Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 15:48
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 16:02

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką grubość powinny mieć spoiny wsporcze (poziome) w tradycyjnych murach wykonanych z cegły ceramicznej?

A. 6 - 9 mm
B. 10 - 17 mm
C. 3 - 5 mm
D. 15 - 20 mm
Spoiny wsporne w murach tradycyjnych z cegły ceramicznej powinny mieć grubość od 10 do 17 mm, co wynika z różnych standardów budowlanych oraz praktycznych aspektów konstrukcyjnych. Grubość spoiny ma kluczowe znaczenie dla właściwego łączenia elementów murarskich, co wpływa na stabilność i wytrzymałość całej konstrukcji. Między innymi, każda spoiny powinny być wystarczająco szerokie, aby umożliwić odpowiednią aplikację zaprawy, co z kolei zapewnia solidne połączenie pomiędzy cegłami. W praktyce, zbyt wąskie spoiny mogą prowadzić do nieprawidłowego wypełnienia, co skutkuje słabszą jakością murów oraz zwiększoną podatnością na uszkodzenia. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1996-1-1 dotyczący projektowania murów, wskazują, że optymalna grubość spoiny wspornych zapewnia nie tylko funkcjonalność, ale także estetykę, co jest istotne w kontekście końcowego wykończenia budynków. W związku z tym, należy przestrzegać zalecanych wartości, aby uzyskać odpowiednią jakość i trwałość konstrukcji.

Pytanie 2

Warstwę wierzchnią tynków kamieniarskich realizuje się przy użyciu zaprawy

A. wapiennej
B. cementowo-glinianej
C. cementowej
D. gipsowo-wapiennej
Wierzchnią warstwę tynków kamieniarskich wykonuje się z zaprawy cementowej, ponieważ charakteryzuje się ona wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz odpornością na działanie wilgoci, co jest kluczowe w kontekście trwałości konstrukcji. Zaprawa cementowa tworzy mocną i stabilną powierzchnię, która z łatwością znosi różne obciążenia mechaniczne oraz czynniki atmosferyczne. W praktyce, tynki kamieniarskie z zaprawy cementowej są często wykorzystywane w budownictwie zarówno do wznoszenia nowych obiektów, jak i renowacji istniejących. Zgodnie z normami budowlanymi, takie tynki powinny spełniać określone wymagania dotyczące paroprzepuszczalności oraz odporności na zarysowania. Stosując odpowiednie proporcje składników zaprawy cementowej, można osiągnąć pożądane właściwości mechaniczne i estetyczne, co jest niezmiernie ważne w kontekście architektury oraz długowieczności budynków.

Pytanie 3

Który z rodzajów tynków dekoracyjnych charakteryzuje się twardą, gładką i lśniącą strukturą, przypominającą polerowany kamień?

A. Sztukateria
B. Stiuk
C. Sztablatura
D. Sgraffito
Stiuk to tynk szlachetny, który charakteryzuje się twardą, gładką i lśniącą powierzchnią, co sprawia, że imituje polerowany kamień. Jest stosowany w architekturze zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej, często w eleganckich wnętrzach lub jako element dekoracyjny fasad budynków. Proces jego aplikacji wymaga dużej precyzji i doświadczenia, ponieważ polega na nakładaniu wielu warstw specjalnie przygotowanej masy tynkarskiej, która po wyschnięciu jest szlifowana i polerowana. Przykładowo, stiuk często spotyka się w klasycznych pałacach oraz kościołach, gdzie elewacje lub wnętrza mają naśladować drogie materiały kamienne, co podnosi prestiż budowli. Dobrze wykonany stiuk nie tylko nadaje estetyczny wygląd, ale również zapewnia trwałość i odporność na różne czynniki atmosferyczne, co czyni go popularnym wyborem wśród architektów i projektantów.

Pytanie 4

Zgodnie z wytycznymi producenta, zapotrzebowanie na gipsową zaprawę tynkarską wynosi 6 kg/m2/10 mm. Oblicz, jaką ilość
25-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na powierzchni ścian wynoszącej 100 m2.

A. 24 worki
B. 48 worków
C. 30 worków
D. 60 worków
Aby obliczyć, ile 25-kilogramowych worków gipsowej zaprawy tynkarskiej będzie potrzebnych do wykonania tynku o grubości 20 mm na powierzchni 100 m², należy najpierw ustalić całkowite zużycie zaprawy. Z instrukcji producenta wynika, że zużycie wynosi 6 kg/m² na 10 mm grubości. Dla grubości 20 mm zużycie wzrasta do 12 kg/m² (6 kg/m² x 2). Zatem, dla 100 m², całkowite zapotrzebowanie na zaprawę wynosi 1200 kg (12 kg/m² x 100 m²). Ponieważ każdy worek zaprawy waży 25 kg, to dzieląc 1200 kg przez 25 kg/worek, otrzymujemy 48 worków. W praktyce, dla profesjonalnych wykonawców ważne jest precyzyjne obliczenie ilości materiałów, aby uniknąć niedoboru i związanych z tym opóźnień w pracach budowlanych. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie pewnego marginesu na straty materiałowe podczas aplikacji, jednak w tym przypadku, przy założeniu idealnych warunków, 48 worków zapewni wystarczającą ilość zaprawy do wykonania tynków na wskazanej powierzchni.

Pytanie 5

Oblicz, ile cegieł dziurawek trzeba przygotować do budowy dwóch ścianek działowych o wymiarach 2,4×6,0 m i grubości 25 cm każda, jeśli norma zużycia tych cegieł to 93,40 szt./m2?

A. 1401 sztuk
B. 1345 sztuk
C. 2690 sztuk
D. 2801 sztuk
Aby obliczyć liczbę cegieł dziurawek potrzebnych do wykonania dwóch ścianek działowych o wymiarach 2,4 × 6,0 m, musimy najpierw policzyć powierzchnię jednej ścianki. Powierzchnia jednej ścianki wynosi 2,4 m × 6,0 m = 14,4 m². Skoro mamy dwie ścianki, całkowita powierzchnia wynosi 2 × 14,4 m² = 28,8 m². Następnie, korzystając z normy zużycia cegieł wynoszącej 93,40 szt./m², obliczamy potrzebną liczbę cegieł: 28,8 m² × 93,40 szt./m² ≈ 2690 sztuk. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z dobrymi praktykami w budownictwie, które zalecają dokładne obliczenia materiałowe, aby uniknąć niepotrzebnych opóźnień i kosztów związanych z niedoborem materiałów. Warto również zwrócić uwagę na dokładność pomiarów, ponieważ każdy błąd w wymiarowaniu może prowadzić do znacznych różnic w ilości materiałów, co jest kluczowe w planowaniu budowy.

Pytanie 6

Gdzie można wykorzystać zaprawy gipsowe?

A. do murowania fundamentów z elementów betonowych
B. do tynkowania działowych ścian w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności
C. do murowania ścian z gipsowych elementów w suchych pomieszczeniach
D. do tynkowania elewacji budynków
Odpowiedź dotycząca murowania ścian z elementów gipsowych w pomieszczeniach suchych jest poprawna, ponieważ zaprawy gipsowe charakteryzują się odpowiednimi właściwościami do stosowania w takich warunkach. Gips jest materiałem, który ma dobre właściwości klejące oraz szybko wiąże, co czyni go idealnym do murowania elementów gipsowych, które są lekkie i łatwe w obróbce. W praktyce, zaprawy gipsowe są często wykorzystywane do tworzenia ścianek działowych oraz do zabudów, które nie są narażone na wilgoć. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zastosowanie zaprawy gipsowej w suchych pomieszczeniach przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynku oraz zwiększa komfort akustyczny. Ponadto, elementy gipsowe, takie jak płyty gipsowo-kartonowe, współpracują z zaprawami gipsowymi, co zapewnia trwałość i estetykę wykończenia. Warto również zwrócić uwagę na normy takie jak PN-EN 13279, które określają wymagania dla materiałów budowlanych na bazie gipsu.

Pytanie 7

Aby zapewnić odpowiednią przyczepność tynku do ceglanego muru, konieczne jest

A. wykonać mur z pełnymi spoinami
B. nanosić na mur rzadką zaprawę z wapna
C. nanosić na mur preparat poprawiający przyczepność
D. wykonać mur z niepełnymi spoinami
Wykonanie muru na niepełne spoiny to najlepsza praktyka, jeśli chodzi o zapewnienie dobrej przyczepności tynku do muru z cegieł. Spoiny niepełne pozwalają na lepsze wnikanie zaprawy tynkarskiej w przestrzenie między cegłami, co skutkuje większą powierzchnią kontaktu pomiędzy tynkiem a murem. Dzięki temu uzyskuje się solidniejsze połączenie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. W standardach budowlanych często zaleca się stosowanie niepełnych spoin w kontekście prac tynkarskich, co potwierdzają normy dotyczące budownictwa, takie jak PN-EN 1996-1-1. Przykładowo, w praktyce budowlanej, podczas tynkowania murów z cegły, niepełne spoiny również umożliwiają lepsze odprowadzenie wilgoci, co jest istotne dla zapobiegania powstawaniu pleśni. Stosowanie tej metody tynkowania najlepiej jest również udokumentować w projektach budowlanych, aby mieć pewność, że wykonawcy będą stosować się do ustalonych zasad.

Pytanie 8

Podczas budowy ścian z małych bloczków z betonu komórkowego z użyciem zaprawy o właściwościach ciepłochronnych, wskazane jest stosowanie cienkowarstwowych spoin o szerokości

A. do 0,5 mm
B. od 3,5 do 5,0 mm
C. od 5,5 do 6,5 mm
D. od 1,0 do 3,0 mm
Odpowiedź 'od 1,0 do 3,0 mm' jest prawidłowa, ponieważ podczas wznoszenia murów z drobnowymiarowych bloczków z betonu komórkowego z zastosowaniem zaprawy ciepłochronnej zaleca się stosowanie cienkich spoin, które zapewniają lepsze właściwości izolacyjne. Cienkie spoiny minimalizują mostki termiczne, co jest kluczowe w konstrukcjach energetycznych. Zastosowanie zaprawy ciepłochronnej w połączeniu z odpowiednią grubością spoin pozwala na osiągnięcie optymalnych parametrów cieplnych budynku, redukując straty energii. W praktyce, przy takiej grubości spoiny, można zastosować odpowiednie techniki murowania, które zapewnią równomierne rozłożenie zaprawy oraz jej optymalne związanie z bloczkami. Warto również wspomnieć, że przy budowie murów należy przestrzegać standardów lokalnych oraz norm budowlanych, takich jak PN-B-03002, które określają wymagania dotyczące jakości materiałów i wykonania. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie niskiego współczynnika przenikania ciepła, co wpływa na komfort i oszczędności energetyczne w użytkowaniu budynku.

Pytanie 9

Jakie konstrukcje uznawane są za obiekty inżynieryjne?

A. Konstrukcje mostowe
B. Świątynie
C. Obiekty przemysłowe
D. Budowle z konstrukcją szkieletową
Mosty to takie specjalne budowle, które zostały zaprojektowane po to, żebyśmy mogli przejeżdżać nad różnymi przeszkodami, jak rzeki czy doliny. W budowie mostów wykorzystuje się różne materiały, takie jak stal czy beton, bo muszą być mocne i trwałe. W inżynierii transportowej mosty są bardzo ważne, bo ułatwiają nam przemieszczanie się. Weźmy na przykład Most Golden Gate w San Francisco czy Most Millau we Francji - oba są nie tylko funkcjonalne, ale też piękne pod względem architektury. Kiedy projektuje się mosty, to trzeba wziąć pod uwagę różne normy i standardy, na przykład Eurokod, które mówią, jak powinny być bezpieczne i solidne. Budowa mostów to niełatwa sprawa, bo trzeba analizować różne czynniki, takie jak obciążenia, warunki gruntowe czy wpływ środowiska. Dlatego mosty są dość skomplikowanymi konstrukcjami, które wymagają wiedzy z różnych dziedzin.

Pytanie 10

W rogach słupów narażonych na uderzenia i przewidzianych do pokrycia tynkiem należy

A. przygotować mocniejszą zaprawę do narzutu
B. nałożyć dodatkową warstwę tynku
C. zamontować płaskowniki stalowe ocynkowane
D. zainstalować kątowniki z blachy ocynkowanej
Osadzenie kątowników z blachy ocynkowanej w narożach słupów narażonych na uderzenia jest najlepszą praktyką w budownictwie, szczególnie w obiektach przemysłowych i użyteczności publicznej. Kątowniki pełnią rolę dodatkowego wzmocnienia, które chroni narożniki przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stal ocynkowana zapewnia ochronę przed korozją, co jest kluczowe w miejscach narażonych na działanie wilgoci i innych czynników atmosferycznych. W praktyce, zastosowanie kątowników pozwala na zwiększenie trwałości konstrukcji, a także na wydłużenie cyklu życia słupów. Normy budowlane, takie jak Eurokod 3, zalecają stosowanie takich rozwiązań w celu zapewnienia odpowiedniej odporności na obciążenia dynamiczne. W sytuacjach, gdy słupy są narażone na intensywne użytkowanie, jak w magazynach czy halach produkcyjnych, zastosowanie kątowników staje się niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zachowania estetyki budynku.

Pytanie 11

Jak należy przeprowadzać wewnętrzne tynki gipsowe jednowarstwowe z gipsu tynkarskiego GTM?

A. Ręcznie poprzez rozkładanie zaprawy gęstoplastycznej pacą
B. Mechanicznie przy użyciu agregatu tynkarskiego
C. Mechanicznie przy pomocy działka natryskowego
D. Ręcznie poprzez nakładanie rzadkiej zaprawy czerpakiem
Ręczne natryskiwanie tynku czerpakiem oraz stosowanie działka natryskowego są metodami, które mogą wydawać się atrakcyjne, jednak niosą ze sobą szereg ograniczeń i potencjalnych problemów. Ręczne narzucanie rzadkiej zaprawy czerpakiem często prowadzi do nierówności powierzchni, co wymaga późniejszych poprawek i może zwiększać całkowity czas realizacji projektu. Taka metoda wymaga od pracownika dużej wprawy, aby uzyskać zadowalający efekt, a także jest bardziej czasochłonna, co w kontekście komercyjnych budów stanowi istotny minus. Z kolei mechaniczne aplikowanie tynku przy użyciu działka natryskowego, choć może oferować pewne korzyści, nie jest typowym rozwiązaniem dla tynków jednowarstwowych. Takie urządzenia są zazwyczaj stosowane w przypadku innych materiałów, jak np. farby lub masy izolacyjne, co może wprowadzać w błąd. Ręczne naciąganie zaprawy gęstoplastycznej pacą również ma swoje ograniczenia, ponieważ wymaga dużej precyzji i doświadczenia, co nie zawsze jest dostępne na placu budowy. Stosowanie tego typu technik wiąże się z ryzykiem rozczarowujących efektów końcowych, co może obniżyć jakość i trwałość tynków. Właściwe wykonanie tynków gipsowych wymaga zastosowania technologii, które zapewniają zarówno efektywność, jak i wysoką jakość, a agregaty tynkarskie zdecydowanie spełniają te wymagania.

Pytanie 12

Tynk dekoracyjny, będący gładką warstwą zaprawy gipsowej na podstawie wapienno-gipsowej, to

A. tynk cyklinowany
B. sgraffito
C. sztablatura
D. tynk zmywalny
Tynk cyklinowany to technika, która nie odnosi się do gładkiej wyprawy zaczynu gipsowego, lecz dotyczy drewnianych powierzchni. Cyklinowanie polega na szlifowaniu drewna w celu uzyskania gładkiej i równej powierzchni, co jest zupełnie inną procedurą niż nakładanie tynku. Sgraffito to technika zdobnicza, w której na tynku nakłada się różne warstwy kolorów, a następnie z jednej warstwy zdejmuje się wierzchnią warstwę, aby odsłonić dolną, co tworzy wzory. Z kolei tynk zmywalny odnosi się do tynków, które posiadają właściwości umożliwiające ich czyszczenie, co również nie jest zgodne z definicją sztablatury. Często mylnie łączy się te pojęcia z tynkowaniem gipsowym, nie dostrzegając istotnych różnic w zastosowaniu i właściwościach materiałów. Dobrze jest pamiętać, że dobór odpowiedniego tynku zależy od specyfiki projektu oraz wymagań estetycznych i użytkowych, dlatego warto zgłębiać temat, aby unikać nieporozumień i błędnych decyzji w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 13

Do czego jest używana poziomica wężowa?

A. Do określania zewnętrznej krawędzi warstw muru
B. Do kontrolowania grubości muru w ścianie
C. Do sprawdzania pionowości murowanej ściany
D. Do wyznaczania i przenoszenia poziomu murowanej ściany na odległość
Poziomica wężowa to naprawdę przydatne narzędzie, które pozwala na precyzyjne wyznaczanie poziomu murowanych ścian. Działa na zasadzie hydrostatyki, co oznacza, że woda w rurce ustawia się na równym poziomie, niezależnie od tego, jak trzymamy poziomicę. To mega ważne, zwłaszcza przy dużych budowach, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie. Czasem tradycyjne poziomice nie są wystarczające, szczególnie w trudnym terenie. Dobrze jest wiedzieć, że poziomica wężowa świetnie sprawdzi się przy ustawianiu fundamentów, bo dokładne przeniesienie poziomu z jednego miejsca na drugie zabezpiecza stabilność budowli. W branży budowlanej trzymanie się norm i dobrych praktyk to podstawa, żeby zbudować coś, co posłuży przez lata i będzie bezpieczne.

Pytanie 14

Jakie metody należy zastosować, aby zabezpieczyć metalowe elementy przed korozją podczas wznoszenia ścian z bloczków gipsowych?

A. Zastosować pokost lniany
B. Aplikować mleczko cementowe
C. Pokryć lakierem asfaltowym
D. Nałożyć farbę olejną
Pokrycie elementów metalowych lakierem asfaltowym to skuteczny sposób na ich zabezpieczenie przed korozją, szczególnie w kontekście murowania ścian z bloczków gipsowych. Lakier asfaltowy tworzy elastyczną, wodoodporną powłokę, która izoluje metal od wilgoci oraz innych czynników atmosferycznych, co jest kluczowe w zapobieganiu korozji. Przykładem zastosowania tego rozwiązania mogą być zbrojenia w konstrukcjach betonowych, które są często narażone na działanie wody i innych substancji chemicznych. Stosowanie takiego zabezpieczenia jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które zalecają stosowanie odpowiednich powłok ochronnych na metalowych elementach konstrukcyjnych. Powłoka asfaltowa nie tylko chroni przed korozją, ale również przed działaniem substancji chemicznych, co czyni ją odpowiednim wyborem w różnych warunkach budowlanych. Warto również zauważyć, że prawidłowe przygotowanie powierzchni metalu przed nałożeniem lakieru asfaltowego, takie jak odtłuszczenie i oczyszczenie, jest kluczowe dla zapewnienia trwałości ochrony. W kontekście przepisów budowlanych, użycie lakierów asfaltowych jest często zalecane w standardach dotyczących ochrony przed korozją w obiektach budowlanych.

Pytanie 15

Odpady, które powstają w wyniku demontażu ścian działowych na piętrze w budynku, powinny być

A. składowane w jednym miejscu wewnątrz budynku
B. układane na stropach w sąsiedztwie okien
C. usuwane na zewnątrz, przy użyciu zbudowanych zsypów
D. transportowane na zewnątrz przez okna do podstawionych pojemników
Jasne, że usuwanie gruzu z budowy przez obudowane zsypy to świetny pomysł, zwłaszcza z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności. Dzięki tym zsypom wszystko odbywa się w uporządkowany sposób. W praktyce to zmniejsza ryzyko, że coś się rozleci i będzie niebezpieczne na placu budowy. Można by powiedzieć, że to wręcz kluczowe, żeby wszystkie prace były dobrze zorganizowane, co z kolei jest zgodne z przepisami BHP. Warto też pomyśleć o przeszkoleniu pracowników, by wiedzieli, jak z tego korzystać, bo to na pewno pomoże uniknąć zagrożeń. No i wszyscy wiemy, że standardy dotyczące zarządzania odpadami są ważne, więc szybkie i bezpieczne usuwanie gruzu to na pewno dobry ruch. Generalnie, obudowane zsypy nie tylko pomagają w porządku, ale także przyspieszają transport materiałów, co wpływa na to, jak szybko skończymy robotę.

Pytanie 16

Jakie działania powinny być podjęte jako pierwsze przed nałożeniem suchego tynku na nierównomierne podłoże ściany z cegły kratówki?

A. Zastosować na ścianie warstwę gładzi gipsowej
B. Wykonać na ścianie placki "marki"
C. Nałożyć zaprawę gipsową na płyty suchego tynku i mocno je przycisnąć do podłoża
D. Uformować pasy kierunkowe z zaprawy cementowo-wapiennej
Wykonanie placków 'marki' na nierównym podłożu ściany z cegły kratówki to kluczowy krok przed montażem płyt suchego tynku. Placki te służą jako punkty odniesienia, które ułatwiają wyrównanie powierzchni oraz zapewniają odpowiednią przyczepność dla kolejnych warstw. Ustanowienie placków jest zgodne z zaleceniami zawartymi w normach budowlanych, które podkreślają znaczenie przygotowania podłoża pod każde prace wykończeniowe. Przykładowo, przygotowanie podłoża w ten sposób pozwala na zminimalizowanie ryzyka pęknięć i odspojenia tynku od ściany, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów porowatych, jak cegła. Zastosowanie placków 'marki' w praktyce jest często realizowane przy użyciu zaprawy cementowej, co zwiększa stabilność i trwałość wykończenia. Dobrą praktyką jest także weryfikacja pionu i poziomu placków przed nałożeniem kolejnych warstw, co zapewnia długotrwałe efekty wykończeniowe.

Pytanie 17

Abyzbudować ścianę o powierzchni 1 m2 zgodnie z KNR 2-02, wymaganych jest 8,20 szt. bloczków z betonu komórkowego. Na jednej palecie znajduje się 48 bloczków. Ile palet bloczków należy zamówić do zbudowania 75 m2 ścian?

A. 9
B. 75
C. 13
D. 48
Aby obliczyć liczbę palet bloczków potrzebnych do wymurowania 75 m² ścian, należy najpierw ustalić, ile bloczków potrzebujemy. Zgodnie z KNR 2-02, do wymurowania 1 m² ściany potrzeba 8,20 bloczków. Dlatego, dla 75 m², zapotrzebowanie wynosi 75 m² * 8,20 bloczków/m² = 615 bloczków. Skoro na jednej palecie mieści się 48 bloczków, to aby obliczyć liczbę palet, dzielimy 615 bloczków przez 48 bloczków/paleta, co daje nam 12,8125. Ponieważ nie możemy zamówić ułamkowej części palety, zaokrąglamy w górę do najbliższej całkowitej liczby, co daje 13 palet. Praktycznie, w takich obliczeniach zawsze zaokrąglamy w górę, aby zapewnić wystarczającą liczbę materiałów budowlanych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej oraz zarządzaniu projektami.

Pytanie 18

W kolejnych warstwach w wiązaniu kowadełkowym jakie powinno być przesunięcie spoin pionowych?

A. 1/4 cegły
B. 1/3 cegły
C. 1/2 cegły
D. 2/3 cegły
Stosowanie przesunięcia spoin pionowych w wiązaniu kowadełkowym, które wynosi inne wartości niż 1/4 cegły, prowadzi do wielu niekorzystnych skutków. Przesunięcia takie jak 1/3, 1/2 czy 2/3 cegły mogą powodować powstawanie słabych miejsc w konstrukcji, co w konsekwencji może prowadzić do osłabienia jej integralności. Gdy spoiny są przesunięte zbyt blisko siebie, może dojść do powstawania linii słabości, co zwiększa ryzyko pęknięć oraz osiadania budynku. W praktyce, błędne podejście do przesunięcia spoin może wynikać z nieznajomości zasad projektowania, co może prowadzić do poważnych problemów podczas realizacji projektu budowlanego. Na przykład przesunięcie 1/2 cegły w pionie może skutkować niewłaściwym przenoszeniem obciążeń, a w dłuższym okresie użytkowania prowadzić do uszkodzeń muru. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie standardów przesunięcia może wpływać negatywnie na właściwości cieplne i akustyczne budynku, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnych wymagań dotyczących komfortu mieszkańców. Dlatego kluczowe jest, aby w praktyce budowlanej stosować się do sprawdzonych praktyk i norm, które zalecają określone przesunięcia, aby zapewnić trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 19

Jakie będą koszty robocizny oraz materiałów na budowę ściany o powierzchni 15 m2, jeżeli koszt robocizny za 1 m2 wynosi 35,00 zł, a bloczek gazobetonowy kosztuje 8,00 zł za sztukę, przy założeniu, że do wybudowania 1 m2 potrzebne są 8 sztuk bloczków?

A. 1 485,00 zł
B. 4 200,00 zł
C. 525,00 zł
D. 960,00 zł
Koszt wymurowania ściany o powierzchni 15 m² można obliczyć, sumując koszty robocizny oraz koszt materiałów. Najpierw obliczamy całkowity koszt robocizny: 35,00 zł/m² * 15 m² = 525,00 zł. Następnie obliczamy ilość bloczków potrzebnych do budowy tej ściany. Na 1 m² potrzeba 8 sztuk bloczków, więc dla 15 m² będzie to 8 sztuk/m² * 15 m² = 120 sztuk bloczków. Koszt bloczków to 8,00 zł/szt., więc koszt całkowity bloczków wynosi 120 sztuk * 8,00 zł/szt. = 960,00 zł. Sumując koszty robocizny i materiałów, otrzymujemy 525,00 zł + 960,00 zł = 1 485,00 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami budowlanymi, gdzie zawsze należy uwzględniać zarówno robociznę, jak i materiały budowlane, aby uzyskać pełny obraz wydatków.

Pytanie 20

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego wspieranego na belkach stalowych należy zacząć od

A. usunąć wypełnienie stropu
B. demontażu wierzchniej warstwy stropu, czyli podłogi
C. przycięcia belek wzdłuż ścian
D. usunięcia tynku z powierzchni stropu, czyli sufitu
Ręczna rozbiórka stropu ceglanego na belkach stalowych powinna zawsze rozpoczynać się od zbicia tynku, ponieważ tynk pełni funkcję ochronną i estetyczną. Zbicie tynku z sufitu pozwala na uzyskanie dostępu do konstrukcji stropu, co jest kluczowe dla dalszych prac demontażowych. Ponadto, usunięcie tynku umożliwia dokładną ocenę stanu belek stalowych, które mogą wymagać dodatkowych działań, takich jak oczyszczenie z rdzy czy zabezpieczenie antykorozyjne. Zgodnie z normami budowlanymi, wszelkie prace rozbiórkowe powinny być prowadzone w sposób systematyczny, aby uniknąć osłabienia konstrukcji przed zakończeniem demontażu. Przykładem dobrze przeprowadzonej operacji jest usunięcie tynku w sposób, który nie narusza stabilności belek, co zapewnia kontrolowane i bezpieczne warunki pracy. Zgodnie z praktykami branżowymi, zawsze warto także stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak kaski, rękawice oraz okulary ochronne, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Dbanie o bezpieczeństwo i właściwe podejście do rozbiórki stropów to kluczowe elementy w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 21

Jakie materiały należy wykorzystać do wykonania lekkiej pionowej izolacji przeciwwilgociowej na ścianie w podziemiu?

A. dwóch warstw papy na lepiku asfaltowym
B. dwóch warstw lepiku asfaltowego
C. jednej warstwy emulsji asfaltowej
D. jednej warstwy folii polietylenowej
Izolacja przeciwwilgociowa pionowa typu lekkiego na ścianie podziemia powinna być wykonana z dwóch warstw lepiku asfaltowego, ponieważ ten materiał zapewnia wysoką odporność na wilgoć oraz dobrą przyczepność do podłoża. Dwie warstwy lepiku tworzą solidną barierę, która skutecznie zapobiega przenikaniu wody do wnętrza budynku. Zastosowanie lepiku asfaltowego w tej formie jest zgodne z normami budowlanymi oraz standardami dotyczącymi izolacji budynków podziemnych. Przykładem zastosowania może być budowa piwnic w obiektach mieszkalnych, gdzie zapewnienie odpowiedniej izolacji wilgoci jest kluczowe dla zdrowia mieszkańców oraz trwałości budynku. Lepik asfaltowy charakteryzuje się elastycznością oraz odpornością na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do wykorzystania w takich warunkach. Warto również pamiętać, że odpowiednie przygotowanie podłoża oraz użycie technik aplikacji zgodnych z zaleceniami producenta są kluczowe dla zapewnienia trwałości izolacji.

Pytanie 22

Jak powinno się przygotować podłoże z cegły rozbiórkowej do tynkowania, jeżeli jest zabrudzone sadzą i tłuszczem?

A. Umyć wodą z detergentem
B. Wyczyścić szczotką, a następnie spłukać wodą
C. Nałożyć warstwę folii w płynie
D. Zeszkrobać papierem ściernym
Odpowiedzi takie jak 'Oczyścić szczotką i zmyć wodą', 'Zeszlifować papierem ściernym' oraz 'Pokryć warstwą folii w płynie' nie są odpowiednie dla przygotowania podłoża z cegły rozbiórkowej z zabrudzeniami, jak sadza i tłuszcz. Oczyszczanie szczotką może być przydatne w przypadku luźnych zanieczyszczeń, jednak nie usuwa skutecznie tłustych plam czy osadów, które mogą nie tylko obniżyć przyczepność tynku, ale również prowadzić do późniejszych problemów z estetyką i trwałością wykończenia. Zeszlifowanie papierem ściernym, z kolei, dotyczy jedynie wygładzania powierzchni, a nie usuwania zanieczyszczeń chemicznych. Dodatkowo, może to prowadzić do uszkodzenia struktury cegły, co w konsekwencji wpływa na jej właściwości nośne i estetyczne. Natomiast pokrycie podłoża folią w płynie jest techniką stosowaną w celu zabezpieczenia przed wilgocią, ale nie eliminuje zanieczyszczeń. Takie niepoprawne podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w procesie tynkowania, co skutkuje koniecznością kosztownych napraw lub ponownego tynkowania. Kluczowe jest, aby przed nałożeniem tynku, podłoże było dokładnie oczyszczone, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami w branży budowlanej, które postulują przygotowanie podłoża w celu zapewnienia optymalnej przyczepności i trwałości wykonanego wykończenia.

Pytanie 23

Aby uniknąć wilgoci na zewnętrznych ścianach parteru budynku z bloczków betonowych, pierwszą warstwę należy ułożyć na

A. zaprawie cementowo-wapiennej
B. lepiku asfaltowym
C. papie asfaltowej
D. zaprawie cementowej
No więc, zaprawa cementowo-wapienna, lepik asfaltowy i zaprawa cementowa to materiały, które nie będą do końca działać w kontekście przeciwwilgociowym, jeśli mówimy o fundamentach i ścianach. Zaprawa cementowo-wapienna jest spoko do murowania i tynkowania, ale nie ma tych właściwości, które by skutecznie blokowały wodę. Woda może sobie wchodzić przez pory, co może prowadzić do wilgoci w ścianach. Lepik asfaltowy ma jakieś tam właściwości wodoodporne, ale właściwie używa się go głównie do uszczelniania innych rzeczy, a nie jako podkład pod bloczki. Podobnie, zaprawa cementowa nie zdziała cudów, jeśli chodzi o przenikanie wody. Standardy budowlane mówią, że lepiej używać materiałów, które są dedykowane do izolacji wilgoci, przez co papa asfaltowa jest jednym z tych podstawowych rozwiązań w budownictwie. Jeśli tego nie weźmiemy pod uwagę, mogą się pojawić poważne problemy jak pleśń, korozja i ogólne osłabienie budynku. Warto to wszystko przemyśleć, żeby budowla była solidna i bezpieczna.

Pytanie 24

Podczas budowy wewnętrznych ścian działowych o wysokości nieprzekraczającej 2,5 m nie wolno stosować rusztowań

A. stojakowego teleskopowego
B. drabinowego
C. warszawskiego
D. kozłowego
Odpowiedzi 'stojakowego teleskopowego', 'warszawskiego' oraz 'kozłowego' są niewłaściwe z kilku kluczowych powodów. Rusztowania stojakowe teleskopowe, choć oferują stabilność i dużą powierzchnię roboczą, są przeznaczone do znacznie wyższych konstrukcji, co czyni je niepraktycznymi i nieefektywnymi przy pracy na wysokości do 2,5 m. Ich skomplikowana konstrukcja wymaga także znacznie więcej miejsca do rozstawienia, co może być problematyczne w wąskich pomieszczeniach. Rusztowanie warszawskie, z kolei, jest bardziej skomplikowane w montażu i demontażu, co w przypadku niskich wysokości mija się z celem, a jego użycie wiąże się z większym ryzykiem niewłaściwego zabezpieczenia. Zastosowanie rusztowania kozłowego jest również nieodpowiednie, ponieważ, mimo że jest ono stabilne, jego konstrukcja nie jest dostosowana do wykonywania precyzyjnych prac murarskich na niższych wysokościach. Często błędnym podejściem jest myślenie, że większa stabilność rusztowania będzie korzystna w każdej sytuacji, gdy w rzeczywistości proste rozwiązania, takie jak drabina, mogą być bardziej odpowiednie. Z kolei zbyt duża ilość sprzętu na małej przestrzeni może prowadzić do zagrożeń związanych z bezpieczeństwem natomiast użycie drabiny, w połączeniu z przestrzeganiem zasad BHP, pozwala na efektywniejszą i bezpieczniejszą pracę.

Pytanie 25

W przypadku, gdy nierównomierna praca podłoża prowadzi do rozłączenia ścian konstrukcyjnych, jakie działania można podjąć, aby je ponownie połączyć?

A. wypełnienie środkami bitumicznymi
B. wypełnienie pęknięć zaczynem cementowym
C. iniekcję środka wiążącego
D. zastosowanie ściągów metalowych
Ściągi metalowe to naprawdę świetny sposób na to, żeby naprawić ściany, które się rozdzieliły przez nierówne podłoże. Działają jak mostki między górną a dolną częścią ścian, co fajnie stabilizuje całą konstrukcję. W sytuacjach, gdy budynek osiada na fundamentach, takie ściągi mogą pomóc wzmocnić całość, zwiększając wytrzymałość. Z tego, co widziałem, często używa się stali do ich wykonania, bo jest odporna na różne trudne warunki. W dodatku, według norm budowlanych, jak Eurokod 3, ważne jest, żeby projektować je z myślą o różnych obciążeniach, żeby były skuteczne i bezpieczne. Dobrze dobrane ściągi nie tylko przywracają dawną integralność konstrukcji, ale też pomagają w przyszłości znieść możliwe przemieszczenia. Ich instalacja zazwyczaj nie jest jakoś bardzo inwazyjna, co jest dużym plusem, bo pozwala zachować estetykę budynku.

Pytanie 26

Perlit to lżejsze kruszywo stosowane w budownictwie do wytwarzania zapraw

A. krzemionkowych
B. szamotowych
C. ciepłochronnych
D. kwasoodpornych
Perlit to naprawdę świetny materiał, jeśli chodzi o izolację. Dzięki swojej porowatej strukturze świetnie trzyma powietrze, co znacząco poprawia izolację termiczną zapraw. Z tego co widziałem, często stosuje się go w mieszankach tynkarskich i zaprawach, żeby zmniejszyć straty ciepła w budynkach. To jest ważne, zwłaszcza teraz, kiedy wszyscy myślimy o zrównoważonym budownictwie i efektywności energetycznej. Poza tym, perlit jest lekki, co znacznie ułatwia transport i użycie. Dzięki temu nasze konstrukcje są mniej obciążone. Warto pamiętać, że świetnie sprawdza się w systemach ociepleń, co naprawdę przekłada się na długowieczność i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 27

W hurtowni "Bud-kom" sprzedaż bloczków z betonu komórkowego odbywa się wyłącznie w pełnych paletach. Zgodnie z potrzebami do budowy ścian budynku wymagane jest 375 sztuk bloczków o wymiarach 480×199×599 mm. Na jednej palecie mieści się 24 bloczki o tych rozmiarach. Cena tych bloczków wynosi 631,00 zł za paletę. Jakie będą całkowite koszty zakupu bloczków w tej hurtowni zgodnie z wymaganiami?

A. 10 125,00 zł
B. 10 096,00 zł
C. 9 750,00 zł
D. 9 465,00 zł
Aby obliczyć koszty zakupu bloczków z betonu komórkowego w hurtowni 'Bud-kom', musimy najpierw ustalić, ile palet bloczków jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania. Potrzebujemy 375 bloczków, a na jednej palecie mieszczą się 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi: 375 podzielić przez 24, co daje 15,625. Ponieważ sprzedaż w hurtowni jest realizowana wyłącznie w pełnych paletach, zaokrąglamy tę liczbę w górę do 16 palet. Koszt jednej palety wynosi 631,00 zł, więc całkowity koszt zakupu będzie wynosił 16 palet pomnożone przez 631,00 zł, co daje 10 096,00 zł. Dzięki tej metodzie można szybko ocenić koszty materiałów budowlanych, co jest kluczowe dla harmonogramu i budżetu projektu budowlanego. W praktyce wiedza ta jest niezbędna do planowania zakupów i zarządzania finansami projektu budowlanego, a także do wspierania negocjacji z dostawcami, co może pozwolić na uzyskanie korzystniejszych warunków handlowych.

Pytanie 28

Ile wyniesie całkowity koszt budowy 20 m2 muru z pustaków, jeśli wydatki na materiały to 80 zł/m2, a murarz dostaje 25 zł za postawienie 1 m2 ściany?

A. 500 zł
B. 105 zł
C. 2100 zł
D. 1625 zł
Koszt wykonania 20 m2 muru z pustaków oblicza się, sumując koszty materiałów oraz robocizny. Koszt materiałów wynosi 80 zł za m2, co daje 80 zł/m2 * 20 m2 = 1600 zł. Koszt robocizny za wymurowanie 1 m2 wynosi 25 zł, więc za 20 m2 to 25 zł/m2 * 20 m2 = 500 zł. Suma kosztów materiałów i robocizny to zatem 1600 zł + 500 zł = 2100 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży budowlanej, gdzie precyzyjne określenie kosztów jest kluczowe dla zarządzania budżetem projektu. W praktyce, te obliczenia są wykorzystywane nie tylko w budownictwie, ale również w projektowaniu i planowaniu materiałów, co pozwala na efektywne zarządzanie finansami. Wiedza ta jest niezbędna dla profesjonalnych wykonawców, którzy muszą umieć przewidzieć całkowity koszt inwestycji oraz ocenić opłacalność realizacji projektu.

Pytanie 29

Tynk wewnętrzny, który odznacza się twardą i gładką powierzchnią przypominającą polerowany marmur, to

A. stiuk
B. sgraffito
C. sztablatura
D. sztukateria
Stiuk to technika wykończeniowa, która charakteryzuje się twardą i gładką powierzchnią, często stosowaną w architekturze wnętrz, aby naśladować wygląd polerowanego marmuru. Wykonanie stiuku polega na aplikacji specjalnych mieszanek gipsowych lub wapiennych, a następnie ich szlifowaniu oraz polerowaniu, co nadaje im charakterystyczny blask. Stiuk jest szczególnie popularny w stylu klasycznym, ale również w nowoczesnych aranżacjach, gdzie estetyka i elegancja odgrywają kluczową rolę. Przykłady zastosowania stiuku można znaleźć w luksusowych hotelach, rezydencjach oraz w obiektach użyteczności publicznej, gdzie wymagany jest efektowne wykończenie wnętrz. W kontekście branżowych standardów, stosowanie stiuku często związane jest z praktykami konserwatorskimi, gdzie przywraca się dawne techniki wykończeniowe, zachowując historyczny charakter obiektów. Warto również podkreślić, że stiuk jest materiałem o dobrych właściwościach akustycznych i termoizolacyjnych, co czyni go funkcjonalnym wyborem w projektowaniu wnętrz.

Pytanie 30

W celu przygotowania zapraw cementowo-wapiennych zimą, zaleca się wykorzystanie jako spoiwa

A. cementu portlandzkiego
B. wapna hydratyzowanego
C. cementu hutniczego
D. wapna hydraulicznego
Wybór wapna hydraulicznego jako spoiwa do zapraw cementowo-wapiennych w warunkach zimowych nie jest właściwy, gdyż tego typu wapno, mimo że posiada zdolność do twardnienia w wodzie, nie radzi sobie dobrze w niskich temperaturach. Wapno hydrauliczne wymaga określonej temperatury i wilgotności do skutecznego wiązania, a w zimowych warunkach może prowadzić do osłabienia struktury zaprawy. Z kolei cement hutniczy, który jest produktem ubocznym przemysłu stalowego, ma zastosowanie głównie w specjalistycznych konstrukcjach, ale jego użycie w standardowych zaprawach cementowo-wapiennych jest rzadkie i wymaga szczegółowych badań wytrzymałościowych, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimę. Cement portlandzki, choć powszechnie stosowany w budownictwie, również nie jest idealnym rozwiązaniem na zimę, ponieważ jego proces schnięcia i twardnienia jest uzależniony od temperatury otoczenia, co w zimnych warunkach może prowadzić do problemów z utwardzeniem i trwałością. W praktyce błędne wnioski mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie rodzaje wapna i cementu mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do niedoceniania ich specyficznych właściwości oraz wpływu temperatury na procesy chemiczne zachodzące w zaprawach.

Pytanie 31

Z ilustracji wynika, że szerokość filarka międzyokiennego wynosi 103 cm. Ile pełnych cegieł zmieści się na szerokości filarka?

A. 5
B. 3
C. 4
D. 2
Odpowiedź 4 to strzał w dziesiątkę, bo szerokość filarka, czyli 103 cm, dobrze się dzieli przez standardową szerokość cegły, która wynosi 25 cm. Jak podzielisz 103 przez 25, to dostajesz 4,12. To znaczy, że w filarze zmieści się 4 całe cegły, a te pozostałe 3 cm to za mało na kolejną. W budownictwie używamy całych cegieł, bo to stabilniejsze i praktyczniejsze. Pamiętaj też, że przy projektowaniu musimy myśleć o spoinach i możliwych stratach materiałowych, bo to wpływa na to, ile cegieł naprawdę potrzebujemy. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne, jeśli chcesz dobrze planować prace budowlane.

Pytanie 32

Określ właściwą sekwencję technologiczną działań związanych z obniżeniem poziomu posadowienia murowanych ław fundamentowych?

A. Wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem → podbicie fundamentu → odciążenie ław
B. Wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem → odciążenie ław → podbicie fundamentu
C. Odciążenie ław → podbicie fundamentu → wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem
D. Podbicie fundamentu → odciążenie ław → wykonanie wykopu i zabezpieczenie deskowaniem
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że pierwszym krokiem w procesie obniżania poziomu posadowienia murowanych ław fundamentowych jest wykonanie wykopu oraz zabezpieczenie go deskowaniem. To kluczowy etap, gdyż odpowiednie przygotowanie terenu pozwala na bezpieczne przeprowadzenie kolejnych prac. Następnie, po zabezpieczeniu wykopu, przystępuje się do odciążenia ław, co ma na celu zmniejszenie obciążenia na fundamenty, aby zapobiec ich uszkodzeniu. Odciążenie jest niezbędne, aby fundamenty mogły być podbite bez ryzyka ich zniszczenia. Na końcu wykonuje się podbicie fundamentu, które jest procesem, w którym stosuje się specjalne materiały, takie jak beton lub zaprawa, aby podnieść poziom fundamentów do wymaganej wysokości. Taka sekwencja zgodna jest z procedurami zalecanymi w normach budowlanych, co zwiększa bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 33

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz całkowity koszt materiałów potrzebnych do wykonania 1 m2 tynku mozaikowego.

Rodzaj materiałuPojemność opakowaniaCena za
1 opakowanie
Wydajność
zaprawa tynkarska25 kg150,00 zł3 kg/m²
preparat gruntujący4 l30,00 zł0,4 l/m²

A. 21,00 zł
B. 6,00 zł
C. 18,00 zł
D. 9,00 zł
Poprawna odpowiedź to 21,00 zł, co jest wynikiem dokładnego obliczenia kosztów materiałów potrzebnych do wykonania 1 m² tynku mozaikowego. W tym przypadku istotne jest, aby zrozumieć, że koszt zaprawy tynkarskiej wynosi 18,00 zł/m², a koszt preparatu gruntującego to dodatkowe 3,00 zł/m². Suma tych dwóch wartości daje całkowity koszt 21,00 zł/m². Jest to ważne, aby znać te wartości, ponieważ pozwala to na precyzyjne planowanie budżetu na prace tynkarskie w projektach budowlanych. W praktyce, przy kalkulacji kosztów dla większych powierzchni, takie jednostkowe koszty mogą być mnożone przez powierzchnię całkowitą, co następnie pozwala na oszacowanie całkowitych wydatków. Przykładowo, przy tynkowaniu ściany o powierzchni 50 m², całkowity koszt materiałów wyniesie 1050,00 zł. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, które zalecają staranne obliczanie kosztów na każdą część projektu, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz opóźnień w realizacji.

Pytanie 34

Zgodnie z zaleceniami producenta, zużycie gipsowej zaprawy tynkarskiej wynosi 6 kg/m2/10 mm. Oblicz, ile
30-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na ścianach o łącznej powierzchni 200 m2.

A. 80 worków
B. 20 worków
C. 10 worków
D. 40 worków
Żeby policzyć, ile gipsowej zaprawy potrzebujemy do tynku grubości 20 mm na powierzchni 200 m², najpierw musimy przeliczyć zużycie zaprawy przy tej grubości. Z tego, co mówi producent, potrzebne jest 6 kg/m² dla 10 mm grubości, więc dla 20 mm będziemy potrzebować już 12 kg/m². Potem mnożymy to przez powierzchnię ścianek: 12 kg/m² * 200 m² daje nam 2400 kg zaprawy. Następnie musimy podzielić tę wagę przez wagę jednego worka, czyli 30 kg: 2400 kg / 30 kg = 80 worków. Przy takich obliczeniach warto pamiętać o zaleceniach producenta i standardach budowlanych, bo to naprawdę kluczowe, żeby tynk był odpowiedniej jakości i trwałości.

Pytanie 35

Aby zmniejszyć ilość wody w betonie przy temperaturze otoczenia od +5°C do +10°C, warto zastosować dodatek

A. przeciwmrozową
B. napowietrzającą
C. uplastyczniającą
D. uszczelniającą
Odpowiedź "uplastyczniającą" jest prawidłowa, ponieważ domieszki uplastyczniające są stosowane w celu poprawy plastyczności mieszanki betonowej, co pozwala na zmniejszenie ilości wody potrzebnej do uzyskania odpowiedniej konsystencji. W temperaturach od +5°C do +10°C, co jest dość chłodnym zakresem, woda w mieszance betonowej może mieć tendencję do zamarzania lub opóźnienia w związaniu. Dodając domieszkę uplastyczniającą, możemy zredukować stosunek wody do cementu, co z kolei poprawia moc i trwałość betonu. Przykłady zastosowania domieszek uplastyczniających obejmują produkcję betonów architektonicznych, gdzie estetyka i jednorodność mieszanki są kluczowe, oraz w sytuacjach, gdy wymagane są wyspecjalizowane właściwości, takie jak odporność na mrozy. Zgodnie z normami PN-EN 206 oraz PN-EN 934-2, użycie domieszek powinno być poparte odpowiednimi badaniami, aby zapewnić zgodność z wymaganiami projektowymi oraz trwałością konstrukcji.

Pytanie 36

Oblicz wydatki na materiał do tynkowania ściany o powierzchni 40 m2, gdy koszt jednego 25-kilogramowego worka suchej mieszanki tynku mineralnego wynosi 35,00 zł, a zużycie tej mieszanki to 2,5 kg/m2?

A. 140,00 zł
B. 1 400,00 zł
C. 100,00 zł
D. 1 000,00 zł
Aby obliczyć koszt materiału do tynkowania ściany o powierzchni 40 m², należy najpierw określić całkowite zużycie suchej mieszanki tynku mineralnego. Skoro zużycie wynosi 2,5 kg/m², to dla powierzchni 40 m² potrzebujemy 40 m² * 2,5 kg/m² = 100 kg tynku. Następnie musimy obliczyć, ile worków tynku potrzebujemy. Ponieważ jeden worek ma 25 kg, dzielimy 100 kg przez 25 kg/worek, co daje nam 4 worki. Koszt jednego worka wynosi 35,00 zł, więc całkowity koszt to 4 worki * 35,00 zł/worek = 140,00 zł. Tego typu obliczenia są istotne w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów materiałów wpływają na rentowność projektów. Dobrze zrozumiane zasady zużycia materiałów i ich kosztów są kluczowe dla efektywnego planowania budowy i utrzymania budżetu.

Pytanie 37

Jakie z podanych cegieł powinny być użyte do budowy lekkiej ścianki działowej o grubości 12 cm?

A. Klinkierowe
B. Dziurawki
C. Silikatowe pełne
D. Ceramiczne pełne
Dziurawki, czyli cegły ceramiczne z otworami, są idealnym materiałem do budowy lekkich ścianek działowych o grubości 12 cm. Dzięki swojej strukturze, dziurawki charakteryzują się niską masą oraz dobrą izolacyjnością akustyczną i termiczną. Otwory w cegle zmniejszają jej ciężar, co ma kluczowe znaczenie przy budowie ścianek działowych, gdzie nie ma potrzeby stosowania ciężkich materiałów. Zastosowanie takich cegieł pozwala na szybszy i łatwiejszy montaż ścianek, co przyspiesza cały proces budowy. Dodatkowo, dziurawki są często wykorzystywane w budownictwie ze względu na swoje dobre właściwości mechaniczne oraz łatwość w obróbce. W praktyce, wykorzystanie dziurek w konstrukcji ścianek działowych jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie lekkich materiałów w takich zastosowaniach. Warto również zauważyć, że dziurawki są bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ często są produkowane z naturalnych surowców i mają niską emisję CO2 podczas produkcji.

Pytanie 38

Ile zaprawy do cienkowarstwowego murowania należy zastosować przy budowie ściany o wymiarach 3 m × 12 m z bloczków Silka Tempo o szerokości 24 cm, jeżeli zużycie zaprawy dla muru o tej grubości wynosi 1,2 kg na 1 m2?

A. 43,2 kg
B. 86,4 kg
C. 10,4 kg
D. 28,8 kg
Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o wymiarach 3 m × 12 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię ściany. Powierzchnia ta wynosi 3 m × 12 m = 36 m². Znając zużycie zaprawy wynoszące 1,2 kg na 1 m², możemy obliczyć całkowitą ilość zaprawy: 36 m² × 1,2 kg/m² = 43,2 kg. To obliczenie opiera się na standardach budowlanych, które zalecają przestrzeganie określonych wartości zużycia materiałów w zależności od ich grubości i rodzaju. W praktyce, odpowiednie obliczenia pozwalają uniknąć niedoborów materiałów podczas budowy oraz zapewniają odpowiednią jakość muru. Warto również pamiętać, że różne rodzaje zaprawy mogą mieć różne właściwości, co wpływa na ich zużycie, dlatego zawsze warto posiłkować się danymi producenta. Wymagania te są szczególnie istotne w przypadku budowy obiektów, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji.

Pytanie 39

Zgodnie z wskazówkami producenta, zużycie gotowej mieszanki tynkarskiej do nałożenia tynku o grubości 15 mm wynosi 19,5 kg/m2. Ile worków po 30 kilogramów tej mieszanki jest potrzebnych do pokrycia powierzchni 150 m2 tym tynkiem?

A. 98 worków
B. 147 worków
C. 75 worków
D. 225 worków
Odpowiedź 98 worków jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowite zużycie zaprawy tynkarskiej do wykonania tynku na powierzchni 150 m², należy pomnożyć zużycie na metr kwadratowy przez całkowitą powierzchnię. W tym przypadku, zużycie wynosi 19,5 kg/m², co daje 19,5 kg/m² * 150 m² = 2925 kg. Następnie, aby obliczyć liczbę worków zaprawy potrzebnych do zakupu, należy podzielić całkowite zapotrzebowanie na kilogramy przez wagę jednego worka. Przy masie worka wynoszącej 30 kg, obliczenie wygląda następująco: 2925 kg / 30 kg/worek = 97,5 worków. Ostatecznie, zaokrąglając w górę, potrzebujemy 98 worków. Takie obliczenia są istotne w praktyce budowlanej, ponieważ precyzyjne szacowanie materiałów pozwala uniknąć niedoborów oraz nadmiaru, co z kolei przekłada się na efektywność kosztową i terminowość realizacji projektów budowlanych. Wykorzystanie standardów kalkulacyjnych w branży budowlanej, takich jak normy PN-EN, wspiera dokładność tego procesu.

Pytanie 40

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wody należy dodać do 20 kg suchej mieszanki, aby sporządzić zaprawę lekką Termor?

Specyfikacja zapraw lekkich Termor
WłaściwościWymagania
Uziarnienie wypełniaczydo 4 mm
Gęstość nasypowa w stanie suchymnie większa niż 565 kg/m3
Przydatność suchej mieszanki do stosowanianie mniej niż 3 miesiące
Konsystencja7÷8,5 cm
Proporcje mieszania suchej mieszanki z wodą2:1
Czas zachowania właściwości roboczychnie mniej niż 3 godziny

A. 101
B. 201
C. 301
D. 401
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 101 litrów. Wiesz, to liczba, która wynika z proporcji 2:1, czyli na każde 2 kg suchej mieszanki przypada 1 kg wody. Gdy robisz zaprawę lekką Termor, kluczowe jest, aby trzymać się tych proporcji. Dzięki temu zaprawa ma lepsze właściwości mechaniczne i jest trwalsza. Dla 20 kg suchej mieszanki potrzebujesz 10 kg wody, co daje 10 litrów. Warto też robić próby, żeby dostosować ilość wody do różnych warunków budowy. Pamiętaj, że jak za dużo wody, to zaprawa może być słabsza, a jak za mało, to mogą być kłopoty z aplikacją i konsystencją. Dobrze jest też wiedzieć, że są normy budowlane, które mówią, jak dokładnie to wszystko mieszać, więc warto się ich trzymać.