Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 15:31
Data zakończenia: 4 czerwca 2025 15:52

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w jaki sposób należy przygotować mahonię do sprzedaży.

Nazwa łacińska	Forma sprzedaży
Berberis julianae	C
Calluna vulgaris	P
Mahonia aquifolium	B
Rosa „Polarstern"	bB

A. Z bryłą korzeniową.

B. W pojemniku.

C. Bez bryły korzeniowej.

D. W doniczce.

Odpowiedź "Z bryłą korzeniową" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, Mahonia aquifolium powinna być sprzedawana w formie, która zapewnia jej najlepsze warunki przeżycia i adaptacji w nowym środowisku. Sprzedaż roślin z bryłą korzeniową jest standardem w branży ogrodniczej, ponieważ umożliwia zachowanie integralności systemu korzeniowego, co jest kluczowe dla dalszego wzrostu i rozwoju rośliny. Posiadanie bryły korzeniowej zapewnia roślinie odpowiednią ilość składników odżywczych oraz wilgoci niezbędnych dla jej prawidłowego wzrostu po posadzeniu. W praktyce, rośliny sprzedawane w sposób, który chroni ich korzenie, mają znacznie wyższe wskaźniki przeżycia i lepszą kondycję, co jest korzystne zarówno dla sprzedawcy, jak i dla klienta. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o sposobie pielęgnacji roślin, by zapewnić im długotrwałe zdrowie i estetyczny wygląd. Warto pamiętać, że niektóre rośliny, w tym mahonia, są wrażliwe na uszkodzenia korzeni, dlatego ich transport i sprzedaż z nienaruszoną bryłą korzeniową są kluczowe.

Pytanie 2

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do pomiaru odległości na terenie płaskim?

A. libellę

B. taśmę mierniczą

C. węgielnicę

D. niwelator

Taśma miernicza jest podstawowym narzędziem stosowanym do pomiaru odległości w terenie płaskim. Charakteryzuje się dużą dokładnością, łatwością w użyciu oraz przenośnością, co czyni ją idealnym wyborem do różnorodnych prac geodezyjnych, budowlanych oraz inżynieryjnych. W praktyce, taśmy miernicze mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak metal, włókno szklane czy tworzywa sztuczne, co wpływa na ich trwałość oraz zastosowanie. Standardowe długości taśm mierniczych to zazwyczaj 20, 30 lub 50 metrów, co umożliwia pomiar odległości zarówno w małych, jak i dużych projektach. Przy pomiarze odległości ważne jest, aby taśma była napięta i ułożona w linii prostej, co zapewnia dokładność. Dodatkowo, zastosowanie taśmy mierniczej w terenie płaskim jest zgodne z ogólnymi standardami pomiarowymi, co zapewnia spójność i wiarygodność wyników. Warto również wspomnieć, że taśma miernicza może być używana w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak teodolit czy niwelator, co zwiększa jej funkcjonalność. Na przykład, w geodezji taśma może być używana do wyznaczania punktów kontrolnych lub do określania odległości między punktami referencyjnymi.

Pytanie 3

Zabieg pielęgnacyjny trawnika, który jest realizowany przy użyciu maszyny z drapaczami lub frezami, to

A. wertykuiacja.

B. dodawanie piasku.

C. rozdrabnianie.

D. przycinanie.

Mulczowanie, piaskowanie oraz koszenie to różne techniki pielęgnacji trawnika, które, mimo że mają swoje zastosowanie, nie są związane z wykorzystaniem maszyn do drapania lub frezowania. Mulczowanie, polegające na rozdrabnianiu skoszonej trawy i pozostawianiu jej na powierzchni, ma na celu poprawę jakości gleby poprzez naturalne nawożenie. Mimo że mulczowanie poprawia wilgotność gleby i może wspierać zdrowy wzrost trawy, jego charakterystyka i cele są odmienne od tych, które towarzyszą wertykulacji. Piaskowanie, z kolei, jest stosowane w celu poprawy drenażu i struktury gleby, a nie do usuwania martwej materii czy napowietrzania trawnika. Choć może to wspierać zdrowie trawy, nie jest zabiegiem, który można by zdefiniować jako wertykulację. Koszenie to zabieg, który polega na przycinaniu trawy na określoną wysokość, co wpływa na jej wygląd, ale nie ma na celu usuwania martwego materiału organicznego. Wspólnym błędem w myśleniu o tych technikach jest mylenie ich funkcji i skutków – każda z tych metod pełni różne role w pielęgnacji trawnika, a ich zastosowanie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb gleby i trawy. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe dla efektywnej pielęgnacji i utrzymania zdrowego trawnika.

Pytanie 4

Zaleca się sadzenie roślin liściastych, które są wrażliwe na mróz, metodą z odkrytym systemem korzeniowym

A. wiosną, zaraz po rozpoczęciu wegetacji roślin.

B. wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin.

C. jesienią, przed zakończeniem wegetacji roślin.

D. latem, w pełnym okresie wegetacji roślin.

Sadzenie wrażliwych na mróz roślin liściastych metodą z odkrytym systemem korzeniowym wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin, jest najlepszym podejściem z kilku powodów. Po pierwsze, przed rozpoczęciem wegetacji rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu transplantacyjnego. W tym okresie rośliny mają mniejsze zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze, co sprawia, że adaptacja do nowego miejsca jest łatwiejsza. Dodatkowo, sadzenie wiosną pozwala roślinom na lepsze ukorzenienie się, zanim pojawią się chłodniejsze temperatury jesienią. Przykładem może być sadzenie takich roślin jak hortensje czy magnolie, które preferują wiosenne warunki, sprzyjające ich prawidłowemu wzrostowi. Ponadto, zgodnie z zasadami agrotechniki, ważne jest, aby przy sadzeniu uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz rodzaj gleby, co dodatkowo podnosi szanse na sukces i zdrowy rozwój roślin. Warto również zwrócić uwagę na to, aby przygotować glebę poprzez poprawę jej struktury i odżywienia, co wspiera rośliny w pierwszym etapie wzrostu.

Pytanie 5

Podczas przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu obwód pnia drzewa rosnącego w pasie drogowym powinien być mierzony nad poziomem gruntu na wysokości

A. 120 cm

B. 100 cm

C. 150 cm

D. 130 cm

Pomiar obwodu pnia drzewa w pasie drogowym na wysokości 130 cm nad poziomem gruntu jest zgodny z powszechnie przyjętymi standardami w dziedzinie inwentaryzacji drzewostanów. Wysokość ta została ustalona, aby zapewnić jednorodność pomiarów oraz uwzględnić naturalną ekspansję pnia w miarę wzrostu drzewa. W praktyce, pomiar na tej wysokości pozwala na eliminację zniekształceń, które mogą wystąpić w dolnych partiach pnia, na przykład z powodu zgrubień czy uszkodzeń. Zgodnie z normą PN-EN ISO 3340, pomiar na wysokości 130 cm jest rekomendowany jako standardowy, co ma na celu uzyskanie wiarygodnych danych do oceny stanu drzew oraz ich wartości w kontekście zarządzania pasem drogowym. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie raportu o stanie drzewostanu, który jest wymogiem podczas projektowania nowych inwestycji drogowych oraz oceny ich wpływu na środowisko. Rekomendowane jest również przeprowadzanie tych pomiarów w porze, gdy drzewa nie są osłonięte liśćmi, aby uzyskać możliwie najdokładniejsze wyniki.

Pytanie 6

Jaką ilość m³ ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m², jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m³ na 100 m²?

A. 128,33 m3

B. 18,48 m3

C. 184,80 m3

D. 12,83 m3

Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m², należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m³ na 100 m². Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m² mieści się w 1 200 m², co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m³ = 184,80 m³. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m³ ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.

Pytanie 7

Który zabieg jest kluczowy do uzyskania formy piennej krzewu ozdobnego?

A. Pasynkowania

B. Odmładzania

C. Prześwietlania

D. Podkrzesywania

Zabiegi takie jak odmładzanie, prześwietlanie czy pasynkowanie, choć są istotne w ogólnym zarządzaniu roślinnością, nie są właściwe do formowania pnia krzewów ozdobnych. Odmładzanie często polega na drastycznym przycinaniu starszych pędów, co może prowadzić do intensywnego wypuszczania młodych odrostów, ale nie sprzyja uzyskaniu pożądanego kształtu pnia. Prześwietlanie odnosi się do techniki usuwania niektórych gałęzi, by poprawić dostęp światła do wnętrza korony, co jest ważne, lecz nie prowadzi do formowania pnia. Pasynkowanie, czyli usuwanie pędów bocznych, również jest techniką stosowaną głównie w uprawie warzyw, a nie w pielęgnacji krzewów ozdobnych. Niestety, te podejścia są mylone z odpowiednim podkrzesywaniem, które koncentruje się na kształtowaniu rośliny poprzez eliminację dolnych gałęzi, co pozwala na bardziej harmonijny wzrost i lepsze wykorzystanie światła. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe dla każdego ogrodnika, który pragnie osiągnąć estetyczny i zdrowy efekt w swoim ogrodzie.

Pytanie 8

Kluczowym działaniem pielęgnacyjnym, które stymuluje trawnik do rozkrzewiania się, jest

A. wałowanie

B. piaskowanie

C. wertykulacja

D. aeracja

Wałowanie jest procesem, który polega na ubijaniu gleby, co może prowadzić do jej zagęszczenia. Choć wałowanie może być przydatne w niektórych sytuacjach, takich jak przygotowanie terenu pod siew trawy, to nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie się trawnika. Zbyt intensywne wałowanie może wręcz zaszkodzić trawie, prowadząc do ograniczenia dostępu powietrza do korzeni. Aeracja, z kolei, jest zabiegiem, który ma na celu poprawę przepuszczalności gleby poprzez tworzenie otworów, co również nie jest tożsame z wertykulacją. Choć aeracja wpływa na cyrkulację wody i powietrza, nie zajmuje się usuwaniem martwej materii organicznej, co jest kluczowe dla stymulacji wzrostu trawy. Piaskowanie to kolejna technika, która polega na dodawaniu piasku do gleby, co może poprawić drenaż, ale nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ich stosowanie może prowadzić do pogorszenia kondycji trawnika. Błędem jest mylenie celu i efektów każdego z tych zabiegów, co może prowadzić do niewłaściwej pielęgnacji i ostatecznie do osłabienia jakości trawnika.

Pytanie 9

Który z wymienionych elementów przestrzeni zielonej można wykorzystać na cmentarzu?

A. Siedzisko huśtawkowe

B. Zegar słoneczny

C. Ławkę

D. Staw ozdobny

Ławka jest elementem małej architektury, który pełni istotną rolę na cmentarzach, ponieważ zapewnia odwiedzającym miejsce do odpoczynku i refleksji. W kontekście projektowania terenów zieleni na cmentarzach, ławki powinny być umieszczane w dogodnych lokalizacjach, umożliwiających widok na aleje i groby, co sprzyja kontemplacji. Warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, ponieważ muszą być odporne na działanie warunków atmosferycznych, takie jak deszcz czy mróz, a także na działanie promieniowania UV. Najczęściej stosowane materiały to stal nierdzewna, drewno oszlifowane oraz kompozyty, które łączą estetykę z trwałością. Wybór odpowiedniego stylu ławki również jest istotny, aby harmonizowała ona z otoczeniem cmentarza, wspierając jego spokój i powagę. Projektując cmentarze, urbanistyka i architektura krajobrazu powinny bazować na dobrych praktykach, które uwzględniają nie tylko funkcjonalność, ale również estetykę oraz szacunek dla miejsca, które jest przestrzenią pamięci.

Pytanie 10

Wskaż zestaw materiałów, które są używane do budowy standardowego murku suchego?

A. Beton, żwir, podsypka piaskowa

B. Okładzina z piaskowca, piasek, beton

C. Kamienie, żwir, zaprawa

D. Kamienie, żwir, podsypka piaskowa

Analizując pozostałe zestawy materiałów, można zauważyć, że niektóre z nich nie nadają się do budowy murków suchych z przyczyn praktycznych i technicznych. Użycie betonu w połączeniu z żwirem i podsypką piaskową z każdym dniem wymagałoby użycia zaprawy, co całkowicie kontrastuje z ideą murków suchych, które opierają się na naturalnej stabilności kamieni. Wprowadzenie betonu, jako materiału wiążącego, zmienia naturę konstrukcji na bardziej trwałą, ale mniej elastyczną, co prowadzi do ryzyka pęknięć i osiadania w przypadku zmieniających się warunków gruntowych. Co więcej, w odpowiedziach, które sugerują użycie zaprawy, pomijają istotny aspekt budowy murków suchych, jakim jest swoboda ruchu, której zaprawa nie zapewnia. Właściwe zrozumienie zasad budowy murków suchych polega na znajomości naturalnych procesów, takich jak drenaż i stabilizacja soil, co czyni je bardziej przyjaznymi dla środowiska. Użycie okładziny z piaskowca, piasku i betonu osłabia te zasady, a piasek i beton stanowią nieodpowiednią alternatywę dla materiałów naturalnych, co także wpływa negatywnie na estetykę i funkcjonalność murków w krajobrazie. Powszechnym błędem przy wyborze materiałów jest myślenie o trwałości jako jedynym kryterium, podczas gdy elastyczność i integracja z otoczeniem są równie ważne.

Pytanie 11

Symbol C20 w dokumentacji szkółkarskiej wskazuje, że roślina jest sprzedawana

A. w doniczce okrągłej o średnicy 20 cm

B. w pojemniku o objętości 20 l

C. w pojemniku o masie 20 kg

D. w doniczce kwadratowej o boku 20 cm

Odpowiedź wskazująca, że symbol C20 oznacza roślinę sprzedawaną w pojemniku o objętości 20 l, jest zgodna z powszechnie przyjętymi standardami w branży szkółkarskiej. W specyfikacji szkółkarskiej, oznaczenie C20 odnosi się do pojemności donicy, a nie jej kształtu czy masy. Objętość 20 litrów jest typowa dla większości roślin ozdobnych i sadzonek drzew, co pozwala na rozwój systemu korzeniowego oraz stabilizację rośliny w nowym środowisku. Tego typu donice są często stosowane w produkcji roślin, ponieważ umożliwiają długoterminowe przechowywanie i transport, a także zwiększają przeżywalność roślin po posadzeniu. W praktyce, wiedza o pojemności pojemnika jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie przestrzeni oraz dobór roślin do konkretnych warunków glebowych i atmosferycznych. Warto również pamiętać, że przy zakupie roślin, oznaczenia takie jak C20 są zgodne z normami europejskimi, co gwarantuje jakość i zgodność z wymaganiami rynku.

Pytanie 12

Na proces kwitnienia roślin dnia krótkiego oddziałuje

A. źródło oświetlenia

B. intensywność światła słonecznego

C. czas oświetlenia w ciągu doby

D. doświetlanie w trakcie uprawy rozsady

Natężenie światła słonecznego, doświetlanie w czasie produkcji rozsady i źródło światła mogą wydawać się istotnymi czynnikami wpływającymi na wzrost roślin, jednak nie mają one bezpośredniego wpływu na zakwitanie roślin dnia krótkiego. Natężenie światła odnosi się do ilości energii świetlnej docierającej do rośliny, co może wpływać na ogólny wzrost i zdrowie roślin, ale nie na mechanizm kwitnienia specyficzny dla roślin dnia krótkiego. Te rośliny reagują głównie na długość ciemności, a nie na natężenie światła. Zastosowanie doświetlania w czasie produkcji rozsady jest techniką, która może być używana do wspierania wzrostu roślin w warunkach, gdzie naturalne światło jest niewystarczające, ale może ona wprowadzać dodatkowe komplikacje, jeśli nie jest stosowana w odpowiednich odstępach czasu. Wreszcie, wybór źródła światła, takie jak lampy LED, może wpłynąć na jakość wzrostu roślin, jednak nie zmienia zasadniczo mechanizmu, na którym opiera się zakwitanie roślin dnia krótkiego. Często mylone podejścia do uprawy roślin wynikają z niepełnego zrozumienia ich biologii i cyklów życiowych, co prowadzi do nieefektywnych praktyk hodowlanych. Kluczem do sukcesu w hodowli roślin dnia krótkiego jest zrozumienie ich specyficznych potrzeb związanych z cyklem świetlnym, co jest podstawą do osiągnięcia optymalnych rezultatów w produkcji ogrodniczej.

Pytanie 13

W jakiej postawie ciała wykonywanie prac związanych z pieleniem ogrodu jest najbardziej efektywne oraz najbezpieczniejsze dla zdrowia osoby pielącej?

A. Stojącej pochylonej

B. W przysiadzie

C. Siedzącej niskiej

D. Klęczącej

Wybór innych pozycji ciała, takich jak przysiad, siedząca niska czy stojąca pochylona, wiąże się z różnymi ograniczeniami i ryzykiem zdrowotnym. Przysiad może wydawać się wygodny, jednak przy długotrwałym trwaniu w tej pozycji może prowadzić do nadmiernego obciążenia stawów kolanowych oraz dolnej części pleców, co z czasem zwiększa ryzyko urazów. Pozycja siedząca niska, mimo że umożliwia odpoczynek, często wiąże się z nieprawidłowym ułożeniem nóg, co może prowadzić do problemów z krążeniem oraz dyskomfortu w obrębie pleców. Stojąc pochylonym, osoba naraża się na przeciążenia kręgosłupa, co może prowadzić do chronicznych bólów pleców i innych schorzeń. Wybierając nieodpowiednią pozycję, można także łatwo stracić stabilność, co zwiększa ryzyko upadków i urazów. Z perspektywy ergonomicznej kluczowe jest, aby przy pracach ogrodniczych unikać pozycji, które mogą prowadzić do urazów, a zamiast tego preferować te, które wspierają naturalne krzywizny ciała i minimalizują stres na stawy oraz mięśnie. Właściwe podejście do postawy ciała w trakcie pracy w ogrodzie jest nie tylko korzystne dla zdrowia, ale także może poprawić efektywność wykonywanych zadań.

Pytanie 14

Funkcje biocenotyczne, związane z dostarczaniem pożywienia dla ptaków, mają

A. żylistek szorstki i wrzos pospolity

B. jabłoń purpurowa i ognik szkarłatny

C. forsycja pośrednia i trzmielina Fortune'a

D. dąb czerwony i wierzba purpurowa

Jabłoń purpurowa (Malus 'Royalty') oraz ognik szkarłatny (Firethorn, Pyracantha) są doskonałymi przykładami roślin, które pełnią ważne funkcje biocenotyczne, zwłaszcza w kontekście dostarczania pokarmu dla ptaków. Jabłoń purpurowa, charakteryzująca się atrakcyjnymi, ciemnopurpurowymi liśćmi i różowymi kwiatami, wytwarza owoce, które są bogate w cukry i witaminy, przyciągając różnorodne gatunki ptaków. Ognik szkarłatny, z kolei, produkuje twarde, pomarańczowe owoce, które stanowią cenne źródło pożywienia w okresie zimowym, gdy inne pokarmy są trudne do znalezienia. Zastosowanie tych roślin w ogrodach, parkach i innych przestrzeniach zieleni sprzyja zachowaniu różnorodności biologicznej i wspiera lokalne ekosystemy. Dbanie o bioróżnorodność poprzez sadzenie roślin owocowych oraz krzewów jagodowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania terenów zieleni oraz zrównoważonego rozwoju, co przekłada się na korzystny wpływ na zdrowie ekosystemów oraz dobrostan ptaków.

Pytanie 15

Aby przygotować kompozycję ze świeżych kwiatów ciętych w naczyniu, można użyć gąbki florystycznej, którą

A. stosuje się w stanie suchym

B. ugniata się, nadając jej odpowiedni kształt

C. należy namoczyć w wodzie przed zastosowaniem

D. spryskuje się wodą po umieszczaniu kwiatów

Gąbka florystyczna to materiał, który ma zdolność wchłaniania wody, co czyni go niezbędnym narzędziem w florystyce. Moczenie gąbki w wodzie przed użyciem jest kluczowym krokiem, ponieważ pozwala na jej nasycenie, co z kolei zapewnia dłuższe utrzymanie świeżości kwiatów. Właściwie namoczona gąbka zapewnia odpowiednią ilość wilgoci dla łodyg kwiatowych, co jest istotne dla ich transportu składników odżywczych oraz wody. Dobrą praktyką jest także dodanie do wody specjalnych substancji odżywczych, które przedłużają trwałość kwiatów. Gąbkę najlepiej namoczyć przez kilka minut, a następnie umieścić w wybranym naczyniu. Po umiejscowieniu kwiatów w gąbce, można delikatnie dodać więcej wody, aby zapewnić im dodatkową wilgoć. W branżowej florystyce stosowanie namoczonej gąbki stało się standardem, a jej odpowiednie przygotowanie ma kluczowe znaczenie dla estetyki i trwałości kompozycji.

Pytanie 16

Jakie materiały należy zastosować w odpowiedniej kolejności do przygotowania podłoża w pojemniku na rośliny sezonowe?

A. torf, piasek, ziemia urodzajna

B. piasek, żwir, ziemia urodzajna

C. włóknina, żwir, ziemia urodzajna

D. keramzyt, piasek, ziemia urodzajna

Odpowiedź "keramzytu, piasku, ziemi urodzajnej" jest prawidłowa, ponieważ prawidłowa struktura podłoża jest kluczowa dla zdrowego wzrostu roślin sezonowych. Keramzyt, będący materiałem o dużej porowatości, zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza oraz drenaż, co jest niezbędne dla korzeni roślin. Piasek natomiast poprawia warunki drenarskie, zapobiegając nadmiarowi wody, co może prowadzić do gnicia korzeni. Ziemia urodzajna, bogata w składniki odżywcze, stanowi fundament dla wzrostu roślin, zapewniając im niezbędne mikro- i makroskładniki. Zastosowanie tej kombinacji podłoża jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie, zapewniając optymalny rozwój roślin, ich zdrowie oraz plon. W praktyce, przy zakładaniu rabat kwiatowych czy uprawie warzyw w pojemnikach, warto zawsze stosować te trzy składniki w podanej kolejności, aby uzyskać jak najlepsze efekty ogrodnicze.

Pytanie 17

Dodanie piasku do gleby

A. redukuje porowatość

B. stabilizuje strukturę gruzełkowatą

C. podwyższa przepuszczalność

D. ulepsza żyzność

W przypadku odpowiedzi, które wskazują, że piasek zmniejsza porowatość, należy zrozumieć, że porowatość gleby odnosi się do ilości przestrzeni w glebie, które są wypełnione powietrzem lub wodą. Piasek, w przeciwieństwie do gliny, nie zatyka tych przestrzeni, lecz wręcz przeciwnie, zwiększa ich objętość. Kolejnym błędnym założeniem jest twierdzenie, że piasek poprawia żyzność gleby. Choć piasek może wspierać strukturę gleby i poprawiać jej przepuszczalność, nie dostarcza istotnych składników odżywczych, które są niezbędne dla upraw. Dlatego, aby poprawić żyzność, należy stosować organiczne nawozy lub kompost, które rzeczywiście dostarczają niezbędnych substancji odżywczych. Podobnie, twierdzenie, że piasek utrwala strukturę gruzełkowatą, jest mylne, ponieważ struktura gruzełkowata jest typowa dla gleb z dużą ilością substancji organicznej, takiej jak próchnica, a sama obecność piasku nie jest wystarczająca do jej utrzymania. Takie myślenie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania glebą, co w dłuższej perspektywie szkodzi jej jakości i zdolności do uprawy roślin.

Pytanie 18

Wapnowania nie powinno się przeprowadzać tuż po zastosowaniu nawozu?

A. torfem

B. kompostem

C. biohumusem

D. obornikiem

Wapnowanie gleby jest kluczowym procesem, który ma na celu poprawę jej jakości poprzez dostarczenie wapnia i magnezu oraz regulację pH. Jednak przeprowadzanie wapnowania po nawożeniu innymi substancjami organicznymi, jak kompost, torf czy biohumus, często prowadzi do niekorzystnych efektów. Na przykład, biohumus to produkt degradacji materii organicznej, który jest bogaty w składniki odżywcze, ale wprowadzenie wapna po jego aplikacji może zmieniać dostępność tych składników, prowadząc do ich utraty w glebie. Podobnie, torf, który charakteryzuje się kwaśnym pH, w połączeniu z wapnem może znacząco zniekształcać właściwości gleby. Zastosowanie obornika przed wapnowaniem jest zgodne z koncepcją zrównoważonego rozwoju i dbałości o ekosystem glebowy. Zrozumienie interakcji między różnymi nawozami organicznymi a wapnem jest kluczowe dla uzyskania optymalnych warunków wzrostu roślin. Praktycznym błędem jest przyjęcie, że każda kombinacja nawozów przyniesie korzyści, co może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i strat w plonach. Dlatego ważne jest, aby rolnicy i ogrodnicy stosowali się do standardów agronomicznych, które zalecają analizę gleby przed podjęciem decyzji o wapnowaniu i nawożeniu, co pozwoli na lepsze zarządzanie zasobami i osiąganie wyższych plonów.

Pytanie 19

Podczas projektowania terenów zielonych na obszarach wilgotnych nie powinno się brać pod uwagę

A. kaliny koralowej (Viburnum opulus) i derenia rozłogowego (Cornus sericea)

B. brzozy omszonej (Betula pubescens) i czeremchy pospolitej (Prunus padus)

C. jabłoni purpurowej (Maluspurpurea) i berberysu pospolitego (Berberis vulgaris)

D. jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) i wierzby iwy (Salix caprea)

Jabłoń purpurowa (Malus purpurea) i berberys pospolity (Berberis vulgaris) są roślinami, które nie powinny być uwzględniane w projektowaniu terenów zieleni na stanowiskach wilgotnych. Jabłoń purpurowa, mimo że jest atrakcyjna wizualnie, ma swoje preferencje glebowe, które nie obejmują bardzo wilgotnych warunków. Nie toleruje długotrwałego zalewania, co czyni ją niewłaściwym wyborem. Berberys pospolity z kolei, preferuje gleby dobrze przepuszczalne i może być wrażliwy na nadmiar wilgoci, co wpływa na jego zdrowotność i wzrost. W dobrych praktykach projektowania terenów zieleni, kluczowe jest dostosowywanie wyboru roślin do warunków siedliskowych, co zapewnia ich prawidłowy rozwój oraz estetykę przestrzeni. Wybierając rośliny do wilgotnych stanowisk, warto kierować się gatunkami, które naturalnie występują w takich warunkach, jak np. wierzby, jesiony czy kaliny, które dobrze znoszą wysoką wilgotność i mogą wspierać lokalną bioróżnorodność.

Pytanie 20

Kamienia łamanego nie wykorzystuje się podczas zakupu

A. ogrodów skalnych

B. ścieżek parkowych

C. dróg spacerowych

D. placów zabaw dla dzieci

Kamień łamany, ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz estetyczne, nie jest materiałem stosowanym przy urządzaniu placów zabaw dla dzieci. Głównym powodem jest jego twardość i ostre krawędzie, które mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dzieci. Przy urządzaniu przestrzeni dla najmłodszych kluczowe jest, aby nawierzchnia była miękka i elastyczna, co zminimalizuje ryzyko urazów w przypadku upadków. Zamiast kamienia łamanego, powszechnie wykorzystuje się materiały takie jak gumowe maty, piasek, trawa syntetyczna czy nawierzchnie z tworzyw sztucznych, które są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1176 dotyczące placów zabaw. Przykładem zastosowania alternatywnych materiałów może być wykorzystanie nawierzchni z granulatu gumowego, który skutecznie absorbuje wstrząsy, co czyni go idealnym rozwiązaniem na placach zabaw. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie stanu nawierzchni oraz jej utrzymanie, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dla dzieci.

Pytanie 21

Nie powinno się przeprowadzać oprysku chemicznymi środkami ochrony roślin, gdy

A. liście roślin są w stanie suchości

B. jest już po wieczornym oblocie pszczół

C. wieje silny wiatr

D. temperatura powietrza jest niższa niż 20°C

Opryski chemicznymi środkami ochrony roślin powinny być przeprowadzane w odpowiednich warunkach atmosferycznych, aby zminimalizować ryzyko ich niekontrolowanego rozprzestrzenienia. Wietrzna pogoda może prowadzić do unoszenia się kropli środka ochrony roślin na większe odległości, co zwiększa ryzyko ich dostania się do innych, nieprzeznaczonych do oprysku roślin, a także może zagrażać zdrowiu ludzi i zwierząt. Przykładem może być sytuacja, w której środek ochrony roślin aplikowany na polu wietrznym osiada na pobliskich uprawach ekologicznych, co może prowadzić do zanieczyszczenia ich. Najlepszym czasem na opryskiwanie jest bezwietrzna pogoda, a także unikanie dni deszczowych, co pozwala na skuteczną aplikację i zminimalizowanie strat, jakie mogą wystąpić w wyniku spływu środków ochrony roślin. W praktyce, zaleca się stosowanie się do lokalnych przepisów i norm dotyczących stosowania pestycydów, takich jak Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej.

Pytanie 22

Imponujące drzewo lub interesujący egzemplarz rośliny, sadzony pojedynczo, zazwyczaj na tle trawnika w celu pełnego uwydatnienia, to

A. paralela

B. dominanta

C. bindaż

D. soliter

Podejście związane z terminem "bindaż" odnosi się do techniki mocowania gałęzi roślin do podpór, co ma na celu ich wsparcie w trakcie wzrostu. Jest to rozwiązanie wykorzystywane w przypadku krzewów i drzew młodych, które wymagają stabilizacji, jednak nie ma związku z sadzeniem roślin na tle trawnika. Koncepcja "dominanta" odnosi się do elementu pejzażu, który wyróżnia się w otoczeniu z uwagi na swoje cechy lub znaczenie, ale niekoniecznie oznacza sadzenie roślin w sposób, który by je eksponował na tle trawnika. W wielu przypadkach, dominanta może być zbiorem roślinności lub architektury, które razem tworzą charakterystyczny punkt w danym krajobrazie. Z kolei termin "paralela" odnosi się do linii lub kierunków w krajobrazie, co również nie odnosi się do idei solitera. Kluczowym błędem w myśleniu może być mylenie tych pojęć, co prowadzi do niepoprawnych interpretacji w kontekście projektowania przestrzeni zielonych. Właściwe zrozumienie różnorodnych terminów i ich praktycznego zastosowania jest niezbędne dla profesjonalistów zajmujących się architekturą krajobrazu, aby skutecznie planować i realizować projekty na terenach zielonych.

Pytanie 23

Kiedy powinno się przeprowadzać cięcie prześwietlające krzewów forsycji?

A. w okresie jesieni

B. po zakończeniu kwitnienia

C. w miesiącach letnich

D. bezpośrednio przed kwitnieniem

Niektóre koncepcje związane z cięciem forsycji są nieprawidłowe. Cięcie w okresie jesiennym jest niewłaściwe, ponieważ forsycja zakwita na zeszłorocznych pędach. Przeprowadzanie cięcia w tym czasie może spowodować, że roślina straci większość pąków kwiatowych, co zwiększa ryzyko, że wiosną nie zakwitnie. Mimo że niektóre krzewy można ciąć jesienią, ta zasada nie dotyczy forsycji. Cięcie latem również nie jest rekomendowane, ponieważ równocześnie z intensywnym wzrostem rośliny, może to prowadzić do usunięcia świeżych pędów, które mogłyby przynieść nowe kwiaty. Z kolei cięcie tuż przed kwitnieniem może prowadzić do podobnych problemów; roślina nie zdąży się zregenerować, a pąki mogą zostać usunięte lub uszkodzone. Kluczową kwestią, która wpływa na takie błędne decyzje, jest niewłaściwe zrozumienie cyklu wzrostu krzewów kwitnących wiosną. Niezrozumienie, że forsycja kwitnie na pędach zeszłorocznych, prowadzi do nieodpowiedniego planowania prac pielęgnacyjnych. Właściwe podejście do cięcia powinno opierać się na cyklach wegetacyjnych danej rośliny oraz na jej specyficznych potrzebach pielęgnacyjnych.

Pytanie 24

Która z roślin iglastych jest rekomendowana do zakupu w celu stworzenia formowanych żywopłotów, które osiągają wysokość większą niż 2,0 m?

A. Sosna górska (Pinus mugo)

B. Świerk serbski (Picea omorika)

C. Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)

D. Jodła pospolita (Abies alba)

Wybór niepoprawnych roślin iglastych do formowanych żywopłotów często wynika z niepełnego zrozumienia ich właściwości oraz wymagań uprawowych. Świerk serbski (Picea omorika), mimo że ceniony za swój estetyczny wygląd, nie nadaje się do formowania wysokich żywopłotów, gdyż ma tendencję do luźnego wzrostu i nie znosi dobrze cięcia. Efektem tego może być niekontrolowany kształt, a także mniejsza trwałość żywopłotu. Podobnie, sosna górska (Pinus mugo) charakteryzuje się niskim wzrostem i krzewiastym pokrojem, co czyni ją nieodpowiednią do tworzenia wysokich żywopłotów, a jej rozłożysty charakter utrudnia formowanie. Jodła pospolita (Abies alba) jest również nieodpowiednia do tego celu ze względu na małą odporność na cięcie oraz tendencję do osłabienia po intensywnym przycinaniu. Wybierając rośliny do żywopłotów, należy zwrócić uwagę na ich zdolność do regeneracji po cięciu oraz ich naturalny pokrój. Często popełnianym błędem jest kierowanie się jedynie estetyką bez uwzględnienia praktycznych aspektów uprawy oraz potrzeb danego gatunku, co prowadzi do niezadowalających efektów końcowych. Właściwy dobór roślin do żywopłotów powinien opierać się na znajomości ich biologii oraz właściwości, co pozwoli uniknąć rozczarowań w przyszłości.

Pytanie 25

Kompozycja, w której na jednej osi znajdują się: zespół dziedzińców wprowadzających, pałac oraz salon ogrodowy (tzw. entre cour et jardin), spotykana jest w ogrodach

A. sentymentalnych

B. średniowiecznych

C. renesansowych

D. barokowych

Układ kompozycyjny, w którym na jednej osi zlokalizowane są zespół dziedzińców wprowadzających, pałac i salon ogrodowy, jest charakterystyczny dla ogrodów barokowych. W tym stylu ogrodowym, zaprojektowanym w XVII i XVIII wieku, istotna jest perfekcyjna symetria oraz hierarchiczna organizacja przestrzeni. Przykładem takiego rozwiązania jest ogród w Wersalu, który doskonale ilustruje koncepcję entre cour et jardin, gdzie dziedzińce pełnią rolę przejścia między częścią reprezentacyjną a ogrodem. W ogrodach barokowych dominują również elementy takie jak fontanny, rzeźby oraz starannie uformowane alejki, które prowadzą do różnych części ogrodu, co zwiększa dramatyzm i teatralność przestrzeni. Zastosowanie takich układów kompozycyjnych w praktyce projektowej wpływa na sposób postrzegania przestrzeni oraz doświadczania ogrodu, co stanowi jeden z kluczowych aspektów projektowania krajobrazu w tym okresie.

Pytanie 26

Ogrodzenie niewielkiego ogródka przy domu, o wymiarach 6 m x 6 m, w pobliżu ruchliwego szlaku dla pieszych, powinno być wykonane w formie

A. żywopłotu z bukszpanu

B. muru

C. drewnianych sztachet

D. płotu z wikliny

Ogrodzenie z wikliny, drewnianych sztachet czy żywopłotu z bukszpanu może wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, jednak w kontekście konkretnego zadania, niesie ze sobą szereg ograniczeń. Płot z wikliny jest naturalną konstrukcją, która może dobrze wyglądać w spokojnym otoczeniu, jednak w przypadku ruchliwego ciągu pieszym może szybko ulec uszkodzeniu. Tego rodzaju ogrodzenie jest mniej odporne na czynniki atmosferyczne, kruszeje pod wpływem wilgoci i wiatru, co czyni je nietrwałym rozwiązaniem w dłuższej perspektywie. Drewniane sztachety, choć estetyczne, wymagają regularnej konserwacji, aby zapobiec gniciu oraz działaniu insektów, co czyni je czasochłonnym i kosztownym w utrzymaniu. Z kolei żywopłot z bukszpanu, mimo że może pełnić funkcję dekoracyjną, wymaga długotrwałego wzrostu oraz pielęgnacji, a jego efektywność w kontekście ochrony przed wiatrem i hałasem jest znacznie ograniczona w porównaniu do muru. W przypadku intensywnego ruchu pieszego, ogrodzenia z naturalnych materiałów mogą nie spełniać oczekiwań dotyczących prywatności i ochrony, co prowadzi do frustracji właścicieli. Warto zatem przy wyborze ogrodzenia brać pod uwagę nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność i trwałość, co czyni mur najlepszym wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 27

Forma "Aha" wykorzystywana jest do

A. podkreślenia linii kompozycyjnych

B. ukrycia granicy ogrodzenia

C. zaakcentowania podziału przestrzeni ogrodu

D. zamknięcia pola widokowego

Forma "Aha" w designie ogrodów jest stosowana w celu ukrycia granicy ogrodu, co pozwala na stworzenie wrażenia większej przestrzeni oraz harmonijnego połączenia z otoczeniem. Ukrycie granicy można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiednich roślinności, na przykład gęstych krzewów czy wysokich roślin, które nie tylko maskują granice, ale także dodają głębi i tekstury. W praktyce często wykorzystuje się również elementy architektoniczne, takie jak pergole lub altany obsadzone roślinami pnącymi, które sprawiają, że granice ogrodu stają się mniej widoczne. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania, ukrywanie granic ogrodu przyczynia się do stworzenia wrażenia jedności z naturą, co jest pożądanym efektem w wielu stylach ogrodowych, w tym w stylu wiejskim czy naturalistycznym. Taka technika pozwala także wprowadzić elementy komfortu i intymności, co jest istotne w projektowaniu przestrzeni wypoczynkowych.

Pytanie 28

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu

A. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym

B. tegorocznych pędów - wiosną

C. zeszłorocznych pędów - podczas lata

D. tegorocznych pędów - w okresie jesieni

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) jest kluczowym zabiegiem w pielęgnacji tej rośliny, które powinno być przeprowadzane wiosną, na tegorocznych pędach. W tym czasie roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja szybkiemu gojeniu się ran po cięciu oraz stymuluje rozwój nowych pędów. Prawidłowe przycinanie polega na skracaniu pędów o około jedną trzecią ich długości, co pozwala na zagęszczenie krzewu i nadanie mu pożądanej formy. Przykładowo, w przypadku krzewów, które są zbyt rozłożyste, cięcie wiosenne pozwala na kontrolowanie ich kształtu, a także na poprawę cyrkulacji powietrza, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że cięcie formujące należy łączyć z nawożeniem i regularnym podlewaniem, co przyczyni się do zdrowego wzrostu i estetycznego wyglądu rośliny. Standardy pielęgnacji roślin zalecają, aby cięcia były wykonywane narzędziami oostrymi i odpowiednio zdezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i chorób.

Pytanie 29

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 35 m2

B. 5 m2

C. 15 m2

D. 25 m2

Wybór powierzchni zbiornika wodnego jako 5 m², 15 m² czy 25 m² jest mylny i wynika z nieścisłego rozumienia przepisów dotyczących budowy zbiorników wodnych. Powierzchnie te są poniżej progu 30 m², co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że nie wymagają one żadnych formalności prawnych. Istnieje powszechne przekonanie, że małe zbiorniki są mniej problematyczne, co może skutkować zaniedbaniem istotnych aspektów ochrony środowiska. W rzeczywistości nawet niewielkie zbiorniki mogą mieć znaczący wpływ na lokalny ekosystem, w tym na florę i faunę, a ich budowa powinna być dokładnie przemyślana. Dodatkowo, projektując nawet mały zbiornik, warto wziąć pod uwagę aspekty takie jak retencja wody, ryzyko erozji czy zabezpieczenie przed zanieczyszczeniami. Nieprawidłowe oszacowanie wymagań prawnych może skutkować późniejszymi konsekwencjami w postaci kar administracyjnych oraz konieczności wprowadzenia kosztownych zmian w projekcie. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce budowlanej istnieją różnice regionalne w interpretacji przepisów, co dodatkowo komplikuje sytuację. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z lokalnymi regulacjami oraz skonsultowanie się z odpowiednimi specjalistami przed przystąpieniem do budowy jakiegokolwiek zbiornika wodnego.

Pytanie 30

Na mapie terenowej, gdzie rzeczywista odległość 5 m odpowiada 2,5 cm, zastosowano skalę

A. 1:100

B. 1:200

C. 1:20

D. 1:50

Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania skal. Na przykład, skala 1:50 sugeruje, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Zatem 2,5 cm na planie odpowiadałoby 125 cm w rzeczywistości, co jest znacznie mniej niż 5 m. To częsty błąd, gdyż użytkownik może nie uwzględnić, że taka skala znacznie pomniejsza odległości. Skala 1:100 także jest niewłaściwa, ponieważ w tym przypadku 2,5 cm na planie odpowiadałoby 250 cm (2,5 m) w rzeczywistości, co również nie zgadza się z podaną odległością 5 m. Również skala 1:20 jest niepoprawna, gdyż 2,5 cm odpowiadałoby 50 cm w rzeczywistości, co jest zupełnie nieadekwatne do rzeczywistej odległości. Typowe błędy polegają na nieprzekształceniu jednostek oraz braku uwzględnienia, jak duża jest skala w stosunku do rzeczywistości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak obliczać przeliczenia i jakie są konsekwencje wyboru konkretnej skali dla odwzorowania wymiarów w projektach technicznych.

Pytanie 31

Aby wyznaczyć miejsce na kwietnik, jakie materiały są potrzebne?

A. taśma miernicza, sznurek, poziomica

B. sznurek, kołki drewniane, taśma miernicza

C. kołki drewniane, poziomica, sznurek

D. węgielnica, sznurek, poziomica

Wybór sznurka, kołków drewnianych oraz taśmy mierniczej jako narzędzi do wyznaczenia kwietnika jest właściwy, ponieważ każdy z tych elementów pełni kluczową rolę w precyzyjnym i efektywnym wykonaniu tego zadania. Sznurek jest niezwykle przydatny do wyznaczania linii prostych, co jest niezbędne przy planowaniu kształtu kwietnika. Kołki drewniane służą do stabilizacji sznurka, co zapewnia, że linia pozostaje napięta i dokładna. Taśma miernicza natomiast pozwala na precyzyjne pomiary długości i szerokości, co jest istotne dla zachowania odpowiednich proporcji w ogrodzie. W praktyce, używanie tych trzech narzędzi razem, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, pozwala na utworzenie estetycznych i funkcjonalnych przestrzeni zielonych. Dobrze zaplanowany kwietnik nie tylko poprawia estetykę otoczenia, ale także ułatwia dalszą pielęgnację roślin, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu.

Pytanie 32

Zranienie się narzędziem skażonym nawozem organicznym może prowadzić do zakażenia

A. laseczką wąglika

B. bakterią koli

C. bakterią salmonelli

D. laseczką tężca

Odpowiedź wskazująca na laseczkę tężca jako przyczynę zakażenia w przypadku skaleczenia narzędziem zanieczyszczonym nawozem organicznym jest prawidłowa. Laseczka tężca (Clostridium tetani) jest beztlenową bakterią, która występuje w glebie oraz w odchodach zwierząt, w tym w nawozach organicznych. Gdy skóra ulega uszkodzeniu, bakterie mogą dostać się do organizmu, a ich toksyny powodują tężec, poważną chorobę neurologiczną. Praktyczne przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują konieczność szczepień przeciw tężcowi, które są standardem w profilaktyce zdrowotnej. Osoby pracujące w ogrodnictwie, rolnictwie czy budownictwie powinny regularnie kontrolować stan szczepień, a w przypadku skaleczeń i ran natychmiast konsultować się z lekarzem. Ponadto, dobrym praktykom zapobiegawczym jest używanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak rękawice ochronne, które zmniejszają ryzyko kontaktu z zanieczyszczonymi narzędziami. Świadomość zagrożeń związanych z tężcem powinna być częścią szkoleń BHP w miejscach pracy.

Pytanie 33

Szczególną ochroną przed suszą fizjologiczną powinny być objęte zwłaszcza rośliny

A. wodne

B. doniczkowe

C. cebulowe

D. zimozielone

Wybranie odpowiedzi o roślinach cebulowych, doniczkowych czy wodnych, jeśli chodzi o suszę, to raczej nietrafiony wybór. One mają zupełnie różne wymagania wodne i to, jak sobie radzą w trudnych warunkach, też się różni. Rośliny cebulowe są spoko, bo potrafią przetrwać bez wody przez jakiś czas, bo ich cebule mają zapasy. Rośliny doniczkowe to inna historia, bo ich potrzeby wodne są bardzo różne, w dużej mierze zależą od podłoża i tego, jak jest w pomieszczeniu. Jak jest gorąco i mało wilgoci, to ziemia przesycha szybciej, więc mogą mieć większe problemy niż rośliny zimozielone. A rośliny wodne, takie jak lilie, to już w ogóle inna kategoria, bo są przystosowane do życia w wodzie i nie mają z tym problemu. Trzeba to wszystko ogarnąć, żeby dobrze dbać o rośliny w warunkach suszy. Często ludzie mylą różne rośliny i myślą, że wszystkie dadzą rady w trudnych warunkach, a to prowadzi do złych praktyk w ogrodnictwie.

Pytanie 34

Wprowadzenie piasku do gleby ma na celu

A. rozluźnienie podłoża

B. podniesienie zawartości makroelementów w glebie

C. zwiększenie wilgotności gleby

D. obniżenie pH gleby

Dodanie piasku do gleby ma na celu przede wszystkim poprawę struktury podłoża, co prowadzi do jego rozluźnienia. Rozluźniona gleba ma lepszą przepuszczalność powietrza i wody, co sprzyja rozwojowi korzeni roślin, umożliwiając im lepszy dostęp do składników odżywczych oraz wody. W praktyce, w przypadku gleb ciężkich i gliniastych, dodanie piasku jest standardową praktyką w ogrodnictwie i rolnictwie, ponieważ poprawia to warunki wzrostu roślin. Przykładem zastosowania tego zabiegu może być przygotowywanie podłoża pod trawniki, które wymaga dobrego napowietrzenia, a także w przypadku upraw warzyw, gdzie odpowiednia struktura gleby jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Standardy branżowe podkreślają, że właściwa struktura gleby jest niezbędna dla zachowania bioróżnorodności oraz zdrowia ekosystemów glebowych, co czyni dodawanie piasku istotnym elementem w praktykach działań agroekologicznych oraz zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 35

Ogólna inwentaryzacja drzewostanu nie uwzględnia

A. powierzchni zajmowanej.

B. rozstawu drzew.

C. liczby drzew.

D. średnicy korony.

W inwentaryzacji ogólnej drzewostanu kluczowe jest zrozumienie, jakie parametry są istotne dla oceny lasów. Odpowiedzi dotyczące liczby drzew, rozstawu drzew oraz zajmowanej powierzchni są elementami podstawowymi inwentaryzacji. Liczba drzew jest ważnym wskaźnikiem gęstości drzewostanu, który pomaga w ocenie jego zdrowotności oraz możliwości wykorzystania. Rozstaw drzew odnosi się do ich rozmieszczenia, co ma znaczenie dla oceny konkurencji między drzewami oraz ich zdolności do wzrostu. Zajmowana powierzchnia jest kluczowym wskaźnikiem do oceny wydajności ekosystemu leśnego oraz jego potencjału produkcyjnego. Zdarza się, że przy ocenie drzewostanu pomija się inne ważne wskaźniki, co może prowadzić do niepełnej analizy. Typowym błędem jest myślenie, że mniej tradycyjne wskaźniki, takie jak średnica korony, mogą być używane w miejsce istotniejszych parametrów inwentaryzacyjnych. Takie podejście może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o stanie lasu, co w praktyce może skutkować niewłaściwym zarządzaniem zasobami leśnymi. Dlatego istotne jest, aby przestrzegać standardów inwentaryzacyjnych oraz stosować się do dobrych praktyk w ocenie drzewostanu.

Pytanie 36

Ogród, w skład którego wchodzą sale wykładowe i ekspozycyjne, laboratoria, biblioteka, muzeum botaniczne, palmiarnia, zielnik oraz poletko doświadczalne, to rodzaj ogrodu

A. etnograficzny

B. naturalny

C. botaniczny

D. zoologiczny

Wybór odpowiedzi zoologiczny, etnograficzny lub naturalny wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki ogrodów. Ogród zoologiczny to miejsce, w którym hodowane są zwierzęta, a nie rośliny. Jego głównym celem jest zazwyczaj edukacja i ochrona gatunków zwierząt, co odbiega od tematyki ogrodu botanicznego, który koncentruje się na roślinach. Ogród etnograficzny, z kolei, mógłby się koncentrować na kulturze i tradycjach ludzkich, prezentując rośliny związane z różnymi kulturami, ale nie obejmowałby tak szerokiego zakresu elementów naukowych, jak ma to miejsce w ogrodzie botanicznym. Ogród naturalny skupia się na zachowaniu lokalnej flory i fauny w ich naturalnym środowisku, co także różni się od celów ogrodu botanicznego, który prowadzi badania i edukację w kontekście szerokiego zakresu gatunków roślin. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości specyfiki ogrodów oraz ich funkcji. Niezrozumienie różnic między tymi typami ogrodów może prowadzić do mylnych wniosków, dlatego istotne jest zaznajomienie się z ich celami, zakresami działalności i rolą w szerszym kontekście naukowym i ekologicznym.

Pytanie 37

Jakie z wymienionych obiektów są kluczowe dla zagospodarowania parku znajdującego się w sąsiedztwie osiedla mieszkaniowego?

A. Plac zabaw, ławki

B. Dywanowy kwietnik, rzeźba

C. Ławki, fontanna

D. Rosarium, dywanowy kwietnik

Dobra robota z odpowiedzią "Plac zabaw, ławki"! To naprawdę ważne elementy dla parku w pobliżu osiedla. Plac zabaw to super sprawa, bo daje dzieciakom możliwość zabawy i rozwija ich umiejętności. Na pewno też pomaga im lepiej poznawać się i bawić z innymi. Z tego co wiem, dobrze jest, gdy takie miejsca są dostosowane do różnych grup wiekowych, a miękkie podłoże to must-have dla bezpieczeństwa. A ławki? To bardzo ważny dodatek w takich miejscach. Dzięki nim można w spokoju usiąść, odpocząć, co jest istotne dla starszych osób i rodziców z maluchami. Jak już mówiłem, dobre rozmieszczenie ławek w zieleni naprawdę przyciąga ludzi i sprawia, że park staje się bardziej atrakcyjny. To wszystko razem tworzy przestrzeń, w której można aktywnie spędzać czas i fajnie się integrować.

Pytanie 38

Cebule tulipanów powinny być sadzone

A. tuż pod powierzchnią gleby

B. przykrywając je 10 cm warstwą ziemi

C. na głębokość równą jednokrotności ich wysokości

D. na głębokość wynoszącą 2-3 krotności ich wysokości

Cebule tulipanów powinny być sadzone na głębokość równą 2-3 krotnej ich wysokości, co jest zgodne z zaleceniami botaników i ogrodników. Ta głębokość zapewnia cebulom odpowiednią ochronę przed mrozem oraz stabilizację w glebie, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi. Na przykład, jeśli cebula tulipana ma wysokość 5 cm, należy ją sadzić na głębokość od 10 cm do 15 cm. Taka praktyka pozwala również na lepszy rozwój korzeni, które będą miały wystarczającą przestrzeń do wzrostu. Sadzenie na zbyt płytkiej głębokości może prowadzić do problemów, takich jak przechylanie się rośliny lub zwiększone ryzyko uszkodzeń przez mróz. Ponadto, umiejscowienie cebuli na odpowiedniej głębokości sprzyja lepszemu wchłanianiu wody oraz składników odżywczych z gleby, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju tulipanów. Dobrą praktyką jest również stosowanie mieszanki nawozowej podczas sadzenia, co dodatkowo wspiera ich wzrost.

Pytanie 39

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawy na polach golfowych jest użycie

A. rotaturbiny

B. zamgławiaczy

C. deszczowni

D. linii kroplującej

Deszczownie są najskuteczniejszym rozwiązaniem do nawadniania muraw na polach golfowych, ponieważ zapewniają równomierne i efektywne rozprowadzenie wody. Systemy deszczowe są zaprojektowane tak, aby dostarczać odpowiednią ilość wody w sposób, który minimalizuje straty, a także ogranicza problem erozji gleby. W praktyce, deszczownie automatyczne, które są sterowane czujnikami wilgotności gleby, umożliwiają precyzyjne nawadnianie, dostosowane do aktualnych warunków atmosferycznych i potrzeb roślin. Ponadto, korzystając z technologii współczesnych deszczowni, takich jak zraszacze rotacyjne czy wielokierunkowe, można skutecznie zaspokajać potrzeby nawadniania różnych stref murawy, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowej i estetycznej nawierzchni. Dobrze zaprojektowany system nawadniania deszczowego może znacznie zmniejszyć zużycie wody, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska i efektywności kosztowej. Standardy, takie jak ASAE EP486.2, podkreślają znaczenie odpowiedniego projektowania systemów nawadniających w celu osiągnięcia wysokiej efektywności i minimalizacji strat wody.

Pytanie 40

Jaki jest maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne oraz jesienne bez ryzyka jej uszkodzenia?

A. 7 dób

B. 0,5 doby

C. 2 doby

D. 3 doby

Zrolowana darń, która jest materiałem stosowanym w pracach ogrodniczych i budowlanych, może być przechowywana przez maksymalnie 2 doby w chłodne dni wiosenne i jesienne bez ryzyka uszkodzenia. W tym czasie darń ma możliwość pozyskiwania wody z gleby, co jest kluczowe dla jej zdrowia i prawidłowego wzrostu. W praktyce oznacza to, że jeśli zamierzamy zrolowaną darń przechować dłużej, należy zapewnić jej odpowiednie warunki, takie jak nawilżenie i odpowiednia temperatura, aby zminimalizować stres roślin. Dobrym przykładem jest przechowywanie darni w cieniu lub osłonięcie jej przed wiatrem, co może korzystnie wpłynąć na jej stan. W branży ogrodniczej zaleca się, aby nie odkładać użycia darni na później, a w przypadku dłuższych przerw, rozważyć dostarczenie jej wody poprzez systemy nawadniające. Pamiętajmy, że im dłużej darń jest zrolowana, tym większe ryzyko jej uszkodzenia, co może prowadzić do obumarcia roślin lub ich osłabienia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej