Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 11:39
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 11:48

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Adres IP 192.168.2.0/24 podzielono na cztery różne podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.128

W przypadku podziału sieci adresowej 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, wybór maski 255.255.255.128 jest niewłaściwy, ponieważ ta maska (/25) pozwala na utworzenie jedynie dwóch podsieci z 126 hostami w każdej. Również wybór maski 255.255.255.224 (/27) nie jest odpowiedni, jako że prowadzi do podziału na osiem podsieci, co jest zbyt dużą fragmentacją w tym kontekście. W kontekście adresacji IP, ważne jest zrozumienie, że każda maska sieciowa określa, ile bitów jest przeznaczonych na identyfikator sieci, a ile na identyfikację hostów. W przypadku niepoprawnych wyborów, typowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasady podziału sieci oraz konsekwencji związanych z ilością możliwych adresów w danej podsieci. Ponadto, niektórzy mogą mylić liczbę podsieci z liczbą hostów, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni adresowej. Zrozumienie zasad adresacji IP oraz zamiarów związanych z segmentacją sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania siecią, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i wydajności. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych masek może prowadzić do problemów z komunikacją między hostami oraz trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 2

Matryce monitorów typu charakteryzują się najmniejszymi kątami widzenia

A. MVA

B. IPS/S-IPS

C. TN

D. PVA

Matryce IPS, MVA i PVA mają lepsze kąty widzenia niż TN, to jedna z ich większych zalet. Technologia IPS, na przykład, pozwala na szersze kąty widzenia, co daje lepsze kolory i kontrast. Jak robisz coś graficznego, jak projektowanie czy edytowanie zdjęć, to matryce IPS są często lepszym wyborem dzięki ich wiernemu odwzorowaniu kolorów. Matryce MVA i PVA też oferują lepsze kąty widzenia niż TN, ale IPS i tak jest górą. Jak wybierasz monitor, warto na to zwrócić uwagę, bo jak włożysz TN do pracy z kolorem, to możesz na tym źle wyjść. Czasami ludzie koncentrują się na czasie reakcji, zapominając o jakości obrazu pod różnymi kątami, co potem powoduje, że nie są zadowoleni z użytkowania monitora.

Pytanie 3

W laserowej drukarce do utrwalania wydruku na papierze stosuje się

A. taśmy transmisyjne

B. rozgrzane wałki

C. promienie lasera

D. głowice piezoelektryczne

W drukarce laserowej do utrwalenia obrazu na kartce wykorzystuje się rozgrzane wałki, które nazywane są również wałkami utrwalającymi. Proces ten polega na podgrzewaniu tonera, który został nałożony na papier. Gdy papier przechodzi przez wałki, ich wysoka temperatura powoduje, że toner topnieje i wnika w strukturę papieru, co sprawia, że wydruk staje się trwalszy i odporniejszy na ścieranie. Takie rozwiązanie jest kluczowe do uzyskania wysokiej jakości wydruków, ponieważ zapewnia równomierne pokrycie tonera oraz zapobiega zacieraniu się drukowanych obrazów. W nowoczesnych drukarkach laserowych stosuje się technologie, które pozwalają na osiąganie różnych temperatur w zależności od rodzaju papieru oraz wymagań dotyczących jakości wydruku. Dobre praktyki w branży drukarskiej zalecają regularne konserwowanie wałków utrwalających, aby zapewnić ich efektywne działanie i przedłużyć żywotność urządzenia, co jest istotne zarówno w biurach, jak i w drukarniach komercyjnych.

Pytanie 4

Jakie oprogramowanie jest wykorzystywane do dynamicznej obsługi urządzeń w systemie Linux?

A. udev

B. uname

C. ulink

D. uptime

Odpowiedzi "ulink", "uname" oraz "uptime" są błędne i nie odnoszą się do dynamicznego zarządzania sprzętem w systemie Linux. Ulink jest terminem, który nie odnosi się do żadnego znanego systemu lub narzędzia w kontekście Linuxa, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących zarządzania urządzeniami. Z kolei uname to narzędzie służące do wyświetlania informacji o systemie operacyjnym, takich jak nazwa jądra, wersja, architektura czy nazwa hosta, ale nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem urządzeniami. Uptime z kolei informuje o czasie działania systemu od ostatniego uruchomienia, co jest przydatne w kontekście monitorowania stabilności, ale również nie ma związku z dynamicznym zarządzaniem sprzętem. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie funkcji systemowych z narzędziami do zarządzania urządzeniami. Kluczowe w zrozumieniu roli udev jest rozpoznanie, że zarządzanie sprzętem wymaga dynamicznej interakcji z urządzeniami, co udev umożliwia, a inne wymienione narzędzia nie są do tego przystosowane. Wiedza ta jest istotna w kontekście administrowania systemami Linux oraz ich efektywnego zarządzania w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 5

W jakim systemie operacyjnym występuje mikrojądro?

A. MorphOS

B. Windows

C. Linux

D. QNX

Odpowiedzi 'Linux', 'Windows' i 'MorphOS' są niepoprawne, ponieważ żaden z tych systemów operacyjnych nie jest oparty na mikrojądrze. Linux, chociaż jest systemem operacyjnym z rozbudowaną architekturą, korzysta z monolitycznego jądra, co oznacza, że większość jego funkcji działa w przestrzeni jądra. Z perspektywy projektowej, monolityczne jądra mogą mieć lepszą wydajność, ponieważ funkcje są realizowane w jednym kontekście, jednak są bardziej podatne na błędy, które mogą destabilizować cały system. Windows również w swojej architekturze opiera się na monolitycznym jądrze z dodatkowymi warstwami abstrakcji, co utrudnia uzyskanie tej samej elastyczności i bezpieczeństwa, które oferuje mikrojądro. MorphOS to system operacyjny inspirowany AmigaOS, który nie wykorzystuje mikrojądra, lecz monolityczną architekturę, co prowadzi do podobnych problemów z bezpieczeństwem i stabilnością. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ projektowanie systemów operacyjnych wymaga starannego rozważenia kompromisów między wydajnością i niezawodnością. Często błędne przekonania dotyczące mikrojąder wynikają z mylnego założenia, że mniejsze jądro oznacza mniejszą funkcjonalność, podczas gdy w rzeczywistości chodzi o optymalizację i modularność systemów.

Pytanie 6

Który z interfejsów stanowi port równoległy?

A. IEEE1394

B. RS232

C. USB

D. IEEE1284

USB (Universal Serial Bus) to interfejs szeregowy, a nie równoległy. Choć USB jest szeroko stosowane w różnych urządzeniach, takich jak klawiatury, myszy czy pamięci masowe, działa na zasadzie przesyłania danych po jednym bicie w danym czasie, co nie odpowiada definicji portu równoległego. IEEE1394, znany również jako FireWire, jest innym interfejsem szeregowym, który obsługuje szybką transmisję danych, ale również nie jest portem równoległym. RS232 to standard komunikacji szeregowej, używany głównie w aplikacjach przemysłowych do komunikacji z urządzeniami takimi jak modemy, ale nie spełnia kryteriów portu równoległego. Pojęcie portu równoległego opiera się na koncepcji przesyłania wielu bitów danych jednocześnie, co jest niemożliwe w interfejsach szeregowych. Typowym błędem jest mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi, co często wynika z nieznajomości podstawowych różnic w zakresie architektury przesyłania danych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście projektowania i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 7

Jaką kwotę trzeba będzie zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeśli koszt karty wynosi 250 zł, czas wymiany to 80 minut, a cena za każdą rozpoczętą roboczogodzinę to 50 zł?

A. 250 zł

B. 350 zł

C. 400 zł

D. 300 zł

Odpowiedź 350 zł jest poprawna, ponieważ obejmuje zarówno koszt samej karty graficznej, jak i opłatę za robociznę. Karta graficzna kosztuje 250 zł. Wymiana karty zajmuje 80 minut, co w przeliczeniu na roboczogodziny wynosi 1,33 godziny (80 minut / 60 minut). Koszt robocizny wynosi 50 zł za każdą rozpoczętą roboczogodzinę, co oznacza, że za 1,33 godziny pracy serwisu zapłacimy 100 zł (50 zł x 2, ponieważ za 80 minut liczy się pełna godzina plus rozpoczęta druga godzina). Sumując koszt karty i robocizny, otrzymujemy 250 zł + 100 zł = 350 zł. To podejście do wyceny usług serwisowych jest zgodne z powszechnymi praktykami w branży, które zalecają uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i kosztów pracy przy kalkulacji całkowitych wydatków na serwis. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo planuje budżet na serwis komputerowy, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami.

Pytanie 8

Analiza uszkodzonych elementów komputera poprzez ocenę stanu wyjściowego układu cyfrowego pozwala na

A. kalibrator

B. impulsator

C. sonda logiczna

D. sonometr

Kalibrator, impulsator i sonometr to narzędzia, które mają różne zastosowania i nie są dostosowane do diagnozowania uszkodzeń komponentów komputerowych. Kalibrator służy do precyzyjnego wzorcowania urządzeń pomiarowych, co oznacza, że jego główną funkcją jest zapewnienie dokładności pomiarów poprzez porównanie z wartościami odniesienia. Nie jest on jednak w stanie diagnozować stanów logicznych układów cyfrowych. Impulsator to urządzenie generujące impulsy elektryczne, które mogą być użyteczne w testowaniu niektórych układów, ale nie dostarcza informacji o bieżących stanach sygnałów w systemach cyfrowych. Co więcej, jego wykorzystanie w diagnostyce komponentów komputerowych jest ograniczone i nieefektywne w porównaniu do sondy logicznej. Sonometr, z kolei, jest narzędziem do pomiaru poziomów dźwięku, co nie ma związku z diagnostyką układów cyfrowych. Błędne podejście do diagnozowania problemów w sprzęcie komputerowym może prowadzić do niepotrzebnych kosztów, niszczenia komponentów lub wydłużenia czasu naprawy. Właściwe zrozumienie, które narzędzie jest właściwe do określonego zadania, jest kluczowe w inżynierii i serwisie komputerowym.

Pytanie 9

W dokumentacji technicznej głośników komputerowych producent może zamieścić informację, że największe pasmo przenoszenia wynosi

A. 20 dB

B. 20 W

C. 20%

D. 20 kHz

Pasmo przenoszenia głośników komputerowych jest kluczowym parametrem technicznym, który definiuje, jakie częstotliwości dźwięku głośnik jest w stanie reprodukować. Odpowiedzi, które nawiązują do wartości procentowych, decybeli czy mocy, nie odnoszą się bezpośrednio do pasma przenoszenia. Na przykład 20% nie ma zastosowania w kontekście pasma przenoszenia, ponieważ nie można wyrazić częstotliwości w procentach; jest to jednostka miary, która nie ma sensu w tym kontekście. Wartość 20 dB odnosi się do poziomu ciśnienia akustycznego, a nie do częstotliwości. Dźwięki mierzony w decybelach mogą mieć różne częstotliwości, ale sama wartość dB nie definiuje, jakie pasmo przenoszenia ma głośnik. Z kolei 20 W odnosi się do mocy wyjściowej głośnika, a nie do jego zakresu częstotliwości. Moc wyjściowa informuje nas o tym, ile energii głośnik może przetworzyć, co wpływa na głośność, ale nie definiuje jego zdolności do reprodukcji różnych tonów. Te typowe błędy myślowe ilustrują, jak łatwo można pomylić różne aspekty techniczne, a brak zrozumienia specyfikacji głośników może prowadzić do nieodpowiednich wyborów przy zakupie sprzętu audio.

Pytanie 10

Aby uzyskać więcej wolnego miejsca na dysku bez tracenia danych, co należy zrobić?

A. defragmentację dysku

B. kopię zapasową dysku

C. weryfikację dysku

D. oczyszczanie dysku

Wykonywanie backupu dysku ma na celu zabezpieczenie danych przed ich utratą, jednak nie wolno mylić tego procesu z zwalnianiem miejsca na dysku. Backup polega na tworzeniu kopii zapasowej plików i folderów, co jest kluczowe w kontekście ochrony danych, ale nie redukuje fizycznego zużycia przestrzeni na dysku. Sprawdzanie dysku to proces diagnostyczny, który identyfikuje błędy i uszkodzenia na nośniku, natomiast defragmentacja jest operacją mającą na celu reorganizację danych na dysku w celu poprawy wydajności. Choć wszystkie te działania są istotne dla zarządzania danymi, nie prowadzą one do zwolnienia miejsca na dysku. Często użytkownicy mogą sądzić, że wystarczy skopiować dane na inny nośnik lub sprawdzić stan dysku, aby rozwiązać problem z jego pojemnością. To mylące podejście może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami, gdzie użytkownicy próbują poprawić wydajność systemu poprzez działania, które nie mają wpływu na ilość dostępnego miejsca. Zrozumienie różnicy między tymi procesami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi oraz optymalizacji pracy systemu.

Pytanie 11

Aby wyświetlić informacje o systemie Linux w terminalu, jakie polecenie należy wprowadzić?

A. uname -a

B. uptime

C. hostname

D. factor 22

Polecenie uname -a w systemie Linux jest niezwykle przydatne do uzyskiwania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym. Wyświetla ono dane takie jak nazwa jądra, nazwa hosta, wersja jądra, data kompilacji, architektura procesora oraz system operacyjny. Jest to polecenie standardowe w niemal wszystkich dystrybucjach Linuxa, co czyni je uniwersalnym narzędziem do diagnozowania i monitorowania systemu. Użycie uname -a jest niezwykle praktyczne w scenariuszach wymagających szybkiego rozpoznania środowiska systemowego, co jest kluczowe np. podczas instalacji oprogramowania wymagającego specyficznych wersji jądra. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z tego polecenia w ramach zarządzania systemem i jego dokumentacji. Pozwala to na zachowanie wiedzy o stanie systemu i szybsze reagowanie na potencjalne problemy związane z niekompatybilnością oprogramowania czy aktualizacjami. Dzięki uname -a administratorzy mogą łatwo zidentyfikować wszelkie zmiany w systemie co ma kluczowe znaczenie przy audytach bezpieczeństwa i optymalizacji wydajności.

Pytanie 12

Po przeprowadzeniu diagnostyki komputerowej ustalono, że temperatura pracy karty graficznej z wyjściami HDMI oraz D-SUB, zainstalowanej w gnieździe PCI Express komputera stacjonarnego, wynosi 87°C. W związku z tym, serwisant powinien

A. sprawdzić, czy wentylator działa prawidłowo i nie jest zabrudzony

B. zmienić kabel sygnałowy D-SUB na HDMI

C. dodać dodatkowy moduł pamięci RAM, aby zmniejszyć obciążenie karty

D. wymienić dysk twardy na nowy, o porównywalnej pojemności i prędkości obrotowej

Zamiana kabla sygnałowego D-SUB na HDMI nie ma żadnego wpływu na temperaturę pracy karty graficznej. Oba kable służą jedynie do przesyłania sygnału wideo i nie są powiązane z systemem chłodzenia. Wymiana dysku twardego na nowy, o podobnej wielkości i prędkości obrotowej, również jest nieodpowiednia, ponieważ dysk twardy nie ma związku z temperaturą pracy karty graficznej. Niezrozumienie, że różne komponenty w komputerze pełnią odrębne funkcje, może prowadzić do błędnych wniosków i działań. Instalacja dodatkowego modułu pamięci RAM, aby odciążyć kartę, jest kolejnym przykładem nietrafionego podejścia. RAM odpowiada za przechowywanie danych do bieżącej pracy procesora, a nie za kontrolowanie temperatury karty graficznej. W rzeczywistości, niewłaściwe podejście do problemu może prowadzić do dalszych komplikacji, takich jak uszkodzenia sprzętu spowodowane przegrzaniem lub spadkiem wydajności komputera. Zrozumienie zasad działania podzespołów komputerowych oraz ich interakcji jest kluczowe dla skutecznego diagnozowania i rozwiązywania problemów.

Pytanie 13

W dokumentacji płyty głównej znajduje się informacja "Wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. analogowe złącze sygnału wejścia wideo

B. analogowe złącze sygnału wyjścia wideo

C. cyfrowe złącze sygnału audio

D. cyfrowe złącze sygnału wideo

Wybór opcji dotyczących analogowych złączy sygnałów video jest niepoprawny, ponieważ S/PDIF odnosi się wyłącznie do cyfrowego sygnału audio, a nie video. Zrozumienie różnicy między sygnałem analogowym a cyfrowym jest kluczowe w kontekście nowoczesnych systemów audio-wideo. Sygnały analogowe, w tym analogowe złącza sygnału wyjścia video, są podatne na różne zakłócenia, co może prowadzić do degradacji jakości obrazu i dźwięku. Z kolei cyfrowe złącza, takie jak S/PDIF, zapewniają lepszą jakość sygnału, ponieważ przesyłają dane w formie cyfrowej, co eliminuje błędy wynikające z zakłóceń elektromagnetycznych. Odpowiedzi dotyczące analogowych sygnałów wyjścia video mogą wynikać z mylenia terminów związanych z audio i video; jest to powszechny błąd wśród osób, które nie są dobrze zaznajomione z technologią audio-wideo. Aby poprawnie podłączyć źródło dźwięku do odpowiednich urządzeń, istotne jest, aby znać różne typy złączy i ich zastosowanie. W praktyce, wybór odpowiedniego złącza powinien opierać się na specyfikacji urządzeń oraz wymaganiach dotyczących jakości dźwięku i obrazu.

Pytanie 14

Jakie napięcie zasilające mają pamięci DDR2?

A. 1,4 V

B. 2,5 V

C. 1,0 V

D. 1,8 V

Zasilanie pamięci DDR2 napięciem innym niż 1,8 V może prowadzić do różnych problemów z funkcjonowaniem modułów pamięci. Użycie 1,0 V jest zdecydowanie zbyt niskie, aby zapewnić odpowiednią stabilność i wydajność, co może skutkować niestabilnością systemu, a nawet uszkodzeniem pamięci. Z kolei zasilanie na poziomie 2,5 V jest charakterystyczne dla starszych pamięci DDR, co oznacza, że jest to nieaktualny standard dla DDR2. W przypadku 1,4 V, chociaż to napięcie jest stosowane w nowszych pamięciach typu DDR3, nie jest ono kompatybilne z DDR2 i może prowadzić do problemów z detekcją pamięci przez system operacyjny. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że obniżenie napięcia zasilania pomogłoby w zmniejszeniu zużycia energii; w rzeczywistości jednak ogniwa pamięci są zaprojektowane do pracy w określonych warunkach, a wszelkie odstępstwa mogą prowadzić do nieprawidłowego działania. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać odpowiednie komponenty pamięci do właściwych specyfikacji systemu. Zrozumienie specyfikacji napięcia w pamięciach RAM jest istotne nie tylko dla zapewnienia ich funkcjonalności, ale także dla unikania niepotrzebnych kosztów związanych z uszkodzeniami sprzętowymi i wydajnościowymi. W branży komputerowej przestrzeganie standardów zasilania to dobry sposób, aby zapewnić, że wszystkie komponenty współpracują ze sobą w sposób optymalny.

Pytanie 15

Funkcja Intel Turbo Boost w mikroprocesorze umożliwia

A. automatyczne dostosowywanie częstotliwości działania mikroprocesora w zależności od obciążenia

B. wykonywanie skomplikowanych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie, z których każdy może realizować do czterech pełnych instrukcji równocześnie

C. przeprowadzanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara

D. aktywizację oraz dezaktywizację komponentów mikroprocesora w celu oszczędzania energii

Funkcje mikroprocesorów są złożonymi mechanizmami, które wymagają precyzyjnego zrozumienia ich działania. Odpowiedzi, które sugerują, że Turbo Boost wiąże się z włączaniem i wyłączaniem elementów mikroprocesora w celu oszczędzania energii, są mylne. Choć oszczędzanie energii jest ważnym aspektem nowoczesnych mikroprocesorów, Turbo Boost nie polega na prostym włączaniu lub wyłączaniu rdzeni. Zamiast tego, technologia ta wpływa na regulację częstotliwości pracy istniejących rdzeni, co pozwala na elastyczne dopasowanie do obciążenia. Kiedy procesor nie potrzebuje pełnej mocy, nie oznacza to, że można go po prostu wyłączyć; zamiast tego, jego częstotliwość jest obniżana, co prowadzi do zmniejszenia zużycia energii. Inna odpowiedź wskazująca na wykonywanie rozległych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie jest również błędna. Turbo Boost nie zwiększa liczby rdzeni, lecz optymalizuje wydajność już istniejących rdzeni poprzez zwiększenie ich częstotliwości. Ponadto, stwierdzenie, że pozwala na wykonywanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara, jest nieprecyzyjne. W rzeczywistości, Turbo Boost nie zmienia architektury procesora ani nie pozwala na równoległe przetwarzanie w sposób, który zwiększa liczbę wykonywanych instrukcji na cykl. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii mikroprocesorowej oraz prawidłowego podejścia do optymalizacji wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 16

Jakie polecenie należy wprowadzić w wierszu polecenia systemów Windows Server, aby zaktualizować dzierżawy adresów DHCP oraz przeprowadzić rejestrację nazw w systemie DNS?

A. ipconfig /release

B. ipconfig /registerdns

C. ipconfig /renew

D. ipconfig /flushdns

Wybór innych poleceń zamiast 'ipconfig /registerdns' wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji poszczególnych komend w kontekście zarządzania DHCP i DNS. Polecenie 'ipconfig /renew' jest używane do odświeżania dzierżawy adresu IP w serwerze DHCP, co nie ma żadnego wpływu na rejestrację DNS. Użytkownicy mogą sądzić, że odnowienie dzierżawy adresu automatycznie aktualizuje również wpisy DNS, co jest mylne, ponieważ system DNS nie jest bezpośrednio związany z przydzielaniem adresów IP. 'ipconfig /release' z kolei powoduje zwolnienie aktualnie przypisanego adresu IP, co również nie wpływa na rejestrację DNS - w rzeczywistości może to prowadzić do sytuacji, w której komputer nie jest w stanie komunikować się w sieci do momentu uzyskania nowego adresu IP. 'ipconfig /flushdns' służy do czyszczenia lokalnej pamięci podręcznej DNS, co może być przydatne w przypadku problemów z rozwiązywaniem nazw, ale nie przyczynia się do aktualizacji rejestracji DNS na serwerze. Zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe, aby unikać błędnych założeń dotyczących ich funkcji i wpływu na konfigurację sieci. W kontekście administracji sieciowej, ważne jest, aby znać właściwe polecenia i ich zastosowanie w celu efektywnego zarządzania adresami IP oraz rejestracjami DNS.

Pytanie 17

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego

B. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego

C. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom

D. Przechowuje dane o obiektach w sieci

Usługa Active Directory nie obsługuje żądań protokołu komunikacyjnego w sensie bezpośredniego przetwarzania danych komunikacyjnych, co jest zadaniem odpowiednich protokołów i usług sieciowych, takich jak HTTP czy FTP. Active Directory służy do zarządzania obiektami w sieci, a nie do ich komunikacji. Z kolei przechowywanie i centralne zarządzanie adresami IP oraz automatyczne przydzielanie ich klientom należy do zadań systemu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). AD może współpracować z DHCP, ale nie wykonuje tych funkcji samodzielnie. Wspólnym błędem jest mylenie funkcji Active Directory z innymi technologiami sieciowymi, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że AD umożliwia wymianę plików z odległymi komputerami, jest również nieprawidłowa, ponieważ takie funkcje realizowane są przez protokoły plikowe, takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System). Różnice te są kluczowe do zrozumienia, jak złożony jest krajobraz technologii sieciowych, w którym każdy element pełni swoją unikalną rolę. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami komputerowymi, miał jasne pojęcie o funkcjonalności poszczególnych usług, aby skutecznie nimi zarządzać i wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 18

Co symbolizuje graficzny znak przedstawiony na ilustracji?

A. główny punkt dystrybucyjny

B. gniazd telekomunikacyjne

C. zamknięty kanał kablowy

D. otwarty kanał kablowy

Symbole używane w dokumentacji technicznej są kluczowe dla zrozumienia planów i schematów instalacji teletechnicznych. Otwarty kanał kablowy, mimo że jest często używany do prowadzenia przewodów, zwykle oznaczany jest w inny sposób, bardziej przypominający prostokątną ramkę, co pozwala na łatwe wyróżnienie na planach. Zamknięte kanały kablowe, takie jak korytka czy rynny, też mają różne oznaczenia w zależności od ich specyfiki i zastosowania, co jest regulowane przez normy takie jak EN 50085. Z kolei główny punkt dystrybucyjny, będący centralnym elementem sieci telekomunikacyjnej, gdzie zbiegają się główne linie transmisyjne, zwykle oznaczany jest bardziej złożonym symbolem, często z dodatkowymi opisami technicznymi. Błędne zrozumienie symboli może prowadzić do nieprawidłowej instalacji lub konfiguracji systemów telekomunikacyjnych, co z kolei skutkuje problemami z łącznością lub niespełnieniem norm bezpieczeństwa i funkcjonalności. Dlatego tak istotne jest dokładne zaznajomienie się ze standardami oznaczeń, co pozwala na efektywne planowanie i realizację projektów zgodnie z wymaganiami branżowymi. Znajomość różnic w symbolach i ich zastosowaniach jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i instalacją systemów telekomunikacyjnych, aby uniknąć typowych błędów myślowych i nieporozumień w interpretacji dokumentacji technicznej. Prawidłowa interpretacja symboli jest kluczowa dla zapewnienia, że wszystkie elementy infrastruktury są zainstalowane zgodnie z planem i działają optymalnie.

Pytanie 19

Urządzenie trwale zainstalowane u abonenta, które zawiera zakończenie poziomego okablowania strukturalnego, to

A. punkt rozdzielczy

B. gniazdo energetyczne

C. punkt konsolidacyjny

D. gniazdo teleinformatyczne

Wybór punktu konsolidacyjnego, gniazda energetycznego czy punktu rozdzielczego jako odpowiedzi na pytanie o zakończenie okablowania strukturalnego poziomego jest nieprawidłowy z kilku powodów. Punkt konsolidacyjny to element, który służy do łączenia różnych połączeń okablowania w jednym miejscu, ale nie jest zakończeniem tego okablowania. Jego rola polega na zapewnieniu elastyczności w zarządzaniu i rozbudowie sieci, co czyni go istotnym, ale nie końcowym elementem w łańcuchu połączeń. Gniazdo energetyczne, z drugiej strony, ma zupełnie inny cel - dostarczanie energii elektrycznej, a nie przesyłanie danych. Łączenie gniazda teleinformatycznego z gniazdem energetycznym jest dość powszechnym błędem myślowym, który wynika z niewłaściwego zrozumienia funkcjonalności tych elementów. Ostatnia odpowiedź, punkt rozdzielczy, również nie odpowiada na pytanie, ponieważ jego główną funkcją jest podział sygnału na różne kierunki, a nie kończenie połączenia okablowego. W rezultacie, nieodpowiednie zrozumienie ról poszczególnych elementów infrastruktury teleinformatycznej może prowadzić do poważnych problemów w projektowaniu oraz eksploatacji sieci, a także wpływać na jej wydajność i niezawodność.

Pytanie 20

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki przy pomocy wtyku 8P8C?

A. narzędzie uderzeniowe

B. spawarka światłowodowa

C. zaciskarka do złączy typu F

D. zaciskarka wtyków RJ-45

Zaciskarka do złączy typu F jest narzędziem stosowanym przede wszystkim w instalacjach telewizyjnych i kablowych, a nie do zakończenia skrętek wtykiem 8P8C. Złącza typu F są używane głównie w systemach telewizji kablowej i satelitarnej, gdzie sygnał jest przesyłany przez koncentryczne kable. Tymczasem w przypadku kabli Ethernet, które wykorzystują wtyki RJ-45, niezbędna jest inna technologia zaciskania, odpowiadająca wymaganiom sieciowym. Spawarka światłowodowa jest narzędziem przeznaczonym do łączenia włókien światłowodowych, co jest całkowicie różnym procesem, wymagającym innej technologii i umiejętności. Narzędzie uderzeniowe, z kolei, służy do szybkiego zakończenia kabli przy użyciu złączy, ale również nie jest odpowiednie dla standardowych kabli skrętkowych. Użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do błędów w połączeniach, zwiększonego tłumienia sygnału, a w konsekwencji do problemów z wydajnością sieci. Właściwe narzędzie do zakończenia kabli skrętkowych jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i stabilności połączeń, co powinno być priorytetem w każdej instalacji sieciowej.

Pytanie 21

Licencja grupowa na oprogramowanie Microsoft należy do typu

A. MOLP

B. OEM

C. GNU

D. EULA

MOLP, czyli Microsoft Open License Program, to taki model licencjonowania, który pozwala różnym firmom i instytucjom korzystać z oprogramowania Microsoft w bardziej elastyczny i przystępny sposób, jeśli chodzi o koszty. Te licencje są głównie dla średnich i dużych przedsiębiorstw, więc mogą kupować licencje na oprogramowanie w pakietach, a to często obniża cenę pojedynczej licencji. To, co jest super w MOLP, to to, że jeśli firma się rozwija, to łatwo może dodać nowe licencje. Można też korzystać z różnych wersji programów. Przykład? Wyobraź sobie firmę, która właśnie otwiera nowe biura i chce mieć Windows i Office - dzięki MOLP może kupić tyle licencji, ile potrzebuje, a przy tym za lepszą cenę. Dodatkowo, MOLP wspiera zasady związane z licencjami, co jest ważne w kontekście audytów i zarządzania ryzykiem związanym z oprogramowaniem. Naprawdę fajny program, moim zdaniem!

Pytanie 22

Który protokół jest odpowiedzialny za przekształcanie adresów IP na adresy MAC w kontroli dostępu do nośnika?

A. ARP

B. SNMP

C. SMTP

D. RARP

Wybór protokołu RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jest błędny, ponieważ choć ten protokół działa na podobnej zasadzie co ARP, jego przeznaczenie jest zupełnie inne. RARP jest używany do przekształcania adresów MAC na adresy IP, co oznacza, że jego funkcjonalność jest odwrotna do ARP. RARP był stosowany głównie w sytuacjach, w których urządzenia nie miały stałych adresów IP i musiały je uzyskać na podstawie swojego adresu MAC. Jednak w praktyce został on w dużej mierze zastąpiony przez protokoły takie jak BOOTP i DHCP, które oferują bardziej zaawansowane funkcje przydzielania adresów IP, w tym możliwość dynamicznego zarządzania adresami w sieci. W kontekście SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) oraz SNMP (Simple Network Management Protocol), oba te protokoły pełnią zupełnie inne role. SMTP jest protokołem przesyłania wiadomości e-mail, natomiast SNMP służy do monitorowania i zarządzania urządzeniami w sieci, takimi jak routery i przełączniki. Wybór tych protokołów jako odpowiedzi na pytanie o zmianę adresów IP na adresy MAC jest więc dowodem na nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji, jakie pełnią różne protokoły w architekturze sieciowej. Właściwe zrozumienie, jak działają te protokoły, jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie zarządzać i diagnozować sieci komputerowe.

Pytanie 23

Nawiązywanie szyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w sieci publicznej Internet, wykorzystywane w kontekście VPN (Virtual Private Network), to

A. mapowanie

B. mostkowanie

C. trasowanie

D. tunelowanie

Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki, które w kontekście sieci komputerowych mają różne zastosowania, ale nie są odpowiednie w kontekście tworzenia zaszyfrowanych połączeń przez publiczne sieci, takie jak Internet. Trasowanie odnosi się do procesu określania ścieżki, jaką pakiety danych pokonują w sieci, a nie do ich bezpieczeństwa. Kluczowym błędem w tym podejściu jest mylenie funkcji trasowania z funkcją zapewniania bezpieczeństwa. Trasowanie jest niezbędne do przesyłania danych, ale samo w sobie nie zapewnia ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Mapowanie, z kolei, to proces przypisywania adresów IP do lokalnych zasobów, co również nie ma bezpośredniego związku z szyfrowaniem danych. Można pomyśleć, że mapowanie mogłoby pomóc w lokalizacji zasobów, ale nie chroni danych w ruchu. Mostkowanie natomiast odnosi się do łączenia różnych segmentów sieci lokalnej, co jest niezbędne dla komunikacji wewnętrznej, ale nie odnosi się do przesyłania danych przez publiczne sieci. Błędem jest zatem założenie, że te techniki mogą zapewnić bezpieczeństwo równorzędne z tunelowaniem. Rozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania i wdrażania bezpiecznych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 24

Który typ drukarki stosuje metodę przenoszenia stałego pigmentu z taśmy na papier odporny na wysoką temperaturę?

A. Termiczna

B. Termosublimacyjna

C. Atramentowa

D. Laserowa

Drukarka laserowa to zupełnie inny temat niż termosublimacyjna. Tam masz toner i laser, który robi obraz na bębnie, a potem ten toner idzie na papier. Oczywiście, w biurach jest to często wykorzystywane, bo drukują dużo tekstu, ale do zdjęć to się nie nadaje. Co innego drukarki termiczne, one działają na ciepło i zmieniają kolor specjalnego papieru, więc używa się ich raczej do paragonów czy etykiet. Już nie mówiąc o drukarkach atramentowych, które mają swoje plusy, bo mogą robić fajne obrazy, ale do zdjęć z jakością to też nie to. No i tak, wybierając niewłaściwą drukarkę, można się łatwo pogubić w tym wszystkim. Takie są różnice między technologiami, które warto znać.

Pytanie 25

Na rysunku przedstawiono schemat ethernetowego połączenia niekrosowanych, ośmiopinowych złączy 8P8C. Jaką nazwę nosi ten schemat?

A. T568A

B. T568B

C. T568C

D. T568D

Warianty inne niż T568B oraz T568A są mniej znane lub nieistniejące w powszechnym użyciu, co może prowadzić do błędnych założeń. Błędna koncepcja, że T568C lub T568D mogłyby istnieć jako oficjalne standardy, wynika z nieporozumienia. T568A i T568B to jedyne dwa uznane standardy definiowane przez przepisy EIA/TIA-568. T568A, choć podobny w strukturze do T568B, różni się kolejnością przewodów, co może prowadzić do problemów z kompatybilnością, jeśli różne standardy są używane po obu stronach kabla. Często początkujący technicy przyjmują, że istnieją dodatkowe standardy odpowiadające innym literom alfabetu, co nie ma miejsca w oficjalnych dokumentacjach. Zrozumienie i stosowanie właściwego standardu, szczególnie w kontekście dopasowywania do istniejącej infrastruktury, jest kluczowe dla uniknięcia problemów z przesyłem danych i zapewnienia wysokiej jakości sygnału. Praktyki te są niezbędne w tworzeniu niezawodnych sieci lokalnych i szerokopasmowych, gdzie błędne okablowanie może skutkować znacznie obniżoną wydajnością sieci lub całkowitą utratą połączenia. Technicy powinni być dobrze zaznajomieni z istniejącymi standardami, aby odpowiednio projektować i diagnozować sieci komputerowe, zapewniając ich optymalne funkcjonowanie.

Pytanie 26

Technik serwisowy, po przeprowadzeniu testu na serwerze NetWare, otrzymał informację, że obiekt dysponuje prawem

A. dodawania swoich atrybutów

B. porównania swoich atrybutów

C. dodawania lub usuwania swoich atrybutów

D. odczytywania swoich atrybutów

W systemach operacyjnych NetWare prawa dostępu do obiektów są kluczowym elementem zarządzania zasobami sieciowymi. Poprawna odpowiedź wskazuje na prawo do dodawania lub usuwania właściwości obiektu, co oznacza, że użytkownik z tym uprawnieniem może modyfikować metadane obiektu. W praktyce oznacza to możliwość dynamicznego zarządzania strukturą danych w katalogu. Na przykład administrator może dodać nowe atrybuty do konta użytkownika, takie jak dodatkowe informacje kontaktowe, lub usunąć przestarzałe dane. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania katalogami, które zalecają regularne aktualizowanie danych w celu utrzymania ich aktualności i użyteczności. Prawo do modyfikacji atrybutów jest istotne w kontekście elastycznego zarządzania uprawnieniami i personalizacji ustawień użytkowników. Podejście to jest również zgodne z zasadami zarządzania zmianą, które podkreślają znaczenie kontrolowanego wprowadzania zmian w systemach IT, co pozwala na zachowanie spójności i integralności danych.

Pytanie 27

W systemie Linux plik ma przypisane uprawnienia 765. Jakie działania może wykonać grupa związana z tym plikiem?

A. odczytać, zapisać i wykonać

B. odczytać oraz wykonać

C. może jedynie odczytać

D. odczytać oraz zapisać

Wybór odpowiedzi sugerujących różne kombinacje uprawnień dla grupy nie zrozumiał uprawnień ustalonych dla pliku w systemie Linux. Gdy przyjrzymy się uprawnieniom 765, ważne jest, aby zrozumieć, że każda cyfra w tej notacji reprezentuje różne poziomy dostępu. Grupa ma przypisane uprawnienia na poziomie 6, co oznacza, że może odczytywać oraz zapisywać plik, ale nie ma uprawnienia do jego wykonywania. Odpowiedzi, które sugerują, że grupa może tylko odczytać plik, są błędne, ponieważ pomijają możliwość zapisu, co jest kluczowe w kontekście współpracy i zarządzania plikami. Z kolei odpowiedzi, które wskazują na możliwość wykonywania pliku, są mylącą interpretacją, ponieważ uprawnienia do wykonania przysługują jedynie właścicielowi pliku lub innym użytkownikom, w zależności od ich przypisanych uprawnień. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia systemu uprawnień w Linuxie, który opiera się na binarnej reprezentacji dostępu. Kluczowe jest, aby użytkownicy zdawali sobie sprawę z tego, jak przydzielanie uprawnień wpływa na bezpieczeństwo i dostępność danych, co powinno być podstawą do efektywnego zarządzania plikami w środowisku wieloużytkownikowym.

Pytanie 28

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 3

B. 2

C. 5

D. 4

Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 29

W przedstawionym zasilaczu transformator impulsowy oznaczono symbolami

A. B

B. A

C. D

D. C

W tym pytaniu chodzi o transformatory impulsowe, które są kluczowe w zasilaczach impulsowych. Odpowiedzi B, C i D nie pasują tutaj, bo chodzi o transformator impulsowy z obrazka. B i C wyglądają na radiatory, które służą do odprowadzania ciepła z elementów mocowych, jak tranzystory czy diody. Ich zadanie nie polega na przekształcaniu energii, tylko na tym, żeby nie przegrzewały się te komponenty. A co do elementu D, to pewnie jest to kondensator elektrolityczny. Ten kondensator pomaga wygładzać napięcie wyjściowe i stabilizować obwody, ale znowu - nie ma tu nic do czynienia z transformacją napięcia. Często ludzie mylą te różne elementy w zasilaczu, a warto wiedzieć, co każdy z nich robi. Każdy z tych komponentów odgrywa swoją rolę, a umiejętność ich rozróżnienia jest kluczowa, żeby zrozumieć, jak cały układ działa. W kontekście transformatora impulsowego, jego właściwości i konstrukcja pozwalają na przekształcanie napięć przy wysokich częstotliwościach, co jest naprawdę istotne dla wydajności całego systemu zasilania. Ta wiedza to podstawa, jeżeli myślisz o projektowaniu czy diagnozowaniu współczesnych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 30

W systemie Windows przy użyciu polecenia assoc można

A. zmieniać powiązania z rozszerzeniami plików

B. zmienić listę kontroli dostępu do plików

C. sprawdzić zawartość dwóch plików

D. zobaczyć atrybuty plików

Pomimo tego, że zarządzanie plikami w systemie Windows jest kluczowym aspektem, polecenia opisane w odpowiedziach nie są związane z funkcją 'assoc'. Nie jest prawdą, że 'assoc' pozwala na porównanie zawartości dwóch plików, ponieważ do tego celu służą inne narzędzia, takie jak 'fc' (file compare). Użycie 'fc' umożliwia użytkownikom analizę różnic między plikami tekstowymi, co jest przydatne w kontekście programowania i analizy danych. Z kolei modyfikacja listy kontroli dostępu do plików (ACL) jest realizowana za pomocą innych narzędzi, takich jak 'icacls'. ACL pozwala na precyzyjne zarządzanie uprawnieniami dostępu do plików, co jest istotne dla bezpieczeństwa danych. Zmiana atrybutów plików, na przykład ich ukrycie czy oznaczenie jako tylko do odczytu, również nie jest funkcją 'assoc', lecz można to zrobić za pomocą polecenia 'attrib'. Warto zrozumieć, że każde z tych narzędzi ma swoją specyfikę i jest przeznaczone do konkretnych zadań. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do błędów w zarządzaniu systemem oraz nieefektywności w pracy z danymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic i zastosowań poszczególnych poleceń w systemie Windows.

Pytanie 31

Znak przedstawiony na ilustracji, zgodny z normą Energy Star, wskazuje na urządzenie

A. Będące laureatem plebiscytu EnergyStar

B. Wyprodukowane przez firmę EnergyStar Co

C. O zwiększonym zużyciu energii

D. Energooszczędne

Znak Energy Star nie oznacza podwyższonego poboru mocy wręcz przeciwnie sygnalizuje niskie zużycie energii. Błędne jest przypuszczenie że oznaczenie to odnosi się do producenta o nazwie EnergyStar Co. Znak ten jest częścią programu inicjowanego przez Agencję Ochrony Środowiska USA a nie jest związany z żadnym producentem. Oznacza to że różni producenci mogą stosować ten znak na swoich produktach o ile spełniają kryteria energetyczne programu. Kolejnym błędnym założeniem jest myślenie że znak ten wskazuje na zwycięzcę plebiscytu EnergyStar. Program Energy Star nie jest konkursem lecz systemem certyfikacji który określa standardy oszczędności energetycznej. Certyfikat ten pomaga konsumentom w identyfikacji produktów które przyczyniają się do ochrony środowiska przez zmniejszenie zużycia energii nie obniżając przy tym wydajności. Typowym błędem jest też myślenie że oznakowanie to w jakikolwiek sposób odnosi się do nagród czy rankingu podczas gdy jego celem jest edukacja i promowanie wydajnych energetycznie produktów przyczyniając się do redukcji emisji gazów cieplarnianych i obniżenia kosztów energii.

Pytanie 32

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. PID procesu działającego na serwerze

B. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

C. program, do którego wysyłane jest zapytanie

D. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Pytanie 33

Organizacja zajmująca się międzynarodową normalizacją, która stworzyła 7-warstwowy Model Referencyjny Połączonych Systemów Otwartych, to

A. EN (European Norm)

B. TIA/EIA (Telecommunications Industry Association / Electronic Industries Association)

C. IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers)

D. ISO (International Organization for Standardization)

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) jest odpowiedzialna za opracowywanie międzynarodowych standardów, w tym 7-warstwowego Modelu Referencyjnego Połączonych Systemów Otwartych (OSI). Model OSI został wprowadzony w celu ułatwienia komunikacji pomiędzy różnymi systemami komputerowymi i sieciami. Każda z siedmiu warstw modelu odpowiada za różne aspekty przesyłania danych, począwszy od warstwy fizycznej, która zajmuje się przesyłaniem surowych bitów, aż po warstwę aplikacji, gdzie zachodzi interakcja z użytkownikiem i aplikacjami. Przykładem zastosowania modelu OSI jest analiza protokołów komunikacyjnych, takich jak TCP/IP, które wykorzystują różne warstwy do zarządzania danymi. Ponadto znajomość tego modelu jest kluczowa w projektowaniu architektur sieciowych, co pozwala na lepsze planowanie oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją w sieciach komputerowych. ISO, jako autorytatywna instytucja, zapewnia, że wszystkie wydawane standardy są zgodne z najlepszymi praktykami i innowacjami technologicznymi.

Pytanie 34

DB-25 służy jako złącze

A. VGA, SVGA i XGA

B. portu RS-422A

C. GamePort

D. portu równoległego LPT

Wybór odpowiedzi związanych z GamePort, portem RS-422A oraz VGA, SVGA i XGA wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań różnych typów złącz. GamePort to złącze, które było używane głównie do podłączania kontrolerów gier, a nie do transmisji danych równoległych. Jest to port szeregowy, co oznacza, że dane są przesyłane w jednym strumieniu, co jest mniej efektywne w porównaniu do portów równoległych. Z kolei port RS-422A jest interfejsem szeregowym, służącym do komunikacji na większe odległości z wykorzystaniem różnicowego przesyłania sygnału. To złącze jest stosowane głównie w systemach przemysłowych i telekomunikacyjnych, ale nie ma zastosowania w kontekście portów równoległych. Z kolei złącza VGA, SVGA i XGA to standardy wyjść wideo, które służą do przesyłania sygnałów wideo do monitorów i nie mają żadnego związku z złączem DB-25. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić błąd, myląc różne typy interfejsów i ich zastosowań. Ważne jest, aby zrozumieć, że DB-25 specyficznie odnosi się do portów równoległych, a inne wymienione złącza mają zupełnie inne funkcje i przeznaczenie. Aby właściwie klasyfikować złącza, warto zaznajomić się z ich specyfikacjami oraz zastosowaniem w odpowiednich kontekstach technologicznych.

Pytanie 35

W systemie Linux polecenie chown służy do

A. regeneracji systemu plików

B. modyfikacji parametrów pliku

C. zmiany właściciela pliku

D. przemieszczania pliku

Polecenie chown w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do zarządzania uprawnieniami plików i katalogów, umożliwiającym zmianę właściciela pliku. Dzięki niemu administratorzy mogą przypisać plik lub katalog do innego użytkownika lub grupy, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa systemu. Na przykład, jeśli plik został stworzony przez jednego użytkownika, ale musi być dostępny dla innego, który ma wykonywać określone operacje, chown pozwala na taką zmianę. Przykład użycia: polecenie 'chown nowy_użytkownik plik.txt' zmienia właściciela pliku 'plik.txt' na 'nowy_użytkownik'. Dobrą praktyką jest regularna kontrola właścicieli plików, aby zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi i dbać o integralność systemu plików. Zmiana właściciela jest również istotna w kontekście grup użytkowników, gdzie można przypisać pliki do określonych grup, co ułatwia współpracę w zespołach.

Pytanie 36

Co oznacza kod BREAK odczytany przez układ elektroniczny klawiatury?

A. zwolnienie klawisza

B. konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków

C. uruchomienie funkcji czyszczącej bufor

D. awarię kontrolera klawiatury

Wiele osób może mylić kod BREAK z innymi funkcjami klawiatury, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Awaria kontrolera klawiatury, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest zupełnie inną kwestią. Oznacza to, że klawiatura nie funkcjonuje poprawnie, co może być spowodowane uszkodzeniem sprzętu lub nieprawidłową konfiguracją, a nie konkretnym sygnałem o zwolnieniu klawisza. Problem ten wymaga diagnostyki sprzętowej, a nie analizy kodów generowanych przez klawiaturę. Podobnie, konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków dotyczy kwestii konfiguracyjnych, które mają wpływ na to, jak długo system czeka przed ponownym wysłaniem sygnału, gdy klawisz jest przytrzymywany, co także nie ma związku z kodem BREAK. Funkcja czyszcząca bufor, z drugiej strony, wiąże się z zarządzaniem danymi w pamięci operacyjnej systemu lub aplikacji, co również nie ma związku z odczytem zwolnienia klawisza. Wskazówki te sugerują typowe błędy myślowe, w których użytkownicy mogą nie rozumieć, jak działa komunikacja między klawiaturą a komputerem, oraz jakie konkretne kody są generowane w odpowiedzi na różne działania użytkownika. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych kodów pełni określoną rolę w systemie, a ich właściwa interpretacja jest niezbędna do zapewnienia prawidłowego działania aplikacji. Z tego względu ważne jest, aby użytkownicy mieli solidne podstawy w zakresie działania sprzętu i oprogramowania, co pozwala uniknąć fałszywych założeń i poprawia ogólną efektywność pracy z komputerem.

Pytanie 37

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Różnicowa

B. Przyrostowa

C. Całkowita

D. Zwykła

Wybór kopii normalnej, całkowitej lub przyrostowej w kontekście archiwizacji plików często prowadzi do mylnego rozumienia mechanizmów przechowywania danych. Kopia normalna jest pełnym zbiorem danych w danym momencie, co oznacza, że zawiera wszystkie pliki. Chociaż jest to podejście bardzo proste, ma wady, ponieważ każda operacja wymaga znacznej ilości czasu i przestrzeni dyskowej. Przyrostowa kopia zapasowa, z drugiej strony, zapisuje tylko te zmiany, które zaszły od ostatniej kopii zapasowej, co czyni ją efektywną, ale nie oznacza pozostawienia znacznika archiwizacji. Z kolei kopia całkowita archiwizuje wszystkie dane, co w praktyce wystarcza do zachowania ich integralności, ale również generuje duże obciążenie dla systemu. W związku z tym, wiele osób myli te różne metody, nie zdając sobie sprawy z ich fundamentalnych różnic. Kluczowym błędem jest założenie, że każda kopia może pełnić tę samą rolę, co prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu danymi. W branży IT, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa, a także zgodności z najlepszymi praktykami archiwizacji.

Pytanie 38

Podczas uruchamiania komputera ukazuje się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL skutkuje

A. przejściem do ustawień systemu Windows

B. usunięciem pliku setup

C. przeszukiwaniem zawartości pamięci CMOS

D. wejściem do BIOS-u komputera

Jak wybierzesz opcję do BIOS-u, klikasz DEL, to dostajesz dostęp do takich podstawowych ustawień sprzętu. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest odpowiedzialny za to, żeby komputer się uruchomił i wszystko zaczęło działać. Jeśli zobaczysz komunikat o błędzie, na przykład "CMOS checksum error", to znaczy, że coś poszło nie tak z pamięcią CMOS, która trzyma wszystkie ustawienia BIOS-u, jak data czy godzina. Możesz tam ustawić datę, godzinę i inne ważne rzeczy, na przykład kolejność rozruchu. Jak komputer nie widzi twojego dysku twardego, to właśnie w BIOS-ie można to naprawić, zmieniając pewne ustawienia. Znajomość BIOS-u jest mega ważna, bo dzięki temu możesz lepiej zarządzać swoim sprzętem i rozwiązywać różne problemy. Pamiętaj też, że sposób dostępu do BIOS-u może się różnić, zależnie od producenta płyty głównej, a informacje na ten temat znajdziesz w dokumentacji.

Pytanie 39

Urządzenie sieciowe działające w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, obsługujące adresy IP, to

A. hub

B. repeater

C. bridge

D. router

Router to urządzenie sieciowe działające na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, znanej jako warstwa sieci. Jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, operując na adresach IP. Routery są kluczowe w realizacji komunikacji w Internecie, ponieważ umożliwiają wymianę informacji pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w różnych podsieciach. W praktyce, routery potrafią analizować adresy IP pakietów danych, co pozwala na podejmowanie decyzji o ich dalszej trasie. Dzięki zastosowaniu protokołów, takich jak RIP, OSPF czy BGP, routery mogą dynamicznie aktualizować swoje tablice rutingu, co zwiększa efektywność komunikacji. W kontekście bezpieczeństwa, routery często pełnią funkcję zapory sieciowej, filtrując nieautoryzowany ruch. Przykładem zastosowania routerów są domowe sieci Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia z Internetem, kierując ruch danych w sposób efektywny i bezpieczny. Dobre praktyki obejmują regularne aktualizowanie oprogramowania routerów oraz konfigurowanie zabezpieczeń, takich jak WPA3, aby chronić przesyłane dane.

Pytanie 40

Źródłem problemu z wydrukiem z przedstawionej na rysunku drukarki laserowej jest

A. uszkodzony bęben światłoczuły

B. uszkodzony podajnik papieru

C. brak tonera w kasecie kartridż

D. zaschnięty tusz

Uszkodzony bęben światłoczuły to naprawdę częsta przyczyna problemów z drukowaniem w drukarkach laserowych. Ten bęben jest kluczowym elementem, bo to on przenosi obraz na papier. Jak się uszkodzi, to mogą się na nim pojawić różne defekty, które prowadzą do ciemnych pasów czy plam. W praktyce to moze być spowodowane zarysowaniami, zużyciem czy nawet zbyt długim narażeniem na światło. Warto dbać o takie rzeczy i regularnie wymieniać bębny zgodnie z tym, co zaleca producent. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko uszkodzeń. Pamiętaj, że bęben światłoczuły to element eksploatacyjny, więc jego żywotność jest ograniczona. Częsta wymiana oraz korzystanie z dobrego jakościowo tonera to podstawowe zasady, które pomogą w uzyskaniu lepszej jakości wydruku. No i nie zapomnij o przeszkoleniu zespołu z obsługi drukarek i wymiany części – to naprawdę wpływa na efektywność pracy w biurze.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej