Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
- Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 20:56
- Data zakończenia: 13 maja 2025 21:17
Egzamin zdany!
Wynik: 37/40 punktów (92,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.
A. Młóto
B. Śruta poekstrakcyjna
C. Makuchy
D. Ekspelery
Młóto jest istotnym produktem ubocznym powstającym podczas produkcji piwa, który znajduje zastosowanie w żywieniu zwierząt, w szczególności bydła mlecznego. Jest to materiał bogaty w białko, błonnik oraz składniki mineralne, co czyni go wartościowym dodatkiem do paszy dla krów. Młóto, będące pozostałością po procesie warzenia, zawiera znaczące ilości składników odżywczych, które mogą wspierać zdrowie i wydajność mleczną krów. W praktyce, stosowanie młóta w diecie bydła może poprawić efektywność wykorzystania paszy oraz wpłynąć na jakość mleka. Warto również zauważyć, że młóto ma korzystny wpływ na procesy fermentacyjne w żołądku krów, co może przyczyniać się do lepszego trawienia i przyswajania składników odżywczych. W branży hodowlanej młóto jest często wykorzystywane jako składnik pasz treściwych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami żywienia zwierząt. Zarządzanie paszami z młóta, odpowiednie dawkowanie oraz analiza wartości odżywczej są kluczowe dla osiągania optymalnych wyników produkcyjnych.
Pytanie 3
Jakie jest proporcjonalne odniesienie powierzchni okien do powierzchni podłogi, jeśli powierzchnia okien wynosi 20 m2, a powierzchnia podłogi 240 m2?
A. 1:10
B. 1:12
C. 1:24
D. 1:20
Odpowiedź 1:12 jest poprawna, ponieważ stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi obliczamy, dzieląc powierzchnię okien przez powierzchnię podłogi. W tym przypadku mamy 20 m² (powierzchnia okien) podzielone przez 240 m² (powierzchnia podłogi), co daje 20/240 = 1/12. Oznacza to, że na każdy 1 m² powierzchni okien przypada 12 m² powierzchni podłogi. Taki stosunek jest istotny w kontekście projektowania budynków, ponieważ wpływa na oświetlenie naturalne, wentylację oraz estetykę wnętrza. Przykładowo, w budownictwie mieszkalnym zaleca się, aby stosunek ten oscylował w okolicach 1:12, aby zapewnić odpowiednią ilość światła dziennego, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi efektywności energetycznej. Dobre praktyki w architekturze uwzględniają również regulacje lokalne, które mogą określać minimalne wymagania dotyczące powierzchni okien w zależności od przeznaczenia budynku.
Pytanie 4
Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie
A. wolnym
B. ciągłym
C. na uwięzi
D. kwaterowym
Wybór wypasu kwaterowego dla dużego stada jest uzasadniony z perspektywy efektywności użytkowania pastwiska oraz dobrostanu zwierząt. Wypas kwaterowy polega na podziale pastwiska na mniejsze areały, które są użytkowane naprzemiennie. Dzięki temu można lepiej kontrolować pobór paszy przez zwierzęta oraz zminimalizować degradację roślinności. Zastosowanie tej metody pozwala na regenerację trawy w nieużytkowanych kwaterach, co sprzyja ich wzrostowi oraz zwiększa dostępność świeżej paszy. Przykładem może być praktyka stosowana w gospodarstwach ekologicznych, gdzie przestrzega się zasad zrównoważonego rozwoju, dbając o bioróżnorodność i jakość gleby. Wypas kwaterowy pozwala również na dokładniejsze monitorowanie stanu zdrowia zwierząt, gdyż ogranicza ich rozproszenie na dużych obszarach, co ułatwia interwencje weterynaryjne oraz obserwację zachowań stadnych. Warto zaznaczyć, że zgodnie z zasadami dobrego gospodarstwa, odpowiednie planowanie rotacji pastwisk ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia optymalnego wzrostu roślin oraz zdrowia zwierząt.
Pytanie 5
Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich
A. parowaniu
B. zaparzaniu
C. melasowaniu
D. amoniakowaniu
Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.
Pytanie 6
Różnice występujące pomiędzy poszczególnymi osobnikami tego samego gatunku, spowodowane zmianami w kodzie genetycznym, określa się mianem
A. postępem hodowlanym
B. odziedziczalnością
C. zmiennością genetyczną
D. rekombinacją
Zmienność genetyczna to termin odnoszący się do różnic w kodzie genetycznym, które występują pomiędzy osobnikami tego samego gatunku. Te różnice mogą wynikać z mutacji, rekombinacji genetycznej oraz innych procesów biologicznych. Zmienność genetyczna jest kluczowa dla ewolucji i adaptacji organizmów do zmieniającego się środowiska. Przykładem może być zmienność kolorów futra u zwierząt, która pozwala im lepiej kamuflować się w ich naturalnym środowisku. W hodowli roślin i zwierząt, zrozumienie zmienności genetycznej umożliwia wybór osobników o pożądanych cechach, co jest podstawą nowoczesnych praktyk hodowlanych. Zgodnie z zasadami genetyki, wyższa zmienność genetyczna w populacji jest często korzystna, ponieważ zwiększa szanse na przetrwanie gatunku. W kontekście biologii i ekosystemów, zmienność genetyczna jest fundamentem zdrowia populacji i ich zdolności do przystosowania się do zmian środowiskowych.
Pytanie 7
Wysoka zawartość mocznika w mleku krowim wskazuje na błąd w żywieniu związany z
A. niedoborem węglowodanów w paszy
B. nadmiarem węglowodanów w paszy
C. nadmiarem białka w paszy
D. niedoborem białka w paszy
Wysoki poziom mocznika w mleku krowim jest wskaźnikiem nadmiaru białka w diecie krów. Mocznik jest produktem ubocznym metabolizmu białek, a jego nadmiar w organizmie zwierzęcia często wynika z zbyt dużej podaży białka w paszy. Zgodnie z zasadami racjonowania paszy, maksymalne wykorzystanie białka w diecie krów mlecznych powinno oscylować w granicach 16-18% całkowitej masy paszy. Przekroczenie tej wartości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania białka, co skutkuje jego nadmiarem w organizmie oraz wzrostem poziomu mocznika w mleku. Przykładowo, jeśli krowy są karmione paszą o wysokiej zawartości białka, a ich potrzeby na białko są już zaspokojone, nadmiar tego składnika nie jest wykorzystywany, co prowadzi do jego konwersji w mocznik. Dlatego istotne jest przeprowadzanie regularnych analiz składu paszy oraz monitorowanie poziomu mocznika w mleku, co pozwala na skuteczniejszą kontrolę dietetyczną i unikanie kosztownych błędów żywieniowych.
Pytanie 8
Zastosowanie sztucznego unasienniania buhajów z krajów spoza Unii Europejskiej lub ich nasienia wymaga uzyskania zgody
A. ministra zdrowia
B. powiatowego lekarza weterynarii
C. głównego lekarza weterynarii
D. ministra właściwego do spraw rolnictwa
Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest kluczowym elementem w procesie sztucznego unasienniania buhajów pochodzących z państw spoza Unii Europejskiej. Tego rodzaju regulacje mają na celu zapewnienie najwyższych standardów zdrowotnych i bioasekuracji w hodowli zwierząt. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem procesu sztucznego unasienniania należy przeprowadzić szczegółową ocenę stanu zdrowia oraz warunków, w jakich zwierzęta są utrzymywane. Minister rolnictwa, jako organ odpowiedzialny za bezpieczeństwo żywności i zdrowie zwierząt, ma za zadanie zapewnienie, że wszelkie praktyki hodowlane są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz międzynarodowymi normami. Dodatkowo, w przypadku sprowadzania nasienia z krajów trzecich, konieczne jest spełnienie wymogów dotyczących pochodzenia materiału, co obejmuje potwierdzenie jego jakości przez odpowiednie instytucje weterynaryjne. Takie działania są niezbędne dla ochrony lokalnego rolnictwa i zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone przez niekontrolowane źródła.
Pytanie 9
Na podstawie danych z tabeli, wskaż grupę zwierząt emitujących najmniej gazów szkodliwych w przeliczeniu na jedno stanowisko.
| Ilość gazów wydzielanych przez trzodę chlewną w kg/stanowisko | |
|---|---|
| Lochy luźne i prośne | 0,40 – 4,2 |
| Lochy karmiące | 0,80 – 0,9 |
| Prosięta odsadzone <30 kg | 0,06 – 0,8 |
| Zwierzęta powyżej 30 kg na podłożu: | |
| – całkowicie szczelinowym | 1,35 – 3,0 |
| – częściowo szczelinowym | 0,90 – 2,4 |
| – litym i ściółce | 2,10 – 4,0 |
A. Lochy prośne.
B. Prosięta odsadzone.
C. Lochy karmiące.
D. Lochy luźne.
Prosięta odsadzone naprawdę emitują najmniej szkodliwych gazów na każdą sztukę. To ma sens, bo ich dieta i potrzeby biologiczne są zupełnie inne niż u loch. Na przykład lochy prośne czy karmiące potrzebują więcej energii i składników odżywczych, więc naturalnie produkują więcej gazów. Z tego, co wiem, dobrym podejściem jest zarządzanie emisją biogazów, bo to ważne dla hodowli zwierząt. Hodowcy powinni starać się minimalizować te emisje przez lepsze odżywianie i zapewnienie odpowiednich warunków dla zwierząt. Dzięki temu można poprawić jakość środowiska, a przy tym lepiej planować hodowlę zgodnie z tymi wszystkimi nowymi standardami, o których ciągle się mówi.
Pytanie 10
Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?
A. 20%
B. 45%
C. 35%
D. 65%
Optymalna zawartość suchej masy w skoszonej trawie przeznaczonej na sianokiszonkę przechowywaną w belach wynosi 45%. Taka zawartość jest kluczowa dla efektywnego fermentowania trawy i uzyskania wysokiej jakości kiszonki. Wysoka zawartość suchej masy wspiera procesy fermentacyjne, zmniejszając ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, co z kolei wpływa na lepszą trwałość i smak gotowego produktu. Przykładowo, w praktyce rolniczej, osiągnięcie 45% suchej masy pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję materiału, co ułatwia jego prasowanie i przechowywanie. Przestrzeganie standardów dotyczących jakości sianokiszonki, takich jak te określone przez Polską Normę PN-R-66308, jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki do przechowywania i późniejszego wykorzystywania paszy. Wiedza na temat optymalnej zawartości suchej masy pozwala rolnikom na lepsze planowanie zbiorów i przetwarzania trawy, co przekłada się na wyższą efektywność produkcji zwierzęcej oraz lepsze wyniki ekonomiczne.
Pytanie 11
W jakiej kategorii znajdują się tylko surowce łatwo fermentujące?
A. Lucerna, łubin, kukurydza
B. Lucerna, wyka, bobik
C. Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona
D. Ziemniaki parowane, wysłodki melasowane, kukurydza
Wybór innych grup składników często wynika z niedostatecznej analizy ich charakterystyki oraz właściwości technologicznych. Odpowiedź "Lucerna, łubin, kukurydza" zawiera składniki, które mają swoje zalety, ale nie wszystkie z nich są łatwo zakiszające. Lucerna jest bogata w białko i jest doskonałym źródłem paszy, ale jej struktura może utrudniać proces fermentacji, co wpływa na jakość kiszonki. Łubin, z kolei, ma swoje właściwości odżywcze, ale jego zakiszanie wymaga staranniejszego podejścia ze względu na wysoką zawartość białka i różnorodność frakcji. "Kukurydza, seradela, koniczyna czerwona" również nie jest poprawnym zestawieniem, ponieważ chociaż kukurydza jest idealnym surowcem do zakiszania, koniczyna czerwona i seradela mogą wprowadzać różnice w procesie fermentacji. Różne rodzaje koniczyny mają zróżnicowane właściwości, które mogą wpływać na jakość kiszonek. Odpowiedź „Lucerna, wyka, bobik” nie uwzględnia również specyfiki zakiszania. We wszystkich tych zestawieniach istotne jest, jak poszczególne składniki reagują w procesie fermentacji – zakiszanie wymaga odpowiednich warunków, takich jak wilgotność, pH i temperatura, które mogą być trudne do osiągnięcia przy użyciu niektórych z tych surowców. Rozpoznanie właściwości surowców i ich zdolności do łatwego zakiszania jest kluczem do efektywnej produkcji pasz i optymalizacji żywienia zwierząt.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Opis dotyczy selekcji
| W hodowli bydła mlecznego selekcja ta pozwala na identyfikację dużej liczby najlepszych zwierząt w bardzo młodym wieku, pozwala na zastosowanie ostrzejszej selekcji, skrócenie odstępu między pokoleniami i prawie dwukrotnie większy postęp hodowlany. |
A. naturalnej.
B. hodowlanej.
C. genomowej.
D. sztucznej.
Selekcja naturalna opiera się na procesach, które zachodzą w środowisku naturalnym, gdzie osobniki lepiej przystosowane do warunków środowiskowych mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie. Z tego powodu, choć selekcja naturalna odgrywa kluczową rolę w ewolucji gatunków, nie jest to podejście, które można bezpośrednio zastosować w hodowli, gdzie celem jest maksymalizacja wydajności i jakości produktów zwierzęcych. Selekcja sztuczna, z kolei, to proces, w którym człowiek świadomie wybiera osobniki do rozmnażania, kierując się określonymi cechami, jednak nie wykorzystuje ona zaawansowanych narzędzi genetycznych, które umożliwiłyby dokładną ocenę wartości hodowlanej na podstawie DNA. Istotnym błędem jest również mylenie selekcji genomowej z selekcją hodowlaną, która opiera się na tradycyjnych metodach oceny osobników, często prowadzących do suboptymalnych wyborów. Selekcja hodowlana, choć istotna, nie dostarcza tak precyzyjnych informacji o wartościach genetycznych jak selekcja genomowa, co może skutkować dłuższym czasem potrzebnym na osiągnięcie pożądanych efektów oraz mniejszym postępem w hodowli. Dlatego kluczowe jest rozróżnienie tych pojęć oraz zrozumienie, że selekcja genomowa, jako nowoczesna technologia, stanowi istotny krok naprzód w efektywności procesów hodowlanych.
Pytanie 14
Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy
A. karmić je częściej paszą objętościową
B. karmić je 'do woli' paszą balastową
C. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą
D. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą
Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.
Pytanie 15
Aby uzyskać witaminę Bi2, konieczny jest
A. magnez
B. kobalt
C. sód
D. jod
Kobalt jest niezbędnym pierwiastkiem w procesie produkcji witaminy B12, która odgrywa kluczową rolę w metabolizmie komórkowym oraz w produkcji czerwonych krwinek. Witamina B12, znana również jako kobalamina, jest związkem, w którego strukturze chemicznej znajduje się atom kobaltu. Niedobór tej witaminy może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak anemia megaloblastyczna oraz uszkodzenia nerwów. W praktyce, osoby z niedoborem witaminy B12 mogą doświadczać objawów takich jak zmęczenie, osłabienie, a także problemy neurologiczne. Właściwe źródła kobaltu to nie tylko suplementy diety, ale także żywność, jak mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, ważne jest, aby osoby na diecie wegańskiej lub wegetariańskiej szczególnie dbały o dostarczanie odpowiednich ilości witaminy B12, co może wymagać stosowania fortifikowanych produktów lub suplementów diety.
Pytanie 16
U kotów z chorobami nerek zaleca się podawanie diety o obniżonej zawartości
A. włókien.
B. .białka
C. węglowodanów.
D. tłuszczu.
Karmienie kotów z schorzeniami nerek wymaga szczególnej uwagi, a kluczowym elementem diety jest ograniczenie białka. Przewlekła niewydolność nerek prowadzi do kumulacji toksycznych metabolitów, których usuwanie przez nerki staje się utrudnione. Wysokie spożycie białka może nadmiernie obciążać nerki, co może prowadzić do dalszego pogorszenia ich funkcjonowania. Dlatego, w przypadku kotów z takimi schorzeniami, zaleca się stosowanie karm o niskim poziomie białka, które jednocześnie dostarczają niezbędnych aminokwasów w odpowiednich proporcjach. Karmy te często zawierają także składniki wspierające funkcje nerek, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3, które mają działanie przeciwzapalne. Przykładem są specjalistyczne diety weterynaryjne, które są często rekomendowane przez lekarzy weterynarii. Warto również podkreślić, że dostosowanie diety powinno być zawsze realizowane pod nadzorem specjalisty, aby zapewnić kotu optymalne wsparcie w walce z chorobą.
Pytanie 17
Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?
A. 1,00 kg
B. 2,50 kg
C. 0,50 kg
D. 3,00 kg
Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.
Pytanie 18
Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim
A. u owiec
B. u kóz
C. u psów
D. u koni
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.
Pytanie 19
Wskaż paszę, która ma najwyższą zawartość białka w swoim składzie?
A. Śruta jęczmienna
B. Makuch rzepakowy
C. Wysłodki buraczane
D. Kiszonka z kukurydzy
Śruta jęczmienna, kiszonka z kukurydzy i wysłodki buraczane zawierają białko, ale ich ilość jest znacznie mniejsza niż w makuchu rzepakowym. Śruta jęczmienna ma tylko 10-12% białka, więc dla zwierząt, które potrzebują sporo białka, to mało. Kiszonka z kukurydzy skupia się głównie na węglowodanach i ma tylko 7-9% białka, więc też szału nie ma. Wysłodki buraczane też są dość ubogie, bo białka mają nie więcej niż 8-10%. Jak zdecydujemy się na paszę tylko z tych składników, to może być mało białka w diecie zwierząt, co w dodatku źle wpływa na ich zdrowie i rozwój. Często ludzie myślą, że wszystkie pasze roślinne są podobne, ale to nieprawda. Ważne, żeby przy układaniu diety zwracać uwagę na różnice w składzie paszy i dopasować ją do potrzeb zwierząt, zgodnie z tym, co teraz mówi się o żywieniu. Ogarniecie tych różnic jest kluczowe, żeby zwierzęta rosły zdrowo.
Pytanie 20
Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?
A. Śruta z jęczmienia
B. Drożdże paszowe
C. Ziemniaki gotowane na parze
D. Kiszonka z kukurydzy
Drożdże pastewne są źródłem białka, które wyróżnia się bardzo wysoką zawartością białka ogólnego, osiągającą nawet 40-50% w suchej masie. To sprawia, że są one niezwykle cenione w dietach zwierzęcych, szczególnie dla bydła, trzody chlewnej oraz drobiu. Wysoka zawartość białka i aminokwasów egzogennych czyni drożdże pastewne doskonałym dodatkiem do pasz, wspierającym wzrost i produkcję zwierząt. Przykładowo, w celu optymalizacji wzrostu cieląt, można włączyć drożdże do paszy, co prowadzi do poprawy przyrostów masy ciała oraz lepszego wykorzystania paszy. Ponadto, drożdże zawierają witaminy z grupy B oraz składniki mineralne, co dodatkowo wspiera ogólny stan zdrowia zwierząt. W kontekście standardów jakości pasz, stosowanie drożdży jest zgodne z rekomendacjami Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Pasz, które zaleca ich wykorzystanie jako naturalne źródło białka i komponent funkcjonalny w diecie zwierząt gospodarskich.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Jakie ma znaczenie skrót BTJN w kontekście normowania dawek pokarmowych według systemu INRA?
A. Białko, które jest trawione w jelicie.
B. Białko trawione w jelicie, wynikające z procesów energetycznych.
C. Całkowita ilość białka z pasz roślinnych i zwierzęcych w diecie.
D. Białko trawione w jelicie, pochodzące z procesów azotowych
Skrót BTJN odnosi się do białka trawionego w jelicie, które pochodzi z przemian azotowych. W kontekście normowania dawki pokarmowej w systemie INRA, zrozumienie tego terminu jest kluczowe dla optymalizacji żywienia zwierząt. Białko azotowe, które jest dostępne w paszy, jest metabolizowane przez mikroflorę jelitową, co prowadzi do jego przekształcenia w różne formy, które mogą być wykorzystane przez organizm zwierzęcia. W praktyce oznacza to, że zarządzanie dawką pokarmową w oparciu o BTJN pozwala na efektywne wykorzystanie białka, co jest nie tylko korzystne dla zdrowia zwierząt, ale również dla ekonomiki produkcji rolnej. Dzięki odpowiedniemu zrozumieniu i zastosowaniu BTJN, hodowcy mogą poprawić wydajność produkcji, minimalizując jednocześnie straty związane z nieefektywnym wykorzystaniem białka w paszy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.
Pytanie 23
W diecie klaczy karmiących wykorzystuje się dodatek stymulujący laktację w formie pójła z
A. śruty poekstrakcyjnej sojowej
B. siana z traw
C. kiszonek z kukurydzy
D. otrąb pszennych
Otręby pszenne są powszechnie stosowanym dodatkiem mlekopędnym w diecie klaczy karmiących, ponieważ są bogate w błonnik, białko oraz składniki mineralne, które wspierają laktację. Ich wysoką wartość odżywczą można przypisać dużej zawartości witamin z grupy B, które są kluczowe dla metabolizmu energetycznego i prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego klaczy. Dodatkowo, otręby pszennne stymulują wydzielanie mleka, co jest niezwykle istotne dla zdrowia źrebiąt. Zastosowanie otrębów pszennych w diecie klaczy karmiących wspiera nie tylko laktację, ale także zapewnia źródło energii i składników odżywczych niezbędnych do regeneracji organizmu po porodzie. Zgodnie z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, najlepiej stosować otręby w połączeniu z innymi składnikami paszy, aby zoptymalizować ich przyswajalność i skuteczność. Przykładem może być mieszanie ich z paszami treściwymi takimi jak śruty sojowe, co również wspiera równowagę białkową w diecie klaczy.
Pytanie 24
Jakie są narządy oddechowe indyków?
A. płuca
B. skrzela
C. płucotchawki
D. tchawki
Prawidłowa odpowiedź to płuca, ponieważ stanowią one kluczowy element układu oddechowego indyków. Ptaki, w tym indyki, mają unikalny sposób oddychania, który różni się od ssaków. Ich płuca są połączone z systemem worków powietrznych, co pozwala na efektywniejszą wymianę gazów. W procesie oddychania powietrze przepływa przez płuca podczas wdechu i wydechu, co zapewnia stały dostęp do świeżego tlenu. Umożliwia to ptakom lepsze dotlenienie organizmu, co jest szczególnie istotne dla ich aktywności fizycznej, zwłaszcza podczas lotu. Zrozumienie budowy i funkcji płuc u indyków jest ważne dla hodowców i weterynarzy, którzy muszą monitorować zdrowie ptaków oraz zapewniać im odpowiednie warunki środowiskowe. Na przykład, właściwe zarządzanie wentylacją w oborach dla indyków jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności hodowlanej, ponieważ zanieczyszczone powietrze może prowadzić do problemów z układem oddechowym i osłabienia organizmu.
Pytanie 25
W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?
A. 2:1
B. 1:1
C. 3:1
D. 1:3
Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.
Pytanie 26
Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?
A. 35 °C
B. 40 °C
C. 10 °C
D. 45 °C
Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35 °C jest kluczowa dla skuteczności przeprowadzania zabiegów inseminacji. Właściwa temperatura pozwala na utrzymanie jakości materiału nasiennego, co jest niezbędne, aby zapewnić wysoką żywotność plemników. W przypadku zbyt niskiej temperatury, poniżej 30 °C, może dojść do hipotermii, która negatywnie wpływa na aktywność plemników i ich zdolność do zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, powyżej 40 °C, prowadzi do denaturacji białek, co skutkuje uszkodzeniem komórek plemnikowych. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu inseminacji, zaleca się umieszczanie pistoletu w specjalnych podgrzewaczach, które utrzymują stałą temperaturę, co jest standardem w branży. Dbałość o prawidłowe warunki przechowywania oraz przygotowania materiału nasiennego jest istotna nie tylko dla skuteczności zabiegu, ale również dla zdrowia zwierząt.
Pytanie 27
Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?
A. Tętnice
B. Naczynia włosowate
C. Żyły
D. Naczynia limfatyczne
Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Podczas mielenia ziaren zbóż uzyskuje się
A. płatki
B. śruty
C. mąki
D. mączki
Odpowiedź 'płatki' jest jak najbardziej ok! Gniecenie ziaren zbóż, takich jak owies czy pszenica, prowadzi do powstania płatków, które używamy głównie w jedzeniu. Przez ten proces ziarenka się rozdrabniają, ale jednocześnie zachowują swoje wartości odżywcze, jak błonnik czy witaminy. Płatki są mega popularne w przemyśle spożywczym i wykorzystuje się je do robienia owsianki, musli i wielu innych pysznych dań. Również warto pamiętać, że płatki muszą być wytwarzane w odpowiednich warunkach, żeby były bezpieczne do jedzenia. Czasem są też prażone, co dodaje im smaku i wartości odżywczych. Warto wiedzieć, jak się je produkuje, bo to pomaga zrozumieć ich rolę w zdrowej diecie i jak wpływają na przemysł spożywczy.
Pytanie 30
Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do
A. kiszonki z kukurydzy
B. siana łąkowego
C. otrąb pszennych
D. makuchu rzepakowego
Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez
A. naczynia chłonne
B. żyły
C. tętnice
D. naczynia włosowate
Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich
A. wytrawianiu środkiem chemicznym
B. wycinaniu
C. wypalaniu
D. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu
Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.
Pytanie 36
Które zwierzę jest wszystkożerne?
A. koń
B. świnia
C. królik
D. pies
Świnie są zwierzętami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta może składać się zarówno z roślin, jak i zwierząt. W praktyce oznacza to, że mogą one spożywać zboża, warzywa, owoce, a także resztki pokarmowe oraz białko pochodzenia zwierzęcego. W hodowli świń, umiejętne zarządzanie dietą ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i wydajności tych zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, dieta świń powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić im niezbędne składniki odżywcze oraz optymalny przyrost masy. Ponadto, w kontekście rolnictwa, wykorzystanie świn jako wszystkożernych zwierząt może przyczynić się do efektywnego recyklingu resztek pokarmowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk hodowlanych.
Pytanie 37
Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom
A. lipidów
B. soli mineralnych
C. białek
D. węglowodanów
Kreda pastewna, mielone muszle ślimaków i skorupki jaj są źródłem ważnych soli mineralnych, które są niezbędne dla zdrowia kur. W szczególności dostarczają one wapnia, który jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju skorupki jaj oraz utrzymania zdrowej struktury kości. Wapń jest również niezbędny w procesach metabolicznych, takich jak skurcze mięśni i przekazywanie impulsów nerwowych. Wprowadzenie tych składników do diety kur jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi dla ptaków, które podkreślają znaczenie dostarczania odpowiednich minerałów dla poprawy jakości jaj i ogólnego dobrostanu ptaków. Ponadto, kreda pastewna jest powszechnie stosowana w przemyśle paszowym jako dodatek mineralny, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące optymalizacji składników paszowych w celu zwiększenia ich wartości odżywczej. Takie praktyki są niezbędne w nowoczesnym drobiarstwie, aby zapewnić produkty najwyższej jakości oraz zachować zdrowie stada.
Pytanie 38
Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia
A. D (kalcyferol)
B. K (fitochinon)
C. E (tokoferol)
D. A (akseroftol, retinol)
Witamina A, znana też jako akseroftol, jest mega ważna, szczególnie jeśli chodzi o rozwój młodych zwierząt. Jej brak może naprawdę spowodować sporo problemów, takich jak wolniejszy wzrost czy problemy ze wzrokiem. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania siatkówki oka, bo bierze udział w tworzeniu rodopsyny, barwnika, który pozwala nam widzieć w słabym świetle. W praktyce, to stosowanie suplementów diety dla zwierząt hodowlanych ma sens, szczególnie gdy rosną szybko lub jak jest ich za mało, a to może się zdarzyć. Dobrą praktyką żywieniową jest zadbanie o to, żeby w diecie zwierząt była odpowiednia ilość witaminy A, bo wtedy mogą być zdrowsze i lepiej rosnąć. Na przykład w przypadku bydła, odpowiednia ilość witaminy A zmniejsza ryzyko chorób oczu, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. Nie można zapominać, że witamina A wspiera też układ immunologiczny, co ogólnie wpływa na zdrowie zwierząt.
Pytanie 39
U ptaków takich jak drób, czynności takie jak grzebanie, dziobanie, wyszukiwanie i zbieranie pokarmu, rozkładanie oraz trzepotanie skrzydłami oraz straszenie piór świadczą o
A. pterofagii
B. kwoczeniu
C. przepierzaniu się
D. normalnym zachowaniu
Odpowiedź "normalnego zachowania" jest całkowicie na miejscu. Zachowania jak grzebanie, dziobanie czy trzepotanie skrzydłami to coś, co drobiu przychodzi naturalnie. W końcu to ich instynkty, które są potrzebne do szukania jedzenia i dbania o zdrowie. Obserwowanie tych czynności u ptaków, które mogą się poruszać na świeżym powietrzu, jest ważne, bo pokazuje, w jakiej są kondycji. Hodowcy powinni pamiętać, że dobry dobrostan ptaków zależy od tego, czy mają możliwość zachowywać się tak, jak w naturze. Na przykład, świetnym pomysłem jest dodanie różnych materiałów do grzebania lub stworzenie przestrzeni, w której mogą się poruszać swobodnie. To wszystko ma ogromny wpływ na ich zdrowie oraz na jakość mięsa i jajek.
Pytanie 40
Kości w obrębie nadgarstka to kości
A. długie
B. płaskie
C. długie łukowate
D. krótkie
Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.