Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:30
  • Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 12:47

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki produkt uzyskuje się w wyniku zastosowania metody chemicznej do konserwacji?

A. Serek do smarowania
B. Korniszony
C. Ryby w solance
D. Konfitura śliwkowa
Korniszony powstają w wyniku zastosowania chemicznej metody utrwalania, która polega na konserwowaniu warzyw, w tym przypadku ogórków, poprzez ich marynowanie w roztworze octu, soli oraz przypraw. Proces ten nie tylko przedłuża trwałość produktu, ale również wpływa na jego walory smakowe i teksturalne. Marynowanie jest jednym z najstarszych sposobów konserwacji żywności, a jego wykorzystanie w przemyśle spożywczym jest zgodne z normami bezpieczeństwa żywności. Korniszony są popularnym dodatkiem do kanapek, sałatek oraz dań mięsnych. Proces ich produkcji opiera się na dobrych praktykach, takich jak utrzymanie odpowiednich warunków sanitarnych oraz kontrola jakości surowców. Dodatkowo, korniszony mogą dostarczać cennych składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały, co czyni je nie tylko smacznym, ale i zdrowym wyborem.

Pytanie 2

Co można dodać do zupy krem, aby ją wzbogacić?

A. groszek ptysiowy
B. makaron w postaci nitek
C. pasztecik drożdżowy
D. ryż w formie luźnej
Groszek ptysiowy jest idealnym dodatkiem do zupy krem ze względu na swoją lekką, chrupiącą teksturę oraz neutralny smak, który doskonale uzupełnia bogaty i gładki charakter zupy. W gastronomii groszek ptysiowy, często stosowany jako element dekoracyjny, wprowadza kontrast oraz dodatkowe wrażenia smakowe, czyniąc potrawę bardziej atrakcyjną. Wiele restauracji i kuchni domowych wykorzystuje groszek ptysiowy w połączeniu z popularnymi zupami kremowymi, takimi jak zupa z dyni, brokułów czy pomidorowa. Jego przygotowanie jest stosunkowo proste: ciasto parzone, z którego powstaje groszek, można wykonać z mąki, jajek, wody i masła, a następnie piec w piekarniku. Warto zwrócić uwagę, że groszek ptysiowy ma także właściwości chrupiące, które mogą wpływać na ogólne wrażenia sensoryczne, dlatego jest on często rekomendowany przez profesjonalnych kucharzy jako sposób na urozmaicenie konsystencji potraw. Dodatkowo, groszek ptysiowy jest niskokaloryczny i odpowiedni dla osób na diecie, co czyni go uniwersalnym dodatkiem do zup kremowych.

Pytanie 3

Do składników o najkrótszym okresie trwałości można zaliczyć

A. jaja
B. pomidory
C. mleko
D. ziemniaki
Niezrozumienie koncepcji trwałości surowców spożywczych może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących okresu ich przydatności do spożycia. Jaja, pomidory i ziemniaki mają różne właściwości, które wpływają na ich trwałość, ale w ogólnym ujęciu są one bardziej odporne na zniszczenie w porównaniu do mleka. Jaja, przy odpowiednim przechowywaniu, mogą utrzymać swoją świeżość przez kilka tygodni, a w niektórych przypadkach nawet przez kilka miesięcy, co czyni je mniej wrażliwymi na psucie. Ziemniaki, przy odpowiednich warunkach, mogą być przechowywane przez kilka miesięcy bez utraty jakości, natomiast pomidory, choć mają krótszy okres trwałości niż ziemniaki, mogą być przechowywane przez kilka dni do tygodnia w zależności od ich dojrzałości i warunków przechowywania. Błędne podejście do analizy trwałości surowców polega często na porównywaniu produktów, które mają odmienne wymagania jak dotyczące temperatury przechowywania i rodzaju mikroorganizmów, które mogą je zainfekować. Należy również zauważyć, że różne metody przetwarzania i pakowania mogą znacznie wpłynąć na ich trwałość. Przykładowo, pasteryzacja mleka znacznie redukuje ryzyko zepsucia, ale nie eliminuje go całkowicie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania surowcami w branży spożywczej i poprawy bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 4

Jakie dodatki należy wykorzystać przy przygotowywaniu kawy po irlandzku?

A. Śmietanę i lody waniliowe
B. Cukier brunatny i whisky
C. Rum i cukier
D. Cukier puder oraz whisky
Kawa po irlandzku to naprawdę znany napój, który łączy w sobie mocny smak kawy z odrobiną słodyczy dzięki cukrowi brunatnemu. Moim zdaniem, to sprawia, że jest idealnym wyborem na przykład na zimowe wieczory. Cukier brunatny różni się od białego tym, że ma melasę, co dodaje mu fajnego, głębokiego smaku i nut karmelowych, które świetnie pasują do espresso. Whisky, która jest kluczowym składnikiem, nie tylko sprawia, że napój ma alkohol, ale dodaje mu też aromatu, co jest zgodne z tym, jak tradycyjnie robi się kawę w Irlandii. W restauracjach często stosuje się konkretne proporcje składników, żeby uzyskać najlepszy smak. Przygotowując kawę po irlandzku, najlepiej zacząć od zaparzenia mocnej kawy, dodać odrobinę whisky i cukru brunatnego, a na koniec położyć bitą śmietanę, żeby napój wyglądał apetycznie i był ciepły. To zgodne z najlepszymi praktykami baristycznymi.

Pytanie 5

Warzywa suszone, przechowywane w opakowaniach, które nie pozwalają na dostęp powietrza oraz ich nawilżanie, mogą być składowane w temperaturze od 1°C do 18°C przy wilgotności powietrza wynoszącej 60%

A. bezterminowo
B. maksymalnie do 6 miesięcy
C. maksymalnie 12 miesięcy
D. maksymalnie do 3 miesięcy
Przechowywanie suszy warzywnej przez krótszy okres, na przykład maksymalnie do 6 miesięcy, nie tylko jest niezgodne ze standardami branżowymi, ale również może prowadzić do niepełnego wykorzystania potencjału przechowalniczego tych produktów. W rzeczywistości, wiele badań pokazuje, że właściwe warunki przechowywania pozwalają na dłuższe zachowanie jakości. Stwierdzenie, że susze warzywne można przechowywać bezterminowo, jest mylne; to może prowadzić do przekonania, że nie wymagają one szczególnej uwagi w zakresie przechowywania, co jest nieprawdą. Każdy produkt ma swoje ograniczenia dotyczące trwałości, wynikające zarówno z jego składników, jak i warunków przechowywania. Z kolei maksymalny okres 3 miesięcy jest nie tylko nieadekwatny, ale także ignoruje podstawowe zasady dotyczące przechowywania produktów spożywczych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jedynie temperatura wpływa na trwałość. W rzeczywistości kluczowe jest połączenie temperatury, wilgotności i hermetyczności opakowań. Takie błędne wnioski mogą prowadzić do strat finansowych, a także do problemów zdrowotnych związanych z spożywaniem przeterminowanych produktów. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że odpowiednie przechowywanie nie tylko zwiększa trwałość, ale także zachowuje jakość i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 6

Brukselka jest klasyfikowana jako warzywo

A. rzepowate.
B. liściowe.
C. owocowe.
D. kapustne.
Brukselka, czyli tak zwana Brassica oleracea var. gemmifera, to rodzaj kapusty i przez to zaliczamy ją do warzyw kapustnych. Warzywa kapustne, do których należą też brokuły, kalafiory czy jarmuż, są pełne witamin, minerałów i błonnika. Dietetycy polecają ich spożycie, bo mają pozytywny wpływ na zdrowie, na przykład zmniejszają ryzyko chorób serca czy różnych nowotworów. Dodatkowo, brukselka to dobre źródło antyoksydantów, jak witamina C i K, które wspierają nasz układ odpornościowy oraz dbają o kości. W uprawach często stosuje się te warzywa w płodozmianie, co jest świetnym sposobem na walkę z chorobami glebowymi i podniesienie plonów. Warto też wiedzieć, że jeśli dobrze przygotujesz brukselkę, może być pysznym i zdrowym dodatkiem do wielu potraw, więc warto ją włączyć do swojej diety.

Pytanie 7

Jeżeli do przygotowania 5 porcji dania wykorzystano 600 g składnika, to ile należy przygotować surowca do zrobienia 3 porcji tego samego dania?

A. 0,36 kg
B. 0,20 kg
C. 0,48 kg
D. 0,12 kg
Kiedy mówimy o gotowaniu, dobrze jest mieć jasność co do proporcji składników. W tym przypadku, gdy przygotowujemy 5 porcji, wykorzystując 600 g surowca, możemy szybko policzyć, ile zaangażować na 3 porcje. Najpierw dzielimy 600 g przez 5 i wychodzi nam 120 g na jedną porcję. Potem, żeby dowiedzieć się, ile to będzie dla 3 porcji, mnożymy 120 g przez 3, co daje nam 360 g. Jak to przeliczyć na kilogramy? Po prostu dzielimy przez 1000 i mamy 0,36 kg. Takie obliczenia to podstawa dobrej kuchni, bo pomagają nam uniknąć zbędnych odpadów i lepiej zarządzać kosztami. Poza tym, umiejętność przeliczania składników to coś, co przydaje się w planowaniu menu i zarządzaniu zapasami w restauracji. To z kolei przekłada się na lepsze doświadczenie naszych klientów i sprawia, że wszystko działa sprawnie.

Pytanie 8

Jaką czynność wstępnej obróbki należy zrealizować w czystej przygotowalni zakładu gastronomicznego?

A. Mieszanie warzyw na surówkę
B. Płukanie warzyw
C. Oczkowanie obranych ziemniaków
D. Oczyszczanie pieczarek
Mieszanie warzyw na surówkę to kluczowy etap obróbki wstępnej w przygotowalni czystej zakładu gastronomicznego. W tej fazie przygotowania surowców, wszystkie warzywa, takie jak sałata, pomidory czy ogórki, są starannie łączone, co pozwala na uzyskanie spójnych i atrakcyjnych w smaku potraw. Zastosowanie tej metody jest zgodne z zasadami HACCP, które podkreślają potrzebę kontrolowania procesów przygotowawczych w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Mieszanie warzyw na surówkę nie tylko wpływa na estetykę dania, ale także na jego aromat, gdy składniki harmonijnie się łączą. Przykładowo, odpowiednie połączenie warzyw z dressingiem może znacząco podnieść walory smakowe serwowanej potrawy. Warto również zaznaczyć, że mieszanie odbywa się w czystym środowisku, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Dobrą praktyką jest wprowadzanie do surówki także różnych przypraw, co może dodatkowo wzbogacić jej smak oraz wartość odżywczą. Mieszanie warzyw stanowi zatem istotny element przygotowania potraw, który powinien być realizowany zgodnie z ustalonymi normami w gastronomii.

Pytanie 9

Technikę szarpania, skubania lub krojenia należy wykorzystywać do przygotowywania ciasta na

A. kołduny
B. uszka
C. kopytka
D. zacierki
Wybór odpowiedzi dotyczących uszek, kołdunów czy kopytek wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między tymi rodzajami ciasta oraz odpowiednich technik ich przygotowania. Uszka, będące rodzajem pierogów, charakteryzują się cienkim ciastem, które należy rozwałkować i wykrawać w odpowiednie kształty. W przypadku uszek, kluczowe jest uzyskanie elastycznego ciasta, co można osiągnąć jedynie przez właściwe ugniatanie, a nie stosowanie technik tarcia czy skubania. Kołduny to natomiast potrawy, które często zawierają mięso w środku, również wymagające delikatnego ciasta, ale ich przygotowanie nie opiera się na skubaniu czy siekaniu, lecz na uformowaniu ciasta w odpowiednie kształty. Kopytka, z kolei, są przygotowywane z ziemniaków i mąki, co sprawia, że proces ich wyrabiania różni się od metod stosowanych w przypadku zacierek. W kontekście przygotowywania kopytek, kluczowym etapem jest ugniatanie ciasta, aby uzyskać gładką masę, co z kolei wymaga precyzyjnego dobrania proporcji składników. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne, by uniknąć typowych błędów kulinarnych, takich jak niewłaściwa konsystencja ciasta czy nieodpowiednia struktura potraw. W gastronomii, stosowanie właściwych technik formowania ciasta ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu, zarówno pod względem smaku, jak i estetyki potraw.

Pytanie 10

Na przyjęciu angielskim, w którym bierze udział 150 osób, ile kompletów sztućców powinno być przygotowanych na bufecie?

A. 450 kompletów sztućców
B. 300 kompletów sztućców
C. 75 kompletów sztućców
D. 150 kompletów sztućców
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, błędne podejścia do obliczeń wynikają głównie z niepełnego zrozumienia zasad serwowania posiłków na dużych przyjęciach. Na przykład, wybór 150 kompletów sztućców sugeruje, że każdy gość miałby jedynie jeden komplet, co nie uwzględnia potrzeby wymiany sztućców podczas serwowania różnych dań. Tego rodzaju myślenie prowadzi do niewłaściwego planowania i może skutkować sytuacjami, w których goście nie mają zapewnionych odpowiednich narzędzi do jedzenia, co wpływa negatywnie na ich doświadczenie. Kolejną błędną koncepcją jest wybór 450 kompletów. To podejście, choć może wydawać się ostrożne, jest zbyteczne i nieekonomiczne, zwiększając koszty organizacji wydarzenia bez realnej potrzeby. Przyjęcie tak dużej liczby sztućców może prowadzić do niepotrzebnych wydatków oraz trudności w zarządzaniu wyposażeniem. W kontekście profesjonalnego cateringu, kluczowe jest zachowanie równowagi między dostępnością a efektywnością kosztową. Standardy branżowe sugerują, że przy dużych wydarzeniach trzeba zawsze planować z pewnym marginesem, ale nie powinno to prowadzić do nadmiaru, który staje się niepraktyczny. Warto pamiętać, że odpowiednia liczba sztućców nie tylko ułatwia obsługę, ale również wpływa na postrzeganą jakość wydarzenia przez gości, co jest niezwykle istotne w kontekście organizacji eventów.

Pytanie 11

Która potrawa powinna znaleźć się w menu punktu gastronomicznego?

A. Terrina z łososiem
B. Bliny z kawiorem
C. Paluszki rybne z frytkami
D. Małże w salsie pomidorowej
Paluszki rybne z frytkami to klasyczna potrawa, która cieszy się dużą popularnością w punktach gastronomicznych, zwłaszcza w kontekście fast foodów oraz rodzinnych restauracji. Ich przygotowanie jest stosunkowo proste, co umożliwia szybkie i sprawne serwowanie, co jest istotnym wymogiem w branży gastronomicznej. Paluszki rybne można przygotować z różnych gatunków ryb, co pozwala na dostosowanie menu do lokalnych preferencji i dostępności produktów. Poza aspektem kulinarnym, danie to ma również wysoką wartość odżywczą, dostarczając białka i kwasów omega-3, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia promowanymi przez agencje zdrowia. Serwowanie frytek jako dodatku z kolei zwiększa wartość kaloryczną potrawy, co czyni ją atrakcyjną dla klientów poszukujących sycących i smacznych posiłków. Warto również zwrócić uwagę na standardy sanitarno-epidemiologiczne przy przygotowywaniu tych potraw, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i zadowolenie klientów.

Pytanie 12

Która z wymienionych grup składa się tylko z owoców pestkowych?

A. Brzoskwinie, wiśnie, śliwki
B. Żurawiny, borówki, nektarynki
C. Pigwy, śliwki, wiśnie
D. Jabłka, gruszki, pigwy
Odpowiedź 'Brzoskwinie, wiśnie, śliwki' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione owoce zaliczane są do grupy owoców pestkowych. Owoce pestkowe, znane również jako drzewne, charakteryzują się tym, że mają jednolitą zewnętrzną skórkę i jedną dużą pestkę w swoim wnętrzu. Przykłady tych owoców obejmują nie tylko brzoskwinie, wiśnie i śliwki, ale także inne popularne owoce, takie jak morele i czereśnie. Zastosowanie wiedzy o grupach owoców ma znaczenie praktyczne w ogrodnictwie i uprawach rolnych, ponieważ pozwala na efektywne planowanie sadów oraz dobór odpowiednich odmian w zależności od ich wymagań klimatycznych i glebowych. Standardy dotyczące klasyfikacji owoców pestkowych są zgodne z systemem botanicznym, co ułatwia komunikację i wymianę informacji w branży rolniczej oraz handlu owocami. Dodatkowo, znajomość tych grup jest istotna w kontekście diety, ponieważ owoce pestkowe są bogate w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, co przyczynia się do poprawy zdrowia konsumentów.

Pytanie 13

W hotelowej restauracji dostępny jest następujący zestaw na śniadanie: kawa z mlekiem lub śmietanką, pieczywo, masło, dżem, miód oraz jajo gotowane w szklance z masłem. Jakie to śniadanie?

A. kontynentalne proste
B. angielskie
C. wiedeńskie
D. kontynentalne wzmocnione
Śniadanie kontynentalne proste nie obejmuje tak bogatego zestawu dań, jak ten opisany w pytaniu. Zazwyczaj składa się jedynie z pieczywa, masła, dżemu oraz napojów, co nie odzwierciedla pełnego opisu oferowanego zestawu. Takie podejście może prowadzić do mylnego wniosku, że każdy rodzaj pieczywa i dodatków wystarcza, by uznać posiłek za kontynentalne proste. Śniadanie angielskie, z kolei, charakteryzuje się zupełnie innym zestawem, który zazwyczaj obejmuje takie elementy jak kiełbasy, bekon, fasola, jajka sadzone i pomidory, co również jest dalekie od przedstawionego opisu. Z kolei śniadanie kontynentalne wzmocnione może zawierać dodatkowe opcje, ale nadal nie spełnia kryteriów danego zestawu. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują nadmierne uproszczenie definicji posiłków oraz nieprawidłowe kojarzenie elementów z różnych tradycji kulinarnych. Wiedza na temat regionalnych specjałów oraz ich składników jest kluczowa w gastronomii, a błędne klasyfikacje mogą prowadzić do niezrozumienia oczekiwań gości oraz obniżenia jakości usług gastronomicznych.

Pytanie 14

Do kategorii ryb żyjących w wodach słodkich, które są hodowane w stawach, należy

A. tuńczyka
B. turbota
C. sandacza
D. dorsza
Turbot (Scophthalmus maximus) to ryba morska, która zamieszkuje wody przybrzeżne i jest popularna w rybołówstwie komercyjnym, jednak nie jest gatunkiem słodkowodnym, co czyni go nieodpowiednim do hodowli w stawach. Dorsza (Gadus morhua) również jest rybą morską, znaną z zimnych wód północnego Atlantyku, i choć może być hodowana w warunkach akwakultury, to nie jest typowym gatunkiem dla stawów słodkowodnych. Z kolei tuńczyk (Thunnus spp.) to ryba pelagiczna, która żyje w otwartych wodach oceanicznych, znana z dużych migracji, co czyni jego hodowlę w stawach całkowicie niemożliwą. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego środowiska życia ryb i ich preferencji ekologicznych. Wybór ryb do hodowli powinien opierać się na ich zdolności do przystosowania się do warunków słodkowodnych oraz na ich wartości dla rynku. Zrozumienie różnic między rybami słodkowodnymi a morskimi jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w hodowli ryb, co jest istotne dla zrównoważonego rozwoju akwakultury.

Pytanie 15

Wymień działania związane z obróbką wstępną.

A. Kształtowanie i pieczenie
B. Dzielnie i duszenie
C. Moczenie i przesiewanie
D. Łączenie i pieczenie
Moczenie i przesiewanie to kluczowe czynności obróbki wstępnej, które mają na celu przygotowanie surowców do dalszych procesów kulinarnych. Moczenie, na przykład, jest istotne w przypadku zbóż, roślin strączkowych czy suszonych owoców, gdzie pozwala na rehydratację i poprawę strawności składników. Przykładem może być moczenie fasoli przed gotowaniem, co nie tylko skraca czas gotowania, ale także zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów trawiennych. Z kolei przesiewanie jest niezbędne do usunięcia zanieczyszczeń oraz uzyskania jednorodnej konsystencji mąki, co jest kluczowe w piekarnictwie. Standardy jakości, takie jak normy HACCP, podkreślają znaczenie tych czynności w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności oraz jakości produktów końcowych. Obydwie te techniki są często stosowane w profesjonalnych kuchniach, aby zapewnić wysoką jakość potraw oraz optymalizować procesy produkcyjne.

Pytanie 16

Na postawie zamieszczonego normatywu surowcowego oblicz, ile natki pietruszki należy przygotować do sporządzenia 16 porcji soku z pomidorów.

Normatyw surowcowy na 2 porcje soku z pomidorów
Nazwa surowcaIlość
Pomidory500 g
Jabłka250 g
Natka pietruszki¼ pęczka
Sól, sok z cytrynydo smaku
Bazyliado smaku

A. 1 pęczek.
B. 2 pęczki.
C. 4 pęczki.
D. 3 pęczki.
Poprawna odpowiedź to 2 pęczki natki pietruszki, ponieważ przyjęty normatyw surowcowy wskazuje, że na 2 porcje soku z pomidorów potrzebne jest ¼ pęczka natki. W praktyce, aby obliczyć ile natki potrzebujemy dla 16 porcji, musimy pomnożyć ilość pęczków potrzebnych na 2 porcje przez liczbę zestawów porcji. W tym przypadku 16 podzielone przez 2 daje 8, co oznacza, że potrzebujemy 8 razy więcej natki niż podano w normatywie. Dlatego obliczamy: ¼ pęczka * 8 = 2 pęczki natki pietruszki. Zastosowanie normatywów surowcowych w gastronomii pozwala na precyzyjne planowanie i kontrolę kosztów, co jest kluczowe w kuchni profesjonalnej. Umożliwia to zarówno optymalizację procesów przygotowywania potraw, jak i minimalizację odpadów. Warto pamiętać, że umiejętność przeliczania składników w zależności od liczby porcji jest fundamentalną umiejętnością w branży gastronomicznej, a znajomość normatywów przyczynia się do efektywności i jakości serwowanych dań.

Pytanie 17

Przedstawiony proces produkcji ilustruje etapy przygotowania

A. pyz ziemniaczanych
B. ziemniaków faszerowanych
C. ziemniaków puree
D. placków ziemniaczanych
Schemat produkcyjny przedstawiony w pytaniu dokładnie odzwierciedla proces przygotowania placków ziemniaczanych, które są popularnym daniem w wielu kuchniach. Proces ten rozpoczyna się od obróbki wstępnej brudnych ziemniaków, co oznacza ich dokładne umycie i oczyszczenie. Następnie ziemniaki są rozdrabniane, co może odbywać się przez tarcie lub miksowanie, co pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję. Kolejnym krokiem jest mieszanie składników, co często obejmuje dodanie cebuli, jajek oraz przypraw, co nadaje plackom smak i teksturę. Formowanie to etap, w którym przygotowuje się małe placuszki, które są następnie smażone na złoty kolor na gorącym oleju. Placki ziemniaczane można serwować na różne sposoby, często z dodatkiem kwaśnej śmietany lub sosu. W przemyśle gastronomicznym kluczowe jest przestrzeganie standardów higieny oraz technik kulinarnych, co zapewnia bezpieczeństwo żywności oraz jej wysoką jakość.

Pytanie 18

Do zagęszczenia jednej porcji zupy owocowej potrzeba 4 gramów mąki ziemniaczanej. Jaką ilość mąki należy zastosować do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 0,020 kg
B. 0,200 kg
C. 2,000 kg
D. 0,002 kg
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych błędów myślowych związanych z przeliczeniami jednostek miary lub niepoprawnym zrozumieniem proporcji. Na przykład, niektórzy mogą błędnie interpretować ilość mąki potrzebnej na jedną porcję, co prowadzi do mnożenia przez niewłaściwe liczby. W przypadku 0,002 kg, może to być związane z mylnym przeliczeniem jednostek z gramów na kilogramy bez uwzględnienia skali, gdzie 200 g to 0,200 kg. Inna możliwość to wybór 0,020 kg, co może sugerować, że osoba odpowiedzialna za wybór nie pomnożyła ilości mąki przez liczbę porcji, co jest kluczowym krokiem w tym obliczeniu. Wreszcie, wybór 2,000 kg świadczy o błędnym zrozumieniu proporcji i może wynikać z założenia, że potrzeba znacznie więcej mąki niż to jest faktycznie wymagane. Te błędy pokazują, jak istotne jest dokładne rozumienie jednostek miary oraz umiejętność przeliczeń, co jest niezbędne w kuchni profesjonalnej, gdzie precyzja składników ma kluczowe znaczenie dla ostatecznego wyniku kulinarnego. Udoskonalając umiejętności w tym zakresie, można uniknąć problemów związanych z niedoborem lub nadmiarem składników, co przekłada się na jakość potraw i satysfakcję klientów.

Pytanie 19

Najwięcej odpadów generuje się podczas wstępnej obróbki świeżych

A. truskawek
B. śliwek
C. czereśni
D. ananasów
Fajnie, że wybrałeś odpowiedź dotyczącą ananasów! Masz rację, bo podczas ich obróbki powstaje sporo odpadów. Jak wiesz, trzeba zdjąć twardą skórkę i usunąć rdzeń, co sprawia, że z masy owoców tracimy około 30-40%. W branży często stosuje się niewłaściwe narzędzia, co wcale nie pomaga. Dlatego ważne, żeby używać takich, które są bardziej precyzyjne, jak nowoczesne krajalnice. One naprawdę dają radę i pozwalają na lepsze wykorzystanie owoców, co jest super dla efektywności produkcji i środowiska. Odpady z obróbki ananasów można wykorzystać do kompostowania, co wpasowuje się w zasady gospodarki o obiegu zamkniętym. Zrównoważony rozwój to dziś temat na czasie!

Pytanie 20

Skuteczniejsze połączenie składników w drobiowej masie mielonej można uzyskać przez

A. tablerowanie
B. garnirowanie
C. kupażowanie
D. tranżerowanie
Tranżerowanie, garnirowanie oraz kupażowanie, mimo że są to procesy istotne w technologii żywności, nie są odpowiednie do poprawy związania składników drobiowej masy mielonej. Tranżerowanie to technika polegająca na krojeniu mięsa na kawałki, co nie sprzyja jego homogenizacji. W kontekście masy mielonej, tranżerowanie raczej rozdziela składniki niż je łączy, co prowadzi do powstawania niejednorodnych tekstur i spadku jakości produktu końcowego. Natomiast garnirowanie odnosi się do dekoracji potraw i nie ma bezpośredniego związku z procesem łączenia składników. Użycie tej metody w kontekście masy mielonej byłoby błędne, gdyż nie wpływa na jej konsystencję ani smak. Z kolei kupażowanie to proces łączenia różnych rodzajów mięs czy składników, ale niekoniecznie sprzyja on skutecznemu związywaniu ich w jednorodną masę. Często mylnie zakłada się, że kupażowanie samo w sobie poprawia jakość masy, jednak bez odpowiedniej techniki łączenia, jakim jest tablerowanie, efekty mogą być niezadowalające. W praktyce, brak zastosowania odpowiednich technik mieszania prowadzi do powstawania produktów o nierównej strukturze i obniżonej wartości sensorycznej.

Pytanie 21

Jaką metodę zagęszczania należy zastosować, aby wmieszać w gorącym płynie i zagotować mąkę z masłem w równych częściach 1:1?

A. Zagęszczanie podprawą zacieraną
B. Zagęszczanie zawiesiną
C. Zagęszczanie zasmażką
D. Zagęszczanie przez glazurowanie
Zagęszczanie podprawą zacieraną to super technika, w której bierzesz utartą mąkę z masłem, w równych proporcjach, i dodajesz ją do gorącego płynu. Potem to wszystko zagotowujesz. To jedna z podstawowych metod na zagęszczanie sosów oraz zup, bo pozwala na uzyskanie gładkiej, jednolitej konsystencji. W kuchni klasycznej, zwłaszcza francuskiej, podprawa jest często bazą do robienia takich klasyków jak sos béchamel czy velouté. Ważne, żeby mąka była dobrze zrumieniona, bo to dodaje fajnego smaku. Podczas gotowania skrobia z mąki wiąże wodę i tworzy emulsję, co sprawia, że potrawa staje się gęstsza. Ta metoda daje też możliwość łatwego kontrolowania stopnia zagęszczenia, co w profesjonalnej kuchni jest mega istotne.

Pytanie 22

Jaką strategię ustalania cen powinien zastosować lokal gastronomiczny, który planuje wprowadzenie innowacyjnej usługi kulinarnej - kuchni molekularnej?

A. Skimming.
B. Zróżnicowania cen.
C. Jednolitą cenę.
D. Penetracyjną.
Strategia jednolitej ceny może wydawać się atrakcyjna, jednak w przypadku tak innowacyjnego produktu jak kuchnia molekularna, jest to podejście zbyt ograniczone. Ustalenie jednej, stałej ceny dla wszystkich klientów może prowadzić do utraty potencjalnych zysków, ponieważ nie uwzględnia różnorodności w oczekiwaniach i możliwościach finansowych klientów. Klienci przychodzący do zakładów gastronomicznych są różnorodni; niektórzy są gotowi zapłacić więcej za unikalne doświadczenia, podczas gdy inni mogą poszukiwać przystępnych cen. Penetracja, czyli strategia niskich cen na start, ma na celu szybkie zdobycie rynku, ale w przypadku nowatorskiej kuchni molekularnej, może ona zmniejszyć postrzeganą wartość usługi. Klienci mogą uznać, że jeśli cena jest zbyt niska, jakość potraw również może być kwestionowana. Różnicowanie cen, z kolei, polega na oferowaniu różnych cen dla różnych grup klientów, co w kontekście kuchni molekularnej może być zbyt skomplikowane i trudne do wdrożenia. Warto zauważyć, że niektóre podejścia do strategii cenowych mogą prowadzić do mylnych przekonań o wartości oferty, co w efekcie wpływa na postrzeganą jakość usług gastronomicznych. Dlatego kluczowe jest, aby strategia cenowa była dobrze przemyślana i dostosowana do specyfiki rynku i klientów.

Pytanie 23

Jakiego koloru deski należy używać do krojenia ugotowanych jaj?

A. w kolorze brązowym
B. w kolorze białym
C. w kolorze niebieskim
D. w kolorze żółtym
Poprawna odpowiedź to biała deska, ponieważ kolor biały jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi higieny w kuchni. Używanie białych desek do krojenia jest standardem w przemyśle gastronomicznym, gdyż pozwala na łatwe zidentyfikowanie zanieczyszczeń oraz resztek żywności, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiednich standardów sanitarno-epidemiologicznych. Deski w kolorze białym są zazwyczaj dedykowane do krojenia produktów, które nie przekładają się na kontaminację, takich jak gotowane jajka, drobne mięsa, czy nabiał. W praktyce związane jest to z ograniczeniem ryzyka przenoszenia patogenów oraz zapewnieniem, że resztki żywności nie będą wpływać na smak i jakość kolejnych przygotowywanych potraw. Dodatkowo, w wielu systemach zarządzania bezpieczeństwem żywności, takich jak HACCP, korzystanie z desek w kolorze białym jest częścią wytycznych dotyczących higieny i bezpieczeństwa w kuchni, co podkreśla ich rolę w zachowaniu czystości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 24

Obiekt gastronomiczny oferujący dania z danego regionu to

A. punkt gastronomiczny
B. bar
C. restauracja folklorystyczna
D. bufet
Restauracja folklorystyczna to miejsce, które w swojej ofercie skupia się na potrawach charakterystycznych dla określonego regionu, często łącząc je z lokalnymi tradycjami, kulturą i muzyką. Tego typu restauracje mają na celu nie tylko zaspokojenie potrzeb kulinarnych gości, ale również promowanie lokalnych wartości oraz produktów. Przykładem mogą być restauracje serwujące dania z regionalnych składników, takie jak potrawy z Górnego Śląska, Kaszub czy Podhala. W praktyce, restauracje folklorystyczne często organizują wydarzenia kulturalne, takie jak wieczory z muzyką ludową lub warsztaty kulinarne, co przyciąga turystów i lokalnych mieszkańców. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, obsługa w takich miejscach powinna mieć wiedzę na temat tradycji kulinarnych regionu, co przyczynia się do autentyczności doświadczenia gości. Warto również zauważyć, że restauracje folklorystyczne mogą wspierać lokalnych rolników, kupując produkty bezpośrednio od nich, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi społeczności.

Pytanie 25

Do składników ciasta biszkoptowego należą jaja, mąka oraz

A. cukier
B. proszek do pieczenia i mleko
C. proszek do pieczenia
D. cukier i mleko
Cukier jest istotnym składnikiem ciasta biszkoptowego, ponieważ pełni funkcje nie tylko słodzące, ale także strukturalne i technologiczne. W procesie pieczenia cukier ma kluczowe znaczenie w reakcji Maillarda, co wpływa na kolor i smak ciasta. Ponadto, podczas ubijania jajek z cukrem, powstają pęcherzyki powietrza, które nadają biszkoptowi lekkość i puszystość. W praktyce, stosowanie odpowiednich proporcji cukru do jajek i mąki jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji i smaku. Standardy branżowe podkreślają, że dobry biszkopt powinien być delikatny, a cukier jest jednym z kluczowych elementów, które na to wpływają. Warto również wspomnieć o technikach, takich jak ubijanie białek na sztywno, które w połączeniu z cukrem, pozwala uzyskać jeszcze lepszą strukturę ciasta. Warto stosować sprawdzone przepisy oraz techniki, aby osiągnąć optymalne rezultaty w wypiekach biszkoptowych.

Pytanie 26

Na uroczystości typu lampka wina serwuje się

A. napoje alkoholowe i bezalkoholowe, kawę oraz wyroby cukiernicze
B. kawę, herbatę oraz słodycze
C. napoje alkoholowe i bezalkoholowe oraz lekkie przekąski
D. dania ciepłe oraz napoje alkoholowe
Odpowiedź wskazująca na podawanie napojów alkoholowych i bezalkoholowych oraz skromnych przekąsek jest prawidłowa, ponieważ lamka wina to wydarzenie, które ma charakter mniej formalny i skoncentrowane jest na towarzyskim aspekcie spotkania. W ramach tego typu przyjęć, kluczowe jest, aby goście mieli możliwość wyboru napojów, co wyraża się w oferowaniu zarówno alkoholi, jak i napojów bezalkoholowych dla tych, którzy preferują opcje niealkoholowe. Skromne przekąski, takie jak orzeszki, chipsy czy koreczki, są idealnym uzupełnieniem napojów, ponieważ nie dominują nad nimi w kontekście kulinarnym, ale są wystarczająco atrakcyjne, aby umilić czas spędzony w towarzystwie innych. W branży cateringowej oraz podczas organizacji eventów tego rodzaju, zaleca się przestrzeganie ogólnych zasad związanych z doborem menu, które powinno być dostosowane do charakteru wydarzenia oraz preferencji gości. Umożliwia to stworzenie przyjemnej atmosfery oraz sprzyja integracji uczestników.

Pytanie 27

Jaką wartość ma cena netto gastronomiczna 100 ml miodu pitnego, jeśli detaliczna cena butelki miodu pitnego o objętości 0,5 l wynosi 100,00 zł, a marża wynosi 200%?

A. 40,00 zł
B. 60,00 zł
C. 20,00 zł
D. 10,00 zł
Wybrałeś złą odpowiedź, ale spoko, to się zdarza! Myślę, że pomyliłeś się w analizie marży. 20,00 zł wydaje się przeszacowane, bo można by pomyśleć, że cena netto powinna być wyliczona jako 100,00 zł za 0,5 l dzielone przez 5. To daje 20,00 zł, ale nie bierze pod uwagę marży, co jest kluczowe. Podobnie 40,00 zł też jest mylące, bo może sprawiać wrażenie, że marża została uwzględniona, ale nie prawidłowo. 10,00 zł to już zupełnie zaniżona wartość, bo koszt produkcji miodu jest znacznie wyższy. W branży gastronomicznej ważne jest, by marża była traktowana nie tylko jako procent dodany do ceny netto, ale także jako część strategii cenowej. To, jak obliczamy koszty, może naprawdę wpłynąć na nasze finanse, więc warto zwracać na to szczególną uwagę.

Pytanie 28

Serowy budyń powinien być serwowany

A. na talerzyku deserowym.
B. w kompotierce.
C. w pucharku.
D. w szklanym naczyniu.
Podawanie budyniu z sera w szklanej salaterce może wprowadzać zamieszanie, gdyż to naczynie nie jest typowe dla deserów. Szklane salaterki zazwyczaj służą do serwowania sałatek lub potraw, które wymagają większej przestrzeni, co utrudnia degustację małych porcji. Kompotierka, mimo że może wydawać się odpowiednia, jest przeznaczona głównie do serwowania kompotów i owoców, podczas gdy budyń z sera zasługuje na bardziej eleganckie naczynie. Talerzyk deserowy, jako standard w gastronomii, jest idealnym rozwiązaniem, które nie tylko podkreśla walory estetyczne dania, ale również zapewnia praktyczność w podaniu. Zastosowanie pucharka, choć może być atrakcyjne, jest bardziej związane z serwowaniem lodów czy kremów, a niekoniecznie budyniu, który powinien mieć wyraźne miejsce na talerzu. Niewłaściwy wybór naczyń może prowadzić do obniżenia jakości doświadczenia kulinarnego oraz wprowadzać chaos w serwowaniu potraw, co jest sprzeczne z zasadami sztuki kulinarnej. Umiejętność doboru odpowiednich naczyń jest kluczowa w profesjonalnej gastronomii i wpływa na odbiór posiłku przez gości.

Pytanie 29

Jakie procesy obróbki cieplnej są stosowane w diecie o niskiej kaloryczności?

A. pieczenie na ruszcie
B. smażenie w głębokim tłuszczu
C. pieczenie w folii
D. smażenie w małej ilości tłuszczu
Pieczenie w folii to metoda obróbki cieplnej, która jest szczególnie zalecana w diecie ubogoenergetycznej, ponieważ pozwala zachować wartości odżywcze potraw oraz zminimalizować straty kalorii. Folia aluminiowa tworzy zamknięte środowisko, które sprzyja równomiernemu gotowaniu, a także ogranicza potrzebę użycia dodatkowych tłuszczów, co jest kluczowe w diecie niskokalorycznej. Przykładowo, pieczenie ryb lub warzyw w folii pozwala na ich delikatne przygotowanie, utrzymując naturalny smak i aromaty, a także znacznie redukując kaloryczność potrawy. Dobrą praktyką jest dodanie ziół i przypraw do wnętrza folii, co podnosi walory smakowe, a jednocześnie nie przyczynia się do wzrostu kaloryczności. Dzięki tej metodzie można również uniknąć nadmiernego dodawania soli, co jest istotne w kontekście zdrowego stylu życia i zarządzania wagą. Pieczenie w folii jest zgodne z zaleceniami wielu dietetyków i stanowi modelową metodę obróbki cieplnej w kontekście zdrowego odżywiania.

Pytanie 30

Na podstawie danych w tabeli wskaż środek spożywczy, który zawiera najwięcej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
Lp.Rodzaj kaszyBiałko (g)Skrobia (g)Błonnik (g)Popiół (g)Tłuszcz (g)
1.manna8,774,02,50,31,0
2.jaglana10,555,03,21,03,5
3.pęczak8,468,25,41,12,0
4.gryczana12,660,55,92,01,9

A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Wybór odpowiedzi, która nie jest prawidłowa, może wynikać z braku zrozumienia kluczowych różnic w zawartości węglowodanów między różnymi produktami spożywczymi. Wiele osób, które odpowiadają niepoprawnie, często myli skrobię z innymi rodzajami węglowodanów, jak błonnik czy cukry proste, co prowadzi do błędnych wniosków o wartościach odżywczych danych produktów. Zrozumienie, że skrobia jest głównym źródłem węglowodanów w kaszach, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych odżywczych. Ponadto, niektórzy mogą zakładać, że inne kasze mają podobne lub wyższe wartości węglowodanów, co również jest nieprawdziwe. Błędne założenia mogą wynikać z ogólnych przekonań o zdrowotności „zdrowszych” rodzajów kasz, mimo że skrobia w kaszy mannie jest wyraźnie wyższa. Kluczowe jest, aby przy wyborze produktów spożywczych skupić się na analizie ich zawartości odżywczej oraz zrozumieć, jak różne rodzaje węglowodanów wpływają na organizm. Poznanie szczegółowych informacji o składnikach odżywczych oraz ich wpływie na zdrowie pomaga unikać typowych pułapek myślowych i podejmować lepsze decyzje żywieniowe.

Pytanie 31

W trakcie tablerowania masy mielonej mięsnej

A. białko zwiększa objętość
B. tłuszcz staje się jełczały
C. tłuszcz ulega hydrolizie
D. białko ulega denaturacji
Podczas tablerowania mięsnej masy mielonej kluczowym procesem jest pęcznienie białek. W wyniku działania wody oraz mechanicznego działania podczas tablerowania, białka mięsa absorbują wodę, co prowadzi do ich pęcznienia. Proces ten jest niezbędny, aby uzyskać odpowiednią konsystencję i spójność produktu finalnego. Pęcznienie białek wpływa na zdolność masy mięsnej do zatrzymywania wody i tłuszczu, co jest szczególnie istotne w produkcji kiełbas oraz innych przetworów mięsnych. W praktyce, odpowiednio pęczniejące białka przyczyniają się do poprawy tekstury i smaku wyrobów mięsnych. Warto zauważyć, że aby osiągnąć optymalne pęcznienie białek, należy stosować odpowiednią temperaturę oraz czas mieszania. Dobre praktyki branżowe zalecają również kontrolowanie zawartości wody, co pozwala na uzyskanie produktów o wysokiej jakości i stabilności podczas przechowywania.

Pytanie 32

Jaką fizyczną metodę stosuje się do konserwacji żywności?

A. solenie
B. dymienie
C. pasteryzacja
D. fermentacja
Kiszenie, wędzenie i peklowanie to metody utrwalania żywności, które opierają się na innych zasadach chemicznych i biologicznych niż pasteryzacja. Kiszenie to proces fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry zawarte w warzywach w kwas mlekowy. Choć skutkuje to zwiększeniem trwałości żywności, jest to proces biologiczny, a nie fizyczny. Wędzenie, z kolei, polega na poddawaniu żywności działaniu dymu z palonego drewna, co nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również działa antybakteryjnie dzięki substancjom chemicznym zawartym w dymie. Peklowanie to proces, w którym mięso poddawane jest działaniu soli oraz często azotanów, co pozwala na konserwację produktów mięsnych, ale jest również metodą chemiczną. Wartościowe jest zrozumienie, że metody te, mimo że skuteczne, nie eliminują drobnoustrojów w ten sam sposób jak pasteryzacja, co czyni pasteryzację skuteczniejszą w zapewnieniu mikrobiologicznego bezpieczeństwa żywności. Efektywnie zrozumiane, różnice między tymi metodami pomagają w dokonywaniu świadomych wyborów w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności.

Pytanie 33

Co należy zrobić w przypadku krwawienia z nosa?

A. nałożyć opatrunek na nos
B. usiąść z głową skierowaną do tyłu, uciskając skrzydełka nosa
C. usiąść z głową pochyloną do przodu, zaciskając skrzydełka nosa
D. niezwłocznie zgłosić się do lekarza
Usiadanie z głową pochyloną do przodu oraz zaciskanie skrzydełek nosa jest najbardziej skuteczną i zalecaną metodą przy krwawieniu z nosa. Taka pozycja pozwala na ograniczenie przepływu krwi do nosa, co może przyczynić się do szybszego ustania krwawienia. Zaciskanie skrzydełek nosa przez kilka minut skutkuje zwiększeniem ciśnienia w naczyniach krwionośnych, co dodatkowo wspomaga proces tamowania krwi. Warto również pamiętać, że jeśli krwawienie z nosa występuje często, może być objawem poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie tętnicze czy zaburzenia krzepliwości krwi. Osoby z takimi dolegliwościami powinny skonsultować się z lekarzem w celu dalszej diagnostyki. Tego rodzaju działania są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz innymi wytycznymi dotyczącymi pierwszej pomocy. Praktyka ta jest prosta i efektywna, a jej znajomość jest kluczowa w przypadku nagłych sytuacji zdrowotnych.

Pytanie 34

Najbardziej wartościowym źródłem żelaza pochodzenia roślinnego jest

A. kasza gryczana
B. kapusta biała
C. olej rzepakowy
D. ogórek kiszony
Ci, którzy nie wybrali kaszy gryczanej, mogą nie do końca rozumieć, dlaczego inne opcje nie są najlepsze. Kapusta biała, mimo że jest zdrowa, ma tylko około 0,5 mg żelaza na 100 g, co wypada blado w porównaniu do kaszy gryczanej. Żelazo z roślin, jak kapusta, to forma niehemowa, która jest trudniejsza do przyswojenia. Olej rzepakowy to w ogóle nie ma żelaza; jego wartość odżywcza to głównie zdrowe tłuszcze, nie minerały. Ogórek kiszony, mimo że ma probiotyki, też nie dostarcza znaczącej ilości żelaza (około 0,3 mg na 100 g). Warto znać różnice między żelazem hemowym a niehemowym i wybierać produkty, które wspierają jego wchłanianie, na przykład te z witaminą C. Często popełnia się błąd przy wyborze jedzenia, bo nie uwzględnia się wartości odżywczych i różnorodności diety. Ważne jest, żeby patrzeć na etykiety i myśleć o tym, co jemy, zwłaszcza, że instytucje zdrowotne, jak Światowa Organizacja Zdrowia, zalecają różnorodność w diecie.

Pytanie 35

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania ragoût?

A. Gotowanie
B. Smażenie
C. Pieczenie
D. Duszenie
Smażenie, pieczenie oraz gotowanie to techniki obróbki cieplnej, które różnią się od duszenia i każda z nich ma swoje unikalne zastosowania oraz efekty w kontekście przygotowywania potraw. Smażenie to proces, w którym składniki są wystawiane na działanie wysokiej temperatury w obecności tłuszczu. O ile może to dawać potrawom chrupkość, nie jest to technika, która sprzyja miękkości mięsa, co jest istotne w przypadku ragoût. Pieczenie to metoda, która polega na obróbce cieplnej potraw w piekarniku, co również nie zapewnia odpowiedniego nawilżenia i nie pozwala na wydobycie pełni smaków, jak ma to miejsce w duszeniu. Gotowanie, z drugiej strony, jest procesem, w którym składniki są zanurzone w wodzie lub bulionie, ale zazwyczaj nie odbywa się to w szczelnie zamkniętym naczyniu, co prowadzi do utraty aromatów i soków. W kontekście przygotowywania ragoût, kluczowym błędem może być myślenie, że te techniki mogą zastąpić duszenie; w rzeczywistości ich efekty są diametralnie różne, a nieprzemyślane wykorzystanie tych metod może skutkować potrawą, która nie spełni oczekiwań smakowych. Duszenie to nie tylko technika, ale także sposób na harmonizację smaków i aromatów, co jest niezbędne, aby uzyskać autentyczne ragoût.

Pytanie 36

Jaką ilość mąki ziemniaczanej trzeba przygotować do wykonania klusek śląskich z 3 kg ugotowanych ziemniaków, jeśli proporcja mąki ziemniaczanej do ziemniaków w cieście wynosi 1:5?

A. 400 g mąki
B. 800 g mąki
C. 600 g mąki
D. 1000 g mąki
Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do przygotowania klusek śląskich z 3 kg ugotowanych ziemniaków, należy zastosować proporcję mąki do ziemniaków, która wynosi 1:5. Oznacza to, że na każde 5 części ziemniaków przypada 1 część mąki. W naszym przypadku mamy 3 kg ziemniaków, co odpowiada 3000 g. Dzielimy tę wartość przez 5, co daje nam 600 g mąki ziemniaczanej. Taka proporcja zapewnia odpowiednią konsystencję ciasta, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej tekstury klusek. W praktyce, jeśli użyjemy niewłaściwej ilości mąki, kluski mogą być zbyt twarde lub zbyt miękkie, co wpłynie na ich smak i strukturę. Dobrą praktyką w kuchni jest zawsze dokładne przestrzeganie proporcji składników, co jest szczególnie istotne w przypadku dań, które wymagają precyzyjnego balansu, jak kluski. Warto również wiedzieć, że mąka ziemniaczana ma różne zastosowania w kuchni, nie tylko w kluskach, ale także w sosach, zupach i deserach, gdzie pełni rolę zagęszczacza.

Pytanie 37

W przedmagazynie, oprócz wagi, stołu i umywalki, powinien znaleźć się wózek

A. jodełkowy
B. platformowy
C. kelnerski
D. bemarowy
Nieprawidłowy wybór wózków bemarowych, jodełkowych czy kelnerskich w kontekście przedmagazynu wynika z ich specyficznych zastosowań, które ograniczają ich funkcjonalność w tym środowisku. Wózek bemarowy, przeznaczony głównie do transportu potraw w gastronomii, posiada zamkniętą konstrukcję i jest dostosowany do przewozu naczyń czy półmisków. Ogranicza to jego zastosowanie w magazynie, gdzie kluczowe jest przewożenie różnych rodzajów towarów. Podobnie, wózek jodełkowy, charakteryzujący się nietypową konstrukcją, jest przeznaczony do transportu materiałów w specyficznych układach, co czyni go mało praktycznym w standardowych operacjach magazynowych. Wózek kelnerski, z kolei, jest używany głównie w restauracjach do serwowania posiłków, co również nie odpowiada potrzebom transportowym w przedmagazynie. Wybór niewłaściwego rodzaju wózka może prowadzić do spowolnienia procesów transportowych oraz zwiększenia ryzyka uszkodzeń towarów, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej logistyki. W kontekście standardów branżowych, takich jak LEAN Management, kluczowe jest unikanie marnotrawstwa, a dobór właściwego typu wózka jest jednym z elementów optymalizujących procesy magazynowe.

Pytanie 38

W magazynie, gdzie temperatura wynosi od 0 do +10 °C a wilgotność względna osiąga 95%, co powinno być przechowywane?

A. ryby
B. owoce
C. drób
D. makarony
Przechowywanie owoców w pomieszczeniu magazynowym o temperaturze od 0 do +10 °C i wilgotności względnej 95% jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Owoce, w szczególności te o wysokiej zawartości wody, takie jak jabłka, gruszki czy cytrusy, wymagają chłodnych i wilgotnych warunków, aby zapobiec ich szybkiej utracie świeżości. Właściwe warunki przechowywania owoców mają kluczowe znaczenie dla zachowania ich jakości, smaku i wartości odżywczych. Temperatura w zakresie 0 do +10 °C minimalizuje procesy metaboliczne oraz spowalnia rozwój mikroorganizmów, co przekłada się na dłuższy okres przydatności do spożycia. Warto dodać, że zgodnie z normami HACCP, kontrola temperatury i wilgotności w pomieszczeniach magazynowych jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności oraz zminimalizować ryzyko rozwoju pleśni i bakterii. Dodatkowo, owoce powinny być przechowywane w odpowiednich opakowaniach, które zapewniają cyrkulację powietrza, a także chronią je przed mechanicznymi uszkodzeniami. Takie praktyki są standardem w przemyśle spożywczym i podnoszą jakość oferowanych produktów.

Pytanie 39

Pilaw, kebab oraz zupa jogurtowa to typowe dania kuchni

A. włoskiej
B. tureckiej
C. rosyjskiej
D. bułgarskiej
Odpowiedź turecka jest prawidłowa, ponieważ pilaw, kebab i zupa jogurtowa to podstawowe dania, które są integralną częścią kuchni tureckiej. Pilaw to potrawa na bazie ryżu, często przygotowywana z dodatkiem mięsa, warzyw i przypraw, a jej korzenie sięgają daleko w historię regionu. Kebab, znany na całym świecie, jest potrawą z mięsa, które może być grillowane, pieczone lub duszone, co świadczy o jego różnorodności w tureckiej kuchni. Zupa jogurtowa, zwana także cacık, to orzeźwiająca potrawa, która łączy jogurt z ogórkiem i ziołami, co jest typowe dla kuchni tureckiej. Te dania są nie tylko popularne w Turcji, ale również w innych krajach Bliskiego Wschodu, co pokazuje wpływ tureckiej kuchni na kulinaria tego regionu. Warto zauważyć, że podczas przygotowywania potraw kuchni tureckiej kluczowe znaczenie mają techniki kulinarne, takie jak grillowanie, duszenie oraz odpowiednie przyprawianie, co podkreśla bogactwo smaków i aromatów charakterystycznych dla tej tradycji kulinarnej.

Pytanie 40

Ile majonezu należy sporządzić według przedstawionego normatywu?

Normatyw surowcowy majonezu
olej słonecznikowy200 g
jaja (1 szt.)50 g
ocet4 g
musztarda3 g
sól, cukier1 g
Zwroty poprodukcyjne
białka jaj30 g

A. 258g
B. 228 g
C. 208 g
D. 238 g
Poprawna odpowiedź to 228 g, ponieważ aby obliczyć ilość majonezu, należy uwzględnić sumę masy wszystkich składników oraz odjąć zwroty poprodukcyjne. W tym przypadku sumaryczna masa składników wynosi 258 g, z czego 30 g stanowią zwroty. Obliczenia, które prowadzą do uzyskania wartości 228 g, są zgodne z zasadami kalkulacji stosowanymi w przemyśle spożywczym, gdzie precyzyjne określenie ilości surowców jest kluczowe dla utrzymania jakości i kosztów produkcji. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie majonezu w małych zakładach gastronomicznych, gdzie niewielkie różnice w masie mogą wpłynąć na finalny produkt. Warto również zwrócić uwagę na standardy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają precyzyjnego obliczenia ilości składników, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności.