Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:29
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 08:56

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorca, który rozlicza się z podatku dochodowego za pomocą karty podatkowej, zobowiązany jest do złożenia w urzędzie skarbowym formularza PIT-16A Deklaracja o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej za poszczególne miesiące roku podatkowego, najpóźniej do

A. 31 marca roku następującego po roku podatkowym

B. końca lutego roku następującego po roku podatkowym

C. 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym

D. końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym

Wielu przedsiębiorców może mylnie przyjąć, że terminy składania deklaracji podatkowych są elastyczne lub mogą być dostosowywane w zależności od indywidualnych potrzeb. Z tego powodu wybór daty późniejszej niż 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym, jak np. 31 marca czy końcówka lutego, jest błędny. Niezrozumienie terminów może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak naliczenie odsetek za zwłokę czy kara finansowa, co w dłuższej perspektywie wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa. Warto zauważyć, że przepisy prawa podatkowego są ściśle regulowane i terminy te mają na celu nie tylko utrzymanie porządku w kwestiach podatkowych, ale również ułatwienie urzędnikom skarbowym monitorowania i kontrolowania zobowiązań podatkowych. Niezłożenie deklaracji w terminie może być również interpretowane jako brak współpracy z organami podatkowymi, co może negatywnie wpłynąć na przyszłe relacje z urzędami. Dobrą praktyką jest także przypominanie sobie o tych terminach z odpowiednim wyprzedzeniem oraz zaplanowanie czasu na przygotowanie i złożenie niezbędnych dokumentów. Edukacja w zakresie obowiązków podatkowych jest kluczowa dla każdego przedsiębiorcy, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek oraz potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 2

W hurtowni budowlanej TINO sp. z o.o. podczas inwentaryzacji odkryto brak 30 m2 dachówki, której koszt zakupu wynosi 30 zł/m2. Marża ze sprzedaży wynosi 20% ceny zakupu. Brak ten został uznany za winę pracownika. Jaką kwotą braków zostanie obciążony pracownik?

A. 1 080 zł

B. 1 140 zł

C. 900 zł

D. 960 zł

Aby obliczyć kwotę niedoboru, którą zostanie obciążony pracownik, należy najpierw ustalić całkowity koszt niedoboru dachówki. Koszt zakupu dachówki wynosi 30 zł za m2, a niedobór wynosi 30 m2, co daje 30 m2 * 30 zł/m2 = 900 zł. Następnie, aby uwzględnić marżę, która wynosi 20% ceny zakupu, należy dodać tę marżę do kosztu zakupu. Marża wynosi 20% z 900 zł, co daje 180 zł (0,2 * 900 zł). Dlatego całkowita kwota, która obciąży pracownika, wyniesie 900 zł + 180 zł = 1080 zł. W praktyce, w sytuacjach związanych z niedoborami, istotne jest przestrzeganie procedur związanych z inwentaryzacją oraz odpowiedzialnością pracowników, co zapewnia prawidłowe zarządzanie kosztami i minimalizuje straty.

Pytanie 3

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. ocena swoich zasobów i umiejętności

B. określenie celów firmy

C. rozpoznanie problemów

D. analiza środowiska konkurencyjnego

Ustalenie celów przedsiębiorstwa jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie planowania strategicznego. Cele powinny być zgodne z misją organizacji oraz jej wizją na przyszłość. Poprzez ustalanie celów możliwe jest wyznaczenie konkretnych kierunków działania oraz mierników sukcesu. Przykładem może być przedsiębiorstwo, które planuje zwiększenie swojej obecności na rynku o 20% w ciągu najbliższych trzech lat. Taki cel wymaga zidentyfikowania odpowiednich strategii, takich jak rozwój produktów, ekspansja geograficzna czy poprawa jakości usług. W praktyce, efektywne ustalanie celów opiera się na metodologii SMART, która zakłada, że cele powinny być: konkretne (Specific), mierzalne (Measurable), osiągalne (Achievable), realistyczne (Relevant) oraz określone w czasie (Time-bound). Właściwie zdefiniowane cele pozwalają nie tylko na skuteczne planowanie, ale także na motywowanie zespołu oraz monitorowanie postępów. Przykłady standardów, które wspierają ustalanie celów, obejmują normy ISO 9001 dotyczące zarządzania jakością, gdzie jasno określone cele są fundamentem ciągłego doskonalenia procesów.

Pytanie 4

Decyzję dotyczącą zatwierdzenia sprawozdania finansowego firmy za miniony rok obrotowy podejmuje

A. zarząd

B. komisja rewizyjna

C. walne zgromadzenie akcjonariuszy

D. rada nadzorcza

Zarząd zajmuje się codziennym prowadzeniem spółki i przygotowuje sprawozdania finansowe, ale nie ma możliwości ich zatwierdzenia. Często ludzie myślą, że to zarząd decyduje o tym, ale jest w tym pewne zamieszanie. Rada nadzorcza, która ma dbać o interesy akcjonariuszy, nadzoruje działania zarządu, ale też nie zatwierdza sprawozdań. Jej rola to bardziej rekomendowanie, a nie podejmowanie decyzji. Jeśli spółka ma komisję rewizyjną, to ona sprawdza, czy sprawozdania są zgodne z przepisami, ale również nie podejmuje decyzji. Dlatego ważne jest, by zrozumieć, że zatwierdzanie sprawozdań jest tylko w rękach walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Rozumienie tej struktury jest istotne dla tego, jak zarządza się i nadzoruje spółki oraz dla przejrzystości w relacjach między akcjonariuszami a zarządem.

Pytanie 5

Która firma jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych niezależnie od osiąganych przychodów?

A. Spółka jawna

B. Spółka akcyjna

C. Spółka cywilna

D. Spółka partnerska

Spółka akcyjna ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych niezależnie od osiąganych przychodów, ponieważ jest to forma organizacyjno-prawna, która wiąże się z dużą odpowiedzialnością kapitałową oraz złożonością operacji finansowych. Z perspektywy prawa, zgodnie z ustawą o rachunkowości, spółki akcyjne są zobowiązane do stosowania pełnej księgowości. Pełna księgowość zapewnia szczegółowe rejestrowanie wszystkich operacji gospodarczych, co jest niezbędne dla transparentności finansowej, a także dla ochrony interesów akcjonariuszy. Przykładem może być firma, która pozyskuje kapitał poprzez emisję akcji. Z tego powodu istotne jest prowadzenie precyzyjnej dokumentacji finansowej, aby umożliwić inwestorom dokładną ocenę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych. Ponadto, spółki akcyjne podlegają szczególnym regulacjom dotyczącym sprawozdawczości finansowej, co dodatkowo podkreśla znaczenie prowadzenia szczegółowych ksiąg rachunkowych.

Pytanie 6

Rozpoczęcie analizy ekonomicznej polega na

A. określeniu przedmiotu badań

B. sformułowaniu wstępnej diagnozy

C. ustaleniu działań korekcyjnych

D. wyborze kryteriów oceny

Najpierw powinniśmy ustalić działania naprawcze i postawić wstępną diagnozę, ale nie przed zdefiniowaniem przedmiotu badawczego. Kiedy wybieramy działania naprawcze, musimy mieć jakieś pojęcie o problemie, a to nie idzie w parze z brakiem analizy. Wiesz, to klasyczny błąd myślowy, gdzie podejmuje się decyzje, nie mając pełnego obrazu sytuacji. Wybór kryteriów oceny jest też wtórny wobec tego, co chcemy ocenić. Te kryteria powinny odpowiadać temu, co wcześniej zbadaliśmy. A postawienie wstępnej diagnozy? To też wymaga wcześniejszego zrozumienia. Jak nie określimy, co badamy, to nasze diagnozy będą tylko przypuszczeniami, a to może prowadzić do błędnych wniosków. Dlatego warto najpierw dokładnie określić, co chcemy badać, zanim ruszymy z kolejnymi krokami w analizie. To jest według mnie kluczowe w analizie ekonomicznej.

Pytanie 7

Kto rozstrzyga spory dotyczące roszczeń wynikających ze stosunku pracy?

A. sądy administracyjne

B. sądy pracy

C. urzędnicy inspektoratu pracy

D. sądy gospodarcze

Sądy pracy są specjalistycznymi jednostkami w polskim systemie wymiaru sprawiedliwości, które zajmują się rozstrzyganiem sporów dotyczących roszczeń ze stosunku pracy. Prawidłowość tej odpowiedzi wynika z tego, że sądy pracy mają kompetencje do rozpatrywania spraw związanych z zatrudnieniem, w tym kwestii dotyczących wynagrodzeń, wypowiedzeń umów o pracę oraz innych roszczeń pracowniczych. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik wnosi sprawę do sądu o niewypłacone wynagrodzenie; decyzja sądu pracy będzie istotna dla ochrony praw pracownika. Zgodnie z Kodeksem pracy, sądy pracy są również odpowiedzialne za ustalanie zasadności zwolnienia oraz ochronę praw osób zatrudnionych. Ponadto, sądy pracy stosują odpowiednie procedury i normy, co zapewnia sprawiedliwe i obiektywne rozstrzyganie sporów. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują mediacje oraz próby polubownego rozwiązania sporów przed skierowaniem sprawy do sądu, co może przyczynić się do szybszego i mniej stresującego rozwiązania konfliktu.

Pytanie 8

Marża hurtowa dla produktu X wynosi 1 950,00 zł, co odpowiada 30% ceny hurtowej netto tego produktu. Oblicz wartość hurtową netto towaru X.

A. 2 535,00 zł

B. 8 450,00 zł

C. 4 550,00 zł

D. 6 500,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich prowadzi do błędnych wniosków opartych na nieprawidłowych obliczeniach dotyczących marży hurtowej. W przypadku odpowiedzi 2 535,00 zł, błędne rozumienie polega na tym, że można przeprowadzić kalkulację, która nie uwzględnia poprawnego przeliczenia procentowego. Na przykład, zakładając, że cena hurtowa netto jest równa marży, co jest błędem. Odpowiedź 4 550,00 zł wydaje się atrakcyjna, ale jest oparta na założeniu, że cena hurtowa netto jest znacznie niższa niż w rzeczywistości, co również prowadzi do zaniżenia wartości marży. Natomiast 8 450,00 zł jest wynikiem pomyłek w obliczeniach matematycznych, gdzie ktoś mógł błędnie przyjąć, że marża ma być większa od ceny hurtowej netto, co jest sprzeczne z definicją marży jako wartości, która powinna być mniejsza od ceny. W takiej sytuacji kluczowe jest zrozumienie, że marża jest zawsze wartością wyrażoną jako procent ceny, a nie kategorią samodzielną. Dlatego umiejętność poprawnego przeliczania wartości marży na cenę hurtową netto jest niezbędna w kontekście całej działalności handlowej, co powinno być podstawą w każdej strategii cenowej i finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto za listopad Marcina Janika zatrudnionego w systemie czasowo-prowizyjnym, jeśli obrót sklepu za listopad wyniósł 40 000,00 zł.

Składniki wynagrodzenia Marcina Janika
Płaca zasadnicza	3 000,00 zł
Dodatek funkcyjny	10%
Prowizja od wartości sprzedaży	1%

A. 3 430,00 zł

B. 3 330,00 zł

C. 3 340,00 zł

D. 3 700,00 zł

Obliczenia wynagrodzenia brutto mogą być mylące, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych składników. Często występującym błędem jest pomijanie dodatków funkcyjnych, które w wielu firmach stanowią istotną część wynagrodzenia. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących wysokości płacy zasadniczej, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia. Na przykład, jeśli ktoś zakłada, że płaca zasadnicza jest znacznie wyższa niż w rzeczywistości, może uzyskać nieprawidłowy wynik, który nie uwzględnia realiów rynkowych oraz standardów wynagrodzeń w branży. Dodatkowo, mylenie prowizji z innymi formami wynagrodzenia może prowadzić do błędnych obliczeń. W przypadku Marcina, całkowity obrót sklepu i wynikająca z tego prowizja są kluczowymi elementami kalkulacji. Jeśli ktoś błędnie obliczy prowizję, na przykład zakładając, że wynosi ona 2% zamiast 1%, wynagrodzenie brutto będzie zawyżone. Tego rodzaju błędy często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu wynagrodzenia oraz niepoprawnego podejścia do analizy danych. Zrozumienie struktury wynagrodzenia i umiejętność poprawnego przeliczenia składników są kluczowe dla uzyskania właściwego wyniku.

Pytanie 10

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że liczba zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty wynosi

Liczba pracowników	Wymiar etatu
18	½
20	¼
30	1
16	¾

A. 84 pracowników.

B. 56 pracowników.

C. 30 pracowników.

D. 21 pracowników.

Zgadza się, poprawna odpowiedź to 56 pracowników. Wiesz, przy takich obliczeniach zawsze trzeba pamiętać o tym, jak wygląda wymiar etatów. Nie każdy pracownik musi być na pełnym etacie, a te różnice trzeba zsumować. Często w praktyce wygląda to tak, że dla każdej grupy pracowników mnożymy ich liczbę przez ich wymiar etatu, a potem dodajemy wszystko do kupy. To daje nam dokładniejszy obraz tego, ilu naprawdę mamy pełnych etatów. Warto znać takie podejście, bo pomaga lepiej zarządzać zasobami ludzkimi i planować zatrudnienie.

Pytanie 11

Jaką strategię powinno przyjąć przedsiębiorstwo, które chce zwiększyć sprzedaż wcześniej wprowadzonego produktu na dotychczasowym rynku?

A. Zbierania "śmietanki z rynku"

B. Penetracji rynku

C. Maksymalizacji bieżących zysków

D. Lidera w jakości

Wybór innych strategii, takich jak lidera w jakości, zbierania 'śmietanki z rynku' czy maksymalizacji bieżących zysków, może prowadzić do nietrafnych decyzji w kontekście zwiększenia sprzedaży na dotychczasowym rynku. Strategia lidera w jakości zakłada, że przedsiębiorstwo koncentruje się na dostarczaniu produktów najwyższej jakości, co może skutkować wyższymi cenami i ograniczeniem bazy klientów, zwłaszcza w segmentach wrażliwych na cenę. Aby ta strategia była skuteczna, należy posiadać silną markę oraz unikalne cechy produktów, co nie zawsze przekłada się na zwiększenie sprzedaży w krótkim okresie. Zbieranie 'śmietanki z rynku' odnosi się do strategii, która polega na targetowaniu najbardziej zyskownych segmentów klientów, co również może prowadzić do zaniedbania innych grup odbiorców i ograniczenia potencjalnego wzrostu sprzedaży. Taka strategia jest zazwyczaj stosowana w dojrzałych rynkach z wysoką konkurencją, gdzie kluczowe jest maksymalizowanie zysków na wybranych segmentach, ale może nie sprzyjać ekspansji. Maksymalizacja bieżących zysków, chociaż może wydawać się atrakcyjna w krótkim okresie, często prowadzi do rezygnacji z długoterminowego rozwoju i inwestycji w innowacje, co jest niezbędne dla utrzymania konkurencyjności. Łącząc te elementy, można zauważyć, że każda z tych strategii ma swoje ograniczenia i niekoniecznie skupia się na efektywnym zwiększaniu sprzedaży w danym segmencie rynku, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście postawionego pytania.

Pytanie 12

Uproszczone bilanse jednostki gospodarczej sporządzone na dzień 31 grudnia 2007 r. i 2008 r. przedstawiają się jak poniżej. W roku 2008 wskaźnik ogólnego zadłużenia wynosi

AKTYWA	Rok 2007	Rok 2008	PASYWA	Rok 2007	Rok 2008
I. Aktywa trwałe	40 000,-	30 000,-	I. Kapitał własny	20 000,-	20 000,-
II. Aktywa obrotowe	60 000,-	70 000,-	II. Zobowiązania	80 000,-	80 000,-
Suma bilansowa	100 000	100 000	Suma bilansowa	100 000	100 000

A. 0,3 i oznacza spadek samodzielności finansowej firmy w stosunku do roku ubiegłego.

B. 4 i oznacza umocnienie pozycji finansowej firmy w stosunku do roku ubiegłego.

C. 0,8 i oznacza, że nie zmieniło się zadłużenie firmy w stosunku do roku ubiegłego.

D. 0,5 i oznacza, że nastąpiło zwiększenie zaangażowania kapitałów obcych w stosunku do roku ubiegłego.

Wskaźnik ogólnego zadłużenia jest istotnym narzędziem do oceny struktury finansowej firmy. W przypadku zaproponowanych odpowiedzi, pojawiają się typowe nieporozumienia dotyczące interpretacji wskaźników finansowych. Odpowiedzi sugerujące, że wskaźnik ogólnego zadłużenia wynosi 0,3 lub 4, nie są związane z rzeczywistością analizy finansowej. Wskaźnik 0,3 sugerowałby, że tylko 30% aktywów jest finansowanych przez zobowiązania, co nie jest zgodne z podanymi danymi. Z kolei wskaźnik 4 wskazywałby na ekstremalny poziom zadłużenia, co w praktyce oznaczałoby, że firma ma cztery razy więcej zobowiązań niż aktywów, co jest sytuacją krytyczną i nie do zaakceptowania w zarządzaniu ryzykiem finansowym. Takie interpretacje mogą wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad finansów, jako że każdy wskaźnik powinien być kontekstualizowany w odniesieniu do branży oraz specyficznych warunków rynkowych. Dodatkowo, błędne interpretacje związane z zadłużeniem mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji inwestycyjnych oraz mylnych wniosków na temat stanu finansowego przedsiębiorstwa. W praktyce, podczas oceny wskaźników zadłużenia, kluczowe jest porównanie ich z normami branżowymi oraz analizowanie ich w kontekście długoterminowych trendów oraz polityki finansowej firmy. Tylko w ten sposób można uzyskać pełny obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 13

Jaką metodą ochrony środowiska naturalnego jest ograniczenie zużycia surowców naturalnych oraz redukcja ilości odpadów?

A. reeksport

B. restrukturyzacja

C. redukcja

D. recykling

Recykling to naprawdę ważny temat, jeśli chodzi o ochronę naszej planety. To nic innego jak przetwarzanie odpadów, żeby znów mogły być użyte. Dzięki temu oszczędzamy surowce naturalne, co jest mega istotne, szczególnie teraz, gdy wszyscy mówimy o zrównoważonym rozwoju. Na przykład, przetwarzanie plastiku pozwala na produkcję nowych rzeczy, jak butelki czy nawet ubrania. Wiesz, według normy ISO 14021, recykling powinien być częścią strategii zarządzania odpadami, żeby zmniejszyć negatywny wpływ na środowisko. Wiele krajów, w tym w Europie, wprowadza różne regulacje, żeby promować recykling, na przykład dyrektywy dotyczące odpadów opakowaniowych. Dlatego właściwe segregowanie śmieci i edukacja w tym zakresie to kluczowe sprawy, żeby recykling działał. Dodatkowo, recykling pomaga zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych, bo często przetwarzanie materiałów generuje mniej zanieczyszczeń niż wydobycie nowych surowców. Z mojego doświadczenia, im więcej wiemy o recyklingu, tym lepiej potrafimy z niego korzystać, a to naprawdę może zmienić coś w naszej codzienności.

Pytanie 14

W jakim momencie, zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do uznania za nieważną karę porządkową nałożoną na pracownika oraz do usunięcia z jego akt osobowych kopii zawiadomienia o ukaraniu?

A. Po roku nienagannej pracy

B. Z dniem 1 stycznia roku następnego po nałożeniu kary

C. Po upływie dwóch lat od daty nałożenia nagany

D. W momencie rozwiązania umowy o pracę

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne momenty, w których pracodawca powinien uznać karę porządkową za niebyłą, może wynikać z nieporozumień dotyczących przepisów Kodeksu pracy. Odpowiedź sugerująca, że kara porządkowa jest uznawana za niebyłą po dwóch latach od daty udzielenia nagany, jest niezgodna z obowiązującymi regulacjami. Przepisy nie przewidują tak długiego okresu bezpośrednio w kontekście kar porządkowych, co może prowadzić do błędnych wniosków. Z kolei stwierdzenie, że kara jest uznawana za niebyłą z dniem rozwiązania stosunku pracy, również jest mylące, ponieważ dotyczy to sytuacji, gdzie pracodawca nie ma obowiązku przechowywania takich dokumentów po ustaniu zatrudnienia, a nie zniesienia samej kary. Odpowiedź zakładająca, że kara zostaje unieważniona z dniem 1 stycznia następnego roku po nałożeniu kary, także nie ma podstaw w przepisach. Z perspektywy prawnej, to pracownik, a nie data kalendarzowa, jest kluczowym elementem w ocenie, czy kara powinna zostać usunięta z akt. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegółowe regulacje dotyczące czasu, który musi upłynąć, aby kara uznana została za niebyłą, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dokumentacją pracowniczą.

Pytanie 15

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższą wydajność.

Wyszczególnienie	Produkcja wyrobów gotowych w tonach	Liczba zatrudnionych pracowników
I kwartał	28	7
II kwartał	24	6
III kwartał	18	8
IV kwartał	25	5

A. W pierwszym kwartale.

B. W trzecim kwartale.

C. W drugim kwartale.

D. W czwartym kwartale.

Wybór odpowiedzi dotyczących innych kwartałów może wynikać z niepełnego zrozumienia metody obliczania wydajności. Wydajność to wskaźnik, który powinien być analizowany na podstawie dokładnych danych, a nie tylko intuicyjnych przypuszczeń. Wybór drugiego, pierwszego lub trzeciego kwartału na pewno nie jest trafny, ponieważ nie przedstawiają one najwyższej wartości wydajności. Często pojawia się błąd myślowy polegający na porównywaniu jedynie wartości produkcji bez uwzględnienia liczby pracowników, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, jeżeli produkcja w drugim kwartale wzrosła, ale liczba zatrudnionych pracowników również rosła w tym samym czasie, może to prowadzić do obniżenia wydajności na pracownika. To rozumowanie nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest wydajność jednostkowa, co jest niezwykle istotne w kontekście analizy efektywności operacyjnej. Przy planowaniu produkcji i zatrudnienia, kluczowe jest, aby kierować się danymi o wydajności, które pomagają w identyfikacji obszarów do poprawy oraz w podejmowaniu strategicznych decyzji. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na konieczność szerszej analizy danych i wyciąganie wniosków na podstawie kompletnych informacji.

Pytanie 16

Jakie dokumenty dotyczące pracownika, który został zwolniony, pracodawca musi przechowywać najdłużej po zakończeniu stosunku pracy?

A. Rejestry czasu pracy

B. Podania o urlop

C. Akta pracownicze

D. Wnioski o pomoc socjalną

Akta osobowe pracowników są dokumentami, które pracodawca jest zobowiązany przechowywać najdłużej po ustaniu stosunku pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, pracodawcy muszą przechowywać akta osobowe przez okres 50 lat od daty rozwiązania umowy o pracę. Akta te zawierają kluczowe informacje dotyczące pracownika, takie jak dokumenty potwierdzające przebieg zatrudnienia, umowy, a także dane osobowe. Ich archiwizacja jest ważna nie tylko dla celów ewentualnych kontroli przez organy nadzoru, ale także w przypadku konieczności weryfikacji historii zatrudnienia przez byłego pracownika, co może mieć znaczenie na przykład przy ubieganiu się o emeryturę. Przechowywanie akt osobowych zgodnie z przepisami prawa jest zatem istotnym elementem odpowiedzialnego zarządzania zasobami ludzkimi oraz przestrzegania zasad ochrony danych osobowych, co podkreśla znaczenie wdrażania polityki archiwizacji w organizacji.

Pytanie 17

Grupa doradców podatkowych zamierza wspólnie prowadzić działalność gospodarczą. Jaką formę spółki powinni wybrać, aby nie odpowiadać za długi spółki wynikające z działalności wolnego zawodu wykonywanej przez innych wspólników?

A. Spółkę partnerską

B. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Spółkę komandytową

D. Spółkę jawną

Wybór innej formy organizacyjnej, takiej jak spółka jawna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka komandytowa, wiąże się z poważnymi konsekwencjami odnośnie odpowiedzialności za zobowiązania. Spółka jawna, mimo swojej prostoty i przejrzystości w zarządzaniu, nie ogranicza odpowiedzialności wspólników. Wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki, co oznacza, że jeśli jeden z nich zaciągnie dług, pozostali również mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności. To stawia doradców podatkowych w niekorzystnej sytuacji, jeśli na przykład jeden z nich popełni błąd w doradztwie, skutkujący dużymi stratami finansowymi. W przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, choć wspólnicy są chronieni przed osobistą odpowiedzialnością za długi firmy, to jednak nie jest ona dedykowana dla wolnych zawodów i może stwarzać dodatkowe formalności oraz utrudnienia w jej prowadzeniu. Z kolei spółka komandytowa, w której jeden ze wspólników odpowiada za zobowiązania tylko do wysokości wniesionego wkładu, a komplementariusze odpowiadają całym swoim majątkiem, również nie odpowiada na potrzeby doradców podatkowych, ponieważ wiąże się z podziałem ról, co może być nieadekwatne wobec wymagań współpracy w wolnym zawodzie. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do niepotrzebnego ryzyka oraz komplikacji prawnych i finansowych, dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej z tych form przed podjęciem decyzji.

Pytanie 18

Roczne raporty finansowe powinny być przechowywane

A. w okresie ustalonym przez kierownika archiwum

B. co najmniej przez 1 rok

C. przez 5 lat

D. na stałe

Przechowywanie rocznych sprawozdań finansowych tylko przez rok to naprawdę zły pomysł. Jak się je trzyma tak krótko, to można stracić ważne dane, które mogą być potrzebne w audytach czy rozliczeniach z urzędami skarbowymi. Ustawa mówi, że firmy muszą mieć dokumenty księgowe przez co najmniej 5 lat, więc sprawozdania finansowe powinny być trzymane jeszcze dłużej. A jeśli ktoś myśli, że wystarczy je przechować przez 5 lat, to jest w błędzie – powinny być archiwizowane na stałe, bo mają ogromne znaczenie historyczne i analityczne. Dobre przechowywanie dokumentów finansowych jest kluczowe dla zabezpieczenia interesów firmy. Jak się to zrobi źle, mogą się pojawić poważne problemy, zwłaszcza w razie sporów czy kontroli skarbowych. Ignorowanie potrzeby trwałego trzymania sprawozdań może prowadzić do fałszywych przekonań, że można je usuwać po krótkim czasie, a to nie jest zgodne z dobrymi praktykami.

Pytanie 19

Korzystając z tabeli kalkulacyjnej, wskaż przedsiębiorstwo, w którym koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego jest najwyższy.

Pozycje kalkulacyjne	Przedsiębiorstwo A.	Przedsiębiorstwo B.	Przedsiębiorstwo C.	Przedsiębiorstwo D.
Materiały bezpośrednie	12 000 zł	15 000 zł	14 000 zł	13 000 zł
Płace bezpośrednie	9 000 zł	10 000 zł	12 000 zł	10 000 zł
Razem koszty bezpośrednie	21 000 zł	25 000 zł	26 000 zł	23 000 zł
Koszty wydziałowe	4 000 zł	5 000 zł	2 000 zł	3 000 zł
Koszt wytworzenia wyrobów gotowych	25 000 zł	30 000 zł	28 000 zł	26 000 zł
Ilość wyprodukowanych wyrobów gotowych	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybór odpowiedzi A, C lub D wskazuje na niepełne zrozumienie mechanizmów obliczania kosztów produkcji. Często błąd ten wynika z pomylenia kosztów całkowitych z kosztami jednostkowymi, co prowadzi do fałszywych wniosków. Na przykład, przedsiębiorstwa mogą mieć wysokie koszty całkowite, ale niski koszt jednostkowy, jeżeli ich produkcja jest na wystarczająco dużą skalę. Ponadto, brak analizy poszczególnych elementów kosztowych, takich jak surowce, wynagrodzenia czy koszty stałe, może prowadzić do mylnych interpretacji. W praktyce, koszty produkcji powinny być analizowane za pomocą wskaźników takich jak koszt jednostkowy, który uwzględnia zarówno zmienne, jak i stałe koszty. Kolejnym częstym błędem jest przyjmowanie, że najwyższy koszt produkcji zawsze przekłada się na lepszą jakość produktu, co nie zawsze jest prawdą. Wysokie koszty mogą wynikać z nieefektywnych procesów produkcyjnych, co z kolei wpływa na rentowność. W związku z tym kluczowe jest nie tylko zrozumienie wartości kosztów, ale także umiejętność ich krytycznej analizy oraz zastosowanie odpowiednich narzędzi do monitorowania i optymalizacji kosztów, takich jak analiza ABC czy zarządzanie jakością w myśl standardów ISO.

Pytanie 20

W rachunku bilansowym firmy produkcyjnej wyroby gotowe są wyceniane na poziomie

A. kosztu bezpośredniego

B. produkcji kosztu przerobu

C. całkowitego kosztu własnego

D. rzeczywistego kosztu wytworzenia

Wycena wyrobów gotowych w bilansie przedsiębiorstwa na poziomie kosztów bezpośrednich, produkcyjnego kosztu przerobu czy całkowitego kosztu własnego wprowadza błędne założenia, które mogą prowadzić do nieprawidłowych ocen rentowności działalności. Koszt bezpośredni odnosi się jedynie do bezpośrednich wydatków związanych z produkcją, takich jak materiały i robocizna, nie uwzględniając dodatkowych kosztów pośrednich, które są istotne dla prawidłowego obrazu finansowego. Produkcyjny koszt przerobu koncentruje się na kosztach przetwarzania materiałów, ignorując inne istotne wydatki. Całkowity koszt własny z kolei może obejmować również koszty administracyjne i sprzedażowe, które nie mają związku z procesem produkcji. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do niedoszacowania kosztów produkcji, co w konsekwencji wpływa na błędne decyzje dotyczące cenowania produktów oraz alokacji zasobów. Kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa stosowały metody wyceny oparte na rzeczywistych kosztach wytworzenia, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz zasadami rachunkowości zarządczej, zapewniając tym samym rzetelną podstawę do analizy i podejmowania decyzji. Niewłaściwe podejście do wyceny może prowadzić do nieefektywności operacyjnej oraz strat finansowych, co podkreśla znaczenie znajomości i stosowania właściwych metod rachunkowości w praktyce biznesowej.

Pytanie 21

W sklepie zmniejszono cenę ekspresów do kawy o 25%. Jaką kwotę trzeba obecnie zapłacić za dwa ekspresy, jeśli przed obniżką cena jednego wynosiła 400 zł?

A. 100 zł

B. 300 zł

C. 200 zł

D. 600 zł

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych często wynika z błędnego rozumienia pojęcia procentów i rabatów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 200 zł, 100 zł czy 300 zł sugerują, że nie uwzględniono prawidłowego obliczenia rabatu. W przypadku 200 zł, ktoś mógł błędnie założyć, że obniżona cena dwóch ekspresów to połowa ceny jednego, co jest mylne, ponieważ rabat dotyczy całkowitej kwoty, a nie jednostkowej. W przypadku 100 zł, błąd polegał na zrozumieniu, że tyle wynosi nowa cena jednego ekspresu po rabacie, co jest sprzeczne z rzeczywistym obliczeniem. Odpowiedź 300 zł wydaje się bliska, ale odnosi się tylko do ceny jednego ekspresu po obniżce, natomiast pytanie dotyczyło dwóch. Te błędy myślowe ukazują, jak ważne jest zrozumienie nie tylko samego procesu obliczeń, ale i kontekstu problemu. Zastosowanie matematyki w praktyce, w tym umiejętność obliczania rabatów, jest kluczowe w życiu codziennym oraz w sektorach takich jak marketing i sprzedaż, gdzie podejmowanie decyzji opartych na analizie cen jest codziennością.

Pytanie 22

Podmiot gospodarczy prowadzący pełną księgowość ma obowiązek przechowywać swoje księgi oraz dokumenty z nimi związane przez czas

A. trzech lat

B. dwóch lat

C. jednego roku

D. pięciu lat

Odpowiedź "pięciu lat" jest zgodna z przepisami prawa, które stanowią, że jednostki gospodarcze prowadzące pełną rachunkowość zobowiązane są do przechowywania ksiąg rachunkowych oraz związanych z nimi dokumentów przez okres pięciu lat. Zgodnie z Ustawą o rachunkowości, termin ten liczy się od końca roku obrotowego, w którym dokonano ostatniego zapisu. Przykładami dokumentów, które należy przechowywać, są faktury, umowy oraz ewidencje księgowe. Przechowywanie tych dokumentów ma kluczowe znaczenie nie tylko dla celów kontrolnych, ale również dla zachowania transparentności finansowej i odpowiedzialności wobec organów podatkowych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorca, który zakończył działalność, powinien również pamiętać o długoterminowym przechowywaniu tych dokumentów, co może okazać się szczególnie istotne w przypadku ewentualnych kontroli skarbowych czy audytów. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem finansami w firmie oraz dla księgowych, aby zapewnić zgodność z przepisami i uniknąć kar.

Pytanie 23

Przedsiębiorca rozlicza się z podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 3%. Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal kwotę należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego za grudzień 2018 r.

Przychody ze sprzedaży osiągnięte w grudniu 2018 r.	18 000,00 zł
Zapłacone w grudniu 2018 r. składki na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy	843,45 zł
Zapłacona w grudniu 2018 r. składka na ubezpieczenie zdrowotne (9%), w tym składka zdrowotna do odliczenia od podatku (7,75%)	319,94 zł 275,51 zł

A. 239,00 zł

B. 540,00 zł

C. 264,00 zł

D. 514,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niedostatecznego zrozumienia zasad obliczania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz składek zdrowotnych. W przypadku stawki ryczałtu wynoszącej 3%, kluczowym krokiem jest obliczenie przychodów, które w analizowanym przypadku wyniosły 18 000,00 zł. Wartość ryczałtu powinna być obliczana na podstawie tej sumy, a nie bazować na innych założeniach, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Gdybyśmy zignorowali potrzebę odliczenia składki zdrowotnej, mogłoby to prowadzić do zawyżenia kwoty ryczałtu, co jest błędem. Odpowiedzi takie jak 540,00 zł czy 514,00 zł mają swoje źródło w mylnym rozumieniu obliczeń lub pominięciu składników, które powinny być uwzględnione. Ważne jest, aby przy rozliczaniu podatków stosować się do obowiązujących przepisów i standardów, takich jak ustawa o podatku dochodowym, które jasno określają zasady dotyczące obliczeń oraz odliczeń. Zrozumienie mechanizmu działania ryczałtu oraz składek zdrowotnych jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów i poprawnie rozliczać się z fiskusem, co jest istotne dla każdego przedsiębiorcy.

Pytanie 24

W marcu tego roku pracownik był na zwolnieniu lekarskim z powodu przeziębienia przez 5 dni. Była to jego pierwsza nieobecność chorobowa w tym roku. Podstawa wymiaru dla obliczenia wynagrodzenia chorobowego wynosi 3 000,00 zł. Jaką kwotę otrzyma pracownik jako wynagrodzenie chorobowe za czas niezdolności do pracy?

A. 500,00 zł

B. 2 400,00 zł

C. 400,00 zł

D. 100,00 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każdy z tych wyników błędnie interpretuje zasady obliczania wynagrodzenia chorobowego. Warto zwrócić uwagę na sposób, w jaki oblicza się wynagrodzenie chorobowe. Przede wszystkim, według przepisów prawa pracy, wynagrodzenie chorobowe wynosi 80% podstawy wymiaru w przypadku pierwszej absencji chorobowej. W przypadku, gdy pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim przez 5 dni, nie można obliczać wynagrodzenia w sposób, który sugerowałby, że wynagrodzenie to może wynosić 500,00 zł, 100,00 zł lub 2 400,00 zł w całości. Te wartości są wynikiem błędnego podejścia do obliczeń. Na przykład, 500,00 zł to kwota, która mogłaby teoretycznie odpowiadać wynagrodzeniu za 2 dni, ale nie uwzględnia prawidłowego procentu. Likwidacja wynagrodzenia na poziomie 100,00 zł jest całkowicie nieprawidłowa, gdyż wartość ta nie odpowiada żadnemu z możliwych obliczeń. Natomiast 2 400,00 zł to całkowita kwota za miesiąc, a nie za 5 dni. Kluczowe jest zrozumienie, że wynagrodzenie chorobowe jest obliczane na podstawie proporcjonalnej do rzeczywiście przepracowanych dni roboczych w miesiącu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kadrami oraz przepisami prawa pracy. Właściwe obliczenia pomagają pracodawcom uniknąć błędów w wynagrodzeniach, co ma znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizacji i zapewnienia dobrych relacji z pracownikami.

Pytanie 25

Podczas inwentaryzacji zauważono nadwyżkę oraz niedobór materiałów, które mogą być zrównoważone, jeżeli

A. niedobór i nadwyżka dotyczą materiałów o podobnych cechach, które powstały u osoby odpowiedzialnej za dany magazyn

B. niedobór i nadwyżka dotyczą materiałów, które są sobie nawzajem zbliżone, ale pochodzą z różnych magazynów

C. niedobór i nadwyżka są związane z różnymi osobami odpowiedzialnymi za ich powstanie

D. niedobór i nadwyżka odnoszą się do różnorodnych materiałów

Twoja odpowiedź jest całkowicie trafna! Kompensacja nadwyżek i niedoborów materiałów ma sens tylko wtedy, gdy te materiały są sobie bliskie, a różnice w ilości pochodzą z tej samej jednostki organizacyjnej. Przykładowo, jeśli w magazynie X mamy nadwyżkę stali nierdzewnej w jednej partii i brak jej w innej, to da się to jakoś poukładać. Można wykorzystać nadmiar z jednej partii, żeby pokryć brak z drugiej. To w zasadzie zasady rachunkowości zapasów, które mówią, że musimy dbać o równowagę w magazynie, żeby wszystko działało sprawnie. Dzięki tej metodzie unikamy strat finansowych i lepiej zarządzamy kapitałem, co jest super ważne. No i wiadomo, że dzięki temu możemy też lepiej przewidzieć, co będzie nam potrzebne w przyszłości, co jest według mnie kluczowe w logistyce i całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 26

W roku 2004 firma "OMEGA" zatrudniała średnio 100 pracowników. W trakcie roku przyjęto 20 nowo zatrudnionych, a 10 osób odeszło, co wskazuje, że 30% kadry zmieniło miejsce pracy. W obliczeniach wykorzystano wskaźnik

A. odejść pracowników

B. struktury zatrudnienia

C. nowych pracowników

D. rotacji kadr

W odpowiedziach, które nie są poprawne, widać pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z zarządzaniem kadrami. Termin "zwolnienia pracowników" odnosi się jedynie do procesu usuwania pracowników z danej organizacji, co nie jest pełnym obrazem rotacji kadr. Wskaźnik zwolnień może być użyty do analizy przyczyn odejść, jednak nie dostarcza informacji o całej dynamice zatrudnienia. Podobnie, "przyjęcia pracowników" koncentrują się tylko na aspekcie zatrudnienia, pomijając kontekst zwolnień, co również nie jest wystarczające do oceny rotacji. "Struktura kadr" odnosi się do układu i podziału ról i odpowiedzialności w organizacji, ale nie jest bezpośrednio związana z dynamiką zmian w personelu. Struktura kadrowa może wpływać na rotację, ale sama w sobie nie jest miarą zmiany. Błędne koncepcje wynikają z braku zrozumienia, że rotacja kadr to złożony proces wymagający analizy zarówno aspektów zatrudnienia, jak i zwolnień. Często mylone są powiązania między rynkiem pracy a polityką zatrudnienia w firmach, co prowadzi do niepełnych wniosków. Warto więc zainwestować czas w zrozumienie, jak różne wskaźniki wpływają na ogólne sytuacje kadrowe w przedsiębiorstwie.

Pytanie 27

W II kwartale bieżącego roku przychody ze sprzedaży firmy "ART" wyniosły 36 000 zł, a przeciętny stan zapasów wynosił 6 000 zł. Aby zapewnić ciągłą sprzedaż, przedsiębiorstwo powinno uzupełniać zapasy

A. 6 razy

B. 3 razy

C. 30 razy

D. 15 razy

Poprawna odpowiedź to 6 razy, ponieważ wskaźnik rotacji zapasów można obliczyć, dzieląc przychody ze sprzedaży przez przeciętny zapas. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 36 000 zł (przychody) podzielone przez 6 000 zł (zapas przeciętny) daje wynik 6. Oznacza to, że przedsiębiorstwo 'ART' powinno odnawiać swoje zapasy 6 razy w ciągu kwartału, aby zaspokoić popyt klientów i zapewnić ciągłość sprzedaży. Zrozumienie wskaźnika rotacji zapasów jest kluczowe dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów magazynowania i minimalizację ryzyka przestarzałych zapasów. W praktyce, odpowiednia rotacja zapasów przyczynia się do lepszego zarządzania kapitałem obrotowym i pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 28

Korzystając z zamieszczonej tabeli kursów walut obcych, oblicz, jaką kwotę w złotych polskich stanowi po wymianie w kantorze 100 dolarów amerykańskich i 1 000 euro.

Tabela kursów walut obcych w kantorze wymiany walut
Kod waluty	Kurs kupna w zł	Kurs sprzedaży w zł
1 USD	3,9083	3,9873
1 EUR	4,2262	4,3116

A. 4 702,43 zł

B. 4 624,93 zł

C. 4 617,03 zł

D. 4 710,33 zł

Wybierając niepoprawną odpowiedź, można było wpaść w pułapkę błędnych obliczeń, które mogą wynikać z niepełnego zrozumienia procesu wymiany walut. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń nie zwracają uwagi na różnice w kursach kupna i sprzedaży, co może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania wartości wymienianych walut. Na przykład, jeśli ktoś pomylił kursy walut lub zsumował wartości w nieodpowiedni sposób, to prowadzi do znaczących błędów. Warto również zauważyć, że tabela kursów walutowych zmienia się w czasie, co może wpłynąć na wyniki obliczeń, jeśli wykorzystamy nieaktualne dane. Przykładem typowego błędu myślowego jest zakładanie, że suma wartości dolarów i euro może być obliczana niezależnie od kursów, co jest niezgodne z rzeczywistością. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda waluta ma swój własny kurs i dla prawidłowego obliczenia konieczne jest zastosowanie odpowiednich przeliczeń walutowych. Wiedza na temat aktualnych kursów oraz umiejętność ich wykorzystania w praktyce są istotnymi elementami skutecznego zarządzania finansami w globalnym świecie.

Pytanie 29

Firma "Galant" specjalizuje się w produkcji obuwia skórzanego. W bilansie skóra nabyta do wytwarzania zostanie zakwalifikowana jako

A. aktywa trwałe

B. wartości niematerialne oraz prawne

C. materiały na magazynie

D. inwestycje o krótkim czasie trwania

Wybierając inne odpowiedzi, można popełnić kilka typowych błędów w rozumieniu klasyfikacji aktywów w bilansie. Odpowiedź "środki trwałe" jest nieprawidłowa, ponieważ środki trwałe to długoterminowe aktywa, które są używane przez przedsiębiorstwo przez okres dłuższy niż rok i nie są przeznaczone do sprzedaży, jak np. maszyny lub budynki. Skóra, jako materiał do produkcji, nie spełnia tego kryterium, gdyż jest to surowiec, który zostanie przetworzony i nie jest trwale wykorzystywany w działalności. Wartości niematerialne i prawne, jak np. patenty czy licencje, również nie mają zastosowania w kontekście zakupu materiałów do produkcji. Skóra nie jest dobrem niematerialnym, a jej nabycie nie powoduje powstania wartości niematerialnej. Natomiast inwestycje krótkoterminowe dotyczą aktywów, które są przeznaczone do sprzedaży lub które przedsiębiorstwo planuje zrealizować w krótkim okresie, co nie odnosi się do surowców, które są przeznaczone do dalszej obróbki. Warto zauważyć, że zrozumienie tych klasyfikacji jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości oraz sporządzania wiarygodnych sprawozdań finansowych, które odzwierciedlają rzeczywisty stan przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

Pracownik, który jest wynagradzany w systemie akordu progresywnego, przepracował w miesiącu godziny zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy i wykonał 3 800 sztuk wyrobów spełniających normę jakościową. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika.

Stawka akordowa za wykonanie do 3 000 sztuk wyrobów	0,85 zł/szt.
Stawka akordowa za wykonanie powyżej 3 000 sztuk wyrobów	0,95 zł/szt.

A. 3 230,00 zł

B. 3 610,00 zł

C. 3 530,00 zł

D. 3 310,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często pojawiają się podczas obliczania wynagrodzenia w systemie akordu progresywnego. Jednym z najczęstszych problemów jest nieprawidłowe zastosowanie stawek akordowych. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że wszystkie sztuki powinny być naliczane po jednej stawce, co jest błędne, ponieważ system akordu progresywnego różnicuje wynagrodzenie w zależności od liczby wyprodukowanych sztuk. Inny błąd może polegać na nieprawidłowym zsumowaniu wartości wynagrodzeń dla różnych ilości. Kluczowe jest zrozumienie, że dla pierwszych 3 000 sztuk stosujemy inną stawkę niż dla sztuk powyżej, co wymaga dokładnego podziału obliczeń. Stawka za pierwsze 3 000 sztuk wynosi 0,85 zł, a powyżej tej liczby 0,95 zł, co jest istotne dla prawidłowego obliczenia całkowitego wynagrodzenia. Ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych sum i w konsekwencji do nieprawidłowego wynagrodzenia. System akordu progresywnego ma na celu nie tylko wynagradzanie wydajności, ale również promowanie jakości pracy, dlatego tak istotne jest przestrzeganie tych zasad przy obliczeniach, aby zapewnić sprawiedliwość systemu wynagrodzeń dla wszystkich pracowników. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie tych zasad jest niezbędne do skutecznego zarządzania kosztami pracy w organizacji.

Pytanie 31

Osobie, która zaczyna pracę o 22:00 i wykonuje ją przez 8 godzin do 6:00 następnego dnia, przysługuje zgodnie z Kodeksem pracy dodatek do wynagrodzenia wynoszący

A. 60% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

B. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

C. 100% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

D. 50% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

Odpowiedź wskazująca na 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownicy wykonujący pracę w porze nocnej mają prawo do dodatku. Praca w nocy, czyli w godzinach od 22:00 do 6:00, jest uznawana za pracę w porze nocnej, co wiąże się z wyższym ryzykiem oraz wpływem na zdrowie. Dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej minimalnego wynagrodzenia jest standardowym rozwiązaniem, które ma na celu zrekompensowanie tych dodatkowych obciążeń. Przykład praktyczny: jeżeli minimalne wynagrodzenie wynosi 2800 zł, stawka godzinowa wynosi 18,67 zł. W takim przypadku dodatek nocny wyniesie 3,73 zł za każdą godzinę pracy, co znacząco podnosi wynagrodzenie pracownika. Pracodawcy powinni uwzględniać takie dodatki w swoich budżetach, aby przestrzegać przepisów prawa pracy oraz zapewnić sprawiedliwe wynagrodzenie dla pracowników nocnych.

Pytanie 32

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto pracownika z 3-letnim stażem pracy w firmie, jeśli jego płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa 10%.

n n n n n n n

Fragment regulaminu wynagradzania
n § ... n Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika. n § ... n Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy. n Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego. n

Fragment regulaminu wynagradzania

§ ...

Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika.

§ ...

Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.

Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.

A. 2 938,00 zł

B. 2 990,00 zł

C. 2 860,00 zł

D. 3 250,00 zł

Poprawna odpowiedź to 2 860,00 zł, co można obliczyć poprzez dodanie do płacy zasadniczej wartości premii uznaniowej. Płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa, która wynosi 10% tej kwoty, to 260,00 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto można obliczyć w następujący sposób: 2 600,00 zł + 260,00 zł = 2 860,00 zł. Warto zaznaczyć, że w przypadku obliczania wynagrodzeń, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników wynagrodzenia, takich jak płaca zasadnicza, premie czy dodatki, które pracownik może otrzymać. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi standardami w obliczaniu wynagrodzeń, gdzie oprócz płacy zasadniczej, istotne jest również, aby uwzględnić różne formy wynagrodzenia dodatkowego. Pracownicy z mniejszym stażem pracy, jak w tym przypadku, mogą nie mieć prawa do niektórych dodatków, co jest również praktyką stosowaną w wielu firmach. Zrozumienie sposobu obliczania wynagrodzeń jest kluczowe nie tylko dla pracowników, ale również dla działów HR, które odpowiadają za prawidłowe ustalanie wynagrodzeń.

Pytanie 33

Jak nazywa się część biznesplanu, która została opisana w przedstawionym fragmencie tekstu?

Restauracja Pełny talerz będzie biznesem rodzinnym świadczącym usługi przede wszystkim dla mieszkańców Nysy oraz okolic.

Nasze podstawowe atuty:

przyjazna atmosfera i fachowa obsługa,
wysoka jakość posiłków w przystępnych cenach,
bogata oferta tradycyjnych potraw kuchni polskiej, a także kuchni włoskiej, francuskiej i greckiej.
własny lokal o powierzchni 600 m², umożliwiający organizację imprez okolicznościowych, takich jak: wesela, chrzciny, studniówki,
lokalizacja w centrum miasta, blisko przystanku głównych linii autobusowych oraz dworca PKP,
parking dla gości restauracji.

Dysponujemy kapitałem własnym w wysokości 800 000 zł i otrzymaliśmy promesę od Banku na udzielenie kredytu inwestycyjnego w wysokości 200 000 zł pod zastaw posiadanego przez nas lokalu.

A. Plan finansowy.

B. Analiza rynku.

C. Profil produkcji.

D. Streszczenie.

Inne odpowiedzi mogą prowadzić do niejasności co do tego, jak różne części biznesplanu mają działać. Na przykład "Plan finansowy" dotyczy bardziej prognoz finansowych i analiz kosztów, a to jest ważne, ale nie odnosi się bezpośrednio do opisu firmy. To może być mylące, zwłaszcza jeśli ktoś skupia się tylko na finansach – pytanie dotyczyło tego, jak wygląda działalność. "Analiza rynku" również jest istotna, bo bada otoczenie rynkowe i konkurencję, ale nie przedstawia zwięzłych informacji o samej restauracji. Niektórzy mogą myśleć, że powinna być na początku, przez co można mylnie uznać ją za najważniejszy element. "Profil produkcji" natomiast mówi o oferowanych produktach i usługach, ale to też nie jest to, czego szukamy w tym pytaniu. Wybór tych odpowiedzi pokazuje typowe błędy w myśleniu, które mogą wynikać z niezrozumienia struktury biznesplanu. Każdy element ma swoją rolę, więc ważne, żeby dobrze je rozróżniać, bo nieprawidłowe zrozumienie może zniekształcić cały obraz przedsięwzięcia.

Pytanie 34

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Nadmierne i sezonowe

B. Aktualne i sezonowe

C. Nadmierne i zbędne

D. Aktualne i zbędne

Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 35

Zakłady Odzieżowe otrzymały zlecenie na nową kolekcję odzieży damskiej. Jak księgowy określi tę sytuację?

A. sytuację gospodarczą

B. operację gospodarczą

C. zlecenie gospodarcze

D. zdarzenie gospodarcze

Odpowiedzi takie jak 'sytuacja gospodarcza', 'zamówienie gospodarcze' oraz 'operacja gospodarcza' nie oddają rzeczywistego charakteru opisanego zdarzenia. Sytuacja gospodarcza odnosi się do szerszego kontekstu ekonomicznego, w którym funkcjonuje przedsiębiorstwo, obejmującego takie elementy jak koniunktura rynkowa, zmiany w polityce fiskalnej czy inflacja. To pojęcie jest zbyt ogólne, aby opisać specyficzne działanie, jakim jest przyjęcie zamówienia przez zakłady odzieżowe. Zamówienie gospodarcze, z drugiej strony, sugeruje bardziej formalny proces, związany z negocjacjami i ustaleniami, co również nie oddaje istoty działania na poziomie operacyjnym. Operacja gospodarcza natomiast, choć może być bliska tematu, zazwyczaj odnosi się do działań, które mają miejsce w ramach regularnych procesów operacyjnych firmy, a nie do pojedynczych wydarzeń, takich jak przyjęcie zamówienia. Warto zauważyć, że błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do nieprawidłowego klasyfikowania zdarzeń w dokumentacji księgowej, co z kolei może zafałszować sprawozdania finansowe. Z tego względu kluczowe jest, aby osoby zajmujące się rachunkowością i finansami miały jasność co do definicji i różnic pomiędzy tymi terminami.

Pytanie 36

Grupa lekarzy postanowiła utworzyć firmę. Wszyscy mają prawo do wykonywania zawodu. Nikt z nich nie pragnie ponosić odpowiedzialności za zobowiązania firmy wynikłe z działalności pozostałych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki handlowej powinni zarejestrować?

A. Partnerską

B. Z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Akcyjną

D. Komandytowo - akcyjną

Spółka partnerska to odpowiednia forma organizacyjna dla lekarzy, którzy pragną współpracować, jednocześnie unikając pełnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z działalnością pozostałych wspólników. Wspólnicy w spółce partnerskiej ponoszą odpowiedzialność za własne działania zawodowe, a nie za działania innych partnerów. To szczególnie istotne w zawodach regulowanych, jak medycyna, gdzie odpowiedzialność za błędy zawodowe może być znacząca. Przykładowo, jeśli jeden z lekarzy popełni błąd w trakcie leczenia pacjenta, odpowiedzialność za ten błąd spoczywa tylko na nim, a nie na całej spółce. Taki model sprzyja współpracy lekarzy, jednocześnie chroniąc ich indywidualne interesy. Dodatkowo, spółka partnerska jest stosunkowo prosta w zakładaniu oraz prowadzeniu, co jest korzystne dla lekarzy, którzy często są zajęci codzienną praktyką. Warto również zauważyć, że spółka partnerska ma możliwość korzystania z różnorodnych form opodatkowania, co może być korzystne z punktu widzenia zarządzania finansami.

Pytanie 37

Weksel własny wydany przez firmę jest klasyfikowany jako

A. zobowiązania

B. aktywa obrotowe

C. aktywa trwałe

D. kapitały własne

Klasyfikacja weksla własnego jako aktywa obrotowe, kapitałów własnych lub aktywów trwałych jest nieprawidłowa z kilku powodów. Aktywa obrotowe to składniki majątku, które są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu jednego roku, takie jak zapasy czy należności. Weksel własny służy jako dokument potwierdzający dług, a nie jako zasób, który można przekształcić w środki płatnicze. Z kolei kapitały własne reprezentują wkład właścicieli w przedsiębiorstwo, a także zatrzymane zyski, które nie mają związku z zobowiązaniami. Klasyfikowanie weksla jako kapitałów własnych prowadzi do zniekształcenia obrazu finansowego firmy. Aktywa trwałe to składniki majątku, które przynoszą korzyści przez dłuższy czas, takie jak budynki czy maszyny, co również nie dotyczy weksli. Zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia rachunkowości i analizy finansowej. Nieprawidłowe przypisanie weksla do tych kategorii może wynikać z mylnego założenia, że każdy dokument związany z przepływem gotówki powinien być traktowany jako aktywo, co jest fundamentalnym błędem w interpretacji danych finansowych. Właściwe zrozumienie klasyfikacji zobowiązań oraz ich wpływu na bilans jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych i oceny stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 38

Które zestawienie zawiera podatki zasilające tylko budżet państwa?

1.	− podatek dochodowy od osób prawnych − podatek od nieruchomości − podatek leśny
2.	− podatek od czynności cywilnoprawnych − podatek od środków transportu − podatek od towarów i usług (VAT)
3.	− podatek dochodowy od osób fizycznych − podatek od spadków i darowizn − podatek rolny
4.	− podatek od towarów i usług (VAT) − podatek akcyzowy − podatek od gier

A. Zestawienie 1.

B. Zestawienie 2.

C. Zestawienie 3.

D. Zestawienie 4.

Wybór innego zestawienia może wynikać z nieporozumienia dotyczącego struktury systemu podatkowego w Polsce. Inne zestawienia zawierają podatki, które nie są przeznaczone wyłącznie na budżet państwa, ale mogą być częściowo przekazywane do budżetów lokalnych lub samorządowych. Przykładowo, podatek od nieruchomości oraz podatek rolny są podatkami, które w dużej mierze trafiają do jednostek samorządu terytorialnego, co sprawia, że nie można ich klasyfikować jako wyłącznie państwowych. Zrozumienie różnic między rodzajami podatków i ich przeznaczeniem jest kluczowe dla każdej analizy fiskalnej. Często błędne podejście polega na założeniu, że wszystkie podatki są centralnie zarządzane, co nie jest prawdą. Istnieją również sytuacje, w których osoby nieświadome różnic w klasyfikacji podatków mogą pomylić różne formy opodatkowania, co prowadzi do mylnych konkluzji. Właściwe zrozumienie i klasyfikacja podatków jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami, ponieważ determinuje to, jak planowane są budżety i w jaki sposób państwo oraz samorządy mogą efektywnie zarządzać swoimi finansami.

Pytanie 39

Jakie zewnętrzne źródła informacji są wykorzystywane w finansowej analizie przedsiębiorstwa?

A. sprawozdania finansowe tworzone przez przedsiębiorstwo

B. publikacje giełdowe i bankowe

C. dokumenty dotyczące zatrudnienia w firmie

D. kosztorysy z działu produkcji

Kosztorysy wydziału produkcyjnego oraz dokumentacja dotycząca zatrudnienia w przedsiębiorstwie, choć mogą dostarczać istotnych informacji wewnętrznych, nie są klasyfikowane jako zewnętrzne źródła informacji w kontekście analizy finansowej. Kosztorysy są bardziej skoncentrowane na wewnętrznych kosztach i efektywności produkcji, a nie na zewnętrznych czynnikach wpływających na wartość firmy. Podobnie, dokumentacja dotycząca zatrudnienia jest istotna dla zarządzania kadrami i utrzymania efektywności operacyjnej, ale nie dostarcza szerszego obrazu finansowego odnośnie do tego, jak firma wypada w porównaniu do konkurencji na rynku. Z kolei sprawozdania finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo, mimo że są kluczowe dla analizy wewnętrznej, również nie spełniają kryteriów zewnętrznego źródła informacji. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie informacji wewnętrznych z zewnętrznymi, co prowadzi do niepełnego obrazu sytuacji finansowej firmy. W praktyce, aby skutecznie przeprowadzić analizę finansową, ważne jest, aby korzystać z różnych źródeł, w tym danych rynkowych i analiz branżowych, które mogą dostarczyć kontekstu do wyników finansowych firmy i pomóc w ocenie jej przyszłych perspektyw.

Pytanie 40

W piekarni, po wprowadzeniu nowego asortymentu, wypiekane są ciasta drożdżowe z użyciem śliwek, budyniu oraz kruszonki. W magazynie jest 40 kg mąki, 10 kg budyniu, 10 kg masła, 50 kg cukru, 30 kg maku, 40 kg sezamu i 39 kg kandyzowanych śliwek. Mak i sezam pozostają w zapasie?

A. sezonowy

B. aktualny

C. zbyt duży

D. niepotrzebny

Wybierając odpowiedzi sugerujące, że mak i sezam mogą być sezonowe, bieżące lub nadmierne, można się pomylić, nie do końca rozumiejąc, jak działają zapasy w produkcji cukierniczej. Sezonowe składniki to takie, które są dostępne tylko o konkretnej porze roku, a mak i sezam mogą być przechowywane dłużej, więc to nie ma sensu. Jak mówimy o zapasach bieżących, to znaczy, że są używane teraz, co też się nie zgadza, bo te składniki nie są w przepisach na ciasta drożdżowe. Nadmiar zapasów natomiast odnosi się do sytuacji, gdy mamy więcej składników niż potrzebujemy, co prowadzi do marnotrawstwa i wyższych kosztów. Tak więc, mak i sezam w tej sytuacji to zbędne składniki, które tylko zajmują miejsce, nie przynosząc korzyści. Zarządzanie zapasami w cukierni wymaga ciągłej analizy i dostosowywania stanów magazynowych do rzeczywistych potrzeb, żeby uniknąć zbędnych zapasów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej