Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
  • Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 13:38
  • Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 14:07

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie urządzenia służą do układania paletowych jednostek ładunkowych na regałach w magazynach?

A. transportery grawitacyjne
B. windy towarowe
C. wózki jezdne
D. ciągniki
Wózki jezdne, znane również jako wózki paletowe, są kluczowymi urządzeniami wykorzystywanymi w logistyce i magazynowaniu do transportowania oraz umieszczania paletowych jednostek ładunkowych na regałach. Ich konstrukcja opiera się na mechanizmie, który umożliwia łatwe podnoszenie i przesuwanie ciężkich ładunków. Wózki jezdne występują w różnych rodzajach, w tym ręcznych i elektrycznych, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych potrzeb operacyjnych. Na przykład, wózki elektryczne są szczególnie przydatne w dużych magazynach, gdzie konieczne jest przemieszczanie się z dużymi ładunkami na długich dystansach. Zgodnie z normami branżowymi, wózki te powinny być regularnie serwisowane, aby zapewnić ich efektywność i bezpieczeństwo użytkowania. Dobre praktyki wskazują na konieczność przeszkolenia operatorów w zakresie prawidłowego użytkowania wózków, co minimalizuje ryzyko wypadków i uszkodzeń towarów. W praktyce, wózki jezdne są nieocenione w zwiększaniu efektywności procesów magazynowych oraz w optymalizacji przestrzeni składowej.
Pytanie 2

Metoda FIFO odnosi się do zasady wydawania towarów z magazynu, która opiera się na

A. wartości ewidencyjnej
B. częstotliwości wydań
C. dacie ważności
D. kolejności przyjęcia
Metoda FIFO (First In, First Out) opiera się na zasadzie, że pierwsze przyjęte towary są pierwszymi, które opuszczają magazyn. Oznacza to, że produkty, które zostały przyjęte jako pierwsze, są wydawane jako pierwsze, co ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu zapasami, szczególnie gdy chodzi o produkty o krótkim terminie ważności, takie jak żywność czy leki. Przykładem zastosowania metody FIFO może być supermarket, gdzie starsze partie produktów są umieszczane na półkach w przód, aby klienci najpierw sięgnęli po nie. Z perspektywy finansowej, FIFO pomaga w utrzymaniu aktualnych wartości zapasów w księgach rachunkowych, ponieważ najstarsze koszty są przypisywane do sprzedanych towarów, co może prowadzić do korzystniejszego obrazu zysku w porównaniu do metod takich jak LIFO (Last In, First Out). Warto również zauważyć, że zgodność z praktykami FIFO wspiera standardy zarządzania jakością, co jest istotne w kontekście audytów i certyfikacji. Poprawne zastosowanie metody FIFO zminimalizuje straty związane z przeterminowaniem towarów i pozwoli na efektywne zarządzanie obiegiem zapasów.
Pytanie 3

Dobro naturalne, które ma być poddane obróbce, określamy mianem

A. produktu
B. surowca
C. towaru
D. materiału
Odpowiedź 'surowcem' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do dóbr materialnych w stanie naturalnym, które są wykorzystywane jako podstawowy składnik do produkcji innych produktów. Surowce, takie jak drewno, ruda metalu, czy ropy naftowej, są niezbędne w procesach przemysłowych i stanowią fundament gospodarki. W przemyśle drzewnym drewno jest surowcem, który przetwarzany jest na meble, papier czy budynki. W kontekście standardów branżowych, klasyfikacja materiałów na surowce, produkty i towary jest kluczowa dla zarządzania łańcuchem dostaw oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Dobrą praktyką jest stosowanie systemów zarządzania, które monitorują i efektywnie wykorzystują surowce, aby zminimalizować odpady i zwiększyć wydajność. Rozumienie różnicy między surowcem a produktem jest kluczowe dla inżynierów materiałowych oraz menedżerów produkcji, którzy muszą w odpowiedni sposób planować i zarządzać procesami produkcyjnymi.
Pytanie 4

Który z podanych kodów jest wykorzystywany do identyfikacji logistycznej jednostki wysyłkowej?

A. ITF-14
B. GS1-128
C. EAN-8
D. UPS-11
Wybór EAN-8 jako kodu do oznaczania logistycznych jednostek wysyłkowych jest nietrafiony, ponieważ EAN-8 jest przeznaczony głównie do oznaczania małych produktów. Jego długość wynosząca zaledwie osiem cyfr ogranicza ilość informacji, które można zakodować, co czyni go nieodpowiednim dla bardziej złożonych jednostek logistycznych. EAN-8 nie oferuje również możliwości zakodowania dodatkowych danych, takich jak numery partii czy daty ważności, które są kluczowe w logistyce. UPS-11, z kolei, jest specyficznym kodem stosowanym głównie przez firmę UPS do oznaczania przesyłek i nie jest standardem branżowym uznawanym dla jednostek logistycznych. Zastosowanie UPS-11 w kontekście zarządzania logistyką jest mylnym podejściem, ponieważ nie obejmuje on uniwersalnych standardów identyfikacji, które są kluczowe w globalnym łańcuchu dostaw. ITF-14, chociaż jest bardziej odpowiedni do oznaczania jednostek zbiorczych niż EAN-8, jest przeznaczony do stosowania w przypadku jednostek transportowych i nie oferuje takiej wszechstronności jak GS1-128. W praktyce, wybór odpowiedniego kodu dla jednostki wysyłkowej jest kluczowy, gdyż wpływa na identyfikowalność, efektywność operacji oraz minimalizację błędów w łańcuchu dostaw. Niewłaściwy dobór kodów może prowadzić do problemów z identyfikacją towarów oraz obsługą logistyczną.
Pytanie 5

Aby polepszyć efektywność wymiany informacji z niemieckim klientem, firma postanowiła wdrożyć system bezpośredniego przesyłania dokumentów handlowych. Taki typ komunikacji z partnerem nazywany jest skrótem

A. LPR
B. EDI
C. MRP
D. PPM
Odpowiedź EDI (Electronic Data Interchange) jest poprawna, ponieważ odnosi się do zautomatyzowanego systemu wymiany dokumentów handlowych pomiędzy przedsiębiorstwami. EDI umożliwia przesyłanie dokumentów, takich jak zamówienia, faktury czy potwierdzenia dostaw, w formie elektronicznej, co znacząco przyspiesza procesy biznesowe oraz redukuje błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych. Przykładem zastosowania EDI jest sytuacja, gdy firma zamawia towary u dostawcy; zamiast przesyłać zamówienie pocztą lub faksować je, przedsiębiorstwo wysyła je bezpośrednio przez sieć EDI, co pozwala na natychmiastowe przetwarzanie. Praktyki EDI są zgodne z normami branżowymi, takimi jak standardy UN/EDIFACT czy ANSI X12, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami informatycznymi. Wdrożenie EDI przynosi korzyści w postaci oszczędności czasu, zmniejszenia kosztów oraz poprawy jakości danych, co czyni go istotnym elementem nowoczesnej logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 6

Na podstawie zamieszczonego cennika oblicz koszt przewozu 20 ton ładunku na odległość 200 km.

Cennik
ładunek do 3,5 t: 0,20 zł/tkm
ładunek do 6,5 t: 0,22 zł/tkm
ładunek do 12,0 t: 0,25 zł/tkm
ładunek do 15,0 t: 0,27 zł/tkm
ładunek do 24,0 t: 0,30 zł/tkm

A. 60,00 zł
B. 1 200,00 zł
C. 50,00 zł
D. 1 080,00 zł
Odpowiedź 1 200,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenie kosztu przewozu opiera się na określonej stawce za tonokilometr (tkm). W tym przypadku stawka wynosi 0,30 zł za tkm dla ładunku o wadze 20 ton na odległość 200 km. Aby obliczyć całkowity koszt, należy wykonać następujące działania: mnożymy stawkę (0,30 zł/tkm) przez wagę ładunku (20 ton) oraz przez odległość (200 km). Wynik to 0,30 zł * 20 ton * 200 km = 1 200,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne ustalanie kosztów jest niezbędne do efektywnego zarządzania budżetem oraz optymalizowania wydatków. W praktyce, umiejętność obliczania kosztów transportu przy użyciu rzeczywistych stawek jest nie tylko przydatna dla spedytorów, ale również dla menedżerów w logistyce, którzy muszą podejmować decyzje o wyborze odpowiednich dostawców na podstawie transparentnych i precyzyjnych kosztów.
Pytanie 7

Rysunek przedstawia

Ilustracja do pytania
A. przenośnik.
B. suwnicę.
C. dźwignicę.
D. podnośnik.
Wybór odpowiedzi "dźwignica", "suwnica" lub "podnośnik" może wynikać z mylnego zrozumienia funkcji tych urządzeń w kontekście ich zastosowania. Dźwignica jest urządzeniem mechanicznym, które wykorzystuje zasadę dźwigni do podnoszenia ładunków, jednak nie służy do transportu materiałów na dużą odległość. Suwnica to z kolei maszyna, która porusza się w poziomie i pionie, przeważnie używana w halach przemysłowych do przenoszenia ciężkich przedmiotów w określone miejsca, a nie do ich ciągłego transportu. Odpowiedź "podnośnik" również odnosi się do urządzeń, które są przeznaczone głównie do podnoszenia przedmiotów na wyższą wysokość, a nie do ich przemieszczania. Pojęcia te często są mylone, ponieważ wszystkie odnoszą się do transportu ładunków, ale różnią się zasadniczo funkcją. Typowym błędem jest utożsamianie urządzeń transportowych z podnoszącymi, co prowadzi do nieprawidłowych odpowiedzi. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami maszyn jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami logistycznymi oraz ich optymalizacji w przemyśle.
Pytanie 8

Zadaniem funkcji potransakcyjnej w dystrybucji jest

A. zarządzanie zapasami
B. nawiązywanie relacji handlowych
C. obsługa zamówień
D. realizacja obowiązków z tytułu rękojmi i gwarancji
Realizacja obowiązków z tytułu rękojmi i gwarancji jest kluczowym elementem funkcji potransakcyjnej dystrybucji, ponieważ zapewnia konsumentom wsparcie i ochronę po dokonaniu zakupu. Gwarancja i rękojmia to zobowiązania, które sprzedawca lub producent przyjmuje na siebie, aby zapewnić, że produkt działa zgodnie z oczekiwaniami klientów. Dzięki tym funkcjom konsumenci czują się pewniej, co wpływa na ich zaufanie do marki oraz decyzje zakupowe. W praktyce, obsługa roszczeń z tytułu rękojmi i gwarancji wymaga ścisłej współpracy między działami sprzedaży, obsługi klienta oraz logistyki, aby sprawnie realizować proces zwrotu lub wymiany produktów. Warto zaznaczyć, że efektywne zarządzanie tymi obowiązkami może również poprawić wizerunek firmy na rynku, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zwiększenia lojalności klientów oraz pozycji konkurencyjnej firmy. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie satysfakcji klienta jako kluczowego elementu procesów zarządzania jakością, a realizacja obowiązków z tytułu gwarancji jest integralną częścią tego procesu.
Pytanie 9

Jaką jednostką organizacyjną zajmującą się normalizacją jest w Polsce?

A. Europejski Komitet Normalizacyjny.
B. Polski Komitet Normalizacyjny.
C. Polski Komitet Miar i Wag.
D. Międzynarodowy Komitet Norm.
Polski Komitet Normalizacyjny (PKN) jest kluczową jednostką organizacyjną w zakresie normalizacji w Polsce. Jego głównym zadaniem jest opracowywanie, wprowadzanie i koordynowanie standardów technicznych w różnych dziedzinach, co ma za zadanie zapewnienie jakości, bezpieczeństwa oraz interoperacyjności produktów i usług. PKN działa na rzecz promocji norm w przemyśle oraz ich implementacji w praktyce, co jest istotne dla podnoszenia konkurencyjności polskich firm na rynkach międzynarodowych. Przykładowo, przy wprowadzaniu nowego produktu na rynek, producent musi często dostosować się do odpowiednich norm, co gwarantuje, że wyroby spełniają określone wymagania jakościowe. PKN jest także członkiem Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN), co umożliwia harmonizację norm na poziomie globalnym i europejskim. Dzięki tej współpracy, polskie normy są zgodne z międzynarodowymi standardami, co ułatwia przedsiębiorstwom ekspansję na rynki zagraniczne.
Pytanie 10

Jaką metodę wykorzystuje się do klasyfikacji zapasów materiałów według ich udziału w łącznej wartości zużycia?

A. SWOT
B. LIFO
C. XYZ
D. ABC
Metoda ABC to jedna z najpopularniejszych i najskuteczniejszych technik klasyfikacji zapasów materiałów, stosowana w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Polega ona na podziale zapasów na trzy kategorie, gdzie kategoria A obejmuje materiały o najwyższym udziale w wartości zużycia, kategoria B to materiały o średnim udziale, a kategoria C to materiały o najniższym udziale. Taki podział pozwala na skoncentrowanie zasobów oraz uwagi menedżerów na materiałach, które mają największy wpływ na całkowity koszt i rentowność przedsiębiorstwa. Na przykład, w firmie zajmującej się produkcją, komponenty o wartości A mogą stanowić jedynie 20% wszystkich materiałów, ale generują 80% wartości zużycia. Dzięki tej metodzie, przedsiębiorstwa mogą efektywniej zarządzać swoimi zapasami, minimalizując koszty przechowywania oraz ryzyko związane z przestarzałym asortymentem. Stosowanie metody ABC jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zapasami, które zalecają optymalizację procesów zaopatrzenia oraz monitorowanie efektywności operacyjnej.
Pytanie 11

Planowanie dostaw materiałów dla procesu produkcji wymaga opracowania strategii

A. obciążenia infrastruktury magazynowej
B. zużycia zasobów transportowych
C. zużycia materiałów i narzędzi
D. obciążenia kanałów sprzedażowych
Wybór odpowiedzi dotyczących obciążenia kanałów sprzedaży, zużycia zasobów transportowych oraz obciążenia infrastruktury magazynowej, choć związany z procesami logistycznymi, nie odnosi się bezpośrednio do kluczowego aspektu planowania zaopatrzenia materiałowego w produkcji. Planowanie obciążenia kanałów sprzedaży dotyczy zarządzania popytem oraz strategii sprzedażowych, co jest istotne, ale nie stanowi fundamentalnego elementu planowania zaopatrzenia. Natomiast zużycie zasobów transportowych koncentruje się na efektywności przewozów, co również jest ważne, lecz bardziej skupia się na logistyce dostaw niż na materiałach używanych w samej produkcji. W kontekście obciążenia infrastruktury magazynowej, zbyt duża ilość materiałów może prowadzić do nadmiaru zapasów, co zwiększa koszty przechowywania i ryzyko przestarzałości zapasów. Przy planowaniu zaopatrzenia materiałowego kluczowe jest zrozumienie, iż celem jest zapewnienie odpowiednich ilości i jakości materiałów w odpowiednim czasie, co bezpośrednio wpływa na płynność procesu produkcji. Ignorowanie znaczenia planowania zużycia materiałów i narzędzi prowadzi do typowych błędów, takich jak niedoszacowanie potrzeb, co może skutkować przestojami produkcyjnymi oraz obniżeniem efektywności operacyjnej.
Pytanie 12

Zapas strategiczny w firmie produkcyjnej odnosi się do towarów

A. z jeszcze nieosiągniętych dostaw
B. przeznaczonych do realizacji dla konkretnego odbiorcy
C. o kluczowym znaczeniu dla kontynuacji procesu produkcyjnego
D. niepotrzebnych do produkcji
Zapas strategiczny w przedsiębiorstwie produkcyjnym odnosi się do towarów o podstawowym znaczeniu dla kontynuacji procesu produkcji, ponieważ zapewniają one ciągłość działalności operacyjnej. Zapas ten jest kluczowy w sytuacjach, gdy występują zakłócenia w łańcuchu dostaw lub nieprzewidziane okoliczności, które mogą wpłynąć na proces produkcji. Przykładem mogą być surowce, takie jak stal dla przemysłu motoryzacyjnego lub elektronika dla producentów sprzętu komputerowego. Utrzymanie odpowiedniego poziomu zapasu strategicznego pozwala firmom reagować na zmieniające się warunki rynkowe oraz zapewnia elastyczność w produkcji. W praktyce, firmy często stosują metody takie jak Just in Case, które polegają na utrzymywaniu dodatkowych zapasów, aby były w stanie sprostać nagłym wzrostom popytu lub problemom z dostawami. Dobre praktyki wskazują, że analiza ryzyka oraz prognozowanie popytu powinny być integralną częścią strategii zarządzania zapasami, aby zminimalizować koszty i optymalizować wykorzystanie zasobów.
Pytanie 13

Na początku kwartału w magazynie zgromadzono 45 t cementu, a na koniec tego samego kwartału było 50 t. W ciągu tego kwartału łączna ilość dostarczonego cementu wyniosła 735 t. Jak dużo cementu sprzedano w tym okresie?

A. 730 000 kg
B. 830 t
C. 73 000 kg
D. 740 t
Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada rzeczywistej analizie, może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu zapasami. Na przykład, wybór odpowiedzi 740 t może wynikać z błędnego założenia, że wszystkie dostawy były sprzedane, co w rzeczywistości jest nieprawidłowe. Podobnie, odpowiedzi 830 t i 73 000 kg sugerują brak zrozumienia wpływu poszczególnych elementów na całkowity bilans. W przypadku 830 t można pomyśleć, że ignoruje się stan końcowy magazynu, co prowadzi do zawyżenia wartości sprzedaży. Z kolei 73 000 kg to tylko konwersja jednostek, która nie odzwierciedla rzeczywistego procesu sprzedaży. Warto zauważyć, że do prawidłowego oszacowania sprzedaży należy uwzględnić zarówno stan początkowy, jak i końcowy oraz dostawy. Typowe błędy myślowe polegają na pomijaniu kluczowych danych lub na ich niewłaściwej interpretacji. Oto dlaczego tak ważne jest stosowanie metody bilansu, która uwzględnia wszystkie elementy wpływające na zapasy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze logistyki i zarządzania operacjami.
Pytanie 14

Jeśli tygodniowy przeciętny stan magazynowy wynosi 600 sztuk, a przeciętny popyt to 1 200 sztuk, to jaki jest wskaźnik rotacji zapasu?

A. 2,0
B. 0,5
C. 1,0
D. 1,5
Wskaźnik rotacji zapasu jest istotnym narzędziem w zarządzaniu gospodarką magazynową, jednak wiele osób ma trudności z jego właściwym obliczeniem i interpretacją. W przypadku proponowanych odpowiedzi można zauważyć, że odpowiedzi 1, 2 oraz 4 są wynikiem błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących podstawowych zasad rotacji zapasu. Na przykład, wybierając odpowiedź 1,5, można sądzić, że zapas rotuje częściej niż w rzeczywistości, co mogłoby wynikać z pomylenia jednostek bądź z nieprawidłowego zrozumienia wzoru. Z kolei odpowiedź 1,0 sugeruje, że zapas rotuje tylko raz na tydzień, co nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji, z uwagi na znacznie wyższy popyt niż zapas. Wybór odpowiedzi 0,5 również jest mylny, ponieważ wskazuje na to, że zapas jest wyprzedawany w tempie wolniejszym niż jego dostępność, co sugerowałoby problemy ze sprzedażą lub nadmierne zapasy. Typowym błędem myślowym jest nieprawidłowe założenie, że niski wskaźnik rotacji może być korzystny, co w rzeczywistości może świadczyć o problemach, takich jak nadmiar zapasów, co prowadzi do dodatkowych kosztów przechowywania oraz ryzyka przestarzałości. Właściwa analiza wskaźników rotacji zapasów pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zarządzania zapasami oraz optymalizacji procesów operacyjnych.
Pytanie 15

Który znak umieszczony na opakowaniu informuje, że jest ono biodegradowalne?

Ilustracja do pytania
A. Znak 1.
B. Znak 2.
C. Znak 4.
D. Znak 3.
Znak 4, czyli symbol "Tidyman" z liściem, jest uznawany za międzynarodowy znak wskazujący na biodegradowalność opakowań. Oznacza on, że produkt może być rozkładany przez mikroorganizmy, co przyczynia się do zmniejszenia odpadów i ochrony środowiska. W praktyce, wybierając produkty z tym symbolem, wspieramy ideę zrównoważonego rozwoju oraz minimalizujemy negatywny wpływ na naturę. Warto zauważyć, że znaki te są stosowane w wielu krajach na całym świecie, co ułatwia konsumentom podejmowanie świadomych decyzji zakupowych. Oznaczenie biodegradowalności jest również zgodne z rosnącymi wymaganiami regulacyjnymi w zakresie ochrony środowiska, co czyni je istotnym elementem strategii CSR (Corporate Social Responsibility) wielu firm. Przykładem mogą być producentów, którzy wprowadzają opakowania biodegradowalne, aby zmniejszyć swój ślad ekologiczny, co jest pozytywnie odbierane przez konsumentów. Dbanie o środowisko poprzez wybór biodegradowalnych produktów staje się coraz bardziej popularne, co motywuje przedsiębiorstwa do wprowadzania innowacji w zakresie zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 16

Częścią wewnętrznego łańcucha dostaw jest

A. dział zaopatrzenia
B. rynek klientów
C. pośrednicy w dystrybucji
D. rynek dostawców
Pojęcia związane z rynkiem odbiorców, rynkiem dostawców oraz pośrednikami dystrybucji są często mylone z koncepcją wewnętrznego łańcucha dostaw. Rynek odbiorców odnosi się do segmentu, w którym przedsiębiorstwo sprzedaje swoje produkty, a więc zewnętrznej strony łańcucha dostaw, która nie jest bezpośrednio zaangażowana w proces wytwarzania. Z kolei rynek dostawców, mimo że jest kluczowy dla zewnętrznego aspektu łańcucha, nie jest częścią wewnętrznych działań firmy. W kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, pośrednicy dystrybucji pełnią rolę pomiędzy producentami a klientami, co również wykracza poza wewnętrzne operacje przedsiębiorstwa. Te nieprawidłowe podejścia do definicji wewnętrznego łańcucha dostaw mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat zarządzania procesami produkcyjnymi. Właściwe zrozumienie roli działu zaopatrzenia w kontekście wewnętrznego łańcucha dostaw, w porównaniu do zewnętrznych rynków i pośredników, jest kluczowe dla skutecznego planowania i optymalizacji procesów. Stosowanie zintegrowanych podejść do zarządzania, takich jak metodologia Lean czy Six Sigma, może pomóc w precyzyjnym określeniu ról w łańcuchu dostaw oraz eliminacji nieefektywności, co jest niezbędne dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Podmioty ekonomiczne, które mają na celu zunifikowanie różnych usług logistycznych w jednym miejscu, przejmując część działań realizowanych przez macierzyste jednostki przedsiębiorstw - klientów, to

A. zakłady produkcyjne
B. supermarkety
C. centra logistyczne
D. magazyny branżowe
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do centrów logistycznych, prowadzi do nieporozumienia na temat funkcji, jakie pełnią poszczególne podmioty w łańcuchu dostaw. Supermarkety, choć mogą oferować usługi logistyczne, głównie koncentrują się na sprzedaży detalicznej, a ich działalność nie obejmuje integracji wielu usług logistycznych dla innych przedsiębiorstw. Zakłady produkcyjne są odpowiedzialne za wytwarzanie towarów, ale nie zajmują się kompleksowym zarządzaniem logistyką, co jest kluczowe w kontekście integracji usług. Magazyny branżowe również nie spełniają roli centrów logistycznych, ponieważ ich działalność ogranicza się do przechowywania towarów z pominięciem szerszego zakresu usług, takich jak transport czy zarządzanie łańcuchem dostaw. Często błędne jest również myślenie o logistyce wyłącznie w kategoriach magazynowania i transportu, podczas gdy centra logistyczne łączą różne aspekty zarządzania łańcuchem dostaw, co zapewnia lepszą synchronizację i elastyczność w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby rynku. Efektywna logistyka wymaga zrozumienia dynamiki operacyjnej oraz umiejętności integrowania różnych procesów, co czyni centra logistyczne niezbędnym ogniwem w organizacji kompleksowej obsługi logistycznej.
Pytanie 19

Przedstawiony znak dotyczy nakazu stosowania ochrony

Ilustracja do pytania
A. twarzy i oczu.
B. twarzy.
C. głowy i twarzy.
D. głowy.
Poprawna odpowiedź dotycząca nakazu stosowania ochrony głowy i twarzy jest zgodna z przedstawionym znakiem, który wyraźnie wskazuje na konieczność używania zarówno kasku, jak i osłony twarzy. W kontekście bezpieczeństwa pracy, stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej (ŚOO) jest kluczowe w miejscach, gdzie istnieje ryzyko urazów. Zgodnie z normą PN-EN 397, kaski ochronne powinny być stosowane wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko upadku przedmiotów, a osłony twarzy są niezbędne w przypadku prac związanych z cięciem, spawaniem czy obróbką metali. Przykładem mogą być zakłady przemysłowe, gdzie pracownicy narażeni są na działanie odprysków metalowych lub substancji chemicznych. Stosowanie takich zabezpieczeń nie tylko chroni przed urazami, ale również zwiększa efektywność pracy, ponieważ pracownicy czują się bezpieczniej i mogą skupić się na wykonywanych zadaniach.
Pytanie 20

Dokument wystawiany przez zleceniodawcę, który stanowi szczegółowe uzupełnienie zlecenia spedycyjnego, zawierający takie informacje jak: środek transportu, data, godzina oraz miejsce załadunku, miejsce rozładunku, ilość, typ i wymiary towaru, rodzaj opakowania, dane dotyczące odprawy celnej oraz żądana trasa przewozu, to?

A. instrukcja wysyłkowa
B. list rekomendacyjny Routing Order
C. oświadczenie spedytora
D. dowód dostawy Proof of Delivery
Instrukcja wysyłkowa jest kluczowym dokumentem w procesie spedycji, który zawiera szczegółowe informacje dotyczące transportu towarów. Jest wystawiana przez zleceniodawcę i stanowi uzupełnienie zlecenia spedycyjnego. W jej treści znajdują się m.in. dane o środku transportu, daty oraz godziny załadunku i rozładunku, a także szczegółowe informacje dotyczące towaru, takie jak jego ilość, rodzaj, wymiary oraz sposób pakowania. Dzięki temu spedytor ma pełen obraz przesyłki, co pozwala na optymalne zaplanowanie trasy transportowej i spełnienie wymogów odprawy celnej. Praktycznym zastosowaniem instrukcji wysyłkowej jest zapewnienie, że wszystkie strony zaangażowane w proces transportu mają dostęp do tych samych informacji, co minimalizuje ryzyko błędów i opóźnień. W branży spedycyjnej stosowanie instrukcji wysyłkowej jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Incoterms, które regulują odpowiedzialności i obowiązki stron w transakcjach handlowych. Właściwe wypełnienie instrukcji wysyłkowej jest nie tylko praktyką branżową, ale także kluczowym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 21

Tabela zawiera wyniki z przeprowadzonej przez przedsiębiorstwo analizy rynku dostawców. Oceny przedsiębiorstw dokonano według przyjętych kryteriów. Ustal liczbę punktów przyznanych każdemu z nich.

Kryterium ocenyOcena ogólna – ważona / w pkt/
Dostawca IDostawca II
Cena3532
Jakość3317
Terminy dostaw1518
Dodatkowe usługi1711

A. dostawca I - wsk. 100 dostawca II - wsk. 100.
B. dostawca I - wsk. 82 dostawca II - wsk. 78.
C. dostawca I - wsk. 72 dostawca II - wsk. 87.
D. dostawca I - wsk. 100 dostawca II - wsk. 82.
Odpowiedź wskazująca, że dostawca I otrzymał 82 punkty, a dostawca II 78 punktów, jest poprawna, ponieważ została obliczona na podstawie analizy ważonych kryteriów oceny dostawców. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami oceny dostawców, gdzie istotne jest, aby każdemu z kryteriów przypisać odpowiednią wagę, zanim dokonamy sumowania. W praktyce, takie analizy pozwalają przedsiębiorstwom na bardziej świadome i obiektywne podejmowanie decyzji. Przykładowo, analiza dostawców może obejmować kryteria takie jak cena, jakość produktu oraz terminowość dostaw, które po zastosowaniu odpowiednich wag mogą dawać pełniejszy obraz wartości danego dostawcy. Wartości te powinny być regularnie aktualizowane, aby odzwierciedlały zmiany na rynku, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności. Rekomenduje się również dokumentowanie procesu oceny, aby zapewnić transparentność i możliwość weryfikacji wyników w przyszłości.
Pytanie 22

Które przedsiębiorstwo transportowe należy wybrać do wykonania usługi przewozu towaru według przedstawionego w tabeli zestawienia metodą punktową?

KryteriumPrzedsiębiorstwo transportowe A.Przedsiębiorstwo transportowe B.Przedsiębiorstwo transportowe C.Przedsiębiorstwo transportowe D.
12345123451234512345
jakośćXXXX
cenaXXXX
terminowośćXXXX
poziom obsługiXXXX

A. Przedsiębiorstwo transportowe C.
B. Przedsiębiorstwo transportowe B.
C. Przedsiębiorstwo transportowe D.
D. Przedsiębiorstwo transportowe A.
Przedsiębiorstwo transportowe D zostało wybrane jako najlepsza opcja do przewozu towaru na podstawie analizy punktowej, gdzie każde przedsiębiorstwo otrzymało punkty za spełnienie określonych kryteriów. W kontekście transportu istotne jest, aby oceniać firmy nie tylko na podstawie ceny, ale również na podstawie jakości usług, terminowości, elastyczności oraz doświadczenia w branży. Przykładowo, jeśli Przedsiębiorstwo D zdobyło najwięcej punktów za terminowość dostaw oraz jakość obsługi klienta, to wskazuje, że jest w stanie zrealizować przewóz towaru w sposób, który Minimalizuje ryzyko opóźnień i zapewnia wysoką jakość serwisu. W praktyce, wybierając firmę transportową, warto zwrócić uwagę na opinie innych klientów oraz referencje, co może pomóc w dokonaniu bardziej świadomego wyboru. Dodatkowo, stawiając na przedsiębiorstwo z najlepszymi wynikami w analizie punktowej, zapewniamy sobie większe prawdopodobieństwo, że przewóz przebiegnie bez problemów, co jest kluczowe dla sukcesu w logistyce.
Pytanie 23

Jakie są dozwolone wartości dźwiganych i przenoszonych ciężarów dla dorosłych przy pracy na stałe?

A. dla kobiet 12 kg, dla mężczyzn 30 kg
B. dla kobiet 26 kg, dla mężczyzn 45 kg
C. dla kobiet 27 kg, dla mężczyzn 55 kg
D. dla kobiet 4 kg, dla mężczyzn 20 kg
Odpowiedź wskazująca, że dla kobiet dopuszczalne obciążenie wynosi 12 kg, a dla mężczyzn 30 kg, jest zgodna z wytycznymi regulującymi zdrowie i bezpieczeństwo w miejscu pracy. Wartości te są ustalane na podstawie badań dotyczących ergonomii oraz wpływu dźwigania na zdrowie pracowników. Przy podnoszeniu ciężarów ważne jest uwzględnienie nie tylko ich wagi, ale także częstotliwości dźwigania oraz postawy ciała. Na przykład, w przypadku pracowników wykonujących powtarzalne ruchy, narażenie na kontuzje jest znacznie wyższe, dlatego wprowadzenie limitów obciążenia ma na celu ochronę zdrowia. Stosowanie tych wartości w praktyce pozwala na ograniczenie ryzyka urazów kręgosłupa oraz innych schorzeń związanych z pracą fizyczną. Wiele organizacji stosuje te standardy jako wytyczne do określenia odpowiednich metod pracy oraz szkoleń bhp, co przekłada się na lepszą organizację pracy oraz większe bezpieczeństwo w miejscu zatrudnienia.
Pytanie 24

Dostawy niepełne to takie, które nie są zgodne z zamówieniem

A. realizowane są w sposób sukcesywny
B. dostarczają produkty z własnej produkcji
C. nie zgadzają się z zamówieniem
D. przekraczają ilość partii dostaw
Dostawy niepełne to takie, które nie zgadzają się z zamówieniem, co oznacza, że ilość lub jakość dostarczonego towaru różni się od tego, co zostało zamówione. W praktyce może to oznaczać, że dostawca dostarczył mniej sztuk produktów lub, że dostarczone towary nie spełniają określonych norm jakościowych. Takie sytuacje są szczególnie problematyczne w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne dostosowanie do zamówień jest kluczowe dla utrzymania efektywności operacyjnej oraz zadowolenia klienta. W przypadku wystąpienia dostawy niepełnej, przedsiębiorstwo powinno natychmiast podjąć działania w celu wyjaśnienia sytuacji z dostawcą, a także rozważyć wdrożenie procedur kontrolnych, które zminimalizują ryzyko wystąpienia takich incydentów w przyszłości. Warto również znać standardy takie jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach dostaw.
Pytanie 25

Z punktu widzenia zasięgu, infrastrukturę lotniskową tworzą porty

A. cywilne, wojskowe, towarowe
B. cywilne, lokalne, towarowe
C. centralny, regionalne, wojskowe
D. centralny, regionalne, lokalne
W analizowanym przypadku, wiele z przedstawionych odpowiedzi zawiera istotne nieścisłości w klasyfikacji portów lotniczych. Odpowiedzi wskazujące na klasyfikację według rodzajów działalności, takich jak porty cywilne, wojskowe czy towarowe, mylą kategorie funkcjonalne z kategoriami zasięgu. Klasyfikacja na porty cywilne wprowadza w błąd, ponieważ nie uwzględnia strukturalnych różnic w zasięgu geograficznym i znaczeniu operacyjnym portów. Porty towarowe, które również się pojawiły, są specyficznymi obiektami o innym charakterze działalności, a nie można ich bezpośrednio porównywać z portami pasażerskimi w kontekście klasyfikacji zasięgu. Kolejną pomyłką jest postrzeganie portów wojskowych jako elementu infrastruktury lotniczej w kontekście ogólnych portów cywilnych, co nie ma odzwierciedlenia w praktykach branżowych, ponieważ porty wojskowe nie są klasyfikowane w ten sposób. Istnieje również nieporozumienie związane z pojęciem portów centralnych i regionalnych. Właściwe zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla planowania rozwoju infrastruktury transportowej oraz efektywnego zarządzania ruchem lotniczym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży lotniczej. Stąd, zrozumienie różnic między klasyfikacjami zasięgu portów lotniczych jest niezbędne dla osób zajmujących się transportem powietrznym i planowaniem urbanistycznym.
Pytanie 26

Czynsz za powierzchnię magazynową jest wydatkiem

A. stałym związanym z utrzymywaniem zapasów
B. stałym związanym z uzupełnianiem zapasów
C. zmiennym związanym z utrzymywaniem zapasów
D. zmiennym związanym z uzupełnianiem zapasów
Wybór odpowiedzi, które klasyfikują opłatę czynszu jako zmienny koszt, jest nieuzasadniony w kontekście klasyfikacji kosztów związanych z magazynowaniem. Koszty zmienne to wydatki, które zmieniają się proporcjonalnie do poziomu działalności firmy, takie jak koszty surowców czy wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na zasadzie prowizji. W przypadku czynszu za powierzchnię magazynową, kwota ta nie jest uzależniona od poziomu działalności, co jest kluczowym aspektem w definiowaniu kosztów stałych. Wybór odpowiedzi wskazujących na koszty uzupełnienia zapasów również nie jest poprawny, ponieważ uzupełnienie zapasów odnosi się do procesu zakupów i transportu towarów, a nie do kosztów związanych z przechowywaniem. W praktyce, błędne klasyfikowanie kosztów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami i braku precyzyjnego przewidywania wydatków. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie stałych kosztów operacyjnych z tymi, które są zmiennymi związanymi z produkcją lub sprzedażą, co znacząco wpływa na podejmowanie decyzji strategicznych przedsiębiorstw. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zasadami rachunkowości zarządczej, poprawne klasyfikowanie kosztów jest niezbędne do analizowania rentowności oraz efektywności operacyjnej, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju organizacji.
Pytanie 27

Jaką wartość ma zapas dysponowany, jeśli zapas transportowy wynosi 150 szt., rezerwa 80 szt., a zapas w magazynie to 200 szt.?

A. 120 szt.
B. 50 szt.
C. 270 szt.
D. 80 szt.
Wielkość zapasu dysponowanego jest jednym z kluczowych wskaźników w zarządzaniu łańcuchem dostaw, a błędne zrozumienie tego pojęcia może prowadzić do nieefektywności w procesach logistycznych. Przykłady błędnych odpowiedzi pokazują typowe nieporozumienia dotyczące obliczeń zapasów. Warto zauważyć, że niektóre z odpowiedzi skupiają się na błędnym założeniu, że zapas dysponowany to po prostu suma wszystkich zapasów, bez uwzględnienia, że część z nich może być zarezerwowana lub niedostępna do natychmiastowego wykorzystania. Jeśli ktoś wybrałby 80 sztuk, mógłby pomyśleć, że chodzi tylko o rezerwację, co jest mylące. Rezerwacja to zapas przeznaczony dla konkretnych zamówień, więc nie powinien być brany pod uwagę w obliczeniach zapasu dysponowanego. Inna możliwość to oszacowanie, że zapas w transporcie wynosi 50 sztuk, co nie ma podstaw w podanych danych. Można to interpretować jako pomylenie zapasu w transporcie z zapasem dostępnym w magazynie, co jest nieprecyzyjne. W zarządzaniu zapasami kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy tym, co jest dostępne natychmiast, a tym, co jest zarezerwowane lub w drodze, co jest zgodne z modelami MRP (Material Requirements Planning) i JIT (Just In Time), które zachęcają do precyzyjnego śledzenia stanów magazynowych i ich dostępności.
Pytanie 28

System RFID do automatycznej identyfikacji rozpoznaje ładunki przy użyciu metod

A. radiowych
B. biometrycznych
C. magnetycznych
D. optycznych
System automatycznej identyfikacji RFID (Radio Frequency Identification) wykorzystuje fale radiowe do identyfikacji obiektów, takich jak ładunki, poprzez przydzielone im tagi RFID. Te tagi zawierają dane, które mogą być odczytywane na odległość przez czytniki RFID, co pozwala na automatyzację procesów logistycznych oraz zwiększenie efektywności zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem praktycznego zastosowania technologii RFID jest identyfikacja paczek w magazynach, gdzie tagi RFID są umieszczane na każdym ładunku, a czytniki zainstalowane przy wejściach i wyjściach automatycznie rejestrują przybycie lub wyjazd towarów. Ponadto, RFID jest zgodny z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 18000, które definiują wymagania dotyczące systemów RFID, zapewniając ich interoperacyjność oraz efektywność działania w różnych środowiskach. Wykorzystanie technologii radiowej w systemach identyfikacji przynosi korzyści, takie jak redukcja błędów ludzkich, przyspieszenie procesu inwentaryzacji oraz zwiększenie dokładności danych w czasie rzeczywistym.
Pytanie 29

Przedstawiony znak oznacza

Ilustracja do pytania
A. zakaz uruchamiania maszyny.
B. zakaz używania oświetlenia.
C. nakaz uruchamiania maszyny.
D. zakaz picia wody.
Znak przedstawiony na zdjęciu to klasyczny symbol zakazu, który zgodnie z międzynarodowymi standardami oznaczeniowymi, takimi jak ISO 7010, informuje o restrykcjach dotyczących użytkowania maszyn. Czerwony okrąg z przekreśleniem to powszechnie uznawany symbol ostrzegawczy, mający na celu zminimalizowanie ryzyka związanego z nieautoryzowanym działaniem. W tym przypadku, symbol dłoni naciskającej przycisk wskazuje na czynność, która jest objęta zakazem, co może odnosić się do uruchamiania maszyny. W praktyce, przestrzeganie tego typu oznaczeń jest kluczowe w środowisku przemysłowym, gdzie nieostrożne operacje mogą prowadzić do poważnych wypadków. Dlatego znajomość i rozumienie tych znaków powinno być częścią szkolenia BHP dla pracowników, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz efektywność w pracy.
Pytanie 30

Opakowanie odpowiednio przystosowane do produktu pełni równocześnie takie funkcje jak

A. produkcyjne, marketingowe, użytkowe, logistyczne
B. magazynowe, informacyjne, użytkowe, logistyczne
C. promocyjne, przeładunkowe, użytkowe, logistyczne
D. reklamowe, spedycyjne, użytkowe, logistyczne
Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że mimo że wydają się sensowne, brakuje im istotnych rzeczy związanych z funkcjami opakowania. Odpowiedzi, które mówią o promocji czy transporcie, nie oddają pełnego obrazu tego, jak powinno wyglądać dobrze zaprojektowane opakowanie. Chociaż funkcja promocyjna jest ważna, nie uwzględnia kluczowych rzeczy, jak bezpieczeństwo i trwałość produktu, co jest super istotne w produkcji. Te odpowiedzi związane z transportem mówią tylko o jednym etapie, a nie o tym, że liczy się też bezpieczeństwo i dobra prezentacja. Ponadto funkcje magazynowe i informacyjne są za wąskie i nie pokazują, jak różnorodne mogą być role opakowania. Często myśli się, że opakowanie powinno skupiać się tylko na jednym aspekcie, a to prowadzi do błędnego rozumienia, jak ważna jest funkcjonalność opakowania w strategiach marketingowych czy operacyjnych. Dobre opakowanie to takie, które łączy różne funkcje i dostosowuje się do potrzeb rynku i użytkowników.
Pytanie 31

Dokument, który wskazuje daty rozpoczęcia oraz zakończenia produkcji, a także określa, który wyrób gotowy i w jakiej ilości ma być wytwarzany, to

A. struktura materiałowa wyrobu
B. zlecenie produkcyjne
C. przyjęcie wyrobu
D. rozchód wewnętrzny
Zlecenie produkcyjne to kluczowy dokument w procesie zarządzania produkcją, który szczegółowo określa, jakie wyroby gotowe będą produkowane oraz w jakich ilościach, a także ustala daty rozpoczęcia i zakończenia produkcji. Pełni istotną rolę w planowaniu operacyjnym oraz zarządzaniu zasobami w przedsiębiorstwie. Na przykład w branży motoryzacyjnej zlecenie produkcyjne może dotyczyć konkretnych modeli samochodów, określając ich ilość oraz przewidywaną datę zakończenia produkcji, co umożliwia optymalizację procesów logistycznych i zarządzanie łańcuchem dostaw. Dobrą praktyką jest wykorzystanie systemów ERP, które automatyzują procesy związane z tworzeniem i zarządzaniem zleceniami produkcyjnymi, co przyczynia się do zwiększenia efektywności oraz redukcji błędów. W kontekście standardów branżowych, zlecenie produkcyjne odpowiada wymaganiom norm ISO 9001, które kładą nacisk na dokumentację procesów produkcyjnych dla zapewnienia jakości i powtarzalności wytwarzania.
Pytanie 32

Wyznacz wskaźnik zaspokojenia potrzeb zapasem, jeżeli przeciętny miesięczny popyt na towar wynosi 1 200 szt., a przeciętny stan zapasów to 600 szt.

A. 0,5 miesiąca
B. 2,5 tygodnia
C. 3 tygodnie
D. 2 tygodnie
Żeby obliczyć wskaźnik pokrycia zapasami, najpierw warto zrozumieć, co oznaczają te wszystkie zmienne. Średni miesięczny popyt na produkt wynosi 1200 sztuk, więc w ciągu miesiąca sprzedajemy tyle tych produktów. Średni zapas to 600 sztuk, czyli tyle mamy w danym momencie na stanie. Żeby obliczyć wskaźnik pokrycia zapasu, dzielimy średni zapas przez średni dzienny popyt. A żeby obliczyć dzienny popyt, musimy podzielić miesięczny popyt przez dni w miesiącu, co zazwyczaj wynosi około 30. Zatem mamy: 1200 sztuk podzielić przez 30 dni, co daje 40 sztuk dziennie. Później dzielimy nasz zapas, czyli 600 sztuk przez 40 sztuk dziennie, co daje 15 dni. Jak przeliczymy na miesiące, to dzielimy przez 30, co daje 0,5 miesiąca. To ważne obliczenia dla zarządzania zapasami i planowania produkcji. Dzięki nim można lepiej kontrolować stany magazynowe i zmniejszać koszty. W praktyce oznacza to, że przy takim poziomie zapasów firma może funkcjonować przez pół miesiąca, zanim będzie musiała uzupełniać zapasy.
Pytanie 33

Jeśli przeciętny stan zapasów wynosi 2 500 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), a zapotrzebowanie w danym czasie wynosi 5 000 pjł, jaki jest wskaźnik rotacji zapasu w razach?

A. 0,5 razu
B. 2 500 razy
C. 2 razy
D. 5 000 razy
Wskaźnik rotacji zapasu to miara efektywności zarządzania zapasami, która informuje, jak często zapasy są sprzedawane i zastępowane w danym okresie. Aby obliczyć wskaźnik rotacji zapasu, należy podzielić popyt (lub sprzedaż) w danym okresie przez średni zapas. W tym przypadku, popyt wynosi 5000 paletowych jednostek ładunkowych, a średni zapas to 2500 pjł. Obliczenie wygląda następująco: 5000 pjł ÷ 2500 pjł = 2. Oznacza to, że zapas rotuje dwa razy w danym okresie. W praktyce, wskaźnik rotacji zapasu pomaga firmom określić, czy ich zapasy są odpowiednio zarządzane. Wysoka rotacja często wskazuje na efektywność operacyjną i dobrą sprzedaż, podczas gdy niska rotacja może sugerować nadmiar zapasów lub spadek popytu. Firmy powinny dążyć do optymalizacji rotacji zapasów, aby zmniejszyć koszty magazynowania i zwiększyć płynność finansową. Warto również monitorować ten wskaźnik w kontekście branży, w której działa firma, aby porównać swoje wyniki z najlepszymi praktykami w danej dziedzinie.
Pytanie 34

W celu oznaczenia drobnych artykułów handlowych należy wykorzystać numer kodu kreskowego

A. EAN-8
B. EAN-14
C. ITF-14
D. GS1-128
Wybór odpowiedniego typu kodu kreskowego do oznaczania produktów ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania logistyką i sprzedażą. EAN-14 oraz ITF-14 to kody używane głównie do oznaczania jednostek zbiorczych i kartonów transportowych, a nie do pojedynczych, małych wyrobów. EAN-14 składa się z 14 cyfr i jest przeznaczony do identyfikacji większych jednostek lub opakowań zbiorczych, co czyni go nieodpowiednim dla produktów, które potrzebują mniejszych kodów. ITF-14, z kolei, również obejmuje 14 cyfr, ale jest stosowany w formacie, który jest bardziej odporny na uszkodzenia, co czyni go idealnym do transportu, a nie do oznaczania małych przedmiotów. GS1-128 to inny typ kodu, który jest używany głównie w logistyce do przekazywania bardziej złożonych danych, jak np. daty ważności czy numery partii, i nie nadaje się do prostego oznaczania małych produktów. Często błędne decyzje w wyborze kodu wynikają z mylnego przekonania, że wszystkie kody są uniwersalne, podczas gdy każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie oraz ograniczenia. Kluczowe jest zrozumienie przeznaczenia każdego z tych kodów w kontekście ich zastosowania w procesie identyfikacji i zarządzania produktami.
Pytanie 35

Specjalistyczna funkcja w magazynie, która polega na łączeniu produktów pochodzących z różnych zakładów w przesyłki według zamówień klientów, to

A. dekonsolidacja
B. konfekcjonowanie
C. unifikacja
D. konsolidacja
Konfekcjonowanie to kluczowy proces w zarządzaniu łańcuchem dostaw, który polega na grupowaniu i pakowaniu produktów w sposób, który odpowiada konkretnym zamówieniom klientów. Działania te są niezwykle istotne w logistyce, gdyż pozwalają na efektywne wykorzystanie zasobów magazynowych oraz optymalizację kosztów transportu. Przykładem zastosowania konfekcjonowania może być sytuacja, w której w magazynie znajdują się różne elementy, które muszą być skompletowane w odpowiednie zestawy dla klientów. Dzięki konfekcjonowaniu, możliwe jest przygotowanie przesyłek zgodnych z zamówieniami, co zwiększa satysfakcję klientów i minimalizuje błędy. Proces ten wymaga ścisłej współpracy z innymi działami, takimi jak zaopatrzenie i sprzedaż, aby zapewnić płynność operacyjną. W branży e-commerce konfekcjonowanie stało się standardem, ponieważ pozwala szybko i skutecznie realizować zamówienia, co jest kluczowe w kontekście rosnącej konkurencji na rynku.
Pytanie 36

Organizowanie, monitorowanie oraz nadzorowanie zarówno dostaw surowców, jak i komponentów do produkcji, stanowi zadanie działu

A. zaopatrzenia
B. jakości
C. zbytu
D. produkcji
Dział zaopatrzenia odgrywa kluczową rolę w procesie logistycznym przedsiębiorstwa, odpowiedzialnym za zapewnienie odpowiednich materiałów i podzespołów do produkcji. Jego zadaniem jest nie tylko planowanie oraz kontrolowanie dostaw, ale również nawiązywanie i utrzymywanie relacji z dostawcami. W praktyce oznacza to, że specjaliści z działu zaopatrzenia muszą monitorować stany magazynowe, analizować potrzeby produkcyjne oraz optymalizować procesy zakupowe. Przykładowo, wdrożenie systemu zarządzania zapasami, takiego jak MRP (Material Requirements Planning), pozwala na efektywne prognozowanie potrzeb materiałowych i unikanie nadmiaru lub niedoboru surowców, co przekłada się na zwiększenie efektywności produkcji. Dobry dział zaopatrzenia kieruje się również standardami, takimi jak ISO 9001, które promują procesy zapewniające jakość i ciągłe doskonalenie w organizacji. Warto również zainwestować w technologie automatyzacji, które wspierają procesy zaopatrzenia, zwiększając ich dokładność i szybkość reakcji na zmieniające się potrzeby rynkowe.
Pytanie 37

Masa pojedynczych elementów składanych ręcznie przez jednego pracownika, w przypadku pracy na stałym stanowisku, nie powinna być większa niż

A. 30 kg
B. 20 kg
C. 25 kg
D. 15 kg
Odpowiedź 30 kg jest trafna, bo według aktualnych norm europejskich dotyczących ergonomii, maksymalna masa, jaką można ręcznie przenieść w stałych warunkach, to właśnie 30 kg. To uwzględnia różne rzeczy, jak siłę pracownika, warunki pracy i typ ładunku. Na przykład w magazynach, gdzie często nosimy różne przedmioty, warto nie przekraczać tej wagi, żeby uniknąć kontuzji kręgosłupa i innych problemów związanych z przeciążeniem. Fajnie jest też organizować miejsce pracy tak, aby cięższe rzeczy były na wysokości, gdzie łatwo je chwycić, bo to ogranicza ryzyko urazów. Trzeba też pamiętać, że przestrzeganie tych norm pomaga w pracy, bo pracownicy mniej się męczą i są mniej narażeni na kontuzje. Regularna ocena i dopasowanie obciążenia do możliwości pracowników to naprawdę dobra praktyka.
Pytanie 38

Aby zarejestrować przekazanie materiałów z magazynu do produkcji, magazynier powinien sporządzić dokument

A. ZW
B. PW
C. RW
D. PZ
Dokumenty, takie jak PZ (Przyjęcie Zewnętrzne) i PW (Przyjęcie Wewnętrzne), służą do rejestrowania przyjęć materiałów, a nie ich wydania. PZ dotyczy sytuacji, gdy towary są przyjmowane z zewnątrz, natomiast PW odnosi się do przyjęć wewnętrznych, które zazwyczaj dotyczą przeniesienia materiałów w obrębie jednej lokalizacji. Z kolei ZW (Zwrót Wewnętrzny) dotyczy procedur związanych z zwracaniem materiałów do magazynu, a nie ich wydawaniem do produkcji. Użycie tych dokumentów w kontekście przekazywania materiałów do produkcji jest błędne, ponieważ nie oddają one rzeczywistego stanu operacji. Niezrozumienie funkcji poszczególnych dokumentów może prowadzić do błędów w ewidencji, co w rezultacie wpływa na zarządzanie zapasami, zwiększając ryzyko nadwyżek lub niedoborów materiałów. Przykładowo, użycie PZ w sytuacji, gdy materiały są wydawane do produkcji, spowoduje, że proces ewidencji stanie się chaotyczny i nieprzejrzysty, a to z kolei może skutkować problemami w realizacji zamówień oraz naruszeniem standardów jakości. Zatem, kluczowe jest zrozumienie, że każdy dokument ma swoje specyficzne przeznaczenie i skuteczne zarządzanie nimi jest fundamentalne dla prawidłowego funkcjonowania systemów logistycznych.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Magazyn funkcjonuje przez 6 dni w tygodniu przez cały rok (52 tygodnie). W ciągu roku do magazynu przyjęto 13 520 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), a wydano 10 816 pjł. Jaki jest średni dzienny obrót paletowymi jednostkami ładunkowymi w tym magazynie?

A. 1 985 pjł
B. 78 pjł
C. 4 056 pjł
D. 208 pjł
Analizując inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich bazuje na błędnych założeniach dotyczących obliczeń. Wydawać by się mogło, że odpowiedzi 1 985 pjł i 4 056 pjł mogą wynikać z prostego podziału całkowitych liczby przyjęć lub wydania na dni robocze, co jest jednak istotnym uproszczeniem. Tego typu myślenie prowadzi do błędnych obliczeń, które nie uwzględniają rzeczywistych warunków pracy magazynu. Na przykład, wynik 1 985 pjł byłby prawidłowy jedynie w przypadku, gdybyśmy przyjęli, że wszystkie pjł są wydawane codziennie, co nie odzwierciedla rzeczywistości. Z kolei odpowiedź 4 056 pjł sugeruje, że w przeciągu roku wydano znacznie więcej jednostek, niż to ma miejsce, co może wynikać z błędnego zrozumienia pojęcia 'obrót'. Ponadto, odpowiedzi te pomijają ważne aspekty zarządzania zapasami, takie jak przerwy w pracy czy sezonowość, które mogą wpływać na wydajność magazynu. Kluczowym jest, aby pamiętać, że przy obliczaniach takich jak te, istotne jest uwzględnienie dokładnych danych dotyczących przyjęć i wydania, a także dni roboczych, aby uzyskać miarodajny wynik. Tylko w ten sposób można efektywnie zarządzać procesami magazynowymi i podejmować przemyślane decyzje organizacyjne.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej