Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 14:08
Data zakończenia: 14 maja 2025 14:24

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W mieszance stosowanej do żywienia prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza powinno się dodać do przygotowania 1 tony tej mieszanki?

A. 5 kg

B. 20 kg

C. 10 kg

D. 50 kg

Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału zakwaszacza w mieszance polega na pomnożeniu całkowitej masy mieszanki przez procentowy udział zakwaszacza. W tym przypadku, aby obliczyć 0,5% z 1000 kg (1 tony), należy wykonać działanie: 1000 kg * 0,005 = 5 kg. Zakwaszacze są powszechnie stosowane w żywieniu zwierząt, w tym prosiąt, aby poprawić trawienie, zwiększyć przyswajalność składników odżywczych oraz wspierać zdrowie jelit. Dobre praktyki w hodowli zwierząt wskazują na znaczenie dodawania zakwaszaczy, co może przyczynić się do lepszego wzrostu i wydajności prosiąt. Regularne stosowanie takich dodatków pozwala na stabilizację pH w przewodzie pokarmowym, co wpływa na optymalizację mikroflory jelitowej. Dlatego zrozumienie odpowiednich proporcji i ich wpływu na zdrowie zwierząt jest kluczowe dla hodowców.

Pytanie 2

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. podwiązać pępowinę za pomocą nici.

B. odkażać pępowinę jodyną.

C. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.

D. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.

Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.

Pytanie 3

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. przemysłowe.

B. treściwe.

C. objętościowe soczyste.

D. objętościowe suche,

Wybór pasz przemysłowych, objętościowych suchych lub treściwych nie jest odpowiedni jako podstawowy składnik żywienia letniego owiec. Pasze przemysłowe często zawierają składniki, które mogą być zbyt skoncentrowane i nie dostarczać odpowiedniej ilości wody, co w upalne dni może prowadzić do odwodnienia oraz problemów trawiennych. Ponadto, pasze objętościowe suche, takie jak siano, chociaż mogą być stosowane, nie zapewniają wystarczającej ilości wilgoci, co jest kluczowe w letnich warunkach. Pasze treściwe, jak ziarna czy inne koncentraty, są bogate w energię, ale ich nadmiar może prowadzić do zaburzeń metabolicznych, takich jak kwasica żołądkowa. Właściwe zbilansowanie diety owiec powinno opierać się na jakości paszy, a nie tylko jej ilości. Typowe błędy myślowe polegają na przekonaniu, że każda forma paszy objętościowej może być stosowana zamiennie, co prowadzi do niedoszacowania znaczenia soczystych pasz w diecie. W praktyce, dobrym podejściem jest uwzględnienie w diecie owiec pasz soczystych w letnich miesiącach, co wspiera ich zdrowie i wydajność. Właściwe żywienie owiec w lecie powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, aby uniknąć negatywnych konsekwencji dla ich zdrowia.

Pytanie 4

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. siana

B. kiszonki

C. sianokiszonki

D. suszenia

Sianokiszonka to naprawdę fajny sposób na konserwację trawy, szczególnie gdy prognozy mówią o krótkim czasie słonecznej pogody. Ogólnie rzecz biorąc, zbieramy trawę i przechowujemy ją w niemal beztlenowych warunkach, co powoduje fermentację. Dzięki temu pasza zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, a przy tym staje się smaczniejsza i łatwiejsza do strawienia dla zwierząt. Najlepiej, tak jak zauważyłem, używać młodej trawy, bo ma sporo wody. Musimy być jednak ostrożni, bo jeśli trawa zbyt mocno się wysuszy, to straci swoje wartości. Dlatego warto pomyśleć o prasowaniu i owinięciu bele folią, żeby fermentacja poszła jak należy. Praktyka pokazuje, że najlepszą porą na zbiór jest wczesny ranek, gdy ta woda w roślinach jest na najniższym poziomie. I tak, sianokiszonka jest bardziej odporna na zmiany pogody w porównaniu do innych sposobów przechowywania, co czyni ją bezpiecznym wyborem w dzisiejszych czasach.

Pytanie 5

Przy kryciu naturalnym z udziałem człowieka

A. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

B. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

C. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

D. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia i znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

Odpowiedź wskazująca na możliwość określenia terminu krycia oraz znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt jest prawidłowa, ponieważ w procesie krycia naturalnego kluczowe jest zrozumienie cyklu rozrodczego zwierząt oraz odpowiednia identyfikacja osobników. Właściwe określenie terminu krycia pozwala na optymalizację czasu inseminacji, co z kolei zwiększa efektywność hodowli. W praktyce, hodowcy stosują różne metody monitorowania cyklu płciowego, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, analizy hormonalne czy badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt może pomóc w prowadzeniu programu hodowlanego, który uwzględnia pożądane cechy genetyczne. W kontekście standardów branżowych, organizacje hodowlane często wymagają dokumentowania rodziców zwierząt, co sprzyja lepszemu zarządzaniu populacją oraz unika problemów z inbredingiem. Przykłady dobrych praktyk obejmują prowadzenie dokładnych rejestrów kryć oraz regularne konsultacje z weterynarzami w celu zapewnienia najwyższej jakości hodowli.

Pytanie 6

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 10 litrów

B. 25 litrów

C. 75 litrów

D. 40 litrów

Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Pytanie 7

W żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych niedozwolone jest używanie

A. synbiotyków

B. dodatków witaminowych

C. surowców zawierających organizmy transgeniczne

D. komponentów mineralnych

Surowce z organizmami transgenicznymi są zabronione w żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych. To ma związek z zasadami zrównoważonego rozwoju i zdrowia publicznego. Przepisy, takie jak te z Rozporządzenia (WE) nr 834/2007, jasno mówią, że w produkcji ekologicznej nie wolno używać GMO. Dlaczego? Bo mogą one negatywnie wpływać na bioróżnorodność i naturalne procesy w ekosystemie. W praktyce oznacza to, że hodowcy muszą sięgać po naturalne pasze, co jest korzystne dla zdrowia zwierząt i jakości produktów. Dozwolone składniki to na przykład naturalne ziarna, rośliny strączkowe i pasze roślinne uprawiane zgodnie z ekologicznymi zasadami. To sprawia, że zwierzęta są mniej narażone na choroby, a ich produkty, takie jak mięso, mleko czy jaja, są bardziej wartościowe dla tych, którzy szukają zdrowej, naturalnej żywności.

Pytanie 8

Dokument, kartoteka lub informatyczny nośnik danych, na którym są zapisywane, a w przypadku koniowatych, również rejestrowane, zwierzęta hodowlane oraz informacje o ich hodowcach, właścicielach, pochodzeniu i wynikach oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, to

A. księga zwierząt.

B. kartoteka zwierząt.

C. ewidencja zwierząt.

D. księga hodowlana.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do terminu 'księga hodowlana', może prowadzić do nieporozumień w zakresie dokumentacji zwierząt hodowlanych. Kartoteka zwierząt i ewidencja zwierząt to pojęcia, które w rzeczywistości oznaczają zbiór danych, ale niekoniecznie są związane z hodowlą w kontekście jakości i wartości użytkowej. Kartoteka zwierząt jest często używana do ogólnych rejestrów, niekoniecznie uwzględniających szczegółowe informacje o pochodzeniu czy hodowli. Z kolei ewidencja zwierząt skupia się na rejestrowaniu podstawowych danych, takich jak szczepienia czy zmiany właścicieli, a nie na bardziej szczegółowej analizie linii hodowlanych. Księga zwierząt, chociaż brzmi podobnie, nie uwzględnia aspektów hodowlanych i nie jest odpowiednia dla specjalistycznych potrzeb związanych z wartościowymi parametrami hodowlanymi. Te niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do mylnych interpretacji, ponieważ nie rozróżniają ważnych różnic w dokumentacji, które są kluczowe w profesjonalnym podejściu do hodowli zwierząt.

Pytanie 9

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w lewej komorze

B. w prawej komorze

C. w prawym przedsionku

D. w lewym przedsionku

Mały krwiobieg, nazywany także krążeniem płucnym, rozpoczyna się w prawej komorze serca. Po skurczu prawej komory krew odtlenowana zostaje wypchnięta do pnia płucnego, który rozgałęzia się na tętnice płucne. Tętnice te prowadzą krew do płuc, gdzie następuje wymiana gazów: krew oddaje dwutlenek węgla i pobiera tlen. Proces ten jest kluczowy dla zapewnienia organizmowi odpowiednich ilości tlenu oraz eliminacji zbędnych produktów przemiany materii. Znajomość funkcji małego krwiobiegu jest istotna w diagnostyce i leczeniu chorób układu oddechowego oraz krążeniowego. Przykładowo, w chorobach takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zatorowość płucna, zrozumienie tego krążenia może pomóc w optymalizacji terapii i monitoringu stanu pacjenta. Dobre praktyki w medycynie zalecają regularne badania funkcji płuc oraz serca, co może pomóc w wczesnej diagnostyce i leczeniu zaburzeń związanych z małym krwiobiegiem.

Pytanie 10

Zgłoszenie zakupu cielęcia do ARiMR powinno nastąpić w jakim terminie?

A. 7 dni od daty zakupu

B. 30 dni od daty zakupu

C. 3 dni od daty zakupu

D. 14 dni od daty zakupu

Zgłoszenie zakupu cielęcia do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w terminie 7 dni od daty zakupu jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi wsparcia rolników, termin ten ma na celu zapewnienie odpowiedniej dokumentacji i monitorowania obrotu zwierzętami, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego i bioasekuracji. W praktyce, rolnik, który dokonuje zakupu cielęcia, powinien jak najszybciej zgłosić tę transakcję, aby uniknąć ewentualnych konsekwencji prawnych i finansowych, takich jak kary administracyjne. Ponadto, szybkie zgłoszenie zakupu umożliwia ARiMR śledzenie populacji zwierząt i ich zdrowia, co jest niezbędne do realizacji programów wsparcia i monitorowania chorób zwierzęcych. Warto także pamiętać, że zgłoszenie to może być realizowane elektronicznie, co usprawnia cały proces oraz zapewnia większą dokładność danych.

Pytanie 11

Wymogi Wzajemnej Zgodności w zakresie C obejmują wymagania dotyczące rolnictwa w obszarze

A. bezpieczeństwa pasz oraz żywności

B. identyfikacji oraz rejestracji zwierząt

C. zdrowia roślin

D. dobrostanu zwierząt

Odpowiedzi dotyczące identyfikacji i rejestracji zwierząt, zdrowotności roślin oraz bezpieczeństwa pasz i żywności, choć istotne w kontekście rolnictwa, nie są bezpośrednio związane z zasadami Wzajemnej Zgodności w obszarze C. Identyfikacja i rejestracja zwierząt są ważne z punktu widzenia monitorowania zdrowia i pochodzenia zwierząt, ale nie koncentrują się na samej jakości ich życia. Podobnie, zdrowotność roślin odnosi się do zabezpieczenia upraw przed chorobami i szkodnikami, co jest działaniem w obszarze produkcji rolniczej, a nie dobrostanu zwierząt. Z kolei bezpieczeństwo pasz i żywności, chociaż kluczowe dla zdrowia konsumentów, nie dotyczy bezpośrednio warunków, w jakich zwierzęta są hodowane oraz ich dobrostanu. Takie podejście do oceny wymogów może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistego stanu rzeczy i pominięcia kluczowego aspektu, jakim jest etyka i odpowiedzialność w hodowli zwierząt. Zrozumienie, jak te wszystkie elementy współdziałają w ekosystemie rolniczym, jest niezbędne do wdrażania skutecznych praktyk, które nie tylko spełniają regulacje, ale także odpowiadają na potrzeby współczesnego rynku oraz oczekiwania konsumentów.

Pytanie 12

Który hormon wytwarza szyszynka?

A. melatoninę

B. progesteron

C. prolaktynę

D. oksytocynę

Szyszynka to malutki gruczoł w mózgu, ale jej rola jest naprawdę ważna. Odpowiada głównie za wydzielanie melatoniny, hormonu, który reguluje nasze rytmy dobowe. Melatonina działa na nas tak, że pomaga nam zasnąć i budzić się w odpowiednim czasie. To znaczy, że jest kluczowa dla naszego snu oraz samopoczucia na co dzień. Co ciekawe, produkcja melatoniny odbywa się głównie w nocy, co sprawia, że nasz organizm lepiej dostosowuje się do tego, jak zmienia się światło wokół nas. Z mojego doświadczenia wynika, że czasem warto pomyśleć o suplementacji melatoniny, zwłaszcza gdy mamy problemy ze snem, jak na przykład bezsenność. Te wszystkie badania, które mówią o melatoninie i jej działaniu, pokazują, jak istotna jest ona w medycynie snu oraz neurowiedzy. Lepiej rozumiejąc, jak działa szyszynka i melatonina, możemy lepiej dbać o nasze zdrowie i codzienny rytm, co na pewno korzystnie wpływa na nasze życie.

Pytanie 13

Ile mieszanki treściwej powinna otrzymać krowa, która produkuje dziennie 30 kg mleka, jeżeli pasze objętościowe zaspokajają jej potrzeby żywieniowe dla 20 kg mleka, a powyżej tej ilości dodaje się 0,5 kg mieszanki na każdy kilogram mleka wyprodukowanego ponad 20 kg?

A. 2 kg

B. 6 kg

C. 5 kg

D. 3 kg

Krowa o wydajności mleka 30 kg dziennie przekracza zapotrzebowanie pokarmowe, które pokrywają pasze objętościowe, o 10 kg. Zgodnie z zasadą, krowa powinna otrzymać 0,5 kg mieszanki treściwej na każdy kilogram mleka wyprodukowanego powyżej 20 kg. Zatem, dla 10 kg mleka powyżej tej normy, krowa powinna otrzymać 10 kg x 0,5 kg = 5 kg mieszanki treściwej. To podejście jest zgodne z aktualnymi standardami żywienia bydła mlecznego, które wskazują, że optymalne zbilansowanie paszy, w tym stosowanie mieszanki treściwej, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji mleka. Przykład praktyczny zastosowania tych zasad można zaobserwować w nowoczesnych gospodarstwach, gdzie precyzyjne żywienie wpływa na wydajność mleczną oraz jakość mleka, co przekłada się na lepsze wyniki ekonomiczne hodowli.

Pytanie 14

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. przelotowość

B. stan średnioroczny

C. obrót stada

D. bilans zwierząt

Przelotowość, obrót stada i bilans zwierząt to pojęcia, które są związane z hodowlą owiec, ale nie oddają tego, co naprawdę znaczy średnia liczba owiec w danym okresie. Przelotowość to liczba owiec, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym czasie, ale nie mówi nam o stanie średniorocznym. Trzeba tu myśleć o tym, jak owce się poruszają, bo bez całorocznych danych można łatwo wpaść w pułapkę błędnych wniosków. Obrót stada mówi o rotacji zwierząt i to jest ważne dla wydajności, ale znowu, nie podaje nam średniej liczby owiec w hodowli w skali roku. Bilans zwierząt obejmuje przyrosty i ubytki, ale też nie pokazuje średniego stanu owiec. Często ludzie mylą te pojęcia, co później prowadzi do złych decyzji o paszy, opiece czy planach reprodukcyjnych. Dlatego warto umieć dobrze interpretować dane o stanie średniorocznym, bo to jest klucz do skutecznego zarządzania hodowlą owiec.

Pytanie 15

Wysoka wilgotność powietrza w chlewniach, w połączeniu z zwiększoną ilością siarkowodoru i amoniaku, sprzyja występowaniu u świń schorzeń

A. genetycznych i układu rozrodczego

B. reumatycznych i dróg oddechowych

C. metabolicznych i układu wydalniczego

D. alergicznych i układu krążenia

Nadmierna wilgotność w chlewni, w połączeniu z wysoką koncentracją siarkowodoru i amoniaku, stwarza warunki sprzyjające rozwojowi chorób reumatycznych i dróg oddechowych u świń. Zwiększona wilgotność wpływa na osłabienie układu odpornościowego zwierząt, co z kolei ułatwia rozwój patogenów. Siarkowodór i amoniak są toksycznymi substancjami, które mogą podrażniać drogi oddechowe, prowadząc do stanów zapalnych oraz infekcji. Przykładem mogą być choroby takie jak zapalenie płuc, które mogą być wynikiem kontaktu z tymi substancjami. W praktyce, hodowcy powinni stosować systemy wentylacyjne oraz monitorować poziomy amoniaku i wilgotności, aby zapobiegać tym schorzeniom. Dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne oraz regularne kontrole jakości powietrza w chlewniach są kluczowe dla zapewnienia zdrowia stada. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, na przykład poprzez utrzymanie optymalnej wilgotności i czystości, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 16

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u kóz

B. u bydła

C. u owiec

D. u świń

Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 17

Aby otrzymać roztwór o stężeniu około 2% środka dezynfekcyjnego, do 1 litra wody należy dodać 20 ml substancji X. Oblicz, jaką ilość ml środka X musisz dodać do 5 litrów wody, żeby uzyskać roztwór o stężeniu około 5%?

A. 250 ml

B. 100 ml

C. 150 ml

D. 200 ml

Aby uzyskać 5% roztwór środka dezynfekcyjnego, najpierw należy zrozumieć, jak oblicza się stężenie roztworu na podstawie dodawanego środka czynnego. W przypadku 2% roztworu, dodając 20 ml środka X do 1 litra wody, uzyskujemy 20 ml/1000 ml * 100% = 2%. Aby zwiększyć stężenie do 5%, musimy dodać odpowiednią ilość środka X do 5 litrów wody. Obliczenia dotyczące 5 litrów są następujące: 5 litrów to 5000 ml, zatem 5% z 5000 ml to 250 ml. Oznacza to, że dodając 250 ml środka X do 5 litrów wody, uzyskamy pożądane stężenie. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce laboratoryjnej oraz w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów jest istotne dla skuteczności procesów dezynfekcji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy zachować ostrożność przy przygotowywaniu roztworów, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnych lub niebezpiecznych preparatów.

Pytanie 18

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. cementowej

B. smołowej

C. nosoryjowej

D. obrzękowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. większymi przyrostami masy

B. spadkiem strawności

C. mniejszym zużyciem paszy

D. łatwiejszym trawieniem

Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. gdy są zabrudzone

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. w każdej sytuacji

D. wyłącznie u pierwiastek

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 23

Dla cieląt o masie do 150 kg, które są utrzymywane w grupie na ściółce, normą jest minimum 1,5 m² na osobnika. Jaką największą liczbę cieląt ważących 120 kg można legalnie hodować w kojcu o powierzchni 24 m²?

A. 16 sztuk

B. 14 sztuk

C. 12 sztuk

D. 20 sztuk

Odpowiedź 16 sztuk jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, dla cieląt o masie ciała do 150 kg, powierzchnia wymagana na jednego osobnika wynosi 1,5 m². W przypadku kojca o powierzchni 24 m², aby obliczyć maksymalną liczbę cieląt, należy podzielić całkowitą powierzchnię przez powierzchnię przypadającą na jedno cielę. Wykonując obliczenie: 24 m² / 1,5 m²/szt. = 16 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej przestrzeni dla cieląt, co wpływa na ich zdrowie oraz rozwój. W praktyce, przestrzeń ta pozwala na swobodne poruszanie się zwierząt, co jest kluczowe dla ich dobrostanu. Warto również pamiętać, że utrzymywanie odpowiedniej gęstości cieląt w kojcu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia stresu, który może negatywnie wpłynąć na ich wzrost oraz odporność na choroby. Dlatego przestrzeganie norm dotyczących powierzchni jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również praktyką korzystną dla hodowców, którzy dbają o zdrowie i wydajność swoich zwierząt.

Pytanie 24

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hiperkapnia

B. hiperkaliemia

C. hipernatremia

D. hiperkalcemia

Hiperkaliemia, hiperkapnia i hipernatremia to różne problemy z elektrolitami i gazami w organizmie i czasami można je pomylić z hiperkalcemią. Hiperkaliemia to podwyższony poziom potasu we krwi, co może prowadzić do problemów z sercem. Potas jest super ważny dla mięśni i nerwów, a za dużo potasu często bierze się z niewydolności nerek albo złej diety. Hiperkapnia to z kolei większa ilość dwutlenku węgla we krwi, co może się zdarzyć przy problemach oddechowych, i może prowadzić do kwasicy. A hipernatremia to sytuacja, gdzie poziom sodu jest za wysoki, zwykle przez odwodnienie albo nadmierne solenie. W praktyce weterynaryjnej ważne jest, żeby lekarze potrafili odróżnić te stany, bo to krytyczne dla leczenia. Często ludzie mylą te terminy z powodu braku wiedzy o elektrolitach i ich roli w organizmie. Zrozumienie ich ról i działania to klucz do dobrej diagnostyki i skutecznego leczenia. W weterynarii znajomość tych definicji i umiejętność ich zastosowania jest naprawdę istotna, bo to się przekłada na lepszą opiekę nad pacjentem.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. sól pastewna

B. mocznik pastewny

C. kreda pastewna

D. melasa

Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.

Pytanie 27

Jak długo należy utrzymywać cielęta na ściółce po ich narodzinach?

A. 1 tydzień

B. 1 miesiąc

C. 2 tygodnie

D. 2 miesiące

Minimalny okres, przez jaki cielęta powinny pozostawać na ściółce, wynoszący 2 tygodnie, jest zgodny z zaleceniami wynikającymi z dobrych praktyk hodowlanych. Taki czas pozwala na zbudowanie odporności immunologicznej u cieląt, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. W ciągu pierwszych dni życia cielęta są szczególnie wrażliwe i wymagają odpowiedniej opieki oraz ochrony przed chorobami. W tym okresie ich organizm zaczyna produkować przeciwciała, które są niezbędne do walki z infekcjami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zapewnieniu cielakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak czysta i komfortowa ściółka oraz odpowiednia temperatura otoczenia, co przekłada się na ich prawidłowy rozwój. Przestrzeganie tego minimum czasu na ściółce jest również istotne w kontekście przestrzegania standardów dobrostanu zwierząt, które regulują m.in. kwestie związane z hodowlą bydła. Z tego powodu, odpowiedni czas przebywania cieląt na ściółce jest kluczowy dla ich zdrowia oraz efektywności późniejszej produkcji mleka lub mięsa.

Pytanie 28

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. awitaminozą

B. witaminozą

C. hipowitaminozą

D. hiperwitaminozą

Hiperwitaminoza to stan, w którym w organizmie występuje nadmiar witamin, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W szczególności dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K, które są magazynowane w organizmie i mogą kumulować się w niebezpiecznych ilościach. Na przykład, nadmiar witaminy A może prowadzić do toksyczności, objawiającej się bólami głowy, zawrotami głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia wątroby. Z kolei nadmiar witaminy D może powodować hiperkalcemię, co skutkuje osłabieniem kości i problemami z nerkami. W praktyce, aby uniknąć hiperwitaminozy, ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania suplementów diety oraz konsultować wszelkie zmiany w diecie z lekarzem lub dietetykiem. Warto również pamiętać, że różne grupy społeczne mogą mieć odmienne zapotrzebowanie na witaminy, co powinno być brane pod uwagę w planowaniu diety. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez FAO i WHO, dostarczają wskazówek dotyczących bezpiecznego spożycia witamin.

Pytanie 29

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. kukurydza, ziemniaki

B. lucerna, żyto

C. soja, wyka

D. łubin, seradela

Kukurydza i ziemniaki to rośliny, które charakteryzują się dużą zdolnością do fermentacji, co czyni je idealnymi do procesów kiszenia. Kiszenie to metoda konserwacji żywności, która polega na fermentacji mlekowej, co prowadzi do powstawania kwasu mlekowego, który działa jako naturalny konserwant. Kukurydza, bogata w skrobię, i ziemniaki, zawierające znaczne ilości skrobi i błonnika, są doskonałymi surowcami do produkcji kiszonek. Przykładem zastosowania tych roślin jest produkcja kiszonej kapusty na bazie kukurydzy, która jest popularna w wielu krajach. Standardy dotyczące kiszenia roślin często obejmują kontrolę pH, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo końcowego produktu. Dobre praktyki w zakresie fermentacji zalecają również monitorowanie temperatury, aby optymalizować proces fermentacji, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości kiszonek.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma

B. zmniejszenie zawartości białka w paszy

C. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce

D. zwiększenie zawartości włókna w paszy

Obniżenie poziomu białka w paszy jest skutecznym sposobem ograniczania emisji amoniaku w chlewni, ponieważ nadmiar białka w diecie świń prowadzi do jego niecałkowitego wykorzystania przez organizm zwierząt. Niewykorzystane białko ulega fermentacji w jelitach, co skutkuje produkcją amoniaku jako produktu ubocznego. Dlatego zmniejszenie zawartości białka w paszy, na przykład poprzez zastosowanie pasz o niższej zawartości białka lub zastąpienie ich alternatywnymi źródłami białka, może znacząco zredukować emisję amoniaku. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie do diety świń pasz z dodatkiem białka roślinnego, które może być lepiej przyswajalne. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, zaleca się regularne monitorowanie zawartości białka w paszy oraz dostosowywanie jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt w różnych fazach ich rozwoju. Takie działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, przyczyniając się do zmniejszenia negatywnego wpływu hodowli zwierząt na otoczenie.

Pytanie 32

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 7 dnia życia

B. do 21 dnia życia

C. do 14 dnia życia

D. do 4 dnia życia

Podczas analizy błędnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na przyczyny, dla których niektóre z nich są nieodpowiednie. Odpowiedzi sugerujące wcześniejsze terminy, takie jak 4 czy 21 dni, opierają się na niepoprawnym zrozumieniu rozwoju neurologicznego młodych zwierząt. W rzeczywistości, układ nerwowy knurków osiąga dojrzałość na tyle, że zabiegi takie jak trzebienie mogą być przeprowadzane skutecznie i bezpiecznie do 7 dnia życia. Wybór zbyt wczesnego terminu, jak 4 dni, może wiązać się z ryzykiem nadmiernego stresu dla zwierzęcia, co jest sprzeczne z zasadami dobrostanu. Z kolei odpowiedź wskazująca na 21 dni życia jest znaczącym błędem, ponieważ w tym czasie knurki są już znacznie bardziej rozwinięte, a ich odczuwanie bólu jest znacznie intensywniejsze. Takie podejście do tego zabiegu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych oraz psychicznych u zwierząt, a także stanowi naruszenie etycznych standardów hodowli. Rekomendacje dotyczące dobrostanu zwierząt podkreślają, że wszelkie zabiegi powinny być przeprowadzane w sposób minimalizujący stres i ból, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych osobników. Dlatego kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi etycznych i praktycznych aspektów związanych z zabiegami weterynaryjnymi, aby zapewnić zdrowie i dobrostan swoich zwierząt.

Pytanie 33

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w czczym.

B. w ślepym.

C. w grubym.

D. w prostym.

Kosmki jelitowe, czyli mikroskopijne wypustki błony śluzowej jelita, występują głównie w jelicie czczym (duodenum) i pełnią kluczową rolę w procesach trawienia oraz wchłaniania substancji odżywczych. Ich struktura zwiększa powierzchnię jelita, co umożliwia bardziej efektywne wchłanianie składników odżywczych, takich jak białka, węglowodany oraz tłuszcze. Kosmki są pokryte komórkami enterocytów, które są odpowiedzialne za transport substancji odżywczych do krwiobiegu. W praktyce, zrozumienie roli kosmków jelitowych jest istotne dla dietetyków i specjalistów ds. zdrowia, ponieważ ich uszkodzenie lub dysfunkcja może prowadzić do zaburzeń wchłaniania, co z kolei może skutkować niedoborami pokarmowymi oraz problemami zdrowotnymi, takimi jak celiakia. Dlatego kluczowe jest promowanie zdrowych nawyków żywieniowych, które wspierają zdrowie jelit, takich jak dieta bogata w błonnik oraz probiotyki, co może przyczynić się do optymalizacji funkcji kosmków jelitowych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. płucotchawki

B. płuca

C. tchawki

D. skrzela

Prawidłowa odpowiedź to płuca, ponieważ stanowią one kluczowy element układu oddechowego indyków. Ptaki, w tym indyki, mają unikalny sposób oddychania, który różni się od ssaków. Ich płuca są połączone z systemem worków powietrznych, co pozwala na efektywniejszą wymianę gazów. W procesie oddychania powietrze przepływa przez płuca podczas wdechu i wydechu, co zapewnia stały dostęp do świeżego tlenu. Umożliwia to ptakom lepsze dotlenienie organizmu, co jest szczególnie istotne dla ich aktywności fizycznej, zwłaszcza podczas lotu. Zrozumienie budowy i funkcji płuc u indyków jest ważne dla hodowców i weterynarzy, którzy muszą monitorować zdrowie ptaków oraz zapewniać im odpowiednie warunki środowiskowe. Na przykład, właściwe zarządzanie wentylacją w oborach dla indyków jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności hodowlanej, ponieważ zanieczyszczone powietrze może prowadzić do problemów z układem oddechowym i osłabienia organizmu.

Pytanie 36

Podaj charakterystyczną cechę anatomiczną budowy prącia knura.

A. Żołądź prącia przyjmuje formę korkociągu

B. Wyrostek cewki moczowej jest długi

C. Prącie ma kształt zakrzywiony

D. Cewka moczowa wychodzi na końcu prącia

Żołądź prącia knura ma charakterystyczny kształt korkociągu, co jest unikalnym elementem jego anatomicznej budowy. Ten specyficzny kształt ma swoje praktyczne zastosowanie, ponieważ umożliwia lepsze unieruchomienie samicy podczas kopulacji, co zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie. Kształt korkociągu sprzyja również lepszemu dopasowaniu do anatomii samicy, co jest istotne w kontekście rozrodu w hodowli trzody chlewnej. W praktyce, znajomość anatomicznych różnic pomiędzy gatunkami jest kluczowa w weterynarii oraz hodowli, gdyż wpływa na metody inseminacji oraz ocenę płodności. Ponadto, zrozumienie tych cech jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących zdrowia reprodukcyjnego zwierząt, co wpisuje się w standardy dobrej praktyki w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 37

Jakiego dodatku używa się do wzbogacenia żywienia krow w okresie zimowym w celu uzupełnienia wapnia?

A. kredę pastewną

B. drożdże pastewne

C. lizawki

D. kwaśny węglan sodu

Kreda pastewna to naprawdę ważny element w diecie krów, zwłaszcza zimą, kiedy świeżych źródeł wapnia jest mało. Wapń ma sporo zadań, m.in. pomaga w budowie kości i normalnym funkcjonowaniu mięśni. Kreda to naturalny minerał, pełen węglanu wapnia, który nie tylko dostarcza wapń, ale też wpływa na pH w żołądku, co może pomóc w trawieniu. Tak więc, dodanie 1-2% kredy do jedzenia krów mlecznych to dobry sposób na zapobieganie niedoborom wapnia, co jest super ważne, zwłaszcza dla krów w laktacji, które potrzebują go więcej. Warto regularnie sprawdzać poziom wapnia w diecie i stosowanie kredy pastewnej to jedna z najlepszych praktyk, bo to wspiera zdrowie zwierząt i ich wydajność.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy

B. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy

C. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy

D. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy

Odpowiedzi, które wskazują na loszki w wieku poniżej 8 miesięcy, są niezgodne z praktykami hodowlanymi, ponieważ przedwcześnie rozpoczęte użytkowanie rozpłodowe może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju fizycznego loszek. Wiek 6 miesięcy dla loszki, jak w jednej z odpowiedzi, jest zdecydowanie zbyt wczesny, ponieważ w tym czasie zwierzęta są jeszcze w fazie intensywnego wzrostu, co może wpłynąć negatywnie na ich zdolność do rozrodu oraz zdrowie potomstwa. Ponadto, masa ciała 80-90 kg dla loszki poniżej 8 miesięcy nie spełnia wymagań zdrowotnych, co może prowadzić do komplikacji przy porodzie lub problemów z laktacją. W przypadku knurków, odpowiedzi sugerujące ich użytkowanie w wieku 6-8 miesięcy są nieodpowiednie z perspektywy biologicznej; knurek powinien osiągnąć co najmniej 8 miesięcy, aby zapewnić pełną dojrzałość i odpowiednią jakość nasienia. Warto wskazać, że w hodowli trzody chlewnej, standardowe wytyczne dotyczące wieku i masy ciała zwierząt rozpłodowych są kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa oraz wysokiej wydajności produkcyjnej. Wiele hodowli stosuje konkretne protokoły dopuszczenia do krycia, które obejmują nie tylko wiek, ale także ocenę kondycji fizycznej zwierząt, co w rezultacie prowadzi do lepszej efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej