Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 03:45
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 04:01

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Papier offsetowy 60 g/m2

B. Papier samoprzylepny 120 g/m

C. Karton powlekany 280 g/m2

D. Karton lity 450 g/m2

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 2

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Dwuelementowy

B. Bezszeryfowy

C. Szeryfowy

D. Jednoelementowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 3

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. przekątnej.

B. złotej spirali.

C. trójpodziału.

D. trójkąta.

Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 4

Barwną próbkę wydruku (proof) tworzy się, między innymi, w celu

A. zrealizowania impozycji

B. zaprezentowania projektu klientowi do zatwierdzenia

C. przeprowadzenia łamania materiałów drukarskich

D. oceny poprawności liniatury rastra

Barwna odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym narzędziem w procesie produkcji materiałów graficznych. Jej głównym celem jest przedstawienie projektu klientowi do akceptacji, co pozwala na wizualizację finalnego efektu przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Odbitki próbne umożliwiają sprawdzenie, jak kolory będą wyglądały po wydrukowaniu, co jest istotne w kontekście różnych technik druku, takich jak offset czy cyfrowy. Dzięki nim można również zweryfikować, czy projekt odpowiada specyfikacjom kolorystycznym, jakie są ustalone w standardach branżowych, jak np. Pantone. Przykłady zastosowania proofów obejmują sytuacje, w których klient chce zatwierdzić ostateczną wersję ulotki, katalogu czy opakowania przed ich masowym wydrukowaniem. Wykonanie próbnej odbitki może również pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów związanych z odwzorowaniem kolorów oraz innych aspektów wizualnych, co w rezultacie przyczynia się do zwiększenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 5

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 4-kolorowej maszyny cyfrowej

B. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej

C. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej

D. 8-kolorowej maszyny offsetowej

Wybór 4-kolorowej maszyny cyfrowej do wykonania 500 plakatów formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny cyfrowe doskonale sprawdzają się w produkcji małych i średnich nakładów, oferując dużą elastyczność i szybkość realizacji. W przypadku druku 4 + 0, co oznacza pełen kolor z przodu i brak koloru z tyłu, maszyna cyfrowa pozwala na stosunkowo tanią produkcję bez przebiegów przygotowawczych, takich jak matrice czy formy, co znacząco obniża koszty dla mniejszych nakładów. Dodatkowo, technologia druku cyfrowego umożliwia łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w przypadku ostatnich poprawek graficznych. Przykładowo, przy zamówieniu 500 plakatów, możemy wydrukować kilka wersji kolorystycznych lub różne projekty w tym samym nakładzie, co znacząco zwiększa wartość dodaną dla klienta. Warto również podkreślić, że nowoczesne maszyny cyfrowe oferują wysoką jakość druku, z możliwością uzyskania wyraźnych detali oraz intensywnych kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych.

Pytanie 6

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. dpi

B. spi

C. ppi

D. lpi

Skróty lpi, dpi, i ppi są często mylone w kontekście rozdzielczości skanowania, jednak każdy z nich odnosi się do innych aspektów przetwarzania obrazu. Lpi, czyli Lines Per Inch, dotyczy głównie druku i odnosi się do liczby linii rastra w jednym calu. W kontekście skanowania, nie ma on bezpośredniego zastosowania, ponieważ nie mierzy jakości skanowania, a jedynie jakość reprodukcji w druku. Z kolei dpi, czyli Dots Per Inch, odnosi się do liczby punktów, które drukarka może wykonać w jednym calu, co jest ważne dla jakości wydruków, ale nie bezpośrednio dla skanowania. Ppi, czyli Pixels Per Inch, jest miarą rozdzielczości obrazu w pikselach, co może wpływać na wyświetlanie zdjęć na ekranach, ale także nie jest miarą stosowaną w kontekście skanowania. Zrozumienie różnicy między tymi skrótami jest kluczowe w pracy z obrazami, ponieważ błędna interpretacja może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania jakości wynikowego obrazu. Typowe błędy w myśleniu obejmują mylenie dpi z spi w kontekście skanowania, co może skutkować nieodpowiednim doborem sprzętu do jakości potrzebnej w danym zastosowaniu. Warto zatem pamiętać o właściwych definicjach i zastosowaniach tych terminów, aby skutecznie analizować i wybierać odpowiednie urządzenia w zależności od wymagań danego projektu.

Pytanie 7

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Gradienty

B. Warstwy

C. Spady

D. Filtry

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 8

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 6 h

B. 5 h

C. 8 h

D. 4 h

Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 9

Czym jest postscript?

A. Język opisu strony wykorzystywany w cyfrowej przygotowalni poligraficznej

B. Format plików służący do wymiany grafiki pomiędzy różnymi systemami.

C. Proces zapewnienia jakości plików przeznaczonych do druku.

D. System do zarządzania kolorami w poligrafii.

Postscript to język opisu strony, który został stworzony przez firmę Adobe w latach 80-tych i jest szeroko stosowany w branży poligraficznej oraz w drukowaniu cyfrowym. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układu tekstu i grafiki na stronach, co pozwala na wierne odwzorowanie projektów w procesie drukowania. Postscript jest oparty na programowaniu obiektowym, co oznacza, że można go używać do tworzenia dynamicznych dokumentów z wieloma elementami, takimi jak obrazy, fonty oraz wektory. Przykłady jego zastosowania obejmują przygotowanie plików do druku, gdzie projekty graficzne są przekształcane w instrukcje zrozumiałe dla drukarek. Standard Postscript jest często wykorzystywany w profesjonalnych systemach DTP (Desktop Publishing), a jego znajomość jest kluczowa dla grafików oraz specjalistów zajmujących się poligrafią. W praktyce oznacza to, że umiejętność posługiwania się tym językiem może być niezbędna do optymalizacji procesów produkcji oraz uzyskania wysokiej jakości wydruków w różnych technologiach druku, takich jak offsetowy czy cyfrowy.

Pytanie 10

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Impozycjoner

B. Corel Draw

C. Adobe Illustrator

D. Adobe InDesign

Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 11

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 8000

B. 376

C. 800

D. 1128

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Pytanie 12

Jaką masę netto papieru o wymiarach 700 mm x 1000 mm i gramaturze 100 g/m² potrzebujesz do wykonania 2 000 plakatów w formacie B2?

A. 35 kg

B. 50 kg

C. 60 kg

D. 70 kg

Aby obliczyć ilość kilogramów netto papieru potrzebnego do wydrukowania plakatów, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię plakatów. Format B2 ma wymiary 500 mm x 700 mm, co daje powierzchnię 0,35 m² na jeden plakat. W przypadku 2000 plakatów, całkowita powierzchnia wynosi 2000 x 0,35 m² = 700 m². Następnie, wiedząc, że gramatura papieru wynosi 100 g/m², obliczamy masę papieru: 700 m² x 100 g/m² = 70000 g, co przelicza się na 70 kg. Zastosowanie odpowiednich obliczeń w procesie druku jest kluczowe dla określenia zapotrzebowania materiałowego i zarządzania budżetem. Warto znać standardy i wytyczne dotyczące gramatury papieru oraz jego formatu, aby zoptymalizować proces produkcji oraz zredukować odpady materiałowe, co jest istotne w dzisiejszym zrównoważonym rozwoju branży poligraficznej.

Pytanie 13

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. liniatury rastra

B. pasowania kolorów

C. kolorystyki druku

D. wymiarów podłoża

Wybór odpowiedzi dotyczącej liniatury rastra, wymiarów podłoża czy pasowania kolorów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli, jaką pełni odbitka proof w procesie druku. Liniatura rastra, czyli gęstość punktów na jednostkę powierzchni, ma wpływ na jakość druku, ale nie jest bezpośrednio weryfikowana przy pomocy odbitki proof. Weryfikacja liniatury jest bardziej związana z ustawieniami technicznymi maszyny drukarskiej i przygotowaniem matryc, a nie z kolorami, które są odwzorowywane na odbitce. W kontekście wymiarów podłoża, odbitka proof nie jest narzędziem do oceny rozmiarów papieru; to zadanie należy do procesu przygotowawczego, w którym ustalamy parametry druku. Ponadto, pasowanie kolorów, które odnosi się do procesu zgodności między różnymi kolorami w wielokolorowych projektach, jest aspektem, który można analizować w kontekście proofów, ale to kolorystyka druku pozostaje głównym celem odbitki proof. Typowym błędem jest mylenie różnych etapów produkcji i roli, jaką odgrywają różne narzędzia w tym procesie. Właściwe zrozumienie znaczenia odbitki proof polega na świadomości, że jest to kluczowy element zapewniający zatwierdzenie kolorystyczne przed rozpoczęciem właściwego druku, a nie narzędzie do weryfikacji technicznych parametrów druku.

Pytanie 14

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 12 punktom

B. 10 punktom

C. 36 punktom

D. 24 punktom

Błędne odpowiedzi dotyczące przeliczenia cycero na punkty typograficzne często wynikają z nieporozumień dotyczących różnic między jednostkami pomiaru. Na przykład, propozycje takie jak 10, 24 czy 36 punktów, mogą wydawać się logiczne, jednak nie odnoszą się do powszechnie akceptowanego przelicznika. W praktyce, punkt typograficzny, który jest jednostką miary używaną do określania wielkości czcionek, interlinii i innych elementów typograficznych, ma swoje ścisłe definicje. 1 cycero odpowiada 12 punktom, co stanowi standard w większości systemów typograficznych. W przypadku 10 punktów, to zaniżona wartość, która nie uwzględnia pełnej skali typograficznej. Z kolei 24 i 36 punktów to wartości znacznie większe, które mogą być stosowane w określonych kontekstach, natomiast nie mają one zastosowania przy konwersji cycero. Takie nieprawidłowe podejście do tematu często prowadzi do błędnych obliczeń w procesie projektowania graficznego i typografii. Właściwe zrozumienie przeliczeń jednostek typograficznych jest kluczowe dla zachowania jakości i estetyki pracy, co jest podstawą sukcesu w dziedzinie projektowania.

Pytanie 15

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 6 000 dpi

B. 216 dpi

C. 600 dpi

D. 1 800 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 16

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. stronicami

B. znakami

C. wyrazami

D. wierszami

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 17

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. oszczędzenie części farb CMY

B. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

C. przyspieszenie naświetlania form drukowych

D. uzyskanie innego koloru

Użycie nadruku czarnych elementów w procesie przygotowania do drukowania ma na celu ułatwienie precyzyjnego pasowania czarnych elementów w projekcie graficznym. Podczas druku wielokolorowego, każdy kolor musi być nałożony na papier w odpowiedniej kolejności, co wymaga dużej precyzji. Czarny nadruk, jako element referencyjny, pozwala na lepsze dopasowanie pozostałych kolorów, minimalizując ryzyko wystąpienia przesunięć, które mogą prowadzić do nieczytelnych lub nieestetycznych rezultatów. Przykład zastosowania tej techniki można zauważyć w druku materiałów reklamowych, gdzie czarny nadruk jest używany do podkreślenia istotnych informacji, a także w pracach artystycznych, gdzie precyzyjne nałożenie kolorów jest kluczowe dla uzyskania zamierzonego efektu wizualnego. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie nadruku czarnych elementów w projektach, co przyczynia się do poprawy jakości finalnych wyrobów drukarskich oraz skraca czas produkcji, umożliwiając szybsze wprowadzenie projektu na rynek.

Pytanie 18

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 600 dpi

B. 900 dpi

C. 800 dpi

D. 300 dpi

Wybór rozdzielczości skanowania jest kluczowy dla jakości druku, a wiele osób może popełniać błędy w ocenie odpowiedniej wartości dpi. Skanowanie w 600 dpi może wydawać się wystarczające, ale przy powiększeniu oryginału o 300% skutecznie zmniejsza to jakość końcowego wydruku. W rzeczywistości, po trzykrotnym powiększeniu, obraz zeskanowany w tej rozdzielczości będzie miał tylko 200 dpi, co jest znacznie poniżej zalecanej wartości dla druku offsetowego. Podobnie, skanowanie w 800 dpi również nie spełni wymagań, ponieważ po powiększeniu taka rozdzielczość zostanie obniżona do 266 dpi, co również może prowadzić do nieostrości i utraty detali. Ostatecznie, wybór 300 dpi jako rozdzielczości skanowania jest niewystarczający, zwłaszcza w kontekście powiększania obrazu. Dobrą praktyką w branży jest zawsze uwzględnienie przyszłych zastosowań obrazu. W przypadku, gdy istnieje zamiar powiększenia, należy skanować w wyższej rozdzielczości od początku. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak zakładanie, że wyższa rozdzielczość zawsze będzie lepsza bez rozważania kontekstu, w jakim obraz będzie wykorzystywany. W przypadku druku, kluczowe jest zrozumienie, że każda utrata jakości może znacząco wpłynąć na efekt końcowy i satysfakcję klienta.

Pytanie 19

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Rozmycie

B. Różdżka

C. Chwytak

D. Stempel

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest idealne do usuwania drobnych plam na zeskanowanych zdjęciach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu i nałożenie ich na inny. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, dzięki czemu ma większą kontrolę nad tym, jak duże lub małe obszary mogą być naprawiane. Stempel działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że można nim efektywnie maskować niedoskonałości, takie jak plamy, kurz czy zarysowania, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwalnych zdjęć. Dobrym przykładem zastosowania stempla jest sytuacja, gdy na zdjęciu znajduje się niepożądany punkt, którego chcemy się pozbyć; wystarczy wybrać dobre źródło z obrazu, a następnie nałożyć je na problematyczny obszar. Ważne jest także, żeby korzystać z różnych źródeł klonowania, aby uzyskać naturalny efekt, unikając widocznych powtórzeń. W branży graficznej standardem jest dbałość o szczegóły, dlatego umiejętność stosowania stempla w Photoshopie jest kluczowa dla zachowania wysokiej jakości edytowanych zdjęć.

Pytanie 20

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 100 m2

B. 350 m2

C. 70 m2

D. 35 m2

Podjęcie błędnych decyzji dotyczących ilości folii potrzebnej do zalaminowania kalendarzy może skutkować większymi kosztami oraz stratami materiałowymi. Odpowiedzi, takie jak 35 m², opierają się na zaniżeniu potrzebnej powierzchni, co może prowadzić do sytuacji, w której folii nie wystarczy na pokrycie wszystkich jednostek. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na 350 m² lub 100 m² również nie biorą pod uwagę prawidłowych wymiarów formatu B1 oraz liczby jednostek. Odpowiedź 350 m² jest szczególnie nieproporcjonalna, ponieważ odpowiadałaby potrzebie na więcej niż pięciokrotność rzeczywistej powierzchni wymaganej do zalaminowania 100 kalendarzy, co wskazuje na fundamentalne błędy w analizie danych. Typowe błędy myślowe przy takich obliczeniach to brak zrozumienia wymagań technicznych materiałów oraz nieprawidłowe przeliczenie jednostek miary. Warto zauważyć, że w przemyśle produkcyjnym zawsze powinno się dążyć do precyzyjnego planowania, aby uniknąć nadmiernych kosztów i odpadów materiałowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji. Niezbędne jest zatem stosowanie dokładnych wyliczeń oraz znajomość wymiarów i potrzeb materiałowych, co pozwala na racjonalne gospodarowanie zasobami i minimalizację ryzyka błędów w produkcji.

Pytanie 21

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. siatką

B. gradientem

C. aplą

D. tintą

Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 22

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Illustrator, AfterEffects

B. CorelDraw, Premiere

C. Inkscape, CorelDraw

D. Inkscape, Lightroom

Odpowiedź 'Inkscape, CorelDraw' jest poprawna, ponieważ oba programy są powszechnie używane do tworzenia wektorowych projektów graficznych, w tym logo. Inkscape to darmowy i otwartoźródłowy edytor grafiki wektorowej, który oferuje wiele zaawansowanych narzędzi do rysowania kształtów, manipulacji obiektami i tworzenia efektów typograficznych. Dzięki obsłudze formatów SVG, Inkscape jest idealny do projektowania logo, które można skalować bez utraty jakości. CorelDraw to z kolei profesjonalne oprogramowanie, które również skupia się na grafice wektorowej i jest szeroko stosowane w przemyśle graficznym. Użytkownicy cenią CorelDraw za intuicyjny interfejs i potężne narzędzia do edycji wektorowej, co czyni go preferowanym wyborem dla projektantów zajmujących się identyfikacją wizualną firm. W praktyce, obydwa programy umożliwiają tworzenie logo, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak łatwość reprodukcji w różnych mediach oraz wysoka jakość wizualna.

Pytanie 23

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. krzywe

B. glify

C. gify

D. bitmapy

Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.

Pytanie 24

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Distiller

B. PDF Organizer

C. Acrobat Reader

D. Adobe Bridge

Acrobat Reader to program, który głównie służy do przeglądania PDF-ów, a nie do ich edytowania czy układania. Choć ma jakieś podstawowe opcje, jak drukowanie, to nie jest narzędzie, które pozwoli na ogarnięcie plików do druku w bardziej skomplikowany sposób. Często ludzie mylą Acrobat Reader z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do edycji PDF, przez co mogą myśleć, że da się go użyć do rzeczy, które wymagają specjalnych funkcji. Adobe Bridge to z kolei narzędzie do zarządzania mediami, co pomaga w organizacji zdjęć, ale nie zostało stworzone z myślą o impozycji PDF-ów. Użytkownicy czasem mylą jego funkcje, co wprowadza w błąd. Distiller skupia się na konwersji plików PostScript do PDF, ale nie zajmuje się impozycją, co jest ważne przy przygotowywaniu do druku. Tak naprawdę PDF Organizer jest jedynym narzędziem, które naprawdę się w tym specjalizuje i pozwala na pracę według wymagań drukarskich, co czyni je potrzebnym dla profesjonalnych grafików i drukarzy.

Pytanie 25

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 100

B. 140

C. 80

D. 120

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 26

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. znak oraz nazwę wydawnictwa

B. imię i nazwisko pisarza

C. numer ISBN

D. tytuł oraz podtytuł publikacji

Odpowiedź numer ISBN jest prawidłowa, ponieważ czwarta strona czwórki tytułowej, znana także jako tylna okładka, powinna zawierać informacje umożliwiające identyfikację dzieła w systemach dystrybucji i sprzedaży książek. Numer ISBN (International Standard Book Number) jest unikalnym identyfikatorem, który pozwala na dokładne zidentyfikowanie konkretnej publikacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania publikacjami oraz w handlu książkami. Dzięki zastosowaniu numeru ISBN, księgarze, biblioteki i dystrybutorzy mogą łatwo śledzić i zamawiać książki, co przekłada się na efektywność obiegu informacji w branży wydawniczej. Warto również zauważyć, że numer ISBN jest wymagany w wielu krajach do celów bibliograficznych i księgowych, co czyni go istotnym elementem każdej publikacji. W związku z tym, umieszczenie numeru ISBN na czwartej stronie czwórki tytułowej jest zgodne z najlepszymi praktykami wydawniczymi i normami branżowymi.

Pytanie 27

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 2 100 dpi

B. W przybliżeniu 1 500 dpi

C. W przybliżeniu 500 dpi

D. W przybliżeniu 300 dpi

Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 28

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m², jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 150,00 zł

B. 180,00 zł

C. 212,00 zł

D. 240,00 zł

Aby obliczyć koszt papieru niezbędnego do wydrukowania 1000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć powierzchnię jednego plakatu. Powierzchnia jednego plakatu wynosi: 0,707 m × 1,000 m = 0,707 m². Następnie, dla 1000 plakatów, łączna powierzchnia wyniesie: 0,707 m² × 1000 = 707 m². Aby obliczyć masę papieru potrzebnego do wydrukowania tych plakatów, musimy pomnożyć łączną powierzchnię przez gramaturę papieru w g/m²: 707 m² × 100 g/m² = 70700 g, co odpowiada 70,7 kg. Koszt 1 kg papieru wynosi 3,00 zł, zatem całkowity koszt papieru wyniesie: 70,7 kg × 3,00 zł/kg = 212,10 zł, co w przybliżeniu daje 212,00 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla efektywności i rentowności procesów produkcyjnych.

Pytanie 29

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 780 zł

B. 580 zł

C. 680 zł

D. 480 zł

Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 30

Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2

B. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2

Wybór innego podłoża do druku ulotek reklamowych może wynikać z różnych błędnych założeń dotyczących właściwości materiałów. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2, mimo że jest bardzo wytrzymała, jest nadmiernie gruba i ciężka do zastosowań takich jak ulotki, które mają być łatwo rozprowadzane i czytane. Zbyt duża gramatura może także prowadzić do problemów z drukiem, takich jak nierówne nałożenie atramentu czy trudności w składaniu. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2 jest z kolei zbyt cienki, co sprawia, że ulotki mogą wydawać się nieprofesjonalne oraz mało trwałe. W przypadku dwustronnego druku, cienki papier może prowadzić do prześwitów, co negatywnie wpływa na estetykę. Wybór kartonu jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2 również nie jest odpowiedni, gdyż nie jest on powlekany z obu stron, co ogranicza możliwości druku dwustronnego i może skutkować niższą jakością wizualną. Niezrozumienie tych podstawowych zasad dotyczących gramatury i powlekania prowadzi do wyboru materiałów, które nie spełniają wymogów profesjonalnego druku reklamowego, a tym samym nie przyczyniają się do skutecznej komunikacji wizualnej. W branży reklamowej kluczowe jest dostosowanie materiałów do oczekiwań odbiorców oraz celu komunikacji, co z pewnością osiąga się wybierając odpowiedni papier.

Pytanie 31

Ile egzemplarzy o wymiarach 148 x 210 mm brutto można maksymalnie umieścić na arkuszu SRA3 (320 x 450 mm) podczas realizacji impozycji?

A. 4

B. 8

C. 6

D. 2

Pozostałe odpowiedzi to nie to, co trzeba. Widać, że coś nie tak z rozumieniem, jak działa impozycja. Na przykład, jeśli ktoś stwierdza, że na SRA3 zmieści się tylko 2 użytki, to pomija fakt, że mogą się zmieścić 4. To wygląda tak, jakby myślał, że arkusz jest za mały, ale to nieprawda, bo SRA3 jest naprawdę spory. Z kolei odpowiedź mówiąca o 6 użytkach? To też błąd, bo przy takim układzie brakuje miejsca na odstępy, co może zepsuć jakość druku. Jeszcze inna odpowiedź, gdzie było mowa o 8 użytkach, też pomija ważne szczegóły – jak cięcia i marginesy. Kluczowe jest zrozumienie całej koncepcji impozycji, bo to wpływa na koszty i jakość wydruków.

Pytanie 32

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 200 zł

B. 100 zł

C. 300 zł

D. 400 zł

Jak chcesz policzyć koszt złamania 10 000 arkuszy A2 w A5, to najpierw musisz wiedzieć, ile A5 dostaniesz z jednego A2. No bo, jak to wygląda? Z jednego arkusza A2 wychodzą 4 arkusze A5, a więc potrzebujesz 1 złam do przekształcenia jednego A2 na A5. Jak zrobisz to dla 10 000 arkuszy A2, to wychodzi 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc 10 000 złamów * 0,01 zł to 100 zł. Ale musisz pamiętać, że każdy A2 dawał 4 A5, więc jak złamiesz 10 000 arkuszy A2, to masz 40 000 A5 na końcu. Więc trzeba to dobrze policzyć, bo koszt, o którym tu mówimy, dotyczy A2, a nie A5. Ostatecznie, koszt złamania 10 000 arkuszy A2 wynosi 300 zł, więc odpowiedź 3. 300 zł jest jak najbardziej w porządku.

Pytanie 33

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. zwiększy się

B. pozostanie bez zmian

C. nie da się przewidzieć

D. zmniejszy się

Stwierdzenie, że koszt jednostkowy ulotki pozostanie bez zmian, jest błędne, ponieważ ignoruje fundamentalne zasady efektywności kosztowej w druku. Każda forma drukowa wiąże się z kosztami przygotowania, które są jednorazowe, ale rozkładają się na ilość wyprodukowanych egzemplarzy. W przypadku drukowania ulotki w technologii 2 + 2, zmniejszenie liczby form prowadzi do mniejszych kosztów stałych przypadających na każdą jednostkę produktu. Z kolei opcja, że koszt wzrośnie, również jest nieprawidłowa; taka sytuacja mogłaby mieć miejsce, gdyby np. zmieniała się jakość materiałów lub technologia, ale opisany proces nie implikuje takich zmian. Zwiększenie kosztów jednostkowych byłoby możliwe jedynie przy dodatkowych wymaganiach dotyczących jakości druku lub specyfikacji, które nie były uwzględnione w pytaniu. Odpowiedź sugerująca, że nie da się przewidzieć kosztów jednostkowych, również pomija kluczowe aspekty analizy kosztów w poligrafii. Na każdym etapie produkcji można i należy przeprowadzać analizy kosztowe, aby przewidzieć i zoptymalizować wydatki. Dlatego, aby skutecznie zarządzać procesem drukowania i unikać nieporozumień, ważne jest zrozumienie wpływu liczby form na całkowity koszt produkcji.

Pytanie 34

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 21 000 arkuszy

B. 12 000 arkuszy

C. 18 000 arkuszy

D. 15 000 arkuszy

Pytanie dotyczy obliczenia liczby arkuszy netto potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk broszur, co wymaga zrozumienia relacji między formatem papieru a wymiarami broszury. Zastosowanie formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, powinno prowadzić do obliczenia, ile pojedynczych broszur można wydrukować na jednym arkuszu. Typowe błędy w kalkulacjach wynikają z braku uwzględnienia całkowitej powierzchni papieru oraz optymalnego układu stron. Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące 12 000, 18 000 czy 21 000 arkuszy nie uwzględniają podstawowych zasad efektywności produkcji, takich jak intensywność wykorzystania papieru. Zazwyczaj przy układzie broszury można zmieścić więcej niż jedną sztukę na arkuszu A2, co oznacza, że nadmierna liczba arkuszy prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału. Dlatego kluczowe jest dokładne obliczenie potrzebnych arkuszy, uwzględniając zarówno format broszury, jak i optymalizację układu na arkuszu, co jest istotne nie tylko dla redukcji kosztów, ale także dla zwiększenia efektywności całego procesu drukarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych zasad jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja odpadów są centralnymi ideami.

Pytanie 35

Jak nazywa się w języku potocznym błąd łamania tekstu, który polega na pozostawieniu samotnego wiersza akapitowego na końcu łamu?

A. Bękart

B. Wdowa

C. Szewc

D. Sierota

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'Bękart', 'Sierota' i 'Wdowa', wskazuje na nieporozumienie związane z terminologią typograficzną. 'Bękart' to określenie używane w kontekście tekstów, w których pojawiają się nieprzewidziane przerwy w tekście, często w wyniku niewłaściwego łamania. 'Sierota' odnosi się natomiast do wiersza, który znajduje się na początku nowej strony, co także jest błędem typograficznym, ale zupełnie innym od błędu szewca. 'Wdowa' z kolei jest terminem stosowanym do opisania samotnego wiersza na końcu akapitu, ale w kontekście, gdzie wiersz ten nie znajduje się na końcu łamu. Wiele osób myli te pojęcia ze względu na podobieństwo sytuacji w typografii, co może prowadzić do błędnej interpretacji. W praktyce, znajomość tych terminów i umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowa dla projektantów publikacji, aby unikać nieestetycznych i niezrozumiałych układów tekstu. Często błędy w łamaniu tekstu są wynikiem braku uwagi podczas edycji, co może skutkować negatywnym odbiorem materiałów przez czytelników. Ważne jest, aby przy projektowaniu tekstów, niezależnie od formy, zawsze dążyć do estetyki i funkcjonalności, stosując odpowiednie zasady typograficzne oraz dobre praktyki w zakresie układu tekstu.

Pytanie 36

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. kerning

B. tracking

C. proofing

D. rendering

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 37

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. chromatyczność

B. nasycenie

C. rastrowanie

D. interferencja

Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.

Pytanie 38

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. offsetowy i przekrawanie

B. sitowy i okrawanie

C. tamponowy i wycinanie

D. cyfrowy i wykrawanie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 39

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. bękart

B. wdowa

C. sierota

D. szewc

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak "bękart", "wdowa" czy "szewc", wskazują na nieporozumienie związane z terminologią używaną w analizie poezji. Warto zauważyć, że "bękart" odnosi się do dziecka urodzonego poza małżeństwem, co nie ma żadnego związku z pojęciem estetyki wiersza. Używanie takich terminów w kontekście analizy literackiej prowadzi do zamieszania i utrudnia zrozumienie istoty problemu. Z kolei "wdowa" w kontekście literackim oznacza sytuację, w której ostatni wers wiersza pozostaje bez rymu, co również nie jest tematem pytania. Definicja "szewca" w literaturze odnosi się do rzemieślnika, co nie ma związku z analizą spójników czy przyimków w wierszach. W praktyce, rozumienie tych terminów jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak utożsamianie nieadekwatnych pojęć z właściwymi terminami. Ważne jest, aby w literaturze znać kontekst, w jakim poszczególne terminy są używane, a także ich definicje, ponieważ błędne interpretacje mogą prowadzić do nieporozumień w analizie utworów literackich. Domyślnie, osoby analizujące teksty poetyckie powinny być świadome różnych stylów i form, a także efektywności, jakie ich struktura ma na odbiorcę.

Pytanie 40

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

B. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

C. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

D. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej