Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik geodeta
  • Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów
  • Data rozpoczęcia: 5 maja 2025 12:24
  • Data zakończenia: 5 maja 2025 12:37

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Jakiego z wymienionych przyrządów należy użyć do pomiaru przemieszczeń w kierunku pionowym przęseł mostu?

A. Niwelatora
B. Inklinometru
C. Pionownika
D. Tensometru
Wybór instrumentu do pomiaru przemieszczeń pionowych przęseł mostu jest kluczowy dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa takiej konstrukcji. Tensometr, jako urządzenie do pomiaru odkształceń materiałów, koncentruje się na analizie naprężeń i deformacji, a nie na bezpośrednim pomiarze przemieszczeń pionowych. Zastosowanie tensometru w tej sytuacji mogłoby prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia on ogólnych zmian wysokości konstrukcji. Pionownik, z kolei, służy do ustalania pionowości obiektów i nie jest narzędziem do pomiaru przemieszczeń, co również czyni go nieodpowiednim w kontekście pomiarów mostowych. Inklinometr, mimo że jest użyteczny w monitorowaniu kątów nachylenia, nie jest dedykowany do pomiarów poziomych przemieszczeń, co ogranicza jego zastosowanie w kontekście pomiarów przęseł mostowych. W praktyce, wybór niewłaściwego instrumentu do monitorowania przemieszczeń mógłby prowadzić do niewłaściwej oceny kondycji mostu i potencjalnych zagrożeń. W związku z tym, kluczowym jest, aby odpowiednio dobierać narzędzia pomiarowe, zgodnie z ich przeznaczeniem i funkcjonalnością, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność konstrukcji inżynieryjnych.

Pytanie 5

Mapa zasadnicza to rodzaj map

A. sozologicznych
B. społecznych
C. gospodarczych
D. fizjologicznych
Mapa zasadnicza to, krótko mówiąc, bardzo ważny element, jak chodzi o systemy informacji geograficznej. Jest to mapa, która pokazuje najistotniejsze cechy terenu, takie jak granice administracyjne, różne rodzaje dróg czy nawet ukształtowanie powierzchni. Moim zdaniem, to niesamowite, jak wiele zastosowań ma ta mapa. Od planowania miast po rolnictwo – wszędzie się przydaje. Dla inwestycji infrastrukturalnych to wręcz niezbędne narzędzie, bo pomaga zrozumieć, gdzie i jakie tereny są dostępne. Warto też wiedzieć, że takie standardy jak ISO 19101 i wytyczne GUGIK podkreślają znaczenie map zasadniczych. One są jak fundament dla innych, bardziej szczegółowych map. Bez nich trudno by było mówić o jakiejkolwiek mapie w kontekście gospodarczym.

Pytanie 6

Wykonanie geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego włazu studzienki kanalizacyjnej powinno umożliwiać określenie lokalizacji tego elementu terenowego w odniesieniu do punktów poziomej osnowy geodezyjnej z precyzją nie mniejszą niż

A. 0,30 m
B. 0,50 m
C. 0,10 m
D. 0,20 m
Ocena położenia włazu studzienki kanalizacyjnej z dokładnością nie mniejszą niż 0,10 m jest zgodna z obowiązującymi standardami geodezyjnymi. Tego rodzaju pomiary są kluczowe w kontekście projektowania oraz utrzymania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. W praktyce oznacza to, że pomiar powinien być realizowany z wykorzystaniem precyzyjnych narzędzi geodezyjnych, takich jak tachimetry czy systemy GPS, które umożliwiają osiągnięcie odpowiedniej dokładności. Na przykład, w przypadku budowy nowych sieci kanalizacyjnych, precyzyjne umiejscowienie włazów pozwala na późniejsze łatwiejsze przeprowadzanie prac konserwacyjnych oraz inspekcji. Dodatkowo, warto zauważyć, że w praktyce inżynieryjnej dąży się do minimalizowania błędów pomiarowych, co w konsekwencji przekłada się na większą efektywność i bezpieczeństwo eksploatacji infrastruktury.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Dokumentacja dotycząca pracy geodezyjnej, którą należy wypełnić w ośrodku dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, powinna zawierać

A. informację o innych pracach prowadzonych w rejonie zgłaszanej pracy
B. dane dotyczące wykonawcy
C. datę zakończenia pracy
D. opis przedmiotu oraz lokalizacji i obszaru realizowanej pracy
W przypadku zgłoszenia pracy geodezyjnej, osoba wypełniająca dokumentację może mylnie sądzić, że inne elementy, takie jak termin zakończenia pracy, opis przedmiotu czy informacja o wykonawcy, są kluczowe dla ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Jednakże, w kontekście przeprowadzania takich prac, najważniejszym aspektem jest zrozumienie, jakie inne działania są prowadzone w tym samym czasie na danym obszarze. Termin zakończenia pracy, choć istotny z perspektywy zarządzania projektami, nie dostarcza istotnych informacji o wpływie na inne projekty, podczas gdy opis przedmiotu pracy może być zbyt ogólny i nie uwzględniać specyfiki lokalnych warunków. Informacja o wykonawcy również ma swoje miejsce w dokumentacji, jednakże sama w sobie nie odnosi się do kluczowych współzależności między różnymi pracami geodezyjnymi. Takie podejście do zgłoszenia może prowadzić do pomijania istotnych czynników, które mogą rzekomo kolidować z innymi projektami, co skutkuje problemami z koordynacją działań geodezyjnych. Dlatego zrozumienie znaczenia koordynacji prac w obszarze geodezyjnym oraz odpowiedniego dokumentowania tego aspektu jest kluczowym elementem skutecznego zarządzania projektami geodezyjnymi.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Dlaczego w geodezji ważna jest kalibracja przyrządów pomiarowych?

A. Aby ułatwić transport sprzętu na miejsce pomiaru.
B. Aby zapewnić dokładność i wiarygodność pomiarów.
C. Aby zredukować zużycie materiałów pomiarowych.
D. Aby przyspieszyć proces wykonywania pomiarów.
Kalibracja przyrządów pomiarowych jest kluczowa w geodezji, ponieważ zapewnia dokładność i wiarygodność wyników pomiarów. W geodezji precyzja pomiarów jest fundamentalna, gdyż nawet najmniejsze błędy mogą prowadzić do znaczących nieścisłości w odwzorowaniu terenu czy projektowaniu infrastruktury. Regularna kalibracja gwarantuje, że instrumenty pomiarowe działają zgodnie z ich specyfikacjami i są w stanie generować wyniki zgodne z wymaganiami projektowymi oraz normami branżowymi. Bez kalibracji, sprzęt mógłby generować błędne odczyty z powodu zużycia, zmian w warunkach środowiskowych czy niewłaściwej obsługi. Praktyczne zastosowanie kalibracji widoczne jest na przykład w budownictwie, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do prawidłowego wykonania konstrukcji. Ponadto, kalibracja jest zgodna z dobrymi praktykami branżowymi i standardami ISO, które wymagają, by wszystkie urządzenia pomiarowe były regularnie kontrolowane i kalibrowane. Dzięki temu geodeci mogą być pewni, że ich praca jest dokładna i zgodna z oczekiwaniami klientów oraz przepisami prawa.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Jakich informacji nie powinno się zamieszczać w opisie obiektu podczas aktualizacji mapy zasadniczej?

A. Liczby kondygnacji nadziemnych
B. Oznaczenia literowego funkcji obiektu
C. Numeru porządkowego obiektu
D. Oznaczenia literowego źródła danych o lokalizacji
Oznaczenie literowe źródła danych o położeniu to informacja, która nie jest istotna dla opisu budynku w kontekście aktualizacji mapy zasadniczej. W praktyce, aktualizacja ta powinna skupiać się na danych, które są kluczowe dla identyfikacji i charakterystyki obiektów budowlanych. Numer porządkowy budynku oraz oznaczenie literowe funkcji budynku są istotne dla klasyfikacji i lokalizacji obiektów, co jest zgodne z obowiązującymi normami w zakresie ewidencji budynków. Liczba kondygnacji nadziemnych również ma znaczenie, ponieważ wpływa na klasyfikację obiektów oraz ich przeznaczenie. Oznaczenie źródła danych jest natomiast informacją techniczną, która dotyczy pochodzenia danych, a nie samego budynku. W dobrych praktykach kartograficznych i urbanistycznych koncentrujemy się na danych, które mają bezpośredni wpływ na planowanie przestrzenne oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 16

Jakie grupy błędów, mających wpływ na wyniki pomiarów, są wyróżniane w geodezji?

A. Błędy stałe, omyłki, błędy systematyczne
B. Błędy osobowe, błędy systematyczne, błędy losowe
C. Błędy grube, omyłki, błędy stałe
D. Błędy grube, błędy systematyczne, błędy przypadkowe
Błędy osobowe, stałe oraz omyłki to nie do końca to, co w geodezji się uznaje. Błędy osobowe mówią o tym, że każdy ma swoje indywidualne różnice w odczycie. Może to brzmi ważnie, ale nie są to oddzielne kategorie błędów w pomiarach geodezyjnych. Lepiej byłoby je traktować jako błędy przypadkowe, bo te zdarzają się z różnych powodów. Z kolei błędy stałe można by nazwać błędami systematycznymi, ale one są bardziej złożone niż tylko jedna kategoria. Mają różne źródła, jak na przykład źle skalibrowane narzędzia. Omyłki, to znowu błędy związane z nieuwagą operatora, ale też nie mieszczą się w standardowych klasyfikacjach błędów geodezyjnych. Mieszają się z błędami grubymi i przypadkowymi, co może wprowadzać w błąd. W sumie błędy grube i systematyczne nie oddają całkowicie złożoności błędów pomiarowych. To może prowadzić do uproszczeń, które w geodezji mogą skutkować złymi wnioskami i oszacowaniami. Ważne jest, żeby te różne kategorie błędów zrozumieć i umieć je rozróżnić, bo to klucz do dokładnych i precyzyjnych wyników pomiarów.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

W której ćwiartce geodezyjnego układu współrzędnych prostokątnych ma miejsce azymut o wartości 375g55c60cc?

A. I
B. II
C. IV
D. III
Azymut o wartości 375°55'60'' oznacza kąt mierzony w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara od północy. Aby określić, w której ćwiartce geodezyjnego układu współrzędnych prostokątnych znajduje się ten azymut, należy zauważyć, że wartości azymutu powyżej 360° są często interpretowane poprzez odjęcie 360°. W naszym przypadku 375°55'60'' - 360° = 15°55'60''. Kąt ten jest zatem mierzony w kierunku wschodnim, co wskazuje na to, że znajduje się w pierwszej ćwiartce. Jednakże, z uwagi, że oszacowaliśmy to już na podstawie wartości kątowej i zrozumienia ćwiartek, 375°57'60'' przywraca nas do wartości, która jest w IV ćwiartce. Dlatego prawidłowa odpowiedź to IV. W praktyce azymut jest kluczowym elementem w nawigacji, geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne określenie kierunku ma fundamentalne znaczenie dla dokładności pomiarów i analiz przestrzennych. Standardy takie jak ISO 19111 definiują metody pomiaru i reprezentacji azymutów w kontekście systemów informacji geograficznej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz wartość współczynnika kierunkowego cosAA-B linii pomiarowej A-B, który jest stosowany do obliczenia współrzędnych punktu pomierzonego metodą ortogonalną.

ΔXA-B = 216,11 mΔYA-B = 432,73 mdA-B = 483,69 m

A. cosAA-B = 2,0024
B. cosAA-B = 0,4994
C. cosAA-B = 0,4468
D. cosAA-B = 2,2382
Wartość współczynnika kierunkowego cosAA-B = 0,4468 jest prawidłowa, ponieważ odpowiada stosunkowi przyrostu współrzędnych w osi X do długości linii pomiarowej A-B. W praktyce, współczynnik ten jest kluczowy w metodzie ortogonalnej, która jest szeroko stosowana w geodezji oraz inżynierii lądowej. Metoda ortogonalna polega na precyzyjnym pomiarze współrzędnych punktów, co jest istotne dla zapewnienia dokładności w planowaniu i realizacji projektów budowlanych. Użycie prawidłowego współczynnika kierunkowego jest fundamentem dla dalszych obliczeń, takich jak określenie położenia punktów w przestrzeni. Dobrze wykonane obliczenia pozwalają na uniknięcie błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w realizacji projektów. Standardy takie jak PN-EN ISO 17123-1:2010 określają metody pomiarowe, które powinny być przestrzegane, aby uzyskać wiarygodne wyniki. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika kierunkowego jest niezbędna dla profesjonalistów w tej dziedzinie.

Pytanie 26

Który południk jest osiowym w odwzorowaniu Gaussa-Krugera w systemie współrzędnych PL-2000?

A. 23°
B. 24°
C. 25°
D. 22°
Wybierając odpowiedzi 25°, 23° lub 22°, można wpaść w pułapkę pomylenia pojęcia południka osiowego z innymi aspektami układu współrzędnych. Południki te nie są przypadkowe i mają swoje konkretne umiejscowienie w kontekście odwzorowania Gaussa-Krugera. W przypadku układu PL-2000, południki te są precyzyjnie wyznaczone, aby zminimalizować zniekształcenia podczas przekształcania danych geograficznych na współrzędne prostokątne. Wybierając 25°, można założyć, że jest to bardziej na zachód, co może wprowadzać w błąd, ponieważ w rzeczywistości ten południk nie jest centralnym południkiem dla omawianego odwzorowania. Odpowiedź 23° i 22° również nie są prawidłowe dla obszaru Polski. Zasadniczo, każdy z tych błędnych wyborów może wynikać z nieporozumień dotyczących regionalnych układów odniesienia i ich zastosowania w praktyce geodezyjnej. Odpowiedzi te wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak zakładanie, że każdy południk reprezentuje równą wartość dla regionalnego odwzorowania, co jest mylne. W rzeczywistości, kluczowe jest zrozumienie koncepcji południka osiowego oraz jego wpływu na dokładność i efektywność odwzorowania, co jest podstawą skutecznego planowania przestrzennego i geodezyjnego.

Pytanie 27

Który z podanych rodzajów pomiarów powinien być użyty do określenia lokalizacji punktów kolejowej osnowy poziomej podstawowej, korzystając z globalnych systemów nawigacji satelitarnej (GNSS)?

A. Statyczny pomiar GPS
B. Pomiary w czasie rzeczywistym DGPS
C. RTK GPS
D. "Stop-and-go"
Kiedy analizujemy inne podejścia do pomiarów GNSS, takie jak stop-and-go, pomiary w czasie rzeczywistym DGPS, czy RTK GPS, musimy zrozumieć, że każde z tych rozwiązań ma swoje specyficzne zastosowania, które mogą nie być odpowiednie w kontekście wyznaczania położenia punktów kolejowej osnowy poziomej podstawowej. Stop-and-go polega na wykonywaniu pomiarów w dwóch trybach: statycznym i kinematycznym, co wprowadza elementy ruchu, przez co może nie zapewniać wymaganej stabilności danych. Pomiary w czasie rzeczywistym DGPS, choć mogą być przydatne w zastosowaniach wymagających szybkich wyników, nie osiągają tak wysokiej precyzji jak statyczny pomiar GPS, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań geodezyjnych, gdzie dokładność jest kluczowa. RTK GPS, który oferuje ekstremalnie dokładne dane w czasie rzeczywistym, również wymaga specjalnych warunków, takich jak bliskość stacji referencyjnej, co może być problematyczne w przypadku rozległej osnowy poziomej. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych metod zamiast statycznych pomiarów obejmują mylenie szybkości pomiarów z ich dokładnością oraz niedoszacowanie wpływu błędów systemowych na jakość danych. W kontekście budowy i utrzymania infrastruktury kolejowej, kluczowe jest podejście oparte na precyzyjnych pomiarach, co wyjaśnia, dlaczego statyczny pomiar GPS jest preferowaną metodą.

Pytanie 28

Który z dokumentów jest konieczny do zlokalizowania w terenie punktu osnowy geodezyjnej?

A. Dziennik pomiaru kątów osnowy
B. Dziennik pomiaru długości boków osnowy
C. Szkic polowy osnowy
D. Opis topograficzny punktu
Opis topograficzny punktu jest kluczowym dokumentem w geodezji, ponieważ zawiera szczegółowe informacje o lokalizacji i charakterystyce punktu osnowy geodezyjnej. Zazwyczaj obejmuje takie elementy jak współrzędne geograficzne, wysokość, otoczenie punktu oraz dostępność do niego. Dzięki temu geodeta, przebywając w terenie, może szybko zlokalizować punkt osnowy, co jest istotne przy wykonywaniu pomiarów. Przykładowo, w przypadku prowadzenia pomiarów dla celów projektowych, posiadanie opisu topograficznego pozwala na efektywne planowanie prac w terenie oraz minimalizowanie ryzyk związanych z błędami lokalizacyjnymi. W branży geodezyjnej stosuje się standardy, które wymagają, aby wszystkie punkty osnowy miały odpowiednio przygotowaną dokumentację, co podnosi jakość i dokładność przeprowadzanych pomiarów.

Pytanie 29

Jakim południkiem osiowym posługuje się odwzorowanie Gaussa-Krügera w systemie współrzędnych PL-2000?

A. 19º
B. 20º
C. 22º
D. 21º
Odpowiedź 21º jest poprawna, ponieważ w układzie współrzędnych PL-2000 południkom osiowym odwzorowania Gaussa-Krügera przypisane są specyficzne wartości, które odpowiadają określonym strefom. Południk 21º jest kluczowy dla strefy 3 tego odwzorowania, która obejmuje centralną część Polski. W praktyce, wiedza o południkach osiowych jest niezbędna przy tworzeniu map oraz w systemach informacji geograficznej (GIS), gdzie precyzyjne określenie lokalizacji jest kluczowe. Standardy kartograficzne, takie jak PN-EN ISO 19111, podkreślają znaczenie dokładnych odwzorowań i stosownych współrzędnych w procesie mapowania, co sprawia, że umiejętność ich wykorzystania jest niezbędna w pracy geodetów i kartografów. Ponadto, w kontekście planowania przestrzennego i analizy danych geograficznych, znajomość stref odwzorowania pozwala na lepsze zrozumienie i analizę zjawisk przestrzennych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Danymi źródłowymi numerycznymi wykorzystywanymi do generowania mapy numerycznej nie są

A. bezpośrednie pomiary geodezyjne
B. wywiady branżowe
C. zdjęcia fotogrametryczne
D. zdigitalizowane mapy
Inne odpowiedzi, które podałeś, dotyczą metod zbierania danych, które są bardzo ważne przy tworzeniu map numerycznych. Zdjęcia fotogrametryczne używają technologii obrazowania, żeby zebrać informacje o terenie i tworzyć szczegółowe modele. Często się je stosuje w geodezji, bo można szybko zyskać dużo danych. Digitalizowanie map jest równie istotne, bo zmienia stare mapy papierowe na cyfrowe i umożliwia ich lepszą analizę. Pomiary geodezyjne dają najbardziej dokładne dane lokalizacyjne, które są kluczowe do tworzenia dokładnej mapy. Używa się do tego sprzęt geodezyjny, jak teodolity czy tachimetry. Często ludzie myślą, że wywiady branżowe mogą zastąpić te metody, ale to nie jest prawda. Wywiady są bardziej pomocne w zbieraniu danych jakościowych, a nie liczbowych. Ważne jest, żeby rozumieć różnicę między rodzajami danych, żeby dobrze korzystać z różnych źródeł informacji w geodezji i kartografii.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jeśli pomiar na łacie niwelacyjnej w kierunku wstecznym wyniósł 3549, a na łacie w kierunku przednim 0506, jaka jest różnica wysokości na pozycji niwelatora?

A. -4,055 m
B. +3,043 m
C. -3,043 m
D. +4,055 m
Odpowiedź +3,043 m jest poprawna, ponieważ obliczenie różnicy wysokości na stanowisku niwelatora opiera się na zasadzie, że różnica ta jest równa odczytowi na łacie wstecz minus odczytowi na łacie w przód. W tym przypadku, mamy 3549 mm (odczyt wstecz) minus 0506 mm (odczyt w przód). Wykonując to obliczenie: 3549 - 506 = 3043 mm. Przekształcając milimetry na metry, otrzymujemy 3,043 m, co oznacza, że niwelator znajdował się na wyższej wysokości względem łaty w przód. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w geodezji i budownictwie, gdyż pozwalają na precyzyjne ustalanie różnic wysokości, co jest niezbędne przy wyznaczaniu poziomów budynków, dróg czy innych konstrukcji. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, ważne jest również, aby przed przystąpieniem do pomiarów sprawdzić kalibrację sprzętu, aby zapewnić dokładność wyników pomiarów.

Pytanie 35

Wysokość anteny odbiorczej przed oraz po zakończeniu sesji pomiarowej przy użyciu metody precyzyjnego pozycjonowania z zastosowaniem GNSS powinna być określona z dokładnością wynoszącą

A. 0,001 m
B. 0,004 m
C. 0,01 m
D. 0,02 m
Odpowiedź 0,01 m jest prawidłowa, ponieważ w kontekście precyzyjnego pozycjonowania GNSS, precyzja ustaleń dotyczących wysokości anteny odbiornika jest kluczowa dla uzyskania dokładnych wyników. Standardy pomiarowe, takie jak te określone przez IGS (International GNSS Service), wskazują, że dokładność pomiarów wysokości powinna wynosić co najmniej 0,01 m w przypadku dokładnych aplikacji, takich jak geodezja czy monitoring deformacji terenu. Przykładowo, w projektach budowlanych, gdzie precyzyjne pomiary wysokości mają kluczowe znaczenie dla stabilności konstrukcji, ustalanie wysokości anteny z dokładnością 0,01 m pozwala na minimalizację błędów, co przekłada się na wyższą jakość wykonania oraz bezpieczeństwo obiektów. Tego typu precyzja jest również kluczowa w aplikacjach związanych z systemami nawigacyjnymi oraz w badaniach geofizycznych, gdzie nawet najdrobniejsze różnice w wysokości mogą wpływać na wyniki analiz. Zatem, 0,01 m jest standardem, który zapewnia wystarczającą dokładność dla większości zastosowań związanych z GNSS.

Pytanie 36

Do oznaczania lokalizacji punktów sytuacyjnej osnowy geodezyjnej na twardych nawierzchniach dróg i chodników należy użyć

A. słup granitowy
B. palik drewniany
C. bolec żelazny
D. słup betonowy
Bolec żelazny jest właściwym rozwiązaniem do oznakowania położenia punktów sytuacyjnej osnowy pomiarowej na utwardzonych nawierzchniach jezdni i chodników z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, jego solidna konstrukcja zapewnia trwałość oraz stabilność, co jest kluczowe w kontekście długotrwałych pomiarów geodezyjnych. Dzięki swojej metalowej formie, bolec żelazny jest odporny na warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia mechaniczne, co czyni go idealnym narzędziem w terenie. Przykładowo, w praktyce geodezyjnej, bolece żelazne są często stosowane do wyznaczania punktów kontrolnych, które są niezbędne podczas budowy dróg oraz innych obiektów infrastrukturalnych. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk, zaleca się, aby punkty te były dobrze widoczne i łatwo dostępne, co w przypadku bolców żelaznych jest zapewnione poprzez ich odpowiednią wysokość i umiejscowienie. Dodatkowo, ich instalacja nie wymaga skomplikowanych procedur, co przyspiesza proces oznakowania i umożliwia szybkie przystąpienie do dalszych prac pomiarowych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.