Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 23:59
Data zakończenia: 23 maja 2025 00:59

Egzamin niezdany

Wynik: 0/40 punktów (0,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość zwróci funkcja empty($a); w języku PHP, gdy zmienna $a będzie miała wartość liczbową 0?

A. NULL

B. 0

C. TRUE

D. FALSE

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja empty() w języku PHP służy do sprawdzania, czy zmienna jest pusta. Zmienna jest uznawana za pustą, jeśli jej wartość jest równa FALSE, NULL, "", 0, '0', lub jeśli zmienna nie została zainicjowana. W przypadku, gdy zmienna $a ma wartość liczbową równą 0, funkcja empty($a) zwróci TRUE, ponieważ 0 jest interpretowane jako wartość fałszywa w PHP. To zachowanie jest zgodne z typowaniem luźnym, które stosuje PHP, gdzie różne typy danych mogą być automatycznie konwertowane na typ logiczny. Praktycznie, można to zobaczyć w kodzie: $a = 0; var_dump(empty($a)); // wynikiem będzie bool(true). Wartości takie jak FALSE, NULL oraz pusty ciąg również zwracają TRUE w tej funkcji. Zrozumienie działania funkcji empty() jest kluczowe w kontekście pisania efektywnego i pozbawionego błędów kodu w PHP, szczególnie w sytuacjach, gdzie zależy nam na walidacji danych wejściowych."

Pytanie 2

Zaprezentowano kod dla tabeli 3x2. Jaką modyfikację należy wprowadzić w drugim wierszu, by tabela przypominała tę z obrazka, gdzie wiersz jest niewidoczny?

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ użycie stylu 'visibility: hidden' w wierszu tabeli skutkuje tym, że wiersz ten nie jest widoczny, ale nadal zajmuje miejsce w układzie tabeli. Oznacza to, że komórki poniżej nie przesuwają się w górę, a struktura tabeli pozostaje niezmieniona. To podejście jest zgodne z sytuacjami, w których chcemy ukryć zawartość bez zmiany rozmieszczenia innych elementów. Jest to przydatne w aplikacjach, gdzie układ strony musi pozostać stabilny dla zachowania spójności wizualnej lub funkcjonalnej. Przykładem może być ukrywanie tymczasowych informacji, które nie powinny wpływać na pozostały układ interfejsu użytkownika. Jest to zgodne z dobrymi praktykami projektowania front-endu, gdzie stylizacje powinny wspierać czytelność i przewidywalność układu strony. Alternatywnie, 'display: none' usunęłoby element z przepływu dokumentu, co zmienia układ, ale w tym przypadku zastosowanie 'visibility: hidden' jest właściwym wyborem dla zachowania struktury.

Pytanie 3

Jak utworzyć klucz obcy na wielu kolumnach podczas definiowania tabeli?

A. CONSTRAINT (nazwisko, imie) FOREIGN REFERENCES KEY osoby (nazwisko, imie)

B. CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY(nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko, imie)

C. CONSTRAINT fk_osoba_uczen FOREIGN KEY ON(nazwisko, imie) REFERENCES osoby (nazwisko, imie)

D. CONSTRAINT (nazwisko, imie) FOREIGN KEY REFERENCES osoby (nazwisko, imie)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby utworzyć klucz obcy na wielu kolumnach w relacyjnej bazie danych, używamy konstrukcji SQL, która specyfikuje klauzulę CONSTRAINT, a następnie definiuje składniki klucza obcego. W przypadku podanej poprawnej odpowiedzi, mamy do czynienia z konstrukcją, która jest zgodna z standardem SQL. Klucz obcy łączy dwie tabele, zapewniając integralność referencyjną, co oznacza, że wartości w kolumnach klucza obcego muszą odpowiadać wartościom w kolumnach klucza podstawowego w innej tabeli. W tym przypadku klucz obcy odnosi się do kolumn 'nazwisko' i 'imie' w tabeli 'osoby'. Dodatkowo, poprawna składnia 'FOREIGN KEY(nazwisko, imie)' wskazuje, które kolumny w bieżącej tabeli są kluczem obcym, a 'REFERENCES osoby (nazwisko, imie)' wskazuje, że te kolumny odnoszą się do kolumn w tabeli 'osoby'. Przykładowo, jeśli mamy tabelę 'uczniowie', która przechowuje dane uczniów, to klucz obcy może pomóc w powiązaniu ich z tabelą 'osoby', co jest niezwykle istotne dla zachowania spójności danych oraz unikania anomalii podczas operacji CRUD (Create, Read, Update, Delete).

Pytanie 4

Instrukcja SQL przedstawiona w formie graficznej

ALTER TABLE 'miasta'
ADD 'kod' text;

A. zmienia nazwę tabeli miasta na nazwę kod

B. w tabeli miasta zmienia nazwę kolumny kod na nazwę text

C. dodaje do tabeli kolumnę o nazwie kod typu text

D. wprowadza do tabeli dwie kolumny o nazwach: kod i text

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie ALTER TABLE w SQL to naprawdę przydatne narzędzie, które pozwala na modyfikowanie struktury tabeli w bazie danych. W Twoim przypadku dodajesz nową kolumnę o nazwie 'kod' typu text do tabeli 'miasta'. To słowo kluczowe ADD oznacza, że chcemy coś dorzucić do tej tabeli. Typ text jest fajny, bo jest używany do przechowywania różnych dłuższych tekstów, co sprawia, że idealnie nadaje się do takich danych jak opisy czy kody pocztowe. Pamiętaj, że przed robieniem zmian w tabelach warto pomyśleć, jak to wpłynie na całe działanie aplikacji i procesów w firmie. Na przykład, jeśli musisz przechować dodatkowe info o miastach, jak właśnie kody pocztowe, to dodanie tego jest super pomysłem. Znajomość ALTER TABLE jest mega przydatna w zarządzaniu bazami danych, bo pozwala na elastyczne dostosowanie tabel do zmieniających się potrzeb. To naprawdę może zwiększyć efektywność systemu, jeśli dobrze to ogarniesz.

Pytanie 5

Jak powinna wyglądać prawidłowa, zgodna ze standardami języka HTML, forma samozamykającego się znacznika, który odpowiada za łamanie linii?

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zapis samozamykającego się znacznika
jest zgodny z aktualnym standardem HTML, który definiuje, jak powinny być tworzone elementy w dokumentach HTML. Znacznik
służy do łamania linii i jest powszechnie stosowany w tekstach, aby wymusić nową linię w obrębie bloku tekstowego. W HTML5, który jest aktualnie przyjętym standardem, znaczniki samozamykające się, takie jak
, nie wymagają dodatkowego zamknięcia. Znak '/' przed '>' wskazuje, że jest to znacznik samozamykający. Przykłady użycia tego znacznika można znaleźć w różnych kontekstach, na przykład w formularzach, gdzie chcemy oddzielić pola tekstowe, czy w treści artykułów, gdzie chcemy kontrolować formatowanie tekstu. Warto również zaznaczyć, że wcześniejsze wersje HTML, takie jak XHTML, wymagały użycia '/' w takich znacznikach, co mogło prowadzić do nieporozumień. Wiedza na temat poprawnego użycia znaczników HTML jest kluczowa dla tworzenia semantycznego i zgodnego kodu, co ma wpływ na dostępność oraz SEO stron internetowych.

Pytanie 6

Który z akapitów został sformatowany według podanego stylu, przy założeniu, że pozostałe właściwości akapitu mają wartości domyślne?

A. Efekt 1

B. Efekt 2

C. Efekt 3

D. Efekt 4

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Efekt 3 jest poprawny ponieważ formatowanie CSS zawiera ustawienie padding 20px co oznacza że wokół tekstu znajduje się przestrzeń o szerokości 20 pikseli Dodatkowo kolor tekstu jest niebieski zgodnie z ustawieniem color blue Także font-weight 900 wskazuje że tekst powinien być pogrubiony w najwyższym stopniu co jest widoczne w trzecim efekcie Obramowanie ma szerokość 1 piksel i jest solidne co oznacza że jest to ciągła linia wokół tekstu Efekt 3 dokładnie odzwierciedla te właściwości Formatowanie takie jest użyteczne w tworzeniu przyciągających uwagę nagłówków lub wyróżnień w treści strony internetowej W praktyce taki styl można zastosować do elementów interfejsu użytkownika które wymagają większej czytelności lub estetycznego oddzielenia od reszty treści Ważne jest aby odpowiednio zrozumieć i wykorzystać właściwości CSS dla uzyskania maksymalnej efektywności w projektowaniu stron internetowych Dobre praktyki obejmują także testowanie stylów na różnych urządzeniach aby upewnić się że wygląd spełnia zamierzone cele we wszystkich kontekstach

Pytanie 7

Aby zbudować tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. CREATE DATABASE

B. INSERT INTO

C. ALTER TABLE

D. CREATE TABLE

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'CREATE TABLE' jest poprawna, ponieważ to polecenie jest używane w SQL do tworzenia nowych tabel w bazie danych. Tabela to podstawowa jednostka organizacyjna danych, która składa się z wierszy i kolumn, gdzie każda kolumna ma przypisaną określoną datę typu, taką jak integer, varchar, date itd. Przykład użycia tego polecenia to: 'CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50));'. W tym przypadku tworzymy tabelę 'pracownicy', w której znajdują się trzy kolumny: 'id', 'imie' i 'nazwisko'. Ważnym aspektem jest, że przy definiowaniu tabeli należy również określić klucze główne oraz inne ograniczenia, takie jak unikalność czy relacje między tabelami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych. Użycie 'CREATE TABLE' pozwala na skuteczne zarządzanie strukturą bazy danych, co jest kluczowe dla jej późniejszej integralności i wydajności.

Pytanie 8

Podczas projektowania formularza konieczne jest wstawienie kontrolki, która odnosi się do innej kontrolki w odrębnym formularzu. Taka operacja w bazie danych Access jest

A. niemożliwa w każdym trybie poza trybem projektowania

B. możliwa dzięki ustawieniu ścieżki do kontrolki w atrybucie "Źródło kontrolki"

C. możliwa tylko wtedy, gdy są to dane numeryczne

D. niemożliwa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w Microsoft Access można odwoływać się do kontrolek w innych formularzach poprzez ustawienie właściwości 'Źródło kontrolki'. Ta właściwość umożliwia wskazanie skąd ma pochodzić wartość, która ma być wyświetlana w danej kontrolce. Przykładowo, jeśli mamy formularz z danymi klientów, a chcemy w innym formularzu wyświetlić imię i nazwisko danego klienta, możemy użyć odpowiedniego odwołania do kontrolki w formularzu klientów. Ważne jest, aby ścieżka do kontrolki była poprawna, co oznacza, że musi być zgodna z nazwą formularza oraz nazwą kontrolki. Użycie właściwości 'Źródło kontrolki' jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych, ponieważ umożliwia elastyczne i dynamiczne łączenie danych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego projektowania złożonych aplikacji bazodanowych z wieloma formularzami oraz relacjami między nimi.

Pytanie 9

Elementarna animacja może być zapisana w formacie

A. BMP

B. PSD

C. TIFF

D. GIF

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format GIF (Graphics Interchange Format) jest powszechnie stosowany do tworzenia prostych animacji ze względu na swoją zdolność do kompresji obrazów i obsługi przez większość przeglądarek internetowych. GIF pozwala na zapisanie sekwencji obrazów w jednej pliku, co umożliwia ich wyświetlanie jako animacji. Standard GIF obsługuje maksymalnie 256 kolorów z palety, co czyni go idealnym do prostych grafik, takich jak ikony czy animacje internetowe. Dzięki metodzie kompresji Lempel-Ziv-Welch (LZW) możliwe jest zmniejszenie rozmiaru pliku bez utraty jakości, co jest kluczowe w kontekście transferu danych przez sieć. Przykłady zastosowania formatu GIF obejmują animowane banery reklamowe, emotikony oraz krótkie klipy wideo w formie GIF, które stały się popularne na platformach społecznościowych. Ponadto GIF wspiera przezroczystość i animacje w cyklu, co podnosi jego użyteczność w wielu aplikacjach multimedialnych. Z tego powodu GIF jest formatem, który oferuje zarówno funkcjonalność, jak i kompatybilność, co czyni go najlepszym wyborem dla prostych animacji.

Pytanie 10

Aby zaktualizować maksymalną długość kolumny imie w tabeli klienci do 30 znaków, należy zastosować w języku SQL poniższy kod

A. CHANGE TABLE klienci MODIFY imie CHAR(30);

B. ALTER TABLE klienci MODIFY COLUMN imie VARCHAR(30);

C. ALTER TABLE klienci CHANGE imie TEXT;

D. CHANGE TABLE klienci TO COLUMN imie SET CHAR(30);

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby zmienić maksymalną długość pola 'imie' w tabeli 'klienci' na 30 znaków, używamy polecenia SQL 'ALTER TABLE', które jest standardowym sposobem modyfikacji struktury tabeli w bazach danych. W tym przypadku wykorzystujemy 'MODIFY COLUMN', co jest istotne, ponieważ pozwala na precyzyjne określenie, że chcemy zmienić właściwości konkretnej kolumny. Typ danych 'VARCHAR' oznacza, że kolumna może przechowywać zmienne długości tekstu, a wartość 30 oznacza maksymalną liczbę znaków. Przykładowo, jeśli w bazie danych już istnieją rekordy, to zmiana ta nie wpłynie na dane, które są krótsze niż 30 znaków, ale może być problematyczna, jeśli próbujemy wprowadzić dane dłuższe niż dozwolone, ponieważ takie operacje mogą kończyć się błędami. Warto również zaznaczyć, że różne systemy zarządzania bazami danych, takie jak MySQL, PostgreSQL czy Oracle, mogą mieć drobne różnice w składni, ale zasada działania polecenia 'ALTER TABLE' pozostaje zasadniczo taka sama. To podejście jest zgodne z zaleceniami standardu SQL i jest powszechnie stosowane w praktykach administracji bazami danych.

Pytanie 11

W języku PHP, aby wyeliminować białe znaki na początku i końcu łańcucha znaków, należy zastosować funkcję

A. trim( )

B. sort( )

C. strlen( )

D. time( )

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja trim() w języku PHP jest kluczowym narzędziem do usuwania zbędnych spacji oraz innych białych znaków z początku i końca ciągu znaków. Jest to istotne, gdyż nieprawidłowe białe znaki mogą prowadzić do błędów w przetwarzaniu danych wejściowych, np. przy porównywaniu czy zapisywaniu do bazy danych. Przykład użycia funkcji trim() może wyglądać następująco: $str = ' Hello World! '; $result = trim($str); echo $result; // Wyświetli 'Hello World!'. Warto zauważyć, że funkcja trim() działa nie tylko na spacji, ale również na tabulatorach i innych znakach białych. Z perspektywy dobrych praktyk, warto stosować trim() przed zapisem danych użytkownika w celu uniknięcia nieprzewidzianych błędów w aplikacji. W kontekście bezpieczeństwa, usuwanie niepotrzebnych spacji pomoże również w walidacji i sanitizacji danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed atakami typu injection.

Pytanie 12

Baza danych księgarni ma tabelę ksiazki z polami: id, idAutor, tytul, ileSprzedanych oraz tabelę autorzy z polami: id, imie, nazwisko. Jak utworzyć raport dotyczący sprzedanych książek, który zawiera tytuły oraz nazwiska autorów?

A. Ustalić relację 1..1 pomiędzy tabelami ksiazki i autorzy, a następnie stworzyć kwerendę łączącą obie tabele

B. stworzyć kwerendę, która wyszukuje tytuły książek

C. utworzyć dwie oddzielne kwerendy: pierwszą, która wyszuka tytuły książek, a drugą, która pobierze nazwiska autorów

D. Zdefiniować relację 1..n między tabelami ksiazki i autorzy, a następnie stworzyć kwerendę łączącą obie tabele

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zdefiniowanie relacji 1..n między tabelami 'ksiazki' oraz 'autorzy' jest kluczowe dla prawidłowego modelowania danych w bazach danych. Relacja 1..n oznacza, że jeden autor może mieć wiele książek, co jest w pełni zgodne z rzeczywistością w kontekście księgarni. Aby stworzyć raport sprzedanych książek z tytułami i nazwiskami autorów, konieczne jest, aby obie tabele były połączone w sposób umożliwiający łatwy dostęp do danych. Po utworzeniu relacji można skorzystać z kwerendy SQL, która wykorzystuje złączenie (JOIN) do pobrania informacji z obu tabel. Przykładowe zapytanie może wyglądać następująco: SELECT ksiazki.tytul, autorzy.nazwisko FROM ksiazki JOIN autorzy ON ksiazki.idAutor = autorzy.id. Tego typu podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu baz danych, umożliwiając łatwe skalowanie oraz modyfikację w przyszłości.

Pytanie 13

Wskaż konstrukcję pętli w języku JavaScript, która wyświetli sześć kolejnych liczb parzystych

A. for(i=2;i<=12;i+=2) {document.write(i);}

B. for(i=2;i<=12;i++) {i=i+2; document.write(i);}

C. for(i=2;i<12;i+=2) {document.write(i);}

D. for(i=2;i<12;i++) {i++; document.write(i);}

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź for(i=2;i<=12;i+=2) {document.write(i);} jest prawidłowa, ponieważ prawidłowo implementuje pętlę for w języku JavaScript, aby wydrukować sześć kolejnych liczb parzystych, zaczynając od 2 i kończąc na 12. Pętla ta inicjuje zmienną i na wartość 2, a następnie kontynuuje iterację, aż do osiągnięcia wartości 12, zwiększając i o 2 w każdej iteracji. Dzięki temu osiągamy pożądane liczby: 2, 4, 6, 8, 10 i 12. Użycie operatora inkrementacji (i+=2) jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, ponieważ jest bardziej zwięzłe i jednoznaczne w porównaniu do zwiększania zmiennej w każdej iteracji o 1, a następnie dodawania 1 w ciele pętli. W praktyce, można stosować takie podejście do generowania sekwencji liczb w różnych zastosowaniach, na przykład w wizualizacji danych lub grach, gdzie potrzebujemy pracować z parametrami o określonej wartości. Ponadto, pętle w JavaScript są fundamentalnym elementem skryptów, pozwalającym na automatyzację powtarzalnych zadań, co czyni programowanie bardziej efektywnym.

Pytanie 14

Które z poniższych oprogramowań nie jest systemem do zarządzania treścią (CMS)?

A. Apache

B. WordPress

C. Joomla

D. Mambo

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Apache" jest prawidłowa, ponieważ Apache to serwer HTTP, który jest odpowiedzialny za obsługę i dostarczanie stron internetowych do przeglądarek użytkowników. Nie jest to system zarządzania treścią (CMS), który służy do tworzenia, edytowania i publikowania treści na stronach internetowych. Systemy takie jak Mambo, Joomla i WordPress to platformy CMS, które umożliwiają użytkownikom zarządzanie treściami w sposób intuicyjny i przyjazny dla użytkownika. Na przykład, WordPress, będący jednym z najpopularniejszych CMS-ów, oferuje bogaty ekosystem wtyczek oraz motywów, co pozwala na łatwe dostosowanie witryn do indywidualnych potrzeb. W kontekście branżowych standardów, stosowanie CMS-ów pozwala na skuteczniejsze zarządzanie treściami w witrynach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie tworzenia i utrzymania stron internetowych.

Pytanie 15

Najłatwiejszym i najmniej czasochłonnym sposobem na przetestowanie działania strony internetowej w różnych przeglądarkach i ich wersjach jest

A. sprawdzenie działania strony w programie Internet Explorer, zakładając, że inne przeglądarki będą kompatybilne

B. wykorzystanie walidatora kodu HTML

C. zainstalowanie różnych przeglądarek na kilku komputerach i testowanie strony

D. użycie emulatora przeglądarek internetowych, np. Browser Sandbox

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Emulatory przeglądarek internetowych, takie jak Browser Sandbox, stanowią najefektywniejsze narzędzie do testowania witryn w różnych środowiskach. Dzięki nim można symulować działanie witryny w wielu przeglądarkach oraz ich wersjach bez potrzeby fizycznej instalacji. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie testowania oprogramowania, ponieważ pozwala na oszczędność czasu i zasobów. W przypadku użycia emulatora, programiści mogą szybko przetestować i porównać, jak strona zachowuje się w różnych przeglądarkach, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności działania i doświadczeń użytkownika. Przykładem zastosowania emulatorów jest możliwość weryfikacji responsywności witryny na różnych rozmiarach ekranów oraz dostosowanie stylów CSS dla różnych przeglądarek. To pozwala na identyfikację problemów z kompatybilnością, które mogą występować w starszych wersjach przeglądarek, a także w zapewnieniu, że nowoczesne standardy webowe są poprawnie interpretowane. Praktyczne wykorzystanie emulatorów w codziennym procesie tworzenia oprogramowania powinno być integralną częścią każdej strategii testowania, aby zapewnić optymalne działanie witryny na wszystkich platformach.

Pytanie 16

W formularzu wartość z pola input o typie number została przypisana do zmiennej a i następnie przetworzona w skrypcie JavaScript w poniższy sposób. Jaki typ będzie miała zmienna z?

var z = parseFloat(a);

A. zmiennoprzecinkowego

B. NaN

C. napisowego

D. liczbowego, całkowitego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript funkcja parseFloat() jest używana do konwersji wartości tekstowych na liczby zmiennoprzecinkowe. Podczas pobierania danych z pola input typu number, wartość często jest traktowana jako string i konieczne jest jej przekształcenie w liczbę, aby móc na niej wykonywać operacje matematyczne. Funkcja parseFloat() analizuje łańcuch znaków i próbuje wyodrębnić z niego liczbę zmiennoprzecinkową. Nawet jeśli podana wartość jest zapisana jako liczba całkowita, parseFloat() przekształci ją w liczbę zmiennoprzecinkową, co oznacza, że zmienna z będzie tego właśnie typu. Jest to standardowa praktyka w programowaniu w JavaScript, aby zapewnić, że dane numeryczne są przetwarzane w odpowiednim formacie. Konwersja na typ zmiennoprzecinkowy gwarantuje także, że wszelkie ułamki dziesiętne będą poprawnie obsługiwane, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia finansowe czy prace związane z precyzyjnymi pomiarami. Warto zaznaczyć, że parseFloat() zwraca wartość NaN tylko wtedy, gdy dany ciąg nie zaczyna się od liczby, co czyni ten sposób konwersji bardzo elastycznym i często stosowanym w praktyce.

Pytanie 17

Jakie prawa: CREATE, ALTER, DROP zostały użyte w poleceniu GRANT?

A. pracy z danymi

B. pracy ze strukturą

C. pobierania danych z bazy

D. przyznawania uprawnień innym użytkownikom

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca manipulowania strukturą jest poprawna, ponieważ polecenia GRANT z zestawem praw CREATE, ALTER i DROP koncentrują się na zmianie i zarządzaniu strukturą bazy danych. CREATE pozwala na tworzenie nowych obiektów w bazie danych, takich jak tabele czy widoki. ALTER umożliwia modyfikację istniejących obiektów, na przykład dodawanie kolumn do tabeli. DROP służy do usuwania obiektów z bazy danych. Przykładowo, po nadaniu uprawnień CREATE, użytkownik może utworzyć nową tabelę, co jest kluczowe w procesie projektowania bazy danych. W praktyce, odpowiednie zarządzanie tymi uprawnieniami jest istotne w kontekście bezpieczeństwa i organizacji danych. Standardy branżowe, takie jak te określone przez SQL ANSI, zalecają precyzyjne zarządzanie uprawnieniami, aby uniknąć nieautoryzowanych zmian w strukturze bazy danych, co może prowadzić do utraty danych lub naruszeń bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Dana jest tablica n-elementowa o nazwie t[n] Zadaniem algorytmu zapisanego w postaci kroków jest wypisanie sumy

K1: i = 0; wynik = 0;
 K2: Dopóki i < n wykonuj K3 .. K4
     K3: wynik ← wynik + t[i]
     K4: i ← i + 2
 K5: wypisz wynik

A. n-elementów tablicy.

B. sumy tych elementów tablicy, których wartości są nieparzyste.

C. co drugiego elementu tablicy.

D. sumy wszystkich elementów tablicy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Super rozebrałeś na czynniki pierwsze ten algorytm! Twoja odpowiedź 'co drugiego elementu tablicy' jest jak najbardziej trafna. W pytaniu chodzi o to, że algorytm sumuje co drugi element tablicy, zaczynając od pierwszego, a ten indeks to 0. Zmienna 'i' służy do poruszania się po tablicy i w każdej iteracji zwiększa się o 2. Dzięki temu pętla przeskakuje co drugi element, a te nieparzyste ignoruje. To naprawdę przydatna technika w programowaniu, bo pozwala na określony dostęp do danych. Takie algorytmy wykorzystuje się np. przy analizie danych z czujników, gdzie ważne są tylko wartości zapisane w regularnych odstępach.

Pytanie 19

W JavaScript poprawnie zdefiniowana zmienna to

A. #imie

B. imie2

C. imię%

D. imię2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'imie2' jest prawidłowa, ponieważ spełnia wszystkie zasady dotyczące nazewnictwa zmiennych w języku JavaScript. Zgodnie z tymi zasadami, nazwy zmiennych mogą zaczynać się od litery (a-z, A-Z), znaku podkreślenia (_) lub znaku dolara ($). Następnie, dozwolone są litery, cyfry (0-9), znaki podkreślenia oraz znaki dolara. Nazwa 'imie2' jest zgodna z tymi zasadami, ponieważ zaczyna się od litery, a następnie zawiera cyfrę, co jest akceptowalne. Przykładowo, dobra praktyka w programowaniu polega na nadawaniu zmiennym nazw związanych z ich przeznaczeniem, na przykład 'userAge' dla wieku użytkownika. Warto pamiętać, że unikanie użycia polskich znaków oraz specjalnych symboli w nazwach zmiennych, takich jak znaki procentu czy hashtagi, zwiększa czytelność i przenośność kodu, szczególnie w międzynarodowych projektach. Dobra praktyka sugeruje również używanie camelCase, co ułatwia identyfikację zmiennych w większych projektach.

Pytanie 20

Który zapis w języku JavaScript daje taki sam wynik jak poniższy kod?

x = 0;
x += 10;

A. x = 0; x--; x *= 9

B. x = 10; x = x + 10

C. x = 0; x++; x = x + 9

D. x = 10; x = 0

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która została wybrana, jest poprawna, ponieważ wykonuje dokładnie te same operacje na zmiennej x, co pierwotny kod. Przypisanie x = 0; ustawia wartość x na 0, a następnie x++; zwiększa wartość x o 1, co daje 1. Następnie, dodając 9 do x za pomocą x = x + 9, otrzymujemy 10. Tak więc końcowa wartość zmiennej x wynosi 10, co jest zgodne z wynikiem oryginalnego zapisu x += 10, który również prowadzi do wartości 10. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami programowania, gdzie użycie operatorów inkrementacji i przypisania jest powszechną praktyką. Poprawne zarządzanie zmiennymi i ich modyfikacja przy pomocy operatorów to kluczowy aspekt pisania efektywnego i łatwego do zrozumienia kodu w JavaScript. Pamiętaj, aby korzystać z takich konstrukcji, gdyż są one nie tylko czytelne, ale również optymalne.

Pytanie 21

Deklaracja CSS margin: auto; wskazuje, że marginesy są

A. obliczane przez przeglądarkę w taki sposób, aby element był wyśrodkowany poziomo

B. stałe dla danej przeglądarki, niezależnie od jej okna

C. zgodne z domyślnymi wartościami marginesów elementu, do którego zostały przypisane

D. przechodzące z elementu nadrzędnego dla danego elementu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastosowanie zapisu CSS 'margin: auto;' ma na celu automatyczne wycentrowanie elementu w poziomie w obrębie jego kontenera. Gdy zastosujemy tę właściwość, przeglądarka oblicza marginesy po lewej i prawej stronie elementu, aby zapewnić równą przestrzeń, co skutkuje wyśrodkowaniem elementu. Jest to szczególnie przydatne w przypadku kontenerów o ustalonej szerokości, takich jak divy czy bloki tekstowe. Na przykład, jeśli mamy element o szerokości 50% kontenera, to przy zastosowaniu 'margin: auto;' marginesy po obu stronach będą miały równą wartość, co skutkuje centrowanym wyglądem. Warto dodać, że 'margin: auto;' działa w kontekście blokowym, co oznacza, że najlepiej sprawdza się w przypadku elementów wyświetlanych jako bloki. Zgodnie z zaleceniami standardów CSS, jest to jedna z najprostszych i najskuteczniejszych metod na osiągnięcie efektu wyśrodkowania, który jest zalecany w wielu projektach webowych.

Pytanie 22

Głównym celem systemu CMS jest oddzielenie treści portalu informacyjnego od jego wyglądu. Taki efekt osiąga się przez generowanie zawartości

A. ze statycznych plików HTML oraz wyglądu za pomocą technologii FLASH

B. z bazy danych oraz wyglądu za pomocą atrybutów HTML

C. z bazy danych oraz wyglądu ze zdefiniowanego szablonu

D. ze statycznych plików HTML oraz wyglądu ze zdefiniowanego szablonu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podstawowym zadaniem systemu CMS (Content Management System) jest efektywne oddzielenie treści od warstwy prezentacyjnej, co znacząco ułatwia zarządzanie stroną internetową. Systemy CMS wykorzystują bazy danych do przechowywania treści, co pozwala na dynamiczne generowanie stron internetowych na podstawie zdefiniowanych szablonów. Przy pomocy szablonów można łatwo zmieniać wygląd i układ strony, co jest kluczowe w dzisiejszym szybko zmieniającym się środowisku online. Przykładowo, w systemach takich jak WordPress, treści są przechowywane w bazie danych MySQL, a szablony w PHP. Dzięki temu możesz zmieniać motyw i dostosowywać wygląd strony bez konieczności modyfikacji poszczególnych elementów treści. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność stosowania tego typu rozdzielenia, co nie tylko przyspiesza proces aktualizacji serwisu, ale także poprawia jego bezpieczeństwo i ułatwia utrzymanie. Takie podejście jest również korzystne w kontekście SEO, ponieważ pozwala na optymalizację treści bez ryzyka wprowadzenia błędów w kodzie.

Pytanie 23

W pliku CSS znajdują się poniższe style. Kiedy klikniemy na hiperłącze i wrócimy na stronę, jego kolor zmieni się na

a { color: Brown; }
a:link { color: Green; }
a:visited { color: Red; }
a:hover { color: Yellow; }

A. czerwony

B. żółty

C. brązowy

D. zielony

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W stylach CSS dla hiperłączy istnieją różne pseudoklasy które określają ich wygląd w zależności od stanu. W tym przypadku kolor czerwony przypisany jest do pseudoklasy a:visited co oznacza że po odwiedzeniu i późniejszym powrocie na stronę hiperłącze przyjmie kolor czerwony. Pseudoklasa a:visited jest używana aby oznaczyć linki które użytkownik już odwiedził co jest przydatne w nawigacji i pozwala użytkownikom zidentyfikować które strony już odwiedzili. Dobre praktyki w projektowaniu stron internetowych zalecają użycie wyraźnych i kontrastujących kolorów aby użytkownicy mogli łatwo rozpoznać odwiedzone linki co poprawia doświadczenie użytkownika. Warto pamiętać że przeglądarki mają różne poziomy wsparcia dla pseudoklasy a:visited w kontekście stylizacji innych właściwości niż kolor co wynika z wymogów prywatności. Dlatego w standardowych przypadkach kolorowe oznaczenie linków przynosi pożądany efekt zapewniając zgodność z wytycznymi WCAG dotyczącymi dostępności stron internetowych. Bardzo ważne jest aby projektując strony internetowe dbać o klarowność i intuicyjność nawigacji co zwiększa satysfakcję z użytkowania serwisu.

Pytanie 24

W CSS, aby stylizować tekst przy użyciu przekreślenia, podkreślenia dolnego lub górnego, należy użyć atrybutu

A. text-decoration

B. text-indent

C. text-align

D. text-transform

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Atrybut text-decoration w CSS jest kluczowy do formatowania tekstu, umożliwiając zastosowanie efektów takich jak przekreślenie, podkreślenie dolne oraz górne. Można go użyć w prosty sposób, na przykład: 'text-decoration: underline;' dodaje podkreślenie do tekstu, natomiast 'text-decoration: line-through;' umożliwia przekreślenie. Dzięki tym efektom, projektanci stron mogą skutecznie komunikować różne stany tekstu, takie jak usunięte lub nieaktualne informacje. Standardy CSS, określone przez W3C, zalecają użycie text-decoration w kontekście dostępności, co poprawia czytelność i umożliwia lepsze zrozumienie treści przez użytkowników. Warto pamiętać, że text-decoration posiada również wartość 'none', co pozwala na usunięcie wszelkich dekoracji z tekstu. Dzięki temu deweloperzy mogą z łatwością dostosować wygląd tekstu zgodnie z wymaganiami projektu, co stanowi dobrą praktykę w responsywnym web designie.

Pytanie 25

Ile razy należy wprowadzić instrukcję warunkową, aby zrealizować przedstawiony algorytm w danym języku programowania?

A. Raz.

B. Trzy razy.

C. Dwa razy.

D. Cztery razy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Instrukcja warunkowa jest kluczowym elementem w programowaniu, pozwalającym na podejmowanie decyzji w trakcie wykonywania programu. W algorytmie przedstawionym na diagramie, widzimy dwie sytuacje, w których możliwe są różne ścieżki działania w zależności od spełnienia określonych warunków. Każda z tych sytuacji wymaga użycia instrukcji warunkowej w kodzie. W praktyce, oznacza to konieczność zapisania instrukcji takich jak if-else dwa razy, aby poprawnie odwzorować logikę algorytmu. Jest to zgodne ze standardami programowania, które promują klarowność i czytelność kodu. Stosowanie instrukcji warunkowych umożliwia optymalizację przepływu sterowania, co jest istotne dla efektywności i wydajności programów. Przykład z życia codziennego to system zarządzania ruchem sygnalizacji świetlnej, który używa wielu instrukcji warunkowych do reagowania na zmienne warunki ruchu. Zrozumienie, gdzie i jak zastosować instrukcje warunkowe, jest kluczowe dla tworzenia elastycznych i skalowalnych rozwiązań programistycznych. Ważne jest także stosowanie dobrych praktyk, takich jak unikanie nadmiernego zagnieżdżania instrukcji, co wpływa na czytelność i utrzymywalność kodu.

Pytanie 26

Na tabeli muzyka, przedstawionej na schemacie, wykonano następującą kwerendę SQL. Co zostanie zwrócone przez tę zapytanie? SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';

A. pusty wynik

B. Czesław, Niemen

C. Czesław

D. Czesław, Czechowski

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'pusty wynik' jest poprawna, ponieważ zapytanie SQL 'SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';' poszukuje wykonawców, których imię i nazwisko zaczynają się na literę 'C' i kończą na literę 'w'. Operator LIKE w SQL używany jest do wyszukiwania wzorców w tekstach, gdzie '%' zastępuje dowolną liczbę znaków. W tabeli muzyka nie ma żadnego wykonawcy, którego imię i nazwisko pasowałoby do tego wzorca. Oba wystąpienia 'Czesław Niemen' i 'Mikołaj Czechowski' nie spełniają warunku, ponieważ ich nazwiska nie kończą się na 'w'. SQL jest powszechnie stosowany w zarządzaniu bazami danych, a zrozumienie, jak używać wyrażeń LIKE, jest kluczowe w efektywnej pracy z danymi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje filtrowanie danych w raportach, ekstrakcję specyficznych informacji oraz poprawę wydajności zapytań przy użyciu indeksów. Warto zwrócić uwagę na optymalizację zapytań pod kątem wydajności, co jest szczególnie ważne w przypadku dużych zbiorów danych. Operator LIKE może mieć wpływ na wydajność, dlatego zaleca się użycie pełnotekstowych indeksów, jeśli to możliwe, w bardziej złożonych scenariuszach. Umiejętność tworzenia precyzyjnych zapytań SQL jest kluczowa w branży IT, zwłaszcza w analizie danych i administracji bazami danych. Efektywne zastosowanie tej techniki pozwala na szybkie i skuteczne wyszukiwanie informacji w dużych zbiorach danych, co jest nieocenione w wielu zastosowaniach biznesowych i technologicznych.

Pytanie 27

Czy poniższy kod PHP działa poprawnie, wyświetlając na stronie dane pobrane z bazy danych? Ile pól zostanie zaprezentowanych?

$ile = mysqli_num_rows($zapytanie);
for ($i = 0; $i < $ile; $i++)
{
  $wiersz = mysqli_fetch_row($zapytanie);
  echo "<p>Klient: $wiersz[0] $wiersz[1], adres: $wiersz[2] </p>";
}

A. Z dwóch pól

B. Z jednego pola

C. Z trzech pól

D. Z czterech pól

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod PHP wykorzystuje funkcję mysqli_fetch_row aby pobrać dane z bazy danych które są następnie wyświetlane. W funkcji tej każda wiersz z wyników zapytania jest reprezentowany jako tablica indeksowana liczbowo. W zaprezentowanym fragmencie kodu mamy dostęp do trzech indeksów: $wiersz[0] $wiersz[1] oraz $wiersz[2]. Oznacza to że z każdego wiersza wyniku kwerendy pobierane są trzy pola. Kod ten wyświetla dane w formacie paragrafu HTML zawierającego imię i nazwisko klienta oraz jego adres. W praktyce taka konstrukcja jest często wykorzystywana do generowania dynamicznych treści na stronie internetowej. Należy jednak pamiętać o zabezpieczeniach takich jak filtrowanie danych wejściowych aby uniknąć zagrożeń związanych z SQL injection. Warto również rozważyć wykorzystanie bardziej złożonych struktur danych jak tablice asocjacyjne które pozwalają na bardziej czytelne i zrozumiałe odwoływanie się do poszczególnych pól wiersza danych zwłaszcza w przypadku większych projektów. Użycie mysqli_fetch_row jest zgodne z dobrą praktyką jeśli chcemy uzyskać dostęp do danych w sposób sekwencyjny i wydajny

Pytanie 28

W przedstawionym stylu CSS w ramce zdefiniowano klasę uzytkownik. Tekst na stronie będzie wyświetlany czcionką w kolorze niebieskim dla

p.uzytkownik { color: blue; }

A. wszystkich akapitów

B. wyłącznie znaczników tekstowych takich jak

C. dowolnych znaczników w sekcji , które mają przypisaną klasę uzytkownik

D. akapitów, którym przypisano klasę uzytkownik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Styl CSS przedstawiony w ramce definiuje regułę, która stosuje kolor tekstu niebieski do wszystkich elementów

posiadających klasę uzytkownik. W CSS selektory klasowe są reprezentowane przez kropkę (.), co oznacza, że tylko te elementy, które mają przypisaną daną klasę, zostaną sformatowane zgodnie z regułami stylu. W tym przypadku, ponieważ selektor to p.uzytkownik, dotyczy on tylko paragrafów oznaczonych klasą uzytkownik. To precyzyjne zastosowanie selektorów umożliwia projektantom stron internetowych dokładne dostosowanie wyglądu poszczególnych elementów. Takie podejście zapewnia większą elastyczność w projektowaniu i ułatwia zarządzanie wyglądem strony. Praktyką jest stosowanie klas, aby stylować specyficzne elementy w różny sposób, co zwiększa użyteczność i przejrzystość kodu CSS. Warto zaznaczyć, że używanie selektorów klasowych w ten sposób jest zgodne z zasadą separacji treści od prezentacji, co jest kluczowym aspektem w tworzeniu nowoczesnych i responsywnych stron internetowych.

Pytanie 29

Zdefiniowano styl w języku CSS. Sekcja sformatowana tym stylem będzie miała obramowanie o szerokości

A. 20 px oraz marginesy wewnętrzne tego obramowania

B. 20 px oraz marginesy zewnętrzne tego obramowania

C. 2 px oraz marginesy zewnętrzne tego obramowania

D. 2 px oraz marginesy wewnętrzne tego obramowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W definicji stylu CSS podano, że sekcja div będzie miała obramowanie o szerokości 2 pikseli oraz marginesy zewnętrzne o wartości 20 pikseli. Obramowanie jest definiowane przez właściwość 'border', gdzie 'solid' oznacza typ obramowania i '2px' to jego szerokość, a 'blue' to kolor. Marginesy zewnętrzne są definiowane za pomocą właściwości 'margin', która w tym przypadku ma wartość 20 pikseli. Jest to odległość między brzegiem obiektu a innymi elementami na stronie. Zrozumienie tych właściwości jest kluczowe w projektowaniu responsywnych i dobrze zorganizowanych układów stron internetowych. Stosując te właściwości, twórcy stron mogą łatwo kontrolować wygląd i odległości między elementami, co jest szczególnie ważne w kontekście użyteczności i estetyki witryny. Przykładowo, jeśli chciałbyś dodać więcej przestrzeni pomiędzy sekcjami, wystarczy zwiększyć wartość 'margin'. Warto również zaznaczyć, że te właściwości są zgodne z aktualnymi standardami CSS, co pozwala na ich wszechstronne wykorzystanie w praktyce.

Pytanie 30

W języku CSS zdefiniowano następujące formatowanie:

 h1 i {color: red;}

Kolorem czerwonym zostanie zapisany

A. tylko tekst pochylony nagłówka pierwszego stopnia.

B. tylko tekst pochylony we wszystkich poziomach nagłówków.

C. cały tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz pochylony tekst akapitu.

D. cały tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz cały tekst pochylony, niezależnie od tego, w którym miejscu strony się znajduje.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłową odpowiedzią jest, że kolorem czerwonym zostanie zapisany tylko tekst pochylony nagłówka pierwszego stopnia. W CSS, gdy mówimy o selektorach potomków, odnosimy się do elementów, które są bezpośrednio lub niebezpośrednio umieszczone wewnątrz innego elementu. W przedstawionym kodzie CSS: h1 i {color: red;}, selektor pochylonego tekstu () wewnątrz nagłówka pierwszego stopnia (
) jest selektorem potomka. Oznacza to, że reguła dotyczy tylko tych elementów , które są umieszczone wewnątrz elementu
. Właściwość 'color: red;' zmienia kolor tych elementów na czerwony. Istotne jest zrozumienie, że ta reguła nie wpływa na inne elementy strony, takie jak zwykły tekst w nagłówku h1 czy tekst pochylony w innych miejscach dokumentu. W praktyce, nauka zrozumienia i stosowania selektorów potomków w CSS jest kluczowa dla skutecznego i precyzyjnego formatowania elementów na stronie.

Pytanie 31
Zamieszczony fragment kodu PHP ma na celu wprowadzenie danych z zmiennych $a, $b, $c do bazy danych w tabeli dane. Tabela dane składa się z czterech pól, z których pierwsze jest autoinkrementowanym kluczem głównym. Które z poniższych poleceń powinno być przypisane do zmiennej $zapytanie?
A. INSERT INTO dane VALUES (NULL, '$a', '$b', '$c');
B. SELECT '$a', '$b', '$c' FROM dane;
C. INSERT INTO dane VALUES ('$a', '$b', '$c');
D. SELECT NULL, '$a', '$b', '$c' FROM dane;
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właściwe polecenie to 'INSERT INTO dane VALUES (NULL, '$a', '$b', '$c');'. Użycie NULL w pierwszym polu pozwala na automatyczne ustawienie wartości klucza głównego, co jest zgodne z zasadą autoinkrementacji w bazach danych. Wartości zmiennych $a, $b i $c są wstawiane do kolejnych pól tabeli, co jest standardową praktyką w przypadku dodawania nowych rekordów do bazy danych. Dobrą praktyką jest również stosowanie przygotowanych zapytań, aby zminimalizować ryzyko ataków typu SQL injection. Można to osiągnąć za pomocą funkcji mysqli_prepare, co zwiększa bezpieczeństwo aplikacji. W kontekście standardów branżowych, PostgreSQL oraz MySQL stosują podobne zasady dotyczące wstawiania danych, co czyni tę wiedzę uniwersalną dla różnych systemów zarządzania bazami danych. Warto również zrozumieć, że wstawianie danych bezpośrednio przy użyciu zmiennych bez walidacji może prowadzić do błędów, dlatego zaleca się ich odpowiednie przetwarzanie przed wykonaniem zapytania.
Pytanie 32
Na ilustracji przedstawiono związek jeden do wielu. Łączy on
A. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem obcym id w tabeli rezyserzy
B. klucz obcy rezyserzy_id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy
C. klucz podstawowy id w tabeli filmy z kluczem podstawowym id w tabeli rezyserzy
D. klucz podstawowy id w tabeli z kluczem obcym rezyserzy_id w tabeli rezyserzy
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Relacja jeden do wielu jest kluczowym elementem projektowania baz danych i występuje, gdy pojedynczy rekord w jednej tabeli może być powiązany z wieloma rekordami w innej tabeli. W tym przypadku mamy do czynienia z relacją między tabelą 'rezyserzy' i 'filmy'. Klucz podstawowy 'id' w tabeli 'rezyserzy' jest związany z kluczem obcym 'rezyserzy_id' w tabeli 'filmy'. Oznacza to, że jeden reżyser może być autorem wielu filmów. Klucz obcy w tabeli 'filmy' wskazuje na odpowiedni rekord w tabeli 'rezyserzy', co zapewnia integralność danych i umożliwia wykonywanie operacji takich jak JOIN w języku SQL, co jest przydatne przy pobieraniu danych z obu tabel jednocześnie. W praktyce stosowanie kluczy obcych jest standardową praktyką w projektowaniu relacyjnych baz danych, ponieważ ułatwia organizację i normalizację danych. Zrozumienie tych relacji jest niezbędne dla każdego, kto pracuje z bazami danych, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie i analizowanie danych w skomplikowanych systemach informatycznych.
Pytanie 33
Podaj polecenie SQL, które pozwoli na dodanie kolumny miesiacSiewu do tabeli rośliny znajdującej się w bazie danych
A. UPDATE rośliny ADD miesiacSiewu int;
B. ALTER TABLE rośliny ADD miesiacSiewu int;
C. INSERT INTO rośliny VALUES (miesiacSiewu int);
D. CREATE TABLE rośliny {miesiacSiewu int};
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ALTER TABLE rośliny ADD miesiacSiewu int;' jest jak najbardziej na miejscu. Używasz tutaj komendy SQL 'ALTER TABLE', co jest standardem, jeśli chcesz coś zmienić w już istniejącej tabeli. W tym przypadku dodajesz nowe pole 'miesiacSiewu' w formacie 'int' do tabeli 'rośliny'. Fajnie, bo dodawanie kolumn w relacyjnych bazach danych to chleb powszedni, zwłaszcza gdy musisz dodać nowe informacje. Na przykład, jak chcesz wiedzieć, kiedy siać rośliny, to zrobienie tego przy pomocy tej komendy pozwoli Ci trzymać te dane blisko innych szczegółów roślin. Warto też pamiętać, żeby nowe kolumny były dobrze indeksowane lub miały jakieś wartości domyślne, bo to może przyspieszyć zapytania do bazy. Tego typu operacje są naprawdę ważne w zarządzaniu bazami danych, bo dają Ci elastyczność, żeby dostosować strukturę bazy do potrzeb Twojej aplikacji.
Pytanie 34
W CSS zastosowano regułę: float:left; dla bloku. Jakie będzie jej zastosowanie?
A. dopasowanie elementów tabeli do lewej krawędzi
B. ustawienie bloku na lewo względem innych
C. wyrównanie tekstu do lewej strony
D. umieszczanie bloków jeden pod drugim
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Reguła CSS 'float: left;' jest kluczowym narzędziem do zarządzania układem elementów na stronach internetowych. Gdy zastosujemy tę regułę do bloku, powoduje to, że blok zostaje przesunięty do lewej strony swojego kontenera, co pozwala na przyleganie innych elementów po prawej stronie. Przykładowo, jeżeli mamy obrazek jako blok z regułą 'float: left;', tekst umieszczony obok tego obrazka będzie 'przeplatał' się z nim, co jest często wykorzystywane w projektowaniu stron dla uzyskania efektu estetycznego i funkcjonalnego. Stosowanie floata jest zgodne z dobrymi praktykami CSS, ale należy pamiętać, że może prowadzić do problemów z układem, szczególnie w przypadku elementów o różnej wysokości. Aby zniwelować efekty uboczne, często stosuje się regułę 'clear', aby kontrolować przepływ elementów. Warto również zwrócić uwagę, że w nowoczesnym CSS często zyskują na znaczeniu flexbox i grid, które oferują bardziej elastyczne i wydajne metody układania elementów, jednak 'float' nadal pozostaje istotnym narzędziem w arsenale front-end developera.
Pytanie 35
Który z parametrów obiektu graficznego zmieni się po zmianie wartości kanału alfa?
A. Przezroczystość
B. Kolejność wyświetlenia pikseli
C. Ostrość krawędzi
D. Nasycenie barw
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kanał alfa jest kluczowym parametrem w zarządzaniu przezroczystością obiektów graficznych. Przezroczystość definiuje, w jakim stopniu dany obiekt jest widoczny na tle innych elementów graficznych. W systemach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, kanał alfa może przyjmować wartości od 0 (całkowicie przezroczysty) do 255 (całkowicie nieprzezroczysty). Kiedy zmieniamy wartość kanału alfa, manipuluje to stopniem przezroczystości danego obiektu, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu graficznym oraz w tworzeniu efektów wizualnych. Przykładowo, w projektowaniu interfejsów użytkownika często stosuje się przezroczystość do uzyskania efektów wizualnych, które poprawiają estetykę oraz funkcjonalność. Dobrą praktyką jest używanie przezroczystości w celu tworzenia głębi i warstwowości w grafice, co może być przydatne w animacjach oraz w aplikacjach mobilnych, gdzie przejrzystość elementów interfejsu wpływa na użyteczność i doświadczenie użytkownika. Warto pamiętać, że manipulowanie kanałem alfa powinno być wcześniej przemyślane, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny bez negatywnego wpływu na czytelność i odbiór projektu.
Pytanie 36
Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości, powinno zawierać właściwość

BLOK 1 BLOK 2
BLOK 3 BLOK 4
BLOK 5
A. float: left dla wszystkich bloków.
B. clear: both dla wszystkich bloków.
C. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.
D. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota, odpowiedź jest na pewno poprawna! Żeby uzyskać taki układ bloków jak na obrazku, musisz użyć w CSS `float: left` dla wszystkich bloków. To świetny sposób na ułożenie elementów w poziomie. Jak bloki mają stałą szerokość, to wtedy ułożą się obok siebie od lewej do prawej, tak jak na rysunku. To narzędzie jest naprawdę przydatne dla web developerów, zwłaszcza kiedy pracują nad responsywnymi layoutami. Warto pamiętać, że `float: left` zadziała tylko wtedy, gdy bloki mają określoną szerokość. Jeśli jej nie ustawisz, to mogą się nieustawić tak jakbyś chciał. Wtedy trzeba pomyśleć o innych opcjach, jak Flexbox czy CSS Grid.
Pytanie 37
Jakie parametry powinny być ustawione w funkcji biblioteki mysqli, aby umożliwić połączenie z serwerem oraz bazą danych?
mysqli_connect($a, $b, $c, $d) or die('Brak połączenia z serwerem MySQL.');
A. adres serwera - $c, nazwa bazy danych - $d, login - $b, hasło - $a
B. adres serwera - $a, nazwa bazy danych - $b, login - $c, hasło - $d
C. adres serwera - $c, nazwa bazy danych - $d, login - $a, hasło - $b
D. adres serwera - $a, nazwa bazy danych - $d, login - $b, hasło - $c
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w funkcji biblioteki mysqli_connect, która służy do nawiązywania połączenia z serwerem MySQL, argumenty mają określoną strukturę. Pierwszym argumentem ($a) jest adres serwera, na którym działa usługa MySQL. Może to być adres IP, np. '127.0.0.1', lub nazwa hosta, np. 'localhost'. Drugim argumentem ($b) jest login, czyli nazwa użytkownika, który ma dostęp do bazy danych. Trzecim argumentem ($c) jest hasło do konta użytkownika, natomiast czwartym argumentem ($d) jest nazwa bazy danych, z którą chcemy się połączyć. Przykładowe użycie tej funkcji może wyglądać następująco: $conn = mysqli_connect('localhost', 'root', 'password', 'my_database');. Prawidłowe ustawienie tych zmiennych zapewnia udane połączenie z serwerem i dostęp do danych. W standardach programowania PHP ważne jest również odpowiednie zarządzanie błędami, co zapewnia użycie 'or die()' w kodzie, aby informować o problemach z połączeniem. To podejście pozwala na szybką diagnostykę problemów w środowisku produkcyjnym.
Pytanie 38
Jakie narzędzie pozwala na zaimportowanie pliku z danymi SQL do bazy danych MySQL?
A. TotalCommander
B. phpMyAdmin
C. FileZilla
D. Symfony 3
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
phpMyAdmin to popularne narzędzie webowe, które umożliwia zarządzanie bazami danych MySQL i MariaDB. Dzięki phpMyAdmin można łatwo importować pliki z danymi SQL do bazy danych. Proces importu jest prosty: wystarczy zalogować się do phpMyAdmin, wybrać odpowiednią bazę danych, a następnie skorzystać z opcji 'Import'. Użytkownik może wskazać plik SQL, który chce zaimportować, a phpMyAdmin zadba o resztę. To narzędzie obsługuje różne formaty plików, w tym .sql, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem. Dodatkowo, phpMyAdmin oferuje funkcje umożliwiające zarządzanie strukturą tabel, przeglądanie danych, a także eksportowanie danych do różnych formatów. Narzędzie to jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa i dostępności, co czyni je popularnym wyborem wśród programistów i administratorów baz danych. Przykładem użycia może być migracja danych z lokalnego środowiska deweloperskiego do produkcyjnego, gdzie import danych SQL jest kluczowym krokiem w procesie wdrożenia.
Pytanie 39
W PHP, aby przekierować użytkownika na inną stronę internetową, można użyć funkcji
A. include();
B. require();
C. header();
D. upload();
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja header() w języku PHP służy do wysyłania nagłówków HTTP do przeglądarki użytkownika, co pozwala na przekierowanie go na inną stronę. Aby to zrobić, należy wywołać funkcję header() z odpowiednim argumentem, na przykład: header('Location: http://www.example.com');. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu, ponieważ umożliwia natychmiastowe przekierowanie użytkownika przed jakimkolwiek innym wyjściem z skryptu. Ważne jest jednak, aby nie wysłać żadnych danych do przeglądarki przed wywołaniem header(), ponieważ PHP nie pozwala na modyfikację nagłówków po ich wysłaniu. Warto również pamiętać, że można używać header() do ustawiania wielu różnych nagłówków, co otwiera szerokie możliwości w kontekście kontroli odpowiedzi HTTP. Użycie header() w połączeniu z odpowiednimi kodami statusu, jak 301 (trwałe przekierowanie) czy 302 (tymczasowe przekierowanie), pozwala na lepsze zarządzanie SEO oraz doświadczeniem użytkowników.
Pytanie 40
Aby wykonać usunięcie wszystkich wpisów z tabeli, należy użyć kwerendy
A. INSERT INTO
B. TRUNCATE TABLE
C. CREATE COLUMN
D. ALTER COLUMN
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'TRUNCATE TABLE' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie w języku SQL służące do usuwania wszystkich rekordów z tabeli w sposób efektywny i bezpieczny. W przeciwieństwie do polecenia 'DELETE', które również usuwa rekordy, 'TRUNCATE TABLE' działa znacznie szybciej, ponieważ nie rejestruje każdego usunięcia w dzienniku transakcji, co zmniejsza obciążenie systemu. Przykład zastosowania: jeśli mamy tabelę 'Pracownicy' i chcemy usunąć wszystkie dane przed jej ponownym załadowaniem, możemy użyć kwerendy 'TRUNCATE TABLE Pracownicy;'. Warto zauważyć, że 'TRUNCATE TABLE' nie tylko usuwa dane, ale również resetuje wszelkie automatyczne inkrementacje kluczy podstawowych w tabeli. Stosując to polecenie, zachowujemy integralność danych oraz optymalizujemy czas operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bazami danych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej