Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 14:10
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 14:34

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kolor reprezentowany przez wartości C0, M100, Y100, K0 w druku to

A. czerwony
B. zielony
C. pomarańczowy
D. różowy
Wydruk z wartościami C0, M100, Y100, K0 wskazuje na kolor czerwony, ponieważ w modelu kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), wysoka wartość Magenta (100) oraz wysoką wartość Yellow (100) tworzą intensywny czerwony odcień. W praktyce, w druku offsetowym, ten kolor jest często używany w materiałach reklamowych, logotypach i wszelkiego rodzaju wizualizacjach, które wymagają przyciągającego wzrok, żywego tonu. Zrozumienie modelu CMYK jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem, ponieważ pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów w finalnym produkcie. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak ISO 12647, które określają wymagania dotyczące odwzorowania kolorów w różnych procesach druku, aby zapewnić spójność i jakość wydruków. Ta wiedza jest istotna nie tylko dla projektantów, ale także dla drukarni, które tworzą złożone projekty graficzne.

Pytanie 2

Jak nazywa się system, który pozwala na bezpośrednie przenoszenie obrazu drukowego z komputera do maszyny drukarskiej?

A. CTPlate
B. CTPress
C. CTPrint
D. CTFilm
CTPress to naprawdę super nowoczesny system, który pozwala na bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku na maszynę. Dzięki temu wszystko idzie szybciej i sprawniej, bo nie trzeba bawić się w stare metody, jak robienie filmów czy matryc. To wszystko działa na zasadzie cyfrowego przetwarzania obrazu, co sprawia, że detale i kolory są odwzorowywane bardzo dokładnie. W poligrafii, gdzie liczy się czas, CTPress daje możliwość szybkiego wprowadzania poprawek i natychmiastowego rozpoczęcia produkcji. Z mojego doświadczenia wiem, że to rozwiązanie obniża koszty i oszczędza czas przygotowania do druku, co jest kluczowe, żeby firmom się dobrze wiodło. Ponadto, systemy takie jak CTPress spełniają międzynarodowe standardy, dzięki czemu jakość końcowego produktu jest wysoka, a ryzyko błędów jest mniejsze.

Pytanie 3

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

Ilustracja do pytania
A. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.
B. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.
C. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.
D. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.
Wybór odpowiedzi, że niezadrukowane fragmenty podłoża na projekcie opakowania pozostawia się w celu umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże, jest jak najbardziej trafny. W praktyce, niezadrukowane miejsca są projektowane z myślą o zapewnieniu, że klej ma odpowiednią powierzchnię do penetracji, co jest kluczowe dla uzyskania trwałego połączenia dwóch elementów opakowania. Wiele standardów branżowych podkreśla znaczenie tego aspektu, zwłaszcza w kontekście trwałości i funkcjonalności opakowań. Przykładem może być produkcja pudełek kartonowych, gdzie niewłaściwe przygotowanie stref klejenia może prowadzić do osłabienia struktury opakowania i ostatecznie do jego uszkodzenia w trakcie transportu lub użytkowania. Wiedza na temat odpowiednich technik klejenia oraz właściwego projektowania stref klejenia jest niezbędna, aby zapewnić jakość i efektywność opakowań. Warto również zauważyć, że w przypadku braku takich stref, klej może wnikać w zadrukowane miejsca, co wpływa negatywnie na estetykę oraz może prowadzić do problemów z jej trwałością.

Pytanie 4

Co oznacza operacja łamania w kontekście technologii poligraficznej?

A. Formatowaniem tekstu na stronie oraz integrowaniem go z grafiką
B. Składaniem arkuszy lub wstęgi papieru od 2 do 4 razy
C. Modyfikacją kątów rastra w rozbarwieniu typu CMYK
D. Krojeniem stosów papieru o grubości powyżej 70 mm
Operacja łamania, znana również jako skład tekstu, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania materiałów drukowanych. To proces, który polega na precyzyjnym formatowaniu tekstu i łączeniu go z elementami graficznymi na stronie. Dobrze przeprowadzona operacja łamania zapewnia, że tekst jest czytelny, estetycznie rozmieszczony i odpowiednio spójny z grafiką, co jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości wizualnej publikacji. Przykładem zastosowania może być projektowanie magazynów, gdzie tekst, zdjęcia i grafiki muszą być harmonijnie zintegrowane, aby przyciągnąć uwagę czytelnika. W branży poligraficznej standardy takie jak ISO 12647-2 dotyczące kontroli procesu drukowania i kolorystycznego, podkreślają znaczenie tego etapu w całym procesie produkcji materiałów drukowanych. Odpowiednie łamanie tekstu wpływa nie tylko na wartość estetyczną, ale również na funkcjonalność publikacji, co przekłada się na lepsze doświadczenia dla odbiorców.

Pytanie 5

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł
B. 600 zł
C. 150 zł
D. 900 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 6

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 4 do 48
B. od 2 do 128
C. od 4 do 64
D. od 8 do 68
Odpowiedzi odwołujące się do liczby stron powyżej 48 nie są zgodne z definicją broszury, która kategorycznie określa zakres stron. Przykłady z odpowiedziami, które sugerują, że broszura może mieć do 128, 68 lub 64 stron, wskazują na istotne nieporozumienia w zakresie klasyfikacji wydawnictw. Użytkownicy mogą myśleć, że broszury są podobne do książek czy czasopism, które mogą mieć większą objętość. Należy jednak zauważyć, że broszury są z założenia krótkimi publikacjami, często skondensowanymi do najważniejszych informacji. Przekroczenie limitu 48 stron wskazywałoby na potrzeby publikacji o charakterze bardziej rozbudowanym, co czyniłoby je bliższymi książkom niż broszurom. W praktyce, liczba stron w broszurze jest krytyczna dla jej efektywności, ponieważ zbyt obszerna broszura może zniechęcać czytelników i nie spełniać swojego celu, jakim jest szybkie przekazanie kluczowych informacji. Wydawnictwa powinny również kierować się standardami branżowymi, które definiują nie tylko objętość, ale także format, układ i treść broszur, aby były one skuteczne i przyciągające uwagę odbiorców.

Pytanie 7

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. pudru drukarskiego
B. folii magnetycznej
C. jednego z tuszów "light"
D. primera gruntującego
Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 8

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. apli
B. gradientu
C. siatki
D. tinty
Zastosowanie terminów takich jak 'siatki', 'tinty' i 'gradienty' w kontekście drukowania jednolitym tłem o 100% pokryciu farbą jest mylące i nieprecyzyjne. Siatki w druku odnoszą się do techniki, w której używa się różnych wzorów punktów w celu uzyskania odcieni oraz gradientów kolorów. Jest to technika, która nie zapewnia jednolitego pokrycia, co jest wymagane w przypadku zadrukowywania arkuszy apli. Terminy 'tinty' i 'gradienty' również sugerują stosowanie różnorodnych odcieni oraz przejść kolorystycznych, co jest sprzeczne z ideą uzyskania jednorodnego tła. Gradient to płynne przejście między dwoma lub więcej kolorami, co w praktyce nie odpowiada 100% pokryciu farbą, lecz tworzy efekt wielobarwności. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często polegają na myleniu technik druku i ich zastosowania. W praktyce ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi pojęciami oraz ich wpływ na jakość finalnego produktu. W kontekście norm druku, takich jak ISO 12647, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik i standardów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku zgodnej z oczekiwaniami klientów. Właściwe zrozumienie terminologii oraz zastosowania poszczególnych technik jest niezbędne, aby uniknąć błędów w projektach graficznych.

Pytanie 9

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 9
B. 6
C. 24
D. 12
W kontekście obliczeń dotyczących rozkładu użytków na arkuszu B2, można spotkać różne błędne podejścia, które prowadzą do niepoprawnych wniosków. Na przykład, wybierając 9 jako odpowiedź, można popełnić zasadniczy błąd w obliczeniach wymiarów zaproszeń. Często pomija się fakt, że należy uwzględnić spady, co w tym przypadku wynosi 3 mm z każdej strony. W rezultacie, nieprawidłowe wymiary zaproszenia prowadzą do błędnych wyników. Podobnie, odpowiedzi takie jak 6 i 24 mogą wynikać z nieprawidłowego postrzegania układu, gdzie nie uwzględnia się rzeczywistych wymiarów oraz marginesów. W druku ważne jest, aby dokładnie obliczać zarówno wymiary użytków, jak i marginesy, aby uniknąć sytuacji, w której finalny produkt nie spełnia standardów jakości. Pominięcie spadów i przyjęcie niepoprawnych wymiarów użytku skutkuje niewłaściwym obliczeniem liczby, co może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji i marnotrawstwa materiału. Praktyki branżowe wskazują, że zawsze należy dokładnie analizować wszystkie wymiary oraz spady, aby zoptymalizować proces produkcji. Kluczowym elementem jest również planowanie, które powinno uwzględniać rzeczywiste wymiary z marginesami, co pozwala na zwiększenie efektywności całego procesu drukarskiego.

Pytanie 10

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 500 lpi
B. 2 100 ppi
C. 300 dpi
D. 1 500 spi
Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 11

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 2 gr
B. 1 gr
C. 4 gr
D. 3 gr
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikały z błędnego zrozumienia zasad złamywania arkuszy. W przypadku podanego pytania, istotne jest uwzględnienie liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza formatu A2. Zakładając, że koszt każdego złamania wynosi 1 grosz, osoba odpowiadająca 2 gr, 1 gr czy 4 gr nie uwzględniła koniecznych operacji związanych z obróbką arkusza. Odpowiedzi te mogą sugerować, że respondent nie znał podstawowych zasad podziału papieru w poligrafii, co jest kluczowe w codziennej praktyce produkcyjnej. W druku offsetowym, przekształcanie dużych arkuszy w mniejsze jednostki wymaga nie tylko znajomości kosztów, ale także umiejętności optymalizacji procesów. Typowym błędem jest myślenie, że koszt złamania można zredukować do prostych rachunków bez uwzględnienia odpowiedniej analizy procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że takie błędne rozumienie może prowadzić do nieefektywnych decyzji budżetowych i planowania produkcji. Znajomość zasad kalkulacji kosztów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są fundamentalne dla sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 12

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 x 2
B. 2 + 2
C. 2 + 1
D. 2 x 1
Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 13

Który z poniższych zapisów jest skonstruowany zgodnie z zasadami pisowni?

A. Czarno—biały
B. Czarno - biały
C. Czarno-biały
D. Czarno - biały
Odpowiedź "Czarno-biały" jest prawidłowa, ponieważ przestrzega zasad poprawnej pisowni wyrażeń złożonych w języku polskim. W polskiej ortografii, gdy tworzymy wyrażenia złożone składające się z dwóch elementów, które łączy spójnik, powinno się je pisać łącznie, stosując myślnik, jeśli istnieje potrzeba podkreślenia ich złożoności. Przykłady poprawnych wyrażeń to: "czerwono-zielony" czy "słodko-słony". Takie zapisy są zgodne z zasadami ortograficznymi zawartymi w „Wielkim słowniku ortograficznym języka polskiego”. Użycie myślnika oznacza, że obie części wyrażenia tworzą jedną, nową jednostkę znaczeniową, co jest szczególnie istotne w przypadku przymiotników opisujących dany obiekt. W kontekście komunikacji, poprawne zapisywanie złożonych wyrazów wpływa na klarowność i zrozumiałość tekstu, co jest kluczowe w różnych dziedzinach, od literatury po dokumentację techniczną.

Pytanie 14

Główne formaty, które mogą być wykorzystane do zapisu zeskanowanych obrazów, to

A. PSD, PCX, PDF
B. JPG, PCX, RAW
C. PCX, PDF, TIFF
D. JPG, TIFF, BMP
Odpowiedź 'JPG, TIFF, BMP' jest poprawna, ponieważ te formaty są powszechnie używane do zapisu zeskanowanych obrazów. Format JPG (JPEG) jest najczęściej stosowany w fotografii cyfrowej, ze względu na efektywność kompresji i dobrą jakość obrazu przy mniejszych rozmiarach plików. TIFF (Tagged Image File Format) jest formatem bezstratnym, co czyni go idealnym do archiwizacji i profesjonalnego druku, gdyż zachowuje pełną jakość obrazu. BMP (Bitmap) jest prostym formatem, który zapisuje obraz w postaci nieprzetworzonej, oferując dużą jakość, ale o większym rozmiarze pliku, co może być uciążliwe w przypadku dużych zbiorów. Użycie tych formatów w praktyce, na przykład w profesjonalnych biurach graficznych, aktywnie wspiera standardy jakości obrazów, co jest szczególnie ważne w kontekście archiwizacji zdjęć i dokumentów. Organizacje często preferują TIFF do skanowania dokumentów, aby mieć pewność, że każda szczegółowość zostanie zachowana na najdłuższy czas. Warto również podkreślić, że wybór odpowiedniego formatu zależy od potrzeb użytkowników oraz od zastosowania, dlatego znajomość tych formatów jest kluczowa dla każdego, kto pracuje z grafiką i dokumentami.

Pytanie 15

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru transmisyjnego
B. kalibratora
C. densytometru refleksyjnego
D. lupki poligraficznej
Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 16

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Myślnik
B. Minus
C. Dywiz
D. Półpauzę
Stosowanie myślnika jako znaku oddzielającego człony wyrazu "polsko-angielski" jest błędne, ponieważ myślnik pełni inną funkcję w polskiej ortografii. Jest używany głównie do oddzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniach, co wprowadza niepotrzebne zamieszanie w kontekście tworzenia wyrazów złożonych. Również użycie terminu "minus" jest niewłaściwe, ponieważ w języku polskim nie ma takiej konwencji, by używać znaku minus do łączenia wyrazów. Minus to znak matematyczny, który oznacza odejmowanie i nie ma zastosowania w ortografii wyrazów. Co więcej, dywiz, który jest kluczowym elementem w pisowni wyrazów złożonych, jest często mylony z półpauzą. Półpauza, z kolei, jest używana w kontekście interpunkcji, aby dzielić część zdania lub wprowadzać dodatkowe informacje, co również nie ma zastosowania w przypadku pisania wyrazów złożonych. Warto zrozumieć, że błędna interpretacja tych znaków prowadzi do niejasności w komunikacji, a znajomość zasad ortograficznych jest kluczowa w profesjonalnym pisaniu. Dlatego istotne jest, aby zwracać szczególną uwagę na właściwe stosowanie dywizu w kontekście terminów złożonych, co zapewnia jasność i precyzję przekazu.

Pytanie 17

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Inkscape, Lightroom
B. Illustrator, AfterEffects
C. CorelDraw, Premiere
D. Inkscape, CorelDraw
Odpowiedź 'Inkscape, CorelDraw' jest poprawna, ponieważ oba programy są powszechnie używane do tworzenia wektorowych projektów graficznych, w tym logo. Inkscape to darmowy i otwartoźródłowy edytor grafiki wektorowej, który oferuje wiele zaawansowanych narzędzi do rysowania kształtów, manipulacji obiektami i tworzenia efektów typograficznych. Dzięki obsłudze formatów SVG, Inkscape jest idealny do projektowania logo, które można skalować bez utraty jakości. CorelDraw to z kolei profesjonalne oprogramowanie, które również skupia się na grafice wektorowej i jest szeroko stosowane w przemyśle graficznym. Użytkownicy cenią CorelDraw za intuicyjny interfejs i potężne narzędzia do edycji wektorowej, co czyni go preferowanym wyborem dla projektantów zajmujących się identyfikacją wizualną firm. W praktyce, obydwa programy umożliwiają tworzenie logo, które są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, takimi jak łatwość reprodukcji w różnych mediach oraz wysoka jakość wizualna.

Pytanie 18

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. dwukropków.
B. znaków łamania.
C. "wiszących" spójników.
D. wielokropków.
Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 19

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. (3 + 2) + (2 + 1)
B. (3 + 2) + P(2 + 1)
C. 3 + 2
D. 5 + 3
Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Pytanie 20

Jaką rozdzielczość skanowania dla oryginału wielokolorowego trzeba zastosować, gdy jego powiększenie w trakcie drukowania wyniesie 2 razy?

A. 300 ppi
B. 2 400 ppi
C. 600 ppi
D. 1 200 ppi
Aby uzyskać wysoką jakość skanowania oryginału wielobarwnego, kluczowe jest dostosowanie rozdzielczości skanowania do późniejszego procesu drukowania, szczególnie gdy przewidujemy powiększenie obrazu. W przypadku powiększenia 2-krotnego, należy zastosować zasadę, że rozdzielczość skanowania powinna być co najmniej dwukrotnie wyższa od rozdzielczości drukowania. Standardowa rozdzielczość druku dla uzyskania dobrej jakości w przypadku materiałów wielobarwnych wynosi zazwyczaj 300 ppi. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość po powiększeniu, wymagane jest skanowanie z rozdzielczością 600 ppi. Taki proces gwarantuje, że po powiększeniu detale obrazu nie znikną, a kolory będą wiernie odwzorowane. Praktyka ta jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie odpowiednie przygotowanie materiałów źródłowych do druku jest kluczowe dla uzyskania zadowalających efektów końcowych. Dodatkowo, zastosowanie wysokiej rozdzielczości skanowania pozwala na lepsze odwzorowanie subtelnych detali i gradientów kolorów, co jest istotne w druku wysokiej jakości.

Pytanie 21

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 1 200 lpi
B. 150 lpi
C. 500 lpi
D. 80 lpi
Odpowiedź 150 lpi (linii na cal) jest właściwa do drukowania wysokiej jakości folderów reklamowych na papierze powlekanym, ponieważ ta liniatura zapewnia odpowiedni balans między szczegółowością a gęstością rastra. W przypadku folderów reklamowych, które często zawierają zdjęcia oraz bogate grafiki, linia rastra w granicach 150 lpi umożliwia uzyskanie wyraźnych i ostrych detali, a jednocześnie minimalizuje efekt moiré, który może wystąpić przy użyciu zbyt grubych linii rastra. Praktyczne zastosowanie tej wartości można zaobserwować w produkcji materiałów marketingowych, gdzie wysoka jakość druku jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi klientów. W branży poligraficznej standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, wskazują, że dla papierów powlekanych, które charakteryzują się gładką powierzchnią, optymalna liniatura rastra wynosi właśnie 150 lpi, co zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów oraz detali. Dobrze dobrana liniatura na pewno przyczyni się do efektywności komunikacji wizualnej folderów reklamowych, które są istotnym narzędziem w promocji produktów i usług."

Pytanie 22

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. naświetlarki
B. analogowego aparatu fotograficznego
C. skanera
D. drukarki elektrofotograficznej
Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 23

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Osiem separacji
B. Pięć separacji
C. Cztery separacje
D. Jedną separację
Wybranie innych opcji, takich jak pięć, jedna czy osiem separacji, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesu przygotowania form drukowych w technologii CtF. Nieprzygotowanie czterech separacji w systemie CMYK prowadzi do błędów w odwzorowaniu kolorów. Na przykład, wybór pięciu separacji może wynikać z błędnego założenia, że dodatkowa separacja jest potrzebna dla efektów specjalnych, co nie jest standardową praktyką w druku offsetowym przeznaczonym dla kolorystyki 4+0. Natomiast przygotowanie jednej separacji jest niewłaściwe, gdyż nie uwzględnia procesu, w którym każda barwa musi być odrębnie zrealizowana. Wreszcie, osiem separacji sugeruje błędne zrozumienie, które może wynikać z nadmiernej komplikacji procesu, jak w przypadku druku wielobarwnego, który nie ma zastosowania w tym kontekście. Kluczowe jest zrozumienie, że technologia offsetowa wymaga dokładnego przestrzegania standardów CMYK dla uzyskania optymalnych rezultatów, a każde odstępstwo od tej zasady prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów, co może negatywnie wpłynąć na jakość finalnego produktu.

Pytanie 24

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Szeryfowy
B. Dwuelementowy
C. Bezszeryfowy
D. Jednoelementowy
Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 25

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 16
B. 20
C. 5
D. 10
Odpowiedź 5 arkuszy drukarskich formatu BI dla 160-stronicowej książki formatu B5 jest poprawna, ponieważ każdy arkusz drukarski formatu BI, który ma wymiary 500 mm x 700 mm, pozwala na wydrukowanie czterech stron książki formatu B5 (182 mm x 257 mm). W związku z tym, aby obliczyć, ile arkuszy potrzebujemy do wydrukowania 160 stron, możemy zastosować prostą kalkulację: 160 stron podzielone przez 4 strony na arkusz daje nam 40 arkuszy. Jednakże w druku książek zasada jest taka, że arkusze łączone są w większe bloki, zatem do produkcji książek wykorzystuje się tzw. arkusze złożone, które zawierają więcej stron. W przypadku formatu B5 i objętości książki 160-stronowej, teoretycznie 5 arkuszy drukarskich będzie wystarczające. W praktyce, zrozumienie układu stron oraz zastosowanie odpowiednich technik druku i składania, takich jak np. składanie w pół lub w harmonijkę, pozwala na efektywne wykorzystanie materiałów drukarskich, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 26

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. pozostanie bez zmian
B. zwiększy się
C. nie da się tego przewidzieć
D. zmniejszy się
Jak zmniejszysz nakład etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę, to niestety koszt jednostkowy drukowania będzie wyższy. Dlaczego tak się dzieje? To przez to, że w druku offsetowym wiele kosztów jest stałych. Tych kosztów nie da się uniknąć, niezależnie od tego, ile etykiet drukujesz. Mamy tu na myśli przygotowanie maszyn, materiały, które trzeba kupić, no i oczywiście czas pracy operatorów. Jak produkcja jest mniejsza, to te same stałe koszty muszą się rozłożyć na mniejszą liczbę etykiet, co podnosi koszt jednostkowy. Weźmy na przykład sytuację, gdy przygotowanie maszyny kosztuje 1000 zł. Przy 1000 etykiet wyjdzie wtedy 1 zł za sztukę, ale gdy zostanie tylko 500 etykiet, koszt wzrasta do 2 zł za sztukę, bo te koszty stałe zostają na tym samym poziomie. Dlatego w przypadku mniejszych zamówień, jak np. etykiety na jakieś specjalne wydarzenia, warto liczyć się z wyższymi kosztami. To z kolei może wprowadzać zamieszanie w kalkulacjach cenowych. Dobrze jest więc zastanowić się nad tym, ile etykiet naprawdę potrzebujesz przed przystąpieniem do produkcji.

Pytanie 27

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Blender
B. Corel Photo Paint
C. ArtiosCad
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 28

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B2
B. B3
C. B4
D. B5
Odpowiedź B3 jest prawidłowa, ponieważ układ dwustronnie zadrukowanego arkusza formatu B3 odpowiada jednostronnie zadrukowanemu arkuszowi formatu B2. W branży poligraficznej stosuje się standardowe formaty arkuszy, które są ustandaryzowane w normach ISO 12647. W kontekście zadrukowywania arkuszy, format B2 ma wymiary 500 x 707 mm, podczas gdy format B3, który jest większy, ma wymiary 353 x 500 mm. Przy zadrukowywaniu arkuszy, praktyka polega na tym, że dwa jednostronnie zadrukowane arkusze formatu B2 mogą być zadrukowane jako jeden dwustronny arkusz formatu B3. W przemyśle drukarskim znajomość standardów formatów arkuszy pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszczędność materiałów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie projektów graficznych, gdzie projektanci muszą uwzględnić odpowiednie formaty, aby efektywnie wykorzystać dostępny materiał drukarski.

Pytanie 29

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. CMS
B. CTA
C. ICC
D. OCR
OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca rozpoznawanie tekstu w zeskanowanych dokumentach oraz obrazach bitmapowych. Dzięki zastosowaniu algorytmów przetwarzania obrazu, OCR konwertuje tekst z obrazów na formaty edytowalne, co pozwala na łatwą edycję, przeszukiwanie i archiwizację dokumentów. Przykłady zastosowania to skanowanie dokumentów papierowych, konwertowanie książek w formacie PDF na tekst, czy automatyczne przetwarzanie formularzy. W branży, technologia ta znajduje zastosowanie w biurach, bibliotekach oraz systemach zarządzania dokumentami, zgodnych z normami ISO 19005 dla archiwizacji dokumentów elektronicznych. Dzięki OCR możliwe jest zaoszczędzenie czasu i zasobów, a także poprawa dostępności informacji. Warto również wspomnieć, że nowoczesne systemy OCR integrują sztuczną inteligencję, co zwiększa dokładność rozpoznawania tekstu oraz umożliwia radzenie sobie z różnymi czcionkami i stylami pisania.

Pytanie 30

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. rendering
B. kerning
C. proofing
D. tracking
Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 31

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Zeszytowa
B. Specjalna
C. Kombinowana
D. Twarda
Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 32

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 20°C
B. 20 %
C. 30kg
D. 20-30mm
Odpowiedź 20°C jest poprawna, ponieważ jest to przykład złożonego zapisu, który obejmuje zarówno wartość liczbową, jak i jednostkę miary, zgodnie z zasadami składu. W kontekście międzynarodowych standardów, takich jak SI (Międzynarodowy Układ Jednostek Miar), jednostki temperatury są wyrażane w stopniach Celsjusza (°C). Użycie symbolu jednostki z wartością liczbową jest kluczowe w dokumentacji technicznej, naukowej oraz w codziennych zastosowaniach, gdzie precyzja i jasność komunikacji są niezbędne. Przykładem praktycznym może być raportowanie temperatury w przemyśle spożywczym, gdzie zapisywanie temperatury przechowywania produktów farmaceutycznych lub żywnościowych musi być zgodne z normami. Oprócz tego, skład zapisu 20°C przestrzega zasad dotyczących umieszczania jednostek, co oznacza, że nie powinno się zostawiać spacji między liczbą a jednostką, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO).

Pytanie 33

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 3,0 h
B. 2,0 h
C. 2,5 h
D. 1,5 h
Odpowiedź 2,5 h jest poprawna, ponieważ wydajność maszyny wynosząca 8000 arkuszy na godzinę oznacza, że w ciągu 1 godziny maszyna jest w stanie wydrukować 8000 pojedynczych arkuszy. Aby obliczyć liczbę dwustronnych plakatów formatu A3, musimy podzielić 20 000 przez 2, co daje 10 000 arkuszy. Następnie, dzieląc 10 000 arkuszy przez wydajność 8000 arkuszy na godzinę, otrzymujemy 1,25 godziny. Jednak plakat A3 jest drukowany w trybie 4 + 4, co oznacza, że wymaga on dwóch przejść drukarskich (jedno na każdą stronę). Zatem musimy pomnożyć czas przez 2, co prowadzi nas do 2,5 godziny. W praktyce, w branży druku cyfrowego, efektywne zarządzanie czasem produkcji jest kluczowe dla spełniania wymagań klientów, a dokładne obliczenia takie jak to pomagają w planowaniu harmonogramu produkcji oraz zarządzaniu zasobami. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 12647 dotyczące procesu druku mogą być przydatne w ocenie jakości wydruku i jego efektywności.

Pytanie 34

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów
B. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów
C. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF
D. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów
Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 35

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%
B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%
C. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%
D. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%
Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 36

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów
B. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku
C. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów
D. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych
Kalibracja kolorystyki z monitorem i markowanie kolorów, choć istotne w kontekście ogólnych praktyk w druku, nie są wystarczające do skutecznej weryfikacji kolorystycznej odbitki próbnej na prooferze. Kalibracja monitora ma na celu zapewnienie, że kolory wyświetlane na ekranie są zgodne z kolorami, które można uzyskać w druku, ale nie zastępuje ona potrzeby wykorzystania plików przeznaczonych do druku w ich oryginalnej formie. Markowanie kolorów natomiast, choć może być przydatne na etapie projektowania, nie eliminuje ryzyka błędów wynikających ze skalowania lub niepoprawnego przygotowania plików. Przygotowanie plików wektorowych z podbiciem kolorów także może wprowadzać nieścisłości, gdyż zmiany w kolorach mogą nie być odzwierciedlone w druku, jeśli plik nie jest odpowiednio przygotowany. Skalowanie pliku i drukowanie na różnych urządzeniach testowych wprowadza dodatkowe zmienności, co czyni ocenę kolorystyczną mało wiarygodną. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek działania podejmowane na etapie przygotowania plików są równoważne z wykonaniem odbitki z oryginalnego pliku. Bez tego kroku ocena kolorystyczna staje się subiektywna i podatna na błędy, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 37

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. granatowy
B. brązowy
C. głęboka czerń
D. głęboka zieleń
Zapis symboliczny C60, M40, Y40, K100 odnosi się do modelu barw CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku kolorowym. W tym modelu C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) i K (czarny) reprezentują poszczególne składowe kolorów, które są używane do stworzenia finalnego koloru na papierze. W przypadku wartości C60, M40, Y40, K100 mamy do czynienia z bardzo dużą ilością czerni (K100), co wskazuje na to, że głęboka czerń jest dominującym kolorem. Taki zapis jest niezwykle ważny w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości druku. W praktyce, gdy projektant przygotowuje grafikę do druku, musi uwzględnić te wartości, aby zapewnić oczekiwany efekt wizualny na końcowym produkcie. Przykładowo, zastosowanie głębokiej czerni w projektowaniu materiałów reklamowych, takich jak plakaty czy broszury, pozwala na uzyskanie kontrastu i głębi, które przyciągają wzrok odbiorców, a także na efektywne przedstawienie tekstu na tle kolorowym.

Pytanie 38

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 216 mm
B. 106 x 216 mm
C. 206 x 210 mm
D. 106 x 210 mm
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.

Pytanie 39

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. Acrobat Reader
B. Distiller
C. PDF Organizer
D. Adobe Bridge
Acrobat Reader to program, który głównie służy do przeglądania PDF-ów, a nie do ich edytowania czy układania. Choć ma jakieś podstawowe opcje, jak drukowanie, to nie jest narzędzie, które pozwoli na ogarnięcie plików do druku w bardziej skomplikowany sposób. Często ludzie mylą Acrobat Reader z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do edycji PDF, przez co mogą myśleć, że da się go użyć do rzeczy, które wymagają specjalnych funkcji. Adobe Bridge to z kolei narzędzie do zarządzania mediami, co pomaga w organizacji zdjęć, ale nie zostało stworzone z myślą o impozycji PDF-ów. Użytkownicy czasem mylą jego funkcje, co wprowadza w błąd. Distiller skupia się na konwersji plików PostScript do PDF, ale nie zajmuje się impozycją, co jest ważne przy przygotowywaniu do druku. Tak naprawdę PDF Organizer jest jedynym narzędziem, które naprawdę się w tym specjalizuje i pozwala na pracę według wymagań drukarskich, co czyni je potrzebnym dla profesjonalnych grafików i drukarzy.

Pytanie 40

Cyfrowy system produkcji web-to-print umożliwia

A. automatyczne tworzenie zalewek oraz spadów w projektach graficznych
B. przeprowadzanie automatycznych impozycji publikacji książkowych
C. organizowanie grup dyskusyjnych dotyczących druku cyfrowego
D. realizację zamówień oraz sprzedaż produktów drukarni online
Cyfrowy system produkcyjny web-to-print (W2P) to innowacyjne rozwiązanie, które pozwala na realizację zamówień oraz sprzedaż produktów drukarni w sposób w pełni zautomatyzowany, przez Internet. Dzięki temu klienci mogą samodzielnie projektować, zamawiać i płacić za usługi drukarskie z dowolnego miejsca. W praktyce, system W2P umożliwia integrację różnych platform e-commerce z procesami produkcyjnymi, co przekłada się na szybszy czas realizacji zamówień oraz lepszą obsługę klienta. Na przykład, klienci mogą korzystać z interaktywnych kreatorów online do projektowania wizytówek, ulotek czy plakatów, a następnie zlecać ich druk bezpośrednio z poziomu platformy. Systemy te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia nie tylko wysoką jakość usług, ale również efektywność operacyjną, umożliwiając drukarniom dostosowanie oferty do specyficznych potrzeb rynku. Dodatkowo, pozwala na gromadzenie danych o preferencjach klientów, co sprzyja personalizacji ofert.