Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:01
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 17:05

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. igła i stopka są w pozycji opuszczonej
B. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji
C. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona
D. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty
Po zakończeniu szycia na maszynie stębnowej kluczowe jest, aby igła znajdowała się w górnym położeniu, a stopka była podniesiona przed odcięciem nici. Taki stan zapewnia, że materiał jest odpowiednio zwolniony i nie jest narażony na uszkodzenia, a także umożliwia bezpieczne manewrowanie podczas wyjmowania materiału z maszyny. W praktyce, gdy igła jest w górze, nie ma ryzyka, że przyszyta część materiału zostanie przypadkowo pociągnięta, co mogłoby prowadzić do nierówności w szwie. Działanie to jest zgodne z dobrymi praktykami szycia, które zalecają unikanie jakiegokolwiek naciągu na nicię w momencie ich cięcia. Ponadto, podniesiona stopka ułatwia wyjęcie materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku grubych tkanin. Warto również pamiętać, że przed każdym szyciem warto skontrolować położenie igły i stopki, aby zapewnić sobie komfort i bezpieczeństwo podczas pracy.

Pytanie 2

Przy ustalaniu ceny za wykonaną usługę z użyciem własnych materiałów, punkt usługowy bierze pod uwagę koszty bezpośrednie, które zawierają koszty

A. zarządzania punktem usługowym oraz materiałów i akcesoriów krawieckich
B. działań administracyjnych i zarządzania punktem usługowym
C. materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również robocizny
D. robocizny oraz działań administracyjnych
Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że sporo osób myli koszty bezpośrednie z innymi wydatkami. Koszty administracyjne i zarządzania to przykłady kosztów pośrednich, które są niezbędne do działania firmy, ale nie da się ich przypisać do konkretnej usługi. Często błędne zrozumienie kosztów bezpośrednich i pośrednich prowadzi do nieprawidłowego oszacowania cen usług, co może wpłynąć na rentowność. Wiele osób myśli, że wszystkie wydatki są bezpośrednie, co wcale nie jest prawdą. Koszt robocizny jest ważny, ale trzeba go analizować w kontekście konkretnego zlecenia. Dobrze zrozumieć, jak to wszystko działa, bo to klucz do dobrego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 3

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Odprasowanie
B. Zgniecenie
C. Dekatyzowanie
D. Naparowanie
Sprasowanie, odprasowanie i dekatyzowanie to techniki, które mogą być stosowane w obróbce tkanin, jednak każda z nich ma inny cel i mechanizm działania. Sprasowanie polega na użyciu nacisku i wysokiej temperatury do wygładzania tkanin, ale nie jest tak skuteczne w usuwaniu wyświecenia szwów, ponieważ nie oddziałuje bezpośrednio na włókna tkaniny w sposób, który pozwala im wrócić do ich pierwotnego stanu. Podobnie, odprasowanie jest zazwyczaj stosowane do eliminacji zagnieceń, a nie do regeneracji struktury tkaniny. Użycie tej metody może nawet pogorszyć sytuację, powodując trwałe odkształcenia w obszarach, gdzie materiał już stracił swoją elastyczność. Dekatyzowanie z kolei to proces, który polega na obróbce tkanin przed szyciem, by zapobiec ich kurczeniu się po pierwszym praniu, ale nie jest ono odpowiednie do usuwania wyświecenia. Typowe błędy myślowe przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia celów tych operacji oraz z braku zrozumienia, jak poszczególne techniki wpływają na tkaniny. Ważne jest, by znać właściwe zastosowania dla każdej z metod oraz ich ograniczenia, aby zapewnić wysoką jakość wyrobów odzieżowych.

Pytanie 4

Jaką tkaninę powinno się wybrać do uszycia damskiej spódnicy całorocznej podstawowej?

A. Tenis
B. Loden
C. Szyfon
D. Flausz
Wybór tkanin do szycia odzieży, w tym spódnic, powinien być oparty na ich właściwościach oraz przeznaczeniu. Flausz, będący materiałem o miękkiej, puszystej fakturze, jest najczęściej stosowany do produkcji odzieży zimowej, co sprawia, że nie nadaje się do całorocznej spódnicy. Jego grubość oraz ciężar mogą powodować dyskomfort w cieplejsze dni, a także ograniczać swobodę ruchów, co jest kluczowe w przypadku odzieży noszonej przez cały rok. Loden, z kolei, to tkanina wełniana, która ma podobne zastosowania, co flausz. Jest to materiał dedykowany głównie na odzież wierzchnią, ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne oraz wodoodporność. Chociaż loden oferuje znakomitą ochronę przed zimnem, nie jest odpowiedni do spódnicy, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. Szyfon, lekka, zwiewna tkanina, często stosowana w odzieży wieczorowej, może być pięknym materiałem, ale jego delikatność sprawia, że nie jest praktyczny na co dzień. Szyfon może łatwo ulegać zniszczeniu, a także nie zapewnia wystarczającej gry dla spódnicy, która powinna mieć odpowiednią strukturę. Wybór nieodpowiedniej tkaniny nie tylko wpływa na komfort noszenia, ale także na trwałość odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dokonać najlepszego wyboru, co jest istotne w praktyce krawieckiej oraz projektowej.

Pytanie 5

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Prasę do wykrawania
B. Nożyce krawieckie
C. Krajarkę przenośną ręczną
D. Maszynę krojczą taśmową
Wybór niewłaściwego narzędzia do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm może prowadzić do wielu problemów w zakresie efektywności oraz jakości wykonywanych prac. Maszyna krojcza taśmowa, mimo że jest używana do cięcia większych serii materiałów, nie jest odpowiednia dla mniejszych projektów ze względu na swoje rozmiary i złożoność obsługi. Użycie tej maszyny wymaga również stałego zasilania oraz przygotowania odpowiednich ustawień, co w przypadku jednorazowego cięcia może być czasochłonne. Prasa do wykrawania może być skuteczna w przypadku cięcia kształtów, ale nie nadaje się do cięcia prostych sekcji materiałów o nieregularnych wymiarach, a jej użycie wiąże się z koniecznością posiadania odpowiednich wykrojników, co podnosi koszty i zmienia złożoność procesu. Warto również zauważyć, że nożyce krawieckie, chociaż są narzędziem manualnym, mogą nie zapewnić wystarczającej precyzji oraz powtarzalności w cięciu, co jest kluczowe w produkcji. Często są stosowane w sytuacjach, gdy materiał jest cienki, ale w przypadku grubszych tkanin, mogą prowadzić do efektu „strzępienia” czy nieestetycznych krawędzi. Wniosek jest taki, że kluczowym jest dobranie narzędzi do specyficznych warunków pracy oraz charakterystyki materiału, aby uniknąć problemów związanych z jakością oraz efektywnością produkcji.

Pytanie 6

Płaszcz kobiecy, który ma być przerobiony, jest za luźny w okolicy ramion. Jakie pomiary kontrolne należy pobrać od klientki, aby skorygować ten problem?

A. PcPl
B. RvNv
C. XcXc
D. RvRv
Odpowiedzi XcXc, RvNv i PcPl są niewłaściwe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do problemu za szerokich ramion. XcXc dotyczy długości rękawów, co jest istotne, ale nie rozwiązuje problemu związane z szerokością ramion. Przy przeróbkach istotne jest, aby koncentrować się na miejscach, które mają największy wpływ na wygląd i dopasowanie odzieży. Z kolei RvNv, który odnosi się do pomiaru obwodu w biodrach, również nie przyczyni się do korekty problematycznego dopasowania w ramionach. Biodra i ramiona to różne obszary ciała, a ich pomiary powinny być analizowane oddzielnie. Odpowiedź PcPl, dotycząca pomiaru obwodu klatki piersiowej, może być istotna dla ogólnego dopasowania płaszcza, ale nie jest bezpośrednio związana z problemem za szerokich ramion, co może prowadzić do błędnych wniosków. Często zdarza się, że projektanci czy krawcy, ignorując kluczowe pomiary, podejmują decyzje na podstawie niekompletnych informacji, co finalnie prowadzi do niezadowolenia klientek oraz potrzeby dodatkowych przeróbek. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować każdy aspekt sylwetki klientki przed przystąpieniem do przeróbek.

Pytanie 7

Zmiany kolorystyczne, które mogą wystąpić na barwnej bluzce, mogą być spowodowane

A. suszeniem jej na słońcu
B. płukaniem jej w zmiękczaczu
C. prasowaniem jej za pomocą żelazka o wysokiej temperaturze
D. praniem jej w wodnej kąpieli o temperaturze 40°C
Suszenie bluzki w miejscu nasłonecznionym może prowadzić do wybarwienia tkaniny z powodu reakcji chemicznych zachodzących pod wpływem promieniowania UV. Wysoka temperatura oraz działanie światła słonecznego mogą uszkadzać włókna materiału, co prowadzi do strat kolorystycznych. W praktyce, wiele tkanin, zwłaszcza tych barwionych w sposób naturalny lub przy użyciu mniej trwałych barwników, jest szczególnie wrażliwych na takie działanie. Dobrą praktyką jest suszenie odzieży w cieniu lub w miejscu dobrze wentylowanym, co minimalizuje wpływ światła na materiał. W standardach dotyczących pielęgnacji odzieży często zaleca się unikanie ekspozycji na bezpośrednie światło słoneczne, aby zachować intensywność kolorów. Użycie odpowiednich metod suszenia może również wydłużyć żywotność odzieży, co jest korzystne zarówno dla użytkownika, jak i dla środowiska.

Pytanie 8

Aby wykonać ozdobny ścieg stębnówki, należy ustawić dźwignię regulującą długość ściegu na wartość

A. 3 mm
B. 4 mm
C. 1 mm
D. 2 mm
Odpowiedź 4 mm jest prawidłowa, ponieważ do wykonania ozdobnej stębnówki wymagane jest odpowiednie ustawienie skoku ściegu, które wpływa na jakość i estetykę szycia. W przypadku ozdobnych stębnówek, które często służą do wykańczania krawędzi materiałów, ważne jest, aby ścieg był wyraźny i równomierny. Ustawienie na 4 mm pozwala na uzyskanie szerszego zygzaka, co jest typowe dla tego rodzaju dekoracyjnych stębnówek. W praktyce, regulowanie skoku ściegu do 4 mm oznacza, że maszyna będzie tworzyć bardziej wyraziste, efektowne ściegi, które lepiej podkreślają detale wykończenia. Warto również pamiętać, że standardy branżowe sugerują, iż dla większości tkanin o średniej grubości, skok od 3 do 5 mm jest często rekomendowany, co potwierdza właściwe zastosowanie tej wartości w kontekście ozdobnych stębnówek. Wiedza o odpowiednich ustawieniach maszyny do szycia jest niezbędna, aby uzyskać pożądane efekty wizualne oraz trwałość szwów.

Pytanie 9

Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to

A. 20 cm
B. 100 cm
C. 50 cm
D. 25 cm
Odpowiedź 25 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to 25 cm. To wynika z zasady, że szerokość formy przodu spódnicy w linii bioder jest połową obwodu bioder. W praktyce, dla uzyskania odpowiedniej dopasowania i wygody noszenia, projektanci mody oraz krawcy stosują te proporcje, aby uzyskać odpowiednie krzywizny i konstrukcje odzieżowe. Zgodnie z dobrą praktyką, w celu uzyskania optymalnego dopasowania, dodatkowo należy uwzględnić zapas na szwy oraz ewentualne dopasowania, które mogą się różnić w zależności od tkaniny czy stylu spódnicy. W standardach konstrukcji odzieży zawsze warto kierować się dokładnymi pomiarami i proporcjami, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny i komfort noszenia.

Pytanie 10

Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie

A. formy przodu
B. formy tyłu
C. wykreślnego kąta prostego
D. form przodu i tyłu
Wiele osób może pomyśleć, że kołnierz leżący be-be można modelować na podstawie wykreślnego kąta prostego, co może prowadzić do błędnych wyobrażeń o jego konstrukcji. W rzeczywistości, ten kąt prosty nie uwzględnia złożoności kształtów ludzkiego ciała i wymagań ergonomicznych. Ponadto, modelowanie kołnierza tylko na podstawie formy przodu lub tyłu może prowadzić do braku harmonii w sylwetce oraz ograniczenia swobody ruchów. Na przykład, formy przodu często mają inny kształt niż forma tyłu, co oznacza, że tylko jeden z tych elementów nie może dostarczyć pełnego obrazowania wymagań konstrukcyjnych. Typowym błędem jest również pomijanie wpływu materiału na sposób, w jaki kołnierz się układa; różne tkaniny mają różne właściwości, które wpływają na ostateczny kształt kołnierza. Niedostosowanie się do tych zasad prowadzi często do niewłaściwego dopasowania kołnierza, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na komfort użytkownika. W rezultacie kluczowym aspektem projektowania kołnierzy jest ich odpowiednie modelowanie w oparciu o kompleksowe zrozumienie zarówno formy przodu, jak i tyłu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 11

Rodzaje sylwetek kobiet określa się na podstawie różnic między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej, używając symboli:

A. 0,1,2,3
B. I,II, III, IV
C. A,B,C,D
D. S,M,L, XL
Odpowiedź A,B,C,D jest prawidłowa, ponieważ typy figur kobiet określane są właśnie tymi symbolami. Klasyfikacja ta opiera się na różnicach między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej. W praktyce oznacza to, że różne proporcje ciała mogą wpływać na wybór odzieży, co jest istotne dla producentów mody oraz stylistów. Na przykład, figura oznaczona literą A charakteryzuje się szerszymi biodrami w porównaniu do klatki piersiowej, co jest typowe dla kobiet o tzw. figury gruszki. Z kolei figura B, czyli klepsydra, ma zrównoważone proporcje, z podobnymi obwodami bioder i klatki piersiowej. Zrozumienie tych typów figur jest kluczowe dla odpowiedniego doboru odzieży, co pozwala na podkreślenie atutów sylwetki. Warto także pamiętać, że znajomość typów figur jest podstawą w personalizacji ubrań oraz w tworzeniu kolekcji mody, które odpowiadają różnorodnym potrzebom kobiet.

Pytanie 12

Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?

A. dziurkarką bieliźnianą
B. dziurkarką odzieżową
C. stębnówką zygzakową
D. stębnówką dwuigłową
Dziurkarka odzieżowa to specjalistyczne urządzenie przeznaczone do wykonywania otworów w tkaninach, w tym w materiałach wełnianych. Otwory te są często niezbędne do zamocowania guzików, klamerek lub innych akcesoriów odzieżowych. W przypadku wełny, ważne jest, aby proces wykonania dziurki był precyzyjny, aby nie uszkodzić struktury tkaniny oraz zapewnić estetyczny wygląd gotowego wyrobu. Dobrze wykonana dziurka zapobiega strzępieniu się materiału i zwiększa trwałość odzieży. Dziurkarki odzieżowe są również skonstruowane tak, aby umożliwić regulację szerokości i długości otworu, co jest istotne w zależności od zastosowania. W praktyce, w branży odzieżowej zaleca się korzystanie z dziurkarek, które spełniają określone normy jakościowe i technologiczne, co zapewnia zgodność z aktualnymi trendami oraz wymaganiami rynkowymi. Przykładem zastosowania dziurki w płaszczu wełnianym może być montaż guzików, które muszą być w odpowiednich odległościach i z zachowaniem estetyki projektu.

Pytanie 13

Określ zużycie gładkiej tkaniny o szerokości 90 cm, z której uszyto spodnie damskie podstawowe dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli.

Nazwa wymiaruWymiar
Obwód talii74 cm
Obwód bioder108 cm
Długość spodni104 cm

A. 228,80 cm
B. 104,00 cm
C. 208,00 cm
D. 114,40 cm
Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia zużycia gładkiej tkaniny potrzebnej do uszycia spodni damskich. Przyjmując szerokość tkaniny wynoszącą 90 cm, musimy uwzględnić zarówno długość nogawek, jak i dodatkowe materiały na szwy oraz zapasy. W praktyce, najpierw należy zmierzyć długość spodni, a następnie pomnożyć ją przez dwa, ponieważ spodnie składają się z dwóch nogawek. Dla standardowych spodni należy dodać około 10-15% na szwy i zapas. W oparciu o te zasady, jeśli długość nogawki wynosi przykładowo 100 cm, to zużycie tkaniny będzie wynosić 2 * 100 cm + zapas, co daje wynik 228,80 cm. Tego rodzaju obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej, które zalecają uwzględnianie wszystkich istotnych wymiarów oraz rezerwy materiałowej. Dodatkowo, znajomość tych zasad jest niezbędna dla każdego krawca, aby zapewnić dokładność i jakość wykonania odzieży.

Pytanie 14

Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz

A. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go
B. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go
C. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go
D. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go
To nie jest dobra odpowiedź. Zwężanie podkroju szyi wcale nie rozwiązuje problemu, a wręcz może pogorszyć komfort, bo jeśli kołnierz już jest ciasny, to dalsze zwężenie tylko to zaostrzy. Zwężenie podkroju z przodu albo z tyłu raczej nie pomoże, a może wprowadzić nowe trudności. Skracanie kołnierza też nie jest dobrym pomysłem, bo zmniejsza materiał i w sytuacji, gdy mamy mały podkrój, tylko pogłębi to problem. Poszerzenie podkroju szyi i wykrojenie dłuższego kołnierza to standardowe rozwiązania w krawiectwie, które dają większą swobodę ruchu i lepsze dopasowanie. Czasem błędne podejście wynika z pomylenia, co się chce osiągnąć. Dostosowanie wymiarów powinno iść w kierunku poprawy komfortu i estetyki. Kiedy mamy problem z uciskającymi kołnierzami, to warto zawsze sprawdzić, gdzie dokładnie jest ten problem i jak to zmienić, żeby efekty były zadowalające.

Pytanie 15

Jakie jest wymiary dodatku konstrukcyjnego na linii bioder dla standardowej konstrukcji spódnicy bazowej z cienkiej tkaniny wełnianej?

A. 1,0 cm dla obt
B. 2,0 cm dla ½ obt
C. 1,0 cm dla ½ obt
D. 0,5 cm dla obt
Dodatki konstrukcyjne na linii bioder w standardzie konstrukcji spódnicy podstawowej wykonanej z cienkiej tkaniny wełnianej mają kluczowe znaczenie dla odpowiedniego dopasowania odzieży do sylwetki. W przypadku konstrukcji na ½ obt, przyjęta wartość dodatku wynosząca 2,0 cm jest uzasadniona przez konieczność zapewnienia wystarczającej przestrzeni dla ruchomości oraz komfortu noszenia. Ta wartość pozwala na swobodne poruszanie się, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży codziennej. W praktyce, zbyt mały dodatek może prowadzić do ograniczenia swobody ruchów oraz do nieestetycznego wyglądu spódnicy w momencie noszenia. Warto pamiętać, że standardowe wartości dodatków konstrukcyjnych są wynikiem doświadczeń oraz badań nad zachowaniem tkanin podczas użytkowania. Dodatkowo, odpowiednie zastosowanie dodatków konstrukcyjnych przyczynia się do estetyki i wytrzymałości odzieży, co jest niezwykle istotne w kontekście profesjonalnej krawiectwa oraz projektowania odzieży.

Pytanie 16

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. stębnowania krawędzi kołnierza
B. odszywania kieszeni ciętej
C. montażu szwów bocznych
D. fastrygowania rękawów
Odszycie kieszeni ciętej, montaż szwów bocznych oraz stębnowanie krawędzi kołnierza to techniki, które nie są odpowiednie do zastosowania ściegów łatwo prujących, ze względu na ich charakterystykę i wymagania konstrukcyjne. Odszycie kieszeni ciętej wymaga jednego z bardziej wytrzymałych ściegów, ponieważ kieszeń musi utrzymać kształt i nie może być narażona na rozprucie podczas użytkowania. W takim przypadku zaleca się stosowanie ściegów, które zapewniają większą trwałość i odporność na rozrywanie. Montaż szwów bocznych również wymaga solidnego połączenia, aby zapewnić wytrzymałość na rozciąganie oraz komfort noszenia. Stębnowanie krawędzi kołnierza jest procesem, który ma na celu wzmocnienie krawędzi, co również wymaga mocniejszego ściegu. Stosowanie ściegów łatwo prujących w tych kontekstach może prowadzić do osłabienia struktury odzieży i problemów z jej estetyką oraz funkcjonalnością. Typowym błędem jest nieodróżnianie zastosowania ściegów tymczasowych od tych, które mają pełnić rolę trwałych połączeń, co może skutkować obniżeniem jakości gotowego produktu. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych ściegów jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w krawiectwie.

Pytanie 17

Jakiego przyrządu pomocniczego należy użyć do obszycia krawędzi żakietu damskiego Chanel taśmą ozdobną?

A. Linijki odległościowej
B. Lamownika
C. Stopki do naszywania taśm
D. Stopki do marszczenia
Lamownik to specjalistyczny przyrząd pomocniczy, który służy do estetycznego obszywania krawędzi materiałów, takich jak taśmy ozdobne. Umożliwia on równomierne i precyzyjne przyszycie taśmy do krawędzi żakietu, co jest szczególnie ważne w modzie haute couture, gdzie dbałość o detale i jakość wykonania są kluczowe. Użycie lamownika pozwala uzyskać idealnie równą linię szycia, co przekłada się na doskonały wygląd finalnego produktu. W przypadku żakietu damskiego Chanel, gdzie estetyka i perfekcyjne wykończenie są niezwykle istotne, lamownik staje się narzędziem wyboru. Praktyczne zastosowanie lamownika w tym kontekście obejmuje również możliwość dopasowania szerokości taśmy oraz jej koloru do całej stylizacji, co jest istotne w tworzeniu spójnego wizerunku. Stosowanie lamownika wpisuje się w dobre praktyki krawieckie, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do precyzyjnych zadań, co wpływa na jakość i trwałość wykonania odzieży.

Pytanie 18

Aby przygotować formę podstawową damskiej spódnicy, konieczne jest dokonanie pomiarów krawieckich oznaczonych symbolami

A. ZWo, obt, ot
B. TKo, ou, obt
C. ZKo, ot, obt
D. ZTv, obt, opx
Odpowiedź ZWo, obt, ot jest poprawna, ponieważ przedstawia kluczowe pomiary potrzebne do wykonania formy podstawowej spódnicy damskiej. ZWo oznacza szerokość w talii, obt to obwód bioder, a ot wskazuje na długość spódnicy. Te pomiary są podstawą, na której opiera się konstrukcja spódnicy, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego fasonu oraz dopasowania do sylwetki. W praktyce, wykonując pomiary, należy uwzględnić nie tylko wartości liczbowe, ale także typowe dla danej osoby proporcje oraz preferencje dotyczące stylu. Dobrą praktyką jest również wykonanie pomiarów w bieliźnie, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej stosuje się różne standardy, które pomagają utrzymać spójność w wykonywaniu pomiarów, co z kolei przekłada się na jakość końcowego produktu. Często warto również porównać wyniki pomiarów z tabelami rozmiarów, aby upewnić się, że projekt nie tylko pasuje, ale także spełnia oczekiwania estetyczne klienta. Właściwe przygotowanie pomiarów to fundament każdego udanego projektu krawieckiego.

Pytanie 19

Aby wykroić elementy z pojedynczych warstw materiału, należy zastosować

A. maszynę krojcza z nożem taśmowym
B. krajarkę z nożem okrągłym
C. elektryczne nożyce tarczowe
D. mechaniczny ciąg krojczy
Elektryczne nożyce tarczowe to narzędzia zaprojektowane specjalnie do cięcia pojedynczych warstw materiału. Ich konstrukcja umożliwia precyzyjne i szybkie cięcie, co jest kluczowe w procesach produkcyjnych, gdzie czas i dokładność mają istotne znaczenie. Nożyce tarczowe są często stosowane w przemyśle tekstylnym, odzieżowym oraz w produkcji mebli, gdzie wymagana jest wysoka jakość wykończenia i minimalizacja strat materiałowych. Przykładowo, w zakładzie krawieckim, użycie elektrycznych nożyc tarczowych pozwala na dokładne wykroje, które są niezbędne do szycia odzieży. Dodatkowo, nożyce te minimalizują ryzyko frędzlowania krawędzi materiału, co może występować przy zastosowaniu maszyn o innej konstrukcji. W kontekście norm branżowych, stosowanie elektrycznych nożyc tarczowych jest zgodne z zasadami ergonomii, ponieważ zmniejsza obciążenie pracy operatora i zwiększa wydajność procesu.

Pytanie 20

Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?

A. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana
B. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka
C. Automat do wykrawania, podszywarka
D. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe
No, wybór automatu wykrawającego i podszywarki do wykończenia żakietu damskiego z wełny to nie jest najlepszy pomysł. Te maszyny robią zupełnie coś innego. Automat wykrawający to sprzęt do masowego wycinania tkanin, bardziej na początku, a nie na etapie wykończenia. To wtedy trzeba się skupić na detalach, jak guziki czy dziurki. Jak użyjesz automatu wykrawającego w tym kontekście, to możesz naprawdę zgubić te kluczowe detale, które są potrzebne, żeby żakiet dobrze wyglądał i działał. Podszywarka też jest ważna, ale ona bardziej podkłada tkaniny, a nie wykańcza szczegóły jak guzik czy dziurki. Dziurkarka odzieżowa za to jest niezbędna, bo wycina właśnie te otwory, co jest kluczowe dla estetyki i funkcji żakietu. Jak wybierasz maszyny do wykończenia, to warto pomyśleć, czy są odpowiednie do tego, co trzeba zrobić i czy spełniają standardy jakości. Niekiedy, lekceważący wybór maszyn może obniżyć jakość końcowego produktu, co wpływa na to, jak klienci oceniają markę. Pamiętaj, że odpowiednie maszyny to kluczowy element w produkcji wysokiej jakości odzieży.

Pytanie 21

Kołnierz szalowy do damskiej bluzki jest modelowany na podstawie

A. formy tyłu i przodu
B. wykreślonego kąta prostego
C. krzywej podkroju szyi tyłu
D. krzywej podkroju szyi przodu
W przypadku pozostałych odpowiedzi, krzywa podkroju szyi tyłu, forma tyłu i przodu oraz wykreślony kąt prosty nie są odpowiednie do modelowania kołnierza szalowego. Krzywa podkroju szyi tyłu ma znaczenie jedynie w kontekście ogólnego dopasowania odzieży, ale nie wpływa na specyfikację kształtu kołnierza szalowego, który jest bardziej uzależniony od krzywej podkroju szyi przodu. Forma tyłu i przodu jest istotna w szerszym kontekście krawiectwa, jednak zastosowanie jej jako punktu odniesienia dla kołnierza szalowego może prowadzić do nieodpowiednich proporcji i kształtów. Kołnierz szalowy, jako element wykończeniowy, wymaga szczególnego podejścia opartego na krzywej przodu, co zapewnia jego naturalne układanie się na ciele. Wykreślony kąt prosty, z kolei, jest narzędziem używanym w różnych aspektach konstrukcji odzieży, ale nie odnosi się bezpośrednio do kształtowania kołnierzy. Często popełnianym błędem jest mylenie tych elementów i przypisywanie im równorzędnej roli w procesie projektowania. W praktyce, stosowanie niewłaściwych punktów odniesienia skutkuje nie tylko estetycznymi, ale również funkcjonalnymi wadami odzieży, co podkreśla znaczenie precyzyjnego podejścia do modelowania kołnierzy w kontekście krawiectwa.

Pytanie 22

Jakie wymiary są konieczne do obliczenia zapotrzebowania materiału na damski garnitur (żakiet damski z spodniami)?

A. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, długość spodni
B. Długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder
C. Obwód klatki piersiowej, obwód bioder, obwód talii
D. Długość żakietu, długość rękawa, długość spodni
Długość żakietu, rękawów i spodni to naprawdę ważne wymiary, które pomagają oszacować, ile materiału będzie potrzeba na uszycie damskiego kompletu. Jak się nad tym zastanowisz, to widać, że te wymiary są kluczowe, bo dzięki nim możemy precyzyjnie określić, ile tkaniny kupić. Długość żakietu ma wpływ na to, ile materiału wykorzystamy w górnej części ubioru, a długość rękawa jest istotna, bo rękawy mogą mieć różne fasony. No i długość spodni – to też ważny wymiar, bo przez różne fasony spodni różnie zużywa się materiał. W branży odzieżowej dobrze jest pamiętać, że dokładne pomiary są kluczowe, żeby ubrania dobrze leżały i wyglądały estetycznie. To wszystko wpływa na komfort noszenia i ogólny efekt, więc warto zwrócić na to uwagę przy tworzeniu kolekcji.

Pytanie 23

Kurtka przeciwdeszczowa z ortalionu to element odzieży zrealizowany

A. z materiału powlekanego
B. z dzianiny wełnianej
C. z włókniny przeszywanej
D. z tkaniny wełnianej
Kurtki przeciwdeszczowe, takie jak ortalionowe, nie są wykonywane z tkanin wełnianych ani dzianin wełnianych, ponieważ te materiały charakteryzują się innymi właściwościami, które nie są optymalne w przypadku odzieży ochronnej. Wełna, choć znana ze swojej izolacyjności i komfortu, nie jest wodoodporna i może wchłaniać wodę, co czyni ją nieodpowiednim wyborem dla odzieży noszonej w deszczu. Poza tym, dzianina wełniana, w przeciwieństwie do włókniny przeszywanej, nie zapewnia tak wysokiej wiatroszczelności ani odporności na przemakanie. Co więcej, materiał powlekany, choć ma zastosowanie w produkcji niektórych wodoodpornych ubrań, nie jest synonymem ortalionu oraz nie zawsze oferuje taką samej jakości oddychalność, co włóknina przeszywana. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do dyskomfortu podczas noszenia, nadmiernego pocenia się lub nawet przechłodzenia organizmu. Dlatego tak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów używanych w odzieży technicznej oraz ich wpływu na funkcjonalność i komfort użytkownika. W praktyce, stosowanie wełny czy dzianiny w kontekście odzieży przeciwdeszczowej może prowadzić do błędnych wniosków o ich skuteczności, co z kolei rujnuje zaufanie do produktu oraz do marki. Kluczowe jest, aby wybierać materiały zgodne z przeznaczeniem i wymaganiami odzieży outdoorowej.

Pytanie 24

Klientka o wymiarach 164/72/96 zamówiła uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm. Jaki będzie koszt wykonania spódnicy z tkaniny o szerokości 150 cm, gładkiej wełnianej, pobranej z magazynu, jeśli cena za 1 metr tkaniny wynosi 40,00 zł, a koszt robocizny to 70,00 zł (koszt robocizny obejmuje także wydatki na dodatki krawieckie użyte przy szyciu)?

A. 92,00 zł
B. 121,00 zł
C. 114,00 zł
D. 110,00 zł
W analizie kosztów uszycia spódnicy kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się całkowity koszt produkcji. Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach przez niewłaściwe założenia dotyczące zużycia tkaniny. W tym przypadku, jeśli ktoś obliczy koszt tkaniny na podstawie zbyt dużej ilości, może dojść do zawyżenia całkowitego kosztu. Na przykład, przyjęcie, że potrzebne jest 1 metr tkaniny, zamiast 0,5 m, prowadzi do kosztu tkaniny wynoszącego 40,00 zł, co znacząco podnosi całkowity koszt do 110,00 zł przy dodaniu robocizny. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie kosztu robocizny. Niekiedy, w niektórych odpowiedziach, można spotkać się z próbą pominięcia rzeczywistego kosztu robocizny lub jego niedoszacowaniem, co jest błędne, ponieważ w branży odzieżowej to właśnie robocizna często stanowi znaczną część całkowitych kosztów. Niezrozumienie, że robocizna w tym przypadku wynosi 70,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania całkowitego kosztu. Ważne jest, aby przy kosztorysowaniu brać pod uwagę wszystkie składowe, w tym ewentualne dodatkowe materiały, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Doskonałe zrozumienie procesów kosztorysowania jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w działalności krawieckiej.

Pytanie 25

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę gładką poliestrową o szerokości 1,50 m, potrzebną do uszycia podstawowej spódnicy o długości 50 cm, dla klientki o wymiarach ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 0,60 m
B. 0,55 m
C. 1,15 m
D. 1,10 m
Wynik 0,55 m jest prawidłowy, ponieważ norma zużycia tkaniny na spódnicę o długości 50 cm oraz szerokości 1,50 m została obliczona na podstawie wymiarów klientki. Aby określić zużycie materiału, należy wziąć pod uwagę zarówno długość spódnicy, jak i obwody talii oraz bioder. W przypadku spódnicy o długości 50 cm, standardowa norma przewiduje dodanie zapasu na szwy oraz ewentualne zakładki czy marszczenia. W przypadku materiału gładkiego, który nie ma skłonności do rozciągania, praktyczne obliczenia wskazują, że dla obwodu talii 68 cm i obwodu bioder 92 cm, materiał będzie musiał być odpowiednio złożony oraz skrojony, co wymaga zaokrąglenia do pełnych metrów. Takie podejście jest zgodne z zasadami szwalnictwa, gdzie uwzględnia się również stratę materiału przy cięciu. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest przygotowanie próbnych wykrojów, które pomogą w lepszym oszacowaniu zużycia tkaniny oraz uniknięciu nadmiernych kosztów związanych z zakupem materiału. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem odzieży, aby zbudować efektywny i ekonomiczny proces produkcji.

Pytanie 26

Jaką metodą realizuje się weryfikację jakości naprawionego odzieży?

A. Organoleptyczną
B. Przy użyciu mikroskopu
C. Laboratoryjną
D. Przy użyciu lupy
Metoda organoleptyczna jest kluczowym elementem w procesie kontroli jakości wyrobów odzieżowych. Polega na ocenianiu produktów za pomocą zmysłów, takich jak wzrok, dotyk i zapach. Dzięki tej metodzie można ocenić nie tylko estetykę wyrobu, ale także jego funkcjonalność i komfort noszenia. Przykładem zastosowania tej metody jest ocena jakości szwów, materiału, czy rozmiaru. Specjaliści w branży odzieżowej często sprawdzają, czy szwy są równomierne, czy nici nie są luźne, czy tkanina nie ma defektów widocznych gołym okiem. Dodatkowo, organoleptyczna kontrola jakości jest zgodna z normami ISO, które podkreślają znaczenie subiektywnych ocen w procesie produkcji odzieży. Jest to również metoda, która umożliwia szybką identyfikację ewentualnych problemów, co pozwala na natychmiastowe wprowadzenie poprawek, a tym samym podniesienie standardów jakości produktu końcowego.

Pytanie 27

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Szerokości
B. Łuki
C. Obwody
D. Wysokości
Odpowiedź "Obwody" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do grupy pomiarów antropometrycznych, które są wykonywane wzdłuż linii przylegających do ciała. Obwody mierzonych części ciała, takich jak talia, biodra czy ramiona, mają kluczowe znaczenie w ocenie stanu zdrowia, a także w projektowaniu odzieży czy sprzętu sportowego. W praktyce, pomiary obwodów są istotne w branży medycznej, gdzie pomagają określić ryzyko otyłości, a także w dietetyce do monitorowania postępów w redukcji masy ciała. Standardowe metody pomiaru obwodów, zgodne z wytycznymi takich organizacji jak ISO czy antropometryczne standardy AAM, zapewniają dokładność i porównywalność wyników. Dzięki tym danym można nie tylko ocenić proporcje ciała, ale także dostosować plany żywieniowe i treningowe do indywidualnych potrzeb, co stanowi najlepsze praktyki w zakresie zdrowia i fitnessu.

Pytanie 28

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SvTt
B. SySvXp
C. SyTy
D. SvXpTp
Jak nie wybierzesz symbolu SvTt, to omijasz bardzo ważny wymiar, który jest kluczowy przy modelowaniu odzieży dla osób z wadami postawy. Wybierając SyTy, SySvXp czy SvXpTp, możesz zauważyć, że te symbole dotyczą innych kwestii w krawiectwie, które nie mają wiele wspólnego z korekcją tyłu bluzki. SyTy może dotyczyć ogólnych wymiarów, ale nie bierze pod uwagę potrzeb osób z problemami postawy. A SySvXp i SvXpTp to z kolei inne parametry, które dotyczą szerokości i głębokości, ale nie wystarczą do odpowiedniego dopasowania w bardziej zaawansowanym modelowaniu. W praktyce, nie korzystając z wymiaru SvTt w projektowaniu, można napotkać problemy z dopasowaniem, co kończy się tym, że ubranie nie leży tak, jak powinno, a to może prowadzić do dyskomfortu. Wiadomo, że dobre podejście do wymiarowania i modelowania odzieży, zwłaszcza dla osób z problemami posturalnymi, to nie tylko kwestia techniki, ale też etyki, bo chodzi o to, żeby noszona odzież była komfortowa i ładna.

Pytanie 29

Na której linii przodu bluzki damskiej podstawowej umiejscowiona jest konstrukcyjna zaszewka piersiowa?

A. Podkroju szyi
B. Talii
C. Boku
D. Środka przodu
Umiejscowienie zaszewki piersiowej w konstrukcji bluzki jest kluczowym elementem, który wpływa na jej formę i dopasowanie. Wybór odpowiadający podkrojowi szyi sugeruje, że zaszewka powinna znajdować się w górnej części bluzki, co jest niezgodne z zasadami klasycznej konstrukcji odzieży. Zaszewki piersiowe mają na celu modelowanie materiału w rejonie biustu, a ich umiejscowienie w podkroju szyi nie zapewnia odpowiedniego wsparcia ani dopasowania. Wskazanie na bok bluzki jako miejsce dla zaszewki piersiowej również jest błędne, ponieważ zaszewki w tej lokalizacji służą głównie do dopasowania w talii i nie są przeznaczone do modelowania biustu. Podobnie, zaszewka umieszczona w talii nie ma związku z kształtowaniem linii biustu, a jej funkcja koncentruje się na wysmukleniu sylwetki w dolnej części bluzki. W kontekście projektowania odzieży, ważne jest, aby znać klasyczne zasady dotyczące umiejscowienia zaszewek, co znacząco wpływa na estetykę i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem myślowym jest założenie, że zaszewki mogą być umieszczane dowolnie, co prowadzi do powstawania odzieży, która nie leży dobrze na ciele i nie spełnia oczekiwań użytkowników. Dlatego znajomość anatomii sylwetki i zasad konstrukcji odzieży jest kluczowa dla uzyskania optymalnych efektów w projektowaniu bluzek damskich.

Pytanie 30

Jakie tkaniny odzieżowe oraz akcesoria krawieckie powinny być zakupione do uszycia letniej kobiecej bluzki w stylu sportowym?

A. Popelinę, guziki poliestrowe
B. Adamaszek, guziki z galalitu
C. Satynę, guziki szklane
D. Krepon, guziki perłowe
Popelinę charakteryzuje lekkość, przewiewność oraz miękkość, co czyni ją idealnym materiałem na letnie odzież. Jest to tkanina bawełniana, która dobrze wchłania wilgoć, co jest kluczowe w ciepłe dni, zapewniając komfort noszenia. Oprócz tego popelina jest względnie łatwa w szyciu, co ułatwia pracę nawet mniej doświadczonym krawcom. Guziki poliestrowe są również doskonałym wyborem, ponieważ są trwałe, odporne na działanie wody oraz mają kolorystykę, która doskonale komponuje się z różnorodnymi wzorami i kolorami tkanin. Ponadto, guziki te nie ulegają odkształceniom ani blaknięciu, co jest istotne dla zachowania estetyki uszytej bluzki. W kontekście dobrych praktyk krawieckich, ważne jest również, aby wybierać materiały i dodatki, które są dostępne w lokalnych sklepach, co ułatwia późniejsze naprawy lub modyfikacje odzieży. Zastosowanie popeliny i guzików poliestrowych świadczy o umiejętności dopasowania materiałów do sezonowych potrzeb użytkowników oraz dbałości o jakość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 31

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 150°C
B. 200°C
C. 110°C
D. 120°C
No więc, temperatura prasowania 150°C, którą wskazuje symbol żelazka z dwoma kropkami, jest naprawdę fajna dla tkanin wełnianych. Wełna to naturalny materiał, który może się skurczyć albo przypalić przy zbyt wysokiej temperaturze. Prasując w 150°C, możemy spokojnie pozbyć się zagnieceń, a jednocześnie nie uszkodzimy włókien. Na przykład, kiedy prasujemy spódnicę, warto użyć pary, bo to zmiękcza tkaninę i ułatwia robotę. Dobrze też pamiętać, żeby prasować od wewnętrznej strony lub przez cienką tkaninę – to dodatkowa ochrona przed gorącem. Jak będziesz tak prasować, to tkanina zachowa swoje właściwości i odzież będzie wyglądać świetnie. Zasady dotyczące prasowania wełny są zgodne z tym, jak ogólnie trzeba dbać o odzież, czyli dostosowujemy temperaturę do typu materiału, żeby służył nam dłużej.

Pytanie 32

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej
B. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie
C. podszycia obrębów w wizytowej odzieży
D. wszywania rękawów w podkroje pach
Wybór odpowiedzi związanych z innymi operacjami, takimi jak przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej, mocowanie miejsc narażonych na rozerwanie czy wszywanie rękawów w podkroje pach, nie uwzględnia charakterystyki ściegu niewidocznego, który jest dedykowany głównie do wykańczania odzieży wizytowej. Przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej zazwyczaj wymaga większej wytrzymałości i elastyczności szwów, co jest osiągane poprzez zastosowanie ściegów, które są bardziej widoczne i odporne na rozciąganie. Stosowanie ściegu niewidocznego w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury szwu, co jest niepożądane w odzieży narażonej na intensywne użytkowanie. W przypadku mocowania miejsc narażonych na rozerwanie, stosowanie ściegu niewidocznego byłoby nieodpowiednie ze względu na jego niewystarczającą wytrzymałość. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować mocniejsze ściegi, które zapewnią odpowiednią stabilność. Z kolei wszywanie rękawów w podkroje pach wymaga precyzyjnych i mocnych szwów, które muszą wytrzymać napięcia związane z ruchem ramion. Wybierając niewłaściwy typ ściegu, ryzykujemy nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby dopasowywać techniki szycia do specyfiki projektu, biorąc pod uwagę zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 33

Do wytwarzania odzieży nie nadaje się materiał

A. z nierównomierną barwą
B. z uszkodzonym brzegiem
C. ze zniekształconą krajką
D. z pojedynczą blizną
Tkaniny z uszkodzonym brzegiem, nierównomierną barwą oraz ze zniekształconą krajką również mogą być uznawane za wady, ale w różnych kontekstach mogą być mniej problematyczne niż blizny. Uszkodzenia brzegów mogą wskazywać na niewłaściwe cięcie lub przechowywanie materiału, co może wpływać na proces produkcji, ale nie zawsze uniemożliwi jego wykorzystanie. Nierównomierna barwa, chociaż estetycznie niepożądana, często może być rezultatem naturalnych procesów barwienia i w przypadku pewnych produktów można ją zaakceptować, zwłaszcza jeśli wpasowuje się w zamierzony efekt wizualny. W przypadku zniekształconej krajki, jeżeli te zniekształcenia są minimalne, materiał może być użyty, o ile nie wpływa to na funkcjonalność końcowego wyrobu. W branży odzieżowej istnieje wiele standardów dotyczących jakości materiałów, które pozwalają na pewną elastyczność przy akceptacji drobnych defektów, zwłaszcza w kontekście stylizacji, gdzie trendy mogą obejmować 'wady' jako element designu. Jednak blizny, będące dowodem na uszkodzenie, mogą prowadzić do poważniejszych problemów związanych z wytrzymałością w trakcie użytkowania, co czyni je zdecydowanie bardziej problematycznym defektem. Dlatego, w kontekście wybierania materiałów do produkcji odzieży, ważne jest, aby producent rozumiał różnice w wadach i ich potencjalny wpływ na jakość oraz bezpieczeństwo gotowego produktu.

Pytanie 34

Czynniki, które mają wpływ na użytkowe cechy tkanin, to:

A. śliskość, strzępienie, właściwości termiczne
B. trwałość wymiarów, oporność na gniecenie, oporność na zmechacenia
C. oporność na ścieranie, wytrzymałość na rozciąganie
D. higroskopijność, przepuszczalność powietrza, właściwości cieplne
Higroskopijność, przepuszczalność powietrza oraz właściwości cieplne to kluczowe czynniki wpływające na użytkowość tkanin. Higroskopijność odnosi się do zdolności tkanin do absorbowania wilgoci z otoczenia, co jest istotne w kontekście komfortu. Na przykład, materiały takie jak bawełna charakteryzują się wysoką higroskopijnością, co sprawia, że są one idealne na odzież letnią, gdyż skutecznie odprowadzają pot. Przepuszczalność powietrza to kolejny istotny aspekt, który wpływa na cyrkulację powietrza w tkaninie, co jest kluczowe w zastosowaniach sportowych i codziennych, gdzie komfort termiczny jest priorytetem. Właściwości cieplne, takie jak izolacyjność czy przewodnictwo cieplne, również mają bezpośredni wpływ na zastosowanie tkanin w odzieży wierzchniej. Na przykład, wełna jest ceniona za swoje właściwości izolacyjne, co czyni ją idealnym materiałem na odzież zimową. Standardy takie jak ISO 13934-1 dotyczące wytrzymałości tkanin i odpowiednie testy pozwalają na określenie tych cech, a ich zrozumienie jest kluczowe w procesie projektowania i wyboru odpowiednich materiałów do produkcji odzieży.

Pytanie 35

Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez

A. doszycie karczka z przodu i z tyłu
B. pogłębienie podkroju z tyłu
C. pogłębienie podkroju z przodu
D. ścięcie górnej części przodu i tyłu
Pogłębienie podkroju zarówno w przodzie, jak i tyle spodni to niby logiczne podejście do poprawy za głębokiego podkroju, ale w rzeczywistości może przynieść wiele niepożądanych skutków. Jak pogłębimy podkrój z przodu, to często zwiększamy objętość materiału, co prowadzi do marszczenia i ogólnego braku estetyki. Z kolei pogłębienie podkroju z tyłu może sprawić, że krój nie będzie równy i z tego mogą się wziąć różne dyskomforty, a linie krawędzi będą nierówne. Do tego doszycie karczka ani z przodu, ani z tyłu nie jest dobrym pomysłem, bo karczek ma swoje zadanie, żeby wzmacniać odzież, a nie modyfikować podkrój. W szyciu ważna jest równowaga i proporcje, a to osiąga się przez precyzyjne cięcia i modyfikacje. W praktyce te pogłębienia podkroju są rzadkością, bo mogą zaszkodzić całkowitemu kształtowi odzieży, więc warto wszystko dokładnie przemyśleć i robić zgodnie z zasadami dobrego krawiectwa.

Pytanie 36

Jaką maszynę powinno się wykorzystać do wykonywania otworów w damskich płaszczach?

A. Maszynę do dziurkowania bieliźnianego
B. Dziurkarkę odzieżową
C. Maszynę do guzików
D. Maszynę ryglującą
Dziurkarka odzieżowa jest specjalistycznym urządzeniem przeznaczonym do wykonywania otworów w różnych materiałach tekstylnych, w tym w płaszczach damskich. Działa na zasadzie mechanicznego wywierania nacisku na materiał, co pozwala na precyzyjne wycięcie otworów. Dzięki temu urządzeniu możemy uzyskać otwory o różnych kształtach i rozmiarach, co jest niezwykle istotne w kontekście odzieży, gdzie estetyka i funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, dziurkarka odzieżowa jest często wykorzystywana do tworzenia dziurek na guziki, co jest zgodne z normami jakości w produkcji odzieżowej. W branży tekstylnej ważne jest, aby dziurki były umiejscowione w odpowiednich miejscach, co zapewnia nie tylko estetykę, ale również wygodę użytkowania. Warto również zauważyć, że stosowanie dziurkarki odzieżowej pozwala na uzyskanie dużej precyzji oraz powtarzalności, co jest niezbędne w produkcji masowej. Współczesne maszyny są często wyposażone w automatyczne systemy, które zwiększają efektywność i dokładność procesu produkcyjnego.

Pytanie 37

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście
B. Promieniową
C. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie
D. Grupową
Wybór metody proporcjonalno-obliczeniowej według obwodów przy stałym wzroście jest prawidłowy, ponieważ umożliwia ona właściwe dostosowanie szablonów spódnicy na podstawie różnic w obwodach w talii i biodrach, pozostawiając wzrost na tym samym poziomie. Przy sporządzaniu szablonów spódnicy podstawowej, kluczowe jest, aby uwzględniać zmiany w wymiarach obwodowych, co jest istotne dla osiągnięcia odpowiedniego dopasowania. Metoda ta jest powszechnie stosowana w branży odzieżowej, gdyż umożliwia szybkie i efektywne tworzenie wariantów rozmiarowych. Na przykład, przy projektowaniu spódnicy dla osoby o wzroście 164 cm z obwodem talii 64 cm, można w prosty sposób obliczyć nowy obwód, a następnie wprowadzić odpowiednie zmiany do szablonów, zachowując przy tym proporcje. Warto również wspomnieć, że dobra praktyka polega na używaniu tabel rozmiarów oraz standardów branżowych, co ułatwia proces stopniowania i zapewnia spójność rozmiarów.

Pytanie 38

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. szerokości ściegu
B. napięcia nici górnej
C. siły docisku stopki
D. skoku ściegu
Odpowiedzi dotyczące szerokości ściegu, napięcia nici górnej oraz siły docisku stopki są nieprawidłowe z perspektywy technicznej. Szerokość ściegu odnosi się do odległości pomiędzy skrajnymi punktami ściegu zygzakowego, co jest istotne jedynie w przypadku zastosowania ozdobnych lub zygzakowych ściegów, a nie w kontekście ustawiania odległości między przeplotami ściegu maszynowego, co dotyczy skoku. Napięcie nici górnej jest istotne dla jakości ściegu, gdyż odpowiada za napięcie nitki podczas szycia, ale nie wpływa na długość samego ściegu ani na odległość między przeplotami. Również siła docisku stopki, chociaż ważna dla stabilności materiału podczas szycia, nie ma wpływu na długość czy odległość między poszczególnymi przeplotami. Często popełnianym błędem jest mylenie tych parametrów, co może prowadzić do nieprawidłowego ustawienia maszyny i w efekcie do obniżenia jakości wyrobów. W przypadku szycia, precyzyjne ustawienie skoku ściegu jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego wyglądu i trwałości szwów, dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice między tymi parametrami i ich wpływ na proces szycia.

Pytanie 39

W warunkach domowych, w przypadku wełnianych spodni, których metka jest nieczytelna, należy prasować je żelazkiem ustawionym na maksymalną temperaturę

A. 120°C
B. 180°C
C. 150°C
D. 110°C
Wybór temperatury prasowania 110°C dla spodni wełnianych w sytuacji, gdy brak jest czytelnej wszywki, jest zgodny z zaleceniami producentów odzieży oraz normami dotyczącymi pielęgnacji tkanin wełnianych. Wełna, jako materiał naturalny, jest wrażliwa na wysokie temperatury, które mogą prowadzić do skurczenia się włókien oraz ich zniekształcenia. Utrzymywanie temperatury prasowania na poziomie 110°C pozwala na efektywne wygładzanie materiału, eliminując zagniecenia, przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka uszkodzenia tkaniny. W praktyce, przed przystąpieniem do prasowania, warto zwilżyć tkaninę wodą lub użyć pary, co ułatwi proces prasowania i poprawi efekt końcowy. Warto również stosować odpowiednie akcesoria, takie jak bawełniana ściereczka, aby dodatkowo chronić materiał przed bezpośrednim kontaktem z żelazkiem. Przy odpowiednim podejściu można skutecznie utrzymać estetykę i trwałość spodni wełnianych, podkreślając znaczenie dostosowania procesów pielęgnacyjnych do specyfiki materiału.

Pytanie 40

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Pozostałości nici górnej w chwytaczu
B. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej
C. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie
D. Błędny transport materiału
Uszkodzony otwór w płytce ściegowej oraz źle zamocowana igła w uchwycie to kłopoty, które mogą się zdarzyć podczas szycia. Ale nie wpływają one bezpośrednio na to, czy ścieg jest regularny, jeśli chodzi o transport materiału. Rzeczywiście, uszkodzenia w płytce mogą sprawić, że igła nie wchodzi gładko w materiał, co prowadzi do zacięć, ale niekoniecznie do nieregularnych ściegów. Z kolei, źle zamocowana igła może pogarszać jakość szycia, ale częściej powoduje łamanie nici czy uszkadzanie materiału, a nie właśnie nieregularność ściegów. Często użytkownicy koncentrują się na takich zewnętrznych rzeczach, a zapominają o tym, jak ważny jest sam mechanizm transportu materiału. Zrozumienie, jak to działa i jak grubość materiału wpływa na ustawienia maszyny, to klucz do udanego szycia. W praktyce, każdy szyjący powinien zwracać uwagę na wszystko – stan maszyny, rodzaj materiału i techniki, jakie stosuje, żeby uniknąć błędów i mieć dobre ściegi.