Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 08:07
Data zakończenia: 29 maja 2025 08:14

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie zrzutu ekranu ilustrującego ustawienia przełącznika można wnioskować, że

A. maksymalny czas między zmianami statusu łącza wynosi 5 sekund

B. maksymalny czas obiegu w sieci komunikatów protokołu BPDU to 20 sekund

C. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych powiadomień o prawidłowym działaniu urządzenia wynosi 3 sekundy

D. minimalny czas obiegu w sieci komunikatów protokołu BPDU wynosi 25 sekund

Czas między wysyłaniem kolejnych komunikatów o poprawnej pracy urządzenia znany jest jako Hello Time w protokole STP (Spanning Tree Protocol). Ustawienie to określa interwał, co ile sekund przełącznik wysyła komunikaty BPDU (Bridge Protocol Data Unit), które służą do detekcji pętli w sieci oraz potwierdzania poprawności działania topologii. Na załączonym zrzucie ekranu widzimy, że parametr Hello Time jest ustawiony na 3 sekundy, co oznacza, że co trzy sekundy przełącznik wysyła komunikat o swojej obecności i stanie sieci. W praktyce oznacza to, że sieć jest regularnie monitorowana pod kątem zmian w topologii, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i unikania problemów takich jak pętle sieciowe. Ustawienia te są zgodne ze standardowymi zaleceniami dla protokołu STP, które zapewniają optymalną równowagę między częstotliwością komunikatów a obciążeniem sieci. Właściwie skonfigurowany Hello Time pozwala na szybkie wykrywanie zmian w sieci, co jest kluczowe dla dużych i dynamicznych infrastruktur, gdzie zmiany mogą występować często.

Pytanie 2

Użytkownik systemu Windows doświadcza komunikatów o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

B. zwiększenie pamięci RAM

C. dodanie kolejnego dysku

D. rozbudowa pamięci cache procesora

Dodanie więcej pamięci RAM to chyba najlepszy sposób na pozbycie się problemu z tymi komunikatami o za małej pamięci wirtualnej w Windowsie. Pamięć RAM, czyli Random Access Memory, ma ogromny wpływ na to, jak działa cały system. Jak jakieś aplikacje się uruchamiają, to korzystają właśnie z RAM-u do trzymania danych na chwilę. Kiedy RAM-u jest mało, system zaczyna sięgać po pamięć wirtualną, co jest dużo wolniejsze, bo opiera się na dysku twardym. Więcej RAM-u sprawi, że aplikacje będą działały płynniej, a opóźnienia związane z przenoszeniem danych między pamięcią a dyskiem znikną. Dobrze jest też dostosować ilość RAM-u do wymagań programów, z których korzystasz, oraz do liczby programów, które masz otwarte jednocześnie. Jak intensywnie używasz komputera, na przykład do edycji wideo czy grania, to myślę, że 16 GB RAM-u to minimum. Taki poziom pozwoli na stabilne działanie aplikacji bez strachu o za małą pamięć wirtualną.

Pytanie 3

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

A. karty sieciowej

B. modemu

C. skanera

D. drukarki

Przedstawione ustawienia dotyczą modemu, ponieważ odnoszą się do zaawansowanych ustawień portu COM, które są często używane do komunikacji z urządzeniami szeregowymi, takimi jak modemy. W oknie dialogowym widzimy opcje dotyczące buforów FIFO, co jest typowe dla konfiguracji urządzeń szeregowych, gdzie wymagana jest obsługa UART (Universal Asynchronous Receiver-Transmitter). Bufory FIFO umożliwiają efektywne zarządzanie danymi przychodzącymi i wychodzącymi, co jest krytyczne w komunikacji poprzez porty szeregowe. Modemy, jako urządzenia konwertujące sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, często korzystają z takich ustawień, aby zapewnić płynność transmisji danych. Konfiguracja portu COM jest niezbędna, aby uzyskać optymalną wydajność i minimalizować zakłócenia w połączeniach modemowych. W praktyce, poprawna konfiguracja tych parametrów wpływa na jakość połączeń dial-up oraz na wydajność transmisji w systemach komunikacji danych. Standardy w tej dziedzinie obejmują zgodność z normami UART, które specyfikują sposób przesyłu danych w systemach komunikacyjnych. Zrozumienie i umiejętność konfiguracji tych ustawień jest kluczowe dla specjalistów IT zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci oraz sprzętu komunikacyjnego.

Pytanie 4

Aby podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera, który ma jedynie porty USB, należy użyć adaptera

A. USB na PS/2

B. USB na RS-232

C. USB na COM

D. USB na LPT

Adapter USB na LPT jest właściwym rozwiązaniem w przypadku podłączania urządzenia z portem równoległym (LPT) do komputera wyposażonego jedynie w porty USB. Ethernet w standardzie LPT (Line Printer Terminal) to złącze stosowane do komunikacji z drukarkami i innymi urządzeniami peryferyjnymi, które wymagają większej przepustowości niż tradycyjne złącza szeregowe. Adaptery USB na LPT konwertują sygnały USB na sygnały równoległe, co umożliwia integrację starszych urządzeń z nowoczesnymi komputerami. W praktyce, po podłączeniu adaptera, system operacyjny zazwyczaj automatycznie wykrywa drukarkę i instaluje odpowiednie sterowniki, co czyni proces prostym i intuicyjnym. Warto również zauważyć, że zgodność z normami USB i LPT zapewnia stabilność połączenia oraz minimalizuje ryzyko utraty danych, co jest istotne w kontekście wydajności zadań drukarskich. W związku z tym, jeśli korzystasz z drukarki starszego typu z portem LPT, wybór adaptera USB na LPT jest najlepszym rozwiązaniem, aby zapewnić prawidłowe działanie urządzenia przy zachowaniu wszystkich standardów branżowych.

Pytanie 5

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej przedstawiono na załączonym rysunku?

A. topologię gwiazdy rozszerzonej

B. topologię magistrali

C. topologię hierarchiczną

D. topologię gwiazdy

Topologia hierarchiczna, zwana również topologią drzewa, jest strukturą sieci, gdzie urządzenia są zorganizowane w sposób przypominający drzewo. Główna cecha tej topologii to hierarchiczne połączenie urządzeń, gdzie każde urządzenie może mieć wiele połączeń z urządzeniami niższego poziomu. W tej strukturze centralne urządzenia są połączone z urządzeniami podrzędnymi, co zapewnia skalowalność i łatwość zarządzania. Topologia hierarchiczna jest często stosowana w dużych sieciach korporacyjnych, gdzie wymagana jest infrastruktura, która może się łatwo rozwijać wraz z rosnącymi potrzebami firmy. Taka organizacja umożliwia efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i łatwe lokalizowanie usterek. W przypadku awarii jednego elementu sieci, inne mogą nadal funkcjonować, co zwiększa niezawodność systemu. Przykładem praktycznego zastosowania topologii hierarchicznej jest struktura sieci w dużych organizacjach, gdzie są stosowane wielopoziomowe systemy przełączników i routerów, które łączą różne działy i oddziały firmy. Dzięki temu można skutecznie zarządzać ruchem danych i zapewnić odpowiednią przepustowość dla różnych aplikacji biznesowych.

Pytanie 6

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

A. Adres serwera DNS

B. Numer IP hosta

C. Adres serwera DHCP

D. Domyślną bramę sieciową

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych do uzyskiwania informacji o serwerach DNS które są kluczowe dla procesu rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP. Kiedy użytkownik wydaje polecenie nslookup w wierszu poleceń systemu operacyjnego narzędzie to łączy się z domyślnym serwerem DNS skonfigurowanym w systemie. Użytkownik dzięki temu otrzymuje informację o tym jaki serwer DNS jest wykorzystywany do przetwarzania zapytań DNS w sieci lokalnej. W praktyce wiedza o adresie serwera DNS jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z połączeniem internetowym takich jak brak możliwości uzyskania dostępu do określonych stron internetowych czy opóźnienia w ładowaniu stron. Wiele firm stosuje własne serwery DNS aby poprawić bezpieczeństwo i wydajność operacji sieciowych. Zrozumienie i właściwe konfigurowanie serwerów DNS zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak stosowanie bezpiecznych i szybkich serwerów zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dlatego posługiwanie się narzędziem nslookup i jego wynikami jest istotną umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 7

Zawarty w listingach kod zawiera instrukcje pozwalające na

Switch>enable
 Switch#configure terminal
 Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
 Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
 Switch(config-if-range)#exit

A. wyłączenie portów 0 i 1 ze sieci vlan

B. zmianę prędkości dla portu 0/1 na fastethernet

C. przypisanie nazwy fastEthernet pierwszym dziesięciu portom switcha

D. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 na przełączniku

Listing zawiera polecenia do konfiguracji portów 0/1 do 0/10 na przełączniku, aby przypisać je do VLAN 10. Polecenie enable przełącza przełącznik w tryb uprzywilejowany, a configure terminal wprowadza do trybu konfiguracji globalnej. W ramach interfejsu range fastEthernet 0/1-10 wybieramy zakres portów. Polecenie switchport access vlan 10 przypisuje porty do VLAN 10, co jest praktyką pozwalającą na segmentację sieci i zwiększenie bezpieczeństwa oraz wydajności. VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie rozdzielone sieci na jednym fizycznym przełączniku, umożliwiające oddzielenie ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników bez potrzeby dodatkowego sprzętu. Stosowanie VLAN jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak stosowanie zgodności z IEEE 802.1Q, który jest standardem dla tagowania ramek sieciowych i zapewnia interoperacyjność między urządzeniami różnych producentów. VLAN 10 może być użyty dla określonego działu firmy, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu i optymalizując przepustowość sieci dzięki izolacji ruchu.

Pytanie 8

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej powinien znajdować się

A. schemat sieci z wyznaczonymi punktami dystrybucji i gniazdami

B. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

C. harmonogram prac realizacyjnych

D. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

Schemat sieci z oznaczonymi punktami dystrybucyjnymi i gniazdami jest kluczowym elementem dokumentacji powykonawczej dla fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej. Taki schemat przedstawia topologię sieci, co umożliwia nie tylko zrozumienie, jak różne komponenty są ze sobą połączone, ale także lokalizację gniazd sieciowych, co jest niezbędne w przypadku przyszłych rozbudów lub konserwacji. W praktyce, posiadanie wizualizacji sieci pozwala administratorom na szybsze diagnozowanie problemów oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, właściwe dokumentowanie struktury sieci jest wymogiem, który zwiększa jej niezawodność oraz zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi. W sytuacjach, gdy sieć musi być rozbudowana lub modyfikowana, schematy te są fundamentem do podejmowania decyzji o zakupie dodatkowego sprzętu oraz planowaniu układu okablowania. Dodatkowo, w kontekście audytów, obecność takich schematów może przyczynić się do lepszej oceny bezpieczeństwa i wydajności sieci.

Pytanie 9

Jaki system plików powinien być wybrany przy instalacji systemu Linux?

A. ext3

B. FAT32

C. NTFS

D. FAT

Wybór systemu plików ext3 podczas instalacji systemu Linux jest zdecydowanie uzasadniony, ponieważ ext3 to jeden z najpopularniejszych i najstabilniejszych systemów plików, który oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak dziennikowanie. Dziennikowanie pozwala na szybkie przywracanie systemu plików do poprawnego stanu po awarii, co zwiększa niezawodność i bezpieczeństwo przechowywanych danych. ext3 jest również w pełni kompatybilny z wcześniejszym systemem ext2, co sprawia, że migracja jest stosunkowo prosta. W praktyce, ext3 jest często stosowany w serwerach oraz stacjach roboczych, które wymagają stabilności i odporności na awarie. Dodatkowo, wspiera on dużą liczbę plików oraz duże rozmiary dysków, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w różnych zastosowaniach. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z ext3 jest zalecane dla użytkowników Linuxa, którzy potrzebują solidnego i sprawdzonego systemu plików.

Pytanie 10

Zużyty sprzęt elektryczny lub elektroniczny, na którym znajduje się symbol zobrazowany na ilustracji, powinien być

A. przekazany do punktu odbioru zużytej elektroniki

B. wrzucony do pojemników oznaczonych tym symbolem

C. wyrzucony do pojemników na odpady domowe

D. przekazany do miejsca skupu złomu

Symbol przedstawiony na rysunku oznacza, że urządzenia elektryczne i elektroniczne nie mogą być wyrzucone do zwykłych pojemników na odpady komunalne. To oznaczenie jest zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) Unii Europejskiej, która reguluje sposób postępowania z zużytym sprzętem elektronicznym w celu ich bezpiecznej utylizacji i recyklingu. Przekazanie takiego sprzętu do punktu odbioru zużytej elektroniki jest zgodne z wymogami prawnymi i dobrymi praktykami, ponieważ punkty te są przygotowane do odpowiedniego przetwarzania takich odpadów. Zbierają one urządzenia w sposób bezpieczny dla środowiska, zapobiegając uwolnieniu szkodliwych substancji chemicznych, które mogą być obecne w takich urządzeniach, jak rtęć, ołów czy kadm. Recykling zużytego sprzętu elektronicznego pozwala także na odzyskiwanie cennych materiałów, takich jak złoto, srebro czy platyna, które są wykorzystywane w produkcji nowych urządzeń. Działanie to wspiera zrównoważony rozwój i ochronę zasobów naturalnych, co jest kluczowym celem gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 11

W dokumentacji technicznej głośników komputerowych producent może zamieścić informację, że największe pasmo przenoszenia wynosi

A. 20 W

B. 20%

C. 20 kHz

D. 20 dB

Maksymalne pasmo przenoszenia głośników komputerowych, określane w hercach (Hz), informuje nas o zakresie częstotliwości, jakie dany głośnik może reprodukować. Standardowe pasmo przenoszenia dla większości głośników audio wynosi od 20 Hz do 20 kHz, co odpowiada zakresowi słyszalnemu dla przeciętnego ludzkiego ucha. Odpowiedź 20 kHz odnosi się zatem do górnej granicy tego zakresu. W praktyce oznacza to, że głośnik, który obsługuje do 20 kHz, będzie w stanie odtworzyć wysokie tony, takie jak dźwięki cymbałów, wokale czy inne instrumenty, które generują wysokie częstotliwości. Wiele standardów audio, w tym te ustalane przez organizacje takie jak International Electrotechnical Commission (IEC), podkreśla znaczenie tej wartości w kontekście jakości dźwięku. Wybierając głośniki, warto zwrócić uwagę na to pasmo przenoszenia, aby zapewnić sobie jak najlepsze doznania audio, szczególnie w zastosowaniach multimedialnych i gamingowych, gdzie detale dźwiękowe mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 12

Która z poniższych liczb w systemie dziesiętnym poprawnie przedstawia liczbę 101111112?

A. 19310

B. 38210

C. 38110

D. 19110

Odpowiedź 19110 jest prawidłową reprezentacją liczby 101111112 w systemie dziesiętnym, gdyż liczba ta została zapisana w systemie binarnym. Aby przeliczyć liczbę z systemu binarnego na dziesiętny, należy zsumować wartości poszczególnych cyfr, mnożąc każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę liczby 2. W przypadku 101111112, cyfra 1 na miejscu 0 (2^0) ma wartość 1, cyfra 1 na miejscu 1 (2^1) ma wartość 2, cyfra 1 na miejscu 2 (2^2) ma wartość 4, cyfra 1 na miejscu 3 (2^3) ma wartość 8, cyfra 1 na miejscu 4 (2^4) ma wartość 16, cyfra 0 na miejscu 5 (2^5) ma wartość 0, cyfra 1 na miejscu 6 (2^6) ma wartość 64 i cyfra 1 na miejscu 7 (2^7) ma wartość 128. Po zsumowaniu tych wartości 128 + 64 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 otrzymujemy 19110. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma miejsce w programowaniu, gdzie często musimy konwertować dane z jednego systemu liczbowego na inny, co jest kluczowe w wielu algorytmach i strukturach danych.

Pytanie 13

Cechą charakterystyczną transmisji za pomocą interfejsu równoległego synchronicznego jest to, że

A. dane są przesyłane w tym samym czasie całą szerokością magistrali, a początek oraz zakończenie transmisji oznaczają bity startu i stopu

B. w określonych odstępach czasu wyznaczanych przez sygnał zegarowy CLK dane przesyłane są jednocześnie kilkoma przewodami

C. początek i koniec przesyłanych danych odbywa się bit po bicie i jest oznaczony bitem startu oraz stopu

D. dane są przesyłane bit po bicie w określonych odstępach czasu, które są wyznaczane przez sygnał zegarowy CLK

Pierwsza odpowiedź sugeruje, że dane są przesyłane jednocześnie całą szerokością magistrali, ale nie uwzględnia przy tym kluczowego aspektu synchronizacji, która jest istotna w przypadku interfejsów równoległych synchronicznych. Nie wystarczy, aby dane były przesyłane równocześnie; ich przesył musi być również zsynchronizowany z sygnałem zegarowym, co jest istotnym elementem w zapewnieniu integralności przesyłanych informacji. Z kolei druga odpowiedź koncentruje się na przesyłaniu bit po bicie z użyciem bitów startu i stopu, co jest bardziej charakterystyczne dla transmisji szeregowej, a nie równoległej. W interfejsach równoległych przesyłanie danych następuje równocześnie, eliminując potrzebę oznaczania początku i końca transmisji pojedynczymi bitami. Trzecia odpowiedź odnosi się do transmisji bit po bicie, co jest sprzeczne z zasadą działania interfejsu równoległego, gdzie wiele bitów jest przesyłanych jednocześnie w ramach jednego cyklu zegarowego. Ostatecznie, błędne wnioski mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między transmisją równoległą a szeregową, co prowadzi do mylnych interpretacji na temat sposobu przesyłania danych w różnych typach interfejsów.

Pytanie 14

Na jakich licencjach są dystrybuowane wersje systemu Linux Ubuntu?

A. MOLP

B. Public Domain

C. Freeware

D. GNU GPL

Odpowiedź 'GNU GPL' jest poprawna, ponieważ systemy operacyjne oparte na dystrybucji Linux, takie jak Ubuntu, są rozpowszechniane na podstawie licencji GNU General Public License. Ta licencja jest jednym z najważniejszych dokumentów w świecie oprogramowania open source, który zapewnia użytkownikom prawo do swobodnego korzystania, modyfikowania i rozpowszechniania oprogramowania. GNU GPL ma na celu ochronę wolności użytkowników, co oznacza, że każdy ma prawo do dostępu do kodu źródłowego oraz możliwość dostosowywania go do własnych potrzeb. Przykładem zastosowania tej licencji jest możliwość instalacji i modyfikacji różnych aplikacji na Ubuntu, co umożliwia użytkownikom tworzenie i rozwijanie własnych rozwiązań. Popularne oprogramowanie, takie jak GIMP (alternatywa dla Adobe Photoshop) czy LibreOffice (pakiet biurowy), również korzysta z licencji GNU GPL, co podkreśla jej znaczenie w zapewnieniu dostępu do wysokiej jakości oprogramowania. W ten sposób, użytkownicy zyskują nie tylko dostęp do zaawansowanych narzędzi, ale także aktywnie uczestniczą w rozwoju społeczności open source, co jest zgodne z zasadami współpracy i innowacji w branży IT.

Pytanie 15

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.224

C. 225.225.225.240

D. 255.255.255.192

Odpowiedź 255.255.255.192 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie IP 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, konieczne jest zwiększenie liczby bitów w masce podsieci. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 8 bitów na identyfikację hostów. Podzielając tę sieć na cztery podsieci, potrzebujemy dodatkowych 2 bitów, aby uzyskać 4 (2^2 = 4) możliwe podsieci. Zmiana maski na /26 (255.255.255.192) daje nam 64 adresy w każdej podsieci, z czego 62 mogą być używane przez hosty (jeden adres zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a jeden dla rozgłoszenia). Taki podział pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, szczególnie w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji ruchu w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której firma dzieli swoją sieć na różne działy, co pozwala na niezależne zarządzanie i ograniczanie dostępu.

Pytanie 16

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki sterowników

B. Pliki osobiste

C. Pliki aktualizacji

D. Pliki aplikacji

Pliki osobiste nie zostaną naruszone podczas przywracania systemu do wcześniejszego punktu, ponieważ ta operacja dotyczy głównie plików systemowych oraz programowych, a nie danych użytkownika. Przywracanie systemu jest funkcją, która pozwala na cofnięcie systemu do stanu, w którym znajdował się w momencie utworzenia punktu przywracania, co oznacza, że zmiany wprowadzone w systemie operacyjnym po tym punkcie zostaną wycofane. Natomiast pliki osobiste, jak dokumenty, zdjęcia czy pliki multimedialne, są przechowywane w osobnych folderach i nie są objęte tą operacją. W praktyce oznacza to, że użytkownik może bez obaw przywrócić system do wcześniejszego stanu, nie martwiąc się o utratę swoich osobistych danych. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych plików, zwłaszcza przed wykonaniem operacji przywracania systemu, co stanowi dodatkową warstwę ochrony danych użytkownika.

Pytanie 17

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się bezpośrednio ze wszystkimi innymi węzłami?

A. pojedynczego pierścienia

B. siatki

C. hierarchiczna

D. gwiazdy rozszerzonej

Wybór topologii pojedynczego pierścienia sugeruje, że każdy węzeł łączy się z dwoma innymi węzłami, tworząc zamknięty obwód. Choć taka struktura może być stosunkowo prosta do zbudowania i może być atrakcyjna ze względu na niskie koszty materiałowe, to nie oferuje ona zalet niezawodności, które są charakterystyczne dla topologii siatki. Jeśli jeden węzeł lub łącze ulegnie awarii, cała sieć może przestać działać, co czyni ją podatną na awarie. Przykładami zastosowania topologii pierścieniowej mogą być mniejsze sieci lokalne, ale w przypadku większych systemów nie zaleca się jej stosowania ze względu na wspomniane ograniczenia. Topologia gwiazdy rozszerzonej polega na centralnym węźle, do którego podłączane są inne węzły, co oznacza, że awaria centralnego węzła może również prowadzić do przerwania komunikacji w całej sieci. Hierarchiczna topologia natomiast, w której węzły są zorganizowane w strukturę drzewa, także nie zapewnia pełnej sieciowej redundancji, co czyni ją mniej stabilną w porównaniu do połączeń w topologii siatki. W praktyce, wykorzystując topologie, ważne jest, aby zrozumieć ich ograniczenia i dostosować je do specyfikacji oraz potrzeb konkretnej organizacji, aby zapewnić maksymalną efektywność oraz bezpieczeństwo systemu sieciowego.

Pytanie 18

Protokół poczty elektronicznej, który umożliwia zarządzanie wieloma skrzynkami pocztowymi oraz pobieranie i manipulowanie na wiadomościach przechowywanych na zdalnym serwerze, to

A. TCP

B. SMTP

C. POP3

D. IMAP

Wybór protokołu TCP nie jest właściwy w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną. TCP, czyli Transmission Control Protocol, to protokół komunikacyjny, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych w sieci, ale nie jest związany bezpośrednio z przetwarzaniem wiadomości e-mail. TCP działa na poziomie transportu, co oznacza, że zarządza przepływem danych pomiędzy różnymi hostami, natomiast IMAP funkcjonuje na poziomie aplikacji, umożliwiając interakcję z wiadomościami. Z kolei POP3, chociaż jest protokołem używanym do odbierania e-maili, w przeciwieństwie do IMAP, nie obsługuje zarządzania folderami ani synchronizacji na wielu urządzeniach. Oba podejścia - zarówno TCP, jak i POP3 - mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ są stosowane w kontekście e-mail, ale służą różnym celom. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za wysyłanie wiadomości, a nie za ich odbieranie czy zarządzanie. Wybierając ten protokół, można błędnie zrozumieć jego rolę w całym ekosystemie poczty elektronicznej. Kluczowe jest zrozumienie, że IMAP został zaprojektowany do efektywnego zarządzania wiadomościami na serwerze, co jest kluczowe w dobie rosnącej liczby urządzeń i wymagających aplikacji pocztowych.

Pytanie 19

Aby podłączyć kartę sieciową przedstawioną na rysunku do laptopa, urządzenie musi być wyposażone w odpowiednie gniazdo

A. PCMCIA

B. Mini DIN

C. Slot 3

D. BNC

PCMCIA to standard interfejsu kart rozszerzeń, który był szeroko stosowany w laptopach i innych urządzeniach przenośnych do późnych lat 2000. Umożliwia on dodawanie różnego rodzaju funkcjonalności, takich jak karty sieciowe, modemy, pamięci masowe czy karty dźwiękowe. PCMCIA, obecnie znane jako PC Card, jest kluczowe dla mobilnych rozwiązań, ponieważ umożliwia łatwą wymianę i instalację urządzeń peryferyjnych bez otwierania obudowy laptopa. Praktycznym zastosowaniem takiej karty sieciowej jest możliwość szybkiego i łatwego uzyskania dostępu do sieci w starszych laptopach, które nie mają wbudowanej karty Wi-Fi. Instalacja karty PCMCIA wymaga jedynie wsunięcia jej do odpowiedniego gniazda, co jest zgodne z ideą plug-and-play. Warto zauważyć, że karty PCMCIA były stopniowo zastępowane przez mniejsze i bardziej wydajne technologie takie jak ExpressCard i zintegrowane moduły sieciowe w nowszych laptopach. Jednak w kontekście starszych urządzeń, znajomość tego standardu jest niezbędna. Warto również zwrócić uwagę na obsługiwane protokoły sieciowe oraz prędkości transferu, co ma kluczowe znaczenie dla wydajności sieciowej.

Pytanie 20

Aby zabezpieczyć komputery w lokalnej sieci przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. programu antywirusowego

B. filtru antyspamowego

C. bloku okienek pop-up

D. zapory ogniowej

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS (Denial of Service). Zasada działania zapory ogniowej polega na monitorowaniu i kontrolowaniu ruchu sieciowego, który wchodzi i wychodzi z sieci. Dzięki regułom skonfigurowanym w zaporze, można zablokować podejrzany ruch oraz pozwalać tylko na ten, który jest autoryzowany. Przykładowo, zapora może blokować nieznane adresy IP, które próbują uzyskać dostęp do lokalnych zasobów, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa. W praktyce, organizacje korzystają z zapór zarówno sprzętowych, jak i programowych, aby stworzyć wielowarstwową architekturę zabezpieczeń. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie reguł zapory oraz audytowanie logów w celu wykrywania potencjalnych zagrożeń. Normy takie jak ISO/IEC 27001 zalecają wykorzystanie zapór ogniowych jako elementu ochrony informacji, co podkreśla ich znaczenie w kontekście globalnych standardów bezpieczeństwa.

Pytanie 21

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. dwójkowym

B. ósemkowym

C. dziesiętnym

D. szesnastkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda liczba w tej sekwencji jest wyrażona w standardowym formacie dziesiętnym. Adresy IP w wersji 4 (IPv4) składają się z czterech oktetów, z których każdy jest reprezentowany jako liczba całkowita w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej używany do prezentacji adresów IP, co ułatwia ich odczyt i zapamiętanie przez użytkowników. Przykładem zastosowania adresów IP jest konfiguracja urządzeń w sieci lokalnej czy przydzielanie adresów IP przez serwery DHCP. W praktyce, standardy takie jak RFC 791 określają zasady dotyczące struktury adresów IP, w tym ich przedstawianie. Użycie systemu dziesiętnego w adresach IP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej, zapewniając przejrzystość i ułatwiając diagnostykę problemów sieciowych.

Pytanie 22

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 346

B. 383

C. 333

D. 463

Liczba 100110011 w systemie binarnym można przekształcić na system ósemkowy, grupując bity w trójki, począwszy od prawej strony. Grupa 100 to 4 w systemie ósemkowym, 110 to 6, a ostatnia grupa 011 to 3. Łącząc te wartości, otrzymujemy 463 jako wynik konwersji. Praktyczne zastosowanie tego procesu jest szczególnie istotne w informatyce, gdzie konwersja między systemami liczbowymi jest często wykorzystywana w programowaniu i inżynierii oprogramowania. Warto zwrócić uwagę na standardy konwersji, takie jak IEEE 754 dla liczb zmiennoprzecinkowych, które często wymagają takich przekształceń. Dzięki znajomości konwersji między systemami liczbowymi można lepiej zrozumieć, jak komputery przechowują i przetwarzają dane w różnorodnych formatach.

Pytanie 23

Jaką maksymalną ilość rzeczywistych danych można przesłać w ciągu 1 sekundy przez łącze synchroniczne o wydajności 512 kbps, bez użycia sprzętowej i programowej kompresji?

A. Ponad 64 kB

B. Więcej niż 500 kB

C. W przybliżeniu 55 kB

D. W przybliżeniu 5 kB

Wybór innych odpowiedzi, takich jak "Ponad 500 kB" czy "Ponad 64 kB", wynika z błędnego zrozumienia podstawowych zasad przesyłu danych w sieciach komputerowych. Przede wszystkim, warto zauważyć, że łącze o przepustowości 512 kbps odnosi się do ilości bitów, które mogą być przesyłane w ciągu jednej sekundy, a nie bezpośrednio do bajtów. 1 kilobit to 1/8 kilobajta, zatem konwersja na bajty jest kluczowa dla uzyskania właściwego wyniku. Stąd wynika, że prawidłowe przeliczenie daje 64 kB, ale to tylko teoretyczna wartość. W praktyce, protokoły sieciowe wprowadzają dodatkowe obciążenie, co oznacza, że rzeczywista ilość przesyłanych danych będzie niższa. Często występującym błędem jest niebranie pod uwagę overheadu związanego z nagłówkami pakietów czy różnymi protokołami komunikacyjnymi. Na przykład, w protokole TCP/IP, część pasma jest wykorzystywana na nagłówki, co wpływa na rzeczywistą przepustowość. W rezultacie, odpowiadając na pytanie, możemy stwierdzić, że przesyłanie danych na poziomie 500 kB czy 64 kB bez uwzględnienia strat przynosi błędne wnioski. Kluczowe jest zrozumienie, że praktyczne zastosowania w sieciach komputerowych wymagają uwzględnienia strat związanych z protokołami, co przyczynia się do bardziej realistycznych prognoz przesyłania danych.

Pytanie 24

Liczba 129 w systemie dziesiętnym będzie przedstawiona w formacie binarnym na

A. 7 bitach

B. 5 bitach

C. 6 bitach

D. 8 bitach

Liczba dziesiętna 129 w systemie binarnym jest reprezentowana jako 10000001. Aby przeliczyć liczbę dziesiętną na system binarny, należy podzielić ją przez 2, zapisując reszty z każdego dzielenia, co w praktyce tworzy ciąg bitów. W przypadku 129 podzielimy ją przez 2, uzyskując 64 (reszta 1), następnie 64 przez 2 daje 32 (reszta 0), 32 przez 2 daje 16 (reszta 0), 16 przez 2 daje 8 (reszta 0), 8 przez 2 daje 4 (reszta 0), 4 przez 2 daje 2 (reszta 0), a 2 przez 2 daje 1 (reszta 0). Ostateczne dzielenie 1 przez 2 daje 0 (reszta 1). Zbierając wszystkie reszty od końca otrzymujemy 10000001, co wymaga 8 bitów. W praktyce, w inżynierii oprogramowania i systemów komputerowych, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa, zwłaszcza przy programowaniu, gdzie operacje bitowe są powszechnie stosowane w optymalizacji kodu oraz w reprezentacji danych. Ponadto, 8 bitów odpowiada maksymalnie wartości 255 w systemie dziesiętnym, co jest zgodne z konwencjami kodowania, takie jak ASCII, gdzie każdy znak jest reprezentowany przez 8-bitowy kod.

Pytanie 25

Zasady dotyczące filtracji ruchu w firewallu są ustalane w postaci

A. plików CLI

B. kontroli pasma zajętości

C. reguł

D. serwisów

Reguły są podstawowym mechanizmem filtrowania ruchu sieciowego w firewallach, stanowiąc zbiór zasad, które definiują, jakie połączenia sieciowe powinny być dozwolone, a jakie zablokowane. Każda reguła zawiera zazwyczaj informacje o źródłowym i docelowym adresie IP, protokole (np. TCP, UDP), porcie oraz akcji, jaką należy podjąć (zezwolenie lub blokada). Przykładem zastosowania reguł w praktyce może być stworzenie reguły, która zezwala na ruch HTTP (port 80) tylko z zaufanych adresów IP, co zwiększa bezpieczeństwo serwera. Najlepsze praktyki dotyczące konfiguracji reguł firewalli obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że dozwolone powinny być tylko te połączenia, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług. Ponadto, regularna weryfikacja i aktualizacja reguł są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci, a także dla zgodności z normami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania ryzykiem w kontekście infrastruktury IT.

Pytanie 26

Protokół transportowy bezpołączeniowy to

A. SSH

B. ARP

C. UDP

D. TCP

UDP, czyli User Datagram Protocol, to bezpołączeniowy protokół warstwy transportowej, co oznacza, że nie nawiązuje bezpośredniego połączenia przed wysłaniem danych. Jego główną zaletą jest szybkość, ponieważ nie wymaga procesu nawiązywania ani zrywania połączenia, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla aplikacji wymagających niskiej latencji, jak np. strumieniowanie wideo, gry online czy VoIP. W przypadku UDP, dane są przesyłane w postaci datagramów, co oznacza, że mogą być one tracone, a odbiorca nie jest informowany o ich utracie. W praktyce oznacza to, że aplikacje muszą same dbać o zarządzanie błędami oraz retransmisję w razie potrzeby. Warto również zauważyć, że UDP jest protokołem, który nie zapewnia mechanizmów kontroli przepływu ani zabezpieczeń, co czyni go bardziej podatnym na ataki, ale i zdecydowanie szybszym w porównaniu do TCP, które wprowadza dodatkowe opóźnienia związane z nawiązywaniem połączeń oraz retransmisją utraconych pakietów. Użycie UDP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie komunikacji sieciowej, szczególnie w aplikacjach, które muszą działać w czasie rzeczywistym.

Pytanie 27

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje

A. 3 partycje podstawowe oraz jedna rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz jedna rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa i dwie rozszerzone

D. 2 partycje podstawowe i jedna rozszerzona

W przypadku systemu partycjonowania MBR (Master Boot Record), maksymalna liczba partycji podstawowych, które można utworzyć, wynosi cztery. Spośród nich można również stworzyć jedną partycję rozszerzoną, która może zawierać wiele partycji logicznych. Odpowiedź wskazująca na jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone jest poprawna, ponieważ w MBR można mieć maksymalnie jedną rozszerzoną partycję. Przykładowo, jeśli chcesz podzielić dysk na partycje do instalacji różnych systemów operacyjnych lub dla organizacji danych, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe. Zwróć uwagę, że partycjonowanie dysku powinno być zaplanowane zgodnie z wymaganiami i przeznaczeniem danych, dlatego warto przyjrzeć się, jakie systemy planujesz zainstalować i jakie dane przechowywać. Przykładem zastosowania może być podział dysku na partycje dla systemu Windows i Linux, gdzie każda z tych partycji ma swoje specyficzne potrzeby. Warto pamiętać, że w przypadku większych dysków lub bardziej złożonych konfiguracji, zaleca się korzystanie z systemu GPT (GUID Partition Table), który oferuje znacznie większą elastyczność w partycjonowaniu.

Pytanie 28

Aby stworzyć las w strukturze AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. jednego drzewa domeny

B. czterech drzew domeny

C. dwóch drzew domeny

D. trzech drzew domeny

Odpowiedź 'jedno drzewo domeny' jest prawidłowa, ponieważ w strukturze Active Directory Domain Services (AD DS) las (ang. forest) składa się z co najmniej jednego drzewa domeny. Drzewo domeny jest zbiorem domen, które mają wspólny schemat i katalog globalny, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami w sieci. W kontekście praktycznym, jeśli organizacja decyduje się utworzyć las, może zacząć od jednej domeny, a następnie dodawać kolejne, w miarę rozwoju potrzeb biznesowych. Stosowanie się do najlepszych praktyk w zakresie projektowania struktury AD DS, takich jak minimalizowanie liczby drzew i domen, może prowadzić do uproszczenia zarządzania oraz zwiększenia wydajności operacyjnej. Przykładem może być organizacja, która rozpoczyna działalność i potrzebuje jedynie jednej domeny do zarządzania użytkownikami i zasobami, a w przyszłości może dodać więcej domen w miarę jej rozwoju.

Pytanie 29

Która z przedstawionych na rysunkach topologii jest topologią siatkową?

A. D

B. C

C. A

D. B

Topologia siatki charakteryzuje się tym że każdy węzeł sieci jest połączony bezpośrednio z każdym innym węzłem co zapewnia wysoką odporność na awarie Jeśli jedno połączenie zawiedzie dane mogą być przesyłane inną drogą co czyni tę topologię bardziej niezawodną niż inne rozwiązania W praktyce topologia siatki znajduje zastosowanie w systemach wymagających wysokiej dostępności i redundancji takich jak sieci wojskowe czy systemy komunikacji krytycznej W topologii pełnej siatki każdy komputer jest połączony z każdym innym co zapewnia maksymalną elastyczność i wydajność Jednak koszty wdrożenia i zarządzania taką siecią są wysokie ze względu na liczbę wymaganych połączeń Z tego powodu częściej spotykana jest topologia częściowej siatki gdzie nie wszystkie węzły są bezpośrednio połączone ale sieć nadal zachowuje dużą odporność na awarie Topologia siatki jest zgodna z dobrymi praktykami projektowania sieci w kontekście niezawodności i bezpieczeństwa Przykłady jej zastosowania można znaleźć również w zaawansowanych sieciach komputerowych gdzie niezawodność i bezpieczeństwo są kluczowe

Pytanie 30

Jak wygląda sekwencja w złączu RJ-45 według normy TIA/EIA-568 dla zakończenia typu T568B?

A. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy

B. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy

C. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy

D. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony

Odpowiedź jest zgodna z normą TIA/EIA-568, która definiuje standardy okablowania sieciowego, w tym kolejność przewodów dla zakończenia typu T568B. W tej konfiguracji sekwencja przewodów zaczyna się od biało-pomarańczowego, następnie pomarańczowy, a potem biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy i na końcu brązowy. Zastosowanie właściwej kolejności przewodów jest kluczowe dla zapewnienia poprawnej komunikacji w sieciach Ethernet. Każdy przewód odpowiada za przesyłanie sygnałów w określony sposób, a ich niewłaściwe ułożenie może prowadzić do problemów z transmisją danych, takich jak zakłócenia, utrata pakietów czy zmniejszenie prędkości połączenia. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli RJ-45 według T568B jest standardem w wielu instalacjach sieciowych, co zapewnia interoperacyjność urządzeń oraz ułatwia przyszłe modyfikacje i konserwację sieci. Dodatkowo, znajomość tej normy jest istotna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem infrastruktury sieciowej, co czyni ją niezbędnym elementem ich kompetencji zawodowych.

Pytanie 31

Jakim spójnikiem określa się iloczyn logiczny?

A. OR

B. NOT

C. XOR

D. AND

Oznaczenie iloczynu logicznego w kontekście logiki boolowskiej jest realizowane za pomocą spójnika AND. Spójnik ten zwraca wartość prawdy (true) tylko wtedy, gdy obie jego operandy są prawdziwe. Na przykład, w przypadku operacji logicznej, która sprawdza, czy użytkownik jest zarówno zalogowany, jak i ma odpowiednie uprawnienia, spójnik AND jest kluczowy, ponieważ dostęp zostanie przyznany tylko wtedy, gdy oba warunki są spełnione. W praktycznych zastosowaniach, takich jak programowanie czy projektowanie systemów informatycznych, zrozumienie działania spójnika AND jest niezbędne. Standardy, takie jak ISO/IEC 9899 dla języka C, definiują zasady dotyczące operacji logicznych, co podkreśla znaczenie ścisłego przestrzegania dobrych praktyk w kodowaniu. Oprócz tego warto wspomnieć, że AND jest często używany w zapytaniach do baz danych oraz w algorytmach decyzyjnych, co czyni go fundamentalnym elementem w pracy z danymi.

Pytanie 32

Jaką maksymalną prędkość transferu danych pozwala osiągnąć interfejs USB 3.0?

A. 5 Gb/s

B. 400 Mb/s

C. 4 GB/s

D. 120 MB/s

Interfejs USB 3.0, znany również jako SuperSpeed USB, pozwala na transfer danych z prędkością do 5 Gb/s, co odpowiada 625 MB/s. Ta znacznie wyższa prędkość w porównaniu do wcześniejszych wersji USB, takich jak USB 2.0, który oferuje maksymalną prędkość 480 Mb/s, sprawia, że USB 3.0 jest idealnym rozwiązaniem dla zastosowań wymagających szybkiego przesyłania danych, takich jak zewnętrzne dyski twarde, kamery HD, a także urządzenia do przechwytywania wideo. Przykładami zastosowań mogą być zewnętrzne rozwiązania pamięci masowej, gdzie użytkownicy oczekują szybkiego transferu dużych plików, czy też profesjonalne urządzenia audio-wideo, które wymagają szerokiego pasma transmisji. Dodatkowo, USB 3.0 wprowadza wiele udoskonaleń w zakresie zarządzania energią oraz kompatybilności wstecznej z poprzednimi wersjami, co czyni go uniwersalnym i wszechstronnym standardem. Warto również zauważyć, że z biegiem lat pojawiły się kolejne wersje USB, takie jak USB 3.1 i USB 3.2, które oferują jeszcze wyższe prędkości transferu, a także nowe funkcje, co podkreśla ciągły rozwój technologii przesyłu danych.

Pytanie 33

Minimalna ilość pamięci RAM wymagana dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 1,5 GB

B. 1 GB

C. 512 MB

D. 2 GB

Właściwa odpowiedź to 2 GB, ponieważ Microsoft zaleca, aby system operacyjny Windows Server 2008 miał co najmniej tę ilość pamięci RAM dla podstawowej funkcjonalności. W praktyce, 2 GB RAM to minimalna wielkość, która pozwala na uruchamianie serwera z podstawowymi usługami, takimi jak Active Directory, DNS czy DHCP. Przykładowo, jeśli planujesz hostować na tym serwerze aplikacje lub usługi, które wymagają większej ilości zasobów, warto rozważyć zwiększenie pamięci do 4 GB lub więcej, co będzie miało pozytywny wpływ na wydajność systemu. Standardy branżowe zalecają, aby serwery, w szczególności te działające w środowiskach produkcyjnych, miały odpowiednią ilość pamięci RAM, aby zminimalizować ryzyko przestojów oraz zapewnić efektywne przetwarzanie danych. Pamięć RAM odgrywa kluczową rolę w szybkości działania systemu operacyjnego oraz aplikacji, więc inwestycja w większą ilość RAM jest często uzasadniona w kontekście stabilności i wydajności serwera.

Pytanie 34

Jaki rodzaj fizycznej topologii w sieciach komputerowych jest pokazany na ilustracji?

A. Gwiazdy

B. Magistrali

C. Podwójnego pierścienia

D. Siatki

Topologia siatki w sieciach komputerowych charakteryzuje się tym że każdy węzeł jest połączony bezpośrednio z innymi węzłami co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W przypadku awarii jednego z połączeń transmisja danych może być realizowana alternatywną drogą co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dzięki temu topologia siatki jest wykorzystywana w krytycznych aplikacjach takich jak centra danych czy sieci wojskowe gdzie niezakłócona komunikacja jest priorytetem. Standaryzacja takich sieci opiera się na protokołach dynamicznego routingu które pozwalają efektywnie zarządzać ruchem w sieci i optymalizować trasę danych. Mimo że wdrożenie takiej topologii jest kosztowne ze względu na dużą ilość połączeń to w dłuższej perspektywie zapewnia stabilność i elastyczność sieci. Współczesne technologie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czerpią z zasad topologii siatki oferując podobne korzyści w kontekście zarządzania ruchem i niezawodności. Zrozumienie tych zalet jest kluczowe dla inżynierów sieci w projektowaniu skalowalnych i bezpiecznych rozwiązań.

Pytanie 35

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

B. PID procesu działającego na serwerze

C. program, do którego wysyłane jest zapytanie

D. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Pytanie 36

Jakim materiałem eksploatacyjnym jest ploter solwentowy?

A. atrament na bazie żelu

B. ostrze tnące

C. farba na bazie rozpuszczalników

D. komplet metalowych rylców

Głowica tnąca nie jest materiałem eksploatacyjnym stosowanym w ploterach solwentowych, lecz jednym z kluczowych komponentów ploterów tnących. Jej podstawowym zadaniem jest precyzyjne wycinanie kształtów z materiałów takich jak folia samoprzylepna. Użytkownicy mogą mylić te technologie, co prowadzi do nieporozumień w doborze odpowiednich sprzętów do konkretnych zadań. Z kolei atrament żelowy jest typowym materiałem eksploatacyjnym dla ploterów atramentowych, a nie solwentowych. Jego skład chemiczny i właściwości, takie jak gęstość czy czas schnięcia, różnią się znacząco, co wpływa na zastosowanie w druku cyfrowym. Warto zauważyć, że użycie farb żelowych w ploterach solwentowych może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zatykanie głowic drukujących, co skutkuje kosztownymi naprawami. Zestaw metalowych rylców także nie pasuje do kontekstu ploterów solwentowych, ponieważ jest on stosowany w technologii grawerowania lub cięcia, a nie w druku. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki sprzętu oraz jego zastosowania, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie znajomość odpowiednich materiałów eksploatacyjnych jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 37

Który z podanych programów pozwoli na stworzenie technicznego rysunku ilustrującego plan instalacji logicznej sieci lokalnej w budynku?

A. Packet Tracer

B. CommView

C. AutoCad

D. WireShark

AutoCad to zaawansowane oprogramowanie CAD (Computer-Aided Design), które jest powszechnie wykorzystywane do tworzenia precyzyjnych rysunków technicznych. Jego wszechstronność sprawia, że doskonale sprawdza się w projektowaniu planów instalacji logicznych sieci lokalnych, co jest kluczowe w kontekście budowy nowoczesnych obiektów. Dzięki możliwościom rysowania w skali, precyzyjnym wymiarowaniem oraz zastosowaniu różnych warstw dla różnych elementów instalacji, użytkownicy mogą łatwo przedstawiać złożone układy, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. W praktyce, projektanci mogą korzystać z gotowych szablonów i bloków, co przyspiesza proces projektowania, a także zapewnia zgodność z obowiązującymi normami budowlanymi, jak np. PN-EN 61000, które regulują aspekty związane z instalacjami elektrycznymi. Przykładem zastosowania AutoCad jest tworzenie szczegółowych planów, które następnie mogą być użyte do instalacji sprzętu sieciowego, zapewniając czytelność i zrozumiałość dla techników i wykonawców. Dlatego odpowiedź '1. AutoCad' jest poprawna.

Pytanie 38

Jan, użytkownik, nie ma możliwości zmiany właściciela drukarki w systemie Windows. Aby zyskał taką opcję, konieczne jest nadanie mu w ustawieniach zabezpieczeń prawa do

A. specjalnych uprawnień

B. administrowania dokumentami

C. administrowania drukarkami

D. modyfikacji uprawnień drukowania

Aby użytkownik Jan mógł zmienić właściciela drukarki w systemie Windows, konieczne jest przypisanie mu uprawnień specjalnych. Uprawnienia te są istotnym elementem zarządzania zasobami systemowymi, ponieważ pozwalają na bardziej szczegółowe kontrolowanie, jakie operacje użytkownicy mogą wykonywać w kontekście drukarek. Przydzielając uprawnienia specjalne, administratorzy mogą dostosować poziom dostępu do konkretnej funkcjonalności, co jest kluczowe w środowiskach z wieloma użytkownikami. Przykładowo, w sytuacjach, gdy kilku pracowników korzysta z tej samej drukarki, uprawnienia te umożliwiają jednoznaczne określenie, kto ma prawo do zmiany ustawień czy zarządzania właścicielstwem. W praktyce oznacza to, że jeżeli Jan otrzyma uprawnienia specjalne, będzie mógł nie tylko zmieniać właścicieli drukarek, ale także dostosowywać inne aspekty ich konfiguracji. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami minimalnych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu poprzez ograniczenie dostępu do danych tylko dla tych, którzy rzeczywiście go potrzebują.

Pytanie 39

Wykonanie polecenia tar -xf dane.tar w systemie Linux spowoduje

A. przeniesienie pliku dane.tar do katalogu /home

B. wyodrębnienie danych z archiwum o nazwie dane.tar

C. pokazanie informacji o zawartości pliku dane.tar

D. stworzenie archiwum dane.tar, które zawiera kopię katalogu /home

Polecenie 'tar -xf dane.tar' jest używane w systemie Linux do wyodrębnienia zawartości archiwum tar o nazwie 'dane.tar'. Flaga '-x' oznacza 'extract', co jest kluczowe, ponieważ informuje program tar, że zamierzamy wydobyć pliki z archiwum. Flaga '-f' wskazuje, że będziemy pracować z plikiem, a następnie podajemy nazwę pliku archiwum. Pozycjonowanie tych flag jest istotne, ponieważ tar interpretuje je w określony sposób. W praktyce, kiedy używasz tego polecenia, otrzymujesz dostęp do zawartości archiwum, która może zawierać różne pliki i katalogi, w zależności od tego, co zostało pierwotnie skompresowane. Użycie tar jest powszechne w zadaniach związanych z tworzeniem kopii zapasowych oraz przenoszeniem zbiorów danych między systemami. Dobrą praktyką jest również używanie flagi '-v', co pozwala na wyświetlenie informacji o plikach podczas ich wyodrębniania, co ułatwia monitorowanie postępu. Warto również wspomnieć, że tar jest integralną częścią wielu procesów w systemach opartych na Unixie, a znajomość jego działania jest niezbędna dla administratorów systemów.

Pytanie 40

W systemie Blu-ray nośnik przeznaczony do jednokrotnego zapisu jest oznaczany jako

A. BD-R

B. BD-RE

C. BD

D. BD-ROM

BD, BD-RE oraz BD-ROM to różne typy nośników Blu-ray, które pełnią inne funkcje niż BD-R, co często może prowadzić do nieporozumień. BD oznacza po prostu Blu-ray Disc, co jest ogólnym terminem dla wszystkich typów płyt Blu-ray, w tym BD-R, BD-RE i BD-ROM. Użytkownicy mogą pomylić BD z rodzajem nośnika, jednakże BD to termin, który nie definiuje, czy nośnik jest zapisowy, czy odczytowy. Z kolei BD-RE (Blu-ray Disc Rewritable) to nośnik, który umożliwia wielokrotne zapisywanie i usuwanie danych, co sprawia, że jest bardziej elastycznym rozwiązaniem, lecz nie spełnia wymogu „jednokrotnego zapisu”. BD-ROM (Blu-ray Disc Read-Only Memory) to kolejny rodzaj nośnika, który jest fabrycznie zapisany i przeznaczony tylko do odczytu, co oznacza, że użytkownik nie ma możliwości zapisania na nim własnych danych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie funkcji i możliwości tych nośników oraz brak zrozumienia ich zastosowania w praktycznych scenariuszach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że BD-R jest unikalnym nośnikiem, który umożliwia jednorazowy zapis, co czyni go idealnym do archiwizacji i przechowywania danych, podczas gdy pozostałe typy nośników mają inne przeznaczenie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej