Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik górnictwa podziemnego
Kwalifikacja: GIW.02 - Eksploatacja podziemna złóż
Data rozpoczęcia: 12 czerwca 2025 23:02
Data zakończenia: 12 czerwca 2025 23:15

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co to jest rabowanie w kontekście eksploatacji podziemnej złóż?

A. Zabezpieczenie wyrobiska przed wodą

B. Wentylacja wyrobisk

C. Usunięcie obudowy z wyrobiska po zakończeniu eksploatacji

D. Wydobycie rudy z przodka

Rabowanie, w kontekście eksploatacji podziemnej złóż, odnosi się do procesu usuwania obudowy z wyrobiska po zakończeniu eksploatacji. Kiedy zakończy się wydobycie surowca z danej sekcji, obudowa, która wcześniej służyła do zabezpieczenia wyrobiska, jest usuwana. Proces ten jest istotny z kilku powodów. Po pierwsze, pozwala na odzyskanie i ponowne wykorzystanie materiałów obudowy, co jest ekonomicznie korzystne. Po drugie, rabowanie umożliwia zapadnięcie się wyrobiska, co jest kluczowe w przypadku kontrolowanego zamykania wyrobisk i zmniejszania wpływu na powierzchnię terenu. Proces ten wymaga precyzyjnego planowania i przeprowadzenia, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników oraz minimalizację ryzyka dla środowiska. W praktyce, rabowanie jest częścią długofalowego planu eksploatacji złoża, który zaczyna się już na etapie projektowania kopalni. Dlatego też zrozumienie i umiejętność przeprowadzania rabowania jest kluczową umiejętnością dla specjalistów w tej dziedzinie.

Pytanie 2

Urządzeniem wentylacyjnym nie jest?

A. most wentylacyjny

B. wentylator pomocniczy

C. tama podsadzkowa

D. tama izolacyjna

Most wentylacyjny, tama izolacyjna oraz wentylator pomocniczy to urządzenia, które pełnią kluczowe role w systemach wentylacji, szczególnie w kontekście górnictwa i przemysłu. Most wentylacyjny jest konstrukcją, która umożliwia kierowanie strumieni powietrza w odpowiednie miejsca, co ma na celu zapewnienie efektywnej wentylacji w korytarzach górniczych. Działa na zasadzie rozprowadzania powietrza w obszarach pracy, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu osób pracujących w trudnych warunkach. Z kolei tama izolacyjna pełni funkcję ochronną, separując różne obszary w kopalni, co pozwala na kontrolowanie przepływu powietrza oraz minimalizowanie ryzyka związanego z gromadzeniem się niebezpiecznych gazów. Wentylator pomocniczy jest z kolei kluczowym elementem systemów wentylacyjnych, który napędza powietrze i wspomaga jego cyrkulację. W praktyce, każde z tych urządzeń jest niezbędne dla efektywnego funkcjonowania systemu wentylacyjnego, co jest regulowane przez odpowiednie normy i standardy branżowe. Nieprawidłowe zrozumienie funkcji tych elementów może prowadzić do błędnych wniosków, co podkreśla znaczenie szkoleń oraz edukacji w zakresie wentylacji w górnictwie i przemyśle, gdzie prawidłowe zarządzanie powietrzem jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 3

Aby rozprężyć hydrauliczny stojak zasilany centralnie, co należy zastosować?

A. dynamometr hydrauliczny

B. wciągnik ręczny

C. podciąg hydrauliczny

D. pistolet zasilający

Pistolet zasilający to naprawdę ważne urządzenie w hydraulice. Dzięki niemu można szybko i skutecznie napełniać lub opróżniać układy hydrauliczne. Jak to działa? No więc, jak wprowadzisz płyn do cylindra, to generujesz ciśnienie, co jest kluczowe, zwłaszcza przy rozpieraniu stojaka hydraulicznego z centralnym zasilaniem. W praktyce, użycie pistoletu zasilającego sprawia, że praca idzie sprawniej, a ryzyko pomyłek spada. A propos bezpieczeństwa, trzeba pamiętać, że taki pistolet powinno się regularnie serwisować, żeby działał jak należy. Dobrze jest też przeszkolić wszystkich, którzy będą go używać, by uniknąć nieprawidłowego korzystania. Jak dla mnie, to naprawdę musi być podstawowa wiedza w tej branży.

Pytanie 4

Należy natychmiast ewakuować osoby z obszaru, w którym stwierdzono nadmiar wartości

A. 1,0% CO2

B. 19% O2

C. 1,0% CH4

D. 0,00026% CO

Wybór stężenia 1,0% CH4, 19% O2 czy 0,00026% CO jako podstawy do działania w przypadku zagrożenia w wyrobisku opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących toksyczności i wpływu różnych gazów na organizm ludzki. Metan (CH4) w stężeniu 1,0% jest gazem łatwopalnym, ale nie wywołuje bezpośrednich symptomów toksycznych, co może prowadzić do błędnego wniosku, że jest to mniej niebezpieczne stężenie. Z kolei tlen (O2) w stężeniu 19% jest wciąż w granicach normy dla oddychania, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Ważne jest, aby zrozumieć, że standardowe stężenie tlenu w atmosferze wynosi około 21%, a wartości poniżej tego poziomu mogą prowadzić do hipoksji, jednak sama atmosfera wyrobiska nie wskazuje na natychmiastowe zagrożenie. Ostatecznie, stężenie 0,00026% CO jest bardzo niskie, co sugeruje, że nie ma bezpośredniego zagrożenia toksycznego, ale nie uwzględnia się tu faktu, że czad (CO) jest gazem szkodliwym i jego obecność w wyrobisku może być niebezpieczna przy wyższych stężeniach oraz w połączeniu z innymi czynnikami. Kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi ryzyk związanych z różnymi gazami i potrafili ocenić sytuację na podstawie rzetelnych danych oraz przepisów bezpieczeństwa, aby uniknąć błędnych decyzji.

Pytanie 5

Wiązanie polskie wykonuje się przy użyciu

A. dłuta.

B. grackiego.

C. siekiery.

D. młotka.

Gracki, młot i dłuto to narzędzia, które oczywiście mają swoje funkcje, ale nie nadają się do techniki wiązania polskiego. Gracki są bardziej do spulchniania gleby, a to w kontekście wiązania nic nie pomoże. Młot stosuje się do uderzeń, ale on nie stworzy takiego połączenia jak siekiera. Dłuto, wiadomo – do rzeźbienia i cięcia, ale do łączenia dwóch elementów to już niekoniecznie. Często ludzie myślą, że każde narzędzie, co tnie czy uderza, może być użyte do łączenia, co jest błędnym myśleniem. W rzeczywistości, żeby skutecznie związać, trzeba mieć narzędzie, które nie tylko tnie, ale i stabilizuje elementy, co udaje się jedynie przy użyciu odpowiedniej siekiery. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, do czego służą narzędzia i jakie mają zastosowania, bo to pomaga unikać złych wyborów w pracy rzemieślniczej.

Pytanie 6

Jaki czynnik wpływa na wybór złoża przy zastosowaniu systemu opartego na warstwach?

A. Miąższość pokładu

B. Typ skał stropowych

C. Klasa skał spągowych

D. Wielkość nachylenia

Miąższość pokładu jest kluczowym czynnikiem decydującym o wyborze metody eksploatacji złoża w systemie z podziałem na warstwy. W praktyce, miąższość pokładu wpływa na efektywność wydobycia, koszty oraz bezpieczeństwo operacji górniczych. W przypadku cienkowarstwowych pokładów, wybór odpowiedniej technologii i metod wydobycia staje się niezbędny do optymalizacji procesu. W standardach górniczych i dobrych praktykach, miąższość pokładu jest analizowana w kontekście strat materiałowych oraz wydajności pracy maszyn górniczych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest analiza geologiczna przed rozpoczęciem wydobycia, gdzie miąższość pokładu jest dokładnie oceniana, co pozwala na dobór odpowiednich technologii oraz strategii eksploatacji, minimalizując ryzyko nieefektywnego wydobycia oraz zwiększając bezpieczeństwo pracy. Dodatkowo, miąższość pokładu może wpłynąć na planowanie infrastruktury górniczej, takie jak projektowanie dróg dojazdowych, przechowalni czy miejsc składowania surowców, co jest istotne dla całego procesu wydobywczego.

Pytanie 7

W polskich kopalniach złoża rud miedzi wydobywane są za pomocą systemów

A. komorowo-filarowymi

B. komór niskich z przodkiem schodowo-spągowym

C. ubierkowymi

D. długich zabierek

Odpowiedzi oparte na komorach niskich, długich zabiorkach oraz systemie ubierkowym są nieprawidłowe z kilku powodów. System komór niskich z przodkiem schodowo-spągowym, choć stosowany w niektórych kopalniach, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla eksploatacji rud miedzi. Ta metoda charakteryzuje się większym ryzykiem osunięć i jest mniej efektywna w kontekście wykorzystania złoża. Długie zabiorki, z kolei, to system, który nie zapewnia dostatecznej stabilności stropu, co może prowadzić do niebezpiecznych warunków pracy i niewłaściwego zarządzania zasobami. Zastosowanie systemu ubierkowego, który polega na wykorzystywaniu stref ubierkowych w celu wydobywania surowca, również nie jest właściwe w przypadku rud miedzi, ponieważ nie gwarantuje wysokiej efektywności wydobycia ani bezpieczeństwa. Błędem jest zatem myślenie, że te systemy można zastosować w każdym typie złoża. Dobór metody wydobycia powinien opierać się na szczegółowej analizie geologicznej oraz geomechanicznej danego złoża, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży górniczej, które promują zrównoważone i bezpieczne podejścia do eksploatacji zasobów naturalnych.

Pytanie 8

Przed przystąpieniem do pracy na zmianie, operator powinien między innymi sprawdzić sposób rozparcia, poprawność zamocowania osłony bębna, oświetlenie, sygnalizację oraz stan liny. Czynności te dotyczą obsługi

A. kołowrotu kopalnianego

B. ładowarki do pobierki spągu

C. ładowarki zasięrzutnej

D. wozu wiertniczego

Kołowrót kopalniany to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w operacjach górniczych, szczególnie w kontekście transportu materiałów. Przed rozpoczęciem pracy na zmianie, obsługujący powinien zwrócić szczególną uwagę na kilka kluczowych aspektów, takich jak sposób rozparcia, prawidłowość zamocowania osłony bębna, oświetlenie, sygnalizację oraz stan liny. Te czynności są niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność pracy. Na przykład, niewłaściwe zamocowanie osłony bębna może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których operator narażony jest na kontakt z ruchomymi elementami maszyny. Z kolei kontrola stanu liny jest kluczowa, ponieważ uszkodzona lina może spowodować awarię lub wypadek. Praktyki te są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 13463, które regulują aspekty związane z użytkowaniem urządzeń w strefach zagrożenia wybuchem. Regularne przeglądy i kontrole są nie tylko wymagane prawnie, ale także wpływają na długoterminową efektywność i niezawodność kołowrotów, co jest kluczowe w intensywnych warunkach eksploatacji.

Pytanie 9

Na stacjach osobowych minimalna odległość pomiędzy pojazdem a ścianą wyrobiska powinna wynosić przynajmniej

A. 0,70 m

B. 0,60 m

C. 0,25 m

D. 0,80 m

Odpowiedź 0,80 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami dotyczącymi transportu kolejowego, odstęp między środkiem pojazdu a obudową wyrobiska powinien wynosić co najmniej 0,80 m. Taki wymóg ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pasażerów oraz personelu obsługującego pociągi. Przykładem zastosowania tego wymogu może być projektowanie stacji kolejowych, gdzie planując przestrzeń między peronem a pociągiem, należy uwzględnić wystarczającą przestrzeń, aby umożliwić swobodne wsiadanie i wysiadanie pasażerów. Dodatkowo, przestrzeń ta ma na celu uniknięcie sytuacji, w których pasażerowie mogliby się przypadkowo potknąć lub wpaść pomiędzy pojazd a peron. W kontekście dobrych praktyk, wiele stacji kolejowych stosuje dodatkowe zabezpieczenia, takie jak krawężniki peronowe, które pomagają w utrzymaniu odpowiedniej odległości oraz zwiększają bezpieczeństwo pasażerów. Ostatecznie, zapewnienie minimalnego odstępu jest kluczowym elementem projektowania i eksploatacji infrastruktury kolejowej.

Pytanie 10

Jaka powinna być maksymalna prędkość przepływu powietrza w wyrobiskach eksploatacyjnych?

A. 1 m/s

B. 3 m/s

C. 7 m/s

D. 5 m/s

Maksymalna prędkość powietrza w wyrobiskach, powinna być na poziomie 5 m/s. To jest ważne, bo związane z bezpieczeństwem i dobrą wentylacją w górnictwie. Jak wiadomo, odpowiednie warunki wentylacyjne są kluczowe dla zdrowia pracowników i efektywności wydobycia. Jak powietrze leci zbyt wolno, to mogą się gromadzić szkodliwe gazy jak metan czy dwutlenek węgla, a to jest duże ryzyko. Ale z drugiej strony, jak powietrze za szybko leci, to też nie jest dobrze, bo można się zaziębić, plus do tego hałas i trudności w pracy. Jak trzymamy to na 5 m/s, to możemy rozpraszać zanieczyszczenia i poprawić komfort pracy. No i taka prędkość jest zgodna z normami branżowymi, co też zwiększa bezpieczeństwo w górnictwie.

Pytanie 11

Jaką minimalną szerokość musi mieć przejście dla załogi w wyrobisku górniczym?

A. 1,2 m

B. 0,9 m

C. 0,8 m

D. 0,7 m

Szerokości przejścia w wyrobiskach górniczych są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności prac, a każda nieprawidłowa odpowiedź na to pytanie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Odpowiedzi, które wskazują na większe wartości szerokości przejścia, takie jak 0,8 m, 0,9 m czy 1,2 m, mogą być mylące, ponieważ sugerują, że większe przestrzenie są preferowane, co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością operacyjną w górnictwie. W praktyce, minimalna szerokość 0,7 m została zaprojektowana z myślą o efektywnym użytkowaniu przestrzeni, a wyższe wartości mogą wprowadzać w błąd co do rzeczywistych wymagań dla bezpiecznego przemieszczania się w wyrobisku. Przyjęcie nieprawidłowych szerokości może prowadzić do nadmiernego zapotrzebowania na przestrzeń, co w konsekwencji może powodować osłabienie struktur górniczych, zwiększając ryzyko zawaleń oraz innych niebezpieczeństw. Kolejnym typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wygodna przestrzeń zawsze oznacza bezpieczną, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, w górnictwie kluczowe jest dostosowanie warunków do specyficznych wymagań operacyjnych, a nie tylko do preferencji komfortu. Dlatego zrozumienie standardów dotyczących minimalnych wymagań jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz efektywności w operacjach górniczych.

Pytanie 12

Jaką kategorię zagrożenia metanowego przydziela się udostępnionemu złożu lub jego fragmentowi, jeśli objętościowa zawartość metanu pochodzenia naturalnego w jednostce wagowej w obrębie calizny węglowej wynosi od 0,1 do 2,5 m³/Mg w przeliczeniu na czystą substancję węglową?

A. Do II kategorii

B. Do IV kategorii

C. Do III kategorii

D. Do I kategorii

Wybór innej kategorii metanowego zagrożenia sugeruje, że może nie do końca rozumiesz zasady klasyfikacji. Kategoria II dotyczy pokładów węglowych, gdzie metanu jest od 2,6 do 5,0 m³/Mg. To już większe ryzyko emisji, więc trzeba tam wprowadzać dodatkowe środki bezpieczeństwa. Kategoria III to jeszcze wyższe wartości, od 5,1 do 10,0 m³/Mg, i w takich sytuacjach jest naprawdę niebezpiecznie, więc potrzebne są bardziej zaawansowane technologie. Kategoria IV to już naprawdę ekstremalne przypadki, bo metanu jest ponad 10 m³/Mg i w takich przypadkach jest bardzo trudno pracować bez specjalistycznych rozwiązań. Często ludzie mylą jednostki miary albo opierają się na złych danych, co sprawia, że ocena ryzyka jest niepełna. Ważne, żeby przy ocenie zagrożeń korzystać z aktualnych informacji, bo to nie tylko ochrona zdrowia, ale także bezpieczeństwo w górnictwie oraz ochrona środowiska. Zrozumienie tych wszystkich kategorii to podstawa, jeśli chodzi o zarządzanie ryzykiem w górnictwie węglowym.

Pytanie 13

Ilość wody w zaporze przeciwwybuchowej przeliczonej na 1 m² przekroju wyrobiska w świetle obudowy pokładów metanowych powinna wynosić minimum

A. 250dm3

B. 400dm3

C. 300dm3

D. 150dm3

Analizując pozostałe opcje odpowiedzi, można zauważyć, że wartości 300 dm3, 250 dm3 oraz 150 dm3 są zbyt niskie, co prowadzi do wielu nieprawidłowych założeń dotyczących zabezpieczeń przed wybuchami metanu. Woda na zaporze przeciwwybuchowej pełni kluczową rolę w ograniczaniu ryzyka wybuchów, a niewystarczająca jej ilość może prowadzić do poważnych zagrożeń dla załogi i infrastruktury. Wybór wartości 300 dm3 może wydawać się atrakcyjny z perspektywy oszczędności, jednak nie uwzględnia on wielu zmiennych, takich jak zmiany ciśnienia i temperatury, które mogą występować w podziemnych warunkach. Z kolei wartość 250 dm3 jest jeszcze bardziej niebezpieczna, ponieważ nie spełnia wymagań dotyczących efektywności działania systemów ochronnych. Ostatecznie, wybór 150 dm3 jest skrajnie nieodpowiedni, ponieważ nie zapewnia praktycznie żadnej ochrony w przypadku wystąpienia wysokiego stężenia metanu. Zrozumienie tej dynamiki jest kluczowe, a niedoszacowanie potrzeby zabezpieczeń może prowadzić do tragicznych w skutkach konsekwencji. W kontekście praktycznego zastosowania, nieprzestrzeganie standardów wymaganych w branży górniczej i energetycznej może skutkować nie tylko uszkodzeniami infrastruktury, ale również narażeniem życia pracowników, co jest całkowicie nieakceptowalne w nowoczesnych zakładach górniczych, gdzie bezpieczeństwo powinno być priorytetem.

Pytanie 14

Aby zapewnić bezpośrednią współpracę z kombajnem AM-50z w zakresie transportu urobku, należy wybrać odpowiedni przenośnik

A. płytowy

B. rynnowy

C. zgrzebłowy

D. taśmowy

Przenośnik zgrzebłowy jest najodpowiedniejszym wyborem do współpracy z kombajnem AM-50z w zakresie odstawy urobku, ponieważ charakteryzuje się wysoką wydajnością transportu materiałów sypkich. Działa na zasadzie zgrzebłów, które przesuwają urobek wzdłuż osi przenośnika, co pozwala na efektywne i ciągłe transportowanie materiałów. Zgrzebłowe przenośniki mogą być łatwo dostosowane do różnych warunków pracy, co czyni je idealnym rozwiązaniem w górnictwie i budownictwie. Przykładem zastosowania przenośnika zgrzebłowego może być transport węgla lub kruszywa, gdzie jego konstrukcja umożliwia utrzymanie stałego przepływu urobku bez ryzyka jego zatykania. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, przenośniki zgrzebłowe są również bardziej odporne na zjawiska mechaniczne niż inne typy przenośników, co zapewnia dłuższą żywotność oraz mniejsze koszty eksploatacji. W połączeniu z kombajnem AM-50z, przenośnik zgrzebłowy efektywnie wspiera proces odstawy, utrzymując wysoką efektywność i wydajność operacyjną.

Pytanie 15

Jakie jest zastosowanie niwelatora?

A. pomiaru szerokości wykopów

B. nadawania spadku wyrobiskom o niewielkim nachyleniu

C. pomiaru odległości między odrzwiami obudowy

D. ustalania kierunku wyrobisk

Rozumienie, do czego służy niwelator, jest kluczowe, bo jego główna funkcja to pomiar różnic wysokości. Wybór odpowiedzi dotyczący pomiaru szerokości wyrobisk albo rozstawu obudowy jest nietrafiony, bo te rzeczy nie są bezpośrednio związane z tym, co robi niwelator. Do mierzenia szerokości potrzebujesz innych narzędzi, jak taśmy albo lasery, bo one są stworzone do mierzenia odległości w poziomie. Też rozstaw odrzwi obudowy nie ma nic wspólnego z tym, co robi niwelator, który skupia się na kontrolowaniu wysokości, a nie rozstawie. Niekiedy mylone są funkcje różnych narzędzi, co prowadzi do błędnych wyborów. Warto mieć w głowie, do czego służą niwelatory, bo to jest podstawa, jeśli chcesz dobrze ogarniać geodezję i budownictwo.

Pytanie 16

Jakie narzędzia są wykorzystywane do określania kierunku w wyrobisku górniczym?

A. dalmierza oraz kompasu

B. węgielnicy pentagonalnej

C. teodolitu i trzech pionów

D. niwelatora oraz łaty mierniczej

Wykorzystanie niwelatora i łaty mierniczej w kontekście wyznaczania kierunku prowadzonego wyrobiska górniczego nie jest optymalne. Niwelator służy głównie do pomiarów różnic wysokości, co czyni go idealnym narzędziem do określania rzędnych punktów czy poziomowania terenu, ale nie umożliwia precyzyjnego pomiaru kątów, co jest kluczowe przy prowadzeniu wyrobisk. Użycie węgielnicy pentagonalnej, choć użyteczne w niektórych zastosowaniach, nie zapewnia wymaganego poziomu precyzji w pomiarach kątów poziomych i pionowych, co ogranicza jej zastosowanie w górnictwie. Pojęcie trzech pionów, które są pomocne przy ustalaniu pionu, nie jest wystarczające do kompleksowego wyznaczania kierunków, ponieważ nie dostarcza informacji o kącie odchyleń. Dalmierz i kompas, mimo że mogą być użyteczne w pewnych kontekstach, nie oferują wystarczającej precyzji dla operacji górniczych, gdzie dokładność jest kluczowym elementem. Często popełniane błędy polegają na myleniu narzędzi pomiarowych z ich zastosowaniami; pomiary w górnictwie wymagają precyzyjnych instrumentów, które dostarczają danych o kątowych i liniowych wymiarach pracy, a nie tylko ogólnych informacji o wysokości czy kierunku. W praktyce, standardy dotyczące pomiarów w górnictwie podkreślają znaczenie stosowania technik i narzędzi zapewniających maksymalną precyzję, co jednoznacznie wskazuje na potrzebę wykorzystania teodolitu i pionów w tym kontekście.

Pytanie 17

Jaki jest maksymalny czas przerwy w pracy wentylatora głównego, aby wstrzymać prace i rozpocząć ewakuację załogi w kierunku szybów wentylacyjnych lub na powierzchnię?

A. 15 minut

B. 20 minut

C. 5 minut

D. 10 minut

Podczas analizy maksymalnego czasu przerwy w ruchu wentylatora głównego, istotne jest zrozumienie, dlaczego odpowiedzi inne niż 20 minut nie są właściwe. W przypadku krótszych przerw, takich jak 5 minut, 10 minut czy 15 minut, może brakować wystarczającego czasu na podjęcie skutecznych działań ewakuacyjnych. W sytuacjach awaryjnych, gdy wentylacja zostaje wstrzymana, pracownicy muszą mieć czas na ocenę sytuacji oraz na bezpieczne dotarcie do szybu wentylacyjnego. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że krótsze przerwy są wystarczające, a tym samym ignorując ryzyko, jakie niesie za sobą nagromadzenie szkodliwych gazów. W praktyce, nawet kilka dodatkowych minut może mieć znaczenie w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, a standardy branżowe wyraźnie wskazują na potrzebę zaplanowania co najmniej 20 minut na ewakuację. Uczestnicy kursów szkoleniowych muszą być świadomi ryzyk związanych z niewłaściwym oszacowaniem tego czasu, co może prowadzić do tragicznych konsekwencji w przypadku awarii wentylacji. Dlatego kluczowe jest, aby wszyscy zaangażowani w pracę w trudnych warunkach podziemnych ściśle przestrzegali norm i procedur, które nakładają odpowiednie ograniczenia czasowe, aby zapewnić bezpieczeństwo załogi.

Pytanie 18

W wyrobiskach korytarzowych, które są drążone przy użyciu maszyn urabiających, a gdzie można napotkać niebezpieczny pył węglowy, przodek oraz wyrobiska powinny być zmywane lub zraszane wodą w strefie nie mniejszej niż przodek, która wynosi

A. 6,0 m

B. 4,0 m

C. 10,0 m

D. 8,0 m

Podjęcie decyzji o wyborze mniejszej odległości do zraszania przodka oraz wyrobisk, jak 8,0 m, 6,0 m czy 4,0 m, wiąże się z istotnymi zaniechaniami w zakresie bezpieczeństwa. W praktyce, zmniejszenie odległości zraszania prowadzi do zwiększonej ekspozycji pracowników na niebezpieczne pyły węglowe, które mogą wywoływać poważne problemy zdrowotne, w tym choroby układu oddechowego. Ponadto, nieprzestrzeganie odpowiednich odległości może prowadzić do sytuacji, w których woda nie jest w stanie skutecznie kontrolować pyłów, co zwiększa ryzyko pożarów w kopalniach. Przyjęcie niewłaściwych odległości zraszania może również wpływać na stabilność geologiczną przodka, co stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa pracowników. Warto podkreślić, że normy i dobre praktyki w górnictwie jasno wskazują, iż minimalna odległość zraszania powinna wynosić co najmniej 10,0 m, co pozwala na skuteczne ograniczenie ryzyka pożaru i emisji pyłów. Zmniejszenie tej odległości jest typowym błędem myślowym, wynikającym z bagatelizowania zagrożeń związanych z pyłem węglowym oraz niezwykle subiektywnej oceny warunków pracy w wyrobiskach. Dlatego niezwykle istotne jest, aby zawsze kierować się wskazaniami norm branżowych, które mają na celu zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa w trakcie wykonywania prac górniczych.

Pytanie 19

Minimalna odległość systemu napędowego przenośnika taśmowego lub zgrzebłowego od obudowy wyrobiska z obu stron powinna wynosić nie mniej niż

A. 0,70 m

B. 1,20 m

C. 0,50 m

D. 1,00 m

Odległość 0,70 m pomiędzy napędem przenośnika taśmowego lub zgrzebłowego a obudową wyrobiska jest znamienna, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo operacyjne oraz efektywność transportu materiałów. Zgodnie z normami branżowymi, taka odległość minimalizuje ryzyko kontaktu z przeszkodami, co jest kluczowe dla utrzymania ciągłości pracy przenośników i minimalizacji awarii. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie nowych linii transportowych w kopalniach, gdzie zachowanie odpowiednich odległości wpływa na możliwość serwisowania urządzeń oraz bezpieczeństwo pracy załogi. W przypadku przenośników taśmowych, odległość ta pozwala również na swobodny przepływ powietrza, co redukuje ryzyko przegrzewania się komponentów. Warto zauważyć, że standardy takie jak ISO 9001 podkreślają konieczność przestrzegania zasad dotyczących bezpieczeństwa w projektowaniu i eksploatacji maszyn przemysłowych, co czyni tę wiedzę kluczową dla profesjonalistów w branży.

Pytanie 20

Metoda wydobywania soli w kopalni Kłodawa polega na zastosowaniu

A. systemu filarowego

B. techniki zabierkowej

C. metody ścianowej

D. metody komorowej

Odpowiedź komorowa jest poprawna, ponieważ w kopalni Kłodawa sól wydobywana jest w systemie komorowym, który polega na tworzeniu komór w złożu soli, co pozwala na optymalne wykorzystanie surowca oraz minimalizację ryzyka osiadania stropu. System ten charakteryzuje się wydobywaniem soli w dużych blokach, podczas gdy inne części złoża pozostają nietknięte, co zapewnia stabilność górotworu. Praktyczne zastosowanie tego systemu polega na efektywnym zarządzaniu zasobami oraz zabezpieczeniu stropu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pracy w podziemnych warunkach. Komory w tym systemie są projektowane z uwzględnieniem geotechnicznych aspektów stanu złoża, co przyczynia się do maksymalizacji wydobycia bez naruszania integralności strukturalnej kopalni. Warto podkreślić, że rozwiązania te są zgodne z najlepszymi praktykami w branży górniczej, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności i bezpieczeństwa eksploatacji. Dodatkowo, wykorzystanie systemu komorowego pozwala na lepszą organizację przestrzeni w kopalni oraz na skoncentrowanie wydobycia w wyznaczonych obszarach, co może prowadzić do znacznych oszczędności kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 21

Minimalna prędkość powietrza w wyrobiskach na polach metanowych, poza komorami, nie powinna byćniższa niż

A. 0,15 m/s

B. 0,20 m/s

C. 0,30 m/s

D. 0,10 m/s

Wybór odpowiedzi innej niż 0,30 m/s może wynikać z nieporozumień dotyczących wymogów wentylacyjnych w wyrobiskach górniczych, zwłaszcza w obszarach narażonych na gromadzenie metanu. Odpowiedź 0,20 m/s sugeruje, że prędkość ta jest wystarczająca do zapewnienia odpowiedniej wentylacji, co jest niezgodne z aktualnymi standardami bezpieczeństwa. Zbyt niska prędkość powietrza może prowadzić do akumulacji metanu, co stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pracowników. Z kolei odpowiedź 0,15 m/s jeszcze bardziej obniża wymogi bezpieczeństwa i może być niewystarczająca w kontekście szybkiego reagowania na zmiany w stężeniach gazów. Odpowiedź 0,10 m/s jest skrajnie nieodpowiednia, ponieważ nie tylko narusza przepisy, ale też podważa podstawową zasadę bezpieczeństwa w górnictwie. W praktyce, niska prędkość wentylacji może prowadzić do obniżenia odporności wyrobisk na zmiany ciśnienia atmosferycznego oraz zwiększać ryzyko pojawienia się niebezpiecznych sytuacji. Typowym błędem myślowym jest założenie, że mniejsza prędkość może być wystarczająca, co w rzeczywistości stwarza poważne zagrożenie. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie norm oraz zapewnienie, że prędkość powietrza nie spadnie poniżej 0,30 m/s w obszarach narażonych na metan.

Pytanie 22

Jaką czynność należy wykonać jako pierwszą przy budowie zapory przeciwwybuchowej pyłowej?

A. Od założenia kantówek

B. Od przymocowania podpórek

C. Od skonstruowania pomostu

D. Od ułożenia desek

Przymocowanie podpórek jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie budowy zapory przeciwwybuchowej pyłowej. To działanie zapewnia stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Podpórki, jako elementy nośne, muszą być solidnie mocowane, aby wytrzymać obciążenia dynamiczne, które mogą wystąpić w przypadku wybuchu. Właściwe przymocowanie podpórek zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1991, jest niezbędne do zapewnienia integralności konstrukcji. W praktyce, przed przystąpieniem do zabudowy pozostałych elementów, takich jak deseczki czy kantówki, należy upewnić się, że podpórki są odpowiednio ustawione i zamocowane, co pozwoli uniknąć późniejszych problemów strukturalnych. Każdy z wykonawców powinien również przeprowadzić inspekcję przed rozpoczęciem dalszych prac, aby zweryfikować, czy podpórki zostały zamocowane zgodnie z projektowymi wymaganiami i zasadami bezpieczeństwa. Tylko wówczas można kontynuować budowę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 23

Jak nazywa się powszechnie występujący minerał, który tworzy jednoskośne kryształy o gęstości 2,3÷2,4 g/cm³, mający formę tabliczkową, słupkową lub igiełkową i twardość 2 w skali Mohsa?

A. Talk

B. Fluoryt

C. Kalcyt

D. Gips

Wybór talku, fluorytu lub kalcytu jako odpowiedzi na to pytanie nie jest poprawny z kilku powodów. Talk, chociaż jest minerałem o niskiej twardości (1 w skali Mohsa), różni się od gipsu pod względem struktury i gęstości. Talk jest minerałem o gęstości około 2,7 g/cm³ i ma postać gładką i tłustą, co czyni go użytecznym w przemyśle kosmetycznym, ale nie spełnia on kryteriów podanych w pytaniu. Fluoryt, z gęstością wynoszącą 3,0 g/cm³ i twardością 4 w skali Mohsa, jest znacznie twardszy i nie tworzy jednoskośnych kryształów w taki sam sposób jak gips. Fluoryt jest szeroko stosowany w przemyśle chemicznym i metalurgicznym, ale jego właściwości fizyczne nie są zgodne z opisem w pytaniu. Kalcyt, na który również można zwrócić uwagę, charakteryzuje się gęstością około 2,7 g/cm³ oraz twardością 3 w skali Mohsa, co również nie odpowiada wymaganiom pytania. Wybierając niewłaściwe minerały, można popełnić błąd w ocenie ich zastosowań oraz właściwości, co podkreśla znaczenie znajomości podstawowych właściwości minerałów oraz ich zastosowań w różnych branżach. Wiedza na temat minerałów oraz ich charakterystyk jest kluczowa w geologii, budownictwie i wielu innych dziedzinach, gdzie materiały te są wykorzystywane.

Pytanie 24

Jakie urządzenie wykorzystuje się do oceny intensywności chłodzenia?

A. psychrometr aspiracyjny

B. katatermometr

C. anemometr skrzydełkowy

D. anemometr czaszowy

Psychrometr aspiracyjny, anemometr skrzydełkowy oraz anemometr czaszowy są trzema różnymi urządzeniami, które w pewnym kontekście mogą być używane do pomiarów związanych z chłodzeniem, jednak nie są one odpowiednie do bezpośredniego pomiaru intensywności chłodzenia. Psychrometr aspiracyjny służy do określania wilgotności powietrza, co może pośrednio wpływać na odczucie chłodzenia, jednak nie dostarcza informacji o samej intensywności tego procesu. W praktyce, niewłaściwe użycie psychrometru do oceny chłodzenia może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia on kluczowych parametrów, takich jak różnica temperatur. Anemometr skrzydełkowy i anemometr czaszowy mierzą prędkość przepływu powietrza, co w kontekście chłodzenia może być użyteczne, ale nie oceniają one bezpośrednio efektywności systemu chłodzenia. Błędne myślenie polega na identyfikacji tych urządzeń jako odpowiednich do pomiaru chłodzenia, podczas gdy ich zastosowanie ma charakter pośredni, a nie bezpośredni. Pomiar intensywności chłodzenia wymaga precyzyjnych urządzeń, które są dedykowane temu zadaniu, a katatermometr jest odpowiednim narzędziem w tej dziedzinie, co powinno być podstawą dla poprawnych decyzji o wyborze sprzętu pomiarowego.

Pytanie 25

W celu analizy składu mineralnego, struktury oraz tekstury badanej skały wykorzystuje się próbki z analiz

A. technologicznych

B. mineralogiczno-petrograficznych

C. stratygraficznych

D. chemicznych

Odpowiedź "mineralogiczno-petrograficznych" jest prawidłowa, ponieważ analizy mineralogiczne i petrograficzne dostarczają kluczowych informacji o składzie mineralnym, strukturze i teksturze skał. Badania te opierają się na dokładnych metodach analizy, takich jak mikroskopia petrograficzna, która pozwala na ocenę tekstury i układu minerałów w skale. Dzięki takiej analizie możliwe jest zrozumienie procesów geologicznych, które doprowadziły do powstania danej formacji skalnej. W praktyce, tego typu badania są niezbędne w geologii inżynieryjnej, gdzie właściwości skał mają istotne znaczenie dla projektowania fundamentów budynków czy infrastruktury. Dodatkowo, mineralogia i petrografia są fundamentalne w poszukiwaniach surowców mineralnych, ponieważ pozwalają określić, gdzie i w jakiej formie występują cenne minerały, co ma kluczowe znaczenie w przemyśle wydobywczym. W ramach badań mineralogiczno-petrograficznych często stosuje się również analizy chemiczne, które wspierają wyciąganie wniosków o układzie chemicznym skał, ale to właśnie petrografia jest głównym narzędziem do ich klasyfikacji i opisu.

Pytanie 26

Jak można zweryfikować kierunek drążonego wyrobiska?

A. węgielnicą pryzmatyczną

B. niwelatorem wraz z łatą mierniczą

C. trzema pionami zawieszonymi na odrzwi obudowy

D. planimetrem

Kierunek drążonego wyrobiska jest kluczowym elementem w procesie górniczym, który wpływa na bezpieczeństwo i efektywność wydobycia. Użycie trzech pionów podwieszonych do odrzwi obudowy pozwala na precyzyjne ustalenie kierunku, w którym prowadzi się wyrobisko. Taki układ zapewnia stabilność i dokładność pomiarów, co jest szczególnie istotne w trudnych warunkach podziemnych. Piony, jako narzędzia do pomiaru, działają na zasadzie grawitacji, co sprawia, że ich wskazania są niezawodne. Przykładem zastosowania tej metody jest budowa sztolni, gdzie precyzyjne określenie kierunku jest niezbędne dla utrzymania odpowiednich parametrów geologicznych i uniknięcia kolizji z innymi wyrobiskami. W praktyce, zgodnie z normami górniczymi, zaleca się regularne sprawdzanie i kalibrację pionów, aby zapewnić ich dokładność przez cały okres eksploatacji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie pionów podwieszonych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa operacji górniczych.

Pytanie 27

Jakie urządzenie służy do określania wilgotności powietrza?

A. anemometr

B. barometr

C. tachymetr

D. psychrometr

Anemometr, tachymetr i barometr to instrumenty, które również mają swoje zastosowania, ale żaden z nich nie służy bezpośrednio do pomiaru wilgotności powietrza. Anemometr jest używany do mierzenia prędkości wiatru, co jest kluczowe w meteorologii i inżynierii lądowej, ale nie dostarcza informacji o wilgotności. Tachymetr, z drugiej strony, to urządzenie do pomiaru czasu i odległości, głównie stosowane w geodezji i budownictwie, więc również nie ma zastosowania w kontekście pomiaru wilgotności. Barometr jest urządzeniem służącym do pomiaru ciśnienia atmosferycznego, a jego działanie opiera się na zasadzie zmiany ciśnienia w zależności od wysokości nad poziomem morza. Chociaż pomiar ciśnienia jest istotny w meteorologii, nie jest bezpośrednio związany z wilgotnością. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych przyrządów pomiarowych, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Każde z tych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowanie, dlatego kluczowe jest zrozumienie, która metoda pomiarowa jest odpowiednia dla danego parametru, by uniknąć nieporozumień i zapewnić poprawność wyników pomiarów.

Pytanie 28

W zakładach górniczych, w których znajduje się jeden szyb wentylacyjny, stację wentylatorów głównych należy wyposażyć w urządzenie

A. do zraszania szybu wentylacyjnego

B. do dodatkowej klimatyzacji

C. do filtrowania powietrza

D. do zmiany kierunku przepływu powietrza

Wybór odpowiedzi związanej z dodatkową klimatyzacją jest niepoprawny, ponieważ w kontekście wentylacji w zakładach górniczych, nie jest to kluczowe zadanie dla głównych wentylatorów. Górnictwo odbywa się zazwyczaj w warunkach, gdzie temperatura i wilgotność są regulowane głównie poprzez naturalne procesy wentylacyjne, a nie poprzez klimatyzację. Inwestycje w systemy klimatyzacyjne są kosztowne i w wielu przypadkach nieefektywne w środowiskach górniczych. Z drugiej strony, odpowiedź dotycząca filtrów powietrza nie uwzględnia specyfiki wentylacji w szybach górniczych. Filtery są zazwyczaj stosowane w zamkniętych systemach wentylacyjnych, natomiast w górnictwie, wentylacja opiera się na naturalnym przepływie powietrza, który z definicji nie wymaga filtrowania na tym etapie. Wreszcie, zraszanie szybu wydechowego nie jest standardową praktyką w wentylacji górniczej; takie podejście nie rozwiązuje problemów z jakością powietrza ani nie reguluje jego przepływu. Rekomendacje dotyczące wentylacji w górnictwie podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania przepływem powietrza celem zmniejszenia ryzyka związanego z toksycznymi substancjami i gazami, co czyni wybór odpowiedzi o zmianie kierunku przepływu powietrza najbardziej uzasadnionym.

Pytanie 29

Wyrobisko wybierkowe to

A. chodnik główny

B. szyb pionowy

C. komora

D. przecznica

Wybór odpowiedzi przecznica, szyb pionowy czy chodnik główny, sugeruje pewne niedoprecyzowanie w rozumieniu podstawowych pojęć związanych z górnictwem. Przecznica to poziome wyrobisko, które łączy różne komory w obrębie złoża, a nie jest wyrobiskiem wybierkowym. Ze swojej natury pełni rolę komunikacyjną, a nie wydobywczą. Szyb pionowy, z drugiej strony, jest kluczowym elementem infrastruktury kopalni, który służy do transportu ludzi, sprzętu oraz minerałów, ale nie jest miejscem samego wydobycia. Brak zrozumienia różnic między tymi obiektami może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących organizacji pracy w kopalni. Chodnik główny jest z kolei głównym przewodem komunikacyjnym w kopalni, który umożliwia dotarcie do wyrobisk wydobywczych, jednak nie jest sam w sobie wyrobiskiem wybierkowym. Wszystkie te elementy są niezbędne w prawidłowej organizacji pracy w kopalniach, jednak ich funkcje są różne. Zrozumienie różnic pomiędzy nimi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesem wydobycia oraz zapewnienia bezpieczeństwa w trudnych warunkach górniczych.

Pytanie 30

Maksymalna prędkość przewozu osób za pomocą środków transportu linowego oraz z napędem własnympowinna być ograniczona do

A. 6 m/s

B. 8 m/s

C. 4 m/s

D. 2 m/s

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na wyższą prędkość przewozu ludzi, oparty jest na błędnym zrozumieniu zasad bezpieczeństwa i regulacji w zakresie transportu linowego. Prędkości takie jak 4 m/s, 6 m/s czy 8 m/s mogą wydawać się atrakcyjne z perspektywy wydajności transportowej, jednak ignorują kluczowe aspekty ochrony pasażerów. Zbyt duże prędkości mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w tym utraty kontroli nad pojazdem, co zwiększa ryzyko wypadków, szczególnie w trudnych warunkach atmosferycznych. Ważne jest, aby pamiętać, że w transporcie linowym, w którym pasażerowie są zawieszeni na linach, nagłe ruchy i przyspieszenia mogą prowadzić do poważnych obrażeń. W praktyce, wyższe prędkości mogą również zwiększać zużycie energii, co jest sprzeczne z dążeniem do efektywności energetycznej i zrównoważonego rozwoju. Dlatego też, kluczowe regulacje dotyczące maksymalnej prędkości transportu linowego są oparte na badaniach i analizach ryzyka, które potwierdzają, że 2 m/s to optymalna prędkość, zapewniająca zarówno komfort, jak i bezpieczeństwo pasażerów. Ignorowanie tych zasad prowadzi do poważnych konsekwencji, które mogą wpłynąć na reputację operatorów transportu oraz zaufanie użytkowników.

Pytanie 31

Jakie narzędzie jest wykorzystywane przy montażu obudowy łukowej podatnej?

A. siekier górniczych

B. klucza dynamometrycznego

C. podciągnika hydraulicznego

D. ciągarki górniczej

Wybór narzędzi do stawiania odrzwi obudowy łukowej podatnej powinien być dokładnie przemyślany, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność konstrukcji. Użycie siekiery górniczej w tym kontekście jest całkowicie nieadekwatne. Narzędzie to, zaprojektowane do wykonywania cięć w twardych materiałach, nie ma zastosowania w precyzyjnym dokręcaniu elementów mocujących, co jest kluczowe w obudowach górniczych. Właściwe dokręcanie wymaga narzędzi, które mogą zastosować odpowiedni moment obrotowy bez ryzyka uszkodzenia śrub. Klucz dynamometryczny skutecznie spełnia te wymagania, natomiast siekiera może prowadzić do uszkodzenia mechanizmu mocowania. Z kolei ciągarka górnicza jest używana do transportu lub podnoszenia ładunków w górnictwie, a nie do precyzyjnego dokręcania. Jej zastosowanie w tym kontekście jest błędne, ponieważ nie dostarcza precyzyjnych pomiarów momentu obrotowego, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji. Podobnie, podciągnik hydrauliczny może być użyty do podnoszenia ciężkich elementów, ale nie jest odpowiedni do dokręcania połączeń. Brak użycia odpowiednich narzędzi może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym uszkodzenia strukturalnego oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa pracy. Dlatego kluczowe jest dobieranie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 32

Jakiego systemu urabiania należy użyć do drążenia chodnika w skałach o wytrzymałości na ściskanie 120 MPa?

A. konwencjonalnego przy zastosowaniu materiałów wybuchowych

B. kombajnowego z użyciem AM-75

C. kombajnowego z użyciem AM-50

D. przy zastosowaniu młotków mechanicznych

Wybór konwencjonalnego systemu urabiania z użyciem materiałów wybuchowych do drążenia chodników w skałach o wytrzymałości na ściskanie 120 MPa jest uzasadniony z kilku powodów. Przede wszystkim, materiały wybuchowe pozwalają na skuteczne i szybkie usunięcie dużych ilości skały, co jest kluczowe w projektach górniczych i budowlanych. W przypadku twardych skał, takich jak te o wspomnianej wytrzymałości, wykorzystanie eksplozji do urabiania jest często bardziej efektywne niż metody mechaniczne, które mogą nie radzić sobie z oporem materiału. Dodatkowo, stosowanie materiałów wybuchowych przyspiesza proces prac, zmniejszając czas potrzebny na osiągnięcie zaplanowanych zasięgów drążenia. W praktyce, procedury urabiania przy użyciu materiałów wybuchowych są regulowane standardami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące bezpieczeństwa i efektywności w pracy z materiałami wybuchowymi. Te standardy zapewniają, że operacje są wykonywane z zachowaniem maksymalnego bezpieczeństwa oraz efektywności przy zachowaniu przepisów dotyczących ochrony środowiska.

Pytanie 33

W wyrobiskach, w sąsiedztwie maszyn i urządzeń, realizuje się oraz utrzymuje przejścia, których szerokość powinna wynosić co najmniej

A. 0,6 m

B. 0,7 m

C. 0,8 m

D. 0,5 m

Wybierając odpowiedzi 0,5 m, 0,6 m lub 0,8 m, można napotkać szereg nieporozumień dotyczących przepisów i standardów bezpieczeństwa w kontekście szerokości przejść obok maszyn. Odpowiedź 0,5 m jest niewystarczająca, ponieważ taka przestrzeń nie zapewnia odpowiedniego komfortu i bezpieczeństwa dla pracowników. Przy tak wąskim przejściu istnieje zwiększone ryzyko kolizji z przejeżdżającym sprzętem, co stwarza potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia pracowników. Natomiast 0,6 m, choć nieco szersze, dalej nie spełnia minimalnych wymogów, które powinny być przestrzegane dla zapewnienia bezpieczeństwa w środowisku pracy. Pracownicy mogą mieć trudności z poruszaniem się oraz manewrowaniem z niezbędnym sprzętem ochronnym. Z kolei odpowiedź 0,8 m, mimo że teoretycznie jest szersza niż wymagana minimalna, może wprowadzać w błąd w kontekście efektywnego zarządzania przestrzenią roboczą. Zbyt szerokie przejścia mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni, co jest szczególnie istotne w warunkach górniczych, gdzie każdy metr kwadratowy ma znaczenie. Zrozumienie tych norm oraz ich praktyczne zastosowanie jest kluczowe dla poprawy bezpieczeństwa i efektywności pracy w trudnych warunkach operacyjnych.

Pytanie 34

Jak określa się węgiel kamienny o numerze 36, który zawiera od 14% do 28% substancji lotnych, charakteryzujący się dobrą spiekalnością?

A. Chudy

B. Płomienny

C. Metakoksowy

D. Koksowy

Węgiel kamienny koksowy, płomienny i chudy to różne klasyfikacje węgla, które różnią się zarówno zawartością części lotnych, jak i zastosowaniem przemysłowym. Koksowy, na przykład, to węgiel wykorzystywany głównie w piecach koksowniczych do produkcji koksu, a jego zawartość części lotnych jest niższa niż w przypadku metakoksowego. Oznacza to, że koksowy nie spełnia wymagań dotyczących zawartości lotnych komponentów, co ogranicza jego zastosowanie w procesach wymagających wyższej spiekalności. Płomienny węgiel charakteryzuje się wyższą zawartością części lotnych, co czyni go bardziej odpowiednim do spalania, ale nie do procesów koksowania. Może być stosowany w energetyce, ale nie w metalurgii, co pokazuje, że jego zastosowanie jest zupełnie inne. Chudy węgiel, z kolei, ma niską wartość energetyczną i nie jest wydajnym źródłem energii w procesach przemysłowych, co czyni go mało atrakcyjnym surowcem. Wybór niewłaściwego typu węgla może prowadzić do nieoptymalnych procesów produkcji, zwiększenia kosztów oraz obniżenia jakości końcowego produktu. Zrozumienie specyfikacji każdego z tych typów węgla jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami przemysłowymi oraz optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 35

Jakim urządzeniem mierzy się prędkość powietrza w kopalniach?

A. katatermometr

B. anemometr

C. pirometr

D. psychrometr

Psychrometr, pirometr oraz katatermometr, mimo że są to urządzenia pomiarowe, nie służą do pomiaru prędkości powietrza, co jest kluczowym błędem w zrozumieniu ich funkcji. Psychrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, a jego działanie opiera się na pomiarze temperatury suchej i mokrej. W kontekście górnictwa, psychrometr ma swoje zastosowanie w ocenie warunków klimatycznych w wyrobiskach, ale nie dostarcza informacji o prędkości powietrza, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania wentylacją. Pirometr, z kolei, jest wykorzystywany do pomiaru temperatury obiektów poprzez pomiar promieniowania cieplnego, co również nie ma zastosowania w kontekście pomiaru prędkości powietrza. Katatermometr jest urządzeniem do pomiaru temperatury płynów, co również jest dalekie od tematu prędkości powietrza w wyrobiskach górniczych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych urządzeń oraz ich zastosowania w kontekście wentylacji górniczej. Właściwe zrozumienie specyfiki urządzeń pomiarowych i ich zastosowania jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności pracy w trudnych warunkach górniczych.

Pytanie 36

Na mapie górniczej prąd powietrza, który został zużyty, oznacza się kolorem

A. zielonym

B. niebieskim

C. czerwonym

D. żółtym

Wybór innych kolorów, takich jak żółty, zielony lub czerwony, na oznaczenie prądu powietrza zużytego, jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych kolorów ma inne, określone znaczenie w kontekście map górniczych. Żółty często oznacza obszary, gdzie powietrze jest świeże lub jest w fazie wchodzenia do systemu wentylacyjnego, co nie koreluje z prądem powietrza zużytego. Zielony może być używany do wskazania obszarów wentylacji naturalnej lub podziemnych dróg, a zatem również nie jest odpowiedni w tym kontekście. Czerwony zazwyczaj oznacza strefy zagrożenia, w których mogą występować niebezpieczne warunki, co jest całkowicie sprzeczne z ideą prądu powietrza, które zostało już wykorzystane. Wybór niewłaściwego koloru może prowadzić do poważnych błędów w interpretacji danych i planowaniu działań w kopalni. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie kolorów z ich powszechnym znaczeniem w innych dziedzinach, co w kontekście map górniczych jest mylące. Ważne jest, aby znać standardy oznaczania i interpretacji kolorów na mapach górniczych, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń i zapewnić bezpieczeństwo operacji górniczych.

Pytanie 37

Podczas wydobywania materiału w korytarzach o nachyleniu do 25° urobek transportuje się za pomocą ładowarki

A. łapowej

B. zgarniakowej

C. zasięrzutnej

D. chwytakowej

Wybór innej niż zgarniakowa ładowarki do wybierania urobku w korytarzach nachylonych do 25° oparty na nieprawidłowych założeniach może prowadzić do licznych problemów operacyjnych. Ładowarki chwytakowe, które bazują na mechanizmie chwytania, są przeznaczone głównie do pracy w bardziej otwartych przestrzeniach, a ich zastosowanie w wąskich wyrobiskach korytarzowych może powodować ograniczenia w manewrowaniu i efektywności ładowania. Użycie ładowarki zasięrzutnej również nie sprawdzi się w takich warunkach, ponieważ tego typu maszyny są przeznaczone do wybierania materiałów z obszarów o większym nachyleniu lub w bardziej otwartych przestrzeniach. Ich użycie w korytarzach o nachyleniu do 25° może prowadzić do trudności w dotarciu do urobku oraz zwiększenia ryzyka uszkodzenia maszyny. Z kolei ładowarki łapowe, oparte na mechanizmie łapania, są bardziej odpowiednie do pracy na powierzchni, gdzie nie ma tak wielu ograniczeń przestrzennych. Ignorowanie specyfiki zastosowania różnych typów ładowarek prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak upraszczanie skomplikowanych warunków operacyjnych. Dobrze jest pamiętać, że wybór odpowiedniej maszyny powinien być zawsze uzależniony od konkretnego kontekstu pracy, a nie tylko od dostępnych opcji. W efekcie niewłaściwy wybór sprzętu może znacząco obniżyć efektywność pracy oraz zwiększyć ryzyko wypadków i uszkodzeń.

Pytanie 38

Jakie urządzenie stosuje się do pomiarów wysokościowych w podziemnych wyrobiskach?

A. dalmierzem

B. kompasem

C. niwelatorem

D. teodolitem

Pomiar wysokości w wyrobiskach podziemnych to nie jest prosta sprawa i wymaga sporej dokładności. Używanie kompasu, dalmierza czy teodolitu w tym kontekście to niezbyt dobry pomysł. Kompas to raczej narzędzie do orientacji, więc on nie pomoże w określeniu różnic wysokości. Dalmierz? No, on może zmierzyć odległość, ale też nie poda nam poziomów. Zresztą teodolity, które są świetne do pomiaru kątów, też nie dadzą nam dokładnych danych wysokościowych bez dodatkowych pomiarów niwelacyjnych. Często ludzie myślą, że jak zmierzą coś w poziomie, to to wystarczy, a tak nie jest. Musimy używać niwelatora, bo to jest narzędzie stworzone do pomiarów wysokościowych, które spełnia normy geodezyjne, co gwarantuje dokładność i bezpieczeństwo. Ignorowanie tego prowadzi do błędnych wniosków i może mieć naprawdę poważne skutki w budownictwie czy wydobyciu.

Pytanie 39

Jakie jest minimalne odstępstwo między krawędziami pojazdu a obudową wyrobiska, ociosem lub drzwiami w podziemnej kopalni węgla?

A. 0,50 m

B. 0,70 m

C. 0,25 m

D. 0,90 m

Wybór odstępu, który jest większy od 0,25 m, może wynikać z błędnych koncepcji dotyczących wymagań bezpieczeństwa w kopalniach. Na przykład, odstępy takie jak 0,50 m, 0,70 m, czy 0,90 m mogą być mylnie postrzegane jako bardziej bezpieczne, jednak zwiększenie odstępu niekoniecznie przekłada się na poprawę bezpieczeństwa, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do nieefektywności w operacjach. W praktyce, zbyt duży odstęp może sprawić, że transport materiałów stanie się bardziej skomplikowany, a tym samym czasochłonny, co zwiększa ryzyko wypadków. Błędne podejście polegające na nadmiernym zwiększaniu odstępów opiera się na założeniu, że większa przestrzeń automatycznie podnosi poziom bezpieczeństwa, co jest mylące. Z kolei zbyt mały odstęp może prowadzić do zatorów i stłuczeń, a tym samym do wypadków, jednak standard 0,25 m jest optymalnym kompromisem, który zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i efektywność operacyjną. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że odstęp powinien być wzięty pod uwagę w kontekście innych czynników, takich jak typ transportowanego materiału czy charakterystyka wyrobiska, co dodatkowo wprowadza w błąd. W górnictwie kluczowe jest stosowanie sprawdzonych standardów, które uwzględniają specyfikację danego środowiska pracy, a także praktyczne doświadczenia zdobyte przez lata.

Pytanie 40

Jaki kolor ma lampka sygnalizacyjna oznaczająca awarię urządzenia w kopalni?

A. Niebieski

B. Czerwony

C. Zielony

D. Biały

Czerwony kolor lampki sygnalizacyjnej w kopalniach jest standardowo używany do oznaczania awarii lub sytuacji awaryjnych. Jest to zrozumiałe, ponieważ czerwień jest powszechnie kojarzona z niebezpieczeństwem i wymaga natychmiastowej uwagi. W kopalniach, gdzie bezpieczeństwo jest priorytetem, szybka identyfikacja problemów jest kluczowa, a czerwony kolor jest najbardziej widoczny i łatwy do zauważenia, nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. W praktyce, gdy urządzenie sygnalizuje awarię czerwoną lampką, personel jest zobowiązany do natychmiastowej reakcji w celu zlokalizowania i usunięcia usterki, co może zapobiec poważniejszym konsekwencjom. Zastosowanie czerwonego koloru w systemach sygnalizacji awarii jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa, które kładą nacisk na jednoznaczne i łatwo rozpoznawalne oznakowania w miejscach pracy o zwiększonym ryzyku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej