Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 17:05
Data zakończenia: 23 maja 2025 17:58

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jan Litwin prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług parkingowych, opodatkowaną w formie karty podatkowej. Jaką kwotę podatku dochodowego ustali w drodze decyzji naczelnik urzędu skarbowego, jeżeli parking posiada 220 stanowisk parkingowych?

Wykaz miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej
Usługi parkingowe
Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności bez względu na stan zatrudnienia.
Lp.	Parkingi o liczbie stanowisk	Stawka
1	2	3
1	do 140	6,80 zł od każdego stanowiska
2	powyżej 140 do 180	952,00 zł + 10,00 zł od każdego stanowiska powyżej 140
3	powyżej 180	1 352,00 zł + 11,90 zł od każdego stanowiska powyżej 180

A. 2 618,00 zł

B. 1 828,00 zł

C. 1 752,00 zł

D. 1 496,00 zł

Odpowiedź 1 828,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi karty podatkowej dla usług parkingowych, wysokość podatku dochodowego jest uzależniona od liczby stanowisk parkingowych. W przypadku parkingu z 220 miejscami, stawki te są zdefiniowane w tabelach, które określają miesięczne zobowiązania podatkowe. Zsumowanie odpowiednich stawek dla tej liczby miejsc parkingowych prowadzi do wyniku, który powinien wynosić 1 828,00 zł. W praktyce, prowadząc działalność w zakresie usług parkingowych, przedsiębiorca musi regularnie monitorować zmiany w przepisach podatkowych oraz dbać o prawidłowe klasyfikowanie swojej działalności. To ważne, aby zapewnić sobie stabilność finansową i uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Dobrą praktyką jest również konsultowanie się z doradcą podatkowym, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz ewentualnymi ulgami, które mogą być dostępne dla przedsiębiorców w tej branży.

Pytanie 2

Zanim przetransportujesz niszczarkę do papieru z jednego pokoju do innego, powinieneś

A. wyłączyć zasilanie i odłączyć wtyczkę od gniazdka

B. odsłonić mechanizm tnący

C. sprawdzić, czy worek na ścinki jest dobrze zamocowany

D. zdjąć pokrywki i osłony

Wyłączenie zasilania i wyjęcie wtyczki z kontaktu przed przeniesieniem niszczarki do papieru to kluczowy krok w zapewnieniu bezpieczeństwa użytkownika oraz prawidłowego funkcjonowania urządzenia. Podczas transportu niszczarki może dojść do przypadkowego włączenia, co stanowi ryzyko nie tylko dla osoby przenoszącej, ale także dla samego urządzenia. W dniu codziennym powinno się stosować zasadę, że każde przenoszenie urządzeń elektrycznych, szczególnie tych z ruchomymi częściami, odbywa się po ich odłączeniu od zasilania. Przykładowo, w biurze, gdzie często korzysta się z niszczarek, pracownicy powinni być świadomi ryzyk związanych z nieprawidłowym użytkowaniem sprzętu biurowego. Oprócz praktyczności, odłączenie zasilania jest zgodne z zasadami BHP, które nakładają na pracowników obowiązek dbania o bezpieczeństwo w miejscu pracy. Regularne przeszkolenia w zakresie obsługi urządzeń biurowych mogą znacznie zwiększyć świadomość pracowników na temat takich podstawowych zasad bezpieczeństwa. Dobrze jest także pamiętać o tym, że niektóre sprzęty mogą wymagać dodatkowych procedur, jak na przykład zabezpieczenia przed uszkodzeniem mechanicznym podczas transportu.

Pytanie 3

Jan Fortuna w ubiegłym roku osiągnął dochód do opodatkowania w wysokości 88 528 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż sposób obliczenia podatku dochodowego.

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Wartość podatku
ponad	do
	85 528 zł	18% minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł
85 528 zł		14 839,02 zł + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

A. 14 839,02 + 32% z kwoty 3 000 zł

B. 88 528 zł x 18%

C. 88 528 zł x 32%

D. 14 839,02 + 18% z kwoty 3 000 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień dotyczących zasad obliczania podatku dochodowego. W przypadku pierwszej opcji, mnożenie całkowitego dochodu 88 528 zł przez 32% jest błędne, ponieważ nie uwzględnia progresywnej skali podatkowej, która zakłada, że dla dochodu do 85 528 zł stosuje się stawkę 18%. Taka metoda nie może odzwierciedlać rzeczywistego procesu obliczania podatku. W trzeciej opcji, użycie 18% z kwoty 3 000 zł również jest nieprawidłowe, gdyż stawka ta dotyczy tylko dochodu do 85 528 zł, a nie nadwyżki, która jest opodatkowana wyższą stawką 32%. Zastosowanie stawek w niewłaściwych kontekstach prowadzi do błędnych wyników podatkowych, co z kolei może skutkować problemami z organami podatkowymi. Prawidłowe zrozumienie progów podatkowych oraz odpowiednich stawek jest kluczowe. Błędem jest również zakładanie, że można od razu obliczać podatek od całkowitego dochodu bez uwzględnienia obowiązujących progów, co jest niezgodne z rzeczywistymi przepisami. Aby poprawnie obliczać podatek, należy zawsze brać pod uwagę aktualne regulacje oraz wartości progowe ustalane przez ustawodawcę.

Pytanie 4

Właścicielami Przedsiębiorstwa Handlowego AXA sp. z o.o. jest trzech wspólników. Dane dotyczące liczby posiadanych przez nich udziałów przedstawiono w tabeli. Przedsiębiorstwo Handlowe AXA sp. z o.o. wypracowało w 2014 r. zysk netto w kwocie 500 000 zł. Spółka postanowiła przeznaczyć 50% wypracowanego zysku netto na dywidendy dla udziałowców proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich udziałów. Otrzymają oni odpowiednio:

Udziałowcy	Liczba udziałów
Jan Kapa	5
Leon Kawa	3
Eryk Kot	2
Ogółem liczba udziałów	10

A. Jan Kapa - 150 000,00 zł, Leon Kawa - 50 000,00 zł, Eryk Kot - 50 000,00 zł

B. Jan Kapa - 125 000,00 zł, Leon Kawa - 75 000,00 zł, Eryk Kot - 50 000,00 zł

C. Jan Kapa - 125 000,00 zł, Leon Kawa - 75 000,00 zł, Eryk Kot - 75 000,00 zł

D. Jan Kapa - 150 000,00 zł, Leon Kawa - 50 000.00 zł, Eryk Kot - 75 000,00 zł

Odpowiedź, która została wybrana, jest prawidłowa, ponieważ opiera się na właściwych zasadach obliczania dywidendy. Aby obliczyć kwotę dywidendy dla każdego ze wspólników, należy najpierw ustalić całkowitą kwotę przeznaczoną na dywidendy. W tym przypadku spółka postanowiła przeznaczyć 50% zysku netto, co oznacza, że całkowita kwota dywidendy wynosi 250 000 zł (50% z 500 000 zł). Następnie, aby obliczyć wartość dywidendy przypadającą na jednego udziałowca, należy ustalić liczbę posiadanych przez nich udziałów. W общym przypadku, każdy wspólnik powinien otrzymać dywidendę proporcjonalnie do liczby posiadanych udziałów. W wyniku obliczeń okazuje się, że Jan Kapa otrzymuje 125 000 zł, Leon Kawa 75 000 zł, a Eryk Kot 50 000 zł. Te zasady są zgodne z praktyką biznesową, w której dywidendy są wypłacane proporcjonalnie do udziałów, co zapewnia sprawiedliwość w podziale zysków wśród współwłaścicieli.

Pytanie 5

Na podstawie danych umieszczonych w tabeli ustal, w którym roku przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższą rentowność.

Wyszczególnienie	Rok 2007	Rok 2008	Rok 2009	Rok 2010
Koszt własny ogółem w tys. zł	1200	1500	1600	1800
Wartość sprzedaży ogółem w tys. zł	1300	1550	2000	2100

A. W roku 2008.

B. W roku 2009.

C. W roku 2007.

D. W roku 2010.

Analizując odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele osób może pomylić lata związane z rentownością z innymi wskaźnikami finansowymi, takimi jak przychody czy zysk brutto. Na przykład, wybierając rok 2008, można sądzić, że był to czas wzrostu sprzedaży, jednak nie uwzględnia to wpływu kosztów na rentowność. Istnieje także ryzyko, że niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia dużych wartości zysku z efektywnością operacyjną. Przykładowo, podjęcie decyzji o inwestycjach w latach 2007 lub 2010 mogło przynieść duże przychody, ale niekoniecznie przekładało się na rentowność. Kluczowe jest, aby skoncentrować się na wskaźnikach rentowności, które pokazują, jak efektywnie firma wykorzystuje swoje zasoby. W konsekwencji, odpowiedzi takie jak lata 2008, 2010 czy 2007 mogą wprowadzać w błąd, jeżeli nie rozważa się ich w kontekście całkowitych kosztów przedsiębiorstwa. Prawidłowa analiza rentowności wymaga zrozumienia, że sama wysokość przychodów nie decyduje o sukcesie finansowym firmy.

Pytanie 6

Dokumenty księgowe powinny być przechowywane przez czas

A. pięć lat

B. trzy lata

C. jeden rok

D. dwa lata

Odpowiedź mówiąca o pięcioletnim okresie przechowywania ksiąg rachunkowych jest zgodna z przepisami prawa, szczególnie z ustawą o rachunkowości, która stanowi, że dokumenty księgowe muszą być archiwizowane przez okres 5 lat od zakończenia roku obrotowego, którego dotyczą. Przechowywanie ksiąg przez ten czas ma na celu umożliwienie audytu, kontroli podatkowej oraz innych działań, które mogą być wymagane w przyszłości. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma jest kontrolowana przez organy podatkowe – ma ona obowiązek przedstawić wszelkie dokumenty za ostatnie pięć lat. Ponadto, długoletnie przechowywanie danych wspiera transparentność działań finansowych firmy oraz zapewnia bezpieczeństwo w przypadku ewentualnych sporów prawnych. W praktyce wiele organizacji wdraża systemy archiwizacji, które umożliwiają łatwy dostęp do historycznych danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dokumentacją i dbałości o zgodność z przepisami.

Pytanie 7

Aby zidentyfikować błędy księgowe wynikające z naruszenia zasady podwójnego zapisu, należy przygotować

A. zestawienie obrotów i sald

B. zestawienie bilansowe

C. rachunek zysków i strat

D. informację dodatkową

Zestawienie obrotów i sald to naprawdę ważne narzędzie, które pomaga w sprawdzaniu, czy wszystko jest okej z danymi księgowymi. Dzięki temu można zobaczyć, czy wszystkie zapisy w księgach są zgodne z zasadą podwójnego zapisu, a to znaczy, że każda operacja wymaga, by zmieniły się co najmniej dwa konta. W praktyce, to zestawienie daje możliwość analizowania sald kont oraz obrotów w danym czasie. To jest mega potrzebne, żeby wychwycić jakieś błędy czy niezgodności. Na przykład, jak suma obrotów po stronie debetowej nie zgadza się z kredytową, to znaczy, że gdzieś popełniono błąd, który trzeba znaleźć i poprawić. Warto też wiedzieć, że to zestawienie jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, co podkreśla jak ważne jest, żeby dane finansowe były rzetelne i weryfikowalne. W praktyce audytorskiej to narzędzie jest wręcz nieocenione, bo bez niego ciężko byłoby ogarnąć temat księgowości w każdej firmie.

Pytanie 8

Według regulacji zawartych w Kodeksie spółek handlowych minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 500 000 złotych, a nominalna wartość akcji musi być równa przynajmniej 1 grosz. Te wymagania odnoszą się do zakupu spółek

A. komandytowo - akcyjnych.

B. akcyjnych.

C. otwartych.

D. komandytowych.

Wybór odpowiedzi sugerujących inne typy spółek, jak jawne, komandytowe czy komandytowo-akcyjne, jest niepoprawny, ponieważ te formy nie mają takich samych wymagań kapitałowych jak spółki akcyjne. Spółki jawne, na przykład, nie mają minimalnego wymogu kapitału zakładowego, a ich struktura opiera się na osobistej odpowiedzialności wspólników, co może prowadzić do większego ryzyka dla inwestorów. Podobnie, spółki komandytowe umożliwiają inwestorom zostanie komandytariuszem, co oznacza ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, ale również brak wymogu minimalnego kapitału. Spółki komandytowo-akcyjne łączą cechy spółek akcyjnych i komandytowych, ale wymagają jedynie minimalnego kapitału w wysokości 50 000 złotych, co również nie spełnia kryteriów postawionych w pytaniu. Zrozumienie różnic między tymi typami spółek jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji przepisów prawa handlowego. Niezrozumienie specyfiki tych struktur może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych oraz niewłaściwego wyboru formy prawnej dla planowanego przedsięwzięcia.

Pytanie 9

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, ustal koszt zatrudnienia pracownika.

Wyszczególnienie	Kwota w zł
Płaca zasadnicza	2 000,00
Premia regulaminowa	300,00
Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracownika	315,33
Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracodawcę	418,37
Zaliczka na podatek dochodowy odprowadzana do urzędu skarbowego	137,00
Składki na FP i FGŚP	58,65
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9%	178,62

A. 2 777,02 zł

B. 1 049,32 zł

C. 2 418,37 zł

D. 3 092,64 zł

Aby ustalić całkowity koszt zatrudnienia pracownika, kluczowe jest zrozumienie składników wynagrodzenia oraz obciążeń, które finansuje pracodawca. W analizowanej sytuacji, całkowity koszt zatrudnienia wynosi 2 777,02 zł. Koszt ten obejmuje wynagrodzenie zasadnicze oraz składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które są płacone przez pracodawcę. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu kadrami, ważne jest, aby pracodawcy dokładnie analizowali te składniki, ponieważ wpływają one na budżet firmy oraz na decyzje dotyczące zatrudnienia. Przykładem może być sytuacja, w której pracodawca planuje zatrudnienie nowego pracownika; wiedząc, jaki będzie całkowity koszt, może lepiej zarządzać swoimi zasobami finansowymi oraz przewidywać wpływy związane z zatrudnieniem. Należy również pamiętać, że nie wszystkie składki są obciążeniem dla pracodawcy – składki finansowane przez pracownika, jak również zaliczki na podatek dochodowy, nie są brane pod uwagę w kalkulacji kosztu zatrudnienia, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Pytanie 10

Zarejestrowanie w magazynie materiałów, które nie zostały wykorzystane w procesie wytwarzania, potwierdza dokument magazynowy oznaczony symbolem

A. Zw

B. Rw

C. Pz

D. Mm

Wybór dowodu magazynowego o symbolu Rw, Pz czy Mm jako potwierdzenia przyjęcia materiałów, które nie zostały wykorzystane w produkcji, nie jest właściwy z kilku kluczowych powodów. Dowód Rw (rozchód wewnętrzny) jest używany do dokumentowania wydania towarów z magazynu do użytku wewnętrznego, co nie odnosi się do sytuacji zwrotu materiałów. Symbol Pz (przyjęcie zewnętrzne) natomiast dotyczy przyjęcia towarów z zewnątrz, podczas gdy pytanie odnosi się wyłącznie do materiałów, które już były w obiegu produkcyjnym. Z kolei Mm (miejsca magazynowe) jest wykorzystywany do dokumentowania zmian w lokalizacji materiałów w obrębie magazynu, co również nie jest związane z ich przyjęciem. Często spotykanym błędem w rozumieniu dokumentacji magazynowej jest mylenie różnych typów dowodów, co prowadzi do nieprawidłowego odzwierciedlenia stanu zapasów. Właściwe zarządzanie dokumentacją magazynową wymaga znajomości symboliki dowodów oraz ich przeznaczenia, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu ERP oraz dla analizy procesów logistycznych. Wiedza na temat każdej formy dokumentacji pozwala na efektywniejsze zarządzanie zapasami, co ma bezpośredni wpływ na rentowność i płynność operacyjną organizacji.

Pytanie 11

Dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe do wykonywania określonej pracy powinny być złożone w tej samej części akt osobowych pracownika, co

A. świadectwo ukończenia technikum

B. kopia wydanego świadectwa zatrudnienia

C. umowa dotycząca zakazu konkurencji

D. wypowiedzenie warunków umowy o pracę

Kopie świadectwa pracy, umowy o zakazie konkurencji oraz wypowiedzenia warunków umowy o pracę to dokumenty, które nie mają bezpośredniego związku z potwierdzeniem kwalifikacji zawodowych. Kopia świadectwa pracy dokumentuje wcześniejsze zatrudnienie pracownika, jednak nie jest to dowód na posiadanie konkretnych umiejętności czy wykształcenia. Z kolei umowa o zakazie konkurencji dotyczy ochrony interesów firmy i nie odnosi się do kwalifikacji zawodowych, co może wprowadzać w błąd. Wypowiedzenie warunków umowy o pracę to formalność związana z zakończeniem współpracy i również nie dostarcza informacji o wykształceniu ani umiejętnościach. Tego typu dokumenty mogą być ważne, ale ich miejsce w aktach osobowych nie powinno kolidować z dokumentami, które bezpośrednio potwierdzają zdolności do pracy na danym stanowisku. Pracodawcy często popełniają błąd, ignorując znaczenie prawidłowej klasyfikacji dokumentów w aktach osobowych, co może prowadzić do nieporozumień oraz problemów podczas audytów lub kontroli. Dlatego tak istotne jest, aby odpowiednio segregować dokumenty oraz dbać o ich aktualność i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 12

Obliczona kwota podstawowej stawki VAT, w oparciu o wartość netto produktu, wynosi 1 150,00 zł. Jaką wartość netto ma ten towar?

A. 14 375,00 zł

B. 15 525,00 zł

C. 5 000,00 zł

D. 3 000,00 zł

Jak chcesz obliczyć wartość netto towaru, mając VAT w wysokości 1150,00 zł, użyj wzoru na podatek: VAT = wartość netto * stawka VAT. W Polsce podstawowa stawka VAT to 23%, więc robimy tak: 1150,00 zł = wartość netto * 0,23. Jak przekształcimy wzór, to dostaniemy wartość netto = 1150,00 zł / 0,23, co daje nam 5000,00 zł. Wartość netto to coś, co musisz znać, bo na jej podstawie potem obliczasz VAT. Przykładowo, dla przedsiębiorców znalazłoby to zastosowanie przy ustalaniu cen sprzedaży i przy rozliczeniach podatkowych z urzędami skarbowymi.

Pytanie 13

Aby wyprodukować 1 litr dżemu truskawkowego, zgodnie z przepisem, wykorzystuje się 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. Jakie ilości truskawek i cukru będą potrzebne do wytworzenia 600 litrów dżemu truskawkowego?

A. 750 kg truskawek i 1 500 kg cukru

B. 720 kg truskawek i 720 kg cukru

C. 480 kg truskawek i 120 kg cukru

D. 480 kg truskawek i 240 kg cukru

Aby obliczyć ilość truskawek i cukru potrzebną do produkcji 600 litrów dżemu truskawkowego, możemy zastosować proste proporcje. Zgodnie z danymi, do wyprodukowania 1 litra dżemu potrzebujemy 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. W związku z tym, do wyprodukowania 600 litrów dżemu, musimy pomnożyć te wartości przez 600. Przykładowo, 600 litrów dżemu wymaga 600 x 0,8 kg truskawek, co daje 480 kg. Podobnie, dla cukru: 600 x 0,4 kg daje 240 kg. Takie podejście jest zgodne z zasadami produkcji przemysłowej, gdzie dokładne obliczenia są kluczowe dla efektywności i jakości produktu. W przemyśle spożywczym, precyzyjne obliczenia umożliwiają nie tylko optymalizację kosztów, ale także zapewnienie odpowiedniej jakości i smaku produktu, co jest istotne dla utrzymania standardów rynkowych oraz wymogów regulacyjnych.

Pytanie 14

Jakie konta mogą wykazywać saldo końcowe debetowe lub kredytowe?

A. Środki trwałe oraz Rozrachunki z pracownikami

B. Wynik finansowy oraz Inwestycje długoterminowe

C. Wynagrodzenia oraz Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

D. Pozostałe rozrachunki oraz Rozrachunki z dostawcami i odbiorcami

W przypadku odpowiedzi dotyczących Wynagrodzeń i Rozrachunków z tytułu wynagrodzeń, Wyniku finansowego i Inwestycji długoterminowych oraz Środków trwałych i Rozrachunków z pracownikami, pojawiają się istotne nieporozumienia związane z naturą konta oraz ich funkcją w księgowości. Konta wynagrodzeń i rozrachunków z tytułu wynagrodzeń są zwykle kontami wynikowymi, które kończą rok bez sald otwartych, a ich saldo na koniec okresu rozrachunkowego jest przenoszone na wynik finansowy. Z tego powodu nie są one odpowiednie do wykazywania sald końcowych debetowych lub kredytowych. Z kolei wynik finansowy odzwierciedla różnicę między przychodami a kosztami i nie jest kontem, na którym gromadzi się saldo w tradycyjnym rozumieniu. Inwestycje długoterminowe oraz środki trwałe również nie są kontami, które generują typowe salda debetowe lub kredytowe – ich wartości są bardziej związane z amortyzacją i zmianami wartości aktywów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie kont aktywów i pasywów z kontami wynikowymi oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie transakcje skutkują powstawaniem sald, co podkreśla znaczenie jasności pojęć w rachunkowości oraz ich odpowiedniego klasyfikowania zgodnie z przyjętymi standardami.

Pytanie 15

Jakie zadanie pełni Najwyższa Izba Kontroli?

A. ustalanie i ściąganie podatków oraz innych należności budżetowych

B. opracowywanie planu kredytowego oraz zasad polityki pieniężno-kredytowej kraju

C. nadzór nad działalnością gospodarczą i finansową instytucji administracji rządowej

D. nadzór nad przestrzeganiem przez przedsiębiorstwa regulacji ustawy antymonopolowej

Odpowiedzi, które pomijają kluczowe funkcje Najwyższej Izby Kontroli, wskazują na niepełne zrozumienie roli tego organu w systemie administracji publicznej. Kontrola przestrzegania przepisów ustawy antymonopolowej, choć istotna, jest zadaniem innych instytucji, takich jak UOKiK, które zajmują się ochroną konkurencji. Sporządzanie planu kredytowego i polityki pieniężnej należy do kompetencji Narodowego Banku Polskiego, a nie NIK. Z kolei ustalanie i pobór podatków to zadanie administracji skarbowej, która odpowiedzialna jest za egzekucję przepisów podatkowych. Wybór odpowiedzi dotyczącej kontroli działalności gospodarczej oraz finansowej organów administracji rządowej jest kluczowy, ponieważ NIK skutecznie monitoruje wydatki i realizację programów rządowych. Ignorując tę fundamentalną rolę, można wpaść w pułapkę fałszywych skojarzeń z innymi instytucjami, co może prowadzić do niewłaściwego postrzegania struktury zarządzania publicznego. Zrozumienie, że NIK odgrywa nieocenioną rolę w poprawie efektywności wykorzystania funduszy publicznych oraz w zapewnieniu przejrzystości działań administracji, jest kluczowe dla właściwego pojmowania funkcji państwowych instytucji kontrolnych.

Pytanie 16

Do inwestycji o charakterze długoterminowym należy

A. zaciągnięty trzyletni kredyt

B. środki pieniężne na rachunku bieżącym

C. obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat

D. założona półroczna lokata bankowa

Obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat to naprawdę dobry przykład długoterminowej inwestycji. Mają one ustaloną stopę zwrotu, co oznacza, że inwestorzy mogą mniej więcej przewidzieć, ile zarobią w przyszłości. Długoterminowe inwestycje to takie, które trwają ponad rok, a te obligacje super wpasowują się w tę definicję. Regularne odsetki, które można z nich uzyskać, są świetnym źródłem dochodu. W praktyce bardzo często korzysta się z nich przy planowaniu emerytury, gdzie ważne, żeby pieniądze były bezpieczne przez dłuższy czas. Ponadto, inwestowanie w obligacje to też dobry sposób na zdywersyfikowanie swojego portfela, co jest ważne, gdy chcemy ograniczyć ryzyko związane z finansami osobistymi.

Pytanie 17

W jakiej sekcji biznes planu zawarte są dane dotyczące szacowanej wielkości produkcji lub sprzedaży, wysokości funduszy wymaganych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej oraz etapy realizacji procesu produkcji?

A. W planie finansowym

B. W planie technicznym

C. W planie organizacyjnym

D. W planie marketingowym

Wybór odpowiedzi związanych z planem finansowym, organizacyjnym czy marketingowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury biznesplanu oraz roli poszczególnych jego komponentów. Plan finansowy koncentruje się głównie na prognozach finansowych, takich jak przychody, koszty, zyski oraz źródła finansowania. Nie dostarcza zatem szczegółowych informacji o procesach produkcyjnych czy sprzedażowych, które są kluczowe w planie technicznym. Natomiast plan organizacyjny skupia się na strukturze zarządzania, rolach zespołu i procedurach operacyjnych w firmie, a nie na aspektach technicznych produkcji. Plan marketingowy obejmuje strategie promocji, analizy rynku oraz metody dotarcia do klientów, koncentrując się na sprzedaży i komunikacji, a nie na technicznych aspektach wytwarzania produktów. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ umożliwia skuteczne tworzenie i prezentację biznesplanów. Niezrozumienie roli poszczególnych sekcji może prowadzić do błędnych wniosków o funkcji planu technicznego, co w efekcie obniża jakość całego dokumentu. Warto zatem zapoznać się z każdym z tych elementów, aby skutecznie zrealizować cele biznesowe.

Pytanie 18

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie produkcyjnym w 2004 roku. Udział pracowników produkcyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych wynosi

Grupa zawodowa	Przeciętny stan zatrudnienia ( w osobach)
Pracownicy administracji	60
Pracownicy produkcyjni	120
Pracownicy pomocniczy	20
Razem	200

A. 50%

B. 40%

C. 80%

D. 60%

Twoja odpowiedź jest trafna, bo wyliczyłeś, że w firmie produkcyjnej pracuje 120 osób z ogółem 200 zatrudnionych. To daje nam 60% - czyli całkiem spoko wynik. Zrozumienie takich danych jest mega ważne, bo pomaga firmom lepiej zarządzać swoimi pracownikami i zauważyć, gdzie można coś poprawić. Taki wskaźnik to fajne narzędzie do sprawdzenia, jak efektywnie działa produkcja i czy mamy wystarczającą ilość pracowników do realizacji planów. Regularne sprawdzanie takich rzeczy to dobra praktyka, bo pozwala firmom szybko reagować na zmiany na rynku i optymalizować swoje działania.

Pytanie 19

Porozumiewanie się stron sporu poza sądem za pośrednictwem obiektywnej i bezstronnej osoby trzeciej w celu osiągnięcia ugody określa się mianem

A. negocjacji

B. mediacji

C. manipulacji

D. arbitrażu

Mediacja to proces, w którym strony konfliktu komunikują się za pośrednictwem bezstronnej i neutralnej osoby trzeciej, znanej jako mediator, w celu osiągnięcia ugody. Mediator nie podejmuje decyzji za strony, a jedynie ułatwia rozmowę i pomaga w zrozumieniu potrzeb oraz interesów każdej z nich. Ten sposób rozwiązywania sporów jest szczególnie ceniony w kontekście sporów rodzinnych, handlowych czy pracowniczych, gdzie trwałe relacje są istotne. Dobrym przykładem zastosowania mediacji jest sytuacja, gdy dwie firmy mają różne interpretacje umowy i starają się znaleźć rozwiązanie, które będzie dla nich satysfakcjonujące, jednocześnie unikając długotrwałych postępowań sądowych. Mediacja często prowadzi do bardziej kreatywnych i elastycznych rozwiązań, które są korzystne dla obu stron, co sprawia, że jest uznawana za skuteczną alternatywę dla tradycyjnych metod rozwiązywania sporów, takich jak arbitraż czy postępowanie sądowe. Ponadto, mediacja jest zgodna z wieloma standardami branżowymi, które promują efektywne i zharmonizowane podejście do zarządzania konfliktami.

Pytanie 20

Do zadań biura brokerskiego należy?

A. promowanie wiedzy o zasadach działania rynku papierów wartościowych

B. dopuszczanie papierów wartościowych do obrotu giełdowego

C. przeprowadzanie transakcji zakupu i sprzedaży papierów wartościowych na zlecenie inwestorów

D. rozliczanie transferów między aktywnymi funduszami emerytalnymi

Wśród zadań biura maklerskiego nie mieszczą się rozliczenia wypłat transferowych między otwartymi funduszami emerytalnymi. Takie operacje są bowiem zadaniem instytucji zarządzających funduszami, które odpowiedzialne są za administrację oraz zarządzanie aktywami funduszy. Biura maklerskie skupiają się głównie na transakcjach rynkowych, a ich działalność koncentruje się na realizacji zleceń kupna i sprzedaży na rzecz inwestorów. Kolejnym aspektem jest upowszechnianie wiedzy o zasadach funkcjonowania rynku papierów wartościowych, które jest bardziej związane z działaniami edukacyjnymi i informacyjnymi, a nie z bezpośrednim zarządzaniem inwestycjami. Chociaż biura maklerskie mogą prowadzić działania mające na celu zwiększenie świadomości inwestorów, nie są one odpowiedzialne za tego typu edukację w szerszym zakresie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź wskazuje na dopuszczanie papierów wartościowych do notowań giełdowych, co również nie jest zadaniem biura maklerskiego. Proces ten leży w gestii giełd papierów wartościowych oraz odpowiednich organów regulacyjnych, które ustalają kryteria oraz procedury dopuszczenia papierów do obrotu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z mylenia ról różnych instytucji finansowych oraz niepełnego zrozumienia ich funkcji na rynku. Wiedza o strukturze rynku finansowego jest kluczowa dla prawidłowego rozumienia zadań biur maklerskich oraz ich miejsca w systemie finansowym.

Pytanie 21

W II kwartale bieżącego roku przychody ze sprzedaży firmy "ART" wyniosły 36 000 zł, a przeciętny stan zapasów wynosił 6 000 zł. Aby zapewnić ciągłą sprzedaż, przedsiębiorstwo powinno uzupełniać zapasy

A. 6 razy

B. 15 razy

C. 3 razy

D. 30 razy

Poprawna odpowiedź to 6 razy, ponieważ wskaźnik rotacji zapasów można obliczyć, dzieląc przychody ze sprzedaży przez przeciętny zapas. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 36 000 zł (przychody) podzielone przez 6 000 zł (zapas przeciętny) daje wynik 6. Oznacza to, że przedsiębiorstwo 'ART' powinno odnawiać swoje zapasy 6 razy w ciągu kwartału, aby zaspokoić popyt klientów i zapewnić ciągłość sprzedaży. Zrozumienie wskaźnika rotacji zapasów jest kluczowe dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów magazynowania i minimalizację ryzyka przestarzałych zapasów. W praktyce, odpowiednia rotacja zapasów przyczynia się do lepszego zarządzania kapitałem obrotowym i pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 22

Przedsiębiorstwo "Agwa" produkuje masowo wyroby gotowe na dwóch wydziałach produkcyjnych. Tabela przedstawia wielkość produkcji osiągniętą w maju i koszty wytworzenia na poszczególnych wydziałach tego przedsiębiorstwa. Na podstawia danych, ustal jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów produkowanych na wydziale II.

Wydziały	Wielkość produkcji (w tys. sztuk)	Koszty wytworzenia (w tys. zł)	Jednostkowy koszt wytworzenia (w zł/szt)
Wydział I	20	480
Wydział II	50	1100

A. Wynosi on 22 zł

B. Jest wyższy niż na wydziale I.

C. Jest taki sam na obu wydziałach.

D. Wynosi on 20 zł

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów na Wydziale II wynosi 22 zł za sztukę. To się liczy przez podzielenie całkowitych kosztów przez ilość wyprodukowanych sztuk na tym wydziale. Tego typu analiza kosztów to naprawdę ważna rzecz w zarządzaniu finansami firmy. Wiedząc, ile kosztuje produkcja jednostkowa, łatwiej jest zaplanować budżet, ocenić, czy produkcja jest efektywna, a także ustalić ceny. Na przykład, jeśli całkowite koszty wynoszą 110 000 zł, a wyprodukowano 5000 sztuk, to jednostkowy koszt wyniesie 110000 zł podzielone przez 5000, co daje 22 zł. Z mojego doświadczenia, takie podejście to całkiem dobra praktyka w rachunkowości, bo pomaga regularnie monitorować koszty i optymalizować procesy produkcyjne. Dodatkowo, znajomość tych kosztów może pomóc znaleźć miejsca, gdzie można zaoszczędzić albo poprawić wydajność.

Pytanie 23

Na jakim etapie cyklu życia produktu odnotowuje się największy przyrost sprzedaży, gdy działania marketingowe mają na celu ciągłe zwiększanie udziału produktu na rynku?

A. Spadku

B. Dojrzałości

C. Wzrostu

D. Wprowadzenia

Analiza odpowiedzi na pytanie dotyczące cyklu życia produktu ujawnia szereg nieporozumień związanych z różnymi jego fazami. Faza spadku związana jest z malejącą sprzedażą, co jest konsekwencją nasycenia rynku, zmieniających się preferencji konsumentów lub pojawienia się nowych, lepszych produktów. W tym etapie działania marketingowe są zazwyczaj ograniczone, a celem jest minimalizacja strat, a nie aktywne zwiększanie udziału w rynku. Takie podejście jest sprzeczne z założeniem pytania. Faza dojrzałości, chociaż charakteryzuje się stabilną sprzedażą, jest już etapem, w którym produkty osiągnęły szczyt swojego potencjału rynkowego. Działania marketingowe koncentrują się raczej na utrzymaniu udziału w rynku, a nie na jego powiększaniu. Wprowadzenie to początkowa faza, w której produkt debiutuje na rynku, a sprzedaż jest zazwyczaj niewielka i niestabilna, co również nie odpowiada na postawione pytanie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie celów działań marketingowych w różnych fazach cyklu życia produktu oraz niewłaściwe postrzeganie dynamiki wzrostu sprzedaży. Kluczowe jest zrozumienie, że faza wzrostu to moment intensywnego rozwoju i ekspansji, w przeciwieństwie do fazy dojrzałości czy spadku, gdzie strategie marketingowe i cele są diametralnie inne.

Pytanie 24

Osoba zatrudniona na stanowisku menedżerskim otrzymała dodatkowy element wynagrodzenia, który ma zrekompensować rozszerzony zakres jej odpowiedzialności. Jaki typ dodatku został przyznany tej osobie?

A. Za staż.

B. Za wysługę lat.

C. Zmienny.

D. Funkcyjny.

Odpowiedź 'funkcyjny' jest poprawna, ponieważ dodatek funkcyjny jest przyznawany pracownikom zajmującym kierownicze lub inne odpowiedzialne stanowiska, aby zrekompensować im szerszy zakres obowiązków oraz odpowiedzialności. Tego rodzaju dodatek jest często stosowany w organizacjach jako narzędzie motywacyjne, które ma na celu zachęcenie pracowników do podejmowania większych wyzwań i sprawowania kierownictwa. Przykładem zastosowania dodatku funkcyjnego jest sytuacja, gdy pracownik zarządza zespołem, opracowuje strategie działania lub podejmuje kluczowe decyzje wpływające na funkcjonowanie całej firmy. Dodatek ten może być różny w zależności od stopnia odpowiedzialności oraz specyfiki stanowiska, co sprawia, że jest elastycznym narzędziem w polityce wynagrodzeń. Pracownicy na stanowiskach kierowniczych, którzy otrzymują dodatek funkcyjny, są często zobowiązani do przestrzegania wyższych standardów etycznych i profesjonalnych, co dodatkowo podkreśla znaczenie ich roli w organizacji.

Pytanie 25

Jaką cechę wyróżnia umowa o pracę?

A. brak wynagrodzenia za wykonywaną pracę

B. osiągnięcie przez pracownika konkretnych efektów

C. podporządkowanie pracownika pracodawcy

D. nierówność pomiędzy stronami umowy

Umowa o pracę to coś, co naprawdę opiera się na relacji pracownik-pracodawca, gdzie to pracodawca ma swoją ustaloną pozycję. Chodzi o to, że pracownik musi robić to, co mu każe pracodawca, jak chociażby przestrzeganie konkretnych godzin pracy czy sposób wykonywania zadań. Często to pracodawca decyduje o tym, kiedy i jak wykonujemy swoje obowiązki. Przykłady mogą być różne, ale najczęściej to widać w ustalaniu grafików czy ocenie, jak dobrze wykonujemy swoją pracę. A jeśli spojrzymy na to z perspektywy prawa, to nie chodzi tylko o codzienne obowiązki, ale też o prawne regulacje zawarte w Kodeksie pracy, które mówią o prawach i obowiązkach zarówno pracownika, jak i pracodawcy. To wszystko ma sens, bo skuteczny zespół to taki, który działa w jasnych ramach i normach, gdzie każdy wie, co ma robić.

Pytanie 26

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą rozliczaną na zasadach ogólnych przy wykorzystaniu stawki podatku liniowego wynoszącej 19%, przygotowuje roczne zeznanie podatkowe na formularzu

A. PIT-36

B. PIT-16A

C. PIT-36L

D. PIT-37

Formularz PIT-36L jest przeznaczony dla osób fizycznych, które prowadzą działalność gospodarczą i wybierają opodatkowanie na zasadach ogólnych przy zastosowaniu stawki podatku liniowego wynoszącej 19%. Warto zauważyć, że PIT-36L jest dedykowany dla tych przedsiębiorców, którzy nie korzystają z ryczałtu ewidencjonowanego ani z karty podatkowej. Wypełniając ten formularz, podatnik ma możliwość uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu w sposób, który najlepiej odzwierciedla jego sytuację finansową. Na przykład, jeżeli przedsiębiorca ponosi wysokie wydatki na działalność, to rozliczenie na PIT-36L pozwala na pomniejszenie podstawy opodatkowania, co przekłada się na niższy podatek. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie zmian w przepisach podatkowych oraz konsultacje z księgowym, aby sprawdzić, czy stosowane metody są zgodne z aktualnymi regulacjami.

Pytanie 27

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Państwowej Inspekcji Pracy

B. Państwowej Inspekcji Sanitarnej

C. Inspekcji Handlowej

D. Inspekcji Ochrony Środowiska

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.

Pytanie 28

Jakie rodzaje spółek kwalifikują się jako spółki kapitałowe?

A. Z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjna

B. Akcyjna oraz komandytowe - akcyjna

C. Z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytowo - akcyjna

D. Jawna oraz akcyjna

W kontekście struktury prawnej przedsiębiorstw, istnieje wiele typów spółek, które różnią się zarówno odpowiedzialnością wspólników, jak i sposobem zarządzania. Przykłady spółek jawnych oraz komandytowych, które były wymienione w niepoprawnych odpowiedziach, nie są klasyfikowane jako spółki kapitałowe, co jest kluczowym błędem w zrozumieniu tematu. Spółka jawna to forma współpracy, w której wszyscy wspólnicy odpowiadają za zobowiązania firmy całym swoim majątkiem, co w przeciwieństwie do spółek kapitałowych, nie zapewnia ograniczonej odpowiedzialności. Podobnie, w spółce komandytowej mamy do czynienia z wspólnikami, którzy odpowiadają za długi firmy w różnym stopniu, ale ta struktura również nie kwalifikuje się jako spółka kapitałowa. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest mylenie różnych form prawnych i nieodróżnianie odpowiedzialności osobistej wspólników od ograniczonej odpowiedzialności, którą oferują spółki kapitałowe. W rezultacie, odpowiedzi, które wskazują na spółki jawne lub komandytowe jako spółki kapitałowe, są błędne i mogą wprowadzać w błąd osoby zainteresowane zakładaniem różnorodnych form działalności gospodarczej. Dobrze zaplanowana struktura prawna przedsiębiorstwa, zgodna z aktualnymi standardami i regulacjami, jest kluczowa dla sukcesu oraz bezpieczeństwa majątkowego wspólników.

Pytanie 29

Dokument magazynowy o symbolu potwierdza przemieszczenie materiałów pomiędzy swoimi magazynami

A. Rw

B. Mm

C. Wz

D. Pz

Odpowiedź Mm jest poprawna, ponieważ dokument ten, zwany także dokumentem magazynowym, jest używany do potwierdzenia przemieszczenia materiałów pomiędzy własnymi magazynami. Stanowi on istotny element w obiegu dokumentacji magazynowej, umożliwiając rejestrację operacji magazynowych oraz ścisłe ewidencjonowanie zapasów. Przykładem zastosowania dokumentu Mm w praktyce może być sytuacja, gdy firma transportuje towar z jednego magazynu do drugiego w celu optymalizacji przestrzeni lub dla realizacji zamówień. W tym przypadku, dokument Mm jest niezbędny do zapewnienia, że wszystkie ruchy zapasów są właściwie udokumentowane i zgodne z obowiązującymi procedurami. Przestrzeganie standardów ewidencji, takich jak ISO 9001, zaleca stosowanie odpowiednich dokumentów magazynowych, co jest kluczowe dla zapewnienia przejrzystości operacji i skutecznej kontroli jakości. Odpowiednie wykorzystanie dokumentacji wspiera również procesy audytowe oraz umożliwia analizę danych dotyczących zarządzania zapasami.

Pytanie 30

Kto z wymienionych podmiotów powinien zostać zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym jako przedsiębiorca?

A. Zakład Blacharski Piotr Nowak

B. Przedsiębiorstwo Handlowe Spółka Akcyjna

C. Zakład Krawiecki J. Kos, I. Sus s.c

D. Gospodarstwo Rolne Jan Kowalski

Zakład Krawiecki J. Kos, I. Sus s.c. oraz Zakład Blacharski Piotr Nowak to takie działalności, które mogą nie wymagać wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. Chociaż w niektórych przypadkach mogą być zwolnione z rejestracji. Na przykład spółki cywilne jak s.c. nie potrzebują KRS, bo to tak naprawdę umowy między wspólnikami, a nie osobne podmioty. To znaczy, że wspólnicy ponoszą osobistą odpowiedzialność, co jest dość ryzykowne. A co z Gospodarstwem Rolnym Jan Kowalski? No, to jest inny temat. Czasami to gospodarstwo może mieć uproszczoną rejestrację, ale nie w KRS, tylko w ewidencji działalności gospodarczej. Warto mieć to na uwadze, bo źle zrozumiane przepisy mogą prowadzić do różnych kłopotów prawnych. Więc dobrze by było, żeby przedsiębiorcy wiedzieli, co jest potrzebne w ich sytuacji, aby uniknąć niepotrzebnych problemów.

Pytanie 31

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym przedsiębiorstwie wskaźnik rotacji zapasów kształtuje się na najkorzystniejszym poziomie.

	Nazwa przedsiębiorstwa	Wskaźnik rotacji zapasów
A.	Aldex	22 dni
B.	Betex	18 dni
C.	Ceranix	20 dni
D.	Detex	24 dni

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wskaźnik rotacji zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. W przypadku przedsiębiorstwa Betex, najniższy wskaźnik rotacji zapasów oznacza, że firma skutecznie zarządza swoimi zapasami, co prowadzi do ich szybkiego zużycia i minimalizowania ryzyka przestarzałych lub niewykorzystanych produktów. W praktyce, efektywna rotacja zapasów jest istotna dla zwiększenia płynności finansowej firmy, ponieważ pozwala na szybsze generowanie przychodów z zainwestowanego kapitału. Dobrą praktyką jest monitorowanie wskaźnika rotacji zapasów w porównaniu do standardów branżowych, które mogą się różnić w zależności od sektora. Na przykład, w branży detalicznej wskaźnik ten powinien być znacznie wyższy niż w branży produkcyjnej. Dlatego też, zrozumienie i stosowanie wskaźnika rotacji zapasów w kontekście wymagań branżowych oraz własnych celów strategicznych jest niezbędne dla każdej organizacji, która dąży do poprawy efektywności operacyjnej i finansowej.

Pytanie 32

W firmie produkującej obuwie damskie toner używany w dziale księgowości powinien być klasyfikowany jako

A. materiał

B. towar

C. wyrób gotowy

D. półfabrykat

Wybór niewłaściwych kategorii, takich jak półfabrykat, towar czy wyrób gotowy, wskazuje na niezrozumienie różnic między tymi pojęciami a materiałem. Półfabrykat to produkt, który przeszedł pewien etap obróbki, ale nie jest jeszcze gotowy do sprzedaży lub użycia. W kontekście produkcji obuwia damskiego, półfabrykatami mogą być np. skórki czy elementy konstrukcyjne, które są jeszcze w trakcie przetwarzania. Toner, będący substancją wykorzystywaną w procesie drukowania, nie jest w żadnym sensie produktem pośrednim, gdyż nie podlega dalszej obróbce ani nie przyczynia się bezpośrednio do tworzenia obuwia. Z kolei klasyfikowanie tonera jako towaru sugeruje, że jest on gotowy do sprzedaży, co również jest błędne, ponieważ toner jest narzędziem wspierającym działalność firmy, a nie przedmiotem handlu. Uznawanie go za wyrób gotowy jest kolejnym nieporozumieniem, ponieważ wyrób gotowy to produkt, który przeszedł pełny cykl produkcji i jest gotowy do sprzedaży klientom. W przypadku tonera, jego rola jest ograniczona do wspierania procesów administracyjnych, co czyni jego klasyfikację jako materiału najbardziej odpowiednią. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej analizy zasobów w przedsiębiorstwie oraz ich odpowiedniego zarządzania.

Pytanie 33

Jeżeli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 3 500,00 zł, dodatek motywacyjny 10%, a staż pracy u pracodawcy 25 lat, to wynagrodzenie brutto pracownika zgodnie z zamieszczonym regulaminem wynagradzania wyniesie

Fragment regulaminu wynagradzania
§ (...)
1.	Po pięciu latach pracy przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1% za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.
2.	Zaliczeniu do okresu wpływającego na wysokość dodatku stażowego podlegają także okresy wcześniejszego zatrudnienia u pracodawcy.
3.	Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.
4.	Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie i zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

A. 4 200,00 zł

B. 4 550,00 zł

C. 4 725,00 zł

D. 4 620,00 zł

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień związanych z obliczaniem wynagrodzenia brutto. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wynagrodzeniu zasadniczym, a następnie błędnie obliczyć dodatek motywacyjny lub pominąć inne składniki wynagrodzenia. Na przykład, niektóre osoby mogą sądzić, że dodatek motywacyjny oblicza się od całkowitego wynagrodzenia brutto, a nie tylko od wynagrodzenia zasadniczego, co prowadzi do zawyżenia wartości. Inne odpowiedzi mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących dodatku stażowego - niektórzy mogą nie uwzględniać go wcale lub stosować niewłaściwy procent, co również wpływa na końcowy wynik. Niezrozumienie struktury wynagrodzenia oraz pominięcie kluczowych składników, takich jak dodatek motywacyjny czy stażowy, to częste błędy, które przyczyniają się do nieprawidłowych kalkulacji. Również pomyłki w obliczeniach matematycznych mogą prowadzić do wyboru kwot, które nie są zgodne z rzeczywistym wynagrodzeniem. Dlatego tak ważne jest dokładne zrozumienie każdego z elementów wynagrodzenia oraz ich wpływu na końcową wartość brutto, a także stosowanie dobrej praktyki w analizy wynagrodzeń zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Pytanie 34

W zestawieniu finansowym firmy w kategorii zobowiązań uwzględniono krótkoterminowe zobowiązania o łącznej wartości 85000 zł, w tym:
- zobowiązania wobec dostawców - 46 750 zł
- zobowiązania wobec budżetu - 34 000 zł
- zobowiązania wobec pracowników - 4 250 zł

Oblicz, jaki procent zobowiązań stanowią zobowiązania wobec kontrahentów w stosunku do całkowitych zobowiązań

A. 50%

B. 40%

C. 60%

D. 55%

Zgadza się, to 55%! Wynika to z obliczeń udziału zobowiązań wobec dostawców w całkowitych zobowiązaniach krótkoterminowych. Mamy 46 750 zł zobowiązań wobec dostawców i 85 000 zł wszystkich zobowiązań. Jak to robić? Prosto: (46 750 zł / 85 000 zł) * 100% daje nam właśnie 55%. Ważne jest, żeby zrozumieć, jak to działa, bo to pomaga ocenić, jak duża część naszych długów jest związana z dostawcami. To wpłynie na płynność finansową i relacje z dostawcami. W praktyce, śledzenie tego wskaźnika jest kluczowe, gdy chcemy podejmować decyzje w finansach lub negocjować warunki płatności z firmami, z którymi współpracujemy.

Pytanie 35

W przedsiębiorstwie zajmującym się produkcją rolet okiennych zauważono znaczący wzrost kosztów materiałów tkaninowych używanych w procesie produkcji. Zespół odpowiedzialny za analizę ekonomiczną powinien niezwłocznie po odkryciu tej nieprawidłowości

A. ustalić przyczyny wzrostu kosztów materiałów

B. oszacować wydatki na surowce oraz energię

C. zbierać dokumentację sprawozdawczą

D. opracować i wdrożyć zalecenia

Zgromadzenie materiałów sprawozdawczych, oszacowanie kosztów zużycia materiałów i energii, a także opracowanie i wdrożenie wniosków są działaniami, które mogą wydawać się istotne w kontekście zarządzania kosztami, jednak nie są one odpowiednie jako pierwsze kroki po ujawnieniu nieprawidłowości. Zbieranie materiałów sprawozdawczych, choć istotne dla analizy finansowej, nie prowadzi bezpośrednio do zrozumienia, dlaczego koszty wzrosły. Tego typu działania mogą spowolnić proces rozwiązywania problemu, skupiając się na retrospektywnym spojrzeniu na dane, zamiast na proaktywnej analizie przyczyn. Oszacowanie kosztów zużycia materiałów i energii również nie jest optymalnym pierwszym krokiem; wymaga już pewnej wiedzy o problemie, a nie jego zbadania. Ostatecznie, opracowanie i wdrożenie wniosków bez wcześniejszego zrozumienia przyczyn prowadzi do sytuacji, w której rozwiązania mogą być nieadekwatne i nieefektywne. W kontekście zarządzania kosztami w branży produkcyjnej, kluczowe jest, aby najpierw zidentyfikować źródła problemów, co pozwoli na bardziej trafne i skuteczne podejmowanie decyzji. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie analizy przyczyn i skutków, które powinny być stosowane w każdej organizacji dążącej do optymalizacji kosztów i efektywności operacyjnej.

Pytanie 36

Klient wziął w banku kredyt obrotowy na kwotę 12 000 zł na okres 12 miesięcy. Roczna stopa procentowa wynosi 10%. Kredytobiorca ma obowiązek spłacać kredyt wraz z odsetkami w równych ratach. Jaka będzie wysokość miesięcznej raty spłaty tego kredytu, przy użyciu odsetek prostych?

A. 1 100 zł

B. 1 200 zł

C. 1 000 zł

D. 100 zł

Tak, zgadza się, poprawna odpowiedź to 1 100 zł. Sprawa jest prosta - zaciągając kredyt obrotowy na 12 000 zł na rok z oprocentowaniem 10%, korzystamy z odsetek prostych. W takim przypadku, co roku nalicza się 1 200 zł odsetek (czyli 10% z 12 000 zł). Całkowity koszt Twojego kredytu wynosi więc 13 200 zł, czyli 12 000 zł plus te 1 200 zł. Jeśli podzielisz tę sumę przez 12 miesięcy, wyjdzie Ci 1 100 zł na miesiąc. Moim zdaniem, ważne jest, żeby wiedzieć, jak to działa, bo ułatwia to zrozumienie, na co się decydujemy przy braniu kredytu. Świadomość całkowitych kosztów kredytu to kluczowa rzecz, która pomoże w lepszym zarządzaniu finansami osobistymi.

Pytanie 37

W zamieszczonej tabeli opisano sposób postępowania czterech kierowników. Wskaż, który z nich jest kierownikiem demokratą.

Kierownik 1.	Kierownik 2.
– daje członkom zespołu swobodę – nie przedstawia własnych koncepcji – troszczy się o wykonanie zadań – wykazuje brak zainteresowania funkcją kierowniczą	– wyznacza cele – kieruje aktywnością grupy – ustala zakres czynności bez udziału zainteresowanych – dokonuje oceny bez podania kryteriów
Kierownik 3.	Kierownik 4.
– współdecyduje o celach – nie zwraca uwagę na kwalifikacje – unika oceny pracowników – pobudza pracowników do nowych propozycji	– zachęca pracowników do dyskusji – informuje o istotnych problemach zakładu i zadaniach – wykorzystuje propozycje i rady pracowników – obiektywnie ocenia pracę pracowników

A. Kierownik 4

B. Kierownik 3

C. Kierownik 1

D. Kierownik 2

Kierownicy, którzy nie są demokratyczni, często opierają swoje podejście na autorytaryzmie lub stylu kierowniczym opartym na centralizacji władzy. Często mylone są one z chęcią efektywnego zarządzania, jednak w rzeczywistości prowadzą do osłabienia motywacji zespołu oraz ograniczenia kreatywności. Wybór kierownika 1, 2 lub 3 jako lidera demokratycznego może wydawać się uzasadniony z perspektywy pragmatycznych działań, ale w rzeczywistości nie uwzględnia on kluczowych elementów współpracy i otwartości. Kierownik 1 może być osobą, która podejmuje decyzje samodzielnie, nie konsultując ich z zespołem, co jest typowe dla stylu autokratycznego. Oznacza to, że pracownicy czują się niedoinformowani i wyłączeni z procesu decyzyjnego, co z kolei prowadzi do frustracji i zmniejszenia zaangażowania. Z kolei kierownik 2 może wykazywać cechy lidera transakcyjnego, który koncentruje się na krótkoterminowych celach i nagradzaniu pracowników, ale nie angażuje ich w dyskusje na temat długofalowej wizji. To również jest błędne podejście, ponieważ nie stwarza przestrzeni dla innowacji. Kierownik 3, choć może wydawać się współpracujący, może nie wykazywać pełnej otwartości na opinie zespołu, co jest kluczowe w demokratycznym stylu zarządzania. W każdym z tych przypadków brak aktywnego słuchania i uwzględniania pracowników w decyzjach prowadzi do obniżenia morale oraz efektywności całego zespołu.

Pytanie 38

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało najmniejszą rentowność zasobów majątkowych.

Rok	Zysk netto (w tys. zł)	Aktywa ogółem (w tys. zł)
2011	46	460
2012	63	450
2013	48	600
2014	54	-

A. W 2011 r.

B. W 2014 r.

C. W 2013 r.

D. W 2012 r.

Poprawna odpowiedź to rok 2013, ponieważ to w tym czasie rentowność zasobów majątkowych osiągnęła najniższą wartość wynoszącą 8%. Aby zrozumieć, dlaczego ta odpowiedź jest słuszna, warto zaznaczyć, że rentowność zasobów majątkowych (ROA - Return on Assets) jest kluczowym wskaźnikiem efektywności przedsiębiorstwa, pokazującym, jak dobrze firma wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Obliczanie ROA polega na podzieleniu zysku netto przez całkowite aktywa, co pozwala na ocenę rentowności w kontekście inwestycji w aktywa. Zastosowanie analizy porównawczej dla różnych lat jest standardową praktyką, umożliwiającą identyfikację trendów i wzorców w wynikach finansowych. W przypadku tego przedsiębiorstwa, szczegółowa analiza danych z lat 2011-2014 wykazała, że w roku 2013 rentowność była wyraźnie niższa niż w pozostałych latach, co może być wynikiem różnych czynników, takich jak spadek przychodów, wzrost kosztów czy zmiany w strukturze aktywów. Zrozumienie tych wskaźników finansowych jest niezbędne dla menedżerów oraz analityków finansowych, aby podejmować świadome decyzje strategiczne, mające na celu poprawę sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 39

W umowie o pracę zawartej z pracownikiem agencji marketingowej określono następujące elementy wynagrodzenia brutto:
- wynagrodzenie zasadnicze 1 500 zł
- dodatek funkcyjny 300 zł
- prowizja w wysokości 0,5% od osiągniętego w danym miesiącu obrotu.

Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika, wiedząc, że miesięczny obrót firmy wyniósł 30 000 zł?

A. 1 815 zł

B. 1 850 zł

C. 1 950 zł

D. 1 915 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często występują błędy w obliczeniach lub interpretacji składników wynagrodzenia. Na przykład, jeśli ktoś oblicza wynagrodzenie na poziomie 1850 zł, może to wynikać z pominięcia prowizji lub błędnego zsumowania podstawowych składników wynagrodzenia. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że prowizja jest istotnym składnikiem wynagrodzenia, który powinien być uwzględniony w końcowych obliczeniach. Inna błędna konsekwencja, jak na przykład 1815 zł, może być wynikiem niewłaściwego przeliczenia lub zastosowania niewłaściwego procentu przy obliczaniu prowizji. Tego rodzaju błędy mogą prowadzić do znacznych nieporozumień między pracodawcą a pracownikiem oraz mogą wpłynąć na morale zespołu. Warto zaznaczyć, że w praktykach zatrudnienia ważne jest, aby wynagrodzenie było przejrzyste i zrozumiałe dla pracowników. Dlatego dobrym podejściem jest szczegółowe przedstawienie wszystkich składników wynagrodzenia w umowie oraz regularne szkolenia dla kadry zarządzającej w zakresie obliczania wynagrodzeń, aby uniknąć nieporozumień i błędów w przyszłości.

Pytanie 40

W sekcji B akt osobowych pracownika powinny być gromadzone

A. orzeczenie lekarskie wystawione w związku z przeprowadzonymi badaniami okresowymi po zakończeniu stosunku pracy

B. świadectwo pracy z wcześniejszego miejsca zatrudnienia

C. dokuments dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracownika

D. zaświadczenie o niekaralności, które jest wymagane do zatrudnienia

Zgromadzenie dokumentów w aktach osobowych pracownika jest kluczowym aspektem zarządzania kadrami, jednak niektóre z wymienionych odpowiedzi nie znajdują uzasadnienia w kontekście przepisów prawa pracy oraz standardów dotyczących prowadzenia akt osobowych. Zaświadczenie o niekaralności, choć istotne w procesie rekrutacji, powinno być przechowywane w dokumentacji związanej z zatrudnieniem, a nie w części B akt osobowych. To samo dotyczy orzeczenia lekarskiego, które jest dokumentem wymaganym do pracy, ale również nie powinno być umieszczane w części dotyczącej kwalifikacji zawodowych. Świadectwo pracy z poprzednich miejsc zatrudnienia również nie przynależy do tej kategorii dokumentów, ponieważ zajmuje inną sekcję akt osobowych, dotyczącą historii zatrudnienia pracownika. Takie pomyłki mogą wynikać z nieznajomości przepisów prawa lub z braku zrozumienia struktury akt osobowych. Pracodawcy powinni być świadomi, że właściwa organizacja dokumentacji kadrowej jest nie tylko kwestią zgodności z prawem, ale także wpływa na efektywność zarządzania personelem oraz budowanie przejrzystych procesów w firmie. Dlatego ważne jest, aby każdy dokument był umieszczony w odpowiedniej pozycji, co pozwoli na lepsze zarządzanie informacjami i ułatwi dostęp do nich w przyszłości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej