Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 15:39
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 15:54

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki przetwór powinien być użyty do wypełnienia tradycyjnych wołowych zrazów zwijanych?

A. Pomidory suszone
B. Kapusta kiszona
C. Ogórki kiszone
D. Papryka konserwowa
W kontekście nadziewania tradycyjnych zrazów wołowych, kapusta kiszona, papryka konserwowa oraz pomidory suszone nie są najlepszymi wyborami, chociaż mogą być używane w innych potrawach. Kapusta kiszona, choć popularna w polskiej kuchni, ma bardzo intensywny smak, który może dominować nad delikatniejszym smakiem wołowiny. Jej lekko kwaśny profil smakowy sprawia, że może nie współgrać harmonijnie z mięsem, które często wymaga wyważonych dodatków. Papryka konserwowa, z kolei, wprowadza słodkawy akcent, co również może wprowadzać dysonans w kompozycji smakowej zrazów. Chociaż jest smacznym składnikiem, jej intensywny aromat może być zbyt mocny, aby równoważyć wołowinę. Pomidory suszone, mimo że mają intensywny smak i aromat, są często zbyt suche i twarde, aby skutecznie nadziewać mięso, co sprawia, że nie przyczyniają się do soczystości dania. Wybór składników do nadziewania zrazów powinien opierać się na zasadzie harmonii smaków, gdzie każdy składnik wzbogaca całość, a nie przytłacza naturalny smak mięsa. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak różne smaki współdziałają w potrawach, co prowadzi do sukcesu w kuchni.

Pytanie 2

W jakiej grupie mieszczą się jedynie surowce z kategorii produktów tłuszczowych?

A. Masło, słonina, śmietana
B. Boczek, margaryna, kukurydza
C. Łój, margaryna, smalec
D. Słonina, jaja, soja
Odpowiedź 'Łój, margaryna, smalec' jest poprawna, ponieważ wszystkie te produkty są tłuszczami pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, które stosowane są w kuchni oraz w przemyśle spożywczym. Łój jest tłuszczem zwierzęcym pozyskiwanym z bydła, margaryna to tłuszcz roślinny, a smalec to tłuszcz wieprzowy. Te substancje odgrywają kluczową rolę w wielu procesach kulinarnych, takich jak smażenie, pieczenie czy jako składniki potraw. Użycie tłuszczu w kuchni nie tylko wpływa na smak potraw, ale także na ich konsystencję i wartości odżywcze. Zgodnie z normami branżowymi, tłuszcze powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachowały swoje właściwości organoleptyczne. Warto również zwrócić uwagę na aspekty zdrowotne związane z ich spożywaniem, w tym na rodzaj kwasów tłuszczowych, które mogą wpływać na cholesterol oraz zdrowie serca. Dlatego też, zrozumienie różnorodności tłuszczów i ich zastosowania jest kluczowe w dietetyce i kulinariach.

Pytanie 3

Zupy postne w tradycji staropolskiej, przygotowywane na bazie piwa, to jakie?

A. gramotki i krupniki
B. biermuszki i barszcze
C. biermuszki i gramotki
D. barszcze i kapuśniaki
Wybór odpowiedzi związanych z "barszczami" i "kapuśniakami" jest błędny, ponieważ te zupy nie są tradycyjnie przygotowywane na bazie piwa. Barszcz, który jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych zup polskich, bazuje głównie na burakach, a jego charakterystyczny smak uzyskuje się przez fermentację lub dodatek kwasu. Kapuśniak to z kolei zupa na bazie kapusty, która również nie ma związku z piwem. Użytkownicy mogą mylić te zupy z biermuszkami, ponieważ wszystkie te dania są popularne w polskiej kuchni, jednak kluczowym elementem wartym podkreślenia jest fakt, że tylko biermuszki i gramotki korzystają z piwa jako składnika. Kiedy podejmujemy się przygotowywania zup, ważne jest zrozumienie ich tradycyjnych składników oraz metod przyrządzania, aby móc świadomie tworzyć potrawy zgodne z ich kulinarnym dziedzictwem. Pominięcie tej wiedzy może prowadzić do błędnych koncepcji na temat składników i ich zastosowania w kuchni, co jest kluczowe dla zachowania autentyczności potraw.

Pytanie 4

Wskaż, którymi cechami charakteryzuje się śmietanka.

BarwaSmakKonsystencjaZawartość tłuszczu w %
A.białakwaśny, orzeźwiającypłynna, gęsta0÷2
B.kremowasłodkipłynna12÷36
C.kremowalekko kwaśnygęsta12÷24
D.białałagodnie kwaśnystruktura luźna0÷55

A. D.
B. C.
C. B.
D. A.
Śmietanka to produkt mleczny o charakterystycznych cechach, które odróżniają ją od innych produktów spożywczych. Jej kremowa barwa jest wynikiem wysokiej zawartości tłuszczu, który w przypadku śmietanki wynosi od 12% do 36%. Taki poziom tłuszczu nie tylko wpływa na smak, który jest naturalnie słodki i bogaty, ale również na konsystencję, która jest płynna i gładka. W zastosowaniach kulinarnych, śmietanka jest niezwykle wszechstronna; może być wykorzystywana do przygotowywania sosów, zup, deserów oraz jako dodatek do kawy. Ważne jest, aby śmietanka była wytwarzana zgodnie z normami jakości, co zapewnia jej świeżość i bezpieczeństwo spożycia. Dobre praktyki w zakresie przechowywania i obróbki śmietanki podkreślają znaczenie utrzymania jej w odpowiedniej temperaturze oraz unikanie kontaktu z zanieczyszczeniami. Wiedza na temat cech śmietanki jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy oraz osób zajmujących się produkcją nabiału.

Pytanie 5

Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które otrzymały

A. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa
B. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa lub deklarację zgodności
C. deklarację zgodności
D. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa oraz deklarację zgodności
Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia zarówno certyfikatu na znak bezpieczeństwa, jak i deklaracji zgodności, może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie bezpieczeństwa pracy. Właściwe zrozumienie roli tych dwóch dokumentów jest kluczowe dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Wiele osób może błędnie zakładać, że wystarczy jedna forma dokumentacji, np. tylko certyfikat, aby uznać produkt za bezpieczny. Jednak certyfikat na znak bezpieczeństwa oraz deklaracja zgodności pełnią różne, ale komplementarne funkcje. Certyfikat jest wynikiem niezależnych testów przeprowadzonych przez jednostki notyfikowane, które oceniają, czy dany produkt spełnia normy bezpieczeństwa. Z kolei deklaracja zgodności jest odpowiedzialnością producenta, który stwierdza, że jego produkt spełnia określone normy. Ignorowanie jednego z tych elementów może prowadzić do dostarczenia pracownikom niewłaściwych lub niesprawdzonych środków ochrony, co naraża ich na ryzyko. Dodatkowo, w kontekście przepisów prawa oraz standardów branżowych, brak pełnej dokumentacji może skutkować odpowiedzialnością prawną pracodawcy. Właściwe podejście do problematyki ŚOI jest kluczowe nie tylko z perspektywy przepisów, ale również w kontekście budowania kultury bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 6

Jakie ilości mąki oraz cukru trzeba odmierzyć, mając 500 g tłuszczu, jeśli optymalne ciasto kruche uzyskuje się w proporcjach trzech części mąki, dwóch części tłuszczu i jednej części cukru (3:2:1)?

A. 500 g mąki i 250 g cukru
B. 500 g mąki i 500 g cukru
C. 750 g mąki i 250 g cukru
D. 750 g mąki i 500 g cukru
Aby przygotować ciasto kruche o najlepszej jakości, stosujemy proporcje 3:2:1 dla mąki, tłuszczu i cukru. W tym przypadku, jako że mamy 500 g tłuszczu, możemy obliczyć potrzebne ilości mąki i cukru. Z definicji proporcji wynika, że dla każdej 2 części tłuszczu przypadają 3 części mąki oraz 1 część cukru. Przekształcamy te proporcje na konkretne wartości: dla 2 części tłuszczu (500 g) mamy 3 części mąki (x) oraz 1 część cukru (y). Ustalając wartość jednej części tłuszczu, otrzymujemy 250 g (500 g / 2). Następnie, działając na podstawie proporcji, obliczamy ilości: 3 części mąki to 3 * 250 g = 750 g, a 1 część cukru to 250 g. Dlatego prawidłowe odpowiedzi to 750 g mąki i 250 g cukru. Te obliczenia są kluczowe w praktyce piekarskiej, gdzie precyzyjne dobieranie składników wpływa na teksturę i smak ciasta.

Pytanie 7

Podczas urządzania miejsca pracy z użyciem komputera, należy zapewnić, aby odległość wzroku pracownika od ekranu monitora wynosiła co najmniej

A. 30 cm
B. 20 cm
C. 90 cm
D. 50 cm
Zbyt mała odległość od ekranu monitora, jak na przykład 30 cm, 20 cm czy nawet 90 cm, może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. W przypadku zbyt bliskiego umiejscowienia, jak 20 cm czy 30 cm, wzrasta ryzyko wystąpienia zmęczenia oczu, bólu głowy oraz trudności w koncentracji. Takie podejście jest sprzeczne z zaleceniami ergonomii, które promują utrzymanie minimalnej odległości 50 cm dla komfortu i zdrowia użytkownika. Ponadto, zbyt bliska odległość powoduje, że osoba pracująca przy komputerze nie jest w stanie prawidłowo dostrzegać szczegółów wyświetlanych na ekranie, co prowadzi do nadmiernego mrużenia oczu i stresu dla układu wzrokowego. Z kolei zbytnia odległość, jak 90 cm, może sprawić, że szczegóły na ekranie stanie się trudne do odczytania, co często prowadzi do nieprawidłowej postawy siedzącej oraz zwiększonego napięcia mięśniowego w szyi i plecach. W praktyce, osoby nieprzestrzegające tych zasad mogą doświadczać długoterminowych dolegliwości zdrowotnych, co podkreśla, jak ważne jest przestrzeganie standardów ergonomicznych w miejscu pracy. Dlatego istotne jest, aby stanowisko pracy było dostosowane w taki sposób, aby zapewnić optymalne warunki do pracy przy komputerze oraz minimalizować ryzyko związane z niedopasowaniem.

Pytanie 8

Rostbef to składnik gastronomiczny uzyskiwany z ciała

A. cielęcego
B. baraniego
C. wołowego
D. wieprzowego
Rostbef, znany również jako rostbef wołowy, to wyjątkowo ceniony element tuszy wołowej, który pochodzi z okolicy kręgosłupa zwierzęcia. Jest to kawałek mięsa, który charakteryzuje się dużą soczystością oraz intensywnym smakiem, co czyni go idealnym do pieczenia, grillowania, a także smażenia. W kuchni klasycznej często przygotowuje się rostbef podawany w postaci pieczeni, a jego przygotowanie zgodnie z dobrymi praktykami kulinarnymi wymaga zachowania odpowiedniej temperatury oraz techniki gotowania, aby uzyskać pożądany poziom kruchości. Warto też pamiętać, że rostbef może być podawany na różne sposoby: na zimno, jako wędlinę, lub na ciepło, jako danie główne. Ponadto, zgodnie z normami jakości mięsa, rostbef powinien być pozyskiwany z młodych, zdrowych zwierząt, co przekłada się na jego walory smakowe oraz wartości odżywcze. Stosowanie rostbefu w kuchni to nie tylko kwestia smaku, ale również kultury kulinarnej, w której docenia się lokalne i tradycyjne metody obróbki mięsa.

Pytanie 9

Który produkt zawiera najwięcej pełnowartościowego białka?

A. mięso
B. masło
C. czekolada
D. fasola
Mięso jest jednym z najbogatszych źródeł pełnowartościowego białka, które dostarcza nie tylko aminokwasów niezbędnych do syntezy białek w organizmie, ale również wielu innych substancji odżywczych, takich jak żelazo, cynk oraz witaminy z grupy B. Pełnowartościowe białko to takie, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy w odpowiednich proporcjach. Mięso, szczególnie takie jak kurczak, wołowina czy ryby, spełnia te kryteria, co czyni je kluczowym elementem diety dla osób aktywnych fizycznie oraz tych, które dążą do budowy masy mięśniowej. W praktyce, włączając mięso do swojej diety, można skutecznie wspierać proces odbudowy mięśni po treningach, a także poprawić ogólny stan zdrowia. Ważne jest jednak, aby wybierać mięso o niskiej zawartości tłuszczu, preferując metody gotowania takie jak pieczenie, grillowanie czy duszenie, aby zachować wartości odżywcze i zminimalizować spożycie niezdrowych tłuszczów.

Pytanie 10

Który z produktów mleczarskich jest niewskazany w diecie łatwostrawnej?

A. Twaróg.
B. Śmietana.
C. Jogurt.
D. Masło.
Wybór jogurtu, twarogu czy masła zamiast śmietany w diecie łatwo strawnej może wydawać się dobry, ale warto się temu dokładniej przyjrzeć. Jogurt, szczególnie ten naturalny, często uchodzi za zdrowy, bo ma probiotyki i mniej tłuszczu niż śmietana. Tylko, że niektóre jogurty mogą mieć dodane cukry czy chemiczne aromaty, które mogą namieszać w trawieniu. Dlatego lepiej stawiać na jogurty bez dodatków. Twaróg też ma sporo zalet, bo jest bogaty w białko i można wybrać chudsze wersje. Z masłem sprawa jest taka, że chociaż jest tłuste, to w małych ilościach można je używać, na przykład do gotowania, ale z nadmiarem lepiej uważać, bo może znowu dać nieprzyjemne dolegliwości. Także pamiętaj, że w diecie łatwo strawnej ważne jest, żeby ograniczyć tłuszcz nasycony, a śmietana to niestety zły wybór w tym kontekście.

Pytanie 11

Do krojenia warzyw stosowane są deski i noże oznaczone kolorem

A. zielonym
B. niebieskim
C. czerwonym
D. brązowym
Deski i noże przeznaczone do krojenia warzyw oznakowane są kolorem zielonym, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa i higieny w kuchni. Oznakowanie to jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, które zalecają stosowanie różnych kolorów desek i noży do rozdzielania surowych i gotowych do spożycia produktów. Kolor zielony jest powszechnie używany w profesjonalnych kuchniach do oznaczania narzędzi przeznaczonych do pracy z warzywami, co pozwala na łatwą identyfikację i eliminację ryzyka krzyżowego skażenia. Używając zielonych narzędzi do warzyw, kucharze mogą uniknąć kontaminacji bakteriami pochodzącymi z surowego mięsa czy owoców morza. Dobre praktyki w zakresie higieny żywności zalecają również regularne czyszczenie i dezynfekcję desek i noży, aby utrzymać ich bezpieczeństwo i skuteczność. Stosowanie odpowiednich kolorów narzędzi kuchennych jest kluczowym elementem w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który ma na celu identyfikację i kontrolowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 12

Wskaż zbiór dań odpowiednich na przyjęcie w stylu angielskim?

A. sałatka warzywna, półmisek wędlin, deska serów, tymbaliki drobiowe, pieczywo
B. lazania ze szpinakiem, sos serowy, sałatka z pieczarek, bukiet surówek, pstrąg smażony
C. śledzie marynowane, kaczka pieczona z jabłkami, sałatka z cykorii, zupa gulaszowa
D. żeberka z grilla, sałatka z tuńczykiem i porem, lody flambirowane, ziemniaki pieczone
Analizując inne zestawy potraw, można zauważyć, że wiele z nich nie pasuje do charakterystyki angielskiego przyjęcia. Na przykład, grillowane żeberka oraz sałatka z tuńczykiem i porem są bardziej typowe dla kuchni amerykańskiej lub śródziemnomorskiej. Grillowane mięso zwykle serwuje się podczas bardziej luźnych spotkań, a nie formalnych przyjęć. Lody flambirowane, mimo wyjątkowego efektu wizualnego, nie są praktycznym wyborem na angielskim przyjęciu, które zazwyczaj stawia na dania łatwe do przygotowania i podawania. Ziemniaki pieczone, choć popularne w Wielkiej Brytanii, nie stanowią klasycznego elementu bufetowego, będąc bardziej związane z obiadami domowymi. Z kolei lazania ze szpinakiem oraz sos serowy są znane w kuchni włoskiej, co sprawia, że nie pasują do tradycji angielskich przyjęć. Sałatka z pieczarek oraz bukiet surówek mogą być interesującymi dodatkami, ale ich obecność nie przekształca całości w typowe przyjęcie angielskie. W końcu zestaw potraw z marynowanymi śledziami, pieczoną kaczką i zupą gulaszową, choć może być atrakcyjny, jest daleki od standardów angielskiego bufetu, który preferuje lekkie, zimne dania. Kluczowym błędem w podejściu do tych odpowiedzi jest utożsamienie różnorodności kulinarnej z odpowiedniością do danego kontekstu kulturowego. Warto zrozumieć, że angielskie przyjęcia opierają się na konkretnych tradycjach gastronomicznych, które mają swoje korzenie w prostocie i funkcjonalności. Wybór potraw musi uwzględniać nie tylko ich smak, ale także sposób podania oraz kontekst kulturowy, w którym się pojawiają.

Pytanie 13

Podczas smażenia w głębokim tłuszczu na odzieży ochronnej pracownika pojawił się ogień. Jak należy postąpić, udzielając pierwszej pomocy poszkodowanemu, aby zgasić płomień?

A. gaśnicą śniegową
B. zimną wodą
C. gaśnicą proszkową
D. kocem gaśniczym
Wybór innych metod gaszenia ognia, takich jak użycie zimnej wody, gaśnicy śniegowej czy proszkowej, nie jest odpowiedni w przypadku pożaru odzieży na osobie. Zastosowanie zimnej wody do gaszenia płonącej odzieży może być niebezpieczne, ponieważ kontakt z wodą prowadzi do gwałtownego rozprzestrzenienia się ognia, a także zwiększa ryzyko poparzeń na skórze. Woda, w przeciwieństwie do koca gaśniczego, nie jest w stanie skutecznie odciąć dostępu powietrza do ognia, co jest kluczowe w procesie gaszenia. Gaśnice śniegowe, które działają na zasadzie wydobywania zimnego gazu, mogą być użyteczne do gaszenia niektórych rodzajów pożarów, ale ich użycie w przypadku płonącej odzieży może okazać się nieefektywne oraz ryzykowne, gdyż nie tłumią one ognia w sposób bezpośredni. Gaśnice proszkowe, mimo że są wszechstronne, również nie są odpowiednie do gaszenia odzieży. Ich użycie wiąże się z ryzykiem wdychania szkodliwych substancji oraz brakiem możliwości bezpośredniego kontaktu z ogniem. Dlatego kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować najlepsze praktyki, jak stosowanie koca gaśniczego, który nie tylko gasi ogień, ale jest także bezpieczny dla osoby poszkodowanej.

Pytanie 14

Zgodnie z opisanym procesem przyrządzenia: "Mięso drobiowe mielone z dodatkami, owiń w skórę, uformuj w mocny rulon i ugotuj" powstaje

A. pieczeń
B. galantynę
C. klops
D. pasztet
Pojęcia takie jak pasztet, klops czy pieczeń różnią się znacząco od galantyny i nie odpowiadają opisanej technice. Pasztet to potrawa, która zazwyczaj jest przygotowywana z mięsa mielonego lub podrobów, jednak nie jest ona formowana w rulon i gotowana w skórze. Pasztet, szczególnie w kuchni francuskiej, często piecze się w foremkach i serwuje na ciepło lub zimno, a jego konsystencja jest bardziej jednolita, co odróżnia go od galantyny. Klops natomiast to potrawa powstała z mięsa mielonego formowanego w kształt bochenka, najczęściej pieczona w piekarniku. Klops ma bardziej luźną strukturę i zazwyczaj nie jest gotowany, co również wyklucza go z opisanego procesu przygotowania. Pieczeń to potrawa powstała z kawałków mięsa, które są pieczone w całości, co całkowicie różni się od formowania w rulon. Pieczeń jest zazwyczaj serwowana na ciepło i nie podlega procesowi zwijania w skórę jak w przypadku galantyny. Błędem myślowym w tym kontekście jest utożsamianie różnych technik kulinarnych, które prowadzą do mylnego wnioskowania o sposobie przygotowania dania. Każda z tych potraw ma swoje specyficzne wymagania i metody, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między nimi przed podjęciem decyzji o ich przygotowaniu.

Pytanie 15

Przygotowywanie rosołu z zamrożonego kawałka mięsa drobiowego powinno zaczynać się od

A. dzielenia mięsa na porcje
B. krótkiego gotowania mięsa
C. umieszczenia mięsa w wodzie
D. rozmrażania mięsa
Rozmrażanie mięsa przed rozpoczęciem procesu gotowania jest kluczowym krokiem w prawidłowym sporządzaniu rosołu. Mięso drobiowe zamrożone zawiera kryształy lodu, które mogą wpływać na równomierne gotowanie oraz na smak gotowego dania. Proces rozmrażania zapewnia, że mięso osiągnie jednolitą temperaturę przed gotowaniem, co prowadzi do lepszego wydobywania smaków. Dobrą praktyką jest rozmrażanie mięsa w lodówce przez kilka godzin lub na noc, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii. Rozmrażanie w zimnej wodzie lub w mikrofalówce jest również dozwolone, ale wymaga większej uwagi, aby nie doprowadzić do częściowego gotowania. Warto również zwrócić uwagę, że odpowiednio rozmrożone mięso zachowuje lepszą teksturę i soczystość po ugotowaniu, co jest szczególnie istotne w przypadku rosołu, gdzie smak i konsystencja są kluczowe. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności oraz standardami kulinarnymi.

Pytanie 16

Ile kcal dostarczy ser topiony?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
ProduktZawartość w 100 g produktu
białko (g)tłuszcz (g)węglowodany (g)
bułka pszenna7,31,558
masło0,782,50,7
ser topiony13,527,01,2
pomidor0,90,23,6

A. 50,3 kcal
B. 60,3 kcal
C. 48,6 kcal
D. 10,8 kcal
Wybór niewłaściwych wartości kalorycznych dla sera topionego może wynikać z nieprecyzyjnych założeń dotyczących jego składu. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 48,6 kcal, 50,3 kcal czy 10,8 kcal nie uwzględniają rzeczywistego profilu makroskładników. Przykładowo, 10,8 kcal to zbyt niska wartość, która mogłaby sugerować jedynie minimalny kawałek sera, podczas gdy przeciętny ser topiony jest znacznie bardziej kaloryczny. Odpowiedzi 48,6 kcal i 50,3 kcal również nie oddają rzeczywistego wkładu energetycznego, ponieważ w przypadku standardowej porcji sera, kaloryczność jest zazwyczaj wyższa. Często, przy obliczaniu kalorii, mogą pojawiać się nieporozumienia związane z pomijaniem lub błędnym interpretowaniem wartości odżywczych. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, że ser topiony, będący produktem przetworzonym, może zawierać różne dodatki, które wpływają na jego kaloryczność. Dlatego ważne jest, aby uwzględniać pełny zakres składników i ich wartości kaloryczne w diecie, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków dotyczących ilości spożywanych kalorii. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dietą i zbilansowanego odżywiania.

Pytanie 17

Jakie produkty zaliczamy do pochodnych zwierzęcych?

A. mleko, słonina, mąka
B. jajko, tłuszcz roślinny, śmietana
C. śmietana, żelatyna, mięso
D. słonina, sól, kawior
Odpowiedź 'śmietana, żelatyna, mięso' jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te produkty pochodzą z zwierząt. Śmietana to produkt mleczny, uzyskiwany z mleka krowiego lub innych gatunków, a więc jest to jednoznaczny przykład produktu pochodzenia zwierzęcego. Żelatyna natomiast jest substancją pozyskiwaną z kości, skóry i tkanki łącznej zwierząt, co czyni ją również produktem zwierzęcym. Mięso to bezpośredni przykład tkanki mięśniowej zwierząt, która jest szeroko wykorzystywana w kuchni na całym świecie. Praktyczne zastosowanie tych produktów jest niezwykle ważne w kontekście gastronomii i przemysłu spożywczego. Wytyczne dotyczące stosowania produktów pochodzenia zwierzęcego powinny opierać się na wysokich standardach jakości i bezpieczeństwa żywności, a także uwzględniać aspekty etyczne, takie jak dobrostan zwierząt. Użycie tych produktów w potrawach może znacznie wzbogacić ich smak oraz wartość odżywczą, co przekłada się na zadowolenie konsumentów oraz większe zainteresowanie daniami opartymi na naturalnych składnikach.

Pytanie 18

Wskaż poprawną trasę transportu pojemników z odpadami pokonsumpcyjnymi do ich miejsca składowania?

A. Najkrótszą trasą do miejsca składowania
B. Ze zmywalni korytarzem gospodarczym z pominięciem magazynów oraz pomieszczeń produkcyjnych
C. Z obieralni korytarzem gospodarczym z pominięciem magazynów oraz pomieszczeń produkcyjnych
D. Z kuchni właściwej do zmywalni korytarzem gospodarczym do miejsca składowania
Przenoszenie pojemników z odpadami pokonsumpcyjnymi ze zmywalni korytarzem gospodarczym z pominięciem magazynów i pomieszczeń produkcyjnych jest najbezpieczniejszym i najbardziej efektywnym sposobem zarządzania odpadami. W tej odpowiedzi uwzględniono zasady ochrony zdrowia oraz minimalizację ryzyka zanieczyszczenia. Przemieszczanie odpadów przez obszary produkcyjne, takie jak kuchnia i magazyny, mogłoby spowodować niepotrzebne narażenie żywności na kontakt z odpadami, co jest sprzeczne z praktykami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, korytarze gospodarcze są specjalnie zaprojektowane do transportu materiałów, co zwiększa efektywność operacyjną i ogranicza zakłócenia w strefach roboczych. Przykładowo, w dużych zakładach gastronomicznych, takich jak hotele czy restauracje, stosowanie wyznaczonych tras transportowych dla odpadów jest kluczowe dla zachowania standardów sanitarno-epidemiologicznych oraz organizacji pracy. Zastosowanie tej odpowiedzi sprzyja również zrównoważonemu gospodarowaniu odpadami, pozwalając na ich właściwe segregowanie i późniejsze odpowiednie przetwarzanie.

Pytanie 19

Aby przygotować klasyczny krupnik, konieczne jest zastosowanie

A. kaszy jęczmiennej
B. kaszy manny
C. mąki pszennej
D. mąki ziemniaczanej
Przygotowanie krupniku z wykorzystaniem kaszy manny, mąki pszennej czy mąki ziemniaczanej jest niezgodne z tradycją i charakterystyką tej potrawy. Kasza manna, będąca produktem z pszenicy, charakteryzuje się drobną strukturą i szybko się gotuje, co nie sprzyja uzyskaniu typowej dla krupniku konsystencji. Zupa powinna być sycąca i nieco gęsta, co uzyskuje się dzięki właściwościom kaszy jęczmiennej, która po ugotowaniu staje się miękka i dobrze wchłania smak bulionu. Z kolei mąka pszenna, stosowana głównie do wypieków, nie nadaje się do przygotowywania zup, gdyż wpływa na ich konsystencję i może prowadzić do uzyskania kleistej struktury. Mąka ziemniaczana także nie jest właściwym składnikiem w kontekście krupniku; jej główne zastosowanie to zagęszczanie potraw, co może zaburzyć klasyczną formę dania. Wybór niewłaściwych składników bazowych prowadzi do błędnych skojarzeń z tradycyjnym smakiem i może zniekształcić całkowity odbiór potrawy. Dlatego kluczowe jest, aby korzystać z odpowiednich składników, takich jak kasza jęczmienna, aby zachować autentyczność i smak krupniku, przestrzegając jednocześnie kulinarnych standardów i dobrych praktyk w gotowaniu.

Pytanie 20

Leczo to tradycyjna potrawa z Węgier. Kluczowe składniki to cebula, pomidory oraz

A. ziemniaki
B. papryka
C. jaja
D. mięso
Wybór składników w leczo jest kluczowy dla jego autentycznego smaku, a pomimo że niektóre z wymienionych opcji mogą być używane w innych potrawach, nie są one odpowiednie w kontekście leczo. Jaja, mimo że są popularnym składnikiem w wielu kuchniach, nie pasują do charakterystyki leczo, które jest potrawą jednogarnkową skupiającą się na warzywach i mięsie. Ziemniaki również nie są tradycyjnym składnikiem leczo, chociaż można je dodać dla zwiększenia sytości, jednak podstawowy przepis tego nie zakłada. Mięso, chociaż może być używane w leczo, nie jest jego podstawowym składnikiem - potrawa może być przygotowywana w wersji wegetariańskiej oraz z różnymi rodzajami mięsa, jednak to papryka nadaje jej charakterystyczny smak. Błędem jest myślenie, że leczo można zdefiniować bez uwzględnienia papryki, która jest kluczowym elementem tego dania. Często błędne wnioski wynikają z nieznajomości tradycyjnych przepisów oraz różnorodności kuchni węgierskiej, gdzie papryka zajmuje centralne miejsce. Zrozumienie podstaw kuchni regionalnych i ich składników jest istotne w kontekście nauki gotowania oraz przygotowywania potraw zgodnych z ich kulturowym dziedzictwem.

Pytanie 21

Zakup 15 kg świeżej ryby kosztuje 144 zł. W trakcie jej oczyszczania i filetowania powstaje 6 kg odpadów poprodukcyjnych. Jaką wartość ma koszt jednostkowy 1 kg filetów rybnych?

A. 24 zł
B. 15 zł
C. 22 zł
D. 16 zł
Aby obliczyć koszt jednostkowy 1 kg filetów rybnych, należy najpierw ustalić, ile kilogramów filetów można uzyskać z 15 kg świeżej ryby. Po oczyszczeniu i filetowaniu powstaje 6 kg odpadów, co oznacza, że pozostaje 15 kg - 6 kg = 9 kg filetów. Znając całkowity koszt zakupu ryb, wynoszący 144 zł, możemy obliczyć koszt jednostkowy. Koszt jednostkowy 1 kg filetów to 144 zł podzielone przez 9 kg, co daje 16 zł/kg. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami finansowymi i standardami rachunkowości, które zalecają dokładne ustalanie kosztów produkcji w odniesieniu do uzyskanych produktów. W branży gastronomicznej i przetwórstwa rybnego prawidłowe kalkulacje kosztów są kluczowe dla ustalania cen sprzedaży i rentowności. Zrozumienie kosztów jednostkowych pozwala firmom na lepsze zarządzanie budżetem oraz efektywniejsze planowanie zakupów surowców.

Pytanie 22

Osobie z podwyższoną temperaturą ciała nie zaleca się spożywania

A. zupy fasolowej
B. galaretki truskawkowej
C. puree z ziemniaków
D. jajek na miękko
Zupa fasolowa, ze względu na swoje właściwości odżywcze i skład, nie jest polecana dla osób z podwyższoną temperaturą ciała. Wysoka temperatura ciała często towarzyszy stanom zapalnym lub infekcjom, co prowadzi do wzmożonego zapotrzebowania organizmu na substancje łatwostrawne i lekkostrawne. Zupa fasolowa, będąca daniem bogatym w białko roślinne oraz błonnik, jest trudniejsza do strawienia, co może dodatkowo obciążać układ pokarmowy. Zamiast tego, zaleca się spożywanie potraw lekkich, jak na przykład buliony, które są łatwiejsze do strawienia i pomagają w nawodnieniu organizmu. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku gorączki ważne jest, aby dieta była dostosowana do stanu zdrowia pacjenta, co może również wpłynąć na proces regeneracji.

Pytanie 23

Które ciasto wyrabiane w naczyniu należy sporządzić na podstawie zamieszczonego normatywu surowcowego?

Mąka
(g)
Jaja
(szt)
Woda
(cm³)
Masło
(g)
380327065

A. Naleśnikowe.
B. Lane.
C. Półfrancuskie.
D. Francuskie.
Wybór ciasta lane, francuskiego lub naleśnikowego wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące składników oraz metod przygotowania tych ciast. Ciasto lane, na przykład, charakteryzuje się dużą ilością płynnych składników w porównaniu do mąki i nie wymaga dodatku tłuszczu w takim stopniu jak ciasto półfrancuskie. Jest ono zazwyczaj wykorzystywane do przygotowania różnorodnych deserów, takich jak ciasta czy placki, które nie mają na celu uzyskania struktury drożdżowej, co czyni je zupełnie inną kategorią. Z kolei ciasto francuskie, mimo że również zawiera masło, wymaga znacznie bardziej skomplikowanego procesu przygotowania, w tym wielokrotnego wałkowania i składania, co jest bardziej czasochłonne i wymaga większej precyzji. Naleśnikowe ciasto z kolei, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczone do robienia naleśników i nie zawiera w swoim składzie masła, co sprawia, że nie pasuje do kontekstu omawianego normatywu. Zrozumienie różnic między tymi ciastami oraz ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla właściwego podejścia do piekarstwa i cukiernictwa, a także dla przestrzegania standardów jakościowych w branży kulinarnej.

Pytanie 24

Przechowywanie kremu sułtańskiego w nieodpowiednich warunkach przez ponad 6 godzin może spowodować, że krem

A. będzie grudkowaty
B. rozwarstwi się
C. będzie gorzki
D. skwaśnieje
Odpowiedzi takie jak 'skwaśnieje', 'będzie gorzki' czy 'będzie grudkowaty' wynikają z pewnych nieporozumień. Skwaśnienie to coś, co się dzieje przez działanie mikroorganizmów, a to nie jest typowe dla kremów sułtańskich, które są stabilizowane chemicznie. Jeśli myślisz, że krem może stać się gorzki, to musisz wiedzieć, że gorycz nie jest normalnym objawem dla emulsji. Takie zmiany smaku najczęściej są wynikiem utlenienia tłuszczów, które w tym przypadku nie są kluczowe. Przy prawidłowym przechowywaniu kremy sułtańskie nie powinny się tak zmieniać. A grudkowatość? To może być związane z różnymi rzeczami, ale niekoniecznie z czasem przechowywania. Wiele osób myśli, że wszystkie te zmiany są przez długi czas przechowywania, a w rzeczywistości trzeba lepiej zrozumieć, co się dzieje z emulsjami i jak ich struktura może ulegać destabilizacji.

Pytanie 25

Jaką temperaturę powinny mieć potrawy przechowywane w bemarze?

A. 30°C
B. 65°C
C. 120°C
D. 100°C
W bemarze powinniśmy trzymać potrawy w temperaturze 65°C. To ważne, bo dzięki temu bakterie i inne szkodliwe mikroby się nie rozwijają. Bemar to w sumie bardzo przydatne urządzenie w kuchni, bo pozwala trzymać jedzenie ciepłe bez przesuszenia. Jak się dba o tę temperaturę, potrawy nie tylko smakują lepiej, ale są też bezpieczne dla zdrowia. Z moich doświadczeń z kuchni wynika, że przestrzeganie zasad HACCP jest kluczowe, by uniknąć problemów z żywnością. Na przykład, w restauracji zupy czy sosy lepiej trzymać w bemarze, żeby nie stygły. To pomaga podać je na stół w idealnej formie, a klienci są zadowoleni.

Pytanie 26

Przygotowując "rybę po polsku", należy oczyszczoną rybę

A. umieścić w zimnej wodzie i doprowadzić do wrzenia
B. gotować pod przykryciem w bulionie z warzyw do miękkości
C. pokroić na równe kawałki, obsmażyć i powoli dusić z warzywami
D. gotować w wywarze zakwaszonym octem
Odpowiedź 'gotować pod przykryciem w wywarze z warzyw do miękkości' jest naprawdę trafna. Ta metoda sprawia, że ryba zostaje wilgotna i delikatna, co jest super ważne. Gotowanie pod przykryciem pozwala na to, że para wodna nie ucieka, a to klucz do dobrej konsystencji. I jeszcze ten wywar z warzyw! To dodaje smaku potrawie, a w polskiej kuchni używamy takich aromatycznych składników jak cebula, marchew czy pietruszka, które naprawdę robią różnicę. Przykładem może być tradycyjny śledź w sosie - ryba gotowana w bulionie z warzyw nabiera soczystości i aromatu. Z mojego doświadczenia, gotowanie w takim wywarze to jedna z najzdrowszych metod, bo ogranicza dodatek tłuszczu, a jednocześnie zachowuje wartości odżywcze ryby.

Pytanie 27

Który z procesów obejmuje eliminację z surowca zanieczyszczeń, elementów niejadalnych oraz zepsutych, a także mycie i nadanie mu właściwego kształtu?

A. Mielenia
B. Selekcji
C. Obróbki wstępnej
D. Kształtowania
Obróbka wstępna to kluczowy proces w przetwórstwie żywności, który ma na celu usunięcie z surowca wszelkich zanieczyszczeń, części niejadalnych oraz zepsutych, a także nadanie mu odpowiedniego kształtu. W ramach tego etapu surowce są dokładnie myte, co pozwala na eliminację bakterii oraz resztek ziemi i innych substancji zanieczyszczających. Przykładem może być mycie warzyw i owoców przed ich dalszą obróbką, co jest standardową praktyką w przemyśle spożywczym. Proces ten nie tylko wpływa na bezpieczeństwo żywności, ale również na jej jakość i wygląd. Dobre praktyki w obróbce wstępnej obejmują stosowanie odpowiednich technologii mycia, takich jak mycie w wodzie z dodatkiem środków dezynfekujących, co jest zgodne z normami HACCP. W ten sposób producenci zapewniają, że ich produkty są wolne od szkodliwych mikroorganizmów oraz spełniają wymagania dotyczące jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 28

Aromatyczne substancje Maillarda pojawiają się w mięsie podczas

A. wędzenia
B. smażenia
C. peklowania
D. bejcowania
Aromatyczne związki Maillarda, które są odpowiedzialne za rozwój charakterystycznych smaków i aromatów w mięsie, powstają głównie podczas procesu smażenia. W momencie, gdy mięso jest poddawane działaniu wysokiej temperatury, zachodzi reakcja Maillarda, w której aminokwasy i cukry redukujące reagują, tworząc złożone związki chemiczne. Proces ten jest niezwykle ważny w gastronomii, ponieważ pozwala na uzyskanie intensywnego smaku oraz atrakcyjnej, złocistej skórki na powierzchni mięsa. Przykładem może być smażenie steków, gdzie odpowiednia technika i temperatura przyczyniają się do powstania posmaków, które są cenione przez smakoszy. Dobrą praktyką w kuchni jest osiągnięcie odpowiedniej temperatury na patelni przed dodaniem mięsa, co minimalizuje ryzyko przyklejania się do powierzchni oraz pozwala na lepsze rozwinięcie aromatów. Warto również pamiętać, że smażenie w odpowiednim tłuszczu (np. oleju o wysokiej temperaturze dymienia) wspiera proces Maillarda, co przyczynia się do powstania jeszcze bardziej złożonych i interesujących smaków.

Pytanie 29

Podaj nazwę kuchni, w której część dań przygotowuje się na oczach klientów z użyciem wózka kelnerskiego?

A. Francuska
B. Rosyjska
C. Angielska
D. Niemiecka
Wybór odpowiedzi "Rosyjski", "Niemiecki" lub "Francuski" nie jest trafny w kontekście pytania o serwis potraw przygotowywanych w obecności konsumenta. Chociaż w kuchni rosyjskiej i francuskiej można znaleźć elementy serwowania potraw w sposób zwracający uwagę na gościa, to nie są one tak ściśle związane z bezpośrednim przygotowywaniem na jego oczach jak w kuchni angielskiej. W kuchni niemieckiej dominują bardziej tradycyjne metody serwowania, które nie kładą nacisku na interakcję z gościem w taki sam sposób. Poza tym, w kuchni francuskiej, choć istnieją techniki oparte na prezentacji, jak carving lub flambé, nie są one tak powszechnie praktykowane w kontekście bezpośredniego przygotowywania potraw przy stole, co jest charakterystyczne dla kuchni angielskiej. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie tradycyjnych metod serwowania z tymi, które faktycznie angażują gościa w proces przygotowywania potraw. Zrozumienie różnic między tymi stylami jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania i klasyfikacji różnorodnych technik kulinarnych oraz ich zastosowania w branży gastronomicznej.

Pytanie 30

Aby przygotować roladę biszkoptową, należy wybrać mąkę o

A. niskiej zawartości skrobi
B. wysokiej zawartości glutenu
C. niskiej zawartości glutenu
D. wysokiej zawartości skrobi
Wybór mąki o wysokiej zawartości skrobi, niskiej zawartości glutenu lub wysokiej zawartości glutenu może prowadzić do niepożądanych efektów w przypadku sporządzania rolady biszkoptowej. Mąka o wysokiej zawartości skrobi, choć może wydawać się atrakcyjna ze względu na swoje właściwości związane z absorpcją wilgoci, nie jest optymalna w przypadku biszkoptów. Tego rodzaju mąka nie zapewnia odpowiedniej struktury, co może skutkować ciężkim i mokrym ciastem, które nie zdobędzie pożądanej lekkości. Ponadto, mąka o niskiej zawartości glutenu, mimo że może brzmieć na pierwszy rzut oka jako dobry wybór, w rzeczywistości przyczynia się do uzyskania ciasta, które nie jest w stanie utrzymać swojej formy i struktury, prowadząc do pęknięć i trudności w zwijaniu. Mąka o wysokiej zawartości glutenu, z drugiej strony, może wydawać się kusząca dla uzyskania elastyczności ciasta, ale jej nadmiar powoduje, że ciasto staje się zbyt twarde i sprężyste, co jest niewłaściwe w kontekście delikatności rolady biszkoptowej. Właściwe podejście do wyboru mąki powinno opierać się na zrozumieniu jej właściwości oraz przeznaczenia w danym przepisie, a także rozważeniu standardów kulinarnych, które podkreślają rolę odpowiedniej mąki w każdych wypiekach.

Pytanie 31

Kucharz przygotowywał polędwicę wołową przez 3 minuty z każdej strony. Mięso jest mocno różowe i wydziela krwisty sok. Jakie jest określenie stopnia wysmażenia tego mięsa?

A. II stopień - SAIGNANT
B. III stopień - A POINT
C. IV stopień - BIEN CUIT
D. I stopień - BLEU
Wybór odpowiedzi I stopień - BLEU, III stopień - A POINT lub IV stopień - BIEN CUIT wskazuje na nieporozumienia dotyczące stopni wysmażenia mięsa. BLEU oznacza, że mięso jest jedynie lekko zrumienione z zewnątrz, a jego wnętrze pozostaje surowe, co nie odpowiada opisowi potrawy, w której polędwica wołowa jest mocno różowa i wydziela krwisty sok. Z kolei A POINT to stopień, w którym mięso jest bardziej wysmażone, a jego wewnętrzna temperatura wynosi około 60-65°C. To oznacza, że w przypadku podawania polędwicy w tym stopniu, wewnętrzna struktura byłaby znacznie mniej soczysta i jasna, co jest sprzeczne z opisem. BIEN CUIT to mięso całkowicie wysmażone, osiągające temperaturę powyżej 70°C, co skutkuje brakiem soków i bardziej sztywną strukturą. Wybór którejkolwiek z tych odpowiedzi wskazuje na brak znajomości technik i standardów związanych z przyrządzaniem mięsa. W praktyce kulinarnej niezwykle ważne jest zrozumienie, jak czas, temperatura i technika smażenia wpływają na ostateczny rezultat. Brak precyzyjnego rozróżnienia między tymi stopniami może prowadzić do niezadowolenia gości oraz utraty potencjalnych smaków, które oferuje dobrze przygotowane mięso.

Pytanie 32

Ostatni etap przygotowywania dania w restauracyjnej sali przy stole klienta, który polega na skropieniu gotowego jedzenia alkoholem i jego podpaleniu to

A. tranżerowanie
B. flambirowanie
C. serwowanie
D. garnirowanie
Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na skropieniu potrawy alkoholem, a następnie podpaleniu jej, co nie tylko nadaje potrawie wyjątkowy smak, ale również efektowny wygląd. Ta metoda jest szczególnie popularna w restauracjach, gdzie prezentacja potraw ma kluczowe znaczenie. Flambirowanie wymaga dużej precyzji oraz umiejętności, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas procesu. Przykładami potraw często flambirowanych są crepes Suzette i inne desery, a także niektóre dania mięsne. W branży gastronomicznej flambirowanie jest uznawane za element sztuki kulinarnej, który podnosi jakość doświadczeń kulinarnych gości. Ważne jest, aby przy flambirowaniu przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak użycie odpowiednich naczyń odpornych na wysokie temperatury oraz zachowanie ostrożności przy manipulowaniu ogniem. Technika ta, gdy jest stosowana zgodnie z zaleceniami, może być wspaniałym sposobem na wzbogacenie prezentacji potrawy i dostarczenie niezapomnianych wrażeń smakowych.

Pytanie 33

Jaką czynność obróbki wstępnej ryby należy wykonać podczas przygotowywania "ryby na niebiesko"?

A. Umyć gorącą wodą
B. Umyć delikatnie, aby nie pozbawić jej śluzu
C. Umyć sokiem z cytryny
D. Umyć starannie, aby usunąć z niej śluz
Mycie ryby sokiem z cytryny jest niewłaściwą praktyką, ponieważ kwas cytrynowy może usunąć naturalny śluz, który chroni rybę i wpływa na jej strukturę. Soki cytrusowe są często stosowane jako przyprawy, ale nie powinny być używane do mycia surowych ryb. Kolejną nieodpowiednią metodą jest mycie gorącą wodą, co również może doprowadzić do usunięcia śluzu oraz zniszczenia delikatnej struktury mięsa ryby. Zastosowanie gorącej wody zmienia temperaturę ryby, co może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych, a w konsekwencji wpłynąć na smak oraz jakość gotowego dania. Również dokładne mycie mające na celu usunięcie śluzu może być mylące; zbyt intensywne czyszczenie odbiera rybie jej naturalne właściwości i może skutkować jej wysuszeniem. Prawidłowe mycie ryby powinno być delikatne, aby nie naruszać jej struktury. W kontekście kulinarnym, błędne podejście do obróbki wstępnej ryby skutkuje nie tylko niższą jakością potrawy, ale także może wpłynąć na ogólne wrażenia smakowe. Dlatego ważne jest, aby znać właściwe techniki przygotowywania ryb, zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 34

Jak należy serwować zupę krem z dyni?

A. w kokilkach
B. w bulionówkach na podstawce
C. w salaterkach
D. w głębokich talerzach
Podawanie zupy krem z dyni w talerzach głębokich, salaterkach lub kokilkach nie jest optymalne z kilku powodów. Talery głębokie, choć mają swoje miejsce w serwowaniu zup, mogą nie zapewnić odpowiedniej stabilności dla gęstej zupy krem, co może prowadzić do trudności w spożywaniu oraz ryzyka rozlania. Dodatkowo, talerze te często mają większą powierzchnię, co sprawia, że zupa może szybko tracić temperaturę, co jest niepożądane w kontekście serwowania gorących dań. Salaterki, z kolei, są zazwyczaj przeznaczone do sałatek lub innych potraw, a nie do zup. Ich forma nie sprzyja podawaniu płynnych dań, co może prowadzić do nieporozumień w oczekiwaniach gości i braku satysfakcji z doświadczenia kulinarnego. Kokilki, mimo że są eleganckie, zazwyczaj wykorzystywane są do zapiekania potraw i nie są idealnym naczyniem na zupę krem, ponieważ ich kształt może utrudniać nabieranie zupy. Istotne jest, aby przy podawaniu potraw uwzględniać zarówno ich charakter, jak i przeznaczenie naczyń. Prawidłowe serwowanie zup krem w bulionówkach nie tylko wpływa na estetykę, ale także na komfort spożycia i zachowanie odpowiedniej temperatury potrawy.

Pytanie 35

Zasady systemu HACCP sprowadzają się do

A. zapewnienia wymagań zdrowotnych dla pracowników branży gastronomicznej
B. organizowania miejsca pracy według standardów ergonomii
C. akceptacji stworzonych przepisów kulinarnych
D. nadzoru nad wyznaczonymi punktami krytycznymi w danym procesie technologicznym
Odpowiedź, którą wybrałeś, to kluczowy element systemu HACCP. To właśnie ten system pomaga nam zidentyfikować, ocenić i kontrolować punkty krytyczne w produkcji żywności. Dzięki temu możemy zapewnić bezpieczeństwo jedzenia, co jest naprawdę ważne. Np. mamy różne standardy, jak ISO 22000, które pomagają w tym procesie. Kontrola punktów krytycznych polega m.in. na tym, żeby monitorować temperatury, czas obróbki żywności czy zagrożenia mikrobiologiczne. W produkcji mięsa na przykład, temperatura przechowywania jest kluczowa, bo zbyt wysoka może sprzyjać rozwojowi szkodliwych bakterii. Wdrożenie HACCP to także ciągłe szkolenie pracowników i audyty, żeby wszystko było zgodne z zasadami. Krótko mówiąc, dobre zarządzanie punktami krytycznymi pomaga zminimalizować ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności, co jest super ważne dla zdrowia klientów i reputacji firmy.

Pytanie 36

Jaką grupę dań przygotowuje się przy użyciu metody smażenia?

A. Jaja po wiedeńsku, kotlet pożarski
B. Jaja faszerowane, sznycel ministerski
C. Jaja poszetowe, kotlet de volaille
D. Jaja nadziewane, filet saute
Wybór odpowiedzi, które nie obejmują potraw smażonych, prowadzi do nieporozumień w zakresie technik kulinarnych. Jaja poszetowe, będące potrawą przygotowywaną przez gotowanie w wodzie, są całkowicie sprzeczne z techniką smażenia, co czyni je niewłaściwym wyborem. Kotlet de volaille, który z reguły jest pieczony lub smażony, w kontekście podanych opcji nie powinien być łączony z jajkami poszetowymi, gdyż obie potrawy wymagają różnych metod przygotowania. Jaja nadziewane i filet sauté również nie są związane ze smażeniem w tradycyjnym sensie; filet sauté jest techniką, która oznacza szybkie smażenie w niewielkiej ilości tłuszczu, ale nie odnosi się bezpośrednio do potraw z jaj. Jaja po wiedeńsku, natomiast, są smażone, ale ich zestawienie z kotletem pożarskim, który zazwyczaj jest pieczony, wprowadza zamieszanie. Wiele z tych błędnych odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji metod kulinarnych. Smażenie, pieczenie, gotowanie w wodzie czy technika sauté to różne podejścia, które wymagają specyficznego doboru odpowiednich potraw. Kluczowe jest zrozumienie, które techniki kulinarne pasują do określonych potraw, aby móc skutecznie je przygotować zgodnie z przyjętymi standardami kulinarnymi.

Pytanie 37

Liofilizacja jest techniką konserwacji żywności, która polega na

A. podgrzewaniu produktów powyżej 100 stopni C
B. zagęszczaniu substancji w wyparkach próżniowych
C. usunięciu wody z substancji poprzez ich wymrożenie
D. osuszaniu artykułów przy użyciu suszarek rozpyłowych
Odpowiedzi sugerujące ogrzewanie produktów powyżej 100 stopni C są mylące, ponieważ liofilizacja nie polega na gotowaniu czy pasteryzacji, które faktycznie prowadzą do utraty wielu składników odżywczych oraz zmiany smaku produktów. Gotowanie zwiększa ryzyko denaturacji białek oraz utraty witamin, co jest sprzeczne z celem liofilizacji, który zakłada maksymalne zachowanie wartości odżywczych. Ponadto, suszenie produktów w suszarkach rozpyłowych, które również zostało zaproponowane, różni się od procesu liofilizacji. W suszarkach rozpyłowych stosuje się bezpośredni kontakt z gorącym powietrzem, co prowadzi do szybkiej utraty wilgoci, ale nie zapewnia takiej samej jakości końcowego produktu jak liofilizacja. Z kolei zagęszczanie produktów w wyparkach próżniowych ma na celu usunięcie nadmiaru cieczy poprzez gotowanie w obniżonym ciśnieniu, co również nie koresponduje z metodą liofilizacji. Właściwe zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe dla skutecznego przetwarzania produktów spożywczych, a pomylenie tych technologii prowadzi do nieodpowiednich praktyk w branży. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze metody konserwacji produktów spożywczych kierować się nie tylko ich ceną, ale przede wszystkim wpływem na jakość i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 38

Jak powinien być podany kompot francuski?

A. w porcelanowych salaterkach
B. w nelsonkach
C. w kryształowych kompotierkach
D. w pucharkach
Podawanie kompotu francuskiego w pucharkach czy salaterkach nie jest najlepszym pomysłem, bo jednak nie oddaje klasyki i elegancji tego deseru. Pucharki są fajne, ale bardziej pasują do codziennych deserów i przez to kompot może wydawać się mniej wartościowy. A nelsonki? No cóż, to raczej nie jest najlepszy wybór do kompotu, bo nie pasują do tradycji tego deseru. Porcelanowe salaterki też mogą być eleganckie, ale nie są typowym naczyniem do kompotu, co może wprowadzać gości w błąd. Co więcej, wybór złego naczynia może nawet wpłynąć na smak, bo różne materiały mogą oddziaływać na potrawę. W gastronomii dobrze dobrane naczynie do potrawy ma znaczenie dla zachowania tradycji i standardów. Jak się wybiera niewłaściwie, to może to obniżyć jakość serwisu i zrazi gości, co potem nie wpływa dobrze na reputację lokalu.

Pytanie 39

Mleko poddane obróbce cieplnej w temperaturze 75 stopni C przez maksymalnie 30 sekund to mleko

A. pasteryzowane
B. acidofilne
C. zagęszczone
D. sterylizowane
Odpowiedzi, które nie są poprawne, opierają się na niewłaściwych zrozumieniach procesów technologicznych związanych z mlekiem. Mleko acidofilne to produkt fermentowany, który powstaje w wyniku działania określonych szczepów bakterii kwasu mlekowego. Proces jego produkcji różni się zasadniczo od pasteryzacji, gdyż wymaga dłuższego czasu fermentacji i nie polega na krótkotrwałym podgrzewaniu w wysokiej temperaturze. Z kolei mleko sterylizowane jest poddawane wyższej temperaturze, zazwyczaj powyżej 100 stopni Celsjusza, przez dłuższy czas, co prowadzi do całkowitego zniszczenia wszystkich form mikroorganizmów. Sterylizacja to proces, który zapewnia dłuższy okres trwałości, ale zmienia również smak i właściwości odżywcze mleka. Mleko zagęszczone, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do produktu, w którym usunięto część wody, w procesie gotowania lub odparowywania, ale nie ma to związku z pasteryzacją, która ma na celu jedynie eliminację patogenów. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia ich definicji oraz zastosowania w przemyśle spożywczym, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie bezpieczeństwa żywności i jej obróbki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego wyboru produktów spożywczych oraz oceny ich jakości.

Pytanie 40

Chłodnik powinien być serwowany w temperaturze schłodzonej wynoszącej

A. 14°C
B. 5°C
C. 34°C
D. 25°C
Zupa chłodnik powinna być podawana w temperaturze 14°C, co jest zgodne z tradycją kulinarną i dobrymi praktykami gastronomicznymi. Chłodnik, jako potrawa na bazie warzyw i nabiału, najlepiej smakuje, gdy jest serwowany schłodzony, co pozwala na wydobycie pełni smaków oraz aromatów składników. Serwowanie zupy w tej temperaturze pomaga także w utrzymaniu jej świeżości i zapobiega rozwojowi bakterii, co jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, w restauracjach, które oferują chłodniki, kadra kucharska dba o to, aby potrawy były serwowane w optymalnych warunkach, co wpływa na zadowolenie klientów. Dodatkowo, odpowiednia temperatura podania jest również kluczowa w kontekście zachowania walorów zdrowotnych, gdyż chłodnik dostarcza cennych witamin i minerałów, które mogą być mniej stabilne w wyższych temperaturach. Warto również pamiętać, że przy przygotowywaniu chłodników, składniki należy dobrze schłodzić przed podaniem, aby zapewnić odpowiednią konsystencję i smak.