Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 15:21
Data zakończenia: 13 maja 2025 15:39

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Termin opisujący rozmieszczenie materiałów na arkuszu drukarskim w poligrafii to

A. pasowanie

B. rasteryzacja

C. impozycja

D. pozycjonowanie

Impozycja to proces, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu użytków na arkuszu drukarskim, co jest kluczowym etapem w produkcji poligraficznej. Właściwa impozycja zapewnia efektywne wykorzystanie materiału drukarskiego, redukując marnotrawstwo i obniżając koszty produkcji. Podczas impozycji należy uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar arkusza, rodzaj druku, a także specyfikę projektu, co pozwala na optymalizację procesu. Przykładowo, w druku offsetowym impozycja odbywa się na podstawie tzw. układów impozycyjnych, które są dostosowane do wymagań konkretnego zadania, co umożliwia uzyskanie odpowiedniego jakościowego efektu końcowego. Stosowanie odpowiednich narzędzi i oprogramowania do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy specjalistyczne systemy impozycyjne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Poprawna impozycja nie tylko wpływa na jakość druku, ale także na czas realizacji zamówienia, co jest niezwykle istotne w dzisiejszym, szybko zmieniającym się środowisku rynkowym.

Pytanie 2

Jakim symbolem opisuje się papier w formacie 500 × 700 mm?

A. B2

B. A1

C. B1

D. A2

Odpowiedź B2 jest poprawna, ponieważ arkusz papieru o wymiarach 500 × 700 mm jest klasyfikowany według systemu formatów papieru ISO 216, który jest powszechnie stosowany w Europie i innych krajach. System ten definiuje różne formaty papieru, w tym popularne A, B i C, gdzie każdy z tych typów ma określone wymiary. Format B2 ma wymiary 500 × 707 mm, co jest zarówno bliskie podanym wymiarom, jak i zgodne z normą. Przykłady zastosowania formatu B2 obejmują druki reklamowe, plakaty oraz inne materiały, które wymagają większej przestrzeni do przedstawienia informacji. Wiedza o formatach papieru jest istotna dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ umożliwia efektywne planowanie produkcji oraz optymalne wykorzystanie materiałów. Użycie odpowiednich formatów zapewnia również lepszą jakość druku oraz estetykę finalnych produktów.

Pytanie 3

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 12

B. 6

C. 24

D. 9

Aby obliczyć maksymalną liczbę użytków, które można umieścić na arkuszu B2, uwzględniając spady, należy najpierw ustalić wymiary arkusza B2 oraz wymiary zaproszeń. Arkusz B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a zaproszenie o formacie 102 x 213 mm potrzebuje dodatkowego marginesu na spady, który wynosi 3 mm z każdej strony. Zatem rzeczywiste wymiary zaproszenia, które należy uwzględnić w obliczeniach, to 108 x 219 mm. Następnie, aby obliczyć, ile takich zaproszeń można zmieścić na arkuszu B2, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary zaproszenia. Wymiar 500 mm arkusza B2 dzielimy przez 108 mm, co daje 4,63, co zaokrąglamy do 4. Wymiar 707 mm dzielimy przez 219 mm, co daje 3,22, zaokrąglając do 3. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 4 * 3 = 12. Takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w druku, gdzie zawsze należy uwzględniać spady i marginesy przy planowaniu układów na dużych arkuszach. Pomaga to w optymalizacji wykorzystania materiału oraz ogranicza odpady, co jest kluczowym aspektem w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. tekstów wprowadzających

B. czworaków tytułowych

C. wzorów matematycznych

D. tabel formularzowych

Analizując pozostałe odpowiedzi, należy zauważyć, że każda z nich odnosi się do innego kontekstu, który nie jest właściwy w przypadku podanego pytania. Teksty wprowadzające to fragmenty, które mają na celu wprowadzenie czytelnika w tematykę dokumentu, jednak nie zawierają specyficznych elementów takich jak boczek czy drabinka. Z kolei czwórki tytułowe to nagłówki, które organizują zawartość w sposób hierarchiczny, ale również nie dotyczą one bezpośrednio struktury tabeli. Wzory matematyczne to z kolei układ równań czy formuł, które nie mają związku z koncepcją tabel formularzowych, ponieważ ich celem jest obrazowanie relacji liczbowych, a nie organizacja danych w formie tabelarycznej. Typowym błędem jest mylenie elementów strukturalnych dotyczących tabel z innymi typami dokumentów, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Właściwe zrozumienie terminologii oraz struktury dokumentów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji i analizy danych, dlatego ważne jest, aby odnosić się do odpowiednich elementów w ich kontekście.

Pytanie 5

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. żółty

B. zielony

C. czerwony

D. niebieski

Podane wartości 0% C (cyjan), 100% M (magenta), 100% Y (żółty) oraz 0% K (czarny) wskazują na kolor czerwony w modelu barw CMYK, który jest powszechnie używany w druku kolorowym. W modelu tym, skala wartości wskazuje na procentowe nasycenie poszczególnych kolorów. W przypadku czerwonego, brak cyjanu i czerni, a pełne nasycenie magenty oraz żółtego prowadzi do uzyskania intensywnego odcienia czerwieni. W praktyce, wiedza na temat modeli kolorów jest kluczowa dla grafików, projektantów i drukarzy, którzy pracują z kolorami w różnych mediach. Standardy takie jak ISO 12647 definiują normy jakościowe dla druku kolorowego, a ich znajomość umożliwia uzyskanie zgodności kolorystycznej pomiędzy różnymi mediami. Zrozumienie modelu CMYK pozwala również na odpowiednie przygotowanie materiałów do druku, co jest istotne w kontekście branding'u oraz marketingu wizualnego, gdzie kolor ma ogromne znaczenie dla percepcji marki.

Pytanie 6

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 2 + 1

B. 4 + 1

C. 2 + 2

D. 4 + 2

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 7

Wielokolorowy obraz powinien być reprodukowany w technice poligraficznej za pomocą

A. skanowania refleksyjnego

B. skanowania transmisyjnego

C. drukowania natryskowego

D. kopiowania stykowego

Kopiowanie stykowe i skanowanie transmisyjne to takie techniki, które mogą być użyteczne w poligrafii, ale na pewno nie nadają się do reprodukcji wielobarwnych zdjęć. W przypadku kopiowania stykowego oryginał musi mieć kontakt z materiałem kopiującym, co ogranicza nas do płaskich rzeczy, jak dokumenty. Ta metoda nie radzi sobie z bogactwem kolorów i drobnymi detalami, które są typowe dla zdjęć, przez co jakość obrazu może być kiepska. Z kolei skanowanie transmisyjne, które działa na przezroczystych materiałach, jak filmy, też nie sprawdzi się przy reprodukcji zdjęć na papierze, gdzie kolory i faktury są kluczowe. W tym przypadku światło przechodzi przez materiał, a nie jest od niego odbite, co daje całkiem inny efekt, który nie pasuje do zdjęć na papierze. Drukowanie natryskowe to jeszcze inna sprawa, bo to może być wykorzystywane do reprodukcji obrazów na różnych podłożach, ale samo w sobie nie zajmuje się digitalizacją zdjęć. Dlatego wybór skanowania refleksyjnego jest mega ważny, bo tylko wtedy mamy pewność, że jakość i odwzorowanie kolorów będzie na wysokim poziomie w pracach poligraficznych.

Pytanie 8

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. (3 + 2) + P(2 + 1)

B. 3 + 2

C. 5 + 3

D. (3 + 2) + (2 + 1)

Odpowiedzi, które nie wskazują na łączną liczbę kolorów w ulotce, zawierają błędy w interpretacji zadania. Przykładowo, odpowiedź 3 + 2 sugeruje, że na każdej stronie ulotki są oddzielnie liczone kolory bez uwzględnienia ich sumy. Odpowiedzi takie ignorują fakt, że w kontekście projektowania graficznego ważne jest, aby prezentować pełne zestawienie kolorów użytych w finalnym materiale, co może prowadzić do nieporozumień podczas druku. W odpowiedzi (3 + 2) + P(2 + 1), pojawia się mylna koncepcja, że kolory Pantone powinny być liczone oddzielnie od innych kolorów, co narusza zasady konsolidacji kolorów w specyfikacjach technicznych. Kolory Pantone są standardowym zestawem kolorów, które powinny być zawsze właściwie zintegrowane w końcowym zestawieniu kolorów, a ich liczba powinna wchodzić w skład całości. Typowym błędem myślowym jest mylne rozdzielanie kolorów i traktowanie ich jako niezależnych elementów, co niezgodne jest z praktykami w branży poligraficznej, gdzie całkowita liczba kolorów ma kluczowe znaczenie dla jakości i zgodności projektu z jego zamierzeniem. Na etapie projektowania ulotki, ważne jest, aby projektanci zrozumieli, że wszystkie kolory używane w druku muszą być dokumentowane w sposób spójny i kompleksowy, aby uniknąć komplikacji w procesie produkcji.

Pytanie 9

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. JPG

B. BMP

C. PNG

D. GIF

Wybierając odpowiedni format pliku do pracy z profesjonalną grafiką, trzeba rozumieć ograniczenia i specyfikę każdego z nich. Format JPG, choć bardzo popularny w publikacjach internetowych i fotografii konsumenckiej, nie obsługuje przezroczystości – każdy obszar obrazu musi mieć przypisany jakiś kolor tła. Dodatkowo, JPG ogranicza się do 8 bitów na kanał, co skutkuje 256 poziomami jasności na kanał i znacznie zawęża zakres kolorów w porównaniu do głębi 16-bitowej. Kompresja stratna w JPG usuwa pewne informacje o obrazie, co przy ponownej edycji może prowadzić do degradacji jakości. BMP to format bardzo prosty, kiedyś wykorzystywany głównie w systemach Windows. Może on obsługiwać szeroką gamę głębi kolorów, w tym 16 bitów na kanał (w zależności od implementacji), ale nie jest standardowo wykorzystywany do przezroczystości, a pliki są bardzo duże, bo BMP praktycznie nie stosuje kompresji. Format GIF z kolei obsługuje przezroczystość, ale tylko na zasadzie jednego przezroczystego koloru (brak półprzezroczystości) i ogranicza się do palety 256 kolorów, czyli 8 bitów na cały obraz, co całkowicie wyklucza go z zastosowań wymagających głębokiej rozpiętości tonalnej. W praktyce więc, wybór tych formatów do profesjonalnych prac graficznych wymagających zarówno przezroczystości, jak i szerokiej głębi kolorów, prowadzi do licznych ograniczeń i problemów. Wiele osób myśli, że skoro BMP może mieć dużą głębię, to rozwiązuje problem – ale brak obsługi kanału alfa dyskwalifikuje go w kontekście przezroczystości. Z kolei GIF jest często wybierany ze względu na prostą przezroczystość, ale bardzo niska jakość kolorystyczna sprawia, że nie nadaje się do bardziej zaawansowanych projektów. Współczesne standardy branżowe zdecydowanie promują formaty bezstratne i elastyczne, takie jak PNG, szczególnie gdy chodzi o profesjonalną obróbkę i publikacje cyfrowe.

Pytanie 10

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. kerning

B. trapping

C. aplę

D. skalowanie

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 11

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. interlinia

B. tracking

C. justowanie

D. kerning

Wybrałeś odpowiedź, która dotyczy justowania, tracking'u czy interlinii, ale to nie jest to, co pytano o kerning. Justowanie to po prostu wyrównanie tekstu w kolumnie, co zmienia przestrzeń między wyrazami, a nie między literami. Jest to popularna technika w układzie tekstu, ale nie ma nic wspólnego z kerningiem. Z kolei tracking to bardziej ogólny termin, który mówi o regulacji odległości między wszystkimi znakami w bloku tekstu. Chociaż to może obejmować kerning, to nie jest jego głównym celem, a bardziej sposobem na dostosowywanie fraz lub akapitów. Interlinia dotyczy przestrzeni między wierszami tekstu i też nie ma związku z odległością między literami. Takie błędne odpowiedzi mogą wprowadzać zamieszanie w rozumieniu podstaw typografii. Jeśli zajmujesz się projektowaniem, warto znać te różnice, żeby lepiej komunikować się i robić rzeczy zgodne z dobrymi praktykami w typografii.

Pytanie 12

Ile arkuszy drukarskich w formacie B2 jest potrzebnych do przygotowania 16-stronicowej czterokolorowej broszury formatu B5?

A. 16

B. 8

C. 4

D. 2

Aby obliczyć liczbę form drukowych formatu B2 potrzebnych do wydrukowania 16-stronicowej broszury czterokolorowej formatu B5, należy zrozumieć, jak działa proces druku oraz jakie są relacje między formatami papieru. Broszura czterokolorowa składa się z 16 stron, co oznacza, że podczas drukowania będziemy potrzebować dwóch stron na arkusz papieru, gdyż standardowy arkusz B2 (który ma wymiary 500 x 707 mm) może pomieścić dwa arkusze B5 na swojej powierzchni. Zatem, do wydrukowania 16 stron, potrzebujemy 8 arkuszy B5, co przelicza się na 4 arkusze B2, ponieważ każdy arkusz B2 mieści po 2 arkusze B5. W praktyce, stosowanie formatu B2 jest korzystne w produkcji drukowanej, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie powierzchni papieru, minimalizując odpady i koszty. Stąd odpowiedź 8 form drukowych jest poprawna i zgodna z zasadami efektywnej produkcji drukarskiej.

Pytanie 13

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, a cena druku 1 m² wynosi 12 zł?

A. 15 h, 5 400 zł

B. 3 h, 5 400 zł

C. 3 h, 1 080 zł

D. 15 h, 1 080 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.

Pytanie 14

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 115 m2

C. 130 m2

D. 110 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 15

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. kolumnami

B. łamami

C. wyrazami

D. wierszami

Pojęcie interlinii jest często mylone z innymi terminami typograficznymi, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, nie jest to odległość pomiędzy kolumnami, gdyż kolumny dotyczą organizacji tekstu w układzie wielokolumnowym, a ich szerokość i odstępy są niezależne od interlinii. Przypisanie interlinii do wyrazów również jest błędne; interlinia dotyczy relacji pomiędzy wierszami, a nie pomiędzy poszczególnymi wyrazami w obrębie jednego wiersza. Zrozumienie znaczenia interlinii jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście projektowania dokumentów, gdzie odpowiednia odległość między wierszami wpływa na percepcję tekstu przez czytelnika. Z kolei odniesienie interlinii do łamów również jest niepoprawne. Łam to termin używany w kontekście dzielenia tekstu na mniejsze części, na przykład podczas jego formatowania w gazetach lub książkach, a nie bezpośrednio w odniesieniu do odległości między wierszami. Błędne podejścia często wynikają z braku znajomości terminologii typograficznej i niewłaściwej interpretacji ról poszczególnych elementów w dokumencie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że interlinia to specyficzna koncepcja związana z układem tekstu, która ma kluczowe znaczenie dla jego czytelności i estetyki.

Pytanie 16

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 12 000 arkuszy

B. 18 000 arkuszy

C. 15 000 arkuszy

D. 21 000 arkuszy

Pytanie dotyczy obliczenia liczby arkuszy netto potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk broszur, co wymaga zrozumienia relacji między formatem papieru a wymiarami broszury. Zastosowanie formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, powinno prowadzić do obliczenia, ile pojedynczych broszur można wydrukować na jednym arkuszu. Typowe błędy w kalkulacjach wynikają z braku uwzględnienia całkowitej powierzchni papieru oraz optymalnego układu stron. Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące 12 000, 18 000 czy 21 000 arkuszy nie uwzględniają podstawowych zasad efektywności produkcji, takich jak intensywność wykorzystania papieru. Zazwyczaj przy układzie broszury można zmieścić więcej niż jedną sztukę na arkuszu A2, co oznacza, że nadmierna liczba arkuszy prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału. Dlatego kluczowe jest dokładne obliczenie potrzebnych arkuszy, uwzględniając zarówno format broszury, jak i optymalizację układu na arkuszu, co jest istotne nie tylko dla redukcji kosztów, ale także dla zwiększenia efektywności całego procesu drukarskiego. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie tych zasad jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie efektywne zarządzanie zasobami i minimalizacja odpadów są centralnymi ideami.

Pytanie 17

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Drukarka sublimacyjna

B. Ploter UV

C. Ploter grawerujący

D. Drukarka elektrofotograficzna

Ploter UV to urządzenie, które jest idealne do wykonywania nadruków na płytkach ceramicznych dzięki swojej technologii druku. Używa on specjalnych tuszy UV, które utwardzają się pod wpływem światła ultrafioletowego, co pozwala na uzyskanie trwałych i odpornych na działanie różnych czynników zewnętrznych nadruków. Dzięki temu, wydruki na ceramice nie tylko prezentują się estetycznie, ale także charakteryzują się wysoką odpornością na zarysowania, działanie chemikaliów i zmiany temperatury. Przykładem zastosowania ploterów UV są produkcje związane z dekoracją wnętrz, gdzie płytki ceramiczne zdobione wyjątkowymi wzorami stają się elementem wyróżniającym. W branży ceramiki artystycznej oraz przemysłowej, plotery UV stały się standardem, ponieważ umożliwiają realizację zamówień na indywidualne wzory w krótkim czasie, co odpowiada na rosnące potrzeby rynku. Warto dodać, że technologia ta jest zgodna z współczesnymi trendami zrównoważonego rozwoju, gdyż tusze UV często są wolne od rozpuszczalników, co wpływa pozytywnie na środowisko. Dzięki tym wszystkim cechom, ploter UV jest uznawany za najlepszy wybór do nadruku na płytkach ceramicznych.

Pytanie 18

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 30 szt.

B. 45 szt.

C. 15 szt.

D. 60 szt.

Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 19

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. pagina

B. sygnatura

C. interlinia

D. ligatura

Wybór odpowiedzi innych niż 'pagina' wskazuje na niepełne zrozumienie terminologii związanej z publikacjami oraz ich strukturą. Interlinia odnosi się do odstępu między wierszami tekstu, co ma wpływ na jego czytelność, ale nie ma związku z numeracją stron. Użycie zbyt małej lub zbyt dużej interlinii może utrudniać czytanie, ale nie zmienia sposobu porządkowania stron w publikacji. Ligatura to termin dotyczący typografii, oznaczający połączenie dwóch lub więcej liter w jedną jednostkę graficzną, co również nie ma związku z numeracją stron. Ligatury są używane w celu poprawy estetyki tekstu, ale nie pełnią funkcji numeracyjnej. Sygnatura z kolei to termin, który odnosi się do oznaczeń na arkuszach papieru, służących do identyfikacji, szczególnie w kontekście druku i składu, co również nie dotyczy bezpośrednio paginacji. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie terminów związanych z formatowaniem tekstu z funkcjonalnościami zarządzania strukturą dokumentu. Każdy z wymienionych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie w dziedzinie edytorstwa i typografii, jednak żaden z nich nie spełnia funkcji numeracji stron, co czyni odpowiedź 'pagina' jedyną właściwą w kontekście tego pytania.

Pytanie 20

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. szerokość marginesów wewnętrznych.

B. numer ramki tekstowej.

C. wielkość wysunięcia spadu.

D. ilość łamów na kolumnie.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 21

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. działu

B. strony

C. tomu

D. rozdziału

Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Pytanie 22

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A3

B. A1

C. A2

D. A4

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 23

W grafice komputerowej proces wektoryzacji polega na

A. modyfikacji rozmiarów oraz kształtów obiektu wektorowego

B. zamianie obiektu wektorowego na bitmapę o danej rozdzielczości

C. identyfikacji krawędzi w bitmapie i przekształceniu ich w obrysy wektorowe

D. konwersji obiektów wektorowych z wymiarów dwuwymiarowych na trójwymiarowe

Wektoryzacja to kluczowy proces w grafice komputerowej, który polega na wykrywaniu krawędzi w obrazach bitmapowych i ich konwersji na obrysy wektorowe. Dzięki temu możliwe jest przekształcenie obrazów rastrowych, które są złożone z pikseli, w format wektorowy, który opiera się na matematycznych równaniach. Taki format ma wiele zalet, w tym skalowalność bez utraty jakości. Przykładem zastosowania wektoryzacji jest tworzenie logo czy ikon, które muszą być wyświetlane w różnych rozmiarach, a ich jakość musi być zachowana niezależnie od skali. W branży grafiki komputerowej istotne jest przestrzeganie standardów takich jak SVG (Scalable Vector Graphics), które umożliwiają tworzenie elastycznych i responsywnych projektów. Wektoryzacja jest także wykorzystywana w procesach takich jak animacja, gdzie obiekty wektorowe łatwiej poddają się manipulacji, co przyspiesza workflow projektowania. Szerokie zastosowanie tego procesu w różnych dziedzinach designu i reklamy podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej grafice komputerowej.

Pytanie 24

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 80,00 zł

B. 240,00 zł

C. 320,00 zł

D. 160,00 zł

Wykonanie form drukowych w kolorystyce 2 + 2 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na każdej stronie w procesie druku, co jest powszechną metodą w produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki. Koszt wykonania jednej formy, która wynosi 80,00 zł, odnosi się do tego, że potrzebujemy dwóch form, ponieważ każda z form odpowiada za jeden kolor na stronie. W związku z tym całkowity koszt wykonania form drukowych wynosi 80,00 zł x 2 = 160,00 zł. W praktyce, stosowanie takiej metody druku jest zgodne z zasadami efektywności kosztowej w produkcji, a także pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów w finalnym produkcie. W branży poligraficznej standardowe podejście to wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest kluczowe dla zachowania precyzji odwzorowania kolorów i jakości wydruku. Przykładem wykorzystania technologii 2 + 2 może być produkcja materiałów promocyjnych dla wydarzeń, gdzie kolorystyka ma znaczący wpływ na odbiór ulotki przez potencjalnego klienta.

Pytanie 25

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Fleksograficzna

B. Tampondrukowa

C. Offsetowa

D. Ink-jet

Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 26

Czerwone przecinające się linie na zdjęciu pokazują sposób kadrowania obrazu cyfrowego z zastosowaniem reguły

A. przekątnej.

B. złotej spirali.

C. trójpodziału.

D. trójkąta.

Reguła trójpodziału jest jedną z fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Przecinające się czerwone linie na zdjęciu pokazują, jak obraz jest podzielony na trzy równe części zarówno w poziomie, jak i w pionie. To podejście pomaga w tworzeniu harmonijnych i zrównoważonych kompozycji, ponieważ kluczowe elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich przecięciach. Użycie reguły trójpodziału przyczynia się do wzrostu dynamiki wizualnej i przyciągania uwagi widza, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej, krajobrazowej i reklamowej. Przykład wykorzystania tej zasady można zaobserwować w wielu klasycznych dziełach sztuki oraz w nowoczesnych projektach fotograficznych, gdzie umieszczenie postaci lub istotnych elementów w odpowiednich miejscach prowadzi do bardziej efektywnego wyrażenia zamierzonego przekazu. Warto również zauważyć, że reguła ta jest szeroko stosowana w grafice komputerowej, projektowaniu stron internetowych oraz w reklamie, co czyni ją uniwersalnym narzędziem dla każdego, kto pracuje z obrazem.

Pytanie 27

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 620

B. 1 530

C. 1 580

D. 1 520

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 28

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. A5

B. A4

C. B4

D. B3

Wybór formatu A5, A4 lub B4 nie jest poprawny w kontekście wymiarów 353 × 500 mm, co prowadzi do nieporozumień dotyczących standardów formatów papieru. Format A5, który ma wymiary 148 × 210 mm, odpowiada małym notatnikom i ulotkom, a jego zastosowanie w kontekście dużych publikacji, jak gazety, jest niewłaściwe. Z kolei format A4, o wymiarach 210 × 297 mm, jest najczęściej wykorzystywany w biurach do dokumentów i pism, lecz również nie spełnia wymogów dla przeciętnej gazety, która potrzebuje większej powierzchni do druku. Natomiast format B4, mający wymiary 250 × 353 mm, może być użyty w większych publikacjach, lecz nadal nie osiąga wymaganej szerokości dla gazety w formacie B3. Kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia różnicy między formatami A i B, które są zdefiniowane przez międzynarodowe standardy ISO 216. Format B3 jest optymalny dla wydawnictw, które wymagają większej powierzchni druku, co ułatwia umieszczanie tekstów i grafik w sposób estetyczny i funkcjonalny. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania formatów w praktyce poligraficznej, co przekłada się na efektywność produkcji oraz jakość finalnego produktu.

Pytanie 29

Cechy tekstu matematycznego są określane przez znaki

A. wodnymi i pisarskimi

B. relacji i działań

C. numeracji i obliczeń

D. diakrytycznymi i znakami interpunkcyjnymi

Wybór odpowiedzi, które dotyczą "numeracji i wyliczeń", "wodnych i pisarskich" oraz "diakrytycznych i przestankowych", pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii tekstu matematycznego. Numeracja i wyliczenia to trochę inny temat, bo zazwyczaj dotyczą list czy sekwencji, a nie struktury tekstu matematycznego. Matematyka opiera się na konkretnych relacjach między wartościami i operacjami, a nie na numeracji. Jeśli chodzi o "wodne i pisarskie" terminy, to bardziej odnosi się do sposobów zapisu, co w matematyce nie ma większego znaczenia. Z kolei znaki diakrytyczne czy przestankowe są ważne w języku, ale nie mają zastosowania w matematyce do wyrażania działań czy relacji. Często zdarza się mylić różne systemy znaków w różnych dziedzinach, co prowadzi do błędnych wniosków. W matematyce kluczowe są te symbole i operacje, które pomagają w jasnym przedstawieniu relacji oraz wykonywanych działań.

Pytanie 30

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 105 zł

B. 115 zł

C. 125 zł

D. 140 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 31

Według kalkulacji kosztów wydrukowania 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3 zł. Jeśli zamówienie wzrośnie o 40%, to koszt pojedynczego akcydensu

A. zwiększy się w wyniku większej liczby zmian w pracy drukarza

B. pozostanie taki sam z uwagi na niewielki wzrost nakładu

C. zmniejszy się, ze względu na wykorzystanie tej samej liczby form drukowych

D. wzrośnie, ponieważ nakład się zwiększy

W przypadku wzrostu zamówienia o 40%, koszt jednostkowy akcydensu zmniejszy się, ponieważ przy takiej skali produkcji zastosowanie tej samej liczby form drukowych pozwala na efektywniejsze rozłożenie kosztów stałych. W druku offsetowym, koszty związane z przygotowaniem form, ustawieniem maszyny czy uruchomieniem produkcji są znaczące, ale są one stałe niezależnie od wielkości zamówienia. Przy większym nakładzie, te same koszty są rozkładane na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Na przykład, jeśli przygotowanie form i wydanie maszyny kosztuje 6 000 zł, to przy wydruku 20 000 akcydensów koszt ten wynosi 0,30 zł na jeden egzemplarz. Przy zwiększeniu produkcji do 28 000 akcydensów, ten sam koszt przygotowania form zostanie rozłożony na większą liczbę egzemplarzy, co obniży jednostkowy koszt do około 0,21 zł. Taki model efektywności kosztowej jest typowy dla druku komercyjnego, gdzie większe nakłady przekładają się na niższe koszty jednostkowe.

Pytanie 32

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

B. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

C. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

Poprawna odpowiedź to kolejność: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna. Taka struktura jest zgodna z ogólnie przyjętymi normami w zakresie formatowania publikacji naukowych i technicznych. Strona przedtytułowa zawiera informacje wstępne, takie jak tytuł pracy, autor oraz nazwa instytucji; jest to pierwsza strona, na której czytelnik zapoznaje się z podstawowymi danymi. Następnie znajduje się strona przytytułowa, która często zawiera dodatkowe informacje kontekstowe, takie jak podtytuł, cel pracy lub datę. Na stronie tytułowej znajduje się główny tytuł pracy, co czyni ją kluczowym elementem w identyfikacji publikacji. Ostatnia w kolejności jest strona redakcyjna, która zawiera informacje takie jak numer ISBN, prawa autorskie oraz informacje o wydawcy. Taka kolejność pozwala na logiczne i przejrzyste zaprezentowanie informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji akademickich i literackich, gdzie klarowność i organizacja informacji mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia treści.

Pytanie 33

Oblicz ilość arkuszy A3+, które są potrzebne do wydrukowania 2 000 ulotek w formacie A4, przy założonym naddatku technologicznym wynoszącym 10%

A. 1 000 arkuszy

B. 1 100 arkuszy

C. 1 300 arkuszy

D. 1 200 arkuszy

Wynikiem błędnym jest zrozumienie tego, ile arkuszy A3+ rzeczywiście potrzeba do wydrukowania 2000 ulotek A4. Często występującym błędem jest przyjęcie, że wystarczy po prostu podzielić liczbę ulotek przez ilość ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, bez uwzględnienia naddatku technologicznego. Na przykład, przyjęcie, że 1000 arkuszy A3+ wystarczy do wydruku 2000 ulotek A4, ignoruje fakt, że w procesie druku mogą występować różne straty, takie jak błędy w drukowaniu, uszkodzenia materiału czy konieczność ponownego druku. Naddatek technologiczny to standardowa praktyka w druku, która ma na celu zapewnienie odpowiedniej jakości i ilości produktu końcowego. Kolejnym mylnym założeniem jest przyjęcie, że ulotki A4 można wydrukować na arkuszach w sposób idealny, co w praktyce rzadko ma miejsce. W rzeczywistości zawsze należy uwzględnić straty podczas cięcia i pakowania. Dlatego, nie uwzględniając naddatku technologicznego, można doprowadzić do sytuacji, w której nie wystarczy materiału na zrealizowanie zamówienia, co jest nieefektywne i kosztowne. Aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować się do zalecanych praktyk branżowych i dokładnie analizować każdy etap procesu produkcji.

Pytanie 34

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. periodyczna do 32 stron

B. periodyczna powyżej 64 stron

C. nieperiodyczna do 160 stron

D. nieperiodyczna do 48 stron

Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 35

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Creative commons

B. Public domain

C. Copyleft

D. Copyright

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 36

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Marionetkowe.

B. Perspektywę.

C. Wypaczenie.

D. Swobodne.

Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 37

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 200 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 100 arkuszy

Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 38

Plik z rozszerzeniem .eps to najczęściej format

A. grafiki wektorowej

B. dokumentu tekstowego

C. arkusza kalkulacyjnego

D. pliku dźwiękowego

Format pliku z rozszerzeniem .eps oznacza Encapsulated PostScript i jest to format używany głównie do przechowywania grafiki wektorowej. Jest szeroko stosowany w branży poligraficznej i projektowej ze względu na swoją skalowalność, co oznacza, że grafika zachowuje swoją jakość niezależnie od rozmiaru wydruku. Formaty wektorowe, takie jak EPS, są idealne do projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kształtów i linii, co jest kluczowe przy projektowaniu logotypów, ilustracji oraz wszelkiego rodzaju materiałów graficznych. Pliki EPS mogą również zawierać elementy bitmapowe, ale ich główną zaletą jest możliwość edycji wektorowej, co daje projektantom dużą elastyczność. Często są wykorzystywane w połączeniu z profesjonalnymi programami do edycji grafiki, takimi jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, co umożliwia zaawansowaną edycję i integrację z innymi materiałami graficznymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 39

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Dwie formy

B. Jedną formę

C. Osiem form

D. Cztery formy

W przypadku druku w kolorystyce 4 + 4, co oznacza, że mamy do czynienia z dwoma stronami kolorowymi (każda strona z czterema kolorami: cyan, magenta, yellow i black), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z kolorów na danej stronie. Metoda odwracania arkusza przez margines boczny polega na tym, że arkusz jest najpierw drukowany na jednej stronie, a następnie odwracany w celu zadrukowania drugiej strony. Takie podejście pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron bez konieczności zmiany formy. W praktyce oznacza to, że przygotowując cztery formy, można zredukować czas i koszty produkcji, ponieważ wszystkie kolory mogą być nałożone w jednym cyklu produkcyjnym na każdą ze stron. Warto także zaznaczyć, że stosowanie offsetowych form CtP (Computer to Plate) zapewnia wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnym druku komercyjnym.

Pytanie 40

Ile arkuszy netto papieru A4 jest koniecznych do wydrukowania 20 000 wizytówek w wymiarze 90 x 50 mm?

A. 3 000 szt.

B. 2 000 szt.

C. 1 000 szt.

D. 4 000 szt.

Obliczenia związane z ilością arkuszy kartonu A4 potrzebnych do wydrukowania wizytówek mogą wydawać się proste, ale niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia zagadnienia. Wiele osób może błędnie przeprowadzić obliczenia, zakładając niewłaściwą liczbę wizytówek na arkuszu A4. W przypadku wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm, na jednym arkuszu A4 można umieścić aż osiem wizytówek (dwie w poziomie i cztery w pionie). Często mylenie tych wymiarów lub niepotrzebne zaokrąglanie wyników prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, jeżeli ktoś myli wymiary wizytówki z innymi standardami lub zapomina uwzględnić, że wizytówki muszą być wycięte z arkusza, może przeliczyć, że potrzebuje mniej arkuszy, co jest błędne. Inny typowy błąd to zignorowanie, że arkusz A4 ma swoje ograniczenia. Niektórzy mogą myśleć, że możliwe jest umieszczenie większej liczby wizytówek, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiału. W branży druku, precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności produkcji. Właściwe zrozumienie tych zasad jest nie tylko niezbędne do zrealizowania zamówienia, ale także do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz zarządzania kosztami. Zastosowanie standardów i dobrych praktyk branżowych, takich jak normy ISO, może pomóc w uniknięciu tych powszechnych pułapek obliczeniowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej