Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 17:30
Data zakończenia: 24 maja 2025 17:48

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które otrzymały

A. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa lub deklarację zgodności

B. deklarację zgodności

C. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa oraz deklarację zgodności

D. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa

Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom środków ochrony indywidualnej (ŚOI), które spełniają określone normy bezpieczeństwa. Odpowiedź wskazująca na konieczność posiadania zarówno wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa, jak i deklaracji zgodności jest prawidłowa, ponieważ oba dokumenty stanowią potwierdzenie, że produkt został przetestowany i spełnia wymagane normy. Certyfikat na znak bezpieczeństwa, wydawany przez akredytowane jednostki notyfikowane, jest dowodem, że dany produkt został oceniony pod kątem jego bezpieczeństwa i jakości. Z kolei deklaracja zgodności to oświadczenie producenta, że wyrób spełnia wszystkie odpowiednie wymagania prawa unijnego. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi dbać o to, aby dostarczane ŚOI były nie tylko funkcjonalne, ale także posiadały niezbędne dokumenty, które poświadczają ich bezpieczeństwo i skuteczność w warunkach pracy. Przykładowo, jeśli firma budowlana dostarcza kaski ochronne, musi zadbać, aby były one zgodne z normą EN 397 oraz posiadały odpowiednie certyfikaty, co zapewnia ich użytkownikom ochronę przed urazami głowy.

Pytanie 2

Jakie danie wigilijne jest tradycyjnym elementem polskiej kuchni?

A. pieczony indyk

B. żurek z białą kiełbasą

C. kluski z makiem

D. paszteciki z mięsem oraz grzybami

Kluski z makiem to tradycyjna potrawa wigilijna w Polsce, która ma ważne miejsce w polskiej kulturze i obrzędowości. Ta potrawa, przygotowywana na bazie ugotowanych klusek, często z dodatkiem maku, miodu oraz orzechów, symbolizuje bogactwo i dostatek w nadchodzącym roku. Kluski z makiem są często podawane jako deser po wigilijnym obiedzie, a ich historia sięga wielu pokoleń. W tradycji ludowej, potrawy przygotowywane na Wigilię muszą być postne, dlatego kluski z makiem są doskonałym przykładem dania, które wpisuje się w te normy. Warto również zwrócić uwagę, że ich przygotowanie może być doskonałym sposobem na integrację rodzinną, w której każdy członek rodziny może uczestniczyć w tworzeniu potrawy. W praktyce, można je serwować jako samodzielne danie lub jako dodatek do innych potraw wigilijnych, takich jak barszcz czerwony czy zupa grzybowa. Warto również pamiętać o regionalnych wariantach tego dania, które mogą różnić się składnikami i smakiem, co czyni je jeszcze bardziej interesującym elementem polskiej kuchni.

Pytanie 3

Jakiej potrawy nie powinno się serwować na półmisku platerowym?

A. Schabu pieczonego

B. Rolady serowej

C. Terriny drobiowej

D. Jaj nadziewanych

Jaja nadziewane to taka potrawa, którą lepiej nie serwować na dużych półmiskach. Zastanawiając się nad tym, można zauważyć, że ich delikatna konsystencja łatwo ulega uszkodzeniu, gdy próbujemy je przenieść czy nałożyć. Widać, że wygląd jest tutaj kluczowy, bo jaja mają być nie tylko smaczne, ale i ładne. Na tych dużych talerzach jest ryzyko, że mogą się zsuwać czy zbytnio stykać, co psuje cały efekt. Z mojego doświadczenia wynika, że w restauracjach i cateringach lepiej unikać takich potraw na półmiskach serwisowych. Warto postawić na dania, które można estetycznie podać i które zachowają swoją strukturę. W końcu dobre praktyki kulinarne mówią, że potrawy powinny pasować do formy serwowania, a z jajami nadziewanymi to może być wyzwanie.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, która ryba zawiera najwięcej niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych.

	Art. spożywcze (na 100g części jadalnych)	Tłuszcze ogółem [g]	NNKT [g]	Cholesterol [mg]
I	Sardynka	9,6	4,10	80
II	Śledź	10,7	7,24	64
III	Makrela	11,9	7,28	75
IV	Łosoś	13,6	10,31	70

A. II

B. IV

C. I

D. III

Odpowiedź 'IV' to strzał w dziesiątkę! Z tablicy widać, że łosoś jest najlepszym źródłem niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), bo ma ich aż 10,31 g na 100 g. To mega ważne, bo te kwasy mogą naprawdę pomóc w obniżeniu cholesterolu LDL i dbają o nasze serce. Wiesz, omega-3 to nie tylko modny temat, ale to też realna pomoc w ochronie przed chorobami serca oraz w poprawianiu funkcji mózgu. Dlatego warto mieć w diecie ryby, a łosoś to świetny wybór, szczególnie jeśli mówimy o zdrowym jedzeniu. Zresztą, teraz zalecają nam więcej ryb morskich, co podkreślają różne instytucje zdrowotne. Wybierając łososia, robisz krok w dobrą stronę, jeśli chodzi o lepszą dietę i ogólne zdrowie.

Pytanie 5

Krem przygotowany z ubitej śmietany powinien być przechowywany w temperaturze 6 °C i przez maksymalnie

A. 12 godzin

B. 6 godzin

C. 24 godziny

D. 18 godzin

Przechowywanie kremu z ubitej śmietanki przez 12, 18 albo 24 godziny w 6 °C to kiepski pomysł. Krem jest bogaty w tłuszcz i białko, co sprzyja rozwojowi bakterii, a to już może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Zasady bezpieczeństwa żywności mówią, że im krócej, tym lepiej, żeby zminimalizować ryzyko. Nawet jeśli trzymasz go w odpowiedniej temperaturze, dłuższy czas przechowywania na pewno wpłynie negatywnie na jego smak i zapach. Często ludzie mylą czas przechowywania z tym, jak długo mogą bezpiecznie zjeść ten krem. 6 godzin to maksymalny czas, w którym zachowuje swoje właściwości i bezpieczeństwo. Odpowiedzi na 12 czy 24 godziny mogą wynikać z braku wiedzy o mikrobiologii żywności, przez co źle ocenia się, jak czas wpływa na jakość jedzenia. Ważne, żeby trzymać się zasad HACCP i innych norm zdrowotnych, bo to naprawdę wpływa na zdrowie konsumentów. Dlatego odpowiedzi wskazujące na dłuższy czas przechowywania są błędne i mogą być groźne dla zdrowia.

Pytanie 6

Warzywa powinno się kroić na desce

A. czerwonej

B. zielonej

C. żółtej

D. brązowej

Rozdrabnianie warzyw na desce w kolorze zielonym jest praktyką zgodną z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Deski w kolorze zielonym są przeznaczone do przygotowywania warzyw i owoców, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Rozdrabniając warzywa na dedykowanej desce, można oddzielić je od surowego mięsa czy ryb, co jest istotne dla zachowania higieny w kuchni. Przykładem może być krojenie sałaty, pomidorów czy papryki na desce zielonej, co pozwala na zachowanie świeżości i smaku składników. Przy wyborze deski warto zwrócić uwagę na materiały, z których są wykonane, preferowane są deski drewniane lub plastikowe, które łatwo można dezynfekować bez uszkadzania powierzchni. Stosowanie deski w odpowiednim kolorze nie tylko wspiera praktyki kulinarne, ale także wpisuje się w normy HACCP, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 7

Jaki produkt powstaje z sardeli?

A. Kawior

B. Matias

C. Sztokfisz

D. Anchois

Anchois to produkt wytwarzany z sardeli, który jest szeroko stosowany w kuchniach na całym świecie. Sardele, będące małymi rybami, są często solone i konserwowane, a następnie używane jako przyprawa do potraw, nadając im intensywny, charakterystyczny smak. Anchois to nie tylko dodatek do pizzy czy sałatek, ale również składnik sosów, takich jak klasyczny sos Worcestershire. W gastronomii znane są różne techniki przygotowywania anchois, w tym ich maceracja w oliwie z oliwek, co pozwala na zachowanie delikatności ryb i ich walorów smakowych. W oparciu o standardy jakości, produkty na bazie anchois powinny spełniać normy dotyczące świeżości i przechowywania, aby zapewnić najwyższą jakość doświadczeń kulinarnych. Warto również wspomnieć, że anchois są źródłem cennych kwasów tłuszczowych omega-3, co czyni je zdrowym dodatkiem do diety.

Pytanie 8

U pracownika, który obsługuje krajalnicę, wystąpił zewnętrzny krwotok tętniczy w wyniku rany ciętej kończyny górnej. Jakie są kroki pierwszej pomocy?

A. zatelefonowaniu po pogotowie ratunkowe

B. nałożeniu opatrunku uciskowego poniżej rany

C. schłodzeniu rany zimną wodą

D. nałożeniu jałowego opatrunku uciskowego na ranę

Wybór opatrunku uciskowego pod raną zamiast na ranie oznacza, że nie stosuje się właściwej techniki w przypadku krwotoku tętniczego. Opatrunek powinien znajdować się bezpośrednio na ranie, aby skutecznie wywierać nacisk na miejsce krwawienia i zatrzymać wypływ krwi. Umieszczając opatrunek pod raną, można jedynie ograniczyć dostęp tlenu, ale nie kontroluje się bezpośrednio krwotoku. Wezwanie pogotowia ratunkowego, choć ważne, powinno być równolegle z podjęciem działań mających na celu zatrzymanie krwawienia. Działania takie jak schłodzenie rany zimną wodą mogą być mylone z oczyszczaniem rany, ale w przypadku poważnych krwawień nie są one zalecane, gdyż mogą prowadzić do szoku hipotermicznego lub pogorszenia stanu pacjenta. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wyborów, często dotyczą niedostatecznego zrozumienia mechanizmów krwawienia i potrzeby pilnego działania. Kluczowe jest zrozumienie, że krwotok tętniczy jest stanem zagrożenia życia, który wymaga szybkiej interwencji, a dobre praktyki w pierwszej pomocy opierają się na natychmiastowym i skutecznym działaniu, które może uratować życie pacjenta.

Pytanie 9

Które z poniższych warzyw jest warzywem liściastym?

A. jarmuż

B. szpinak

C. rabarbar

D. kapusta

Kapusta, jarmuż i rabarbar to nie są warzywa liściowe w tym przypadku. Kapusta, mimo że ma liście, należy do warzyw głowowych, a to znaczy, że tworzy zamkniętą główkę. Są różne rodzaje kapusty, jak biała czy czerwona, które są wykorzystywane w kuchni, ale mają inną strukturę niż typowe warzywa liściowe. Jarmuż jest traktowany jako warzywo liściowe, jednak można się pogubić, bo to raczej zielone warzywo z grubymi liśćmi, a nie tak delikatnymi jak szpinak. Rabarbar z kolei to roślina, która w kuchni najczęściej uchodzi za owoc, chociaż w botanice jest klasyfikowany jako warzywo. I jego liście są toksyczne, co sprawia, że nie nadają się do jedzenia. Dlatego przy wyborze warzyw liściowych dobrze jest zwracać uwagę na ich właściwości i zastosowanie w diecie. Często ludzie mylą liście z warzywami liściowymi, co prowadzi do różnych nieporozumień o ich wartościach odżywczych.

Pytanie 10

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 48 godzin

B. 72 godziny

C. 24 godziny

D. 12 godzin

Przechowywanie próbek żywności przez 72 godziny w zakładach żywienia zbiorowego typu zamkniętego jest zgodne z wytycznymi określonymi w przepisach dotyczących bezpieczeństwa żywności. Umożliwia to przeprowadzenie niezbędnych badań mikrobiologicznych w przypadku wykrycia problemów zdrowotnych związanych z żywnością. Próbki te powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachować ich integralność i bezpieczeństwo. W praktyce, gdy restauracja lub caterer otrzymuje skargi dotyczące żywności, mogą one wykorzystać przechowywane próbki do analizy, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie źródła problemu. Taka procedura jest kluczowa w utrzymaniu wysokich standardów jakości oraz w ochronie konsumentów przed zagrożeniami zdrowotnymi. Warto również zaznaczyć, że zgodność z tymi wymogami jest często kontrolowana podczas audytów, co podkreśla wagę dyscypliny w zakresie przechowywania próbek.

Pytanie 11

Oblicz wartość gastronomiczną netto jednej porcji surówki, jeśli koszt składników wynosi 3,5 zł, a marża wynosi 200%?

A. 7,00 zł

B. 10,50 zł

C. 12,00 zł

D. 9,50 zł

Poprawna odpowiedź to 10,50 zł, co można obliczyć na podstawie podanego kosztu surowców oraz wysokości marży. Koszt surowców wynosi 3,5 zł, a marża jest ustalona na poziomie 200%. Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto, stosujemy następujący wzór: cena netto = koszt surowców + (koszt surowców * marża). W tym przypadku obliczenie wygląda następująco: 3,5 zł + (3,5 zł * 2) = 3,5 zł + 7 zł = 10,5 zł. Tego typu kalkulacje są kluczowe w branży gastronomicznej, gdyż pozwalają na właściwe ustalenie cen, które pokryją koszty działalności oraz przyniosą zysk. Warto pamiętać, że ustalanie cen powinno być zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają uwzględnianie nie tylko kosztów surowców, ale także innych wydatków, takich jak koszty pracy, wynajem lokalu czy opłaty za media. Dlatego też umiejętność dokładnego wyliczania cen produktów jest niezbędna dla efektywnego zarządzania lokalem gastronomicznym oraz osiągania zysków. Przykładem może być restauracja, która na podstawie takich obliczeń tworzy menu, a także dostosowuje ceny do zmieniających się kosztów surowców.

Pytanie 12

Jaką kategorię reprezentuje zakład gastronomiczny zamkniętego typu?

A. karczma

B. bufet pracowniczy

C. fast food

D. jadłodajnia

Zakłady gastronomiczne typu otwartego, takie jak piwiarnie, restauracje czy bary szybkiej obsługi, różnią się od bufetów pracowniczych pod względem dostępu i grupy docelowej. Piwiarnie oraz bary szybkie są nastawione na obsługę ogółu społeczeństwa, co oznacza, że każdy może z nich skorzystać, a ich oferta jest skierowana do szerokiego kręgu klientów. Takie lokale często organizują wydarzenia publiczne, oferują różnorodne napoje oraz posiłki dostępne dla wszystkich, co prowadzi do zwiększonej rotacji gości oraz niemożności nawiązania głębszej relacji z klientem. Restauracje natomiast, mimo iż mogą mieć zróżnicowaną ofertę, również są otwarte na wszystkich, co wpływa na ich charakter. Oferują one pełne usługi gastronomiczne, często z elementami obsługi kelnerskiej, i nie ograniczają się do jednej grupy klientów. W kontekście standardów branżowych, zakłady gastronomiczne typu zamkniętego są projektowane z myślą o specyficznych potrzebach ich użytkowników, co wpływa na sposób organizacji przestrzeni oraz menu. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych kategorii to brak zrozumienia, że dostępność i cel działalności lokalu determinują jego klasyfikację. Warto zaznaczyć, że każdy z wymienionych typów lokali ma swoje unikalne walory, które są dostosowane do odmiennych potrzeb i oczekiwań klientów.

Pytanie 13

W diecie ograniczającej, z redukcją substancji stymulujących wydzielanie soku żołądkowego i błonnika, jako dodatek zakwaszający potrawy, powinno się użyć

A. ocet stołowy

B. musztardę

C. cytrynę

D. ocet winny

Musztarda, ocet stołowy i ocet winny, mimo że są popularnymi składnikami w kuchni, nie powinny być stosowane jako środki zakwaszające w diecie oszczędzającej. Musztarda, zawierająca składniki drażniące, może stymulować wydzielanie soku żołądkowego, co jest niepożądane w przypadku diety ograniczającej substancje pobudzające. Ponadto, ocet stołowy oraz ocet winny, mimo że mają kwaśny charakter, są często bardziej intensywne i mogą prowadzić do podrażnienia błony śluzowej żołądka. W kontekście praktycznych zastosowań, te składniki mogą być używane do konserwacji żywności lub w dressingach, ale ich użycie w diecie oszczędzającej powinno być ograniczone. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że wszystkie zakwaszające składniki mają zbliżony wpływ na organizm, co jest nieprawdziwe. Każdy z tych składników ma swoją specyfikę i wpływa inaczej na układ trawienny. Warto zatem przy wyborze składników do diety kierować się nie tylko ich smakiem, ale także ich wpływem na zdrowie oraz reakcje organizmu. Używanie cytryny jako alternatywy pozwala na uzyskanie pożądanego smaku przy jednoczesnym unikaniu niekorzystnych działań na układ pokarmowy.

Pytanie 14

Kwaszenie to technika konserwacji żywności polegająca na

A. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas mlekowy

B. dodaniu kwasu octowego w celu konserwacji produktu

C. samorzutnym rozwoju bakterii produkujących kwas masłowy

D. dodaniu kwasu askorbinowego w celu konserwacji produktu

Wybór odpowiedzi sugerujących dodanie kwasu askorbinowego lub kwasu octowego do produktów spożywczych nie odnosi się do procesu kwaszenia. Kwas askorbinowy jest stosowany głównie jako przeciwutleniacz, który zapobiega utlenianiu i utracie kolorów, a nie jako środek do kwaszenia. Natomiast kwas octowy, głównie w postaci octu, ma zastosowanie w konserwacji, ale nie prowadzi do naturalnego procesu fermentacji, charakterystycznego dla kwaszenia. Odpowiedzi, które zakładają samorzutny rozwój bakterii produkujących kwas masłowy, wskazują na mylące pojęcie. Kwas masłowy jest produktem niepożądanym w fermentacji, ponieważ jego obecność może prowadzić do nieprzyjemnego zapachu i smaku, co jest zupełnie sprzeczne z celem kwaszenia. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie wszystkich procesów fermentacyjnych z kwaszeniem, ignorując, że kwaszenie opiera się na kontrolowanym rozwoju pożądanych kultur bakterii kwasu mlekowego. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego procesu technologicznego oraz niezadowalających wyników w produkcji żywności. Zrozumienie podstawowych zasad fermentacji i różnicy między rodzajami kwasów jest kluczowe dla skutecznego utrwalania produktów spożywczych.

Pytanie 15

Podczas dłuższego przechowywania składniki zawarte w ziemniakach mogą podlegać

A. transpiracji

B. estryfikacji

C. sublimacji

D. sterylizacji

Estryfikacja, transpiracja, sterylizacja i sublimacja to różne procesy chemiczne i fizyczne, które mają odmienne znaczenie i zastosowanie w kontekście przechowywania żywności. Estryfikacja to reakcja chemiczna, w której kwasy reagują z alkoholami, prowadząc do powstania estrów, co nie odnosi się do zmian zachodzących w składnikach ziemniaków podczas ich przechowywania. Proces ten może być mylony z innymi reakcjami chemicznymi, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na jakość ani trwałość ziemniaków. Sterylizacja to proces mający na celu eliminację mikroorganizmów, który jest istotny w kontekście konserwacji żywności, ale nie odnosi się do naturalnych procesów zachodzących w ziemniakach w trakcie ich przechowywania. Sublimacja to z kolei przejście substancji ze stanu stałego w gazowy, które nie ma zastosowania w kontekście przechowywania ziemniaków, jako że nie zachodzi w normalnych warunkach przechowywania. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niepoprawnych odpowiedzi często wynikają z nieznajomości podstawowych procesów zachodzących w roślinach oraz brak zrozumienia, jak te procesy wpływają na jakość żywności. Kluczowe jest zrozumienie, że spadek wilgotności w ziemniakach jest wynikiem transpiracji, co podkreśla znaczenie odpowiednich warunków przechowywania, aby utrzymać świeżość i jakość tego warzywa.

Pytanie 16

Proces przyrządzania naleśników obejmuje następujące etapy:

A. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, zapiekanie, formowanie

B. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, formowanie, zapiekanie

C. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, smażenie, formowanie

D. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, formowanie, smażenie

Wydaje mi się, że w Twoim wyborze pomyłka wynika z tego, że nie do końca wiesz, jak powinno wyglądać przygotowywanie naleśników. Czasem w odpowiedziach zapominasz o smażeniu, które jest naprawdę istotne, bo to ono nadaje ciastu smak i sprawia, że jest dobrze ugotowane. W niektórych przypadkach piszesz, że formowanie powinno się odbyć przed smażeniem, co jest nie tak. Formowanie, na przykład składanie czy zwijanie, powinno być robione dopiero po usmażeniu, gdy ciasto jest gotowe i ostygnięte, bo inaczej możesz je zniszczyć. Jeśli nie zwracasz uwagi na tę kolejność, to może wyjść coś, co nie smakuje tak, jak powinno. W profesjonalnej kuchni każde działanie musi być wykonane w odpowiednim porządku, żeby wszystko było na najwyższym poziomie. Ignorowanie tych rzeczy może prowadzić do nieporozumień w kuchni i niezadowolenia gości.

Pytanie 17

Przedstawiony sposób wykonania potrawy należy stosować do sporządzania

Sposób wykonania
1. Wykonaj obróbkę wstępną surowców.
2. Mięso pokrój w grubą kostkę, oprósz mąką, zrumień na rozgrzanym tłuszczu.
3. Dodaj pokrojoną i usmażoną cebulę, duś do miękkości ze słodką papryką mieloną.
4. Dodaj śmietanę z mąką, zagotuj i dopraw do smaku.

A. zrazów zawijanych.

B. potrawki cielęcej.

C. sztufady.

D. paprykarza.

W odpowiedziach jak zrazy zawijane, sztufada czy potrawka cielęca jest parę błędów, które wynikają z różnic w ich przygotowywaniu. Zrazy zawijane wymagają zupełnie innego sposobu robienia, bo tam kroi się mięso cienko i zwija je z nadzieniem. To trochę inna technika niż duszenie, które jest kluczowe w przypadku paprykarza. Sztufada to z kolei duszenie mięsa w płynie, ale nie ma tam takich elementów jak mąka czy śmietana, co jest typowe dla paprykarza. Potrawka cielęca też nie pasuje, bo ją się zazwyczaj gotuje w sosie, co różni się od duszenia z papryką i śmietaną. Wydaje mi się, że te błędy mogą wynikać z braku zrozumienia, jak różne są techniki kulinarne. Warto by było na przyszłość poznać te różnice, żeby lepiej rozróżniać potrawy i ich specyfikę.

Pytanie 18

Związki Maillarda powstają w trakcie wytwarzania

A. pulpetów

B. frytek

C. surówek

D. musów

Związki Maillarda to kompleksowe reakcje chemiczne, które zachodzą podczas smażenia, pieczenia lub grillowania, kiedy aminokwasy reagują z cukrami redukującymi, tworząc charakterystyczne brązowe zabarwienie oraz intensywny aromat. Ich powstawanie jest kluczowe w produkcji frytek, gdzie ziemniaki są poddawane wysokiej temperaturze, co sprzyja tym reakcjom. Maillard wprowadza nie tylko atrakcyjny kolor, ale również poprawia walory smakowe potraw, co jest istotne w gastronomii. W praktyce, dobre frytki powinny być smażone w odpowiedniej temperaturze (około 175-190°C) przez określony czas, co pozwala na uzyskanie optymalnego efektu Maillarda. Warto również zwrócić uwagę, że kontrolowanie procesu smażenia, w tym czasu i temperatury, jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej tekstury i smaku frytek, co jest uznawane za standard w branży gastronomicznej. Wiedza o reakcjach Maillarda może być zastosowana nie tylko w produkcji frytek, ale również w innych potrawach, takich jak pieczone mięsa czy wypieki, gdzie efekty te są równie pożądane.

Pytanie 19

Podczas przechowywania sosów zagęszczonych przy użyciu skrobi w temperaturze od -10°C do +20°C, zachodzi w nich proces

A. retrogradacji

B. kleikowania

C. pęcznienia

D. dekstrynizacji

Dekstrynizacja to proces, w którym skrobia jest rozkładana na mniejsze cząsteczki, co prowadzi do powstania dekstryn. Jest to proces zachodzący zwykle podczas podgrzewania skrobi w obecności wody i nie zachodzi w temperaturach przechowywania sosów. Kleikowanie odnosi się do momentu, w którym skrobia wchłania wodę i pęcznieje, tworząc lekko lepki, płynny żel, co również nie jest przypadkiem w kontekście przechowywania sosów w podanych temperaturach. Pęcznienie to zjawisko związane z początkowym procesem gotowania skrobi, a nie z jej przechowywaniem. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe, aby nie mylić ich z retrogradacją. W praktyce, wiele osób myli te zjawiska, sądząc, że każde z nich dotyczy skrobi w różnych fazach procesu przygotowania żywności. Jednak, aby poprawnie zrozumieć, co się dzieje z sosami zawierającymi skrobię w danym zakresie temperatur, ważne jest, aby skupić się na retrogradacji, jako kluczowym procesie, który wpływa na jakość produktów spożywczych, a nie na wcześniejszych etapach jak kleikowanie czy dekstrynizacja.

Pytanie 20

Aromatyczna i kolorowa powłoka produktów w panierce powstaje na skutek

A. reakcji Maillarda.

B. termohydrolizy kolagenu.

C. pirolizy skrobi.

D. rozklejenia skrobi.

Reakcja Maillarda jest kluczowym procesem chemicznym, który zachodzi podczas obróbki cieplnej produktów spożywczych, w tym wyrobów panierowanych. To reakcja między aminokwasami a redukującymi cukrami, która prowadzi do powstania charakterystycznych brązowych barwników oraz aromatów. Dzięki tej reakcji, potrawy zyskują nie tylko intensywny kolor, ale także bogaty smak, co jest szczególnie pożądane w gastronomii. W praktyce, odpowiednie zarządzanie temperaturą i czasem smażenia, a także dobór składników, które sprzyjają reakcji Maillarda, mogą znacznie poprawić jakość wyrobów. Na przykład, stosując chleb bułkowy jako panierkę, można zwiększyć efektywność tej reakcji dzięki wysokiej zawartości białka i cukrów w pieczywie. Przemysł spożywczy, opierając się na standardach jakości, stale poszukuje innowacji w zakresie poprawy procesów smażenia, co wpływa na satysfakcję konsumentów.

Pytanie 21

Jakie jest zalecane temperatura dla magazynowania świeżych tuszek drobiowych w warunkach o wilgotności 90 %?

A. 2 ÷ 4°C

B. 6 ÷ 8°C

C. 14 ÷ 16°C

D. 10 ÷ 12°C

Kiedy mówimy o przechowywaniu świeżych tuszek drobiowych, to optymalna temperatura powinna być w granicach 2 ÷ 4°C, zwłaszcza w pomieszczeniu o wilgotności 90%. Trzymanie drobiu w takiej temperaturze naprawdę jest kluczowe, bo pomaga to unikać rozwoju bakterii, np. Salmonelli czy Campylobaktera, które mogą spowodować konkretne problemy zdrowotne. Jeśli przechowujemy drób w niskich temperaturach, to hamujemy akcję mikroorganizmów, co jest ważne nie tylko dla samego produktu, ale i dla zdrowia ludzi. Fajnie jest mieć chłodnię z systemem kontroli temperatury, bo to zgodne z normami HACCP i innymi regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. I nie zapominajmy, że wilgotność na poziomie 90% sprzyja pleśni, więc warto kontrolować, aby wszystko było na odpowiednim poziomie. Dobre praktyki przechowywania pomagają utrzymać drobiowe tuszki świeże i wydłużają ich trwałość.

Pytanie 22

Akryloamidy mogą być obecne w produktach spożywczych

A. surowych

B. smażonych

C. gotowanych

D. marynowanych

Akryłoamidy to organiczne związki chemiczne, które mogą powstawać podczas obróbki termicznej żywności, szczególnie w procesach takich jak smażenie. Ich powstawanie jest szczególnie intensywne w wysokotemperaturowych metodach przygotowywania potraw, takich jak smażenie czy pieczenie, gdzie temperatura przekracza 120°C. Podczas tych procesów, w wyniku reakcji Maillarda między aminokwasami a cukrami redukującymi, powstają akryłoamidy. Przykłady produktów żywnościowych, w których stwierdzono obecność akryłoamidów, to frytki, chipsy oraz pieczywo. Dlatego istotne jest, aby restauracje i producenci żywności przestrzegali zaleceń dotyczących minimalizacji ich zawartości, takich jak kontrolowanie temperatury smażenia oraz czas obróbki termicznej. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zmniejszenie ekspozycji na akryłoamidy w diecie może wpłynąć na zdrowie publiczne, a także na jakość żywności. Monitorowanie poziomu akryłoamidów w żywności powinno być częścią systemu zarządzania jakością w branży spożywczej.

Pytanie 23

Restauracja Zacisze zorganizowała posiłek dla grupy turystów liczącej 35 osób. Całkowity koszt wyniósł 1120 zł. Jaka była cena jednego obiadu?

A. 32,00 zł

B. 10,00 zł

C. 11,20 zł

D. 26,00 zł

Odpowiedź 32,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć koszt jednego obiadu, należy podzielić całkowity rachunek przez liczbę osób. W tym przypadku łączny koszt wyniósł 1120 zł, a grupa liczyła 35 osób. Wykonując obliczenia: 1120 zł ÷ 35 = 32,00 zł. To podejście jest zgodne z podstawowymi zasadami rachunkowości, które sugerują, że koszty jednostkowe można obliczać przez podział kosztów całkowitych przez jednostki. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w branży gastronomicznej, jak również w zarządzaniu projektami, gdzie ważne jest zrozumienie, jak koszt całkowity przekłada się na jednostkowe wydatki. Zrozumienie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem, a także dla wyceny produktów i usług. W praktyce, znajomość jednostkowych kosztów może pomóc restauratorom w planowaniu menu, ustalaniu cen oraz optymalizacji wydatków związanych z żywnością.

Pytanie 24

Jakie elementy są niezbędne do aranżacji stołu na Wielkanoc?

A. obrus w kolorze złotym, pióra, zastawę z kolorowego szkła

B. obrus w kolorze szafirowym, talerzyki w kształcie muszli, kotwice, siatki

C. obrus w różnorodnych kolorach, serpentyny, talerzyki z motywami bajkowymi

D. obrus w kolorze białym, żonkile, zastawę z białej porcelany

Wybór białego obrusu, żonkili i zastawy z białej porcelany jest doskonałym przykładem nawiązania do tradycji wielkanocnych, które charakteryzują się prostotą oraz elegancją. Biały obrus symbolizuje czystość i nowy początek, co idealnie wpisuje się w tematykę Wielkanocy, która jest świętem odrodzenia. Żonkile, jako wiosenne kwiaty, dodają świeżości i naturalnego piękna, a ich żółty kolor wprowadza radość i optymizm do dekoracji stołu. Zastawa z białej porcelany jest nie tylko estetyczna, ale również praktyczna, gdyż jej neutralny kolor doskonale komponuje się z różnorodnymi potrawami, które często goszczą na wielkanocnym stole. Warto również zauważyć, że stosowanie klasycznych, prostych elementów dekoracyjnych wpisuje się w aktualne trendy aranżacji wnętrz, które promują minimalizm i elegancję. Ponadto, przygotowując stół, warto pamiętać o harmonii kolorów oraz stylu, co przyczyni się do stworzenia spójnej i przyjemnej atmosfery podczas świątecznego spotkania.

Pytanie 25

Przed rozpoczęciem smażenia półproduktów w elektrycznej patelni, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. ustawić wannę patelni w pozycji uchylnej

B. napełnić wannę patelni półproduktem

C. napełnić wannę patelni tłuszczem

D. ustawić patelnię w poziomej pozycji

Ustawienie patelni w pozycji poziomej jest kluczowym krokiem przed smażeniem półproduktów w patelni elektrycznej. Ta procedura zapewnia równomierne rozłożenie ciepła, co jest niezwykle istotne dla uzyskania jednolitego efektu smażenia. W pozycji poziomej tłuszcz, który zostanie napełniony do wanny patelni, może swobodnie rozprowadzać się po całej powierzchni, co umożliwia optymalne przeprowadzanie procesu termicznego. Dobre praktyki w zakresie smażenia zalecają, aby przed przystąpieniem do gotowania upewnić się, że wszystkie komponenty są w odpowiednich pozycjach, co pozwala na uniknięcie sytuacji, w której niektóre części potrawy są niedosmażone, a inne przypalone. Ustawienie patelni w pozycji poziomej jest w pełni zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa kulinarnego, co minimalizuje ryzyko oparzeń. Należy również pamiętać, że odpowiednie ustawienie patelni jest nie tylko kwestią komfortu, ale i efektywności pracy w kuchni, szczególnie w środowisku profesjonalnym.

Pytanie 26

Sekcja wysyłkowa zakładu gastronomicznego stanowi połączenie jego elementów

A. magazynowej z usługowo-handlową

B. socjalnej z produkcyjną

C. produkcyjnej z magazynową

D. produkcyjnej z usługowo-handlową

Dział ekspedycyjny zakładu gastronomicznego odgrywa kluczową rolę w integracji procesów produkcyjnych z usługowo-handlowymi. Odpowiedź, która wskazuje na to połączenie, jest poprawna, ponieważ dział ekspedycji zajmuje się nie tylko przygotowaniem potraw, ale także ich efektywnym dostarczaniem do klientów oraz zarządzaniem sprzedażą. W praktyce, aspekt produkcyjny obejmuje przygotowanie i pakowanie produktów, podczas gdy komponent usługowo-handlowy koncentruje się na obsłudze klienta, zarządzaniu zamówieniami oraz realizacji dostaw. Taki model działania ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej i satysfakcji klienta. W branży gastronomicznej stosuje się różnorodne standardy jakości, takie jak HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności zarówno w procesie produkcji, jak i podczas jej transportu. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania logistyką w gastronomii podkreślają znaczenie sprawnego przepływu produktów, co jest osiągane dzięki ścisłej współpracy między działem produkcyjnym a sprzedażowym.

Pytanie 27

Sprzętem używanym do przygotowywania koktajlu mleczno-owocowego jest

A. młynek.

B. ubijarka.

C. kuter.

D. blender.

Blender to naprawdę super urządzenie do robienia koktajli mleczno-owocowych. Jego budowa i funkcje sprawiają, że nie ma sobie równych. Te wirujące ostrza kręcą się szybko, więc łatwo miksują owoce, mleko oraz jogurt, co daje nam gładką konsystencję napoju. To jest mega ważne, bo w końcu smak i tekstura koktajlu się liczą! Poza tym, blender jest uniwersalny; można go wykorzystać nie tylko do koktajli, ale też do zrobienia zup, sosów, czy smoothie. Podczas zakupu warto spojrzeć na moc i materiał dzbanka – to naprawdę wpływa na trwałość urządzenia i jakość tego, co robimy. W profesjonalnych kuchniach blender to po prostu must-have, co pokazuje, jak bardzo jest doceniany w branży kulinarnej.

Pytanie 28

Zupa z liściastych warzyw, w szczególności z kapusty, będąca popularna w rosyjskiej kuchni, to

A. rossolnik

B. ucha

C. szczi

D. soljanka

Choć soljanka, ucha i rossolnik to również popularne zupy w kuchni rosyjskiej, nie są one związane z kapustą w taki sposób, jak szczi. Soljanka to zupa mięsna, która często zawiera różnorodne wędliny, ogórki kiszone oraz oliwki, co nadaje jej charakterystyczny, kwaśno-słony smak. Jest to potrawa, która zyskała popularność ze względu na swoje bogate składniki, ale nie ma ona związku z warzywami liściastymi, co czyni ją odmienną od szczi. Ucha to zupa rybna, której głównym składnikiem jest ryba, często podawana z bulionem rybnym, a jej smak jest delikatny i aromatyczny. Z kolei rossolnik to zupa na bazie buraków i ogórków kiszonych, co nadaje jej unikalny, czerwony kolor i słodko-kwaśny smak. Wiele osób mylnie utożsamia te zupy z kapustą, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem w takim myśleniu jest brak zrozumienia podstawowych składników oraz ich roli w danej potrawie. Szczi jako zupa kapuściana stanowi doskonały przykład potrawy, która koncentruje się na jednym, charakterystycznym składniku, podczas gdy inne zupy, choć również smaczne i popularne, mają zupełnie inne profile smakowe i składniki. Zrozumienie różnic między tymi daniami jest istotne dla właściwego ich przyrządzania i serwowania w kontekście tradycyjnej kuchni rosyjskiej.

Pytanie 29

Co należy zrobić w przypadku skaleczenia dłoni podczas wstępnej obróbki?

A. przemyć ranę spirytusem, nałożyć jałowy opatrunek i kontynuować pracę

B. nałożyć jałowy opatrunek i kontynuować pracę

C. zdezynfekować ranę spirytusem, nałożyć jałowy opatrunek i wstrzymać dalszą pracę

D. przemyć ranę wodą utlenioną, nałożyć jałowy opatrunek i kontynuować pracę w gumowych rękawiczkach

Przemycie rany wodą utlenioną jest kluczowym krokiem w przypadku skaleczenia, ponieważ ta substancja działa jako środek dezynfekujący, eliminując bakterie i zmniejszając ryzyko zakażenia. Po oczyszczeniu rany, nałożenie jałowego opatrunku stanowi zabezpieczenie przed dalszymi urazami oraz ochronę przed zanieczyszczeniami. Gumowe rękawiczki są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko zakażenia, nie tylko dla osoby rannej, ale również dla innych, z którymi można mieć kontakt. W kontekście standardów ochrony zdrowia, takich jak Zasady Prawidłowej Praktyki Medycznej, każde postępowanie przy ranach wymaga zachowania szczególnej ostrożności, aby uniknąć powikłań. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie rany w celu wczesnego wykrycia ewentualnych objawów zakażenia, takich jak zaczerwienienie, obrzęk czy wydzielina. Ważnym elementem jest także edukacja w zakresie pierwszej pomocy, aby każdy mógł w odpowiedni sposób zareagować w sytuacji urazowej.

Pytanie 30

Jasna zasmażka, mleko, sól, biały pieprz oraz gałka muszkatołowa stanowią składniki

A. zupy mlecznej "nic"

B. sosu beszamelowego

C. zupy neapolitańskiej

D. sosu holenderskiego

Zupa neapolitańska to tradycyjne danie kuchni włoskiej, które jest bazowane na warzywach, pomidorach, oraz często zawiera mięso. Nie ma ona żadnego związku z sosami białymi opartymi na zasmażce, jak w przypadku sosu beszamelowego. Odpowiedź sugerująca, że jasna zasmażka i mleko są składnikami zupy, jest błędna, ponieważ zupa ta opiera się na zupełnie innych składnikach i technikach kulinarnych. Sos holenderski to kolejny typ sosu, który jest emulgowanym sosem na bazie żółtek jaj i masła, a jego smak oraz konsystencja są całkowicie różne od sosu beszamelowego. Odpowiedź dotycząca zupy mlecznej również jest nietrafiona, ponieważ zupa mleczna opiera się na mleku jako głównym składniku, często z dodatkiem kaszy lub innych składników, ale nie zawiera zasmażki, białego pieprzu czy gałki muszkatołowej. Wspólnym błędem przy analizie tych odpowiedzi jest nieodróżnianie podstawowych technik kulinarnych oraz rodzajów składników, co prowadzi do mylnego wnioskowania o ich zastosowaniu w różnych potrawach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy sos ma swoje unikalne składniki i metody przygotowania, co wpływa na jego smak i zastosowanie.

Pytanie 31

Nadzór nad utrzymaniem ciągłości łańcucha chłodniczego produktów mlecznych w trakcie ich przyjmowania do magazynu ma na celu zminimalizowanie zagrożeń

A. fizycznych

B. technologicznych

C. mikrobiologicznych

D. chemicznych

Monitorowanie ciągłości łańcucha chłodniczego produktów mleczarskich jest kluczowe dla zapewnienia ich bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Produkty te są szczególnie wrażliwe na rozwój mikroorganizmów, takich jak bakterie i pleśnie, które mogą prowadzić do zepsucia żywności oraz poważnych zagrożeń dla zdrowia konsumentów. Utrzymanie odpowiedniej temperatury podczas transportu i przechowywania produktów mleczarskich, zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), jest niezbędne do minimalizacji ryzyka rozwoju patogenów. Na przykład, mleko powinno być przechowywane w temperaturze nie wyższej niż 4°C. Praktyki takie jak monitorowanie temperatury w czasie rzeczywistym oraz regularne audyty systemu chłodniczego pozwalają na szybką reakcję w przypadku nieprawidłowości. Dodatkowo, certyfikacje takie jak ISO 22000 potwierdzają zgodność z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa żywności, co zwiększa zaufanie konsumentów do produktów mleczarskich. Dlatego odpowiednie monitorowanie łańcucha chłodniczego jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także kluczowym elementem strategii zarządzania jakością.

Pytanie 32

Którą z wymienionych grup artykułów spożywczych można składować w magazynie w idealnych warunkach z dostępem do światła naturalnego?

A. Tłuszcze.

B. Kasze.

C. Kiszonki.

D. Sery.

Kasze są produktami zbożowymi, które można przechowywać w optymalnych warunkach z dostępem światła naturalnego. Światło nie wpływa na jakość kaszy, gdyż jest to materiał odporny na działanie promieni słonecznych, które mogłyby zmieniać właściwości innych produktów, jak na przykład tłuszcze czy sery. W przypadku kasz, ważne jest, aby były one przechowywane w suchych, chłodnych miejscach, z minimalną wilgotnością, co sprzyja ich dłuższej trwałości. Zastosowanie kasz w diecie jest szerokie – stanowią one doskonałe źródło błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów. Poza tym, kasze mają długi okres przydatności do spożycia, co czyni je idealnym produktem do dłuższego przechowywania. Warto również zwrócić uwagę na standardy przechowywania żywności, które podkreślają znaczenie odpowiednich warunków dla zachowania świeżości i wartości odżywczych produktów. Dobre praktyki w magazynowaniu zalecają regularne sprawdzanie stanu przechowywanych kasz oraz zapewnienie odpowiedniej wentylacji, co zminimalizuje ryzyko pleśni i psucia się produktu.

Pytanie 33

Kawiarnię zaprojektowaną w nowoczesnym stylu z przeszklonymi wnętrzami, należy wyposażyć w meble

A. z tworzyw sztucznych z dodatkami metalu

B. rzeźbione w drewnie z elementami złocenia

C. z prostokątnych kształtów wykonane z rustykalnego drewna

D. wiklinowe o orientalnych motywach

Wybór mebli rzeźbionych w drewnie ze złoceniami może wydawać się atrakcyjny, jednak w kontekście nowoczesnej kawiarni jest to podejście, które często prowadzi do zwarcia estetyki całego wnętrza. Tego typu meble są z reguły ciężkie, co nie sprzyja elastyczności aranżacji przestrzeni. Przeszklone pomieszczenia, w których dominują naturalne światło i nowoczesne formy, wymagają lekkich i przejrzystych rozwiązań, które nie przytłoczą przestrzeni. Meble z rustykalnego drewna o prostych kształtach z kolei, choć mogą wprowadzać do wnętrza ciepło i przytulność, często odbiegają od surowych, minimalistycznych linii, które charakteryzują nowoczesne wnętrza. Styl rustykalny może być zbyt chaotyczny i niekonsekwentny w kontekście nowoczesnej estetyki, co prowadzi do braku harmonii w projekcie. Natomiast meble wiklinowe z orientalnym wzornictwem, mimo swojej unikalności, często są postrzegane jako bardziej tradycyjne, co może nie pasować do nowoczesnego stylu. W przypadku nowoczesnych kawiarni istotne jest, aby meble były zgodne z zasadami ergonomii i funkcjonalności. Wiele koncepcji projektowych w branży gastronomicznej podkreśla znaczenie użycia prostych, czystych linii oraz materiałów, które nie tylko dobrze się prezentują, ale również są praktyczne w użytkowaniu i łatwe w konserwacji.

Pytanie 34

Aby zagęścić jedną porcję zupy, potrzebujemy 4 gramy mąki ziemniaczanej. Ile mąki jest potrzebne do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 0,200 kg

B. 0,020 kg

C. 0,002 kg

D. 2,000 kg

Aby obliczyć ilość mąki ziemniaczanej potrzebnej do przygotowania 50 porcji zupy, należy pomnożyć ilość mąki na jedną porcję przez liczbę porcji. W tym przypadku 4 gramy mąki na porcję pomnożone przez 50 porcji równa się 200 gramów. Przechodząc do jednostek kilogramów, 200 gramów to 0,200 kg. Użycie mąki ziemniaczanej w odpowiednich proporcjach jest kluczowe w gastronomii, aby uzyskać pożądany smak i konsystencję potraw. W praktyce, jeśli chcesz przygotować większe ilości zupy, stosowanie takich przeliczeń pozwala na precyzyjne zarządzanie składnikami oraz kosztami produkcji. W gastronomii szczególnie ważne jest, aby znajomość proporcji składników była zgodna z przyjętymi standardami, co wpływa na jakość serwowanych potraw i efektywność operacyjną kuchni.

Pytanie 35

Wykorzystując wszystkie surowce wymienione w normatywie, należy sporządzić

Surowce i półprodukty	Normatyw na 4 porcje
Wieprzowina	600 g
Mąka pszenna	50 g
Tłuszcz	70 g
Cebula	50 g
Woda	250 g
Sól, pieprz, papryka, ziele angielskie, liść laurowy	do smaku

A. pieczeń.

B. gulasz.

C. sztufadę.

D. paprykarz.

Gulasz to klasyczne danie, które doskonale wpisuje się w specyfikę potraw jednogarnkowych. W oparciu o normatywy przedstawione w załączonej tabeli, można zauważyć, że składniki takie jak wieprzowina, mąka pszenna, tłuszcz, cebula, woda oraz przyprawy są kluczowe dla jego przygotowania. Mięso wieprzowe stanowi bazę dla gulaszu, a mąka pszenna pełni rolę zagęszczającą, co nadaje potrawie odpowiednią konsystencję. Dzięki dodatku tłuszczu oraz cebuli, gulasz zyskuje bogaty smak i aromat, a przyprawy mogą być dostosowywane według indywidualnych preferencji. W praktyce, gulasz jest często gotowany na wolnym ogniu, co pozwala składnikom dobrze się połączyć i uzyskać głęboki, intensywny smak. Warto również wspomnieć o trendach w gastronomii, które promują potrawy jednogarnkowe jako wygodne i ekonomiczne rozwiązanie, idealne na obiad dla całej rodziny.

Pytanie 36

Jakie urządzenie należy zastosować do określenia wilgotności w magazynie?

A. higrometru

B. manometru

C. barometru

D. detektora

Pomiar wilgotności nie może być realizowany za pomocą barometru, manometru ani detektora, ponieważ każde z tych urządzeń ma inne przeznaczenie. Barometr mierzy ciśnienie atmosferyczne, co jest istotne w meteorologii, ale nie ma żadnego związku z wilgotnością powietrza. Użycie barometru w magazynie do oceny warunków przechowywania byłoby mylące, ponieważ zmiany ciśnienia niekoniecznie wskazują na zmiany wilgotności. Podobnie manometr, który mierzy ciśnienie gazów w zamkniętych systemach, również nie dostarcza informacji na temat wilgotności. Jego zastosowanie jest ograniczone do instalacji przemysłowych, gdzie kontrola ciśnienia jest kluczowa, a nie do oceny jakości powietrza w magazynie. Detektor, w zależności od jego typu, może być używany do identyfikacji konkretnych substancji chemicznych lub gazów, ale nie jest przeznaczony do pomiaru wilgotności. Wybór niewłaściwego instrumentu do monitorowania wilgotności jest typowym błędem, który może prowadzić do niewłaściwych decyzji dotyczących przechowywania towarów, co w konsekwencji może prowadzić do strat finansowych związanych z uszkodzeniem produktów. Zrozumienie przeznaczenia i funkcji urządzeń pomiarowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem magazynowym.

Pytanie 37

Deser sporządzony z owoców gotowanych w wodzie z dodatkiem cukru powinien być serwowany

A. w szklanych pucharkach

B. w kompotierkach

C. w kielichach

D. w wysokich szklankach

Podawanie deseru przygotowanego z owoców ugotowanych w wodzie z cukrem w wysokich szklankach może być kuszącym pomysłem, ale nie jest to odpowiedni wybór ze względu na charakter samego deseru. Wysokie szklanki, które zazwyczaj są używane do serwowania napojów, takich jak koktajle czy soki, nie sprzyjają odpowiedniej prezentacji owoców, co znacznie ogranicza walory estetyczne. W przypadku deserów, ważne jest, aby owoce były dobrze widoczne i łatwo dostępne dla konsumenta. W kielichach, z kolei, często serwuje się bardziej skomplikowane desery, takie jak musy czy lody, które wymagają większej objętości i innej formy serwowania. Chociaż kielichy mogą pomieścić owoce, nie podkreślają one ich naturalnego kształtu i kolorystyki w taki sposób, jak kompotierki. Szklane pucharki również nie są najlepszym wyborem, ponieważ ich głębokość może utrudniać dostęp do owoców, a także sprawia, że deser może wyglądać na przeładowany. Przy serwowaniu deserów z owoców kluczowe jest, aby naczynie podkreślało świeżość i smak składników. Wybór odpowiednich naczyń ma ogromne znaczenie dla ogólnego doświadczenia kulinarnego, dlatego warto przestrzegać zasad dotyczących serwowania poszczególnych potraw oraz zrozumieć, jak naczynia wpływają na prezentację i percepcję deserów.

Pytanie 38

Jakie potrawy mączne przygotowuje się z ciasta wyrabianego na stolnicy?

A. kluski kładzione

B. uszka

C. bliny

D. kluski francuskie

Uszka to potrawa mączna, która stanowi jeden z klasycznych elementów polskiej kuchni. Przygotowywane są z cienkiego ciasta, najczęściej na bazie mąki pszennej, jajek oraz wody. Ciasto jest rozwałkowywane na stolnicy, a następnie wykrawane w kształcie małych półmisków, które po nadziewaniu mięsem, grzybami lub kapustą są składane i formowane w kształt uszek. Uszka najczęściej podawane są w zupach, takich jak barszcz czerwony, co czyni je tradycyjnym daniem w okresie świąt Bożego Narodzenia. Warto również zauważyć, że uszka są szczególnie cenione za swoją uniwersalność - mogą być serwowane zarówno jako danie główne, jak i przekąska. Proces ich przygotowania wymaga precyzyjnego odmierzania składników oraz umiejętności w rozwałkowaniu ciasta do odpowiedniej grubości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Wiele osób uważa uszka za synonim tradycji i smaku domowej kuchni, co dodatkowo podkreśla ich miejsce w polskiej gastronomii.

Pytanie 39

Wybierz rodzaje kasz, które nadają się do przygotowania w sypkiej formie, z zachowaniem odpowiednich zasad obróbki cieplnej oraz proporcji wody.

A. Ryż, kasza perłowa

B. Kasza kukurydziana, ryż

C. Kasza manna, pęczak

D. Ryż, kasza manna

W wyborze kasz do gotowania na sypko, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie kasze nadają się do tego celu z powodu różnicy w ich strukturze oraz sposobie obróbki cieplnej. Kasza manna, na przykład, jest bardzo drobno mielona i po ugotowaniu ma tendencję do tworzenia kleistej masy, co czyni ją nieodpowiednią do uzyskania sypkiej konsystencji. Typowe błędy związane z wyborem kaszy polegają na myleniu typów kasz i ich właściwości. Kasza kukurydziana ma specyficzną strukturę i wymaga więcej wody oraz dłuższego czasu gotowania, co również może prowadzić do kleistej konsystencji. Pęczak, z kolei, jest często przygotowywany na bardziej miękko, co sprawia, że także nie nadaje się do gotowania na sypko. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ błędny wybór kaszy może prowadzić do nieudanych potraw i frustracji w kuchni. Aby uniknąć takich sytuacji, warto zapoznać się z właściwymi proporcjami i technikami gotowania dla każdej z kasz, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów kulinarnych. Dobre praktyki kulinarne sugerują również testowanie różnych kasz przed ich zastosowaniem w przepisach, co pozwala na lepsze dopasowanie do oczekiwanej konsystencji i smaku potrawy.

Pytanie 40

W hotelowej restauracji zamówiono danie kuchni węgierskiej. Które danie nie powinno być serwowane gościom?

A. Naleśniki a la Gundel

B. Risotto

C. Pierogi

D. Zupa gulaszowa

Wybór potrawy, która nie przynależy do kuchni węgierskiej, wymaga głębszego zrozumienia charakterystyki kulinarnej tego regionu. Pierogi, będące popularnym daniem w kuchni polskiej i ukraińskiej, są nadziewanymi ciastami, które nie mają swoich odpowiedników w węgierskich tradycjach kulinarnych. Chociaż pierogi mogą być przygotowane z różnymi farszami, od mięsa po owoce, ich obecność w menu kuchni węgierskiej jest błędem, ponieważ nie wpisują się w typowe smaki i składniki tego kraju. Risotto, z kolei, to włoska potrawa, która bazuje na ryżu Arborio, gotowanym w bulionie i często wzbogacanym o sery oraz warzywa. Chociaż ryż jest składnikiem wielu kuchni, nie jest charakterystyczny dla Węgier. Naleśniki a la Gundel to z kolei deser, który, choć może być podawany w kontekście kuchni węgierskiej, jest bardziej skomplikowanym daniem, które nie jest tak powszechnie znane jak zupa gulaszowa. Wybór potraw w kontekście restauracji tematycznych powinien być zgodny z klasycznymi daniami, aby zapewnić autentyczność doświadczenia kulinarnego, co jest kluczowym standardem branżowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, które potrawy są reprezentatywne dla danej kuchni, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić gościom prawdziwe doświadczenie kulinarne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej