Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Higienistka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Data rozpoczęcia: 10 maja 2025 22:32
Data zakończenia: 10 maja 2025 22:47

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie oznaczenia mają górny lewy stały pierwszy trzonowiec według systemu Haderupa oraz FDI?

A. 4- i 24

B. +4 i 34

C. +6 i 26

D. 6- i 46

Odpowiedź +6 i 26 jest prawidłowa, ponieważ w systemie Haderupa i FDI pierwsze trzonowce są oznaczane zgodnie z określonymi zasadami numeracji. System FDI, stosowany na całym świecie, umożliwia precyzyjną identyfikację zębów na podstawie ich lokalizacji w jamie ustnej. Górny lewy stały pierwszy trzonowiec, znajdujący się w ćwiartce 1 (górna lewa), jest oznaczany jako 26. Z kolei w systemie Haderupa, również stosowanym w ortodoncji i stomatologii, ten sam ząb oznacza się symbolem +6. Tego rodzaju oznaczenia są kluczowe w dokumentacji stomatologicznej, umożliwiając lekarzom szybkie zidentyfikowanie zęba w kontekście diagnostyki czy planowania leczenia. W praktyce, znajomość i poprawne stosowanie tych systemów oznaczeń wpływa na jakość pracy stomatologów i ortodontów, a także na komunikację z pacjentami oraz innymi specjalistami. Zrozumienie tych systemów jest istotne dla każdego pracownika służby zdrowia zajmującego się stomatologią, aby zapewnić wysoką jakość opieki i precyzyjność w leczeniu.

Pytanie 2

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do badania ran?

A. łyżeczka zębodołowa

B. perioluks

C. zgłębnik chirurgiczny

D. dłuto chirurgiczne

Zgłębnik chirurgiczny to narzędzie medyczne używane w celu sondowania ran, co pozwala na dokładne ocenienie głębokości oraz charakterystyki uszkodzenia tkanek. Jego budowa, często z cienką, elastyczną końcówką, umożliwia precyzyjne dotarcie do trudno dostępnych miejsc w obrębie rany. Użycie zgłębnika chirurgicznego jest kluczowe w wielu procedurach chirurgicznych, jako że pozwala lekarzom na ocenę obrażeń oraz na odpowiedni dobór dalszego leczenia. Przykładowo, w przypadku ran pooperacyjnych, zgłębnik może pomóc w ocenie stanu tkanki i ewentualnych infekcji. W praktyce klinicznej, stosowanie zgłębników jest zgodne z wytycznymi American College of Surgeons, które podkreślają znaczenie dobrze przeprowadzanych badań i oceny ran w kontekście jakości opieki zdrowotnej. Dzięki swojej funkcjonalności, zgłębnik chirurgiczny stał się podstawowym narzędziem w chirurgii i medycynie ratunkowej, co czyni go niezastąpionym w procesie diagnostyki i leczenia urazów.

Pytanie 3

Podczas przeprowadzania zabiegu pacjent stracił przytomność. Po natychmiastowym wstrzymaniu procedury oraz upewnieniu się, że parametry życiowe są stabilne, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. zrealizować manewr Heimlicha

B. nałożyć zimny kompres na szyję siedzącego pacjenta

C. wdrożyć oddechy ratownicze

D. umieścić dolne kończyny pacjenta wyżej niż jego głowę

Odpowiedź, która zakłada ułożenie kończyn dolnych pacjenta w pozycji wyżej niż jego głowa, jest prawidłowa w sytuacji omdlenia. Taki układ ciała sprzyja poprawie krążenia krwi w kierunku mózgu, co jest kluczowe w przypadku omdlenia, które często spowodowane jest chwilowym niedotlenieniem. Podnosząc nogi pacjenta, zwiększamy powrót żylny krwi do serca, co może przyspieszyć powrót do przytomności. W praktyce medycznej często stosuje się tę technikę jako pierwszą pomoc w przypadkach omdlenia, aby zapobiec dalszym powikłaniom. Dodatkowo, ważne jest, aby monitorować parametry życiowe pacjenta, takie jak tętno i oddech, oraz zapewnić mu komfort, np. poprzez udrożnienie dróg oddechowych. Warto również pamiętać, że pacjent powinien być umieszczony w pozycji bezpiecznej po odzyskaniu przytomności, co zminimalizuje ryzyko aspiracji lub innych urazów.

Pytanie 4

Która substancja jest używana w pastach do wypełniania kanałów korzeniowych?

A. Evicrol

B. Eugenol

C. Endosal

D. Endosolv

Eugenol jest składnikiem, który znajduje zastosowanie w stomatologii, szczególnie w kontekście wypełniania kanałów korzeniowych. Jego właściwości przeciwbólowe i antyseptyczne sprawiają, że jest idealnym dodatkiem do materiałów używanych w endodoncji. Głównym zastosowaniem eugenolu jest produkcja past i cementów stosowanych do wypełniania kanałów korzeniowych po leczeniu kanałowym. Eugenol nie tylko wspomaga proces wypełniania, ale również działa jako środek dezynfekujący, co jest kluczowe dla zapobiegania zakażeniom w obrębie systemu korzeniowego. W praktyce stomatologicznej, eugenol znajduje się w różnych formułacjach, takich jak pastewno-cementowe, dzięki czemu można go stosować w różnych technikach endodontycznych. Ponadto, zgodnie z aktualnymi standardami i wytycznymi, jego zastosowanie w leczeniu kanałowym zwiększa skuteczność terapii i minimalizuje ryzyko niepożądanych skutków, co czyni go niezwykle ważnym składnikiem w pracy stomatologa.

Pytanie 5

Jak nazywa się zabieg periodontologiczny, który polega na wygładzeniu powierzchni korzenia zęba?

A. stripping

B. root planing

C. polishing

D. skaling

Odpowiedź 'root planing' (wygładzanie korzeni) jest poprawna, ponieważ odnosi się do zabiegu periodontologicznego, którego celem jest usunięcie nierówności i osadów z powierzchni korzenia zęba. Ten proces jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia przyzębia oraz zapobiegania chorobom periodontologicznym. Wygładzanie korzeni zazwyczaj odbywa się po skalingu, który ma na celu usunięcie tartaru i kamienia nazębnego. Poprzez wygładzenie korzeni zębowych, stomatolog pozwala na lepsze przyleganie tkanki miękkiej do zęba, co sprzyja regeneracji i gojeniu się tkanek przyzębia. W praktyce, zabieg ten jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, a jego efektywność może być wspierana poprzez zastosowanie ultradźwięków lub narzędzi ręcznych. Regularne przeprowadzanie tego typu zabiegów jest zgodne z zaleceniami American Academy of Periodontology, które podkreślają znaczenie utrzymania zdrowia jamy ustnej oraz prewencji chorób przyzębia.

Pytanie 6

Do dezynfekcji narzędzi stomatologicznych nie wolno stosować

A. rękawów papierowo-foliowych

B. papieru do sterylizacji

C. suchych sterylizatorów

D. włókniny do pakowania

Sucha sterylizacja, czyli proces sterylizacji przeprowadzany w suchych sterylizatorach, jest nieodpowiednia do narzędzi stomatologicznych z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, narzędzia stomatologiczne często wykonane są z materiałów, które mogą ulec uszkodzeniu w wysokotemperaturowym środowisku suchym. Wyższe temperatury, które są stosowane w takich sterylizatorach, mogą prowadzić do degradacji części narzędzi, co z kolei zwiększa ryzyko ich niewłaściwego działania w trakcie zabiegów. Ponadto, sucha sterylizacja nie jest tak skuteczna w eliminowaniu wszystkich form mikroorganizmów jak inne metody, takie jak autoklawowanie, które wykorzystuje parę wodną pod ciśnieniem. W praktyce stomatologicznej kluczowe jest zapewnienie pełnej sterylności narzędzi, zwłaszcza w kontekście ochrony zdrowia pacjentów. Stosowanie odpowiednich metod, zgodnych z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowymi standardami, jest niezbędne dla bezpieczeństwa zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Dlatego w stomatologii należy unikać używania suchych sterylizatorów.

Pytanie 7

Elementem, który powiększa średnicę uchwytu instrumentu kanałowego i jest wykonany z silikonu, jest

A. plugger

B. endostop

C. endogrip

D. finger

Endogrip to nakładka, która zwiększa średnicę uchwytu instrumentów kanałowych, co znacząco poprawia komfort pracy stomatologa. Wykonana z gumy silikonowej, ten rodzaj uchwytu oferuje lepszą kontrolę i precyzję podczas manipulacji narzędziami endodontycznymi. Dzięki elastyczności materiału, endogrip umożliwia dostosowanie do różnych kształtów palców, co przekłada się na mniejsze zmęczenie podczas długotrwałych zabiegów. Stosowanie endogrip jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, gdzie ergonomia i komfort pracy są kluczowe dla jakości wykonywanych usług. Na przykład, stosując endogrip, lekarz może łatwiej osiągnąć pożądany kąt instrumentu, co redukuje ryzyko uszkodzenia tkanek oraz zwiększa efektywność leczenia kanałowego. Dodatkowo, odpowiednia średnica uchwytu pozytywnie wpływa na siłę chwytu, co również podnosi precyzję w trudnych procedurach. Warto zaznaczyć, że endogripy są dostępne w różnych rozmiarach, co pozwala na ich zastosowanie w zależności od indywidualnych potrzeb stomatologa.

Pytanie 8

Leki hemostatyczne stosowane lokalnie w jamie ustnej mają działanie

A. przeciwgrzybiczym

B. przeciwkrwotocznym

C. przeciwzapalnym

D. przeciwbólowym

Środki hemostatyczne w jamie ustnej pomagają zatrzymać krwawienie i robią to na kilka sposobów, głównie przyspieszając krzepnięcie krwi. To jest naprawdę ważne, szczególnie w stomatologii, gdzie nawet małe krwawienia mogą sprawić niezłe kłopoty. Na przykład, podczas usuwania zębów, takie jak geline (czyli żelatynowe spoiwo) jest często wykorzystywane do zatrzymywania krwi. American Dental Association zaleca, żeby hemostatyki były częścią standardowych procedur, bo dzięki temu pacjenci są bezpieczniejsi, a zabiegi bardziej skuteczne. Dodatkowo, hemostatyki mogą działać lepiej, gdy używa się ich razem z innymi metodami, na przykład z szwami. Dlatego ważne jest, żeby każdy dentysta wiedział, jak prawidłowo je stosować.

Pytanie 9

Jakim kodem powinny być oznaczone odpady amalgamatu dentystycznego?

A. 18.01 02

B. 18 01 01

C. 18 01 10

D. 18 01 03

Odpady amalgamatu dentystycznego powinny być oznaczane kodem 18 01 10, ponieważ ten kod odnosi się bezpośrednio do odpadów zawierających rtęć, co jest kluczowe w kontekście ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego. Amalgamat dentystyczny zawiera rtęć, która jest substancją niebezpieczną i wymaga specjalnego traktowania podczas utylizacji. Właściwe kodowanie odpadów jest istotnym elementem zarządzania nimi, a w Polsce regulacje w tej dziedzinie są zgodne z europejskimi dyrektywami, które mają na celu minimalizację negatywnego wpływu odpadów na środowisko. Przykładem zastosowania tego kodu jest odpowiednie klasyfikowanie odpadów w dokumentacji medycznej oraz ich przekazywanie do wyspecjalizowanych firm zajmujących się utylizacją odpadów niebezpiecznych. Niewłaściwe oznakowanie może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz środowiskowych, w związku z czym znajomość oraz stosowanie odpowiednich kodów jest niezbędne w praktyce medycznej.

Pytanie 10

Aby uzyskać pozytywny efekt edukacji zdrowotnej, należy dostarczać informacje w taki sposób, by odbiorca był w stanie zrozumieć stawiane wymagania, używając przykładów i zrozumiałego języka. Taka edukacja powinna być realizowana zgodnie z zasadą

A. aktywności

B. motywowania

C. reedukacji

D. receptywności

Edukacja zdrowotna, która opiera się na zasadzie receptywności, koncentruje się na dostosowywaniu treści edukacyjnych do potrzeb i możliwości odbiorców. Kluczowym elementem tej strategii jest użycie prostego, komunikatywnego języka oraz konkretnych przykładów, które umożliwiają lepsze zrozumienie stawianych wymagań. Przykładem może być kampania zdrowotna, która naucza społeczeństwo o znaczeniu zdrowego stylu życia poprzez ilustracje, animacje i opowieści od osób, które przeszły pozytywne zmiany. Tego typu podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie edukacji zdrowotnej, które podkreślają znaczenie aktywnego udziału odbiorców w procesie nauki. Dodatkowo, receptywność wzmacnia zaangażowanie i motywację do zmiany zachowań zdrowotnych, co jest kluczowe w skutecznej edukacji zdrowotnej. Warto również zauważyć, że edukacja zdrowotna oparta na receptywności uwzględnia różnorodność kulturową i kontekstualną odbiorców, co zwiększa efektywność przekazu.

Pytanie 11

Przykładem zewnętrznej dokumentacji wsparcia jest

A. opinia lekarska

B. książka operacyjna aparatu rtg

C. zeszyt operacyjny lampy UV

D. książka nadzoru sanitarnego

Książka kontroli sanitarnej, zeszyt pracy lampy UV oraz książka pracy aparatu rtg to dokumenty, które pełnią zupełnie inną rolę i nie są uznawane za dokumentację pomocniczą zewnętrzną w kontekście medycznym. Książka kontroli sanitarnej zwykle odnosi się do procedur i wymogów dotyczących higieny i bezpieczeństwa, a jej celem jest zapewnienie, że odpowiednie normy sanitarno-epidemiologiczne są przestrzegane. Chociaż jest to ważny dokument, nie jest on dokumentacją wydawaną przez specjalistę medycznego, lecz raczej dokumentem administracyjnym. Zeszyt pracy lampy UV i książka pracy aparatu rtg również służą do rejestrowania działania sprzętu medycznego oraz jego konserwacji, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa i jakości usług medycznych. Jednak te dokumenty nie dotyczą bezpośrednio stanu zdrowia pacjenta ani nie potwierdzają jego potrzeb zdrowotnych. Często mylenie tych dokumentów wynika z niepełnego zrozumienia ich znaczenia w strukturze opieki zdrowotnej. Kluczowe jest, aby rozróżniać pomiędzy dokumentacją, która jest związana z pacjentem i jego zdrowiem, a dokumentacją techniczną, która skupia się na sprzęcie i procedurach operacyjnych. Tylko opinie lekarskie spełniają wymóg zewnętrznej dokumentacji, która angażuje specjalistów zdrowia w kontekście bezpośredniej opieki nad pacjentem.

Pytanie 12

Jaki jest główny czynnik ryzyka rozwoju próchnicy?

A. Spożywanie cukrów prostych

B. Picie dużej ilości wody

C. Jedzenie dużej ilości warzyw

D. Nadmierna higiena jamy ustnej

Spożywanie cukrów prostych jest uznawane za główny czynnik ryzyka rozwoju próchnicy. Próchnica to choroba zakaźna, która powstaje w wyniku działania bakterii obecnych w płytce nazębnej. Bakterie te fermentują cukry proste, takie jak glukoza, fruktoza i sacharoza, tworząc kwasy organiczne. Te kwasy demineralizują szkliwo zębów, co prowadzi do powstawania ubytków. W praktyce, częste spożywanie słodkich pokarmów i napojów sprzyja tworzeniu warunków dla rozwoju próchnicy. Dlatego zaleca się ograniczenie spożycia cukrów prostych oraz dbanie o regularną higienę jamy ustnej jako podstawowe działania profilaktyczne. Dodatkowo, stosowanie past do zębów z fluorem może pomóc w remineralizacji szkliwa i ochronie przed próchnicą. W kontekście profilaktyki stomatologicznej, edukacja pacjentów na temat szkodliwego wpływu cukrów prostych jest kluczowa, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji żywieniowych mających na celu ochronę zdrowia zębów.

Pytanie 13

Nieprawidłowości zgryzu w odniesieniu do płaszczyzny środkowej to

A. przedżuchwie czynnościowe

B. tyłożuchwie czynnościowe

C. zgryz otwarty

D. zgryz przewieszony

Tyłożuchwie czynnościowe, zgryz otwarty i przodożuchwie czynnościowe to różne rodzaje wad zgryzu, które mogą występować u pacjentów, ale nie są one bezpośrednio związane z pojęciem zgryzu przewieszonego. Tyłożuchwie czynnościowe oznacza przesunięcie żuchwy w tył względem górnej szczęki, co może prowadzić do problemów z funkcją żucia oraz nieprawidłowości w ustawieniu zębów. Zgryz otwarty charakteryzuje się brakiem kontaktu między zębami górnymi a dolnymi w pozycji spoczynkowej, co skutkuje trudnościami w mówieniu i żuciu. Przodożuchwie czynnościowe natomiast odnosi się do sytuacji, w której żuchwa jest przesunięta do przodu, co może prowadzić do bólu głowy oraz problemów z stawami skroniowo-żuchwowymi. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do pomyłek w identyfikacji tych wad, obejmują mylenie objawów z ich przyczynami oraz niepełne zrozumienie biomechaniki zgryzu. W praktyce ortodontycznej kluczowe jest właściwe różnicowanie pomiędzy tymi typami wad, aby skutecznie podejść do ich korekcji i zapobiegać poważniejszym problemom zdrowotnym w przyszłości.

Pytanie 14

Najważniejszym aspektem w profilaktyce chorób przyzębia jest

A. płukanie ust wodą po każdym posiłku

B. stosowanie pasty wybielającej

C. regularne usuwanie płytki nazębnej

D. zwiększona podaż cukrów prostych

Regularne usuwanie płytki nazębnej jest kluczowym elementem profilaktyki chorób przyzębia. Płytka nazębna to lepki film bakteryjny, który gromadzi się na zębach i wzdłuż linii dziąseł. Jeśli nie jest regularnie usuwana, może prowadzić do zapalenia dziąseł, a w konsekwencji do chorób przyzębia. Codzienne szczotkowanie i nitkowanie to podstawowe metody eliminacji płytki. Usuwanie płytki nazębnej nie tylko zapobiega chorobom dziąseł, ale także chroni przed próchnicą. Stomatolodzy zalecają szczotkowanie zębów co najmniej dwa razy dziennie oraz regularne stosowanie nici dentystycznych. Profesjonalne czyszczenie u dentysty co 6 miesięcy również wspiera ten proces. Dbałość o usunięcie płytki nazębnej zgodna jest z najlepszymi praktykami stomatologicznymi, które kładą nacisk na prewencję jako najskuteczniejszy sposób ochrony zdrowia jamy ustnej. Regularne usuwanie płytki nazębnej jest nie tylko najlepszą praktyką, ale także ekonomicznie korzystnym podejściem, zapobiegającym kosztownym zabiegom leczniczym w przyszłości.

Pytanie 15

Która z wymienionych aktywności – związanych z wykonywaniem wycisków dwuwarstwowych w metodzie pracy na cztery ręce – nie wchodzi w skład zadań asysty?

A. Nakładanie masy do pierwszej warstwy wycisku na łyżkę wyciskową

B. Przekazywanie podajnika pistoletowego z drugą warstwą masy

C. Dobieranie odpowiedniego rodzaju i rozmiaru łyżki wyciskowej

D. Mieszanie palcami masy do pierwszej warstwy wycisku

Dobieranie odpowiedniego rodzaju i wielkości łyżki wyciskowej jest kluczowym etapem w procesie pobierania wycisków dentystycznych, który nie należy do zadań asysty. Wybór łyżki wyciskowej ma ogromne znaczenie, ponieważ niewłaściwie dobrana łyżka może prowadzić do błędnych lub nieprecyzyjnych wycisków, co z kolei wpływa na jakość późniejszych prac protetycznych. Asysta w gabinecie stomatologicznym koncentruje się na działaniach wspierających dentystę, takich jak mieszanie masy wyciskowej lub przekazywanie narzędzi. Dobór łyżki wymaga jednak wiedzy i doświadczenia dentysty, który powinien ocenić indywidualne potrzeby pacjenta oraz specyfikę planowanych działań. Przykładem standardów w tej dziedzinie mogą być wytyczne dotyczące stosowania łyżek otwartych lub zamkniętych w zależności od rodzaju wycisku oraz anatomii pacjenta. Prawidłowe wybranie narzędzi wpływa na komfort pacjenta oraz precyzję wykonania prac protetycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Jakie jest zalecenie dotyczące postępowania po wykonaniu impregnacji zębiny?

A. Powstrzymać się od jedzenia i picia przez 2 godziny

B. Dokładnie umyć zęby szczoteczką

C. Płukać usta 0,02% roztworem chlorheksydyny

D. Nie spożywać przez 24 godziny pokarmów, które mogą zabarwić zęby

Nie jedzenie i nie picie przez 2 godziny po zabiegu impregnacji zębiny jest kluczowym zaleceniem, które ma na celu zapewnienie skuteczności zastosowanego materiału oraz ochronę wrażliwej zębiny. Impregnacja zębiny polega na wprowadzeniu substancji chemicznych, które mają na celu zamknięcie kanalików zębinowych i zabezpieczenie miazgi zęba przed bodźcami termicznymi oraz chemicznymi. Bezpośrednio po zabiegu, zęby mogą być bardziej podatne na działanie różnorodnych substancji, co może prowadzić do ich osłabienia lub podrażnień. Dobrą praktyką jest również unikanie produktów zawierających kwasy oraz cukry, które mogą wpływać na integrację materiału zębodołowego. W przypadku stosowania preparatów na bazie żywic, ich skuteczność może być ograniczona przez obecność jedzenia i picia w jamie ustnej. Dlatego też, zgodnie z zaleceniami stomatologów, przestrzeganie okresu abstynencji pokarmowej po zabiegu jest niezbędne dla osiągnięcia najlepszych efektów terapeutycznych.

Pytanie 17

Aby pozbyć się intensywnych przebarwień nikotynowych, należy zastosować

A. laser biostymulacyjny

B. piaskarkę

C. kirety Gracey

D. skalera ultradźwiękowego

Piaskarki, stosowane w stomatologii, są urządzeniami umożliwiającymi skuteczne usuwanie przebarwień, w tym silnych przebarwień nikotynowych, z powierzchni zębów. Działają na zasadzie strumieniowego wyrzutu drobnych cząsteczek, zazwyczaj tlenku glinu, które skutecznie usuwają osady i zanieczyszczenia. W praktyce, piaskowanie zębów jest często stosowane przed zabiegami wybielającymi, aby zwiększyć ich efektywność. Usunięcie powierzchniowych przebarwień za pomocą piaskarki nie tylko poprawia estetykę uśmiechu, ale także przygotowuje zęby do dalszych procedur, takich jak nakładanie lakieru fluorkowego czy wybielanie. Ważne jest, aby zabieg przeprowadzał wykwalifikowany stomatolog, który dobierze odpowiednią metodę piaskowania do indywidualnych potrzeb pacjenta, co jest zgodne z aktualnymi standardami i najlepszymi praktykami w stomatologii. Ponadto, piaskowanie przyczynia się do lepszej higieny jamy ustnej, co jest kluczowe w zapobieganiu dalszym przebarwieniom.

Pytanie 18

Aby oczyścić wnętrze kanałów piaskarki z pozostałości materiału ściernego, po opróżnieniu zbiornika i upewnieniu się, że jest on pusty, powinno się

A. podłączyć ją do unitu i wielokrotnie uruchomić

B. wlać do zbiornika wodę destylowaną

C. przetrzeć piaskarkę chusteczką dezynfekującą

D. zanurzyć piaskarkę w płynie do dezynfekcji

Prawidłowa odpowiedź polegająca na podłączeniu piaskarki do unitu i kilkakrotnym jej uruchomieniu jest kluczowa dla skutecznego oczyszczenia wewnętrznych kanałów urządzenia. Proces ten pozwala na usunięcie resztek materiału ściernego, które mogłyby pozostać w systemie po wcześniejszej pracy. Podczas uruchamiania piaskarki, powietrze przepływa przez wszystkie kanały, co skutkuje wypłukiwaniem wszelkich pozostałości. Tego rodzaju praktyka jest zgodna z zasadami utrzymania sprzętu w dobrym stanie technicznym oraz zgodnie z zaleceniami producentów urządzeń. Warto również zaznaczyć, że regularne oczyszczanie piaskarki nie tylko zwiększa jej żywotność, ale również zapewnia optymalną wydajność i bezpieczeństwo podczas pracy z materiałami ściernymi. Przykładowo, w przypadku użycia piaskarki do obróbki metalu, wszelkie resztki mogą wpływać na jakość końcowego produktu, co czyni tę procedurę niezwykle ważną. Zastosowanie odpowiednich standardów czyszczenia, takich jak systematyczne uruchamianie urządzenia po każdym użyciu, przynosi długofalowe korzyści zarówno w aspekcie technicznym, jak i ekonomicznym.

Pytanie 19

Jaką wodę należy używać do płukania narzędzi, aby uniknąć korozji i pojawiania się plam?

A. Wysokozmineralizowaną

B. Zdemineralizowaną

C. Utlenioną

D. Wodociągową zimną

Woda zdemineralizowana jest idealnym wyborem do płukania narzędzi, ponieważ nie zawiera soli mineralnych, które mogą prowadzić do korozji i powstawania osadów. W przeciwieństwie do wody wodociągowej, która może zawierać różne zanieczyszczenia, takie jak wapń, magnez i inne minerały, woda zdemineralizowana jest pozbawiona tych składników. Korzystanie z wody zdemineralizowanej jest standardową praktyką w wielu branżach, w tym w laboratoriach oraz w przemyśle elektroniki, gdzie czystość narzędzi ma kluczowe znaczenie. Przykładowo, w procesie produkcji elektroniki, jak montaż układów scalonych, wszelkie zanieczyszczenia mogą prowadzić do uszkodzeń komponentów. Regularne płukanie narzędzi wodą zdemineralizowaną może znacznie wydłużyć ich żywotność oraz poprawić jakość końcowego produktu. Dodatkowo, woda zdemineralizowana nie powoduje powstawania plam, co jest istotne w kontekście estetyki i funkcjonalności narzędzi.

Pytanie 20

W celu usunięcia głębokich złogów nazębnych z powierzchni dystalnych zębów bocznych stosuje się kirety Gracey oznaczone numerem

A. 5/6

B. 11/12

C. 13/14

D. 7/8

Wybór niewłaściwej kirety do usuwania złogów nazębnych z powierzchni dystalnych zębów bocznych może prowadzić do nieskutecznego oczyszczania oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia zdrowych tkanek. Kirety Gracey 5/6 oraz 7/8 są dedykowane do innych obszarów jamy ustnej, a ich zastosowanie w dystalnych częściach zębów bocznych nie jest optymalne. Kireta 5/6 jest przeznaczona głównie do powierzchni mezjalnych zębów przednich i bocznych, podczas gdy 7/8 służy do usuwania złogów z powierzchni mezjalnych zębów bocznych. Użycie takich narzędzi w niewłaściwy sposób może prowadzić do niepełnego usunięcia kamienia, co z kolei sprzyja rozwojowi chorób przyzębia. Kirety 11/12 również nie nadają się do usuwania złogów z dystalnych powierzchni zębów bocznych, ponieważ ich kształt i konstrukcja są przystosowane do pracy w innych lokalizacjach jamy ustnej, głównie przy zębach przednich. Kluczowe w pracy stomatologa jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie, co wynika z anatomicznych różnic w budowie zębów oraz ich powierzchni. Dlatego wybór odpowiedniej kirety jest nie tylko kwestią komfortu, ale przede wszystkim skuteczności zabiegu oraz ochrony zdrowia pacjenta. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywnej terapii oraz potencjalnych powikłań.

Pytanie 21

Czwarty stopień podparcia odnosi się do podparcia

A. nadgarstków operatora

B. łokci operatora

C. dłoni operatora

D. tułowia operatora

IV stopień podparcia odnosi się do podparcia tułowia operatora, co jest kluczowe dla stabilności i efektywności wykonywanej pracy. W kontekście ergonomii i bezpieczeństwa pracy, zapewnienie odpowiedniego podparcia tułowia ma na celu zminimalizowanie obciążeń, które mogą prowadzić do kontuzji lub dyskomfortu. Przykładem może być praca przy komputerze, gdzie operator powinien mieć stabilne oparcie dla pleców, co pozwala na utrzymanie naturalnej krzywizny kręgosłupa. Dobre praktyki w ergonomii sugerują, że fotel biurowy powinien być dostosowany do wzrostu użytkownika, posiadać regulowane oparcie oraz zapewniać wsparcie lędźwiowe. Podparcie tułowia wspiera nie tylko prawidłową postawę, ale również poprawia krążenie krwi i zmniejsza zmęczenie, co przekłada się na wyższą wydajność. W kontekście standardów BHP, nie można pomijać aspektu odpowiedniego podparcia tułowia, co jest jedną z podstawowych zasad w projektowaniu stanowisk pracy.

Pytanie 22

W trakcie procedury u pacjenta w pozycji leżącej higienistka stomatologiczna ma możliwość odchylenia głowy pacjenta w lewo albo w prawo od pierwotnej pozycji o kąt zapewniający najlepsze widzenie i dostęp do obszaru zabiegu.

A. 65°

B. 75°

C. 45°

D. 55°

Odpowiedź 45° jest prawidłowa, ponieważ odchylenie głowy pacjenta w tym zakresie zapewnia optymalne pole widzenia oraz dostęp do obszaru zabiegowego. W stomatologii, odpowiednia pozycja głowy pacjenta jest kluczowa dla komfortu oraz skuteczności przeprowadzanych procedur. Odchylenie o 45° jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi ergonomii pracy higienistki stomatologicznej, które zalecają unikanie nadmiernego skręcania szyi pacjenta, co mogłoby prowadzić do dyskomfortu lub bólu. Przykładowo, podczas usuwania kamienia nazębnego czy wykonywania zabiegów profilaktycznych, takie odchylenie pozwala na lepszą widoczność i ułatwia dostęp do stref trudnodostępnych. Stanowi również minimalizację ryzyka kontuzji zarówno dla pacjenta, jak i dla operatora, gdyż pozwala na utrzymanie neutralnej pozycji ciała. Właściwe ustawienie pacjenta jest nie tylko kwestią komfortu, ale także bezpieczeństwa, co potwierdzają liczne badania dotyczące ergonomii w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 23

Jedna z pięciu kategorii ruchu, wprowadzona w celu poprawy ergonomii, oznaczona jako II, odnosi się do ruchu

A. ramienia i tułowia

B. palców i nadgarstka

C. całego ramienia

D. palców, nadgarstka i łokcia

Odpowiedź dotycząca palców i nadgarstka jako klasy II ruchu jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja ruchów w ergonomii opiera się na zrozumieniu różnych poziomów zaangażowania ciała w wykonywanie zadań. Klasa II, dotycząca palców i nadgarstka, jest kluczowa w kontekście precyzyjnych działań, takich jak pisanie na klawiaturze czy obsługa urządzeń mobilnych. Zgodnie z normami ergonomii, które podkreślają znaczenie projektowania stanowisk pracy, które minimalizują obciążenie mięśniowo-szkieletowe, wiedza na temat tej klasy ruchów jest niezbędna. Przykładem zastosowania tych zasad może być dostosowanie wysokości biurka, aby zapewnić, że nadgarstki są w neutralnej pozycji podczas pracy z komputerem. Klasyfikacja ta pomaga również w identyfikacji ryzyk związanych z zespołem cieśni nadgarstka, co jest istotne w kontekście zdrowia pracowników i wydajności pracy. Właściwe rozumienie różnych klas ruchu pozwala na lepsze projektowanie miejsc pracy oraz wprowadzenie odpowiednich narzędzi i technologii, które zwiększają komfort i efektywność wykonywanych zadań.

Pytanie 24

Jaki kod symptomów chorobowych powinno się wpisać, korzystając z grupowego wskaźnika potrzeb leczniczych przyzębia CPITN, w sytuacji gdy podczas badania zidentyfikowano kieszonki dziąsłowe o głębokości od 3,5 do 5,5 mm?

A. Kod 1

B. Kod 3

C. Kod 4

D. Kod 2

Kod 3 jest prawidłowy, ponieważ odnosi się do obecności kieszonek dziąsłowych o głębokości od 3,5 mm do 5,5 mm, co jest klasyfikowane jako umiarkowane zaawansowanie choroby przyzębia. W standardach oceny stanu zdrowia jamy ustnej, takich jak CPITN (Community Periodontal Index of Treatment Needs), głębokość kieszonek jest kluczowym wskaźnikiem w diagnozowaniu i planowaniu leczenia. Kieszonki o takiej głębokości wskazują na potrzebę interwencji terapeutycznej, w tym podejścia do mechanicznego oczyszczenia i edukacji pacjenta w zakresie higieny jamy ustnej. Przykładem zastosowania może być planowanie sesji skalingu i root planing w celu usunięcia biofilmu bakteryjnego oraz obniżenia głębokości kieszonek. Należy również monitorować te kieszonki w regularnych odstępach czasu, aby ocenić skuteczność przeprowadzonego leczenia oraz wprowadzać ewentualne zmiany w planie terapeutycznym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie periodontologii.

Pytanie 25

Aby przygotować cement polikarboksylowy, proszek należy połączyć

A. z eugenolem

B. z kwasem poliakrylowym

C. z wodą destylowaną

D. z eterem

Cement polikarboksylowy to materiał stosowany w stomatologii, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami adhezyjnymi oraz biokompatybilnością. Mieszanie proszku cementu z kwasem poliakrylowym jest kluczowym krokiem w procesie jego przygotowania, ponieważ kwas ten działa jako spoiwo, które umożliwia utworzenie trwałej matrycy. Kwas poliakrylowy w połączeniu z proszkiem tworzy hydrożel, który po utwardzeniu daje materiał o pożądanej twardości i wytrzymałości. W praktyce, cement polikarboksylowy jest często wykorzystywany do cementowania wkładów koronowych oraz wypełnień, a także jako materiał podkładowy. Jego właściwości antybakteryjne oraz zdolność do uwalniania fluoru czynią go szczególnie cenionym w stomatologii. Warto również zauważyć, że zgodność z normami ISO dla materiałów stomatologicznych oraz rzetelne testowanie właściwości mechanicznych cementu polikarboksylowego są niezbędne, aby zapewnić jego niezawodność i bezpieczeństwo w praktyce klinicznej.

Pytanie 26

Jakie jest zębowy wskaźnik intensywności próchnicy, jeśli u 10 pacjentów z próchnicą odnotowano łącznie 34 uszkodzone zęby?

A. 3,4%

B. 3,4

C. 34%

D. 34

Zębowy wskaźnik intensywności próchnicy (ICD) oblicza się, dzieląc całkowitą liczbę chorych zębów przez liczbę osób badanych, a następnie mnożąc przez 100, aby uzyskać wartość procentową. W tym przypadku, u 10 osób stwierdzono 34 chore zęby, co daje wynik: (34 / 10) = 3,4. Odpowiedź 3,4 to zatem prawidłowy zębowy wskaźnik intensywności próchnicy, który informuje nas o średniej liczbie chorych zębów na osobę. Tego typu wskaźniki są kluczowe w ocenie stanu zdrowia jamy ustnej w populacji, ponieważ pozwalają na monitorowanie i porównywanie poziomu próchnicy w różnych grupach demograficznych. W praktyce, wiedza na temat ICD umożliwia specjalistom ds. zdrowia publicznego opracowywanie skutecznych programów profilaktycznych oraz interwencyjnych, które mogą skutecznie redukować występowanie próchnicy. Badania nad tym wskaźnikiem są również zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 27

Która gałąź stomatologii koncentruje się na zapobieganiu oraz leczeniu dolegliwości związanych z przyzębiem i błoną śluzową jamy ustnej?

A. Periodontologia

B. Ortopedia szczękowa

C. Chirurgia szczękowa

D. Protetyka

Periodontologia to w sumie dość ważna część stomatologii. Skupia się na tym, jak zapobiegać, diagnozować i leczyć wszelkie problemy związane z dziąsłami i błoną śluzową jamy ustnej. Lekarze w tej specjalizacji muszą ogarniać takie sprawy jak zapalenie dziąseł czy paradontoza, które mogą być naprawdę groźne, bo mogą prowadzić do utraty zębów. Myślę, że każdy powinien być świadomy, jak ważne jest zdrowie przyzębia, bo to wpływa na ogólny stan zdrowia, na przykład może mieć związek z chorobami serca czy cukrzycą. W praktyce to oznacza, że stomatolodzy robią regularne kontrole, skaling, root planing i różne zabiegi chirurgiczne na dziąsłach. Dobrze prowadzona periodontologia może naprawdę polepszyć jakość życia, bo dzięki niej możemy zachować naturalne zęby i poprawić estetykę uśmiechu.

Pytanie 28

Preparaty Ca(OH)₂ nie są stosowane w celu

A. chemicznego powiększania kanałów korzeniowych

B. wywołania procesów apeksyfikacji

C. leczenia endodontycznego zębów mlecznych

D. dezynfekcji kanałów korzeniowych

Preparaty Ca(OH)₂, czyli wodorotlenek wapnia, są powszechnie stosowane w endodoncji, jednak nie służą do chemicznego poszerzania kanałów korzeniowych. Ich główne zastosowania obejmują wywoływanie procesów apeksyfikacji, odkażanie kanałów korzeniowych oraz leczenie endodontyczne zębów mlecznych. Chemiczne poszerzanie kanałów korzeniowych zazwyczaj odbywa się przy użyciu narzędzi mechanicznych, takich jak pilniki, które umożliwiają dokładne modelowanie i rozszerzanie kanałów. Wodorotlenek wapnia działa jako substancja antyseptyczna, wykazując silne właściwości bakteriobójcze, co czyni go idealnym materiałem do eliminacji bakterii i resztek martwej tkanki w obrębie kanałów. Dodatkowo, jego zdolność do stymulowania procesów gojenia i regeneracji tkanek sprawia, że jest to preparat z wyboru w leczeniu przypadków wymagających apeksyfikacji. W praktyce, stosowanie Ca(OH)₂ polega na umieszczeniu go w kanale po mechanicznym oczyszczeniu, co sprzyja długotrwałemu działaniu przeciwbakteryjnemu oraz wspomaga regenerację tkanek okołowierzchołkowych.

Pytanie 29

W skład podstawowego wyposażenia gabinetu ortodontycznego wchodzą klucze, które są używane do formowania łuków

A. Angle'a

B. Bertena

C. Luera

D. Meissnera

Odpowiedź 'Angle'a' jest poprawna, ponieważ kleszcze Angle'a są specjalistycznymi narzędziami zaprojektowanymi z myślą o ortodoncji, szczególnie w kontekście formowania łuków ortodontycznych. Kleszcze te umożliwiają precyzyjne manipulowanie drutami ortodontycznymi, co jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej trajektorii ruchu zębów. W praktyce, ortodonci używają kleszczy Angle'a do wyginania drutów w sposób, który najlepiej odpowiada indywidualnym potrzebom pacjenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie ortodoncji. Przykładowo, podczas zakupu łuków ortodontycznych, ich odpowiednie formowanie przy użyciu kleszczy Angle'a zapewnia lepsze dopasowanie do zgryzu pacjenta, co przyczynia się do efektywniejszego leczenia. Ponadto, kleszcze te są często używane podczas przygotowywania i dostosowywania aparatów ortodontycznych, co jest niezbędne do uzyskania optymalnych wyników terapeutycznych. Warto również zauważyć, że kleszcze te są powszechnie uznawane za standard w praktykach ortodontycznych na całym świecie, co podkreśla ich znaczenie w codziennej pracy ortodonty.

Pytanie 30

Jakie wypełnienie jest przeciwwskazaniem do zastosowania amalgamatu?

A. wsteczne w przypadku resekcji wierzchołka korzenia

B. małych ubytków próchnicowych

C. korony zęba po przeprowadzeniu leczenia endodontycznego

D. perforacji dna komory zęba

Wypełnienia amalgamatowe są wciąż popularnym wyborem w stomatologii ze względu na swoją wytrzymałość i długowieczność, ale ich zastosowanie nie jest uniwersalne. W przypadku ubytków niewielkich, takich jak te spowodowane próchnicą, amalgamat może być stosowany, ponieważ zapewnia mocne wypełnienie i dobrze znosi obciążenia żucia. Analogicznie, wsteczne wypełnienia w sytuacjach resekcji wierzchołka korzenia również mogą korzystać z amalgamatu, gdyż jego właściwości mechaniczne sprawiają, że stabilizuje on strukturę zęba. Perforacje dna komory zęba to sytuacje, w których lekarz stomatolog musi być szczególnie ostrożny. Choć amalgamat może być użyty w niektórych przypadkach, bardziej zaleca się stosowanie materiałów o lepszej adhezyjności i elastyczności, aby uniknąć dalszych komplikacji. Mimo że amalgamat ma swoje miejsce w stomatologii, najważniejsze jest dostosowanie materiału do konkretnej sytuacji klinicznej. Niewłaściwy wybór materiału w sytuacjach takich jak korony po leczeniu endodontycznym, które są bardziej podatne na uszkodzenia, może prowadzić do poważniejszych problemów, w tym do konieczności dalszych interwencji stomatologicznych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że nie każde wypełnienie jest odpowiednie dla każdego przypadku, a stosowanie odpowiednich materiałów w zależności od okoliczności jest fundamentem dobrej praktyki stomatologicznej.

Pytanie 31

Stosując jednorazowe lub silikonowe łyżki, higienistka stomatologiczna wykonuje zabieg

A. lakierowania

B. pędzlowania

C. okładów

D. wcierania

Odpowiedź 'okładów' jest prawidłowa, ponieważ higienistki stomatologiczne wykorzystują jednorazowe lub silikonowe łyżki do przeprowadzania zabiegów okładów na zęby. Okłady to technika polegająca na nałożeniu na zęby substancji czynnej, która ma na celu wzmocnienie szkliwa oraz ochronę przed próchnicą. W praktyce, substancje takie jak fluorek są aplikowane na zęby za pomocą jednorazowych łyżek, co zapewnia higienę i skuteczność zabiegu. Zastosowanie jednorazowych łyżek jest zgodne z obowiązującymi standardami sanitarno-epidemiologicznymi, co minimalizuje ryzyko zakażeń. Typowe zabiegi okładów są stosowane w profilaktyce próchnicy, a także w przypadku już istniejących ubytków, aby zahamować ich rozwój. Dobrą praktyką jest regularne wykonywanie tego typu zabiegów, co nie tylko wspomaga zdrowie jamy ustnej, ale także edukuje pacjentów na temat prawidłowej higieny i profilaktyki. Przykładem może być wykorzystanie fluroksylu w postaci żelu, który w połączeniu z okładami znacząco poprawia remineralizację szkliwa.

Pytanie 32

Osoba mogąca być pacjentem ma prawo do wyrażenia zgody na przeprowadzenie badania lub otrzymanie innych usług zdrowotnych od lekarza lub pielęgniarki po osiągnięciu

A. 16 lat

B. 21 lat

C. 18 lat

D. 17 lat

Pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na badania oraz inne świadczenia zdrowotne w Polsce po ukończeniu 16. roku życia. Zgodnie z przepisami prawa, osoba, która osiągnęła ten wiek, jest uważana za zdolną do podejmowania decyzji dotyczących swojego zdrowia i może samodzielnie wyrażać zgodę na leczenie oraz diagnostykę. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której nastolatek zgłasza się do lekarza z problemem zdrowotnym, w takim przypadku lekarz ma obowiązek respektować jego decyzję, o ile jest ona świadoma. Ważne jest również, aby lekarze i higienistki stosowali się do standardów etyki zawodowej, które kładą nacisk na poszanowanie autonomii pacjenta oraz jego prawo do informacji i wyrażania zgody. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także angażowanie pacjentów w proces podejmowania decyzji o leczeniu oraz dostarczanie im odpowiednich informacji, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywnej opieki zdrowotnej.

Pytanie 33

Jakiego środka do pielęgnacji, który wspiera utrzymanie prawidłowej czystości w przestrzeni między dziąsłem a mostem, powinna zalecić higienistka stomatologiczna?

A. Gumę do żucia

B. Nić Super Floss

C. Nić refrakcyjną

D. Taśmę dentystyczną

Nić Super Floss to innowacyjny środek uzupełniający, który został zaprojektowany z myślą o osobach noszących aparaty ortodontyczne oraz mosty protetyczne. Jest to nić dentystyczna o specjalnej strukturze, która składa się z różnych materiałów, co umożliwia skuteczne czyszczenie przestrzeni międzyzębowych oraz miejsc trudno dostępnych, takich jak obszar pomiędzy dziąsłem a przęsłem mostu. Jej włókna są wystarczająco elastyczne, aby dotrzeć do wąskich szczelin, a zarazem na tyle mocne, aby skutecznie usunąć resztki pokarmowe i płytkę nazębną. Rekomendacje dotyczące stosowania nici Super Floss są zgodne z zaleceniami American Dental Association (ADA), które podkreślają znaczenie codziennego stosowania środków do czyszczenia przestrzeni międzyzębowych w profilaktyce chorób przyzębia. W praktyce, higienistka stomatologiczna powinna zalecać pacjentom korzystanie z tej nici, szczególnie jeśli mają oni mosty, co często stwarza ryzyko gromadzenia się bakterii w trudnodostępnych miejscach. Regularne korzystanie z nici Super Floss może znacząco poprawić stan zdrowia jamy ustnej i przyczynić się do zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób periodontologicznych.

Pytanie 34

Gdy zgryz jest prawidłowy, w miarę otwierania się ust, główki stawowe w stawie skroniowo-żuchwowym poruszają się

A. w dół i w przód

B. w dół i w tył

C. w górę i w przód

D. w górę i w tył

Odpowiedzi 'do góry i do przodu', 'do góry i do tyłu' oraz 'do dołu i do tyłu' są niepoprawne z różnych powodów. Zrozumienie ruchów stawu skroniowo-żuchwowego jest kluczowe dla właściwej diagnostyki i leczenia problemów stomatologicznych. W przypadku odpowiedzi 'do góry i do przodu', sugeruje ona, że główki stawowe przesuwają się w górę podczas otwierania ust, co jest sprzeczne z biomechaniką tego stawu. W rzeczywistości, przy otwieraniu ust, główki stawowe powinny poruszać się w dół, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego zgryzu i funkcji żucia. Podobnie, odpowiedź 'do góry i do tyłu' również mylnie zakłada ruch w górę, co nie znajduje potwierdzenia w anatomii stawu. Ruch w tył nie jest typowy dla otwierania ust; zamiast tego, główki stawowe przesuwają się do przodu. Z kolei 'do dołu i do tyłu' nie jest odpowiednie, ponieważ, gdy żuchwa jest opuszczana, główki stawowe przesuwają się do przodu, a nie w tył. Tego rodzaju błędne koncepcje mogą prowadzić do nieprawidłowej interpretacji funkcji stawów żuchwowych, co może skutkować niewłaściwym leczeniem oraz pogłębieniem problemów ze zgryzem. Osoby zajmujące się stomatologią muszą rozumieć te zasady, aby móc skutecznie diagnozować i leczyć pacjentów z zaburzeniami czynności stawów skroniowo-żuchwowych.

Pytanie 35

Podczas zabiegu realizowanego metodą pracy na cztery ręce, instrument, który ma być podany lekarzowi, powinien być trzymany przez asystentkę stomatologiczną w opuszkach kciuka oraz palców

A. środkowego oraz ostatniego

B. serdecznego oraz ostatniego

C. wskazującego oraz serdecznego

D. wskazującego oraz środkowego

Prawidłowa odpowiedź wskazującego oraz środkowego palca odnosi się do techniki pracy na cztery ręce, która jest powszechnie stosowana w stomatologii. W tej metodzie asystentka stomatologiczna pełni kluczową rolę w podawaniu narzędzi lekarzowi. Trzymanie instrumentów w opuszkach kciuka oraz palców wskazującego i środkowego zapewnia nie tylko stabilność, ale także precyzję w podawaniu narzędzi w trakcie zabiegu. Takie ułożenie ręki umożliwia szybkie i efektywne przekazanie instrumentu, co jest istotne w kontekście zachowania płynności pracy zespołu stomatologicznego. Warto zauważyć, że to podejście sprzyja również minimalizacji ryzyka kontuzji, zarówno dla pacjenta, jak i dla pracowników, przez lepsze kontrolowanie narzędzi. W praktyce, znajomość technik trzymania instrumentów jest kluczowa dla asystentów, aby mogli oni skutecznie wspierać lekarza dentystę. Dobra praktyka wymaga również regularnego szkolenia w zakresie ergonomii pracy oraz technik asystowania, co pozwala na podniesienie jakości usług stomatologicznych dostarczanych pacjentom.

Pytanie 36

U dzieci w wieku 5-6 lat do rehabilitacji funkcji oddechowych oraz wzmocnienia mięśnia okrężnego ust, higienistka stomatologiczna może zamiast ćwiczeń Skalouda zrealizować ćwiczenia

A. z dropsem do ssania

B. z krążkiem Friela

C. ze szpatułką drewnianą trzymaną między przednimi zębami

D. z zabawami słownymi z sylabami "ka", "ga"

Krążek Friela jest narzędziem stosowanym w rehabilitacji ortodontycznej, które wspiera rozwój i wzmocnienie mięśnia okrężnego ust, co jest istotne w kontekście poprawy zdolności do prawidłowego oddychania i mowy u dzieci w wieku przedszkolnym. Użycie krążka pozwala na aktywację mięśni mimicznych i stabilizację jamy ustnej, co sprzyja prawidłowej funkcji oralnej. Przykładem praktycznego zastosowania krążka Friela jest ćwiczenie polegające na trzymaniu krążka w ustach i wykonywaniu różnych ruchów, co angażuje mięśnie w sposób dynamiczny i kontrolowany. Takie ćwiczenia są zgodne z wytycznymi dotyczącymi terapii miofunkcjonalnej, które podkreślają znaczenie aktywności mięśniowej w kontekście prawidłowego rozwoju struktury zgryzu i funkcji oddychania. Krążek jest również łatwy w użyciu i można go stosować w formie zabawy, co jest szczególnie ważne w pracy z dziećmi, aby utrzymać ich zaangażowanie i motywację.

Pytanie 37

Jakie mikroorganizmy obejmuje działanie substancji dezynfekcyjnej oznaczonej symbolem Tbc na opakowaniu?

A. prątki gruźlicy

B. paciorkowce ropne

C. wirusy

D. grzyby

Odpowiedź "prątki gruźlicy" jest prawidłowa, ponieważ substancje dezynfekcyjne oznaczone symbolem Tbc są specjalnie opracowane w celu zwalczania Mycobacterium tuberculosis, bakterii odpowiedzialnej za gruźlicę. Prątki gruźlicy są wyjątkowo oporne na wiele standardowych środków dezynfekcyjnych, dlatego produkty dedykowane do ich eliminacji muszą mieć potwierdzone spektrum działania. W praktyce, takie środki są wykorzystywane w szpitalach, klinikach oraz innych placówkach medycznych, gdzie istnieje ryzyko zakażenia gruźlicą. Oprócz zastosowania w obiektach medycznych, środki te mogą być również używane w sytuacjach kryzysowych, na przykład w przypadku epidemii. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz lokalnych standardów bezpieczeństwa, należy stosować takie substancje zgodnie z instrukcjami producenta, aby zapewnić maksymalną skuteczność i bezpieczeństwo pracy. Dodatkowo, ważne jest, aby personel był odpowiednio przeszkolony w zakresie użycia tych środków, aby uniknąć przypadkowego narażenia na działanie prątków oraz innych patogenów.

Pytanie 38

Osoba dotknięta szkorbutem ma niedobór

A. witaminy D

B. witaminy B1

C. witaminy A

D. witaminy C

Szkorbut jest chorobą spowodowaną niedoborem witaminy C, znanej również jako kwas askorbinowy. Witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych, kości i chrząstek. Niedobór tej witaminy prowadzi do osłabienia struktury tkankowej, co objawia się krwawieniem z dziąseł, łatwym siniaczeniem, a także osłabieniem układu odpornościowego. Witamina C jest również silnym przeciwutleniaczem, co oznacza, że pomaga w ochronie komórek przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. W praktyce, aby zapobiegać szkorbutowi, zaleca się spożywanie owoców i warzyw bogatych w tę witaminę, takich jak cytrusy, truskawki, kiwi, papryka czy brokuły. W kontekście standardów zdrowotnych, zalecana dzienna dawka witaminy C dla dorosłych wynosi około 75-90 mg, co można łatwo osiągnąć poprzez zrównoważoną dietę.

Pytanie 39

Wykorzystując metodę higienicznego mycia rąk, należy myć ich powierzchnie przez czas co najmniej

A. 25 sekund

B. 20 sekund

C. 15 sekund

D. 30 sekund

Odpowiedź 30 sekund jest poprawna, ponieważ zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC), zaleca się mycie rąk przez co najmniej 20-30 sekund, aby skutecznie usunąć potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy. Dokładne mycie rąk powinno obejmować wszystkie powierzchnie, w tym przestrzenie między palcami, następnie dłonie powinny być spłukane pod bieżącą wodą. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma kluczowe znaczenie w kontekście zapobiegania infekcjom, zwłaszcza w placówkach medycznych, gdzie higiena rąk odgrywa fundamentalną rolę w kontroli zakażeń. Warto również podkreślić, że jakość mycia rąk jest równie istotna, jak czas, dlatego ważne jest, aby stosować techniki mycia, takie jak pocieranie rąk o siebie, aby zapewnić efektywność tego procesu. Dbanie o higienę rąk jest nie tylko kwestią osobistego zdrowia, ale także zdrowia publicznego w kontekście epidemii i pandemii.

Pytanie 40

Podczas układania pacjenta w pozycji leżącej spoczynkowej do zabiegu w obrębie żuchwy, konieczne jest ustawienie go w taki sposób, aby

A. płaszczyzna zgryzowa dolnych zębów była równoległa do podłoża

B. płaszczyzna zgryzowa górnych zębów była niemal prostopadła do podłoża

C. nos pacjenta nie był ustawiony w jednej linii z kolanami

D. czubek głowy znajdował się wyżej niż krawędź podgłówka

Ułożenie pacjenta w pozycji leżącej spoczynkowej z płaszczyzną zgryzową zębów dolnych równoległą do podłogi jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania stawów skroniowo-żuchwowych. Taka pozycja minimalizuje napięcie mięśniowe oraz pozwala na naturalne ułożenie żuchwy. W praktyce stomatologicznej, poprawne ustawienie zgryzu ma istotne znaczenie podczas przeprowadzania zabiegów protetycznych czy ortodontycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie relacji zgryzowych jest niezbędne. Umożliwia to również właściwe wyciszenie stawów oraz unikanie dysfunkcji, które mogą prowadzić do bólów głowy czy szumów usznych. Ponadto, w przypadku leczenia pacjentów z problemami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, prawidłowe ułożenie ciała oraz głowy jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji oraz stowarzyszeń zajmujących się diagnostyką i terapią tych schorzeń. Dobre praktyki kliniczne zalecają prowadzenie terapii w warunkach sprzyjających relaksacji i komforcie pacjenta, co sprzyja sukcesowi przeprowadzanych procedur.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej