Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
  • Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 09:38
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 10:08

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Obszar, w którym obecność pracowników jest zabroniona w pobliżu źródeł pól elektromagnetycznych, nazywany strefą niebezpieczną, oznaczany jest kolorem

A. zielonym
B. czerwonym
C. niebieskim
D. żółtym
Strefa niebezpieczna w otoczeniu źródeł pól elektromagnetycznych jest oznaczana kolorem czerwonym, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi normami bezpieczeństwa w miejscu pracy. Kolor czerwony symbolizuje zagrożenie i oznacza obszar, w którym przebywanie jest zabronione dla pracowników, aby zminimalizować ryzyko narażenia na szkodliwe działanie pól elektromagnetycznych. W praktyce, umieszczanie odpowiednich oznaczeń w miejscach, gdzie istnieje ryzyko, jest kluczowym elementem systemu zarządzania bezpieczeństwem. Przykłady zastosowania tego rodzaju oznaczeń można znaleźć w elektrowniach, stacjach transformatorowych czy laboratoriach, gdzie występują silne źródła pola elektromagnetycznego. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 50166-1, należy przestrzegać zasad dotyczących ochrony zdrowia pracowników, co obejmuje również odpowiednie oznakowanie stref niebezpiecznych. Dodatkowo, przeszkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i znajomości oznaczeń pozwala na świadome podejmowanie decyzji oraz unikanie niebezpiecznych sytuacji.
Pytanie 2

Rodzaje indywidualnych środków ochrony oraz odzieży i obuwia roboczego, których zastosowanie na poszczególnych stanowiskach jest konieczne, a także przewidywane okresy ich używania ustala w miejscu pracy

A. sanepid
B. służba bhp
C. producent
D. pracodawca
Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne podmioty, takie jak służba bhp, producent czy sanepid, prowadzi do zrozumienia mylnego rozdziału odpowiedzialności w zakresie ochrony pracowników. Służba bhp, choć odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa w miejscu pracy, nie jest odpowiedzialna za ustalanie konkretnych rodzajów środków ochrony indywidualnej. Jej zadaniem jest doradzanie pracodawcy oraz monitorowanie wdrażania procedur bezpieczeństwa. Producent, z kolei, zajmuje się wytwarzaniem odzieży i sprzętu, ale to nie on decyduje o ich stosowaniu w konkretnych warunkach pracy. Decyzje w tym zakresie należą do pracodawcy, który powinien brać pod uwagę specyfikę stanowisk oraz ryzyka związane z danym środowiskiem pracy. Sanepid natomiast, czyli Państwowa Inspekcja Sanitarna, ma w swoim zakresie działania inspekcję warunków zdrowotnych, ale nie zajmuje się bezpośrednio ustalaniem środków ochrony indywidualnej. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie zadań poszczególnych instytucji oraz przypisywanie im odpowiedzialności, które nie leży w ich kompetencjach. Kluczowe zatem jest zrozumienie, że to pracodawca, na podstawie analizy ryzyka i konsultacji z pracownikami oraz specjalistami, ma obowiązek zapewnienia odpowiednich środków ochrony, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy.
Pytanie 3

Na zatłoczonej ulicy poziom hałasu wynosi 80 dB, a biurowiec został oddzielony od ulicy dźwiękochłonnym ekranem, który ma skuteczność 20 dB. Jaki będzie poziom hałasu przed biurowcem?

A. 76 dB
B. 20 dB
C. 60 dB
D. 32 dB
Odpowiedź 60 dB jest poprawna, ponieważ obliczenia związane z poziomem hałasu w danym środowisku opierają się na zasadach akustyki. Natężenie hałasu na ruchliwej ulicy wynosi 80 dB. Ekran dźwiękochłonny, który oddziela biura od ulicy, ma skuteczność 20 dB. Aby obliczyć poziom hałasu przed budynkiem, należy odjąć skuteczność ekranu od poziomu hałasu na ulicy. Zatem: 80 dB - 20 dB = 60 dB. To podejście jest zgodne z zasadami akustyki i standardami pomiarów hałasu. Przykłady praktycznego zastosowania tej wiedzy obejmują projektowanie budynków w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu, gdzie odpowiednie zabezpieczenia akustyczne są kluczowe dla komfortu pracy i życia mieszkańców. Zrozumienie skuteczności ekranów dźwiękochłonnych oraz ich wpływu na poziom hałasu jest istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego, co zostało uwzględnione w standardach ochrony przed hałasem, takich jak norma PN-ISO 3382.
Pytanie 4

Kto jest odpowiedzialny za koszty analiz i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w miejscach pracy?

A. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
B. Pracodawca
C. Minister Zdrowia
D. Minister Ochrony Środowiska
Odpowiedzialność za koszty badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w zakładach pracy spoczywa na pracodawcy. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy oraz ustawą o zdrowiu w pracy, to pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, co obejmuje również monitorowanie i ocenę ryzyka zawodowego. Pracodawca powinien regularnie przeprowadzać badania do oceny narażenia na czynniki szkodliwe, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń oraz wprowadzenie odpowiednich działań prewencyjnych. Przykładem może być przeprowadzanie pomiarów stężenia substancji chemicznych w powietrzu w miejscu pracy, co jest kluczowe w branżach takich jak przemysł chemiczny czy budowlany. Dobre praktyki wskazują, że inwestycje w zdrowie pracowników przynoszą długofalowe korzyści, w tym zmniejszenie absencji chorobowej oraz poprawę efektywności pracy.
Pytanie 5

Osobą młodocianą jest pracownik, który

A. nie osiągnął 18 roku życia
B. nie osiągnął jeszcze 15 lat, ale rozpoczął lekką pracę zarobkową
C. ma ukończone 13 lat, jednak nie przekroczył 18 lat
D. ma ukończone 15 lat, lecz nie osiągnął 18 lat
Zgadza się, że pracownikiem młodocianym jest osoba, która ma 15 lat, ale nie skończyła jeszcze 18. To jest zgodne z naszymi przepisami prawnymi, które mówią, że młodociani mogą pracować na podstawie specjalnych umów, tak zwanych umów o pracę dla młodocianych. Dzięki tym regulacjom młodzi ludzie mają szansę na zdobycie doświadczenia w pracy i nabycie nowych umiejętności, co jest dla nich bardzo ważne. Pracodawcy muszą też przestrzegać pewnych zasad, jak na przykład ograniczenie godzin pracy oraz zakaz zatrudniania ich w niebezpiecznych warunkach. Dla przykładu, młodociany może pracować jako pomocnik w sklepie, co daje mu fajną okazję do pierwszych kroków w świecie zawodowym. Ważne, że ci młodzi pracownicy mają prawo do nauki i nie mogą pracować w pełnym wymiarze godzin, co jest naprawdę istotne dla ich zdrowia i rozwoju. Te wszystkie zasady pomagają im rozwijać się w bezpiecznym otoczeniu.
Pytanie 6

Ile umywalek powinno być zainstalowanych w zakładzie w umywalni, z której korzysta 35 mężczyzn zatrudnionych przy pracach produkcyjnych, mało brudzących, jeśli 5-ciu z nich pracuje na drugiej zmianie?

Na każdych dziesięciu pracowników najliczniejszej zmiany powinna przypadać co najmniej jedna umywalka indywidualna, a przy pracach brudzących i w kontakcie z substancjami szkodliwymi lub zakaźnymi – co najmniej jedna umywalka na każdych pięciu pracowników – lecz nie mniej niż jedna przy mniejszej liczbie zatrudnionych.

A. 2
B. 3
C. 7
D. 1
Wybrane odpowiedzi, które odbiegają od prawidłowej liczby umywalek, wskazują na kilka istotnych nieporozumień dotyczących zasad obliczania ich liczby w zakładach pracy. Odpowiedzi takie jak "2" czy "1" sugerują zbyt małą liczbę umywalek, co może prowadzić do problemów z zapewnieniem odpowiednich warunków sanitarnych dla pracowników. W kontekście 35 zatrudnionych mężczyzn, z których 5 pracuje na innej zmianie, nie można zredukować liczby umywalek do poziomu, który zagrażałby higienie i komfortowi korzystania z nich. Ponadto, zbyt niska liczba umywalek może prowadzić do wydłużonych czasów oczekiwania na skorzystanie z nich, co w konsekwencji wpływa na wydajność pracy. Warto przypomnieć, że zgodnie z obowiązującymi normami, dla każdego pracownika mało brudzącego powinno przypadać co najmniej 1 umywalka na 5 pracowników. Dlatego brak zrozumienia tej zasady prowadzi do niewłaściwych wniosków, które w praktyce mogą skutkować nieprzestrzeganiem standardów BHP oraz negatywnym wpływem na zdrowie i samopoczucie pracowników.
Pytanie 7

Według zamieszczonej tabeli zapadalność na choroby zawodowe

Choroby zawodowe w Polsce w latach 2001–2015
RokLiczba przypadków
mężczyźnikobietyOgółem
2001351624916007
201019909432933
201512977972094

A. wzrosła wśród kobiet, a spadła wśród mężczyzn.
B. wzrosła wśród mężczyzn, a spadła wśród kobiet.
C. w roku 2015 w stosunku do roku 2010 w rozliczeniu ogółem spadła prawie dwukrotnie.
D. w roku 2015 w stosunku do roku 2001 w rozliczeniu ogółem spadła prawie trzykrotnie.
Poprawna odpowiedź wskazuje, że w roku 2015 w stosunku do roku 2001 zapadalność na choroby zawodowe spadła prawie trzykrotnie. Analizując dane z tabeli, zauważamy, że w roku 2001 odnotowano 6007 przypadków, podczas gdy w roku 2015 liczba ta zmniejszyła się do 2094 przypadków. Obliczając stosunek tych dwóch wartości, uzyskujemy około 2,87, co potwierdza znaczący spadek. Zrozumienie tego trendu jest kluczowe, ponieważ pozwala na identyfikację skuteczności programów prewencyjnych oraz regulacji w zakresie ochrony zdrowia pracowników. Warto zauważyć, że analiza danych statystycznych w kontekście ochrony zdrowia zawodowego jest niezbędna do podejmowania świadomych decyzji dotyczących polityki zdrowotnej oraz inwestycji w programy edukacyjne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest rozwijanie programów zdrowotnych na poziomie zakładów pracy, co prowadzi do zmniejszenia liczby chorób zawodowych oraz poprawy ogólnego stanu zdrowia pracowników.
Pytanie 8

W jakim celu używa się metody PHA do oceny stanowisk pracy?

A. ryzyka zawodowego
B. organizacji pracy
C. mikroklimatu
D. ergonomii
Metoda PHA, czyli analiza ryzyka zawodowego, jest kluczowym narzędziem stosowanym w ocenie potencjalnych zagrożeń występujących w miejscu pracy. Obejmuje ona systematyczne podejście do identyfikacji, oceny oraz oceny ryzyka związanego z różnymi czynnikami, takimi jak maszyny, substancje chemiczne czy warunki pracy. Przykładami zastosowania metody PHA mogą być ocena stanowiska pracy operatora maszyn, gdzie analizowane są zarówno mechaniczne zagrożenia, jak i narażenie na działanie hałasu czy drgań. W ramach tej metody specjaliści często posługują się narzędziami takimi jak lista kontrolna, diagramy przyczynowo-skutkowe czy macierze ryzyka. Zgodnie z zasadami określonymi w normach ISO 45001, która dotyczy systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, PHA wspiera organizacje w podejmowaniu świadomych decyzji w zakresie poprawy bezpieczeństwa, co przekłada się na zmniejszenie liczby wypadków i chorób zawodowych.
Pytanie 9

Zgodnie z zasadami odbywania praktyk zawodowych, zezwala się na zatrudnianie przy spawaniu, nie przekraczając 3 godzin dziennie oraz 60 godzin w trakcie całego okresu kształcenia zawodowego?

A. dziewcząt i chłopców, którzy osiągnęli 17. rok życia
B. dziewcząt i chłopców, którzy osiągnęli 16. rok życia
C. chłopców, którzy osiągnęli 17. rok życia
D. chłopców, którzy osiągnęli 16. rok życia
Zaznaczenie odpowiedzi dotyczącej chłopaków po 17. roku życia jest jak najbardziej słuszne. Zgodnie z przepisami prawa, można ich zatrudniać w pracach, które wymagają specjalnych umiejętności, jak spawanie, dopiero od tego wieku. Dlaczego? Bo w tym momencie młody człowiek jest traktowany jako pełnoletni w kontekście pracy. Ponadto ma już na tyle rozwoju fizycznego i psychicznego, żeby podjąć się takich zadań. Weźmy na przykład praktyki zawodowe - uczniowie szkół technicznych mogą zdobywać doświadczenie w prawdziwych warunkach pracy, co jest mega ważne dla ich przyszłej kariery. I dobrze, że mamy takie regulacje, bo dzięki nim młodzież jest bezpieczniejsza w pracy. To wszystko jest zgodne z zasadami ochrony zdrowia w pracy, a także ze wskazówkami Międzynarodowej Organizacji Pracy, które mówią o znaczeniu dobrych warunków zatrudnienia dla młodych ludzi. Dlatego twoja odpowiedź jest kluczowa w kontekście odpowiedzialności pracodawców i ochrony młodych ludzi.
Pytanie 10

Czy praca kobiety w ciąży przy korzystaniu z monitorów komputerowych jest

A. dozwolona przez maksymalnie 8 godzin dziennie
B. zabroniona po przekroczeniu 2 godzin na dobę
C. całkowicie zakazana
D. zabroniona po przekroczeniu 4 godzin na dobę
Praca kobiet w ciąży przy obsłudze monitorów komputerowych jest kwestią skomplikowaną i wymaga zrozumienia zarówno przepisów prawa pracy, jak i zasad ergonomii oraz zdrowia publicznego. Twierdzenie, że praca ta jest dozwolona do 8 godzin dziennie, jest niezgodne z zaleceniami dotyczącymi zdrowia kobiet w ciąży. Taka praktyka mogłaby prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak chroniczne zmęczenie, problemy z układem krążenia i bóle pleców, co może negatywnie wpływać na rozwój płodu. Z kolei stwierdzenie, że praca ta jest całkowicie zabroniona, nie uwzględnia kontekstu, w jakim może być dozwolona, oraz nie wskazuje na możliwość wykonywania takiej pracy w odpowiednio dostosowanych warunkach. Jest to ważne, ponieważ w niektórych przypadkach kobiety w ciąży mogą pracować przy komputerze, ale z ograniczeniem czasu pracy oraz wprowadzonymi przerwami. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o zakazie pracy powyżej 2 godzin na dobę, także jest niepoprawna, ponieważ nie ma takiego ogólnego przepisu. Często zdarza się, że osoby podejmują się uogólnień, ignorując konkretne regulacje prawne oraz zalecenia dotyczące ergonomii, co prowadzi do mylnych przekonań. Kluczowe jest zrozumienie indywidualnych potrzeb oraz dostosowanie miejsca pracy, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo pracowników w ciąży.
Pytanie 11

Jakie negatywne skutki ma promieniowanie UV?

A. ośrodkowy układ nerwowy
B. stawy i kręgosłup
C. płuca oraz serce
D. oczy i skórę
Promieniowanie nadfioletowe (UV) jest niewidzialnym promieniowaniem elektromagnetycznym, które znajduje się w zakresie fal krótszych niż widzialne światło. Jego szkodliwy wpływ na oczy i skórę jest dobrze udokumentowany. Ekspozycja na promieniowanie UV może prowadzić do oparzeń słonecznych, przedwczesnego starzenia się skóry oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów skóry, takich jak czerniak. Oczy są również szczególnie wrażliwe na działanie UV, co może prowadzić do uszkodzeń siatkówki, zaćmy oraz innych schorzeń. Dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich środków ochrony, takich jak kremy z filtrami UV oraz okulary przeciwsłoneczne z odpowiednią ochroną. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz innych organizacji zdrowotnych, należy unikać intensywnego nasłonecznienia, szczególnie w godzinach szczytowych. Dbanie o ochronę przed promieniowaniem UV ma kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia.
Pytanie 12

Zgodnie z kodeksem pracy, pracodawca zatrudniający osoby narażone na działanie substancji, czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających, ma obowiązek zapewnienia tym pracownikom regularnych badań lekarskich także

A. obowiązkowo w ciągu roku od przejścia na emeryturę
B. po rozpoczęciu pracy w kontakcie z takimi substancjami, czynnikami lub pyłami u innego pracodawcy
C. po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba złoży wniosek o objęcie takimi badaniami
D. do 5 lat po ich zakończeniu pracy
Odpowiedź dotycząca zapewnienia okresowych badań lekarskich po rozwiązaniu stosunku pracy, pod warunkiem zgłoszenia wniosku przez zainteresowaną osobę, jest zgodna z przepisami kodeksu pracy oraz regulacjami dotyczącymi ochrony zdrowia pracowników. Pracodawcy są zobowiązani do monitorowania stanu zdrowia pracowników, którzy byli narażeni na działanie substancji rakotwórczych, co ma na celu wczesne wykrywanie ewentualnych skutków ubocznych. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik, po zakończeniu zatrudnienia w zakładzie przemysłowym, zauważa objawy związane z narażeniem na azbest. W takim przypadku, zgłaszając wniosek, może uzyskać prawo do badań, które pozwolą na ocenę jego stanu zdrowia oraz ewentualne leczenie. W praktyce, dostępność takich badań po zakończeniu pracy stanowi zabezpieczenie zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy, minimalizując ryzyko przyszłych roszczeń oraz promując zdrowie publiczne. Warto również zauważyć, że standardy branżowe w zakresie BHP i ochrony zdrowia pracowników rekomendują regularne kontrole zdrowotne dla osób narażonych na substancje niebezpieczne, co jest kluczowe dla dbałości o bezpieczeństwo pracy i zdrowia.
Pytanie 13

Na bilans cieplny ciała ludzkiego wpływają następujące czynniki dotyczące powietrza:

A. temperatura, wilgotność względna, oświetlenie, hałas, wentylacja, promieniowanie cieplne i czystość powietrza
B. temperatura, wilgotność powietrza, promieniowanie jonizujące, prędkość przepływu powietrza i promieniowanie UV
C. temperatura, wilgotność względna, prędkość ruchu powietrza i promieniowanie cieplne
D. ciśnienie atmosferyczne, temperatura, wilgotność względna, szybkość ruchu powietrza i promieniowanie UV
Wiele odpowiedzi, które wskazują na inne czynniki, nie uwzględnia kluczowych aspektów wpływających na równowagę cieplną ciała. Wymienianie promieniowania jonizującego jako istotnego czynnika jest nieadekwatne, ponieważ promieniowanie to jest bardziej związane z zagrożeniem zdrowotnym niż z codziennym komfortem cieplnym. Ponadto, ciśnienie atmosferyczne ma marginalny wpływ na odczuwanie temperatury przez ludzi i nie jest bezpośrednio związane z termoregulacją. Wysoka wilgotność powierzchni powietrza (jak w przypadku wilgotności względnej) jest bardziej krytycznym parametrem niż wilgotność absolutna, ponieważ to ona decyduje o efektywności procesu chłodzenia poprzez pocenie się. Oświetlenie, hałas oraz czystość powietrza, choć także istotne dla ogólnego komfortu, nie są bezpośrednio związane z równowagą cieplną ciała. Typowym błędem jest mylenie wpływu różnych czynników, co prowadzi do zbyt ogólnych lub nieprecyzyjnych odpowiedzi. Aby skutecznie zarządzać warunkami wewnętrznymi, ważne jest skupienie się na praktycznych parametrach, którym można manipulować w celu zapewnienia optymalnych warunków cieplnych, zamiast na czynnikach, które nie mają bezpośredniego wpływu na odczucie komfortu cieplnego.
Pytanie 14

Osoba, która udała się do pracy, poślizgnęła się na nieodśnieżonym chodniku przed jedną z nieruchomości. W związku z tym ma prawo wystąpić o odszkodowanie?

A. z ubezpieczenia majątkowego
B. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
C. od właściciela chodnika
D. z Narodowego Funduszu Zdrowia
Odpowiedzi dotyczące Narodowego Funduszu Zdrowia, ubezpieczenia majątkowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do różnych systemów ochrony społecznej lub form ubezpieczeń, które nie są bezpośrednio związane z odpowiedzialnością cywilną właściciela nieruchomości. Narodowy Fundusz Zdrowia zajmuje się finansowaniem świadczeń zdrowotnych i nie wypłaca odszkodowań za wypadki, które miały miejsce w drodze do pracy. Ubezpieczenia majątkowe dotyczą ochrony mienia, a nie odszkodowań za wypadki osobowe, co w tym kontekście jest istotne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych również nie jest instytucją odpowiedzialną za wypłatę odszkodowań w przypadku szkód spowodowanych przez osoby trzecie w wyniku zaniedbania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują nieprawidłowe zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji oraz mylenie zasadności roszczenia na podstawie różnych przepisów prawnych. Kluczowe w takich sytuacjach jest zrozumienie, że odpowiedzialność cywilna jest niezależna od systemów ubezpieczeń społecznych, które mają odmienny charakter i funkcję.
Pytanie 15

Pracodawca, który zatrudnia więcej niż 100 pracowników, jest zobowiązany do utworzenia

A. inspektoratu bhp
B. społecznej inspekcji pracy
C. komisji bhp
D. służby bhp
Zgodnie z polskim prawodawstwem, pracodawca zatrudniający powyżej 100 pracowników ma obowiązek utworzenia służby bhp, co jest regulowane w Kodeksie pracy. Służba bhp ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie, a jej głównymi zadaniami są: identyfikacja zagrożeń, ocena ryzyka zawodowego oraz pomoc w wdrażaniu odpowiednich środków ochronnych. Przykładem praktycznego zastosowania służby bhp może być przeprowadzanie regularnych audytów bezpieczeństwa oraz organizowanie szkoleń dla pracowników, co przyczynia się do podnoszenia standardów bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dobrą praktyką jest również współpraca z pracownikami w zakresie zgłaszania potencjalnych zagrożeń oraz wspólne poszukiwanie rozwiązań, które mogą poprawić warunki pracy. Służba bhp pełni kluczową rolę w tworzeniu kultury bezpieczeństwa w organizacji, co przekłada się na zmniejszenie liczby wypadków oraz poprawę efektywności pracy.
Pytanie 16

Maksymalny czas pracy osoby młodocianej, mającej mniej niż 16 lat, nie może wynosić więcej niż

A. 7 godzin dziennie
B. 6 godzin dziennie
C. 8 godzin dziennie
D. 5 godzin dziennie
Istnieje wiele nieporozumień dotyczących maksymalnego czasu pracy młodocianych, co często prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi takie jak 8 godzin, 7 godzin czy 5 godzin nie są zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Przykładowo, 8 godzin dziennie, które jest standardem dla dorosłych pracowników, może wydawać się logiczne w kontekście pełnoetatowego zatrudnienia, jednak dla młodocianych jest to niebezpieczne ze względu na ich rozwijający się organizm. Z kolei 7 godzin i 5 godzin nie uwzględniają właściwego bilansu między pracą a odpoczynkiem. Młodociani potrzebują czasu na naukę, relaks oraz rozwój osobisty, co czyni 6 godzin optymalnym rozwiązaniem. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że młodociani są zdolni do pracy na równi z dorosłymi, co nie uwzględnia ich ograniczeń i potrzeb rozwojowych. Z perspektywy prawa pracy, kluczowe jest przestrzeganie przepisów, które mają na celu nie tylko ochronę młodocianych, ale także wspieranie ich w edukacji i zdrowym rozwoju. Właściwe podejście do zatrudniania młodocianych jest fundamentem zapewnienia ich bezpieczeństwa oraz efektywności w pracy.
Pytanie 17

W celu umożliwienia gościom bezpiecznego wyjścia z hotelu w przypadku zagrożenia, oświetlenie ewakuacyjne powinno być zainstalowane

A. ponad oknami
B. przy wszystkich drzwiach
C. w przestronnych pomieszczeniach
D. przy trasach ewakuacyjnych
Oświetlenie ewakuacyjne jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo w budynkach użyteczności publicznej, w tym hotelach. Umieszczając je przy drogach ewakuacyjnych, zwiększa się widoczność i orientację gości w sytuacjach kryzysowych. W przypadku ewakuacji, oświetlenie powinno jasno wskazywać kierunek wyjścia, co jest zgodne z zasadami ochrony przeciwpożarowej oraz międzynarodowymi standardami, takimi jak norma PN-EN 1838. Przykładem zastosowania oświetlenia ewakuacyjnego może być jego instalacja wzdłuż korytarzy oraz w pobliżu schodów ewakuacyjnych, co umożliwia natychmiastowe zauważenie bezpiecznej drogi. Dobrze zaprojektowane oświetlenie ewakuacyjne nie tylko wspomaga ewakuację, ale również może zapobiegać panice, co jest kluczowe w sytuacjach zagrożenia.
Pytanie 18

Zasiłek powypadkowy przyznawany rodzinie ofiary wypadku śmiertelnego

A. jest przyznawany bez względu na przyczynę wypadku
B. nie jest przyznawany, gdy ustalono, że pracownik łamał przepisy i zasady bhp
C. nie jest przyznawany w sytuacji, gdy stwierdzono rażące niedbalstwo pracownika
D. nie jest przyznawany, jeśli wykryto, że pracownik był pod wpływem alkoholu podczas wykonywania pracy
Podejście sugerujące, że świadczenie powypadkowe nie jest wypłacane w przypadku naruszenia przepisów BHP, pracy pod wpływem alkoholu czy rażącego niedbalstwa, opiera się na błędnym założeniu, że odpowiedzialność pracownika za wypadek wyklucza możliwość otrzymania świadczenia przez jego rodzinę. W rzeczywistości, przepisy prawne jasno wskazują, że celem świadczenia powypadkowego jest ochrona bliskich ofiary, niezależnie od okoliczności prowadzących do wypadku. Mitem jest przekonanie, że takie świadczenie powinno być uzależnione od winy pracownika. Z praktycznego punktu widzenia, wprowadza to niebezpieczny precedens, który mógłby zniechęcać pracowników do zgłaszania wypadków ze strachu przed konsekwencjami. Podejście to nie tylko osłabia system ochrony socjalnej, ale również stoi w sprzeczności z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem pracy. Pracodawcy są odpowiedzialni za zapewnienie bezpiecznych warunków pracy, a niezależność świadczeń powypadkowych od winy pracownika jest kluczowa dla zapewnienia wsparcia dla rodzin, które w wyniku wypadku doznały ogromnej straty. Takie uregulowania mają na celu nie tylko ochronę praw pracowników, ale również zapewnienie stabilności finansowej ich najbliższych w trudnych momentach.
Pytanie 19

Która cecha źródła światła jest najbardziej istotna w sytuacjach pracy, gdzie konieczne jest dobre rozróżnianie kolorów?

A. Oddawanie barw
B. Równomierność natężenia oświetlenia
C. Temperatura źródła światła
D. Natężenie oświetlenia
Wybór odpowiedzi, które koncentrują się na temperaturze źródła światła, natężeniu oświetlenia lub równomierności natężenia oświetlenia, może prowadzić do nieporozumień dotyczących kluczowych właściwości oświetlenia w kontekście rozróżniania barw. Temperatura źródła światła, wyrażana w kelwinach, ma znaczenie w kontekście wrażenia barwnego; jednak sama temperatura nie odzwierciedla zdolności źródła do prawidłowego oddawania kolorów. Na przykład, źródło światła o temperaturze 3000 K może produkować przyjemne ciepłe światło, ale jeśli jego wskaźnik oddawania barw jest niski, kolory będą zniekształcone. Natężenie oświetlenia, mierzone w luksach, jest istotne dla zapewnienia odpowiedniego poziomu oświetlenia, ale nie gwarantuje, że kolory będą widoczne w sposób naturalny. Równomierność natężenia oświetlenia jest również ważna, aby uniknąć cieni i refleksów, które mogą utrudniać percepcję kolorów, ale nie odnosi się bezpośrednio do właściwości oddawania barw. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania oświetlenia w miejscach pracy, gdzie dokładność kolorystyczna ma istotne znaczenie, jak w przemyśle artystycznym czy produkcyjnym.
Pytanie 20

Pracodawca ma możliwość zorganizowania miejsc pracy w pomieszczeniach, w których nie ma szkodliwych dla zdrowia czynników, gdy minimalna wysokość tych pomieszczeń wynosi

A. 2,5 m
B. 3,0 m
C. 2,2 m
D. 2,0 m
Wysokość pomieszczenia jest kluczowym czynnikiem w organizacji stanowisk pracy, jednak odpowiedzi takie jak 2,0 m, 2,2 m czy 2,5 m nie spełniają wymogów dotyczących zapewnienia komfortowych warunków pracy. W przypadku 2,0 m, pomieszczenie to jest zbyt niskie, co może prowadzić do uczucia klaustrofobii oraz ograniczonej cyrkulacji powietrza, a tym samym negatywnie wpływać na zdrowie pracowników. Wysokość 2,2 m również jest niewystarczająca, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do swobodnego poruszania się oraz korzystania z podstawowego wyposażenia biurowego. Z kolei 2,5 m, chociaż nieco lepsze, wciąż nie gwarantuje optymalnych warunków. Niskie pomieszczenia mogą ograniczać możliwości w zakresie instalacji oświetlenia oraz wentylacji, co ma kluczowe znaczenie dla komfortu pracy. Ponadto, z perspektywy ergonomii, odpowiednia wysokość pomieszczenia wpływa na ustawienie biurek oraz krzeseł, co jest niezbędne do utrzymania prawidłowej postawy ciała. Niewłaściwie dobrane wysokości mogą prowadzić do dolegliwości kręgosłupa oraz innych problemów zdrowotnych. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie norm, które zalecają minimalną wysokość pomieszczeń na poziomie 3,0 m w kontekście stanowisk stałych. Właściwe zrozumienie tych wymagań jest kluczowe dla tworzenia bezpiecznych i zdrowych warunków pracy.
Pytanie 21

Pracodawca ma obowiązek wdrażać działania zapobiegające występowaniu chorób zawodowych oraz innych dolegliwości związanych z wykonywaniem pracy, szczególnie

A. przeprowadzać na własny koszt badania i pomiary szkodliwych dla zdrowia czynników, dokumentować oraz archiwizować wyniki tych badań i pomiarów, a także udostępniać je pracownikom
B. przedkładać wnioski dotyczące najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń szkodliwych czynników zdrowotnych w środowisku pracy okręgowemu inspektorowi pracy
C. rozpoczynać badania niezbędne do eliminacji chorób zawodowych
D. utrzymywać w stanie sprawności okresowej urządzenia ograniczające lub eliminujące szkodliwe czynniki środowiska pracy oraz urządzenia do ich pomiarów
Tak mi się wydaje, że w niektórych odpowiedziach są podejścia, które mogą wprowadzać w błąd. Mówią o rzeczach, które niekoniecznie są bezpośrednio odpowiedzialnością pracodawcy albo wymagają od zewnętrznych instytucji zbyt dużego zaangażowania. Na przykład składanie wniosków do okręgowego inspektora pracy w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń to krok, który ma swoje miejsce, ale to nie zwalnia pracodawcy z aktywnego monitorowania zdrowia pracowników. Rozpoczynanie prac badawczych jest oczywiście ważne, ale to nie jest obowiązek dla pracodawcy, to raczej taki długofalowy cel, który powinno wspierać różne organizacje. Utrzymywanie sprzętu w porządku jest istotne, ale to nie zastąpi regularnych pomiarów czynników ryzyka. Myślę, że mylimy się, gdy przypuszczamy, że wystarczy zaangażowanie zewnętrznych instytucji lub jednorazowe akcje, żeby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Pracodawcy powinni być bardziej zaangażowani w ochronę zdrowia pracowników, co oznacza regularne analizy, monitorowanie i branie odpowiedzialności za dobrostan pracowników. Tylko w ten sposób można skutecznie walczyć z chorobami zawodowymi i innymi zagrożeniami zdrowotnymi w pracy.
Pytanie 22

W myśl rozporządzenia, praca na wysokości odnosi się do działań realizowanych na terenie położonym powyżej podłogi lub gruntu, na wysokości co najmniej

A. 3 m
B. 2 m
C. 1,5 m
D. 1 m
Odpowiedzi wskazujące na wysokości 2 m, 1,5 m oraz 3 m w kontekście pracy na wysokości odzwierciedlają nieporozumienia dotyczące definicji oraz obowiązków związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa w pracy. Praca na wysokości to termin, który obejmuje wszystkie działania wykonywane powyżej wysokości 1 metra, co oznacza, że wszelkie prace na poziomie tej wysokości wymagają szczególnych środków ostrożności. Przyjmowanie wyższej granicy, jak 2 m czy 3 m, może prowadzić do błędnych wniosków, że prace na niższych wysokościach są mniej niebezpieczne i nie wymagają stosowania standardów BHP, co jest absolutnie mylne. W praktyce, każdy przypadek pracy na wysokości wiąże się z ryzykiem upadków, niezależnie od przyjętej wysokości. Zastosowanie odpowiednich środków ochrony, takich jak szelki bezpieczeństwa, liny czy balustrady, jest niezbędne już od 1 metra. Pracodawcy są zobowiązani do przeprowadzania szkoleń oraz zapewnienia pracownikom odpowiednich narzędzi i sprzętu ochronnego, niezależnie od wydawałoby się „bezpiecznej” wysokości. Ignorowanie tej definicji może prowadzić do nieodpowiednich praktyk w zakresie bezpieczeństwa, a tym samym do zwiększenia ryzyka wypadków w miejscu pracy.
Pytanie 23

W przypadku, gdy w następstwie wypadku przy pracy dojdzie do trwałego i znaczącego zniekształcenia ciała, zespół powypadkowy ma obowiązek

A. powiadomić Państwową Inspekcję Sanitarną
B. poinformować chirurga plastycznego
C. uznać ten wypadek za prowadzący do czasowej niezdolności do pracy
D. zakwalifikować ten wypadek jako ciężki
W przypadku, gdy w wyniku wypadku przy pracy dochodzi do trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała, należy zakwalifikować ten wypadek jako ciężki. Zgodnie z przepisami prawa pracy, za wypadek ciężki uznaje się taki, który prowadzi do trwałego uszczerbku na zdrowiu, co w kontekście zeszpecenia ciała ma kluczowe znaczenie. Klasyfikacja wypadku jako ciężkiego ma istotne konsekwencje dla pracownika, obejmujące m.in. prawo do odszkodowania oraz wsparcia medycznego, w tym dostępu do specjalistycznych zabiegów rehabilitacyjnych. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik doznał poważnego uszkodzenia twarzy, co wymaga interwencji chirurgicznej i długotrwałej rehabilitacji. Tego rodzaju klasyfikacja wypadków jest również zgodna z rekomendacjami Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO) oraz krajowymi regulacjami prawnymi, które nakładają na pracodawców obowiązek prowadzenia szczegółowych rejestrów wypadków i ich klasyfikacji. Właściwe postępowanie w takich przypadkach a także zrozumienie konsekwencji takich wypadków jest kluczowe dla ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.
Pytanie 24

Kobieta w stanie błogosławionym może korzystać z komputera przez maksymalnie

A. 8 godzin
B. 4 godziny
C. 6 godzin
D. 2 godziny
Kobieta w ciąży może spokojnie pracować przy komputerze do czterech godzin dziennie. To takie ogólne zalecenia, które mówią o zdrowiu i ergonomii w pracy. Długie siedzenie, zwłaszcza przed monitorem, może powodować różne problemy zdrowotne, jak ból pleców czy zespół cieśni nadgarstka. No i oczywiście stres i zmęczenie się mogą zwiększać. Dlatego ważne, żeby kobiety w ciąży miały możliwość, żeby robić sobie regularne przerwy i zmieniać pozycję. Wiele organizacji zajmujących się zdrowiem pracowników mówi, że cztery godziny przy komputerze to maks, żeby zminimalizować negatywne skutki długiego siedzenia. Można wprowadzić rotację zadań, co umożliwi na przykład zmianę aktywności oraz częste przerwy. A przy tym dobrze, gdyby miały takie ergonomiczne stanowiska pracy. Dostosowanie wysokości biurka, fotela i monitora jest kluczowe, żeby było im wygodnie i bezpiecznie.
Pytanie 25

Kto, będąc odpowiedzialnym za bezpieczeństwo i higienę pracy lub nadzorując pracowników czy inne osoby fizyczne, nie stosuje się do przepisów oraz zasad w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, może zostać ukarany grzywną?

A. od 100 zł do 5 000 zł
B. od 500 zł do 50 000 zł
C. od 1 000 zł do 10 000 zł
D. od 1 000 zł do 30 000 zł
Odpowiedź 'od 1 000 zł do 30 000 zł' jest całkiem trafna. W Kodeksie wykroczeń i przepisach prawa pracy w Polsce osoby, które zaniedbują obowiązki związane z BHP, mogą dostać grzywnę właśnie w tym przedziale. Weźmy na przykład pracodawcę, który nie organizuje szkoleń BHP dla swoich pracowników albo nie daje im odpowiednich środków ochrony. To może prowadzić do trudnych sytuacji w pracy i niestety może się wiązać z dużymi karami. Przestrzeganie zasad BHP jest super ważne, nie tylko dla zdrowia pracowników, ale też dla samych pracodawców. Regularne audyty i stosowanie się do wskazówek z Państwowej Inspekcji Pracy to naprawdę dobry sposób, żeby zminimalizować ryzyko i uniknąć kłopotów.
Pytanie 26

Aby zagwarantować bezpieczeństwo podczas obsługi maszyn, pracodawca powinien zapewnić pracownikom dostęp do

A. instrukcji dotyczących obsługi maszyn
B. instrukcji użytkowania pomieszczeń
C. instrukcji montażu komponentów
D. regulaminu pracy
Dobrze wybrałeś odpowiedź o instrukcjach użytkowania maszyn. To naprawdę ważne, żeby pracownicy mieli dostęp do takich dokumentów, bo bezpieczeństwo w pracy to podstawa. Te instrukcje są niezbędne, żeby wiedzieć, jak prawidłowo obsługiwać maszyny i co robić w razie awarii. Z tego, co wiem, pracodawcy mają obowiązek informować swoich ludzi o zagrożeniach związanych z maszynami, co jest zgodne z normami, jak ISO 45001. Warto, żeby te instrukcje były jasne i łatwe do zrozumienia, a także dostępne w odpowiednich miejscach. Na przykład, w przypadku pras hydraulicznych powinna być mowa o maksymalnym ciśnieniu roboczym i konserwacji. Dzięki takiej wiedzy pracownicy nie tylko dbają o swoje zdrowie, ale też lepiej zarządzają maszynami, co ogranicza ryzyko wypadków.
Pytanie 27

Który z efektów nie jest rezultatem obciążenia człowieka wysiłkiem statycznym?

A. Szybki rozwój zmęczenia
B. Ucisk mechaniczny na naczynia krwionośne
C. Zmniejszony przepływ krwi przez napięte mięśnie
D. Szybka przemiana materii
Szybka przemiana materii nie jest typowym skutkiem obciążenia wysiłkiem statycznym, co wynika z różnic w sposobach, w jakie organizm reaguje na różne typy wysiłku. Wysiłek statyczny, taki jak długotrwałe utrzymywanie pozycji, prowadzi do lokalnego zmęczenia mięśni, co skutkuje zwiększonym uciskiem na naczynia krwionośne, spowolnieniem przepływu krwi przez napięte mięśnie oraz szybszym rozwojem zmęczenia. W przeciwieństwie do tego, szybka przemiana materii jest bardziej związana z aktywnością dynamiczną, która angażuje różne grupy mięśniowe i wymaga większej ilości energii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście zarządzania zdrowiem i wydolnością, szczególnie w pracy wymagającej długotrwałego wysiłku statycznego, jak prace biurowe czy stanowiska wymagające długiego stania. W takich przypadkach zaleca się wprowadzenie przerw oraz ćwiczeń rozciągających, które mogą poprawić krążenie i zapobiec skutkom ubocznym związanym z obciążeniem statycznym.
Pytanie 28

Jaka metoda zarządzania serwatką (produkt uboczny w procesie wytwarzania sera) jest sprzeczna z normami ochrony środowiska?

A. Wykorzystanie na paszę dla zwierząt
B. Przekazanie do oczyszczalni ścieków
C. Przerób na koncentrat
D. Zrzut do cieków wodnych
Zrzut serwatki do cieków wodnych jest działaniem niezgodnym z przepisami ochrony środowiska, co wynika z jej potencjalnie szkodliwego wpływu na ekosystemy wodne. Serwatka, jako produkt uboczny produkcji sera, zawiera duże ilości białek, laktozy oraz innych związków organicznych, które mogą prowadzić do eutrofizacji wód. Eutrofizacja to proces, w którym nadmiar substancji odżywczych w wodzie prowadzi do intensywnego wzrostu glonów, co z kolei powoduje spadek poziomu tlenu w wodzie i zaburza równowagę ekosystemu. Aby uniknąć takich sytuacji, najlepiej jest przerabiać serwatkę na koncentraty lub wykorzystywać ją jako paszę dla zwierząt, co pozwala na jej gospodarcze wykorzystanie oraz zminimalizowanie wpływu na środowisko. Odpowiednie regulacje w zakresie ochrony środowiska, takie jak dyrektywy unijne dotyczące zarządzania odpadami, również kładą nacisk na bezpieczne zarządzanie produktami ubocznymi i ich przetwarzanie w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 29

Obciążenie psychiczne i nerwowe to element

A. chemiczny
B. biologiczny
C. fizyczny
D. psychofizyczny
Obciążenie nerwowo-psychiczne określane jest jako czynnik psychofizyczny, ponieważ odnosi się do interakcji między aspektami psychologicznymi a fizycznymi. W praktyce, obciążenie to może manifestować się na przykład w sytuacjach stresowych w pracy, gdzie intensywność zadań oraz oczekiwania otoczenia mogą wpływać na samopoczucie pracownika. Wysokie obciążenie nerwowo-psychiczne może prowadzić do wypalenia zawodowego, co jest problemem powszechnym w wielu branżach. Standard ISO 10075 definiuje ramy dotyczące obciążenia psychicznego w środowisku pracy, podkreślając znaczenie zarządzania tymi czynnikami dla zdrowia psychicznego pracowników. Przykłady działań zapobiegawczych obejmują szkolenia rozwijające umiejętności radzenia sobie ze stresem oraz promowanie zrównoważonego stylu życia. Właściwe zrozumienie i zarządzanie obciążeniem nerwowo-psychicznym jest kluczowe nie tylko dla dobrostanu pracowników, ale także dla wydajności organizacji, gdyż wypoczęty i zmotywowany zespół jest bardziej efektywny.
Pytanie 30

Głównym celem ergonomii koncepcyjnej jest

A. ulepszanie już funkcjonujących maszyn i urządzeń
B. ustalenie wzajemnych relacji człowiek - maszyna - środowisko
C. polepszenie warunków pracy na obecnych stanowiskach
D. eliminacja błędów w otoczeniu pracy
Wybór odpowiedzi, który koncentruje się na usunięciu nieprawidłowości w środowisku pracy, modernizacji maszyn oraz poprawie warunków pracy na istniejących stanowiskach, jest zbyt ograniczony i nie uwzględnia kompleksowego podejścia, jakie oferuje ergonomia koncepcyjna. Usuwanie nieprawidłowości, choć ważne, jest jedynie reakcją na istniejące problemy, a nie proaktywnym podejściem do projektowania. Modernizacja maszyn i urządzeń może poprawić efektywność, ale nie zawsze rozwiązuje fundamentalne problemy związane z interakcją człowiek-maszyna, które mogą występować w danym środowisku pracy. Z kolei poprawa warunków pracy na istniejących stanowiskach jest często niewystarczająca bez przemyślenia relacji między użytkownikami a systemami, z którymi pracują. Ergonomia koncepcyjna zaś, poprzez analizę wzajemnych relacji, pozwala na stworzenie zharmonizowanego systemu, który bierze pod uwagę zarówno potrzeby ludzi, jak i możliwości technologiczne. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że modyfikacja istniejących rozwiązań wystarczy do poprawy sytuacji; w rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie, jak te elementy współdziałają i jakie są ich wzajemne powiązania. Bez takiego podejścia, możemy wprowadzać zmiany, które nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, a czasami mogą wręcz pogorszyć sytuację ze względu na nowe, niewłaściwe interakcje między człowiekiem a technologią. Z tego względu istotne jest, aby projektowanie systemów pracy opierało się na holistycznym zrozumieniu ergonomii koncepcyjnej.
Pytanie 31

W wyniku awarii urządzeń do odsysania pyłów na stanowisku pracy znacznie zwiększyło się stężenie pyłów gipsowych, wielokrotnie przekraczając dozwolone normy. Kontynuowanie pracy w tym miejscu jest niemożliwe z uwagi na pojawiające się ryzyko

A. średniego.
B. wysokiego.
C. bardzo niskiego.
D. niewielkiego.
Wybór odpowiedzi "dużego" ryzyka jest uzasadniony, ponieważ w sytuacji, gdy stężenie pyłów gipsu znacznie przekracza dopuszczalne normy, na stanowisku pracy występuje realne zagrożenie dla zdrowia pracowników. W takich okolicznościach, zgodnie z przepisami BHP oraz normami ochrony zdrowia, kontynuowanie pracy jest nieodpowiednie, gdyż może prowadzić do poważnych schorzeń układu oddechowego, podrażnień skóry oraz innych problemów zdrowotnych. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której w wyniku długotrwałego narażenia na pyły gipsu, pracownicy mogą doświadczyć zespołu chorób zawodowych, takich jak astma zawodowa czy przewlekłe zapalenie oskrzeli. W środowisku przemysłowym kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod wentylacji, a także urządzeń odpylających, aby zminimalizować narażenie. W razie awarii tych urządzeń, należy niezwłocznie wdrożyć procedury ewakuacyjne oraz przeprowadzić ocenę ryzyka, co jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem pracy.
Pytanie 32

U osób pracujących w temperaturze otoczenia wynoszącej około 4 stopnie Celsjusza, które używają narzędzi wywołujących wibracje, występują zmiany chorobowe znane jako zespół wibracyjny. Jakie objawy się z tym wiążą?

A. Zwiększone obciążenie cieplne organizmu
B. Skurcz naczyń w rejonie kontaktu z wibracyjnym narzędziem
C. Nadmiar wzrostu metabolizmu i podwyższone wydzielanie potu
D. Wychłodzenie organizmu oraz miejscowe odmrożenia
Fajnie, że zaznaczyłeś odpowiedź o skurczu naczyń przy drgających narzędziach. Rzeczywiście, to jest mega ważny objaw zespołu wibracyjnego, zwłaszcza dla ludzi pracujących w zimnych warunkach. Jak wibracje się pojawiają, to naczynia krwionośne w rękach czy stopach się kurczą, co ogranicza przepływ krwi, a to z kolei wpływa na dostarczanie tlenu i składników odżywczych do tkanek. Jeśli ktoś długo jest na to narażony, może to prowadzić do poważnych problemów, jak martwica. Na przykład, górnicy i budowlańcy powinni dbać o siebie, stosując różne techniki ochrony, jak krótsze przerwy w pracy z wibracyjnymi narzędziami czy noszenie ciepłej odzieży. Warto też pamiętać o tym, że zgodnie z normami BHP, regularne przerwy i używanie narzędzi z mniejszymi wibracjami mogą naprawdę pomóc w zmniejszeniu ryzyka.
Pytanie 33

Osoba została zatrudniona w placówce edukacyjnej na stanowisku konserwatora oraz nocnego dozorcy. Gdzie powinien zostać przeprowadzony instruktaż stanowiskowy?

A. na dowolnie wybranym stanowisku
B. tylko na stanowisku konserwatora
C. tylko na stanowisku nocnego dozorcy
D. na stanowisku konserwatora i nocnego dozorcy
Odpowiedź, która stwierdza, że instruktaż stanowiskowy należy przeprowadzić na stanowisku konserwatora i dozorcy nocnego, jest poprawna, ponieważ każdy pracownik powinien być odpowiednio przeszkolony w zakresie swoich obowiązków i odpowiedzialności. Instruktaż ten ma na celu zapoznanie pracownika z procedurami, zasadami bezpieczeństwa oraz wymaganiami technicznymi związanymi z jego rolą. W przypadku konserwatora i dozorcy nocnego, obie te funkcje mają różne, ale komplementarne zadania związane z zarządzaniem obiektami. Na przykład, konserwator może być odpowiedzialny za utrzymanie infrastruktury w dobrym stanie, co wiąże się z obsługą różnych urządzeń technicznych, natomiast dozorca nocny zajmuje się zapewnieniem bezpieczeństwa obiektu w nocy. Przeprowadzenie instruktarzu na obu tych stanowiskach umożliwia skuteczniejsze zrozumienie ich wzajemnych zależności, co wpływa na efektywność pracy i minimalizację ryzyka. W tej branży, zgodnie z normami BHP oraz wewnętrznymi regulacjami, niezbędne jest, aby wszyscy pracownicy mieli jasność co do swoich zadań oraz procedur, które muszą przestrzegać, co zwiększa poziom ich bezpieczeństwa oraz komfortu w pracy.
Pytanie 34

Akomodacja oka to proces

A. polegające na odróżnianiu kolorów
B. dostosowania się oka do wyraźnego widzenia w ciemności
C. dostosowania się oka do wyraźnego widzenia obiektów znajdujących się w różnych odległościach
D. polegające na rozróżnianiu typów ruchu
W kontekście akomodacji oka pojawiają się różne nieporozumienia, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące, że akomodacja to dostosowanie się oka do ostrego widzenia w ciemnościach, pomijają fundamentalne różnice między akomodacją a adaptacją do warunków oświetleniowych. Adaptacja to proces, w którym oko przystosowuje się do zmieniającego się poziomu światła i jest odpowiedzialna za percepcję w ciemnych i jasnych warunkach, a nie za zmiany w ostrości widzenia obiektów w różnych odległościach. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują, że akomodacja polega na rozróżnianiu rodzaju ruchu lub barw. To także jest błędne, ponieważ akomodacja nie odnosi się do zdolności postrzegania ruchu czy kolorów, lecz wyłącznie do zmiany ogniskowej soczewki w celu uzyskania ostrego obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że akomodacja jest procesem czysto optycznym, podczas gdy percepcja ruchu i barw dotyczy innych mechanizmów w układzie wzrokowym. Zrozumienie tych różnic jest niezwykle istotne w kontekście edukacji, diagnostyki oraz stosowania technologii optycznych, takich jak soczewki asferyczne czy progresywne, które muszą uwzględniać naturalne zdolności akomodacyjne oka, aby mogły skutecznie wspierać widzenie w różnych odległościach.
Pytanie 35

Jak przebiega określanie wydatku energetycznego zgodnie z metodą Lehmanna?

A. pomiarze ilości oraz jakości wydychanego dwutlenku węgla
B. zapisaniu z tabel wartości wydatku energetycznego
C. badaniu zużycia tlenu
D. pomiarze tętna
Analiza zużycia tlenu, pomiar ilości i jakości wydychanego dwutlenku węgla oraz pomiar tętna to różne metody oceny wydatku energetycznego, ale nie są one zgodne z metodą Lehmanna. Odczyt z tabel wartości wydatku energetycznego jest bardziej bezpośredni i oparty na empirycznych danych, co sprawia, że jest bardziej praktyczny w zastosowaniach codziennych. Analizując zużycie tlenu, uzyskujemy informację o wydolności organizmu i jego zdolności do przetwarzania energii, co niekoniecznie przekłada się na bezpośrednie oszacowanie wydatku energetycznego dla wszystkich aktywności. Pomiar dwutlenku węgla również jest użyteczny, lecz wymaga skomplikowanego sprzętu i nie jest metodą standardową dla codziennych obliczeń. Ponadto, pomiar tętna, choć pomocny w monitorowaniu intensywności wysiłku, nie dostarcza precyzyjnych informacji o wydatku energetycznym, ponieważ każdy organizm może reagować inaczej na wysiłek fizyczny. Często mylnie zakłada się, że te metody są równoważne z odczytem z tabel, jednak każda z nich ma swoje ograniczenia i zastosowanie, które nie zawsze odpowiadają standardom oceny wydatku energetycznego zgodnych z praktykami branżowymi.
Pytanie 36

W przypadku wykrycia bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia pracowników osoba odpowiedzialna za kierowanie pracownikami

A. podejmuje działania korygujące
B. jest zobowiązana do natychmiastowego wstrzymania prac i podjęcia działań celem usunięcia tego zagrożenia
C. opracowuje zasady i metody bezpiecznego wykonywania pracy
D. powinna ukarać osoby odpowiedzialne
Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji wystąpienia bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia pracowników, osoba kierująca pracownikami ma obowiązek niezwłocznie wstrzymać wszelkie prace i podjąć działania mające na celu usunięcie tego zagrożenia. Taki obowiązek wynika z przepisów prawa pracy oraz zasad BHP, które nakładają na pracodawców i osoby kierujące pracownikami odpowiedzialność za bezpieczeństwo w miejscu pracy. Przykładem praktycznym może być sytuacja, gdy podczas prac budowlanych zauważy się niebezpieczne przewody elektryczne. W takim przypadku kierownik powinien natychmiast wstrzymać prace, zabezpieczyć miejsce zdarzenia i wezwać odpowiednie służby, by zapobiec potencjalnym wypadkom. Zgodnie z normą PN-N-18001, pracodawcy są zobowiązani do działania w sytuacjach zagrożenia, co podkreśla znaczenie ich roli w zapewnieniu bezpieczeństwa. Działania te powinny być dokumentowane, aby można było ocenić ich skuteczność w przyszłości oraz wprowadzić odpowiednie procedury zapobiegawcze.
Pytanie 37

Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca zobowiązany jest do przechowywania dokumentacji dotyczącej wypadków przez czas

A. 10 lat
B. 15 lat
C. 5 lat
D. 40 lat
Wiesz, zgodnie z naszym prawem w Polsce, każdy pracodawca musi trzymać dokumentację powypadkową przez 10 lat. Wynika to z przepisów dotyczących podatków oraz bhp. Należą do niej różne ważne dokumenty, jak protokoły powypadkowe, które są mega istotne w razie, gdyby pracownicy lub ich rodziny chciały dochodzić swoich praw. Trzymanie tych papierów przez tak długi czas ma na celu ochronę pracowników i ułatwienie sprawy, jeśli coś znowu się wydarzy. Na przykład, w przypadku kolejnego wypadku, fajnie jest mieć dostęp do starych dokumentów, żeby sprawdzić, czy zostały podjęte odpowiednie kroki, żeby zapobiec podobnym sytuacjom. Jak nie będzie odpowiedniej dokumentacji, to pracodawca może mieć spore problemy, w tym kary finansowe. Dlatego naprawdę warto, żeby firmy dbały o te przepisy i miały swoje porządki w archiwizacji.
Pytanie 38

Urządzenia zabezpieczające stosowane w maszynach o dużym ryzyku powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby

A. osłony stosowane na maszynach dawały możliwość bezpośredniego dostępu do strefy zagrożenia
B. zdjęcie, otwarcie lub wyłączenie urządzenia zabezpieczającego skutkowało natychmiastowym zatrzymaniem maszyny lub jej niebezpiecznych elementów, bądź też nie było możliwe zdjęcie lub otwarcie osłony w trakcie ruchu osłanianych elementów, a ponowne założenie, zamknięcie lub włączenie urządzenia zabezpieczającego nie aktywowało automatycznie maszyny
C. elementy w ruchu oraz inne części maszyn, które mogą stanowić zagrożenie w przypadku kontaktu, powinny być osłonięte lub wyposażone w inne skuteczne środki ochrony na wysokości co najmniej 0,5 m od podłogi (podestu) stanowiska pracy
D. ponowne założenie, zamknięcie lub uruchomienie urządzenia zabezpieczającego powodowało automatyczne uruchomienie maszyny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wskazuje na kluczowe zasady dotyczące bezpieczeństwa przy obsłudze maszyn szczególnie niebezpiecznych. Urządzenia ochronne powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby ich otwarcie lub zdjęcie powodowało natychmiastowe zatrzymanie maszyny lub jej niebezpiecznych elementów. Taki mechanizm zapewnia, że operatorzy nie narażają się na ryzyko kontaktu z ruchomymi częściami maszyny, co jest zgodne z zasadami ochrony zdrowia i życia pracowników. Ponadto, niemożność zdjęcia osłony podczas ruchu elementów maszyny eliminuje ryzyko przypadkowego dostępu do strefy niebezpiecznej, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa w miejscu pracy. W praktyce oznacza to, że każda maszyna powinna być wyposażona w odpowiednią osłonę, która będzie w stanie nie tylko chronić, ale także aktywnie reagować na działania operatora. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy ISO 13849 i EN 62061, dostarczają wytycznych dotyczących projektowania bezpiecznych systemów kontrolnych, co powinno być uwzględnione w procesie projektowania urządzeń ochronnych, aby zminimalizować ryzyko wypadków.
Pytanie 39

Minimalna wysokość pomieszczenia przeznaczonego do pracy, w którym obecne są czynniki szkodliwe dla zdrowia, powinna wynosić co najmniej

A. 2,3 m
B. 3,3 m
C. 1,3 m
D. 4,3 m
Wysokość 3,3 metra w pomieszczeniach pracy, gdzie są czynniki szkodliwe, to naprawdę ważna rzecz. Takie normy są zgodne z zasadami zdrowia i bezpieczeństwa w pracy. Dzięki tej wysokości, powietrze się lepiej wentyluje, co jest kluczowe, gdy mamy do czynienia z niebezpiecznymi substancjami. Im wyższa przestrzeń, tym łatwiej rozproszają się opary, a to ma ogromny wpływ na komfort pracy i samopoczucie ludzi. Myślę, że dobrze to widać na przykładzie laboratoriów chemicznych, gdzie niebezpieczne substancje wymagają przemyślanej przestrzeni, żeby nie gromadziły się toksyczne opary. Zresztą, ta wysokość 3,3 metra jest zgodna z normami budowlanymi i wymogami Ministerstwa Pracy. Ostatecznie, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, żeby minimalizować ryzyko dla zdrowia pracowników, co jest chyba dla każdego rozsądne.
Pytanie 40

Jaka maksymalna masa w kg nie może być przekraczana przez mężczyzn przenoszących przedmioty ręcznie podczas pracy o stałym charakterze, na wysokości do 4 metrów oraz na dystansie do 25 metrów?

A. 25
B. 30
C. 21
D. 12
Odpowiedzi 25 kg, 12 kg i 21 kg są niepoprawne, ponieważ każda z tych wartości nie uwzględnia aktualnych norm dotyczących maksymalnego obciążenia w kontekście pracy stałej. Odpowiedź 25 kg może wydawać się rozsądna, jednak jest zaniżona względem przyjętych standardów. W branży budowlanej oraz innych sektorach pracujących z ciężkimi przedmiotami, istnieją zalecenia dotyczące bezpiecznego podnoszenia i transportu obiektów, które wyspecyfikowane są w normach ergonomicznych. Odpowiedź 12 kg jest z kolei znacznie poniżej normy, co może prowadzić do mylnego przekonania, że przenoszenie większych obciążeń jest niebezpieczne, co jest nieprawidłowe w odniesieniu do mężczyzn wykonujących pracę stałą. Podobnie, wartość 21 kg nie odpowiada aktualnym wymaganiom, które uznają 30 kg za maksymalne obciążenie w tego typu sytuacjach. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często obejmują nieznajomość standardów BHP lub niewłaściwe odniesienie się do bezpieczeństwa fizycznego pracowników. Pracodawcy powinni zadbać o odpowiednie przeszkolenie pracowników oraz dostarczenie im narzędzi ułatwiających przenoszenie ciężkich przedmiotów, aby uniknąć urazów oraz poprawić wydajność pracy.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej