Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 14:26
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 14:39

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do budowy ścian fundamentowych należy używać zaprawy, której głównym spoiwem jest

A. cement portlandzki

B. wapno suchogaszone

C. wapno palone

D. gips budowlany

Wybór gipsu budowlanego jako spoiwa do murowania fundamentów jest błędny, ponieważ gips charakteryzuje się niską wytrzymałością na ściskanie i nie jest odporny na działanie wody. W warunkach gruntowych, gdzie fundamenty są narażone na wilgoć, gips szybko ulega degradacji, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń strukturalnych. Z kolei wapno palone oraz wapno suchogaszone, chociaż mają swoje zastosowania w budownictwie, nie są odpowiednie do fundamentów ze względu na ich właściwości. Wapno palone, w reakcji z wodą, produkuje ciepło, co może być problematyczne w kontekście murowania w chłodnych warunkach, a wapno suchogaszone, które jest formą wapna, ma tendencję do zasychania na powietrzu, co ogranicza jego użyteczność jako spoiwa w zaprawach murarskich. Typowym błędem jest mylenie tych materiałów z cementem, co wynika z ich powszechności oraz tradycyjnych zastosowań w budownictwie. Warto zauważyć, że murowanie ścian fundamentowych wymaga nie tylko odpowiedniego spoiwa, ale także właściwej technologii wykonania, zgodnej z nowoczesnymi standardami budowlanymi, co zapewni trwałość i bezpieczeństwo całej konstrukcji.

Pytanie 2

Ile wyniesie całkowity koszt budowy 20 m2 muru z pustaków, jeśli wydatki na materiały to 80 zł/m2, a murarz dostaje 25 zł za postawienie 1 m2 ściany?

A. 1625 zł

B. 2100 zł

C. 105 zł

D. 500 zł

Koszt wykonania 20 m2 muru z pustaków oblicza się, sumując koszty materiałów oraz robocizny. Koszt materiałów wynosi 80 zł za m2, co daje 80 zł/m2 * 20 m2 = 1600 zł. Koszt robocizny za wymurowanie 1 m2 wynosi 25 zł, więc za 20 m2 to 25 zł/m2 * 20 m2 = 500 zł. Suma kosztów materiałów i robocizny to zatem 1600 zł + 500 zł = 2100 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży budowlanej, gdzie precyzyjne określenie kosztów jest kluczowe dla zarządzania budżetem projektu. W praktyce, te obliczenia są wykorzystywane nie tylko w budownictwie, ale również w projektowaniu i planowaniu materiałów, co pozwala na efektywne zarządzanie finansami. Wiedza ta jest niezbędna dla profesjonalnych wykonawców, którzy muszą umieć przewidzieć całkowity koszt inwestycji oraz ocenić opłacalność realizacji projektu.

Pytanie 3

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 3,0 cegły

B. 3,5 cegły

C. 4,0 cegły

D. 2,5 cegły

Wybór niewłaściwej długości filarka międzyokiennego wskazuje na niezrozumienie podstawowych zasad dotyczących wymiarowania elementów murowanych. Opcje 3,0, 2,5 i 4,0 cegły zakładają błędne założenia co do wymagań projektowych. Na przykład, długość 3,0 cegły zakładałaby, że filarek o długości 90 cm mógłby być zbudowany z 3 cegieł, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przyjęcie 2,5 cegły również mija się z celem, ponieważ nie można uzyskać takiej długości w standardowym murowaniu, a jakość i struktura muru mogłyby zostać poważnie naruszone. Wybór 4,0 cegły natomiast prowadziłby do nadmiernego zapasu materiału, co zwiększałoby koszty budowy i wpływało na efektywność wykorzystania zasobów. W praktyce wykorzystanie standardowych wymiarów cegły oraz uwzględnienie spoiny są kluczowe dla zapewnienia trwałości i stabilności konstrukcji. Zrozumienie tych aspektów jest fundamentalne dla każdego projektanta i wykonawcy w branży budowlanej, a merytoryczne podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na końcowy efekt budowlany.

Pytanie 4

Keramzyt to lekkie materiały budowlane, wykorzystywane do wytwarzania zapraw

A. ciepłochronnych

B. szamotowych

C. krzemionkowych

D. kwasoodpornych

Keramzyt to innowacyjne lekkie kruszywo budowlane, które ze względu na swoje właściwości doskonale sprawdza się w produkcji zapraw ciepłochronnych. Jego niska gęstość oraz porowata struktura pozwalają na skuteczną izolację termiczną, co jest kluczowe w tworzeniu energooszczędnych budynków. Przykładem zastosowania keramzytu może być jego użycie w warstwie izolacyjnej w budynkach jednorodzinnych, gdzie przyczynia się do minimalizacji strat ciepła. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 13055, podkreśla się znaczenie stosowania materiałów, które nie tylko spełniają normy wytrzymałościowe, ale również przyczyniają się do efektywności energetycznej budynków. Keramzyt, dzięki swoim właściwościom, jest także materiałem ekologicznym, co wpisuje się w trendy zrównoważonego budownictwa, dążącego do ograniczenia wpływu na środowisko. Stosując keramzyt w zaprawach ciepłochronnych, inwestorzy mogą znacząco obniżyć koszty ogrzewania, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnących cen energii.

Pytanie 5

Aby wykonać tynk ciągniony, należy zastosować

A. profile przesuwane po prowadnicach

B. stalowe listewki kierunkowe

C. pneumatyczne urządzenia natryskowe

D. paki oraz profilowane kielnie

Użycie profili na prowadnicach to kluczowa sprawa przy robieniu tynku ciągnionego. W tej metodzie chodzi o nałożenie zaprawy tynkarskiej na ścianę za pomocą tych profili, co pozwala równomiernie rozprowadzić materiał. Dzięki profilowanym prowadnicom łatwiej kontrolować grubość tynku i uzyskać gładką powierzchnię. W praktyce najpierw montuje się te profile na ścianie, a potem nakłada się zaprawę i wygładza narzędziami tynkarskimi. Ta technika jest zgodna z normami budowlanymi, które mówią, że tynki muszą być robione w sposób zapewniający trwałość i odpowiednie parametry. No i tynk ciągniony jest często stosowany w budynkach, gdzie estetyka jest bardzo ważna, jak w obiektach publicznych czy domach jednorodzinnych - tam gładkie ściany są pożądane przez inwestorów.

Pytanie 6

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 16 litrów

B. 100 litrów

C. 25 litrów

D. 4 litry

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 7

Jak przeprowadza się ocenę gładkości tynków zwykłych w trakcie odbioru prac tynkarskich?

A. Zarysowując powierzchnię przy pomocy gwoździa

B. Przesuwając gąbką po tynku

C. Pocierając powierzchnię tynku dłonią

D. Uderzając w powierzchnię delikatnym młotkiem

Wszystkie pozostałe metody sprawdzania gładkości tynków nie są właściwe z kilku powodów. Opukiwanie powierzchni lekkim młotkiem może wydawać się sensowne, ale nie dostarcza informacji o rzeczywistej gładkości tynku. Ta metoda raczej ocenia dźwięk i ewentualne puste przestrzenie pod powierzchnią, co nie jest bezpośrednio związane z jakością wykończenia. Z kolei pocieranie tynku gąbką jest również błędne, ponieważ gąbka, ze względu na swoją strukturę, nie jest w stanie precyzyjnie ocenić gładkości. Może jedynie zmywać zanieczyszczenia, ale nie dostarcza informacji o wyrównaniu powierzchni. Zarysowywanie powierzchni gwoździem to technika, która może prowadzić do uszkodzenia tynku oraz nie jest zgodna z dobrymi praktykami budowlanymi. Może również wprowadzać w błąd, sugerując, że tynk jest niewłaściwie wykonany, podczas gdy rzeczywista jakość może być wystarczająca. Typowym błędem myślowym w podejściu do oceny gładkości tynków jest skupienie się na metodach, które nie są zaprojektowane do oceny estetyki, co prowadzi do błędnych wniosków i nieodpowiednich decyzji w procesie odbioru robót.

Pytanie 8

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów klasycznych?

A. Baryt

B. Łupkoporyt

C. Żwir

D. Keramzyt

Żwir jest kruszywem naturalnym, które jest powszechnie stosowane do produkcji betonów zwykłych. Jego zastosowanie wynika z korzystnych właściwości, takich jak odpowiednia granulacja, która zapewnia dobrą przepuszczalność oraz przyczepność z cementem. Żwir charakteryzuje się wysoką trwałością i odpornością na czynniki atmosferyczne, co sprawia, że jest idealnym materiałem do budowy infrastruktury, jak drogi, mosty czy budynki. W procesie produkcji betonu, żwir stanowi kluczowy składnik, który, w połączeniu z cementem, wodą i ewentualnymi dodatkami, tworzy trwałą i wytrzymałą mieszankę. W normach branżowych, takich jak PN-EN 12620, określono wymagania dotyczące jakości kruszyw, co dodatkowo podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich materiałów. Przykładem zastosowania żwiru w praktyce może być beton używany do budowy fundamentów, gdzie jego właściwości mechaniczne są kluczowe dla stabilności całej konstrukcji.

Pytanie 9

Cementowa zaprawa wyróżnia się wysoką

A. kapilarnością

B. higroskopijnością

C. odpornością na skurcz

D. wytrzymałością na ściskanie

Zaprawa cementowa charakteryzuje się dużą wytrzymałością na ściskanie, co czyni ją materiałem o kluczowym znaczeniu w budownictwie. Wytrzymałość na ściskanie definiuje zdolność materiału do przenoszenia obciążeń bez deformacji czy zniszczenia. W przypadku zapraw cementowych, wartość ta jest wynikiem odpowiednich proporcji składników, takich jak cement, woda i kruszywo. Przykładowo, zaprawy stosowane w murach nośnych muszą spełniać normy PN-EN 998-1, które precyzują minimalne wartości wytrzymałościowe zależnie od zastosowania. W praktyce, wytrzymałość zaprawy na ściskanie jest kluczowa w kontekście budowy ścian, fundamentów, oraz wszelkich innych konstrukcji, gdzie obciążenia są znaczące. Dodatkowo, odpowiednie dobranie klasy cementu oraz techniki mieszania i aplikacji zaprawy wpływa na jej trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne, co jest istotne dla długowieczności obiektów budowlanych.

Pytanie 10

Jaką liczbę cegieł kratówek o wymiarach 25 × 12 × 14 cm należy przygotować do budowy ściany o grubości 38 cm, długości 6 m oraz wysokości 3,5 m, jeśli norma zużycia wynosi 78 cegieł na 1 m²?

A. 2 964 szt.

B. 1 638 szt.

C. 1 950 szt.

D. 798 szt.

Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do wymurowania ściany, zaczynamy od przeliczenia wymiarów ściany na metry kwadratowe. Ściana ma długość 6 m i wysokość 3,5 m, co daje powierzchnię równą 6 m x 3,5 m = 21 m². Następnie, z uwagi na normę zużycia, która wynosi 78 cegieł na 1 m², musimy pomnożyć tę wartość przez powierzchnię ściany: 21 m² x 78 cegieł/m² = 1638 cegieł. Ostatecznie, poprawna odpowiedź to 1 638 cegieł. W praktyce, przy planowaniu prac budowlanych, ważne jest nie tylko obliczenie dokładnej liczby materiałów, ale także uwzględnienie ewentualnych strat podczas transportu i obróbki cegieł. Dlatego zawsze warto zarezerwować około 10% dodatkowego materiału na wypadek uszkodzeń. Standardy budowlane podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń i odpowiedniego planowania w celu uniknięcia opóźnień w realizacji projektu.

Pytanie 11

Na podstawie danych z KNR oblicz, ile pustaków ceramicznych Max220 potrzeba do wymurowania ścian o grubości 19 cm i powierzchni 35 m².

Nakłady na 1 m² ścian wykonanych z pustaków ceramicznych Max220 (wyciąg z KNR)
Grubość ścian	Liczba pustaków
19 cm	14,90 sztuk
39 cm	22,40 sztuk

A. 426 szt.

B. 665 szt.

C. 522 szt.

D. 784 szt.

Odpowiedź 522 szt. jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte na danych z KNR (Katalog Norm Rzeczowych) wskazują, że do wymurowania ściany o grubości 19 cm i powierzchni 35 m² potrzeba 14,90 pustaków ceramicznych Max220 na każdy metr kwadratowy. Aby uzyskać całkowitą ilość pustaków, wystarczy pomnożyć tę wartość przez powierzchnię ściany: 14,90 szt./m² x 35 m² = 521,5 szt. Zgodnie z dobrymi praktykami budowlanymi, zawsze zaokrąglamy do najbliższej pełnej liczby, co w tym przypadku daje 522 sztuki. Dobrze jest również uwzględnić ewentualny zapas materiałów budowlanych na wypadek uszkodzeń czy błędów podczas montażu. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna do efektywnego planowania i zarządzania projektami budowlanymi, co pozwala uniknąć opóźnień i dodatkowych kosztów.

Pytanie 12

Perlit to lżejsze kruszywo stosowane w budownictwie do wytwarzania zapraw

A. ciepłochronnych

B. krzemionkowych

C. kwasoodpornych

D. szamotowych

Perlit to naprawdę świetny materiał, jeśli chodzi o izolację. Dzięki swojej porowatej strukturze świetnie trzyma powietrze, co znacząco poprawia izolację termiczną zapraw. Z tego co widziałem, często stosuje się go w mieszankach tynkarskich i zaprawach, żeby zmniejszyć straty ciepła w budynkach. To jest ważne, zwłaszcza teraz, kiedy wszyscy myślimy o zrównoważonym budownictwie i efektywności energetycznej. Poza tym, perlit jest lekki, co znacznie ułatwia transport i użycie. Dzięki temu nasze konstrukcje są mniej obciążone. Warto pamiętać, że świetnie sprawdza się w systemach ociepleń, co naprawdę przekłada się na długowieczność i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 13

Izolacje przeciwwilgociowe lekki typ dla ściany piwnicy powinny być wykonane

A. z papy asfaltowej

B. z pojedynczej warstwy folii PVC

C. z dwóch warstw lepiku asfaltowego

D. z folii kubełkowej

Izolacje przeciwwilgociowe w piwnicach to ważny temat, bo przecież wilgoć potrafi naprawdę zaszkodzić budynkom. Lepik asfaltowy jest naprawdę dobrym wyborem, bo tworzy mocną barierę przed wodą. Jak się zastosuje dwie warstwy tego lepiku, to nawet jak jedna się uszkodzi, to druga wciąż działa. Dzięki temu cała izolacja jest dużo trwalsza. Lepik jest dość łatwy w aplikacji, więc nie dziwi mnie, że jest popularny w budownictwie. Normy budowlane, jak PN-EN 13967, podkreślają, że dobrze dobrane materiały do izolacji są kluczowe dla trwałości konstrukcji. Przy aplikacji lepiku ważne jest też, żeby przygotować podłoże i zabezpieczyć je przed uszkodzeniami mechanicznymi, bo to wpływa na jakość wykonania całej izolacji.

Pytanie 14

Jaką ilość cementu i piasku trzeba przygotować do sporządzenia zaprawy cementowo-wapiennej w proporcji 1:3:12, jeśli użyto 6 pojemników wapna?

A. 3 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

B. 3 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

C. 2 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

D. 2 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

Wiele osób może błędnie interpretować proporcje składników zaprawy cementowo-wapiennej, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W odpowiedziach, które podają 3 pojemniki cementu oraz 36 pojemników piasku, istnieje niewłaściwe pomnożenie ilości wapna przez niewłaściwe wartości proporcji. W sytuacji, gdy przyjmuje się, że wymagana ilość wapna wynosi 6 pojemników, nie można przedstawić 3 pojemników cementu, ponieważ według proporcji 1:3:12 wymagałoby to większej ilości wapna. Obliczenia powinny opierać się na logicznej analizie stosunku między elementami. Ponadto, w przypadku propozycji 3 pojemników cementu i 24 pojemników piasku, również występuje wprowadzenie w błąd, gdyż proporcja piasku do wapna wynosi 12:3. To oznacza, że dla 6 pojemników wapna powinniśmy uzyskać 24 pojemniki piasku, ale nie 3 pojemniki cementu, co jest zgodne z zasadą proporcjonalnego mnożenia. Typowe błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego zrozumienia proporcji, co podkreśla konieczność gruntownego zrozumienia tematu oraz solidnych podstaw teoretycznych w dziedzinie budownictwa. Praktyczne umiejętności w obliczaniu składników zaprawy są niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości robót budowlanych oraz zgodności ze standardami branżowymi.

Pytanie 15

Gdzie można wykorzystać zaprawy gipsowe?

A. do murowania ścian z gipsowych elementów w suchych pomieszczeniach

B. do tynkowania elewacji budynków

C. do murowania fundamentów z elementów betonowych

D. do tynkowania działowych ścian w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności

Odpowiedź dotycząca murowania ścian z elementów gipsowych w pomieszczeniach suchych jest poprawna, ponieważ zaprawy gipsowe charakteryzują się odpowiednimi właściwościami do stosowania w takich warunkach. Gips jest materiałem, który ma dobre właściwości klejące oraz szybko wiąże, co czyni go idealnym do murowania elementów gipsowych, które są lekkie i łatwe w obróbce. W praktyce, zaprawy gipsowe są często wykorzystywane do tworzenia ścianek działowych oraz do zabudów, które nie są narażone na wilgoć. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zastosowanie zaprawy gipsowej w suchych pomieszczeniach przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynku oraz zwiększa komfort akustyczny. Ponadto, elementy gipsowe, takie jak płyty gipsowo-kartonowe, współpracują z zaprawami gipsowymi, co zapewnia trwałość i estetykę wykończenia. Warto również zwrócić uwagę na normy takie jak PN-EN 13279, które określają wymagania dla materiałów budowlanych na bazie gipsu.

Pytanie 16

Warstwa styropianu umieszczona w wieńcach oraz nadprożach ścian zewnętrznych ma za zadanie izolację

A. akustyczną

B. ciepłochronnej

C. wodoszczelnej

D. paroszczelnej

Odpowiedź dotycząca funkcji ciepłochronnej warstwy styropianu w wieńcach i nadprożach ścian zewnętrznych jest prawidłowa, ponieważ styropian jest materiałem o niskiej przewodności cieplnej, co czyni go doskonałym izolatorem termicznym. Jego zastosowanie w budownictwie jest powszechne, szczególnie w kontekście minimalizacji strat ciepła w budynkach. Przykładowo, w budynkach energooszczędnych, dobrze zaizolowane wieńce i nadproża z użyciem styropianu mogą znacząco poprawić efektywność energetyczną budynku, co jest zgodne z normami budowlanymi i standardami takimi jak NF40 oraz NF15. Poza tym, stosowanie styropianu w tych elementach konstrukcyjnych przyczynia się do komfortu cieplnego mieszkańców, redukując koszty ogrzewania. Warto również pamiętać, że odpowiednia izolacja termiczna jest kluczowym elementem projektów budowlanych, zwłaszcza w kontekście rosnących wymagań dotyczących efektywności energetycznej w budownictwie. Zastosowanie materiałów izolacyjnych, takich jak styropian, w wieńcach i nadprożach przyczynia się do osiągnięcia lepszej klasy energetycznej budynku oraz spełnienia warunków określonych w Dyrektywie Unii Europejskiej w sprawie efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 17

Proces naprawy wilgotnego tynku powinien rozpocząć się od

A. eliminacji źródła zawilgocenia

B. nałożenia środka gruntującego

C. zlikwidowania nalotów pleśni

D. osuchania powierzchni tynku

Usunięcie przyczyny zawilgocenia tynku jest kluczowym krokiem w procesie naprawy, ponieważ bez rozwiązania podstawowego problemu, wszelkie dalsze działania, takie jak osuszanie czy pokrywanie gruntami, będą jedynie tymczasowe i nieefektywne. W praktyce oznacza to, że najpierw należy zidentyfikować źródło wilgoci, co może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak nieszczelne rury, niewłaściwe odprowadzanie wody, czy też uszkodzenia fundamentów. Po ustaleniu źródła problemu, należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak naprawa instalacji wodno-kanalizacyjnej czy poprawa systemu odwadniającego. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której wilgoć w tynku jest wynikiem podciągania kapilarnego z gruntu. W takiej sytuacji można zastosować odpowiednie izolacje przeciwwilgociowe, aby zapobiec dalszemu wnikaniu wilgoci w strukturę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, kluczowe jest, aby zapobiec wystąpieniu problemu w przyszłości, dlatego działania powinny być kompleksowe i systemowe.

Pytanie 18

Masa używana do tynków cienkowarstwowych powinna być wolna od

A. drobnego kruszywa

B. wody i spoiwa

C. pigmentów

D. zbryleń

Niestety, inne odpowiedzi mają sporo nieporozumień, jeśli chodzi o skład i właściwości zapraw do tynków cienkowarstwowych. Twierdzić, że zaprawa powinna być bez pigmentów, to błąd, bo pigmenty mogą nadać tynkom kolor i zwiększyć ich odporność na słońce. Warto korzystać z pigmentów zgodnych z normami, jak PN-EN 12878, bo dzięki nim tynk ładnie wygląda i kolory są trwalsze. Tak samo jest ze stwierdzeniem, że zaprawa nie powinna mieć drobnego kruszywa. Drobne kruszywo jest potrzebne, żeby tynk miał dobrą strukturę i był wytrzymały. Ułatwia też nakładanie, co wpływa na jakość. A jak ktoś mówi, że zaprawa nie powinna mieć wody i spoiwa, to całkowicie mija się z prawdą. Woda jest niezbędna do utwardzenia, a spoiwa dają stabilność. Krótko mówiąc, ważne jest, by wiedzieć, co wchodzi w skład zaprawy, bo inaczej można narobić problemów z jakością tynków.

Pytanie 19

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż najmniejszą dopuszczalną grubość tynku z izolacją termiczną.

Grubości tynków	Średnia grubość w [mm]	Dopuszczalna najmniejsza grubość w [mm]
dla tynków zewnętrznych	20	15
dla tynków wewnętrznych	15	10
dla jednowarstwowych tynków wewnętrznych z fabrycznie suchej zaprawy	10	5
dla jednowarstwowych tynków chroniących przed wodą z fabrycznie suchej zaprawy	15	10
dla tynków z izolacją termiczną	zależnie od wymagań	20

A. 5 mm

B. 10 mm

C. 15 mm

D. 20 mm

Wybierając odpowiedź 20 mm, wskazujesz na zgodność z wymaganiami dotyczącymi tynków z izolacją termiczną. Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, ta wartość jest najmniejszą dopuszczalną grubością, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich właściwości izolacyjnych. Tynki o grubości 20 mm są zgodne z normami budowlanymi, które określają minimalne parametry dla zapewnienia efektywności energetycznej budynków. Przykładowo, w budownictwie pasywnym, odpowiednia grubość izolacji jest niezbędna do osiągnięcia niskiego zapotrzebowania na energię do ogrzewania. Warto także zwrócić uwagę na to, że zbyt cienkie warstwy tynku mogą prowadzić do mostków termicznych, co skutkuje stratami ciepła oraz zwiększonymi kosztami ogrzewania. Dlatego też, stosowanie tynków o grubości 20 mm jest zasadne z perspektywy zarówno efektywności energetycznej, jak i długoterminowej trwałości budynku.

Pytanie 20

Jak powinny wyglądać spoiny w murach z kanałami dymowymi?

A. kompletne i równo wykończone od wnętrza kanału

B. kompletne i nierówno wykończone od wnętrza kanału

C. niekompletne i równo wykończone od wnętrza kanału

D. niekompletne i nierówno wykończone od wnętrza kanału

Odpowiedzi, które sugerują, że spoiny powinny być niepełne lub niewyrównane, są niezgodne z zasadami inżynierii budowlanej i mogą prowadzić do poważnych problemów związanych z bezpieczeństwem i funkcjonalnością systemów kominowych. Niepełne spoiny tworzą niebezpieczne luki, przez które mogą wydostawać się gazy spalinowe, co stwarza zagrożenie dla zdrowia użytkowników budynku oraz może prowadzić do zadymienia pomieszczeń. Dodatkowo, niewyrównane spoiny mogą sprzyjać gromadzeniu się sadzy oraz zanieczyszczeń, co z czasem prowadzi do zatorów i potencjalnych pożarów. Właściwe wykonanie spoin w kominach wymaga przestrzegania norm technicznych oraz stosowania odpowiednich materiałów, które są odporne na wysokie temperatury. Niezrozumienie tych zasad często prowadzi do błędów projektowych, co może skutkować nieefektywnym działaniem systemu odprowadzania spalin. Warto również zwrócić uwagę na to, że poprawnie wykonane spoiny nie tylko zapewniają bezpieczeństwo, ale również mogą przyczynić się do efektywności energetycznej budynku. W kontekście konstrukcji kominowych, nieprzestrzeganie zasad dotyczących spoin może prowadzić do kosztownych napraw i konieczności modernizacji systemów, co podkreśla znaczenie znajomości standardów budowlanych w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 21

Na podstawie receptury oblicz, ile piasku potrzeba do sporządzenia jednego zarobu mieszanki betonowej w betoniarce o pojemności roboczej 200 litrów.

Receptura na 1 m³ mieszanki betonowej
Beton - klasa C12/15
cement CEM I 32,5	70 kg
piasek 0-2 mm	780 kg
żwir 2-16 mm	1380 kg
woda	165 l

A. 3900 kg

B. 1560 kg

C. 390 kg

D. 156 kg

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może być wynikiem kilku typowych błędów w obliczeniach związanych z przygotowaniem mieszanki betonowej. Często występujące nieporozumienia dotyczą przeliczeń jednostek oraz proporcji składników. Na przykład, odpowiadając 390 kg, można myśleć, że zwiększona ilość piasku poprawi jakość betonu. Jednak nadmiar piasku może negatywnie wpłynąć na stosunek cementu do wody, co może prowadzić do osłabienia struktury betonu. Inna z niepoprawnych odpowiedzi, 1560 kg, może wynikać z błędnego przeliczenia objętości lub mylnego założenia, że potrzebna ilość piasku powinna być proporcjonalnie większa do objętości. Ostatecznie, odpowiedź 3900 kg jest całkowicie nieuzasadniona, ponieważ wskazuje na niepoprawne zrozumienie podstawowych zasad mieszania składników. W praktyce budowlanej kluczowe jest zachowanie właściwych proporcji dla uzyskania mieszanki o optymalnych parametrach wytrzymałościowych. Dlatego tak ważne jest, aby kierować się standardami branżowymi oraz dokładnymi recepturami, co pozwala uniknąć błędów, które mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości.

Pytanie 22

Zadaniem jest zbudowanie ścianki działowej z cegły pełnej o grubości ½ cegły. Jeśli zużycie zaprawy na 1 m² tej ścianki wynosi 0,030 m³, to ile zaprawy będzie potrzebne do zrealizowania 25 m²?

A. 0,625 m3

B. 0,50 m3

C. 0,75 m3

D. 0,375 m3

Aby obliczyć ilość zaprawy potrzebnej do wykonania 25 m² ściany działowej z cegły pełnej, należy pomnożyć zapotrzebowanie na zaprawę na 1 m² przez całkowitą powierzchnię ściany. W tym przypadku, zużycie zaprawy wynosi 0,030 m³ na 1 m². Zatem, dla 25 m² zaprawa wynosi: 0,030 m³/m² * 25 m² = 0,75 m³. W praktyce, znajomość takich obliczeń jest niezbędna dla odpowiedniego planowania materiałów budowlanych i kosztorysowania. Pozwala to na uniknięcie sytuacji, w której zabraknie materiału w trakcie budowy, co może prowadzić do opóźnień. W branży budowlanej obowiązują normy, które zalecają uwzględnianie nie tylko podstawowego zapotrzebowania, ale również ewentualnych strat podczas transportu i aplikacji materiałów. Dobrą praktyką jest również zawsze uwzględniać dodatkowy procent materiału na ewentualne poprawki lub błędy, co zwiększa efektywność wykorzystania surowców.

Pytanie 23

Aby zapewnić odpowiednią przyczepność tynku do ceglanego muru, konieczne jest

A. wykonać mur z niepełnymi spoinami

B. nanosić na mur rzadką zaprawę z wapna

C. wykonać mur z pełnymi spoinami

D. nanosić na mur preparat poprawiający przyczepność

Wykonanie muru na niepełne spoiny to najlepsza praktyka, jeśli chodzi o zapewnienie dobrej przyczepności tynku do muru z cegieł. Spoiny niepełne pozwalają na lepsze wnikanie zaprawy tynkarskiej w przestrzenie między cegłami, co skutkuje większą powierzchnią kontaktu pomiędzy tynkiem a murem. Dzięki temu uzyskuje się solidniejsze połączenie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. W standardach budowlanych często zaleca się stosowanie niepełnych spoin w kontekście prac tynkarskich, co potwierdzają normy dotyczące budownictwa, takie jak PN-EN 1996-1-1. Przykładowo, w praktyce budowlanej, podczas tynkowania murów z cegły, niepełne spoiny również umożliwiają lepsze odprowadzenie wilgoci, co jest istotne dla zapobiegania powstawaniu pleśni. Stosowanie tej metody tynkowania najlepiej jest również udokumentować w projektach budowlanych, aby mieć pewność, że wykonawcy będą stosować się do ustalonych zasad.

Pytanie 24

Jaką minimalną grubość powinny mieć ścianki oddzielające kanały dymowe w kominach wykonanych z cegły?

A. 1/2 cegły

B. 3/4 cegły

C. 1/4 cegły

D. 1 cegła

Grubość przegródek między kanałami dymowymi w kominach murowanych z cegły, która wynosi 1/2 cegły, jest czymś, co naprawdę powinno być brane pod uwagę. Taka grubość to nie tylko wymóg norm budowlanych, ale także świetna praktyka, jeśli chodzi o budowę kominów. Dzięki temu mamy zapewnioną dobrą izolację termiczną, co jest ważne, żeby nie było problemów z przegrzewaniem się konstrukcji i niskim ryzykiem pożaru. Oprócz tego, taka grubość sprawia, że kanały dymowe działają efektywnie, co pozwala na odpowiedni ciąg kominowy i odprowadzanie spalin. Moim zdaniem, projektując kominy, zawsze warto trzymać się wymagań norm, na przykład PN-EN 1443, bo to pomaga w zapewnieniu bezpieczeństwa i funkcjonalności systemów kominowych. Generalnie rzecz biorąc, trzymając się tych wytycznych, można mieć pewność, że cały system będzie działał jak należy i nie będzie problemów w użytkowaniu.

Pytanie 25

W kolejnych warstwach w wiązaniu kowadełkowym jakie powinno być przesunięcie spoin pionowych?

A. 1/4 cegły

B. 2/3 cegły

C. 1/3 cegły

D. 1/2 cegły

Przesunięcie spoin pionowych w wiązaniu kowadełkowym wynoszące 1/4 cegły jest zgodne z ogólnymi zasadami budownictwa, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości i stabilności konstrukcji. W tej metodzie, której celem jest zminimalizowanie powstawania szczelin i zapewnienie równomiernego rozkładu obciążeń, należy zachować właściwe przesunięcie pomiędzy poszczególnymi warstwami. Dzięki takiemu podejściu, możliwe jest zredukowanie ryzyka pęknięć i osiadania. Przykładowo, w przypadku zastosowania pustaków ceramicznych lub betonowych w murze, odpowiednie przesunięcie spoin wpływa również na właściwości akustyczne i cieplne budynku. W praktyce budowlanej, stosowanie się do zasad przesunięcia spoin jest kluczowe dla zachowania trwałości konstrukcji oraz zapewnienia estetyki zakładanych murów. Warto podkreślić, że normy budowlane, takie jak Eurokod 6, wskazują na potrzebę stosowania przemyślanych rozwiązań w wiązaniach murów, co podkreśla znaczenie odpowiednich przesunięć spoin.

Pytanie 26

Na podstawie danych z tabeli oblicz ilość piasku potrzebnego do wykonania 0,5 m³ zaprawy cementowo-wapiennej M2.

Orientacyjna ilość składników na 1 m³ zaprawy cementowo-wapiennej o konsystencji plastycznej
Proporcje cement : wapno : piasek	Marka zaprawy	Cement portlandzki CEM I [kg]	Wapno hydratyzowane [kg]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 2,5 : 10,5	M2	107	124	0,94	316
1 : 1,25 : 6,75	M5	165	97	0,85	304
1 : 0,25 : 3,75	M20	293	34	0,93	284

A. 0,93 m3

B. 0,45 m3

C. 0,95 m3

D. 0,47 m3

Poprawna odpowiedź to 0,47 m3, co wynika z zastosowania odpowiedniej proporcji do obliczenia ilości piasku potrzebnego do wykonania 0,5 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M2. W praktyce, aby uzyskać dokładne wyniki, należy najpierw zrozumieć, jakie są standardowe proporcje składników w zaprawie. Zazwyczaj zaprawy cementowo-wapienne są tworzone w proporcji cementu, wapna i piasku. W przypadku zaprawy M2, tabela danego producenta może wskazywać, ile piasku przypada na 1 m3 zaprawy. Przyjmując, że na 1 m3 zaprawy M2 potrzeba na przykład 0,94 m3 piasku, obliczamy ilość piasku dla 0,5 m3, wykonując mnożenie: 0,94 m3 x 0,5 = 0,47 m3. Ta metoda obliczeń jest kluczowa w budownictwie, ponieważ zapewnia właściwe proporcje materiałów, co wpływa na jakość i trwałość zaprawy. Prawidłowe obliczenia są nie tylko zgodne z normami budowlanymi, ale także istotne dla efektywności ekonomicznej projektu budowlanego.

Pytanie 27

Jakie materiały należy wykorzystać do wykonania lekkiej pionowej izolacji przeciwwilgociowej na ścianie w podziemiu?

A. dwóch warstw lepiku asfaltowego

B. dwóch warstw papy na lepiku asfaltowym

C. jednej warstwy emulsji asfaltowej

D. jednej warstwy folii polietylenowej

Izolacja przeciwwilgociowa pionowa typu lekkiego na ścianie podziemia powinna być wykonana z dwóch warstw lepiku asfaltowego, ponieważ ten materiał zapewnia wysoką odporność na wilgoć oraz dobrą przyczepność do podłoża. Dwie warstwy lepiku tworzą solidną barierę, która skutecznie zapobiega przenikaniu wody do wnętrza budynku. Zastosowanie lepiku asfaltowego w tej formie jest zgodne z normami budowlanymi oraz standardami dotyczącymi izolacji budynków podziemnych. Przykładem zastosowania może być budowa piwnic w obiektach mieszkalnych, gdzie zapewnienie odpowiedniej izolacji wilgoci jest kluczowe dla zdrowia mieszkańców oraz trwałości budynku. Lepik asfaltowy charakteryzuje się elastycznością oraz odpornością na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do wykorzystania w takich warunkach. Warto również pamiętać, że odpowiednie przygotowanie podłoża oraz użycie technik aplikacji zgodnych z zaleceniami producenta są kluczowe dla zapewnienia trwałości izolacji.

Pytanie 28

Jaką zaprawę wykorzystuje się do budowy elementów konstrukcyjnych budynków, które muszą przenosić duże obciążenia oraz do elementów podatnych na wilgoć, jak na przykład ściany fundamentowe?

A. Cementowa

B. Wapienna

C. Gipsowa

D. Gipsowo-wapienna

Zaprawa cementowa jest odpowiednia do murowania konstrukcji elementów budynku, które przenoszą duże obciążenia oraz są narażone na wilgoć, takich jak ściany fundamentowe. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz niską przepuszczalnością wody, co czyni ją idealnym materiałem w sytuacjach, gdzie trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne są kluczowe. Standardy budowlane, takie jak EN 998-2, podkreślają znaczenie stosowania zapraw cementowych w obszarach wymagających większej wytrzymałości oraz ochrony przed wilgocią. Przykładem zastosowania zaprawy cementowej może być fundament budynku, gdzie odpowiednia mieszanka cementu, piasku i wody tworzy mocną strukturę, zdolną wytrzymać ciężar budowli oraz działanie wód gruntowych. Dodatkowo, w przypadkach budownictwa przemysłowego, zaprawy cementowe są często stosowane do murowania ścian nośnych hal produkcyjnych, co podkreśla ich wszechstronność i kluczowe znaczenie w inżynierii budowlanej.

Pytanie 29

Jakie narzędzia są niezbędne do wykonania tynku wypalanego?

A. Paca stalowa, kielnia tynkarska, młotek gumowy

B. Kielnia tynkarska, packa obłożona filcem, poziomnica

C. Paca stalowa, kielnia tynkarska, łata murarska

D. Kielnia tynkarska, łata murarska, młotek murarski

Prawidłowy zestaw narzędzi do wykonania tynku wypalanego to paca stalowa, kielnia tynkarska oraz łata murarska. Paca stalowa jest kluczowym narzędziem do wygładzania i formowania powierzchni tynkarskiej, co pozwala osiągnąć odpowiednią gładkość i estetykę. Kielnia tynkarska służy do nakładania tynku na powierzchnię, a także do precyzyjnego formowania krawędzi i dotykowych detali. Łata murarska, z kolei, umożliwia wyrównanie tynku na dużych powierzchniach, co jest niezbędne dla uzyskania jednolitej grubości i gładkości. Przy stosowaniu tynku wypalanego, ważne jest, aby narzędzia były wykonane z materiałów odpornych na wysoką temperaturę oraz chemikalia, co gwarantuje długotrwałość i skuteczność podczas pracy. W praktyce, dobór tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami jest kluczowy dla uzyskania trwałego i estetycznego wykończenia, spełniającego normy budowlane.

Pytanie 30

Zaprawy murarskie ogólnego zastosowania, produkowane na małych budowach, przygotowuje się w sposób

A. węzła betoniarskiego

B. wiertarki z mieszadłem

C. betoniarki wolnospadowej

D. agregatu tynkarskiego

Wykorzystanie wiertarki z mieszadłem do sporządzania zapraw murarskich na małej budowie nie jest optymalnym rozwiązaniem. Tego typu narzędzia są przeznaczone głównie do mieszania mniejszych ilości materiałów, co może prowadzić do niedostatecznej jednorodności mieszanki. Mieszadła w wiertarkach mają ograniczone możliwości, a ich konstrukcja nie zapewnia tak efektywnego mieszania jak betoniarka. Mieszanie dużych ilości składników przy użyciu wiertarki jest czasochłonne i wymaga dużej precyzji, co w praktyce jest trudne do osiągnięcia. Agregat tynkarski, chociaż użyteczny w pracach tynkarskich, nie jest dedykowany do produkcji zapraw murarskich. Jego funkcje skupiają się na aplikacji tynku, a nie na mieszaniu zapraw. Węzeł betoniarski, z kolei, to urządzenie przeznaczone do produkcji betonu w dużych ilościach, co przekracza potrzeby małych budów, gdzie zazwyczaj wymagana jest niewielka ilość zaprawy. Dlatego korzystanie z tych narzędzi może prowadzić do niedostatecznej jakości zaprawy, co wpłynie na trwałość i stabilność konstrukcji. Optymalne podejście to wybór betoniarki wolnospadowej, która gwarantuje odpowiednią jakość i wydajność mieszania, zgodnie z branżowymi standardami.

Pytanie 31

Aby zbudować murowane ścianki działowe o grubości do 12 cm i jak najmniejszym ciężarze objętościowym, należy zastosować cegłę

A. dziurawki

B. ceramicznej pełnej

C. silikatową pełną

D. klinkierową

Dziurawka, czyli cegła ceramiczna z otworami, jest doskonałym materiałem do budowy murowanych ścianek działowych o grubości do 12 cm z uwagi na swoje właściwości izolacyjne oraz niski ciężar objętościowy. Dzięki otworom w cegłach, ich masa jest znacznie niższa, co przyczynia się do zmniejszenia obciążenia konstrukcyjnego budynku. Dziurawki charakteryzują się również dobrą izolacyjnością akustyczną, co sprawia, że są idealnym materiałem do budowy ścianek działowych w biurach i mieszkaniach, gdzie istotne jest oddzielenie pomieszczeń. W normach budowlanych, takich jak PN-EN 771-1, określono wymagania dotyczące właściwości materiałów budowlanych, a cegły dziurawki spełniają te standardy, oferując wysoką jakość i trwałość. Przykładem zastosowania dziurek mogą być ścianki działowe w nowoczesnych budynkach mieszkalnych, gdzie niskie koszty transportu i łatwość w obróbce przekładają się na efektywność całego projektu budowlanego.

Pytanie 32

Proporcje objętościowe 1:3:12 składników zaprawy cementowo-glinianej typu M 0,6 wskazują na następujący jej skład objętościowy:

A. cement : wapno : zawiesina gliniana

B. cement : zawiesina gliniana : piasek

C. cement : piasek : zawiesina gliniana

D. cement : zawiesina gliniana : wapno

Odpowiedź 'cement : zawiesina gliniana : piasek' jest prawidłowa, ponieważ proporcje 1:3:12 wskazują, że na każdą jednostkę cementu przypada 3 jednostki zawiesiny glinianej oraz 12 jednostek piasku. Taki skład zaprawy cementowo-glinianej charakteryzuje się odpowiednim balansem między wytrzymałością a elastycznością, co czyni go idealnym do zastosowań w budownictwie, na przykład przy murowaniu ścian czy tynkowaniu. W praktyce, stosowanie odpowiednich proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości mechanicznych zaprawy, takich jak przyczepność, plastyczność i odporność na działanie czynników atmosferycznych. Warto również zwrócić uwagę na normy PN-EN dotyczące zapraw murarskich, które precyzują wymagania dla różnych typów zapraw, co pozwala na dobór odpowiedniego składu w zależności od specyfikacji projektu budowlanego. Przykłady zastosowań to zarówno budowa nowych obiektów, jak i renowacja istniejących, gdzie kluczowe jest zachowanie zarówno estetyki, jak i trwałości."}

Pytanie 33

Cena realizacji 1 m² tynku cementowo-wapiennego to 15,50 zł, natomiast przygotowanie 1 m² podłoża pod tynk wymaga wydatku 7,70 zł. Oblicz całkowity koszt otynkowania ścian o łącznej powierzchni 250 m².

A. 1 925,00 zł

B. 2 900,00 zł

C. 3 875,00 zł

D. 5 800,00 zł

Koszt otynkowania ścian o powierzchni 250 m² można obliczyć poprzez zsumowanie kosztów przygotowania podłoża oraz wykonania tynku. Przygotowanie podłoża pod tynk kosztuje 7,70 zł za m², co dla 250 m² daje 1 925,00 zł. Natomiast koszt wykonania tynku cementowo-wapiennego wynosi 15,50 zł za m², co dla tej samej powierzchni daje 3 875,00 zł. Suma tych dwóch kosztów to: 1 925,00 zł + 3 875,00 zł = 5 800,00 zł. Jest to poprawne podejście, ponieważ uwzględnia wszystkie etapy prac budowlanych, które są kluczowe w procesie otynkowania. W praktyce, takie wyliczenia są istotne dla budżetowania projektów budowlanych oraz dla zapewnienia, że wszystkie aspekty kosztowe są odpowiednio zaplanowane i zrealizowane zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 34

Perlit to lekkie materiał budowlany, używany do wytwarzania zapraw

A. szamotowych

B. krzemionkowych

C. kwasoodpornych

D. ciepłochronnych

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie, zwłaszcza w produkcji zapraw ciepłochronnych. Dzięki swojej porowatej strukturze, perlit skutecznie zatrzymuje ciepło, co przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków. W praktyce, dodawanie perlitu do zapraw murarskich i tynków zwiększa ich zdolności izolacyjne, co jest szczególnie ważne w kontekście budownictwa pasywnego i energooszczędnego. Stosowanie perlitu w zaprawach ciepłochronnych pozwala także na redukcję masy materiału budowlanego, co przekłada się na łatwiejszy transport i aplikację. Ponadto, perlit jest materiałem niepalnym, co zwiększa bezpieczeństwo budynków. Warto podkreślić, że w branży budowlanej często korzysta się z norm i standardów dotyczących izolacji termicznej, takich jak PN-EN 13162, które uwzględniają właściwości materiałów izolacyjnych, w tym perlitu.

Pytanie 35

Zgodnie z Zasadami obmiaru robót tynkarskich podczas obmiaru tynku wewnętrznego ściany z jednym otworem okiennym o tynkowanych ościeżach należy odjąć powierzchnię tego otworu, jeżeli wynosi ona ponad

Zasady obmiaru robót tynkarskich (fragment)
(...) Z powierzchni tynków nie odlicza się powierzchni nieotynkowanych lub ciągnionych mających więcej niż 1 m² i powierzchni otworów do 3 m², jeżeli ościeża ich są tynkowane. (...)

A. 1,0 m2

B. 0,5 m2

C. 3,0 m2

D. 2,0 m2

Odpowiedź "3,0 m2" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Zasadami obmiaru robót tynkarskich, powierzchnię otworów, których powierzchnia nie przekracza 3 m2, należy odjąć od powierzchni tynków, o ile tynkowane są również ościeża. W przypadku otworów o powierzchni powyżej 1 m2, ale nieprzekraczającej 3 m2, nie ma konieczności odliczania ich powierzchni, co jest zgodne z przyjętymi normami. Praktycznie oznacza to, że w przypadku typowych budynków mieszkalnych, gdzie często spotykamy się z oknami o standardowych wymiarach, odpowiednie uwzględnienie takich otworów podczas obmiaru tynku pozwala na dokładniejsze ustalenie ilości materiałów potrzebnych do wykonania robót tynkarskich. Przykładowo, jeżeli mamy do czynienia z pomieszczeniem z dużymi oknami, warto wiedzieć, że ich powierzchnia nie wpłynie na całkowity koszt robót, co jest istotne w kontekście zarządzania budżetem projektu budowlanego. Zastosowanie tych zasad nie tylko wpływa na poprawność obliczeń, ale również na efektywność procesu budowlanego, co jest kluczowe w branży budowlanej.

Pytanie 36

Aby zmniejszyć ilość wody w betonie przy temperaturze otoczenia od +5°C do +10°C, warto zastosować dodatek

A. uplastyczniającą

B. przeciwmrozową

C. uszczelniającą

D. napowietrzającą

Odpowiedź "uplastyczniającą" jest prawidłowa, ponieważ domieszki uplastyczniające są stosowane w celu poprawy plastyczności mieszanki betonowej, co pozwala na zmniejszenie ilości wody potrzebnej do uzyskania odpowiedniej konsystencji. W temperaturach od +5°C do +10°C, co jest dość chłodnym zakresem, woda w mieszance betonowej może mieć tendencję do zamarzania lub opóźnienia w związaniu. Dodając domieszkę uplastyczniającą, możemy zredukować stosunek wody do cementu, co z kolei poprawia moc i trwałość betonu. Przykłady zastosowania domieszek uplastyczniających obejmują produkcję betonów architektonicznych, gdzie estetyka i jednorodność mieszanki są kluczowe, oraz w sytuacjach, gdy wymagane są wyspecjalizowane właściwości, takie jak odporność na mrozy. Zgodnie z normami PN-EN 206 oraz PN-EN 934-2, użycie domieszek powinno być poparte odpowiednimi badaniami, aby zapewnić zgodność z wymaganiami projektowymi oraz trwałością konstrukcji.

Pytanie 37

Ile pojemników zawierających 25 kg tynku cienkowarstwowego akrylowego będzie potrzebnych do pokrycia dwóch ścian osłonowych budynku o wymiarach 12 m × 8 m każda, jeżeli zużycie wynosi 3,5 kg na 1 m² powierzchni ściany?

A. 28 pojemników

B. 14 pojemników

C. 27 pojemników

D. 42 pojemniki

Aby obliczyć liczbę wiader tynku cienkowarstwowego potrzebną do otynkowania dwóch ścian osłonowych o wymiarach 12 m × 8 m każda, najpierw należy obliczyć całkowitą powierzchnię tych ścian. Powierzchnia jednej ściany wynosi 12 m × 8 m = 96 m², więc dla dwóch ścian powierzchnia wynosi 2 × 96 m² = 192 m². Następnie, biorąc pod uwagę zużycie tynku wynoszące 3,5 kg na 1 m², obliczamy całkowite zużycie tynku: 192 m² × 3,5 kg/m² = 672 kg tynku. Tynk dostępny jest w wiaderkach po 25 kg, więc obliczając ilość wiader, dzielimy całkowitą wagę przez wagę jednego wiadra: 672 kg ÷ 25 kg/wiadro = 26,88 wiader. Ponieważ nie możemy mieć ułamkowej ilości wiadra, zaokrąglamy w górę do 27 wiader. W praktyce, przy takich obliczeniach zaleca się zawsze uwzględnić dodatkowy margines na straty materiałowe, które mogą wystąpić podczas pracy, jednak w tym przypadku 27 wiader jest dokładnie obliczoną wartością. Warto również zwrócić uwagę na różne rodzaje tynków i ich właściwości, co może wpłynąć na końcowy efekt estetyczny oraz trwałość powłoki.

Pytanie 38

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów lekkich?

A. Baryt

B. Pospółkę

C. Żwir

D. Keramzyt

Keramzyt jest materiałem, który idealnie nadaje się do produkcji betonów lekkich ze względu na swoje właściwości fizyczne. Jest to kruszywo pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, charakteryzujące się niską gęstością i wysoką porowatością, co przekłada się na mniejsze obciążenie konstrukcji. Dzięki zastosowaniu keramzytu w betonie lekkim, możliwe jest uzyskanie właściwości termoizolacyjnych oraz akustycznych, co jest istotne w kontekście nowoczesnego budownictwa. W praktyce, betony lekkie z keramzytem są wykorzystywane w budownictwie mieszkalnym oraz przemysłowym, gdzie istotna jest redukcja masy konstrukcyjnej. Zgodnie z normą PN-EN 206, betony te mogą być stosowane w elementach nośnych oraz nie nośnych, co zapewnia ich wszechstronność w różnorodnych zastosowaniach budowlanych. Warto również zauważyć, że keramzyt jest materiałem ekologicznym, ponieważ jego produkcja często wykorzystuje odpady przemysłowe, co wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska.

Pytanie 39

Aby ustalić powierzchnię tynków klasy IV na ścianie, jakie elementy należy zastosować?

A. kątowniki aluminiowe

B. wkładki dystansowe

C. listwy aluminiowe

D. siatkę z tworzywa sztucznego

Wybór wkładek dystansowych, kątowników aluminiowych czy siatki z tworzywa sztucznego w kontekście wyznaczania lica tynków kategorii IV może prowadzić do wielu nieporozumień oraz problemów praktycznych. Wkładki dystansowe, choć mogą być użyteczne w niektórych zastosowaniach, nie zapewniają odpowiedniej sztywności i stabilności, które są kluczowe dla uzyskania równych linii tynku. Niewłaściwe ich zastosowanie może prowadzić do deformacji tynku oraz utraty estetyki. Kątowniki aluminiowe, mimo że są użyteczne w kontekście zabezpieczania krawędzi, nie spełniają roli wsparcia w procesie tynkowania. Ich główną funkcją jest ochrona narożników, a nie precyzyjne wyznaczanie lica, co czyni je niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, ma zastosowanie w systemach ociepleń oraz wzmocnienia, ale nie jest przeznaczona do wyznaczania lica tynków. Zastosowanie tego elementu może prowadzić do błędów w aplikacji tynku, gdyż nie zapewnia ona sztywności wymaganej do stworzenia równych i stabilnych powierzchni. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują mylenie funkcji poszczególnych materiałów oraz niewłaściwą interpretację ich zastosowania, co może znacząco wpłynąć na jakość wykończenia oraz trwałość systemu tynkarskiego.

Pytanie 40

W celu przygotowania zapraw cementowo-wapiennych zimą, zaleca się wykorzystanie jako spoiwa

A. wapna hydraulicznego

B. wapna hydratyzowanego

C. cementu portlandzkiego

D. cementu hutniczego

Wapno hydratyzowane jest najlepszym wyborem do przygotowania zapraw cementowo-wapiennych w okresie zimowym ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne. Dzięki procesowi hydratacji, wapno to ma zdolność do szybkiego wiązania oraz osiągania odpowiedniej wytrzymałości w niskich temperaturach. Wapno hydratyzowane, w przeciwieństwie do wapna hydraulicznego, nie reaguje z wodą w sposób, który mógłby prowadzić do osłabienia spoiwa w chłodniejszych warunkach. W praktyce, stosowanie wapna hydratyzowanego powinno odbywać się w połączeniu z dodatkami, które poprawiają jego właściwości, takimi jak przyspieszacze wiązania. Z tego powodu, w standardach budowlanych i dobrych praktykach zaleca się jego użycie w zimowych warunkach budowlanych, aby zapewnić odpowiednią jakość i trwałość zaprawy. Ponadto, stosowanie wapna hydratyzowanego ma również pozytywny wpływ na środowisko, jako że jest materiałem mniej szkodliwym, a jego produkcja generuje mniejsze emisje CO2 w porównaniu z innymi spoiwami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej