Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 19:56
Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 20:15

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux polecenie touch jest używane do

A. przeniesienia lub zmiany nazwy pliku

B. znalezienia określonego wzorca w treści pliku

C. policzenia liczby linii, słów oraz znaków w pliku

D. stworzenia pliku lub zmiany daty edycji bądź daty ostatniego dostępu

Polecenie 'touch' w systemie Linux jest jednym z fundamentalnych narzędzi używanych do zarządzania plikami. Jego podstawową funkcją jest tworzenie nowych plików, a także aktualizowanie daty modyfikacji i daty ostatniego dostępu do istniejących plików. Kiedy wywołujemy 'touch', jeśli plik o podanej nazwie nie istnieje, zostaje on automatycznie utworzony jako pusty plik. To jest niezwykle przydatne w wielu scenariuszach, na przykład w skryptach automatyzacji, gdzie potrzebujemy szybko przygotować plik do dalszych operacji. Dodatkowo, zmiana daty modyfikacji pliku za pomocą 'touch' jest kluczowa w kontekście wersjonowania plików, gdyż pozwala na manipulowanie metadanymi plików w sposób, który może być zgodny z wymaganiami procesu. Dobrą praktyką jest również używanie opcji takich jak '-a' i '-m', które pozwalają odpowiednio na aktualizację daty ostatniego dostępu i daty modyfikacji bez zmiany pozostałych atrybutów. Warto zwrócić uwagę, że standardowe operacje na plikach, takie jak te wykonywane przez 'touch', są integralną częścią zarządzania systemem plików w Linuxie, co czyni zrozumienie ich działania kluczowym dla każdego administratora systemu.

Pytanie 2

Jakie są wartości zakresu częstotliwości oraz maksymalnej prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 2,4 GHz 300 Mbps

B. 5 GHz 300 Mbps

C. 5 GHz 54 Mbps

D. 2,4 GHz 54 Mbps

Wybór odpowiedzi, która wskazuje pasmo 5 GHz, jest błędny, ponieważ standard 802.11g nigdy nie działa w tym zakresie częstotliwości. Pasmo 5 GHz jest wykorzystywane przez inne standardy, takie jak 802.11a oraz 802.11n, które oferują wyższe prędkości transmisji, ale nie są zgodne z 802.11g. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące maksymalne prędkości 300 Mbps są mylące, ponieważ takich szybkości nie osiąga się w kontekście 802.11g. W rzeczywistości, maksymalna prędkość transmisji dla tego standardu to 54 Mbps, co jest w znacznym stopniu ograniczone przez warunki środowiskowe, takie jak zakłócenia radiowe oraz przeszkody w postaci ścian czy mebli. Często zdarza się, że użytkownicy mylą różne standardy Wi-Fi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich wydajności oraz zastosowań. Warto również zauważyć, że standard 802.11g jest zgodny z 802.11b, co oznacza, że urządzenia obsługujące starszy standard mogą działać w tej samej sieci, ale z ograniczoną prędkością. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami bezprzewodowymi oraz optymalizacji ich wydajności w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 3

Który z wymienionych formatów płyt głównych charakteryzuje się najmniejszymi wymiarami?

A. Flex ATX

B. Mini ATX

C. Micro BTX

D. Mini ITX

Wybór Micro BTX, Mini ATX lub Flex ATX jako odpowiedzi na pytanie o najmniejszy format płyty głównej jest niepoprawny, ponieważ każdy z wymienionych formatów jest większy od Mini ITX. Micro BTX to format o wymiarach 200 x 250 mm, który stanowi rozwinięcie formatu BTX, zwiększając możliwości wentylacji i poprawiając zarządzanie ciepłem. Choć jest to mniejszy format niż standardowe ATX, to nadal jest znacznie większy od Mini ITX, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście tego pytania. Mini ATX, mając wymiary 284 x 208 mm, również nie spełnia kryterium najmniejszych wymiarów, a jest jedynie kompaktowym wariantem pełnowymiarowego ATX. Flex ATX, z wymiarami 229 x 191 mm, to kolejny większy format, który, mimo że jest bardziej kompaktowy w porównaniu do standardowego ATX, również nie dorównuje Mini ITX. Wybór tych formatów wykazuje typowy błąd myślowy, polegający na nieprecyzyjnym postrzeganiu rozmiarów i zastosowań różnych typów płyt głównych. Wybierając płytę główną, kluczowe jest zrozumienie nie tylko wymiarów, ale także zastosowania oraz ograniczeń związanych z danym formatem. Mini ITX, jako najprostszy i najbardziej kompaktowy format, jest idealnym rozwiązaniem dla budowy małych, wydajnych zestawów komputerowych, a także zapewnia elastyczność w projektowaniu systemów domowych.

Pytanie 4

W której fizycznej topologii awaria jednego komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci?

A. Siatki

B. Magistrali

C. Drzewa

D. Pierścienia

Topologie magistrali, siatki i drzewa różnią się od pierścienia pod względem struktury i sposobu działania, co wpływa na ich odporność na awarie. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do pojedynczego kabla, co sprawia, że awaria kabla prowadzi do przerwania komunikacji całej sieci. W praktyce, jeśli jeden segment magistrali ulegnie uszkodzeniu, to wszystkie urządzenia w tej sieci przestaną być w stanie komunikować się ze sobą. Użytkownicy mylnie mogą sądzić, że magistrala jest bardziej odporna na awarie, ponieważ jest łatwiejsza w instalacji i tańsza, jednak jej kruchość w obliczu uszkodzeń jest istotnym problemem w większych sieciach. Topologia siatki zapewnia większą redundancję dzięki wielokrotnym połączeniom między węzłami, co oznacza, że uszkodzenie jednego węzła nie wpływa na funkcjonowanie całej sieci. Użytkownicy mogą mylnie myśleć, że siatka jest podobna do pierścienia, ale w rzeczywistości siatka umożliwia różne trasy dla danych, co zwiększa stabilność. Z kolei topologia drzewa, będąca hybrydą magistrali i gwiazdy, również prezentuje wyzwania związane z awariami. Uszkodzenie węzła w hierarchii drzewa może prowadzić do problemów z dostępnością, ale niekoniecznie do całkowitego zatrzymania sieci, co czyni ją bardziej odporną na awarie w porównaniu do magistrali. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że różne topologie mają swoje unikalne właściwości, które wpływają na ich odporność na uszkodzenia oraz na efektywność komunikacji w sieci.

Pytanie 5

Określenie najlepszej trasy dla połączenia w sieci to

A. routing

B. conntrack

C. sniffing

D. tracking

Routing to kluczowy proces w sieciach komputerowych, który polega na wyznaczaniu optymalnej trasy dla przesyłanych danych między różnymi punktami w sieci. Umożliwia to efektywne przesyłanie informacji, minimalizując opóźnienia i maksymalizując wydajność. W praktyce routing jest realizowany przez urządzenia takie jak routery, które analizują przychodzące pakiety danych i decydują, gdzie je przekierować na podstawie zdefiniowanych tras w tablicach routingu. Standardy takie jak RIP (Routing Information Protocol) czy OSPF (Open Shortest Path First) są powszechnie stosowane w branży do zarządzania trasami. W kontekście praktycznych zastosowań, routing jest niezbędny w każdej infrastrukturze sieciowej, od małych biur po rozległe sieci korporacyjne, zapewniając, że dane są dostarczane w najefektywniejszy sposób. Na przykład, w sieci WAN routing pozwala na łączenie wielu lokalizacji geograficznych, co jest kluczowe dla globalnych firm. Wiedza na temat routing jest fundamentalna dla administratorów sieci i inżynierów IT, pozwala im na optymalizację i troubleshootowanie problemów związanych z przesyłem danych.

Pytanie 6

W adresacji IPv6 standardowy podział długości dla adresu sieci oraz identyfikatora hosta wynosi odpowiednio

A. 64 bity / 64 bity

B. 32 bity / 96 bitów

C. 16 bitów / 112 bitów

D. 96 bitów / 32 bity

Podział adresu IPv6 na 32 bity / 96 bitów, 16 bitów / 112 bitów oraz 96 bitów / 32 bity jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, w przypadku adresacji IPv6, struktura adresu opiera się na standardzie, który definiuje, że adres składa się z 128 bitów, gdzie 64 bity są przeznaczone na identyfikację sieci, a pozostałe 64 bity na identyfikację hosta. Odpowiedzi wskazujące inne kombinacje, jak 32 bity / 96 bitów, sugerują niewłaściwy podział, który nie jest zgodny z przyjętymi zasadami adresacji w IPv6. Odpowiedź 16 bitów / 112 bitów również nie mają praktycznego zastosowania, ponieważ znaczna część adresów musiałaby być marnotrawiona, co jest nieefektywne w kontekście globalnego przydzielania adresów IP. Ponadto, 96 bitów dla identyfikacji hosta jest zbyt dużym zakresem, który nie znajduje zastosowania w praktyce, ponieważ generowałby ogromne i niepraktyczne grupy adresów. Użytkownicy mogą mylić te podziały z innymi systemami adresacji, jak IPv4, gdzie standardowy podział jest inny. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe do efektywnego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami opartymi na standardzie IPv6.

Pytanie 7

Na ilustracji przedstawiono taśmę (kabel) złącza

A. SAS

B. SCSI

C. ATA

D. SATA

Odpowiedź ATA jest prawidłowa ponieważ przedstawiony na rysunku kabel to taśma typu ATA znana również jako PATA lub IDE Jest to standardowy interfejs używany w przeszłości do połączenia dysków twardych i napędów optycznych z płytą główną komputera Taśmy ATA są szerokie i płaskie zazwyczaj 40- lub 80-żyłowe z charakterystycznym złączem 40-pinowym Przez wiele lat ATA dominowało w komputerach stacjonarnych i było powszechnie stosowane w konstrukcjach sprzętowych Interfejs ten pozwalał na transfer danych z prędkością do 133 MB/s co w tamtym czasie było wystarczające dla większości aplikacji Praktyczne zastosowanie ATA obejmowało nie tylko połączenie dysków twardych ale także nagrywarek CD czy DVD Z czasem ATA zostało zastąpione przez SATA które oferuje wyższe prędkości transferu i łatwiejsze w obsłudze złącza Mimo to zrozumienie budowy i działania ATA jest istotne dla osób zajmujących się naprawą starszych komputerów oraz dla edukacyjnego wglądu w ewolucję technologii komputerowych ATA ilustruje jak standardy i technologie rozwijają się w odpowiedzi na rosnące potrzeby wydajnościowe rynku

Pytanie 8

Każdorazowo automatycznie szyfrowany staje się plik, który został zaszyfrowany przez użytkownika za pomocą systemu NTFS 5.0, w momencie

A. gdy jest zapisywany na dysku

B. gdy inny użytkownik próbuje go odczytać

C. gdy jest kopiowany przez sieć

D. kiedy jest wysyłany pocztą e-mail

Odpowiedź, że plik zaszyfrowany przez użytkownika za pomocą systemu NTFS 5.0 jest automatycznie szyfrowany podczas zapisywania go na dysku, jest prawidłowa, ponieważ NTFS (New Technology File System) obsługuje funkcję EFS (Encrypting File System), która automatycznie szyfruje pliki w momencie ich zapisu na dysku. Ta funkcjonalność pozwala na zabezpieczenie danych przed nieautoryzowanym dostępem, a klucze szyfrujące są ściśle związane z kontem użytkownika, co zapewnia, że tylko uprawnione osoby mogą uzyskać dostęp do zaszyfrowanych plików. Przykład praktyczny: jeśli użytkownik zapisuje dokument w formacie Word, który został zaszyfrowany, przy każdym zapisaniu go na dysku, system NTFS 5.0 zapewnia, że plik jest szyfrowany, nawet jeśli użytkownik nie jest świadomy tego procesu. Dobre praktyki w zakresie ochrony danych wskazują na regularne stosowanie szyfrowania, aby zminimalizować ryzyko utraty danych lub ich ujawnienia, co jest szczególnie istotne w kontekście danych wrażliwych.

Pytanie 9

Jaki zakres adresów IPv4 jest prawidłowo przypisany do danej klasy?

A. Poz. A

B. Poz. C

C. Poz. B

D. Poz. D

Wybór odpowiedzi A, C lub D odnosi się do nieprawidłowych zakresów adresów IPv4 przypisanych do niewłaściwych klas. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, co oznacza, że posiada tylko 7 bitów identyfikatora sieci, co pozwala na obsługę bardzo dużych sieci, ale z ograniczoną liczbą dostępnych adresów hostów. Klasa C, z kolei, obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, oferując 24 bity dla hostów, co jest idealne dla mniejszych sieci, które nie wymagają dużej liczby adresów. Klasa D, z adresami od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, jest zarezerwowana dla multicastu, co oznacza, że nie jest używana do przypisywania adresów dla indywidualnych hostów ani dla standardowego routingu. Powszechnym błędem jest mylenie zakresów adresów oraz ich przeznaczenia, co może prowadzić do problemów z konfiguracją sieci i bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie klas adresów IPv4 i ich zastosowania jest niezbędne do efektywnego zarządzania sieciami, a także do unikania kolizji w przydzielaniu adresów IP oraz zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania w różnych kontekstach sieciowych.

Pytanie 10

Do obserwacji stanu urządzeń w sieci wykorzystywane jest oprogramowanie operujące na podstawie protokołu

A. SNMP (Simple Network Management Protocol)

B. STP (SpanningTreeProtocol)

C. SMTP (Simple Mail Transport Protocol)

D. FTP (File Transfer Protocol)

SNMP (Simple Network Management Protocol) to protokół stworzony do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach IP. Jego głównym celem jest umożliwienie administratorom sieci zbierania informacji o stanie i wydajności różnych urządzeń, takich jak routery, przełączniki czy serwery. SNMP działa w oparciu o strukturę hierarchiczną MIB (Management Information Base), która definiuje, jakie dane mogą być zbierane i w jaki sposób. Dzięki SNMP, administratorzy mogą monitorować parametry takie jak obciążenie CPU, pamięć, przepustowość interfejsów oraz błędy w przesyłaniu danych. Praktycznym zastosowaniem SNMP jest integracja z systemami monitorowania, takimi jak Nagios czy Zabbix, które wykorzystują ten protokół do zbierania danych i generowania alertów w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, SNMP pozwala na zdalne zarządzanie urządzeniami, co upraszcza administrację sieci i zwiększa jej efektywność, a także wspiera działania związane z zapewnieniem ciągłości biznesowej.

Pytanie 11

Który typ standardu zakończenia kabla w systemie okablowania strukturalnego ilustruje przedstawiony rysunek?

A. EIA/TIA 607

B. EIA/TIA 569

C. T568B

D. T568A

Standard T568A jest jednym z dwóch głównych standardów zakończenia przewodów w okablowaniu strukturalnym, obok T568B. Oba te standardy określają sekwencję kolorów przewodów, które należy podłączyć do złącza RJ-45, używanego przede wszystkim w sieciach Ethernet. W standardzie T568A, kolejność przewodów jest następująca: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy, brązowy. Ten standard jest powszechnie stosowany w instalacjach sieciowych w Ameryce Północnej i jest preferowany w nowych instalacjach, ponieważ lepiej wspiera funkcje sieciowe takie jak Power over Ethernet (PoE). Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z tym standardem zapewnia właściwe działanie urządzeń sieciowych, minimalizując zakłócenia i straty sygnału. Używanie ustanowionych standardów jest kluczowe dla zapewnienia interoperacyjności i niezawodności sieci, co jest istotne szczególnie w dużych instalacjach biurowych czy przemysłowych. Praktyczne zastosowanie wiedzy o standardzie T568A obejmuje nie tylko prawidłowe wykonanie instalacji sieciowej, ale także rozwiązywanie problemów, gdy pojawia się potrzeba diagnozy i naprawy błędów w okablowaniu.

Pytanie 12

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki przy pomocy wtyku 8P8C?

A. zaciskarka do złączy typu F

B. narzędzie uderzeniowe

C. zaciskarka wtyków RJ-45

D. spawarka światłowodowa

Zaciskarka do złączy typu F jest narzędziem stosowanym przede wszystkim w instalacjach telewizyjnych i kablowych, a nie do zakończenia skrętek wtykiem 8P8C. Złącza typu F są używane głównie w systemach telewizji kablowej i satelitarnej, gdzie sygnał jest przesyłany przez koncentryczne kable. Tymczasem w przypadku kabli Ethernet, które wykorzystują wtyki RJ-45, niezbędna jest inna technologia zaciskania, odpowiadająca wymaganiom sieciowym. Spawarka światłowodowa jest narzędziem przeznaczonym do łączenia włókien światłowodowych, co jest całkowicie różnym procesem, wymagającym innej technologii i umiejętności. Narzędzie uderzeniowe, z kolei, służy do szybkiego zakończenia kabli przy użyciu złączy, ale również nie jest odpowiednie dla standardowych kabli skrętkowych. Użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do błędów w połączeniach, zwiększonego tłumienia sygnału, a w konsekwencji do problemów z wydajnością sieci. Właściwe narzędzie do zakończenia kabli skrętkowych jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i stabilności połączeń, co powinno być priorytetem w każdej instalacji sieciowej.

Pytanie 13

Jak należy postąpić z wiadomością e-mail od nieznanej osoby, która zawiera podejrzany załącznik?

A. Otworzyć załącznik i zapisać go na dysku, a następnie przeskanować plik programem antywirusowym

B. Nie otwierać wiadomości, od razu ją usunąć

C. Otworzyć wiadomość i odpowiedzieć, pytając o zawartość załącznika

D. Otworzyć załącznik, a jeśli znajduje się w nim wirus, natychmiast go zamknąć

Usuwanie wiadomości od nieznanych nadawców, zwłaszcza tych, które zawierają niepewne załączniki, to kluczowy element w utrzymaniu bezpieczeństwa w sieci. Wiele złośliwego oprogramowania jest rozprzestrzenianych poprzez phishing, gdzie cyberprzestępcy podszywają się pod znane źródła w celu wyłudzenia danych osobowych lub zainstalowania wirusów na komputerach użytkowników. Kluczową zasadą bezpieczeństwa jest unikanie interakcji z wiadomościami, które budzą wątpliwości co do ich autentyczności. Na przykład, jeśli otrzymasz e-mail od nieznanego nadawcy z załącznikiem, który nie został wcześniej zapowiedziany, najlepiej jest go natychmiast usunąć. Standardy bezpieczeństwa IT, takie jak te określone przez NIST (National Institute of Standards and Technology), podkreślają znaczenie weryfikacji źródła wiadomości oraz unikania podejrzanych linków i plików. Działania te pomagają minimalizować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i utratą danych. Warto również zainwestować w oprogramowanie antywirusowe oraz edukację na temat rozpoznawania zagrożeń. Przyjmowanie proaktywnego podejścia do bezpieczeństwa informacji jest niezbędne w dzisiejszym, technologicznym świecie.

Pytanie 14

Aby uzyskać optymalną wydajność, karta sieciowa w komputerze stosuje transmisję szeregową.

A. synchroniczną Simplex

B. synchroniczną Half duplex

C. asynchroniczną Full duplex

D. asynchroniczną Simplex

Odpowiedź 'asynchroniczna Full duplex' jest prawidłowa, ponieważ oznacza, że karta sieciowa może jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co jest kluczowe dla uzyskania maksymalnej wydajności w komunikacji sieciowej. Asynchroniczne pełne dupleksy są powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach komputerowych, ponieważ umożliwiają bardziej efektywne wykorzystanie dostępnej przepustowości. W praktyce oznacza to, że podczas przesyłania danych można równocześnie odbierać nowe informacje, co znacząco przyspiesza komunikację. Na przykład, wiele nowoczesnych kart sieciowych Ethernet obsługuje tryb Full duplex, co pozwala na jednoczesne przesyłanie i odbieranie ramek danych bez kolizji, co jest zgodne z normami IEEE 802.3. Dodatkowo, asynchroniczny transfer danych jest elastyczny, co sprawia, że nadaje się do różnorodnych zastosowań, od prostych lokalnych sieci po złożone struktury w chmurze. Wdrożenie tej technologii przyczynia się do poprawy wydajności sieci, co z kolei wpływa na lepszą jakość usług oraz doświadczenie użytkowników.

Pytanie 15

W zestawieniu przedstawiono istotne parametry techniczne dwóch typów interfejsów. Z powyższego wynika, że SATA w porównaniu do ATA charakteryzuje się

Table Comparison of parallel ATA and SATA
	Parallel ATA	SATA 1.5 Gb/s
Bandwidth	133 MB/s	150 MB/s
Volts	5V	250 mV
Number of pins	40	7
Cable length	18 in. (45.7 cm)	39 in. (1 m)

A. większą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

B. mniejszą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

C. mniejszą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

D. większą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

Interfejs SATA (Serial ATA) oferuje większą przepustowość niż jego poprzednik ATA (Parallel ATA). Przepustowość SATA 1.5 Gb/s wynosi około 150 MB/s, podczas gdy ATA oferuje 133 MB/s. Różnica związana jest z zastosowaniem sygnału szeregowego w SATA, co zwiększa efektywność przesyłu danych. Dzięki temu można osiągnąć lepszą wydajność we współczesnych systemach komputerowych. Co więcej SATA używa znacznie mniejszej liczby wyprowadzeń w złączu - tylko 7 pinów w porównaniu do 40 w ATA. To uproszczenie interfejsu zmniejsza jego złożoność i zwiększa niezawodność połączeń. Mniejsza liczba pinów pozwala na bardziej kompaktowe i elastyczne kable, co jest korzystne w kontekście organizacji przestrzeni wewnątrz obudowy komputera. Dodatkowo mniejsze napięcie zasilania w SATA (250 mV) w porównaniu do 5V w ATA pozwala na mniejsze zużycie energii co jest istotne w nowoczesnych laptopach i systemach oszczędzających energię. W praktyce wybór SATA nad ATA jest standardem, gdyż umożliwia on łatwiejszą instalację i lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 16

Jakie są skutki działania poniższego polecenia ```netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53```?

A. Zaimportowanie ustawienia zapory sieciowej z katalogu in action

B. Wyłączenie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

C. Otworzenie portu 53 dla protokołu TCP

D. Blokowanie działania usługi DNS opartej na protokole TCP

To polecenie `netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53` naprawdę tworzy regułę w zaporze Windows, która blokuje ruch przychodzący na porcie 53 dla protokołu TCP. Ten port, jak pewnie wiesz, jest standardowo używany do rozwiązywania nazw domen przez DNS. Jak się blokuje ten port na TCP, to znaczy, że żadne zapytania DNS nie mogą być wysyłane ani odbierane przez komputer. To na pewno wpływa na to, jak nasz komputer komunikuje się z serwerami DNS. Kiedy administrator chce zwiększyć bezpieczeństwo sieci, to może chcieć ograniczyć dostęp do DNS z zewnątrz. Uważam, że używanie zapory ogniowej do kontrolowania ruchu jest bardzo ważne, bo to pomaga zabezpieczyć system przed nieautoryzowanym dostępem czy atakami, jak spoofing DNS. Z doświadczenia wiem, że zanim wprowadzimy takie zmiany, warto dobrze zrozumieć, jak to wpłynie na aplikacje korzystające z DNS, czyli na przykład przeglądarki internetowe czy inne usługi sieciowe.

Pytanie 17

Jakie jest IPv4 urządzenia znajdującego się w sieci 10.100.0.0/18?

A. 10.100.128.254

B. 10.100.64.254

C. 10.100.192.254

D. 10.100.32.254

Adres 10.100.32.254 jest poprawny, ponieważ mieści się w zakresie podsieci 10.100.0.0/18. Podsieć ta ma maskę 255.255.192.0, co oznacza, że pierwsze 18 bitów jest zarezerwowanych dla identyfikacji sieci, a pozostałe 14 bitów można wykorzystać do identyfikacji hostów. Zakres adresów IP w tej podsieci wynosi od 10.100.0.1 do 10.100.63.254, co oznacza, że adres 10.100.32.254 jest jednym z adresów dostępnych dla urządzeń w tej sieci. Zastosowanie odpowiednich adresów IP w sieci lokalnej jest kluczowe dla efektywnej komunikacji między urządzeniami. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zasięg adresów prywatnych, w tym adresy w klasie A, do której należy adresacja 10.x.x.x. W praktyce, wiedza na temat adresacji IP jest podstawą dla administratorów sieci, pozwala na skuteczne zarządzanie zasobami oraz odpowiednie skonfigurowanie urządzeń w sieci. Dodatkowo, umiejętność wyznaczania zakresów adresów IP jest istotna dla projektowania infrastruktury sieciowej oraz dla zapewnienia, że każdy host jest poprawnie adresowany i może komunikować się z innymi urządzeniami.

Pytanie 18

Wskaź na zakres adresów IP klasy A, który jest przeznaczony do prywatnej adresacji w sieciach komputerowych?

A. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

B. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

C. 172.16.0.0 - 172.31.255.255

D. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

Zakresy adresów IP wskazane w odpowiedziach, które nie są prawidłowe, nie powinny być mylone z adresami prywatnymi. Na przykład, adres 192.168.0.0 do 192.168.255.255 to zakres klasy C zarezerwowany dla adresacji prywatnej, co może prowadzić do błędnych założeń na temat klasyfikacji adresów. Również adres 127.0.0.0 do 127.255.255.255 to pętla zwrotna, która służy do testowania lokalnych połączeń w systemie operacyjnym i nie ma zastosowania w typowej adresacji sieciowej, co wyklucza ten zakres z możliwości użycia w lokalnych sieciach. Adresy z klasy B, takie jak 172.16.0.0 do 172.31.255.255, są również przypisane do prywatnej adresacji, ale obejmują inny przedział adresowy. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych odpowiedzi, to niewłaściwe zrozumienie, które klasy adresowe są przypisane do prywatnej adresacji. Warto zwrócić uwagę na to, że podczas projektowania sieci, kluczowe jest zrozumienie różnic między adresami prywatnymi a publicznymi oraz ich odpowiednim zastosowaniem w architekturze sieciowej. Użycie niewłaściwych zakresów może prowadzić do konfliktów adresowych oraz problemów z łącznością w przyszłości.

Pytanie 19

Ikona błyskawicy widoczna na ilustracji służy do identyfikacji złącza

A. DisplayPort

B. Thunderbolt

C. Micro USB

D. HDMI

Symbol błyskawicy jest powszechnie używany do oznaczania złącza Thunderbolt, które jest nowoczesnym interfejsem opracowanym przez firmy Intel i Apple. Thunderbolt łączy w sobie funkcjonalności kilku innych standardów, takich jak DisplayPort i PCI Express, co pozwala na przesyłanie zarówno obrazu, jak i danych z dużą prędkością. Najnowsze wersje Thunderbolt pozwalają na przesył do 40 Gb/s, co czyni ten interfejs idealnym do profesjonalnych zastosowań, takich jak edycja wideo w wysokiej rozdzielczości czy szybki transfer danych. Dzięki obsłudze protokołu USB-C, Thunderbolt 3 i 4 są kompatybilne z wieloma urządzeniami, co jest wygodne dla użytkowników potrzebujących wszechstronności. Złącze to bywa stosowane w komputerach typu MacBook czy w niektórych laptopach z serii ultrabook, a jego wszechstronność i wysoka wydajność są cenione przez specjalistów z branży kreatywnej i IT. Warto wiedzieć, że Thunderbolt obsługuje kaskadowe łączenie urządzeń, co oznacza, że można podłączyć kilka urządzeń do jednego portu, co jest praktyczne w środowiskach wymagających intensywnej wymiany danych.

Pytanie 20

Jakie materiały są używane w kolorowej drukarce laserowej?

A. przetwornik CMOS

B. podajnik papieru

C. pamięć wydruku

D. kartridż z tonerem

Odpowiedzi takie jak przetwornik CMOS czy podajnik papieru naprawdę nie są materiałami eksploatacyjnymi w kontekście drukarek laserowych. Przetwornik CMOS to układ elektroniczny, który zamienia światło na sygnał elektryczny, więc używamy go w kamerach, ale nie przy drukowaniu. Podajnik papieru to część, która przynosi papier do drukarki, ale to nie to, co nam potrzebne przy jakości wydruku, bo on sam w sobie się nie zużywa. To tylko element konstrukcyjny, który sprawia, że papier jest prawidłowo załadowany. Pamięć wydruku z kolei dotyczy wewnętrznej pamięci drukarki, gdzie trzymane są dane do wydruku, ale to też nie jest materiał eksploatacyjny. Te różnice w rozumieniu, co robią różne części drukarki, mogą prowadzić do błędnych wniosków. Fajnie byłoby zrozumieć, jak działają materiały eksploatacyjne, bo to pomoże lepiej zarządzać kosztami i jakością wydruków. Wybieranie odpowiednich rzeczy, jak kartridż z tonerem, jest naprawdę kluczowe dla efektywności drukarki.

Pytanie 21

Do stworzenia projektu sieci komputerowej dla obiektu szkolnego najlepiej użyć edytora grafiki wektorowej, którym jest oprogramowanie

A. AutoCad

B. MS Publisher

C. MS Excel

D. Adobe Photoshop

AutoCAD jest zaawansowanym narzędziem do projektowania i rysowania, które jest powszechnie wykorzystywane w branży architektonicznej oraz inżynieryjnej. To oprogramowanie pozwala na tworzenie precyzyjnych rysunków technicznych i schematów, co czyni je idealnym narzędziem do projektowania sieci komputerowych w budynkach, takich jak szkoły. Dzięki możliwości pracy w przestrzeni 2D oraz 3D, AutoCAD umożliwia projektantom dokładne odwzorowanie układu pomieszczeń, rozmieszczenia urządzeń sieciowych oraz sprawne planowanie tras kablowych. Dodatkowo, AutoCAD wspiera różne standardy branżowe, co pozwala na efektywną współpracę z innymi systemami i projektami. Przykładowo, w projekcie sieci szkolnej można wykorzystać AutoCAD do wizualizacji lokalizacji punktów dostępu Wi-Fi oraz switchy, co ułatwia późniejsze instalacje oraz konserwację sieci. Warto również zaznaczyć, że umiejętność posługiwania się AutoCAD-em jest często wymagana przez pracodawców w branży inżynieryjnej i budowlanej.

Pytanie 22

Jakie kanały są najodpowiedniejsze dla trzech sieci WLAN 2,4 GHz, aby zminimalizować ich wzajemne interferencje?

A. 3, 6, 12

B. 2, 5, 7

C. 1, 3, 12

D. 1, 6, 11

Wybór kanałów 2, 5, 7, 3, 6, 12 oraz 1, 3, 12 wskazuje na niepełne zrozumienie zasad działania sieci WLAN w paśmie 2,4 GHz. Kluczowym aspektem jest fakt, że kanały w tym paśmie nakładają się na siebie, co prowadzi do interferencji. Na przykład, wybór kanałów 2 i 3 w bezpośrednim sąsiedztwie kanału 1 stwarza sytuację, w której sygnały z tych kanałów będą się wzajemnie zakłócać, co negatywnie wpływa na jakość połączenia. Również kanały 5 i 7, mimo że są oddalone od siebie, nadal pozostają w zasięgu interferencji, co może powodować problemy z przepustowością i stabilnością połączenia. Kolejnym typowym błędem jest wybór kanału 12, który może być mniej dostępny w niektórych regionach ze względu na regulacje dotyczące użycia pasma 2,4 GHz, co dodatkowo komplikuje sprawę. W kontekście projektowania sieci bezprzewodowych, kluczowe jest stosowanie się do zasad planowania, takich jak unikanie nakładających się kanałów oraz korzystanie z odpowiednich narzędzi do analizy widma radiowego, aby zapewnić optymalne warunki dla użytkowników końcowych.

Pytanie 23

Na ilustracji widać patchpanel - panel krosowy kategorii 5E bez ekranowania, który posiada złącze szczelinowe typu LSA. Jakie narzędzie należy zastosować do wkładania kabli w te złącza?

A. narzędzie uderzeniowe

B. narzędzie zaciskowe 8P8C

C. narzędzie JackRapid

D. narzędzie zaciskowe BNC

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie montażu kabli w złącza szczelinowe typu LSA spotykane w patchpanelach kategorii 5E. Jego główną funkcją jest precyzyjne wciskanie przewodów do szczelin złącza, co zapewnia solidne i trwałe połączenie elektryczne. Narzędzie to jest skonstruowane tak, aby jednocześnie docisnąć przewód i odciąć jego nadmiar, co jest niezwykle istotne dla zachowania porządku i estetyki instalacji. Patchpanele kategorii 5E są często stosowane w infrastrukturze sieciowej, gdzie wymagana jest prędkość transmisji danych do 1 Gbps, zgodna ze standardami TIA/EIA-568. Użycie narzędzia uderzeniowego minimalizuje ryzyko uszkodzenia przewodów dzięki kontrolowanemu naciskowi. Ponadto, dobrym zwyczajem jest stosowanie narzędzi z regulacją siły nacisku, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo pracy i jakość połączeń. Warto również pamiętać o przestrzeganiu kolorystyki przewodów zgodnej z normami, co ułatwia późniejsze zarządzanie siecią i zapobiega pomyłkom w łączeniach.

Pytanie 24

Jakie informacje można uzyskać dzięki programowi Wireshark?

A. Ruch pakietów sieciowych

B. Krótkie spięcia w przewodach

C. Połączenia par żył przewodów

D. Usterki w okablowaniu

Wireshark to potężne narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia użytkownikom obserwację i analizę pakietów danych przesyłanych przez sieć. Poprawna odpowiedź odnosi się do zdolności Wiresharka do przechwytywania i prezentowania w czasie rzeczywistym ruchu pakietów, co jest kluczowe dla diagnozowania problemów z siecią, monitorowania wydajności oraz analizy bezpieczeństwa. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą zrozumieć, jakie dane są przesyłane, kto je wysyła i odbiera, oraz jakie protokoły są używane. Na przykład, administratorzy sieci mogą używać Wiresharka do analizy ruchu HTTP, aby zidentyfikować nieautoryzowane połączenia lub zrozumieć, jak aplikacje korzystają z zasobów sieciowych. W kontekście dobrych praktyk, analiza pakietów powinna być przeprowadzana z poszanowaniem prywatności użytkowników oraz zgodnie z lokalnymi przepisami i regulacjami dotyczącymi ochrony danych. Wireshark jest również używany w edukacji do nauki o protokołach sieciowych, co przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury sieciowej.

Pytanie 25

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przypisanie logicznych adresów warstwy sieciowej do rzeczywistych adresów warstwy

A. fizycznej

B. łącza danych

C. aplikacji

D. transportowej

Wydaje mi się, że wybór odpowiedzi związanych z warstwami aplikacyjną, fizyczną i transportową pokazuje, że mogło dojść do pewnego nieporozumienia odnośnie tego, co robi ARP. Warstwa aplikacyjna skupia się na interakcji z użytkownikami i obsługuje różne usługi jak HTTP czy FTP, a to nie ma nic wspólnego z mapowaniem adresów w sieci. Warstwa fizyczna mówi o przesyłaniu bitów przez różne media, więc też nie pasuje do rozwiązywania adresów IP. Z kolei warstwa transportowa odpowiada za niezawodność połączeń i segmentację danych, więc również nie ma tutaj swojego miejsca. Może to wynikać z mylnego zrozumienia modelu OSI, bo każda warstwa ma swoje zadania. Kluczowy błąd to myślenie, że ARP działa na innych warstwach, podczas gdy jego miejsce jest właśnie na warstwie łącza danych. Ważne jest też, żeby zrozumieć, jak funkcjonuje sieć lokalna i jakie mechanizmy używamy do przesyłania danych, bo to jest podstawą dla wszelkich działań w sieciach komputerowych.

Pytanie 26

Na przedstawionym zrzucie panelu ustawień rutera można zauważyć, że serwer DHCP

A. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.10

B. może przydzielać maksymalnie 10 adresów IP

C. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.100

D. może przydzielać maksymalnie 154 adresy IP

Serwer DHCP skonfigurowany na routerze może przydzielić maksymalnie 10 adresów IP, ponieważ w polu 'Maximum Number of DHCP Users' ustawiono wartość 10. Oznacza to, że serwer DHCP może obsłużyć tylko 10 różnych urządzeń jednocześnie, przypisując im adresy IP z dostępnego zakresu. Jest to często stosowana konfiguracja w małych sieciach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i nie ma potrzeby alokacji większej liczby adresów. Przydzielanie adresów IP przez DHCP ułatwia zarządzanie siecią, ponieważ eliminuje potrzebę ręcznego konfigurowania każdego urządzenia. Podczas konfiguracji DHCP ważne jest, aby zwrócić uwagę na zakres adresów dostępnych dla użytkowników, co może być ograniczone przez maskę podsieci. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej liczby użytkowników DHCP, aby uniknąć sytuacji, w której zabraknie dostępnych adresów IP dla nowych urządzeń. W przypadku większych sieci warto rozważyć segmentację sieci i zastosowanie większego zakresu adresacji. Stosowanie DHCP wspiera automatyzację i elastyczność w zarządzaniu dynamicznie zmieniającą się infrastrukturą IT.

Pytanie 27

Osoba korzystająca z komputera publikuje w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie zostaną złamane, gdy udostępni

A. swoje autorskie filmy z protestów ulicznych

B. otrzymany dokument oficjalny

C. zrobione przez siebie fotografie obiektów wojskowych

D. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home

Udostępnienie otrzymanego dokumentu urzędowego, własnych autorskich filmów czy zdjęć obiektów wojskowych nie zawsze narusza prawa autorskie, ponieważ różnią się one w kontekście własności intelektualnej. Dokumenty urzędowe często są uznawane za materiały publiczne, co oznacza, że mogą być udostępniane bez naruszania praw autorskich, o ile użytkownik nie narusza przepisów związanych z prywatnością czy innymi regulacjami prawnymi. Posiadanie praw do własnych filmów czy zdjęć, które zostały stworzone przez użytkownika, daje mu prawo do ich udostępniania. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie materiały, które nie są oryginalnie stworzone przez użytkownika, są automatycznie chronione prawem. To prowadzi do nieporozumienia związanych z zasadami stosowania praw autorskich i licencjonowania. Użytkownicy powinni być świadomi specyfiki ochrony prawnej, która różni się w zależności od rodzaju materiału. Warto zainwestować czas w naukę o prawach autorskich, aby unikać potencjalnych problemów prawnych związanych z niewłaściwym udostępnianiem treści. Edukacja w tym zakresie jest kluczowa dla każdego użytkownika internetu.

Pytanie 28

Jakie polecenie pozwala na przeprowadzenie aktualizacji do nowszej wersji systemu Ubuntu Linux?

A. apt-get sudo su update

B. sudo apt-get dist-upgrade

C. upgrade install dist high

D. install source update

Polecenie 'sudo apt-get dist-upgrade' jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu systemem Ubuntu Linux, umożliwiającym aktualizację systemu do najnowszej wersji. 'sudo' oznacza, że wykonujemy polecenie z uprawnieniami administratora, co jest niezbędne do przeprowadzania operacji wymagających podwyższonych uprawnień. 'apt-get' to program do zarządzania pakietami, który obsługuje instalację, aktualizację i usuwanie oprogramowania. 'dist-upgrade' natomiast, różni się od standardowego 'upgrade', ponieważ nie tylko aktualizuje zainstalowane pakiety, ale także zajmuje się instalacją nowych pakietów oraz usuwaniem tych, które są niezbędne do poprawnego funkcjonowania systemu. Przykład praktyczny to sytuacja, w której po wydaniu nowej wersji Ubuntu, użytkownik może zaktualizować system do najnowszej wersji, aby zapewnić sobie dostęp do nowych funkcji oraz poprawek bezpieczeństwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymywania systemu operacyjnego. Ponadto, regularne aktualizacje pomagają w minimalizacji ryzyka związane z lukami zabezpieczeń, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa IT.

Pytanie 29

Element elektroniczny przedstawiony na ilustracji to

A. cewka

B. rezystor

C. kondensator

D. tranzystor

Cewka jest elementem pasywnym używanym w elektronice przede wszystkim do magazynowania energii w polu magnetycznym. Składa się z przewodu nawiniętego na rdzeniu i charakteryzuje się indukcyjnością. Jej zastosowanie obejmuje filtry obwody rezonansowe oraz transformatory. Nie jest jednak odpowiednia jako odpowiedź ponieważ prezentowany element ma trzy końcówki charakterystyczne dla tranzystora a nie dla cewki. Rezystor to kolejny element pasywny który służy do ograniczania prądu i dzielenia napięcia. Jest to element o dwóch końcówkach i stałej wartości oporu elektrycznego. W przypadku przedstawionego obrazka obecność trzech końcówek wyklucza możliwość by był to rezystor. Kondensator jest używany do przechowywania energii w polu elektrycznym i jest kluczowy w obwodach filtrujących oraz układach czasowych. Kondensator również posiada zazwyczaj dwie końcówki co odróżnia go od tranzystora. Tranzystor to półprzewodnikowy element aktywny wykorzystywany do wzmacniania i przełączania sygnałów który posiada trzy końcówki: emiter bazę i kolektor. Zrozumienie różnic w budowie i funkcji tych elementów jest kluczowe w elektronice i pozwala unikać typowych błędów w identyfikacji komponentów na podstawie ich wyglądu i struktury. Właściwa identyfikacja elementów elektronicznych wymaga znajomości ich charakterystycznych cech i zastosowań w praktyce co jest istotne w kontekście projektowania i analizy obwodów elektrycznych.

Pytanie 30

Jakim wynikiem jest suma liczb binarnych 1001101 oraz 11001?

A. 1100111

B. 1100110

C. 1000110

D. 1000111

Wybór innej odpowiedzi mógł być spowodowany tym, że nie do końca zrozumiałeś zasady sumowania w systemie binarnym. Odpowiedzi jak 1000110 czy 1000111 wydają się być efektem błędnych obliczeń, bo nie uwzględniają przeniesień, które są kluczowe w dodawaniu. W binarnym, kiedy dodajemy dwie jedynki, musimy przenieść, co jest normalne. Jak sumujesz 1001101 i 11001, musisz pamiętać, że w każdej kolumnie, jeżeli suma jest większa niż 1, przenosimy 1 do następnej kolumny. Na przykład, dodając 1 + 1 w drugiej kolumnie, dostajemy 10, więc musimy przenieść. Ignorując przeniesienia, można łatwo popsuć wynik, co widać w odpowiedziach jak 1000110 (gdzie przeniesienia nie są brane pod uwagę) czy 1100111 (gdzie źle zsumowano bity). Dobrym pomysłem przy dodawaniu binarnym jest zapisanie każdego kroku, bo to pomoże dostrzec błędy. W programowaniu ważne jest, żeby zrozumieć jak konwertować między systemami liczbowymi i operacje na bitach, bo to przydaje się przy algorytmach i strukturach danych. Warto też wiedzieć, że błędne zrozumienie sumowania binarnego w kontekście komputerów może prowadzić do poważnych problemów z działaniem oprogramowania.

Pytanie 31

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. MDF (Main Distribution Frame)

B. BD (BuildingDistributor)

C. FD (Floor Distribution)

D. CD (Campus Distribution)

Odpowiedź FD (Floor Distribution) jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona punkty rozdzielcze (dystrybucyjne) znajdujące się na poszczególnych piętrach budynku, co jest zgodne z normą PN-EN 50173. Norma ta klasyfikuje różne poziomy dystrybucji w sieciach LAN, aby zapewnić odpowiednią organizację i efektywność instalacji. Punkty dystrybucyjne na piętrach są kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, ponieważ umożliwiają one podłączenie urządzeń końcowych, takich jak komputery, drukarki czy telefony. Przykładowo, w biurowcach, gdzie na każdym piętrze znajduje się wiele stanowisk pracy, odpowiednie oznaczenie FD pozwala na łatwe lokalizowanie rozdzielni, co ułatwia zarządzanie siecią oraz wykonywanie prac konserwacyjnych. Dobrze zaplanowana dystrybucja na każdym piętrze wprowadza porządek w instalacji, co jest szczególnie istotne w przypadku modernizacji lub rozbudowy infrastruktury sieciowej. W praktyce, stosowanie jednolitych oznaczeń, takich jak FD, zwiększa efektywność komunikacji między specjalistami zajmującymi się siecią oraz ułatwia przyszłe prace serwisowe.

Pytanie 32

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń (command) w serwerze FTP

A. 25

B. 20

C. 110

D. 21

Porty 25, 110 oraz 20 są często mylone z portem 21 w kontekście różnorodnych protokołów komunikacyjnych. Port 25 jest standardowo wykorzystywany przez protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który jest odpowiedzialny za przesyłanie e-maili. W wielu przypadkach, użytkownicy mogą mylić te dwa protokoły, zwłaszcza gdy rozważają przesyłanie plików jako część procesu komunikacji. Zrozumienie różnicy między FTP a SMTP jest kluczowe, ponieważ koncentruje się na różnych zastosowaniach oraz typach przesyłanych danych. Port 110 jest zarezerwowany dla protokołu POP3 (Post Office Protocol version 3), który służy do pobierania wiadomości e-mail z serwera. Użytkownicy mogą błędnie uznać, że POP3 i FTP są wymienne, ponieważ oba dotyczą transferu danych, jednak ich funkcje i zastosowania są całkowicie różne. Port 20 jest używany do transferu danych w trybie aktywnym FTP, a nie do przekazywania poleceń. W trybie aktywnym, po połączeniu na porcie 21, serwer FTP używa portu 20 do przesyłania danych do klienta. Pomyłki dotyczące portów FTP mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji serwerów, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo oraz efektywność transferu plików. Wiedza na temat właściwych portów oraz protokołów jest więc istotnym elementem dla każdego, kto zarządza sieciami lub systemami przesyłania plików.

Pytanie 33

Zjawisko przekazywania tokena (ang. token) występuje w sieci o fizycznej strukturze

A. pierścienia

B. siatki

C. magistrali

D. gwiazdy

Wybór topologii magistrali, gwiazdy lub siatki w kontekście przekazywania żetonu jest błędny z kilku powodów, które warto omówić. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do wspólnego kabla, co prowadzi do współdzielenia medium transmisyjnego. W takiej strukturze nie istnieje żeton, który pozwalałby na kontrolowanie dostępu do medium – każdy węzeł ma równy dostęp do pasma, co może prowadzić do kolizji, gdy wiele urządzeń próbuje nadawać jednocześnie. Brak zarządzania dostępem skutkuje problemami z jakością transmisji. W przypadku topologii gwiazdy urządzenia są połączone do centralnego punktu, zwykle przełącznika, który zarządza ruchem danych. To podejście eliminuje kolizje na poziomie fizycznym, ale również nie wykorzystuje mechanizmu żetonów. To powoduje, że komunikacja opiera się na zasadzie przesyłania danych w formie ramek, co odbiega od idei żetonu. Z kolei w siatce, gdzie wiele połączeń między węzłami oferuje dużą redundancję i elastyczność, nie można mówić o przekazywaniu żetonu, gdyż komunikacja odbywa się poprzez wiele ścieżek jednocześnie. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na utożsamianiu różnych mechanizmów kontroli dostępu w sieciach z ideą żetonu, co wprowadza w błąd. Kluczowe jest zrozumienie, że w każdej z tych topologii istnieją zasady rządzące komunikacją, które znacząco różnią się od koncepcji przekazywania żetonu w pierścieniu.

Pytanie 34

Aby osiągnąć prędkość przesyłania danych 100 Mbps w sieci lokalnej, wykorzystano karty sieciowe działające w standardzie Fast Ethernet, kabel typu UTP o odpowiedniej kategorii oraz przełącznik (switch) zgodny z tym standardem. Taka sieć jest skonstruowana w topologii

A. STAR

B. IEEE

C. BUS

D. RING

Zarówno topologia bus, jak i ring, a także IEEE jako standard nie odpowiadają na opisane w pytaniu warunki. Topologia bus polega na tym, że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego, wspólnego kabla. Taki układ ma swoje ograniczenia, ponieważ awaria kabla powoduje przerwanie komunikacji dla wszystkich podłączonych urządzeń. W przypadku wspomnianej sieci z użyciem switcha, awaria jednego połączenia nie wpływa na całą sieć, co jest kluczową różnicą. Topologia ring z kolei, gdzie każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi w formie zamkniętej pętli, wprowadza dodatkowe opóźnienia i problemy z diagnostyką, ponieważ awaria jednego urządzenia zakłóca cały cykl transmisji. Odpowiedź dotycząca standardu IEEE, choć istotna w kontekście technologii sieciowych, nie odnosi się do fizycznych układów topologicznych, które są przedmiotem pytania. Właściwe rozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla projektowania skutecznych i odpornych na awarie sieci lokalnych, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do wyboru nieodpowiednich rozwiązań, co negatywnie wpłynie na wydajność i stabilność sieci.

Pytanie 35

Lokalny komputer dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która identyfikuje adresy w sieci, uzyskano informację, że adresem komputera jest 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. serwer DHCP zmienił nasz adres w czasie przesyłania żądania

B. inny komputer podszył się pod adres naszego urządzenia

C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci

D. adres został przetłumaczony przez translację NAT

Adres 195.182.130.24, widoczny dla serwera WWW, jest wynikiem procesu translacji adresów (NAT), który jest powszechnie stosowany w sieciach lokalnych oraz w routerach. NAT pozwala na przetłumaczenie prywatnych adresów IP, takich jak 192.168.0.5, na publiczny adres IP, dzięki czemu komputery w sieci lokalnej mogą komunikować się z Internetem. W praktyce każdy komputer w sieci lokalnej ma przypisany adres IP z zakresu prywatnych adresów (10.0.0.0/8, 172.16.0.0/12, 192.168.0.0/16), a router wykonuje translację, aby umożliwić dostęp do zasobów globalnej sieci. Przy tym, NAT pomaga również w zabezpieczaniu sieci, ponieważ chroni rzeczywiste adresy IP w sieci lokalnej przed bezpośrednim dostępem z Internetu. Oprócz tego, NAT umożliwia wiele komputerom korzystanie z jednego publicznego adresu IP, co jest nie tylko oszczędnością, ale także praktycznym rozwiązaniem w dobie ograniczonej liczby publicznych adresów IPv4.

Pytanie 36

Na ilustracji pokazano przekrój kabla

A. koncentrycznego

B. optycznego

C. S/UTP

D. U/UTP

Kabel optyczny, który działa na zasadzie przesyłania danych za pomocą światła w rdzeniu światłowodowym, różni się fundamentalnie od kabla koncentrycznego. Podstawową różnicą jest zastosowanie i budowa kabla optycznego, który składa się z rdzenia i płaszcza wykonanych z włókna szklanego lub tworzywa sztucznego, umożliwiającego szybki przesył danych na bardzo duże odległości bez zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go idealnym do zastosowań w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych, takich jak internet czy telewizja cyfrowa. Z kolei kable S/UTP i U/UTP to kategorie skrętki nieekranowanej lub ekranowanej, stosowanej przede wszystkim w sieciach komputerowych do transmisji danych. Kabel S/UTP zawiera dodatkowy ekran wokół całej wiązki przewodów, co zwiększa jego odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, jednak nadal strukturalnie i funkcjonalnie różni się od kabla koncentrycznego, który ma pojedynczy przewodnik centralny. Kable te są często używane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), gdzie kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej przepustowości oraz minimalizacja interferencji. Wybór niewłaściwego typu kabla może prowadzić do problemów z jakością sygnału i niezawodnością połączenia. Zrozumienie różnic w budowie i zastosowaniach tych kabli jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją sieci telekomunikacyjnych oraz komputerowych, co podkreśla znaczenie znajomości odpowiednich standardów przemysłowych, takich jak TIA/EIA i ISO/IEC.

Pytanie 37

Ile pinów znajduje się w wtyczce SATA?

A. 7

B. 4

C. 5

D. 9

Wtyczka SATA (Serial ATA) jest standardem interfejsu do podłączania dysków twardych, SSD i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Liczba pinów we wtyczce SATA wynosi 7. Wtyczka ta obejmuje 15 pinów w gnieździe zasilania, ale sama wtyczka danych ma tylko 7 pinów. Te 7 pinów jest kluczowych dla przesyłania danych oraz zasilania sygnalizującego różne stany urządzenia, takie jak gotowość do pracy czy transfer danych. Warto zauważyć, że standard SATA umożliwia znacznie szybszą wymianę danych w porównaniu do starszych standardów, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. Zastosowanie wtyczki SATA jest powszechne, a jej specyfikacja jest zgodna z międzynarodowymi standardami, co zapewnia kompatybilność między różnymi producentami sprzętu. Dzięki zastosowaniu technologii SATA, użytkownicy mogą cieszyć się lepszymi prędkościami transferu danych oraz bardziej elastycznymi opcjami rozbudowy swoich systemów.

Pytanie 38

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje wiele kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Huba

B. Switch

C. Modem

D. Router

Przełącznik to urządzenie, które efektywnie zarządza ruchem danych w sieci lokalnej, dzieląc ją na mniejsze domeny kolizji. Dzięki temu, gdy urządzenie wysyła dane, przełącznik może skierować je tylko do odpowiedniego odbiorcy, eliminując kolizje, które występują, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie nadawać w tym samym czasie. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że operują na adresach MAC. W praktyce, jeśli w sieci lokalnej mamy dużą liczbę urządzeń, zainstalowanie przełącznika może znacząco poprawić wydajność i przepustowość sieci. Na przykład w biurze, gdzie wiele komputerów łączy się z serwerem plików, zastosowanie przełącznika pozwala na płynne przesyłanie danych między urządzeniami, minimalizując ryzyko kolizji i opóźnień. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych sieci lokalnych, w przeciwieństwie do koncentratorów, które nie mają zdolności do inteligentnego kierowania ruchem. Przełączniki są również bardziej efektywne energetycznie i oferują zaawansowane funkcje zarządzania ruchem, takie jak VLAN czy QoS.

Pytanie 39

Jakie narzędzie powinno być użyte do zbadania wyników testu POST dla modułów na płycie głównej?

A. Rys. C

B. Rys. D

C. Rys. A

D. Rys. B

Narzędzia przedstawione na pozostałych ilustracjach nie są przeznaczone do testowania wyników POST dla modułów płyty głównej. Rysunek A przedstawia narzędzie do odsysania cyny, które jest używane w procesach lutowania. Jest to niezbędne w naprawach elektroniki, w szczególności przy wymianie elementów przylutowanych do płyty głównej, lecz nie ma zastosowania w diagnostyce POST. Rysunek C to miernik napięcia zasilacza komputerowego. Służy do sprawdzania prawidłowości napięć dostarczanych przez zasilacz do systemu, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnego działania komputera, ale nie jest związane z testami POST. Rysunek D przedstawia stację lutowniczą, której używa się do lutowania elementów elektronicznych. Jest niezbędna przy naprawach sprzętu komputerowego, takich jak wymiana uszkodzonych gniazd czy kondensatorów na płycie głównej, lecz podobnie jak narzędzie z rysunku A, nie ma bezpośredniego związku z diagnozowaniem błędów POST. Wybór tych narzędzi wskazuje na typowe błędne rozumienie, że wszystkie technologie związane z elektroniką mają podobne zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego narzędzia i jego właściwych zastosowań, co pozwala na efektywną pracę i diagnozowanie problemów w środowisku komputerowym. Właściwe narzędzie do testu POST pozwala na szybką i dokładną identyfikację błędów, co jest kluczowe dla szybkiej naprawy i minimalizacji przestojów systemu.

Pytanie 40

Impulsator pozwala na diagnozowanie uszkodzonych układów logicznych komputera między innymi poprzez

A. sprawdzenie stanu wyjściowego układu

B. wprowadzenie na wejście układu stanu wysokiego

C. kalibrację mierzonych parametrów elektrycznych

D. analizę stanów logicznych obwodów cyfrowych

Odczytanie stanu wyjściowego układu nie jest funkcją impulsatora, lecz jest zadaniem narzędzi pomiarowych, takich jak multimetru lub oscyloskopu. Te urządzenia pozwalają na bezpośredni pomiar napięcia na wyjściu układów logicznych, jednak nie są skonstruowane do wprowadzania sygnałów na wejście. Podawanie na wejście układu stanu wysokiego jest kluczowe dla testów, ale samo odczytanie stanu wyjściowego nie dostarcza informacji o wydajności układu w reakcji na zmiany sygnałów. Kalibracja mierzonych wielkości elektrycznych dotyczy raczej precyzyjnych pomiarów parametrów elektrycznych, a nie testowania logiki układów. Kalibracja jest procesem dostosowywania urządzenia pomiarowego, by uzyskać dokładne wyniki, ale nie ma związku z bezpośrednim testowaniem układów logicznych. Badanie stanów logicznych obwodów cyfrowych jest ogólnym określeniem działań związanych z analizą, lecz nie odnosi się bezpośrednio do funkcji impulsatora. Typowym błędem jest mylenie funkcji testowania z pomiarem, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zastosowania impulsatorów. W rzeczywistości, impulsator koncentruje się na wprowadzaniu sygnałów, a nie na pasywnym obserwowaniu wyjść układów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej