Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 14:55
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 14:58

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W zależności od zastosowanych rozwiązań budowlanych, magazyny można klasyfikować na

A. przemysłowe, handlowe, rezerwowe

B. materiały sztukowe, sypkie, cieczy, gazów

C. otwarte, półotwarte, zamknięte

D. centralne, regionalne, wysyłkowe

Wiele z tych kategorii magazynów, które wymieniłeś, jakoś nie bardzo zgadzają się z rzeczywistością budowlaną. Klasyfikacja oparta na tym, co się tam przechowuje, jak te materiały sztukowe, sypkie, cieczy i gazów, nie bierze pod uwagę aspektów budowlanych, co jest mega ważne w zarządzaniu magazynem. Każdy z tych materiałów można przechowywać w różnych typach magazynów, więc ta klasyfikacja nie jest do końca sensowna. Z drugiej strony, to rozróżnienie na centralne, regionalne i wysyłkowe magazyny skupia się bardziej na organizacji dostaw niż na tym, jak są zbudowane. Takie podejście może wprowadzać w błąd, bo nie uwzględnia technicznych szczegółów, które są potrzebne, żeby te budynki działały jak trzeba. Podobnie, podział na magazyny przemysłowe, handlowe i rezerwowe patrzy bardziej na funkcję, a nie na konstrukcję, co też nie jest zgodne z technicznymi standardami. Kluczowe jest to, żeby pamiętać, że klasyfikacja magazynów powinna opierać się na ich budowie, żeby zapewnić odpowiednie warunki przechowywania i efektywność operacyjną.

Pytanie 2

Czym cechuje się rynek pracy?

A. zrównoważeniem popytu na pracę i jej podaży

B. wyższym popytem na pracę w porównaniu do jej podaży

C. brakiem powiązań pomiędzy popytem na pracę a jej podażą

D. wyższą podażą pracy niż popytem na nią

Pojęcia związane z rynkiem pracy są złożone, a wiele osób błądzi w rozumieniu dynamiki popytu i podaży. Z jednej strony, brak zależności między popytem a podażą sugeruje, że te dwa czynniki funkcjonują niezależnie, co jest niezgodne z rzeczywistością ekonomiczną. W praktyce, popyt na pracę i jej podaż są ze sobą ściśle powiązane. W sytuacji, gdy jedna z tych wartości się zmienia, z reguły wpływa to na drugą. Na przykład, gdy rośnie liczba osób poszukujących pracy, a liczba dostępnych miejsc pracy pozostaje na stałym poziomie, dochodzi do wzrostu konkurencji wśród kandydatów, co z kolei może obniżyć wynagrodzenia. Z kolei założenie o wyższej podaży pracy od popytu jest mylne w kontekście rynku pracodawcy, ponieważ sugeruje, że pracodawcy mają łatwy dostęp do dużej liczby kandydatów, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W rynkach z wyższym popytem niż podaż, pracodawcy muszą dostosowywać swoje strategie rekrutacyjne i oferować bardziej konkurencyjne warunki, aby przyciągnąć odpowiednich pracowników. Właściwe zrozumienie tych interakcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami ludzkimi oraz podejmowania decyzji strategicznych przez pracodawców.

Pytanie 3

Firma handlowa zajmująca się sprzedażą produktów osiąga marżę wynoszącą 50 % wartości netto ceny zakupu. Kwota zakupu netto to 1 200 zł. Transakcja ta jest obciążona standardową stawką podatku VAT. Jaką cenę detaliczną należy ustalić dla telewizora?

A. 2 196 zł

B. 2 400 zł

C. 1 800 zł

D. 2 928 zł

Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego rozumienia pojęcia marży oraz zasadności obliczeń podatkowych. Wiele osób może błędnie założyć, że marża powinna być dodawana do ceny zakupu netto bez uwzględnienia, że cena detaliczna powinna zawierać VAT. Na przykład, odpowiedź 2 400 zł mogłaby sugerować, że cena detaliczna to po prostu podwójna cena zakupu netto, co jest mylne. Z drugiej strony, odpowiedź 1 800 zł pomija podatek VAT, co jest kluczowym błędem w kontekście tej sytuacji. Zastosowanie 50% marży do ceny zakupu netto nie jest wystarczające, aby ustalić cenę detaliczną. W rzeczywistości, cena detaliczna powinna być określona jako suma ceny zakupu netto oraz marży, a następnie dodany VAT. Osoby, które nie uwzględniają VAT w swoich obliczeniach, mogą wprowadzać niezgodności w analizie finansowej swoich działań handlowych. W praktyce handlowej niezwykle istotne jest, aby poprawnie interpretować zasady obliczania cen, tak aby nie tylko spełniały one wymagania rynkowe, ale były również zgodne z przepisami prawa. Biorąc pod uwagę te aspekty, można łatwiej unikać typowych pułapek i błędów.

Pytanie 4

Liczba produktów gotowych wyprodukowanych przez pracowników w danym okresie czasu określana jest mianem

A. materiałochłonności w produkcji

B. wydajności pracy

C. pracochłonności w procesie produkcji

D. rytmiczności wytwarzania

Pracochłonność produkcji odnosi się do ilości pracy (godzin) potrzebnej do wyprodukowania danego wyrobu, co jest odwrotnością wydajności pracy. Używanie tego terminu w kontekście ilości wyrobów gotowych prowadzi do mylnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia on efektywności procesu produkcyjnego. Rytmiczność produkcji natomiast dotyczy regularności i stabilności procesów wytwórczych, co również nie ma związku z ilością produktów wytworzonych w danym czasie. Ostatnia z błędnych odpowiedzi, materiałochłonność produkcji, odnosi się do ilości materiałów potrzebnych do produkcji, a nie do wydajności pracy. Wybór jednej z tych odpowiedzi może świadczyć o mylnym rozumieniu pojęć związanych z zarządzaniem produkcją. Kluczowe jest zrozumienie, że wydajność pracy ma bezpośredni wpływ na efektywność całego procesu produkcyjnego, a wybieranie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz podejmowania błędnych decyzji w zakresie organizacji pracy. W praktyce, każda z tych koncepcji jest ważna, jednak ich zastosowanie i znaczenie są odmienne. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami może skutkować niewłaściwym podejściem do optymalizacji procesów produkcyjnych w firmie.

Pytanie 5

Jeśli cena sprzedaży brutto towaru objętego podstawową stawką VAT wynosi 4 920,00 zł, to jaka jest kwota należnego podatku VAT?

A. 464,00 zł

B. 920,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 365,00 zł

Odpowiedzi 4 000,00 zł, 464,00 zł oraz 365,00 zł nieodpowiednio odzwierciedlają zasady dotyczące obliczania należnego VAT od ceny sprzedaży brutto. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości podstawowych koncepcji podatkowych oraz mechanizmu działania VAT. Często popełnianym błędem jest mylenie wartości brutto i netto, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Wartość brutto to cena, jaką ostatecznie płaci konsument, natomiast wartość netto to cena towaru bez VAT. W przypadku podatku VAT, jego obliczenie powinno opierać się na wartościach netto, a nie brutto. Zgubienie się w tych różnicach często skutkuje nieprawidłowymi obliczeniami, takimi jak te przedstawione w wymienionych odpowiedziach. Dla przykładu, jeśli ktoś zastosuje stawkę VAT, nie uwzględniając odpowiedniego wzoru, może dojść do wniosku, że kwota wynosi 464,00 zł, co wynika z mylnego przeliczenia lub niepoprawnego zastosowania stawki. Zrozumienie jak obliczać VAT w oparciu o cenę brutto jest nie tylko fundamentalne dla zgodności podatkowej, ale również dla prawidłowego zarządzania finansami firmy.

Pytanie 6

Skąd pochodzi finansowanie zasiłków dla osób bezrobotnych?

A. Urzędu Miasta i Gminy

B. Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

C. Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej

D. Funduszu Pracy

Zasiłki dla bezrobotnych są finansowane ze środków Funduszu Pracy, który jest funduszem celowym, z którego środki przeznaczane są na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu oraz wsparcie osób poszukujących pracy. Fundusz Pracy jest finansowany z obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne, które płacą pracodawcy oraz osoby prowadzące działalność gospodarczą. W praktyce oznacza to, że zasiłki dla osób bezrobotnych są ściśle związane z sytuacją na rynku pracy i finansowane są w sposób, który ma na celu stabilizację ekonomiczną. Przykładem zastosowania tego funduszu jest umożliwienie osobom bezrobotnym uzyskania wsparcia finansowego w trudnych okresach, co pozwala im na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych podczas poszukiwania nowego zatrudnienia. Standardy dotyczące przyznawania zasiłków określają m.in. obowiązek rejestracji w urzędzie pracy oraz aktywne poszukiwanie zatrudnienia. Fundusz Pracy pełni zatem kluczową rolę w systemie wsparcia dla osób pozostających bez pracy, a jego odpowiedzialne zarządzanie ma istotne znaczenie dla stabilności rynku pracy w Polsce.

Pytanie 7

Zgłoszenie nowego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA powinno być dokonane od daty powstania obowiązku ubezpieczenia w terminie

A. 15 dni

B. 7 dni

C. 10 dni

D. 20 dni

Zgłoszenie do ZUS nowozatrudnionego pracownika w terminach 10, 15 lub 20 dni jest nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiada rzeczywistym wymogom prawnym, które określają maksymalny czas na dokonanie zgłoszenia. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wyraźnie wskazuje, że zgłoszenie powinno być dokonane w ciągu 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia. Zgłoszenie w terminie dłuższym może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak nałożenie kar finansowych na pracodawcę czy problemy z dostępem pracownika do świadczeń. Użytkownicy często mylą terminy związane z różnymi procedurami administracyjnymi, co prowadzi do błędnych założeń. Na przykład, niektórzy mogą pomylić termin zgłoszenia z terminem opłacania składek, które rzeczywiście mają swoje odrębne terminy. Ponadto, zaniedbanie terminowego zgłoszenia może skutkować złożonymi problemami w przyszłości, takimi jak brak możliwości ubiegania się o świadczenia chorobowe lub emerytalne. Kluczowym elementem w pracy z dokumentacją ZUS jest systematyczność i dokładność, co pozwala na zachowanie zgodności z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz ochronę interesów zarówno pracodawców, jak i pracowników. Powszechnym błędem jest również niezrozumienie, że każdy dzień zwłoki może wpłynąć na dalsze procedury administracyjne i komplikacje w relacjach z instytucjami. Dlatego tak ważne jest, aby w procesach zatrudnienia działać według jasno określonych zasad i terminów, aby uniknąć niepotrzebnych problemów.

Pytanie 8

Z wynagrodzenia za pracę pracodawca ma prawo potrącić bez zgody pracownika

A. wkład finansowy na rzecz pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej.

B. świadczenie alimentacyjne egzekwowane od pracownika na podstawie tytułów wykonawczych.

C. składkę na związek zawodowy, do którego przynależność pracownika nie jest obowiązkowa.

D. składkę na dobrowolne ubezpieczenie na życie wynikającą z zawartej przez pracownika polisy.

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą sytuacji, w których pracodawca nie ma prawa do dokonywania potrąceń z wynagrodzenia bez zgody pracownika. Wkład pieniężny z tytułu przynależności do pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej jest dobrowolnym zobowiązaniem pracownika, a więc pracodawca nie może go potrącać bez wcześniejszej zgody. Tego typu kasy są instytucjami wspierającymi pracowników w trudnych sytuacjach finansowych, jednakże wszelkie związane z nimi potrącenia muszą być poprzedzone wyrażeniem zgody przez pracownika. Podobnie, składka na dobrowolne ubezpieczenie na życie, pomimo iż może być korzystna dla pracownika, również wymaga od niego aktywnego zobowiązania i zgody na potrącenia. Warto także wspomnieć, że przynależność do związku zawodowego, mimo iż jest istotna w kontekście ochrony praw pracowników, nie jest obowiązkowa i tym samym, nie może skutkować potrąceniem składek bez zgody pracownika. Pracodawca powinien być świadomy, że dokonywanie potrąceń, które nie są przewidziane w przepisach prawa, może wiązać się z konsekwencjami prawnymi oraz naruszeniem dobrych praktyk kadrowych, co w konsekwencji może prowadzić do sporów sądowych i strat finansowych dla firmy.

Pytanie 9

W zamieszczonej tabeli opisano zadania czterech instytucji. Wskaż spośród nich tę, która jest urzędem skarbowym

Instytucja 1.	Instytucja 2.
– kieruje wykonaniem budżetu – kontroluje realizację dochodów i wydatków budżetowych – określa zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych	– ustala i pobiera podatki oraz niepodatkowe należności budżetowe – rejestruje podatników oraz przyjmuje deklaracje podatkowe – prowadzi dochodzenia w sprawach karnych skarbowych
Instytucja 3.	Instytucja 4.
– prowadzi nadzór nad urzędami skarbowymi – orzeka w drugiej instancji w sprawach podatkowych – wykonywanie kontroli skarbowej	– kontroluje przepływ dewizowych środków płatniczych – kontroluje rzetelność deklarowanych postaw opodatkowania – kontroluje celowość i legalność wydatkowania środków budżetowych

A. Instytucja 2

B. Instytucja 3

C. Instytucja 4

D. Instytucja 1

Instytucja 2 została poprawnie zidentyfikowana jako urząd skarbowy, ponieważ jej zadania dokładnie odpowiadają funkcjom, jakie pełnią te instytucje w Polsce. Urzędy skarbowe są odpowiedzialne za ustalanie wysokości zobowiązań podatkowych, a także ich pobieranie. Ważnym aspektem ich działalności jest rejestracja podatników, co umożliwia skuteczne zarządzanie systemem podatkowym. Urzędy skarbowe przyjmują również deklaracje podatkowe, co jest kluczowym elementem procesu podatkowego. Dodatkowo, prowadzenie dochodzeń w sprawach karnych skarbowych jest istotnym zadaniem, które pozwala na przeciwdziałanie oszustwom podatkowym. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest współpraca urzędów skarbowych z innymi instytucjami, co pozwala na skuteczniejsze wykrywanie i kontrolowanie nieprawidłowości w obszarze podatków. Te aspekty działalności urzędów skarbowych są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego w kraju.

Pytanie 10

Negocjacje w twardym stylu opisują

A. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań

B. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę

C. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu

D. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji

Podejście oparte na akceptowaniu ewentualnej straty w imię osiągnięcia kompromisu, a także szukanie rozwiązań akceptowanych przez partnera, charakteryzuje się metodą negocjacji opartą na współpracy oraz dążeniu do obustronnych korzyści. Takie podejście może w rzeczywistości prowadzić do sytuacji, w której jedna ze stron nie uzyskuje satysfakcjonującego wyniku, co jest sprzeczne z duchem negocjacji twardych. Negocjacje, w których jedna strona często stosuje uniki czy uległość, są zazwyczaj oznaką słabości i nieumiejętności obrony swoich interesów, co również nie pasuje do twardego podejścia. Negocjacje twarde wymagają asertywności i przekonania do swoich wymagań, a nie pasywności czy poddawania się presji. Kluczowym błędem myślowym wynikającym z tych niepoprawnych odpowiedzi jest przekonanie, że negocjacje można prowadzić bez jasno określonych celów i strategii, co prowadzi do nieefektywności oraz niezadowolenia z osiągniętych wyników. W rzeczywistości negocjacje twarde są skoncentrowane na maksymalizacji korzyści przy jasnym stawianiu warunków, co różni je od bardziej elastycznych podejść, które mogą prowadzić do niepewności i nieporozumień.

Pytanie 11

W skład aktywów trwałych wchodzą wartości niematerialne i prawne oraz

A. środki trwałe, środki trwałe w budowie, zapasy, należności długoterminowe

B. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, należności długoterminowe

C. środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe, inwestycje długoterminowe

D. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, inwestycje długoterminowe

Aktywa trwałe to kategoria aktywów, które są wykorzystywane przez przedsiębiorstwo przez dłuższy czas, zazwyczaj dłużej niż rok. Do tej grupy zaliczają się wartości niematerialne i prawne, a także środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe oraz inwestycje długoterminowe. Środki trwałe to m.in. budynki, maszyny, urządzenia, które mają za zadanie wspierać działalność operacyjną firmy. Środki trwałe w budowie to aktywa, które są w trakcie tworzenia i nie są jeszcze gotowe do użycia. Należności długoterminowe związane są z oczekiwanymi wpływami, które przedsiębiorstwo ma zamiar otrzymać w dłuższym okresie, co wpływa na stabilność finansową. Inwestycje długoterminowe obejmują m.in. udziały w innych spółkach, które mają strategiczne znaczenie dla rozwoju firmy. Zrozumienie tych kategorii aktywów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz jego planowania inwestycyjnego."

Pytanie 12

Dochód do opodatkowania osiągnięty przez Jana Kowalskiego w 2016 roku wyniósł 87 500,00 zł. Od jakiej kwoty dochodu podatnik naliczy podatek w wysokości 32%?

Skala podatkowa PIT – stawki podatku dochodowego od osób fizycznych
Podstawa obliczenia podatku w zł		Podatek wynosi
ponad	do	Podatek wynosi
	85 528 zł	18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr
85 528 zł		14 839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

A. 1 972,00 zł

B. 87 500,00 zł

C. 85 528,00 zł

D. 631,00 zł

W przypadku braku zrozumienia zasad naliczania podatków, można łatwo wpaść w pułapkę błędnych założeń. Odpowiedzi 631,00 zł oraz 87 500,00 zł są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają właściwych zasad dotyczących skali podatkowej. Odpowiedź 631,00 zł sugeruje, że podatek 32% byłby naliczany od całkowitego dochodu, co jest błędne. W rzeczywistości, podatek ten dotyczy jedynie nadwyżki dochodu powyżej kwoty 85 528,00 zł, a nie całego dochodu. Odpowiedź 87 500,00 zł z kolei opiera się na mylnym założeniu, że cały dochód byłby opodatkowany stawką 32%, co jest sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Kluczowe jest zrozumienie, że w polskim systemie podatkowym stosuje się progresywne stawki podatkowe, które oznaczają, że różne części dochodu podlegają różnym stawkom. W przypadku nadwyżki ponad obiecywaną kwotę, tylko ta część dochodu podlega wyższej stawce. Dlatego ważne jest, aby przy obliczeniach uwzględniać odpowiednią kwotę, od której obliczamy podatek, co pozwoli uniknąć błędnych interpretacji i obliczeń. W procesie nauki o podatkach warto zaznajomić się ze skalą podatkową oraz z najważniejszymi zasadami naliczania podatków, co przyczyni się do lepszego zarządzania swoimi finansami.

Pytanie 13

Analiza ekonomiczna w metodzie odchyleń polega na

A. porównaniu wielkości analizowanego zjawiska z wartością osiąganą przez inne branże

B. ustaleniu różnic pomiędzy wielkością analizowanego zjawiska a wielkością referencyjną

C. konfrontacji wielkości analizowanego zjawiska z wartością ustaloną w planie

D. określeniu sposobu oddziaływania różnych czynników na badane zjawisko

Analiza odchyleń w ekonomii nie polega na porównywaniu wielkości analizowanego zjawiska z wielkościami określonymi w planie, gdyż takie podejście ogranicza się jedynie do ewaluacji zgodności z wcześniej ustalonymi celami, co może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistego obrazu sytuacji. Ustalenie różnic między analizowanym zjawiskiem a wielkością wzorcową jest kluczowe, ponieważ wzorce powinny być oparte na najlepszych praktykach branżowych, a nie wyłącznie na planach. Z kolei porównywanie analizowanego zjawiska z wielkościami realizowanymi przez inne branże, mimo że może dostarczyć ciekawych informacji o położeniu na rynku, nie jest istotne dla wewnętrznego procesu analizy efektywności. Ponadto ustalenie wpływu różnych czynników na badane zjawisko, choć istotne w badaniach przyczynowo-skutkowych, nie odnosi się bezpośrednio do metody odchyleń, która powinna koncentrować się na konkretnych różnicach w wynikach. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do błędnych odpowiedzi, jest mylenie analizy porównawczej z analizą przyczynowo-skutkową oraz nieodpowiednie zrozumienie celów analizy odchyleń, która ma na celu nie tylko ocenę, ale także umożliwienie podejmowania świadomych decyzji na podstawie rzetelnych danych.

Pytanie 14

Istotnym składnikiem umowy o pracę jest wskazanie

A. daty rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej realizacji

B. długości przerw między obowiązkami, które przysługują pracownikowi

C. wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi

D. terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia

Wiele osób może błędnie sądzić, że inne elementy umowy o pracę, takie jak długość przerw w pracy, wymiar urlopu wypoczynkowego, czy też szczegóły dotyczące wypłaty wynagrodzenia, są równie istotne jak termin rozpoczęcia pracy i miejsce wykonywania. Jednakże, te kwestie są mniej fundamentalne dla samego rozpoczęcia stosunku pracy. Przerwy w pracy, choć istotne dla organizacji czasu pracy i zachowania równowagi pomiędzy obowiązkami a odpoczynkiem, nie są prawnie definiowane jako wymóg umowy o pracę. W praktyce, szczegółowe regulacje dotyczące przerw często wynikają z regulaminów wewnętrznych firmy, a nie z samej umowy. Z kolei wymiar urlopu wypoczynkowego, choć ważny dla pracownika, jest ustalany na podstawie ogólnych przepisów prawa pracy i nie jest kluczowym elementem, który musi być uwzględniony w momencie nawiązywania stosunku pracy. Podobnie, szczegóły dotyczące terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia, mimo że są istotne w kontekście zarobków pracownika, nie są fundamentalnymi elementami umowy o pracę, które wpływają na jej ważność. Kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy rozumieli różnice między tymi elementami oraz ich wpływ na prawidłowe nawiązanie stosunku pracy, co może pomóc w uniknięciu nieporozumień i sporów w przyszłości.

Pytanie 15

Gdy przedsiębiorca zajmujący się działalnością w branży gastronomicznej planuje zakup nowej witryny chłodniczej o wartości 15 000,00 zł, to powinien starać się o kredyt

A. hipoteczny

B. konsolidacyjny

C. lombardowy

D. inwestycyjny

Kredyt inwestycyjny jest przeznaczony na finansowanie wydatków związanych z zakupem środków trwałych, co w tym przypadku dotyczy nowej witryny chłodniczej o wartości 15 000,00 zł. Tego rodzaju kredyty oferują korzystne warunki spłaty oraz często dłuższy okres kredytowania, co jest istotne dla przedsiębiorców planujących rozwój. Przykładem zastosowania kredytu inwestycyjnego może być zakup sprzętu gastronomicznego, który pozwoli na zwiększenie efektywności produkcji i poprawę jakości oferowanych usług. Dobrze przygotowany biznesplan, który uwzględnia potencjalne zyski z inwestycji, może znacząco ułatwić uzyskanie takiego kredytu. Dodatkowo, przedsiębiorcy mogą ubiegać się o dofinansowania z funduszy unijnych na rozwój działalności, co może jeszcze bardziej zmniejszyć koszty związane z inwestycją.

Pytanie 16

W skład wartości niematerialnych i prawnych wchodzą pozyskane

A. prawa do patentów oraz licencje na korzystanie z oprogramowania

B. prawa do oprogramowania komputerowego oraz dwuletnie obligacje

C. oprogramowanie komputerowe oraz akcje

D. koncesje, komputery oraz know-how

Wartości niematerialne i prawne to kategoria aktywów, które nie mają postaci fizycznej, ale mają dużą wartość ekonomiczną. Nabyte prawa do patentów oraz licencje do korzystania z oprogramowania doskonale wpisują się w tę definicję. Patenty to wyłączne prawa do wynalazków, co oznacza, że ich posiadacz może komercjalizować swoje wynalazki przez określony czas, a licencje umożliwiają korzystanie z oprogramowania w zamian za opłatę. Przykład praktyczny to firma, która rozwija oprogramowanie i sprzedaje licencje innym przedsiębiorstwom; uzyskuje tym samym dochody z nabytych praw. W świetle standardów rachunkowości, takich jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej), te aktywa powinny być właściwie klasyfikowane i prezentowane w bilansie, co podkreśla ich znaczenie w strategii inwestycyjnej oraz operacyjnej organizacji.

Pytanie 17

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, którą kwotę powinien wpłacić pracodawca na konto urzędu skarbowego z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za sierpień 2015 r.

Informacje o zaliczkach i wynagrodzeniu płatnika za miesiąc sierpień 2015 r.	Kwota w zł
Zaliczki na podatek potrącone z listy płac pracowników zarządu i administracji	1 060,00
Zaliczki na podatek potrącone z listy płac robotników i pracowników technicznych	2 240,00
Wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego	10,00

A. 3 310,00 zł

B. 3 290,00 zł

C. 1 060,00 zł

D. 2 240,00 zł

W przypadku udzielenia nieprawidłowej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów dotyczących obliczeń zaliczek na podatek dochodowy. Często zdarza się, że osoby wykonujące te obliczenia pomijają istotne elementy, takie jak wynagrodzenie za terminowe wpłacanie podatku, które w tym przypadku wynosi 10,00 zł. Ignorowanie tej kwoty prowadzi do zawyżenia ostatecznego zobowiązania, co jest powszechnym błędem. Dodatkowo, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zsumowania zaliczek. Warto pamiętać, że dokładne dodawanie kwot zaliczek jest niezwykle istotne, ponieważ niewielka różnica w obliczeniach może prowadzić do znaczących problemów finansowych oraz możliwych sankcji ze strony urzędów skarbowych. Kolejnym typowym błędem jest brak znajomości aktualnych przepisów dotyczących odliczeń, co może prowadzić do niepoprawnych założeń w obliczeniach. Zastosowanie odpowiednich standardów i praktyk w zakresie prowadzenia księgowości oraz obliczeń podatkowych jest niezwykle ważne, aby zapewnić poprawność oraz terminowość w realizacji zobowiązań podatkowych. Ostatecznie, dla przedsiębiorców kluczowe jest, aby regularnie aktualizować swoją wiedzę z zakresu przepisów podatkowych oraz stosować się do dobrych praktyk, co nie tylko pomoże w unikaniu błędów, ale także przyczyni się do lepszego zarządzania finansami firmy.

Pytanie 18

Oprogramowanie używane w rachunkowości firmy powinno być uwzględnione w bilansie jako

A. wartości niematerialne i prawne

B. inwestycje krótkoterminowe

C. wyroby gotowe

D. środki trwałe

Program komputerowy stosowany w księgowości przedsiębiorstwa klasyfikowany jest jako wartości niematerialne i prawne, ponieważ stanowi on składnik majątku, który nie ma formy fizycznej, ale przynosi korzyści ekonomiczne w dłuższym okresie. Wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. oprogramowanie, patenty, licencje oraz znaki towarowe. W przypadku oprogramowania księgowego, jego zastosowanie w firmie pozwala na efektywne zarządzanie finansami, prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz generowanie raportów finansowych, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji biznesowych. Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości (MSR) 38, oprogramowanie musi być amortyzowane w czasie, co pozwala na rozłożenie kosztów jego zakupu na odpowiedni okres użytkowania. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne oprogramowanie księgowe, co nie tylko usprawnia procesy finansowe, ale także wpływa na poprawę dokładności i transparentności danych finansowych, co jest kluczowe dla analizy i raportowania.

Pytanie 19

Biorąc pod uwagę okres, na który tworzone są strategie w firmach, wyróżniamy plany

A. całościowe

B. problematyczne

C. fragmentaryczne

D. długookresowe

Chociaż odpowiedzi kompleksowe, problemowe i wycinkowe mogą wydawać się logicznymi alternatywami w kontekście planowania, nie są one zgodne z klasyfikacją planów w oparciu o czas ich realizacji. Plany kompleksowe zazwyczaj odnoszą się do szerokiego zakresu działań i tematów, ale niekoniecznie są związane z określoną ramą czasową. Tego typu podejście nie pozwala na uzyskanie długofalowego spojrzenia na rozwój organizacji. Plany problemowe natomiast są skoncentrowane na rozwiązywaniu konkretnych problemów, co jest istotne w krótkim okresie, ale nie dostarcza wizji na przyszłość. W kontekście długookresowego planowania, podejście problemowe może prowadzić do błędnego założenia, że organizacja powinna reagować na bieżące wyzwania, zamiast proaktywnie kształtować swój rozwój. Z kolei plany wycinkowe, które dotyczą tylko fragmentów działalności firmy, nie mogą zapewnić całościowego obrazu i strategii rozwoju, co jest kluczowe w długookresowym planowaniu. Rozumienie tego, jak różne podejścia do planowania wpływają na strategię organizacyjną, jest niezbędne, aby unikać pułapek związanych z ograniczonym myśleniem strategicznym.

Pytanie 20

Koszt produkcji jednego egzemplarza wynosi 100 zł, koszty zarządzania na jeden egzemplarz to 30 zł, a koszty sprzedaży wynoszą 20 zł. Firma oblicza zysk na poziomie 40% całkowitych kosztów. Jaka będzie cena sprzedaży netto za jedną sztukę wyrobu?

A. 168 zł

B. 140 zł

C. 210 zł

D. 182 zł

Wielu uczestników może pomylić się w obliczeniach dotyczących kosztów i zysku, co prowadzi do podania błędnych wartości. Niektórzy mogą skupić się tylko na koszcie wytworzenia wyrobu, który wynosi 100 zł, ignorując pozostałe koszty, takie jak koszty zarządu czy sprzedaży. Ostatecznie może to prowadzić do skalkulowania ceny na zbyt niskim poziomie, co jest niezgodne z rzeczywistą sytuacją finansową przedsiębiorstwa. Inni mogą próbować obliczyć zysk od samego kosztu wytworzenia, co również jest błędne, ponieważ zysk powinien być obliczany na podstawie wszystkich kosztów związanych z produkcją i sprzedażą. Warto pamiętać, że prawidłowa kalkulacja ceny sprzedaży netto uwzględnia wszystkie elementy kosztowe oraz strategię zysku. Prawidłowe podejście do ustalania ceny wymaga zrozumienia, że każdy koszt wpływa na ostateczną cenę, a nie tylko bezpośrednie koszty produkcji. Dlatego kluczowe jest uwzględnienie zarówno kosztów stałych, jak i zmiennych, a także zysku przy wycenie produktów. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami i potencjalnych strat.

Pytanie 21

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

Wyszczególnienie	Wartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów	1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu	230,00
Wartość brutto zakupionych towarów	1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów	1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży	345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów	1 845,00

A. 115 zł do zapłaty.

B. 345 zł do zwrotu.

C. 330 zł do zwrotu.

D. 230 zł do zapłaty.

Odpowiedzi wskazujące na kwotę do zwrotu mogą wynikać z mylnego zrozumienia zasad dotyczących podatku VAT oraz jego rozrachunków. Kluczowym błędem jest założenie, że zawsze można uzyskać zwrot VAT, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście podatku VAT, zwrot jest możliwy tylko wtedy, gdy podatek naliczony przewyższa podatek należny. Na przykład, jeżeli firma wydaje więcej na zakupy związane z działalnością niż generuje przychodu, to wówczas rzeczywiście może wystąpić sytuacja, w której przysługuje jej zwrot VAT. Jednak w analizowanej sytuacji podatek VAT należny jest wyższy od naliczonego, co skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku. Pomijanie tego kluczowego aspektu prowadzi do błędnych założeń. Typowym błędem jest także nieodpowiednie śledzenie transakcji i brakuje analizy poszczególnych faktur, co może prowadzić do niewłaściwych obliczeń. Aby zapobiegać takim sytuacjom, ważne jest prowadzenie starannej ewidencji oraz regularne przeglądanie zobowiązań podatkowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości i zarządzania finansami. Przy odpowiednim zrozumieniu oraz zastosowaniu tych zasad, przedsiębiorstwa mogą uniknąć nieporozumień i problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 22

Do zadań banku komercyjnego należy między innymi

A. zarządzanie rezerwami dewizowymi

B. obsługa rachunków bankowych rządu oraz centralnych instytucji państwowych

C. świadczenie usług finansowych dla przedsiębiorstw

D. sterowanie ilością pieniądza w obiegu

Banki komercyjne odgrywają kluczową rolę w gospodarce, a ich podstawowym zadaniem jest świadczenie usług finansowych dla podmiotów gospodarczych. Obejmuje to oferowanie kredytów, zarządzanie rachunkami, obsługę płatności oraz możliwość inwestycji. Przykładowo, bank może udzielać kredytów na rozwój działalności, co pozwala przedsiębiorstwom na inwestowanie w nowe technologie lub zwiększenie produkcji. Banki komercyjne także przyczyniają się do płynności rynku finansowego, umożliwiając firmom łatwy dostęp do kapitału. W praktyce, instytucje te stosują różnorodne standardy i najlepsze praktyki, takie jak ocena zdolności kredytowej przedsiębiorstw czy zarządzanie ryzykiem kredytowym. Te procesy nie tylko wspierają rozwój gospodarki, ale także pomagają w stabilizacji sektora finansowego, zatem ich funkcje są niezbędne dla zdrowego funkcjonowania każdego systemu ekonomicznego.

Pytanie 23

Jakie dokumenty potwierdzają wydanie materiałów z magazynu?

A. Wz, Zw

B. Zw, Pw

C. Rw, Pw

D. Wz, Rw

Odpowiedzi, które wskazują na inne kombinacje dokumentów, nie uwzględniają kluczowych różnic w ich funkcjach i zastosowaniu. W przypadku odpowiedzi wskazujących na wykorzystanie dokumentów Zw, Pw, należy zwrócić uwagę na to, że Zw, czyli Zwolnienie z magazynu, jest dokumentem związanym z przekazaniem towaru, ale nie dokumentuje rozchodu. Pw, czyli Przesunięcie wewnętrzne, natomiast odnosi się do transferu towarów pomiędzy różnymi lokalizacjami w obrębie jednej firmy, co nie jest równoznaczne z rozchodem z magazynu. Użytkownicy, którzy mylnie odpowiedzieli, mogą nie dostrzegać istotnych różnic między dokumentami operacyjnymi a logistycznymi. Kluczowym błędem jest mylenie funkcji dokumentów: WZ i Rw są niezbędne do ścisłego monitorowania wydania materiałów, natomiast Zw i Pw dotyczą innych aspektów zarządzania zapasami. Niezrozumienie tej różnicy prowadzi do nieefektywnego zarządzania stanem magazynowym, co może skutkować nadwyżkami lub niedoborami materiałów. Dodatkowo, nieodpowiednia ewidencja dokumentów może prowadzić do naruszenia przepisów prawa, co w konsekwencji może skutkować sankcjami finansowymi lub utratą reputacji firmy. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie odpowiednich dokumentów jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów zarządzania magazynem oraz zapewnienia zgodności z obowiązującymi normami.

Pytanie 24

W skład wynagrodzenia brutto pracownika wchodzi
– płaca podstawowa 3 500,00 zł,
– dodatek za pełnioną funkcję 400,00 zł,
– premia za osiągnięcia 700,00 zł.
O ile wzrośnie wynagrodzenie brutto pracownika, gdy płaca podstawowa zwiększy się o 10%?

A. 110,00 zł

B. 390,00 zł

C. 420,00 zł

D. 350,00 zł

Wybór innej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego rozumienia pojęcia procentów oraz zasad obliczania wynagrodzeń. Na przykład, 390,00 zł mogłoby wydawać się logiczne, jeśli ktoś pomyliłby wzrost procentowy z całkowitym wynagrodzeniem brutto, jednak nie uwzględnia to, że wzrost płacy zasadniczej nie jest równy 11% całkowitego wynagrodzenia. W przypadku odpowiedzi 110,00 zł, mylne może być założenie, że wzrost płacy zasadniczej oblicza się na podstawie wyłącznie premii lub dodatków, co jest konsekwencją niewłaściwego podejścia do rozumienia struktury wynagrodzenia. 420,00 zł to kolejny błąd, który sugeruje, że uczestnik testu może nie rozumieć, że obliczenia są oparte na kwocie podstawowej, a nie na dodanych wartościach. Często ludzie nie zdają sobie sprawy, że wzrost procentowy odnosi się wyłącznie do danej wartości podstawowej i nie powinien być mylony z dodatkowymi składnikami wynagrodzenia. Właściwe zrozumienie, jak obliczane są wynagrodzenia oraz jak poszczególne składniki wpływają na całkowitą wartość wynagrodzenia brutto, jest kluczowe w kontekście administracji personalnej oraz budowania polityki wynagrodzeń w firmie.

Pytanie 25

Rodzaj negocjacji, w którym obie strony uzyskują zarówno pewne profity, jak i straty, a osiągnięte porozumienie nie w pełni spełnia oczekiwania i potrzeby żadnej z nich, określa się mianem

A. ustępstwo.

B. unikanie.

C. panowaniem.

D. kompromisem.

Odpowiedzi wskazujące na dominację, unikanie czy ustępstwo nie opisują właściwego stylu negocjacji, jakim jest kompromis. Dominacja odnosi się do sytuacji, w której jedna strona narzuca swoje warunki drugiej, co prowadzi do jednostronnego zysku i często do oporu ze strony drugiej strony. Taki styl negocjacji może skutkować krótkotrwałym zwycięstwem, ale zazwyczaj wpływa negatywnie na długoterminowe relacje, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej komunikacji i współpracy. Unikanie, z drugiej strony, wskazuje na unikanie konfrontacji w negocjacjach, co może prowadzić do braku rozwiązania problemu i frustracji obu stron. To podejście nie sprzyja konstruktywnym rezultatom i często prowadzi do długotrwałych niezadowoleń. Ustępstwo, chociaż może wydawać się podobne do kompromisu, polega na tym, że jedna strona rezygnuje z części swoich żądań, co może prowadzić do nierównowagi w negocjacjach. Ustępstwo nie gwarantuje, że obie strony odnajdą satysfakcję w osiągniętym porozumieniu, co czyni je mniej efektywnym niż kompromis. W praktyce ważne jest, aby w negocjacjach dążyć do zrozumienia interesów wszystkich stron, co prowadzi do konstruktywnych rozmów i pozytywnych rezultatów.

Pytanie 26

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy, część osiągniętego zysku netto została przeznaczona na pokrycie potencjalnej straty firmy oraz przekazana na

A. kapitał zapasowy

B. fundusz zasobowy

C. kapitał udziałowy

D. fundusz przedsiębiorstwa

Odpowiedź 'kapitał zapasowy' jest prawidłowa, ponieważ w spółkach akcyjnych kapitał zapasowy jest przeznaczany na pokrycie ewentualnych strat oraz na inne cele, które mogą wspierać stabilność finansową przedsiębiorstwa. Kapitał zapasowy stanowi formę zabezpieczenia przed ryzykiem finansowym i jest tworzony z zysku netto, który pozostaje w firmie po podziale dywidendy. Przykładem praktycznego zastosowania kapitału zapasowego może być sytuacja, w której spółka doświadcza spadku przychodów w danym roku. Wówczas fundusze zgromadzone w kapitale zapasowym mogą zostać wykorzystane do pokrycia strat, co pozwala na utrzymanie płynności finansowej i operacyjnej firmy. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby spółki regularnie dokonywały przeglądów swoich rezerw kapitałowych i dostosowywały ich poziom do przewidywanych ryzyk, co jest zgodne z zasadami zarządzania finansami w spółkach akcyjnych. Taki sposób gospodarowania zyskiem wzmacnia zaufanie akcjonariuszy oraz inwestorów, przyczyniając się do długoterminowej stabilności przedsiębiorstwa.

Pytanie 27

W sytuacji rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, pracodawca jest zobowiązany do przygotowania deklaracji ZUS ZWUA oraz zgłoszenia wyrejestrowania z ubezpieczeń w ciągu

A. 14 dni od chwili złożenia przez pracownika wypowiedzenia

B. 7 dni od dnia zakończenia umowy o pracę

C. 7 dni od momentu złożenia przez pracownika wypowiedzenia

D. 14 dni od dnia zakończenia umowy o pracę

Odpowiedź "7 dni od daty ustania stosunku pracy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek zgłosić wyrejestrowanie pracownika z ubezpieczeń społecznych w ciągu 7 dni od daty, w której stosunek pracy ustał. W praktyce oznacza to, że jeśli pracownik został zwolniony lub złożył wypowiedzenie, pracodawca musi dopełnić formalności związanych z jego wyrejestrowaniem z ubezpieczeń w tym krótkim terminie. Zgłoszenie to dokonuje się poprzez złożenie deklaracji ZUS ZWUA. Termin ten jest kluczowy, ponieważ nieprzestrzeganie go może skutkować konsekwencjami finansowymi dla pracodawcy, w tym karami za opóźnienia. Dobre praktyki w zakresie zarządzania kadrami sugerują wprowadzenie systemów przypominających o zbliżających się terminach, aby uniknąć pomyłek. Dodatkowo, znajomość zasad dotyczących zgłaszania ubezpieczeń jest niezbędna, aby zapewnić płynność w obiegu informacji i odpowiednią ochronę oskładkowanego pracownika.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę zobowiązania z tytułu podatku VAT podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego za grudzień.

Informacje dotyczące podatku VAT za grudzień	Wartość w zł
Podatek VAT należny od sprzedaży	6 420,00
Podatek VAT naliczony od nabycia towarów i usług pozostałych	4 350,00
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za listopad	720,00

A. 2 070,00 zł

B. 1 350,00 zł

C. 2 790,00 zł

D. 3 630,00 zł

Odpowiedź 1 350,00 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczenie zobowiązania z tytułu podatku VAT wymaga zastosowania odpowiednich zasad. Na początku należy zidentyfikować wysokość podatku VAT należnego od sprzedaży, który powinien być zgłoszony w deklaracji VAT za grudzień. Następnie, od tej kwoty odliczamy podatek VAT naliczony, który został zapłacony przy nabyciu towarów i usług w tym samym okresie. Po uwzględnieniu wszelkich odliczeń, takich jak ewentualne nadwyżki VAT naliczonego z poprzednich miesięcy, uzyskujemy ostateczną kwotę zobowiązania. Używanie poprawnych zasad rachunkowości oraz przepisów dotyczących VAT jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorca sprzedaje towary, ale również nabywa materiały do produkcji, co wpływa na obliczenia VAT. Zachowanie dokładności i zgodności z procedurami jest niezbędne dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 29

Metoda rekrutacji, która polega na eliminacji kandydatów z powodu ich stanu zdrowia, uniemożliwiającego wykonywanie obowiązków na danym stanowisku, to

A. dobór systematyczny

B. selekcja pozytywna

C. selekcja negatywna

D. dobór warstwowy

Dobór warstwowy to technika, która polega na wyborze kandydatów z różnych grup demograficznych czy zawodowych, a nie na eliminacji tych, którzy nie spełniają określonych kryteriów. W kontekście oceny pracowników, dobór warstwowy skupia się na maksymalizacji różnorodności i integracji, co jest przeciwieństwem selekcji negatywnej, która koncentruje się na wykluczeniu. Selekcja pozytywna odnosi się do procesu, w którym wybiera się najlepszych kandydatów, co także różni się od eliminacji osób, które nie pasują do wymogów. W projektach rekrutacyjnych, selekcja pozytywna może prowadzić do pominięcia zasobów ludzkich, które, mimo że nie spełniają wszystkich wymogów, mogą wnieść wartość dodaną do organizacji. Dobór systematyczny to z kolei metoda, w której kandydaci są wybierani na podstawie ustalonego schematu, niekoniecznie związanym z ich zdolnościami zdrowotnymi. Użytkowanie tych technik bez zrozumienia ich specyfiki prowadzi do nieprawidłowego zastosowania w rekrutacji, co może skutkować nieodpowiednim doborem pracowników i negatywnie wpływać na morale zespołu. Selekcja negatywna jest zatem kluczowa w kontekstach, gdzie stan zdrowia ma kluczowe znaczenie, a brak jej zrozumienia może prowadzić do pominięcia istotnych aspektów związanych z bezpieczeństwem i efektywnością pracy.

Pytanie 30

Na podstawie którego dokumentu finansowego można określić udział kapitałów własnych w finansowaniu aktywów?

A. Rachunku przepływów pieniężnych.

B. Rachunku zysków i strat.

C. Bilansu.

D. Zestawienia zmian w kapitale.

Zestawienie zmian w kapitale, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych to trzy inne istotne sprawozdania finansowe, które, mimo że dostarczają cennych informacji na temat działalności firmy, nie są właściwymi dokumentami do ustalania udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Zestawienie zmian w kapitale pokazuje, w jaki sposób zmieniały się poszczególne składniki kapitałów własnych w danym okresie, jednak nie dostarcza pełnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa w danym momencie. Rachunek zysków i strat koncentruje się na przychodach i kosztach uzyskania zysku, co jest istotne dla oceny rentowności, ale nie ma związku z udziałem kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Rachunek przepływów pieniężnych dostarcza informacji o ruchu gotówki w firmie, ale także nie odnosi się bezpośrednio do struktury kapitałowej. Niezrozumienie roli bilansu jako podstawowego narzędzia do oceny udziału kapitałów własnych może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących kondycji finansowej przedsiębiorstwa i jego zdolności do realizacji długoterminowych planów. Kluczowe jest, aby świadomi inwestorzy i menedżerowie umieli właściwie interpretować dane finansowe, co wymaga znajomości podstawowych sprawozdań finansowych oraz ich wzajemnych relacji.

Pytanie 31

Przedstawiciel sklepu obuwniczego uregulował zobowiązanie wobec hurtowni za towary o wartości 3 100 złotych, korzystając z weksla. Wartość nominalna tego weksla wynosi 3 200 złotych. Jaką kwotę stanowi dyskonto?

A. 3 100 złotych

B. 3 200 złotych

C. 300 złotych

D. 100 złotych

Z tego, co widzę, błędy w rozumieniu kwoty dyskonta mogą wynikać z niejasności co do tego, co to jest wartość nominalna weksla i co to znaczy zobowiązanie. Te 3100 zł, które pojawiały się w różnych odpowiedziach, odnoszą się do tego, co sklep ma do spłacenia, a nie do kwoty dyskonta. O co chodzi? Wartość nominalna weksla, czyli 3200 zł, to kwota, którą trzeba zapłacić w przyszłości. Dyskonto to różnica między tymi kwotami, więc mylenie zobowiązania z dyskontem to duży błąd. Jeśli ktoś myśli, że 3200 zł to kwota dyskonta, to nie rozumie, że to kwota, na którą weksl się opiera jak na potwierdzenie długu. Inna rzecz, pomylenie 3100 zł z dyskontem też jest złe, bo nie bierze pod uwagę tej różnicy między wartościami. Tego typu myślenie może prowadzić do błędnych decyzji finansowych, co potem może na przykład zaszkodzić płynności finansowej firmy. Zrozumienie dyskonta oraz umiejętność dokładnego obliczania tych wartości to naprawdę coś, co każdy powinien ogarnąć, żeby dobrze zarządzać finansami w swoim biznesie.

Pytanie 32

Aby szczegółowo określić zapisy księgowe w ewidencji syntetycznej, używa się kont

A. korygujących

B. wynikowych

C. bilansowych

D. analitycznych

Konta analityczne są kluczowym elementem ewidencji księgowej, ponieważ pozwalają na szczegółowe uszczegółowienie zapisów ujętych na kontach syntetycznych. Zgodnie z zasadami rachunkowości, konta analityczne są wykorzystywane do gromadzenia szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych elementów aktywów, pasywów, przychodów i kosztów. Na przykład, konto syntetyczne "Zapasy" może mieć różne konta analityczne, takie jak "Surowce", "Towary" czy "Wyroby gotowe", co umożliwia dokładną kontrolę oraz monitorowanie stanu i wartości poszczególnych grup zapasów. Zastosowanie kont analitycznych pozwala również na lepsze zarządzanie informacjami finansowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie rachunkowości. W efekcie, konta analityczne ułatwiają przygotowywanie raportów finansowych oraz analizę kosztów, co jest istotne dla podejmowania decyzji biznesowych. Dlatego tak ważne jest, aby każdy księgowy znał zasady dotyczące prowadzenia kont analitycznych oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 33

Hurtownia nabyła 50 sztuk produktów w cenie netto 60,00 zł za sztukę, a następnie zrealizowała sprzedaż 30 sztuk po cenie netto 80,00 zł za sztukę. Oblicz wartość marży uzyskanej na sprzedaży produktów.

A. 1 000,00 zł

B. 600,00 zł

C. 3 000,00 zł

D. 2 400,00 zł

Odpowiedź 600,00 zł jest prawidłowa, ponieważ marża na sprzedaży towarów jest obliczana jako różnica między przychodem ze sprzedaży a kosztem zakupu sprzedanych towarów. Hurtownia zakupiła 50 sztuk towarów po 60,00 zł każda, co daje całkowity koszt zakupu równy 3 000,00 zł (50 sztuk * 60,00 zł). Następnie sprzedano 30 sztuk po 80,00 zł, co generuje przychód ze sprzedaży wynoszący 2 400,00 zł (30 sztuk * 80,00 zł). Koszt zakupu sprzedanych towarów wynosi 1 800,00 zł (30 sztuk * 60,00 zł). Marża wynosi zatem 2 400,00 zł (przychód) - 1 800,00 zł (koszt) = 600,00 zł. Ta metoda kalkulacji marży jest zgodna z powszechnie stosowanymi zasadami rachunkowości, które podkreślają znaczenie analizy kosztów i przychodów w celu uzyskania jasnego obrazu rentowności operacyjnej. Zrozumienie kalkulacji marży jest kluczowe dla przedsiębiorstw, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie finansami i podejmowanie strategicznych decyzji sprzedażowych.

Pytanie 34

Jaka będzie kwota podatku VAT od sprzedaży 50 sztuk towaru, jeśli cena netto za jedną sztukę wynosi 20,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%?

A. 74,00 zł

B. 80,00 zł

C. 1 080,00 zł

D. 1 000,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach lub nieporozumień dotyczących sposobu naliczania podatku VAT. Na przykład, odpowiedzi 1 000,00 zł i 1 080,00 zł bazują na mylnym założeniu, że VAT powinien być dodawany do całkowitej wartości sprzedaży lub że wartość ta jest równa całkowitemu kosztowi towaru przed obliczeniem VAT. W rzeczywistości, podatek VAT jest obliczany na podstawie wartości netto sprzedaży. Odpowiedź 74,00 zł również jest błędna, ponieważ nie uwzględnia poprawnie stawki VAT w odniesieniu do całkowitej wartości netto. Istotnym problemem jest także brak zrozumienia, co to jest cena netto oraz jak się ona odnosi do ceny brutto, która zawiera już podatek VAT. Warto zauważyć, że przy obliczaniu VAT-u ważne jest, aby zawsze stosować odpowiednią stawkę podatkową do konkretnego towaru lub usługi oraz uwzględnić ilość sprzedawanych sztuk. Ponadto, przedsiębiorcy powinni prowadzić rzetelną dokumentację swoich transakcji, aby uniknąć błędów w obliczeniach podatkowych i zapewnić zgodność z przepisami. Właściwe zrozumienie mechanizmów podatkowych jest kluczowe, aby skutecznie zarządzać finansami firmy i przestrzegać obowiązujących regulacji prawnych.

Pytanie 35

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w maju 2011 roku 2 000 sztuk wyrobów gotowych i 200 sztuk półfabrykatów przerobionych w 50%. Na podstawie kosztów produkcji przedstawionych w tabeli określ, koszt jednostkowy wyrobu gotowego.

Pozycje kalkulacyjne	Kwota w zł
1. Materiały bezpośrednie	400 000
2. Płace bezpośrednie	200 000
3. Razem koszty bezpośrednie	600 000
4. Koszty wydziałowe	30 000
Razem koszt wytworzenia	630 000

A. 285 zł

B. 273 zł

C. 300 zł

D. 315 zł

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących kalkulacji kosztów jednostkowych. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wyrobach gotowych, ignorując znaczenie półfabrykatów w procesie produkcji. Przy obliczaniu kosztu jednostkowego kluczowe jest uwzględnienie wszystkich elementów produkcji, które wpływają na ostateczny wynik. Na przykład, wybór wartości 273 zł mógł wynikać z błędnego założenia, że tylko wyroby gotowe należy uwzględniać, co prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu jednostkowego. Inna odpowiedź, 285 zł, może sugerować, że respondent próbował uwzględnić jakieś dodatkowe koszty, ale nie przeprowadził właściwej analizy całkowitych wartości. Warto również zauważyć, że przy ustalaniu kosztu jednostkowego nie można pomijać etapu przetwarzania półfabrykatów, ponieważ ich przeliczenie na wyroby gotowe jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Ignorowanie tego etapu prowadzi do fałszywych wniosków i błędnych decyzji. Dlatego istotne jest, aby dokładnie śledzić wszystkie aspekty produkcji, a także stosować odpowiednie metody rachunkowości kosztów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Wreszcie, umiejętność poprawnego obliczenia kosztów jednostkowych jest niezbędna w kontekście kontrolowania rentowności oraz efektywności operacyjnej firmy.

Pytanie 36

Instruktaż na stanowisku powinien być zrealizowany

A. przed dopuszczeniem pracownika do realizacji zadań na danym stanowisku

B. w przeciągu 3 dni od momentu rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku

C. przed upływem 1 tygodnia od dnia dopuszczenia pracownika do pracy

D. w ciągu 3 dni od złożenia wniosku o przeprowadzenie instruktażu

Instruktaż stanowiskowy jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w miejscu pracy. Przeprowadzenie go przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku jest zgodne z zasadami BHP oraz wymogami prawa pracy. Taki instruktaż pozwala pracownikowi zapoznać się z zasadami bezpieczeństwa, obsługą urządzeń oraz procedurami obowiązującymi w danym miejscu. Przykładem może być sytuacja w fabryce, gdzie nowy pracownik musi zrozumieć, jak bezpiecznie korzystać z maszyn, a także jakie są procedury postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy zdobytej podczas instruktażu przekłada się na zmniejszenie ryzyka wypadków, podniesienie jakości pracy i zwiększenie efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby każdy nowy pracownik przeszedł ten proces, ponieważ nie tylko chroni to jego zdrowie i życie, ale także wpływa na bezpieczeństwo kolegów z zespołu. Wszelkie zaniedbania w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawcy.

Pytanie 37

Wskaźnik określający ilość wykonanej pracy w jednostce czasu to

A. struktury wynagrodzeń

B. płynności kadr

C. rotacji zapasów

D. wydajności pracy

Wydajność pracy to naprawdę ważny wskaźnik, który pokazuje, jak dużo efektów, jak na przykład wyprodukowanych rzeczy czy usług, osiągamy w określonym czasie. Prosto mówiąc, im lepsza wydajność, tym więcej udaje nam się zrobić w tym samym czasie, co może przynieść większe zyski dla całej firmy. W różnych branżach wydajność mierzymy w różny sposób – na przykład w produkcji możemy popatrzeć na liczbę wyprodukowanych jednostek na godzinę. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli chcemy poprawić wydajność, powinniśmy optymalizować procesy, wprowadzać automatyzację albo inwestować w szkolenie ludzi. Ważne jest też, żeby pamiętać, że wydajność idzie w parze z jakością. Wysoka wydajność nie powinna oznaczać obniżenia standardów, bo to jest kluczowe w filozofii lean management, która stawia na eliminację marnotrawstwa i ciągłe doskonalenie. Monitorowanie i analizowanie wydajności pozwala nam podejmować lepsze decyzje, co na pewno przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 38

Dostawca ekskluzywnego towaru, który wybiera jedynie jeden preferowany punkt sprzedaży na określonym terenie, stosuje dystrybucję

A. intensywną

B. wybiórczą

C. wyłączną

D. selektywną

W kontekście strategii dystrybucji, intensywna dystrybucja odnosi się do maksymalizacji dostępności produktów poprzez sprzedaż w jak największej liczbie punktów sprzedaży. Taki model jest typowy dla produktów o niskiej wartości, gdzie celem jest dotarcie do szerokiego grona konsumentów, np. napojów gazowanych czy artykułów spożywczych. Wybiórcza dystrybucja natomiast, polega na wyborze ograniczonej liczby punktów sprzedaży, ale nie na wyłączności. Jest to strategia, która może się sprawdzać w przypadku produktów średniej klasy, gdzie producent chce mieć kontrolę nad dystrybucją, ale niekoniecznie ogranicza ją do jednego dystrybutora. Selektywna dystrybucja pod względem definicji zbliżona do wybiórczej, jednak bardziej koncentruje się na jakości i prestiżu punktów sprzedaży, gdzie produkty są oferowane. Często zdarza się, że błędne zrozumienie terminologii prowadzi do pomyłek w wyborze strategii. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że w strategiach dystrybucji liczy się nie tylko liczba punktów sprzedaży, ale także sposób ich wyboru i zarządzania relacjami z dystrybutorami. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnej sprzedaży oraz osłabienia marki.

Pytanie 39

Po dwóch latach użytkowania wartość netto środka trwałego wynosi 28 800 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w firmie, wiedząc, że początkowa wartość amortyzowanego środka trwałego wynosiła 48 000 zł, a stopa amortyzacji to 20%?

A. Degresywna

B. Progresywna

C. Liniowa

D. Naturalna

Odpowiedź "Liniowa" jest poprawna, ponieważ amortyzacja liniowa zakłada, że wartość środka trwałego jest rozłożona równomiernie na cały okres jego użytkowania. W opisanym przypadku wartość początkowa wynosiła 48 000 zł, a po dwóch latach eksploatacji wartość netto to 28 800 zł. Amortyzacja liniowa oblicza się, dzieląc wartość początkową przez przewidywany okres użytkowania. Przy stopie amortyzacji 20%, roczna amortyzacja wynosi 9 600 zł (20% z 48 000 zł), co oznacza, że po dwóch latach wartość netto powinna wynosić 28 800 zł (48 000 zł - 2 x 9 600 zł). Metoda ta jest często stosowana, ponieważ jest prosta w zastosowaniu i zapewnia stabilność kosztów amortyzacji, co ułatwia planowanie finansowe. W praktyce, amortyzacja liniowa jest najczęściej wybieraną metodą w wielu branżach, w tym w obszarze produkcji oraz usług, gdzie aktywa mają długi okres użytkowania.

Pytanie 40

Szkolenie zatrudnionego dotyczące przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy na przydzielonym stanowisku powinno być realizowane

A. pod koniec pierwszego dnia zatrudnienia

B. w trakcie pierwszego tygodnia pracy

C. po 4 godzinach wykonywania obowiązków na danym stanowisku

D. przed rozpoczęciem pracy

Nieprzestrzeganie zasad dotyczących szkoleń BHP przed przystąpieniem do pracy może prowadzić do wielu problemów i zagrożeń. Przykładowo, przeprowadzenie szkolenia na koniec dnia pracy nie daje pracownikowi odpowiednich narzędzi ani wiedzy, aby bezpiecznie wykonywać swoje zadania od samego początku. W ciągu pierwszego tygodnia pracy pracownicy mogą być już narażeni na ryzyko wypadków, co jest niezgodne z zasadami prewencji. Spóźnione szkolenia mogą również prowadzić do sytuacji, w których pracownicy wykonują czynności, nie mając pełnej świadomości zagrożeń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem. Ponadto, zalecenie szkolenia po 4 godzinach pracy może skutkować poważnymi incydentami w miejscu pracy, ponieważ pracownicy mogą w tym czasie wykonać wiele potencjalnie niebezpiecznych działań. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami ISO 45001, które dotyczą systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, edukacja i szkolenie powinny być integralnym elementem zarządzania ryzykiem, które powinno być realizowane jeszcze przed rozpoczęciem pracy. Tego rodzaju szkolenia są nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także moralnym pracodawcy, aby zapewnić pracownikom bezpieczeństwo i ochronę zdrowia w miejscu pracy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej