Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 21:45
Data zakończenia: 13 stycznia 2025 22:06

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik

B. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem

C. uszkodzoną pamięć RAM

D. przegrzewanie się procesora

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z nośnikiem danych, który może być niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. W praktyce, aby system operacyjny mógł zainstalować i uruchomić aplikacje, niezbędne jest, aby dysk twardy był prawidłowo sformatowany i zainicjowany. Niezainicjowany nośnik to taki, który nie posiada przypisanej struktury partycji i systemu plików, przez co nie jest widoczny dla systemu operacyjnego. W takich przypadkach komunikat o konieczności formatowania jest standardową reakcją, aby użytkownik mógł podjąć działania w celu prawidłowego skonfigurowania nośnika. W standardach branżowych, zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych Windows i Linux, inicjalizacja dysku jest kluczowa przed przystąpieniem do jego używania. Przykładem może być sytuacja, gdy nowy dysk twardy jest dodawany do systemu; użytkownik musi go najpierw zainicjować, a następnie sformatować, aby był gotowy do przechowywania danych. Oprócz tego, konieczne jest regularne sprawdzanie stanu dysków twardych przy użyciu narzędzi diagnostycznych, aby upewnić się, że nie występują błędy, które mogą prowadzić do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 2

Jaką maksymalną liczbę kanałów z dostępnego pasma kanałów standardu 802.11b można stosować w Polsce?

A. 10 kanałów

B. 13 kanałów

C. 9 kanałów

D. 11 kanałów

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 9, 10 czy 11 kanałów, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad funkcjonowania sieci bezprzewodowych oraz przepisów regulujących ich użycie. W przypadku odpowiedzi mówiącej o 11 kanałach można zauważyć, że jest to liczba kanałów dostępnych w niektórych innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone, gdzie obowiązują inne regulacje. Z kolei 10 czy 9 kanałów są jeszcze bardziej nieprecyzyjne i nie mają oparcia w rzeczywistych regulacjach obowiązujących w Polsce. Warto również zauważyć, że ograniczenie liczby kanałów może prowadzić do zwiększonej konkurencji o dostępne pasmo, co negatywnie wpływa na jakość sygnału i stabilność połączenia. Przy projektowaniu sieci bezprzewodowej istotne jest, aby uwzględnić lokalne przepisy oraz możliwości techniczne sprzętu, a także znać zasady planowania kanałów, aby uniknąć nakładania się sygnałów i zakłóceń. Dlatego zrozumienie pełnego zakresu dostępnych kanałów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami Wi-Fi oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 3

W systemie Windows powiązanie rozszerzeń plików z odpowiednimi programami realizuje się za pomocą polecenia

A. label

B. bcdedit

C. path

D. assoc

Przypisanie rozszerzeń plików do aplikacji w systemie Windows nie jest realizowane przez polecenia takie jak 'path', 'bcdedit' czy 'label'. Każde z tych poleceń ma inne, specyficzne zastosowanie, co może prowadzić do nieporozumień. Polecenie 'path' służy do wyświetlania lub ustawiania ścieżek wyszukiwania dla plików wykonywalnych. Umożliwia to systemowi operacyjnemu odnajdywanie programów w różnych lokalizacjach, ale nie wpływa na to, jak pliki są otwierane na podstawie ich rozszerzeń. 'bcdedit' z kolei jest stosowane do modyfikowania danych dotyczących rozruchu systemu i konfiguracji, co jest zupełnie innym kontekstem technicznym i nie ma nic wspólnego z otwieraniem plików. Natomiast 'label' jest używane do zmiany etykiety wolumenu dysku, co dotyczy zarządzania danymi na nośnikach pamięci, ale nie przypisuje aplikacji do rozszerzeń plików. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ wykorzystanie niewłaściwych poleceń prowadzi do nieefektywnego zarządzania systemem i potencjalnych problemów z dostępem do plików. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznawać się z dokumentacją i praktykami zarządzania systemem, by skutecznie wykorzystać możliwości, jakie oferuje Windows.

Pytanie 4

Schemat blokowy karty dźwiękowej jest przedstawiony na rysunku. Jaką rolę odgrywa układ oznaczony numerem 1?

A. Konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

B. Zwiększa sygnał wyjściowy

C. Konwertuje sygnał analogowy na cyfrowy

D. Zwiększa sygnał wejściowy

Zamiana sygnału cyfrowego na analogowy to działanie realizowane przez przetworniki DAC które znajdują się na końcu toru audio przetwarzając dane cyfrowe na falę analogową zrozumiałą dla ludzkiego ucha. Wzmacnianie sygnału wyjściowego jest zadaniem wzmacniacza który podnosi poziom sygnału dźwiękowego do wartości wystarczającej dla głośników lub słuchawek. Jest to ostatni etap przetwarzania sygnału przed jego odsłuchem. Wzmacnianie sygnału wejściowego odbywa się na poziomie przedwzmacniaczy mikrofonowych które wzmacniają sygnał niskiej mocy do poziomu wymaganego przez dalsze układy. Te elementy są istotne w sytuacjach gdy sygnał wejściowy jest zbyt słaby by być efektywnie przetwarzanym. Typowym błędem jest myślenie że konwersja sygnałów analogowych i cyfrowych jest wzajemnie wymienna bez zrozumienia kontekstu toru sygnałowego oraz technologii konwersji i wzmacniania. W profesjonalnym środowisku audio ważne jest zrozumienie gdzie i dlaczego stosuje się konkretne rozwiązania techniczne oraz jakie są ich implikacje dla jakości dźwięku i funkcjonalności systemu audio. Niepoprawne przypisanie funkcji układu może prowadzić do błędnych konfiguracji sprzętowych i ograniczeń jakościowych w produkcji dźwięku. Dlatego precyzyjne zrozumienie każdego z tych procesów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i użytkowania systemów audio.

Pytanie 5

Czym jest serwer poczty elektronicznej?

A. MySQL

B. PostgreSQL

C. Firebird

D. Postfix

MySQL, Firebird oraz PostgreSQL to systemy zarządzania bazami danych, a nie serwery poczty e-mail. MySQL i PostgreSQL są przykładami relacyjnych baz danych, które przechowują dane w tabelach i umożliwiają wykonywanie skomplikowanych zapytań SQL. MySQL jest szczególnie popularny w aplikacjach internetowych, natomiast PostgreSQL wyróżnia się zaawansowanymi funkcjami, jak obsługa JSON oraz rozszerzenia geograficzne. Firebird to kolejny system baz danych, również bazujący na modelu relacyjnym. Pomimo że wszystkie te systemy są istotnymi narzędziami w ekosystemach informatycznych, ich funkcjonalność nie ma nic wspólnego z przesyłaniem wiadomości e-mail. Użytkownicy mogą mylnie uznawać, że baza danych jest w stanie obsłużyć zadania związane z e-mailem, co jest błędnym podejściem. W rzeczywistości, serwery poczty e-mail, takie jak Postfix, mają odrębne zadania i architekturę, które są zaprojektowane specjalnie do obsługi wiadomości, podczas gdy systemy baz danych są skoncentrowane na przechowywaniu i zarządzaniu danymi. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów informatycznych.

Pytanie 6

Do interfejsów pracujących równolegle należy interfejs

A. AGP

B. FireWire

C. DVI

D. RS-232

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem szeregowym, który zapewnia wysoką prędkość transferu danych dla urządzeń peryferyjnych, takich jak kamery cyfrowe oraz zewnętrzne dyski twarde. Umożliwia przesyłanie danych w trybie pełnodupleksowym, co oznacza, że dane mogą być wysyłane i odbierane jednocześnie, jednak nie działa w trybie równoległym. Różnica ta jest kluczowa, ponieważ FireWire nie korzysta z równoległego przesyłania danych, jak AGP. RS-232 to standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak modemy, ale także nie jest interfejsem równoległym. DVI (Digital Visual Interface) to z kolei standard wideo, który może przesyłać sygnał cyfrowy, ale również nie implementuje przesyłania danych w sposób równoległy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiednich interfejsów do określonych zastosowań. Często zdarza się, że mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi prowadzi do nieefektywnych rozwiązań w projektach technicznych. W praktyce, wybór niewłaściwego interfejsu może wpłynąć na wydajność systemu, zwłaszcza w obszarze aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak renderowanie grafiki czy transmisje wideo.

Pytanie 7

Wirusy polimorficzne mają jedną charakterystyczną cechę, którą jest

A. atak na tablicę FAT

B. zdolność do modyfikowania swojego kodu

C. zarażanie wszystkich komputerów w sieci lokalnej

D. atak na rekord startowy dysku

Wirusy polimorficzne charakteryzują się zdolnością do modyfikowania swojego kodu, co pozwala im unikać wykrycia przez oprogramowanie antywirusowe. Ta cecha jest szczególnie istotna w kontekście cyberbezpieczeństwa, ponieważ wirusy te mogą przyjmować różne formy, co utrudnia ich identyfikację przez programy skanujące. Przykładem może być wirus, który w trakcie replikacji zmienia fragmenty swojego kodu, przez co każdy zainfekowany plik może wyglądać inaczej. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem informacji, podkreślają znaczenie ciągłego monitorowania zagrożeń oraz aktualizacji zabezpieczeń w odpowiedzi na zmieniające się techniki ataków. W praktyce, stosowanie oprogramowania do analizy i wykrywania polimorficznych wirusów wymaga zaawansowanych algorytmów heurystycznych i analizy zachowania, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie systemów przed nieznanymi zagrożeniami. W obliczu rosnącej liczby cyberataków, wiedza na temat wirusów polimorficznych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się bezpieczeństwem IT.

Pytanie 8

Jaką funkcję pełni serwer FTP?

A. administracja kontami poczty

B. nadzorowanie sieci

C. udostępnianie plików

D. synchronizacja czasu

Serwer FTP to taki ważny element w IT, który głównie służy do przesyłania plików między różnymi systemami w sieci. Dzięki protokołowi FTP przesyłanie danych jest naprawdę sprawne, a do tego mamy różne mechanizmy bezpieczeństwa, jak SSL czy TLS, które pomagają chronić nasze pliki. Użycie serwera FTP jest naprawdę szerokie – od wymiany plików między serwerami, po udostępnianie zasobów użytkownikom. Przykładowo, w firmach zajmujących się tworzeniem oprogramowania, programiści korzystają z serwera FTP, żeby wymieniać się plikami z zespołem, co naprawdę ułatwia współpracę. Fajnie jest też, jak serwery FTP są odpowiednio skonfigurowane, żeby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Regularne aktualizacje to też kluczowa sprawa, żeby mieć pewność, że korzystamy z najnowszych zabezpieczeń. Jak się spojrzy na standardy branżowe, to FTP jest często wspierany przez różne platformy i systemy operacyjne, co czyni go takim uniwersalnym narzędziem do zarządzania plikami.

Pytanie 9

Jakie polecenie jest używane do ustawienia konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. ifconfig

B. interfaces

C. networking

D. ipconfig

Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi używanych do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach operacyjnych Linux. Umożliwia ono użytkownikom wyświetlanie i modyfikowanie parametrów interfejsów sieciowych, takich jak adresy IP, maska sieciowa, stan interfejsu i inne istotne informacje. Przykładowe zastosowanie polecenia to 'ifconfig eth0 up', co aktywuje interfejs o nazwie 'eth0'. Dodatkowo, 'ifconfig' pozwala na przypisanie adresu IP do interfejsu, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci. Warto również zauważyć, że mimo że 'ifconfig' jest szeroko stosowane, w nowszych wersjach systemów Linux zaleca się używanie polecenia 'ip', które jest bardziej uniwersalne i oferuje szerszy zakres funkcji. Zrozumienie działania 'ifconfig' jest fundamentalne dla każdego administratora systemu oraz dla pracy z sieciami w środowisku Linux, co podkreśla jego znaczenie w dobrych praktykach branżowych.

Pytanie 10

Na komputerze klienckim z systemem Windows XP plik "hosts" to plik tekstowy, który wykorzystywany jest do przypisywania

A. nazw hostów przez serwery DNS

B. nazw hostów na adresy IP

C. nazw hostów na adresy MAC

D. dysków twardych

Mapowanie nazw hostów w systemach komputerowych jest kluczowym procesem w komunikacji sieciowej, ale jest to realizowane w różny sposób, co może prowadzić do powszechnych nieporozumień dotyczących roli pliku 'hosts'. Plik ten nie służy do mapowania dysków twardych, co jest technicznie niemożliwe, gdyż funkcjonalność ta odnosi się do lokalnych systemów plików i nie ma związku z systemem nazw domen. Podobnie, nie można używać pliku 'hosts' do mapowania nazw hostów na adresy MAC; adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami sprzętowymi i są używane w warstwie łącza danych, podczas gdy plik 'hosts' działa na wyższej warstwie, mapując nazwy na adresy IP, które funkcjonują na warstwie sieciowej. Z kolei odpowiedź dotycząca serwerów DNS również jest myląca, ponieważ 'hosts' działa lokalnie, zanim zapytanie trafi do serwera DNS. Ważne jest, aby zrozumieć, że plik 'hosts' jest często używany jako sposób na przyspieszenie procesu rozwiązywania nazw poprzez lokalne mapowanie, co może zmniejszyć obciążenie serwerów DNS i zwiększyć szybkość dostępu do często używanych zasobów. Te nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci oraz problemów z dostępem do zasobów, dlatego istotne jest dokładne zrozumienie roli, jaką odgrywa plik 'hosts' w architekturze sieciowej.

Pytanie 11

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny wyłącznie za archiwizację danych przechowywanych na serwerowym dysku?

A. Operatorzy kopii zapasowych

B. Użytkownicy pulpitu zdalnego

C. Użytkownicy zaawansowani

D. Użytkownicy domeny

Odpowiedź 'Operatorzy kopii zapasowych' jest poprawna, ponieważ w systemie Windows Server 2008 użytkownicy przypisani do tej grupy mają uprawnienia do wykonywania kopii zapasowych i przywracania danych. Operatorzy kopii zapasowych są odpowiedzialni za zarządzanie procesem archiwizacji danych na serwerze, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności informacji. W praktyce oznacza to, że użytkownik w tej roli może korzystać z narzędzi takich jak Windows Server Backup, które umożliwia planowanie i wykonywanie kopii zapasowych lokalnych oraz zdalnych. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa danych wskazują na konieczność regularnego tworzenia kopii zapasowych, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi, operatorzy kopii zapasowych powinni być przeszkoleni w zakresie polityk backupowych oraz procedur przywracania, aby byli w stanie skutecznie reagować w razie awarii systemu lub utraty danych.

Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Most.

B. Przełącznik.

C. Koncentrator.

D. Ruter.

Most, ruter, przełącznik i koncentrator to urządzenia sieciowe, które pełnią różne funkcje, jednak tylko ruter jest odpowiedni do podziału domeny rozgłoszeniowej. Most służy do łączenia segmentów tej samej sieci, a jego zadaniem jest przekazywanie ramki tylko wtedy, gdy jest to konieczne, co nie wpływa na podział domeny rozgłoszeniowej. Z kolei przełącznik, choć może segregować ruch w obrębie jednego segmentu, nie jest w stanie wykonywać funkcji routingowych, które są kluczowe dla podziału rozgłoszeń w różnych podsieciach. Koncentrator to urządzenie warstwy fizycznej, które działa na zasadzie przesyłania sygnału do wszystkich podłączonych urządzeń, co prowadzi do niekontrolowanego rozgłaszania danych. Użytkownicy często mylą te urządzenia, nie dostrzegając ich zasadniczych różnic. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każde urządzenie, które obsługuje ruch sieciowy, ma zdolność do segregacji domeny rozgłoszeniowej. W rzeczywistości, by skutecznie podzielić ruch w sieci, konieczne jest zastosowanie rutera, który filtruje i kieruje dane zgodnie z ustalonymi regułami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 13

Z jakiego typu pamięci korzysta dysk SSD?

A. pamięć optyczną

B. pamięć ferromagnetyczną

C. pamięć półprzewodnikową flash

D. pamięć bębnową

Dysk SSD (Solid State Drive) wykorzystuje pamięć półprzewodnikową flash, co zapewnia mu znacznie wyższą wydajność i szybkość dostępu do danych w porównaniu z tradycyjnymi dyskami twardymi (HDD). Technologia ta opiera się na układach pamięci NAND, które umożliwiają przechowywanie danych bez ruchomych części. Dzięki temu SSD charakteryzują się większą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, a także niższym czasem ładowania systemu operacyjnego i aplikacji. W praktyce, zastosowanie dysków SSD zwiększa efektywność pracy, co ma duże znaczenie w środowiskach wymagających szybkiego przetwarzania danych, takich jak serwery, stacje robocze czy urządzenia mobilne. Standardy takie jak NVMe (Non-Volatile Memory Express) umożliwiają jeszcze szybszą komunikację między dyskiem a komputerem, co podkreśla rosnące znaczenie dysków SSD w architekturze nowoczesnych systemów informatycznych. Dodatkowe atuty SSD obejmują niższe zużycie energii oraz cichą pracę, co sprawia, że są one idealnym rozwiązaniem dla użytkowników szukających wydajności i niezawodności.

Pytanie 14

Usługa umożliwiająca przechowywanie danych na zewnętrznym serwerze, do którego dostęp możliwy jest przez Internet to

A. Cloud

B. PSTN

C. VPN

D. żadna z powyższych

VPN (Virtual Private Network) to technologia, która pozwala na bezpieczne połączenie z Internetem poprzez szyfrowanie danych i ukrywanie adresu IP użytkownika. Choć VPN może być wykorzystywana do przesyłania danych w bezpieczny sposób, nie jest formą przechowywania zasobów na zewnętrznych serwerach. Niniejsze zrozumienie funkcji VPN prowadzi do typowego błędu myślowego, polegającego na utożsamianiu jej z chmurą obliczeniową, co jest mylne. PSTN (Public Switched Telephone Network) to natomiast tradycyjna sieć telefoniczna, która nie ma związku z przechowywaniem danych w Internecie. Z kolei wybór opcji 'żadna z powyższych' również jest niepoprawny, ponieważ chmura obliczeniowa stanowi odpowiedź na zadane pytanie. Mylenie tych pojęć wynika często z braku wiedzy na temat różnic między różnymi technologiami sieciowymi oraz ich zastosowaniami. Ostatecznie, właściwe zrozumienie funkcji chmury obliczeniowej, VPN i PSTN jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami IT oraz zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności operacji.

Pytanie 15

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym przy użyciu protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z protokołem UDP?

A. Warstwa sieciowa

B. Warstwa fizyczna

C. Warstwa łącza danych

D. Warstwa transportowa

Warstwy modelu ISO/OSI, takie jak Łącza danych, Fizyczna i Sieciowa, nie są odpowiednie dla zadań związanych z segmentowaniem danych oraz komunikacją w trybie połączeniowym i bezpołączeniowym. Warstwa Łącza danych zajmuje się przede wszystkim odpowiedzialnością za przesyłanie ramek danych między urządzeniami w tej samej sieci, a także wykrywaniem i ewentualną korekcją błędów na tym poziomie. To jest kluczowe dla zapewnienia poprawności transmisji na poziomie lokalnym, ale nie obejmuje zarządzania połączeniem czy segmentowaniem danych. Warstwa Fizyczna definiuje fizyczne aspekty transmisji, takie jak sygnały elektryczne, światłowodowe czy radiowe, ale nie zajmuje się strukturą danych ani ich organizacją w kontekście aplikacji. Z kolei warstwa Sieciowa odpowiada za trasowanie pakietów między różnymi sieciami oraz obsługę adresacji, co jest fundamentalne dla komunikacji w rozproszonych systemach komputerowych, ale nie dotyczy szczegółów dotyczących połączenia i segmentacji informacji. Typowe błędy w myśleniu mogą obejmować mylenie funkcji warstw oraz ignorowanie specyfikacji protokołów, co prowadzi do nieprawidłowych interpretacji ich roli w ramach modelu ISO/OSI. Zrozumienie, która warstwa odpowiedzialna jest za konkretne aspekty komunikacji, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi oraz aplikacjami sieciowymi.

Pytanie 16

Na wydruku z drukarki laserowej występują jasne i ciemne fragmenty. Jakie działania należy podjąć, by poprawić jakość druku oraz usunąć problemy z nieciągłością?

A. oczyścić wentylator drukarki

B. wyczyścić dysze drukarki

C. wymienić bęben światłoczuły

D. zastąpić nagrzewnicę

Wymiana bębna światłoczułego jest kluczowym krokiem w rozwiązaniu problemów z jakością wydruku w drukarce laserowej, w tym z jaśniejszymi i ciemniejszymi obszarami na stronie. Bęben światłoczuły odpowiada za przenoszenie obrazu na papier; jego zużycie lub uszkodzenie prowadzi do nieprawidłowej reprodukcji tonera. W przypadku, gdy bęben jest zarysowany, zabrudzony lub ma zużyte powierzchnie, toner nie przywiera równomiernie, co skutkuje widocznymi nieciągłościami w wydruku. Przykładem może być sytuacja, w której kończy się żywotność bębna po wielu stronach wydruku, co prowadzi do niszczenia jego powierzchni. Wymiana bębna na nowy, zgodny z zaleceniami producenta, powinna przywrócić prawidłową jakość wydruku. Warto także pamiętać, aby regularnie kontrolować stan bębna i zgodnie z harmonogramem konserwacji wymieniać go na nowy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania urządzeniami drukującymi.

Pytanie 17

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 przebiegła bez problemów. Oba systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, o tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. niedobór sterowników

B. błędnie skonfigurowane bootowanie urządzeń

C. logiczne uszkodzenie dysku twardego

D. nieprawidłowe ustawienie zworek w dysku twardym

Wybór złego ułożenia zworek w dysku twardym jako przyczyny braku wykrywania dysków twardych jest mylny, ponieważ współczesne dyski twarde, szczególnie te wykorzystujące interfejs SATA, nie korzystają z zworków do ustawiania trybu pracy. Zworki były używane głównie w starszych dyskach IDE, gdzie ich poprawne ustawienie miało kluczowe znaczenie dla ustalenia, który dysk jest główny (Master), a który podrzędny (Slave). W przypadku, gdy w systemie BIOS prawidłowo wykrywane są dyski, ułożenie zworków nie powinno mieć wpływu na ich widoczność w systemie operacyjnym. Ponadto, uszkodzenie logiczne dysku twardego również nie jest bezpośrednią przyczyną braku wykrywania go przez system instalacyjny Windows XP. Takie uszkodzenia mogą prowadzić do problemów z dostępem do danych, ale nie do sytuacji, w której dysk jest całkowicie niewykrywalny. Warto również zauważyć, że źle ustawione bootowanie napędów może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu operacyjnego, ale nie do braku wykrywania dysków podczas instalacji. Kluczowe jest zrozumienie, że system operacyjny wymaga odpowiednich sterowników do rozpoznawania sprzętu, a brak ich instalacji jest najczęstszą przyczyną napotykanych problemów, co potwierdzają praktyki branżowe. Właściwe dobranie sterowników jest niezbędne, aby zapewnić pełną funkcjonalność zainstalowanego systemu operacyjnego.

Pytanie 18

Jakie elementy łączy okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Główny punkt rozdzielczy z punktami pośrednimi rozdzielczymi

B. Dwa sąsiadujące punkty abonenckie

C. Główny punkt rozdzielczy z gniazdem dla użytkownika

D. Gniazdo abonenckie z punktem pośrednim rozdzielczym

Odpowiedź wskazuje na główny punkt rozdzielczy (MDF - Main Distribution Frame), który jest kluczowym elementem w strukturze okablowania pionowego w sieci LAN. Taki punkt rozdzielczy łączy ze sobą różne segmenty sieci i pozwala na efektywne zarządzanie połączeniami z pośrednimi punktami rozdzielczymi (IDF - Intermediate Distribution Frame). Dzięki temu zapotrzebowanie na pasmo i zasoby sieciowe jest lepiej rozdzielane, co przekłada się na efektywność działania całego systemu. W praktyce oznacza to, że główny punkt rozdzielczy jest miejscem, gdzie zbiegają się wszystkie kable od poszczególnych IDF, co umożliwia zorganizowane i przemyślane zarządzanie okablowaniem. Zgodnie z normą ANSI/TIA-568, okablowanie pionowe powinno być projektowane z myślą o przyszłym rozwoju infrastruktury, co oznacza, że powinno być elastyczne i skalowalne. Dzięki odpowiedniemu planowaniu możemy uniknąć problemów związanych z ograniczoną przepustowością czy trudnościami w utrzymaniu sieci.

Pytanie 19

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. TCP

B. UDP

C. ARP

D. FTP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 20

W systemie Windows konto użytkownika można założyć za pomocą polecenia

A. net user

B. useradd

C. adduser

D. users

Wybór innych poleceń, takich jak 'adduser' czy 'useradd', jest błędny, ponieważ są to komendy charakterystyczne dla systemów Unix/Linux, a nie Windows. 'adduser' i 'useradd' mają na celu dodawanie użytkowników w środowiskach opartych na Linuxie, gdzie ich składnia oraz opcje różnią się znacznie od tych w systemie Windows. Często dochodzi do zamieszania między tymi systemami operacyjnymi, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Istnieje także błędne przekonanie, że polecenie 'users' jest używane do tworzenia kont, podczas gdy w rzeczywistości służy ono jedynie do wyświetlania aktualnie zalogowanych użytkowników. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia architektury systemów operacyjnych oraz różnic w ich implementacji. Dobre praktyki zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows koncentrują się na używaniu właściwych narzędzi i komend, co zapewnia nie tylko efektywność operacyjną, ale również bezpieczeństwo danych. Aby uniknąć takich pułapek, kluczowe jest zrozumienie podstawowych różnic między systemami operacyjnymi oraz właściwe dobieranie narzędzi do zadań, które chcemy wykonać.

Pytanie 21

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. DVI-D

B. DVI-A

C. D-SUB

D. HDMI

Złącze DVI-A jest rodzajem złącza używanego do przesyłania analogowego sygnału wideo. Rozwiązanie to jest częścią standardu Digital Visual Interface, który obsługuje zarówno sygnały cyfrowe jak i analogowe. DVI-A jest często stosowane do podłączania starszych monitorów CRT oraz niektórych projektorów. Jego kluczowym zastosowaniem jest kompatybilność z urządzeniami, które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Złącze DVI-A jest fizycznie podobne do innych rodzajów DVI, ale różni się układem pinów, co pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych. Pomimo rosnącej popularności sygnałów cyfrowych, DVI-A nadal znajduje zastosowanie w systemach, gdzie wymagane jest połączenie z urządzeniami analogowymi. Dbałość o odpowiedni dobór kabli i złączek jest istotna, aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić optymalną jakość obrazu. W kontekście praktycznych zastosowań, znajomość standardu DVI-A może być kluczowa dla specjalistów zajmujących się modernizacją i konserwacją starszych systemów wizyjnych, w których zastosowanie znajdują rozwiązania analogowe. Standardy takie jak DVI-A są przykładem na ciągłą potrzebę znajomości różnych technologii wideo w dynamicznie zmieniającym się świecie cyfrowym.

Pytanie 22

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Drzewa

D. Szyny

Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN). W tej topologii wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, są podłączone do centralnego urządzenia, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Kluczową zaletą topologii gwiazdy jest jej łatwość w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jeśli jeden z kabli ulegnie uszkodzeniu, wpływa to tylko na jedno urządzenie, a reszta sieci działa bez zakłóceń. Topologia ta zapewnia również skalowalność, umożliwiając łatwe dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na istniejące połączenia. W przypadku switcha, możliwe jest zastosowanie zaawansowanych mechanizmów zarządzania ruchem, takich jak filtry adresów MAC czy VLANy, co zwiększa wydajność i bezpieczeństwo sieci. Topologia gwiazdy jest zgodna z różnymi standardami komunikacyjnymi, takimi jak Ethernet, co czyni ją wszechstronną i kompatybilną z wieloma technologiami sieciowymi. W praktyce, ze względu na jej niezawodność i efektywność, jest to najczęściej wybierana topologia w środowiskach biurowych i komercyjnych, a jej zastosowanie jest szeroko udokumentowane w branżowych standardach i dobrych praktykach.

Pytanie 23

Który z wymienionych składników stanowi element pasywny w sieci?

A. Karta sieciowa

B. Panel krosowy

C. Przełącznik

D. Wzmacniak

Panel krosowy jest elementem pasywnym sieci, ponieważ nie przetwarza ani nie wzmacnia sygnału. Jego główną funkcją jest organizacja i zarządzanie kablami w infrastrukturze sieciowej, co pozwala na łatwe podłączanie i rozdzielanie połączeń między różnymi urządzeniami. Stosując standardy, takie jak T568A czy T568B dla okablowania Ethernet, panel krosowy zapewnia uporządkowaną strukturę, co jest kluczowe dla efektywności i łatwości w diagnozowaniu problemów sieciowych. Przykładem zastosowania panelu krosowego jest biuro, w którym wiele komputerów jest podłączonych do jednego głównego przełącznika. Dzięki panelowi krosowemu możliwe jest szybkie i proste przekierowanie połączeń, co zwiększa elastyczność i ułatwia zarządzanie infrastrukturą sieciową. W praktyce, stosowanie paneli krosowych w nowoczesnych sieciach LAN jest powszechną dobrą praktyką, ponieważ przyczynia się do zwiększenia porządku w okablowaniu oraz ułatwia przyszłe modyfikacje i rozbudowy sieci.

Pytanie 24

Litera S w protokole FTPS odnosi się do zabezpieczania danych przesyłanych poprzez

A. szyfrowanie

B. logowanie

C. autoryzację

D. uwierzytelnianie

Litera S w protokole FTPS oznacza szyfrowanie, co jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo danych przesyłanych przez sieci. Protokół FTPS, będący rozszerzeniem FTP, wprowadza mechanizmy szyfrowania za pomocą SSL/TLS, które chronią dane przed nieautoryzowanym dostępem oraz przechwyceniem w trakcie transmisji. Przykładem zastosowania FTPS może być przesyłanie wrażliwych danych, takich jak dane osobowe czy informacje finansowe, w środowisku, które wymaga zgodności z regulacjami prawnymi, na przykład RODO. Szyfrowanie nie tylko zapewnia poufność danych, ale także ich integralność, co oznacza, że przesyłane informacje nie zostały zmienione w trakcie transmisji. Dobrą praktyką jest stosowanie protokołów szyfrowania, takich jak TLS 1.2 czy TLS 1.3, które oferują wyższy poziom zabezpieczeń i są zalecane przez organizacje takie jak Internet Engineering Task Force (IETF). Wiedza na temat szyfrowania w FTPS i innych protokołach jest istotna dla specjalistów IT, ponieważ umożliwia skuteczne zabezpieczanie komunikacji w sieci.

Pytanie 25

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. defragmentacji dysku

B. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym

C. systematycznych kopii zapasowych danych

D. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu

Systematyczne tworzenie kopii zapasowych danych jest kluczowym elementem strategii ochrony informacji, ponieważ minimalizuje ryzyko utraty danych. Użytkownicy SSD powinni regularnie wykonywać kopie zapasowe swoich danych, aby zabezpieczyć się przed różnymi zagrożeniami, takimi jak awarie sprzętu, ataki ransomware czy przypadkowe usunięcie plików. Z kolei czyszczenie wnętrza jednostki centralnej z kurzu jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej wentylacji i chłodzenia komponentów komputerowych, co wpływa na długowieczność systemu. Zbierający się kurz może blokować wentylatory i prowadzić do przegrzewania się podzespołów, co z kolei może prowadzić do ich uszkodzenia. Również systematyczne sprawdzanie dysku programem antywirusowym jest ważne, aby wykryć i usunąć potencjalne zagrożenia, które mogą zainfekować system. Użytkownicy SSD powinni stosować skanery antywirusowe, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich danych. Błędne jest przekonanie, że defragmentacja ma działanie poprawiające wydajność w przypadku dysków SSD, co wynika z niepełnego zrozumienia różnic między technologią HDD a SSD. W rzeczywistości, ignorowanie tych różnic w podejściu do konserwacji dysków prowadzi do działania, które mogą zaszkodzić urządzeniom pamięci flash, zamiast je wspierać.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby umożliwić zainstalowanie karty graficznej przedstawionej na rysunku?

A. PCIe x1

B. PCI

C. PCIe x16

D. AGP

No więc, PCIe x16 to aktualnie najczęściej używane złącze dla kart graficznych. Daje naprawdę dużą przepustowość, co jest mega ważne, zwłaszcza jak mówimy o grach czy programach do obróbki wideo, gdzie przetwarzamy sporo danych graficznych. Ten standard, czyli Peripheral Component Interconnect Express, jest rozwijany od lat i wersja x16 pozwala na dwukierunkowy transfer z prędkością aż do 32 GB/s w najnowszych wersjach. Długość i liczba pinów w x16 różni się od innych wersji, jak x1 czy x4, co sprawia, że nie da się ich pomylić przy podłączaniu. Fajnie, że PCIe x16 jest kompatybilne wstecznie, bo można wrzucić nowszą kartę do starszego slota, chociaż wtedy stracimy na wydajności. Jak wybierasz płytę główną, to dobrze jest zwrócić uwagę na ilość i rodzaj złącz PCIe, żeby móc w przyszłości coś podłączyć. No i nie zapomnij, że niektóre karty graficzne potrzebują dodatkowego zasilania, więc warto pomyśleć o przewodach zasilających.

Pytanie 27

Aby ustalić fizyczny adres karty sieciowej, w terminalu systemu Microsoft Windows należy wpisać komendę

A. ifconfig -a

B. show mac

C. ipconfig /all

D. get mac

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowe w systemie Windows do uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących konfiguracji sieci, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych oraz adresów fizycznych (MAC) kart sieciowych. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do interfejsu sieciowego, który służy do komunikacji w lokalnej sieci. Użycie 'ipconfig /all' pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie wszystkich tych informacji w jednym miejscu, co jest niezwykle przydatne w diagnozowaniu problemów sieciowych. W praktyce, jeśli na przykład komputer nie łączy się z siecią, administrator może użyć tego polecenia, aby upewnić się, że karta sieciowa ma przypisany adres MAC oraz inne niezbędne informacje. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, które zalecają dokładne monitorowanie ustawień interfejsów sieciowych w celu zapewnienia ich prawidłowego działania oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 28

Na schemacie przedstawiono podstawowe informacje dotyczące ustawień karty sieciowej. Do jakiej klasy należy adres IP przypisany do tej karty?

A. Klasa B

B. Klasa D

C. Klasa C

D. Klasa A

Adres IP 192.168.56.1 należy do klasy C co wynika z jego pierwszego oktetu który mieści się w zakresie od 192 do 223 Adresy klasy C są szeroko stosowane w małych sieciach lokalnych ze względu na możliwość posiadania do 254 hostów w jednej podsieci co jest idealne dla wielu przedsiębiorstw i organizacji o umiarkowanej wielkości Klasa C jest częścią standardowego modelu klasowego IP opracowanego w celu uproszczenia rozdzielania adresów IP Przez wyznaczenie większej liczby adresów sieciowych z mniejszą liczbą hostów Klasa C odpowiada na potrzeby mniejszych sieci co jest korzystne dla firm które nie potrzebują dużego zakresu adresów IP Dodatkowo adresy z puli 192.168.x.x są częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej dla sieci prywatnych co oznacza że nie są routowane w Internecie Zgodność z tym standardem zapewnia stosowanie odpowiednich praktyk zarządzania adresacją IP oraz bezpieczeństwa sieciowego dzięki czemu sieci prywatne mogą być bezpiecznie używane bez ryzyka kolizji z publicznymi adresami IP

Pytanie 29

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. program Team Viewer

B. pulpit zdalny

C. program Ultra VNC

D. program Wireshark

Program Wireshark nie jest narzędziem do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, lecz aplikacją służącą do analizy ruchu sieciowego. Dzięki Wireshark można przechwytywać i analizować pakiety danych, co jest niezwykle ważne w diagnostyce sieci, identyfikacji problemów oraz w przeprowadzaniu audytów bezpieczeństwa. Zastosowanie tego narzędzia pozwala na dokładne monitorowanie komunikacji w sieci, co może być przydatne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, ale nie w zdalnym zarządzaniu komputerami. Narzędzia do zdalnego zarządzania, takie jak TeamViewer, Ultra VNC czy Pulpit zdalny, umożliwiają kontrolowanie i zarządzanie komputerem, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Użycie Wireshark w kontekście zdalnego dostępu do systemów operacyjnych jest błędne, ponieważ nie oferuje on funkcji interakcji z systemem, a jedynie monitorowanie i analizę.

Pytanie 30

Program wirusowy, którego zasadniczym zamiarem jest samoistne rozprzestrzenianie się w sieci komputerowej, to:

A. backdoor

B. keylogger

C. robak

D. trojan

Robaki komputerowe to samodzielne programy, które mają zdolność do rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych, najczęściej bez interakcji użytkownika. Główną charakterystyką robaka jest to, że potrafi kopiować swoje własne instancje i przesyłać je do innych urządzeń, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi w kontekście bezpieczeństwa sieci. W przeciwieństwie do trojanów, które udają legalne oprogramowanie i zależą od użytkowników, aby je uruchomić, robaki działają automatycznie. Przykładem robaka jest Blaster, który zainfekował tysiące komputerów w 2003 roku, wykorzystując lukę w zabezpieczeniach systemu Windows. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii obronnych, takich jak aktualizacje oprogramowania, instalacja zapór ogniowych oraz monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 31

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

A. 10.10.160.0/21

B. 10.10.168.0/21

C. 10.10.168.0/22

D. 10.10.168.0/16

Opcja 10.10.160.0/21 jest zbyt szeroka i obejmuje zakres IP od 10.10.160.0 do 10.10.167.255, co nie obejmuje podanego zakresu adresów IP. Zastosowanie tej maski prowadzi do błędnego wniosku, że cały zakres adresów IP jest pokrywany, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W praktyce taka konfiguracja mogłaby prowadzić do pomijania niektórych segmentów sieci, co obniża efektywność routingu. Z kolei 10.10.168.0/16 jest jeszcze szersza i obejmuje zakres IP od 10.10.0.0 do 10.10.255.255. Choć rzeczywiście obejmuje podane podsieci, to jest zbyt ogólnikowa i prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych oraz zbędnego obciążenia tablic routingu zbytnim poziomem szczegółowości. Ostatecznie 10.10.168.0/22 choć jest bliższa poprawnej odpowiedzi, to mimo wszystko nie obejmuje pełnego zakresu adresów wymaganych przez pytanie, kończąc się na 10.10.171.255 i pomijając 10.10.172.0/23 oraz 10.10.174.0/24. Wybór tej podsieci mógłby zatem prowadzić do braku dostępu do niektórych segmentów sieci. W praktycznym zastosowaniu, wybieranie zbyt wąskich lub zbyt szerokich tras może prowadzić do utraty efektywności oraz problemów z niezawodnością sieci, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania sieci. Każda z niepoprawnych odpowiedzi ilustruje typowe błędy związane z brakiem optymalizacji tras sieciowych co jest kluczowe w kontekście zarządzania dużymi i kompleksowymi strukturami sieciowymi w środowisku korporacyjnym. Profesjonalne zarządzanie siecią wymaga precyzyjnego dostosowania tras do rzeczywistych potrzeb i dostępnych zasobów co w tym przykładzie oznacza wybór trasy, która dokładnie obejmuje wymagane zakresy adresów i nic poza nimi aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji w sieci.

Pytanie 32

Ile urządzeń będzie można zaadresować w każdej podsieci, jeśli sieć 172.16.6.0 zostanie podzielona przy pomocy maski /27 na jak największą liczbę podsieci?

A. 29 hostów

B. 28 hostów

C. 32 hosty

D. 30 hostów

Odpowiedź 30 hostów jest poprawna, ponieważ przy użyciu maski /27 w sieci 172.16.6.0, mamy 5 bitów przeznaczonych na adresowanie hostów (32 - 27 = 5). Liczba dostępnych adresów hostów oblicza się według wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku, 2^5 - 2 = 32 - 2 = 30. Odejmujemy 2, aby uwzględnić adres sieci (172.16.6.0) oraz adres rozgłoszeniowy (172.16.6.31), które nie mogą być przypisane do hostów. Taka konfiguracja jest często stosowana w praktycznych scenariuszach, na przykład w biurach, gdzie sieci LAN wymagają podziału na mniejsze podsieci dla grup pracowników. Wykorzystując maskę /27, administratorzy mogą efektywnie zarządzać adresowaniem IP, co sprzyja lepszej organizacji oraz bezpieczeństwu w sieci, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania siecią.

Pytanie 33

Powszechnie stosowana forma oprogramowania, która funkcjonuje na zasadzie "najpierw wypróbuj, a potem kup", to

A. Shareware

B. Freeware

C. OEM

D. Software

Wybór jakiejkolwiek z pozostałych opcji prowadzi do mylnych wniosków o charakterze dystrybucji oprogramowania. Odpowiedź "Software" jest zbyt ogólna, ponieważ odnosi się do wszelkiego rodzaju programów komputerowych, niezależnie od ich modelu licencjonowania. Nie precyzuje, czy dane oprogramowanie jest dostępne na zasadzie próbnej, czy wymaga zakupu, co wprowadza w błąd. "OEM" (Original Equipment Manufacturer) to model, w którym oprogramowanie jest dostarczane z nowymi urządzeniami, zazwyczaj w niższej cenie, ale nie pozwala na próbne korzystanie przed zakupem. Oprogramowanie OEM jest ograniczone w zakresie przenoszenia licencji na inne urządzenia, co czyni go innym od shareware. Z kolei "Freeware" odnosi się do programów, które są dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń, co nie zgadza się z zasadą „najpierw wypróbuj, a potem kup”. Freeware nie wymaga żadnych opłat, a jego użytkownicy mogą korzystać z pełnej wersji bez konieczności zakupu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to zbytnie uproszczenie pojęcia dystrybucji oprogramowania oraz brak zrozumienia różnic między różnymi modelami licencjonowania. W obliczu różnorodności opcji, kluczowe jest zrozumienie, że każdy model ma swoje specyfikacje i zastosowania, co wpływa na wybór odpowiedniego oprogramowania w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 34

W oznaczeniu procesora INTEL CORE i7-4790 liczba 4 wskazuje na

A. generację procesora

B. specyficzną linię produkcji podzespołu

C. wskaźnik wydajności Intela

D. liczbę rdzeni procesora

Odpowiedzi, które sugerują, że cyfra 4 odnosi się do liczby rdzeni procesora, wskaźnika wydajności Intela lub specyficznej linii produkcji podzespołu, są błędne i opierają się na nieporozumieniach dotyczących oznaczeń procesorów. Liczba rdzeni procesora nie jest bezpośrednio wskazywana w oznaczeniu i7-4790, gdyż ten procesor ma cztery rdzenie, ale to nie jest informacja zawarta w samej nazwie. Takie podejście prowadzi do nieporozumienia, ponieważ wiele osób może mylić liczby w oznaczeniach z fizycznymi specyfikacjami sprzętowymi, co jest uproszczeniem złożonego systemu klasyfikacji procesorów. Wskaźnik wydajności Intela, choć istotny, jest skomplikowanym zagadnieniem, które nie jest bezpośrednio reprezentowane w nazwie modelu procesora, a zamiast tego wymaga analizy benchmarków i testów wydajnościowych. Co więcej, procesory nie są klasyfikowane według specyficznych linii produkcji w takim sensie, że każdy model pochodzi z tej samej linii, co może prowadzić do mylnych wniosków. Właściwe zrozumienie oznaczeń procesorów jest niezbędne dla efektywnego wyboru sprzętu, a jakiekolwiek uproszczenia mogą prowadzić do nieodpowiednich decyzji zakupowych i niewłaściwego doboru komponentów, co w konsekwencji wpływa na wydajność całego systemu komputerowego.

Pytanie 35

Adres komórki pamięci został podany w kodzie binarnym 1110001110010100. Jak zapisuje się ten adres w systemie szesnastkowym?

A. E394

B. 493

C. 7E+092

D. D281

Adres binarny 1110001110010100 można przekształcić na system szesnastkowy, grupując bity w zestawy po cztery, począwszy od prawej strony. W tym przypadku, zapisując adres w grupach otrzymujemy: 1110 0011 1001 0100. Każda z tych grup odpowiada jednemu cyfrom w systemie szesnastkowym: 1110 to E, 0011 to 3, 1001 to 9, a 0100 to 4. Dlatego adres w systemie szesnastkowym to E394. Użycie systemów liczbowych, w tym konwersji między binarnym i szesnastkowym, jest kluczowe w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie adresy pamięci są często przedstawiane właśnie w tych formatach. Dobra praktyka w programowaniu polega na znajomości konwersji systemów liczbowych, co ułatwia zrozumienie działania pamięci i procesorów. Wiele języków programowania, takich jak C czy Python, udostępnia funkcje do konwersji między tymi systemami, co jest niezwykle użyteczne w codziennym programowaniu.

Pytanie 36

Na ilustracji przedstawiona jest karta

A. sieciowa Token Ring

B. kontrolera SCSI

C. sieciowa Fibre Channel

D. kontrolera RAID

Token Ring to starsza technologia sieciowa, która działała w oparciu o metodę przesyłania danych za pomocą tokena. Była popularna w latach 80. i 90. XX wieku, jednak w dużej mierze została wyparta przez standard Ethernet, który oferuje prostszą implementację i wyższą prędkość przesyłu danych. Token Ring stosował topologię pierścieniową, co oznaczało, że każda stacja musiała przechodzić przez inne, co mogło prowadzić do problemów z niezawodnością i skalowalnością w większych sieciach. Kontrolery SCSI natomiast są używane do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak dyski twarde i taśmy, do komputerów. Standard SCSI jest szeroko stosowany w serwerach i stacjach roboczych, ale nie jest to technologia sieciowa. Kontrolery te pozwalają na zarządzanie i przesył danych w systemach pamięci masowej, lecz ich funkcja jest bardziej związana z lokalnym przechowywaniem danych niż z przesyłaniem ich w sieci. Z kolei kontrolery RAID są używane do zarządzania grupami dysków twardych w celu zwiększenia wydajności i zapewnienia redundancji danych. RAID (Redundant Array of Independent Disks) jest techniką, która łączy wiele dysków w jedną jednostkę logiczną, co pozwala na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych oraz ochronę przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Podobnie jak SCSI, RAID koncentruje się na przechowywaniu danych, a nie na ich przesyłaniu w sieci. Dlatego obie technologie, SCSI i RAID, nie są właściwie związane z funkcjami sieciowymi, co czyni odpowiedź dotyczącą sieciowej karty Fibre Channel jako najbardziej odpowiednią w kontekście przesyłu danych w sieci wysokiej wydajności.

Pytanie 37

Jak określa się niechciane oprogramowanie komputerowe, które zwykle instaluje się bez wiedzy użytkownika?

A. Shareware

B. Malware

C. Slackware

D. Freeware

Wybór odpowiedzi "Slackware" jest mylący, ponieważ jest to dystrybucja systemu operacyjnego Linux, a nie rodzaj oprogramowania szkodliwego. Slackware jest jednym z najstarszych i najbardziej stabilnych systemów operacyjnych opartych na Linuksie, używanym przez entuzjastów oraz profesjonalistów do różnych zastosowań, w tym serwerów, stacji roboczych oraz w edukacji. Kolejną odpowiedzią, która nie jest związana z tematem, jest "Freeware", co odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne bezpłatnie, jednak niekoniecznie oznacza, że jest ono wolne od szkodliwego działania. Freeware może być bezpieczne, chociaż niektóre programy mogą zawierać niechciane dodatki. Z kolei "Shareware" to model dystrybucji, w którym użytkownicy mogą przetestować oprogramowanie przed jego zakupem. Oprogramowanie tego typu może sprawiać wrażenie darmowego, lecz zazwyczaj ma ograniczenia czasowe lub funkcjonalne. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie rodzaju oprogramowania z jego modelami licencyjnymi lub dystrybucyjnymi, co prowadzi do nieporozumień w zakresie bezpieczeństwa komputerowego. Wiedza o różnicy między tymi terminami jest niezbędna, aby skutecznie chronić się przed zagrożeniami związanymi z malwarem.

Pytanie 38

Komenda dsadd pozwala na

A. przenoszenie obiektów w ramach jednej domeny

B. modyfikację właściwości obiektów w katalogu

C. dodawanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory

D. usuwanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory

Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w kontekście zarządzania usługą Active Directory, które umożliwia dodawanie różnych typów obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty i jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy IT często używają dsadd do szybkiego i efektywnego wprowadzania nowych użytkowników do systemu, co jest niezbędne w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie tożsamościami jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i organizacji. Przykładowo, przy dodawaniu nowego pracownika do systemu, administrator może skorzystać z polecenia dsadd w skrypcie, co pozwala na automatyzację procesu i zminimalizowanie błędów ludzkich. Warto również zaznaczyć, że stosowanie dsadd zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak tworzenie odpowiednich grup zabezpieczeń czy przypisywanie ról, wspiera politykę bezpieczeństwa organizacji. Dzięki temu możliwość centralnego zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory staje się bardziej zorganizowana i bezpieczna, co jest zgodne z normami branżowymi w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 39

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 3

B. 9

C. 5

D. 7

Zrozumienie modelu ISO/OSI jest fundamentalne dla efektywnej komunikacji w sieciach komputerowych. Istnieje błędne przekonanie, że model ten składa się z mniejszej liczby warstw, co prowadzi do zubożenia wiedzy na temat złożoności i struktury komunikacji sieciowej. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3 lub 5 warstw nie tylko ignorują pełen zakres modelu, ale także wprowadzają w błąd co do roli, jaką pełnią poszczególne warstwy. Warstwy te są projektowane tak, aby aplikacje mogły komunikować się ze sobą niezależnie od technologii, co pozwala na elastyczne dostosowanie systemów do zmieniających się potrzeb. Ponadto, uproszczenia te prowadzą do niedoszacowania znaczenia warstw pośrednich, które zarządzają takimi procesami jak routing czy sesję komunikacyjną. Koncentracja na zbyt małej liczbie warstw może prowadzić do błędnych diagnoz problemów w sieciach, ponieważ technicy mogą nie rozumieć, jakie funkcje są przypisane każdej warstwie. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie poznać wszystkie aspekty modelu OSI, co ułatwia projektowanie, implementację oraz zarządzanie systemami sieciowymi i ich protokołami.

Pytanie 40

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

B. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

C. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

D. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

Karta przedstawiona na obrazku to karta telewizyjna, która umożliwia rejestrację przetwarzanie oraz odtwarzanie sygnału telewizyjnego. Takie karty są używane do odbierania sygnału telewizyjnego na komputerze pozwalając na oglądanie telewizji bez potrzeby posiadania oddzielnego odbiornika. Karta tego typu zazwyczaj obsługuje różne standardy sygnału telewizyjnego takie jak NTSC PAL i SECAM co czyni ją uniwersalnym narzędziem do odbioru telewizji z różnych regionów świata. Ponadto karty te mogą mieć wbudowane funkcje nagrywania co pozwala na zapisywanie programów telewizyjnych na dysku twardym do późniejszego odtwarzania. Dzięki temu użytkownik może łatwo zarządzać nagranymi materiałami korzystając z oprogramowania do edycji i archiwizacji. Karty telewizyjne często współpracują z aplikacjami które umożliwiają zaawansowane funkcje takie jak zmiana kanałów planowanie nagrań czy dodawanie efektów specjalnych podczas odtwarzania. Montaż takiej karty w komputerze zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na bardziej wszechstronne wykorzystanie urządzenia w kontekście multimediów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej