Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 08:34
  • Data zakończenia: 12 maja 2025 08:39

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki adres sieciowy odpowiada hostowi 10.132.171.25/18?

A. 10.132.128.0/18
B. 10.128.0.0/18
C. 10.132.0.0/18
D. 10.0.0.0/18
Adres sieci 10.132.128.0/18 jest prawidłowy dla hosta 10.132.171.25/18 ze względu na sposób, w jaki działa maska podsieci. Maska /18 wskazuje, że pierwsze 18 bitów adresu IP jest używane do identyfikacji sieci, a pozostałe bity służą do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku adresu 10.132.171.25, zapis w postaci binarnej pokazuje, że należymy do zakresu adresów podsieci 10.132.128.0, który obejmuje adresy od 10.132.128.0 do 10.132.191.255. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie sieci w dużych organizacjach, gdzie odpowiednie podziały na podsieci są kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa. Wyznaczenie podsieci oraz ich prawidłowe adresowanie pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizowanie problemów z kolizjami adresów IP. Dobrą praktyką w projektowaniu sieci jest stosowanie odpowiednich planów adresacji IP, które uwzględniają zarówno aktualne, jak i przyszłe potrzeby organizacji.

Pytanie 2

Skokowy przyrost tłumienia spowodowany punktowymi wtrąceniami według norm ISO/IEC dotyczących światłowodów nie może przekraczać wartości

A. 0,10 dB
B. 0,25 dB
C. 0,30 dB
D. 0,20 dB
Wybór innej wartości tłumienności, takiej jak 0,20 dB, 0,25 dB czy 0,30 dB, wskazuje na błędne zrozumienie norm dotyczących tolerancji na skokowy wzrost tłumienności w systemach światłowodowych. Wartości te są zbyt wysokie w kontekście standardów ISO/IEC, co może prowadzić do nieoptymalnych warunków pracy sieci. Przy założeniu, że tłumienność w sieci optycznej jest kluczowym parametrem, należy zrozumieć, że każde dodatkowe decybel może wpływać na jakość sygnału. W praktyce, nadmierny wzrost tłumienności może powodować straty sygnału, które mogą prowadzić do błędów w transmisji danych, zakłóceń oraz ogólnego pogorszenia wydajności systemu. Tłumienność 0,20 dB, 0,25 dB lub 0,30 dB może być akceptowalna w niektórych kontekstach, jednak w zaawansowanych aplikacjach telekomunikacyjnych i w sieciach o wysokiej przepustowości, przekroczenie dopuszczalnego wzrostu może skutkować poważnymi konsekwencjami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują lekceważenie znaczenia norm branżowych oraz niewłaściwą interpretację parametrów technicznych. Właściwe podejście do projektowania sieci powinno uwzględniać wszystkie te czynniki, aby zapewnić długoterminową niezawodność i wydajność systemu.

Pytanie 3

Urządzenia sieciowe mają ustawione adresy IP i maski zgodnie z tabelą. W ilu sieciach pracują te urządzenia?

Adres IP / Maska
9.1.63.11 /16
9.2.63.11 /16
9.3.65.11 /16
9.4.66.12 /16
9.5.66.12 /16

A. W dwóch sieciach.
B. W trzech sieciach.
C. W jednej sieci.
D. W pięciu sieciach.
Odpowiedź "W pięciu sieciach" jest prawidłowa, ponieważ każdy z podanych adresów IP jest przypisany do innej podsieci, co wynika z zastosowanej maski /16. W klasyfikacji adresów IP, maska ta oznacza, że pierwsze dwa oktety definiują sieć, a pozostałe dwa oktety są używane do identyfikacji hostów w tej sieci. Analizując podane adresy: 9.1.0.0/16, 9.2.0.0/16, 9.3.0.0/16, 9.4.0.0/16 oraz 9.5.0.0/16, możemy zauważyć, że każda z sieci jest unikalna. W praktyce oznacza to, że każde z urządzeń może komunikować się w ramach swojego podziału bez kolizji z innymi, co jest fundamentalne dla właściwego funkcjonowania sieci komputerowych. W kontekście standardów, takie podejście zgodne jest z zasadami projektowania sieci IP w oparciu o architekturę z modelu OSI, gdzie kluczowe jest zrozumienie hierarchii i organizacji adresów w celu zapewnienia efektywności i skalowalności systemu. Wiedza na temat adresacji IP oraz podsieci jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami, ponieważ zapewnia możliwość optymalizacji przepływu danych oraz zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 4

Do jakich celów wykorzystuje się ekranowanie kabli miedzianych?

A. Aby zredukować oddziaływanie pól elektromagnetycznych
B. Aby zapobiec iskrzeniu na złączu
C. Aby zredukować wpływ odbicia sygnału
D. Aby wyeliminować przesłuchy bliskie i dalekie
Ekranowanie kabli miedzianych jest kluczowym procesem, mającym na celu zminimalizowanie wpływu pól elektromagnetycznych na przesyłany sygnał. W praktyce, ekranowanie polega na zastosowaniu materiałów przewodzących, które otaczają żyły kablowe, tworząc barierę ochronną przed zewnętrznymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. Tego rodzaju rozwiązania są szczególnie istotne w aplikacjach audio, wideo oraz w telekomunikacji, gdzie jakość sygnału jest kluczowa. Przykładowo, w instalacjach audiofilskich, stosowanie kabli ekranowanych pozwala na utrzymanie czystości dźwięku oraz eliminację szumów, które mogłyby powstać na skutek interferencji z innymi urządzeniami elektronicznymi. Zgodnie z normami IEC 61156, ekranowane kable powinny być używane w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń elektromagnetycznych, takich jak biura, zakłady przemysłowe czy lokalizacje blisko nadajników radiowych. Wybór odpowiednich materiałów ekranowych oraz ich właściwe uziemienie jest kluczowe dla efektywności ekranowania, co potwierdzają standardy branżowe i najlepsze praktyki stosowane w inżynierii systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 5

Która forma sygnalizacji cyfrowej wyróżnia się tym, że w oktecie przesyła jeden bit informacji sygnalizacyjnej, a pozostałe bity są wykorzystywane do transmisji informacji abonenta?

A. We wspólnym kanale
B. Skojarzona z kanałem
C. W szczelinie czasowej
D. Poza szczeliną czasową
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do skojarzonej z kanałem sygnalizacji cyfrowej, prowadzi do nieporozumień dotyczących zarządzania informacją w systemach komunikacyjnych. Sygnalizacja w szczelinie czasowej, na przykład, bazuje na przydzielaniu określonych interwałów czasowych dla różnych użytkowników, co nie pozwala na optymalizację przesyłania danych w tym samym zakresie czasowym, a jedynie na ich rozdzielenie. Takie podejście może wiązać się z większymi opóźnieniami w przesyle sygnalizacji i niewłaściwym wykorzystaniem zasobów. W przypadku wspólnego kanału, informacja sygnalizacyjna może być rozdzielona na wiele użytkowników, co również nie spełnia wymagania przesyłania jednego bitu informacji sygnalizacyjnej. Dodatkowo, koncepcja sygnalizacji poza szczeliną czasową może wprowadzać dodatkowe złożoności w systemie, co zwiększa ryzyko zakłóceń czy problemów z synchronizacją. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania efektywnych systemów telekomunikacyjnych, a nieprawidłowe przyjęcie tych podejść może prowadzić do nieefektywności w komunikacji oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Warto więc głęboko zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi metodami sygnalizacji, aby móc je skutecznie wdrażać w praktyce.

Pytanie 6

Rodzaj transmisji, w której pojedynczy pakiet jest kopiowany i przesyłany do wszystkich stacji w sieci, określa się mianem

A. ringcast
B. broadcast
C. unicast
D. multicast
Wybierając odpowiedzi inne niż broadcast, możemy natknąć się na różne koncepcje, które nie są zgodne z definicją opisanego mechanizmu transmisji. Ringcast to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście sieci komputerowych. Chociaż może sugerować ideę przesyłania danych w formie pierścienia, nie odnosi się on do metody wysyłania pakietów do wszystkich stacji w sieci. Multicast, z drugiej strony, odnosi się do wysyłania pakietu do określonej grupy odbiorców, a nie do wszystkich urządzeń. Ten mechanizm jest często stosowany w aplikacjach multimedialnych, gdzie tylko wybrane urządzenia potrzebują odbierać daną transmisję. Unicast to natomiast metoda komunikacji, w której pakiet jest wysyłany od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Chociaż jest to bardziej efektywna metoda przesyłania danych, nie odpowiada ona na opisany w pytaniu proces, który zakłada, że pakiet trafia do wszystkich stacji. Często popełniany błąd to mylenie tych pojęć, co może prowadzić do mylnego rozumienia sposobów przesyłania danych w sieciach. Kluczowe jest zrozumienie, że broadcast jest unikalny i odmienny od pozostałych typów transmisji, co ma znaczenie w kontekście projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 7

Aby umożliwić użytkownikom sieci lokalnej przeglądanie stron internetowych z użyciem protokołów HTTP oraz HTTPS, konieczna jest konfiguracja zapory sieciowej. W związku z tym należy otworzyć porty

A. 20 oraz 443
B. 80 oraz 143
C. 20 oraz 143
D. 80 oraz 443
Wybór portów 20 i 143 jest błędny, ponieważ port 20 jest używany w protokole FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania plików, a port 143 jest zarezerwowany dla protokołu IMAP (Internet Message Access Protocol), który służy do odbierania wiadomości e-mail. Te porty nie mają związku z przeglądaniem stron internetowych. Użytkownicy sieci lokalnej, którzy próbują uzyskać dostęp do zasobów webowych za pośrednictwem HTTP lub HTTPS, nie będą w stanie tego zrobić, jeśli tylko te porty są odblokowane. Zrozumienie protokołów i ich portów jest kluczowe dla skutecznej konfiguracji firewalli. Wybór portów 80 i 443 jest zgodny z powszechnie przyjętymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie zabezpieczania komunikacji internetowej. Dodatkowo, nieprawidłowe przypisanie portów może prowadzić do różnych problemów, takich jak niemożność przesyłania danych lub błędy w dostępie do aplikacji internetowych. Warto również pamiętać, że otwieranie nieprawidłowych portów może stwarzać potencjalne luki w bezpieczeństwie, co naraża sieć na ataki z zewnątrz. Dlatego ważne jest, aby administratorzy sieci stosowali się do właściwych praktyk konfiguracji, w celu zapewnienia zarówno dostępności, jak i bezpieczeństwa zasobów internetowych.

Pytanie 8

W tabeli zamieszczono specyfikację techniczną

Typ włókna światłowodowegoSM (ITU-T G.652), MM (ITU-T G.651), DS (ITU-T G.653), NZDS (ITU-T G.655)
Średnica płaszcza125 µm
Średnica pokrycia pierwotnego0,2 ... 1,5 mm
Długość obranego włókna16 mm
Metoda centrowaniacentrowanie do rdzenia, centrowanie do pokrycia, centrowanie manualne
Wyświetlacz5,1, TFT LCD, kolorowy, równoczesne wyświetlanie w dwóch płaszczyznach (X-Y)
Średnia tłumienność0,02 dB (SM); 0,01 dB (MM); 0,04 dB (DS); 0,04 dB (NZDS)
Średni czas spawania10 sekund (SM)
Średni czas wygrzewania36 sekund
Programy spawania20
Wewnętrzne wygrzewanietak
Warunki pracy0÷5000 m n.p.m., V wiatr 15m/s
Pamięć spawów5000 wyników
Podłączenie do komputerainterfejs USB
ZasilanieAC 100÷240 V / 50÷60 Hz, DC, akumulator Li 8AH na ok. 400 cykli (spaw + wygrzewanie).
Możliwość zasilania z gniazda zapalniczki samochodowej.
Żywotność elektrod2000 spawów
Wymiary170 x 150 x 155 mm
Temperatura pracy-10°C÷50°C

A. obcinarki światłowodów jedno- i wielomodowych.
B. reflektometru optycznego.
C. modemu światłowodowego.
D. spawarki światłowodowej służącej do spawania włókien jedno- i wielodomowych.
Wybór odpowiedzi związanej z modemem światłowodowym jest nietrafiony, ponieważ modem nie jest urządzeniem służącym do fizycznego łączenia włókien światłowodowych. Modemy pełnią funkcję konwersji sygnału optycznego na sygnał elektryczny i odwrotnie, co jest istotne w transmisji danych, ale nie mają bezpośredniego związku ze spawaniem włókien. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź, dotycząca obcinarki światłowodów, wskazuje na niezrozumienie różnic pomiędzy procesami obcinania a spawania. Obcinarka to urządzenie, które przygotowuje końce włókien do spawania, ale samo w sobie nie łączy ich. Również reflektometr optyczny, choć ważny w diagnostyce sieci światłowodowych, nie ma zastosowania w procesie fizycznego łączenia włókien. W praktyce, reflektometr m.in. pozwala na analizę i lokalizację uszkodzeń w sieci, ale nie wykonuje spawów. Takie mylne interpretacje mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki urządzeń używanych w technologii światłowodowej. Kluczowe jest, aby angażując się w temat, nie tylko zapamiętywać nazwy urządzeń, ale także ich funkcje i zastosowania, co pozwoli na lepsze zrozumienie całego systemu transmisji danych. Zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest niezbędne, aby uniknąć błędnych wniosków w kontekście ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 9

Aplikacja Sysprep.exe w systemie Windows 7 Professional pozwala na

A. sklonowanie obrazu zainstalowanego systemu
B. defragmentację dysku
C. sprawdzanie błędów na dysku
D. aktualizację zdalną systemu
Wybór innych opcji może prowadzić do wielu nieporozumień dotyczących funkcji systemu Windows 7 Professional. Na przykład, aktualizacja zdalna systemu odnosi się do procesu, w którym zmiany w oprogramowaniu są wdrażane na systemach zdalnych. Choć istnieją narzędzia do zdalnej aktualizacji, Sysprep nie jest jednym z nich. Jest to narzędzie skoncentrowane na przygotowaniu obrazów systemów do klonowania, a nie na zarządzaniu aktualizacjami. Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu poprawę wydajności systemu poprzez reorganizację danych na dysku twardym. Sysprep nie ma nic wspólnego z defragmentacją, ponieważ jego rola dotyczy wyłącznie konfiguracji systemu operacyjnego do wdrażania. Sprawdzanie błędów na dysku, z kolei, to proces diagnostyczny, który polega na skanowaniu dysku twardego w celu wykrycia i naprawy błędów logicznych. To również nie jest funkcjonalność Sysprep, która zamiast tego koncentruje się na przygotowywaniu systemu do klonowania. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji narzędzi systemowych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem operacyjnym oraz jego zasobami. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zrozumieć specyfikę działania poszczególnych narzędzi i ich zastosowanie w praktyce, co z kolei pozwoli na lepsze wykorzystanie możliwości systemu Windows.

Pytanie 10

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie CAD w procesie?

A. projektowania wspomaganego komputerowo
B. organizacji plików oraz folderów na dysku
C. administracji relacyjnymi bazami danych
D. analizy wydajności podzespołów komputera
Nieprawidłowe odpowiedzi koncentrują się na obszarach, które są dalekie od funkcji i zastosowań oprogramowania CAD. Zarządzanie systemem plików i folderów na dysku to proces związany z organizacją danych na nośnikach, a nie z ich projektowaniem czy inżynierią. Oprogramowanie CAD nie odgrywa roli w tym zakresie, gdyż jego głównym zadaniem jest tworzenie obiektów 2D oraz 3D, a nie zarządzanie danymi. W kontekście zarządzania relacyjnymi bazami danych, mamy do czynienia z innym typem oprogramowania, które koncentruje się na przechowywaniu, modyfikacji i zapytaniach do danych, co również ma niewiele wspólnego z projektowaniem. Wydajność komponentów komputera jest tematem, który dotyczy głównie sprzętu i oprogramowania systemowego, które monitoruje lub optymalizuje działanie komputerów. Oprogramowanie CAD koncentruje się na kreatywnym procesie projektowania, a nie na sprawdzaniu wydajności, co jest kluczowym aspektem dla inżynierów zajmujących się optymalizacją systemów komputerowych. Te błędne interpretacje prowadzą do zrozumienia, że wszystkie działania związane z oprogramowaniem są zbliżone, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania i konteksty, które powinny być jasno rozróżniane. Rozpoznanie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zrozumienia funkcji różnych typów oprogramowania w dziedzinie technologii.

Pytanie 11

Klient podpisał umowę z dostawcą usług internetowych na czas 1 roku. Miesięczna stawka abonamentowa ustalona została na 20 zł brutto, jednak w ramach promocji, przez pierwsze dwa miesiące została zmniejszona do 8 zł brutto. Jak obliczyć średni miesięczny koszt korzystania z Internetu w ramach abonamentu w ciągu 1 roku?

A. 21 zł
B. 16 zł
C. 18 zł
D. 20 zł
Przy rozważaniu błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe związane z obliczaniem kosztów abonamentowych. Wiele osób może skupić się jedynie na miesięcznej stawce i zignorować różnice w obliczeniach w trakcie trwania umowy. Na przykład, odpowiedzi 1, 3 i 4 mogłyby wynikać z nieprawidłowego założenia, że miesięczna opłata jest stała przez cały rok, co jest błędnym podejściem. Odpowiedź 16 zł mogłaby sugerować, że użytkownik obliczył średni koszt tylko na podstawie pierwszych dwóch miesięcy promocji, co jest niekompletne. Odpowiedź 20 zł byłaby błędna, ponieważ pomija szczegółowe obliczenie kosztów w okresie promocyjnym. Z kolei 21 zł mogłoby pochodzić z błędnego dodawania kosztów. Kluczem w analizie tego typu problemów jest zrozumienie, że średni koszt należy obliczać na podstawie całkowitych wydatków przez całą umowę, a nie tylko na podstawie części jej trwania. Tego typu błędy mogą prowadzić do nieadekwatnych decyzji finansowych, dlatego warto korzystać z dokładnych obliczeń i analizować wszystkie aspekty oferty przed podjęciem zobowiązań z dostawcą usług.

Pytanie 12

Jaki zakres częstotliwości jest stosowany do przesyłania dźwięku w telefonie analogowym w standardowym kanale telefonicznym?

A. (30 ÷ 300) kHz
B. (300 ÷ 3400) kHz
C. (30 ÷ 300) Hz
D. (300 ÷ 3400) Hz
Wybór odpowiedzi spoza przedziału 300 ÷ 3400 Hz pokazuje nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad związanych z transmisją dźwięku w systemach telefonicznych. Odpowiedzi takie jak 30 ÷ 300 Hz i 30 ÷ 300 kHz nie są poprawne, ponieważ nie obejmują kluczowych częstotliwości niezbędnych do przekazywania informacji głosowej. Pasmo 30 ÷ 300 Hz obejmuje bardzo niskie częstotliwości, które są niewystarczające do oddania pełnego zakresu ludzkiej mowy. Takie częstotliwości mogą być odpowiednie dla niektórych zastosowań akustycznych, ale nie dla przesyłania mowy, gdzie istotne są wyższe częstotliwości, które niosą więcej informacji. Z kolei odpowiedzi z zakresu kHz, takie jak 300 ÷ 3400 kHz, są całkowicie błędne, ponieważ oznaczają znacznie wyższe częstotliwości, które nie są obsługiwane przez standardowe systemy telefoniczne. Tego typu wybory mogą wynikać z braku zrozumienia, jak pasmo przenoszenia wpływa na jakość dźwięku w telekomunikacji. Ostatecznie, wszystkie te błędne odpowiedzi wskazują na nieadekwatne zrozumienie podstawowych zasad działania systemów telefonicznych oraz ich parametrów technicznych, co jest kluczowe dla efektywnej komunikacji.

Pytanie 13

Jaką funkcję pełni zapora w systemie Windows?

A. Uniemożliwia dostęp do komputera hakerom lub złośliwemu oprogramowaniu przez sieć LAN lub Internet
B. Przeprowadza skanowanie dysku komputera w celu wykrycia uszkodzonych plików
C. Weryfikuje nazwę użytkownika i hasło podczas logowania do systemu
D. Ogranicza dostęp do wybranych ustawień systemowych użytkownikom bez uprawnień administratora
Zapora systemu Windows nie pełni funkcji związanych z blokowaniem dostępu do ustawień systemowych ani skanowaniem dysków w poszukiwaniu uszkodzonych plików. Te koncepcje są mylące, ponieważ dotyczą zupełnie innych aspektów bezpieczeństwa i zarządzania systemem. Blokowanie dostępu do ustawień systemu jest zazwyczaj realizowane przez mechanizmy kontroli dostępu i uprawnień, które są niezależne od działania zapory sieciowej. W przypadku skanowania dysku w poszukiwaniu uszkodzonych plików, takie zadanie wykonują narzędzia diagnostyczne, jak chociażby CHKDSK, a nie zapora, której głównym celem jest kontrolowanie ruchu sieciowego. Ponadto, prośba o sprawdzenie nazwy konta użytkownika i hasła dotyczy mechanizmów uwierzytelniania, które są również oddzielne od funkcji zapory. Właściwe zrozumienie odmiennych ról poszczególnych komponentów systemu jest kluczowe dla zabezpieczenia infrastruktury IT. Wiele osób może mylnie sądzić, że zapora spełnia wszystkie funkcje zabezpieczeń, co prowadzi do niepełnego wdrożenia środków ochrony i zwiększa ryzyko ataków. Dlatego ważne jest, aby użytkownicy mieli świadomość, że zapora jest jednym z wielu narzędzi w arsenale zabezpieczeń, a nie jedynym rozwiązaniem.

Pytanie 14

Który z poniższych adresów można wykorzystać do adresacji w sieci o zasięgu publicznym?

A. 172.32.1.242
B. 10.32.242.1
C. 172.16.242.1
D. 10.242.1.32
Adresy 10.242.1.32 oraz 10.32.242.1 są częścią klasy A, która jest zarezerwowana dla zastosowań prywatnych. Adresy te, podobnie jak inne z zakresu 10.0.0.0 do 10.255.255.255, nie mogą być stosowane w sieci publicznej, co jest kluczowym aspektem zarządzania adresami IP. Zrozumienie, które adresy są dozwolone w sieciach prywatnych, a które w publicznych, jest niezbędne, aby uniknąć problemów z komunikacją pomiędzy urządzeniami w Internecie. Podobna sytuacja dotyczy adresu 172.16.242.1, który również należy do klasy B i znajduje się w zakresie zarezerwowanym dla sieci prywatnych (172.16.0.0 do 172.31.255.255). Takie adresy mogą być używane w sieciach lokalnych, ale nie mogą być routowane w Internecie. Często błędne wnioski dotyczące adresacji IP mogą wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji adresów oraz ich zastosowania. W praktyce, do internetowych komunikacji konieczne jest korzystanie z adresów publicznych, które są przypisywane przez dostawców usług internetowych i muszą być unikalne w skali globalnej. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do trudności w komunikacji i dostępie do zasobów w sieci globalnej.

Pytanie 15

Która z licencji dotyczy oprogramowania, które jest udostępniane bez opłat, ale posiada funkcjonalność wyświetlania reklam?

A. Beerware
B. Donationware
C. Freeware
D. Adware
Adware to typ oprogramowania, które jest rozpowszechniane za darmo, ale w zamian za to wyświetla reklamy na urządzeniu użytkownika. Model ten generuje przychody dla dewelopera poprzez sprzedaż przestrzeni reklamowej lub poprzez linki afiliacyjne. Przykładem mogą być aplikacje mobilne, które oferują podstawowe funkcje bezpłatnie, ale przy każdym uruchomieniu wyświetlają reklamy. Adware ma zastosowanie w różnych sektorach, od gier po aplikacje użytkowe, i jest powszechnie stosowane w celu monetyzacji oprogramowania. W branży IT ważne jest, aby użytkownicy byli świadomi, że choć adware może być użyteczne, często wiąże się z problemami prywatności, ponieważ zbiera dane o zachowaniach użytkowników w celu dostosowania reklam. Dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń wymagają, aby użytkownicy byli ostrożni przy instalacji oprogramowania adware, a deweloperzy powinni ujawniać w regulaminach, jakie dane są zbierane i w jaki sposób są wykorzystywane.

Pytanie 16

Zbiór urządzeń składający się z łącznicy, przełącznicy oraz urządzeń pomiarowych i zasilających to

A. centrala telefoniczna
B. ruter sieciowy
C. przełącznik sieciowy
D. koncentrator sieciowy
Ruter sieciowy, przełącznik sieciowy oraz koncentrator sieciowy są urządzeniami sieciowymi, ale ich funkcje i zadania różnią się znacząco od central telefonicznych. Ruter sieciowy służy do kierowania ruchem danych między różnymi sieciami, a jego głównym zadaniem jest łączenie segmentów sieci oraz przeprowadzanie translacji adresów sieciowych (NAT). Tego rodzaju urządzenie nie zarządza połączeniami telefonicznymi ani nie obsługuje sygnalizacji, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. Przełącznik sieciowy umożliwia komunikację między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej (LAN), działając na poziomie drugiego i trzeciego modelu OSI. Choć przełączniki są niezbędne do efektywnej komunikacji w sieci, nie są zaprojektowane do zarządzania rozmowami telefonicznymi, co stanowi kluczową różnicę. Z kolei koncentrator sieciowy to urządzenie, które łączy wiele urządzeń w sieci, ale działa na poziomie fizycznym i nie potrafi inteligentnie zarządzać ruchem danych. Koncentrator przesyła dane do wszystkich urządzeń podłączonych do sieci, co nie jest efektywne i nie ma zastosowania w przypadku central telefonicznych, które wymagają bardziej zaawansowanego zarządzania połączeniami. Wybór niewłaściwego urządzenia może prowadzić do chaosu w komunikacji oraz problemów z jakością połączeń, co potwierdza znaczenie dokładnego rozumienia roli i funkcji poszczególnych technologii w telekomunikacji.

Pytanie 17

Który środek gaśniczy w serwerowni, nie powodujący uszkodzeń urządzeń, jest najlepszy?

A. gaśnica wodno-pianowa
B. gaśnica pianowa
C. system zraszaczy sufitowych
D. gaśniczy system gazowy
Jeśli chodzi o systemy gaśnicze w serwerowniach, to gazowe rozwiązania są naprawdę najlepsze, bo pomagają chronić sprzęt i dane. Systemy takie jak FM-200 czy CO2 działają na zasadzie wypierania tlenu albo schładzania powietrza, co jest super, bo nie używają wody. A jak wiemy, woda potrafi zniszczyć elektronikę, więc to duży plus. Na przykład w serwerowniach, gdzie stosuje się normy NFPA i ISO 14520, rekomenduje się użycie gazów obojętnych. Ważne jest, że te systemy uruchamiają się automatycznie, gdy tylko wykryją dym lub wysoką temperaturę, co pozwala na szybką reakcję na pożar. Dzięki temu można zredukować ryzyko strat materialnych oraz przestojów w działalności firmy. W miejscach, gdzie trzymamy ważne dane, nowoczesne systemy gazowe są kluczowe, żeby mieć pewność, że wszystko działa bez przeszkód i że informacje są bezpieczne.

Pytanie 18

Można zrezygnować z obowiązku udzielenia pomocy przedmedycznej zgodnie z art.162 Kodeksu Karnego jedynie w sytuacji, gdy

A. odpowiednie służby ratunkowe, takie jak straż pożarna lub pogotowie ratunkowe, zostały powiadomione.
B. poszkodowany sam ponosi winę za swoje krytyczne położenie lub jest bezpośrednim sprawcą zdarzenia.
C. udzielający pomocy to osoba nieprzeszkolona - nie posiada odpowiednich kwalifikacji do udzielania pierwszej pomocy.
D. udzielanie pomocy stawia ratującego lub inną osobę w sytuacji zagrożenia utraty życia lub poważnego uszczerbku na zdrowiu.
Twierdzenie, że odstąpienie od obowiązku udzielenia pomocy przedmedycznej jest możliwe, gdy poszkodowany jest winny swojemu krytycznemu położeniu, jest mylne. Kodeks karny nie nakłada na osoby ratujące obowiązku oceny winy poszkodowanego, ponieważ ich zadaniem jest działania w najlepszym interesie poszkodowanego oraz na rzecz ratowania życia. Nawet jeśli osoba poszkodowana sama przyczyniła się do wypadku, ratownik powinien podjąć kroki, aby udzielić pomocy. Podobnie, argument dotyczący niewykwalifikowanych ratowników jest błędny, ponieważ każdy powinien starać się pomóc w miarę swoich możliwości, a brak certyfikatu nie zwalnia z odpowiedzialności moralnej. W kontekście, w którym ratujący naraża siebie na niebezpieczeństwo, to jedynie wtedy, gdy istnieje bezpośrednie zagrożenie dla jego życia lub zdrowia, można rozważać odstąpienie od udzielenia pomocy. Argument, że odpowiednie służby ratunkowe są zawiadomione, również nie zwalnia z obowiązku, ponieważ do momentu ich przybycia każdy świadek zdarzenia powinien działać, aby pomóc w miarę swoich możliwości. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do tragicznych konsekwencji, a także do odpowiedzialności prawnej za zaniechanie działań ratunkowych. W związku z tym, każda osoba powinna być świadoma swoich obowiązków w sytuacjach zagrożenia i dążyć do pomocy, przy zachowaniu przemyślanej oceny ryzyka.

Pytanie 19

Jakie informacje są zawarte w różnicowej kopii zapasowej?

A. Dane, które zostały dodane od momentu utworzenia ostatniej, jakiejkolwiek kopii zapasowej
B. Wszystkie dane znajdujące się na dysku
C. Określone dane na dysku lub w katalogach
D. Informacje, które zostały zmodyfikowane lub dodane po wykonaniu ostatniej pełnej kopii zapasowej
Zrozumienie różnych kopii zapasowych jest naprawdę ważne dla zarządzania danymi. Co do drugiej odpowiedzi, to muszę powiedzieć, że nie odnosi się ona do różnicowych kopii zapasowych. Różnicowa kopia zapasowa nie jest stworzona na podstawie konkretnych, wybranych danych, a raczej dotyczy wszystkich zmian od ostatniego pełnego backupu. Ważne jest, żeby zauważyć, że różnicowe kopie działają automatycznie i nie trzeba ich ręcznie wybierać. Trzecia odpowiedź, która mówi, że różnicowa kopia obejmuje wszystkie dane na dysku, też jest błędna. Takie coś to pełny backup, który robi kompletny zrzut danych. A czwarta odpowiedź myli sprawę, bo sugeruje, że różnicowa kopia bazuje na danych od ostatniej, dowolnej kopii. Różnicowe kopie są oparte na konkretnej pełnej kopii, więc rejestrują tylko zmiany od tej ostatniej pełnej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej strategii backupowej, co może uratować nasze dane i zapewnić, że wszystko będzie działać jak należy.

Pytanie 20

Listy kontrolne w ruterach stanowią narzędzie

A. filtracji adresów MAC.
B. przydzielania adresów MAC urządzeniom.
C. filtracji pakietów.
D. przydzielania adresów IP urządzeniom.
Chyba coś nie tak z tym pytaniem, bo te alternatywne odpowiedzi nie mają za bardzo sensu, jeśli chodzi o zastosowanie list dostępu. Na przykład, przydzielanie adresów IP hostom to nie ich robota, tylko raczej protokołów jak DHCP, które robi to automatycznie. Kolejna sprawa, twierdzenie, że listy dostępu filtrują adresy MAC, to trochę nieporozumienie - to raczej robota przełączników. Tak naprawdę to adresy MAC są przypisane już przez producentów do interfejsów sieciowych i nie zmieniają się przez routing czy ACL. Często wiążemy różne warstwy modelu OSI i przez to mamy błędne wnioski. Zrozumienie tego, jak działają listy dostępu, jest mega ważne, żeby dobrze zarządzać bezpieczeństwem i ruchem w sieciach.

Pytanie 21

Zakres tłumienia poprawnie wykonanego spawu światłowodu telekomunikacyjnego (SiO4) powinien mieścić się w granicach

A. 0,01 ÷ 0,1 dB
B. 0,15 ÷ 0,2 dB
C. 0,20 ÷ 1,0 dB
D. 0,05 ÷ 0,2 dB
Wartość tłumienia spawu światłowodu telekomunikacyjnego, szczególnie w kontekście światłowodu z rdzeniem z SiO4, powinna mieścić się w przedziale 0,01 ÷ 0,1 dB. Tak niski poziom tłumienia jest kluczowy dla zachowania wysokiej jakości sygnału w systemach telekomunikacyjnych, gdyż każde dodatkowe tłumienie może prowadzić do degradacji sygnału i ograniczenia zasięgu. W praktyce, osiągnięcie tak niskiego tłumienia jest możliwe dzięki precyzyjnej obróbce włókien oraz zastosowaniu odpowiednich technik spawania, takich jak spawanie metodą fusion, które zapewnia minimalne straty na styku. W branży telekomunikacyjnej stosuje się standardy, takie jak IEC 61300-3-34, które określają metody pomiaru tłumienia oraz wymagania jakościowe dla spawów światłowodowych. Przykładem zastosowania tych wartości w praktyce może być budowa sieci FTTH (Fiber To The Home), gdzie niskie tłumienie jest niezbędne dla zapewnienia szybkiego i niezawodnego dostępu do internetu dla użytkowników końcowych.

Pytanie 22

Komputery połączone w sieć mają ustawione we właściwościach protokołu TCP/IP adresy IP i maski, które zamieszczono w tabelce. Jaką strukturę tworzą te komputery?

Adres IPMaska
10.1.61.10255.0.0.0
10.2.61.11255.0.0.0
10.3.63.10255.0.0.0
10.4.63.11255.0.0.0
10.5.63.12255.0.0.0

A. 3 podsieci.
B. 1 sieci.
C. 5 podsieci.
D. 2 podsieci.
Wybór odpowiedzi wskazującej na istnienie podsieci jest błędny, ponieważ opiera się na niezrozumieniu zasady działania maski podsieci. Zgodnie z proponowanym schematem adresacji, maska 255.0.0.0 wskazuje, że jedynie pierwszy oktet jest wykorzystywany do identyfikacji sieci. Oznacza to, że wszystkie komputery z adresami zaczynającymi się od tego samego oktetu należą do tej samej sieci, a maska nie dzieli ich na podsieci. Często mylnie interpretowane jest, że zmiana maski może prowadzić do podziału na podsieci, co jest nieprawdziwe w kontekście podanego adresu IP. Różne odpowiedzi sugerujące istnienie dwóch, trzech czy pięciu podsieci wynikają z błędnego zrozumienia hierarchii adresów IP oraz zasad działania protokołów TCP/IP. Istotne jest, aby pamiętać, że podsieci mogą występować w sytuacjach, gdzie maska podsieci jest bardziej rozbudowana, np. 255.255.255.0, co dzieli większą sieć na mniejsze segmenty. W tym przypadku, przy zastosowaniu maski 255.0.0.0, nie mamy do czynienia z żadnym podziałem na podsieci, a wszystkie adresy IP są częścią jednego, jednolitego segmentu sieciowego. Dlatego kluczowe jest zrozumienie funkcji i zastosowania masek podsieci w praktyce, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych oraz poprawnie projektować rozwiązania sieciowe.

Pytanie 23

Jaką wartość ma impedancja falowa kabla UTP CAT 5?

A. 50 Ohm
B. 10 Ohm
C. 100 Ohm
D. 250 Ohm
Wybór wartości impedancji falowej poniżej 100 Ohm dla kabla UTP CAT 5 jest błędny, ponieważ nie uwzględnia standardów branżowych oraz właściwości fizycznych tych kabli. Impedancja falowa 50 Ohm jest typowa dla kabli koncentrycznych, które są wykorzystywane w innych zastosowaniach, takich jak telewizja kablowa czy systemy radiowe, a nie dla kabli skrętkowych. Z kolei 250 Ohm nie jest zgodny z żadnymi typowymi zastosowaniami w technologii Ethernet, gdyż jest to wartość stosowana w niektórych aplikacjach telekomunikacyjnych, dotyczących bardziej zaawansowanych systemów przesyłowych. W przypadku wyboru 10 Ohm, wartość ta jest zbyt niska i nie ma zastosowania w kontekście kabli UTP, gdzie odpowiednia impedancja jest kluczowa dla prawidłowego działania sieci. Impedancja falowa kabli UTP nie może być zignorowana, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na jakość sygnału, a nieprzestrzeganie standardów TIA/EIA-568 może prowadzić do problemów z transmisją, takich jak zwiększone opóźnienia, zakłócenia i błędy w przesyłanych danych. Wiedza na temat właściwej impedancji falowej jest niezbędna dla projektantów sieci, aby zabezpieczyć stabilne i wydajne połączenia w infrastrukturze komunikacyjnej. Zastosowanie kabli UTP CAT 5 o impedancji 100 Ohm jest zatem kluczowe dla zapewnienia niezawodności i efektywności nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 24

Błąd przesunięcia zera w konwerterze A/C definiowany jest przez wartość napięcia

A. wyjściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wejściowego do kolejnej większej wartości
B. wejściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wyjściowego do kolejnej większej wartości
C. wyjściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wyjściowego do kolejnej większej wartości
D. wejściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wejściowego do kolejnej większej wartości
Odpowiedź wskazująca na napięcie wejściowe, które jest potrzebne do przejścia od zerowej wartości słowa wyjściowego do następnej większej wartości, jest poprawna, ponieważ definiuje błąd przesunięcia zera w kontekście pracy przetworników A/C. Błąd ten odnosi się do różnicy między rzeczywistym poziomem napięcia wejściowego a teoretycznym, który powinien odpowiadać zerowej wartości wyjściowej. W praktyce, jeśli przetwornik A/C ma błąd przesunięcia zera, wymaga on wprowadzenia określonego napięcia wejściowego, aby osiągnąć wyjście na poziomie zerowym. Takie sytuacje często występują w aplikacjach pomiarowych, gdzie precyzyjność jest kluczowa, na przykład w systemach automatyki przemysłowej. W standardach takich jak IEC 61000-4-2 (odnoszących się do odporności na zakłócenia elektryczne) podkreśla się znaczenie dokładności pomiarów, co czyni eliminację błędów przesunięcia zera kluczowym elementem projektowania systemów pomiarowych. Właściwe zrozumienie tego błędu i jego wpływu na końcowe wyniki pomiarowe jest niezbędne, aby zapewnić wysoką jakość i wiarygodność danych.

Pytanie 25

Jakie kodowanie jest stosowane w łączu ISDN na interfejsie U?

A. 2B1Q
B. CMI
C. HDB3
D. AMI
Odpowiedź 2B1Q jest poprawna, ponieważ 2B1Q (2 Binary 1 Quaternary) to technika kodowania, która jest szeroko stosowana w łączu ISDN na styku U. W przypadku ISDN, które obsługuje dwa kanały B (B-channel) oraz kanał D (D-channel) do sygnalizacji, 2B1Q efektywnie wykorzystuje cztery stany do reprezentacji dwóch bitów informacji. Dzięki temu można zmniejszyć wymagania dotyczące pasma, co jest kluczowe w kontekście transmisji danych. Przykładowo, w systemach telekomunikacyjnych, gdzie istotne jest zachowanie wysokiej jakości sygnału oraz efektywność przesyłu, 2B1Q umożliwia zwiększenie wydajności transmisji w porównaniu do tradycyjnych metod kodowania. Praktycznie, 2B1Q jest implementowane w sprzęcie telekomunikacyjnym oraz w infrastrukturze sieciowej, co czyni je istotnym elementem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Zgodnie z normą ITU-T I.430, 2B1Q jest uznawane za standard w kontekście łączy cyfrowych, co również podkreśla jego znaczenie oraz powszechność w branży.

Pytanie 26

W oparciu o cennik przedstawiony w tabeli oblicz, jaki będzie stały miesięczny koszt netto korzystania z telefonu, jeżeli abonent ma aktywne usługi mobilnego e-podpisu, wystawiania rachunku szczegółowego i pakietowej transmisji danych - pakiet 250MB

Cena nettoCena brutto
Abonament (za 240 minut)80,00 zł98,40 zł
Blokowanie połączeń powyżej limitubezpłatniebezpłatnie
Usługa Fax10,00 zł12,30 zł
Mobilny e-podpis10,00 zł12,30 zł
Połączenia konferencyjne20,00 zł24,60 zł
Rachunek szczegółowy5,00 zł6,15 zł
Pakiet 250MB transmisji danych8,00 zł9,84 zł

A. 133,00 zł
B. 103,00 zł
C. 126,69 zł
D. 65,09 zł
Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia poprawnych wartości z tabeli, może prowadzić do błędnych wniosków na temat rzeczywistych kosztów korzystania z telefonu. Na przykład kwoty 133,00 zł, 65,09 zł i 126,69 zł mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale ich obliczenia najprawdopodobniej pomijają istotne elementy. W przypadku 133,00 zł, możliwe jest, że osoba ta uwzględniła dodatkowe usługi, które nie zostały aktywowane, co znacząco zwiększa całkowity koszt. Z kolei 65,09 zł może sugerować, że osoba pomija całkowite koszty związane z niektórymi usługami, co jest prostym błędem myślowym, zwłaszcza w kontekście braku pełnych informacji o dostępnych usługach. Odpowiedź 126,69 zł może być wynikiem błędnego dodania kwot, co pokazuje, jak ważne jest skrupulatne podejście do obliczeń. Kluczowym błędem jest nieprzywiązywanie uwagi do szczegółów cennika oraz do tego, jak różne usługi wpływają na całkowity miesięczny koszt. Należy pamiętać, że każdy element oferty stanowi integralną część kosztów, które powinny być dokładnie zrozumiane, a ich suma powinna być zawsze weryfikowana, aby uniknąć nieporozumień i niepotrzebnych wydatków. Właściwe podejście do analizy kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami osobistymi lub firmowymi.

Pytanie 27

Jakim rodzajem transmisji posługuje się DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) przy współpracy z protokołem IPv4?

A. Multicast
B. Broadcast
C. Anycast
D. Unicast
W przypadku mylenia transmisji broadcast z innymi typami, takimi jak unicast, multicast czy anycast, można napotkać problemy związane z rozumieniem podstawowych zasad komunikacji w sieciach komputerowych. Unicast, na przykład, polega na wysyłaniu pakietu od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Taki model nie jest odpowiedni dla DHCP, ponieważ w sytuacji, gdy nowe urządzenie stara się uzyskać adres IP, nie zna jeszcze adresu serwera DHCP. Wyklucza to możliwość skutecznego wykorzystania unicastu, ponieważ urządzenie w momencie wysyłania zapytania nie ma informacji o adresie serwera. Z kolei multicast, który jest używany do wysyłania informacji do grupy odbiorców, również nie znajduje zastosowania w przypadku DHCP. DHCP wymaga dotarcia do wszystkich serwerów w danej sieci, a multicast nie zapewnia takiej gwarancji, ponieważ nie wszystkie urządzenia mogą odbierać multicastowe pakiety. Wreszcie, anycast to technika, gdzie pakiety są wysyłane do najbliższego lub najlepszego dostępnego serwera w grupie, co również nie odpowiada wymaganiom protokołu DHCP. Te koncepcje pokazują, że niezrozumienie różnic między tymi metodami transmisji może prowadzić do skutków ubocznych w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, gdzie prawidłowa konfiguracja i automatyzacja są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 28

Jakim materiałem jest liniowo związane napięcie elektryczne z natężeniem prądu elektrycznego?

A. Miedź
B. Krzem
C. Szkło
D. Polietylen
Miedź jest materiałem, który wykazuje liniową zależność pomiędzy napięciem elektrycznym a natężeniem prądu elektrycznego, co odzwierciedla prawo Ohma. Zgodnie z tym prawem, dla idealnego przewodnika, napięcie (U) jest proporcjonalne do natężenia prądu (I) według wzoru U = R * I, gdzie R to opór elektryczny. Miedź, jako jeden z najlepszych przewodników elektryczności, ma niską rezystancję, co sprawia, że jest powszechnie używana w przewodach elektrycznych, kablach oraz różnych komponentach elektronicznych. W praktyce, zastosowanie miedzi w instalacjach elektrycznych, takich jak okablowanie domowe czy przemysłowe, umożliwia efektywne przesyłanie energii elektrycznej, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności systemów energetycznych. Dodatkowo, stosowanie miedzi w elektronice, w tym w produkcji układów scalonych, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co wpływa na wydajność i długowieczność urządzeń. Dzięki tym właściwościom, miedź jest materiałem o kluczowym znaczeniu w inżynierii elektrycznej oraz elektronice.

Pytanie 29

Zjawisko tłumienności w torze światłowodowym przejawia się poprzez

A. rozmycie impulsu optycznego
B. zmniejszenie częstotliwości sygnału
C. zmniejszenie amplitudy sygnału
D. zwiększenie kąta załamania impulsu świetlnego
Tłumienność toru światłowodowego to zjawisko opisujące straty sygnału, które objawiają się spadkiem amplitudy sygnału. W praktyce oznacza to, że w miarę transmisji światła przez włókno, jego intensywność maleje z powodu różnych czynników, takich jak pochłanianie energii przez materiał włókna czy rozpraszanie światła. Przykładowo, w zastosowaniach telekomunikacyjnych, gdzie sygnał optyczny jest używany do przesyłania danych, ważne jest, aby projektować systemy minimalizujące tłumienność, co można osiągnąć poprzez stosowanie wysokiej jakości włókien szklanych oraz precyzyjne dopasowanie źródeł światła do parametrów toru. Dobre praktyki obejmują również regularne testowanie i monitorowanie parametrów transmisji, aby zapewnić, że tłumienność nie przekracza określonych norm, co jest kluczowe dla stabilności i niezawodności komunikacji optycznej."

Pytanie 30

Podczas ustawiania protokołu OSPF maska jest podawana w formie odwrotnej (wildcard mask). Jaką wartość ma maska odwrotna dla podsieci 255.255.252.0?

A. 255.255.0.255
B. 255.255.3.255
C. 0.0.252.255
D. 0.0.3.255
Błędy w odpowiedziach wynikają z pewnego zamieszania dotyczącego masek odwrotnych w OSPF. Maska podsieci 255.255.252.0 pokazuje, że pierwsze 22 bity są dla identyfikacji sieci. W związku z tym jest to ważne, aby zrozumieć, które bity muszą być stałe, a które mogą się zmieniać. Na przykład, osoby, które wybrały odpowiedzi 255.255.3.255 albo 255.255.0.255, mogły się pomylić, próbując bezpośrednio przeliczyć maskę bez uwzględnienia, że maska odwrotna pokazuje, które bity mogą być różne. Odpowiedź 255.255.3.255 sugeruje, że admini myśleli, że wszystkie bity w pierwszych dwóch oktetach muszą być stałe, co w OSPF jest błędne. Z kolei 255.255.0.255 oznacza, że całkiem zignorowano trzeci oktet, a to też nie jest zgodne z zasadami. Kluczowe jest zrozumienie, że maska odwrotna powstaje z różnicy między 255 a wartością w masce podsieci. Często myli się pojęcia maski podsieci i maski odwrotnej, co prowadzi do błędnych obliczeń. Dlatego tak ważne jest, żeby sieciowcy mieli porządne podstawy w tym, jak działają protokoły i jak to stosować w praktyce.

Pytanie 31

Emisja sygnału zajętości w łączu abonenckim ma charakterystykę

A. 1000 ±100 ms, przerwa: 4000 ±400 ms
B. ciągła
C. 100 ±20 ms, przerwa: 4900 ±980 ms
D. 500 ±50 ms, przerwa: 500 ±50 ms
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego mechanizmu działania sygnałów zajętości w łączu abonenckim. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 100 ±20 ms, przerwa: 4900 ±980 ms, sugerują bardzo krótki czas trwania sygnału zajętości, co mogłoby prowadzić do częstych kolizji sygnałów w intensywnie używanych łączach, co obniżałoby jakość komunikacji. Wartości te nie są zgodne z dobrymi praktykami w telekomunikacji, ponieważ długie przerwy mogą skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pasma. Inne błędne odpowiedzi, takie jak ciągła emisja, wprowadzają w błąd, sugerując, że sygnał zajętości powinien być emitowany bez przerw, co w praktyce prowadziłoby do zatorów w komunikacji i ograniczenia możliwości przesyłania danych. Ponadto, odpowiedzi ze zbyt dużymi wartościami czasu trwania sygnału, jak 1000 ±100 ms, przerwa: 4000 ±400 ms, również mogą być mylące, ponieważ takie długie czasy zajęcia łącza mogą prowadzić do nieefektywności, szczególnie w systemach wymagających natychmiastowej reakcji, jak telekomunikacja głosowa czy transmisja danych w czasie rzeczywistym. Kluczem do zrozumienia tych zagadnień jest zrozumienie zasad działania sygnałów oraz ich wpływu na jakość połączeń telekomunikacyjnych. Właściwe parametry sygnału zajętości są kluczowe dla zapewnienia efektywności i jakości usług w systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 32

Tabela przedstawia parametry

ITEMDOWNSTREAM
(RECEIVER)
UPSTREAM
(TRANSMITTER)
Frequency Range88MHz ~ 860MHz5MHz ~ 42MHz
Channel BandwidthDOCSIS: 6MHz200K, 400K, 800K, 1.6M, 3.2MHz
Modulation64QAM/256QAMQPSK/16QAM
Symbol Rate5.057/5.361 Msymbols/sec160, 320, 640, 1280, 2560 Ksymbols/sec
Data Rate30Mbits/sec (64QAM)
43Mbits/sec (256QAM)
0.32 ~ 5.12Mbs (QPSK)
0.64 ~ 10.24Mbs (16QAM)
Input Output Power-15dBmV ~ +15dBmV+8dBmV ~ +58dBmV (QPSK)
+8dBmV ~ +55dBmV (16QAM)
Carrier To Noise Ratio
@BER<10-8
64QAM: 23.5dB, 256QAM: 30dB
RF Cable Interface75Ω F-type female connector
PC Host InterfaceEthernet or USB cable
Power Dissipation< 6 Watts

A. przełącznika sieciowego.
B. centrali telefonicznej.
C. modemu kablowego.
D. krosownicy.
Wybór odpowiedzi związanych z krosownicą, centralą telefoniczną lub przełącznikiem sieciowym może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia roli tych urządzeń w sieci. Krosownica to urządzenie używane do łączenia różnych kabli, umożliwiające elastyczne tworzenie połączeń między różnymi urządzeniami, jednak nie ma związku z parametrami transmisji danych w kontekście modemów kablowych. Centrala telefoniczna, z drugiej strony, obsługuje połączenia głosowe, a nie dane internetowe, co sprawia, że nie zawiera parametrów dotyczących szerokości kanału czy modulacji, które są kluczowe dla modemów kablowych. Przełącznik sieciowy jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem w sieci lokalnej, ale także nie zajmuje się bezpośrednio sygnałem kablowym ani jego modulacją, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście zadania. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie funkcji tych urządzeń oraz nieodpowiednie przypisanie im parametrów, które są charakterystyczne jedynie dla modemów kablowych, co sugeruje brak zrozumienia ich podstawowych ról oraz właściwych zastosowań w architekturze sieciowej. Wiedza na temat standardów, takich jak DOCSIS, jest kluczowa przy rozważaniu, jakie urządzenia są odpowiednie w danym kontekście, a także jakie parametry są istotne dla określonych zastosowań sieciowych.

Pytanie 33

W celu ochrony urządzeń teleinformatycznych przed nagłymi skokami napięcia wykorzystuje się

A. ogranicznik przepięć
B. wyłącznik różnicowoprądowy
C. wyłącznik nadprądowy
D. bezpiecznik
Ogranicznik przepięć (OVR) jest urządzeniem zaprojektowanym do ochrony instalacji elektrycznych i podłączonych do nich urządzeń przed gwałtownymi skokami napięcia, które mogą być wynikiem wyładowań atmosferycznych lub nagłych zmian obciążenia w sieci. Działa poprzez odprowadzenie nadmiaru energii do ziemi, co znacząco redukuje ryzyko uszkodzenia sprzętu. Przykłady zastosowania obejmują instalacje w budynkach mieszkalnych, biurach oraz w obiektach przemysłowych. Zgodnie z normami PN-EN 61643-11 oraz IEC 61643, wykorzystanie ograniczników przepięć jest zalecane w celu zwiększenia bezpieczeństwa i trwałości instalacji elektrycznych. Warto również zauważyć, że ograniczniki przepięć powinny być właściwie dobrane do specyfiki instalacji oraz zainstalowane w odpowiednich miejscach, takich jak rozdzielnice elektryczne, aby skutecznie chronić urządzenia przed impulsywnymi przepięciami.

Pytanie 34

Przypisanie wartości sygnału skwantowanego do słów binarnych to

A. modulacja
B. demodulacja
C. próbkowanie
D. kodowanie
Modulacja, demodulacja oraz próbkowanie to pojęcia związane z przetwarzaniem i przesyłaniem sygnałów, ale różnią się one od kodowania. Modulacja to proces zmiany parametrów fali nośnej, aby zakodować informacje do przesyłania na większe odległości. Przykładem modulacji jest AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), gdzie zmienia się amplitudę lub częstotliwość fali nośnej. Demodulacja to proces odwrotny do modulacji, polegający na wydobywaniu oryginalnych informacji z sygnału modulowanego. Próbkowanie natomiast odnosi się do procesu przekształcania sygnału analogowego w postać cyfrową poprzez pomiar wartości sygnału w regularnych odstępach czasu. Oznacza to, że podczas próbkowania nie przyporządkowuje się wartości binarnych do sygnałów, lecz jedynie zbiera się próbki z fali analogowej. Te pojęcia często prowadzą do nieporozumień, ponieważ wszystkie są elementami łańcucha przetwarzania sygnałów, jednak każde z nich pełni swoją unikalną rolę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej interpretacji i stosowania technologii cyfrowych w praktyce.

Pytanie 35

Aktywacja mikrotelefonu przez użytkownika rozpoczynającego połączenie w publicznej sieci telefonicznej z komutacją jest oznaczana przepływem prądu przez pętlę abonencką

A. stałego
B. zmiennego
C. przemiennego o częstotliwości 400 Hz
D. tętniącego o częstotliwości 400 Hz
Przepływ prądu zmiennego nie jest odpowiedni do sygnalizacji stanu połączenia w publicznej komutowanej sieci telefonicznej. Użytkownicy często mylą prąd zmienny z prądem stałym, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat działania systemów sygnalizacyjnych. Prąd zmienny, w przeciwieństwie do stałego, nie zapewnia stabilnej identyfikacji stanu obwodu, co jest kluczowe w kontekście nawiązywania połączeń. Odpowiedzi sugerujące użycie prądu przemiennego o częstotliwości 400 Hz są szczególnie mylące, gdyż taka częstotliwość jest typowo używana w systemach zasilania, a nie w sygnalizacji telefonicznej. W przypadku tętniącego prądu zmiennego, jak i przemiennego, sygnalizacja mogłaby być niestabilna oraz niejednoznaczna, co negatywnie wpłynęłoby na jakość komunikacji. W standardach telekomunikacyjnych, takich jak ITU-T, jasno określono, że do inicjacji połączenia w telefonii analogowej używa się prądu stałego, co sprawia, że inne opcje są nieadekwatne. Warto zrozumieć, że błędne wyobrażenia o typach prądów mogą prowadzić do nieefektywnego działania systemów telekomunikacyjnych, co w praktyce może skutkować problemami w realizacji połączeń.

Pytanie 36

Wybór impulsowy polega na przesyłaniu wybranej liczby w postaci

A. dwóch z ośmiu tonów o zbliżonych częstotliwościach
B. liczby impulsów o czasie trwania 50 ms z częstotliwością 1 Hz, odpowiadającej wybranej cyfrze
C. dwóch z ośmiu tonów - jednego z grupy niższych częstotliwości, a drugiego z grupy wyższych
D. liczby impulsów o czasie trwania 50 ms z częstotliwością 10 Hz, odpowiadającej wybranej cyfrze
Pierwsza z błędnych odpowiedzi odnosi się do koncepcji wykorzystania dwóch tonów o zbliżonych częstotliwościach, co nie jest zgodne z zasadami sygnalizacji DTMF. W rzeczywistości, każdy ton w DTMF jest określony przez unikalne, niepowtarzalne częstotliwości, co umożliwia precyzyjne rozróżnienie między poszczególnymi cyframi. Użycie tonów o zbliżonych częstotliwościach mogłoby prowadzić do błędnej identyfikacji sygnałów, ponieważ mogłyby one zakłócać odbiór i przetwarzanie informacji. Kolejna propozycja, mówiąca o wykorzystaniu tonów z grup o niższych i wyższych częstotliwościach, również nie odpowiada rzeczywistym zasadom DTMF. Każda cyfra jest jednoznacznie zakodowana przez zestaw dwóch częstotliwości, a nie przez ich klasyfikację. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do błędów w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych, gdzie precyzja sygnałów ma kluczowe znaczenie dla ich funkcjonowania. Ostatnia z niepoprawnych koncepcji, dotycząca częstotliwości wynoszącej 1 Hz, jest całkowicie nieadekwatna dla tego przypadku, ponieważ zbyt niska częstotliwość nie pozwala na efektywne kodowanie impulsów w wymaganym czasie. W praktyce, zastosowanie niewłaściwych parametrów sygnału może skutkować poważnymi problemami w transmisji danych, w tym opóźnieniami, błędami lub całkowitym brakiem komunikacji.

Pytanie 37

W dokumentacji zestawu komputerowego zapisano: nośnik pamięci, nazwany recovery disc, został dołączony do zestawu komputerowego. Co oznacza ten zapis?

A. oprogramowanie stosowane do odzyskiwania systemu operacyjnego
B. nośnik pamięci zawierający sterownik dysku twardego
C. nośnik pamięci zawierający materiały promocyjne
D. oprogramowanie wykorzystywane do tworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji recovery disc. Wybór nośnika zawierającego materiały promocyjne sugeruje, że użytkownik nie rozumie, że recovery disc jest narzędziem w celu przywracania systemu, a nie marketingowym dodatkiem. Takie myślenie może prowadzić do niewłaściwego przygotowania się na ewentualne awarie, co jest kluczowym błędem w kontekście zarządzania IT. Poza tym, nośnik sterownika dysku twardego jest ważnym elementem, ale nie jest tożsamy z recovery disc, który ma na celu przywracanie systemu do stanu operacyjnego. Współczesne systemy operacyjne często zawierają wbudowane mechanizmy odzyskiwania, ale nośnik recovery jest niezastąpiony w przypadku poważnych awarii. Ponadto, zrozumienie różnicy między oprogramowaniem do odzyskiwania a tworzeniem kopii zapasowych jest istotne; recovery disc koncentruje się na przywracaniu systemu do poprzedniego stanu, podczas gdy kopie zapasowe są procesem mającym na celu zabezpieczenie danych przed utratą. Takie zamieszanie może prowadzić do nieprzygotowania w sytuacjach kryzysowych, dlatego warto jest zainwestować czas w zgłębianie tematu zarządzania systemami operacyjnymi oraz różnic pomiędzy tymi funkcjami.

Pytanie 38

Jaką liczbę bitów przypisano do adresu sieci w adresacji IPv4 z maską 255.255.128.0?

A. 17 bitów
B. 10 bitów
C. 8 bitów
D. 16 bitów
Odpowiedź 17 bitów jest poprawna, ponieważ w strukturze adresu IPv4 z maską 255.255.128.0, część adresu sieciowego zajmuje 17 bitów. W formacie CIDR, maska 255.255.128.0 jest reprezentowana jako /17, co oznacza, że 17 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, a pozostałe 15 bitów służy do identyfikacji hostów w tej sieci. Przykładowo, adres 192.168.128.0 z maską /17 wskazuje, że wszystkie adresy od 192.168.128.0 do 192.168.255.255 należą do tej samej sieci. Zrozumienie struktury adresów IPv4 i użycia masek podsieci jest kluczowe w inżynierii sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP oraz segmentacją sieci, co z kolei przekłada się na lepszą wydajność i bezpieczeństwo. W praktyce, znajomość masek podsieci jest niezbędna do projektowania oraz rozwiązywania problemów w sieciach komputerowych, a także do implementacji strategii bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 39

System SS7 służy do realizacji sygnalizacji

A. tonowej dla abonentów
B. impulsowej dla abonentów
C. międzycentralowej w sieciach analogowych
D. międzycentralowej w sieciach cyfrowych
Wybór odpowiedzi dotyczącej sygnalizacji abonenckiej tonowej lub impulsowej jest mylny, ponieważ te technologie są zbyt przestarzałe i nie są zgodne z współczesnymi standardami telekomunikacyjnymi. Sygnalizacja tonowa to technika, która opiera się na generowaniu tonów DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency) dla zestawienia połączeń, co miało miejsce głównie w analogowych systemach telefonicznych. Z kolei sygnalizacja impulsowa, która używa impulsów elektrycznych do przesyłania informacji, była powszechnie stosowana w starszych systemach telefonicznych, ale obecnie jest rzadko używana. Odpowiedzi te nie odzwierciedlają rzeczywistego działania współczesnych sieci telekomunikacyjnych, które opierają się na cyfrowych standardach. Co więcej, sygnalizacja międzycentralowa dla sieci analogowej również jest nieprawidłowym wyborem, ponieważ system SS7 został stworzony z myślą o cyfrowych infrastrukturach. W dobie cyfryzacji i wzrastających wymagań dotyczących przepustowości oraz elastyczności, analogowe metody sygnalizacji nie są w stanie sprostać obecnym potrzebom. Typowe błędy w rozumieniu tej problematyki często wynikają z nostalgii za starszymi technologiami, które charakteryzowały się stałymi połączeniami i ograniczoną funkcjonalnością. Współczesne systemy, takie jak SS7, umożliwiają bardziej zaawansowane usługi, jak na przykład zaawansowane usługi kontroli połączeń czy natychmiastowe powiadomienia o stanie usług, co potwierdza, że kluczowe jest stosowanie nowoczesnych rozwiązań w telekomunikacji.

Pytanie 40

Który z apletów w systemie Windows 10 służy do tworzenia kopii zapasowych?

A. Ustawienia dostępu
B. Urządzenia
C. Personalizacja
D. Aktualizacja i zabezpieczenia
Wybór opcji związanych z "Personalizacją", "Ustawieniami dostępu" czy "Urządzeniami" jako narzędzi do zarządzania kopiami zapasowymi w systemie Windows 10 wskazuje na niedostateczne zrozumienie funkcji tych apletów. "Personalizacja" dotyczy głównie zmiany ustawień wizualnych i dostosowywania interfejsu użytkownika, co nie ma związku z zabezpieczaniem danych. "Ustawienia dostępu" zajmują się konfiguracją opcji dostępu, takich jak zarządzanie kontami użytkowników i ich uprawnieniami, co również nie dotyczy bezpośrednio tematu kopii zapasowych. Z kolei "Urządzenia" koncentruje się na zarządzaniu podłączonymi urządzeniami, takimi jak drukarki czy skanery, a nie na aspektach związanych z tworzeniem kopii danych. Te pomyłki mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie opcje w systemie Windows są ze sobą ściśle powiązane. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania danymi jest zrozumienie, które narzędzia są dedykowane określonym funkcjom. Dlatego istotne jest, aby użytkownicy zrozumieli, które aplety odpowiadają za konkretne operacje, aby efektywnie korzystać z dostępnych funkcjonalności systemu operacyjnego.