak KNR (Katalogi Nakładów Rzeczowych). Dzięki temu możliwe jest nie tylko precyzyjne oszacowanie kosztów, ale również monitorowanie wykonania prac w stosunku do zaplanowanych nakładów czasowych.

Pytanie 2

Czerpnia oraz wyrzutnia to składniki instalacji

A. gruntowej pompy ciepła

B. wentylacji

C. hydroelektrowni

D. geotermalnej

Wybierając czerpnię i wyrzutnię jako elementy instalacji gruntowej pompy ciepła, geotermalnej czy hydroelektrowni, można napotkać na szereg nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowania. Gruntowe pompy ciepła wykorzystują ciepło zgromadzone w ziemi, a ich konstrukcja opiera się głównie na wymiennikach ciepła, które są umieszczane w gruncie. W tym przypadku nie stosuje się elementów jak czerpnie i wyrzutnie, które są charakterystyczne dla systemów wentylacyjnych. Z kolei geotermalne instalacje bazują na złożonych systemach wydobywania ciepła z wnętrza Ziemi, a czerpnia i wyrzutnia w kontekście wentylacji nie mają zastosowania w tym procesie. Hydroelektrownie natomiast koncentrują się na wykorzystaniu energii wody do wytwarzania prądu elektrycznego i nie operują na zasadach wymiany powietrza. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe. Często zdarza się, że brak znajomości specyfiki poszczególnych systemów prowadzi do błędnych wniosków. Elementy wentylacyjne są zatem ściśle powiązane z wymianą powietrza i nie powinny być mylone z mechanizmami wykorzystywanymi w innych instalacjach, które działają na odmiennych zasadach fizycznych i technologicznych.

Pytanie 3

Gdzie powinien być umiejscowiony odpowietrznik w instalacji grzewczej zasilanej energią słoneczną?

A. bezpośrednio za pompą

B. za zaworem bezpieczeństwa

C. w najniższym punkcie instalacji

D. w najwyższym punkcie instalacji

Odpowietrznik w słonecznej instalacji grzewczej powinien być umieszczony w najwyższym punkcie instalacji, co jest zgodne z ogólnymi zasadami projektowania systemów grzewczych. Umieszczenie odpowietrznika w najwyższym miejscu umożliwia skuteczne usuwanie powietrza z systemu, które gromadzi się na skutek nagrzewania wody oraz zmieniających się ciśnień. W praktyce, powietrze w instalacji może prowadzić do zakłóceń w obiegu wody, co z kolei może obniżać efektywność systemu grzewczego oraz powodować hałasy. Dlatego w dobrych praktykach branżowych wskazuje się na konieczność umieszczania odpowietrzników w punktach, gdzie gromadzi się powietrze, co najczęściej jest właśnie najwyższy punkt instalacji. Zgodnie z normami, takie rozwiązanie nie tylko zwiększa wydajność, ale również wydłuża żywotność całego systemu. Przykładem mogą być instalacje, w których zastosowano automatyczne odpowietrzniki, które w sposób samoczynny usuwają nadmiar powietrza, co jest korzystne zwłaszcza w większych układach.

Pytanie 4

Podczas serwisowania sprężarki w pompie ciepła potwierdzono jej prawidłowe funkcjonowanie. Może to mieć miejsce jedynie, gdy czynnik chłodniczy w niej występuje w formie

A. 50% ciekłej, 50% gazowej

B. wyłącznie ciekłej

C. wyłącznie stałej

D. wyłącznie gazowej

Wybór odpowiedzi wskazującej na stan ciekły czynnika chłodniczego jest błędny, ponieważ sprężarki są zaprojektowane do pracy z gazem, a nie z cieczą. Czynnik chłodniczy w stanie ciekłym nie może być efektywnie sprężany, co prowadzi do zjawiska znanego jako hydrauliczne zjawisko uderzenia, które może spowodować poważne uszkodzenia sprężarki. Ponadto, sprężarka nie jest w stanie rozpoznać i oddzielić stanu skupienia czynnika, co czyni ją nieefektywną, jeśli do jej wnętrza dostaje się ciecz. W kontekście odpowiedzi, która wskazuje na 50% stanu ciekłego i 50% gazowego, należy zauważyć, że sprężarki wymagają jedynie gazu, aby mogły funkcjonować. Wprowadzenie cieczy do sprężarki nie tylko obniża wydajność, ale również prowadzi do potencjalnych usterek. W branży stosuje się różne procedury, takie jak testy ciśnieniowe i kontrola stanu czynnika przed jego wprowadzeniem do sprężarki, aby uniknąć tego typu problemów. W przypadku stałego stanu skupienia, sprężarka nie jest przystosowana do pracy z ciałami stałymi, co prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń mechanicznych. Kluczowe jest zrozumienie, że sprężarki w pompie ciepła nie są jedynie elementami systemu, ale jego sercem, a ich prawidłowe funkcjonowanie opiera się na zastosowaniu czynnika chłodniczego w odpowiednim stanie skupienia.

Pytanie 5

Pompa ciepła jest wyposażona w sprężarkę o mocy elektrycznej P = 3 kW. Jaką ilość energii z sieci pobierze sprężarka w ciągu roku (365 dni), jeśli codziennie, systematycznie, pompa pracuje przez 4 godziny?

A. 1095 kWh

B. 3650 kWh

C. 4380 kWh

D. 1460 kWh

Wybrana odpowiedź 4380 kWh jest poprawna, ponieważ obliczamy roczne zużycie energii przez sprężarkę, uwzględniając zarówno moc urządzenia, jak i czas jego pracy. Sprężarka o mocy elektrycznej 3 kW działa przez 4 godziny dziennie, co daje dzienne zużycie energii wynoszące 3 kW * 4 h = 12 kWh. Następnie, mnożąc to przez liczbę dni w roku (365), otrzymujemy 12 kWh * 365 = 4380 kWh. Tego rodzaju kalkulacje są kluczowe w branży HVAC, gdzie efektywność energetyczna jest priorytetem. Znajomość zużycia energii pozwala na optymalizację kosztów eksploatacyjnych oraz wprowadzenie środków oszczędnościowych, co jest szczególnie ważne w kontekście rosnących cen energii. W praktyce, dobrą praktyką jest monitorowanie zużycia energii urządzeń takich jak pompy ciepła, co można osiągnąć za pomocą systemów zarządzania energią, które umożliwiają wykrywanie nieefektywności i wprowadzanie ulepszeń.

Pytanie 6

Odległość gruntowa pomiędzy sondami pionowymi nie może być mniejsza niż

A. 24 m

B. 6 m

C. 18 m

D. 12 m

Odpowiedź 6 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z aktualnymi normami i najlepszymi praktykami w inżynierii geotechnicznej, odległość między sondami pionowymi powinna wynosić co najmniej 6 m. Taka odległość pozwala na uzyskanie reprezentatywnych próbek gruntu, co jest kluczowe dla przeprowadzenia dokładnych badań geotechnicznych. W praktyce oznacza to, że jeśli sondy są umieszczone zbyt blisko siebie, mogą wystąpić zjawiska interferencji, które mogą zniekształcić wyniki badań. Na przykład, w przypadku przeprowadzania badań nośności gruntu, zbyt mała odległość między sondami może prowadzić do błędnych ocen parametrów gruntowych, co w konsekwencji wpłynie na bezpieczeństwo i stabilność projektowanych obiektów budowlanych. W związku z tym, zachowanie odpowiedniej odległości jest kluczowe dla zapewnienia dokładności wyników oraz ich interpretacji w kontekście projektowania i budowy infrastruktury. W praktyce, wiele instytucji i organizacji branżowych zaleca stosowanie tej odległości jako standardu w projektach geotechnicznych.

Pytanie 7

Materiał o najwyższym współczynniku absorpcji spośród wymienionych to

A. blacha miedziana

B. czarna farba

C. blacha aluminiowa

D. czarny chrom

Czarny chrom to naprawdę ciekawy materiał, bo ma super wysoką zdolność do pochłaniania światła. Dlatego świetnie sprawdza się wszędzie tam, gdzie potrzebujemy zminimalizować odbicie. Jak pomyślisz o optyce, to czarny chrom często trafia do filtrów optycznych czy różnych części aparatów fotograficznych. W porównaniu do czarnej farby, która też jest dobra, czarny chrom radzi sobie znacznie lepiej, jeśli chodzi o efektywność absorpcji. To dlatego w przemyśle często sięga się po czarny chrom, zwłaszcza w projektach, które wymagają precyzyjnego działania. W instrumentach naukowych i technologicznych jego jakość i działanie są naprawdę kluczowe.

Pytanie 8

Największa dozwolona wysokość hałd przy magazynowaniu materiału aktywnego biologicznie powinna wynosić

A. 6m

B. 3 m

C. 4m

D. 5m

Ustalanie maksymalnej wysokości hałd na poziomie 3 m, 5 m lub 6 m może prowadzić do szeregu problemów związanych z bezpieczeństwem oraz oddziaływaniem na środowisko. Przykładowo, 3 m może wydawać się odpowiednią wysokością, ale w praktyce może to ograniczać efektywność składowania oraz zwiększać ilość wymaganej przestrzeni. Wysokości przekraczające 4 m, takie jak 5 m czy 6 m, stwarzają ryzyko osuwania się materiału oraz mogą prowadzić do poważnych incydentów w przypadku silnych opadów deszczu, co może skutkować niekontrolowanym wypływem substancji bioaktywnych. Wysokie hałdy są trudniejsze do monitorowania i kontrolowania, co zwiększa ryzyko rozwoju szkodników oraz emisji nieprzyjemnych zapachów. Ponadto, przekroczenie norm wysokości może naruszać lokalne przepisy dotyczące ochrony środowiska, co wiąże się z sankcjami i kosztami. Z perspektywy zarządzania ryzykiem, składowanie materiałów bioaktywnych w sposób niezgodny z najlepszymi praktykami branżowymi może prowadzić do znacznych problemów zdrowotnych, zarówno dla pracowników, jak i mieszkańców okolicznych terenów. Niewłaściwe podejście do składowania może także negatywnie wpłynąć na wizerunek firmy oraz jej relacje z organami regulacyjnymi.

Pytanie 9

Jakie elementy powinny być użyte do zamontowania panelu fotowoltaicznego na dachu o nachyleniu?

A. stelaż z trójkątnych ram

B. profil wielorowkowy oraz kotwy krokwiowe

C. śruby rzymskie

D. profil wielorowkowy oraz kołki rozporowe

Użycie śrub rzymskich w montażu paneli fotowoltaicznych na dachu spadzistym może wydawać się intuicyjne, jednak nie jest to podejście zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. Śruby rzymskie, choć mogą zapewnić pewne mocowanie, nie są optymalnym rozwiązaniem dla tego typu instalacji. Nie oferują one odpowiedniego poziomu sztywności ani stabilności, co może prowadzić do luźnego montażu paneli, a w konsekwencji do ich uszkodzenia. Stelaże z ram trójkątnych również nie są rekomendowane, gdyż w sytuacji dużych obciążeń, mogą nie zapewniać dostatecznej wytrzymałości. Zastosowanie materiałów o mniejszych parametrach wytrzymałościowych, takich jak stelaże trójkątne, zwiększa ryzyko awarii, co jest niezgodne z normami budowlanymi. Z kolei profil wielorowkowy i kołki rozporowe to rozwiązanie, które nie może zapewnić odpowiedniej stabilności na dachu spadzistym, gdyż kołki rozporowe, w zależności od materiału dachu, mogą nie trzymać się wystarczająco mocno, co jest kluczowe w kontekście obciążeń spowodowanych wiatrem czy opadami. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków wynikają z niedostatecznego zrozumienia dynamicznych obciążeń działających na konstrukcje dachowe oraz specyfiki montażu paneli fotowoltaicznych. Dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności instalacji, ważne jest stosowanie odpowiednich elementów montażowych, zgodnych z obowiązującymi normami oraz standardami branżowymi.

Pytanie 10

Jakie będzie pierwsze następstwo utraty zasilania w instalacji solarnej podczas słonecznego dnia?

A. wzrost temperatury płynu solarnego

B. wrzenie wody w zbiorniku

C. zapowietrzenie systemu solarnego

D. przeciek płynu solarnego przez zawór bezpieczeństwa

Wszystkie odpowiedzi sugerujące, że mamy do czynienia z wyciekiem płynu przez zawór bezpieczeństwa, zapowietrzeniem instalacji czy gotowaniem wody w zasobniku, pokazują, że coś nie do końca zrozumiałeś. Jak zaniknie prąd, to nie ma wycieku, bo zawory bezpieczeństwa działają tylko przy dużym ciśnieniu, a nie w sytuacji, gdy nie ma cyrkulacji. Gdy pompy się wyłączają, ciśnienie w instalacji zwykle jest w porządku, zwłaszcza w dobrze zaprojektowanych systemach. Co do zapowietrzenia, to wcale nie dzieje się od razu. Takie problemy mogą się zdarzyć po dłuższym czasie, gdy powietrze dostanie się do układu. Gotowanie wody w zasobniku też nie jest normą, gdy brakuje cyrkulacji. Zamiast tego, temperatura płynu rośnie, ale bez odpowiedniego przepływu ciepło nie jest efektywnie przekazywane. Tak że, brak prądu wpływa na system, ale nie powoduje nagle wycieków czy gotowania, bo to jest bardziej skomplikowane i zależy od wielu warunków.

Pytanie 11

Aby zainstalować system rur PP, jakie narzędzia są potrzebne?

A. obcinaki do rur, gratownik oraz klej

B. nożyce do rur, gratownik i zgrzewarka

C. nożyce do rur, gratownik oraz zestaw kluczy płaskich

D. obcinaki do rur, kalibrator oraz zaciskarka

Wybór obcinaka do rur, gratownika i kleju lub nożyc do rur, gratownika i zestawu kluczy płaskich wskazuje na niepełne zrozumienie procesu montażu instalacji z rur PP. Obcinak do rur jest przydatny, ale samodzielne cięcie nie wystarcza, jeśli chodzi o zapewnienie jakości połączeń. Klej nie jest odpowiednią metodą dla rur wykonanych z polipropylenu, ponieważ PP jest materiałem, który wymaga specjalnych technik łączenia, takich jak zgrzewanie. Wykorzystanie kleju może prowadzić do nietrwałych połączeń i zwiększa ryzyko nieszczelności w instalacji. Zestaw kluczy płaskich, choć przydatny w wielu zastosowaniach, nie ma zastosowania w montażu rur PP, gdzie kluczowe są precyzyjne metody łączenia, a nie dokręcanie złączek. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że różnorodność narzędzi wystarczy do prawidłowego montażu. W rzeczywistości, jakość połączeń w systemach rur PP zależy od zastosowania odpowiednich technik, które zapewniają szczelność i trwałość instalacji. Dlatego kluczowe jest korzystanie z dedykowanych narzędzi, takich jak zgrzewarki, które są przystosowane do tego typu materiałów. Niewłaściwe podejście do montażu może prowadzić do poważnych problemów, w tym awarii instalacji, co podkreśla konieczność stosowania się do dobrych praktyk i norm branżowych.

Pytanie 12

Inwerter to sprzęt instalowany w systemie

A. fotowoltaicznej

B. biogazowni

C. pompy ciepła

D. słonecznej grzewczej

Wybór urządzeń, takich jak biogazownie, pompy ciepła czy systemy słoneczne grzewcze, w miejscu inwertera jest nieuzasadniony z punktu widzenia ich funkcji oraz zastosowań technologicznych. Biogazownie, które przetwarzają organiczne odpady na biogaz, wykorzystują zupełnie inne procesy, w których nie ma potrzeby konwersji prądu stałego na prąd zmienny. Z kolei pompy ciepła to urządzenia, które wykorzystują energię cieplną z otoczenia, a ich działanie opiera się na obiegu chłodniczym, a nie na przetwarzaniu energii elektrycznej jak ma to miejsce w przypadku inwerterów. Zastosowanie inwertera w tych systemach byłoby więc błędne, ponieważ nie spełniałoby jego podstawowej roli w konwersji energii elektrycznej. Podobnie, systemy słoneczne grzewcze, które wykorzystują energię słoneczną do podgrzewania wody, również nie wymagają inwerterów, ponieważ ich działanie opiera się na bezpośrednim przekształceniu energii słonecznej w energię cieplną. W związku z tym, zrozumienie właściwego kontekstu zastosowania inwerterów jest kluczowe dla oceny ich roli w odnawialnych źródłach energii. Często błędne przypisania wynikają z nieznajomości technologii i ich zastosowań, co prowadzi do mylenia funkcji różnych urządzeń w systemach energetycznych.

Pytanie 13

Klejenie stanowi kluczową metodę łączenia rur oraz kształtek

A. z polipropylenu

B. ze stali

C. z polietylenu

D. z polichlorku winylu

Klejenie rur z polietylenu, stali czy polipropylenu nie jest standardową metodą łączenia tych materiałów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie technologii montażu. Polietylen, na przykład, wymaga zastosowania technologii zgrzewania, ponieważ kleje nie są w stanie zapewnić odpowiedniej wytrzymałości połączeń z tego tworzywa. Zgrzewanie polietylenu polega na podgrzewaniu krawędzi elementów i ich następnej fuzji, co tworzy mocne i trwałe połączenie, odporne na działanie substancji chemicznych i zmiany temperatury. W przypadku rur stalowych kluczowe jest, aby stosować technologie takie jak spawanie lub łączenie mechaniczne. Klejenie stali jest nieefektywne z uwagi na jej wysoką wytrzymałość i specyfikę materiału, dlatego zaleca się techniki, które zapewniają trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. Polipropylen, podobnie jak polietylen, nie jest kompatybilny z klejeniem, a jego łączenie powinno odbywać się poprzez zgrzewanie lub zastosowanie złączek mechanicznych. Takie błędne podejście do procesu łączenia materiałów może prowadzić do awarii instalacji, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi i operacyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metody łączenia powinien być dostosowany do specyfiki materiałów oraz wymagań danej aplikacji, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność całego systemu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości warto sięgnąć po porady specjalistów lub dokumentację techniczną dostarczaną przez producentów.

Pytanie 14

Aby biogaz produkowany w biogazowni był odpowiedni do spalania, należy go wcześniej właściwie przystosować. Głównie usuwa się z niego szkodliwy

A. siarkowodoru

B. wodoru

C. tlenek węgla

D. dwutlenek węgla

Wybór dwutlenku węgla, tlenku węgla lub wodoru jako zanieczyszczeń do usunięcia z biogazu nie jest zgodny z rzeczywistością procesów technologicznych związanych z jego oczyszczaniem. Dwutlenek węgla, chociaż jest na tyle ważnym składnikiem biogazu, nie jest bezpośrednio szkodliwy w kontekście jego spalania, a wręcz może być pożądanym gazem ze względu na swoje właściwości energetyczne. W rzeczywistości, CO2 jest często stosowany w procesach wzbogacania biogazu i może być później oddzielany dla innych zastosowań, takich jak produkcja syntetycznego metanu. Tlenek węgla, z drugiej strony, może być niebezpieczny, ale jego obecność w biogazie jest znacznie niższa niż siarkowodoru. Warto zauważyć, że siarkowodór jest o wiele bardziej szkodliwy dla instalacji i zdrowia ludzi, co czyni jego usunięcie kluczowym krokiem w procesie przygotowania biogazu do spalania. Wreszcie, wodór, będący gazem o wysokiej wartości energetycznej, w kontekście biogazu nie stanowi problemu, a jest raczej pozytywnym dodatkiem do składu gazu. Zauważając te różnice, można zrozumieć, dlaczego usuwanie siarkowodoru jest kluczowe, a skupienie się na innych związkach nie odnosi się do rzeczywistych wyzwań technologicznych w obszarze biogazowni.

Pytanie 15

Jaką funkcję pełni zbiornik buforowy?

A. przechowywać nadmiar ciepłej wody

B. wyrównywać ciśnienie w systemie solarnym

C. przechowywać biopaliwo

D. wyrównywać ciśnienie w systemie centralnego ogrzewania

Wybór odpowiedzi związanych z magazynowaniem biopaliwa, wyrównywaniem ciśnienia w instalacji solarnej oraz centralnego ogrzewania odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące funkcji zbiornika buforowego. Po pierwsze, biopaliwa, mimo że są ważnym źródłem energii, nie są gromadzone w zbiorniku buforowym, który ma na celu zarządzanie ciepłem, a nie paliwem. Zbiorniki buforowe nie mają zatem na celu bezpośredniego magazynowania biopaliwa, co może prowadzić do błędnych interpretacji ich funkcji. Po drugie, wyrównywanie ciśnienia to proces, który w systemach grzewczych zajmuje się stabilizacją ciśnienia roboczego, ale zbiornik buforowy działa na zasadzie akumulacji ciepła, a nie bezpośredniego wyrównywania ciśnienia. W wielu systemach, na przykład w instalacjach hydraulicznych, ciśnienie jest regulowane przez zawory bezpieczeństwa oraz pompy, a nie przez zbiorniki. W kontekście centralnego ogrzewania, zbiornik buforowy rzeczywiście może pośrednio wpływać na ciśnienie w systemie, ale jego główną funkcją jest akumulacja ciepłej wody, co jest kluczowym elementem poprawnej pracy instalacji. Wszelkie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad działania systemów grzewczych oraz znaczenia zbiorników buforowych, co podkreśla wagę edukacji w tej dziedzinie.

Pytanie 16

Jeśli prędkość wiatru zwiększyła się dwukrotnie, to turbina wiatrowa będzie mogła wygenerować

A. cztery razy więcej energii

B. dwa razy więcej energii

C. szesnaście razy więcej energii

D. osiem razy więcej energii

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że turbina wiatrowa wytworzy dwa, cztery lub szesnaście razy więcej energii w przypadku podwojenia prędkości wiatru, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego zasad fizyki związanych z generowaniem energii przez turbiny. Odpowiedzi te opierają się na błędnym założeniu, że moc jest liniowo związana z prędkością wiatru. Jednak rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona; moc wytwarzana przez turbinę jest proporcjonalna do sześcianu prędkości, co oznacza, że przy każdej zmianie prędkości wiatru, moc zmienia się znacznie bardziej drastycznie. Na przykład, gdy prędkość wiatru wzrasta dwukrotnie, moc nie wzrasta dwukrotnie, lecz ośmiokrotnie, co można obliczyć jako 2^3 = 8. Błędne rozumienie tego zjawiska może prowadzić do nieefektywnego projektowania turbin oraz błędnych decyzji w zakresie inwestycji w technologie wiatrowe. Standardy branżowe, takie jak IEC 61400, określają metody testowania i oceny wydajności turbin wiatrowych, potwierdzając, że zrozumienie zależności między prędkością wiatru a mocą jest kluczowe dla właściwego oszacowania wydajności systemów energetycznych opartych na wietrze. Warto zwrócić uwagę na te zasady, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i optymalizacji systemów wiatrowych.

Pytanie 17

Oblicz objętość pomieszczenia o wymiarach 4 x 3 m oraz wysokości 3 m?

A. 24 m3

B. 48 m3

C. 15 m3

D. 36 m3

Aby obliczyć kubaturę pomieszczenia, należy zastosować wzór: V = długość x szerokość x wysokość. W przypadku podanych wymiarów, mamy długość 4 m, szerokość 3 m oraz wysokość 3 m. Po podstawieniu wartości do wzoru otrzymujemy V = 4 m x 3 m x 3 m = 36 m³. Ta obliczona kubatura jest kluczowa w wielu zastosowaniach, takich jak określenie objętości powietrza w pomieszczeniu, co wpływa na systemy wentylacyjne i klimatyzacyjne. W praktyce, znajomość kubatury pomieszczeń jest również istotna podczas planowania ogrzewania, ponieważ obliczenia te mogą pomóc w określeniu mocy grzewczej potrzebnej do utrzymania komfortowej temperatury. Dodatkowo, w budownictwie, odpowiednie obliczenie kubatury ma znaczenie dla uzyskania niezbędnych pozwoleń oraz spełnienia norm budowlanych, co jest istotne dla bezpieczeństwa i efektywności energetycznej budynku.

Pytanie 18

Na placu budowy nie można przenosić kolektorów słonecznych

A. w układzie poziomym

B. łapiąc za obudowę kolektora

C. w układzie pionowym

D. za króćce przyłączeniowe

Odpowiedź "za króćce przyłączeniowe" jest poprawna, ponieważ zapewnia najbezpieczniejszy sposób transportu kolektorów słonecznych, minimalizując ryzyko ich uszkodzenia. Króćce przyłączeniowe to miejsca, w których kolektory są podłączane do systemu hydraulicznego, a ich chwytanie w trakcie przenoszenia pozwala na utrzymanie stabilności oraz uniknięcie nadmiernego obciążenia na delikatne elementy strukturalne. W praktyce, stosując tę metodę, operatorzy mogą uniknąć uszkodzenia paneli słonecznych, które mogą być wrażliwe na nacisk i uderzenia. Dobrą praktyką jest także korzystanie z odpowiednich sprzętów transportowych, takich jak wózki o regulowanej wysokości, które umożliwiają przenoszenie kolektorów w kontrolowanych warunkach. Warto również pamiętać, że podczas przenoszenia kolektorów nie powinno się ich obracać ani przechylać, co mogłoby prowadzić do uszkodzenia wewnętrznych komponentów. Rekomendacje te są zgodne z normami branżowymi, które stawiają na bezpieczeństwo i skuteczność w pracy z urządzeniami solarnymi.

Pytanie 19

Kto nie należy do uczestników procesu budowlanego?

A. inwestor

B. kominiarz

C. projektant

D. kierownik budowy

Wybór inwestora, projektanta lub kierownika budowy jako uczestników procesu budowlanego jest powszechnym błędem wynikającym z braku zrozumienia ról i odpowiedzialności w projekcie budowlanym. Inwestor, będący osoba odpowiedzialną za finansowanie budowy, ma kluczowy wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących projektu, takich jak zakres prac, harmonogram czy budżet. Projektant, odpowiedzialny za opracowanie koncepcji budowlanej, tworzy dokumentację, która stanowi podstawę realizacji budowy. Kierownik budowy z kolei jest odpowiedzialny za nadzorowanie wykonania prac budowlanych, co obejmuje zarówno zarządzanie zespołem, jak i zapewnienie zgodności z projektem oraz przepisami prawa budowlanego. Kominiarz, mimo że jest ważny w kontekście bezpieczeństwa użytkowania budynków poprzez zapewnienie prawidłowego stanu przewodów kominowych, nie uczestniczy w samym procesie budowlanym, co często mylnie interpretowane jest przez osoby nieobeznane z branżą. Dobrze zrozumiane role w procesie budowlanym są niezbędne do uniknięcia nieporozumień i zapewnienia skutecznego zarządzania projektami budowlanymi. Warto zwrócić uwagę na to, że każda z tych ról ma swoje specyficzne zadania i odpowiedzialności, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania całego procesu budowlanego. W praktyce prawidłowe rozróżnienie tych ról pozwala na lepszą organizację pracy oraz efektywne zarządzanie ryzykiem związanym z inwestycjami budowlanymi.

Pytanie 20

W systemach pomp ciepła typu split czynnościom serwisowym nie podlega

A. obudowa pompy ciepła

B. filtr w układzie wodnym

C. parownik

D. tacka skroplin

Obudowa pompy ciepła jest elementem konstrukcyjnym, który nie wymaga regularnych czynności konserwacyjnych w takiej samej mierze jak inne komponenty systemu. Jej główną funkcją jest ochrona wewnętrznych mechanizmów przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi oraz zapewnienie estetycznego wyglądu urządzenia. W praktyce, konserwacja obudowy pompy ciepła ogranicza się zazwyczaj do sporadycznego czyszczenia z zewnątrz oraz sprawdzania stanu ogólnego. W odróżnieniu od filtrów czy parownika, które wymagają cyklicznej wymiany lub czyszczenia, obudowa nie jest elementem, który ulega zużyciu w wyniku działania cieplno-chłodniczego. Implementacja regularnej konserwacji innych elementów, takich jak tacka skroplin, jest kluczowa dla zapewnienia efektywności energetycznej oraz prawidłowego działania całego systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się dokumentowanie przeprowadzonych przeglądów i konserwacji, co przyczynia się do wydłużenia żywotności urządzenia.

Pytanie 21

Aby podłączyć wylot zimnego powietrza z parownika monoblokowej pompy ciepła typu powietrze-woda o współczynniku COP = 3,5, która podgrzewa wodę o mocy 7 kW, należy zastosować

A. rury stalowej o średnicy 125 mm

B. rury PVC o średnicy 125 mm

C. rury miedzianej o średnicy 25 mm

D. rury PVC o średnicy 20 mm

Wybór rur PVC o średnicy 20 mm to zły pomysł, bo taka średnica jest zdecydowanie za mała, żeby zapewnić właściwy przepływ powietrza w systemie pompy ciepła. Kiedy projektujemy instalacje HVAC, trzeba uwzględnić wymagania dotyczące przepływu, szczególnie w przypadku urządzeń o większej mocy, jak pompy ciepła. Rura o średnicy 20 mm może powodować zbyt duży opór, przez co efektywność systemu spadnie, a użytkownicy poczują się mniej komfortowo. Rury miedziane o średnicy 25 mm mogą być używane w innych systemach, ale nie będą najlepszym wyborem przy wylocie zimnego powietrza, bo ich właściwości termiczne i koszt mogą nie być adekwatne do wymagań. Z kolei rury stalowe o średnicy 125 mm też nie są trafnym wyborem, bo stal jest ciężka i podatna na korozję, co w instalacjach wentylacyjnych może prowadzić do dużych kosztów utrzymania. Niezrozumienie tych rzeczy często prowadzi do błędów w projektowaniu systemów wentylacyjnych, gdzie dobór odpowiedniej średnicy i materiału rur jest kluczowy dla efektywności energetycznej i długoterminowej niezawodności instalacji.

Pytanie 22

Po zakończeniu robót, które są zakrywane, przeprowadza się odbiór

A. częściowy

B. wstępny

C. ostateczny

D. końcowy

Odpowiedź 'częściowy' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z praktyką budowlaną, po zakończeniu robót ulegających zakryciu należy przeprowadzić odbiór częściowy. Działanie to ma na celu zapewnienie, że poszczególne etapy prac zostały wykonane zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. Odbiór częściowy umożliwia identyfikację ewentualnych błędów przed zakryciem, co jest kluczowe dla dalszych etapów budowy. Na przykład, w przypadku instalacji elektrycznych, dokonanie odbioru częściowego przed zamknięciem ścian pozwala na sprawdzenie poprawności podłączeń oraz zgodności z normami PN-IEC, co może zapobiec poważnym problemom w przyszłości. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach prawa budowlanego, odbiór częściowy potwierdza, że dane prace są zakończone, a ich jakość jest zgodna z wymaganiami, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości całej inwestycji.

Pytanie 23

Do zasilania jednofazowej jednostki zewnętrznej pompy ciepła typu split powinno się użyć przewodu

A. dwużyłowego

B. czterożyłowego

C. trzyżyłowego

D. pięciożyłowego

Jednofazowa jednostka zewnętrzna pompy ciepła typu split wymaga do swojego zasilania przewodu trzyżyłowego, ponieważ taki przewód zapewnia nie tylko zasilanie, ale również odpowiednie uziemienie. W skład przewodu trzyżyłowego wchodzą trzy żyły: jedna fazowa, jedna neutralna oraz jedna ochronna (uziemiająca). Uziemienie jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony urządzenia przed uszkodzeniami spowodowanymi przepięciami czy awariami. Przewody trzyżyłowe są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych zasilających urządzenia o większej mocy. W praktyce, zastosowanie przewodu trzyżyłowego w instalacji zasilającej pompę ciepła jest zgodne z normami oraz przepisami, co zapewnia zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu przewodów oraz ich odpowiednie zabezpieczenie, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Warto również pamiętać, że instalacja elektryczna powinna być wykonana przez wykwalifikowanego specjalistę, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i wydajności systemu.

Pytanie 24

W którym miesiącu w Polsce średni zysk z instalacji solarnych osiąga najwyższe wartości?

A. W marcu

B. W maju

C. We wrześniu

D. W czerwcu

Wybór czerwca jako miesiąca z największym zyskiem solarnym w Polsce opiera się na analizie danych meteorologicznych i nasłonecznienia. W czerwcu dni są najdłuższe, a ilość promieniowania słonecznego osiąga najwyższy poziom. Z tego powodu, instalacje solarne, które funkcjonują na zasadzie konwersji energii słonecznej na energię elektryczną, generują największe ilości energii w tym miesiącu. W praktyce oznacza to, że właściciele systemów solarnych mogą liczyć na największe oszczędności na rachunkach za energię oraz na szybszy zwrot z inwestycji. Długoterminowe prognozy i analizy danych pokazują, że efektywność systemów fotowoltaicznych w czerwcu może przekraczać 120% średniej rocznej produkcji energii. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie projektowanie i orientację paneli słonecznych, co może dodatkowo zwiększyć ich wydajność w miesiącach letnich. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto przeprowadzać regularne przeglądy instalacji, aby zapewnić ich optymalne działanie przez cały rok, zwłaszcza w miesiącach o największym nasłonecznieniu.

Pytanie 25

Przyczyną wydostawania się czynnika z zaworu bezpieczeństwa w systemach solarnych może być

A. wysoka wilgotność powietrza

B. niewystarczające stężenie płynu solarnego

C. zapowietrzenie systemu

D. niewielka objętość przeponowego naczynia wzbiorczego

Zbyt mała objętość przeponowego naczynia wzbiorczego w instalacjach solarnych może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu, co skutkuje wypływem czynnika chłodzącego z zaworu bezpieczeństwa. Naczynie wzbiorcze pełni kluczową rolę w kompensacji zmian objętości płynu solarnego, które są spowodowane rozszerzalnością cieplną. W przypadku niewystarczającej objętości, ciśnienie w instalacji może wzrosnąć powyżej dozwolonego poziomu, co aktywuje zawór bezpieczeństwa. Utrzymanie odpowiedniej objętości naczynia wzbiorczego jest zgodne z normą PN-EN 12828, która określa zasady projektowania i eksploatacji systemów grzewczych. Praktycznie oznacza to, że każdy projektant instalacji solarnych powinien dokładnie obliczyć wymagane parametry naczynia wzbiorczego, uwzględniając maksymalne i minimalne temperatury pracy, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo całego systemu. Warto również regularnie kontrolować stan naczynia oraz jego ciśnienie, co pomoże zminimalizować ryzyko wystąpienia awarii i zapewnić efektywność energetyczną systemu.

Pytanie 26

Pompy obiegowe w systemach solarnych mają funkcję soft-start. Jakie jest jej przeznaczenie?

A. ochrony pompy przed przepięciem

B. kontroli prędkości obrotowej pompy

C. redukcji prądu rozruchu pompy

D. zablokowania pompy, gdy temperatura płynu przekroczy 110°C

W kontekście działania pomp obiegowych, często pojawia się mylne przekonanie dotyczące ich zabezpieczeń. Zablokowanie pompy, gdy temperatura czynnika przekroczy 110°C, nie jest funkcją soft-start, lecz raczej mechanizmem zabezpieczającym, który zapobiega przegrzaniu instalacji. Tego rodzaju zabezpieczenia są istotne w kontekście ochrony systemów przed uszkodzeniem, ale nie mają związku z funkcją soft-start. Regulacja prędkości obrotowej pompy również nie jest bezpośrednio związana z soft-startem; taka regulacja jest realizowana za pomocą falowników lub innych systemów sterowania, które dostosowują prędkość do bieżących potrzeb systemu. Zabezpieczenie pompy przed przepięciem to kolejny istotny aspekt ochrony, jednak nie jest to funkcjonalność związana z soft-startem, który koncentruje się na ograniczeniu prądu rozruchowego, a nie na ochronie przed nagłymi skokami napięcia. Typowym błędem myślowym prowadzącym do tych niepoprawnych wniosków jest mylenie funkcji zabezpieczeń z funkcjami wspierającymi efektywność energetyczną. Zrozumienie różnicy między tymi mechanizmami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i eksploatacji instalacji solarnych.

Pytanie 27

Jakie ogniwo fotowoltaiczne wykazuje najwyższą efektywność?

A. Monokrystaliczne

B. Polikrystaliczne

C. Amorficzne

D. Hybrydowe

Monokrystaliczne ogniwa fotowoltaiczne, chociaż charakteryzują się wysoką efektywnością, nie osiągają najwyższych sprawności w porównaniu do hybrydowych odpowiedników. Ich budowa polega na wykorzystaniu jednego kryształu krzemu, co ogranicza ich zdolność do absorpcji światła w niekorzystnych warunkach, takich jak chmury czy cień. Z drugiej strony, ogniwa amorficzne zdobijają uznanie za swoją elastyczność i możliwość wielowarstwowych zastosowań, ale ich sprawność w konwersji energii jest znacznie niższa, nie przekraczająca zazwyczaj 10-12%. Polikrystaliczne ogniwa, mimo że są tańsze w produkcji, także nie dorównują sprawnością ogniw hybrydowych. Wiele osób błędnie myśli, że wybór ogniw monokrystalicznych lub polikrystalicznych jest najlepszym rozwiązaniem ze względu na ich popularność, jednakże nie uwzględniają przy tym postępu technologicznego oraz badań nad ogniwami hybrydowymi. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego typu ogniwa powinien opierać się na specyficznych potrzebach projektu oraz na warunkach, w jakich będą one używane. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o wyborze technologii fotowoltaicznej, konsultować się z ekspertami oraz kierować się obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak IEC 61730, które opisują wymagania dotyczące bezpieczeństwa i wydajności modułów fotowoltaicznych.

Pytanie 28

Jaki kolor izolacji powinien mieć przewód neutralny?

A. czarnego lub czerwonego

B. żółto - zielonego

C. niebieskiego

D. brązowego

Wybór koloru przewodu, który nie jest niebieski, wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji przewodów elektrycznych. Kolor żółto-zielony jest używany wyłącznie dla przewodów ochronnych, mających na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Podstawowym błędem jest mylenie funkcji przewodów; przewody ochronne i neutralne pełnią różne role w instalacji elektrycznej. Zastosowanie koloru brązowego, czarnego lub czerwonego, które są typowo używane dla przewodów fazowych, również pokazuje brak znajomości podstawowych zasad oznaczania przewodów. Przewody fazowe przenoszą prąd do urządzeń, a ich błędne zidentyfikowanie może prowadzić do awarii w systemie lub nawet do niebezpiecznych sytuacji. W praktyce, nieodpowiednie oznaczenie przewodów może skutkować błędami w instalacji, co może prowadzić do zagrożeń dla bezpieczeństwa użytkowników, a także do poważnych uszkodzeń sprzętu elektrycznego. Ważne jest, aby zawsze stosować się do określonych norm i standardów, które zostały stworzone w celu zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności pracy instalacji elektrycznej.

Pytanie 29

W systemie, gdzie występuje grawitacyjny obieg czynnika grzewczego, nie spotka się

A. zawór bezpieczeństwa

B. pompa obiegowa

C. zawór odcinający

D. zawór zwrotny

Pompa obiegowa nie jest elementem instalacji grzewczej o grawitacyjnym obiegu czynnika grzewczego, ponieważ jej funkcją jest wymuszanie cyrkulacji wody w systemie. W instalacjach grawitacyjnych obieg czynnika grzewczego opiera się na różnicy gęstości pomiędzy ciepłą i zimną wodą. Gdy woda się nagrzewa, jej gęstość maleje, co powoduje, że unosi się ku górze, a zimniejsza woda, mająca większą gęstość, opada. Taki naturalny proces tworzy krąg obiegu wody, który nie wymaga wsparcia mechanicznego. W praktyce systemy grawitacyjne są stosowane w budynkach o prostych układach instalacyjnych, gdzie nie ma potrzeby stosowania pompy, co łączy się z niższymi kosztami eksploatacji i mniejszą awaryjnością. Zawory odcinające, zwrotne i bezpieczeństwa są natomiast istotnymi elementami tych instalacji, zapewniającymi kontrolę przepływu, ochronę przed cofaniem się wody oraz bezpieczeństwo całego systemu grzewczego.

Pytanie 30

Podczas podłączania pompy wodnej do systemu elektrycznego, stosując się do aktualnych norm, przewód neutralny "N" powinien mieć kolor

A. czerwony

B. żółto-zielony

C. pomarańczowy

D. jasnoniebieski

Wybór koloru przewodu neutralnego 'N' w odpowiedziach błędnych wskazuje na szereg powszechnych nieporozumień dotyczących zasad elektroinstalacji. Przewód żółto-zielony, który jest często mylnie uznawany za przewód neutralny, w rzeczywistości służy jako przewód ochronny, mający na celu zabezpieczenie przed porażeniem prądem. Przewody tego koloru są stosowane do uziemienia urządzeń elektrycznych, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa. Czerwony kolor, z kolei, był historycznie używany dla przewodów fazowych w starszych instalacjach, co może prowadzić do błędnej interpretacji, że może być on stosowany w kontekście przewodu neutralnego. Podobnie, pomarańczowy kolor nie ma żadnego przypisanego znaczenia w kontekście przewodów neutralnych czy ochronnych, co czyni go niewłaściwym wyborem. Te błędy mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia przepisów czy norm związanych z kolorystyką przewodów, co w praktyce prowadzi do niebezpiecznych sytuacji podczas instalacji czy naprawy systemów elektrycznych. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze stosować się do obowiązujących standardów, aby zminimalizować ryzyko awarii i zapewnić bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 31

Jakie rury są najbardziej odpowiednie do wykonania instalacji ogrzewania podłogowego?

A. stalowe

B. PEX-AL-PEX

C. PP-HD

D. miedziane

Rury PEX-AL-PEX to jeden z najlepszych wyborów do budowy instalacji ogrzewania podłogowego. PEX-AL-PEX to rura wielowarstwowa, która łączy w sobie zalety polietylenu (PEX) i aluminium. Warstwa aluminiowa zapewnia wysoką odporność na wysokie ciśnienia oraz wzmocnienie strukturalne, co minimalizuje ryzyko pęknięć i deformacji. Dodatkowo, rury te charakteryzują się doskonałymi właściwościami termicznymi, co wpływa na efektywność ogrzewania podłogowego. Dzięki ich elastyczności łatwo je układać, co pozwala na łatwe dostosowanie do kształtu pomieszczeń. PEX-AL-PEX jest również odporny na korozję, co zwiększa trwałość instalacji. W praktyce, rury te są szeroko stosowane w nowoczesnych systemach grzewczych, spełniając wymagania norm europejskich oraz krajowych, takich jak PN-EN 1264. Dzięki tym właściwościom, rury PEX-AL-PEX są preferowane w instalacjach, gdzie niezawodność i efektywność są kluczowe.

Pytanie 32

Przez realizację odwiertów weryfikuje się hydrotermalne zasoby energii, dotyczące

A. suchych, ogrzanych i porowatych skał

B. wody, pary lub mieszaniny parowo-wodnej

C. atmosfery

D. gorących suchych skał

Odpowiedź dotycząca wody, pary lub mieszaniny parowo-wodnej jest poprawna, ponieważ hydrotermiczne zasoby energii odnosi się bezpośrednio do energii geotermalnej, która znajduje się w płynach geotermalnych. Woda i para wodna są kluczowymi nośnikami energii w systemach geotermalnych, które są wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej oraz do zastosowań grzewczych. Przykładem praktycznego zastosowania jest użycie geotermalnych źródeł energii w elektrowniach geotermalnych, gdzie woda pod wysokim ciśnieniem jest wydobywana z głębokich odwiertów, a następnie używana do napędzania turbin. W wielu krajach, takich jak Islandia czy Nowa Zelandia, dobrze rozwinięte systemy geotermalne przyczyniają się do znacznej części produkcji energii. Stosowanie odwiertów geotermalnych w celu potwierdzenia zasobów wód gruntowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, a także z normami środowiskowymi, które dbają o zrównoważony rozwój i efektywność energetyczną."

Pytanie 33

Do kotła, który spala zrębki, można za jednym razem załadować 0,5 m³ paliwa. W ciągu 24 godzin kocioł powinien być załadowany 3 razy. Jaki będzie tygodniowy koszt paliwa, jeśli jego cena za 1 m³ wynosi 50,00 zł?

A. 525,00 zł

B. 50,00 zł

C. 150,00 zł

D. 25,00 zł

Obliczenie tygodniowego kosztu paliwa jest kluczowe w kontekście zarządzania efektywnością energetyczną kotłów. W przypadku przedstawionego pytania, najpierw obliczamy, ile paliwa kocioł potrzebuje w ciągu jednego dnia. Kiedy załadujemy 0,5 m³ paliwa trzy razy dziennie, otrzymujemy 1,5 m³ dziennie. Aby przeanalizować zużycie w ciągu tygodnia, należy pomnożyć tę wartość przez 7 dni, co daje 10,5 m³. Następnie, aby obliczyć koszt, pomnożono tę ilość przez cenę jednostkową paliwa, wynoszącą 50,00 zł za 1 m³. W ten sposób uzyskujemy tygodniowy koszt paliwa wynoszący 525,00 zł. Takie obliczenia są przydatne nie tylko w kontekście zarządzania kosztami, ale również w procesach planowania budżetu i efektywności energetycznej. W branży energetycznej kluczowe jest monitorowanie zużycia paliwa oraz kosztów, co pozwala na optymalizację procesów grzewczych i podejmowania świadomych decyzji dotyczących inwestycji w efektywne źródła energii.

Pytanie 34

Przy realizacji zadań związanych z instalacją systemu rekuperacji, konieczne jest przygotowanie projektu, który obejmuje

A. instalację elektryczną

B. instalację ciepłej wody użytkowej

C. kanalizację

D. wentylację

Odpowiedź "wentylacją" jest poprawna, ponieważ system rekuperacji jest nierozerwalnie związany z procesem wentylacji budynku. Rekuperacja służy do odzyskiwania ciepła z powietrza wywiewanego, co pozwala na ogrzewanie świeżego powietrza nawiewanego. Aby projekt systemu rekuperacji był skuteczny, musi zawierać dokładny projekt wentylacji. W praktyce, projekt wentylacji powinien uwzględniać przepływy powietrza, wielkość kanałów wentylacyjnych oraz lokalizację rekuperatora. Ważnym standardem w tym zakresie jest normatyw EN 13779, który odnosi się do jakości powietrza w budynkach. Dobrze zaprojektowany system wentylacji zapewnia komfort użytkowników oraz efektywność energetyczną budynku, a także przyczynia się do obniżenia kosztów ogrzewania. Zastosowanie nowoczesnych rekuperatorów, które są w stanie odzyskać do 90% ciepła, jest szczególnie zalecane w budynkach energooszczędnych i pasywnych, gdzie wentylacja mechaniczna jest kluczowym elementem.

Pytanie 35

W jakim dokumencie powinny być odnotowane wszystkie działania wykonane przez montera pompy ciepła w trakcie realizacji gwarancyjnych prac serwisowych?

A. Na fakturze za wykonaną pracę

B. W instrukcji serwisowej

C. W karcie gwarancyjnej

D. W dokumentacji techniczno-ruchowej

Karta gwarancyjna to naprawdę ważny dokument. Powinna zawierać wszystkie istotne informacje o tym, co robił monter w trakcie serwisu w czasie gwarancji. Zgodnie z branżowymi standardami oraz normami ISO, ta dokumentacja służy jako dowód, że serwis został wykonany, co chroni prawa konsumenta. W karcie gwarancyjnej zapisujemy nie tylko daty serwisu, ale też dokładny opis prac, jakie były wykonane, jak i uwagi o stanie technicznym sprzętu oraz sugestie na przyszłość. Na przykład, jeśli monter zauważył jakieś problemy z pompą ciepła, to powinien to dokładnie opisać w karcie, żeby w razie czego ułatwić przyszłe naprawy. No i w branży HVAC naprawdę ważne jest, żeby wszystkie działania serwisowe były dokładnie udokumentowane. Robi to nie tylko dla ochrony praw konsumentów, ale też podnosi odpowiedzialność wykonawcy.

Pytanie 36

W Polsce płaskie kolektory słoneczne powinny być umieszczane na dachu budynku, skierowane w stronę

A. zachodnią

B. południową

C. północną

D. wschodnią

Kolektory słoneczne płaskie powinny być zorientowane na południe, aby maksymalizować ilość otrzymywanego promieniowania słonecznego przez cały dzień. Dzięki takiej orientacji, kolektory są w stanie wykorzystać maksymalne nasłonecznienie, zwłaszcza w godzinach szczytowych, kiedy słońce znajduje się najwyżej na niebie. W Polsce, ze względu na nasze położenie geograficzne, orientacja południowa jest kluczowa dla uzyskania optymalnej efektywności energetycznej. Przykładowo, instalacje w orientacji południowej mogą zwiększyć wydajność kolektorów o 15-30% w porównaniu do innych kierunków. Dobre praktyki wskazują, że przy projektowaniu systemów solarnych należy także uwzględniać kąt nachylenia kolektorów, który powinien wynosić od 30 do 45 stopni, co dodatkowo wspiera efektywność zbierania energii. W związku z tym, podejmowanie decyzji o lokalizacji i orientacji kolektorów powinno być oparte na analizach nasłonecznienia oraz lokalnych warunkach klimatycznych, co przyczynia się do maksymalizacji zysków energetycznych.

Pytanie 37

Rozmieszczenie podłączeń urządzeń oraz armatury w instalacji ilustrują rysunki

A. schematycznych

B. dokładnych

C. lokalnych

D. przybliżonych

Odpowiedź "schematycznych" jest prawidłowa, ponieważ schematy instalacji przedstawiają ogólny układ i połączenia pomiędzy urządzeniami w instalacjach budowlanych, takich jak instalacje elektryczne, wodociągowe czy grzewcze. Schematy te są kluczowe dla inżynierów i techników, ponieważ ułatwiają zrozumienie zasady działania systemu oraz kolejności podłączeń. W praktyce, schematyczne rysunki stosowane są podczas projektowania i instalacji, co pozwala na szybsze lokalizowanie problemów oraz planowanie serwisów. W branży budowlanej istnieją standardy, takie jak normy ISO i PN, które regulują sposób tworzenia takich schematów, co zapewnia ich jednolitość i zrozumiałość dla wszystkich użytkowników. Przykładem może być schemat instalacji elektrycznej, który ilustruje rozmieszczenie gniazdek, włączników oraz źródeł światła, co jest niezbędne do poprawnego wykonania instalacji oraz późniejszego jej użytkowania.

Pytanie 38

Która metoda transportu kolektorów słonecznych na dach wysokiego budynku jest najbardziej efektywna?

A. Wózkiem widłowym

B. Wciągarką linową

C. Windą transportową

D. Ręcznie przez schody

Transport kolektorów słonecznych na dach wysokiego budynku przy użyciu wózka widłowego, ręcznie po schodach lub wciągarki linowej wiąże się z istotnymi niedogodnościami i zagrożeniami, które mogą wpływać na bezpieczeństwo oraz efektywność takich działań. Wózek widłowy, mimo że może być użyteczny w niektórych kontekstach, nie jest optymalnym rozwiązaniem w przypadku transportu na dużą wysokość. Wózki widłowe są przeznaczone głównie do pracy na płaskich powierzchniach i w ograniczonych przestrzeniach, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście wysokich budynków. Ponadto, manewrowanie wózkiem widłowym w ciasnych klatkach schodowych lub windy może stwarzać niebezpieczeństwo dla użytkowników. Ręczne przenoszenie kolektorów po schodach to rozwiązanie, które wiąże się z dużym ryzykiem kontuzji, zarówno dla pracowników, jak i dla samych urządzeń. W przypadku dużych, ciężkich elementów, takich jak kolektory słoneczne, noszenie ich na dużych wysokościach może prowadzić do upadków i urazów. Praktyki BHP jasno wskazują na konieczność unikania manualnego transportu ciężkich przedmiotów w takich warunkach. Wciągarka linowa, chociaż może być rozważana w pewnych kontekstach, wymaga precyzyjnego ustawienia i umiejętności obsługi, co może być trudne do zrealizowania na budowach. Dodatkowo, niewłaściwe użycie wciągarki może prowadzić do wypadków, w tym uszkodzeń mienia i zagrożeń dla zdrowia. Dlatego ważne jest, aby w takich sytuacjach stosować metody transportu, które są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz przepisami BHP, a windę transportową należy uznać za najbardziej bezpieczne i efektywne rozwiązanie.

Pytanie 39

Jakie elementy należy wykorzystać do zamocowania ogniwa fotowoltaicznego na dachu o konstrukcji dwuspadowej?

A. kotwy krokwiowe

B. kołki rozporowe

C. nity aluminiowe

D. śruby rzymskie

Nieodpowiedni wybór elementów do montażu paneli fotowoltaicznych może naprawdę zaszkodzić, zarówno pod kątem bezpieczeństwa, jak i efektywności. Nity aluminiowe, choć używane w niektórych konstrukcjach, to nie są najlepszym pomysłem do mocowania paneli słonecznych. Ich wadą jest to, że nie da się ich regulować i nie wytrzymują dużych obciążeń, co może wspierać szybkie uszkodzenie systemu. Śruby rzymskie to kolejny przykład – zazwyczaj są wykorzystywane w mechanice, ale na dachu nie sprawdzą się przy większych obciążeniach związanych z panelami fotowoltaicznymi. Kołki rozporowe to również nie najlepsze rozwiązanie, bo nierzadko nie gwarantują stabilności w materiałach budowlanych jak drewno czy beton. Na ukośnych dachach, gdzie montuje się panele, musimy być pewni, że używamy odpowiednich rozwiązań, które zapobiegną uszkodzeniu dachu i właściwie odprowadzą wodę. Użycie złych elementów może spowodować nieszczelności, a to rodzi ryzyko dla dachu i systemu fotowoltaicznego. Dobór elementów mocujących jest kluczowy i warto kierować się normami budowlanymi oraz wskazówkami producentów.

Pytanie 40

Aby ochronić kocioł na biomasę przed niską temperaturą czynnika powracającego z systemu c.o., należy zainstalować zawór

A. mieszający na zasilaniu systemu.

B. termostatyczny przed grzejnikami c.o.

C. termostatyczny na powrocie z systemu c.o.

D. mieszający na powrocie z systemu.

Wybór zaworu termostatycznego na powrocie z instalacji c.o. jest nieodpowiedni, ponieważ jego głównym zadaniem jest regulacja temperatury wody w systemie, a nie mieszanie jej z innymi strumieniami. Choć zawory termostatyczne kontrolują przepływ na podstawie temperatury, nie są wystarczające do ochrony kotła na biomasę przed niską temperaturą. Zawory mieszające, w przeciwieństwie do termostatycznych, mają na celu aktywne mieszanie wody o różnych temperaturach, co jest kluczowe w kontekście utrzymania stabilnej i odpowiedniej temperatury roboczej kotła. Podobnie, zastosowanie zaworu mieszającego na zasilaniu instalacji również nie rozwiązuje problemu, ponieważ ciepła woda z kotła powinna być odpowiednio schładzana, aby uniknąć przegrzania układu. Zawory termostatyczne przed grzejnikami c.o. również nie są odpowiednim rozwiązaniem, ponieważ działają na zasadzie regulacji lokalnych temperatur, a nie globalnej ochrony kotła. Zrozumienie funkcji różnych typów zaworów w kontekście instalacji grzewczych jest kluczowe dla efektywności systemu. Wybór niewłaściwego elementu może prowadzić do problemów z komfortem cieplnym i wydajnością energetyczną, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży grzewczej. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o zastosowaniu konkretnego rozwiązania, dokładnie przeanalizować jego funkcjonalności i zastosowanie w kontekście całego systemu grzewczego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej