Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 17:03
Data zakończenia: 23 maja 2025 17:28

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego

B. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej

C. pokazywanie danych dotyczących adresu IP

D. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP

Komenda 'ipconfig /renew' w systemie Windows ma za zadanie odnowienie dynamicznego adresu IP przez komunikację z serwerem DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Kiedy komputer łączy się z siecią, często korzysta z DHCP, aby automatycznie uzyskać adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Kiedy wygasa dzierżawa adresu IP, system operacyjny może skorzystać z komendy /renew, aby nawiązać ponowną komunikację z serwerem DHCP w celu uzyskania nowego adresu. To szczególnie przydatne w dynamicznych sieciach, gdzie adresy IP mogą się zmieniać, co zapewnia elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają regularne odnawianie adresów IP, aby uniknąć konfliktów adresowych oraz zapewnić stabilność i ciągłość usługi. Przykładowo, w przypadku mobilnych urządzeń lub laptopów, które często zmieniają sieci, korzystanie z tej komendy może pomóc w szybkim uzyskaniu dostępu do Internetu.

Pytanie 2

Ikona z wykrzyknikiem, którą widać na ilustracji, pojawiająca się przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. sterowniki zainstalowane na nim są w nowszej wersji

B. zostało dezaktywowane

C. funkcjonuje poprawnie

D. nie funkcjonuje prawidłowo

Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń wskazuje na problem z poprawnym działaniem tego urządzenia. Może to być spowodowane kilkoma czynnikami takimi jak brak odpowiednich sterowników uszkodzenie sprzętu lub konflikt zasobów z innym urządzeniem. Menedżer urządzeń jest narzędziem systemowym w systemach Windows które pozwala na monitorowanie i zarządzanie sprzętem komputerowym. Wykrzyknik stanowi ostrzeżenie dla użytkownika że należy podjąć działania w celu rozwiązania problemu. W praktyce rozwiązanie problemu może obejmować aktualizację lub ponowną instalację sterowników. Warto korzystać z oficjalnych stron producentów do pobierania najnowszych wersji sterowników co jest zgodne z dobrą praktyką branżową. W sytuacji gdy aktualizacja sterowników nie pomaga warto sprawdzić fizyczne połączenia sprzętowe i upewnić się że urządzenie jest poprawnie podłączone. Taka diagnostyka jest istotnym elementem pracy technika komputerowego i pozwala na utrzymanie stabilności systemu operacyjnego oraz sprawne funkcjonowanie urządzeń peryferyjnych.

Pytanie 3

Shareware to typ licencji, która polega na

A. nieodpłatnym rozpowszechnianiu programu na czas próbny przed zakupem

B. nieodpłatnym dystrybucji aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego

C. użytkowaniu programu przez ustalony czas, po którym program przestaje działać

D. korzystaniu z programu bez żadnych opłat i ograniczeń

Shareware to model licencjonowania oprogramowania, który umożliwia użytkownikom korzystanie z programu przez określony czas w celach testowych. Jest to praktyka szeroko stosowana w branży oprogramowania, która pozwala użytkownikom na zapoznanie się z funkcjonalnością aplikacji przed podjęciem decyzji o zakupie. Przykładem może być oprogramowanie graficzne, które oferuje użytkownikom pełną wersję przez 30 dni, aby mogli ocenić, czy spełnia ich oczekiwania. Po zakończeniu okresu próbnego, użytkownik musi zakupić licencję, aby kontynuować korzystanie z programu. Shareware często przyjmuje formę ograniczonej funkcjonalności lub wprowadza znaki wodne, aby zachęcić użytkowników do wykupienia pełnej wersji. Model ten wspiera standardy takie jak EULA (End User License Agreement), które regulują zasady korzystania z oprogramowania, oraz praktyki branżowe promujące uczciwe podejście do handlu oprogramowaniem.

Pytanie 4

Jakie napięcie zasilające mogą mieć urządzenia wykorzystujące port USB 2.0?

A. 5,35V - 5,95V

B. 4,75V - 5,35V

C. 4,15V - 4,75V

D. 3,55V - 4,15V

Odpowiedzi 3,55V - 4,15V oraz 4,15V - 4,75V są błędne, ponieważ wartości te są zbyt niskie w porównaniu do wymagań standardu USB 2.0. Standardowe napięcie zasilania dla portu USB 2.0 wynosi 5V z tolerancją od 4,75V do 5,25V. Wartości poniżej 4,75V mogą prowadzić do problemów z zasilaniem podłączonych urządzeń, co w praktyce objawia się ich nieprawidłowym działaniem. Urządzenia, które zasilane są napięciem poniżej minimalnego progu, mogą nie działać wcale lub funkcjonować w trybie awaryjnym, co jest ogromnym ograniczeniem. Z kolei wartości 5,35V - 5,95V są również nieprawidłowe, ponieważ przekraczają maksymalny poziom napięcia określony przez standard USB 2.0. Zasilanie powyżej 5,25V może prowadzić do uszkodzenia podłączonego urządzenia z powodu nadmiernego napięcia, co jest częstym błędem myślowym, w którym użytkownicy myślą, że wyższe napięcie zawsze będzie korzystne. Istotne jest, aby zrozumieć, że standardy technologiczne, takie jak USB 2.0, zostały opracowane w celu zapewnienia kompatybilności i bezpieczeństwa urządzeń, dlatego kluczowe jest ich przestrzeganie w praktyce.

Pytanie 5

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. rejestrowania rozruchu

B. awaryjnym

C. przywracania usług katalogowych

D. debugowania

Odpowiedź "rejestrowania rozruchu" jest prawidłowa, ponieważ tryb ten umożliwia dokładne monitorowanie i analizowanie procesu uruchamiania systemu Windows. Włączenie rejestrowania rozruchu pozwala na zapisanie informacji o wszystkich wczytywanych sterownikach oraz innych komponentach systemowych w pliku dziennika, co jest niezwykle przydatne w przypadku diagnozowania problemów z uruchamianiem. Przykładowo, jeśli system nie uruchamia się poprawnie, administrator może przeanalizować ten plik, aby zidentyfikować, które sterowniki lub usługi mogą być odpowiedzialne za awarię. Praktyczne zastosowanie tego trybu można znaleźć w procesach utrzymania systemów, gdzie regularne analizy logów rozruchowych pomagają w optymalizacji i zapewnieniu stabilności środowiska. Standardy branżowe, takie jak ITIL, podkreślają znaczenie analizy danych dla utrzymania usług IT, co czyni tę odpowiedzią zgodną z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 6

Jakie urządzenie w sieci lokalnej NIE ROZDZIELA obszaru sieci komputerowej na domeny kolizyjne?

A. Koncentrator

B. Przełącznik

C. Most

D. Router

Koncentrator to urządzenie sieciowe, które działa na warstwie pierwszej modelu OSI (warstwa fizyczna). Jego zadaniem jest przekazywanie sygnałów elektrycznych między wszystkimi podłączonymi do niego urządzeniami w sieci lokalnej (LAN) bez segmentacji ruchu. Oznacza to, że każde urządzenie, które jest podłączone do koncentratora, dzieli ten sam obszar sieci komputerowej, co prowadzi do potencjalnych kolizji danych. Koncentratory nie dzielą obszaru sieci na domeny kolizyjne, ponieważ nie wykonują analizy ruchu ani nie segregują pakietów. W praktyce, w większych sieciach lokalnych, koncentratory zostały w dużej mierze zastąpione przez bardziej zaawansowane urządzenia, takie jak przełączniki, które potrafią efektywniej zarządzać ruchem i zmniejszać liczbę kolizji. Pomimo ograniczeń, koncentratory mogą być użyteczne w prostych aplikacjach, gdzie niski koszt i prostota są kluczowymi kryteriami. Przykładem może być mała sieć biurowa, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, a zapotrzebowanie na przepustowość nie jest wysokie.

Pytanie 7

Aby zapewnić bezpieczną komunikację terminalową z serwerem, powinno się skorzystać z połączenia z użyciem protokołu

A. TFTP

B. SSH

C. SFTP

D. Telnet

Protokół SSH (Secure Shell) to naprawdę fajne narzędzie do zabezpieczania komunikacji, zwłaszcza jeśli chodzi o zdalne zarządzanie serwerami. Jego główną rolą jest zapewnienie bezpiecznego połączenia między klientem a serwerem, co jest szczególnie ważne, gdy przesyłasz poufne dane, jak hasła czy inne wrażliwe informacje. Można go wykorzystać na przykład do logowania się zdalnie do serwerów Linux, gdzie administratorzy mogą robić różne rzeczy: zarządzać systemem, instalować oprogramowanie czy aktualizować go. Co ciekawe, SSH pozwala także na tunelowanie, czyli na bezpieczne przesyłanie danych przez niepewne sieci. Warto dodać, że eksperci od bezpieczeństwa zalecają korzystanie z SSH, bo to jedno z najważniejszych narzędzi w administracji, zamiast mniej bezpiecznych opcji, jak Telnet. I jeszcze jedna sprawa – SSH ma wbudowane mechanizmy autoryzacji z kluczami publicznymi, co jeszcze bardziej podnosi bezpieczeństwo połączenia.

Pytanie 8

Jakie narzędzie w systemie Windows umożliwia kontrolę prób logowania do systemu?

A. programów

B. zabezpieczeń

C. systemu

D. instalacji

Dziennik zabezpieczeń w systemie Windows to kluczowe narzędzie odpowiedzialne za monitorowanie i rejestrowanie prób logowania oraz innych istotnych zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. Odpowiedź "zabezpieczeń" (#3) jest prawidłowa, ponieważ dziennik ten zbiera informacje o wszystkich próbach logowania, zarówno udanych, jak i nieudanych, co jest niezbędne dla administratorów systemów w celu analizy potencjalnych incydentów bezpieczeństwa. Użycie dziennika zabezpieczeń pozwala na śledzenie aktywności użytkowników oraz identyfikację nieautoryzowanych prób dostępu. Przykładowo, administrator może wykorzystać informacje z dziennika zabezpieczeń do audytu działań użytkowników oraz do przeprowadzania analiz ryzyka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji (np. ISO 27001). Dziennik ten jest również użyteczny w kontekście spełniania wymogów regulacyjnych, takich jak RODO, gdzie monitorowanie dostępu do danych osobowych jest kluczowym elementem zgodności. Regularna analiza dziennika zabezpieczeń jest istotna dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 9

Zjawisko przekazywania tokena (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. magistrali

B. siatki

C. pierścienia

D. gwiazdy

Przekazywanie żetonu w sieci o strukturze fizycznej pierścienia jest kluczowym mechanizmem działania tej topologii. W topologii pierścienia każdy węzeł (urządzenie) jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamknięty cykl. W takim układzie dane są przesyłane w formie żetonu, który krąży w sieci. Gdy węzeł otrzymuje żeton, może go wykorzystać do przesłania swoich danych, a następnie przekazuje go dalej. Przykładami zastosowania tej topologii są starsze sieci Token Ring, które były powszechnie używane w biurach. Taki system ogranicza kolizje, ponieważ tylko jeden węzeł ma prawo do nadawania w danym momencie, co zwiększa efektywność transmisji. W praktyce, aby tak zbudowana sieć działała sprawnie, kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących synchronizacji czasowej oraz zarządzania pasmem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci komputerowych. Również standardy takie jak ISO/IEC 8802-3 określają zasady działania w takiej strukturze, co potwierdza jej zastosowanie w profesjonalnych środowiskach.

Pytanie 10

Jak skrót wskazuje na rozległą sieć komputerową, która obejmuje swoim zasięgiem miasto?

A. PAN

B. LAN

C. MAN

D. WAN

Wybór WAN (Wide Area Network) wskazuje na mylne zrozumienie zasięgu sieci. WAN definiuje sieci, które obejmują duże terytoria, takie jak całe kraje lub kontynenty, a nie konkretne obszary miejskie. Aplikacje takie jak wirtualne sieci prywatne (VPN) mogą działać w ramach WAN, jednak nie odpowiadają na wymagania dotyczące zasięgu miejskiego, które są kluczowe dla definicji MAN. PAN (Personal Area Network) odnosi się do minimalnych zasięgów, zazwyczaj obejmujących obszar od kilku centymetrów do kilku metrów, co czyni go zastosowaniem do połączeń między osobistymi urządzeniami, takimi jak smartfony i laptopy, ale nie nadaje się do opisu sieci miejskich. LAN (Local Area Network) natomiast, charakteryzuje się ograniczonym zasięgiem, zwykle w ramach pojedynczego budynku lub kampusu, i nie jest wystarczająco rozbudowany, aby odpowiadać na potrzeby dużej sieci miejskiej. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zasięgów różnych typów sieci komputerowych, co prowadzi do niewłaściwego stosowania terminologii oraz koncepcji związanych z infrastrukturą sieciową.

Pytanie 11

Urządzenie funkcjonujące w warstwie łącza danych, które umożliwia połączenie segmentów sieci o różnych architekturach, to

A. koncentrator

B. most

C. ruter

D. regenerator

Most to urządzenie, które działa w warstwie łącza danych modelu OSI, odpowiadając za łączenie segmentów sieci, które mogą mieć różne architektury. Jego podstawową funkcjonalnością jest przekazywanie ramek danych między tymi segmentami, co umożliwia komunikację między urządzeniami, które mogą być zbudowane na różnych standardach technologicznych, takich jak Ethernet czy Token Ring. Mosty są wykorzystywane w sytuacjach, gdy potrzebne jest połączenie różnych lokalnych sieci, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem oraz na zwiększenie wydajności sieci. Przykładowo, w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą korzystać z różnych technologii sieciowych, mosty umożliwiają współpracę między tymi systemami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania architektury sieci. Dodatkowo, mosty mogą implementować funkcje filtrowania oraz segmentacji ruchu, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa oraz wydajności całej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 12

Aby ustalić fizyczny adres karty sieciowej, w terminalu systemu Microsoft Windows należy wpisać komendę

A. get mac

B. ifconfig -a

C. show mac

D. ipconfig /all

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowe w systemie Windows do uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących konfiguracji sieci, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych oraz adresów fizycznych (MAC) kart sieciowych. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do interfejsu sieciowego, który służy do komunikacji w lokalnej sieci. Użycie 'ipconfig /all' pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie wszystkich tych informacji w jednym miejscu, co jest niezwykle przydatne w diagnozowaniu problemów sieciowych. W praktyce, jeśli na przykład komputer nie łączy się z siecią, administrator może użyć tego polecenia, aby upewnić się, że karta sieciowa ma przypisany adres MAC oraz inne niezbędne informacje. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, które zalecają dokładne monitorowanie ustawień interfejsów sieciowych w celu zapewnienia ich prawidłowego działania oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Do jakich celów powinno się aktywować funkcję RMON (Remote Network Monitoring) w przełączniku?

A. Ograniczenia w rozsyłaniu transmisji rozgłoszeniowych

B. Automatyczne rozpoznawanie rodzaju kabla podłączonego do portu

C. Obsługi zaawansowanych standardów monitorowania i raportowania

D. Automatyczne przydzielanie VLAN’ów oraz uczenie się

Uaktywnienie funkcji RMON (Remote Network Monitoring) w przełączniku ma na celu wsparcie zaawansowanego monitorowania i raportowania ruchu sieciowego. RMON jest protokołem, który umożliwia zbieranie danych o stanie sieci w czasie rzeczywistym, co pozwala administratorom na dokładne analizowanie i diagnostykowanie potencjalnych problemów. Dzięki RMON, można skutecznie monitorować wydajność poszczególnych portów, analizować ruch w sieci oraz identyfikować źródła problemów, takie jak kolizje czy przeciążenia. Przykładowo, RMON może zbierać dane o czasie opóźnienia pakietów, ich utracie lub o rozkładzie protokołów w sieci. W praktyce, wdrożenie RMON w infrastrukturze sieciowej pozwala na proaktywne zarządzanie i optymalizację sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. RMON wspiera również standardy takie jak RFC 2819, które definiują protokół dla zbierania danych monitorujących w sieciach Ethernet.

Pytanie 14

Jakiego numeru kodu należy użyć w komendzie do zmiany uprawnień folderu w systemie Linux, aby właściciel miał dostęp do zapisu i odczytu, grupa miała prawo do odczytu i wykonania, a pozostali użytkownicy mogli jedynie odczytywać zawartość?

A. 765

B. 654

C. 751

D. 123

Wybierając inne kombinacje, takie jak 751, 765 czy 123, popełniamy fundamentalny błąd w zrozumieniu struktury uprawnień w systemie Linux. Na przykład, odpowiedź 751 przyznaje właścicielowi pełne uprawnienia (7), grupie dostęp jedynie do wykonania (5) oraz pozwala innym użytkownikom na wykonanie (1), co w praktyce może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu przez użytkowników spoza grupy. To podejście zagraża bezpieczeństwu danych. Odpowiedź 765 zwiększa uprawnienia grupy do zapisu (6), co jest niewłaściwe w kontekście podanego pytania, gdzie grupa powinna mieć jedynie odczyt i wykonanie. Z kolei odpowiedź 123 przyznaje uprawnienia tylko do wykonania dla wszystkich kategorii użytkowników, co jest ekstremalnie restrykcyjne i niepraktyczne, ponieważ nie pozwala na odczyt ani zapis, co z pewnością uniemożliwi większość standardowych operacji na plikach. Typowe błędy myślowe w tym przypadku wynikają z braku zrozumienia hierarchii uprawnień oraz ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z systemem. Rozumienie, jak prawidłowo przydzielać uprawnienia, jest kluczowe dla zapewnienia zarówno użyteczności, jak i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 15

Według przedstawionego cennika, średni wydatek na zakup sprzętu do stanowiska komputerowego wynosi

A. 6700,00 zł

B. 5000,50 zł

C. 2000,00 zł

D. 4350,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Średni koszt wyposażenia stanowiska komputerowego oblicza się, sumując ceny minimalne oraz maksymalne dla każdego elementu wyposażenia, a następnie dzieląc przez liczbę tych elementów. W pierwszej kolejności obliczamy sumę minimalnych kosztów: 1300 zł (jednostka centralna) + 650 zł (monitor) + 28 zł (klawiatura) + 22 zł (myszka) = 2000 zł. Następnie obliczamy sumę maksymalnych kosztów: 4550 zł (jednostka centralna) + 2000 zł (monitor) + 100 zł (klawiatura) + 50 zł (myszka) = 6700 zł. Średni koszt obliczamy, dodając te dwie kwoty i dzieląc przez 2: (2000 zł + 6700 zł) / 2 = 4350 zł. Ta metoda obliczeń jest powszechnie stosowana w analizach kosztów w branży IT, ponieważ pozwala na określenie zakresu wydatków na niezbędne wyposażenie. W praktyce, znajomość kosztów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz podejmowanie świadomych decyzji zakupowych, co jest kluczowe w zarządzaniu projektami technologicznymi.

Pytanie 16

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

B. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

C. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

D. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

Karta przedstawiona na obrazku to karta telewizyjna, która umożliwia rejestrację przetwarzanie oraz odtwarzanie sygnału telewizyjnego. Takie karty są używane do odbierania sygnału telewizyjnego na komputerze pozwalając na oglądanie telewizji bez potrzeby posiadania oddzielnego odbiornika. Karta tego typu zazwyczaj obsługuje różne standardy sygnału telewizyjnego takie jak NTSC PAL i SECAM co czyni ją uniwersalnym narzędziem do odbioru telewizji z różnych regionów świata. Ponadto karty te mogą mieć wbudowane funkcje nagrywania co pozwala na zapisywanie programów telewizyjnych na dysku twardym do późniejszego odtwarzania. Dzięki temu użytkownik może łatwo zarządzać nagranymi materiałami korzystając z oprogramowania do edycji i archiwizacji. Karty telewizyjne często współpracują z aplikacjami które umożliwiają zaawansowane funkcje takie jak zmiana kanałów planowanie nagrań czy dodawanie efektów specjalnych podczas odtwarzania. Montaż takiej karty w komputerze zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na bardziej wszechstronne wykorzystanie urządzenia w kontekście multimediów.

Pytanie 17

Czym zajmuje się usługa DNS?

A. weryfikacja poprawności adresów IP

B. weryfikacja poprawności adresów domenowych

C. przekład adresów IP na nazwy domenowe

D. przekład nazw domenowych na adresy IP

Wybierając odpowiedzi, które sugerują sprawdzanie poprawności adresów IP lub domenowych, można łatwo wpaść w pułapkę nieporozumień dotyczących funkcji usług DNS. Usługa DNS nie zajmuje się weryfikacją poprawności adresów IP – jej rola nie obejmuje analizy, czy dany adres IP jest prawidłowy czy nie. Zamiast tego, DNS odpowiada na zapytania o translację nazw domenowych, co oznacza, że jego celem jest zamiana łatwych do zapamiętania nazw na ich odpowiedniki numeryczne. Istnieje również mylne przekonanie, że DNS może tłumaczyć adresy IP na nazwy domenowe, ale to nie jest jego podstawowa funkcja. Chociaż dostępne są techniki, takie jak reverse DNS lookup, które mogą dostarczyć nazwę domenową z adresu IP, są one mniej powszechne i nie stanowią głównego zadania DNS. Istotne jest więc, aby zrozumieć, że główną odpowiedzialnością DNS jest ułatwienie dostępu do zasobów internetowych poprzez translację nazw, a nie weryfikacja ich poprawności. Takie błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo zarządzania domenami oraz korzystania z zasobów sieciowych.

Pytanie 18

Najczęściej używany kodek audio przy ustawianiu bramki VoIP to

A. AC3

B. G.711

C. A.512

D. GSM

Wybór kodeków takich jak AC3, GSM czy A.512 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań oraz charakterystyki tych technologii. AC3, znany również jako Dolby Digital, jest kodekiem audio używanym głównie w przemyśle filmowym i telewizyjnym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań VoIP, gdzie kluczową rolę odgrywa jakość i opóźnienia dźwięku. Jego zastosowanie w telekomunikacji jest ograniczone, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem komunikacji głosowej. Kodek GSM to z kolei kompresyjny kodek, który redukuje pasmo i może wprowadzać zniekształcenia w sygnale audio, co w kontekście VoIP jest niepożądane, zwłaszcza w sytuacjach wymagających wysokiej jakości rozmów. Z kolei A.512 nie jest powszechnie stosowanym kodekiem i nie jest uznawany w standardach telekomunikacyjnych, co czyni jego wybór nieadekwatnym do nowoczesnych aplikacji VoIP. Typowym błędem, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest niewłaściwe zrozumienie, jakie kryteria powinna spełniać technologia audio w kontekście VoIP, w tym jakość dźwięku, opóźnienie oraz kompatybilność ze standardami branżowymi. Przez to, wybór kodeków powinien być oparty na ich efektywności w transmisji głosu w czasie rzeczywistym, co w przypadku G.711 jest osiągane bez utraty jakości i z minimalnym opóźnieniem.

Pytanie 19

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany do

A. konfiguracji sprzętu sieciowego i zbierania danych na jego temat

B. szyfrowania połączeń terminalowych z odległymi komputerami

C. przydzielania adresów IP oraz ustawień bramy i DNS

D. odbierania wiadomości e-mail

Odpowiedzi sugerujące, że protokół SNMP służy do szyfrowania połączeń terminalowych, przydzielania adresów IP czy odbioru poczty elektronicznej, wynikają z nieporozumienia dotyczącego podstawowych funkcji tego protokołu. SNMP nie jest przeznaczony do szyfrowania, lecz do zarządzania urządzeniami w sieci. Szyfrowanie połączeń zdalnych zazwyczaj realizowane jest za pomocą protokołów takich jak SSH lub TLS, które zapewniają bezpieczną komunikację poprzez szyfrowanie transmisji danych. Odpowiedzi dotyczące przydzielania adresów IP i konfiguracji bram oraz DNS-a są mylące, ponieważ te funkcje są obsługiwane przez protokół DHCP, a nie SNMP. SNMP ma inne zastosowanie, skupiając się na monitorowaniu stanu i operacji urządzeń sieciowych. Natomiast odbiór poczty elektronicznej jest zarezerwowany dla protokołów takich jak POP3, IMAP czy SMTP, które są odpowiedzialne za przesyłanie i zarządzanie wiadomościami e-mail. Wszelkie te niepoprawne odpowiedzi pokazują, że chodzi o mylenie różnych protokołów i ich funkcji w infrastrukturze IT, co może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu oraz zarządzaniu systemami sieciowymi. Zrozumienie specyfiki każdego z protokołów i ich zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji sieci.

Pytanie 20

Zidentyfikuj interfejsy znajdujące się na panelu tylnym płyty głównej:

A. 2xPS2; 1xRJ45; 6xUSB 2.0, 1.1

B. 2xUSB 3.0; 2xUSB 2.0, 1.1; 2xDP, 1xDVI

C. 2xUSB 3.0; 4xUSB 2.0, 1.1; 1xD-SUB

D. 2xHDMI, 1xD-SUB, 1xRJ11, 6xUSB 2.0

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa ponieważ panel tylny przedstawionej płyty głównej rzeczywiście zawiera 2 porty USB 3.0 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz złącze D-SUB. Porty USB są jednymi z najważniejszych elementów nowoczesnej płyty głównej ponieważ pozwalają na podłączanie szerokiego zakresu urządzeń peryferyjnych od klawiatur i myszek po dyski zewnętrzne i drukarki. USB 3.0 oferuje szybsze prędkości transferu danych sięgające nawet 5 Gb/s co jest szczególnie korzystne dla urządzeń wymagających szybkiego przesyłania danych jak na przykład dyski SSD. Złącze D-SUB znane również jako VGA jest analogowym złączem używanym głównie do podłączania monitorów starszego typu. Pomimo że technologia ta jest już mniej popularna nowoczesne płyty główne nadal oferują takie złącza dla kompatybilności ze starszymi monitorami. Praktycznym zastosowaniem takiego zestawu portów jest możliwość równoczesnego korzystania z innowacyjnych rozwiązań takich jak szybkie nośniki pamięci USB 3.0 oraz starsze urządzenia korzystające z USB 2.0 co czyni płytę wszechstronną i elastyczną w użyciu. Dobór takich interfejsów w płycie głównej jest zgodny z aktualnymi standardami branżowymi zapewniając użytkownikowi szerokie możliwości podłączania urządzeń.

Pytanie 21

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) służy do

A. przydzielania adresów IP, bramy oraz DNS-a

B. konfiguracji urządzeń sieciowych i zbierania informacji o nich

C. szyfrowania połączenia terminalowego z komputerami zdalnymi

D. odbierania wiadomości e-mail

Wybór odpowiedzi dotyczącej odbioru poczty elektronicznej jest błędny, ponieważ protokół SNMP nie ma związku z przesyłaniem wiadomości e-mail. Poczta elektroniczna korzysta z takich protokołów jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) do wysyłania wiadomości, POP3 (Post Office Protocol) lub IMAP (Internet Message Access Protocol) do ich odbierania. SNMP natomiast służy do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieci, co jest całkowicie odmiennym zastosowaniem. Z kolei przydzielanie adresów IP oraz konfigurowanie bramy i DNS-a jest realizowane przez protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), który automatycznie przypisuje adresy IP urządzeniom w sieci, co również jest niezwiązane z funkcjonalnością SNMP. Próba powiązania SNMP z szyfrowaniem terminalowego połączenia z komputerami zdalnymi wprowadza dodatkowe nieporozumienia, ponieważ za takie zabezpieczenia odpowiadają protokoły takie jak SSH (Secure Shell). W praktyce, błędne przypisanie funkcji SNMP do zarządzania pocztą czy przydzielania adresów IP wynika z nieznajomości roli, jaką ten protokół odgrywa w architekturze sieciowej. SNMP jest używane do zbierania danych i monitorowania stanu urządzeń, a nie do bezpośredniego zarządzania lub przesyłania informacji użytkowych, jak to ma miejsce w przypadku poczty elektronicznej czy zdalnego dostępu.

Pytanie 22

Do zrealizowania macierzy RAID 1 wymagane jest co najmniej

A. 4 dysków

B. 5 dysków

C. 2 dysków

D. 3 dysków

Pojęcia związane z macierzami RAID mogą być mylące, zwłaszcza gdy rozważa się wymagania dotyczące liczby dysków dla różnych konfiguracji. W przypadku RAID 1, nie jest prawdą, że potrzeba więcej niż dwóch dysków do utworzenia tej macierzy. W rzeczywistości, konfiguracje RAID 1 opierają się na zasadzie lustrzenia, co oznacza, że każda informacja zapisana na jednym dysku jest identyczna na drugim. To prowadzi do przekonania, że więcej dysków jest niezbędnych, aby zapewnić dodatkową wydajność lub redundancję. Jednak RAID 1 nie wymaga dodatkowych nośników, aby spełnić swoje podstawowe zadanie – ochronę danych. Użytkownicy często mylą RAID 1 z innymi poziomami RAID, takimi jak RAID 5 czy RAID 6, które rzeczywiście wymagają większej liczby dysków do implementacji. W wyniku tego błędnego rozumienia, niektórzy mogą sądzić, że zwiększona liczba dysków w RAID 1 będzie skutkować lepszą wydajnością, co jest nieprawdziwe. Ostatecznie ważne jest, aby zrozumieć, że RAID 1 jest jedną z najprostszych i najskuteczniejszych form ochrony danych, która nie wymaga więcej niż dwóch dysków, aby zrealizować swoje podstawowe funkcje. Właściwe zrozumienie tych zasad pozwala na lepsze planowanie i wdrażanie systemów przechowywania danych w praktyce.

Pytanie 23

Jakie urządzenie sieciowe zostało pokazane na ilustracji?

A. Adapter Bluetooth

B. Modem USB

C. Adapter IrDA

D. Karta sieciowa WiFi

Modem USB to urządzenie, które pozwala na połączenie komputera z Internetem za pośrednictwem sieci komórkowych. Używa technologii mobilnej, takiej jak LTE lub 3G, do transmisji danych. Jego główną zaletą jest mobilność i łatwość użycia – wystarczy podłączyć go do portu USB komputera, aby uzyskać dostęp do Internetu. Jest szczególnie przydatny w miejscach, gdzie dostęp do sieci kablowej jest ograniczony lub niemożliwy. Modemy USB często wymagają karty SIM, podobnie jak telefony komórkowe, co umożliwia korzystanie z usług dowolnego operatora. Dzięki nowoczesnym technologiom modem USB obsługuje szybkie transfery danych, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem zarówno dla użytkowników indywidualnych, jak i biznesowych. Wybierając modem USB, warto zwrócić uwagę na jego kompatybilność z systemem operacyjnym komputera oraz obsługiwane standardy sieciowe. Zastosowanie modemu USB jest szerokie – od codziennego przeglądania Internetu po bardziej zaawansowane zastosowania, takie jak wideokonferencje czy zdalna praca. Modem USB jest zgodny z międzynarodowymi standardami, co umożliwia jego użycie w różnych krajach bez dodatkowej konfiguracji.

Pytanie 24

Z wykorzystaniem polecenia dxdiag uruchomionego z linii komend systemu Windows można

A. przeskanować dysk twardy w poszukiwaniu błędów

B. sprawdzić parametry karty graficznej

C. zweryfikować prędkość zapisu oraz odczytu napędów DVD

D. przeprowadzić pełną diagnostykę karty sieciowej

Polecenie dxdiag, znane również jako Diagnostyka DirectX, umożliwia użytkownikom systemu Windows uzyskanie szczegółowych informacji na temat sprzętu oraz oprogramowania związanych z grafiką, dźwiękiem i innymi komponentami systemowymi. Gdy uruchamiamy to polecenie, generowany jest raport, który zawiera informacje o zainstalowanej karcie graficznej, jej producentze oraz wersji sterownika, co jest niezwykle przydatne w przypadku rozwiązywania problemów z wyświetlaniem lub wydajnością gier. Na przykład, gdy użytkownik doświadcza zacięć w grach, wskazanie konkretnej karty graficznej oraz jej parametrów pozwala na szybsze identyfikowanie problemów, takich jak starzejące się sterowniki czy niezgodności sprzętowe. W kontekście dobrych praktyk, regularne sprawdzanie i aktualizowanie sterowników graficznych jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej wydajności oraz zgodności z nowymi grami i aplikacjami. Użycie dxdiag jest standardowym krokiem w diagnostyce systemu, co czyni to narzędziem nieocenionym dla techników i zwykłych użytkowników.

Pytanie 25

Na podstawie specyfikacji płyty głównej przedstawionej w tabeli, wskaż największą liczbę kart rozszerzeń, które mogą być podłączone do magistrali Peripheral Component Interconnect?

BIOS Type	AWARD
BIOS Version	1.8
Memory Sockets	3
Expansion Slots	1 AGP/5 PCI
AGP 8X	Yes
AGP Pro	No
NorthbridgeCooling Fan	Yes
Northbridge	nForce2 SPP
Southbridge	nForce2 MCP-T
FSB Speeds	100-300 1 MHz
MultiplierSelection	Yes – BIOS
CoreVoltages	1.1V-2.3V
DDR Voltages	2.5V-2.9V
AGP Voltages	1.5V-1.8V
Chipset Voltages	1.4V-1.7V
AGP/PCI Divider in BIOS	Yes (AGP)

A. trzy

B. pięć

C. jedna

D. dwie

Wybór niepoprawnej liczby kart rozszerzeń które można podłączyć do magistrali PCI często wynika z braku zrozumienia specyfikacji technicznej płyty głównej w tym przypadku specyfikacja wyraźnie wskazuje że dostępnych jest pięć slotów PCI które są przeznaczone do podłączania różnych kart rozszerzeń takich jak karty dźwiękowe sieciowe czy kontrolery pamięci masowej Odpowiedź wskazująca na 2 lub 3 sloty mogła wynikać z pomylenia liczby fizycznych slotów z liczbą urządzeń wspieranych przez daną wersję BIOS-u lub architekturę systemową Często zdarza się że użytkownicy błędnie interpretują różne rodzaje slotów na płycie głównej szczególnie jeśli chodzi o różnice między PCI a AGP wskazane w specyfikacji jako osobny slot AGP służący głównie do kart graficznych Dla dokładnego zrozumienia specyfikacji kluczowe jest zrozumienie że magistrala PCI choć starsza wciąż jest szeroko stosowana w wielu zastosowaniach z powodu swojej wszechstronności i zgodności wstecznej Dzięki temu inżynierowie i technicy mogą projektować elastyczne systemy które łatwo można dostosować do zmieniających się potrzeb rozbudowując je o nowe funkcjonalności bez konieczności wymiany całej płyty głównej lub innych kluczowych komponentów

Pytanie 26

Co nie ma wpływu na utratę danych z dysku HDD?

A. Sformatowanie partycji dysku

B. Fizyczne uszkodzenie dysku

C. Utworzona macierz dyskowa RAID 5

D. Zniszczenie talerzy dysku

Utworzenie macierzy dyskowej RAID 5 pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa danych przechowywanych na dyskach twardych. W tej konfiguracji dane są rozdzielane pomiędzy kilka dysków, a dodatkowo stosuje się parzystość, co oznacza, że nawet w przypadku awarii jednego z dysków, dane mogą być odtworzone. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych ma kluczowe znaczenie, np. w serwerach plików czy systemach bazodanowych. RAID 5 jest standardem, który łączy w sobie zarówno wydajność, jak i odporność na awarie, co czyni go popularnym wyborem wśród administratorów systemów. Przykładowo, w firmach zajmujących się obróbką wideo, gdzie duże pliki są często zapisywane i odczytywane, stosowanie RAID 5 pozwala na zachowanie danych w przypadku awarii sprzętu, co może zaoszczędzić czas i koszty związane z utratą danych. W ramach dobrych praktyk, zawsze zaleca się regularne tworzenie kopii zapasowych, nawet w przypadku korzystania z macierzy RAID.

Pytanie 27

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. podniesienie częstotliwości pracy zegara

B. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora

C. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia

D. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie

Technologia Hyper-Threading, opracowana przez firmę Intel, umożliwia procesorom wykonywanie dwóch wątków jednocześnie na jednym rdzeniu. Oznacza to, że jeden rdzeń procesora, zamiast obsługiwać tylko jedno zadanie w danym czasie, jest w stanie efektywnie dzielić swoje zasoby, co prowadzi do lepszego wykorzystania mocy obliczeniowej. Przykładowo, w sytuacji, gdy aplikacja wykorzystuje wiele wątków, jak programy do renderowania wideo lub obróbki grafiki, Hyper-Threading pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co przyspiesza cały proces. Technologia ta jest szeroko stosowana w serwerach i stacjach roboczych, gdzie wydajność wielowątkowa ma kluczowe znaczenie. Warto zaznaczyć, że chociaż Hyper-Threading nie podwaja całkowitej wydajności procesora, jego zastosowanie może znacznie zwiększyć efektywność w bardziej złożonych zadaniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze inżynierii komputerowej, gdzie optymalizacja zasobów jest kluczowym celem.

Pytanie 28

Urządzenie typu Plug and Play, które jest ponownie podłączane do komputera, jest identyfikowane na podstawie

A. specjalnego oprogramowania sterującego

B. unikalnego identyfikatora urządzenia

C. położenia urządzenia

D. lokalizacji sterownika tego urządzenia

Urządzenia typu Plug and Play są projektowane w celu automatycznego rozpoznawania i konfigurowania się po ich podłączeniu do systemu operacyjnego. Kluczowym elementem tego procesu jest unikalny identyfikator urządzenia (UID), który pozwala systemowi na identyfikację i różnicowanie różnych sprzętów. UID jest zgodny z różnymi standardami, takimi jak USB, które definiują sposób komunikacji między urządzeniami a komputerem. Przykładem zastosowania tego mechanizmu może być podłączenie drukarki USB: po jej podłączeniu system operacyjny odczytuje UID drukarki, co umożliwia automatyczne zainstalowanie odpowiednich sterowników oraz skonfigurowanie urządzenia bez potrzeby interwencji użytkownika. To zautomatyzowane podejście znacznie ułatwia korzystanie z różnych urządzeń, eliminując konieczność ręcznego konfigurowania sprzętu i skracając czas potrzebny na rozpoczęcie pracy. Wiedza na temat unikalnych identyfikatorów jest istotna dla specjalistów IT, którzy muszą często diagnozować problemy z urządzeniami oraz zapewniać ich efektywną integrację w różnych środowiskach operacyjnych.

Pytanie 29

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. attrib C:Windows

B. icacls C:Windows

C. subst C:Windows

D. path C:Windows

Polecenie attrib jest używane do wyświetlania lub zmiany atrybutów plików, takich jak ukryty lub tylko do odczytu, i nie jest związane z zarządzaniem uprawnieniami dostępu użytkowników do katalogów. Często mylne jest założenie, że atrybuty mogą wpływać na dostępność plików, podczas gdy w rzeczywistości dotyczą jedynie sposobu ich prezentacji i edycji. Polecenie path służy do ustawiania i wyświetlania ścieżki wyszukiwania plików wykonywalnych w konsoli systemowej. Nie ma żadnego związku z uprawnieniami dostępu, co jest częstym błędem w rozumieniu jego zastosowania. Błędne postrzeganie polecenia path wynika z niepełnego zrozumienia roli zmiennych środowiskowych i ich wpływu na działanie systemu. Subst jest używane do tworzenia wirtualnych dysków z mapowaniem folderów, co służy jedynie do wygodniejszego zarządzania strukturą katalogów w systemie i nie ma żadnego wpływu na zarządzanie uprawnieniami dostępu. Często jest to narzędzie mylone z bardziej zaawansowanymi poleceniami zarządzania dostępem z powodu jego zastosowania w organizacji danych. Właściwe zrozumienie i stosowanie powyższych poleceń wymaga rozpoznania ich szczególnych funkcji i ograniczeń, co jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu systemem operacyjnym.

Pytanie 30

Aby uruchomić monitor wydajności oraz niezawodności w systemie Windows, należy skorzystać z przystawki

A. perfmon.msc

B. diskmgmt.msc

C. fsmgmt.msc

D. taskschd.msc

Perfmon.msc to naprawdę przydatne narzędzie w Windowsie, bo pozwala na monitorowanie, jak dobrze działa cały system. Z jego pomocą administratorzy mają możliwość zbierania danych o tym, jak wykorzystują zasoby, jak CPU, RAM, dyski czy sieci. Można nawet tworzyć wykresy, które pokazują te dane w czasie rzeczywistym, co mega ułatwia łapanie problemów z wydajnością oraz zauważanie ewentualnych wąskich gardeł. Na przykład, kiedy jakaś aplikacja jest intensywnie używana, dobrze jest jej działanie monitorować, żeby zobaczyć, co można poprawić. Dzięki funkcji alertów administratorzy dostają informacje na bieżąco, gdy coś przekroczy ustalone limity wydajności, co jest bardzo ważne dla stabilności systemu. Regularne monitorowanie to w sumie najlepsza praktyka, bo pozwala wcześniej wyłapać problemy i lepiej planować, co się w organizacji dzieje.

Pytanie 31

Do interfejsów pracujących równolegle należy interfejs

A. AGP

B. RS-232

C. DVI

D. FireWire

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem szeregowym, który zapewnia wysoką prędkość transferu danych dla urządzeń peryferyjnych, takich jak kamery cyfrowe oraz zewnętrzne dyski twarde. Umożliwia przesyłanie danych w trybie pełnodupleksowym, co oznacza, że dane mogą być wysyłane i odbierane jednocześnie, jednak nie działa w trybie równoległym. Różnica ta jest kluczowa, ponieważ FireWire nie korzysta z równoległego przesyłania danych, jak AGP. RS-232 to standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak modemy, ale także nie jest interfejsem równoległym. DVI (Digital Visual Interface) to z kolei standard wideo, który może przesyłać sygnał cyfrowy, ale również nie implementuje przesyłania danych w sposób równoległy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiednich interfejsów do określonych zastosowań. Często zdarza się, że mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi prowadzi do nieefektywnych rozwiązań w projektach technicznych. W praktyce, wybór niewłaściwego interfejsu może wpłynąć na wydajność systemu, zwłaszcza w obszarze aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak renderowanie grafiki czy transmisje wideo.

Pytanie 32

Co symbolizuje graficzny znak przedstawiony na ilustracji?

A. zamknięty kanał kablowy

B. główny punkt dystrybucyjny

C. otwarty kanał kablowy

D. gniazd telekomunikacyjne

Symbole używane w dokumentacji technicznej są kluczowe dla zrozumienia planów i schematów instalacji teletechnicznych. Otwarty kanał kablowy, mimo że jest często używany do prowadzenia przewodów, zwykle oznaczany jest w inny sposób, bardziej przypominający prostokątną ramkę, co pozwala na łatwe wyróżnienie na planach. Zamknięte kanały kablowe, takie jak korytka czy rynny, też mają różne oznaczenia w zależności od ich specyfiki i zastosowania, co jest regulowane przez normy takie jak EN 50085. Z kolei główny punkt dystrybucyjny, będący centralnym elementem sieci telekomunikacyjnej, gdzie zbiegają się główne linie transmisyjne, zwykle oznaczany jest bardziej złożonym symbolem, często z dodatkowymi opisami technicznymi. Błędne zrozumienie symboli może prowadzić do nieprawidłowej instalacji lub konfiguracji systemów telekomunikacyjnych, co z kolei skutkuje problemami z łącznością lub niespełnieniem norm bezpieczeństwa i funkcjonalności. Dlatego tak istotne jest dokładne zaznajomienie się ze standardami oznaczeń, co pozwala na efektywne planowanie i realizację projektów zgodnie z wymaganiami branżowymi. Znajomość różnic w symbolach i ich zastosowaniach jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją systemów telekomunikacyjnych, aby uniknąć typowych błędów myślowych i nieporozumień w interpretacji dokumentacji technicznej. Prawidłowa interpretacja symboli jest kluczowa dla zapewnienia, że wszystkie elementy infrastruktury są zainstalowane zgodnie z planem i działają optymalnie.

Pytanie 33

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą

B. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia

C. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

D. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

Czyszczenie obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej wymaga szczególnej ostrożności i zastosowania odpowiednich materiałów. Użycie suchej chusteczki i patyczków do czyszczenia może prowadzić do zarysowania delikatnych powierzchni, co jest szczególnie problematyczne w przypadku ekranów, które są podatne na uszkodzenia. Chusteczki suche nie mają zdolności do efektywnego usuwania zabrudzeń, co może prowadzić do ich rozprzestrzenienia lub wnikania w szczeliny. Ponadto, stosowanie ściereczki nasączonej IPA i środka smarującego jest niewłaściwe, ponieważ alkohol izopropylowy, choć skuteczny w czyszczeniu niektórych powierzchni, może uszkodzić wiele materiałów stosowanych w obudowach elektronicznych oraz może wpływać na wykończenie plastiku. Środek smarujący wprowadza dodatkowy problem, gdyż może zanieczyścić powierzchnię i przyciągnąć kurz. Użycie mokrej chusteczki i sprężonego powietrza z rurką również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do wnikania wilgoci do wnętrza urządzenia, co może spowodować uszkodzenia elektroniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór metod czyszczenia powinien opierać się na właściwościach materiałów, z jakich wykonane są poszczególne elementy, a także na ich specyfice użytkowania w kontekście danej branży.

Pytanie 34

Przy realizacji projektu dotyczącego sieci LAN wykorzystano medium transmisyjne standardu Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000 metrów

B. To standard sieci optycznych działających na wielomodowych światłowodach

C. Standard ten umożliwia transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów

D. Standard ten pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów

Pierwsza odpowiedź, która sugeruje, że 1000Base-T to standard sieci optycznych pracujących na wielomodowych światłowodach, jest błędna, ponieważ 1000Base-T jest standardem Ethernetowym, który odnosi się do kabli miedzianych, a nie światłowodowych. Istnieją inne standardy, takie jak 1000Base-LX, które dotyczą transmisji w sieciach optycznych, ale 1000Base-T nie ma z nimi nic wspólnego. Kolejna odpowiedź, która wskazuje na maksymalny zasięg 1000 metrów, również nie jest prawidłowa. Zasięg standardu 1000Base-T wynosi 100 metrów, co jest zgodne z parametrami dla kabli miedzianych, a nie 1000 metrów, co jest zasięgiem stosowanym w niektórych standardach światłowodowych, jak 1000Base-LX na przewodach jedno- lub wielomodowych. Argument sugerujący, że ten standard umożliwia transmisję half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów, jest także mylny. 1000Base-T standardowo działa w trybie full-duplex, co oznacza, że jednoczesna transmisja i odbiór danych jest możliwa, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach, gdzie wydajność i prędkość komunikacji są kluczowe. Zrozumienie różnicy między różnymi standardami Ethernet oraz ich specyfikacjami technicznymi jest niezbędne do prawidłowego projektowania i wdrażania sieci lokalnych.

Pytanie 35

Protokół stosowany do rozgłaszania w grupie, dzięki któremu hosty informują o swoim członkostwie, to

A. EIGRP

B. IGMP

C. IGRP

D. ICMP

Wybór innych protokołów, takich jak IGRP, ICMP i EIGRP, odzwierciedla typowe nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania w kontekście zarządzania grupami multicastowymi. IGRP, czyli Interior Gateway Routing Protocol, jest protokołem routingu wewnętrznego, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem grup multicastowych. Jego celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami w sieci, co nie jest związane z rozgłaszaniem danych do grup odbiorców. ICMP, z kolei, to protokół kontrolny, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych w sieciach IP. Choć jest ważny dla monitorowania stanu sieci, nie ma żadnego wpływu na zarządzanie grupami multicastowymi. EIGRP, czyli Enhanced Interior Gateway Routing Protocol, jest także protokołem routingu, który łączy cechy protokołów wewnętrznych i zewnętrznych, jednak również nie ma zastosowania w kontekście rozgłaszania grupowego. Przy wyborze odpowiedzi, istotne jest rozróżnianie funkcji protokołów i ich odpowiednie przypisanie do konkretnych zadań w zarządzaniu sieciami. Zrozumienie tych różnic pozwala uniknąć częstych błędów w interpretacji roli poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej.

Pytanie 36

Użytkownik systemu Windows napotyka komunikaty o zbyt małej ilości pamięci wirtualnej. W jaki sposób można rozwiązać ten problem?

A. dołożenie dodatkowego dysku

B. zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

C. dołożenie dodatkowej pamięci cache procesora

D. zwiększenie pamięci RAM

Zwiększenie pamięci RAM jest kluczowym rozwiązaniem dla problemów związanych z zbyt małą pamięcią wirtualną, ponieważ pamięć RAM jest wykorzystywana przez system operacyjny do przechowywania danych i programów, które są aktualnie w użyciu. Im więcej pamięci RAM jest dostępne, tym więcej aplikacji można uruchomić jednocześnie bez występowania problemów z wydajnością. W praktyce, zwiększenie pamięci RAM pozwala na bardziej efektywne przetwarzanie danych i redukuje potrzebę korzystania z pamięci wirtualnej, co z kolei może zmniejszyć obciążenie dysku twardego i poprawić ogólną responsywność systemu. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne komputery często wymagają minimum 8 GB pamięci RAM do komfortowego użytkowania, zwłaszcza przy pracy z aplikacjami wymagającymi dużej mocy obliczeniowej, takimi jak edytory wideo, oprogramowanie do projektowania graficznego czy gry komputerowe. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby użytkownicy regularnie monitorowali zużycie pamięci RAM, aby dostosować konfigurację sprzętową do swoich potrzeb. W sytuacjach, gdy pamięć RAM jest niewystarczająca, najlepszym i najbardziej efektywnym rozwiązaniem jest jej rozbudowa.

Pytanie 37

Osoba korzystająca z systemu operacyjnego Linux pragnie przypisać adres IP 152.168.1.200 255.255.0.0 do interfejsu sieciowego. Jakie polecenie powinna wydać, mając uprawnienia administratora?

A. ip addr add 152.168.1.200/16 dev eth1

B. netsh interface IP 152.168.1.200 255.255.0.0 /add

C. netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add

D. ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1

Wszystkie inne podane odpowiedzi zawierają istotne błędy w kontekście administracji systemami Linux. W pierwszej z błędnych odpowiedzi, 'netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add', wykorzystywane jest polecenie 'netsh', które jest dedykowane dla systemów Windows, a nie Linux. Tego rodzaju podejście prowadzi do nieporozumień, ponieważ administratorzy mogą mylnie sądzić, że polecenia są uniwersalne, co jest dalekie od prawdy. Drugą błędną koncepcją jest użycie formatu adresu IP z maską w tradycyjny sposób, jak w trzeciej odpowiedzi 'ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1'. Choć polecenie 'ip addr add' jest poprawne, sposób zdefiniowania maski jest przestarzały i niezgodny z praktykami używania notacji CIDR, co może prowadzić do błędów konfiguracji w bardziej złożonych sieciach. W czwartej odpowiedzi z kolei, również wykorzystano narzędzie 'netsh', co ponownie wskazuje na niewłaściwe zrozumienie dostępnych narzędzi w systemie operacyjnym Linux. Przykłady te ilustrują typowe błędy w myśleniu, takie jak założenie, że znajomość jednego systemu operacyjnego automatycznie przekłada się na umiejętności w innym, co może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 38

Początkowe znaki heksadecymalne adresu IPv6 przeznaczonego do link-local to

A. 3000

B. FF30

C. FE80

D. 2000

No to widzę, że wybór adresów FF30, 2000 i 3000 to chyba wynik jakiegoś nieporozumienia. FF30 to adres multicast, a nie link-local, więc tu już jest rozjazd. Adresy multicast są do dostarczania pakietów do grupy odbiorców. Z kolei 2000::/3 to globalne adresy unicast, używane do pakietów w Internecie, więc są routowalne. To zupełnie inna bajka niż link-local. A 3000 to też nie pasuje do standardów adresów IPv6. Takie pomyłki wynikają zwykle z braku wiedzy o strukturze adresacji IPv6 i tego, jak różne typy adresów działają w różnych sytuacjach. Dlatego dobrze by było, żebyś przyjrzał się klasyfikacjom adresów IPv6 i ich zastosowaniom.

Pytanie 39

W drukarce laserowej do utrwalenia wydruku na papierze stosuje się

A. promienie lasera

B. głowice piezoelektryczne

C. rozgrzane wałki

D. taśmy transmisyjne

Wybór promieni lasera jako metody utrwalania obrazu w drukarce laserowej jest mylny i wynika z nieporozumienia dotyczącego działania tego typu urządzeń. Promień lasera nie jest wykorzystywany do utrwalania obrazu na papierze, lecz do tworzenia naświetlenia bębna światłoczułego, na którym toner jest przyciągany i następnie przenoszony na kartkę. Laser jest kluczowy w etapach tworzenia obrazu, ale to rozgrzane wałki są odpowiedzialne za rzeczywiste utrwalenie tonera na papierze. Taśmy transmisyjne są elementami stosowanymi w drukarkach igłowych, a nie laserowych, co dodatkowo myli koncepcję działania drukarek. Z kolei głowice piezoelektryczne występują w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w technologii druku laserowego. Pojmowanie, że laser mógłby pełnić funkcję utrwalającą, prowadzi do błędnych wniosków o mechanizmach działania drukarki. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ drukarki operuje na odmiennych zasadach technologicznych i nie można ich mylić. Poza tym, zrozumienie roli poszczególnych komponentów w procesie druku jest kluczowe dla oceny wydajności i jakości wydruków, a także dla dokonywania świadomych wyborów związanych z zakupem i eksploatacją sprzętu drukującego.

Pytanie 40

Aby skopiować katalog c: est z podkatalogami na dysk przenośny f: w systemie Windows 7, jakie polecenie należy zastosować?

A. copy f: est c: est/E

B. xcopy f: est c: est/E

C. copy c: est f: est/E

D. xcopy c: est f: est/E

Polecenie xcopy c:\est f:\est /E jest poprawne, ponieważ xcopy jest zaawansowanym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia kopiowanie plików oraz katalogów, w tym podkatalogów, co jest istotne w tym przypadku. Opcja /E pozwala na skopiowanie wszystkich katalogów, w tym pustych, co może być kluczowe dla zachowania struktury katalogów źródłowych. W praktyce, używanie xcopy jest standardową praktyką podczas przenoszenia dużych zbiorów danych między różnymi nośnikami, szczególnie gdy wymagane jest zachowanie hierarchii folderów. Przykładowo, w przypadku archiwizacji projektów, gdzie każdy projekt miałby swoją strukturę folderów, korzystając z xcopy, można łatwo przenieść wszystko w jednym kroku, co oszczędza czas i minimalizuje ryzyko pominięcia plików. Warto również wspomnieć, że w przypadku pracy z dużymi ilościami danych, xcopy oferuje dodatkowe opcje, takie jak /C, które pozwalają na kontynuowanie kopiowania w przypadku wystąpienia błędów, co zwiększa niezawodność procesu. Zrozumienie i umiejętność korzystania z polecenia xcopy jest niezbędne dla administratorów systemów i użytkowników, którzy regularnie zarządzają danymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej