Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik logistyk
- Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
- Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 19:28
- Data zakończenia: 13 stycznia 2025 19:32
Egzamin niezdany
Wynik: 15/40 punktów (37,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?
A. Umowa spedycji
B. Umowa przechowania
C. Umowa przewozu
D. Umowa agencyjna
Umowa spedycji to idealny wybór, kiedy trzeba zająć się przygotowaniem, wysłaniem i przewozem przesyłki. W tej umowie spedytor w zasadzie działa na rzecz zleceniodawcy, organizując wszystko związane z transportem towaru. Przykład? No, powiedzmy, że jakaś firma handluje towarami międzynarodowo i musi zorganizować ich wysyłkę z kraju do kraju. Wtedy spedytor jest odpowiedzialny za to, jak to wszystko powinno być zorganizowane – wybiera najlepszą trasę, środek transportu i dba o potrzebne dokumenty. Warto pamiętać, że umowa spedycji musi być zgodna z przepisami, jak na przykład Konwencja CMR w transporcie drogowym, która określa, jakie obowiązki mają spedytorzy i jakie prawa przysługują stronom umowy. Przy okazji, korzystanie z umowy spedycji może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu i poprawie efektywności działań logistycznych, co jest mega istotne w biznesie, gdzie konkurencja jest ogromna.
Pytanie 3
Urządzenie do nadawania i odbierania, zainstalowane w pojazdach lub jednostkach ładunkowych, które przesyła dane przez sieć telefonii komórkowej z wykorzystaniem pakietowej transmisji danych, jest stosowane w systemie
A. radiotelefonicznym
B. GSM-DATA
C. GSM-GPRS
D. RFID
Wybór odpowiedzi GSM-DATA może być mylący, ponieważ nie jest to termin powszechnie używany w kontekście nowoczesnych systemów komunikacyjnych. GSM odnosi się głównie do systemu komórkowego, ale nie obejmuje specyfikacji dotyczącej przesyłania danych. Odpowiedź RFID, z kolei, odnosi się do technologii identyfikacji za pomocą fal radiowych, która działa na zupełnie innych zasadach. RFID wykorzystuje pasywne lub aktywne tagi, które są odczytywane przez czytniki, ale nie jest to technologia, która umożliwia przesyłanie danych w czasie rzeczywistym przez sieci komórkowe. Radiotelefoniczny system komunikacji jest kolejnym błędnym wyborem, ponieważ opiera się na tradycyjnym przesyłaniu głosu, a nie na pakietowej transmisji danych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby poprawnie ocenić sytuacje, w których konkretne technologie są stosowane. Często mylenie tych terminów prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu systemów komunikacyjnych, ponieważ odpowiednie technologie powinny być dobierane do specyficznych wymagań aplikacji. W praktyce, przy wyborze technologii do przesyłania danych, należy zawsze uwzględniać wymagania dotyczące prędkości, niezawodności oraz rodzaju przesyłanych informacji.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Jakie środki transportu należy zastosować do przewozu drewna dłużycy w transporcie kolejowym?
A. węglarki samowyładowcze
B. platformy kieszeniowe
C. platformy kłonicowe
D. wagony zamknięte
Platformy kłonicowe są specjalistycznymi wagonami przystosowanymi do transportu dłużycy, czyli elementów drewna o dużych długościach, takich jak belki, deski czy inne wyroby drewniane. Charakteryzują się one odpowiednią konstrukcją, która pozwala na stabilne umocowanie ładunku, co jest kluczowe podczas transportu kolejowego. Dzięki zastosowaniu kłonic, drewniane elementy nie przesuwają się ani nie przewracają, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia zarówno samego ładunku, jak i wagonu. Przykładowo, w transporcie drewna, platformy te często używane są w leśnictwie oraz przemyśle drzewnym, gdzie wymagana jest efektywność i bezpieczeństwo przewozu. Zgodnie z normami branżowymi, transport dłużycy za pomocą platform kłonicowych spełnia określone standardy dotyczące przewozu ładunków o nietypowych kształtach i długościach, co czyni je najlepszym wyborem w tej kategorii. Warto również podkreślić, że odpowiednie zabezpieczenie ładunku na platformach kłonicowych jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wypadków podczas transportu.
Pytanie 6
Kto powinien zdobyć certyfikat kompetencji zawodowych w zakresie przewozów drogowych?
A. każdy pracownik zatrudniony w firmie transportowej.
B. kierowca pracujący w firmie zajmującej się transportem i spedycją.
C. przedsiębiorca planujący prowadzenie działalności w sektorze transportu drogowego przy użyciu środków transportu o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t.
D. przedsiębiorca planujący prowadzenie działalności w zakresie transportu drogowego za pomocą środków transportu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t.
Certyfikat kompetencji zawodowych przewoźników drogowych jest kluczowym dokumentem, który musi uzyskać przedsiębiorca planujący wykonywanie działalności w zakresie transportu drogowego środkami transportu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t. Wymóg ten wynika z przepisów prawa, które mają na celu zapewnienie odpowiednich standardów w branży transportowej. Przykładowo, przedsiębiorcy muszą wykazać się znajomością przepisów dotyczących transportu, zarządzania flotą oraz przepisów bhp. Certyfikat ten jest również istotny w kontekście konkurencyjności na rynku, gdyż posiadanie go może być decydującym czynnikiem przy wyborze dostawcy przez potencjalnych klientów. Umożliwia on także legalne zatrudnianie kierowców oraz umożliwia wykonywanie przewozów międzynarodowych, co jest istotne dla rozwoju działalności. W praktyce, posiadanie certyfikatu wspiera również odpowiednie przygotowanie przedsiębiorcy do obsługi logistycznej oraz organizacji transportu, co przekłada się na efektywność operacyjną i zgodność z regulacjami prawnymi.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Ustal, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące czasu pracy oraz przerw kierowców, najkrótszy czas potrzebny na wykonanie transportu ładunku na dystansie 510 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością techniczną 60 km/h i jest obsługiwany przez jednego kierowcę?
A. 9 h 35 min
B. 8 h 50 min
C. 8 h 30 min
D. 9 h 15 min
Podczas analizy dostępnych odpowiedzi warto zauważyć, że każda z nich stara się w pewien sposób uwzględnić czas potrzebny na pokonanie 510 km, jednak nie każda poprawnie odnosi się do aktualnych norm czasu pracy kierowców. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że czas przejazdu wynosi 8 godzin i 50 minut, co byłoby możliwe jedynie w idealnych warunkach bez przerw, co jest niezgodne z przepisami. Przy 60 km/h, kierowca teoretycznie mógłby przejechać 510 km w 8,5 godziny, ale taki scenariusz nie uwzględnia wymogu przerw na odpoczynek. Przepisy prawa mówią, że po 4,5 godzinnej jeździe kierowca musi zatrzymać się na przynajmniej 45 minut. Ignorowanie tych przepisów prowadzi do nieodpowiedzialnych praktyk, które mogą wpływać na bezpieczeństwo drogowe. Ostatecznie, wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia przepisów, pokazuje typowe błędy myślowe związane z brakiem zrozumienia praktycznych aspektów pracy kierowcy. W praktyce, kierowcy powinni nie tylko znać przepisy, ale także umieć je zastosować w planowaniu tras, co jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa w transporcie drogowym.
Pytanie 9
W kabinie pojazdu ciężarowego transportującego substancje niebezpieczne powinna być dostępna jako pomoc w sytuacjach awaryjnych
A. instrukcja pisemna dla kierowcy
B. instrukcja bhp i ppoż
C. informacja o odbiorcy przesyłki
D. informacja o nadawcy przesyłki
Instrukcja pisemna dla kierowcy jest kluczowym dokumentem, który powinien znajdować się w kabinie pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne. Zawiera ona istotne informacje dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno kierowcy, jak i otoczenia. Na przykład, instrukcja ta może obejmować procedury dotyczące ewakuacji w przypadku wycieku substancji chemicznych, wskazówki dotyczące stosowania sprzętu ochrony osobistej oraz postępowania w razie pożaru. W zgodzie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową), posiadanie takiej instrukcji jest obowiązkowe. Dobre praktyki w branży transportu materiałów niebezpiecznych zalecają także, aby kierowcy byli regularnie szkoleni w zakresie interpretacji i zastosowania tych instrukcji. Oprócz tego, posiadanie pisemnej instrukcji zapewnia, że kierowca ma dostęp do niezbędnych informacji w przypadku nagłych zdarzeń, co może znacznie zwiększyć efektywność działań ratunkowych.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Firma transportowa zrealizowała zlecenie, za które klient uiścił 3 000,00 zł brutto. Jaka była cena netto, jeśli zastosowano standardową stawkę VAT?
A. 2 439,02 zł
B. 3 660,00 zł
C. 2 459,02 zł
D. 3 690,00 zł
No to trafiliśmy z odpowiedzią, 2 439,02 zł to rzeczywiście prawidłowy wynik. W Polsce mamy stawkę VAT na poziomie 23%, a żeby obliczyć cenę netto z kwoty brutto, musimy podzielić ją przez 1,23. Czyli w naszym przypadku wychodzi: 3 000,00 zł dzielone przez 1,23 równa się 2 439,02 zł. To tak na zdrowy rozum zgodne z przepisami podatkowymi i dobrymi praktykami w księgowości. Warto wiedzieć, że umiejętność przeliczania tych cen jest mega ważna dla ludzi, którzy prowadzą własne firmy. Przyda się to przy wystawianiu faktur i rozliczeniach VAT. Jak ktoś nie umie przeliczać brutto na netto, to może być później spory kłopot, zwłaszcza przy kontrolach skarbowych. Generalnie każda firma transportowa powinna regularnie oglądać swoje stawki, żeby nie narobić sobie problemów w rozliczeniach.
Pytanie 13
CIM waybill to dokument używany w transporcie
A. międzynarodowym drogowym
B. międzynarodowym kolejowym
C. krajowym drogowym
D. krajowym lotniczym
List przewozowy CIM (Convention Internationale des Marchandises) jest kluczowym dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie kolejowym towarów. Stanowi on formalne potwierdzenie zawarcia umowy przewozu pomiędzy nadawcą a przewoźnikiem. Dokument ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, w tym z regulacjami COTIF (Convention concerning International Carriage by Rail), które określają zasady transportu towarów koleją. List CIM zawiera istotne informacje takie jak dane nadawcy, odbiorcy, szczegóły dotyczące ładunku oraz warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie listu CIM widoczne jest w transporcie ładunków między różnymi krajami, gdzie kolej jest często najefektywniejszym środkiem transportu, zwłaszcza w przypadku dużych i ciężkich ładunków. Umożliwia on także łatwiejsze śledzenie przesyłek oraz ograniczenie ryzyka błędów w dokumentacji. Warto również zauważyć, że list CIM może być używany jako podstawa do ubiegania się o odszkodowanie w przypadku zagubienia lub uszkodzenia towaru podczas transportu, co czyni go niezwykle istotnym w zarządzaniu ryzykiem w branży logistycznej.
Pytanie 14
Ile klas zagrożeń, zgodnie z umową ADR, wyróżnia się dla materiałów niebezpiecznych?
A. osiem klas
B. siedem klas
C. dziewięć klas
D. trzynaście klas
Wybór odpowiedzi z mniejszą liczbą klas gatunków materiałów niebezpiecznych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji tych substancji. Niektóre źródła mogą mylnie wskazywać na mniej niż 13 klas, co wprowadza w błąd. Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych jest złożona, a zmniejszenie liczby klas prowadzi do uproszczenia rzeczywistości i zignorowania specyfikacji oraz różnych zagrożeń, jakie mogą one stwarzać. Na przykład, w przypadku odpowiedzi mówiącej o 8 klasach, użytkownik mógłby pomyśleć, że wystarczą jedynie ogólne kategorie, natomiast rzeczywistość wymaga precyzyjnego podejścia do klasyfikacji ze względu na różnorodność substancji. Podobnie, ograniczenie do 9 lub 7 klas nie odzwierciedla wyzwań, jakie niesie transport różnorodnych materiałów niebezpiecznych. Każda z 13 klas stanowi istotny element systemu zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem, a niewłaściwa klasyfikacja może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wypadków, strat materialnych, czy zagrożeń dla zdrowia publicznego. Zrozumienie pełnej klasyfikacji jest niezbędne dla wszystkich, którzy zajmują się transportem materiałów niebezpiecznych, aby wdrażać odpowiednie środki bezpieczeństwa i zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami transportowymi.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Jak długo trzeba poczekać na załadunek jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) przez wózek widłowy, gdy średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut? O której najpóźniej kierowca powinien podstawić pojazd do załadunku, mając na uwadze, że wyjazd z ładunkiem zaplanowano na godzinę 7:00, a do załadunku czeka 24 pjł?
A. 6:30
B. 6:00
C. 5:00
D. 5:30
Odpowiedź 5:00 jest poprawna, ponieważ średni czas jednego cyklu pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 5 minut. Przy załadunku 24 pjł czas potrzebny na załadunek wyniesie: 24 pjł x 5 minut/pjł = 120 minut, co przekłada się na 2 godziny. Planowany wyjazd z ładunkiem na godzinę 7:00 oznacza, że wózek widłowy musi być podstawiiony do załadunku najpóźniej o godzinie 5:00. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie i czasowe zarządzanie są kluczowe dla efektywności operacyjnej. Rozważając ten problem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, warto zwrócić uwagę na potrzebę uwzględnienia dodatkowego czasu na ewentualne opóźnienia lub problemy, co czyni wcześniejsze podstawienie wózka widłowego jeszcze bardziej uzasadnionym. W praktyce oznacza to, że kierowcy muszą mieć świadomość czasów cykli operacyjnych, aby efektywnie planować swoje działania.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Pojazd z dwuosobową obsadą wyruszył z Poznania do Paryża 11 stycznia o godzinie 5:20. Dystans między Poznaniem a Paryżem wynosi 1 300 km. Którego dnia oraz o której godzinie pojazd dotarł do miejsca przeznaczenia w Paryżu, poruszając się ze średnią prędkością 80 km/h i realizując przewóz bez zbędnych przerw, zgodnie z przepisami o czasie pracy kierowców?
A. 11 stycznia 21:45
B. 11 stycznia 23:50
C. 12 stycznia 07:05
D. 11 stycznia 21:35
Pojazdy transportowe poruszające się na długich dystansach muszą przestrzegać przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, co może prowadzić do błędnych obliczeń w czasie podróży, jeżeli nie uwzględnia się rzeczywistego czasu jazdy. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego dodawania czasu, co jest typowym błędem. Na przykład odpowiedzi sugerujące, że pojazd dotarł do Paryża tego samego dnia, ignorują fakt, że podróż trwała ponad 16 godzin. W dodatku, niektóre odpowiedzi mogą próbować uwzględniać czas przejazdu w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistego czasu jazdy, co jest mylące. W kontekście długodystansowego transportu, zrozumienie prędkości, czasu pracy oraz odpoczynku jest kluczowe. W rzeczywistości, na trasach międzynarodowych, kierowcy muszą również brać pod uwagę różnice czasowe oraz dodatkowe regulacje dotyczące odpoczynku. Użytkownicy mogą mylić prędkość z czasem, przez co obliczenia mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Na przykład, pomijając konieczność dodawania odpowiednich przerw, co osiąga się często poprzez zbytnie uproszczenia w obliczeniach. Dlatego kluczowe jest zrozumienie tych zasad oraz ich praktyczne zastosowanie w realiach transportu, co pozwala na dokładne planowanie i realizację przewozów.
Pytanie 19
Aby obliczyć współczynnik wykorzystania ładowności naczepy, należy podzielić
A. pojemność naczepy przez objętość ładunku znajdującego się w naczepie
B. objętość ładunku w naczepie przez pojemność naczepy
C. masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy
D. ładowność naczepy przez masę ładunku znajdującego się w naczepie
Współczynnik wykorzystania ładowności naczepy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. Oblicza się go, dzieląc masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy, co pozwala na ocenę, jak efektywnie wykorzystuje się dostępne zasoby. Przykładowo, jeśli naczepa ma ładowność 10 ton, a przewozi 8 ton ładunku, to współczynnik wynosi 0,8, co oznacza, że 80% dostępnej ładowności jest wykorzystywane. Taki wskaźnik pozwala na optymalizację kosztów transportu, ponieważ im wyższy współczynnik, tym mniejsze koszty na jednostkę transportu. W praktyce, zarządzanie współczynnikiem wykorzystania ładowności może prowadzić do lepszego planowania tras i zmniejszenia kosztów operacyjnych. Przemysł transportowy często korzysta z tego wskaźnika w analizach efektywności floty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zarządzanie łańcuchem dostaw czy logistyka.
Pytanie 20
Wózek widłowy z mechanicznym systemem podnoszenia może być eksploatowany, jeśli uzyska decyzję o dopuszczeniu do użytkowania wydaną przez
A. Państwową Inspekcję Pracy
B. Inspekcję Transportu Drogowego
C. Urząd Dozoru Technicznego
D. Państwową Inspekcję Dozoru
Wózek widłowy z mechanicznym napędem podnoszenia musi mieć zgodę od Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), bo to jest zgodne z przepisami prawa w Polsce. UDT to ważny organ, który sprawdza, czy wszystkie maszyny, w tym wózki widłowe, spełniają normy bezpieczeństwa. Regularne kontrole techniczne wózków to przykład, jak te regulacje działają w praktyce. Dzięki temu można wychwycić ewentualne usterki i zadbać, żeby wszystko działało jak należy. Zanim wózek zacznie pracować, operatorzy muszą pokazać dokumenty, które potwierdzają, że wszystko jest zgodne z wymaganiami UDT. To również obejmuje szkolenia dla ludzi, którzy będą obsługiwać te urządzenia. W mojej opinii, regularne przeglądy i serwisowanie wózków są bardzo ważne nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też dla efektywności pracy.
Pytanie 21
Aby załadować 880 000 kg rudy, wykorzystano żuraw, który jest w stanie załadować 220 t w ciągu jednej godziny. Koszt za godzinę pracy żurawia wynosi 530,00 zł netto. Jaką kwotę brutto należy zapłacić za usługę załadunku, jeśli obowiązuje 23% stawka VAT?
A. 2 607,60 zł
B. 2 120,00 zł
C. 26 076,00 zł
D. 1 632,40 zł
Analizując inne dostępne odpowiedzi, możemy zauważyć, że błędy obliczeniowe często wynikają z nieprawidłowego podejścia do kalkulacji czasu pracy oraz kosztów netto i brutto. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować zrozumienie kosztów na poziomie godzinowym, ale nie uwzględniają pełnego procesu obliczeniowego. Na przykład, odpowiedzi oparte na zbyt niskich kwotach mogą wskazywać na błędne przyjęcie liczby godzin pracy, co prowadzi do zaniżenia kosztów. Często mylone są również pojęcia związane z kosztami netto i brutto. Koszt netto to kwota przed nałożeniem VAT, natomiast koszt brutto to kwota po dodaniu podatku. W kontekście branży budowlanej i usług ciężkich, kluczowe jest dokładne przeliczenie zarówno czasu, jak i kosztów związanych z wynajmem sprzętu, aby uniknąć strat finansowych. Warto również pamiętać, że błędne kalkulacje mogą prowadzić do problemów z budżetowaniem projektów, co jest istotnym aspektem zarządzania projektami. Dlatego tak ważne jest stosowanie dobrych praktyk w obliczeniach oraz weryfikowanie wyników przed ich zatwierdzeniem.
Pytanie 22
Klient w stosunku do firm transportowych wskazał trzy kryteria, które jego zdaniem wpływają na jakość procesu przewozu oraz przypisał im odpowiednie wartości. Wskaż najlepszą firmę transportową.
A. C.
B. B.
C. D.
D. A.
Wybór innej firmy przewozowej niż D może być wynikiem niepełnego zrozumienia kluczowych wymagań klienta, które zostały przypisane do różnych firm. Wiele osób może skupić się na powierzchownych aspektach oferty, takich jak cena czy promocje, ignorując istotne czynniki wpływające na jakość transportu. Na przykład, niektórzy mogą założyć, że wyższa cena oznacza lepszą jakość usług, podczas gdy kluczowe są aspekty takie jak niezawodność i terminowość, które często nie są bezpośrednio związane z kosztami. Ponadto, przydzielanie wag do wymagań powinno być oparte na rzeczywistych danych i analizach, a nie na subiektywnych odczuciach. Typowym błędem jest nadmierne skupienie się na jednym aspekcie, takim jak niska cena, co może prowadzić do wyboru firmy, która nie spełnia innych istotnych kryteriów, takich jak terminowość czy jakość obsługi. Dla skutecznego wyboru firmy przewozowej, warto przyjąć zintegrowane podejście, w którym wszystkie aspekty są brane pod uwagę, a decyzje podejmowane są na podstawie analizy danych i zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi. Ignorowanie tego może prowadzić do niezadowolenia z usługi oraz problemów z dostawami, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację oraz rentowność firmy.
Pytanie 23
Transport naczep samochodowych na specjalnych wózkach kolejowych to przewóz w systemie
A. pionowym
B. ruchomej drogi
C. bimodalnym
D. na barana
Odpowiedzi na barana, pionowym oraz ruchomej drogi nie są prawidłowe w kontekście przewozu naczep samochodowych na wagonach specjalnych. Transport 'na barana' nie jest terminem technicznym, a jego znaczenie jest nieprecyzyjne i nie odnosi się do żadnego z systemów transportowych. Brak wskazania konkretnego środka transportu oraz sposobu realizacji przewozu czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Transport pionowy sugeruje przemieszczanie towarów w kierunku góra-dół, co w kontekście naczep samochodowych jest zbyt ograniczone, ponieważ nie uwzględnia aspektu ich przewozu na długich dystansach, a także nie odnosi się do łączonych systemów transportowych. Z kolei termin 'ruchomej drogi' jest niejednoznaczny i nie jest powszechnie używany w branży transportowej. Oznacza to, że wprowadza w błąd, sugerując jakoby chodziło o przewóz odbywający się tylko za pomocą dróg, co w kontekście naczep na wagonach nie ma zastosowania. Kluczowym błędem myślowym w podejściu do tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że transport intermodalny wymaga integracji różnych środków transportu oraz nie obejmuje wyłącznie jednego środka. Właściwe zrozumienie systemów transportowych jest istotne dla efektywnej logistyki, a także dla dostosowania się do rosnących wymagań rynkowych.
Pytanie 24
Dokumentem informacyjnym w zakresie wysyłki jest instrukcja wysyłkowa?
A. precyzującym przedmiot umowy przewozu
B. informującym o zasadach przygotowania towaru do wysyłki
C. potwierdzającym zawarcie umowy przewozu
D. potwierdzającym zawarcie umowy spedycji
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują mylne zrozumienie roli, jaką pełni instrukcja wysyłkowa w kontekście logistyki i dokumentacji transportowej. Odpowiedzi, które twierdzą, że instrukcja precyzuje przedmiot umowy przewozu lub potwierdza zawarcie umowy spedycji czy przewozu, opierają się na błędnym założeniu, że dokument ten ma charakter umowy. W rzeczywistości, instrukcja wysyłkowa jest dokumentem operacyjnym, a nie prawnym, który ma na celu jedynie ułatwienie procesu transportu poprzez dostarczenie praktycznych wskazówek dotyczących przygotowania przesyłek. W kontekście operacyjnym, instrukcja nie zawiera warunków umowy przewozu, które są zwykle regulowane w osobnych dokumentach, takich jak list przewozowy lub umowa spedycyjna. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe, ponieważ może prowadzić do nieporozumień i błędów w procesie transportowym. Często spotykanym błędem jest utożsamianie instrukcji wysyłkowej z dokumentami, które mają charakter formalny, co może prowadzić do niepoprawnych działań w zakresie logistyki. Właściwe zrozumienie roli i funkcji instrukcji wysyłkowej pozwala na skuteczniejsze zarządzanie procesem transportu oraz minimalizację ryzyk związanych z jego realizacją.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Jakie uprawnienie jest konieczne zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, aby firma mogła prowadzić międzynarodowy przewóz drogowy w celach zarobkowych?
A. Zaświadczenie
B. Pozwolenie
C. Metryka
D. Licencja
Odpowiedzi, takie jak metryka, zaświadczenie czy pozwolenie, nie są właściwymi dokumentami wymaganymi do prowadzenia międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego. Metryka, choć istotna w kontekście identyfikacji podmiotu gospodarczego, nie spełnia wymogów legislacyjnych dotyczących transportu drogowego. Nie jest to dokument uprawniający do wykonywania działalności transportowej, co często mylą przedsiębiorcy, którzy sądzą, że wystarczy rejestracja firmy. Zaświadczenie może odnosić się do różnych aspektów działalności, ale nie jest to dokument regulujący dostęp do rynku przewozów, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie wymagań prawnych. Pozwolenie, z kolei, może być stosowane w kontekście lokalnych przepisów dotyczących transportu, ale nie zastępuje licencji wymaganej na poziomie unijnym. Często błędem jest mylenie tych dokumentów z licencją, co może skutkować nielegalnym prowadzeniem przewozów oraz nałożeniem sankcji przez odpowiednie organy kontrolne. Przedsiębiorstwa powinny dokładnie zrozumieć różnice między tymi dokumentami oraz ich rolę w funkcjonowaniu branży transportowej, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych.
Pytanie 27
Który dokument przewozowy poświadcza zawarcie umowy dotyczącej transportu ładunków w transporcie lotniczym?
A. SMGS
B. CIM
C. MAWB
D. CMR
Wybór CIM, CMR lub SMGS jako dokumentów potwierdzających umowę o przewóz ładunków w transporcie lotniczym jest błędny z kilku powodów. CIM, czyli CMR Convention on International Carriage by Rail, dotyczy przewozów kolejowych i jest stosowany w transporcie towarów drogą kolejową. Z kolei CMR, czyli Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road, reguluje umowy przewozu towarów drogą lądową. SMGS, z kolei, jest międzynarodową umową dotyczącą przewozów kolejowych w krajach byłego bloku wschodniego. Każda z tych konwencji odnosi się do odmiennych środków transportu i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ transportu ma swoje specyficzne regulacje i dokumenty, które są dostosowane do charakterystyki danego środka transportu. W przypadku transportu lotniczego, MAWB odgrywa kluczową rolę, ponieważ jest zgodny z międzynarodowymi standardami i regulacjami, takimi jak te ustanowione przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Błędne zrozumienie roli różnych dokumentów przewozowych może prowadzić do problemów w logistyce oraz odprawie celnej, co może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami dla nadawców i odbiorców.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Licznik samochodu dostawczego wskazuje 317 000 km. Zgodnie z zaleceniami producenta, dokładna inspekcja układu hamulcowego powinna być przeprowadzana co 50 000 km. Oblicz, ile kilometrów pojazd może przejechać do następnej inspekcji układu hamulcowego?
A. 28 000 km
B. 23 000 km
C. 43 000 km
D. 33 000 km
Wybór odpowiedzi innej niż 33 000 km wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasad obliczania pozostałego dystansu do kontroli układu hamulcowego. Warto zrozumieć, że kontrola układu hamulcowego co 50 000 km oznacza, iż każde 50 000 km od ostatniej kontroli powinno być traktowane jako cykl, w którym niezbędne jest przeprowadzenie przeglądu. W przypadku stanu licznika 317 000 km, ostatnia kontrola miała miejsce przy 300 000 km. Zatem pozostałe kilometry do najbliższej kontroli można obliczyć poprzez odjęcie przebiegu, który już przeszedł od tej ostatniej kontroli, czyli 17 000 km, od 50 000 km. Wszelkie inne odpowiedzi, takie jak 28 000 km, 43 000 km, czy 23 000 km, wynikają z błędnego zrozumienia zasad obliczeń. Często błędne odpowiedzi są wynikiem pomyłek w podstawowych zasadach matematycznych lub niedostatecznego zrozumienia interwałów serwisowych. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niedokładnych szacunków dotyczących stanu technicznego pojazdu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem i niezawodnością pojazdu. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przestrzegać instrukcji producenta oraz regularnie monitorować stan techniczny pojazdu, aby uniknąć ewentualnych awarii.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Przy transporcie kwasu siarkowego drogami obowiązują regulacje Konwencji
A. RID
B. ADR
C. IMDGC
D. DGR
Wybór odpowiedzi innych niż 'ADR' wskazuje na nieporozumienie dotyczące regulacji transportu substancji niebezpiecznych. 'DGR', czyli 'Regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną', dotyczą transportu lotniczego, a więc nie mają zastosowania w kontekście przewozu drogowego. Użycie DGR w sytuacji transportu kwasu siarkowego może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ przepisy te nie obejmują wymogów dotyczących transportu lądowego, co może skutkować niedostosowaniem się do wymogów prawnych. 'IMDGC' odnosi się do międzynarodowego transportu koleją, co również nie jest właściwe dla transportu drogowego. Z kolei 'RID' to regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych koleją, które nie mają zastosowania w przewozach drogowych, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. W przypadku transportu kwasu siarkowego kluczowe jest stosowanie odpowiednich norm zgodnych z ADR. Wybór niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych naruszeń prawa oraz zwiększenia ryzyka wypadków. W praktyce, znajomość i stosowanie odpowiednich przepisów to gwarancja bezpieczeństwa, zarówno dla kierowców, jak i dla otoczenia, a także ochrona przed konsekwencjami prawnymi wynikającymi z nieprzestrzegania regulacji.
Pytanie 32
W Polsce maksymalne wymiary pojazdu samochodowego (z wyjątkiem autobusu oraz nadwozia chłodni) są równe
A. 2,55 m (szerokość), 12 m (długość), 4 m (wysokość)
B. 2,55 m (szerokość), 12 m (długość), 4,5 m (wysokość)
C. 2,60 m (szerokość), 12 m (długość), 4,5 m (wysokość)
D. 2,60 m (szerokość), 12 m (długość), 4 m (wysokość)
Wybór innych wymiarów, takich jak 2,60 m szerokości, 4,5 m wysokości lub zmiany w długości pojazdu, może prowadzić do poważnych problemów na drodze. Przekroczenie szerokości 2,55 m może skutkować naruszeniem przepisów, co w efekcie może prowadzić do mandatu oraz zagrożenia bezpieczeństwa na drodze. Pojazdy szersze od dozwolonej szerokości mają trudności z manewrowaniem na wąskich ulicach, co zwiększa ryzyko kolizji. Wysokość 4,5 m, przekraczająca maksymalne dozwolone wymiary, może również powodować problemy z przejazdem pod mostami oraz innymi elementami infrastruktury. Ponadto, pojazdy o nieodpowiednich wymiarach mogą nie być zgodne z normami homologacyjnymi, co uniemożliwia ich rejestrację i użytkowanie na drogach publicznych. Dlatego istotne jest, aby przestrzegać ustalonych norm i przepisów, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji i niezgodności z prawem. W kontekście transportu towarów, nienależyte wymiary mogą prowadzić do dodatkowych kosztów związanych z dostosowaniem infrastruktury oraz zwiększenia ryzyka logistycznego.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest
A. motogodzina
B. tonokilometr
C. wozogodzina
D. wozokilometr
Tonokilometr i wozokilometr to jednostki miary stosowane w transporcie, jednak nie odnoszą się do czasu, a do odległości i masy ładunku. Tonokilometr definiuje ilość transportowanej masy w tonach pomnożoną przez pokonaną odległość w kilometrach, co sprawia, że jest parametrem używanym do oceny efektywności przewozów w kontekście ładunku. Wozokilometr z kolei odnosi się do odległości przebytej przez pojazd, niezależnie od ładunku, co również nie ma związku z czasem. W praktyce zakłada się, że te jednostki są bardziej przydatne do oceny wydajności transportu w kontekście obciążenia i dystansu, a nie czasu. Motogodzina z kolei odnosi się do czasu pracy silnika pojazdu, ale nie jest miarą zaangażowania całego pojazdu w czynności transportowe, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Kluczowym błędem w rozumowaniu, które prowadzi do wyboru tonokilometra, wozokilometra lub motogodziny jako odpowiedzi, jest pomylenie jednostek miary czasu z jednostkami oceniającymi wydajność transportu na podstawie masy ładunku czy pokonanej odległości. W związku z tym, w kontekście czasu zaangażowania środka transportu, wozogodzina jest jedyną właściwą jednostką, ponieważ ściśle odnosi się do czasu realizacji zadania transportowego.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?
A. 264 zł
B. 246 zł
C. 200 zł
D. 223 zł
Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.
Pytanie 39
Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?
A. Sztafetowy
B. Wahadłowy
C. Promienisty
D. Obwodowy
Wybór modelu obwodowego, sztafetowego lub promienistego nie jest trafny w kontekście pytania o regularne kursy między stałymi punktami. Model obwodowy, polegający na poruszaniu się środka transportu po zamkniętej trasie, nie zapewnia stałego połączenia między określonymi punktami, co może prowadzić do nieefektywności, zwłaszcza w kontekście czasów przejazdu oraz wydajności. Z kolei model sztafetowy, który zakłada zmianę środków transportu na różnych odcinkach trasy, wprowadza dodatkowe przestoje i komplikacje, które mogą negatywnie wpłynąć na regularność kursów. Natomiast model promienisty, z kolei, koncentruje się na rozprowadzeniu transportu promieniście z jednego centralnego punktu, co może prowadzić do rozproszenia zasobów i zmniejszenia częstotliwości połączeń między stałymi punktem załadunku a miejscem wyładunku. W przypadku transportu, gdzie kluczowa jest regularność, efektywność oraz przewidywalność, wybór modelu wahadłowego jest zdecydowanie bardziej odpowiedni. Ważne jest, aby w procesie decyzyjnym uwzględnić specyfikę operacyjną i wymagania klientów, co pomoże uniknąć błędów w wyborze odpowiedniego modelu organizacji transportu.
Pytanie 40
Do działań związanych z procesem przewozowym realizowanych w punkcie nadania towaru należy
A. przekazanie towaru odbiorcy
B. załadunek oraz zabezpieczenie ładunku w pojeździe
C. rozładunek ładunku oraz przekazanie dokumentacji przewozowej odbiorcy
D. zaplanowanie trasy przewozu oraz wybór środka transportowego
Wybór odpowiedzi związanych z rozładunkiem lub przekazaniem ładunku odbiorcy nie dotyczy czynności, które odbywają się w miejscu nadania ładunku. Proces przewozowy zaczyna się od momentu, gdy ładunek jest przygotowywany do transportu, co obejmuje załadunek i zabezpieczenie. Rozładunek ładunku i przekazanie dokumentacji przewozowej odbiorcy mają miejsce na etapie dostarczenia towaru, a nie w miejscu nadania. Takie podejście zniekształca rzeczywisty przebieg procesu logistycznego, gdzie kluczowe jest odpowiednie przygotowanie ładunku przed rozpoczęciem transportu. Planowanie trasy przewozu oraz wybór środka transportu są istotnymi czynnościami, ale również nie są realizowane w miejscu nadania ładunku. Te działania mają miejsce na wcześniejszym etapie organizacji transportu i są częścią procesu planowania. Prawidłowe rozumienie etapu nadania ładunku jest niezbędne w logistyce, ponieważ błędne podejście do tych zagadnień może prowadzić do nieefektywności i zwiększonych kosztów transportu. Konsekwentne stosowanie się do dobrych praktyk w zakresie załadunku to klucz do zminimalizowania ryzyka uszkodzeń i zapewnienia bezpieczeństwa w czasie transportu.