Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 10:02
Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 10:03

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 20°

B. 30°

C. 10°

D. 45°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 2

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. InDesign

B. Animate

C. Illustrator

D. Photoshop

InDesign to program przede wszystkim przeznaczony do projektowania układów stron, a nie do edycji zdjęć. Chociaż pozwala na umieszczanie obrazów w projektach, nie oferuje zaawansowanych narzędzi do retuszu i korekty obrazów. Korzystanie z InDesign w kontekście retuszu zdjęć jest więc nieodpowiednie, ponieważ ogranicza możliwości graficzne i nie pozwala na efektywną edycję szczegółów. Illustrator jest narzędziem stworzonym do grafiki wektorowej, co oznacza, że jest bardziej odpowiedni do tworzenia ilustracji i logo, a nie do edycji zdjęć rastrowych. Jego zastosowanie w retuszu zdjęć prowadzi do utraty jakości obrazu, ponieważ nie obsługuje on pikseli tak efektywnie jak Photoshop. Animate, z kolei, jest programem do tworzenia animacji, a jego funkcjonalność nie jest związana z edytowaniem czy retuszem zdjęć. Typowe błędy wynikały z mylnego przekonania, że inne programy z pakietu Adobe mogą zastąpić funkcjonalność Photoshopu w zakresie edycji obrazów. Zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe dla skutecznej pracy w dziedzinie grafiki.

Pytanie 3

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Włoskowa

B. Chuda

C. Twarda

D. Firetowa

Wybór błędnych spacji, takich jak chuda, włoskowa czy firetowa, wynika często z niepełnego zrozumienia ich funkcji w kontekście łamania tekstu. Chuda spacja, nazywana również spacją półpełną, jest stosunkowo wąska i używana jest najczęściej dla estetyki tekstu, ale nie spełnia roli zapobiegania łamaniu wiersza. Z kolei spacja włoskowa, znana jako spacja zwężająca, również nie ma na celu zatrzymywania łamania, lecz służy do precyzyjnego dostosowywania odstępów w typografii. To narzędzie jest szczególnie cenione w druku i projektowaniu graficznym, ale nie w kontekście łamania tekstu. Firetowa spacja, choć mniej znana, również nie ma wpływu na łamanie tekstu, a jej zastosowanie jest ograniczone do specyficznych przypadków typograficznych. Wybór niewłaściwej spacji często wynika z przeświadczenia, że wszystkie typy spacji mogą pełnić tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ spacji ma swoje unikalne zastosowanie i właściwości, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieczytelnych i nieestetycznych dokumentów. Kluczowym elementem w typografii jest umiejętność właściwego doboru narzędzi, które wspierają przekaz tekstu, a nie go ograniczają.

Pytanie 4

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 94,5 kg

B. 92,5 kg

C. 98,6 kg

D. 96,4 kg

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego oszacowania powierzchni papieru oraz zastosowania nieadekwatnych jednostek miary. Niektóre odpowiedzi mogły wynikać z mylnego przeliczenia gramatury na masę bez uwzględnienia całkowitej powierzchni wymaganej do druku. Warto również zauważyć, że niepoprawne oszacowania mogą wynikać z pomyłek w założeniach dotyczących ilości drukowanych arkuszy. Często spotyka się sytuacje, w których użytkownicy pomijają istotne elementy, takie jak różnice w formatach papieru, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe przeliczenie masy papieru, gdzie pomija się podstawowe zasady dotyczące przeliczeń jednostek. W praktyce branżowej ważne jest, aby dokładnie znać wymiary papieru oraz jego gramaturę, gdyż pozwala to na poprawne oszacowanie kosztów i potrzebnych materiałów. Zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do obliczeń jest fundamentem do uzyskania prawidłowych wyników, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami druku.

Pytanie 5

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające

B. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie

C. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające

D. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie

Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 6

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 mm x 860 mm należy użyć do wykonania druku 32 000 ulotek w formacie A6?

A. 1000

B. 900

C. 500

D. 2000

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często występują podczas obliczeń związanych z drukiem. Kluczowym błędem jest pominięcie analizy przestrzennej arkusza papieru. Użytkownicy mogą nie zrozumieć, jak obliczyć, ile ulotek formatu A6 zmieści się na arkuszu papieru 610 mm x 860 mm. Warto zwrócić uwagę, że bez dokładnego obliczenia, jak ulotki łączą się w ramach pełnego arkusza, łatwo jest przeoczyć istotne szczegóły, takie jak wymagania dla marginesów, które mogą ograniczyć liczbę ulotek. Ponadto, nie uwzględnianie strat materiałowych, które mogą wystąpić w procesie druku, jest błędem, który prowadzi do błędnych wniosków dotyczących potrzebnej liczby arkuszy. Straty mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym błędami w druku, uszkodzeniami arkuszy, czy wymaganiami dotyczącymi cięcia. W praktyce, branża drukarska często przyjmuje współczynniki strat, aby zapewnić, że zamówienie będzie odpowiadało rzeczywistym potrzebom. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego planowania produkcji i zminimalizowania kosztów oraz marnotrawstwa materiałów. Właściwe podejście wymaga także znajomości standardów branżowych i umiejętności przeliczania wymagań produkcyjnych na konkretne zapotrzebowanie materiałowe.

Pytanie 7

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. PNG, GIF

B. PNG, BMP

C. PNG, JPEG

D. GIF, BMP

Wybór formatów GIF i BMP, PNG i BMP, czy PNG i JPEG nie jest prawidłowy, ponieważ nie wszystkie z tych formatów obsługują przezroczystość w każdy możliwy sposób. Format BMP (Bitmap) nie obsługuje przezroczystości, co oznacza, że wszelkie nieregularne kształty umieszczone na stronie będą miały prostokątne tło, co może negatywnie wpłynąć na estetykę i funkcjonalność projektu wizualnego. BMP to format o dużych rozmiarach plików, który nie jest odpowiedni do zastosowań internetowych, ponieważ nie tylko nie wspiera przezroczystości, ale również nie ma kompresji, co wprowadza dodatkowe obciążenia dla ładowania stron. Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) także nie obsługuje przezroczystości, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla grafik, które wymagają przezroczystego tła. JPEG jest optymalny dla fotografii, gdzie nie jest wymagane odwzorowanie przezroczystości, ale dla grafik webowych, zwłaszcza tych z elementami przezroczystymi, staje się niewłaściwy. Dlatego też błędne jest myślenie, że te formaty mogą być stosowane zamiennie z PNG i GIF w kontekście zachowania przezroczystości. W procesie tworzenia stron internetowych ważne jest, aby wybierać formaty, które najlepiej odpowiadają wymaganiom projektu oraz możliwościom technologicznym, co w tym przypadku wskazuje na dominację formatu PNG oraz GIF w kontekście przezroczystości.

Pytanie 8

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. CDR

B. INDD

C. AI

D. DOC

Wybór odpowiedzi CDR, AI lub DOC nie jest poprawny, ponieważ żaden z tych formatów nie jest domyślnie skojarzony z Adobe InDesign. Format CDR jest związany z programem CorelDRAW, który jest stosowany głównie do grafiki wektorowej. Chociaż może być użyteczny w projektach graficznych, nie ma on bezpośredniego zastosowania w kontekście składu publikacji, jak to ma miejsce w InDesign. Z kolei format AI jest natywnym formatem Adobe Illustrator, który, mimo że może być importowany do InDesign, nie jest używany do tworzenia ani edytowania dokumentów InDesign. Format ten skupia się na grafice wektorowej, a nie na całościowym składzie dokumentów. Ostatecznie, format DOC jest związany z edytorami tekstu, takimi jak Microsoft Word, i służy głównie do tekstu, a nie do projektowania wizualnego. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że te formaty są kompatybilne z InDesign, co wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych programów. Kluczowe jest zrozumienie, że InDesign jest dedykowany do kompleksowego układania stron, co czyni go unikalnym w porównaniu do narzędzi skoncentrowanych na grafice wektorowej lub edycji tekstu.

Pytanie 9

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. liczby akapitów na stronie

B. kroju pisma oraz wysokości łamu

C. stopnia pisma i szerokości kolumny

D. liczby łamów w kolumnie

Poprawna odpowiedź, czyli stopień pisma i szerokość kolumny, ma kluczowe znaczenie dla określenia wielkości wcięcia akapitowego. Stopień pisma odnosi się do wielkości czcionki, co wpływa na czytelność tekstu. Większe czcionki wymagają często szerszych wcięć, aby zachować estetykę i przejrzystość dokumentu. Z kolei szerokość kolumny ma istotny wpływ na kompozycję tekstu. W szerszych kolumnach, aby nie przytłaczać czytelnika, wcięcia mogą być mniejsze, natomiast w węższych kolumnach mogą być większe, aby wyróżnić akapity. W praktyce, projektanci graficzni i typografowie stosują zasady typografii, takie jak zasady odległości i wcięć akapitowych, aby poprawić doświadczenia użytkownika. Dobrą praktyką jest także stosowanie wcięć w zgodzie z wytycznymi dotyczącymi dostępności, które zapewniają, że tekst jest nie tylko estetyczny, ale również łatwy do odczytania dla osób z różnymi potrzebami. W ten sposób, odpowiednie wcięcia akapitowe wspierają zarówno czytelność, jak i estetykę dokumentu.

Pytanie 10

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 45 szt.

B. 15 szt.

C. 30 szt.

D. 60 szt.

Wybranie innej odpowiedzi, jak 60, 15 czy 45 sztuk, pokazuje, że mogło zabraknąć zrozumienia, jak to tak naprawdę działa. Często ludzie myślą, że każda strona to osobny arkusz, a tak nie jest. Każdy arkusz ma 4 strony, więc mylą się przy liczeniu. Na przykład, ktoś, kto wybrał 60, może myśleć, że 480 stron to 60 arkuszy, ale to nie jest dobre myślenie. Odpowiedzi 15 i 45 pokazują też błędy w rozumieniu zasad. Ważne, żeby wiedzieć, że zawsze potrzebujemy mniej arkuszy niż stron, bo każdy arkusz drukuje się z dwóch stron. Trzeba po prostu lepiej zrozumieć cały proces druku, żeby dobrze oszacować, ile arkuszy potrzebujemy. To istotne w każdej produkcji książek.

Pytanie 11

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do renderowania 3D

B. Do tworzenia animacji

C. Do edycji zdjęć

D. Do projektowania i składu publikacji

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 12

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 5 000

B. 10 000

C. 2 000

D. 2 500

W przypadku rozważania niepoprawnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 500 lub 2 000 mogą wynikać z nieprawidłowego założenia dotyczącego liczby etykiet, które można uzyskać z jednego arkusza B1. Niekiedy osoby obliczające mogą nie uwzględnić całkowitych wymiarów papieru lub popełnić błąd w obliczeniach matematycznych, co prowadzi do zaniżenia liczby arkuszy potrzebnych do wydruku. Inny typowy błąd to niewłaściwe przyjęcie wartości powierzchni etykiety lub arkusza, co także wpływa na końcowy wynik. W przemyśle poligraficznym istotne jest jednocześnie zrozumienie, że każdy arkusz papieru, który nie jest w pełni wykorzystany, generuje straty, co ma wpływ na koszty produkcji oraz efektywność. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane i stosować standardowe praktyki kalkulacji, aby uniknąć nieefektywnego wykorzystywania materiałów. Warto także przyjrzeć się technologiom druku, które mogą wpłynąć na wydajność produkcji i zminimalizowanie strat, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 13

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. sitowy i okrawanie

B. tamponowy i wycinanie

C. offsetowy i przekrawanie

D. cyfrowy i wykrawanie

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają techniki, które nie są optymalne dla produkcji personalizowanych torebek na prezenty w małych seriach. Druk tamponowy, na przykład, jest techniką, której głównym atutem jest zdolność do nanoszenia nadruku na nierównych powierzchniach, jednak jego zastosowanie w przypadku wielu kolorów i szczegółowych wzorów może być ograniczone. Proces ten wymaga także skomplikowanej produkcji matryc, co w praktyce czyni go mniej elastycznym dla personalizacji. Sitodruk, z drugiej strony, jest doskonały dla dużych serii produkcyjnych, ale jego przygotowanie dla małych nakładów jest kosztowne, a proces ten jest czasochłonny, co czyni go nieodpowiednim dla produkcji 50 sztuk torebek, gdzie wymagana jest różnorodność i szybkość. Offsetowy druk, mimo że zapewnia wysoką jakość wydruku, również nie jest idealny do małych serii ze względu na wysokie koszty przygotowania matryc. Dodatkowo, przekrawanie to technika, która może być używana w połączeniu z każdym rodzajem druku, ale w kontekście niniejszego pytania, kluczowym aspektem jest odpowiedni wybór metody druku, który w przypadku personalizacji powinien być elastyczny i szybki, a te tradycyjne metody nie spełniają tych kryteriów. Wybór niewłaściwych technologii może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz wydłużenia czasu realizacji zamówienia, co w branży opartej na szybkości i elastyczności jest nie do przyjęcia.

Pytanie 14

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. niebieski

B. zielony

C. żółty

D. czerwony

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak żółty, zielony czy niebieski, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania modelu kolorów CMYK. Żółty, mający 100% nasycenia, uzyskuje się z definicji poprzez 0% C i K oraz 100% Y, co oznacza, że nie może być uzyskany z podanych wartości. Zielony, który zazwyczaj składa się z nasycenia cyjanowego i żółtego, jest niemożliwy do uzyskania przy 0% C i 100% Y, ponieważ wymaga także nasycenia magenty, a w podanym przypadku brakuje mu tego kluczowego składnika. Niebieski w modelu CMYK uzyskuje się poprzez połączenie cyjanu i magenty, co również nie pasuje do podanych wartości. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie modeli kolorów - na przykład model RGB wykorzystywany w ekranach, gdzie kolory są tworzone przez dodawanie światła. Każdy kolor może być rezultatem różnych kombinacji składników, dlatego zrozumienie, jak poszczególne kolory współdziałają, jest kluczowe dla właściwego użycia modelu CMYK. Opanowanie tych zasad pozwala na lepsze wykorzystanie kolorów w druku oraz unikanie kosztownych błędów w procesie produkcji.

Pytanie 15

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie

B. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF

C. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie

D. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF

Odpowiedź, która wskazuje na adiustację, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonywanie pliku PDF, jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowymi elementami procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Adiustacja polega na dostosowywaniu elementów graficznych i tekstowych, aby zapewnić ich optymalne rozmieszczenie oraz estetykę. Łamanie, również nazywane składaniem, odnosi się do organizacji treści w formacie odpowiednim do druku, co jest kluczowe dla uzyskania czytelności i przyciągającego wyglądu. Reprodukcja poligraficzna obejmuje procesy związane z przekształcaniem plików cyfrowych na formę gotową do druku, co może obejmować różne techniki drukarskie w zależności od zamówienia. Wykonywanie pliku PDF to etap, który zapewnia, że finalny dokument jest zgodny z wymaganiami branżowymi dotyczącymi jakości i formatowania, co jest niezwykle istotne w kontekście standardów prepress. Przykładowo, przygotowanie czasopisma wymaga starannego przeprowadzenia wszystkich tych kroków, aby finalny produkt był zgodny z oczekiwaniami klienta oraz normami jakościowymi w branży. Podsumowując, wszystkie wymienione operacje są integralnymi częściami procesu poligraficznego i odpowiadają najwyższym standardom przygotowania publikacji.

Pytanie 16

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 660,00 zł

B. 630,00 zł

C. 600,00 zł

D. 540,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania form drukowych, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. Jednym z typowych błędów jest przesadna liczba form, która mogłaby sugerować, że przygotowanie większej ilości form jest konieczne dla jednego projektu. W rzeczywistości, dla książki o 160 stronach w formacie A5, wystarczą jedynie dwie formy - jedna dla okładki, a druga dla wnętrza. Nie należy mylić liczby stron z liczbą form, ponieważ każda forma wykonana jest w celu przygotowania konkretnego elementu projektu. Innym problemem może być założenie, że koszt jednostkowy formy może się różnić w zależności od ich zastosowania, co nie jest prawdą w kontekście standardowych zleceń. Koszt 30,00 zł za formę pozostaje stały, niezależnie od liczby stron czy formatu. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać faktu, że w przypadku produkcji o większych nakładach, oszczędności mogą być osiągane przez negocjacje cen z dostawcami. To wszystko pokazuje, jak ważne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat procesów poligraficznych oraz umiejętności poprawnego kalkulowania kosztów, co jest kluczowe dla sukcesu w branży wydawniczej.

Pytanie 17

Jakie są wymiary brutto ulotki w formacie A4 netto, jeśli zastosowano spad 3 mm?

A. 220 x 307 mm

B. 216 x 303 mm

C. 220 x 297 mm

D. 210 x 297 mm

Wybór błędnych opcji może wynikać z niepełnego zrozumienia, jak oblicza się wymiary brutto w kontekście spadów. Odpowiedzi takie jak 220 x 307 mm ignorują standardowe wymiary papieru A4, co prowadzi do zawyżenia wartości. W przypadku odpowiedzi 210 x 297 mm widzimy, że są to dokładne wymiary formatu A4, jednak zabrakło tu uwzględnienia spadów, co jest kluczowe w procesie druku. Ponadto, odpowiedź 220 x 297 mm również nie uwzględnia podwyższonej wysokości, ponieważ spady powinny wpływać zarówno na szerokość, jak i wysokość. Powoduje to błąd w rozumieniu, że spady dotyczą tylko jednej osi, co jest niezgodne z praktyką stosowaną w projektowaniu graficznym. Kluczowe jest, aby zapamiętać, że każdy projekt graficzny, który ma być drukowany, powinien mieć odpowiednie spady, co oznacza, że całkowite wymiary brutto muszą być większe niż standardowe wymiary papieru. Wiedza na temat wymagań dotyczących spadów jest istotna dla każdego profesjonalisty w dziedzinie projektowania i druku, ponieważ pozwala to uniknąć potencjalnych problemów podczas produkcji i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 18

Które oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Dreamweaver

B. Flash

C. Media Encoder

D. Bridge

Adobe Bridge to narzędzie, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i organizacji plików multimedialnych, w tym zdjęć. Umożliwia użytkownikom tworzenie katalogów zdjęć, co pozwala na łatwe porządkowanie oraz szybkie odnajdywanie materiałów. Bridge obsługuje różne formaty plików, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w pracy kreatywnej. Przykładowo, fotografowie mogą wykorzystać Bridge do tworzenia kolekcji zdjęć w oparciu o metadane, takie jak data wykonania zdjęcia, lokalizacja, czy użyty sprzęt. Dodatkowo, poprzez integrację z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą płynnie przenosić pliki do edycji, co znacząco przyspiesza proces twórczy. Adobe Bridge stosuje standardy zarządzania kolorami, co jest istotne w kontekście branży fotograficznej i projektowej. Dzięki temu każde zdjęcie może zachować odpowiednią jakość kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnych projektach.

Pytanie 19

Aby wydrukować 1 500 jednostronnych plakatów w pełnym kolorze (4 + 0) w formacie A2, co należy zastosować?

A. karton 250 g/m2, naświetlarkę CTF, maszynę fleksograficzną

B. papier powlekany 250 g/m2, naświetlarkę CTP, maszynę offsetową arkuszową

C. karton 200 g/m2, kopioramę, drukarkę cyfrową

D. papier powlekany 170 g/m2, wywoływarkę, ploter drukujący

Wybór kartonu 250 g/m2, naświetlarki CTF i maszyny fleksograficznej nie jest najlepszym rozwiązaniem dla produkcji jednostronnych, wielobarwnych plakatów w formacie A2. Karton o gramaturze 250 g/m2, chociaż może być atrakcyjny do niektórych zastosowań, zazwyczaj nie jest preferowany do druku plakatów o wysokiej jakości, ponieważ jest mniej elastyczny i może powodować trudności w uzyskaniu głębokich kolorów oraz szczegółów w druku. Naświetlarka CTF (Computer-to-Film) generuje film, który następnie jest używany do wykonania formy drukarskiej, co wprowadza dodatkowy krok w procesie produkcji oraz potencjalne straty jakości podczas transferu obrazu. W przypadku druku fleksograficznego, ta technika jest bardziej odpowiednia do druku na materiałach takich jak folia czy karton, ale nie jest optymalna dla wysokiej jakości druku na papierze przeznaczonym do plakatów. Flexografia, mimo że jest efektywna przy dużych nakładach, nie dorównuje jakości druku offsetowego w kontekście detali i kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych. Zastosowanie maszyny offsetowej arkuszowej pozostaje najlepszym wyborem w tej sytuacji, gdyż umożliwia osiągnięcie wysokiej jakości druku oraz wydajności, co jest niezbędne przy dużych nakładach, takich jak 1 500 sztuk.

Pytanie 20

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 10 punktom typograficznym

B. 20 punktom typograficznym

C. 12 punktom typograficznym

D. 15 punktom typograficznym

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek miary w typografii. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że mniejsza liczba punktów odpowiada mniejszym rozmiarom czcionek, co jest błędne w kontekście firetów. W typografii, firet i punkty typograficzne są jednostkami, które mają ściśle określone relacje. Na przykład, myląca może być odpowiedź sugerująca, że 1 firet to 10 lub 20 punktów, ponieważ nie uwzględnia ona standardów typograficznych, które jasno definiują te zależności. Ponadto, niektórzy mogą błędnie zakładać, że większa liczba punktów typograficznych oznacza większy rozmiar czcionki, nie rozumiejąc przy tym, że wielkość czcionki jest względna w kontekście większej typografii i wrażenia wizualnego. Przykładowo, czcionka ustawiona na 15 punktów może wydawać się większa od czcionki 12-punktowej, ale w rzeczywistości jej zachowanie w kontekście przestrzeni i czytelności nie zawsze jest proporcjonalne do rozmiaru punktowego. Dlatego przy doborze czcionek do dokumentów ważne jest, aby kierować się nie tylko wielkością punktów, ale także ich zastosowaniem i ogólnymi zasadami typografii, które uwzględniają takie czynniki jak wysokość x, rozstaw liter czy krój czcionki.

Pytanie 21

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. QuarkXPress

B. PuzzleFlow

C. Illustrator

D. InDesign

Wybór innych programów, jak QuarkXPress, Illustrator czy InDesign, może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak one działają w kontekście impozycji. QuarkXPress jest mocnym narzędziem do składu tekstu i grafiki, ale nie jest to typowo program do impozycji. Głównie służy do robienia publikacji, więc traci na dokładności rozmieszczania stron w porównaniu do PuzzleFlow. Illustrator to bardziej program do grafiki wektorowej, jego możliwości impozycji też są dość ograniczone i często trzeba robić dodatkowe kroki, co może wprowadzić błędy w końcowym druku. InDesign jest trochę bliżej impozycji, ale wciąż nie dorównuje takim specjalistycznym programom jak PuzzleFlow. Czasami ludzie myślą, że każdy program do projektowania nadaje się do impozycji, co może być mylące. A impozycja wymaga dużej precyzji, więc korzystanie z narzędzi, które nie są naprawdę do tego stworzone, może prowadzić do problemów z jakością druku i nieefektywnego procesu produkcji.

Pytanie 22

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. M i Y

B. CiM

C. MiK

D. CiY

Zielony w CMYK często wprowadza w błąd, jeśli chodzi o kombinacje kolorów. Jak ktoś wybiera odpowiedzi takie jak MiK, M i Y, czy CiM, to może nie do końca wiedzieć, jak działa ten model kolorów. CMYK opiera się na tym, że wydobywamy kolory z białego tła. W przypadku zieleni trzeba zrozumieć, że Cyan działa jako składnik, który w połączeniu z Yellow daje zieleń. Odpowiedzi z M (Magenta) są błędne, bo to wprowadza purpurowe odcienie, a nie zieleń. A jak dodasz M do Ci i Y, to kolory zmieniają się w niepożądany sposób, co prowadzi do brązowych czy szarych odcieni. Takie błędy wynikają z niepełnego zrozumienia teorii kolorów i tego, jak działa CMYK w druku. Żeby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny, musisz rozumieć, jak te kolory na siebie działają i jak ustawiać ich proporcje, co jest kluczowe w druku. Musisz też pamiętać, żeby każdy kolor starannie dobierać w projektach, bo źle dobrane kolory mogą dać ci efekt, którego na pewno nie chcesz.

Pytanie 23

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. rasteryzowanie

B. wyostrzanie

C. stempel

D. falowanie

Wyostrzanie to proces stosowany w cyfrowej obróbce obrazu, który ma na celu zwiększenie kontrastu krawędzi i poprawienie ostrości zdjęcia. Chociaż może to poprawić wyrazistość obrazu, nie jest narzędziem do usuwania plam czy zarysowań. Zamiast tego, wyostrzanie może podkreślić istniejące defekty, czyniąc je bardziej widocznymi. Falowanie to technika, która nie jest właściwie zdefiniowana w kontekście edycji obrazów w Photoshopie. Może odnosić się do modyfikacji obrazów za pomocą różnych filtrów, ale również nie ma zastosowania w usuwaniu plam i zarysowań. Rasteryzowanie to proces konwersji wektora do formatu bitmapowego, co nie ma nic wspólnego z retuszem obrazu. Użytkownicy często mylą te terminy, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowym błędem jest nieodróżnienie narzędzi do retuszu od narzędzi do poprawy jakości obrazu, co prowadzi do nieefektywnego użycia oprogramowania. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest niezbędne do skutecznej edycji obrazu, a także do utrzymania wysokich standardów w pracy graficznej.

Pytanie 24

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. DTP

B. CTP

C. PJP

D. CMS

PJP, czyli Proces Przygotowania do Drukowania, jest kluczowym etapem w produkcji materiałów graficznych, który polega na zamianie obrazu ciągłotonalnego na obraz rastrowy. W praktyce oznacza to, że obraz wektorowy, bazujący na matematycznych formułach, zostaje przekształcony w format pikselowy, co jest niezbędne do jego wydruku. Taki proces jest często realizowany za pomocą oprogramowania graficznego, które wykonuje rasteryzację obrazu w odpowiedniej rozdzielczości. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, regulują jakość druku, a PJP odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu, że finalny produkt oddaje zamierzony projekt graficzny. Przykładem zastosowania jest przygotowanie plików do druku w drukarniach offsetowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detalów jest niezbędne. Odpowiednie przygotowanie plików w procesie PJP eliminuje problemy, takie jak banding czy niepoprawne odwzorowanie kolorów, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 25

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Sigil

B. Inkscape

C. Birdfont

D. GIMP

Birdfont, GIMP oraz Inkscape to narzędzia, które nie są odpowiednie do tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Birdfont to program do tworzenia czcionek, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na projektowaniu typografii, a nie na edytowaniu dokumentów ePUB. Użytkownicy mogą pomylić Birdfont z narzędziami do edycji tekstu, jednak jego główne zastosowanie dotyczy grafiki wektorowej związanej z czcionkami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście e-booków. GIMP to edytor grafiki rastrowej, który służy do obróbki zdjęć i tworzenia grafik, ale nie jest przeznaczony do składania tekstu i zarządzania strukturą dokumentów ePUB. Choć GIMP może być używany do tworzenia obrazów, nie zapewnia funkcji związanych z formatowaniem tekstu czy zarządzaniem metadanymi, co jest kluczowe w publikacjach elektronicznych. Inkscape, z drugiej strony, to narzędzie do grafiki wektorowej, które, mimo że może być używane do projektowania elementów graficznych e-booków, nie ma wbudowanych funkcji do tworzenia ePUB. Użytkownicy często mylą aplikacje graficzne z edytorami tekstów, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowań. W kontekście tworzenia e-booków, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dostosowanych do standardów ePUB, które oferują odpowiednie możliwości edycji i publikacji.

Pytanie 26

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 15 000 arkuszy

B. 21 000 arkuszy

C. 18 000 arkuszy

D. 12 000 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto formatu A2 potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk 12-stronicowych broszur formatu 180 x 180 mm, należy najpierw zrozumieć, jak te elementy współdziałają. Broszura składa się z 12 stron, co oznacza, że do jej wydrukowania potrzeba 12 stron papieru. Przy formatowaniu do formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, można uzyskać wiele broszur na jednym arkuszu. Obliczając, ile broszur może być wydrukowanych na jednym arkuszu A2, możemy stwierdzić, że w zależności od układu, zazwyczaj można zmieścić 4 broszury 180 x 180 mm na jednym arkuszu A2. Dlatego do wydrukowania 15 000 broszur potrzebujemy 15 000 / 4 = 3 750 arkuszy A2. Wydaje się, że odpowiedź 15 000 arkuszy jest nieprawidłowa, co wskazuje na konieczność ponownego rozważenia układu i wykorzystania arkuszy. W praktyce, przy projektowaniu broszur i ich wydruku, niezwykle ważne jest zrozumienie efektywności wykorzystania papieru oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży poligraficznej.

Pytanie 27

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Adobe Dreamweaver

B. Adobe Camera Raw

C. Corel Duplexing Wizard

D. Ableton Live

Wybór nieodpowiednich programów do konwersji formatu RAW na JPG może wynikać z braku zrozumienia, czym są poszczególne aplikacje i jakie mają zastosowania. Adobe Dreamweaver to program stworzony do tworzenia stron internetowych, w tym edytor HTML i CSS, który nie ma funkcji związanych z edycją zdjęć. Jego zastosowanie w kontekście obróbki zdjęć jest więc błędne, co prowadzi do mylnego wnioskowania, że można go użyć do konwersji formatów graficznych. Z kolei Ableton Live jest oprogramowaniem do produkcji muzycznej, które nie ma żadnych funkcji związanych z edycją czy konwersją obrazów. Każde z tych dwóch programów jest zaprojektowane w zupełnie innym celu, co ilustruje typowy błąd myślowy polegający na przypisywaniu funkcji jednego oprogramowania do innego bez zrozumienia ich specyfiki. Corel Duplexing Wizard również nie jest odpowiednim narzędziem do konwersji formatów graficznych; to aplikacja służąca do zarządzania drukiem dwustronnym. Takie pomyłki mogą wynikać z nieznajomości aplikacji oraz ich podstawowych funkcji. Kluczowe jest, aby przed wyborem oprogramowania do obróbki zdjęć, zrozumieć jego przeznaczenie i oferowane możliwości, co pozwoli uniknąć nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz pomyłek w procesie konwersji.

Pytanie 28

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. CMS

B. ICC

C. OCR

D. CTA

OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca rozpoznawanie tekstu w zeskanowanych dokumentach oraz obrazach bitmapowych. Dzięki zastosowaniu algorytmów przetwarzania obrazu, OCR konwertuje tekst z obrazów na formaty edytowalne, co pozwala na łatwą edycję, przeszukiwanie i archiwizację dokumentów. Przykłady zastosowania to skanowanie dokumentów papierowych, konwertowanie książek w formacie PDF na tekst, czy automatyczne przetwarzanie formularzy. W branży, technologia ta znajduje zastosowanie w biurach, bibliotekach oraz systemach zarządzania dokumentami, zgodnych z normami ISO 19005 dla archiwizacji dokumentów elektronicznych. Dzięki OCR możliwe jest zaoszczędzenie czasu i zasobów, a także poprawa dostępności informacji. Warto również wspomnieć, że nowoczesne systemy OCR integrują sztuczną inteligencję, co zwiększa dokładność rozpoznawania tekstu oraz umożliwia radzenie sobie z różnymi czcionkami i stylami pisania.

Pytanie 29

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Ilość złamów w składce

B. Liczba stron publikacji

C. Liczba form drukarskich

D. Metoda drukowania

Wszystkie inne czynniki wymienione w pytaniu mają bezpośredni wpływ na koszt procesu drukowania nakładu publikacji. Ilość form drukowych jest kluczowa, ponieważ każdy nowy projekt wymaga stworzenia lub przystosowania formy drukowej, co generuje koszty związane z przygotowaniem i produkcją materiałów. Technika drukowania również odgrywa istotną rolę; na przykład, druk offsetowy może być bardziej opłacalny przy dużych nakładach, podczas gdy druk cyfrowy lepiej sprawdza się w mniejszych seriach, ale wiąże się z różnymi kosztami jednostkowymi. Ilość stron publikacji wpływa na zużycie papieru oraz czas potrzebny na drukowanie, co przekłada się na ogólny koszt produkcji. Każdy z tych czynników jest ze sobą powiązany i ma wpływ na ekonomię całego procesu drukarskiego. Niezrozumienie roli każdego z tych elementów prowadzi do błędnych wniosków, na przykład, przypisując zbyt małe znaczenie aspektom, które mogą w praktyce znacząco wpłynąć na ostateczny koszt. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie powiązań pomiędzy różnymi etapami produkcji, co pozwala na skuteczne planowanie i zarządzanie budżetem. Warto również przyjrzeć się standardom jakości, które określają najlepsze praktyki w zakresie zarządzania procesem drukowania, w tym efektywności kosztowej i optymalizacji produkcji.

Pytanie 30

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. Illustrator

B. Blender

C. AutoCAD

D. WordPress

Blender to zaawansowane oprogramowanie z otwartym kodem źródłowym, które głównie służy do modelowania 3D, animacji oraz renderowania. Choć może być użyteczne do tworzenia wizualizacji produktów, nie jest idealnym wyborem do projektowania kartonowych pudełek. Jego skomplikowane narzędzia i interfejs są bardziej dostosowane do animacji i efektów specjalnych, a nie do precyzyjnego projektowania graficznego, co może prowadzić do frustracji, zwłaszcza dla osób, które nie mają doświadczenia w modelowaniu 3D. WordPress to platforma do zarządzania treścią, która jest używana głównie do tworzenia stron internetowych i blogów. Nie ma związku z projektowaniem graficznym ani tworzeniem wizualizacji produktów, co sprawia, że jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście pytania. AutoCAD to program zaprojektowany do projektowania CAD, którego głównym celem jest tworzenie szczegółowych rysunków technicznych. Chociaż może być użyty do projektowania pudełek w sensie technicznym, jego interfejs i możliwości są bardziej skoncentrowane na inżynierii i architekturze, co sprawia, że nie jest tak efektywny jak Illustrator w kontekście wizualizacji i graficznego podejścia do projektów. Często projektanci mogą pomylić funkcje tych programów, nie zdając sobie sprawy z różnic w ich przeznaczeniu i zastosowaniach, co prowadzi do wyboru niewłaściwego narzędzia dla danego projektu.

Pytanie 31

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m² siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 270,00 zł

B. 58,00 zł

C. 90,00 zł

D. 540,00 zł

Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.

Pytanie 32

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 60 zł

B. 50 zł

C. 40 zł

D. 70 zł

Koszt jednostronnego wydrukowania arkusza w jednym kolorze na półformatowej maszynie drukującej wynosi 4 grosze. W przypadku ulotek formatu A5, które stanowią połowę formatu A4, konieczne jest wydrukowanie dwóch stron na jednym arkuszu A4, aby uzyskać dwie ulotki A5. Zatem, aby wydrukować 10 000 ulotek A5, potrzebujemy 10 000 / 2 = 5 000 arkuszy A4. Koszt wydruku jednego arkusza A4, przy jednostkowym koszcie 4 groszy za stronę, wynosi 4 grosze. Zatem całkowity koszt wydruku 5 000 arkuszy A4 będzie wynosił 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 20 000 / 100 = 200 zł. Jednakże w zadaniu pytano o koszt przy kolorystyce 1 + 0, co oznacza wydruk jednej strony w kolorze i drugiej strony w białym. Koszt jednostronnego wydruku w kolorze wynosi 4 grosze, a druga strona jest biała, więc nie generuje dodatkowych kosztów. Dlatego całkowity koszt wynosi 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 50 zł. W praktyce, właściwe zrozumienie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla planowania budżetu na produkcję materiałów promocyjnych, a także dla efektywnego zarządzania procesem drukowania.

Pytanie 33

Jak należy postępować z przestrzenią przed znakami interpunkcyjnymi?

A. wstawia się spację półfiretową

B. wstawia się spację twardą

C. wstawia się spację firetową

D. nie wstawia się spacji

Pomysł stawiania spacji przed znakami interpunkcyjnymi wynika z nieporozumienia w zakresie zasad typografii. Przykłady odpowiedzi sugerujące stosowanie spacji firetowej, twardej lub półfiretowej pokazują brak zrozumienia, że te pojęcia odnoszą się do innych aspektów formatowania tekstu, a nie interpunkcji. Spacja firetowa jest często używana do oddzielania niektórych elementów tekstu, jednak w kontekście znaków interpunkcyjnych nie ma ona zastosowania. Stawianie spacji przed znakami interpunkcyjnymi, takimi jak kropki, przecinki czy pytajniki, jest praktyką, która nie tylko wprowadza zamieszanie w pisowni, ale również odciąga uwagę od głównej treści tekstu. Z perspektywy typograficznej zasady te są ugruntowane w praktykach edytorskich oraz w podręcznikach stylu, które jednoznacznie stwierdzają, że spacje powinny być stosowane w określony sposób, aby zachować czytelność oraz estetykę dokumentu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu tekstu i utraty wiarygodności w oczach czytelnika.

Pytanie 34

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Dwuelementowy

B. Bezszeryfowy

C. Szeryfowy

D. Jednoelementowy

Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 35

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 2 godziny

B. 4 godziny

C. 3 godziny

D. 1 godzinę

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z błędnego zrozumienia tematu dotyczącego wydajności maszyn drukarskich oraz obliczeń związanych z liczbą arkuszy potrzebnych do wydruku folderów A3. Często występujące błędy polegają na pomijaniu kluczowych informacji, takich jak liczba arkuszy przypadająca na jeden folder. W przypadku folderów formatu A3, każdy z nich wymaga dwóch arkuszy, co powinno być uwzględnione w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 2 godziny czy 4 godziny sugerują, że nie uwzględniono prędkości maszyny, która wynosi 10 000 arkuszy na godzinę. Biorąc pod uwagę, że 10 000 folderów wymaga jedynie 20 000 arkuszy, poprawne obliczenie wskazuje, że rzeczywisty czas druku nie przekracza 1 godziny. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce przemysłowej, znajomość takich szczegółowych aspektów jest niezwykle istotna. Niezrozumienie zasady działania maszyn drukarskich oraz ich prędkości może prowadzić do błędnych założeń i nieefektywnego zarządzania czasem produkcji. Kluczowe jest, aby każdy pracownik działu produkcji był dobrze przeszkolony w zakresie wydajności maszyn oraz umiał dokonywać dokładnych obliczeń dotyczących procesów drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 707 x 1000 mm

B. 841 x 1189 mm

C. 420 x 594 mm

D. 594 x 841 mm

W przypadku błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na nieporozumienia związane z rozmiarami papieru. Odpowiedzi 420 x 594 mm i 707 x 1000 mm nie odpowiadają żadnym standardowym formatom określonym przez ISO 216, co może prowadzić do nieprawidłowej identyfikacji rozmiarów papieru. Na przykład, odpowiedź 420 x 594 mm to rozmiar A3, który jest znacznie mniejszy od A1. W kontekście takich formatów, nieprawidłowe zrozumienie skali może prowadzić do wyboru papieru niewłaściwego do specyficznych zastosowań, na przykład w druku plakatów, gdzie potrzebna jest większa przestrzeń na grafikę. Z kolei odpowiedź 841 x 1189 mm wskazuje na format A0, który jest jeszcze większy od A1 i pełni odmienne funkcje, głównie w zastosowaniach wymagających jeszcze bardziej rozbudowanej prezentacji wizualnej. Typowym błędem jest założenie, że formaty papieru mają liniową strukturę wymiarów, jednak w rzeczywistości wymiary są zdefiniowane na podstawie proporcji, co prowadzi do pomylenia rozmiarów w hierarchii formatów A. Zrozumienie tej struktury jest kluczowe dla właściwego wyboru formatu papieru, co ma istotne znaczenie w profesjonalnym kontekście, takim jak przygotowanie dokumentacji technicznej czy artystycznej.

Pytanie 37

Jakie narzędzie graficzne jest przeznaczone do wizualizacji projektu opakowania w realistycznym kontekście?

A. Mock-up

B. Usebar

C. PostScript

D. Tutorial

Wybór odpowiedzi, które dotyczą PostScript, tutoriali oraz usebar, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań tych narzędzi. PostScript to język opisu strony, który jest używany głównie w drukarstwie i grafice komputerowej do definiowania obrazów na stronach i jest kluczowy w procesach druku, jednak nie ma zastosowania w kontekście wizualizacji projektów opakowania. Nie jest to narzędzie do prezentacji graficznych, lecz techniczny format, który służy do opisania, jak elementy powinny być umieszczone na stronie. Tutoriale z kolei to materiały edukacyjne, które tłumaczą, jak korzystać z różnych narzędzi czy programów, ale same w sobie nie są narzędziami graficznymi. Choć są istotne w procesie nauki, nie służą do tworzenia wizualizacji projektów opakowań. Usebar to natomiast termin, który nie odnosi się do żadnego uznanego narzędzia w kontekście grafiki komputerowej, a raczej może być mylonym pojęciem w odniesieniu do interfejsów użytkownika. Kluczowym błędem myślowym jest zatem mylenie narzędzi do opisu technicznego, materiałów edukacyjnych oraz koncepcji nieuznawanych w branży z konkretnym narzędziem, które ma na celu prezentację wizualną, jakim jest mock-up.

Pytanie 38

Plik z rozszerzeniem .eps to najczęściej format

A. dokumentu tekstowego

B. grafiki wektorowej

C. pliku dźwiękowego

D. arkusza kalkulacyjnego

Plik z rozszerzeniem .eps nie jest związany z dokumentami tekstowymi. Dokumenty tekstowe są zazwyczaj przechowywane w formatach takich jak .doc, .docx czy .txt, które są zoptymalizowane do przechowywania i edycji tekstu. Format EPS skupia się na grafice, a nie na tekście jako takim, chociaż może zawierać tekst jako element wektorowy. Pliki dźwiękowe z kolei mają zupełnie inne zastosowanie i przeznaczenie. Najpopularniejsze formaty dla dźwięku to .mp3, .wav czy .flac, które są zoptymalizowane do przechowywania danych audio, a nie graficznych. EPS nie ma żadnych funkcji związanych z przetwarzaniem dźwięku. Podobnie, arkusze kalkulacyjne są przechowywane w formatach takich jak .xls czy .xlsx, które są odpowiednie do organizacji i analizy danych liczbowych. EPS nie ma funkcjonalności, która pozwalałaby na takie operacje, ponieważ jest dedykowany przede wszystkim do grafiki wektorowej. Często błędy takie powstają z mylnych wyobrażeń o możliwościach danego formatu; ważne jest, by rozumieć specyficzne zastosowania i ograniczenia każdego z nich.

Pytanie 39

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

B. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

C. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

D. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.

Pytanie 40

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 600 dpi

B. 1200 dpi

C. 2400 dpi

D. 300 dpi

Nieprawidłowe odpowiedzi są często wynikiem błędnych założeń dotyczących rozdzielczości oraz jej wpływu na jakość wydruku. Na przykład, wybór 600 dpi może wydawać się rozsądny, jednak nie uwzględnia on czterokrotnego powiększenia wymagającego znacznie wyższej rozdzielczości. Podobnie, rozdzielczości 2400 dpi lub 300 dpi w tym kontekście również nie są odpowiednie. Rozdzielczość 2400 dpi byłaby zbyt wysoka i mogłaby wprowadzać nadmiar szczegółów, co nie jest konieczne w przypadku druku o dużych formatach, a także czyniłoby proces skanowania i obróbki bardziej czasochłonnym i zasobożernym. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, która nie wystarcza, aby zrekompensować powiększenie zdjęcia. W rzeczywistości, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotne jest zrozumienie relacji między rozdzielczością a wymiarami w kontekście wydruku. Należy pamiętać, że jakość obrazu nie jest tylko funkcją rozdzielczości, ale także zastosowanej technologii druku oraz jakości materiałów użytych do druku. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, konieczne jest przemyślane podejście do skanowania obrazów, co czyni wybór odpowiedniej rozdzielczości kluczowym krokiem w każdym procesie przygotowania do druku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej