Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
  • Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 09:29
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 09:59

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która profesja jest najbardziej narażona na oddziaływanie czynników biologicznych?

A. Pielęgniarki
B. Mechanicy
C. Krawcowe
D. Ślusarze
Pielęgniarki są zawodnikami, którzy regularnie mają kontakt z pacjentami, co naraża je na różnorodne czynniki biologiczne, takie jak bakterie, wirusy oraz grzyby. Mając na uwadze standardy ochrony zdrowia, pielęgniarki są odpowiedzialne za przestrzeganie zasad higieny, dezynfekcji oraz stosowania środków ochrony osobistej (PPE), aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Przykładowo, w jednostkach medycznych pielęgniarki muszą stosować środki ochrony, takie jak rękawice, maseczki oraz fartuchy, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie mogą być narażone na kontakt z płynami ustrojowymi. Dodatkowo, w kontekście pandemii COVID-19, pielęgniarki zostały wystawione na dodatkowe ryzyko związane z nowymi chorobami zakaźnymi, co uwypukliło potrzebę szkolenia w zakresie procedur bezpieczeństwa biologicznego. W związku z tym, ich rola w ochronie zdrowia publicznego oraz samych siebie przed czynnikami biologicznymi jest kluczowa, co potwierdzają liczne badania oraz wytyczne organizacji zdrowia.
Pytanie 2

Czynnik niebezpieczny to element, który wywołuje

A. chorobę zawodową
B. spadek wydajności pracy
C. stres
D. uraz
Czynnik niebezpieczny, w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa w pracy, odnosi się do sytuacji, które mogą prowadzić do powstania urazów fizycznych. Uraz jest wynikiem nagłego działania czynnika, który może być mechaniczny, chemiczny, fizyczny lub biologiczny. Przykłady czynników niebezpiecznych obejmują ostre narzędzia, nieodpowiednie warunki pracy, takie jak śliskie podłogi czy niewłaściwe zabezpieczenia maszyn. W kontekście standardów BHP, ważne jest zrozumienie, że identyfikacja i ocena ryzyk związanych z czynnikami niebezpiecznymi są kluczowe dla wprowadzenia skutecznych działań prewencyjnych. W praktyce, organizacje powinny przeprowadzać regularne szkolenia dla pracowników, aby zwiększyć świadomość o potencjalnych zagrożeniach. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich procedur i użycie środków ochrony osobistej (PPE) może znacząco zredukować ryzyko urazów w miejscu pracy.
Pytanie 3

Podczas obróbki metalu wióry muszą być usuwane

A. za pomocą sprężonego powietrza
B. zmiotką lub przy użyciu sprężonego powietrza
C. odpowiednimi narzędziami ręcznymi
D. rękami, lecz w sposób bezpieczny
Usuwanie wiórów z obrabiarek przy użyciu zmiotki lub sprężonego powietrza nie jest zalecane, ponieważ te metody mogą prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa. Użycie zmiotki może wydawać się prostym rozwiązaniem, jednak wióry, zwłaszcza te o dużych rozmiarach lub ostre, mogą łatwo powodować skaleczenia. Dodatkowo, zbieranie wiórów przy pomocy zmiotki nie pozwala na skuteczne usunięcie wszystkich odpadów, co może prowadzić do ich gromadzenia się i potencjalnych zatorów. Użycie sprężonego powietrza, choć skuteczne w usuwaniu zanieczyszczeń, może prowadzić do unoszenia się wiórów w powietrze, co zagraża zdrowiu operatora oraz innym osobom znajdującym się w pobliżu. Może to również powodować uszkodzenia innych elementów maszyny, jeśli wióry dostaną się do mechanizmów wewnętrznych. Ręczne usuwanie wiórów, zwłaszcza przy użyciu odpowiednich narzędzi, pozwala na skuteczne, precyzyjne i bezpieczne pozbycie się odpadów, a także na lepszą kontrolę nad sytuacją w miejscu pracy. Ponadto, stosując odpowiednie narzędzia, można zminimalizować ryzyko powstawania obrażeń i zapewnić lepszą organizację miejsca pracy.
Pytanie 4

Kto ponosi koszt ubezpieczenia wypadkowego?

A. w całości pracownik
B. w całości pracodawca
C. w równych częściach pracownik i pracodawca
D. w różnych proporcjach pracownik oraz pracodawca
Odpowiedź, że to pracodawca pokrywa koszty ubezpieczenia wypadkowego, jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z Kodeksem Pracy, to pracodawca ma pełną odpowiedzialność za finansowanie tego ubezpieczenia. Dzięki temu, pracownicy są chronieni przed skutkami wypadków czy chorób zawodowych. W praktyce to oznacza, że raczej nie muszą się martwić o to w swoim wynagrodzeniu, bo wszystkie składki bierze na siebie pracodawca. Zresztą, pracodawcy muszą przestrzegać tych przepisów, co jest ważne dla gwarantowania bezpieczeństwa w miejscu pracy. W razie wypadku, to pracodawca ma obowiązek zgłosić to do ZUS i pokryć koszty związane z leczeniem poszkodowanego. Ogólnie rzecz biorąc, dobrego zarządzania tymi obowiązkami nie można zlekceważyć, bo nie tylko wspiera to pracowników, ale też chroni firmę przed różnymi ryzykami finansowymi. Takie podejście to naprawdę fajna praktyka, która przynosi korzyści dla wszystkich.
Pytanie 5

Pracownik z działu bhp przeprowadził inspekcję miejsca pracy, które jest wyposażone w monitor ekranowy, i zauważył, że wysokość krzesła uniemożliwia pracownikowi ustawienie stóp na podłodze w sposób płaski i swobodny. Dlatego powinien zalecić

A. przeniesienie pracownika do innego stanowiska
B. obniżenie wysokości krzesła
C. wyposażenie stanowiska pracy w podnóżek dostosowany do potrzeb wynikających z cech antropometrycznych pracownika
D. obniżenie wysokości biurka
Wybór odpowiedzi dotyczącej wyposażenia stanowiska pracy w podnóżek jest trafny, ponieważ kluczowym aspektem ergonomii jest zapewnienie komfortu i bezpieczeństwa pracownika. Wysokość krzesła, która nie pozwala na płaskie ustawienie stóp na podłodze, może prowadzić do niewłaściwej postawy ciała, co z kolei może skutkować różnymi dolegliwościami, takimi jak bóle pleców czy problemy z krążeniem. Podnóżki są projektowane w taki sposób, aby umożliwiały pracownikom dopasowanie ich pozycji po siedzeniu, co wpływa na zmniejszenie obciążenia dolnej części ciała. Praktycznym przykładem zastosowania podnóżka jest dostosowanie go do indywidualnych cech antropometrycznych pracownika, co jest zgodne z wytycznymi ergonomii pracy i standardami BHP. Dobre praktyki sugerują, aby każdy element stanowiska pracy był dostosowany do użytkownika, co prowadzi do zwiększenia efektywności oraz dbania o zdrowie pracowników. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie wyposażenie stanowiska pracy wpływa na obniżenie liczby dni chorobowych oraz poprawę ogólnej satysfakcji z pracy.
Pytanie 6

Kobieta zatrudniona w pełnym wymiarze, która karmi swoje dziecko piersią, ma prawo do przerw w pracy, które są wliczane do czasu pracy w wymiarze

A. dwa razy po 25 minut.
B. dwa razy po 20 minut.
C. dwa razy po 15 minut.
D. dwa razy po 30 minut.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi na pytanie dotyczące wymiaru przerw dla karmiących matek jest często wynikiem niepełnego zrozumienia przepisów prawa pracy. Odpowiedzi wskazujące na przerwy krótsze niż dwie po 30 minut mogą wynikać z błędnej interpretacji norm, które jasno określają długość przerw. W praktyce, niektóre osoby mogą mylnie sądzić, że przerwy powinny być krótsze, opierając się na ogólnych zasadach dotyczących czasu pracy, które nie uwzględniają szczególnych regulacji dla matek karmiących. Istnieje również tendencja do pomijania znaczenia dostosowania przepisów do konkretnej sytuacji, co prowadzi do błędnych wniosków. Każda matka powinna być świadoma swoich praw, co jest szczególnie istotne w kontekście dbałości o zdrowie dziecka oraz własne. Zrozumienie omawianych przepisów pozwala na pełniejsze wykorzystanie przysługujących uprawnień i jej lepszą adaptację w miejscu pracy. Warto zatem zasięgnąć szczegółowych informacji u specjalistów w zakresie prawa pracy lub skonsultować się z działem kadr swojej firmy, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić sobie oraz dziecku odpowiednie warunki podczas pracy.
Pytanie 7

W trakcie instruktażu na stanowisku pracy

A. przeprowadza się próbne wykonanie pracy przez pracownika na danym stanowisku
B. zapoznaje się pracownika z charakterystyką produkcji całego przedsiębiorstwa
C. realizowany jest przegląd stanu technicznego urządzeń przez pracownika służb bhp
D. przekazywane są dane dotyczące produkcji w całym zakładzie
Podczas instruktażu stanowiskowego kluczowym elementem jest przeprowadzenie próbnego wykonania pracy przez pracownika na danym stanowisku. Takie podejście pozwala na praktyczne zapoznanie się z obowiązkami oraz wymaganiami związanymi z nowym miejscem pracy. Przykładem może być sytuacja, w której nowy operator maszyny ma okazję osobiście przetestować urządzenie pod nadzorem doświadczonego pracownika. Tego rodzaju praktyczne przygotowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wprowadzania nowych pracowników, które podkreślają znaczenie nauki przez działanie. Próbne wykonanie pracy pozwala także na natychmiastowe identyfikowanie potencjalnych trudności oraz niepewności, co może znacznie przyspieszyć proces adaptacji. Dodatkowo, tego typu instruktaż wzmacnia bezpieczeństwo pracy, ponieważ pracownik ma okazję zapoznać się z procedurami ewakuacyjnymi oraz zasadami BHP w kontekście konkretnego stanowiska, co jest zgodne z normami ISO 45001.
Pytanie 8

Podstawowym źródłem hałasu infradźwiękowego w miejscu pracy są sprawne

A. obrabiarki do metali
B. myjki akustyczne
C. maszyny przepływowe
D. urządzenia dźwigowe
Urządzenia dźwigowe, takie jak dźwigi czy wózki widłowe, są projektowane głównie z myślą o podnoszeniu i transportowaniu ładunków, a ich hałas, choć może być znaczny, zwykle nie odpowiada za generowanie infradźwięków. W przypadku obrabiarek do metali, ich działanie koncentruje się na mechanicznej obróbce materiałów, co generuje dźwięki w wyższych częstotliwościach, a nie infradźwięki. Myjki akustyczne, z drugiej strony, są konstrukcjami używanymi głównie do mycia przy użyciu dźwięków ultradźwiękowych i również nie są źródłem hałasu infradźwiękowego. Typowym błędem myślowym prowadzącym do takich niepoprawnych wniosków jest nieprawidłowa identyfikacja źródeł hałasu w miejscu pracy oraz brak zrozumienia różnicy pomiędzy różnymi rodzajami maszyn i ich wpływem na akustykę środowiska. Właściwe rozpoznanie źródeł hałasu jest kluczowe dla wprowadzenia skutecznych działań redukcyjnych i ochrony zdrowia pracowników, dlatego tak ważne jest zapoznanie się z charakterystyką techniczną używanych maszyn oraz ich oddziaływaniem akustycznym.
Pytanie 9

Przystosowaniem narzędzi, urządzeń, maszyn, technologii oraz przedmiotów codziennego użytku do potrzeb oraz wymagań fizjologicznych, psychicznych i społecznych człowieka zajmuje się

A. profilaktyka
B. alokacja
C. logistyka
D. ergonomia
Ergonomia to dziedzina wiedzy, która zajmuje się dostosowaniem narzędzi, maszyn i środowiska pracy do wymagań i potrzeb użytkowników, w tym ich fizjologicznych, psychicznych i społecznych. Celem ergonomii jest poprawa efektywności, komfortu i bezpieczeństwa w miejscu pracy. Przykłady zastosowania ergonomii obejmują projektowanie stanowisk pracy w biurach, gdzie odpowiednie ustawienie biurek i krzeseł może znacząco wpłynąć na zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa u pracowników. W przemyśle ergonomiczne podejście do projektowania maszyn pozwala na zminimalizowanie ryzyka wypadków oraz poprawia wydajność operacyjną. Standardy ergonomiczne, takie jak ISO 9241 dotyczące interakcji człowiek-komputer, oferują wytyczne dotyczące projektowania interfejsów użytkownika, które uwzględniają zdolności ludzkie i ograniczenia. Dobre praktyki ergonomiczne prowadzą do zwiększenia satysfakcji pracowników oraz redukcji kosztów związanych z absencją chorobową oraz urazami, co czyni ergonomię kluczowym elementem efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi.
Pytanie 10

W systemie zabezpieczającym przed upadkiem z dużej wysokości wykorzystuje się zespół łączącąco-amortyzującą, który ma na celu

A. zapobieganie opadaniu oraz amortyzację siły uderzeniowej oddziałującej na użytkownika
B. amortyzację siły uderzeniowej oraz zapewnienie prawidłowej pozycji ciała użytkownika
C. amortyzację siły uderzeniowej działającej na użytkownika
D. zapobieganie opadaniu użytkownika
Podzespół łącząco-amortyzujący w systemach chroniących przed upadkiem z wysokości pełni kluczową rolę, łącząc funkcje powstrzymywania spadania oraz amortyzacji siły udarowej działającej na użytkownika. W sytuacji, gdy osoba zostaje narażona na upadek, ważne jest, aby system nie tylko zatrzymał jej spadanie, ale również zminimalizował siłę, z jaką uderzy o powierzchnię. Przykładem zastosowania takiego systemu są uprzęże i liny zabezpieczające stosowane w pracach na wysokości, które zgodnie z normą PN-EN 361:2002 zalecają stosowanie sprzętu, który nie tylko blokuje ruch, ale również amortyzuje wstrząsy. Prawidłowe działanie podzespołu łącząco-amortyzującego zapewnia bezpieczeństwo, redukując ryzyko poważnych obrażeń. Dzięki właściwemu zastosowaniu takiego systemu, możliwe jest zatrzymanie użytkownika w powietrzu oraz zminimalizowanie ryzyka urazów spowodowanych nagłym zatrzymaniem. Dlatego tak istotne jest, aby każdy system ochrony przed upadkiem był dobrze zaprojektowany i wykonany, zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi.
Pytanie 11

Kto, działając jako pracodawca lub w jego imieniu, łamie przepisy dotyczące czasu pracy lub regulacje o uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem oraz zatrudnianiem młodocianych, może zostać ukarany

A. pozbawienia wolności
B. grzywny
C. nawiązki na cele charytatywne
D. ograniczenia wolności
Odpowiedź 'grzywny' jest prawidłowa, ponieważ naruszanie przepisów dotyczących czasu pracy oraz uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem i zatrudnianiem młodocianych wiąże się z odpowiedzialnością finansową. Zgodnie z polskim Kodeksem pracy, pracodawcy, którzy nie przestrzegają tych przepisów, mogą zostać ukarani grzywną. Przykład praktyczny to sytuacje, gdy pracodawca nie udziela pracownikom przysługujących im urlopów macierzyńskich czy nie przestrzega norm czasu pracy, co skutkuje dodatkowymi karami finansowymi. To działanie ma na celu ochronę praw pracowników oraz zapewnienie, że pracodawcy stosują się do obowiązujących norm. W branży HR i zarządzania zasobami ludzkimi, przestrzeganie prawa pracy jest kluczowe, dlatego ważne jest, aby pracodawcy byli świadomi konsekwencji swoich działań oraz stosowali się do dobrych praktyk, co przyczynia się do tworzenia zdrowego środowiska pracy.
Pytanie 12

Czy zatrudnienie kobiety zajmującej się trzyletnim dzieckiem w godzinach nadliczbowych jest dozwolone?

A. Nie, w żadnym przypadku
B. Tak, ale tylko za jej zgodą
C. Tak, jeżeli wymaga tego dobro zakładu
D. Tak, w każdym przypadku
Odpowiedź 'Wolno, ale tylko za jej zgodą' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, pracownicy, w tym osoby zatrudnione do opieki nad dzieckiem, mogą pracować w godzinach nadliczbowych tylko wtedy, gdy wyrażą na to zgodę. Zatrudnianie pracowników w godzinach nadliczbowych bez ich zgody narusza zasady wynikające z Kodeksu pracy, które mają na celu ochronę pracowników, zwłaszcza tych, którzy mają dodatkowe zobowiązania rodzinne. W praktyce, pracodawcy powinni regularnie informować pracowników o możliwości pracy w nadgodzinach oraz uzyskiwać ich expresową zgodę, co może być udokumentowane np. w formie pisemnej. Zdobycie takiej zgody nie tylko zabezpiecza interesy pracodawcy, ale również pozwala na budowanie pozytywnej atmosfery w miejscu pracy, w której pracownicy czują się szanowani i doceniani. Dobrą praktyką jest także, aby pracodawca oceniał sytuację rodzinną pracowników i w miarę możliwości unikał obciążania ich nadmierną pracą, co wspiera równowagę między życiem zawodowym a prywatnym.
Pytanie 13

Prawdopodobieństwo pojawienia się niepożądanych incydentów związanych z wykonywaniem obowiązków jest składnikiem oceny

A. ryzyk w miejscu pracy
B. ryzyka zawodowego
C. ergonomii pracy
D. warunków pracy
Odpowiedź 'ryzyka zawodowego' jest jak najbardziej poprawna, bo dotyczy analizy, czyli sprawdzania, jak prawdopodobnie mogą się zdarzyć niepożądane sytuacje w pracy. To pojęcie nie dotyczy tylko wykrywania zagrożeń, ale też tego, jak te zagrożenia mogą wpłynąć na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. W praktyce firmy korzystają z różnych narzędzi do oceny ryzyka, na przykład metody FMEA, która pomaga zrozumieć, co może pójść nie tak. Ustawa ISO 45001 mówi, że organizacje powinny regularnie sprawdzać ryzyko związane z ich działalnością i wprowadzać odpowiednie środki, żeby zminimalizować zagrożenia. Weźmy na przykład budownictwo; tam analiza ryzyka może obejmować sprawdzanie zagrożeń związanych z upadkiem z wysokości. Dzięki takim działaniom, jak szkolenia i różne zabezpieczenia, zwiększa się bezpieczeństwo w pracy, a firmy mogą też zaoszczędzić na kosztach związanych z wypadkami.
Pytanie 14

Określ wymiar urlopu, jaki przysługuje pracownikowi młodocianemu, który ukończył 18 lat, a prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat.

Kodeks pracy
Art. 205. § 2. Z upływem roku pracy młodociany uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 26 dni roboczych. Jednakże w roku kalendarzowym, w którym kończy on 18 lat, ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni roboczych, jeżeli prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat.

A. 18 dni roboczych.
B. 19 dni roboczych.
C. 26 dni roboczych.
D. 20 dni roboczych.
Odpowiedź 20 dni roboczych jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 205 § 2 Kodeksu pracy, młodociany pracownik, który uzyskał prawo do urlopu przed ukończeniem 18 lat, przysługuje urlop w wymiarze 20 dni roboczych w roku kalendarzowym, w którym kończy 18 lat. To oznacza, że młodociani mają prawo do urlopu na poziomie dorosłych pracowników, ale ze względu na ich status jako młodocianych, wymiar ten jest zmniejszony. W praktyce, jeśli młodociany pracownik rozpoczął pracę i uzyskał prawo do urlopu przed ukończeniem 18. roku życia, to po ukończeniu tego wieku ma prawo do pełnych 20 dni roboczych. Warto dodać, że po przepracowaniu roku, młodociani mogą ubiegać się o 26 dni roboczych, co jest standardem dla wszystkich pracowników zatrudnionych na pełen etat. Pracodawcy powinni mieć na uwadze te regulacje, aby zapewnić młodocianym pracownikom odpowiednie prawa i obowiązki związane z urlopami.
Pytanie 15

Szkolenie okresowe dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach, gdzie występują szczególne zagrożenia zdrowotne lub wypadkowe, powinno być organizowane

A. raz na 6 lat
B. nie rzadziej niż raz w roku
C. raz na 5 lat
D. raz na 3 lata
Szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, które narażają ich na szczególne zagrożenia zdrowia lub wypadkowe, powinno być przeprowadzane nie rzadziej niż raz w roku. Taka częstotliwość wynika z przepisów prawa oraz najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Regularne szkolenia pozwalają na utrzymanie wysokiego poziomu świadomości pracowników dotyczącej potencjalnych zagrożeń oraz procedur bezpieczeństwa. Na przykład, w branży budowlanej, gdzie ryzyko wypadków jest podwyższone, coroczne szkolenie może obejmować aktualizację wiedzy na temat obsługi sprzętu, ochrony osobistej oraz odpowiednich procedur reagowania w sytuacjach kryzysowych. Warto również zauważyć, że w przypadku zmiany technologii, metod pracy lub wprowadzenia nowych substancji chemicznych, pracownicy powinni być ponownie szkoleni, aby dostosować swoje umiejętności do nowych warunków. Takie podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również wpływa pozytywnie na morale zespołu oraz efektywność pracy.
Pytanie 16

Zmęczenie, w zależności od jego przebiegu, nie występuje w formie

A. zmęczenia podostrego
B. zmęczenia przewlekłego
C. osłabienia
D. znużenia
Znużenie, zmęczenie przewlekłe oraz zmęczenie podostre to stany, które są ściśle związane z doświadczeniem zmęczenia, lecz różnią się od niego pod względem intensywności i czasu trwania. Znużenie, często mylone ze zwykłym zmęczeniem, odnosi się do uczucia braku energii, które może występować w wyniku monotonnej pracy lub braku stymulacji. To uczucie, choć nieprzyjemne, jest częścią normalnej reakcji organizmu na długotrwałą aktywność umysłową lub fizyczną. Z kolei zmęczenie przewlekłe to stan, który może trwać przez dłuższy czas i często wymaga szczegółowej diagnostyki, ponieważ może być objawem poważnych zaburzeń zdrowotnych, takich jak zespół przewlekłego zmęczenia czy depresja. W przypadku zmęczenia podostrego, obserwujemy objawy zmęczenia, które trwają krócej niż w przewlekłym zmęczeniu, ale dłużej niż w typowym zmęczeniu po wysiłku. Dla wielu osób mogą być mylące, ponieważ łączą się z uczuciem zmęczenia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich stanu zdrowia. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć z osłabieniem, które jest niezwiązane z przebiegiem zmęczenia, lecz może być wynikiem różnych schorzeń. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby móc prawidłowo ocenić stan zdrowia i podjąć właściwe działania diagnostyczne oraz terapeutyczne.
Pytanie 17

Pomieszczenie, w którym pracownicy mają spożywać posiłki własne i w którym mają być wydawane im napoje, to

Rozporządzenie MPiPS z dnia 26. 09. 1977 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
(wyciąg)
§29.1 Pracodawca zatrudniający powyżej dwudziestu pracowników na jednej zmianie powinien zapewnić pracownikom pomieszczenie do spożywania posiłków, zwanej dalej jadalnią.
2. Obowiązek określony w ust. 1 dotyczy również pracodawców zatrudniających dwudziestu i mniej pracowników, jeżeli narażeni są na kontakt z substancjami trującymi środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi, materiałami biologicznymi zakaźnymi albo przy pracach szczególnie brudzących.
3. W jadalni należy umieścić w widocznych miejscach napisy lub znaki informujące o zakazie palenia tytoniu.
§30. Ustala się następujące typy jadalni:
1) jadalnia przeznaczona do spożywania posiłków własnych (typ I);
2) jadalnia przeznaczona do spożywania posiłków własnych i wydawania napojów (typ II);
3) jadalnia z zapleczem – przeznaczona do spożywania posiłków profilaktycznych (typ III).
Dopuszcza się łączenie jadalni typu I i II.
§31.1. W pomieszczeniu jadalni typu I powinno przypadać, co najmniej 1,1 m2 powierzchni na każdego z pracowników jednocześnie spożywających posiłek.
§32. Jadalnia typu II powinna składać się z dwóch części:
1) jadalni właściwej odpowiadającej wymaganiom jadalni typu I oraz
2) pomieszczeń do przygotowywania, wydawania napojów i zmywania naczyń stołowych.
§33. Jadalnia typu III powinna odpowiadać wymaganiom określonym dla jadalni typu II oraz powinna posiadać węzeł sanitarny dla konsumentów i węzeł sanitarny z szatnią dla pracowników obsługi.

A. jadalnia typ - I
B. jadalnia typ - II
C. jadalnia typ - III
D. jadalnia typ - I i II
Wybór odpowiedzi nieprawidłowych, takich jak "jadalnia typ - I" czy "jadalnia typ - I i II", wskazuje na brak zrozumienia norm dotyczących przestrzeni przeznaczonej do spożywania posiłków przez pracowników. Jadalnia typu I jest projektowana z myślą o tym, aby służyć jako miejsce, gdzie wydawane są posiłki, lecz nie obejmuje możliwości spożywania posiłków przyniesionych przez pracowników. To ograniczenie wynika z różnic w przeznaczeniu i organizacji przestrzeni, które są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania jadalni. Wybór "jadalnia typ - I i II" może prowadzić do mylnego założenia, że oba typy jadalni są tożsame, co jest niezgodne z przepisami. Z kolei jadalnia typu III, która jest przewidziana dla większych grup lub placówek, różni się od typów I i II, a jej zastosowanie w kontekście tego pytania jest nieadekwatne. Chociaż przestrzenie te mogą różnić się w zależności od specyfiki obiektu, kluczowe jest, aby rozumieć ich przeznaczenie oraz zasady funkcjonowania w kontekście przepisów BHP. W praktyce, niezdolność do prawidłowego wybrania jadalni odpowiedniego typu może prowadzić do niezgodności z obowiązującymi normami, co w efekcie może wpływać na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników.
Pytanie 18

Do podstawowych technicznych środków ochrony przed bezpośrednim dotykiem zaliczamy

A. wykonywanie okresowych pomiarów instalacji oraz urządzeń elektrycznych
B. stosowanie izolacji roboczej elementów przewodzących prąd elektryczny
C. realizowanie prac w pobliżu sprzętu elektrycznego pod nadzorem elektryka
D. utrzymanie w dobrym stanie instalacji oraz urządzeń elektrycznych
W sumie konserwacja instalacji elektrycznych to ważny temat, ale sama w sobie nie chroni przed dotykiem. Kiedy coś się przegląda, czy wymienia, to bardziej chodzi o to, żeby wszystko działało jak należy, a niekoniecznie o bezpieczeństwo. Często ludzie myślą, że jak coś jest sprawdzone, to już nie ma zagrożenia, ale tak nie jest. Prace przy elektryce powinny być nadzorowane przez specjalistów, ale to też nie załatwia sprawy. Nawet gdy jest elektryk, to jeśli nie będziesz używał odpowiednich środków ochrony, to ryzyko wciąż pozostaje. Kontrolowanie stanu technicznego to ważna sprawa, ale nie uchroni cię przed porażeniem prądem. Pomiary pomagają zdiagnozować problemy, ale nie zapobiegają zagrożeniom. Dlatego najważniejsze jest, żeby używać właściwej izolacji i przestrzegać zasad – to jest klucz do bezpieczeństwa w pracy.
Pytanie 19

W środowisku pracy nie można zaliczyć do czynników biologicznych

A. rickettsiae
B. dioptrie
C. viruses
D. fungi
Czynniki biologiczne w środowisku pracy obejmują różnorodne organizmy, takie jak bakterie, wirusy, grzyby oraz niektóre pasożyty. Grzyby, będące jednymi z najczęściej występujących czynników biologicznych, mogą powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak alergie czy choroby układu oddechowego. Natomiast riketsje to niewielkie bakterie, które mogą prowadzić do chorób takich jak riketsjoza, charakteryzująca się objawami grypopodobnymi i mogącą zagrażać zdrowiu. Wirusy, z kolei, są patogenami, które mogą wywoływać szereg chorób, od przeziębienia po bardziej poważne infekcje, takie jak grypa czy COVID-19. Pojęcie dioptrii, które dotyczy miary mocy optycznej, jest nieprawidłowo interpretowane jako czynnik biologiczny. Przypisanie dioptrii do grupy zagrożeń biologicznych jest typowym błędem myślowym, ponieważ nie odnosi się do organizmów ani ich wpływu na zdrowie. Dioptrie dotyczą jedynie właściwości optycznych soczewek i nie mają związku z biologicznymi zagrożeniami w miejscu pracy. Dlatego ważne jest, aby poprawnie identyfikować i klasyfikować czynniki ryzyka, aby skutecznie wdrażać środki ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w środowisku pracy. W kontekście standardów BHP, organizacje powinny być świadome różnicy między czynnikami biologicznymi a innymi kategoriami ryzyka, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie bezpieczeństwem w miejscu pracy.
Pytanie 20

Jak długo w ciągu doby młodociany w wieku powyżej 16 lat może pracować maksymalnie godziny?

A. 7 godzin
B. 6 godzin
C. 5 godzin
D. 8 godzin
Odpowiedzi 5, 6 i 7 godzin są błędne z powodu niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących czasu pracy młodocianych. Ograniczenia te zostały wprowadzone w celu zapewnienia młodym pracownikom bezpiecznych warunków pracy oraz ochrony ich zdrowia. Wiele osób może mylnie sądzić, że im niższa liczba godzin, tym lepiej dla młodocianych, co jest uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że młodociani, podobnie jak dorośli, muszą mieć możliwość pracy na pełnym etacie, aby zdobywać doświadczenie zawodowe, a 8 godzin to norma w wielu branżach. Pracodawcy muszą również wziąć pod uwagę, że młodzież wciąż się uczy i rozwija, dlatego nie może być obciążana nadmiernymi godzinami pracy, co może prowadzić do wypalenia zawodowego lub przeciążenia. W dodatku, wiele osób mylnie interpretuje przepisy jako ograniczenia uniemożliwiające młodocianym efektywne zdobywanie doświadczeń zawodowych. Takie myślenie pomija złożoność rynku pracy i realne potrzeby młodych ludzi, którzy chcą się rozwijać. Powinno się również pamiętać, że istnieją przepisy dotyczące dni wolnych, które wpływają na całkowity czas pracy, co dodatkowo komplikuje kwestie zarządzania czasem. Właściwe zrozumienie przepisów prawnych oraz ich zastosowanie w praktyce są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizacji zatrudniających młodocianych.
Pytanie 21

Rejestr zdarzeń w miejscu pracy nie obejmuje

A. wniosków dotyczących odpowiedzialności porządkowej pracowników
B. informacji, czy zdarzenie kwalifikuje się jako wypadek przy pracy
C. danych o konsekwencjach wypadku dla poszkodowanego
D. terminu złożenia do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosku o świadczenia związane z wypadkiem przy pracy
Rejestr wypadków przy pracy jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu bezpieczeństwem w miejscu pracy. Zawiera informacje dotyczące wypadków, które miały miejsce podczas wykonywania obowiązków służbowych, w tym stwierdzenia, czy dane zdarzenie można zakwalifikować jako wypadek przy pracy. Właściwe dokumentowanie takich informacji jest niezbędne dla prawidłowej analizy incydentów, co przyczynia się do poprawy warunków pracy. Oprócz tego, rejestr zawiera dane dotyczące skutków wypadków dla poszkodowanych pracowników, co jest istotne dla monitorowania stanu zdrowia oraz dla postępowania w zakresie ubezpieczeń. Ważnym elementem tego procesu jest także terminowe przekazywanie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosków o świadczenia związane z wypadkami przy pracy, co jest kluczowe dla zapewnienia wsparcia finansowego dla poszkodowanych. W kontekście błędnych odpowiedzi, niektórzy mogą myśleć, że rejestr powinien zawierać informacje o odpowiedzialności porządkowej pracowników, jednak taka interpretacja jest mylna. Odpowiedzialność porządkowa jest związana z wewnętrznymi regulacjami firmy i nie jest bezpośrednio związana z dokumentacją wypadków. Prowadzi to do nieporozumień, ponieważ wnioski dotyczące odpowiedzialności są często mylone z analizą wypadków. Każdy przypadek wypadku powinien być badany z perspektywy bezpieczeństwa, a nie winy pracownika, co jest zgodne z zasadami ochrony zdrowia i życia w miejscu pracy. Wnioski o odpowiedzialności powinny być podejmowane w odrębnych procedurach, a rejestr wypadków powinien skupiać się na faktach oraz ich skutkach dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.
Pytanie 22

Jeśli ostatnie badanie wykazało stężenie substancji rakotwórczej przekraczające 0,5 wartości NDS, to pomiary należy wykonywać przynajmniej

A. raz na 3 lata
B. raz na 3 miesiące
C. raz na 2 lata
D. raz na 2 miesiące
Prawidłowa odpowiedź "raz na 3 miesiące" wynika z przepisów dotyczących monitorowania stężenia substancji chemicznych o działaniu rakotwórczym w środowisku pracy. Kiedy stężenie takiego czynnika przekracza 0,5 wartości NDS (Najwyższe Dopuszczalne Stężenie), konieczne jest zwiększenie częstotliwości pomiarów, aby skutecznie monitorować ryzyko zdrowotne. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, które zakładają, że pracodawcy muszą dbać o zdrowie i bezpieczeństwo swoich pracowników. Praktycznym przykładem zastosowania tej zasady może być branża chemiczna lub budowlana, gdzie pracownicy narażeni są na działanie substancji rakotwórczych. Regularne pomiary co 3 miesiące pozwalają na wczesne wykrycie niebezpiecznych koncentracji substancji, co umożliwia podjęcie działań prewencyjnych, takich jak poprawa wentylacji, zmiana procedur pracy czy dostosowanie środków ochrony osobistej. W ten sposób organizacje mogą zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób zawodowych związanych z narażeniem na substancje rakotwórcze.
Pytanie 23

Wyniki badań na zawartość metali ciężkich w glebach lekkich wskazują obecność: rtęci Hg=1,2 mg/kg suchej masy i miedzi Cu=50 mg/kg suchej masy. Czy przekroczone są dopuszczalne zawartości metali ciężkich w badanej glebie?

Dopuszczalne zawartości metali ciężkich w glebach
PierwiastekJednostkaZawartość w glebach
lekkichśrednichciężkich
Rtęć (Hg)mg/kg suchej masy0,81,21,5
Miedź (Cu)mg/kg suchej masy2550

A. Zawartość miedzi jest przekroczona, a zawartość rtęci jest w normie.
B. Zawartość rtęci i miedzi są przekroczone.
C. Zawartość rtęci i miedzi są w normie.
D. Zawartość rtęci jest przekroczona, a zawartość miedzi jest w normie.
Podejście przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach wskazuje na powszechny błąd w interpretacji danych o zanieczyszczeniu metali ciężkich w glebach. Niekiedy, niewłaściwe porównania mogą prowadzić do mylnych wniosków dotyczących stanu środowiska. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że jedynie jedna substancja, jeśli przekracza normy, jest problematyczna, ignorując inne, które również mogą być szkodliwe. Przekonanie, że zawartość rtęci 1,2 mg/kg jest w normie, podczas gdy standard wynosi 0,8 mg/kg, oraz że miedź o wartości 50 mg/kg jest również akceptowalna, jest poważnym błędem. W rzeczywistości oba metale są toksyczne i ich obecność w takich ilościach niesie za sobą ryzyko dla zdrowia publicznego oraz dla ekosystemów. Praktyki analityczne w monitorowaniu zawartości metali ciężkich wymagają ścisłego przestrzegania norm i standardów, które są kluczowe dla odpowiedniej diagnozy. Zrozumienie, że kontaminacja metali ciężkich często występuje równocześnie, a ich kumulatywne efekty mogą być jeszcze bardziej destrukcyjne, jest niezbędne w zarządzaniu środowiskowym. Ignorowanie tych faktów prowadzi do poważnych pomyłek w podejmowaniu decyzji dotyczących ochrony środowiska i zdrowia ludzi.
Pytanie 24

W biurze, gdzie pracuje zatrudniony, przeprowadzono pomiar poziomu hałasu i wykryto, że normy są przekroczone. Aby zredukować ryzyko zawodowe, w pierwszej kolejności zaleca się

A. zastosowanie konstrukcji dźwiękochłonnych lub dźwiękoizolacyjnych
B. zmianę urządzeń generujących nadmierny hałas
C. użycie ochronników słuchu
D. wdrożenie tłumików akustycznych
Użycie tłumików akustycznych albo budowanie ścian dźwiękochłonnych może być w niektórych sytuacjach pomocne, ale nie rozwiązuje to problemu hałasu u źródła, które generują konkretne urządzenia. Tłumiki głównie zmniejszają hałas przez absorpcję dźwięku, co sprawdza się przy hałasie odbitym, ale nie naprawia sytuacji, gdy źródło hałasu działa dalej. Wymiana sprzętu na nowoczesny, zaprojektowany z myślą o cichszej pracy, to znacznie lepsza opcja, bo likwiduje problem od samego początku. Ochronniki słuchu są tylko rozwiązaniem na chwilę i nie eliminują hałasu w miejscu pracy. Można ich używać jako tymczasowego rozwiązania, ale nie zastąpią one konkretnych działań na rzecz zmniejszenia hałasu. Kiedy hałas przekracza normy, ochrona słuchu powinna być traktowana jako ostatnia deska ratunku, a nie pierwsze podejście. Dźwiękoizolacja również ma swoje zastosowanie, ale zazwyczaj działa tylko, gdy hałas dochodzi z zewnątrz. Najlepiej jest skupić się na eliminacji hałasu już u źródła, bo to przynosi długofalowe korzyści dla zdrowia pracowników i ich efektywności.
Pytanie 25

Pracownik wykonujący spawanie elektryczne został wyposażony w odzież ochronną oraz środki osobistego zabezpieczenia. W tym samym pomieszczeniu ślusarz skarży się na dolegliwości oczu. Co powinien zalecić pracownik służby BHP?

A. parawanu oddzielającego stanowiska
B. przyłbicy dla drugiego pracownika
C. okularów dla drugiego pracownika
D. tarczy dla drugiego pracownika
Użycie okularów ochronnych przez drugiego pracownika nie rozwiązuje głównego problemu, jakim jest jego bliskość do spawania i narażenie na szkodliwe promieniowanie oraz iskry. Te okulary chronią wzrok, ale nie rozwiązują podstawowej kwestii, która polega na tym, że on po prostu jest za blisko. Lepiej byłoby wprowadzić parawan, który oddzieli stanowiska. Pomysł z tarczą też przecież nie ma sensu, bo ona w sumie chroni konkretne rzeczy, a nie separuje miejsca pracy. Przyłbice mogą dawać jakiś poziom ochrony, ale to nie wystarczy, żeby zlikwidować skutki promieniowania, zwłaszcza, że ludzie są w pobliżu spawania. Wydaje mi się, że błędem było założenie, że wystarczą środki osobiste, gdy źródło zagrożenia jest w otoczeniu pracy. Zgodnie z zasadami BHP, najpierw powinno się stosować środki ochrony zbiorowej, tak jak parawany, bo one lepiej chronią wszystkich pracowników w danym miejscu.
Pytanie 26

Jakie jest narzędzie edukacyjne wykorzystywane w trakcie szkoleń okresowych z zakresu bhp?

A. spis uczestników
B. zamierzony cel szkolenia
C. prezentacja multimedialna
D. harmonogram kształcenia
Prezentacja multimedialna jest jednym z kluczowych środków dydaktycznych stosowanych podczas szkolenia okresowego bhp, ponieważ łączy w sobie elementy wizualne i dźwiękowe, co znacząco zwiększa przyswajalność informacji przez uczestników. Dzięki możliwości użycia grafiki, filmów oraz animacji, tego rodzaju prezentacje mogą skutecznie ilustrować zagadnienia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, takie jak procedury ewakuacyjne, ryzyka zawodowe, czy zasady obsługi sprzętu ochronnego. W praktyce, dobrze zaprojektowana prezentacja multimedialna może nie tylko przyciągnąć uwagę uczestników, ale także ułatwić im zrozumienie kluczowych treści poprzez zastosowanie przykładów z życia, co może być szczególnie przydatne w kontekście przeszłych wypadków w pracy, które mogą posłużyć jako lekcje dla innych. Dodatkowo, zgodnie z normą ISO 45001, która dotyczy systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, zaleca się stosowanie różnorodnych metod nauczania, w tym materiałów multimedialnych, aby przyciągnąć uwagę wszystkich uczestników i dostosować się do różnych stylów uczenia się. Różnorodność form przekazu informacji jest kluczowa dla skuteczności szkoleń, a prezentacje multimedialne idealnie wpisują się w tę koncepcję.
Pytanie 27

Jakie są uciążliwości związane z pracą na komputerze?

A. jest promieniowanie jonizujące
B. jest wymuszona pozycja ciała
C. są drgania obrazu
D. jest promieniowanie podczerwone
Wymuszona pozycja ciała podczas pracy z komputerem jest istotnym czynnikiem wpływającym na komfort i zdrowie użytkowników. Długotrwałe przebywanie w jednej pozycji, szczególnie jeśli jest ona niewłaściwa, może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych, takich jak bóle pleców, szyi czy nadgarstków. Ergonomia pracy przy komputerze uczy, jak właściwie ustawić stanowisko pracy, aby zminimalizować te zagrożenia. Przykładowo, ważne jest, aby krzesło miało regulowaną wysokość, oparcie wspierało dolną część pleców, a ekran komputera znajdował się na poziomie wzroku, co zapobiega nadmiernemu wyginaniu szyi. Warto również stosować przerwy na rozciąganie i odciążenie mięśni, co jest zalecane przez standardy takie jak ISO 9241, które opisują zasady ergonomii w kontekście interakcji człowieka z systemami komputerowymi. Prawidłowe ustawienie ciała i regularne przerwy pomagają zredukować ryzyko urazów i poprawiają ogólną wydajność pracy.
Pytanie 28

Badaniom lekarskim w sposób cykliczny podlegają

A. jedynie pracownicy zatrudnieni w szczególnych warunkach.
B. tylko pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych.
C. wszyscy pracownicy zatrudnieni w zakładzie pracy.
D. wyłącznie pracownicy zatrudnieni na pozycjach, na których występują czynniki szkodliwe i uciążliwe.
Okresowe badania lekarskie są istotnym elementem systemu ochrony zdrowia pracowników, a ich celem jest monitorowanie stanu zdrowia całej kadry zatrudnionej w danym zakładzie pracy. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz wytycznymi w zakresie BHP, wszystkie osoby zatrudnione w zakładzie powinny regularnie przechodzić badania lekarskie, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów zdrowotnych oraz ich leczenie. Przykładowo, osoby pracujące w biurze, mimo że nie narażają się na czynniki szkodliwe, również powinny być poddawane okresowym badaniom, aby zapewnić ich zdrowie i dobre samopoczucie. Regularne badania mogą obejmować testy widzenia, słuchu, a także ogólne analizy zdrowotne, które mogą ujawnić problemy, które nie są bezpośrednio związane z pracą, ale mogą wpływać na efektywność w wykonywaniu obowiązków. Stosowanie się do tych norm przyczynia się do tworzenia bezpiecznego i zdrowego środowiska pracy oraz zwiększa ogólną wydajność zespołu.
Pytanie 29

Efektywność środków ochrony indywidualnej w znacznym stopniu zależy od

A. kosztu środków ochrony indywidualnej
B. dopasowania środków ochrony indywidualnej do warunków panujących na stanowisku pracy oraz zapewnienia ich technicznej sprawności
C. wytwórcy środków ochrony indywidualnej
D. indywidualnych potrzeb pracownika
Wybór niepoprawnej odpowiedzi na pytanie o skuteczność środków ochrony indywidualnej często wynika z błędnych przekonań dotyczących roli, jaką odgrywają różne czynniki. Prawidłowe dopasowanie ŚOI do warunków pracy jest kluczowe, ale wiele osób uważa, że indywidualne oczekiwania pracownika czy cena środków ochrony mają większe znaczenie. Oczekiwania pracownika mogą wpływać na akceptację i komfort użytkowania, jednak nie mogą zastąpić właściwego dopasowania technicznego, które jest fundamentem skuteczności ochrony. Niska cena również nie jest wskaźnikiem jakości – tańsze produkty często nie spełniają norm bezpieczeństwa lub nie są wystarczająco trwałe. Ponadto, wybieranie ŚOI na podstawie producenta może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie każda marka oferuje produkty odpowiednie dla wszystkich rodzajów zagrożeń. Właściwy dobór ŚOI wymaga zrozumienia specyfiki miejsca pracy oraz oceny ryzyka, co powinno być podstawą decyzji, a nie subiektywne preferencje czy cena. W praktyce, zaniedbanie tego aspektu może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów oraz norm dotyczących ochrony zdrowia i życia pracowników.
Pytanie 30

Dziedzina wiedzy, która bada dostosowywanie narzędzi, maszyn, otoczenia oraz warunków pracy do autonomicznych oraz psychofizycznych właściwości i umiejętności człowieka, co zapewnia efektywne, skuteczne i bezpieczne realizowanie przez niego zadań przy stosunkowo niskim biologicznym koszcie, nosi nazwę

A. zarządzaniem zasobami ludzkimi
B. mechaniką materiałów i konstrukcji
C. ergonomią
D. organizacją pracy
Ergonomia to interdyscyplinarna dziedzina, która koncentruje się na dostosowywaniu narzędzi, maszyn oraz środowiska do możliwości i ograniczeń człowieka. Jej celem jest zapewnienie efektywnego, wygodnego i bezpiecznego wykonywania pracy, co przekłada się na zwiększenie wydajności oraz minimalizację ryzyka kontuzji. Przykłady zastosowania ergonomii obejmują projektowanie stanowisk pracy w biurach, gdzie uwzględnia się odpowiednią wysokość biurek oraz krzeseł, a także układ komputerów, by zminimalizować obciążenia dla kręgosłupa i nadgarstków. W przemyśle, ergonomiczne narzędzia ręczne dostosowane do anatomicznych cech dłoni pomagają w redukcji zmęczenia i ryzyka urazów. Ponadto, standardy ergonomiczne, takie jak ISO 9241, stanowią ramy dla oceny i projektowania interakcji człowiek-komputer, co wpływa na jakość pracy w środowisku cyfrowym. Ergonomia nie tylko poprawia komfort pracy, ale również wpływa na zadowolenie pracowników oraz ich ogólną efektywność. W obliczu rosnącej automatyzacji i cyfryzacji, znaczenie ergonomii w projektowaniu procesów oraz narzędzi staje się coraz bardziej kluczowe.
Pytanie 31

Osoba ponownie zatrudniona u tego samego pracodawcy na identycznym stanowisku lub na stanowisku z takimi samymi warunkami pracy w ciągu 30 dni od zakończenia lub wygaśnięcia poprzedniego zatrudnienia z tym pracodawcą

A. powinien przejść badania okresowe
B. powinien przejść badania kontrolne
C. nie musi odbywać wstępnych badań lekarskich
D. powinien poddać się badaniom wstępnym
Odpowiedzi sugerujące konieczność poddania się badaniom okresowym, kontrolnym lub wstępnym w przypadku ponownego zatrudnienia są mylące i niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Badania okresowe są przeprowadzane w celu oceny stanu zdrowia pracowników, którzy wykonują pracę na stanowiskach, gdzie mogą występować zagrożenia dla zdrowia. Ich celem jest monitorowanie wpływu pracy na zdrowie pracownika oraz ewentualne wykrywanie chorób zawodowych. Natomiast badania kontrolne są wymagane w sytuacji, gdy pracownik był na dłuższym zwolnieniu zdrowotnym lub doszło do zmian w jego stanie zdrowia. W kontekście powrotu do pracy po krótkim okresie, jakim jest 30 dni, badania wstępne nie są potrzebne, ponieważ pracownik był już oceniany pod kątem zdolności do pracy w ramach poprzedniego zatrudnienia. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każdy powrót do pracy wymaga nowej oceny zdrowia, podczas gdy przepisy jasno określają wyjątki dla sytuacji ponownego zatrudnienia na tym samym stanowisku. Utrzymanie spójnych i efektywnych procedur w zakresie badań lekarskich jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy, ale również dla efektywności zarządzania zasobami ludzkimi.
Pytanie 32

Incydent zbiorowy to zdarzenie, w wyniku którego poszkodowane są przynajmniej

A. 5 osób
B. 2 osoby
C. 3 osoby
D. 4 osoby
Wypadek zbiorowy definiuje się jako incydent, w którym co najmniej dwie osoby zostały poszkodowane. Definicja ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa pracy oraz z regulacjami prawnymi, które kładą nacisk na konieczność szybkiego reagowania i udzielania pomocy w sytuacjach kryzysowych. Przykładem może być wypadek drogowy, w którym uczestniczą dwie osoby, a obie odniosły obrażenia. W sytuacji takie, możemy mówić o wypadku zbiorowym, co pociąga za sobą określone procedury raportowania i postępowania, jak np. zgłoszenie do odpowiednich służb ratunkowych. Ważne jest, aby osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo w danej organizacji miały świadomość tego, jak reagować w takich sytuacjach, aby minimalizować skutki wypadków. Ponadto, znajomość definicji wypadku zbiorowego pomaga w opracowywaniu skutecznych planów zarządzania kryzysowego, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia pracowników.
Pytanie 33

Na podstawie protokołu powypadkowego, który potwierdza, że incydent jest wypadkiem przy pracy, pracodawca ma obowiązek sporządzić

A. statystyczną kartę wypadku przy pracy.
B. zawiadomienie o incydencie.
C. kartę zdarzenia.
D. kartę wypadku podczas drogi do pracy.
Wybór odpowiedzi, która nie jest statystyczną kartą wypadku przy pracy, prowadzi do zrozumienia nieprawidłowego kontekstu wypadków w miejscu pracy. Zawiadomienie o wypadku, mimo że jest istotnym dokumentem, nie zawiera szczegółowych danych statystycznych i analitycznych, które są niezbędne do oceny sytuacji. Zawiadomienie to jest raczej informacyjne i skierowane do odpowiednich organów, co nie przekłada się na dalsze analizy dotyczące bezpieczeństwa. Karta wypadku w drodze z pracy, z kolei, dotyczy incydentów, które mają miejsce w czasie podróży do lub z miejsca pracy, co jest innym zagadnieniem prawnym i nie odnosi się bezpośrednio do wypadków, które miały miejsce w miejscu pracy. Odpowiedź mówiąca o karcie wypadku może sugerować, że chodzi o bardziej ogólny dokument, który nie jest dostosowany do specyficznych wymogów dotyczących zbierania danych o wypadkach przy pracy. W praktyce, niepoprawne odpowiedzi wskazują na brak zrozumienia różnicy między różnymi typami dokumentacji powypadkowej oraz ich znaczenia dla oceny i poprawy warunków pracy. Konsekwencją tego błędu jest nieefektywne podejście do zarządzania ryzykiem zawodowym oraz brak odpowiednich działań prewencyjnych.
Pytanie 34

Uciążliwy czynnik w środowisku pracy

A. jest znacznym zagrożeniem, gdyż jego oddziaływanie może prowadzić do rozwoju choroby zawodowej
B. może spowodować, w przypadku kolizyjnego kontaktu, utratę życia lub zdrowia pracownika
C. nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, ale utrudnia wykonywanie zadań lub przyczynia się do obniżenia wydolności psychofizycznej
D. może prowadzić do utraty życia
Czynnik uciążliwy na stanowisku pracy to element środowiska pracy, który niebezpośrednio zagraża zdrowiu pracowników, ale może obniżać ich wydajność oraz komfort. Przykłady takich czynników to hałas, wibracje, niewłaściwe oświetlenie, czy monotonia zadań. Te uciążliwości wpływają na zdolność do koncentracji, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zmęczenia psychicznego i fizycznego. Zgodnie z normami ISO 45001, pracodawcy są zobowiązani do identyfikacji i oceny zagrożeń, w tym czynników uciążliwych, aby wprowadzać odpowiednie środki zaradcze. W praktyce, poprawa ergonomii stanowiska pracy i wprowadzenie przerw w pracy może znacząco wpłynąć na polepszenie samopoczucia pracowników oraz ich efektywności. Właściwe zarządzanie czynnikami uciążliwymi jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Pytanie 35

W metodzie analizy obciążenia statycznego przy użyciu OWAS, która ocenia wielkość obciążenia statycznego na miejscach pracy, pomija się

A. częstotliwości zmian pozycji oraz rytmu pracy
B. ustawienia zajmowane podczas wykonywania pracy
C. kod pozycji oraz kategorię oceny stanowiska
D. wartość obciążenia zewnętrznego
W metodzie OWAS (Occupational Work Assessment System) ocena obciążenia statycznego na stanowiskach pracy koncentruje się przede wszystkim na analizie pozycji ciała przyjmowanych przez pracowników. Metoda ta ma na celu identyfikację potencjalnych zagrożeń związanych z ergonomią pracy poprzez dokładne zarejestrowanie pozycji, w jakich pracownicy spędzają czas na swoich stanowiskach. W kontekście OWAS, istotne jest, aby zrozumieć, że nie uwzględnia się częstości zmiany pozycji oraz rytmu pracy, ponieważ te aspekty są bardziej związane z dynamiką pracy niż z analizą statyczną. Przykładem zastosowania tej metody może być ocena stanowiska pracy pracownika biurowego, gdzie analiza pozycji siedzącej i jej wpływu na zdrowie pracownika odgrywa kluczową rolę. Praktyczne podejście do ergonomii w pracy fizycznej i umysłowej powinno odnosić się do standardów takich jak ISO 9241, które podkreślają znaczenie dostosowania środowiska pracy do potrzeb użytkownika. Zrozumienie, że OWAS koncentruje się na analizie statycznej, a nie na aspektach dynamicznych, jest kluczowe dla skutecznego wdrażania zasad ergonomii.
Pytanie 36

Osoba, która udała się do pracy, poślizgnęła się na nieodśnieżonym chodniku przed jedną z nieruchomości. W związku z tym ma prawo wystąpić o odszkodowanie?

A. od właściciela chodnika
B. z Narodowego Funduszu Zdrowia
C. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
D. z ubezpieczenia majątkowego
Odpowiedzi dotyczące Narodowego Funduszu Zdrowia, ubezpieczenia majątkowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do różnych systemów ochrony społecznej lub form ubezpieczeń, które nie są bezpośrednio związane z odpowiedzialnością cywilną właściciela nieruchomości. Narodowy Fundusz Zdrowia zajmuje się finansowaniem świadczeń zdrowotnych i nie wypłaca odszkodowań za wypadki, które miały miejsce w drodze do pracy. Ubezpieczenia majątkowe dotyczą ochrony mienia, a nie odszkodowań za wypadki osobowe, co w tym kontekście jest istotne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych również nie jest instytucją odpowiedzialną za wypłatę odszkodowań w przypadku szkód spowodowanych przez osoby trzecie w wyniku zaniedbania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują nieprawidłowe zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji oraz mylenie zasadności roszczenia na podstawie różnych przepisów prawnych. Kluczowe w takich sytuacjach jest zrozumienie, że odpowiedzialność cywilna jest niezależna od systemów ubezpieczeń społecznych, które mają odmienny charakter i funkcję.
Pytanie 37

Z punktu widzenia bezpieczeństwa montażu rusztowania, ich odległość od linii energetycznych niskiego napięcia (do 1 kV) - mierzona w poziomie od zewnętrznych przewodów - nie powinna być mniejsza niż

A. 10,0 m
B. 2,0 m
C. 3,0 m
D. 5,0 m
Wybór niewłaściwej odległości wynika często z błędnego rozumienia norm dotyczących pracy w pobliżu linii energetycznych. Ustalenie niewłaściwej odległości, takiej jak 10,0 m, 2,0 m czy 5,0 m, może prowadzić do nadmiernego lub niewystarczającego zabezpieczenia, co zwiększa ryzyko wypadków. Przy odległości 10,0 m można uznać, że jest to bezpieczna wartość, ale nie jest ona zgodna z przepisami, które określają minimalną wartość 3,0 m. Ustawienie rusztowania bliżej niż 3,0 m od przewodów niskiego napięcia stwarza poważne zagrożenie dla pracowników, zwłaszcza w przypadku silnych wiatrów lub drgań, które mogą spowodować przemieszczanie elementów rusztowania. Z kolei zbyt mała odległość, jak 2,0 m, może prowadzić do sytuacji, w której pracownicy są narażeni na kontakt z przewodami, co wiąże się z wysokim ryzykiem porażenia prądem. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie tych zasad jest niezgodne z normami BHP, które mają na celu minimalizowanie ryzyka wypadków w miejscu pracy. W praktyce, każda budowa powinna opierać się na dokładnych pomiarach i analizach, a nie na szacunkach, co pozwoli uniknąć niebezpieczeństw związanych z bliskością do linii energetycznych.
Pytanie 38

Czego dotyczy metoda OWAS?

A. przeprowadzania analizy rytmu pracy
B. klasyfikacji obciążenia psychicznego
C. klasyfikacji pozycji ciała oraz wartości obciążenia zewnętrznego
D. ustalania wartości obciążenia fizycznego
Metoda OWAS (Ogólny System Oceny Pracy) jest narzędziem stosowanym do analizy ergonomicznej, które pozwala na klasyfikację pozycji ciała oraz wartości obciążenia zewnętrznego. Jej głównym celem jest identyfikacja niekorzystnych warunków pracy, które mogą prowadzić do urazów i schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. OWAS umożliwia ocenę pozycji ciała pracownika w trakcie wykonywania określonych czynności oraz określenie, jakie obciążenie zewnętrzne (np. masy przedmiotów, które są podnoszone lub przenoszone) jest na niego wywierane. Przykładem zastosowania metody OWAS jest analiza stanowisk pracy w magazynach, gdzie pracownicy często podnoszą ciężkie przedmioty. Dzięki tej metodzie można zidentyfikować niewłaściwe pozycje ciała, które mogą prowadzić do kontuzji, a następnie wdrożyć zmiany w organizacji pracy lub wprowadzić narzędzia ułatwiające pracę, takie jak wózki transportowe. OWAS jest zgodna z międzynarodowymi standardami ergonomii, co sprawia, że jest uznawana za skuteczne narzędzie w poprawie warunków pracy oraz bezpieczeństwa.
Pytanie 39

Borelioza to schorzenie, na które najbardziej narażeni są pracownicy

A. szkoły
B. lakierni samochodowej
C. nadleśnictwa
D. stolarni
Borelioza, znana także jako choroba z Lyme, jest chorobą zakaźną przenoszoną głównie przez kleszcze. Osoby pracujące w nadleśnictwie, a zatem w środowisku leśnym, są szczególnie narażone na kontakt z tymi pasożytami, które występują w naturalnych siedliskach. Warto zwrócić uwagę, że kleszcze najczęściej bytują w wysokiej trawie, krzewach oraz na drzewach, dlatego pracownicy nadleśnictw, często poruszający się po takich terenach, powinni szczególnie dbać o środki ochrony osobistej, takie jak odpowiednia odzież, repelenty oraz regularne kontrole po powrocie z pracy. Zgodnie z zaleceniami zdrowotnymi, pracodawcy w branży leśnej powinni wdrażać programy edukacyjne dotyczące profilaktyki boreliozy oraz organizować regularne badania zdrowotne dla pracowników, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Przykładem dobrych praktyk mogą być warsztaty dotyczące rozpoznawania kleszczy i sposobów ich usuwania, co pozwoli na szybsze reagowanie w sytuacji ukąszenia i podjęcie koniecznych działań.
Pytanie 40

Jeżeli pracodawca wyposaża miejsca pracy w maszyny oraz inne urządzenia techniczne, które nie spełniają norm dotyczących oceny zgodności, to zgodnie z Kodeksem pracy grozi mu kara

A. grzywny
B. upomnienia
C. pozbawienia wolności
D. ograniczenia wolności
Konsekwencje prawne dla pracodawców, którzy nie zapewniają zgodności maszyn z wymaganiami, są często mylone. Odpowiedzi takie jak "ograniczenia wolności", "upomnienia" i "pozbawienia wolności" mogą wywoływać nieporozumienia co do rzeczywistych sankcji, które mogą być nałożone w takich przypadkach. Ograniczenia wolności oraz pozbawienie wolności to kary stosowane w przypadku przestępstw o charakterze kryminalnym, a nie wykroczenia związane z naruszeniem przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy. Upomnienie to forma reakcji na drobne naruszenia, a w kontekście Kodeksu pracy kary te są niewystarczające w obliczu poważnych zagrożeń dla zdrowia i życia pracowników. W związku z tym, kary takie jak grzywna są przewidziane w przypadku poważnych naruszeń przepisów BHP. Pracodawcy muszą być świadomi, że ich odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracowników wykracza poza samą zgodność z przepisami; obejmuje również aktywną dbałość o bezpieczeństwo i zdrowie w miejscach pracy. Niezrozumienie tego może prowadzić do bagatelizowania problemów bezpieczeństwa oraz do nieodpowiedzialnych decyzji, które mogą skutkować nie tylko karami, ale również poważnymi wypadkami.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej