Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 28 marca 2025 21:22
  • Data zakończenia: 28 marca 2025 21:38

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Typowym objawem ospy wietrznej u dziecka jest

A. długotrwała biegunka
B. ropny katar
C. grudkowa wysypka
D. suchy kaszel
Grudkowata wysypka jest charakterystycznym objawem ospy wietrznej, znanej również jako varicella. Wysypka ta zwykle rozwija się w trzech etapach: na początku pojawiają się niewielkie, czerwone plamki, które z czasem przekształcają się w pęcherzyki wypełnione płynem, a następnie w strupy. To właśnie ta faza pęcherzykowa jest kluczowa w diagnostyce choroby. Ospa wietrzna jest wywoływana przez wirusa varicella-zoster i jest szeroko rozpowszechniona, szczególnie wśród dzieci. W praktyce medycznej, lekarze zwracają uwagę na wysypkę i inne objawy towarzyszące, takie jak gorączka czy świąd, by postawić diagnozę. Należy także pamiętać, że wirus jest bardzo zaraźliwy, dlatego dzieci z ospą wietrzną powinny być izolowane, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenieniu się choroby. W kontekście zapobiegania, szczepionka przeciw ospie wietrznej jest zalecana i stosowana w wielu krajach, co znacząco zmniejsza ryzyko zachorowania oraz ciężkość przebiegu choroby.

Pytanie 2

Recytując wiersz, opiekunka wykonuje odpowiednie gesty, które pomagają dzieciom w zrozumieniu treści utworu. Następnie ponownie recytuje i umieszcza na tablicy rysunki ilustrujące treść wiersza. Jak opisane działania opiekunki wpływają na rozwój dzieci?

A. mowy i wyobraźni
B. ruchu precyzyjnego
C. słuchu i koordynacji
D. motoryki małej
Wybór odpowiedzi dotyczącej ruchu precyzyjnego nie uwzględnia kluczowej roli, jaką odgrywa mowa i wyobraźnia w kontekście opisanego działania opiekunki. Ruch precyzyjny odnosi się głównie do umiejętności manipulacyjnych, które są rozwijane poprzez działania takie jak rysowanie czy składanie małych przedmiotów. Chociaż gesty mogą wspierać ruchy dłoni, kluczowym elementem jest tu komunikacja werbalna i wyobrażenie, co w przypadku recytacji wierszy staje się istotniejsze niż sam ruch. Kolejny błąd myślowy polega na pomieszaniu ogólnych koncepcji motoryki małej ze złożonymi interakcjami między mową a wyobraźnią. W rzeczywistości efektywność tego typu zajęć w kształtowaniu mowy opiera się na ich zdolności do angażowania dzieci w proces myślenia twórczego, co jest niezbędne dla ich osobistego i społecznego rozwoju. Odpowiedzi dotyczące słuchu i koordynacji nie trafiają w sedno, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do aspektów związanych z ekspresją i interpretacją treści literackich. W kontekście edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, istotne jest, aby nauczyciele i opiekunowie stosowali metody, które bezpośrednio wpływają na rozwój językowy i kreatywny dzieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pedagogice.

Pytanie 3

W odpowiednio ułożonym dziennym menu dla zdrowego dziecka w wieku półtora roku powinno się zawrzeć co najmniej

A. 4 posiłki, w których obecne są warzywa i owoce w formie surowej
B. 3 posiłki, w których znajdują się ryby
C. 3 posiłki, w których są produkty mleczne
D. 4 posiłki, w których jest mięso
Dobrze, że zauważyłeś, jak ważne są produkty mleczne w diecie półtorarocznego malucha. Pamiętaj, żeby pojawiały się w co najmniej trzech posiłkach, bo dostarczają wapnia, białka i innych witamin, które są mega ważne dla rozwoju kości i zębów. W tym wieku dzieciaki potrzebują około 700 mg wapnia dziennie, a mleko, sery i jogurty to świetne źródła. Na przykład, szklanka mleka ma około 300 mg wapnia, a porcja jogurtu kolejne 150 mg. Fajnie jest też dbać o różnorodność, żeby maluch się nie nudził. Mleko nie tylko wspiera rozwój fizyczny, ale też pomaga w kształtowaniu zdrowych nawyków żywieniowych. To ważne, żeby rodzice też wprowadzali te produkty do diety, na przykład w formie koktajli czy serowych smakołyków.

Pytanie 4

W zupach jarzynowych dla dzieci poniżej trzeciego roku życia nie powinno się stosować jako składnika tłuszczowego

A. oliwa z oliwek
B. olej rzepakowy bezerukowy
C. olej z pestek winogron
D. masło
Olej z pestek winogron jest niewłaściwym składnikiem tłuszczowym w zupach jarzynowych dla dzieci do trzeciego roku życia głównie ze względu na jego wysoką zawartość kwasów tłuszczowych wielonienasyconych, w tym kwasu linolowego. Dzieci w tym wieku potrzebują tłuszczów, które są bardziej stabilne i korzystne dla ich rozwijającego się organizmu. Tłuszcze nasycone oraz jednonienasycone, takie jak masło czy oliwa z oliwek, są preferowane, ponieważ wspierają rozwój mózgu i układu nerwowego. Ponadto, olej z pestek winogron może być również trudny do strawienia dla małych dzieci. W kontekście żywienia dzieci, ważne jest, aby stosować tłuszcze, które są zgodne z wytycznymi dietetycznymi, które zalecają ograniczenie spożycia kwasów tłuszczowych wielonienasyconych i zwiększenie spożycia kwasów jednonienasyconych oraz nasyconych. Przykładowo, masło jest nie tylko źródłem tłuszczu, ale również witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, co czyni je bardziej korzystnym wyborem. Z tego powodu, dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dzieci, olej z pestek winogron nie jest zalecany.

Pytanie 5

Jakie cechy dotyczą uwagi dziecka w wieku dwóch lat?

A. wysoka przerzutność, wysoka koncentracja
B. wysoka podzielność, wysoka koncentracja
C. niska przerzutność, niska koncentracja
D. niewielka podzielność, niewielka koncentracja
Wybór odpowiedzi wskazującej na małą podzielność i małą koncentrację uwagi dziecka w drugim roku życia jest poprawny, ponieważ na tym etapie rozwoju dziecięcy system nerwowy i funkcje poznawcze są wciąż w fazie intensywnego rozwoju. Dzieci w tym wieku skupiają się głównie na konkretnych, bliskich ich doświadczeniu obiektach i zdarzeniach, co ogranicza ich zdolność do wielozadaniowości. Na przykład, kiedy dziecko bawi się klockami, może całkowicie zaabsorbowane tym zadaniem, co skutkuje brakiem uwagi na inne bodźce zewnętrzne. W praktyce oznacza to, że dzieci w drugim roku życia najczęściej nie są w stanie skoncentrować się na więcej niż jednym zadaniu jednocześnie, co jest normalne dla ich etapu rozwoju. Rozumienie tego zjawiska pozwala rodzicom oraz opiekunom dostosować metody wychowawcze i edukacyjne do indywidualnych potrzeb dziecka, co z kolei jest zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu psychologii rozwojowej.

Pytanie 6

Nie należy serwować zup zawierających wysokiej klasy masło niemowlętom, które mają nietolerancję

A. glutenu
B. białka mleka krowiego
C. fruktozy
D. glukozy
Odpowiedź dotycząca białka mleka krowiego jest właściwa, ponieważ niemowlęta, które mają nietolerancję na to białko, mogą doświadczać poważnych problemów zdrowotnych, takich jak alergie pokarmowe. Białko mleka krowiego jest jednym z najczęściej uczulających składników odżywczych, a jego obecność w diecie niemowlęcia, które nie toleruje tego białka, może prowadzić do reakcji alergicznych, objawiających się bólami brzucha, biegunką, a w skrajnych przypadkach do anafilaksji. Z tego powodu, wprowadzając nowe pokarmy do diety niemowlęcia, szczególnie te pochodzenia mlecznego, należy zachować szczególną ostrożność i przestrzegać zaleceń pediatrów oraz dietetyków dziecięcych. Standardy żywienia dla niemowląt zalecają wprowadzanie nowych składników w sposób kontrolowany, zaczynając od bezpiecznych i dobrze tolerowanych produktów. Na przykład, zamiast zup przygotowanych na bazie masła z mleka krowiego, można stosować alternatywy oparte na olejach roślinnych dla niemowląt z alergiami. Ważne jest również, aby rodzice byli świadomi objawów nietolerancji pokarmowej i konsultowali się z lekarzem w przypadku ich wystąpienia.

Pytanie 7

Do typowych objawów szkarlatyny należą:

A. obrzęk gruczołów ślinowych, grudkowa wysypka
B. powiększone węzły chłonne, swędzenie
C. trójkąt Fiłatowa wokół ust, "malinowy język"
D. plamki Koplika na wewnętrznej stronie policzków, wysoka gorączka
Wybór odpowiedzi związanej z powiększeniem węzłów chłonnych i świądem jest niepoprawny, ponieważ nie są to charakterystyczne objawy szkarlatyny. Powiększenie węzłów chłonnych może występować w wielu różnych infekcjach wirusowych i bakteryjnych, a świąd jest objawem, który zwykle towarzyszy chorobom alergicznym lub infekcjom skórnym. Z tego powodu, te objawy nie są specyficzne dla szkarlatyny i mogą prowadzić do błędnych diagnoz. Plamki Koplika, choć znamienne w przypadku odry, nie występują w szkarlatynie. Zrozumienie objawów specyficznych dla danej choroby jest kluczowe w praktyce medycznej, aby uniknąć błędnych interpretacji oraz niepotrzebnych reakcji terapeutycznych. Objawy wskazujące na szkarlatynę, takie jak trójkąt Fiłatowa i "malinowy język", są unikalne i powinny być znane każdemu profesjonalistowi w dziedzinie zdrowia. Zastosowanie niepoprawnych podejść diagnostycznych może prowadzić do opóźnionego leczenia, a w konsekwencji do powikłań zdrowotnych. Zatem, ważne jest, aby w diagnostyce opierać się na solidnych podstawach merytorycznych, które odzwierciedlają aktualny stan wiedzy i praktyki klinicznej.

Pytanie 8

W jakich miesiącach życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, potrafi siedzieć bez wsparcia?

A. 2-3
B. 4-5
C. 9-10
D. 6-7
Odpowiedzi 6-7 miesięcy, 4-5 miesięcy oraz 2-3 miesięcy opierają się na niepełnym zrozumieniu etapu rozwoju motorycznego dzieci. W wieku 6-7 miesięcy dzieci zazwyczaj osiągają zdolność do siedzenia z podparciem, co oznacza, że potrzebują wsparcia od zabawek, rodziców lub innych powierzchni, aby stabilnie utrzymać tę pozycję. Postrzeganie tego okresu jako momentu, w którym dzieci mogą samodzielnie siadać, jest mylące, ponieważ ich mięśnie oraz układ równowagi wciąż są na etapie rozwoju. Z kolei w wieku 4-5 miesięcy dzieci najczęściej potrafią leżeć na brzuchu i unosić głowę, co jest wstępnym krokiem do przyszłego siedzenia, ale nie mają jeszcze wystarczającej siły ani koordynacji, by samodzielnie usiąść. W wieku 2-3 miesięcy dzieci są nadal w bardzo wczesnym etapie rozwoju motorycznego, koncentrując się głównie na podstawowych umiejętnościach, takich jak podnoszenie głowy czy chwytanie przedmiotów. Warto pamiętać, że każdego z tych etapów nie należy przyspieszać ani wymuszać, gdyż każda interwencja powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka. Dzieci rozwijają się w różnym tempie, a wczesne siedzenie bez podparcia jest tylko jednym z wielu kamieni milowych, które powinny być osiągane w naturalny sposób, zgodnie z ogólnymi normami rozwojowymi i zaleceniami specjalistów w dziedzinie pediatrii i rozwoju dziecięcego.

Pytanie 9

Aby rozwijać zdolności manualne u dwuletniego malucha, opiekunka powinna zaaranżować zabawę polegającą na

A. konstruowaniu z klocków
B. bujaniu się na huśtawce
C. ukrywaniu się przed rówieśnikami
D. prezentowaniu min
Budowanie z klocków to doskonała forma zabawy, która rozwija sprawność manualną dwuletniego dziecka. W trakcie tej aktywności, maluch angażuje swoje dłonie w chwytanie, łączenie i układanie elementów, co wspiera rozwój motoryki małej. Proces ten wymaga precyzyjnych ruchów palców oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Przykładem może być budowanie prostych wież lub figur, co dodatkowo stymuluje kreatywność dziecka oraz jego zdolność do rozwiązywania problemów. Wspierając rozwój dziecka poprzez zabawę z klockami, opiekunowie powinni również zwrócić uwagę na dobór odpowiednich materiałów – klocki powinny być wykonane z bezpiecznych, nietoksycznych materiałów oraz mieć różne kształty i kolory, co dodatkowo pobudza zmysły dziecka i ułatwia naukę rozpoznawania kształtów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wczesnej edukacji, które zalecają stymulowanie aktywności manualnych poprzez zabawę.

Pytanie 10

Jakie zabawy są najbardziej skuteczne w rozwijaniu koordynacji oko-ręka u dziecka w wieku 3 lat?

A. Paluszkowe
B. Konstrukcyjne
C. Ruchowe
D. Dydaktyczne
Paluszkowe zabawy, mimo że korzystne dla rozwijania zdolności manualnych, skupiają się głównie na ćwiczeniu palców i dłoni, co nie jest wystarczające do kompleksowego rozwoju koordynacji oko-ręka. Z kolei zabawy dydaktyczne, choć edukacyjne, mogą nie angażować w wystarczającym stopniu fizycznych ruchów ręki i precyzyjnych działań, które są kluczowe w tym wieku. Ruchowe zabawy z kolei powinny przede wszystkim rozwijać ogólną sprawność fizyczną, a nie specyficzne umiejętności motoryczne związane z precyzyjnym ruchami rąk. Wybierając zabawy, należy kierować się ich adekwatnością do rozwoju dziecka; konstrukcyjne aktywności dają możliwość ćwiczenia i integrowania wzrokowych i manualnych umiejętności w sposób najbardziej efektywny. Często popełnianym błędem jest myślenie, że każda forma zabawy ogólnorozwojowej wystarczy do rozwijania koordynacji, mimo że w rzeczywistości różne rodzaje zabaw wpływają na różne aspekty rozwoju. Dlatego kluczowe jest świadome dobieranie zabaw, które będą najlepiej wspierały określone umiejętności rozwojowe, takie jak koordynacja oko-ręka.

Pytanie 11

Prawidłowo rozwijające się dziecko pomiędzy siódmym a ósmym miesiącem życia zaczyna korzystać z chwytu

A. dłoniowym
B. szczypcowym
C. nożycowym
D. pęsetowym
Chwyt nożycowy to technika, która rozwija się u niemowląt na przełomie siódmego i ósmego miesiąca życia i jest kluczowym etapem w ich rozwoju motorycznym. W tej fazie dzieci zaczynają wykorzystywać kciuk i palec wskazujący do chwytania małych przedmiotów, co jest fundamentalne dla ich dalszego rozwoju zdolności manualnych. Chwyt ten jest szczególnie ważny, ponieważ umożliwia dziecku lepszą kontrolę nad przedmiotami oraz rozwija precyzję ruchów, co jest niezbędne w późniejszych etapach nauki takich umiejętności jak pisanie czy rysowanie. Przykładem zastosowania chwytu nożycowego może być chwytanie klocków czy drobnych zabawek, co nie tylko wspiera rozwój motoryczności, ale także wspomaga rozwój poznawczy, ponieważ dziecko uczy się różnicować przedmioty według ich wielkości i kształtu. Ponadto, w kontekście standardów rozwoju dzieci, chwyty nożycowe są uważane za istotny element w ocenie ich umiejętności manualnych oraz gotowości do nauki samodzielności.

Pytanie 12

Opiekując się dzieckiem z niealergicznym nieżytem nosa, które nie ma innych objawów infekcji, powinno się zadbać o to, aby

A. jak najczęściej stosować krople do nosa dla dziecka
B. powietrze w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko, było bardzo ciepłe
C. regularnie wietrzyć pokój, w którym przebywa dziecko
D. w tym czasie dziecko nie wychodziło na spacery
Wietrzenie pokoju, gdzie przebywa dziecko, to super ważna sprawa, gdy mówimy o objawach niealergicznego nieżytu nosa. Dzięki temu powietrze krąży i pomagamy w usuwaniu alergenów oraz różnych zanieczyszczeń, które mogą nasilać objawy. Na przykład, świeże powietrze może złagodzić suchość błon śluzowych, a to istotne, bo suche powietrze zwykle pogarsza sytuację. Z doświadczenia wiem, że warto trzymać temperaturę w pomieszczeniu w okolicach 20-22°C, a wilgotność powinna być w granicach 40-60%. Można to osiągnąć przez wietrzenie i w razie potrzeby, używanie nawilżaczy. Poza tym, regularne wietrzenie pomaga też w pozbywaniu się różnych drobnoustrojów, co jest szczególnie ważne dla dzieci, które są bardziej podatne na infekcje. Te zalecenia są też zgodne z tym, co mówi Światowa Organizacja Zdrowia – poprawa jakości powietrza w pomieszczeniach to jeden ze sposobów na dbanie o zdrowie układu oddechowego.

Pytanie 13

Waga niemowlęcia, które prawidłowo się rozwija, w dwunastym miesiącu życia w porównaniu do wagi przy urodzeniu wzrasta średnio

A. trzykrotnie
B. czterokrotnie
C. pięciokrotnie
D. dwukrotnie
Odpowiedź 'trzykrotnie' jest poprawna, ponieważ według norm wzrostu i rozwoju niemowląt opracowanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), waga niemowlęcia w wieku 12 miesięcy powinna być średnio trzykrotnością jego wagi urodzeniowej. To oznacza, że jeśli niemowlę urodziło się z wagą 3 kg, to w wieku 12 miesięcy powinno ważyć około 9 kg. To zjawisko jest wynikiem intensywnego wzrostu i rozwoju, które mają miejsce w pierwszym roku życia dziecka. W tym okresie zachodzą liczne zmiany w organizmie, w tym rozwój mięśni, tkanki tłuszczowej oraz narządów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma ogromne znaczenie dla rodziców oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem dzieci, ponieważ pozwala na monitorowanie wzrostu i rozwoju niemowlęcia oraz identyfikację ewentualnych problemów zdrowotnych. Regularne ważenie i kontrolowanie wzrostu dziecka zgodnie z wykresami wzrostu WHO jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego rozwoju i dostosowania diety, co wpływa na ogólny stan zdrowia dziecka.

Pytanie 14

Od którego miesiąca życia prawidłowo rozwijające się dziecko może przewracać się z pozycji leżącej na brzuchu na plecy oraz siadać, gdy jest podciągane za ręce?

A. Od 9. miesiąca życia
B. Od 6. miesiąca życia
C. Od 8. miesiąca życia
D. Od 3. miesiąca życia
Odpowiedź, że prawidłowo rozwijające się niemowlę przewraca się z brzucha na plecy oraz siada podciągane za ręce od 6. miesiąca życia jest zgodna z normami rozwoju motorycznego. W tym okresie dzieci zazwyczaj osiągają zdolność do wykonywania takich ruchów, co jest wynikiem postępującego rozwoju ich układu mięśniowo-szkieletowego oraz koordynacji ruchowej. W praktyce oznacza to, że rodzice mogą zauważyć, iż ich dziecko potrafi samodzielnie obracać się z jednej pozycji do drugiej oraz wykazuje większą kontrolę nad ciałem, co pozwala na siedzenie, gdy jest podciągane za ręce. Ponadto, rozwój motoryczny w tym czasie obejmuje również umiejętności takie jak chwytanie i manipulowanie przedmiotami, co przyczynia się do dalszego rozwoju umiejętności poznawczych. Ważne jest, aby rodzice wspierali dzieci w tym etapie rozwoju, umożliwiając im zabawę na podłodze, co zachęca do eksploracji i wzmocnienia mięśni.

Pytanie 15

Aby rozwijać u dzieci w trzecim roku życia zdolności posługiwania się przedmiotami codziennego użytku, opiekunka powinna zaplanować aktywności

A. twórcze
B. ruchowe
C. ogólnorozwojowe
D. tematyczne
Odpowiedź "tematyczne" jest poprawna, ponieważ zabawy tematyczne są kluczowym elementem w procesie edukacyjnym dzieci w trzecim roku życia. W tym okresie rozwoju, dzieci są niezwykle ciekawskie i chętnie eksplorują otaczający je świat, a zabawy oparte na konkretnych tematach pomagają im zrozumieć i przyswoić umiejętności posługiwania się przedmiotami codziennego użytku w kontekście ich funkcji. Na przykład, podczas zabawy tematycznej związanej z gotowaniem, dzieci mogą używać plastikowych naczyń oraz sztućców, co pozwala im na praktyczne ćwiczenie umiejętności związanych z manipulacją przedmiotami, a jednocześnie rozwija ich wyobraźnię i kreatywność. Ponadto zabawy tematyczne sprzyjają integracji z rówieśnikami, co wspiera rozwój społeczny i emocjonalny. W ramach dobrych praktyk w edukacji wczesnoszkolnej, kładzie się nacisk na tworzenie takich sytuacji edukacyjnych, które są kontekstualne, angażujące i dostosowane do zainteresowań dzieci, co w znacznym stopniu zwiększa efektywność nauki.

Pytanie 16

Opiekunka, która przypisała każdemu dziecku w grupie inne zadanie do zrealizowania, zdecydowała się na formę pracy

A. indywidualną zróżnicowaną
B. indywidualną jednolitą
C. zróżnicowaną grupową
D. jednolita grupowa
Podejście, w którym każde dziecko otrzymuje takie samo zadanie, nazywane jest indywidualną jednolitą formą pracy. To podejście może być efektywne w niektórych kontekstach, jednakże w sytuacji, gdy każde dziecko ma różne umiejętności i potrzeby edukacyjne, jego zastosowanie może prowadzić do frustracji i braku zaangażowania. Indywidualna zróżnicowana forma pracy, choć bardziej elastyczna, wciąż nie odzwierciedla grupowego aspektu nauki, który jest kluczowy w dziecięcej edukacji. Współpraca w grupach sprzyja rozwojowi umiejętności interpersonalnych oraz pozwala dzieciom uczyć się od siebie nawzajem. Zróżnicowana grupowa forma pracy nie tylko umożliwia dostosowanie zadań do poziomu umiejętności dzieci, ale także angażuje je w interakcje, co wzmacnia proces uczenia się. W przypadku jednolitej grupowej formy pracy, dzieci są wystawiane na takie same zadania, co może prowadzić do monotoni, a także do niedopasowania do ich indywidualnych potrzeb. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi podejściami jest kluczowe dla skutecznego planowania zajęć edukacyjnych i wspierania dzieci w ich rozwoju.

Pytanie 17

Dziecko odczuwa ból i płacze z powodu rumienia pieluszkowego. Która metoda pielęgnacyjna przyniesie dziecku natychmiastową ulgę?

A. Nałożenie majteczek.
B. Zapewnienie napoju.
C. Zostawienie dziecka bez pieluszki.
D. Użycie ciepłego okładu.
Pozostawienie dziecka bez pieluszki jest skuteczną metodą łagodzenia dolegliwości związanych z rumieniem pieluszkowym, ponieważ pozwala skórze na swobodne oddychanie i minimalizuje kontakt z wilgocią i podrażniającymi substancjami. Rumień pieluszkowy jest wynikiem podrażnienia skóry, a jego objawy mogą być zaostrzane przez długotrwały kontakt z brudnymi lub mokrymi pieluszkami. W praktyce, czas spędzony bez pieluszki powinien być wpleciony w codzienną rutynę pielęgnacyjną dziecka, co zminimalizuje ryzyko pojawienia się podrażnień. Dobrą praktyką jest także zapewnienie odpowiednich warunków, takich jak ciepła, ale nie gorąca, temperatura otoczenia oraz używanie osłon na przewijaku, co zwiększa komfort dziecka. Obserwowanie reakcji skóry i zapewnienie odpowiedniej higieny to kluczowe aspekty w prewencji oraz leczeniu rumienia pieluszkowego. Warto również pamiętać o regularnym stosowaniu maści ochronnych, które mogą wspierać proces gojenia, ale kluczową rolą jest zmniejszenie czasu, kiedy skóra dziecka jest narażona na działanie pieluszki.

Pytanie 18

Krzyś, który ma 6 lat, stracił wzrok w wyniku nieszczęśliwego zdarzenia. Krzyś jest osobą

A. niewidomą
B. niedowidzącą
C. ociemniałą
D. słabowidzącą
Wybór terminów takich jak "słabowidząca", "niewidoma" czy "niedowidząca" wskazuje na często spotykane nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych rodzajów wad wzroku. Osoba słabowidząca ma ograniczoną zdolność widzenia, ale zachowuje pewien poziom widzenia, co nie ma zastosowania do Krzysia, który stracił wzrok całkowicie. Termin "niewidoma" jest często mylony z ociemniałością, jednak nie jest synonimem; niewidoma osoba może mieć pewne postrzeganie światła lub kształtów, co różni się od stanu ociemniałości. Z kolei "niedowidząca" odnosi się do osób, które również posiadają pewien poziom widzenia, ale jest on ograniczony, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w przypadku Krzysia. Niezrozumienie tych terminów może prowadzić do niewłaściwych założeń na temat potrzeb wsparcia osób z uszkodzeniem wzroku, co jest kluczowe w kontekście dostosowywania środowiska życia i nauki. Dlatego istotne jest, aby poprawnie używać terminologii dotyczącej osób z niepełnosprawnością wzrokową, aby zapewnić im odpowiednie wsparcie i zrozumienie ich sytuacji.

Pytanie 19

Rozwijanie zdolności do samodzielnego jedzenia poprzez etap posługiwania się łyżką, przenoszenia pokarmu do ust oraz nabierania z talerza metodą szufli jest typowe dla dziecka w jakim wieku?

A. 24 miesiące
B. 36 miesięcy
C. 12 miesięcy
D. 42 miesiące
Odpowiedź "24 miesięcy" jest prawidłowa, ponieważ umiejętność samodzielnego jedzenia, w tym manewrowanie łyżką oraz nabieranie pokarmu z talerza, rozwija się u dzieci w tym wieku. W wieku dwóch lat dzieci zaczynają nabywać zdolności motoryczne pozwalające na efektywne korzystanie z sztućców. W tym okresie zwiększa się ich zdolność do precyzyjnych ruchów ręcznych, co jest niezwykle istotne dla samodzielnego jedzenia. Przykładem może być sytuacja, gdy dziecko potrafi już w miarę samodzielnie nałożyć jedzenie na łyżkę, a następnie doprowadzić ją do ust, co nie tylko wspiera jego umiejętności ruchowe, ale także wpływa na samodzielność oraz rozwój społeczny. Warto również zaznaczyć, że w tym etapie ważne jest, aby rodzice wspierali dzieci w tych próbach, co jest zgodne z praktykami promującymi rozwój kompetencji żywieniowych dzieci. Ponadto, umiejętność ta jest często rozwijana w kontekście edukacji przedszkolnej, gdzie dzieci uczą się od siebie nawzajem oraz nawiązują interakcje podczas posiłków, co również wpływa na ich socjalizację.

Pytanie 20

Od którego miesiąca życia zdrowo rozwijające się niemowlę zaczyna przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy oraz siadać, gdy jest podciągane za ręce?

A. Od 3. miesiąca życia
B. Od 9. miesiąca życia
C. Od 6. miesiąca życia
D. Od 8. miesiąca życia
Prawidłowa odpowiedź, że niemowlę zaczyna przewracać się z brzucha na plecy oraz siadać, podciągane za ręce, od 6. miesiąca życia, jest zgodna z ogólnie uznawanymi normami rozwoju psychomotorycznego. W tym okresie życia dzieci rozwijają swoje umiejętności motoryczne oraz koordynację. Przewracanie się z brzucha na plecy jest istotnym krokiem w rozwoju, ponieważ pozwala na większą swobodę ruchu i eksplorację otoczenia. Ponadto, umiejętność siadania z pomocą dorosłego wskazuje na rozwój mięśni brzucha oraz pleców, co jest kluczowe dla dalszych etapów rozwoju, takich jak samodzielne siedzenie czy raczkowanie. Rodzice i opiekunowie powinni wspierać te umiejętności, oferując bezpieczne i stymulujące środowisko do zabawy, w którym dziecko może swobodnie ćwiczyć te ruchy. Dobrą praktyką jest także regularne zachęcanie do przewracania się poprzez umieszczanie zabawek w zasięgu wzroku i ożywiając dziecko, co wspiera rozwój motoryki oraz koordynacji ruchowej.

Pytanie 21

W jakim miesiącu życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, zdobywa zdolność do samodzielnego siadania z pozycji raczkowania?

A. W 6. miesiącu życia
B. W 15. miesiącu życia
C. W 9. miesiącu życia
D. W 12. miesiącu życia
Siadanie z pozycji raczkowania to super ważny krok w rozwoju dziecka. W dziewiątym miesiącu życia, wiele maluchów zaczyna to robić, bo ich mięśnie core się wzmacniają, co pomaga w stabilizacji. Wtedy dzieci też zaczynają się bawić równowagą, co z kolei ułatwia im siadanie. Na przykład, maluch może przetaczać się na bok, żeby przejść z czworaków do siedzenia - to całkiem naturalna sprawa. Z norm rozwoju wiemy, że umiejętność siadania obserwuje się najczęściej w okolicach dziewiątego miesiąca. Jasne, każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie, ale ogólnie rzecz biorąc, ten czas jest dosyć kluczowy. Dobrze jest wspierać rozwój poprzez zabawę, jak na przykład turlanie piłki, która naprawdę pomaga w nauce siadania.

Pytanie 22

W którym etapie rozwoju myślenia dziecka zaczyna się kształtować pojęcie stałości przedmiotu, czyli zdolność do dostrzegania, że obiekty znikające z pola widzenia nadal istnieją?

A. W drugim kwartale pierwszego roku życia
B. W czwartym kwartale pierwszego roku życia
C. W drugim kwartale drugiego roku życia
D. W czwartym kwartale drugiego roku życia
Odpowiedzi wskazujące na drugi kwartał pierwszego roku życia, czwarty kwartał drugiego roku życia oraz drugi kwartał drugiego roku życia są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają etapu rozwoju poznawczego, który jest kluczowy w kształtowaniu świadomości stałości przedmiotu. W przypadku drugiego kwartału pierwszego roku życia, dziecko koncentruje się głównie na odkrywaniu zmysłowym, a jego zdolności poznawcze są wciąż w fazie wczesnego rozwoju. Dzieci na tym etapie mogą reagować na bodźce, ale nie są jeszcze w stanie zrozumieć, że obiekty mogą istnieć poza ich obecnością. W drugim kwartale drugiego roku życia oraz czwartym kwartale drugiego roku życia, dziecko zazwyczaj już potrafi manipulować przedmiotami, jednak zdolność do rozumienia, że przedmioty mogą znikać i wciąż istnieć, nie jest jeszcze w pełni rozwinięta. Takie podejście do stałości przedmiotu wykazuje typowe błędy myślowe, gdzie nie uwzględnia się różnicy między percepcją a rzeczywistością. Psychologia rozwojowa dostarcza narzędzi umożliwiających zrozumienie tego procesu, a przykłady i eksperymenty Piageta pokazują, że dopiero około 8. miesiąca życia dzieci zaczynają rozwijać stałość przedmiotu. Dlatego kluczowe jest, aby rozumieć etapy rozwoju dziecka oraz odpowiednie dla nich umiejętności, co ma wpływ na edukację i interakcje w środowisku wychowawczym.

Pytanie 23

Najskuteczniej zapobiega się próchnicy butelkowej poprzez

A. staranne rozdrabnianie pokarmów stałych
B. prawidłową higienę jamy ustnej
C. właściwy wybór smoczka
D. odpowiedni dobór butelki
Prawidłowa higiena jamy ustnej jest kluczowym czynnikiem w zapobieganiu próchnicy butelkowej, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Próchnica butelkowa, znana również jako próchnica wczesnego dzieciństwa, jest wynikiem długotrwałego kontaktu z cukrami, które znajdują się w mleku, sokach owocowych oraz innych napojach. Regularne czyszczenie zębów i dziąseł po każdym posiłku, nawet u dzieci, które jeszcze nie mają pełnego uzębienia, jest kluczowe. Należy zachować szczególną ostrożność, aby nie tylko ograniczyć spożycie słodkich napojów, ale także zadbać o ich usunięcie z jamy ustnej. Dobrym rozwiązaniem jest używanie miękkiej szczoteczki do zębów lub gazy nasączonej wodą do czyszczenia zębów malucha. Ponadto, aby minimalizować ryzyko wystąpienia próchnicy, zaleca się również wprowadzenie diety bogatej w węglowodany złożone oraz unikanie podawania dzieciom napojów słodzonych przed snem. Te praktyki są zgodne z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Stomatologii Dziecięcej, które podkreślają znaczenie edukacji rodziców w zakresie profilaktyki próchnicy.

Pytanie 24

Podczas pielęgnacji skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą, obszary pokryte łuskami powinny być

A. natarte pioktaniną
B. zapudrowane talkiem
C. posmarowane oliwką
D. posmarowane Octeniseptem
Posmarowanie miejsc pokrytych łuskami oliwką jest najlepszym sposobem na pielęgnację skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą. Oliwka działa nawilżająco, co pozwala na zmiękczenie i usunięcie łusek w sposób delikatny i bezpieczny. Zastosowanie oliwki jest uznawane za standardową praktykę w dermatologii dziecięcej, gdzie dąży się do minimalizacji podrażnień i dyskomfortu u niemowląt. Warto używać oliwek bez dodatku sztucznych substancji zapachowych czy konserwantów, aby uniknąć możliwych reakcji alergicznych. Po nałożeniu oliwki, można delikatnie masować skórę głowy, co sprzyja lepszemu wchłanianiu oraz poprawia krążenie krwi. Po kilku godzinach można użyć miękkiej szczotki, aby łatwiej usunąć zmiękczone łuski. Taka metoda nie tylko skutecznie wspomaga proces gojenia, ale również wprowadza element pielęgnacji, który zacieśnia więź między opiekunem a dzieckiem. Dodatkowo, należy pamiętać, że w przypadku silnej ciemieniuchy, warto skonsultować się z pediatrą lub dermatologiem dziecinnym, aby uzyskać profesjonalną pomoc i ewentualne zalecenia dotyczące dalszej pielęgnacji.

Pytanie 25

Ile dzieci, według ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3, może mieć pod opieką opiekunka w żłobku, jeśli w grupie znajduje się dziecko z niepełnosprawnością?

A. Nad pięciorgiem dzieci
B. Nad siedmiorgiem dzieci
C. Nad ośmiorgiem dzieci
D. Nad sześciorgiem dzieci
Zgodnie z ustawą o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, w przypadku, gdy w grupie znajduje się dziecko z niepełnosprawnością, opiekunka może sprawować opiekę nad pięciorgiem dzieci. Przepisy te mają na celu zapewnienie odpowiedniej jakości opieki oraz bezpieczeństwa zarówno dla dzieci, jak i dla opiekunki. W sytuacji, gdy w grupie jest dziecko z niepełnosprawnością, konieczne jest większe zaangażowanie opiekuna w indywidualne potrzeby i wsparcie tego dziecka, co ogranicza liczbę dzieci, nad którymi można sprawować opiekę. Dobrą praktyką w żłobkach jest monitorowanie i dostosowywanie liczby dzieci w grupie do specyficznych potrzeb dzieci, co może obejmować zapewnienie dodatkowego wsparcia oraz dostępu do specjalistów, takich jak terapeuci. Warto również pamiętać, że zgodne z prawem limity dotyczące liczby dzieci w grupie są istotnym aspektem jakości usług opiekuńczych, które wpływają na rozwój dzieci oraz bezpieczeństwo w placówce.

Pytanie 26

Noworodek, który prawidłowo się rozwija, powinien spać przez około

A. 16-20 godzin
B. 12 godzin
C. 10 godzin
D. 7-9 godzin
Noworodki w pierwszych tygodniach życia powinny przesypiać od 16 do 20 godzin na dobę, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W tym okresie dochodzi do intensywnych procesów biologicznych, jak rozwój mózgu, systemu odpornościowego oraz wzrost masy ciała. Sen odgrywa fundamentalną rolę w regeneracji organizmu. Warto zauważyć, że noworodki nie przesypiają tego czasu w sposób ciągły; ich sen składa się z wielu krótszych sesji, co jest naturalnym zachowaniem. Rekomendacje American Academy of Pediatrics podkreślają znaczenie snu w kontekście zdrowia noworodków, wskazując, że odpowiednia ilość snu wpływa na lepsze wyniki w testach rozwojowych w późniejszym wieku. W praktyce rodzice powinni zapewnić spokojne i bezpieczne środowisko dla snu swojego dziecka, co obejmuje odpowiednią temperaturę w pokoju, cichą atmosferę oraz regularny rytm dnia, co wspiera naturalne cykle snu noworodka.

Pytanie 27

Jak powinna postąpić opiekunka, gdy dziecko w wieku trzech lat podczas zajęć plastycznych niszczy prace innych dzieci?

A. Oddzielić dziecko od reszty grupy
B. Skrytykować dziecko przy wszystkich członkach grupy
C. Zakazać dziecku korzystania z ulubionych zabawek
D. Wytłumaczyć dziecku, jaką przykrość sprawia swoim zachowaniem innym dzieciom
Wyjaśnienie dziecku, jaką przykrość sprawia innym swoimi działaniami, jest kluczowym aspektem rozwijania empatii oraz umiejętności społecznych w wieku przedszkolnym. Dzieci w tym okresie często nie zdają sobie sprawy z konsekwencji swoich działań, dlatego ważne jest, aby opiekunka podeszła do sytuacji w sposób zrozumiały i wspierający. Przykładem może być sytuacja, w której opiekunka siada z dzieckiem i mówi: 'Zobacz, jak smutne są Twoje koleżanki, kiedy niszczysz ich prace. Możemy razem pomyśleć, jak można się bawić, nie sprawiając nikomu krzywdy?' Takie podejście nie tylko pozwala dziecku zrozumieć emocje innych, ale również uczy go rozwiązywania problemów w sposób konstruktywny. Zgodnie z zasadami komunikacji stosowanej w edukacji wczesnoszkolnej, istotne jest, aby dzieci uczyły się na błędach i odczuwały wsparcie ze strony dorosłych w procesie rozwoju emocjonalnego. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wychowania, które polegają na promowaniu umiejętności interpersonalnych i samoregulacji.

Pytanie 28

Gdy dziecko w wieku czternastu miesięcy nie używa jeszcze wykrzyknień, dźwiękonaśladowczych słów ani powtarzających się sylab, co można zdiagnozować jako opóźnienie w rozwoju?

A. mowy
B. motorycznym
C. wzroku
D. koordynacji
Odpowiedź dotycząca opóźnienia w mowie jest poprawna, ponieważ w wieku czternastu miesięcy dzieci zazwyczaj zaczynają używać podstawowych form komunikacji, w tym wykrzyknień, onomatopei oraz reduplikowanych sylab. Te elementy są kluczowe w rozwoju mowy, gdyż świadczą o zdolności dziecka do naśladowania dźwięków oraz wyrażania emocji. Brak tych umiejętności w tym wieku może być sygnałem opóźnienia w rozwoju mowy, co wymaga wczesnej interwencji i oceny przez specjalistów. Praktyczne przykłady obejmują zachęcanie dzieci do naśladowania dźwięków zwierząt, co wspiera rozwój ich mowy i komunikacji. Wczesne interwencje logopedyczne mogą znacznie poprawić umiejętności komunikacyjne dziecka, co jest zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Pediatrii, która podkreśla znaczenie wczesnej diagnozy i wsparcia dla dzieci z opóźnieniami w mowie.

Pytanie 29

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, stosowanie mleka modyfikowanego z dodatkiem substancji zagęszczających jest wskazane u niemowląt

A. w przypadku niedowagi
B. w przypadku refluksu
C. w przypadku nadwagi
D. w przypadku zaparć
Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, stosowanie mleka modyfikowanego zawierającego substancje zagęszczające jest wskazane u niemowląt z refluksem. Refluks żołądkowo-przełykowy jest schorzeniem, które często występuje u niemowląt i objawia się cofaniem się treści pokarmowej do przełyku, co może prowadzić do dyskomfortu i bólu. Mleko modyfikowane z dodatkiem zagęszczaczy, takich jak skrobia, pomaga zwiększyć viskoelastyczność pokarmu, co zmniejsza ryzyko refluksu przez spowolnienie opróżniania żołądka i poprawę stabilności treści pokarmowej w żołądku. Przykłady stosowania takich preparatów to sytuacje, gdy niemowlę wykazuje objawy refluksu, takie jak wymioty czy nadmierne ulewanie. W takich przypadkach, zastosowanie mleka modyfikowanego z substancjami zagęszczającymi może być kluczowe dla poprawy komfortu życia dziecka oraz zmniejszenia ryzyka powikłań związanych z refluksem, takich jak zapalenie przełyku. Warto jednak, aby zmiany w diecie niemowlęcia były konsultowane z pediatrą, który dobierze odpowiednie rozwiązanie do indywidualnych potrzeb malucha.

Pytanie 30

10-miesięczne zdrowe niemowlę powinno mieć w ciągu dnia zapewnione 2-3 godziny snu, w postaci

A. jednej drzemki
B. czterech drzemek
C. dwóch drzemek
D. trzech drzemek
Wybór trzech drzemek może wydawać się logiczny, ponieważ niestety wiele osób sądzi, że więcej snu oznacza lepszy rozwój. Jednak w rzeczywistości, zbyt wiele drzemek w ciągu dnia może prowadzić do zaburzeń snu nocnego. Niemowlęta w wieku 10 miesięcy zaczynają przestawiać się na bardziej uregulowany rytm snu, co oznacza, że nadmiar drzemek może zakłócać ich nocny sen oraz prowadzić do trudności z zasypianiem. Podobnie, wybór jednej drzemki nie dostarcza wystarczającej ilości snu, co jest niezbędne dla ich prawidłowego rozwoju. Niemowlęta potrzebują snu na różnych etapach dnia, aby wspierać ich wzrost, zdolności poznawcze i emocjonalne. Zbyt mała ilość snu może prowadzić do problemów behawioralnych oraz obniżenia odporności. Warto pamiętać, że w przypadku snu dzieci, kluczowe znaczenie ma nie tylko ilość, ale także jakość snu, która jest wspierana przez odpowiednią liczba drzemek w ciągu dnia. Dlatego stosowanie się do ustalonych zaleceń w tym zakresie jest kluczowe dla zdrowego rozwoju dziecka.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Aby rozwijać umiejętność naśladowania działań codziennych u 3-letniego dziecka, opiekunka powinna organizować zabawy

A. edukacyjne
B. ruchowe
C. budowlane
D. tematyczne
Zabawy tematyczne są kluczowe w rozwijaniu umiejętności naśladowania u 3-letnich dzieci, ponieważ odzwierciedlają codzienne sytuacje, w które dzieci mogą się angażować. Takie zabawy, jak odgrywanie ról, pozwalają dzieciom na identyfikację z określonymi postaciami oraz na praktykowanie różnorodnych ról społecznych w kontekście zabawy. Przykłady mogą obejmować zabawę w sklep, w którą dzieci mogą bawić się, naśladując dorosłych podczas zakupów, czy też odgrywanie scenek związanych z codziennymi obowiązkami, takimi jak gotowanie lub sprzątanie. Tego rodzaju aktywności nie tylko sprzyjają rozwojowi zdolności motorycznych i komunikacyjnych, ale również wspierają rozwój społeczny i emocjonalny. Dobre praktyki wskazują, że zabawy te powinny być zorganizowane w sposób, który umożliwia dzieciom eksplorację, a także swobodne wyrażanie swoich myśli i emocji, co sprzyja ich samodzielności oraz kreatywności. Warto również pamiętać o tym, aby dostosować tematy do zainteresowań i poziomu rozwoju dziecka, co zwiększy ich zaangażowanie w zabawę.

Pytanie 33

Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci odpowiednio rozwijające się pięciomiesięczne niemowlę, przy braku przeciwwskazań do karmienia piersią, powinno być karmione mlekiem matki oraz

A. otrzymywać zalecane przez pediatrę witaminy
B. uzupełniać dietę warzywami
C. wprowadzać mleko modyfikowane z dodatkiem witamin
D. uzupełniać dietę owocami
Tak naprawdę podawanie mleka modyfikowanego z dodatkiem witamin, a także dokarmianie owocami czy warzywami, to nie najlepszy pomysł dla pięciomiesięcznego malucha, który rozwija się dobrze, jeśli jest karmiony piersią. Mleko modyfikowane, mimo że w niektórych sytuacjach ma sens, nie jest wskazane, gdy mama może karmić piersią, bo to mleko daje najlepsze składniki odżywcze w naturalnej postaci. Wprowadzanie owoców i warzyw za wcześnie może powodować problemy z brzuszkiem malucha, jak alergie czy trudności w trawieniu. Eksperci mówią, że lepiej to robić po 6. miesiącu. Wiele osób myśli, że jak trzeba suplementować witaminy, to można też dodawać inne pokarmy, co jest błędne. Dużym błędem jest też przekonanie, że niemowlęta mogą jeść stałe pokarmy, zanim ich organizm będzie gotowy, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami żywienia. Suplementacja powinna być kontrolowana przez pediatrę, żeby nie doszło do nadmiaru witamin, co również może zaszkodzić zdrowiu dziecka.

Pytanie 34

Jakie symptomy są specyficzne dla dzieci z ADHD?

A. Problemy z koncentracją, jąkanie, impulsywność
B. Nadmierna ruchliwość, problemy z koncentracją, impulsywność
C. Impulsywność, tiki, nadmierna ruchliwość
D. Nadmierna ruchliwość, zachowania izolacyjne, impulsywność
Odpowiedź wskazująca na nadruchliwość, zaburzenia koncentracji i impulsywność jako charakterystyczne objawy ADHD jest poprawna, ponieważ te trzy cechy są kluczowe w diagnozowaniu tego zaburzenia. Nadruchliwość, która może manifestować się w postaci nieustannego poruszania się, trudności w siedzeniu w miejscu lub w nienaturalnym poziomie energii, jest jednym z najczęstszych symptomów ADHD. Zaburzenia koncentracji przejawiają się trudnością w skupieniu uwagi na zadaniach, co może prowadzić do nieukończenia prac szkolnych lub zapominania o codziennych obowiązkach. Impulsywność, oznaczająca działanie bez zastanowienia nad konsekwencjami, często prowadzi do podejmowania ryzykownych decyzji i problemów w relacjach z rówieśnikami. Wyjątkowo istotne jest, aby rodzice i nauczyciele byli świadomi tych objawów, aby odpowiednio zareagować oraz wprowadzić strategie wspierające dzieci. Standardy diagnostyczne, takie jak DSM-5, wyznaczają te objawy jako podstawowe w rozpoznawaniu ADHD, co podkreśla ich znaczenie w praktyce klinicznej oraz edukacyjnej.

Pytanie 35

W procesie wspierania rozwoju dwuletniego dziecka, gęsta mieszanka wody, mąki i farby plakatowej jest używana jako materiał plastyczny do

A. krojenia
B. ugniatania
C. rzeźbienia
D. malowania
Gęsta mieszanina wody i mąki z farbą plakatową, znana również jako ciasto plastyczne, jest idealnym materiałem do ugniatania, co ma kluczowe znaczenie w kontekście rozwoju motorycznego dzieci w wieku dwuletnim. Ugniatanie pozwala na rozwijanie zdolności manualnych, siły rąk oraz koordynacji ruchowej. Takie działania w naturalny sposób stymulują rozwój mięśni rąk i palców, co jest istotne dla późniejszych umiejętności pisania czy rysowania. Dzieci mogą tworzyć różne kształty, co sprzyja rozwijaniu ich kreatywności oraz wyobraźni. Warto również zauważyć, że w trakcie ugniatania dzieci uczą się rozpoznawania tekstur i różnych właściwości materiałów, co wzbogaca ich doświadczenia sensoryczne. W pracy z dziećmi w tym wieku, nauczyciele i rodzice powinni stawiać na interaktywne i angażujące metody, co jest zgodne z zasadami pedagogiki zabawy, która podkreśla rolę zabawy w procesie uczenia się.

Pytanie 36

Która z poniższych czynności nie jest zgodna z zasadami podawania leków dziecku?

A. Dawanie antybiotyków z własnej woli
B. Wykorzystanie strzykawki do aplikacji płynnych leków
C. Podawanie niektórych leków przeznaczonych dla dorosłych w należytej dawce
D. Podawanie kropli do oczu w pozycji leżącej
Podawanie antybiotyków samodzielnie to na pewno nie jest dobre podejście, zwłaszcza w przypadku dzieci. Takie lekki powinny być stosowane tylko wtedy, gdy lekarz to zaleci. Dlaczego? Bo niewłaściwe użycie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a nawet oporności bakterii na leki. To strasznie ważne, by zawsze pytać lekarza przed podaniem jakiegokolwiek leku, łącznie z antybiotykami. Rodzice powinni wiedzieć, jak to działa i jakie mogą być skutki uboczne, dlatego dobrze jest mieć wsparcie specjalisty i stosować się do jego wskazówek.

Pytanie 37

Dziecko prawidłowo rozwijające się po raz pierwszy zaczyna się uśmiechać na widok osoby dorosłej

A. w 1. miesiącu życia
B. w 2. miesiącu życia
C. w 4. miesiącu życia
D. w 6. miesiącu życia
Chociaż niektórzy rodzice mogą błędnie sądzić, że dziecko zaczyna uśmiechać się już w pierwszym miesiącu życia, w rzeczywistości jest to zbyt wczesny etap na rozwój tego rodzaju interakcji społecznej. W pierwszym miesiącu życia noworodki są skoncentrowane głównie na podstawowych potrzebach, takich jak jedzenie, sen oraz reagowanie na bodźce sensoryczne. W drugim miesiącu życia zaczyna się okres, w którym dzieci stają się bardziej świadome swojego otoczenia i zaczynają rozwijać zdolności społeczne, co prowadzi do uśmiechu jako reakcji na twarze i głosy dorosłych. Odpowiedzi sugerujące, że dziecko zaczyna uśmiechać się w czwartym lub szóstym miesiącu życia również ignorują istotne etapy rozwoju. W tych miesiącach uśmiech staje się bardziej wyrazisty i może być stosowany jako forma interakcji, ale wcześniejsze oznaki uśmiechu pojawiają się znacznie wcześniej. Zrozumienie tych etapów jest kluczowe w kontekście wsparcia rozwoju dziecka, a także w budowaniu więzi emocjonalnej z opiekunami. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do fałszywych oczekiwań i frustracji, dlatego tak istotne jest edukowanie rodziców i opiekunów na temat normalnych etapów rozwoju dziecka, aby mogli oni skutecznie wspierać jego rozwój emocjonalny i społeczny.

Pytanie 38

Masa ciała 4-letniego chłopca plasuje się na 10. centylu, natomiast jego wzrost osiąga 90. centyl. Jaką proporcję masy ciała do wysokości to wskazuje?

A. nadwagę
B. niedowagę
C. otyłość
D. wagę prawidłową
Wartość masy ciała 4-letniego chłopca, która znajduje się na poziomie 10. centyla, wskazuje, że jego masa jest niższa niż 90% rówieśników. Z kolei wysokość na poziomie 90. centyla sugeruje, że chłopiec jest wyższy niż 90% dzieci w tym samym wieku. Proporcja masy ciała do wysokości, w kontekście tych wartości, wskazuje na niedowagę. W praktyce, ocena proporcji masy do wysokości jest kluczowa w pediatrii, ponieważ pozwala na monitorowanie wzrostu i rozwoju dzieci. Istotne jest, aby lekarze i dietetycy znali siatki centylowe, które pomagają w identyfikacji dzieci z potencjalnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak niedożywienie. Obserwacja tych wskaźników w dłuższym czasie może pomóc w podjęciu działań interwencyjnych, takich jak zmiana diety czy wprowadzenie programu żywieniowego. Zastosowanie odpowiednich standardów, takich jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), pozwala na właściwą interpretację danych oraz zapewnia wsparcie dla rodziców w procesie wychowania zdrowego dziecka.

Pytanie 39

Masa ciała 4-letniego chłopca plasuje się na 10 centylu, podczas gdy jego wzrost znajduje się na poziomie 90 centyla. Jakie wnioski można wyciągnąć z tych danych?

A. nadwagę
B. niedowagę
C. wagę prawidłową
D. otyłość
Odpowiedź, że chłopiec ma niedowagę, jest prawidłowa, ponieważ analiza centyli wskazuje na to, że jego masa ciała znajduje się na poziomie 10 centyla. Oznacza to, że 10% dzieci w jego wieku ma niższą masę ciała, co wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne związane z niedoborem masy. W praktyce, dzieci, które znajdują się na tak niskim centylu, mogą wymagać szczegółowej oceny dietetycznej oraz monitorowania wzrostu i rozwoju, aby upewnić się, że otrzymują odpowiednią ilość kalorii oraz składników odżywczych. Warto również podkreślić, że centyle są narzędziem stosowanym w pediatrii, które pozwala ocenić wzrost i rozwój dzieci w porównaniu do ich rówieśników. Podczas oceny stanu zdrowia dziecka, ważne jest, aby uwzględnić nie tylko masę ciała, ale także wzrost oraz inne czynniki, takie jak historia zdrowotna rodziny czy nawyki żywieniowe. Monitorowanie tych parametrów jest kluczowe dla wczesnego wykrywania problemów rozwojowych i interwencji w razie potrzeby.

Pytanie 40

Jaki minerał jest kluczowy w diecie dla prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości oraz zębów u dzieci?

A. Magnez
B. Wapń
C. Żelazo
D. Potas
Wapń jest kluczowym składnikiem mineralnym, który odgrywa fundamentalną rolę w prawidłowym wzroście oraz mineralizacji kości i zębów, zwłaszcza u dzieci. W organizmie wapń odpowiada nie tylko za budowę kości, ale także za funkcje metaboliczne, takie jak krzepnięcie krwi oraz przewodnictwo nerwowe. Odpowiednia podaż wapnia w diecie dziecka jest niezbędna do osiągnięcia optymalnej gęstości kości, co wpływa na ich wytrzymałość oraz zapobiega osteoporozie w późniejszym wieku. Przykładowe źródła wapnia to produkty mleczne, takie jak mleko, jogurt i sery, a także zielone warzywa liściaste, jak jarmuż czy brokuły. Zalecane dzienne spożycie wapnia dla dzieci w różnych grupach wiekowych różni się, dlatego ważne jest, aby dostosować dietę do ich indywidualnych potrzeb. Dobre praktyki dietetyczne sugerują, aby posiłki były zróżnicowane i bogate w wapń, co pozwoli na skuteczne wchłanianie tego minerału przez organizm. Należy również pamiętać, że witamina D wspomaga wchłanianie wapnia, dlatego warto zapewnić odpowiednią ekspozycję na słońce lub spożywać produkty wzbogacone w tę witaminę.