Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 19 lutego 2025 11:57
  • Data zakończenia: 19 lutego 2025 12:46

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. łopatek
B. podkroju szyi
C. ramienia
D. boku
Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.

Pytanie 2

Jak określa się etap prasowania, który dotyczy prasowania poszczególnych części wyrobu odzieżowego w trakcie procesu jego produkcji w szwalni?

A. Wstępne
B. Międzyoperacyjne
C. Końcowe
D. Obróbkowe
Odpowiedzi 'końcowe', 'wstępne' oraz 'obróbkowe' nie są poprawne w kontekście pytania o etap prasowania w procesie wytwarzania odzieży. Prasowanie końcowe odnosi się do ostatniego etapu przygotowania odzieży do sprzedaży, kiedy to całość wyrobu jest prasowana, aby uzyskać ostateczny, estetyczny wygląd. W tym przypadku nie obejmuje się elementów w trakcie ich produkcji, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Z kolei prasowanie wstępne zazwyczaj odnosi się do obróbki tkanin przed ich wykorzystaniem w szyciu, co również nie pasuje do kontekstu pytania, które dotyczy prasowania w toku procesu produkcji. Z kolei termin 'obróbkowe' jest zbyt ogólny i nie wskazuje na konkretny etap prasowania, nie uwzględnia również specyfiki procesów produkcyjnych w szwalniach. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wiążą się z myleniem etapów produkcji i ich funkcji. Warto zrozumieć, że każdy z tych etapów ma swoje specyficzne znaczenie oraz zastosowanie w łańcuchu produkcji odzieży, a ich zastosowanie w niewłaściwy sposób może prowadzić do obniżenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 3

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. RvNv—- łuk długości kończyny górnej
B. SyTy — łuk długości przodu do piersi
C. o0s— obwód szyi
D. opx — obwód klatki piersiowej
Odpowiedź 'SyTy — łuk długości przodu do piersi' jest poprawna, ponieważ symbol ten rzeczywiście odnosi się do pomiaru długości przodu od ramienia do piersi, co jest kluczowe w procesie tworzenia odzieży. W kontekście krawiectwa, precyzyjne pomiary są niezbędne do uzyskania dobrze dopasowanych ubrań. Długość przodu do piersi jest jednym z podstawowych wymiarów, które wpływają na ogólny krój i komfort noszenia odzieży, zwłaszcza w przypadku bluzek i sukienek. Przykładowo, w przypadku szycia bluzki, błędne określenie tego wymiaru może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania, co wpłynie na estetykę oraz wygodę noszenia. Dobrą praktyką w branży krawieckiej jest regularne aktualizowanie pomiarów, szczególnie przy tworzeniu odzieży na miarę, aby uwzględnić wszelkie zmiany w sylwetce klienta. Kluczowe jest również stosowanie odpowiednich symboli pomiarowych w dokumentacji, co ułatwia komunikację pomiędzy krawcami a klientami oraz zapewnia wysoką jakość wykonywanych usług.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Obwodów
B. Długości
C. Wysokości
D. Łuków
Wybór pomiarów obwodów, długości lub wysokości nie oddaje istoty pomiarów dokonywanych wzdłuż krzywych linii. Pomiary obwodów odnoszą się głównie do pomiarów wokół obiektów w kształcie cylindrycznym, takich jak talerze czy cylindry, gdzie kluczową rolę odgrywa miara otaczająca przedmiot. Pomiary długości dotyczą przede wszystkim prostych linii, a ich zastosowanie znajduje się w kontekście określenia odległości pomiędzy dwoma punktami w przestrzeni. W przypadku pomiarów wysokości, koncentrują się one na odległości pionowej, co nie ma zastosowania w kontekście krzywych. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów pomiarów i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwego przypisania metody pomiarowej do analizowanego problemu. Zrozumienie, że różne pomiary służą różnym celom, jest kluczowe w praktyce inżynieryjnej oraz projektowej. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pomiarów zidentyfikować, czy obiekt wymaga pomiarów prostoliniowych, czy krzywoliniowych, a także zapoznać się z odpowiednimi standardami branżowymi, które mogą pomóc w doborze właściwej metodyki pomiarowej. W różnych kontekstach zastosowania, takich jak budownictwo czy krawiectwo, niewłaściwy dobór metody pomiarowej może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych oraz estetycznych.

Pytanie 6

Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?

A. stębnówką zygzakową
B. stębnówką dwuigłową
C. dziurkarką bieliźnianą
D. dziurkarką odzieżową
Stębnówka zygzakowa, stębnówka dwuigłowa oraz dziurka bieliźniana to maszyny do szycia, które posiadają różne zastosowania, ale nie są przeznaczone do efektywnego wykonywania dziurek w tkaninach odzieżowych. Stębnówka zygzakowa, chociaż umożliwia szycie zygzakowe, które jest przydatne w wielu aplikacjach, w tym do obszywania brzegów czy łączenia materiałów, nie jest optymalnym wyborem do tworzenia dziurek. Jej konstrukcja nie pozwala na precyzyjne formowanie otworów, co może skutkować nieestetycznymi i niestabilnymi dziurkami. Stębnówka dwuigłowa również jest używana w branży odzieżowej, głównie do szycia szwów równoległych lub dekoracyjnych. Jednak, podobnie jak w przypadku stębnówki zygzakowej, nie oferuje funkcji dedykowanej do wycinania otworów w tkaninie. Z kolei dziurka bieliźniana, przeznaczona głównie do tworzenia dziurek w delikatniejszych materiałach, takich jak koronki czy tiule, nie jest wystarczająco mocna ani precyzyjna do stosowania w grubszych tkaninach, takich jak wełna. Wybór niewłaściwej maszyny do wykonania dziurki może prowadzić do uszkodzenia materiału, strzępienia się brzegów oraz ogólnej obniżonej jakości produktu końcowego. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze sprzętu do szycia i wykończenia odzieży kierować się jego przeznaczeniem oraz właściwościami danej tkaniny.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Maszynę do fastrygowania wykorzystuje się do

A. tworzenia ściegów zabezpieczających
B. ozdabiania ubrań w dowolnych wzorach
C. tymczasowego łączenia elementów odzieży
D. ochrony krawędzi materiałów przed strzępieniem
Zastosowanie maszyny fastrygówki do zabezpieczania brzegów elementów przed strzępieniem jest niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju maszyny nie są przeznaczone do wykańczania krawędzi. W przypadku zabezpieczania brzegów tkanin, najczęściej stosuje się inne techniki, jak overlockowanie, które tworzy elastyczny i estetyczny brzeg, zapobiegając strzępieniu. Zdobienie odzieży w dowolnym układzie również nie jest funkcją fastrygówki. Zdobienia wymagają precyzyjnych ściegów dekoracyjnych, które są realizowane za pomocą maszyn do haftu lub specjalnych ściegów dekoracyjnych. Wreszcie, wykonywanie ściegów mocujących, które są trwałe i przeznaczone do ostatecznego łączenia elementów, również nie należy do funkcji maszyny fastrygówki. Takie ściegi są projektowane w inny sposób, mając na celu zapewnienie solidności i długotrwałości, co jest sprzeczne z charakterem fastrygi, która jest z definicji tymczasowa. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych rodzajów ściegów oraz brak zrozumienia tempa pracy w krawiectwie, gdzie fastrygówka ma swoje specyficzne zastosowanie. Zrozumienie różnicy między tymczasowymi a trwałymi ściegami jest kluczowe dla skutecznego szycia, a stosowanie nieodpowiednich technik może prowadzić do obniżenia jakości produktu końcowego.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jakie narzędzie powinno być użyte do przymocowania kieszeni klinowych w spodniach?

A. dziurkarkę
B. fastrygówkę
C. ryglówkę
D. pikówkę
Wybór innej metody mocowania kieszeni klinowych w spodniach, takiej jak pikówka, dziurkarka czy fastrygówka, może prowadzić do niepożądanych efektów, które negatywnie wpłyną na funkcjonalność i estetykę odzieży. Pikówka, choć jest używana do szycia, bardziej nadaje się do łączenia warstw tkanin w miejscach, gdzie nie są narażone na intensywne obciążenia. W przypadku kieszeni, które są często używane, pikówka nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości na naprężenia. Dziurkarka, z kolei, jest narzędziem przeznaczonym do wycinania otworów w tkaninach, co nie ma zastosowania przy ich mocowaniu. Zastosowanie dziurkarki w tym kontekście mogłoby prowadzić do osłabienia struktury tkaniny i w konsekwencji do jej uszkodzenia. Fastrygówka jest techniką używaną do tymczasowego mocowania tkanin, co oznacza, że nie jest odpowiednia do trwałego mocowania kieszeni. Fastrygi mogą się łatwo rozluźniać i nie zapewniają stabilności, co jest kluczowe w przypadku kieszeni, które muszą wytrzymać różne obciążenia. Decyzja o wyborze niewłaściwej techniki mocowania często wynika z braku zrozumienia ich właściwości i przeznaczenia, co prowadzi do frustracji w użytkowaniu odzieży i zwiększonych kosztów związanych z naprawami.

Pytanie 12

Jakie jest przeznaczenie operacji sprasowania w procesie produkcji odzieży?

A. Usunięcia oznak szwów
B. Skrócenia długości krawędzi komponentów
C. Zmniejszenia grubości komponentów
D. Eliminacji połysku z tkaniny
Usuwanie połysku z tkaniny, likwidacja śladów szwów czy zmniejszanie długości brzegów to nie do końca dobrze zrozumiane aspekty prasowania w kontekście produkcji odzieży. Jeśli chodzi o połysk, to często jest on związany z materiałem, a nie grubością, więc prasowanie raczej go nie zlikwiduje. Moim zdaniem, sprasowanie może poprawić wygląd, ale nie sprawi, że połysk zniknie. Poza tym, myślenie, że sprasowanie usuwa ślady szwów, to też błąd. Szwów nie da się usunąć przez prasowanie, bo są one częścią konstrukcji ubrania, a ich widoczność można zmniejszyć jedynie dzięki odpowiednim technikom szycia i niciom. Co do długości brzegów, prasowanie jedynie je wygładza, ale ich długość nie zmienia. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do problemów w produkcji i finalnym wyglądzie ubrań, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać

A. odprasowaniu
B. dekatyzowaniu
C. sprasowaniu
D. zaprasowaniu
Sprasowanie, zaprasowanie oraz odprasowanie to procesy, które w kontekście obróbki tkanin mają swoje specyficzne funkcje, jednak nie są skutecznymi metodami zapobiegania kurczeniu się odzieży. Sprasowanie tkaniny polega na usunięciu zagnieceń poprzez działanie wysokiej temperatury i ciśnienia, co ma na celu poprawę estetyki i wyglądu odzieży. Chociaż ten proces może chwilowo wygładzić materiał, nie wpływa na jego właściwości strukturalne ani na zapobieganie kurczeniu się w przyszłości. Z kolei zaprasowanie to technika, która ma na celu nadanie tkaninie pożądanych kształtów i linii, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia. Odprasowanie, jak sama nazwa wskazuje, służy do usuwania zagnieceń po praniu, ale również nie jest w stanie zminimalizować przyszłych zmian wymiarowych. W praktyce, wiele osób może mylić te procesy z dekatyzowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Podstawowym błędem myślowym jest przekonanie, że jedynie estetyka tkaniny ma znaczenie, podczas gdy właściwości fizyczne materiałów są kluczowe dla ich funkcjonalności i trwałości. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami może skutkować nieodpowiednim przygotowaniem tkanin do dalszej obróbki i użytkowania.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Do wygładzania szwów w dresowej bluzie używa się maszyny

A. ryglówkę
B. stębnówkę
C. renderówkę
D. pikówkę
Stębnówka, ryglówka oraz pikówka to maszyny, które mają swoje unikalne zastosowania w przemyśle odzieżowym, lecz nie służą do rozpłaszczania szwów. Stębnówka jest przede wszystkim używana do szycia pojedynczych warstw materiału wzdłuż krawędzi, co czyni ją idealną do wykonywania prostych szwów, ale nie ma funkcji wygładzania krawędzi. Źle użyta jako alternatywa do renderówki, stębnówka może prowadzić do zgrubień w miejscach szwów, co negatywnie wpłynie na komfort noszenia odzieży. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która używa podwójnego ściegu, co czyni ją skuteczną w zabezpieczaniu szwów przed pruciem, ale również nie rozwiązuje problemu wizualnego i dotykowego wykończenia krawędzi. Pikówka, natomiast, jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do tworzenia pikowań i dekoracyjnych efektów na tkaninach, co również nie ma związku z rozpłaszczaniem szwów. Wybór niewłaściwej maszyny do danego procesu może prowadzić do wielu problemów, takich jak nierówne szwy, zgrubienia w miejscach łączenia materiałów, a także do obniżenia ogólnej jakości wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej maszyny oraz jej przeznaczenia, aby móc efektywnie wykorzystać je w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. długie rękawy bluzki
B. szeroki rękaw
C. głęboki wykroj pachy
D. wysoka główka rękawa
Podkrój pachy, długość ramienia oraz szerokość rękawa to elementy, które mogą wpływać na ogólną formę rękawa, ale nie są głównymi przyczynami powstawania fałd poziomych na główce rękawa. Zbyt głęboki podkrój pachy może powodować, że rękaw będzie opadał zbyt nisko, co z kolei może prowadzić do występowania nieestetycznych załamań, ale nie jest bezpośrednio związane z fałdami poziomymi na samej główce. Długość ramienia bluzki, jeżeli jest dobrze skrojona, nie powinna powodować powstawania takich fałd, o ile wysokość główki jest odpowiednia. Z kolei szeroki rękaw, choć może wprowadzać pewne luzowanie w okolicy ramion, nie jest istotnym czynnikiem powodującym fałdy na główce. Często błędem projektantów jest nadmierne skupienie na jednym z tych elementów, co prowadzi do pominięcia kluczowej zasady, jaką jest harmonijne dopasowanie wszystkich części odzieży. Kiedy projektanci ignorują znaczenie odpowiedniej wysokości główki, mogą kończyć z produktami, które na pierwszy rzut oka wyglądają atrakcyjnie, ale w praktyce nie spełniają oczekiwań dotyczących komfortu i estetyki. Warto zwrócić uwagę na zasady konstrukcji, które zalecają zachowanie równowagi pomiędzy różnymi wymiarami, aby uniknąć problemów z fałdami i uzyskać estetyczny efekt końcowy.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Podaj właściwą sekwencję działań związanych z przygotowaniem wykrojów odzieżowych?

A. Układanie szablonów na materiale, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie, wygładzanie wykrojów
B. Układanie szablonów na materiale, znakowanie, krojenie, wygładzanie wykrojów
C. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie
D. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, krojenie, obrysowywanie konturów
Analizując zaproponowane odpowiedzi, można zauważyć szereg nieprawidłowości w ich kolejności i metodzie przygotowania wykrojów odzieżowych. Wiele osób może pomylić się, myśląc, że najpierw należy ułożyć szablony na tkaninie, zanim przejdzie się do zdekatyzowania. Takie podejście jest niepoprawne, ponieważ zdekatyzowanie tkaniny jest kluczowe dla uzyskania stabilnych wymiarów materiału. Pominięcie tego kroku może prowadzić do nieprzewidzianych skurczów tkaniny po pierwszym praniu, co może skutkować niezadowoleniem klientów. Kolejny błąd polega na tym, że wielu może sądzić, że dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia można wykonać przed krojeniem. W rzeczywistości, naddatki te powinny być dodawane w momencie, gdy tkanina jest już odpowiednio ułożona i oznaczona. To pozwala na dokładniejsze cięcia, które są zgodne z zamierzonymi wymiarami końcowego produktu. Takie nieścisłości mogą prowadzić do zwiększonej ilości odpadów i wyższych kosztów produkcji. W kontekście standardów branżowych, organizacje takie jak ASTM International podkreślają znaczenie precyzyjnego przygotowania i kolejności czynności, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji odzieżowej. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy etap przygotowania wykrojów odzieżowych ma swoją niezastąpioną rolę i powinien być realizowany w ściśle określonej kolejności.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Górna nić łamie się przy szyciu na maszynie stębnowej, ponieważ

A. naprężenie górnej nici jest zbyt duże
B. bębenek jest źle nawleczony
C. nić górna tworzy pętelki pod zszywaną warstwą materiałów
D. docisk stopki na płytce jest zbyt mały
Zarządzanie parametrami maszyny do szycia wymaga zrozumienia różnych przyczyn problemów, które mogą występować podczas szycia. Nawlekanie bębenka w sposób niewłaściwy może rzeczywiście prowadzić do problemów, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici górnej. W przypadku niewłaściwego nawlekania, można spodziewać się, że nić górna będzie się plątać lub nie przechodzić prawidłowo przez system prowadzenia nici, co może skutkować innymi problemami, ale niekoniecznie zerwaniem nici z powodu zbyt dużego naprężenia. Docisk stopki do płytki również odgrywa ważną rolę w jakości szycia, jednak zbyt mały docisk nie spowoduje zerwania nici górnej, lecz może prowadzić do przesuwania się materiału, co z kolei może wpłynąć na równomierność szwu. Pętelkowanie nici górnej pod zszywaną warstwą materiałów to jeszcze inna kwestia, która dotyczy nieprawidłowego ustawienia naprężenia lub nieodpowiedniego typu materiału. Kluczowe jest zrozumienie, że aby uniknąć problemów z zerwaniem nici, należy przede wszystkim skupić się na precyzyjnym ustawieniu naprężenia nici górnej, dostosowanego do rodzaju materiału oraz warunków szycia. W praktyce, nieprawidłowa analiza objawów może prowadzić do błędnych konkluzji, dlatego tak istotne jest, by każdy z parametrów maszyny był właściwie skonfigurowany i przetestowany przed rozpoczęciem szycia.

Pytanie 24

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SyTy
B. SvXpTp
C. SvTt
D. SySvXp
Jak nie wybierzesz symbolu SvTt, to omijasz bardzo ważny wymiar, który jest kluczowy przy modelowaniu odzieży dla osób z wadami postawy. Wybierając SyTy, SySvXp czy SvXpTp, możesz zauważyć, że te symbole dotyczą innych kwestii w krawiectwie, które nie mają wiele wspólnego z korekcją tyłu bluzki. SyTy może dotyczyć ogólnych wymiarów, ale nie bierze pod uwagę potrzeb osób z problemami postawy. A SySvXp i SvXpTp to z kolei inne parametry, które dotyczą szerokości i głębokości, ale nie wystarczą do odpowiedniego dopasowania w bardziej zaawansowanym modelowaniu. W praktyce, nie korzystając z wymiaru SvTt w projektowaniu, można napotkać problemy z dopasowaniem, co kończy się tym, że ubranie nie leży tak, jak powinno, a to może prowadzić do dyskomfortu. Wiadomo, że dobre podejście do wymiarowania i modelowania odzieży, zwłaszcza dla osób z problemami posturalnymi, to nie tylko kwestia techniki, ale też etyki, bo chodzi o to, żeby noszona odzież była komfortowa i ładna.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Przyczyną zaplatania nitek w materiałach podczas szycia szwów montażowych w sukience uszytej z jedwabnej satyny jest

A. nieodpowiedni dobór nici
B. niewłaściwe ustawienie chwytacza
C. uszkodzone ostrze igły
D. niedostatecznie ostre ostrze chwytacza
Złe ustawienie chwytacza oraz zbite ostrze chwytacza są często wskazywane jako potencjalne przyczyny problemów z szyciem, jednak w przypadku zaciągania nitek w tkaninie ich wpływ jest mniejszy. Zły chwytacz może rzeczywiście wpłynąć na sposób, w jaki nitka jest podawana do szycia, ale problem ten raczej nie objawia się bezpośrednio w postaci zaciągania nitek w tkaninie. Z kolei zbite ostrze chwytacza, które nie prawidłowo prowadzi nitkę, ma tendencję do powodowania przetarć i pęknięć, a nie zaciągania. Niewłaściwy dobór nici do tkaniny również nie jest głównym źródłem problemu. Choć użycie niewłaściwych nici może prowadzić do ich łamania lub niepoprawnego szycia, to jednak nie wpływa to bezpośrednio na zaciąganie samych nitek w materiale. Wybór nici powinien być zgodny z typem tkaniny oraz jej właściwościami mechanicznymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich konkluzji, to nadmierne uproszczenie problematyki szycia, które jest skomplikowanym procesem wymagającym zrozumienia zarówno jakości materiałów, jak i narzędzi. Zamiast skupić się na aspektach technicznych igły, osoby mogą błędnie przypisywać winę innym elementom maszyny do szycia, co nie prowadzi do skutecznego rozwiązania problemu.

Pytanie 27

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Flanelę
B. Welwet
C. Etaminę
D. Popelinę
Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 28

Podaj powód, dla którego nić górna przerywa się podczas szycia?

A. Uszkodzone ostrze igły
B. Zbyt duży nacisk stopki
C. Źle założona nić górna
D. Niewłaściwe wciągnięcie nici w chwytaczu
Źle nawleczona nić górna jest jedną z najczęstszych przyczyn zrywania się nici podczas szycia. Gdy nić nie jest odpowiednio nawleczona przez igłę lub nie przechodzi przez odpowiednie prowadnice, może powodować nadmierne napięcie, co z kolei prowadzi do zerwania. Ważne jest, aby podczas nawlekania nici zwracać uwagę na prawidłowy przebieg nici. Należy upewnić się, że nić przechodzi przez wszystkie prowadnice oraz, że jest prawidłowo umiejscowiona w uchwycie igły. Każda maszyna do szycia może mieć nieco inny mechanizm nawlekania, dlatego warto zapoznać się z instrukcją obsługi dla konkretnego modelu. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu nici oraz ich jakości, aby uniknąć problemów podczas szycia. Wiedza ta jest niezbędna, aby zapewnić płynność pracy i uniknąć frustracji związanej z częstym zrywaniem nici.

Pytanie 29

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. staranność w wyprasowaniu bluzki
B. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa
C. układanie się wszywanego kołnierza
D. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość
Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Jaki jest koszt usługi polegającej na poszerzeniu spódnicy na podszewce wraz z wymianą zamka?

Lp.Rodzaj usługiCena usługi [zł]
1.poszerzenie spódnicy bez podszewki20,00
2.poszerzenie spódnicy z podszewką35,00
3.skrócenie spódnicy maszynowo15,00
4.skrócenie spódnicy ręcznie20,00
5.wymiana podszewki25,00
6.wymiana zamka15,00
7.zwężenie spódnicy bez podszewki15,00
8.zwężenie spódnicy z podszewką25,00

A. 50,00 zł
B. 20,00 zł
C. 35,00 zł
D. 40,00 zł
Koszty usług krawieckich, takich jak poszerzenie spódnicy czy wymiana zamka, są często przedmiotem nieporozumień, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Możliwe, że wybrana odpowiedź była wynikiem błędnego zrozumienia kosztów poszczególnych usług. Na przykład, jeśli osoba myśli, że poszerzenie spódnicy kosztuje mniej niż 35,00 zł, może to wynikać z nieaktualnych informacji lub nieprawidłowego przeliczenia. Często klienci nie zdają sobie sprawy, że usługi krawieckie wiążą się z różnymi kosztami materiałów oraz robocizny, co może wpływać na ostateczną cenę. Z kolei wybór odpowiedzi, która jest znacznie niższa, może wynikać z nieprawidłowych przypuszczeń co do kosztów materiałów lub z chęci zaoszczędzenia. Istotne jest, aby klienci byli świadomi, że każdy element usługi, w tym podszewka i zamek, ma swoją wartość, i to na podstawie tych wartości ustalane są ceny. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych kalkulacji i wyboru nieprawidłowych odpowiedzi. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dokładnie zapoznać się z cennikiem i zrozumieć, jakie usługi są wliczone w cenę, co jest kluczowe dla właściwego zarządzania swoimi oczekiwaniami finansowymi w zakresie usług krawieckich.

Pytanie 33

Zleceniodawca poprosił o uszycie spodni z wełny. Do wykonania zamówienia wykorzystano 1,20 m materiału w cenie 50 zł za 1 mb. Jakie są koszty użytej tkaniny wełnianej?

A. 70 zł
B. 55 zł
C. 60 zł
D. 65 zł
Przy obliczaniu kosztu zużytej tkaniny kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad matematycznych oraz jednostek miary. W przypadku pytania, gdy uznano odpowiedzi inne niż 60 zł, mogły pojawić się typowe błędy myślowe. Na przykład, pomyłka w konwersji jednostek, gdzie ktoś mógł błędnie przyjąć, że 1,20 m tkaniny to mniej niż 1,00 m, co prowadziłoby do zaniżenia obliczeń. Ponadto, mogą wystąpić również błędy związane z pomnożeniem przez złą wartość. Często zdarza się, że osoby mylą się w podstawowych działaniach arytmetycznych, co skutkuje niepoprawnymi wynikami. Ważne jest, aby zawsze sprawdzać swoje obliczenia oraz być uważnym na jednostki. Przygotowując się do obliczeń związanych z kosztami materiałów, należy stosować dokładne metody kalkulacji, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie kosztów produkcji. Osoby pracujące w branży tekstylnej muszą być szczególnie czujne na te aspekty, ponieważ każdy błąd w obliczeniach wpływa na ostateczny wynik finansowy. Zrozumienie znaczenia precyzyjnych obliczeń i praktyczne stosowanie tych zasad są kluczowe dla sukcesu w zarządzaniu kosztami w produkcji odzieżowej.

Pytanie 34

Ile materiału potrzeba na uszycie podstawowych spodni damskich o długości 104 cm, z gładkiej tkaniny o szerokości 150 cm, przy wymiarach klientki 170/64/94?

A. 115 cm
B. 104 cm
C. 208 cm
D. 228 cm
Odpowiedzi 228 cm, 104 cm i 208 cm są błędne z kilku kluczowych powodów. Wybierając 228 cm, można być przekonanym, że jest to odpowiednia ilość materiału, jednakże nie uwzględnia to efektywności w gospodarowaniu tkaniną. Tak duża ilość materiału byłaby nie tylko przesadna, ale również prowadziłaby do poważnych strat materiałowych. W branży odzieżowej optymalizacja zużycia tkaniny jest kluczowa; stosowanie zbyt dużych ilości materiału zwiększa koszty produkcji i wpływa na środowisko poprzez generowanie większych odpadów. Odpowiedź 104 cm stawia się jako długość samej nogawki, co jest błędne, ponieważ nie bierze pod uwagę dodatkowego materiału potrzebnego na szwy ani marginesów, co jest standardową praktyką w szyciu. Z kolei odpowiedź 208 cm, mimo że zbliżona do logicznych założeń, też zawyża potrzebną ilość materiału. Taka kalkulacja może wynikać z niezrozumienia procesu szycia, gdzie istotne jest nie tylko dopasowanie do wymiaru klientki, ale również przewidzenie zapasu materiału na ewentualne poprawki i wykończenia. Wniosek jest taki, że kluczowe jest nie tylko podanie wymiarów, ale również umiejętność ich zastosowania w kontekście praktycznym i zgodnym z zasadami branżowymi.

Pytanie 35

Aby sporządzić siatkę konstrukcyjną damskiego żakietu, konieczny jest pomiar krawiecki SySvXp, który określa łuk

A. długości przodu do piersi
B. szerokości tyłu na wysokości piersi
C. szerokości przodu przez piersi
D. długości przodu przez piersi
Odpowiedzi, które koncentrują się na szerokości lub długości przodu przez piersi, nie uwzględniają kluczowej różnicy pomiędzy tymi miarami a długością przodu do piersi. Szerokość przodu przez piersi odnosi się do pomiaru, który określa, jak szeroki jest żakiet w najszerszym miejscu, co jest istotne dla ogólnego komfortu, ale nie określa, jak długość przodu jest dostosowana do linii piersi. Długość przodu przez piersi koncentruje się na długości, ale nie precyzuje, do jakiego punktu jest to mierzone, co może prowadzić do błędnych założeń na temat proporcji. Zrozumienie, który pomiar jest właściwy, jest kluczowe, ponieważ przeciętnie nieodpowiednie dopasowanie w tej okolicy może skutkować zarówno estetycznymi, jak i funkcjonalnymi problemami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwych pomiarów, często wynikają z niepełnego zrozumienia anatomii ciała oraz zasad konstrukcji odzieży. Ważne jest, aby każdy konstruktor mody zdawał sobie sprawę z różnicy między długością a szerokością w kontekście pomiarów krawieckich, aby uniknąć niepotrzebnych poprawek i zapewnić wysoką jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej, przestrzeganie dokładnych pomiarów zgodnych ze standardami jest kluczowe dla zbudowania zaufania klientów i utrzymania wysokiej jakości marki. W związku z tym, każda niezgodność w pomiarach może prowadzić do niezadowolenia z produktu, co jest niezwykle istotne w kontekście konkurencyjnego rynku odzieżowego.

Pytanie 36

Jakie ozdoby powinny być użyte do sukni wieczorowej?

A. Aplikacje
B. Galony
C. Sutasz
D. Koraliki
Koraliki są jednym z najpopularniejszych zdobień stosowanych w kreacjach wieczorowych, ponieważ dodają elegancji i blasku. Wykorzystanie koralików w projektowaniu sukni wieczorowej może przyjąć różne formy, od subtelnych akcentów po bogate, misternie wykonane wzory pokrywające całe fasony. Dzięki swojej różnorodności, koraliki można łączyć w różne kolory i kształty, co umożliwia stworzenie unikalnych efektów wizualnych. Dobre praktyki w szyciu sukni wieczorowych nakładają nacisk na jakość użytych materiałów, co jest szczególnie widoczne w przypadku koralików, które powinny być starannie dobrane zarówno pod względem estetyki, jak i trwałości. Projektanci często wykorzystują koraliki do podkreślenia linii dekoltu, talii lub do dekoracji rękawów, co sprawia, że suknia nabiera wyrazistego charakteru. Dodatkowo, koraliki mogą być używane w technikach haftu, co pozwala na uzyskanie jeszcze bogatszych i bardziej skomplikowanych zdobień, które są synonimem luksusu i wysokiej jakości wykonania.

Pytanie 37

Jakie symbole wskazują na pomiary ciała realizowane wzdłuż linii przylegających do mierzonych części?

A. SyTy, SySvXpTp
B. os, opx
C. PcPl, XcXc
D. XlXl, XcXl
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do standardowych symboli używanych w pomiarach antropometrycznych, może prowadzić do wielu nieporozumień i błędnych interpretacji wyników. Symbole takie jak PcPl i XcXc nie mają uznania w literaturze przedmiotu związanej z pomiarami ciała; nie są one wykorzystywane w standardowych procedurach oceny w kontekście antropometrii. Również SyTy, SySvXpTp oraz XlXl, mimo że mogą być używane w różnych kontekstach, nie są związane z pomiarami obwodów ciała w sposób, który jest powszechnie akceptowany w profesjonalnych praktykach. Często błędne jest mylenie skrótów z różnymi typami pomiarów, co może prowadzić do nieprawidłowych analiz wyników. Właściwe zrozumienie systemu oznaczeń jest kluczowe dla przeprowadzania dokładnych pomiarów i interpretacji danych, które mają kluczowe znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w medycynie sportowej i rehabilitacji. Stosowanie niewłaściwych symboli może prowadzić do niezgodności danych i nieefektywnych programów terapeutycznych, dlatego tak istotne jest przywiązanie do uznawanych standardów pomiarowych.

Pytanie 38

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. odszywania kieszeni ciętej
B. fastrygowania rękawów
C. montażu szwów bocznych
D. stębnowania krawędzi kołnierza
Fastrygowanie rękawów to technika, która polega na tymczasowym połączeniu elementów odzieży, w tym przypadku rękawów, za pomocą łatwo prującego ściegu maszynowego jednonitkowego. Tego typu ścieg charakteryzuje się prostotą i szybkością wykonania, co sprawia, że jest idealny do tymczasowego łączenia materiałów, zanim zostaną one na stałe zszyte. W praktyce, fastrygowanie umożliwia łatwe dopasowanie rękawów do armatury oraz sprawdzanie ich długości i dopasowania do sylwetki przed ostatecznym szyciem. Technika ta jest szczególnie istotna w kontekście szycia marynarek, ponieważ pozwala na korekty w trakcie procesu krawieckiego. W branży odzieżowej stosowanie łatwo prujących ściegów, takich jak ścieg jednonitkowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują efektywność oraz jakość wykończenia odzieży. Dzięki temu, krawcowie mogą eliminować błędy w układzie elementów i modyfikować konstrukcje, co wpływa na finalną jakość produktu.

Pytanie 39

Możliwość identyfikacji składu surowcowego tkanin można uzyskać poprzez analizę koloru nici w krajce. Wełnę oraz włókna wełniane oznacza się przy pomocy nici w kolorze

A. niebieskim
B. czerwonym
C. żółtym
D. zielonym
Wybierając żółty, zielony lub czerwony jako kolory oznaczające wełnę, można napotkać kilka fundamentalnych nieporozumień dotyczących klasyfikacji materiałów tekstylnych. Przede wszystkim, każdy z tych kolorów nie został zatwierdzony przez odpowiednie standardy branżowe dotyczące identyfikacji włókien. W branży tekstylnej, kolory nitek zostały ustandaryzowane, aby zapewnić jednolitość i ułatwić komunikację między producentami i konsumentami. Żółty jest często mylony z innymi rodzajami włókien, a jego zastosowanie w kontekście wełny nie ma uzasadnienia. Zielony, chociaż używa się go do oznaczenia niektórych włókien syntetycznych, nie ma żadnego związku z naturalnymi włóknami, jakimi jest wełna. Czerwony może być używany w odniesieniu do innych rodzajów tkanin, jednak jego przypisanie do wełny jest całkowicie błędne. Przyczyną tych nieporozumień może być brak znajomości ogólnych zasad klasyfikacji włókien tekstylnych i ich właściwości. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe oznaczenie materiałów prowadzi do nieporozumień w zakresie pielęgnacji, konserwacji oraz możliwości zastosowania. Dlatego niezwykle ważne jest, aby osoby pracujące w branży tekstylnej znały odpowiednie standardy oraz praktyki, które pomogą im unikać takich błędów.

Pytanie 40

W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?

A. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle
B. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu
C. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu
D. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem
Zaznaczanie dodatku konstrukcyjnego na rękawie, przodzie i tyle oraz oznaczanie krawędzi i naroża rękawa, przodu i tyłu to koncepcje, które nie oddają rzeczywistego celu punktów montażowych. Dodatek konstrukcyjny, choć istotny w szyciu, nie jest bezpośrednio powiązany z precyzyjnym łączeniem poszczególnych elementów odzieży. Zazwyczaj dodatki konstrukcyjne są istotne dla określenia miejsca, w którym następuje szycie, ale nie mają one bezpośredniego wpływu na dopasowanie, które jest kluczowe dla funkcji montażu. Podobnie, zaznaczanie krawędzi i naroży, choć przydatne w kontekście ogólnej orientacji w wykroju, nie spełnia roli punktów montażowych, które mają za zadanie zapewnić prawidłową alignację poszczególnych części odzieży. Wyznaczanie nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle jest inną techniką, która odnosi się do kierunku tkania i stabilności materiału, ale nie ma bezpośredniego wpływu na proces montażu. Rozumienie tych pojęć jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwego szycia, wpływając na ogólną jakość i estetykę odzieży. W praktyce, każdy etap produkcji odzieży powinien być oznaczony zgodnie z zaleceniami, aby zapewnić, że wszystkie elementy współpracują ze sobą w sposób harmonijny, co jest kluczowe dla uzyskania efektywnego i estetycznie zrealizowanego wyrobu.