Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 01:07
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 01:25

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki sposób nawożenia nawozami azotowymi jest odpowiedni dla roślin z długim okresem wegetacji?

A. Raz wiosną

B. Raz jesienią

C. Dwa razy - po raz pierwszy latem, po raz drugi jesienią

D. Dwa razy - po raz pierwszy wiosną, po raz drugi latem

Nawóz azotowy jest kluczowym elementem w uprawie roślin o długim okresie wegetacji, ponieważ wspiera ich wzrost i rozwój. Odpowiedź, w której nawożenie odbywa się dwukrotnie – pierwszy raz wiosną, a drugi raz latem, jest prawidłowa, ponieważ wiosenne nawożenie umożliwia roślinom szybkie przyswajanie azotu podczas intensywnego wzrostu. Natomiast letnie nawożenie dostarcza niezbędnych składników odżywczych w okresie, gdy rośliny zaczynają intensywnie kwitnąć i owocować. Taki podział nawożenia jest zgodny z zasadami zrównoważonego żywienia roślin, co zwiększa ich plon i jakość. W praktyce stosuje się różne formy nawozów azotowych, takie jak mocznik, saletra amonowa czy saletra wapniowa, a ich aplikacja powinna być dostosowana do specyfiki uprawy oraz przewidywanych warunków pogodowych. Rekomenduje się również przeprowadzanie analizy gleby, aby dokładnie określić zapotrzebowanie roślin na azot, co pozwala na optymalizację nawożenia i minimalizację strat składników odżywczych.

Pytanie 2

Wprowadzenie piasku do gleby ma na celu

A. rozluźnienie podłoża

B. podniesienie zawartości makroelementów w glebie

C. obniżenie pH gleby

D. zwiększenie wilgotności gleby

Dodanie piasku do gleby ma na celu przede wszystkim poprawę struktury podłoża, co prowadzi do jego rozluźnienia. Rozluźniona gleba ma lepszą przepuszczalność powietrza i wody, co sprzyja rozwojowi korzeni roślin, umożliwiając im lepszy dostęp do składników odżywczych oraz wody. W praktyce, w przypadku gleb ciężkich i gliniastych, dodanie piasku jest standardową praktyką w ogrodnictwie i rolnictwie, ponieważ poprawia to warunki wzrostu roślin. Przykładem zastosowania tego zabiegu może być przygotowywanie podłoża pod trawniki, które wymaga dobrego napowietrzenia, a także w przypadku upraw warzyw, gdzie odpowiednia struktura gleby jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Standardy branżowe podkreślają, że właściwa struktura gleby jest niezbędna dla zachowania bioróżnorodności oraz zdrowia ekosystemów glebowych, co czyni dodawanie piasku istotnym elementem w praktykach działań agroekologicznych oraz zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 3

Który z wymienionych elementów przestrzeni zielonej można wykorzystać na cmentarzu?

A. Staw ozdobny

B. Zegar słoneczny

C. Ławkę

D. Siedzisko huśtawkowe

Ławka jest elementem małej architektury, który pełni istotną rolę na cmentarzach, ponieważ zapewnia odwiedzającym miejsce do odpoczynku i refleksji. W kontekście projektowania terenów zieleni na cmentarzach, ławki powinny być umieszczane w dogodnych lokalizacjach, umożliwiających widok na aleje i groby, co sprzyja kontemplacji. Warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, ponieważ muszą być odporne na działanie warunków atmosferycznych, takie jak deszcz czy mróz, a także na działanie promieniowania UV. Najczęściej stosowane materiały to stal nierdzewna, drewno oszlifowane oraz kompozyty, które łączą estetykę z trwałością. Wybór odpowiedniego stylu ławki również jest istotny, aby harmonizowała ona z otoczeniem cmentarza, wspierając jego spokój i powagę. Projektując cmentarze, urbanistyka i architektura krajobrazu powinny bazować na dobrych praktykach, które uwzględniają nie tylko funkcjonalność, ale również estetykę oraz szacunek dla miejsca, które jest przestrzenią pamięci.

Pytanie 4

Rozsądnym sposobem na szybkie uzyskanie zwartego, gęstego, lecz niezbyt szerokiego żywopłotu jest sadzenie roślin

A. w 1 rzędzie, w minimalnym rozstawie

B. w układzie wielorzędowym, naprzemiennym

C. w 2 rzędach, w układzie naprzemiennym

D. w 2 rzędach, w układzie przeciwległym

Sadzenie roślin w układzie wielorzędowym, naprzemianległym nie jest najlepszym rozwiązaniem dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Taki sposób sadzenia może prowadzić do nadmiernego zagęszczenia roślin w poszczególnych rzędach, co skutkuje ograniczeniem dostępu światła do dolnych partii roślin. W efekcie, dolne partie mogą obumierać, co negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność żywopłotu. Podobnie, układ naprzeciwległy w 2 rzędach może również prowadzić do problemów z rozrostem roślin, ponieważ rośliny sadzone blisko siebie mogą rywalizować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Z kolei sadzenie w 1 rzędzie, w minimalnej rozstawie, również jest błędnym podejściem, gdyż ogranicza ono możliwości tworzenia efektownego i gęstego żywopłotu. Przy takiej koncepcji rośliny mogą nie osiągnąć pełnego potencjału, co skutkuje słabym wzrostem i niewłaściwym kształtem. Ludzie często popełniają błąd, zakładając, że im większa gęstość sadzenia, tym bardziej efektowny będzie żywopłot. W rzeczywistości, odpowiednio dobrana odległość między roślinami jest kluczowa dla ich zdrowia oraz rozwoju. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, należy kierować się zasadami optymalnego rozmieszczenia roślin, aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 5

Zespół zajmujący się wypadkami przygotowuje dokumentację powypadkową w formie protokołu oraz karty wypadku, w terminie nie później niż

A. 14 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

B. w dniu zdarzenia

C. tydzień po zdarzeniu

D. 30 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

Odpowiedź, że zespół powypadkowy sporządza dokumentację powypadkową w terminie nie później niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku jest prawidłowa. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kluczowe jest, aby dokumentacja powypadkowa była dokładnie i terminowo sporządzona, co pozwala na rzetelną analizę okoliczności zdarzenia. W praktyce oznacza to, że po uzyskaniu informacji o wypadku, zespół ma obowiązek przeprowadzenia dochodzenia oraz zgromadzenia wszystkich niezbędnych dowodów w ciągu 14 dni. Przyspiesza to proces ustalania przyczyn wypadku oraz umożliwia wdrożenie działań naprawczych, co jest niezbędne do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dodatkowo, sporządzanie dokumentacji w odpowiednim terminie jest również istotne dla spełnienia wymogów ubezpieczeniowych oraz możliwych dochodzeń prawnych. W praktyce, w wielu firmach, zespoły powypadkowe korzystają z gotowych wzorów protokołów i kart wypadków, co ułatwia im pracę i pozwala na szybsze zebranie wszystkich istotnych informacji.

Pytanie 6

Jakie rośliny powinny być posadzone w ogrodzie przedszkolnym przy ruchliwej ulicy, aby chronić go przed spalinami i hałasem?

A. drzewa liściaste, np. lipa dużolistna

B. drzewa iglaste, np. świerk serbski

C. byliny, np. pięciornik trójząbkowy

D. krzewy, np. forsycja pośrednia

Wybór drzew liściastych, bylin czy drzew iglastych do izolacji ogrodu przedszkolnego nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście ochrony przed hałasem i zanieczyszczeniami powietrza. Drzewa liściaste, takie jak lipa wielkolistna, wprawdzie mogą przyczyniać się do poprawy jakości powietrza, jednak ich efektywność w izolacji akustycznej jest ograniczona. Liście drzew liściastych, choć mają dużą powierzchnię, nie są wystarczająco gęste, by skutecznie tłumić dźwięki napływające z ruchliwej ulicy. Dodatkowo, w przypadku drzew iglastych, takich jak świerk serbski, ich igły i struktura nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed hałasem, a ich wzrost i rozwój w warunkach miejskich może być utrudniony z powodu miejskiego zanieczyszczenia i przestrzeni ograniczonej dla korzeni. Byliny, takie jak pięciornik trójząbkowy, również nie są odpowiednie do izolacji, gdyż ich niewielka wysokość i struktura nie dają możliwości skutecznej bariery przed hałasem i spalinami. Często popełniane błędy myślowe przy wyborze roślin do izolacji wynikają z nieuwzględnienia specyfiki ich wzrostu oraz funkcji, jakie mają pełnić. Przy projektowaniu przestrzeni zielonych w takich lokalizacjach kluczowe jest stosowanie roślin, które charakteryzują się gęstością oraz odpowiednią wysokością, co pozwala na maksymalizację funkcji izolacyjnych.

Pytanie 7

Jaki nawóz mineralny jest zalecany do nawożenia gleby o pH 4,5 przy zakładaniu trawnika?

A. Urea

B. Ammonium nitrate

C. Dolomitic lime

D. Ammonium sulfate

Mielony dolomit jest najlepszym wyborem do nawożenia gleby o odczynie pH 4,5, ponieważ skutecznie podnosi pH gleby i dostarcza cennych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez. Gleby kwaśne, z pH poniżej 5,0, mogą ograniczać dostępność wielu mikroelementów, co wpływa na zdrowie i rozwój roślin. Mielony dolomit, poprzez swoją alkalizującą właściwość, nie tylko neutralizuje kwasowość, ale także poprawia strukturę gleby, co sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego trawnika. W praktyce, stosując mielony dolomit, można osiągnąć optymalne warunki dla wzrostu roślin, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Zastosowanie dolomitu powinno być poprzedzone analizą gleby, aby określić odpowiednią dawkę, zazwyczaj wynoszącą od 1 do 2 kg na metr kwadratowy. Taki zabieg sprawia, że trawnik staje się nie tylko zdrowy, ale również bardziej odporny na choroby. Warto przeprowadzić ten proces na kilka tygodni przed siewem nasion trawy, aby składniki mogły wniknąć w glebę.

Pytanie 8

Nawadnianie grawitacyjne to proces polegający na

A. dostarczaniu wody w formie kropli na powierzchnię gleby oraz roślin.

B. wykorzystaniu wody znajdującej się w rowach i kanałach.

C. dostarczaniu wody w formie kropli bezpośrednio do systemu korzeniowego.

D. rozprowadzaniu wody za pomocą systemu bruzd.

Wybór odpowiedzi dotyczącej nawadniania przez krople wskazuje na pewne nieporozumienie. Metoda kroplowa na pewno ma swoje plusy, ale to nie jest to samo co nawadnianie grawitacyjne. Grawitacja działa tu na korzyść – woda spływa w dół bruzd, więc nie jest aplikowana w formie kropli. Zresztą, nawadnianie grawitacyjne ma swoje zasady, które trzeba znać, żeby się nie pogubić. Odpowiedź, która mówi o systemie bruzd, jest kluczowa, bo w ten sposób woda efektywnie dociera do roślin. Pamiętaj, że odpowiednie zaprojektowanie bruzd jest bardzo ważne, bo tylko wtedy można osiągnąć dobrą efektywność tego systemu. Dobrze zaplanowane nawadnianie ma duże znaczenie dla plonów i zdrowia roślin, a brak zrozumienia tej kwestii może prowadzić do problemów w uprawach.

Pytanie 9

Rośliny o intensywnych rozgałęzieniach, z cienkimi i łamliwymi pędami, powinny być pakowane na czas transportu

A. w pozycji poziomej w warstwach do skrzyniopalet i transportowane do samochodu-chłodni

B. w pozycji pionowej w odkrytym pojeździe

C. w układzie poziomym w warstwach na podłodze odkrytego środka transportu

D. w układzie pionowym na wózkach z półkami i załadunek do samochodu zakrytego z windą

Rośliny mocno rozgałęzione, o delikatnych i kruchych pędach, powinny być transportowane w pozycji pionowej na wózkach z półkami do samochodu zakrytego z windą. Taka forma transportu minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych, które mogą wystąpić w przypadku, gdy rośliny są ułożone poziomo lub w odkrytym pojeździe. Utrzymanie roślin w pozycji pionowej pozwala na lepsze podparcie i stabilizację, co jest istotne dla ich ochrony. Ponadto, stosowanie wózków z półkami umożliwia optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, a także ułatwia załadunek i rozładunek, co jest kluczowe w kontekście logistyki transportu. W transporcie roślin obowiązują określone standardy, takie jak wytyczne Międzynarodowej Organizacji Ochrony Roślin (IPPC), które podkreślają znaczenie odpowiedniego pakowania i transportu roślin w celu zapewnienia ich zdrowia i jakości.

Pytanie 10

Jakie miejsce powinno się wybrać do zadołowania roślin z nagim systemem korzeniowym na czas zimy?

A. Zacienione, bezwietrzne, z lekkim podłożem

B. Nasłonecznione, bezwietrzne, z glebą gliniastą

C. Nasłonecznione, przewiewne, z glebą piaszczystą

D. Zacienione, przewiewne, z glebą gliniastą

Wybór niewłaściwych warunków zadołowania może prowadzić do poważnych problemów z przechowywaniem roślin. Przykładowo, nasłonecznione i przewiewne miejsca mogą narażać rośliny na intensywne działanie promieni słonecznych, co w połączeniu z mroźnymi nocami prowadzi do szoku termicznego. Podobnie, gleba piaszczysta, mimo że dobrze drenuje, ma tendencję do szybkiego wysychania, co naraża korzenie na stres wodny. Gleba gliniasta, z kolei, może zatrzymywać nadmiar wody, co prowadzi do gnicie korzeni. Wybór zacienionego miejsca z lekkim podłożem jest zgodny z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin, ponieważ zapewnia równowagę między wilgotnością a dostępem powietrza. Często popełnianym błędem jest również przekonanie, że rośliny lepiej radzą sobie w pełnym słońcu, co jest nieprawdziwe, zwłaszcza w przypadku młodych osobników o delikatnym systemie korzeniowym. Odpowiednie warunki zadołowania to nie tylko kwestia ochrony przed mrozem, ale także zapewnienia roślinom miejsca, gdzie będą mogły się bezpiecznie rozwijać przed rozpoczęciem nowego sezonu wegetacyjnego. Warto również zauważyć, że wiele roślin wymaga specyficznych warunków glebowych, które powinny być dokładnie rozważane przed podjęciem decyzji o ich przechowywaniu.

Pytanie 11

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. gumowe rękawice i maskę ochronną

B. fartuch ochronny i skórzane obuwie

C. kask i buty gumowe

D. kask i rękawice ochronne

Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 12

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. kwadratowym o boku długości 10 cm

B. okrągłym o pojemności 10 l

C. okrągłym o średnicy 10 cm

D. kwadratowym o pojemności 10 l

No więc, jeśli mówimy o symbolu P10, to rzeczywiście chodzi tu o rośliny w kwadratowych pojemnikach o boku 10 cm. To oznaczenie w branży ogrodniczej jest ważne, bo sprzedawcy i hodowcy mogą dzięki temu szybko się zorientować, jakiej wielkości rośliny oferują. Dzięki temu wiadomo, czy roślina ma odpowiednią przestrzeń dla korzeni, a to kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu. Czasami przy zakupach takiej rośliny ważne jest, żeby mieć te informacje jasno przedstawione, bo klienci oczekują łatwego porównania i wiedzy co kupują. Na przykład w centrach ogrodniczych często stosuje się takie oznaczenia, żeby klienci mogli szybko znaleźć to, czego potrzebują.

Pytanie 13

Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?

A. Unieruchomić nogę

B. Powiadomić przełożonego o incydencie

C. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy

D. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek

Unieruchomienie nogi w przypadku urazu stawu skokowego jest kluczowym krokiem w procesie pierwszej pomocy. Celem unieruchomienia jest minimalizacja ruchu w stawie, co zapobiega dalszym uszkodzeniom oraz zmniejsza ból. Dobrą praktyką jest zastosowanie szyny lub bandaża elastycznego, które stabilizuje uszkodzoną kończynę. W sytuacji podejrzenia skręcenia, unieruchomienie powinno być wykonane w pozycji, która nie wywołuje dodatkowego bólu. Ważne jest również, aby nie próbować prostować lub przemieszczać uszkodzonego stawu, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych kontuzji. Po unieruchomieniu, zaleca się uniesienie kończyny, co może pomóc w redukcji opuchlizny. Kolejnym krokiem jest zastosowanie zimnych okładów w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz bólu. Prawidłowe unieruchomienie powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ może mieć istotny wpływ na dalszy przebieg rehabilitacji oraz powrót do pełnej sprawności.

Pytanie 14

Jakie rośliny należy zalecić do nasadzeń w warunkach o kwaśnym pH gleby?

A. lawendę wąskolistną (Lavandula angustifolia)

B. rozchodnik okazały (Sedum spectabile)

C. wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

D. czyściec wełnisty (Stachys byzantina)

Wrzos pospolity (Calluna vulgaris) jest rośliną, która doskonale przystosowuje się do stanowisk o kwaśnym odczynie gleby. Preferuje pH w zakresie od 4,5 do 6,5, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów i terenów, gdzie gleba jest uboga w składniki odżywcze. Roślina ta wyróżnia się nie tylko estetyką, ale również właściwościami, które wspierają lokalny ekosystem, przyciągając pożyteczne owady. Wrzos pospolity może być wykorzystany w kompozycjach ogrodowych, jako roślina okrywowa, a także w uprawach na wrzosowiskach, gdzie tworzy efektowne dywany kwiatowe. Dobrze rośnie w towarzystwie innych roślin wrzosowatych, takich jak borówki, co pozwala na tworzenie biodiverse przestrzeni. Ponadto, dzięki swoim właściwościom, wrzos jest rośliną mało wymagającą w uprawie, co sprawia, że jest popularnym wyborem w aranżacjach ogrodów przyjaznych dla środowiska.

Pytanie 15

Liście jakiego drzewa zmieniają kolor na intensywny żółty w okresie jesieni?

A. Miłorzębu dwuklapowego (Ginkgo biloba)

B. Ambrowca balsamicznego (Liquidambar styraciflua)

C. Wiśni piłkowanej (Prunus serrulata)

D. Dębu błotnego (Quercus palustris)

Wiśnia piłkowana to drzewo z pięknymi kwiatami, zwłaszcza wiosną, ale jak już mówiliśmy, nie zmienia liści na intensywne kolory jesienią. Zazwyczaj liście zmieniają się na czerwono czy pomarańczowo, ale nie widziałem ich w takim jasnym żółtym jak u miłorzębu. Bywa, że ludzie mylą wiśnię z innymi drzewami, więc trzeba uważać. Ambrowiec balsamiczny też zmienia kolor na czerwony czy purpurowy, a nie na intensywny żółty. W sumie, można się pomylić, bo oba drzewa wyglądają podobnie. Z kolei dąb błotny zmienia kolory na różne, ale częściej na brązowy niż żółty. Takie pomyłki mogą wynikać z tego, że często ludzie nie dostrzegają różnic w kolorze liści u różnych gatunków. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły przy identyfikacji drzew, żeby dobrze dobierać je w projektach zieleni.

Pytanie 16

Jaki okres sadzenia jest odpowiedni dla róż z gołym systemem korzeniowym?

A. Od połowy do końca października

B. Od końca sierpnia do połowy września

C. Od lipca do połowy sierpnia

D. Od połowy do końca czerwca

Sadzenie róż w niewłaściwych terminach, takich jak od końca sierpnia do połowy września, od połowy do końca czerwca, czy od lipca do połowy sierpnia, może prowadzić do wielu problemów. Po pierwsze, różom potrzebny jest czas na adaptację do nowego środowiska, a sadzenie ich w sierpniu czy czerwcu, kiedy temperatura jest wysoka, może prowadzić do ich osłabienia. Rośliny w tych miesiącach poddawane są dużemu stresowi spowodowanemu wysokimi temperaturami oraz niedoborem wody. Ponadto, sadzenie w zbyt wczesnym okresie, takim jak lato, naraża je na szkodliwe działanie letnich upałów, co może prowadzić do uszkodzenia korzeni i zahamowania wzrostu. Warto również zwrócić uwagę na to, że różom z odkrytym systemem korzeniowym najlepiej jest umożliwić czas na aklimatyzację przed zimą, co nie jest możliwe, jeżeli są sadzone w zbyt wczesnym lub zbyt późnym okresie. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk ogrodniczych, sadzenie róż powinno być dostosowane do pory roku, która zapewnia najlepsze warunki dla ich wzrostu. Dobrze jest również pamiętać, że każda odmiana róż może mieć nieco inne wymagania, dlatego warto zapoznać się z charakterystyką konkretnej rośliny przed podjęciem decyzji o terminie sadzenia.

Pytanie 17

Różę okrywową w wyborze A, przeznaczoną do sprzedaży w doniczce, należy oznakować

A. wyb. A, OKR, P

B. wyb. A, POL, Bb

C. wyb. A, OKR, C

D. wyb. A, BOT, P

Wybór odpowiedzi, które nie zawierają prawidłowego oznaczenia 'wyb. A, OKR, P', wskazuje na niepełne zrozumienie klasyfikacji roślin ozdobnych. Oznaczenia 'wyb. A, OKR, C', 'wyb. A, POL, Bb', oraz 'wyb. A, BOT, P' nie dostarczają precyzyjnych informacji dotyczących statusu rośliny w kontekście jej przygotowania do sprzedaży. W szczególności, oznaczenie 'C' w pierwszej opcji wskazuje na inne klasyfikacje, które mogą być mylące, ponieważ nie odnoszą się do standardu okrywowego. Oznaczenie 'POL' w drugiej odpowiedzi sugeruje, że roślina może być rodzajem polowym, co nie jest adekwatne dla róż okrywowych sprzedawanych w doniczkach. Z kolei 'BOT' w czwartej opcji odnosi się do botaników, co również nie ma zastosowania w praktyce sprzedażowej. Te błędne oznaczenia mogą prowadzić do zamieszania wśród konsumentów oraz błędów w inwentaryzacji, co z kolei wpływa na efektywność sprzedaży i wizerunek produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne oznaczenia nie tylko spełniają wymogi prawne, ale także budują zaufanie u klientów oraz zapewniają, że sprzedawane rośliny są właściwie zidentyfikowane i takie, jakie zostały sprzedane.

Pytanie 18

Jakie gatunki roślin można zalecić do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim usytuowanym na glebach wapiennych?

A. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

B. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

C. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)

D. Cis pospolity (Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

Wybór gatunków do uprawy na glebach wapiennych wymaga zrozumienia ich specyfiki oraz wymagań środowiskowych. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica) nie są zalecane do prowadzenia upraw na glebach wapiennych. Borówka czarna preferuje gleby kwaśne, co sprawia, że jej uprawa na glebach wapiennych prowadzi do obniżonej wydajności oraz gorszej jakości owoców, a w skrajnych przypadkach do obumierania roślin. Buk pospolity również nie jest przystosowany do takich warunków, preferując gleby o pH neutralnym lub lekko kwaśnym. Uprawa tych gatunków w niewłaściwych warunkach nie tylko prowadzi do strat w gospodarstwie, ale także do marnotrawstwa zasobów, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kolejne błędne zestawienia, takie jak brzoza omszona (Betula pubescens) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), także wskazują na nieodpowiedni wybór, ponieważ brzoza preferuje gleby wilgotne, a jesion wymaga gleb żyznych i o odpowiedniej strukturze. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) są roślinami, które również nie nadają się do uprawy na glebach wapiennych. Olsza czarna rośnie najlepiej w miejscach wilgotnych i podmokłych, podczas gdy wrzos pospolity preferuje gleby kwaśne i wyśmienicie rozwija się w torfowiskach. Wnioskując, nieprzemyślane zestawienia gatunków mogą prowadzić do nieefektywności w uprawie i straty finansowej, a także zniechęcać do zakupu ze strony klientów. Właściwy dobór roślin do specyficznych warunków glebowych jest kluczowy dla sukcesu każdego gospodarstwa szkółkarskiego.

Pytanie 19

Ile roślin jest koniecznych do zasadzenia kwietnika o powierzchni 10 m2 w rozstawie 20 x 20 cm?

A. 150 szt.

B. 100 szt.

C. 200 szt.

D. 250 szt.

Odpowiedź 250 szt. jest poprawna, ponieważ aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m2 w rozstawie 20 x 20 cm, najpierw należy obliczyć powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę. Rozstaw 20 x 20 cm oznacza, że każda roślina potrzebuje kwadratu o boku 0,2 m, co daje powierzchnię 0,2 m x 0,2 m = 0,04 m2. Następnie, aby obliczyć liczbę roślin, dzielimy całkowitą powierzchnię kwietnika (10 m2) przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę (0,04 m2). Zatem 10 m2 / 0,04 m2 = 250 roślin. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w ogrodnictwie oraz planowaniu przestrzennym, aby zapewnić odpowiednią gęstość roślin i ich optymalne warunki wzrostu. W praktyce, przy planowaniu obsadzenia kwietnika, warto również uwzględnić rodzaj roślin i ich wymagania przestrzenne, co może wpłynąć na ostateczną liczbę roślin. Stosowanie odpowiednich rozstawów jest zgodne z dobrą praktyką ogrodniczą, co pozwala na optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zasobów.

Pytanie 20

Jaką kategorię terenów zielonych można przypisać niezabudowanemu obszarowi w mieście, który pełni rolę rekreacyjną i ma charakter dużego, swobodnie zaaranżowanego ogrodu z alejami do spacerów?

A. Nabrzeży

B. Alej

C. Lasków

D. Zieleni miejskiej

Parki to obszary terenów zieleni, które są przeznaczone do rekreacji i wypoczynku. Charakteryzują się swobodnym układem przestrzennym, często z alejami spacerowymi, które umożliwiają mieszkańcom korzystanie z natury w miejskiej przestrzeni. Parki mogą mieć różne formy – od niewielkich zieleńców w miastach, po rozległe tereny urządzane z różnorodnymi atrakcjami, jak place zabaw, ścieżki rowerowe czy stawy. W praktyce, parki odgrywają kluczową rolę w poprawie jakości życia mieszkańców, oferując przestrzeń do aktywności fizycznej, relaksu oraz obcowania z przyrodą. Zgodnie ze standardami urbanistycznymi, parki powinny być projektowane z myślą o dostępności dla wszystkich grup wiekowych oraz spełniać normy ekologiczne, na przykład poprzez wprowadzanie rodzimych roślin. Dobre praktyki projektowe uwzględniają różnorodność funkcji, takich jak organizacja wydarzeń kulturalnych czy edukacyjnych w otoczeniu przyrody.

Pytanie 21

Przy sadzeniu szpaleru drzew w trudnych warunkach siedliskowych, takich jak wzdłuż ulicy w mieście, zaleca się

A. stworzenie warstwy drenującej na dnie dołu

B. wykonywanie głębokich dołów

C. znaczne ograniczenie systemu korzeniowego drzew

D. poprawę struktury i nawadnianie gleby

Silne zredukowanie systemu korzeniowego drzew może wydawać się logicznym rozwiązaniem w trudnych warunkach sadzenia, jednak jest to podejście, które może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Redukcja korzeni może zakłócić naturalny rozwój drzewa, ograniczając jego zdolność do pobierania wody i składników odżywczych. Drzewa, które mają ograniczony system korzeniowy, są bardziej podatne na stres, choroby i uszkodzenia. Ponadto, przygotowanie głębokich dołów nie zawsze jest skuteczne, zwłaszcza w miejscach z ciężkimi glebami lub z ograniczonym dostępem do wody. W głębokich dołach może łatwo dochodzić do stagnacji wody, co prowadzi do gnicia korzeni. Wykonanie warstwy drenującej na dnie dołu, choć może być korzystne w pewnych warunkach, nie zastępuje fundamentalnej potrzeby poprawy struktury gleby oraz jej nawadniania. Drenowanie wód gruntowych bez odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi może prowadzić do odwodnienia gleby, co jest równie niekorzystne dla zdrowia drzew. W praktyce, koncentrowanie się na poprawie jakości gleby oraz nawadnianiu powinno być traktowane jako główne cele przy sadzeniu drzew w trudnych warunkach, aby zapewnić ich długoterminowy rozwój i zdrowie, zgodnie z najlepszymi praktykami w arborystyce.

Pytanie 22

Do grupy roślin drzewiastych nie wliczamy takich gatunków jak:

A. jaśminowiec wonny, trzmielina Fortune'a, barwinek pospolity

B. surmia, złotlin chiński, glediczia trójcieniowa

C. parzydło leśne, zawilec gajowy, smagliczka skalna

D. hortensja ogrodowa, irga pozioma, wrzos pospolity

Dobra odpowiedź! Parzydło leśne, zawilec gajowy i smagliczka skalna rzeczywiście nie są roślinami drzewiastymi. Parzydło leśne to taka zielna roślina, ma fajne pędy, ale nie wyrośnie na drzewo. Zawilec gajowy też jest zielny, a smagliczka skalna to w ogóle roślinka, która lubi skaliste miejsca. Z kolei rośliny drzewiaste, jak dąb czy sosna, mają zdrewniałe pędy i są ważne dla środowiska, bo stabilizują glebę i dają schronienie innym zwierzętom. Jak w ogrodnictwie planujesz przestrzeń, to warto wiedzieć, co sadzić, żeby wszystko pięknie rosło!

Pytanie 23

Najbardziej efektywną metodą na założenie trawnika w ogrodzie jest

A. rozwijanie gotowej darni.

B. siew ręczny nasion.

C. hydroobsiew.

D. siew mechaniczny nasion.

Siew ręczny, hydroobsiew czy siew mechaniczny to opcje, które mogą się wydawać fajne, ale w praktyce są mniej efektywne niż gotowa darń. Siew ręczny daje ci kontrolę nad tym, gdzie co posiejesz, ale czekasz długo na wzrost trawy — to mogą być nawet tygodnie, zanim zobaczysz wyniki. Hydroobsiew to inna sprawa, ale trzeba mieć dobrze przygotowany teren i sprzyjającą pogodę, a to dodatkowe koszty i zachody. Siew mechaniczny sprawdza się w większych przestrzeniach, ale znów — to czasochłonne, a jak chcesz szybki efekt, to nie bardzo. Te metody mają swoje zastosowanie, ale nie dorównają gotowej darni, gdy chodzi o szybkość i natychmiastowy efekt, co jest ważne, na przykład przy organizacji jakichś wydarzeń.

Pytanie 24

Celem dodania piasku do podłoża jest

A. zwiększenie wilgotności podłoża

B. podniesienie zawartości makroelementów w podłożu

C. rozluźnienie podłoża

D. zmniejszenie pH podłoża

Dodanie piasku do podłoża ma na celu przede wszystkim rozluźnienie struktury gleby, co prowadzi do poprawy jej przepuszczalności oraz aeracji. Piasek, jako materiał o większych granulach, tworzy przestrzenie między cząstkami, co ułatwia cyrkulację powietrza oraz wody. To zjawisko jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin, które potrzebują odpowiedniej ilości tlenu do prawidłowego wzrostu. W praktyce stosowanie piasku jest szeroko zalecane w uprawach roślin wymagających dobrze drenowanych podłoży, takich jak sukulenty czy niektóre rodzaje traw. Ponadto, dodanie piasku może pomóc w zmniejszeniu zagęszczenia gleby, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb gliniastych, które mają tendencję do zbrylania się i zatrzymywania wody. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, stosowanie piasku powinno być przemyślane i dostosowane do specyficznych potrzeb danego gatunku rośliny oraz warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty w uprawach.

Pytanie 25

Jakie rośliny można zalecić do obsadzenia ekstensywnego zielonego dachu?

A. brzoza brodawkowata (Betula pendula), grusza pospolita (Pyrus communis)

B. rozchodnik ostry (Sedum acre), rojnik murowy (Sempervivum tectorum)

C. modrzew europejski (Larix decidua), dereń biały (Cornus alba)

D. sosna pospolita (Pinus sylvestris), bez lilak (Syringa vulgaris)

Wybór modrzewia europejskiego (Larix decidua) i derenia białego (Cornus alba) do obsadzenia zielonego dachu jest niewłaściwy z kilku powodów. Modrzew europejski to drzewo iglaste, które rośnie w bardziej złożonych warunkach glebowych i potrzebuje większej ilości wody oraz przestrzeni do rozwoju korzeni, co czyni go nieodpowiednim do ograniczonej przestrzeni ekstensywnego dachu. Dodatkowo, modrzew nie jest rośliną odporną na ekstremalne warunki, jakie panują na dachach, gdzie występują silne wiatry i ograniczona dostępność wody. Z kolei dereń biały, jako krzew, wymaga więcej wilgoci i nie znosi suszy, co także czyni go złym wyborem do warunków ekstensywnego dachu. W przypadku zielonych dachów, preferowane są rośliny sukulentowe, które potrafią przechowywać wodę i są dostosowane do stresujących warunków. Wybierając niewłaściwe gatunki, można doprowadzić do niedoborów wody, co w efekcie prowadzi do ich obumierania. Typowe błędy myślowe to nadmierne poleganie na estetyce roślin, a nie na ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach. Niezrozumienie ekologicznych potrzeb roślin oraz ich interakcji z otoczeniem w kontekście zielonych dachów jest kluczowym czynnikiem, który prowadzi do niepoprawnych wyborów w projektowaniu przestrzeni zielonych.

Pytanie 26

Jakiego typu tereny zielone obejmują pracownicze ogrody działkowe?

A. Specjalnego przeznaczenia

B. Dydaktyczne

C. Naukowo-badawcze

D. Botaniczne

Pracownicze ogrody działkowe są klasyfikowane jako tereny zieleni specjalnego przeznaczenia, ponieważ ich celem jest przede wszystkim zaspokajanie potrzeb rekreacyjnych i społecznych pracowników oraz ich rodzin. W kontekście urbanistyki i planowania przestrzennego, tereny te pełnią istotną rolę w integracji społecznej i promowaniu zdrowego stylu życia. Stanowią one przestrzeń, w której pracownicy mogą uprawiać rośliny, odpoczywać oraz spędzać wolny czas na świeżym powietrzu. Praktyczne zastosowanie ogrodów działkowych można zauważyć w miastach, gdzie stanowią one cenną przestrzeń zieloną, poprawiającą jakość życia mieszkańców oraz wpływającą na zmniejszenie miejskiego efektu wyspy ciepła. Dodatkowo, ogrody działkowe wspierają bioróżnorodność oraz stanowią miejsce do eksperymentowania z różnymi metodami uprawy roślin. Warto również zwrócić uwagę na rozwój lokalnych inicjatyw i organizacji wspierających uprawy w ogrodach działkowych, co sprzyja edukacji ekologicznej oraz społecznej odpowiedzialności. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem.

Pytanie 27

Regularne koszenie trawy sprzyja

A. tworzeniu gęstej murawy.

B. infekcjom wywołanym przez grzyby.

C. wzrostowi chwastów.

D. rozwojowi filcu z mchu.

Częste koszenie trawników jest kluczowym elementem pielęgnacji, który sprzyja powstawaniu gęstej murawy. Regularne przycinanie trawy stymuluje wzrost bocznych pędów, co prowadzi do zagęszczenia roślinności. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w ogrodnictwie, optymalna wysokość koszenia powinna wynosić od 3 do 5 cm w zależności od gatunku trawy. Utrzymanie tej wysokości nie tylko poprawia estetykę trawnika, ale także zwiększa jego odporność na suszę i choroby. Ponadto, częste koszenie zapobiega zakwitaniu trawy, co z kolei utrudnia rozwój chwastów. Przykładem skutecznej strategii pielęgnacji jest stosowanie noży koszących o różnych wysokościach, co pozwala na lepsze dopasowanie do specyficznych potrzeb danego trawnika. Dodatkowo, regularne koszenie przyczynia się do równomiernego rozkładu składników odżywczych i poprawia ogólną kondycję gleby, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia murawy.

Pytanie 28

Aby chronić system korzeniowy drzewa, które zostało częściowo odsłonięte w wyniku przeprowadzonych krótkotrwałych wykopów, należy wdrożyć

A. intensywne nawadnianie.

B. ekranowanie.

C. obłożenie deskom.

D. otoczenie kamieniami.

Obłożenie deskami, obfite podlewanie oraz obudowanie kamieniami to metody, które w praktyce mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie zapewniają efektywnej ochrony dla systemu korzeniowego drzewa. Obłożenie deskami może wprowadzić dodatkowe obciążenie na korzenie, co w konsekwencji prowadzi do ich uszkodzenia. Drewno, mimo że jest materiałem organicznym, nie pozwala na swobodny przepływ powietrza oraz wody, co jest kluczowe dla zdrowia korzeni. Obfite podlewanie, chociaż może wydawać się korzystne, nie rozwiązuje problemów związanych z mechanicznymi uszkodzeniami systemu korzeniowego. W rzeczywistości nadmiar wody może prowadzić do przemoczenia gleby oraz rozwoju chorób grzybowych. Ostatecznie, obudowanie kamieniami może stworzyć barierę, która z kolei ogranicza przestrzeń dla korzeni do rozwoju, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnej degradacji drzewa. Podsumowując, podejścia te są często wynikiem błędnego zrozumienia, jak należy chronić rośliny podczas prac budowlanych, a ich stosowanie w praktyce przynosi więcej szkód niż korzyści, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w arborystyce.

Pytanie 29

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika

B. ugniatania oraz poziomowania trawników

C. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy

D. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów

Wykorzystanie aeratorów do oczyszczania alejek z liści i ściętej trawy jest błędnym podejściem, ponieważ aeratory nie są narzędziami przeznaczonymi do zbierania detrytusu. Liście i ścięta trawa wymagają raczej użycia dmuchaw lub kosiarek, które skutecznie usuwają zanieczyszczenia z nawierzchni. Ugniatanie i wyrównywanie trawników to procesy, które również nie są związane z funkcją aeratorów. Takie zadania wykonuje się za pomocą walców lub grabi, które równają powierzchnię gleby, ale nie poprawiają jej struktury ani nie wpływają na jej napowietrzenie. W przypadku cięcia żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów, również nie można zastosować aeratorów, ponieważ są to urządzenia dedykowane wyłącznie do pracy z trawnikiem. Te czynności są realizowane za pomocą sekatorów, nożyc do żywopłotów czy pił, co wskazuje na całkowicie odmienny cel i charakter pracy. Zrozumienie właściwego zastosowania aeratorów jest kluczowe dla skutecznej pielęgnacji terenów zieleni, a błędne przypisanie ich roli do innych zadań może prowadzić do braku efektów w utrzymaniu zdrowego trawnika.

Pytanie 30

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)

B. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

C. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)

D. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)

Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to doskonały wybór do lekko zacienionych miejsc w ogrodzie skalnym, ponieważ charakteryzuje się długim okresem kwitnienia od kwietnia do czerwca. Ta bylina jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale również odporna na różne warunki glebowe. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafi przystosować się do nieco trudniejszych warunków. Ponadto, ubiorek wiecznie zielony jest rośliną niewymagającą, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla ogrodników, którzy chcą uzyskać efektowny kwiatowy akcent bez dużego nakładu pracy. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się łączenie ubiorka z innymi bylinami o podobnych wymaganiach, co pozwala stworzyć harmonijną kompozycję. Te cechy sprawiają, że ubiorek wiecznie zielony to bardzo wartościowa roślina w kontekście ogrodnictwa skalnego, nadająca mu naturalny i estetyczny wygląd.

Pytanie 31

Jaką czynność należy wykonać jako pierwszą w celu przygotowania podłoża do sadzenia roślin?

A. Zasilenie gleby w składniki odżywcze

B. Porządkowanie terenu

C. Spulchnienie górnej warstwy gleby

D. Wyrównanie powierzchni terenu

Uporządkowanie terenu to kluczowy pierwszy krok w procesie przygotowywania podłoża do nasadzeń roślinnych. Ten etap polega na usunięciu wszelkich przeszkód, takich jak kamienie, korzenie, śmieci czy inne zanieczyszczenia, które mogą utrudniać dalsze prace oraz wzrost roślin. Przygotowanie terenu poprawia dostęp do gleby, co jest niezbędne do jej dalszej obróbki, takiej jak spulchnienie czy wzbogacenie w składniki pokarmowe. Przykładowo, w przypadku zakupu działki pod ogród, uporządkowanie terenu pozwala na lepsze zaplanowanie przestrzeni, co ułatwia rozmieszczenie roślin oraz nawodnienie. Dobre praktyki wskazują, że prawidłowe uporządkowanie terenu jest fundamentem, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów gleby. Ponadto, stanowi podstawę do dalszych działań, jak np. wyrównywanie i pielęgnacja roślin, co jest istotne dla ich zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 32

Przykładem przestrzeni zielonej, która jest klasyfikowana jako teren zieleni otwartej, jest

A. cmentarz

B. ośrodek wypoczynkowy

C. ogród zoologiczny

D. bulwar

Cmentarz, pomimo że często zawiera elementy zieleni, nie jest klasyfikowany jako teren zieleni otwartej. To przestrzeń przeznaczona do pochówków oraz upamiętnienia zmarłych, a jej głównym celem jest nie tylko estetyka, ale przede wszystkim szacunek dla osób tam spoczywających. Z tego względu, cmentarze są miejscami ograniczonego dostępu, co wyklucza je z kategorii terenów zieleni otwartych, które powinny być dostępne dla ogółu społeczeństwa. Ogród zoologiczny, choć również zawiera tereny zieleni, jest instytucją zamkniętą, której celem jest edukacja oraz ochrona zwierząt, a nie oferowanie przestrzeni rekreacyjnych. Z kolei ośrodek wypoczynkowy, mimo iż może mieć tereny zielone, pełni funkcje komercyjne i jest zarezerwowany dla określonej grupy osób, co ponownie wyklucza go z definicji terenów zieleni otwartej. Powszechnym błędem myślowym jest utożsamianie terenów zieleni z dowolnymi obszarami zielonymi, jednak kluczowe w tej klasyfikacji jest uwzględnienie kwestii dostępności oraz przeznaczenia tych przestrzeni. Tereny zieleni otwartej są kluczowym elementem planowania urbanistycznego, wspierającym zdrowie publiczne oraz integrację społeczną, dlatego ważne jest ich poprawne definiowanie i klasyfikowanie.

Pytanie 33

Jaką technologię uprawy roślin można zastosować w gospodarstwie ogrodniczym, które nie dysponuje tunelami ani ogrzewanymi szklarniami?

A. Uprawianie roślin doniczkowych

B. Rozmnażanie roślin jednorocznych z rozsady

C. Pędzenie roślin cebulowych

D. Rozmnażanie krzewów z sadzonek zdrewniałych

Wybór metod rozmnażania roślin jednorocznych z rozsady oraz pędzenia roślin cebulowych w kontekście gospodarstwa ogrodniczego, które nie dysponuje tunelami i ogrzewanymi szklarniami, nie jest trafny. Rozmnażanie roślin jednorocznych z rozsady to technika, która wymaga zapewnienia odpowiednich warunków do kiełkowania nasion, a także optymalnej temperatury i wilgotności, co jest trudne do osiągnięcia bez kontrolowanych warunków, jakimi dysponują tunele czy szklarnie. W przypadku pędzenia roślin cebulowych, metoda ta również wymaga precyzyjnej kontroli temperatury i światła, aby uzyskać pożądany efekt wzrostu cebul. Takie podejście może prowadzić do niepowodzeń, ponieważ rośliny nie będą miały odpowiednich warunków do rozwoju, co w efekcie skutkuje słabymi plonami. Uprawa roślin doniczkowych z kolei, wymaga przestrzeni oraz odpowiednich pojemników, które muszą być umieszczone w miejscach zapewniających ich właściwy rozwój, co w przypadku braku tuneli i szklarni również staje się wyzwaniem. Ponadto, często popełnianym błędem jest brak zrozumienia, że wiele roślin doniczkowych, jak również jednorocznych, wymaga szczególnej opieki w zakresie nawadniania i nawożenia, co może być problematyczne w warunkach ograniczonego dostępu do odpowiednich technologii uprawy. Zrozumienie specyfiki tych metod oraz ich wymagań jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w ogrodnictwie.

Pytanie 34

Jakie gatunki są typowe dla lasów łęgowych?

A. jodła pospolita (Abies alba) oraz świerk pospolity (Picea abies)

B. grab pospolity (Carpinus betulus) oraz lipa drobnolistna (Tilia cordata)

C. olsza czarna (Alnus glutinosa) i topola biała (Populus alba)

D. buk zwyczajny (Fagus sylvatica) oraz jodła pospolita (Abies alba)

Wybór buk zwyczajnego (Fagus sylvatica) i jodły pospolitej (Abies alba) oraz świerka pospolitego (Picea abies) jako charakterystycznych dla lasów łęgowych jest nieprawidłowy, ponieważ te gatunki są typowe dla innych typów lasów. Buk zwyczajny oraz jodła preferują bardziej stabilne, suche i chłodniejsze warunki, zazwyczaj występują w lasach liściastych i mieszanych, gdzie gleba nie jest regularnie zalewana. Świerk pospolity, będący gatunkiem iglastym, również występuje w wyżej położonych lasach oraz w warunkach chłodniejszych, co sprawia, że nie jest on przystosowany do życia w ekosystemach łęgowych. Błędne założenie, jakoby te gatunki były przystosowane do wilgotnych siedlisk, prowadzi do nieprawidłowych wniosków w zakresie zarządzania i ochrony przyrody. W ekosystemach leśnych kluczowe jest zrozumienie, jakie gatunki mogą współistnieć i jakie warunki są dla nich odpowiednie. Stosowanie niewłaściwych gatunków w procesach rekultywacyjnych może prowadzić do obniżenia bioróżnorodności, osłabienia ekosystemu oraz nieefektywności działań ochronnych. Prawidłowe dobieranie gatunków do konkretnych warunków siedliskowych jest istotne w kontekście praktyki leśnej i ochrony przyrody.

Pytanie 35

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m². Ile m³ ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 2,0 m3

B. 0,5 m3

C. 1,5 m3

D. 1,0 m3

Do obliczenia objętości ziemi kompostowej, której potrzebujesz na kwietnik sezonowy, używamy wzoru na objętość prostopadłościanu. Mamy tu powierzchnię 20 m² i grubość warstwy kompostu 0,05 m (czyli 5 cm). Więc liczymy tak: V = powierzchnia × grubość, co daje nam 20 m² × 0,05 m = 1 m³. W ogrodnictwie stosowanie ziemi kompostowej to standard – poprawia strukturę gleby, zwiększa retencję wody i dostarcza roślinom ważnych składników odżywczych. Poza tym, kwietniki są fajne, bo przyciągają owady zapylające, co jest istotne dla bioróżnorodności. Przykładem świetnego wykorzystania kompostu są warzywniki, gdzie wspiera wzrost roślin i poprawia jakość plonów. Pamiętaj, że odpowiednie przygotowanie gleby przed sezonem to klucz do sukcesu w uprawie roślin.

Pytanie 36

Wypadek w miejscu pracy definiuje się jako

A. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną zewnętrzną, skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu

B. długotrwałe oddziaływanie czynników zewnętrznych

C. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną wewnętrzną, prowadzące do przewlekłej choroby

D. długotrwałe wpływanie niekorzystnych warunków pracy

Właściwą odpowiedzią jest nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uszczerbek na zdrowiu, ponieważ definicja wypadku przy pracy opiera się na kluczowych elementach, takich jak nagłość zdarzenia oraz jego zewnętrzna przyczyna. Wypadek przy pracy to sytuacja, w której pracownik doznaje urazu ciała lub uszczerbku na zdrowiu w wyniku zdarzenia, które miało miejsce w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Przykłady mogą obejmować upadek z wysokości, uderzenie ciężkim przedmiotem czy wypadek podczas obsługi maszyn. Te przypadki podlegają zapisom w Kodeksie Pracy oraz wytycznym PIP, które dokładnie określają, co powinno być uznawane za wypadek. Organizacje powinny prowadzić dokumentację takich zdarzeń oraz dbać o procedury zgłaszania, aby w razie wypadku zapewnić odpowiednią pomoc poszkodowanym oraz uniknąć podobnych incydentów w przyszłości. Właściwe postępowanie po wypadku, takie jak analiza przyczyn, jest kluczowe dla poprawy bezpieczeństwa w miejscach pracy, zgodnie z zasadami zarządzania ryzykiem.

Pytanie 37

Jakie narzędzia są niezbędne do pomiaru odległości w terenie nachylonym?

A. trzech tyczek, węgielnicy i poziomicy

B. łaty mierniczej, busoli i średnicomierza

C. łaty mierniczej, libelli i pionu

D. dwóch tyczek, poziomicy i libelli

Wykonywanie pomiarów odległości w terenie pochyłym przy użyciu nieodpowiednich narzędzi może prowadzić do poważnych błędów i zafałszowania wyników. Odpowiedzi, które sugerują użycie dwóch tyczek oraz poziomicy, mają w sobie elementy prawdy, ale brakuje im kluczowego narzędzia, jakim jest łata miernicza. Tyczki są pomocne głównie w określaniu punktów odniesienia, lecz w terenie pochyłym, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne, mogą prowadzić do pomyłek ze względu na brak odpowiedniego pomiaru wysokości. Poziomica, choć ważna, nie zastępuje dokładnych pomiarów odległości, a tym bardziej łaty mierniczej, która jest kluczowa do dokładnych pomiarów w kontekście wysokościowym. Z kolei propozycja użycia busoli i średnicomierza w ogóle nie odnosi się do pomiaru odległości, lecz bardziej do określenia kierunku i średnicy, co jest zupełnie inną dziedziną. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia potrzebnych narzędzi i ich zastosowań, co może prowadzić do niezgodności w dokumentacji oraz błędów w realizacji projektów budowlanych. Właściwe dobranie narzędzi pomiarowych, zgodnie z normami branżowymi, jest kluczowe dla uzyskania rzetelnych wyników, które są fundamentem dalszych działań w inżynierii i geodezji.

Pytanie 38

O gatunkach drzew charakteryzujących się szerokimi koronami oraz delikatnymi pędami, które będą transportowane samochodem z zamkniętą przestrzenią ładunkową, należy

A. owinąć przezroczystą folią i obwiązać cienkim drutem

B. związać cienkim drutem lub zabezpieczyć siatką drucianą

C. związać miękkim sznurkiem lub zabezpieczyć siatką z tworzywa sztucznego

D. owinąć czarną folią i obwiązać sznurkiem

Wybór niewłaściwych metod zabezpieczania drzew na czas transportu może prowadzić do poważnych uszkodzeń roślin. Owijanie przezroczystą folią i obwiązywanie cienkim drutem jest problematyczne, ponieważ przezroczysta folia nie zapewnia odpowiedniej wentylacji, co może skutkować uduszeniem roślin oraz sprzyjać rozwojowi pleśni. Cienki drut jest zbyt sztywny i może łatwo przetrzeć korę, co prowadzi do ran, które są łatwym celem dla patogenów. Owijanie czarną folią również nie jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ czarna folia absorbuje ciepło, co w połączeniu z brakiem światła prowadzi do stresu termicznego roślin. Z kolei związywanie cienkim drutem lub zabezpieczanie siatką drucianą stwarza ryzyko uszkodzeń mechanicznych, gdyż drut nie tylko nie amortyzuje wstrząsów, ale także może wrzynać się w delikatne pędy. W praktyce, wszystkie te podejścia opierają się na błędnym założeniu, że jedynie sztywne lub nieprzezierne materiały chronią rośliny, co jest nie tylko mylne, ale również niezgodne z powszechnie uznawanymi standardami skutecznego transportu drzew.

Pytanie 39

Jaką roślinę rekomendujesz do uprawy w terenie w gospodarstwie usytuowanym w południowej Polsce, które ma nasłonecznione stanowisko oraz gleby przepuszczalne, bogate w wapń?

A. Różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense)

B. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

C. Wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

D. Hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris)

Hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris) jest piękną rośliną, ale jej uprawa w warunkach południowej Polski z nasłonecznionym stanowiskiem i glebą przepuszczalną zasobną w wapń nie jest optymalna. Roślina ta preferuje cień i półcień, a także gleby wilgotne i kwaśne. W zbyt suchych i słonecznych warunkach hortensja będzie miała trudności w rozwoju, co może prowadzić do braku kwitnienia oraz obumierania pędów. Ponadto, różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense) również nie nadaje się do takich warunków, ponieważ wymaga gleb kwaśnych i wilgotnych, a jego uprawa na glebach wapiennych jest niezalecana. W przypadku wrzosu pospolitego (Calluna vulgaris), chociaż może rosnąć na glebach piaszczystych, preferuje gleby kwaśne i nie jest odporny na długotrwałe susze. Błędem jest zatem zakładanie, że te rośliny będą dobrze funkcjonować w warunkach, które ten gatunek nie sprzyjają. Właściwy dobór roślin do konkretnego stanowiska jest kluczowy dla ich zdrowia, estetyki oraz trwałości nasadzeń, co podkreśla znaczenie przemyślanej aranżacji przestrzeni zielonych.

Pytanie 40

Aby przeprowadzić pomiary w terenie metodą domiarów prostokątnych, należy wykorzystać

A. kompas, taśmę mierniczą oraz szpilki geodezyjne

B. taśmę mierniczą, węgielnicę i tyczki geodezyjne

C. niwelator, szpilki geodezyjne oraz szkicownik

D. planimetr, węgielnicę oraz wysokościomierz

Taśma miernicza, węgielnica i tyczki geodezyjne to kluczowe narzędzia do wykonania pomiarów metodą domiarów prostokątnych, która jest istotną techniką w geodezji. Taśma miernicza pozwala na dokonanie precyzyjnych pomiarów odległości w terenie, co jest niezbędne do określenia wymiarów obszaru. Węgielnica, z kolei, umożliwia kontrolę kątów prostych, co jest ważne w zapewnieniu dokładności geometrii pomiarów. Tyczki geodezyjne służą do wyznaczania punktów kontrolnych w terenie, co ułatwia późniejsze prace związane z pomiarami i ich dokumentacją. Zastosowanie tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami zapewnia wysoką jakość i rzetelność wyników. Na przykład, w praktycznych zastosowaniach, przy wytyczaniu granic działki, wykorzystanie tych narzędzi pozwala na uzyskanie precyzyjnych i wiarygodnych wyników, które są kluczowe dla wszelkich działań związanych z geodezją i budownictwem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej