Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 10:38
- Data zakończenia: 4 marca 2025 10:53
Egzamin niezdany
Wynik: 13/40 punktów (32,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:
A. na mokro, w temperaturze 150 °C
B. na sucho, w temperaturze 180 °C
C. na sucho, w temperaturze 140 °C
D. na mokro, w temperaturze 110 °C
Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?
A. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana
B. Automat do wykrawania, podszywarka
C. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka
D. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe
No, wybór automatu wykrawającego i podszywarki do wykończenia żakietu damskiego z wełny to nie jest najlepszy pomysł. Te maszyny robią zupełnie coś innego. Automat wykrawający to sprzęt do masowego wycinania tkanin, bardziej na początku, a nie na etapie wykończenia. To wtedy trzeba się skupić na detalach, jak guziki czy dziurki. Jak użyjesz automatu wykrawającego w tym kontekście, to możesz naprawdę zgubić te kluczowe detale, które są potrzebne, żeby żakiet dobrze wyglądał i działał. Podszywarka też jest ważna, ale ona bardziej podkłada tkaniny, a nie wykańcza szczegóły jak guzik czy dziurki. Dziurkarka odzieżowa za to jest niezbędna, bo wycina właśnie te otwory, co jest kluczowe dla estetyki i funkcji żakietu. Jak wybierasz maszyny do wykończenia, to warto pomyśleć, czy są odpowiednie do tego, co trzeba zrobić i czy spełniają standardy jakości. Niekiedy, lekceważący wybór maszyn może obniżyć jakość końcowego produktu, co wpływa na to, jak klienci oceniają markę. Pamiętaj, że odpowiednie maszyny to kluczowy element w produkcji wysokiej jakości odzieży.
Pytanie 10
W koszuli z kołnierzykiem zbyt mocno przylega on do szyi. Jakie może być źródło tego problemu?
A. Kołnierz jest nadmiernie długi
B. Kołnierz ma za dużą szerokość
C. Podkrój szyi jest zbyt głęboki
D. Podkrój szyi jest zbyt mały
Fajnie, że wybrałeś tę odpowiedź, bo to naprawdę dobrze pokazuje, że podkrój szyi powinien być odpowiednio dopasowany. Jak jest za mały, to kołnierz się za bardzo przylega do szyi i to jest po prostu niewygodne. W projektowaniu odzieży, zwłaszcza przy bluzkach koszulowych, to dopasowanie jest mega ważne. Kołnierz musi mieć trochę luzu, żeby można było swobodnie poruszać głową. Weźmy na przykład sytuację, w której krawiec musi zmierzyć obwód szyi klienta – to kluczowy krok, żeby dobrze wykroić koszulę. W branży mamy różne normy, jak na przykład ISO 8559, które mówią o tym, jak mierzyć odzież. Uwzględnienie różnych typów sylwetek pozwala na zrobienie czegoś, co naprawdę dobrze leży i jest komfortowe. To umiejętność, którą warto mieć, bo dobrze dopasowana odzież to klucz do zadowolenia klientów.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi
A. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów
B. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami
C. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej
D. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby
Kiedy mówimy o zszywaniu i obrzucaniu krawędzi szwów, to naprawdę ważne jest, żeby to robić dobrze, zwłaszcza w przypadku oczek dzianin. Te materiały potrafią się strzępić i pruć, co może skutkować uszkodzeniem całego wyrobu. Zszywanie krawędzi pomaga wzmocnić ich strukturę, co jest naprawdę polecane w branży tekstylnej. Użycie ściegów overlock albo specjalnych stopek do szycia zmniejsza ryzyko prucia i przy okazji sprawia, że wyroby wyglądają bardziej estetycznie. Z mojego doświadczenia, firmy produkujące odzież często korzystają z tych technik, bo to zwiększa trwałość i jakość ich produktów. W rezultacie klienci są bardziej zadowoleni, a reklamacji i zwrotów jest mniej. Nie zapominajmy też, że właściwe techniki szycia są zgodne z normami ISO, co pokazuje, jak ważne są w całym procesie produkcji.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?
A. Wykroju
B. Funkcjonalne
C. Materiałowe
D. Konfekcyjne
Wybierając inne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z terminologią oraz koncepcjami jakości wyrobów odzieżowych. Odpowiedzi takie jak błędy użytkowe, surowcowe czy wykrojów, dotyczą różnych aspektów produkcji odzieży, jednak nie są związane bezpośrednio z jakością szycia. Błędy użytkowe zazwyczaj odnoszą się do problemów wynikających z niewłaściwego użytkowania odzieży przez konsumentów, co nie ma wpływu na proces szycia. Surowcowe błędy związane są z jakością materiałów używanych do produkcji, ale również nie wpływają bezpośrednio na techniki szycia, mimo że mogą przyczynić się do ogólnej jakości wyrobu. Z kolei błędy wykrojów dotyczą niewłaściwego przygotowania wykroju, co z kolei może prowadzić do konfekcyjnych błędów, ale nie jest ich synonimem. W procesie produkcji kluczowe jest zrozumienie, jak każdy etap wpływa na ostateczny produkt. Niekiedy błędne zrozumienie definicji tych terminów prowadzi do mylnych wniosków co do jakości i procedur, które powinny być wdrożone w celu ich eliminacji. W związku z tym, zrozumienie różnicy między tymi kategoriami błędów jest niezbędne dla poprawnego oceniania procesu szycia i jakości wyrobów odzieżowych.
Pytanie 15
Aby przeprowadzić w zakładzie usługowym przeróbkę zleconą przez klienta, która polega na dopasowaniu sztucznego futra, konieczne są
A. formy przodu i tyłu futra
B. wymiary klienta
C. rysunek modelu futra
D. katalogi i żurnale mody
Przeróbka sztucznego futra to niestety nie taka prosta sprawa. Najważniejsze jest, żeby mieć dokładne wymiary klienta. To klucz do tego, żeby odzież dobrze leżała i była wygodna. Musisz zmierzyć różne obwody, jak klatka piersiowa, talia czy biodra, ale też długość rękawów i nogawek. A jak dobrze zmierzysz, to gotowy produkt będzie idealnie przylegał do sylwetki. W branży odzieżowej zbieranie takich wymiarów to norma i bez tego ciężko coś zdziałać. Czasami warto też zrobić próbne elementy, jak muszki czy różne aplikacje, żeby zobaczyć, czy materiał i styl są w porządku. Pamiętaj również, żeby dobrze dokumentować te pomiary, bo to przyda się na przyszłość przy wszelkich poprawkach. To podejście naprawdę może zdziałać cuda w każdej przeróbce. Standardy w branży mówią, że warto korzystać z dokładnych matryc i technik kroju, żeby zminimalizować ryzyko błędów.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?
A. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę
B. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę
C. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki
D. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki
Wyprasowanie wełnianych spodni damskich w temperaturze 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę jest optymalnym podejściem do zachowania jakości i trwałości materiału. Wełna jest naturalnym włóknem, które wymaga starannego traktowania, aby uniknąć zniekształceń i uszkodzeń. Użycie pary pozwala na delikatne wygładzenie materiału, co minimalizuje ryzyko przypalenia lub skurczenia tkaniny. Dodatkowo, stosowanie mokrej zaparzaczki, czyli nawilżonej tkaniny umieszczonej pomiędzy żelazkiem a materiałem, tworzy dodatkową warstwę ochronną, która zapobiega bezpośredniemu kontaktowi wysokiej temperatury z włóknami. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów odzieży wełnianej oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie ostrożnego obchodzenia się z wełną. Dla uzyskania najlepszego efektu, przed prasowaniem warto odwrócić spodnie na lewą stronę oraz sprawdzić etykietę, aby upewnić się, że wybrane ustawienia są zgodne z zaleceniami.
Pytanie 20
Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz
A. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska
B. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska
C. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska
D. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska
Wybór pozostałych odpowiedzi często wynika z błędnych założeń dotyczących procesu modyfikacji odzieży. Zwężenie spodni na całej długości boków nie jest zalecane przy przeróbkach na linii talii, ponieważ zajmuje zbyt dużą powierzchnię materiału, co może prowadzić do nieproporcjonalnych zmian w sylwetce. Takie podejście może sprawić, że spodnie stracą swoje pierwotne kształty oraz styl. Dodatkowo, zwężenie na linii bioder i na linii talii może być nadmiarowe, ponieważ najczęściej to talia jest kluczowym miejscem, które wymaga dostosowania. Wprowadzanie zbyt wielu zmian jednocześnie może prowadzić do trudności w uzyskaniu pożądanego efektu końcowego oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia materiału. Również pominięcie skrócenia spodni w procesie przeróbki prowadzi do aspektu wizualnego, gdyż długość nogawek ma znaczący wpływ na proporcje całej sylwetki. Często krawcy spotykają się z problemem nadmiaru materiału w dolnych partiach spodni, co może skutkować nieestetycznym wyglądem. Dlatego tak ważne jest, aby uwzględniać konkretne potrzeby klienta i jego preferencje oraz stosować właściwe techniki modyfikacji, aby osiągnąć pożądany efekt końcowy. W praktyce warto korzystać z metod takich jak dokładne mierzenie, które pozwala na uniknięcie typowych błędów prowadzących do niezadowolenia z efektów przeróbek.
Pytanie 21
Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?
A. XIXI+ XcXc = opx
B. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx
C. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx
D. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx
Odpowiedzi, które nie są poprawne, bazują na błędnych założeniach dotyczących systemu pomiarowego oraz skomplikowania obliczeń dotyczących obwodu klatki piersiowej. Przykłady takie jak 'XIXI+ XcXc = opx' oraz 'SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx' wprowadzają elementy, które nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań dotyczących pomiaru. Pierwsza z tych odpowiedzi pomija kluczowy element, jakim jest 2PcPl, co skutkuje niepełnym wynikiem, który nie oddaje rzeczywistego wymiaru. Druga odpowiedź nie bierze pod uwagę istotnych czynników, takich jak różnice w proporcjach ciała oraz typ sylwetki, co jest konieczne do uzyskania dokładnych wyników. Użycie nieodpowiednich symboli i terminologii, jak na przykład w 'SySvXpTp', pokazuje nieporozumienie dotyczące podstawowych koncepcji analizy wymiarów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem uproszczenie procesu pomiaru, co prowadzi do niemożności uwzględnienia wszystkich zmiennych, jakie wpływają na ostateczny wynik. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na wymiar kształtu ciała, jest fundamentalne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i szyciem odzieży, a błędne wyliczenia mogą prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem i komfortem użytkowania.
Pytanie 22
Jaką maszynę specjalistyczną należy użyć do łączenia wkładów sztywnikowych z materiałem zasadniczym w przodach męskiej marynarki?
A. Stębnówkę
B. Zygzakówkę
C. Ryglówkę
D. Pikówkę
Wybór ryglówki do łączenia wkładów sztywnikowych z tkaniną zasadniczą byłby nietrafiony, ponieważ ryglówki są maszynami przeznaczonymi głównie do wykonywania ściegów zabezpieczających, a nie do właściwego łączenia materiałów. Stosowanie ich w tym kontekście skutkowałoby niewłaściwym wykończeniem, które nie zapewniałoby wymaganej estetyki oraz trwałości konstrukcji marynarki. Z kolei zygzakówka, mimo że posiada zdolność do wykonywania elastycznych ściegów, nie jest najodpowiedniejsza do łączenia grubych wkładów sztywnikowych z materiałem, gdyż może nie zapewnić wystarczającej siły połączenia. Stębnówka z kolei, choć powszechnie używana w szyciu odzieży, nie jest przystosowana do szycia warstw o różnej grubości i elastyczności, co w kontekście wkładów sztywnikowych może prowadzić do deformacji i osłabienia struktury. W branży odzieżowej kluczowe jest zrozumienie, iż odpowiedni wybór maszyny do szycia jest uzależniony od specyfiki materiałów oraz wymagań dotyczących estetyki i funkcjonalności. Podejmowanie decyzji na podstawie ogólnych właściwości maszyn, a nie ich przeznaczenia, jest typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieefektywności w produkcji oraz niezadowolenia klientów.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie
A. formy przodu
B. wykreślonego kąta prostego
C. formy tyłu
D. formy przodu i tyłu
Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Jakim ściegiem można w warunkach domowych przyszyć koronkę bawełnianą do dolnej krawędzi spódnicy?
A. Ryglowym
B. Zygzakowym
C. Pokrywającym
D. Krytym
Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do doszywania koronki bawełnianej, ponieważ zapewnia elastyczność oraz trwałość połączenia. Dzięki swojej charakterystycznej formie, ścieg zygzakowy skutecznie zapobiega pruciu się materiałów, co jest szczególnie istotne w przypadku koronek, które często mają delikatne włókna. Przy zastosowaniu tego ściegu, koronkę można przyszyć w sposób, który nie tylko estetycznie wygląda, ale również zapewnia dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Oprócz tego, ścieg zygzakowy jest stosunkowo prosty w wykonaniu, co sprawia, że jest popularnym wyborem wśród osób szyjących w warunkach domowych. Przykładowe zastosowanie obejmuje doszywanie koronek do dołu spódnic, bluzek czy sukienek, co pozwala na uzyskanie efektownego wykończenia. Warto też zauważyć, że w praktyce, dobór ściegu może być dopasowany do rodzaju tkaniny oraz efektu wizualnego, jaki chcemy uzyskać. W kontekście standardów szycia, ścieg zygzakowy jest zalecany do pracy z materiałami o różnej grubości, co czyni go wszechstronnym narzędziem w każdej pracowni krawieckiej.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Składnik odzieży na górną lub dolną część ciała, który został utworzony poprzez połączenie określonych segmentów konstrukcyjnych za pomocą linii prostych, łamanych i krzywych, to
A. forma modelowa
B. szablon podstawowy
C. forma konstrukcyjna
D. szablon pomocniczy
Koncept formy konstrukcyjnej często mylony jest z innymi terminami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie projektowania odzieży. Szablon pomocniczy, na przykład, to narzędzie wspierające proces kreacji, jednak nie stanowi odrębnej formy odzieżowej. Jego rola ogranicza się do pomocy w wykonaniu detali lub sprawdzaniu proporcji, a nie do tworzenia podstawowego kształtu odzieży. Szablon podstawowy natomiast jest to uproszczony model odzieży, który nie uwzględnia specyficznych modyfikacji i detali, co czyni go mniej uniwersalnym narzędziem w kontekście bardziej złożonych projektów. Forma modelowa to termin, który odnosi się do kształtu lub wyrazu wizualnego odzieży; nie jest to jednak odniesienie do samego procesu konstrukcji linii. Kluczowym błędem w myśleniu jest zatem mylenie funkcji i zastosowania tych pojęć, co może prowadzić do nieodpowiednich rozwiązań w procesie projektowania. W praktyce, znajomość tych terminów i ich zastosowania jest niezbędna do tworzenia odzieży, która będzie spełniać zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wymagania rynku.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia
A. punkty konstrukcyjne i montażowe
B. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne
C. dodatki na szwy i podwinięcia
D. linie pomocnicze oraz konturowe
Odpowiedzi, które odnoszą się do linii pomocniczych, dodatków konstrukcyjnych czy punktów montażowych, mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie odpowiadają na pytanie dotyczące różnicy między szablonem a formą. Linie pomocnicze i konturowe są zazwyczaj wykorzystywane w fazie projektowania, aby ułatwić rysowanie i cięcie materiału, ale nie mają one bezpośredniego związku z dodatkami niezbędnymi do wykończenia szycia. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż koncentrując się na etapie projektowania, zapominamy o kluczowym aspekcie, jakim jest finalizacja produktu. Podobnie, dodatki konstrukcyjne i technologiczne są istotne w kontekście budowy odzieży, jednak nie dotyczą one wykończenia krawędzi szwów i podwinięć, co jest kluczowe dla szablonu. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów może prowadzić do problemów w produkcji, takich jak niedopasowanie tkanin, co w efekcie obniża jakość gotowego produktu. Brak uwzględnienia dodatków na szwy skutkuje również obniżeniem trwałości odzieży, co jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi i może prowadzić do dużych kosztów w przypadku reklamacji i zwrotów. W rezultacie, istotne jest, aby w procesie produkcji odzieży nie tylko projektować, ale również zrozumieć praktyczne aspekty dotyczące konstrukcji i wykończenia wyrobów.
Pytanie 37
Jaką najwyższą temperaturę można ustawić podczas prasowania lnianej spódnicy damskiej, jeśli na metce producent umieścił symbol żelazka z trzema kropkami wewnątrz?
A. 100°C
B. 150°C
C. 120°C
D. 200°C
Wybór innych temperatur prasowania dla lnianej spódnicy damskiej wskazuje na niepełne zrozumienie symboliki używanej na metkach odzieżowych. Na przykład, temperatura 150°C jest zbyt niska, by skutecznie prasować len, ponieważ materiał ten wymaga wyższej temperatury, aby zmięknąć i pozbyć się zagnieceń. Zastosowanie takiej temperatury mogłoby prowadzić do nieefektywnego prasowania, a w rezultacie do konieczności wielokrotnego wykonywania tego procesu, co jest nie tylko czasochłonne, ale i może wpłynąć na trwałość tkaniny. Z kolei opcja 120°C również nie spełnia wymogów lnu, który wymaga wyższej temperatury. Prasowanie w temperaturze 100°C jest niewłaściwe, ponieważ wystawienie lnu na tak niską temperaturę może skutkować jego sztywnieniem lub nieodpowiednim wygładzeniem, co prowadzi do niezadowolenia z efektu końcowego. Kluczowe jest zrozumienie, że materiały naturalne, takie jak len, mają swoje specyficzne wymagania, a ich niewłaściwe traktowanie może prowadzić do uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby zawsze kierować się zaleceniami producenta, które są oparte na standardach branżowych dotyczących pielęgnacji tkanin. Warto również zaznaczyć, że wiedza na temat odpowiednich temperatur prasowania ma kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości i estetyki ubrań przez dłuższy czas.
Pytanie 38
Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?
A. overlock
B. pikówkę
C. ryglówkę
D. stębnową
Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.
Pytanie 39
Jakie wymiary są konieczne do stworzenia konstrukcji spódnicy z kołowego wycinka?
A. ZWo, TD, ot, dk
B. ZTv, ot, obt, dk
C. ZWo, TD, ot, opx
D. ZWo, TD, ot, obt
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że pomijają one kluczowe aspekty pomiarów niezbędnych do wykonania spódnicy z wycinka koła. Wymiar ZTv, który pojawia się w jednej z odpowiedzi, nie jest standardowym parametrem w kontekście konstrukcji odzieżowej, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie konstrukcji i dopasowania. Dodatkowo, wymiar dk, który również się pojawia, nie jest bezpośrednio związany z klasycznymi pomiarami wymaganymi do wykonania spódnicy, co potwierdza jego niewłaściwe użycie w tym kontekście. Pojęcie obt, czyli obwód dołu, jest kluczowe w projektowaniu, ponieważ nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność odzieży. Często mylnie uważa się, że wystarczy tylko jeden z wymiarów, by stworzyć spódnicę, jednak strategia ta ignoruje wyważoną konstrukcję, która wymaga uwzględnienia wszystkich wymiarów. Zaniedbanie choćby jednego z nich może prowadzić do niewłaściwego dopasowania oraz niezadowolenia z efektu końcowego. W procesie projektowania odzieży istotne jest stosowanie się do dobrych praktyk, które zalecają dokładne pomiary oraz ich wzajemną korelację, co zapewnia lepsze rezultaty i satysfakcję użytkownika.
Pytanie 40
Wyznacz ilość materiału o szerokości 160 cm potrzebnego na produkcję spodni o długości 80 cm dla klienta z obwodem bioder równym 100 cm?
A. 80 cm
B. 100 cm
C. 108 cm
D. 88 cm
Odpowiedź 88 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu zużycia materiału na spodnie kluczowe jest uwzględnienie zarówno długości nogawki, jak i obwodu bioder. Przy szerokości materiału wynoszącej 160 cm, obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: dla obwodu bioder 100 cm potrzebujemy 1,5-2 krotności tego obwodu, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na szwy i dopasowanie. Ogólnie przyjmuje się, że na jedną nogawkę potrzeba około 0,5 obwodu bioder. Dlatego dla pary spodni, które mają długość 80 cm, łączna długość materiału wynosi 2 * 50 cm (co daje 100 cm) plus dodatkowe 8 cm na szwy i obszycia, co daje łącznie 88 cm. W branży mody i krawiectwa zawsze zaleca się dodanie zapasu na szwy, co jest zgodne z dobrymi praktykami produkcyjnymi. W związku z tym, użytkownicy muszą pamiętać, aby dostosować wymiary do indywidualnych potrzeb klienta, co również odzwierciedla standardy w przemyśle odzieżowym.