Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:44
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 16:54

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W nowoczesnych technikach fotografii produktowej termin splash photography odnosi się do

A. fotografowania płynów w ruchu z użyciem bardzo krótkich czasów ekspozycji
B. fotografowania z użyciem gęstej mgły do stworzenia efektu atmosferycznego
C. techniki łączenia zdjęć produktów z efektami wodnymi dodanymi cyfrowo
D. specjalnej metody oświetlenia rozpraszającego refleksy na powierzchniach
Splash photography to technika, która koncentruje się na uchwyceniu płynów w ruchu, z wykorzystaniem bardzo krótkich czasów ekspozycji. Dzięki temu możliwe jest zarejestrowanie dramatycznych i detalicznych ujęć, które pokazują krople wody, rozpryskujące się elementy oraz inne efekty związane z ruchem płynów. W praktyce, fotografowie często stosują czas naświetlania krótszy niż 1/1000 sekundy, co pozwala na uchwycenie wyjątkowych momentów, które gołym okiem mogą być trudne do zauważenia. Przykładem może być zdjęcie kropli wody spadającej na powierzchnię, gdzie w ujęciu widać każdy szczegół, jak rozprysk czy odbicie światła. Warto dodać, że ta technika wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, odpowiedniego oświetlenia oraz często współpracy z dodatkowymi akcesoriami, jak np. reflektory czy tła, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Użycie splash photography znajduje zastosowanie nie tylko w reklamie produktów, ale również w sztuce, gdzie taki styl może dodać dynamiki i wizualnej atrakcyjności do zdjęć.

Pytanie 2

W cyfrowych aparatach półautomatyczny tryb doboru parametrów ekspozycji, zwany preselekcją czasu, oznaczany jest literą

A. M
B. P
C. S
D. A
Odpowiedź 'S' jest poprawna, ponieważ oznacza tryb preselekcji czasu, w którym użytkownik aparatu ustala czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera odpowiednią wartość przysłony. To podejście daje fotografowi kontrolę nad szybkością migawki, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie uchwycenie ruchu jest istotne, na przykład w fotografii sportowej. W trybie preselekcji czasu, przy utrzymaniu stałej wartości ISO, fotograf może selektywnie wpływać na efekt końcowy zdjęcia, decydując, czy chce uzyskać zamrożony ruch czy efekt rozmycia. W praktyce, gdy fotografuje szybkie ruchy, może użyć krótkiego czasu naświetlania, co pozwala na dokładne uchwycenie detali. Standardy fotograficzne, takie jak analogowe zasady łączące czas naświetlania z przysłoną, są fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych w fotografii. Stosowanie trybu S także przyczynia się do nauki i rozwijania umiejętności fotografowania, ponieważ pozwala zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na końcowy obraz.

Pytanie 3

Jaki obiektyw umożliwia uchwycenie szerokiego fragmentu przestrzeni obiektów bez konieczności oddalania się od fotografowanej budowli?

A. Fotogrametryczny
B. Szerokokątny
C. Makro
D. Standardowy
Obiektyw szerokokątny charakteryzuje się krótką ogniskową, co pozwala na uchwycenie szerszego kadru w porównaniu do obiektywów standardowych. Dzięki temu jest szczególnie użyteczny w fotografii architektonicznej, gdzie często zachodzi potrzeba uwiecznienia całych budynków z bliska. Zastosowanie obiektywu szerokokątnego eliminuje konieczność oddalania się od obiektu, co jest istotne w przestrzeniach miejskich, gdzie dostępność miejsca jest ograniczona. Przykładem zastosowania może być fotografowanie dużych budynków, takich jak katedry czy wieżowce, gdzie uchwycenie całej struktury w jednym kadrze może być trudne bez szerokokątnego obiektywu. Standardy branżowe zalecają stosowanie obiektywów szerokokątnych w takich sytuacjach, ponieważ pozwalają one również na uzyskanie efektu głębi w zdjęciach, co jest pożądane w architekturze. Warto również zauważyć, że obiektywy te mogą wprowadzać pewne zniekształcenia, dlatego istotne jest świadome ich użycie i ewentualna korekta w postprodukcji, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 4

Jakiego filtru fotograficznego należy użyć do uzyskania właściwej reprodukcji kolorów na zdjęciu, wykonanym w plenerze przy naturalnym oświetleniu, wykorzystując film stworzony do światła żarowego?

A. Korekcyjny niebieski
B. Korekcyjny łososiowy
C. Konwersyjny niebieski
D. Konwersyjny łososiowy
Odpowiedź z filtrami konwersyjnymi łososiowymi jest jak najbardziej na miejscu, bo działa to tak, że filtr ten kompensuje zafarb, który może się pojawić przy fotografowaniu w świetle żarowym. Światło żarowe ma tendencję do nadawania pomarańczowych tonów, co powoduje, że kolory wyglądają nienaturalnie. Filtr łososiowy dodaje trochę chłodniejszych odcieni, co pomaga zrównoważyć te ciepłe kolory i sprawia, że zdjęcia są bardziej realistyczne. Bardzo przydaje się to zwłaszcza w pomieszczeniach, gdzie źródło światła to tradycyjne żarówki. W branży fotograficznej standardowo korzysta się z filtrów, aby dostosować kolorystykę do źródła światła, co jest ważne, żeby kolory były wiernie oddane. Dodatkowo, filtry konwersyjne pomagają uzyskać jednorodną kolorystykę, gdy robimy zdjęcia w różnych warunkach oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalistów. Nie zapominaj też o kwestiach technicznych, takich jak kontrast i jasność obrazu, które też mogą być zmieniane przez odpowiednie filtry.

Pytanie 5

Jakiego z wymienionych materiałów należy użyć do oczyszczania ekranu monitora LCD z kurzu, smug i tłuszczu?

A. Gąbka
B. Ściereczka z microfibry
C. Chusteczki do higieny osobistej
D. Papierowy ręcznik
Ściereczki z microfibry to naprawdę super wybór, gdy chodzi o czyszczenie monitorów LCD. Są stworzone z myślą o delikatnych powierzchniach, co jest mega istotne. Te cienkie włókna świetnie zbierają kurz, plamy i tłuszcz, a jednocześnie nie zarysowują ekranu. Wiesz, dzięki swojej konstrukcji potrafią wchłonąć dużo więcej brudu niż zwykłe materiały, a na dodatek nie zostawiają smug. Żeby wyczyścić monitor, wystarczy lekko zwilżyć ściereczkę wodą lub jakimś specjalnym preparatem do czyszczenia i delikatnie przetrzeć ekran. Ważne, żeby unikać mocnych środków czyszczących albo twardych materiałów, bo to może uszkodzić ekran. Z własnego doświadczenia polecam regularne czyszczenie, żeby monitor długo działał i wyglądał dobrze. W branży elektronicznej wszyscy korzystają z tych ściereczek, a ich efektywność potwierdzają liczne testy. Naprawdę warto mieć je pod ręką.

Pytanie 6

Współczynnik megapikseli w fotografii cyfrowej wpływa głównie na

A. maksymalną czułość ISO z zachowaniem dobrej jakości
B. głębię ostrości uzyskiwaną przy tej samej przysłonie
C. maksymalny rozmiar wydruku z zachowaniem dobrej jakości
D. zakres dynamiczny matrycy
Wybór maksymalnego rozmiaru wydruku z zachowaniem dobrej jakości jako odpowiedzi jest uzasadniony tym, że współczynnik megapikseli bezpośrednio przekłada się na ilość szczegółów, które matryca aparatu jest w stanie zarejestrować. Wyższa liczba megapikseli oznacza, że zdjęcie ma większą rozdzielczość, co w praktyce pozwala na drukowanie większych formatów bez utraty jakości. Przykładowo, zdjęcie o rozdzielczości 24 megapikseli można wydrukować w formacie A1 z zachowaniem ostrości i detali, podczas gdy niższa rozdzielczość może skutkować rozmyciem obrazu przy takim wydruku. W branży fotograficznej istnieją standardy, które sugerują minimalną liczbę megapikseli dla różnych rozmiarów wydruków, co jeszcze bardziej podkreśla istotność tego parametru. Dla przykładu, dla wydruku A3 wystarczające są aparaty z rozdzielczością około 10-12 megapikseli, podczas gdy dla A1 zaleca się co najmniej 20 megapikseli. Dlatego, przy wyborze aparatu do konkretnego zastosowania, warto zwrócić uwagę na megapiksele, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny i jakość końcowego produktu.

Pytanie 7

Wykonanie serii zdjęć tej samej sceny za pomocą aparatu fotograficznego przy automatycznych, skokowych zmianach parametrów naświetlenia pozwala na

A. afocus
B. autobracketing
C. automatyczny balans bieli
D. stabilizację obrazu
Autobracketing to technika, która umożliwia wykonanie serii zdjęć tego samego obiektu przy różnych wartościach ekspozycji, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy oświetlenie jest zmienne lub trudne do uchwycenia. W praktyce oznacza to, że aparat automatycznie wykonuje kilka ujęć, zmieniając parametry naświetlenia, takie jak czas otwarcia migawki, przysłona i ISO, co pozwala na uzyskanie zdjęć z różnym poziomem jasności. Dzięki tej metodzie, fotograf ma możliwość wyboru najlepszego ujęcia, które najlepiej oddaje zamierzony efekt estetyczny. Autobracketing jest szczególnie popularny w fotografii krajobrazowej oraz w sytuacjach, gdzie konieczne jest uchwycenie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach zdjęcia. Użytkownicy aparatów cyfrowych powinni znać i wykorzystywać tę funkcję, aby zwiększyć swoje możliwości twórcze i osiągnąć wyższe standardy w swoich pracach.

Pytanie 8

W fotografii produktowej szklanych powierzchni, aby uniknąć niepożądanych refleksów, należy przede wszystkim

A. fotografować w całkowitej ciemności z lampą błyskową
B. zwiększyć intensywność głównego źródła światła
C. stosować czarne ekrany do kontrolowania odbić
D. używać filtrów ocieplających na obiektywie
Stosowanie czarnych ekranów do kontrolowania odbić jest kluczowe w fotografii produktowej, zwłaszcza w przypadku szklanych powierzchni. Odbicia, które pojawiają się na szkle, mogą znacząco wpłynąć na estetykę zdjęcia oraz na sposób, w jaki produkt jest postrzegany przez klienta. Czarne ekrany działają jak absorbujące światło tło, które niweluje niepożądane refleksy, co pozwala skupić się na samym obiekcie bez zakłóceń. Przykładem zastosowania czarnych ekranów może być fotografia biżuterii szklanej, gdzie odbicia mogą zdominować obraz, a ich zminimalizowanie pozwala na lepsze wyeksponowanie detali. Dobre praktyki wskazują, że powinno się również odpowiednio ustawić źródło światła, żeby nie padało ono bezpośrednio na szklaną powierzchnię, co w połączeniu z czarnymi ekranami daje znakomite efekty. W takim procesie nie można zapomnieć o dokładnym kadrowaniu i umiejętności manipulacji światłem, co pozwala uzyskać profesjonalne efekty w produktowej fotografii.

Pytanie 9

Plan, w którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywa się planem

A. bliskim
B. średnim
C. pełnym
D. ogólnym
Plan portretowy określany jako "pełny" to taki, na którym uchwycona jest cała sylwetka fotografowanej osoby. Tego rodzaju ujęcie jest niezwykle istotne w fotografii, zwłaszcza w kontekście portretowym, ponieważ pozwala na uchwycenie nie tylko detali twarzy, ale również postury, gestów oraz interakcji z otoczeniem. W praktyce, plan pełny może być wykorzystany w różnych sytuacjach, takich jak sesje zdjęciowe dla modeli, w reklamie odzieżowej czy w dokumentacji wydarzeń. Standardy fotografii często sugerują stosowanie planu pełnego, gdy celem jest pokazanie pełnej charakterystyki osoby, co z kolei może wzbogacić narrację wizualną. Warto pamiętać, że taki plan stwarza również możliwość lepszego oddania kontekstu otoczenia, w którym dana osoba się znajduje, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie kompozycji i narracji wizualnej.

Pytanie 10

W procesie chemicznej obróbki materiałów barwnych odwracalnych występują następujące etapy

A. wywoływanie barwne, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie czarno-białe, utrwalanie, płukanie
B. wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie, płukanie
C. wywoływanie czarno-białe, przerywanie, utrwalanie, płukanie
D. wywoływanie barwne, odbielanie, utrwalanie, płukanie
Odpowiedź wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie, płukanie jest poprawna, ponieważ opisuje sekwencję procesów typowych dla obróbki chemicznej materiałów odwracalnych barwnych. W pierwszym etapie, wywoływanie czarno-białe, materiał fotograficzny jest przekształcany w obraz monochromatyczny poprzez działanie odpowiednich chemikaliów. Następnie następuje przerywanie, które zatrzymuje reakcję chemiczną, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów. Odbielanie usuwa pewne obszary barwne, co jest istotne, aby uzyskać czystość obrazów. Działanie zadymiania dodaje specyfikę wizualną poprzez wprowadzenie efektów światłocienia. Wywoływanie barwne to kluczowy moment, w którym barwniki są aktywowane, co pozwala na uzyskanie pełnokolorowych obrazów. Utrwalanie zabezpiecza obraz przed dalszymi reakcjami chemicznymi, a płukanie usuwa resztki chemikaliów, co jest niezbędne dla trwałości finalnego produktu. Właściwe wykonanie każdego z tych kroków zgodnie z przyjętymi standardami zapewnia wysoką jakość zdjęć oraz ich długotrwałość, co jest kluczowe w praktyce fotograficznej i obrazowej.

Pytanie 11

Wartość ISO 800 oznacza

A. temperaturę barwową światła w Kelwinach
B. wartość przysłony obiektywu
C. wysoką czułość matrycy lub filmu na światło
D. niską czułość matrycy lub filmu na światło
Wartość ISO 800 oznacza wysoką czułość matrycy lub filmu na światło. W praktyce oznacza to, że przy tej wartości, aparat jest w stanie rejestrować obraz w warunkach słabego oświetlenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii nocnej lub w pomieszczeniach z ograniczonym dostępem światła. Wyższa wartość ISO pozwala na szybsze czasy naświetlania, co minimalizuje ryzyko poruszenia obrazu, zwłaszcza przy fotografowaniu ruchomych obiektów. Jednak warto pamiętać, że zwiększanie wartości ISO może wprowadzać szumy do obrazu, co wpływa na jego jakość. Dlatego istotne jest, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków fotograficznych oraz wymagań finalnego efektu. Profesjonalni fotografowie często używają wartości ISO 800 w sytuacjach, gdzie inne parametry, takie jak przysłona czy czas naświetlania, nie mogą być wystarczająco dostosowane, aby uzyskać właściwą ekspozycję.

Pytanie 12

Aby uzyskać zdjęcie o wysokiej jakości przed rozpoczęciem skanowania materiału analogowego w trybie refleksyjnym, należy

A. ustawić minimalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5
B. ustawić maksymalną rozdzielczość optyczną oraz zakres dynamiki skanowania w przedziale od 0 do 2,0
C. ustawić maksymalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 0,5
D. ustawić minimalną rozdzielczość interpolowaną oraz zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0
Ustawienie maksymalnej rozdzielczości optycznej oraz zakresu dynamiki skanowania od 0 do 2,0 jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia o wysokiej jakości podczas skanowania refleksyjnego materiału analogowego. Maksymalna rozdzielczość optyczna pozwala na uchwycenie najdrobniejszych szczegółów w obrazie, co jest istotne w kontekście zachowania jakości oryginału. Wysoka rozdzielczość jest niezbędna w przypadku skanowania zdjęć, które wymagają późniejszego powiększenia lub druku w dużych formatach. Zakres dynamiki skanowania od 0 do 2,0 umożliwia uchwycenie szerszego zakresu tonalnego, co przekłada się na lepszą reprodukcję kolorów oraz detali w jasnych i ciemnych obszarach obrazu. Przykładowo, profesjonalne skanery filmowe często oferują rozdzielczość optyczną wyższą niż 4000 dpi oraz dynamiczne zakresy na poziomie 4-5 stopni, co pozwala na uzyskanie zdjęć o zaskakującej szczegółowości i głębi kolorów. Tego rodzaju praktyki są zgodne z przyjętymi standardami w branży fotograficznej i skanerskiej, co czyni uzyskiwanie wysokiej jakości obrazów bardziej efektywnym.

Pytanie 13

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. cyjanotypia
B. solaryzacja
C. bromolej
D. guma
Solaryzacja to taka ciekawa technika w fotografii, która pozwala na trochę odwrócenie obrazu negatywowego, żeby uzyskać pozytywowy. Działa to dzięki intensywnemu, choć krótkotrwałemu naświetleniu. W praktyce jest często używana w artystycznej fotografii, bo pozwala na osiąganie naprawdę nieprzewidywalnych efektów wizualnych. Z tego, co widziałem, to w XX wieku ta technika była bardzo popularna wśród fotografów awangardowych, którzy chcieli pokazać coś nowego i oryginalnego. Na przykład w portretach solaryzacja może dać super kontrasty i ciekawe tekstury, co nadaje głębi i dramatyzmu. Generalnie rzecz biorąc, solaryzacja to narzędzie do tworzenia unikalnych dzieł, które naprawdę mogą wyróżniać się w portfolio artysty czy na wystawach. Ale trzeba pamiętać, że z nią trzeba uważać, bo jak za mocno naświetlisz, to efekty mogą być zupełnie inne, niż przewidywałeś, więc lepiej się trochę zastanowić przed używaniem tej techniki.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając

A. obiektywu standardowego
B. obiektywu długoogniskowego
C. obiektywu szerokokątnego
D. teleobiektywu
Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.

Pytanie 16

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografii, lampę trzeba ustawić

A. za obiektem
B. z góry nad obiektem
C. z przodu obiektu
D. z boku obiektu
Umieszczenie lampy za przedmiotem jest kluczowym elementem uzyskania efektu oświetlenia konturowego, który polega na podkreśleniu kształtów i faktur obiektów poprzez kontrast pomiędzy jasnością a cieniem. W tej technice światło pada na tylną część obiektu, co tworzy efekt halo, który nadaje głębi i trójwymiarowości. Przykładowo, w fotografii portretowej, umiejscowienie lampy za modelem może uwydatnić rysy twarzy, tworząc dramatyczne i estetyczne wrażenie. Dobrą praktyką jest także użycie filtrów lub dyfuzorów, aby łagodzić ostre krawędzie cienia, co pozwoli uzyskać bardziej naturalny efekt. W kontekście oświetlenia studyjnego, techniki te są powszechnie stosowane w celu uzyskania profesjonalnych rezultatów, a ich znajomość jest niezbędna dla fotografów oraz filmowców, którzy pragną tworzyć dynamiczne i angażujące obrazy.

Pytanie 17

Podczas robienia zdjęcia do paszportu, twarz osoby powinna być ustawiona

A. prawym półprofilem z odsłoniętym prawym uchem
B. na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami
C. lewym półprofilem z odsłoniętym lewym uchem
D. na wprost obiektywu z odsłoniętym lewym uchem
Poprawna odpowiedź wskazuje, że twarz osoby powinna być ustawiona na wprost obiektywu z odsłoniętym czołem i obydwoma uszami. Taki układ jest zgodny z międzynarodowymi standardami, które określają wymagania dla zdjęć do dokumentów tożsamości, w tym paszportów. Ustawienie twarzy na wprost zapewnia, że fotografia będzie wiernie oddawać rysy twarzy, co jest kluczowe dla celów identyfikacyjnych. Odsłonięte czoło i uszy umożliwiają łatwe rozpoznanie osoby oraz eliminują potencjalne problemy z odczytem cech biometrycznych. Przykładem zastosowania tych standardów jest proces składania wniosków o paszport, gdzie nieprzestrzeganie tych zasad może skutkować odrzuceniem zdjęcia. Warto również pamiętać, że dobrym przykładem praktycznym jest stosowanie się do wytycznych wydawanych przez instytucje rządowe odpowiedzialne za paszporty, które jednoznacznie określają, jak powinno wyglądać zdjęcie. W efekcie, przestrzeganie tych standardów nie tylko ułatwia proces uzyskiwania dokumentów, ale także zwiększa bezpieczeństwo i dokładność systemów identyfikacyjnych.

Pytanie 18

Etapy obróbki chemicznej obejmują kolejno wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie oraz płukanie

A. papieru kolorowego
B. papieru wielogradacyjnego
C. materiału negatywowego kolorowego
D. materiału odwracalnego kolorowego
Odpowiedź "materiału odwracalnego barwnego" jest prawidłowa, ponieważ opisane etapy obróbki chemicznej, takie jak wywoływanie, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie oraz płukanie, odnoszą się w szczególności do procesów związanych z fotografią barwną. Materiały odwracalne barwne, takie jak filmy lub papiery fotograficzne, są zaprojektowane tak, aby umożliwić powrót do pierwotnej formy po obróbce chemicznej. Oznacza to, że te materiały mogą być poddawane dalszym procesom bez trwałej utraty informacji o obrazie. Przykładem ich zastosowania jest fotografia artystyczna, gdzie twórcy mogą eksperymentować z różnymi technikami wywoływania, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Dobrą praktyką w obróbce takich materiałów jest stosowanie odpowiednio dobranych chemikaliów oraz kontrola czasu ekspozycji i temperatury, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości obrazu fotograficznego.

Pytanie 19

Jeżeli fotograf planuje realizację zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych przeznaczonych do światła żarowego, to asystent fotograficzny powinien przygotować oświetlenie

A. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy
B. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą
C. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy
D. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą
Odpowiedź dotycząca użycia lamp halogenowych, statywów oświetleniowych oraz stołu bezcieniowego jest prawidłowa, ponieważ lampy halogenowe emitują światło o ciepłej temperaturze barwowej, które jest idealne do fotografii katalogowej wykonywanej w warunkach oświetlenia żarowego. W przypadku materiałów negatywowych, które są wrażliwe na różne spektra światła, halogeny zapewniają stabilność kolorystyczną i głębię detali, co jest kluczowe w prezentacji produktów. Stół bezcieniowy z kolei umożliwia równomierne oświetlenie przedmiotów, eliminując niepożądane cienie, co jest istotne w przypadku fotografii produktów, gdzie detale muszą być wyraźnie widoczne. Użycie statywów oświetleniowych jest również niezbędne do stabilizacji źródeł światła, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie kierunku i intensywności oświetlenia. Praktyczne przykłady zastosowania to m.in. sesje zdjęciowe odzieży, biżuterii czy elektroniki, gdzie jakość oświetlenia ma kluczowe znaczenie dla odbioru wizualnego. Właściwe przygotowanie sprzętu oświetleniowego zgodnie z powyższymi zasadami jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Podczas robienia zdjęć obiektów w kolorze żółtym na materiałach negatywowych o barwnej tonacji, naświetleniu podlegają jedynie warstwy

A. niebieskoczułe i czerwonoczułe
B. zielonoczułe i czerwonoczułe
C. niebieskoczułe
D. zielonoczułe
Odpowiedzi wskazujące na niebieskoczułe warstwy są nieprawidłowe, ponieważ nie biorą pod uwagę, że kolor żółty nie emituje światła niebieskiego. Barwa żółta powstaje z kombinacji światła czerwonego i zielonego, a niebieskie światło nie wpływa na naświetlenie przedmiotów o tej barwie. Z tego powodu, odpowiedzi oparte na naświetlaniu warstw niebieskoczułych są błędne. Kolejnym błędem jest sugerowanie, że tylko jedna z warstw (zielonoczułe lub czerwonoczułe) jest naświetlana, co w praktyce jest niezgodne z zasadami fizyki światła. Niezrozumienie tej kwestii prowadzi do mylnych wniosków o sposobie działania materiałów negatywowych. W fotografii, zwłaszcza w kontekście materiałów negatywowych, istotne jest, aby znać długości fal światła, które działają na różne warstwy, co pozwala na lepsze przewidywanie efektów końcowych zdjęć. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce, na przykład w doborze odpowiednich filtrów do obiektywu, ma kluczowe znaczenie dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych. Poznając te zasady, można uniknąć typowych błędów dotyczących reakcji materiałów na różne kolory światła.

Pytanie 23

Na fotografiach wykonanych na materiale reversyjnym przeznaczonym do światła dziennego przy temperaturze barwowej 3200K zaobserwuje się dominację koloru

A. zielonego
B. bursztynowego
C. fioletowego
D. niebieskiego
Wybór kolorów takich jak purpurowy, zielony czy niebieski wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak temperatura barwowa wpływa na percepcję kolorów w fotografii. Purpurowy kolor, choć może być postrzegany jako intensywny i atrakcyjny, nie odnosi się do zjawisk zachodzących przy oświetleniu o temperaturze 3200K. Tego typu światło jest oparte na ciepłej palecie barw, co skutkuje wytwarzaniem odcieni bursztynowych. W przypadku zielonego koloru, można by pomyśleć o jego dominacji w kontekście nieodpowiedniego balansowania bieli, jednak w praktyce, światło o niższej temperaturze barwowej nie favorzuje zieleni. Niebieski kolor z kolei jest związany z wyższymi temperaturami barwowymi, typowymi dla zimnego światła dziennego – powyżej 5500K. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do błędnych odpowiedzi, często wynikają z braku zrozumienia skali temperatur barwowych oraz ich wpływu na reprodukcję kolorów w różnych warunkach oświetleniowych. Również, nieznajomość właściwości materiałów odwracalnych i ich reakcji na różne źródła światła wprowadza w błąd. W związku z tym, świadome podejście do doboru materiałów oraz zrozumienie zasad działania temperatur barwowych są kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów w fotografii.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody
B. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku
C. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby
D. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia
Rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej podczas pełnienia przez nią funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody tej osoby, co jest zgodne z zasadami ochrony wizerunku w polskim prawodawstwie. Wizerunek osoby publicznej, gdy ta wykonuje swoje obowiązki publiczne, może być wykorzystywany w celach informacyjnych lub edukacyjnych, a także w kontekście działalności publicznej. Przykładem może być relacja z wydarzenia, w którym uczestniczy polityk lub celebryta, gdzie ich wizerunek jest częścią ogólnego opisu sytuacji. Ważne jest jednak, aby takie publikacje nie były wykorzystywane do celów komercyjnych bez zgody danej osoby. Dobre praktyki w tej dziedzinie nakazują, aby zawsze zachować szacunek dla prywatności i dobrego imienia osób publicznych, nawet jeżeli prawo nie wymaga formalnych zgód.

Pytanie 27

W fotografii portretowej, główne źródło światła padającego na obiekt zdjęcia nazywane jest światłem

A. wypełniającym
B. konturowym
C. ogólnym
D. kluczowym
Światło kluczowe w fotografii portretowej to główne źródło oświetlenia, które definiuje wygląd i charakter przedstawianego obiektu. Działa na zasadzie podkreślenia kształtów i detali twarzy, co jest kluczowe dla stworzenia wyrazistego portretu. Przykładem zastosowania światła kluczowego mogą być portrety wykonywane w plenerze lub studio, gdzie fotograf wykorzystuje softboxy lub reflektory, aby uzyskać pożądany efekt. Dobrze ustawione światło kluczowe może tworzyć interesujące cienie, które nadają zdjęciu głębi i trójwymiarowości. W praktyce, światło kluczowe powinno być umieszczone pod kątem 45 stopni do twarzy modela, co pozwala na uzyskanie naturalnych efektów oświetleniowych. Warto również pamiętać, że w zależności od zamierzonego efektu, intensywność i temperatura barwowa światła kluczowego mogą być dostosowywane, co pozwala na osiągnięcie różnych nastrojów w portrecie.

Pytanie 28

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x > 2f
B. x = 2f
C. x < f
D. x = f
Wybór odległości x = f jest błędny, ponieważ w tym przypadku obraz utworzony przez obiektyw będzie wirtualny, a nie rzeczywisty. Obiektyw, umieszczony w odległości równej ogniskowej, produkuje obraz, który nie może być wyświetlony na matrycy aparatu ani na papierze fotograficznym, co wyklucza uzyskanie trwałego obrazu. Ponadto, jeśli aparat znajduje się bliżej niż ogniskowa, czyli w odległości x < f, promienie świetlne divergują po przejściu przez soczewkę, co skutkuje powstaniem obrazu wirtualnego, który można zobaczyć jedynie w okularze aparatu, ale nie jest on rejestrowany przez matrycę. Przemieszczenie aparatu poza odległość 2f (x > 2f) również nie jest odpowiednie w kontekście uzyskania obrazu tej samej wielkości, ponieważ wówczas obraz staje się mniejszy niż obiekt. Zrozumienie zasad działania soczewek oraz relacji między ogniskową a odległością do obiektu jest kluczowe dla każdego fotografa. Umiejętność prawidłowego ustawienia aparatu w odpowiedniej odległości jest podstawą do uzyskania estetycznych i technicznie poprawnych zdjęć, co jest fundamentalne w praktyce fotograficznej. Dlatego znajomość tych zasad jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów w fotografii.

Pytanie 29

Podczas robienia zdjęć z użyciem lampy błyskowej najkrótszy czas synchronizacji migawki szczelinowej to czas

A. otwarcia migawki, w którym można oświetlić całą powierzchnię klatki
B. naświetlania umożliwiający naładowanie lampy błyskowej
C. w którym następuje równoczesne aktywowanie błysku wszystkich lamp błyskowych
D. naświetlania trwający tyle, ile czas trwania błysku
Odpowiedź wskazująca na otwarcie migawki, przy którym jest możliwe oświetlenie całej powierzchni klatki, jest prawidłowa w kontekście działania migawki szczelinowej i synchronizacji z lampą błyskową. Czas synchronizacji to najkrótszy moment, w którym migawka jest całkowicie otwarta, co pozwala na równoczesne naświetlenie całej powierzchni klatki przez błysk lampy. W przypadku migawki szczelinowej, która otwiera się w formie szczeliny przesuwającej się przez pole widzenia, kluczowe jest, aby błysk lampy zakończył się przed zamknięciem szczeliny. Praktyczne zastosowanie tego zjawiska można zaobserwować podczas fotografowania obiektów w ruchu, gdzie istotne jest uchwycenie całej sceny w jednym błysku. Standardy w fotografii zalecają używanie lamp błyskowych w połączeniu z czasami synchronizacji wynoszącymi od 1/200 do 1/250 sekundy, co zapewnia optymalne warunki do uzyskania dobrze naświetlonych zdjęć. Praktyka ta jest szczególnie ważna w fotografii sportowej oraz przy pracy z szybko poruszającymi się obiektami.

Pytanie 30

Funkcja dual pixel AF w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza

A. aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów
B. każdy piksel matrycy może jednocześnie rejestrować obraz i dokonywać pomiaru ostrości
C. matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji
D. funkcję dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych
Funkcja dual pixel AF (autofocus) w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza, że każdy piksel matrycy jest podzielony na dwa elementy, co pozwala na jednoczesne rejestrowanie obrazu oraz dokonanie pomiaru ostrości. Dzięki temu system AF działa szybko i precyzyjnie, co jest szczególnie przydatne podczas fotografowania dynamicznych scen, jak sport czy portrety. Przykładowo, podczas nagrywania wideo, technologia ta umożliwia płynne przejścia między obiektami, co znacząco poprawia jakość materiału. W praktyce, dual pixel AF jest często stosowany w aparatach lustrzankowych oraz bezlusterkowcach, stanowiąc standard w przemyśle fotograficznym. Warto zwrócić uwagę, że ta technologia wyróżnia się na tle tradycyjnych systemów AF, które polegają głównie na pomiarze kontrastu, co może być mniej efektywne w trudnych warunkach oświetleniowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12232, podkreślają znaczenie szybkiego i precyzyjnego pomiaru ostrości, co czyni dual pixel AF istotnym elementem nowoczesnej fotografii.

Pytanie 31

Jaką przestrzeń kolorystyczną należy wybrać w oprogramowaniu do edycji projektu graficznego, który ma być publikowany w internecie?

A. RGB
B. PANTONE
C. LAB
D. CMYK
Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barwna RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w projektach przeznaczonych do wyświetlania na ekranach. Każdy piksel w obrazie RGB jest tworzony poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W kontekście publikacji internetowych, gdzie dominującym medium są monitory i wyświetlacze, RGB jest najodpowiedniejszym wyborem, ponieważ odwzorowuje sposób, w jaki kolory są emitowane przez ekrany. Przykłady zastosowania RGB obejmują tworzenie grafik na strony internetowe, banery reklamowe oraz interfejsy użytkownika. Dobrą praktyką jest również monitorowanie przestrzeni barwnej w programach graficznych, aby uniknąć problemów z odwzorowaniem kolorów. Warto zauważyć, że wiele platform internetowych, takich jak media społecznościowe, rekomenduje wykorzystanie RGB dla uzyskania najlepszej jakości wyświetlania i zgodności kolorystycznej. Dodatkowo, RGB pozwala na szerszą gamę kolorów niż inne przestrzenie, co czyni go idealnym wyborem dla grafik przeznaczonych do użytku w sieci.

Pytanie 32

Procesy hybrydowe w fotografii łączą

A. techniki analogowe z cyfrowymi
B. techniki studyjne z plenerowymi
C. różne techniki druku cyfrowego
D. fotografię barwną z czarno-białą
Procesy hybrydowe w fotografii to połączenie technik analogowych z cyfrowymi, co umożliwia twórcom wykorzystanie zalet obu tych światów. Przykładem takiego podejścia jest skanowanie zdjęć wykonanych na filmie, a następnie ich edytowanie w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki temu możemy uzyskać unikalne efekty, które łączą charakterystyczną estetykę filmu z precyzją i możliwościami cyfrowej obróbki. Warto zauważyć, że wielu współczesnych fotografów korzysta z hybrydowych metod pracy, aby wzbogacić swoje projekty o różnorodne style i techniki. Dodatkowo, taki proces pozwala na archiwizację analogowych prac w formie cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie dbałość o zachowanie materiałów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłej dostępności i możliwości reprodukcji. Hybrydowe podejście staje się coraz bardziej popularne wśród artystów, którzy chcą eksplorować nowe kierunki w sztuce wizualnej.

Pytanie 33

Aby otrzymać właściwy obraz przy użyciu techniki HDR, powinno się wykonać od 2 do 10 ujęć w formacie

A. RAW przy zastosowaniu bracketingu ekspozycji
B. RAW przy zastosowaniu bracketingu ostrości
C. JPEG przy zastosowaniu bracketingu ekspozycji
D. JPEG przy zastosowaniu bracketingu ostrości
Wybór formatu RAW oraz zastosowanie bracketingu ekspozycji jest kluczowe dla uzyskania prawidłowego obrazu techniką HDR (High Dynamic Range). Format RAW umożliwia rejestrowanie obrazu z maksymalną ilością informacji, co jest istotne przy późniejszej obróbce zdjęcia. W przypadku HDR, technika ta polega na uchwyceniu różnych ekspozycji tego samego ujęcia, co pozwala zbalansować jasne i ciemne partie obrazu. Bracketing ekspozycji polega na wykonaniu kilku zdjęć tego samego obiektu z różnymi ustawieniami ekspozycji. Przykładowo, można ustawić jedno zdjęcie na niską ekspozycję, aby uchwycić detale w jasnych obszarach, a inne na wysoką, by zarejestrować szczegóły w ciemniejszych częściach. Połączenie tych zdjęć w programie graficznym skutkuje szerokim zakresem dynamicznym, co jest celem HDR. Dodatkowo, korzystając z RAW, zachowujemy pełną jakość obrazu, co jest kluczowe dla dalszej edycji, takiej jak korekcja kolorów czy redukcja szumów. Techniki HDR są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w sytuacjach o dużym kontraście oświetleniowym.

Pytanie 34

Jakie minimalne znaczenie ma aktualnie współczynnik Color Rendering Index (CRI) dla profesjonalnego oświetlenia fotograficznego?

A. CRI minimum 95
B. CRI minimum 70
C. CRI minimum 60
D. CRI minimum 80
Współczynnik CRI to wskaźnik jakości oświetlenia, który mierzy zdolność źródła światła do wiernego odwzorowywania kolorów. Wybór wartości CRI na poziomie 80 lub 70 może wydawać się atrakcyjny, zwłaszcza dla osób, które nie zdają sobie sprawy z wpływu jakości światła na efekt końcowy fotografii. Jednak taki poziom CRI nie zapewnia wystarczającej wierności kolorów. Przy CRI na poziomie 80, znaczna część odcieni, zwłaszcza tych bardziej nasyconych, może być zniekształcona. W praktyce może to prowadzić do sytuacji, w której kolory na zdjęciach będą się różnić od rzeczywistych barw obiektów, co jest nieakceptowalne w profesjonalnej fotografii. Przy CRI 70 czy 60, odwzorowanie kolorów jest jeszcze gorsze, co może być szczególnie problematyczne w fotografii produktowej, gdzie dokładność kolorów jest kluczowa dla marketingu i sprzedaży. Oświetlenie o niższym CRI może również wpływać na emocjonalny odbiór zdjęć, ponieważ kolory mogą wydawać się mniej żywe i atrakcyjne. Dlatego wybór źródła światła o odpowiednim CRI jest kluczowy dla każdego, kto chce uzyskać wysokiej jakości efekty w swojej pracy fotograficznej.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Aby optycznie przenieść powiększony obraz negatywowy na papier fotograficzny wrażliwy na światło, co należy zastosować?

A. procesora graficznego
B. powiększalnika
C. projektora
D. kopioramy
Wybór innych odpowiedzi nie ma sensu w kontekście przenoszenia powiększonego obrazu negatywowego na papier fotograficzny. Kopioramy, choć mogą być używane do reprodukcji obrazów, nie dadzą takiego precyzyjnego powiększenia jak powiększalnik. Użycie kopioramów w tej sytuacji to jak strzelanie kulą armatnią do muchy – nieefektywne. Projektory, chociaż wyświetlają obrazy, nie nadają się do naświetlania papieru fotograficznego w ciemni. Ich działanie to projekcja obrazu, więc nie można uzyskać odbitki na papierze. Co do procesorów graficznych, to są narzędzia cyfrowe do obróbki obrazów, ale w przypadku tradycyjnej fotografii analogowej nie wchodzą w grę, bo nie wpływają na proces chemiczny naświetlania papieru. Często mylimy różne urządzenia, myśląc, że można je stosować zamiennie, co prowadzi do kiepskich efektów, a to na pewno nie jest celem w fotografii.

Pytanie 37

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na wydobycie koloru w obszarach zdjęcia o niższym nasyceniu?

A. Przejrzystość
B. Odwróć
C. Ekspozycja
D. Jaskrawość
Jaskrawość to narzędzie w Adobe Photoshop, które umożliwia modyfikację nasycenia kolorów w obrazie, co jest szczególnie przydatne w przypadku zdjęć, które wymagają subtelnych korekt. Jaskrawość pozwala na zbalansowanie intensywności kolorów bez wprowadzania nadmiernych zmian w obszarach nasyconych. Używając tego polecenia, można poprawić wygląd zdjęć, w których niektóre kolory są stłumione lub mało widoczne, co jest typowe w przypadku zdjęć robionych w złych warunkach oświetleniowych. Przykładowo, w zdjęciach krajobrazowych, jaskrawość może pomóc w wydobyciu detali w chmurach lub w zieleni, które inaczej mogłyby wydawać się blady. W praktyce, należy zwrócić uwagę na umiar przy stosowaniu tego narzędzia, aby uniknąć nienaturalnych efektów. Używanie jaskrawości w połączeniu z innymi technikami, takimi jak krzywe czy poziomy, może znacznie podnieść jakość końcowego obrazu, zgodnie z najlepszymi praktykami w edytowaniu zdjęć.

Pytanie 38

Zdjęcie, w którym obie części są identyczne lub bardzo do siebie zbliżone pod względem kształtu i rozmiaru obiektów, stanowi przykład kompozycji z zastosowaniem zasady

A. statyki
B. symetrii
C. równowagi
D. rytmiczności
Symetria w fotografii odnosi się do harmonijnego rozmieszczenia obiektów w kadrze, co tworzy wizualną równowagę. Gdy obie połowy obrazu są lustrzanym odbiciem siebie, widz odczuwa poczucie spokoju i stabilności. Przykładem może być fotografia architektury, gdzie budynek jest przedstawiony w pełnym froncie, tworząc doskonałą symetrię. Inne zastosowania to portrety, w których model jest umieszczony centralnie, a tło jest identyczne po obu stronach. W profesjonalnym fotografowaniu istotne jest, aby wykorzystać symetrię do podkreślenia tematu zdjęcia oraz do przyciągnięcia uwagi widza. Dobrze zaplanowana kompozycja symetryczna może zwiększyć estetykę obrazu oraz jego atrakcyjność wizualną. Warto również zaznaczyć, że symetria może być stosowana w różnych stylach fotografii, od portretowej po krajobrazową, co czyni ją wszechstronnym narzędziem w rękach fotografa.

Pytanie 39

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 3200 K
B. 2000 K
C. 5500 K
D. 2800 K
Temperatura barwowa źródeł światła słonecznego w południe wynosi około 5500 K, co oznacza, że światło to ma neutralną biel z lekkim odcieniem niebieskim. Jest to istotne w kontekście fotografii i projektowania, gdzie właściwe odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Przy temperaturze 5500 K, światło dzienne jest postrzegane jako najbardziej naturalne, co jest podstawą dla kalibracji monitorów oraz aparatów fotograficznych. Użycie tego parametru pozwala uzyskać prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych aplikacjach graficznych oraz w druku. Standardy takie jak D65, które jest uznawane za standardowe źródło światła w wielu zastosowaniach, również opierają się na wartości zbliżonej do 5500 K. W praktyce, zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe dla artystów, projektantów i techników, którzy dążą do uzyskania spójnych efektów wizualnych w swoich pracach.

Pytanie 40

Podczas ręcznej obróbki filmu czarno-białego temperatura wywoływacza powinna wynosić 20°C. Jeśli temperatura jest wyższa, należy

A. dodać niewielką ilość utrwalacza do wywoływacza, kierując się zasadą: 1 łyżeczka utrwalacza na każdy stopień powyżej 20°C
B. skrócić czas wywoływania o 10% na każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C
C. zaniechać mieszania, aby spowolnić proces wywoływania
D. wydłużyć czas wywoływania o 10% za każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C
Odpowiedź, która mówi o skróceniu czasu wywoływania o 10% na każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C, jest zgodna z podstawowymi zasadami chemii stosowanej w fotografii analogowej. Wysoka temperatura przyspiesza reakcje chemiczne, co oznacza, że wywoływacz działa intensywniej, gdy jego temperatura jest wyższa od zalecanej. Każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C zwiększa tempo reakcji, co skutkuje nadmiernym wywołaniem filmu. Dlatego, aby uzyskać optymalne rezultaty, czas wywoływania powinien być odpowiednio skracany. W praktyce, jeśli wywołujesz film w temperaturze 22°C, to powinieneś skrócić czas wywoływania o 20% (2 stopnie Celsjusza powyżej 20°C). Dzięki temu unikniesz prześwietlenia negatywu, co jest kluczowe dla zachowania jakości obrazu. Warto również zaznaczyć, że standardowe wytyczne, takie jak te zawarte w instrukcjach producentów chemikaliów fotograficznych, potwierdzają tę zasadę, co czyni ją fundamentalną w procesie ręcznej obróbki filmów czarno-białych.