Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 21 czerwca 2025 09:27
  • Data zakończenia: 21 czerwca 2025 09:37

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. ActionScript
B. JavaScript
C. PostScript
D. GhostScript
PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 2

Jak nazywa się system, który pozwala na bezpośrednie przenoszenie obrazu drukowego z komputera do maszyny drukarskiej?

A. CTFilm
B. CTPlate
C. CTPress
D. CTPrint
CTPress to naprawdę super nowoczesny system, który pozwala na bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku na maszynę. Dzięki temu wszystko idzie szybciej i sprawniej, bo nie trzeba bawić się w stare metody, jak robienie filmów czy matryc. To wszystko działa na zasadzie cyfrowego przetwarzania obrazu, co sprawia, że detale i kolory są odwzorowywane bardzo dokładnie. W poligrafii, gdzie liczy się czas, CTPress daje możliwość szybkiego wprowadzania poprawek i natychmiastowego rozpoczęcia produkcji. Z mojego doświadczenia wiem, że to rozwiązanie obniża koszty i oszczędza czas przygotowania do druku, co jest kluczowe, żeby firmom się dobrze wiodło. Ponadto, systemy takie jak CTPress spełniają międzynarodowe standardy, dzięki czemu jakość końcowego produktu jest wysoka, a ryzyko błędów jest mniejsze.

Pytanie 3

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 210 arkuszy
B. 7 070 arkuszy
C. 7 100 arkuszy
D. 7 030 arkuszy
Obliczenia związane z naddatkiem technologicznym często prowadzą do nieporozumień, szczególnie w zakresie zastosowania procentów do nakładów. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na 7070, 7030 lub 7100 arkuszy, można zauważyć, że brakuje w nich prawidłowego uwzględnienia naddatku. Na przykład, w przypadku 7070 arkuszy, nie uwzględniono naddatku w ogóle, co sugeruje, że całkowity nakład został zignorowany. Z kolei 7030 arkuszy może wynikać z błędnych obliczeń, które nie przyjmują pod uwagę właściwej wartości naddatku, prowadząc do niedoszacowania rzeczywistego zapotrzebowania. Odpowiedź 7100 arkuszy również jest niewłaściwa, ponieważ sugeruje, że naddatek wynosi 100 arkuszy, co jest znacznie niższe niż rzeczywisty wynik 210 arkuszy. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieprzywiązywanie wagi do procentów, które powinny być dodane do pierwotnej wartości nakładu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W przemyśle graficznym i drukarskim, gdzie precyzja jest niezbędna, umiejętność prawidłowego obliczania naddatków technologicznych jest fundamentalna dla zapewnienia efektywności produkcji i jakości końcowego produktu. Nieprawidłowe wartości mogą prowadzić do poważnych problemów w realizacji zamówień, zwiększając koszty i czas produkcji.

Pytanie 4

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 10 punktom
B. 12 punktom
C. 24 punktom
D. 48 punktom
Odpowiedź 12 punktom jest prawidłowa, ponieważ w typografii cyklo jest jednostką miary, która odpowiada 12 punktom typograficznym. Cyklo, znane również jako pica, jest standardem stosowanym w druku i edytorstwie, gdzie 1 pica składa się z 12 punktów. Ta jednostka była szeroko stosowana w tradycyjnym druku, a jej znajomość jest kluczowa dla typografów, projektantów graficznych i edytorów. Wiedza na temat cykli i punktów jest ważna, ponieważ wpływa na układ tekstu, jego czytelność i estetykę. Przykładowo, przy projektowaniu układu strony internetowej, znajomość konwersji pomiędzy tymi jednostkami może pomóc w precyzyjnym dopasowaniu elementów graficznych i tekstowych, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego wyglądu. W praktyce, wiele programów do edycji tekstu, takich jak Adobe InDesign czy Microsoft Word, umożliwia użytkownikom łatwe przełączanie się pomiędzy różnymi jednostkami miary, w tym punktami i cyklami, co ułatwia pracę nad projektami graficznymi. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami, ponieważ pozwala na stworzenie tekstów zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych.

Pytanie 5

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na HSB
B. CMYK na RGB
C. RGB na CMYK
D. RGB na LAB
Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 6

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. typograficzną
B. tampondrukową
C. offsetową
D. fleksograficzną
Offsetowa, typograficzna i fleksograficzna to techniki druku, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są odpowiednie do zadrukowywania klawiatur komputerowych. Offset to technika, która opiera się na przenoszeniu farby z metalowej płyty na gumową matrycę, a następnie na podłoże. Jest to proces kosztowny i czasochłonny, który najlepiej sprawdza się w przypadku dużych nakładów druku na płaskich powierzchniach, takich jak papier. W przypadku klawiatur, gdzie powierzchnie są często wypukłe i złożone, offset nie zapewnia odpowiedniej jakości druku i przyczepności farby. Typografia to kolejna metoda, która polega na przenoszeniu farby z form drukarskich na papier. Nie jest to technika odpowiednia dla klawiatur, gdyż wymaga zastosowania form typograficznych, co w przypadku zadrukowywania małych elementów klawiatury byłoby niepraktyczne. Fleksografia natomiast wykorzystuje elastyczne matryce, które pozwalają na druk na różnych materiałach, ale standardowo stosuje się ją w przemyśle opakowaniowym, a nie w produkcji elektronicznej. W kontekście klawiatur liczy się nie tylko estetyka, ale i trwałość nadruku, co najlepiej zapewnia tampondruk. Dlatego wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowy dla zapewnienia wysokiej jakości i długowieczności produktów elektronicznych.

Pytanie 7

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 420 zł
B. 2 240 zł
C. 2 780 zł
D. 2 600 zł
Żeby obliczyć koszt składu gazety na 32 stronach, wystarczy pomnożyć liczbę stron przez koszt składania jednej strony. W tym przypadku, koszt jednej strony to 70 zł, więc liczymy tak: 32 strony razy 70 zł, co daje nam 2240 zł. To prosty przykład z matematyki, ale bardzo ważny w finansach i prowadzeniu firmy, bo bez dobrych kalkulacji ciężko ogarnąć budżet. Dobra znajomość takich obliczeń przydaje się właścicielom wydawnictw, bo pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami produkcji gazet i innych materiałów. Umiejąc to dobrze policzyć, można lepiej ustalać ceny i oceniać, czy projekt przynosi zyski. Takie umiejętności przydają się także, gdy chodzi o planowanie wydatków i ocenę działań marketingowych.

Pytanie 8

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka
B. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka
C. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka
D. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka
Wybór plotera drukującego, siatki mesh oraz oczkarki jako niezbędnych narzędzi do wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest uzasadniony ich specyfiką technologiczną i zastosowaniem w branży reklamy wizualnej. Ploter drukujący jest kluczowy, ponieważ umożliwia wysokiej jakości wydruki wielkoformatowe, istotne dla wizualnych kampanii reklamowych. Siatka mesh, z kolei, jest materiałem, który zapewnia doskonałą przepuszczalność powietrza, co jest niezbędne w przypadku dużych nośników reklamowych, aby uniknąć efektu 'parasolowego' podczas silnych wiatrów. Oczkarka służy do wytwarzania otworów, które pozwalają na łatwe mocowanie mammutboardu, co jest nie tylko praktyczne, ale również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Przykładem zastosowania tej technologii jest umieszczanie dużych reklam na budynkach lub ogrodzeniach, gdzie ochrona przed warunkami atmosferycznymi oraz estetyka są kluczowe. Wybór tych trzech elementów nie tylko podnosi jakość wykonania, ale również zwiększa efektywność całego procesu produkcji i montażu.

Pytanie 9

Który element kompozycji tekstowej jest pokazany na rysunku w czerwonej ramce?

Ilustracja do pytania
A. Łam.
B. Stronica.
C. Kolumna.
D. Pagina.
Wybór odpowiedzi innej niż "łam" wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii stosowanej w poligrafii oraz układzie kompozycyjnym tekstów. Odpowiedź "kolumna" odnosi się jedynie do pionowego bloku tekstu, który jest częścią większej całości, jaką jest łam, ale nie oddaje pełnego kontekstu układu strony. "Pagina" to termin odnoszący się do konkretnej strony w kontekście książek, jednak nie dotyczy on struktury graficznej tekstu, a bardziej jego lokalizacji w obrębie publikacji. Z kolei pojęcie "stronica" jest w zasadzie niepoprawnym terminem, co może wynikać z nieporozumienia w użyciu języka. Terminologia poligraficzna jest precyzyjna i niepoprawne używanie tych terminów może prowadzić do mylnych interpretacji oraz błędów w pracy z dokumentami. Warto zwrócić uwagę, że każda z wymienionych odpowiedzi ma swoje specyficzne znaczenie, jednak nie oddaje całości procesu projektowania stron w taki sposób, jak czyni to termin "łam". Aby zrozumieć te różnice, kluczowe jest zapoznanie się z podstawami typografii i zasadami kompozycji, które są fundamentalne w pracy projektantów graficznych oraz wydawców.

Pytanie 10

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 15 punktom typograficznym
B. 12 punktom typograficznym
C. 20 punktom typograficznym
D. 10 punktom typograficznym
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek miary w typografii. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że mniejsza liczba punktów odpowiada mniejszym rozmiarom czcionek, co jest błędne w kontekście firetów. W typografii, firet i punkty typograficzne są jednostkami, które mają ściśle określone relacje. Na przykład, myląca może być odpowiedź sugerująca, że 1 firet to 10 lub 20 punktów, ponieważ nie uwzględnia ona standardów typograficznych, które jasno definiują te zależności. Ponadto, niektórzy mogą błędnie zakładać, że większa liczba punktów typograficznych oznacza większy rozmiar czcionki, nie rozumiejąc przy tym, że wielkość czcionki jest względna w kontekście większej typografii i wrażenia wizualnego. Przykładowo, czcionka ustawiona na 15 punktów może wydawać się większa od czcionki 12-punktowej, ale w rzeczywistości jej zachowanie w kontekście przestrzeni i czytelności nie zawsze jest proporcjonalne do rozmiaru punktowego. Dlatego przy doborze czcionek do dokumentów ważne jest, aby kierować się nie tylko wielkością punktów, ale także ich zastosowaniem i ogólnymi zasadami typografii, które uwzględniają takie czynniki jak wysokość x, rozstaw liter czy krój czcionki.

Pytanie 11

Który z parametrów skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowanych detali w zeskanowanych obrazach?

A. Rozdzielczość
B. Rodzaj monitora
C. Tempo skanowania
D. Typ pliku
Rozdzielczość jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość i dokładność odwzorowywanych szczegółów w skanowanych obrazach. Definiuje ona ilość pikseli w jednostce powierzchni skanowanego materiału, co bezpośrednio przekłada się na zdolność uchwycenia detali. W praktyce, im wyższa rozdzielczość, tym większa liczba pikseli jest wykorzystywana do odwzorowania obrazu, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszych i bardziej szczegółowych rezultatów. Na przykład, skanery o rozdzielczości 600 dpi (punktów na cal) będą w stanie uchwycić więcej detali niż te o rozdzielczości 300 dpi. W kontekście profesjonalnych zastosowań, takich jak archiwizacja dokumentów lub skanowanie dzieł sztuki, odpowiednia rozdzielczość jest niezbędna do zachowania wysokiej jakości odwzorowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży skanowania. Standardy, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie rozdzielczości w procesach związanych z precyzyjnym odwzorowaniem, co jest istotne zarówno dla digitalizacji, jak i produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 12

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2
B. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2
C. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2
D. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2
Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 13

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru refleksyjnego
B. densytometru transmisyjnego
C. lupki poligraficznej
D. kalibratora
Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 14

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 2 100 zł
B. 1 800 zł
C. 1 500 zł
D. 1 200 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 15

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. ołówka
B. pióra
C. stempla
D. pędzla
Wybór stempli, pędzli lub ołówków jako narzędzi do odrysowywania kształtów z bitmapy w kontekście tworzenia obiektów wektorowych jest nieodpowiedni. Stempel, który zazwyczaj służy do powielania wzorów lub tekstur, nie pozwala na precyzyjne odwzorowanie kształtów, co jest kluczowe w pracy z grafiką wektorową. Użycie pędzla, z kolei, jest bardziej związane z technikami malarskimi i tworzeniem tekstur, a nie z precyzyjnym rysowaniem konturów. Ołówek, mimo że może być użyty do rysowania, również nie oferuje takich możliwości edycyjnych jak narzędzie pióra. Często mylone jest pojęcie rysowania z malowaniem, co prowadzi do wyboru niewłaściwych narzędzi do zadań wymagających dużej precyzji. W kontekście projektowania graficznego, kluczowe jest zrozumienie, że narzędzia muszą być dostosowane do specyfiki zadań. W przypadku pracy z grafiką wektorową, pióro jest narzędziem, które pozwala na kontrolę nad każdym punktem i krzywą, podczas gdy inne narzędzia mają swoje ograniczenia, które mogą wpływać na jakość i precyzję projektu. Z tego względu, wybór odpowiedniego narzędzia jest fundamentalny dla sukcesu w każdym projekcie graficznym.

Pytanie 16

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe
B. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe
C. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP
D. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe
Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą procesów, które nie są charakterystyczne dla cyfrowego przygotowania prac do drukowania offsetowego lub są przestarzałe w kontekście nowoczesnych technik. Adiustacja, naświetlanie negatywów, montaż klasyczny oraz kopiowanie stykowe to techniki związane z tradycyjnym drukiem, które były powszechnie stosowane przed erą cyfrową. Adiustacja, chociaż ważna, dotyczy bardziej procesów związanych z dopasowaniem kolorów w druku offsetowym, a nie cyfrowym przygotowaniem. Naświetlanie negatywów jest technologią wycofaną na rzecz bardziej efektywnego naświetlania form drukowych bezpośrednio z plików cyfrowych. Montaż klasyczny i kopiowanie stykowe to procesy, które nie są już standardem, ponieważ zostały zastąpione przez bardziej zaawansowane technologie, które pozwalają na szybszą i bardziej precyzyjną produkcję. Podobnie, tworzenie pliku PDF oraz naświetlanie form drukowych CtF (Computer to Film) to procesy, które są mniej efektywne w porównaniu do naświetlania CtP. Również grawerowanie formy drukowej oraz drukowanie wklęsłe, chociaż są to techniki druku, nie są związane z cyfrowym przygotowaniem do druku offsetowego. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie nowoczesnych procesów z przestarzałymi technikami, co może skutkować niewłaściwym zrozumieniem obecnych standardów w branży poligraficznej.

Pytanie 17

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. TIFF
B. PNG
C. PSD
D. AI
Odpowiedź PNG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest oparty na kompresji stratnej, co sprawia, że nie nadaje się do druku offsetowego, gdzie jakość obrazu musi być zachowana w pełni. Format PNG jest idealny do publikacji internetowych, gdzie celem jest szybkie ładowanie i wyświetlanie grafiki, ale w druku offsetowym kluczowe są formaty, które zapewniają najwyższą jakość obrazu bez utraty detali. Standardowymi formatami dla druku są PSD, AI i TIFF, które wspierają warstwy, przezroczystość oraz kolory w pełnym zakresie. Na przykład, format TIFF jest często używany w druku komercyjnym ze względu na jego zdolność do przechowywania obrazów o wysokiej rozdzielczości bez kompensacji jakości. Warto zaznaczyć, że w warunkach profesjonalnych, programy graficzne zalecają korzystanie z formatów, które pozwalają na precyzyjną edycję oraz zachowanie koloru, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego.

Pytanie 18

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 180 zł
B. 300 zł
C. 240 zł
D. 160 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 19

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 214 × 301 mm
B. 216 × 303 mm
C. 210 × 297 mm
D. 214 × 297 mm
Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 20

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. analogowe i cyfrowe
B. jednobarwne i wielobarwne
C. regularne i nieregularne
D. refleksyjne i transparentne
Wybór błędnych kategorii oryginałów opartych na nieprawidłowych kryteriach klasyfikacji może prowadzić do istotnych nieporozumień w analizie materiałów. Odpowiedzi takie jak "regularne i nieregularne" wprowadzają pojęcia, które dotyczą bardziej geometrii lub struktury, a nie sposobu obserwacji oryginałów. Klasyfikacja ta nie odnosi się do tego, jak światło oddziałuje z materiałem, co jest kluczowe dla zrozumienia różnicy między refleksyjnością a transparentnością. Z kolei termin "analogowe i cyfrowe" odnosi się do technologii przetwarzania i zapisu danych, a nie do samej obserwacji oryginałów. Oryginały analogowe to te, które zachowują ciągłość danych, podczas gdy cyfrowe przekładają te dane na formę binarną. W kontekście obserwacji oryginałów, te pojęcia są nieadekwatne, ponieważ nie opisują jakości interakcji światła z danym materiałem. Ostatnia kategoria, "jednobarwne i wielobarwne", dotyczy raczej właściwości wizualnych obiektów, ale nie wskazuje na sposób ich obserwacji w kontekście fizyki optycznej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w analizach naukowych, gdyż pomija fundamentalne różnice w optyce, które są kluczowe dla zrozumienia zachowań światła i materiałów. Dlatego ważne jest, aby klasyfikować obiekty nie tylko według ich właściwości wizualnych, ale także w kontekście fizycznych zasad rządzących ich obserwacją.

Pytanie 21

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. IrfanView
B. PuzzleFlow Organizer
C. FastStone Image Viewer
D. ACDSee Photo Manager
PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 22

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów
B. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów
C. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów
D. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF
Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 23

Zgodnie z zasadami układu tekstu w publikacjach, jako ostatnie znaki wiersza nie powinny się pojawiać

A. znaku przeniesienia
B. przeniesień sylab
C. wiszących spójników
D. znaku wielokropka
Odpowiedź 'wiszące spójniki' jest prawidłowa, ponieważ w standardach składu tekstu głównego publikacji unika się pozostawiania wiszących spójników na końcu linii. Wiszący spójnik to taki, który kończy wiersz, co może prowadzić do nieczytelności tekstu i zaburzenia jego płynności. Dobre praktyki w składzie tekstu zalecają, aby spójniki, takie jak 'i', 'oraz', 'lub', były umieszczane w taki sposób, aby tekst był jak najbardziej przejrzysty dla czytelnika. W praktyce, jeśli spójnik pozostaje na końcu wiersza, a jego składnik (np. zdanie, fraza) jest kontynuowany w następnym wierszu, może to wprowadzać w błąd i utrudniać zrozumienie tekstu. Dla zachowania estetyki i przejrzystości tekstu należy również dostosować interlinijkę oraz marginesy, aby uniknąć takich sytuacji. Warto także zwrócić uwagę na konwencje typograficzne w danej dziedzinie, które mogą różnić się w zależności od kontekstu publikacji.

Pytanie 24

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 10 form.
B. 8 form.
C. 6 form.
D. 4 formy.
Wybór niepoprawnej liczby form naświetlanych do realizacji zlecenia na 20 000 dwustronnych zaproszeń z lakierowaniem wybiórczym często wynika z błędnego zrozumienia procesu druku offsetowego oraz specyfiki używanych form. Przy wytwarzaniu zaproszeń w technologii CMYK, każdy kolor wymaga osobnej formy. Warto zaznaczyć, że nieprawidłowe oszacowanie liczby potrzebnych form może prowadzić do problemów z jakością wydruku i ostatecznym efektem wizualnym. W przypadku dwustronnego druku z lakierowaniem wybiórczym, oprócz standardowych form CMYK, konieczne jest także przygotowanie form dla lakieru, co znacznie podnosi całkowitą liczbę. Udzielając odpowiedzi, niektórzy mogą pomyśleć, że 4 formy wystarczą, co jest błędnym założeniem, ponieważ ignoruje to fakt, iż każda strona zaproszenia wymaga osobnej formy dla każdego z kolorów, a także dla lakieru. Z kolei możliwość przyjęcia 6, 8 lub 10 form może wynikać z niedoszacowania liczby potrzebnych form dla poszczególnych warstw, co może prowadzić do zafałszowania końcowego produktu. Użytkownicy muszą pamiętać, że w branży poligraficznej kluczowe jest odpowiednie przygotowanie form, aby zapewnić wysoką jakość druku. Niezrozumienie tego procesu może skutkować błędami w produkcji, co w efekcie prowadzi do dodatkowych kosztów i opóźnień w realizacji zamówień.

Pytanie 25

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 40,00 zł
B. 25,00 zł
C. 30,00 zł
D. 35,00 zł
Wiele osób popełnia błąd przy obliczaniu kosztów materiałów wykorzystywanych w produkcji, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, w przypadku podanych odpowiedzi, niektórzy mogą zakładać, że wystarczy pomnożyć jednostkowy koszt arkusza kartonu przez liczbę zaproszeń, co jest dalekie od prawdy. W rzeczywistości, kluczowym krokiem jest zrozumienie wymiarów i efektywności wykorzystania materiału. W tym przypadku, arkusz A3 ma swoje ograniczenia, a nie wszystkie zaproszenia można z niego wyciąć w sposób optymalny. Należy również zwrócić uwagę na straty wynikające z cięcia, co oznacza, że nawet jeżeli teoretycznie uzyskuje się odpowiednią liczbę zaproszeń, w praktyce może to być znacznie mniej. Przykładowo, tylko 4 zaproszenia można uzyskać z jednego arkusza A3, co wymagałoby większej liczby arkuszy do osiągnięcia docelowej liczby 120 sztuk. Dodatkowo przy obliczeniach należy pamiętać o dystansach między wycinanymi elementami oraz ewentualnych błędach w cięciu. W poligrafii, planowanie i wykorzystanie materiałów są kluczowe i ich zrozumienie leży u podstaw efektywności produkcji. Dlatego warto korzystać z profesjonalnych narzędzi do kalkulacji, które uwzględnią wszystkie zmienne i pozwolą na dokładne oszacowanie kosztów.

Pytanie 26

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. rozmycie
B. kadrowanie
C. selekcja
D. wypełnianie
Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop służy do wykonania selekcji, co oznacza, że umożliwia wybór określonego obszaru obrazu w celu dalszej edycji. Użytkownik może ręcznie prowadzić kursor wzdłuż krawędzi obiektu, co pozwala na precyzyjne wyznaczenie granic selekcji. Dzięki temu narzędziu można łatwo izolować elementy, które wymagają obróbki, takich jak zmiana kolorów, dodawanie efektów lub usuwanie tła. Dobre praktyki w wykorzystaniu narzędzia Lasso obejmują korzystanie z różnych jego wariantów, takich jak Lasso polygonalne czy Lasso magnetyczne, które mogą usprawnić proces selekcji w zależności od złożoności kształtu obiektu. Na przykład, Lasso magnetyczne automatycznie dostosowuje swoją trasę do krawędzi obiektów, co ułatwia pracę w przypadku skomplikowanych kształtów. Selekcja jest kluczowym etapem w procesie edycji graficznej, a umiejętność jej skutecznego stosowania przyczynia się do uzyskiwania wysokiej jakości efektów wizualnych w projektach.

Pytanie 27

Próbny wydruk cyfrowy to

A. ozalid
B. matchprint
C. proof
D. cromalin
Cyfrowy wydruk próbny, nazywany również proof, to kluczowy etap w procesie druku, który ma na celu weryfikację kolorów, szczegółów i ogólnego wyglądu projektu przed jego finalnym wydrukowaniem. Proofowanie jest szczególnie istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzja kolorów i jakości wydruku ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji klienta. Istnieje kilka typów proofów, w tym proof cyfrowy, który jest tworzony za pomocą drukarek cyfrowych i jest stosowany do wizualizacji, jak projekt będzie wyglądał po wydrukowaniu w danym procesie druku, na przykład offsetowym. W praktyce, proofy są wykorzystywane do akceptacji kolorów przez klienta, co pozwala uniknąć kosztownych błędów na etapie produkcji. Profesjonalne studia graficzne i drukarnie zazwyczaj stosują standaryzowane metody proofowania, takie jak FOGRA lub GRACoL, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Warto zaznaczyć, że proofy nie są identyczne jak gotowy produkt, ale ich celem jest maksymalne zbliżenie do oczekiwań klienta.

Pytanie 28

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. tintą
B. gradientem
C. aplą
D. siatką
Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 29

Jaki typ fontów jest używany w przypadku tworzenia materiałów zarówno do druku offsetowego, jak i do zastosowań internetowych?

A. Type 1
B. Type 3
C. OpenType
D. TrueType
Typ 3 i Type 1 to starsze formaty fontów, które mają swoje ograniczenia w kontekście nowoczesnych zastosowań. Type 1, wprowadzony przez Adobe w latach 80-tych, był popularny w czasach drukowania cyfrowego, jednak nie obsługuje wielu zaawansowanych funkcji typograficznych, które są standardem w dzisiejszym designie. Jego użycie jest ograniczone do specyficznych aplikacji i nie jest zalecane do nowoczesnych projektów, które wymagają elastyczności i wszechstronności. Format Type 3, stworzony jako rozszerzenie Type 1, wprowadza pewne nowości, ale nie zyskał szerokiego uznania w branży z powodu problemów z kompatybilnością i ograniczonego wsparcia. Współczesne aplikacje graficzne rzadko oferują wsparcie dla tych formatów, co ogranicza ich użycie w szerokim zakresie projektów. TrueType, chociaż szeroko stosowany i obsługiwany, posiada swoje ograniczenia związane z brakiem wsparcia dla niektórych zaawansowanych funkcji typograficznych. Z tego powodu, w projektach wymagających profesjonalnej typografii, nie jest to najlepszy wybór. Powszechnym błędem jest zakładanie, że starsze formaty mogą być wystarczające w kontekście współczesnych standardów, podczas gdy w rzeczywistości, aby uzyskać wysoką jakość oraz elastyczność, należy korzystać z nowoczesnych formatów, takich jak OpenType.

Pytanie 30

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. naświetlania matrycy drukarskiej
B. przetwarzania bitmap
C. tworzenia pliku postscriptowego
D. przygotowywania tekstów w edytorze
Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 31

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,367 mm
B. 0,673 mm
C. 0,376 mm
D. 0,676 mm
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niedokładnego zrozumienia miar typograficznych oraz ich zastosowania w praktyce. Na przykład, długość 0,367 mm wydaje się zbliżona do prawidłowej wartości, ale jest nieco niedoszacowana. Tego rodzaju błąd może wynikać z mylenia punktów typograficznych z innymi jednostkami miary, co jest częstym zagadnieniem wśród osób, które nie posiadają głębszej wiedzy w dziedzinie typografii. Odpowiedzi 0,676 mm oraz 0,673 mm są zdecydowanie za dużymi wartościami, co wskazuje na nieporozumienie co do skali stosowanej w typografii. W typografii, miary są bardzo precyzyjne, a nawet niewielkie różnice mogą znacząco wpłynąć na wizualną jakość dokumentu. Często zdarza się, że użytkownicy nie zwracają uwagi na zrozumienie, że systemy miar w typografii ściśle różnią się od ogólnych jednostek miary stosowanych w codziennym życiu. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze poznać historyczne oraz techniczne aspekty typografii, aby uniknąć tego typu błędów. Warto również mieć na uwadze znaczenie standaryzacji w tej dziedzinie, co znacznie ułatwia pracę profesjonalnym projektantom, którzy muszą dostosować swoje projekty do określonych norm i standardów.

Pytanie 32

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł
B. 25 zł
C. 40 zł
D. 30 zł
Odpowiedź 25 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm, musimy najpierw obliczyć, jak wiele takich zaproszeń zmieści się na jednym arkuszu A1. Format A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co daje nam pole o powierzchni 0,5 m². Jedno zaproszenie ma powierzchnię 0,018 m² (0,2 m x 0,09 m). Na arkuszu A1 zmieści się 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; przy czym bierzemy pod uwagę pełne zaproszenia). W związku z tym, aby wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 5 arkuszy A1 (120/27 = 4,44, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc całkowity koszt wynosi 5 arkuszy x 5 zł = 25 zł. Takie obliczenia są standardem w branży poligraficznej i pozwalają na efektywne planowanie kosztów produkcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zamówień komercyjnych.

Pytanie 33

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. spektrofotometru
B. naświetlarki CtP
C. skanera bębnowego
D. drukarki wielkoformatowej
Naświetlarka CtP (czyli Computer to Plate) to urządzenie, które używa się do naświetlania form introligatorskich, które potem idą do druku. Chociaż trzeba znać, jak to działa, to nie ma to nic wspólnego z digitalizowaniem slajdów. Ta naświetlarka nie potrafi uchwycić detali wizualnych, które bez problemu dostaniesz ze skanera. A spektrfotometr? To raczej narzędzie do analizy kolorów. Może przydać się do kalibracji i oceniania jakości druku, ale nie skanuje obrazów. Z kolei drukarka wielkoformatowa służy do reprodukcji obrazów, które już istnieją, więc nie użyjesz jej do skanowania slajdów. Często ludzie mylą skanowanie z drukowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Żeby dobrze ogarnąć te sprawy z digitalizacją, warto znać różnice między urządzeniami wykorzystywanymi w różnych etapach produkcji graficznej. Dobrze dobrany sprzęt do digitalizacji naprawdę wpływa na jakość projektu, więc znajomość narzędzi w tej branży to podstawa.

Pytanie 34

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 10 składek
B. 4 składki
C. 6 składek
D. 5 składek
Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 35

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. INDD
B. CDR
C. EPS
D. PDF
Wybór formatu CDR, EPS lub INDD nie jest odpowiedni w kontekście drukowania cyfrowego jako standardowego formatu. Format CDR, będący natywnym plikiem programu CorelDRAW, jest często używany do projektowania wektorowego, ale nie jest powszechnie akceptowany przez drukarnie jako format do druku. Wymaga on konwersji do bardziej uniwersalnego formatu, co może prowadzić do problemów z zachowaniem jakości lub układu. EPS (Encapsulated PostScript) to starszy format, który również nie jest tak wszechstronny jak PDF. Choć EPS może być używany do druku, nie zapewnia takiej samej kompatybilności i łatwości w użyciu jak PDF, co może skutkować problemami w procesie produkcyjnym. Format INDD, używany przez program Adobe InDesign, jest bardziej przeznaczony do edycji i projektowania niż do finalnego druku. Choć INDD pozwala na tworzenie skomplikowanych układów, wymaga eksportu do formatu PDF przed wysłaniem do drukarni. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do wydłużenia procesów produkcyjnych, a także do problemów z jakością i spójnością wydruków. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego formatu oraz ich zastosowań w kontekście drukowania, aby uniknąć typowych pułapek i błędów w pracy z plikami graficznymi.

Pytanie 36

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 60
B. 16
C. 15
D. 12
Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.

Pytanie 37

Koszt arkusza kartonu dekoracyjnego w formacie A1+ wynosi 5,00 zł. Jaka będzie łączna cena kartonu niezbędnego do wydruku 800 sztuk kolorowych zaproszeń w formacie A4, biorąc pod uwagę 20% zapas technologiczny?

A. 600 zł
B. 800 zł
C. 650 zł
D. 750 zł
Obliczając koszt materiałów do wydrukowania zaproszeń, kluczowe jest, aby dokładnie zrozumieć, jak obliczyć całkowitą powierzchnię potrzebną do realizacji zamówienia. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się błąd w obliczeniach powierzchni lub w oszacowaniu naddatku technologicznego. Wiele osób może zignorować fakt, że naddatek technologiczny jest niezbędnym elementem, który uwzględnia straty związane z cięciem, błędami w druku czy innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do niedoszacowania materiałów potrzebnych do realizacji zamówienia. Dodatkowo, błędne obliczenie kosztów jednostkowych arkuszy kartonu, może prowadzić do znacznych różnic w końcowej kwocie. Warto także zwrócić uwagę na standardy branżowe dotyczące kalkulacji kosztów produkcji, które zalecają dodawanie naddatków na poziomie co najmniej 15-30% w zależności od specyfiki projektu. Niektóre osoby mogą również popełniać błąd, myląc różne formaty kartonu oraz ich ceny, co prowadzi do jeszcze większych nieporozumień. Efektem końcowym jest nieprawidłowe oszacowanie całkowitych kosztów, co może wpłynąć na rentowność projektu. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji poligraficznej.

Pytanie 38

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 300 dpi
B. 1200 dpi
C. 2400 dpi
D. 600 dpi
Nieprawidłowe odpowiedzi są często wynikiem błędnych założeń dotyczących rozdzielczości oraz jej wpływu na jakość wydruku. Na przykład, wybór 600 dpi może wydawać się rozsądny, jednak nie uwzględnia on czterokrotnego powiększenia wymagającego znacznie wyższej rozdzielczości. Podobnie, rozdzielczości 2400 dpi lub 300 dpi w tym kontekście również nie są odpowiednie. Rozdzielczość 2400 dpi byłaby zbyt wysoka i mogłaby wprowadzać nadmiar szczegółów, co nie jest konieczne w przypadku druku o dużych formatach, a także czyniłoby proces skanowania i obróbki bardziej czasochłonnym i zasobożernym. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, która nie wystarcza, aby zrekompensować powiększenie zdjęcia. W rzeczywistości, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotne jest zrozumienie relacji między rozdzielczością a wymiarami w kontekście wydruku. Należy pamiętać, że jakość obrazu nie jest tylko funkcją rozdzielczości, ale także zastosowanej technologii druku oraz jakości materiałów użytych do druku. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, konieczne jest przemyślane podejście do skanowania obrazów, co czyni wybór odpowiedniej rozdzielczości kluczowym krokiem w każdym procesie przygotowania do druku.

Pytanie 39

Jakie urządzenie powinno być użyte do pomiaru gęstości optycznej wydruków cyfrowych?

A. Densytometr refleksyjny
B. Ekspozymetr
C. Lupa
D. Densytometr transmisyjny
Densytometr refleksyjny to urządzenie, które jest specjalnie zaprojektowane do pomiaru gęstości optycznej materiałów, w tym wydruków cyfrowych. Jego działanie opiera się na analizie światła odbitego od powierzchni próbki, co pozwala na precyzyjne określenie intensywności koloru oraz kontrastu. Densytometry refleksyjne są wykorzystywane w branży poligraficznej i graficznej, aby zapewnić zgodność kolorystyczną oraz jakość wydruków. W praktyce, użycie densytometru refleksyjnego umożliwia ocenę gęstości kolorów CMYK, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Na przykład, przy druku ulotek czy plakatów, odpowiednia gęstość optyczna wpływa na postrzeganą jakość finalnego produktu. Zgodność z normami, takimi jak ISO 12647, a także normami do kontroli jakości w poligrafii, podkreśla znaczenie stosowania densytometru refleksyjnego w codziennej pracy drukarni i studiów graficznych. W skrócie, to narzędzie jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz efektywnej produkcji.

Pytanie 40

Jaką metodę druku należałoby wybrać, aby wyprodukować 1 000 000 egzemplarzy gazety codziennej?

A. Druk cyfrowy
B. Offset
C. Typooffset
D. Fleksografię
Druk offsetowy jest najczęściej stosowaną techniką do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak gazety codzienne. Proces ten polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na papier za pośrednictwem cylindrów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów oraz detali. Dzięki swojej efektywności, offset może z łatwością obsłużyć nakłady rzędu 1 000 000 egzemplarzy, co czyni go idealnym wyborem dla wydawców gazet. W praktyce, druk offsetowy charakteryzuje się niskim kosztem jednostkowym przy dużych ilościach, co jest kluczowe w przypadku gazet, gdzie rentowność jest często uzależniona od objętości sprzedaży. Dodatkowo, technologia ta umożliwia szybkie i łatwe dostosowanie kolorów oraz grafik, co jest niezbędne do utrzymania świeżości treści w gazecie. Warto również zaznaczyć, że druk offsetowy spełnia standardy jakości ISO 12647, które zapewniają spójność kolorystyczną i wysoką jakość druku.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły