Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 09:46
  • Data zakończenia: 9 maja 2025 09:57

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W SQL, aby zaktualizować informacje w wierszach w tabeli, konieczne jest użycie polecenia

A. SELECT
B. INSERT INTO
C. UPDATE
D. ALTER TABLE
Odpowiedź "UPDATE" jest właściwa, bo w SQL to właśnie to polecenie używamy do zmiany danych w już istniejących wierszach tabeli. Żeby zaktualizować konkretne kolumny w danym wierszu, trzeba wpisać coś takiego: "UPDATE nazwa_tabeli SET kolumna1 = wartość1, kolumna2 = wartość2 WHERE warunek". Dzięki klauzuli WHERE możemy dokładnie wskazać, które wiersze chcemy zmienić, co jest naprawdę ważne, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie. Na przykład, jeśli chcemy zmienić nazwisko użytkownika o id równym 1, napiszemy: "UPDATE Użytkownicy SET nazwisko = 'NoweNazwisko' WHERE id = 1". Używanie tego polecenia to dobra praktyka w zarządzaniu bazami danych. Nie zapominajmy o transakcjach, żeby mieć pewność, że dane są bezpieczne. A jak korzystamy z przygotowanych zapytań, to zminimalizujemy ryzyko ataków SQL injection, co jest bardzo istotne w kontekście bezpieczeństwa aplikacji bazodanowych.
Pytanie 2

Rodzaj programowania, w którym sekwencja poleceń (instrukcji) dostarczanych komputerowi jest traktowana jako program, określa się mianem programowania

A. funkcyjnego
B. logicznogo
C. stanowego
D. imperatywnego
Programowanie funkcyjne, logiczne oraz stanowe to inne style kodowania, które się różnią od imperatywnego. Każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowania. Na przykład w programowaniu funkcyjnym tworzymy programy jako zestaw funkcji, które operują na danych, starając się zminimalizować skutki uboczne. To z kolei kłóci się z imperatywnym myśleniem, bo tam idziemy bardziej w sekwencje instrukcji. Programowanie logiczne skupia się na regułach i relacjach, a nie na tym, co się dzieje w jakiej kolejności. To sprawia, że jest lepsze do sztucznej inteligencji czy przetwarzania danych. Programowanie stanowe natomiast dotyczy stanów systemu i przejść między nimi, co jest pomocne w systemach reaktywnych. Te różnice są ważne, bo nie można uważać, że wszystkie te paradygmaty są takie same lub da się je zamieniać bez zastanowienia. Ważne jest, aby zrozumieć, kiedy i jak używać różnych narzędzi i metod, zależnie od projektu, który realizujemy.
Pytanie 3

Co należy zrobić przed rozpoczęciem pętli, by zapewnić poprawne działanie przedstawionego kodu JavaScript?

var text;
for( var i = 0; i < tab.length; i++){
    text += tab[i] + "<br>";
}

A. Zainicjować zmienną text
B. Zadeklarować zmienną i
C. Sprawdzić rozmiar tabeli tab
D. Zweryfikować, czy text ma typ string
Deklaracja zmiennej i jest już zawarta w nagłówku pętli for co czyni ją poprawną konstrukcją w kontekście iteracyjnego dostępu do elementów tablicy. Sprawdzanie typu zmiennej text przed pętlą mogłoby mieć znaczenie jedynie w szczególnych przypadkach gdyby istniała niepewność co do rodzaju danych z jakimi program ma do czynienia jednak w kontekście zadania najistotniejsze jest zapewnienie że zmienna ta jest zainicjowana. Rozmiar tablicy tab jest sprawdzany w warunku pętli for co stanowi standardową praktykę w celu uniknięcia przekroczenia granic tablicy lecz operacja ta nie ma wpływu na poprawność działania zmiennej text i jej przetwarzanie w pętli. Typowe błędy myślowe w zakresie inicjalizacji zmiennych to pomijanie tego kroku z założeniem że zmienne są automatycznie ustawiane na wartość domyślną co w przypadku JavaScript jest mylące podobnie jak błędne założenie że deklaracja zmiennej i jest opcjonalna przy iteracjach co prowadzi do trudno wykrywalnych błędów w dużych kodach. Kluczowym wnioskiem jest zrozumienie że inicjalizacja zmiennej jest fundamentem poprawnej i bezpiecznej obsługi danych w cyklu programistycznym.
Pytanie 4

W przedstawionym stylu CSS w ramce zdefiniowano klasę uzytkownik. Tekst na stronie będzie wyświetlany czcionką w kolorze niebieskim dla

p.uzytkownik { color: blue; }

A. wyłącznie znaczników tekstowych takich jak

,

B. akapitów, którym przypisano klasę uzytkownik
C. wszystkich akapitów
D. dowolnych znaczników w sekcji , które mają przypisaną klasę uzytkownik
Styl CSS przedstawiony w ramce definiuje regułę, która stosuje kolor tekstu niebieski do wszystkich elementów

posiadających klasę uzytkownik. W CSS selektory klasowe są reprezentowane przez kropkę (.), co oznacza, że tylko te elementy, które mają przypisaną daną klasę, zostaną sformatowane zgodnie z regułami stylu. W tym przypadku, ponieważ selektor to p.uzytkownik, dotyczy on tylko paragrafów oznaczonych klasą uzytkownik. To precyzyjne zastosowanie selektorów umożliwia projektantom stron internetowych dokładne dostosowanie wyglądu poszczególnych elementów. Takie podejście zapewnia większą elastyczność w projektowaniu i ułatwia zarządzanie wyglądem strony. Praktyką jest stosowanie klas, aby stylować specyficzne elementy w różny sposób, co zwiększa użyteczność i przejrzystość kodu CSS. Warto zaznaczyć, że używanie selektorów klasowych w ten sposób jest zgodne z zasadą separacji treści od prezentacji, co jest kluczowym aspektem w tworzeniu nowoczesnych i responsywnych stron internetowych.

Pytanie 5

Wskaż wszystkie symbole, które pozwalają na komentowanie kodu w języku PHP.

A. /* */ oraz // oraz #
B. /* */ oraz
C.oraz //
D. tylko /* */

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje na znaki /* */, // oraz # jako metody komentowania w PHP jest poprawna. W języku PHP istnieją różne sposoby na dodawanie komentarzy, co jest kluczowe dla dokumentacji kodu i ułatwiania jego późniejszego zrozumienia. Komentarze wieloliniowe otaczane są przez znaki /* i */. Umożliwiają one opisanie złożonych fragmentów kodu, co jest przydatne w przypadku długich wyjaśnień. Z kolei // umożliwia tworzenie komentarzy jednoliniowych, co jest idealne dla krótkich notatek czy opisów funkcji. Dodatkowo, znak # również pozwala na tworzenie komentarzy jednoliniowych, co czyni go użytecznym w kontekście skryptów PHP, szczególnie w połączeniu z plikami konfiguracyjnymi. Właściwe stosowanie komentarzy jest częścią dobrych praktyk programistycznych, które pozwalają na lepszą współpracę w zespole oraz przyszłą konserwację kodu. Przykładowo, użycie komentarzy do wyjaśnienia zastosowania konkretnej funkcji w kodzie może znacznie ułatwić pracę innym programistom, którzy będą musieli pracować z tym kodem w przyszłości.
Pytanie 6

W HTML-u znacznik tekst będzie prezentowany przez przeglądarkę w sposób identyczny do znacznika

A. tekst
B.

tekst

C. tekst
D.tekst

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Znacznik w HTML jest używany do oznaczania tekstu, który ma być wyróżniony jako ważny. Jego domyślne stylizowanie w przeglądarkach polega na pogrubieniu tekstu, co jest również funkcją znacznika . Oba znaczniki mają podobne zastosowanie, ale niesie dodatkowe znaczenie semantyczne, co oznacza, że informuje przeglądarki i maszyny o tym, że dany tekst jest istotny. Przykładem może być użycie w nagłówkach lub w miejscach, gdzie chcemy zwrócić uwagę na kluczowe informacje, jak np. 'Zamówienie pilne musi być dostarczone do jutra.' W kontekście dobrych praktyk zaleca się używanie znaku zamiast , gdyż wspiera to dostępność i SEO - wyszukiwarki lepiej interpretują semantykę treści, co może wpłynąć na pozycjonowanie strony. Warto również pamiętać, że zgodnie z W3C, semantyka HTML ma kluczowe znaczenie dla strukturyzacji dokumentów oraz ich dostępności.
Pytanie 7

Jednostka ppi (pixels per inch) odnosi się do rozdzielczości?

A. jest wskaźnikiem definiującym rozdzielczość cyfrowych urządzeń dokonujących pomiarów
B. określa rozdzielczości obrazów wytwarzanych przez drukarki oraz plotery
C. jest miarą rozdzielczości skanerów, definiującą częstotliwość próbkowania obrazu
D. określa rozdzielczość obrazów rastrowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że jednostka ppi (pixels per inch) określa rozdzielczość obrazów rastrowych, jest prawidłowa. PPI jest miarą gęstości pikseli w obrazie i wskazuje, ile pikseli znajduje się w calu. Im wyższa wartość PPI, tym bardziej szczegółowy i wyraźny jest obraz, co jest kluczowe w kontekście druku i wyświetlania na ekranach. Na przykład, obrazy o rozdzielczości 300 PPI są standardem w druku wysokiej jakości, co sprawia, że są odpowiednie do publikacji, takich jak magazyny czy plakaty. W praktyce, przy projektowaniu graficznym, znajomość PPI pozwala na odpowiednie dopasowanie rozdzielczości obrazów do medium, na którym będą one prezentowane. W kontekście cyfrowych zasobów, PPI jest także istotnym czynnikiem przy tworzeniu stron internetowych, gdzie optymalizacja obrazu pod katem rozdzielczości wyświetlania ma znaczenie dla szybkości ładowania strony oraz jakości wizualnej. Warto mieć na uwadze, że dla obrazów przeznaczonych do wyświetlania na ekranach komputerów i urządzeń mobilnych, standardową rozdzielczością jest często 72 PPI, co jest wystarczające, gdyż zbyt wysoka wartość może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Zrozumienie PPI jest zatem kluczowe w branży graficznej i druku.
Pytanie 8

Jaką czynność należy wykonać przed zrobieniem kopii zapasowej danych w MySQL?

A. sprawdzenie, czy baza działa wystarczająco wydajnie
B. zweryfikowanie poprawności tabel w bazie oraz ewentualne naprawienie usterek
C. przyznanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora
D. ustalenie systemu kodowania znaków w bazie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sprawdzenie poprawności tabel w bazie przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa jest kluczowym krokiem, który pozwala na zapewnienie integralności danych. W przypadku, gdy w tabelach występują błędy, takie jak uszkodzone wiersze czy niedopasowane indeksy, proces tworzenia kopii zapasowej może nie uwzględnić tych problemów, co w konsekwencji prowadzi do utraty danych lub trudności w ich przywróceniu. W MySQL, przed rozpoczęciem backupu, zaleca się użycie polecenia 'CHECK TABLE' do weryfikacji stanu tabel. Przykładowo, jeśli tabela 'users' jest sprawdzana i wykryto błąd, można zastosować 'REPAIR TABLE', aby naprawić uszkodzenia. Dobrą praktyką w branży jest regularne tworzenie kopii zapasowych oraz prowadzenie audytów jakości danych, co pozwala na minimalizację ryzyka utraty informacji. Utrzymywanie bazy danych w dobrym stanie technicznym poprzez regularne sprawdzanie tabel oraz ich naprawianie jest zalecane w dokumentacji MySQL oraz innych systemów zarządzania bazami danych, co podkreśla znaczenie tego procesu w kontekście bezpieczeństwa danych.
Pytanie 9

Która metoda obiektu location w języku JavaScript pozwala na zamianę aktualnego dokumentu na dokument z adresu podanego w parametrze metody?

A. close();
B. reaload();
C. open();
D. replace();

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda replace() obiektu location w JavaScript jest kluczowym narzędziem umożliwiającym zastąpienie bieżącego dokumentu nowym dokumentem wskazywanym przez zdefiniowany adres URL. Kiedy używamy location.replace(url), przeglądarka ładuje nowy dokument z podanego adresu, a bieżąca strona nie pozostaje w historii przeglądania, co oznacza, że użytkownik nie może wrócić do niej za pomocą przycisku "wstecz". Jest to szczególnie użyteczne w scenariuszach, gdy chcemy uniknąć zbędnego gromadzenia historii, na przykład w aplikacjach jednoskalowych (SPA), gdzie nawigacja pomiędzy różnymi widokami powinna być płynna. Przykładowo, po zalogowaniu użytkownika, można przekierować go na stronę główną aplikacji, używając location.replace('/home'). Warto również wspomnieć, że stosowanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie UX, gdyż pozwala na lepsze zarządzanie historią przeglądarki, co może poprawić doświadczenia użytkownika.
Pytanie 10

Bitmapa stanowi obraz

A. analogowym
B. rastrowym
C. wektorowym
D. interakcyjnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bitmapa, znana również jako obraz rastrowy, jest zbiorem pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną określoną wartość koloru. Tego rodzaju obrazy są powszechnie stosowane w grafice komputerowej i fotografii cyfrowej. Bitmapy wyróżniają się tym, że ich rozdzielczość jest stała, co oznacza, że powiększanie takiego obrazu skutkuje utratą jakości i pojawieniem się rozmycia. W przeciwieństwie do grafiki wektorowej, która opiera się na matematycznych równaniach i jest skalowalna bez utraty jakości, bitmapy są ograniczone do rozdzielczości, w jakiej zostały utworzone. Przykładem formatów obrazów rastrowych są JPEG, PNG, BMP oraz GIF. Praktyczne zastosowanie bitmap obejmuje edycję zdjęć przy użyciu oprogramowania, takiego jak Adobe Photoshop, gdzie możliwe jest manipulowanie każdym pikselem, co daje dużą swobodę w zakresie tworzenia obrazów. Standardy dotyczące obrazów rastrowych, takie jak sRGB czy Adobe RGB, definiują przestrzenie kolorów, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności kolorystycznej w różnych urządzeniach wyświetlających.
Pytanie 11

W kodzie źródłowym zapisanym w języku HTML wskaż błąd walidacji dotyczący tego fragmentu: ```

CSS

Kaskadowe arkusze stylów (ang. Cascading Style Sheets)
to język służący ...

```

A. Znacznik br nie może występować wewnątrz znacznika p.
B. Znacznik br nie został poprawnie zamknięty.
C. Znacznik zamykający /b niezgodny z zasadą zagnieżdżania.
D. Nieznany znacznik h6.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest poprawna. Znacznik zamykający /b w badanym kodzie HTML jest niezgodny z zasadą zagnieżdżania. Zasada ta mówi, że znaczniki powinny być zamykane w odwrotnej kolejności do otwierania - zgodnie z modelem LIFO (Last In, First Out). W praktyce oznacza to, że jeśli otworzyliśmy na przykład najpierw znacznik , a następnie , to najpierw powinniśmy zamknąć , a dopiero potem . Nieprzestrzeganie tej zasady może prowadzić do nieoczekiwanych wyników podczas renderowania strony. Jest to istotne dla utrzymania czytelności i prawidłowego funkcjonowania kodu. W codziennej praktyce, szczególnie w większych projektach, stosowanie się do takich zasad pomaga utrzymać kod zrozumiałym i łatwym do zarządzania.
Pytanie 12

Który zbiór znaczników, określających projekt strony internetowej w sposób semantyczny, jest zgodny z normą HTML 5?

Ilustracja do pytania
A. Zbiór 2
B. Zbiór 1
C. Zbiór 4
D. Zbiór 3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykaz 4 jest zgodny ze standardem HTML 5, ponieważ poprawnie używa semantycznych znaczników do strukturyzacji zawartości strony.
jest używany do definiowania nagłówka dokumentu lub sekcji, co jest poprawne dla Bloku 1. Znacznik
w Bloku 2 wskazuje na główną treść strony, co jest zgodne z jego przeznaczeniem.
Pytanie 13

Fragment kodu napisany w języku JavaScript, który realizuje sumowanie dwóch liczb, wygląda następująco (zobacz ramka): Aby operacja dodawania odbywała się po naciśnięciu przycisku zatytułowanego "dodaj", należy w miejsce wykropkowane wprowadzić

Ilustracja do pytania
A.
B.
C.
D.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w języku JavaScript zdarzenie onclick jest standardowym sposobem uruchamiania funkcji w odpowiedzi na kliknięcie przycisku. W tym przypadku funkcja dodaj() zostanie wywołana, gdy użytkownik kliknie przycisk z napisem "dodaj". Jest to zgodne z powszechnymi praktykami w tworzeniu interfejsów użytkownika dla aplikacji webowych, gdzie zdarzenia są przypisywane do elementów HTML za pomocą atrybutów takich jak onclick czy onsubmit. Takie podejście pozwala na bezpośrednią interakcję użytkownika z elementami strony, co jest kluczowe dla dynamicznych aplikacji internetowych. Przy tworzeniu stron internetowych ważne jest, aby zdarzenia były jednoznacznie przypisane do odpowiednich funkcji, co ułatwia zarządzanie logiką aplikacji. Dodatkowo takie rozwiązanie zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego dalsze utrzymanie i rozwój. W przypadku bardziej skomplikowanych projektów można również rozważyć oddzielanie logiki JavaScript od struktury HTML, używając zewnętrznych plików skryptów i bibliotek, takich jak jQuery czy React, co sprzyja lepszej organizacji kodu.
Pytanie 14

W jakiej technologii nie zachodzi możliwość przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkowników na stronach internetowych?

A. CSS
B. JavaScript
C. PHP
D. AJAX

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CSS (Cascading Style Sheets) to język stylów, który służy do opisywania wyglądu i formatu dokumentów HTML. Jego głównym celem jest kontrolowanie układu, kolorów, czcionek oraz innych aspektów wizualnych strony internetowej. CSS nie ma możliwości przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkowników, gdyż nie posiada funkcji logiki programistycznej ani operacji na danych. Przykładowo, CSS może zmieniać kolor tła lub rozmiar tekstu, ale nie może zbierać informacji z formularzy ani reagować na interakcje użytkownika w sposób, w jaki robią to języki programowania takie jak JavaScript czy PHP. Może to prowadzić do mylnych przekonań, że CSS jest bardziej wszechstronny, niż jest w rzeczywistości, jednak jego zastosowanie ogranicza się wyłącznie do aspektów stylistycznych. W praktyce, aby przetwarzać dane użytkownika, niezbędne są inne technologie, które mogą współpracować z CSS, ale same w sobie nie są w stanie tego zrobić.
Pytanie 15

Jeżeli zmienna $x zawiera dowolną dodatnią liczbę naturalną, to przedstawiony kod źródłowy PHP ma na celu wyświetlenie

Ilustracja do pytania
A. kolejnych liczb od x do 0
B. losowych liczb z zakresu (0, x)
C. liczb wprowadzanych z klawiatury, aż do momentu wprowadzenia wartości x
D. kolejnych liczb od 0 do x-1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod źródłowy przedstawiony w pytaniu implementuje prostą pętlę while w języku PHP która ma za zadanie wyświetlić kolejne liczby począwszy od 0 aż do liczby mniejszej od wartości zmiennej $x. Inicjalizowana jest zmienna $licznik z wartością 0 i pętla wykonuje się tak długo jak długo $licznik jest różny od $x. W każdym przebiegu pętli zmienna $licznik jest wyświetlana, a następnie zwiększana o 1. Dzięki temu wyświetlane są wartości od 0 do x-1 co jest zgodne z drugą odpowiedzią w pytaniu. Jest to klasyczna struktura sterująca która pozwala na iterację po skończonej liczbie elementów. Takie podejście jest zgodne ze standardami pisania kodu, gdzie pętle sterowane są warunkami zależnymi od zmiennych kontrolnych. W praktyce zastosowanie takiej pętli może obejmować iterację po tablicach w celu przetwarzania danych. Ważne jest aby dobrze określić warunek zakończenia pętli by uniknąć błędów nieskończonych pętli które mogą prowadzić do przestoju aplikacji. Dla optymalizacji i czytelności kodu ważne jest też stosowanie odpowiednich nazw zmiennych co ułatwia zrozumienie ich funkcji w kodzie.
Pytanie 16

Używając polecenia ALTER TABLE, co można zrobić?

A. zmiana wartości w rekordach tabeli
B. usunięcie tabeli
C. stworznie tabeli
D. zmiana struktury tabeli

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie ALTER TABLE w SQL jest używane do modyfikacji struktury istniejącej tabeli w bazie danych. Dzięki temu poleceniu można dodawać nowe kolumny, usuwać istniejące, zmieniać typ danych kolumn, a także dodawać klucze obce lub indeksy. Przykładem zastosowania ALTER TABLE może być dodanie nowej kolumny do tabeli pracowników w celu rejestrowania daty zatrudnienia: 'ALTER TABLE pracownicy ADD COLUMN data_zatrudnienia DATE;'. Good practices w zakresie modyfikacji tabeli sugerują, aby przed dokonaniem takich zmian zawsze tworzyć kopię zapasową bazy danych. Warto również monitorować wpływ zmian na istniejące zapytania oraz aplikacje, które wykorzystują tę tabelę, aby uniknąć potencjalnych błędów w przyszłości. W kontekście projektowania baz danych, ALTER TABLE stanowi kluczowy element w utrzymaniu i dostosowywaniu struktury bazy danych do zmieniających się potrzeb organizacji. Na przykład, w miarę wzrostu firmy mogą pojawić się potrzeby wprowadzenia nowych informacji dotyczących klientów, co wymaga elastyczności w strukturze bazy danych.
Pytanie 17

W trakcie weryfikacji stron internetowych nie uwzględnia się

A. błędów w składni kodu
B. źródła pochodzenia narzędzi edytorskich
C. zgodności z różnymi przeglądarkami
D. działania hiperłączy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Walidacja stron internetowych to proces, który ma na celu zapewnienie, że HTML, CSS oraz inne elementy technologii webowych są zgodne ze standardami określonymi przez W3C (World Wide Web Consortium). W kontekście walidacji nie bada się źródła pochodzenia narzędzi edytorskich, ponieważ te narzędzia, takie jak edytory tekstu czy IDE (Integrated Development Environment), są jedynie medium do tworzenia kodu, a nie jego treści. Z perspektywy walidacji, kluczowe jest, aby kod był syntaktycznie poprawny oraz spełniał standardy interoperability, takie jak HTML5 czy CSS3. Przykładem walidacji może być użycie narzędzi takich jak W3C Validator, które analizują kod strony i wskazują błędy składniowe, problemy z dostępnością oraz niezgodności z różnymi przeglądarkami. Dzięki walidacji, developers mogą zapewnić, że ich strony będą działały poprawnie na różnych urządzeniach i przeglądarkach, co wpływa na lepsze doświadczenia użytkowników. Walidacja jest zatem kluczowym krokiem w procesie tworzenia stron internetowych, zapewniającym ich jakość i zgodność ze światowymi standardami.
Pytanie 18

W SQL polecenie ALTER TABLE służy do

A. usuwania tabeli z bazy danych
B. zmiany kolumn w tabeli
C. dodawania tabeli do bazy danych
D. zmiany danych w rekordach tabeli

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie ALTER TABLE w języku SQL jest kluczowym narzędziem do modyfikacji struktury tabeli w bazie danych. Umożliwia dodawanie, modyfikowanie oraz usuwanie kolumn, co jest niezbędne w przypadku zmieniających się wymagań biznesowych lub technicznych. Na przykład, jeśli firma decyduje się na dodanie nowego atrybutu do produktu, można to zrobić za pomocą ALTER TABLE, co zapewni elastyczność w zarządzaniu danymi. Przykładowe polecenie może wyglądać tak: ALTER TABLE produkty ADD COLUMN kolor VARCHAR(30); Warto podkreślić, że zmiany wprowadzone za pomocą ALTER TABLE są trwałe i mogą wpływać na już istniejące dane, dlatego przed ich zastosowaniem zaleca się wykonanie kopii zapasowej bazy danych. Praktyki związane z właściwym używaniem ALTER TABLE powinny obejmować także testowanie w środowisku developerskim przed wdrożeniem zmian w produkcji, aby uniknąć nieprzewidzianych problemów.
Pytanie 19

Wykonanie poniższej kwerendy SQL doprowadzi do usunięcia

A. pola o nazwie status w tabeli mieszkania
B. tabeli mieszkania z systemu baz danych
C. rekordów, dla których pole status ma wartość 1, z tabeli mieszkania
D. tabel, w których pole status ma wartość 1, z bazy danych mieszkania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest jak najbardziej trafna i dotyczy działania kwerendy SQL, szczególnie polecenia DELETE. W tym przypadku, to DELETE FROM mieszkania WHERE status=1 oznacza, że zamierzamy usunąć wszystkie rekordy z tabeli mieszkania, gdzie status jest równy 1. To jest ważne, bo w zarządzaniu bazami danych kluczowe jest precyzyjne ustalenie, które dane chcemy usunąć. Z mojej perspektywy, przed wykonaniem takiej operacji warto najpierw wykonać zapytanie SELECT z tymi samymi warunkami, żeby zobaczyć, co dokładnie usuniemy. Przykład? Możesz chcieć usunąć mieszkania, które są zarezerwowane lub niedostępne, co może być oznaczone statusem 1. To naprawdę dobra praktyka, bo pozwala na lepsze zarządzanie danymi i na utrzymanie porządku w bazie. A wiesz, co jeszcze? Zawsze warto zrobić kopię zapasową danych przed masowym usuwaniem, żeby nie stracić czegoś ważnego.
Pytanie 20

Jakie informacje można uzyskać na temat normalizacji tej tabeli?

Ilustracja do pytania
A. Tabela znajduje się w pierwszej postaci normalnej
B. Tabela jest w drugiej postaci normalnej
C. Tabela nie jest znormalizowana
D. Tabela znajduje się w trzeciej postaci normalnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tabela nie jest znormalizowana ponieważ zawiera nieatomowe wartości w kolumnie Adres. Wartości te składają się z kilku elementów takich jak ulica kod pocztowy i miasto co jest sprzeczne z zasadą atomowości wymaganą w pierwszej postaci normalnej (1NF). Normalizacja danych jest kluczowym krokiem w projektowaniu baz danych mającym na celu eliminację redundancji i poprawę integralności danych. W praktyce dla osiągnięcia pierwszej postaci normalnej każda kolumna w tabeli powinna zawierać tylko jedną wartość co oznacza że Adres powinien być podzielony na kilka kolumn takich jak Ulica Kod Pocztowy i Miasto. Dalsze etapy normalizacji obejmują usuwanie zależności funkcyjnych oraz zapewnianie że wszystkie atrybuty niekluczowe są zależne wyłącznie od klucza głównego tabeli co jest celem drugiej i trzeciej postaci normalnej. Poprawne znormalizowanie danych ułatwia ich zarządzanie i zmniejsza ryzyko występowania niezgodności w bazie danych co jest standardem w branży IT zwłaszcza w dużych systemach informatycznych gdzie integralność danych jest kluczowa dla poprawnego działania aplikacji.
Pytanie 21

Na tabeli muzyka, przedstawionej na schemacie, wykonano następującą kwerendę SQL. Co zostanie zwrócone przez tę zapytanie? SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';

Ilustracja do pytania
A. Czesław
B. Czesław, Czechowski
C. Czesław, Niemen
D. pusty wynik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'pusty wynik' jest poprawna, ponieważ zapytanie SQL 'SELECT wykonawca FROM `muzyka` WHERE wykonawca LIKE 'C%w';' poszukuje wykonawców, których imię i nazwisko zaczynają się na literę 'C' i kończą na literę 'w'. Operator LIKE w SQL używany jest do wyszukiwania wzorców w tekstach, gdzie '%' zastępuje dowolną liczbę znaków. W tabeli muzyka nie ma żadnego wykonawcy, którego imię i nazwisko pasowałoby do tego wzorca. Oba wystąpienia 'Czesław Niemen' i 'Mikołaj Czechowski' nie spełniają warunku, ponieważ ich nazwiska nie kończą się na 'w'. SQL jest powszechnie stosowany w zarządzaniu bazami danych, a zrozumienie, jak używać wyrażeń LIKE, jest kluczowe w efektywnej pracy z danymi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje filtrowanie danych w raportach, ekstrakcję specyficznych informacji oraz poprawę wydajności zapytań przy użyciu indeksów. Warto zwrócić uwagę na optymalizację zapytań pod kątem wydajności, co jest szczególnie ważne w przypadku dużych zbiorów danych. Operator LIKE może mieć wpływ na wydajność, dlatego zaleca się użycie pełnotekstowych indeksów, jeśli to możliwe, w bardziej złożonych scenariuszach. Umiejętność tworzenia precyzyjnych zapytań SQL jest kluczowa w branży IT, zwłaszcza w analizie danych i administracji bazami danych. Efektywne zastosowanie tej techniki pozwala na szybkie i skuteczne wyszukiwanie informacji w dużych zbiorach danych, co jest nieocenione w wielu zastosowaniach biznesowych i technologicznych.
Pytanie 22

Program napisany w PHP ma na celu obliczenie średniej pozytywnych ocen ucznia w zakresie od 2 do 6.
Warunek selekcji ocen w pętli liczącej średnią powinien zawierać wyrażenie logiczne

A. $ocena > 2 or $ocena < 6
B. $ocena >= 2 or $ocena <= 6
C. $ocena >= 2 and $ocena <= 6
D. $ocena > 2 and $ocena < 6

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi $ocena >= 2 and $ocena <= 6 jest poprawny, ponieważ precyzyjnie określa zakres, w jakim dopuszczalne są oceny ucznia. Operator logiczny 'and' zapewnia, że obie części warunku muszą być spełnione jednocześnie: ocena musi być większa lub równa 2 oraz mniejsza lub równa 6. Taki sposób definiowania zakresu jest zgodny z dobrymi praktykami programowania, gdzie ważne jest, aby warunki logiki były jednoznaczne i precyzyjne. Dla przykładu, w kontekście obliczania średniej, wykorzystanie tego warunku pozwala na uwzględnienie wszystkich ocen, które są zgodne z regulaminem szkoły, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnego wyniku. W praktyce, przy implementacji tego typu logiki w PHP, możemy spotkać się z używaniem podobnych zapytań w kontekście przetwarzania danych uczniów, co podkreśla znaczenie poprawnego definiowania warunków w programach. Dodatkowo, stosowanie takich wyrażeń pozwala na łatwe rozbudowywanie kodu, gdyż łatwo można dodawać nowe warunki lub modyfikować istniejące, co wpisuje się w założenia elastyczności i czytelności kodu.
Pytanie 23

Jeżeli rozmiar pliku graficznego jest zbyt duży do publikacji w sieci, co należy zrobić?

A. zmniejszyć jego rozdzielczość
B. dodać kanał alfa
C. zwiększyć jego głębię kolorów
D. zapisać w formacie BMP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zmniejszenie rozdzielczości pliku graficznego jest jedną z najskuteczniejszych metod na zmniejszenie jego rozmiaru, co jest niezwykle ważne w kontekście publikacji w Internecie. Rozdzielczość obrazu odnosi się do liczby pikseli, które składają się na dany obraz, wyrażoną zazwyczaj w pikselach na cal (PPI) lub w całkowitej liczbie pikseli w szerokości i wysokości. Zmniejszając rozdzielczość, obniżamy liczbę pikseli, co w efekcie prowadzi do mniejszego rozmiaru pliku. Na przykład, obraz o rozdzielczości 4000x3000 pikseli ma 12 milionów pikseli, podczas gdy obraz o rozdzielczości 2000x1500 pikseli zaledwie 3 miliony pikseli. Oprócz zmniejszenia rozdzielczości, można również zastosować inne techniki kompresji, takie jak zmiana formatu pliku na JPEG, który jest bardziej efektywny w kompresji zdjęć, a także wykorzystanie narzędzi do optymalizacji grafiki, takich jak TinyPNG czy ImageOptim. Zmniejszając rozdzielczość, należy jednak pamiętać o zachowaniu odpowiedniej jakości obrazu, aby nie wpłynęło to negatywnie na jego czytelność i estetykę, co jest kluczowe w kontekście publikacji online.
Pytanie 24

W teorii relacji operacja selekcji polega na

A. pozbywaniu się pustych wierszy
B. eliminuje krotki z powtarzającymi się polami
C. wybraniu krotek, które spełniają określone warunki
D. wybraniu krotek, które nie zawierają wartości NULL

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Operacja selekcji w algebrze relacji polega na wydobywaniu z bazy danych krotek, które spełniają określone warunki. Tego rodzaju operacje są kluczowe w kontekście zapytań do baz danych, ponieważ pozwalają na precyzyjne filtrowanie danych. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'Klienci' z informacjami o klientach, możemy użyć selekcji, aby wybrać tylko tych, którzy mają status 'aktywny', co pozwala nam skoncentrować się na aktualnych użytkownikach. Takie podejście jest zgodne z podstawowymi zasadami zarządzania danymi, w tym z zasadą minimalizacji danych, która mówi, że należy pracować tylko z tymi informacjami, które są istotne do danego zadania. Ponadto, operacja selekcji jest często używana w połączeniu z innymi operacjami, takimi jak projekcja czy łączenie, co pozwala na budowanie bardziej złożonych zapytań i uzyskiwanie bardziej szczegółowych informacji. W praktyce, umiejętność skutecznego stosowania selekcji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje z bazami danych, a znajomość tej operacji stanowi podstawę dla bardziej zaawansowanych technik analizy danych.
Pytanie 25

Aby uzyskać przezroczyste tło w obrazie formatu JPG, należy wykonać

A. dodanie kanału alfa
B. właściwe przycięcie
C. użycie filtru Gaussa
D. korekcję nasycenia kolorów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dodanie kanału alfa do obrazu JPG jest kluczowym krokiem, aby uzyskać przezroczystość tła. Format JPG, z definicji, nie obsługuje przezroczystości, dlatego konieczne jest przekształcenie obrazu do formatu, który to umożliwia, takiego jak PNG. Kanał alfa to dodatkowa warstwa, która przechowuje informacje o przezroczystości dla każdego piksela obrazu, pozwalając na uzyskanie efektu przezroczystości. Aby dodać kanał alfa, można skorzystać z programów graficznych takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy Affinity Photo. Przykładowo, w Photoshopie można użyć funkcji 'Zaznaczenie i maska', aby wyodrębnić obiekt z tła, a następnie zapisać go z kanałem alfa jako PNG. Użycie kanału alfa jest standardową praktyką w edytowaniu grafiki, szczególnie w kontekście tworzenia logo, grafik do stron internetowych i zasobów do gier wideo, gdzie przezroczystość odgrywa kluczową rolę w integracji elementów wizualnych.
Pytanie 26

Jakie działanie wykonuje poniższy fragment kodu w języku JavaScript? n = "Napis1"; s = n.length;

A. Przypisuje wartość zmiennej n do zmiennej s
B. Zwraca długość napisu zawartego w zmiennej n
C. Przypisuje do zmiennej s wartość odpowiadającą długości napisu z zmiennej n
D. Przypisuje do zmiennej s część napisu z zmiennej n, o długości określonej przez zmienną length

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Fragment skryptu w języku JavaScript, w którym zmienne n i s są definiowane, wykonuje przypisanie wartości długości napisu z zmiennej n do zmiennej s. Metoda length jest właściwością obiektów typu string, która zwraca liczbę znaków w danym napisie. W tym przypadku, jeśli zmienna n zawiera napis "Napis1", to zmienna s po wykonaniu tego skryptu przyjmie wartość 6, ponieważ napis ten składa się z 6 znaków. Praktyczne zastosowanie tej funkcji polega na możliwości dynamicznego określenia długości wprowadzanych danych, co jest kluczowe przy walidacji formularzy, obliczaniu rozmiaru danych czy tworzeniu interfejsów użytkownika. Dobrą praktyką w programowaniu jest zawsze uwzględnienie długości napisu w algorytmach przetwarzania tekstu, aby uniknąć błędów podczas operacji na stringach. Warto również wiedzieć, że w JavaScript właściwość length nie wymaga wywołania metody, co jest zgodne z ogólnym założeniem o uproszczeniu użycia obiektów, a tym samym podnosi czytelność kodu.
Pytanie 27

Jakie narzędzie jest używane do organizowania oraz przedstawiania danych z wielu rekordów w celu ich wydruku lub dystrybucji?

A. makropolecenie
B. kwerenda
C. raport
D. formularz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Raport to narzędzie, które umożliwia zgrupowanie i prezentowanie informacji z wielu rekordów, co jest kluczowe w kontekście analizy danych oraz podejmowania decyzji biznesowych. Tworzenie raportów pozwala na syntetyzowanie informacji, co sprawia, że są one bardziej zrozumiałe dla odbiorców. W praktyce raporty mogą być wykorzystywane do monitorowania wyników sprzedaży, analiz finansowych, badań rynkowych czy oceny efektywności działań marketingowych. Dzięki zastosowaniu narzędzi do raportowania, takich jak systemy Business Intelligence, możliwe jest generowanie szczegółowych zestawień oraz wizualizacji, które wspierają decyzje strategiczne. Dobre praktyki w zakresie raportowania obejmują jasne definiowanie celów raportu, dobór odpowiednich wskaźników KPI oraz zastosowanie wizualizacji danych, co pozwala na lepsze zrozumienie przedstawianych informacji. W kontekście standardów branżowych, raporty powinny być tworzone zgodnie z zasadami klarowności, precyzji i adekwatności, aby skutecznie odpowiadały na potrzeby użytkowników.
Pytanie 28

Zapis tagu HTML w formie przejdź?

A. jest błędny, niepoprawnie użyto znaku "#" w atrybucie href
B. jest poprawny, po kliknięciu w odnośnik otworzy się strona internetowa o adresie "hobby"
C. jest błędny, w atrybucie href trzeba wpisać adres URL
D. jest poprawny, po kliknięciu w odnośnik aktualna strona zostanie przewinięta do elementu o nazwie "hobby"

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest trafna, bo znacznik przejdź naprawdę jest zgodny z tym, co mówi HTML. Jak to działa? No, ten znak '#' wskazuje na lokalny odnośnik, co oznacza, że przeglądarka szuka elementu na stronie, który ma id "hobby". Przykładowo, jeśli w kodzie HTML mamy coś jak
, to klikając w link, przewinie widok do tej sekcji. To jest super przydatne, zwłaszcza w długich dokumentach czy różnych aplikacjach, bo pozwala szybko skakać do interesujących nas części. Z mojego doświadczenia, używanie takich lokalnych odnośników nie tylko ułatwia nawigację, ale też poprawia SEO i interakcję użytkowników z treścią. Warto to stosować!
Pytanie 29

W języku HTML zdefiniowano znacznik ```link``` Wartość nofollow atrybutu rel

A. oznacza, że kliknięcie na link nie przeniesie do strony website.com.
B. oznacza, że kliknięcie na link otworzy go w osobnej karcie przeglądarki.
C. jest informacją dla przeglądarki internetowej, aby nie formatowała słowa "link" jako odnośnika.
D. jest informacją dla robota wyszukiwarki Google, aby nie podążał za tym linkiem.
Niestety, to nie tak. Atrybut rel='nofollow' w tagu nie mówi przeglądarkom, żeby otworzyły link w nowej karcie ani nie mówi użytkownikowi, że kliknięcie na link nie przeniesie go do strony website.com. Ten atrybut jest dla robotów wyszukiwarek. Możliwe, że wybrałeś tę odpowiedź, bo nie do końca rozumiesz, jak działają atrybuty w HTML. W HTML atrybuty to dodatkowe informacje o elemencie, które są w tagu otwierającym. W przypadku 'rel', chodzi o wskazówki dla robotów wyszukiwarek, jak powinny traktować dany link. Z mojego doświadczenia, zrozumienie roli różnych atrybutów w HTML jest kluczowe, jeśli chcesz robić dobre strony internetowe.
Pytanie 30

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A.

akapit

B.

akapit2

C.

akapit4

D.

akapit3

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć kilka technicznych nieporozumień. W przypadku

akapit

, brak atrybutu class oznacza, że element ten nie jest dostępny dla metody getElementsByClassName, która wymaga specyficznego przypisania klas do elementów. Podobnie,

akapit3

zawiera atrybut href, który nie ma zastosowania w kontekście akapitu, ponieważ href jest używany głównie w elementachdo definiowania linków, a nie w akapitach. Taki błąd może prowadzić do mylnego przekonania, że atrybuty, które nie są związane z klasami, mogą być używane do selekcji elementów. Z kolei

akapit2

ma przypisany atrybut id, co również nie działa w przypadku metody getElementsByClassName, ponieważ ta metoda selekcjonuje elementy na podstawie klas, a nie identyfikatorów. Użycie id jako selektora w JavaScript powinno odbywać się za pomocą metody getElementById, która jest bardziej odpowiednia w tym kontekście. Warto podkreślić, że powszechnym błędem w myśleniu jest mylenie różnych mechanizmów selekcji w JavaScript i przypisywaniu im niewłaściwych atrybutów. Zrozumienie różnic między klasami a identyfikatorami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania elementami DOM i tworzenia bardziej przejrzystego kodu.
Pytanie 31

$x = 0; while($x < 5) { echo "$x,"; $x++; } Wskaż instrukcję, która jest funkcjonalnie równoważna dla podanej pętli while w języku PHP.

Ilustracja do pytania
A. Instrukcja 2
B. Instrukcja 3
C. Instrukcja 1
D. Instrukcja 4
W programowaniu często spotyka się różne sposoby implementacji pętli, jednak nie wszystkie z nich są równie efektywne czy poprawne w kontekście stawianych wymagań. W przypadku zaproponowanych instrukcji for, które miałyby być równoważne funkcjonalnie do podanej pętli while, kluczowym aspektem jest zachowanie identycznych warunków początkowych, warunku końcowego oraz sposobu inkrementacji zmiennej sterującej. Podczas gdy instrukcja 3 dokładnie odwzorowuje działanie pętli while pod względem inicjalizacji wartości $x, warunku kontynuacji ($x < 5) oraz kroku inkrementacyjnego ($x++), inne opcje różnią się w tych aspektach. Instrukcja 1 zawiera podwójną inkrementację zmiennej w każdym kroku pętli, co skutkuje zbyt szybkim osiągnięciem warunku końcowego. Instrukcja 2 zmienia krok inkrementacji na $x+=2, co prowadzi do pominięcia wartości i skrócenia pętli. Instrukcja 4 modyfikuje warunek początkowy, startując z $x równym 1, zamiast 0, co również wpływa na zakres wyświetlanych wartości. Te modyfikacje mogą wprowadzać w błąd i generować nieprzewidywalne wyniki, co jest niepożądane w kontekście pisania stabilnego i przewidywalnego kodu. Zrozumienie różnic w tych implementacjach jest kluczowe dla skutecznego programowania i unikania typowych błędów, które mogą prowadzić do niezamierzonych konsekwencji w działaniu aplikacji. Dlatego ważne jest, aby każda z pętli była precyzyjnie dostosowana do zamierzonej funkcjonalności i zgodna z założonymi celami projektu, co jest podstawą dobrych praktyk w branży inżynierii oprogramowania.
Pytanie 32

Pętla napisana w języku PHP wprowadzi do tablicy liczby $x=0 for($i=0;$i<10;$i++) { $tab[$i]=$x; $x=$x+10; }

A. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9
B. 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10
C. 0,10,20,30,40,50,60,70,80,90
D. 10,20,30,40,50,60,70,80,90,100
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że do tablicy zostaną wpisane liczby od 0 do 9, co jest błędne. Pętla for w tym kodzie nie inkrementuje zmiennej $x w sposób liniowy, lecz zwiększa ją o 10 w każdej iteracji, co oznacza, że wartości przypisane do tablicy będą znacznie większe niż jedynie kolejne liczby całkowite. Ponadto, nie ma żadnej zmiennej w pętli, która miałaby na celu inkrementację $i do kolejnych liczb, co w efekcie prowadziłoby do podobnych wartości. Druga z odpowiedzi wskazuje, że ostatnią liczbą w tablicy będzie 10, co jest również niepoprawne. W rzeczywistości, ostatnią liczbą, jaka zostanie wstawiona do tablicy w tym przypadku, będzie 90, a nie 10, ponieważ pętla kończy się po przypisaniu wartości 90, a zmienna $x nigdy nie osiągnie wartości 100 w ramach tej pętli. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że do tablicy wstawione zostanie 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80, 90, 100. Jest to błędne z powodu tego, iż pętla for nie wykonuje się wystarczająco długo, aby osiągnąć wartość 100. Tak więc, zamiast oczekiwanego wyniku, pętla generuje jedynie dziewięć wartości, kończąc na 90, co znacząco różni się od wartości wskazanych w tej odpowiedzi.
Pytanie 33

Zamieszczony kod w języku PHP

Ilustracja do pytania
A. jest błędny, indeksami tablicy mogą być wyłącznie liczby całkowite
B. określa tablicę z sześcioma wartościami
C. jest niepoprawny, nieznany operator =>
D. definiuje tablicę z trzema wartościami
Kod przedstawiony w pytaniu to przykład definiowania tablicy asocjacyjnej w języku PHP. Tablica asocjacyjna to struktura danych, która pozwala na przechowywanie wartości związanych z kluczami, które nie muszą być liczbami. W tym przypadku kluczami są łańcuchy znaków: 'imie', 'nazwisko' oraz 'wiek'. Każdy klucz ma przypisaną wartość: 'Anna', 'Nowak' oraz 21. Zatem tablica ta rzeczywiście zawiera trzy pary klucz-wartość. Operator '=>' jest używany w PHP do przypisywania wartości kluczom w tablicach asocjacyjnych. Jest to poprawna składnia i bardzo popularny sposób reprezentowania danych, zwłaszcza w kontekście baz danych i przetwarzania formularzy, gdzie każda wartość ma swoje unikalne znaczenie i klucz. W praktyce tablice asocjacyjne są używane do przechowywania danych, które nie mają charakteru sekwencyjnego, ale są raczej zestawem właściwości lub atrybutów obiektu. Stosowanie tablic asocjacyjnych z odpowiednimi kluczami wspiera czytelność kodu i ułatwia jego zarządzanie zwłaszcza w większych projektach gdzie zrozumienie struktury danych odgrywa kluczową rolę.
Pytanie 34

Co chce osiągnąć poniższe zapytanie MySQL?

ALTER TABLE ksiazki
MODIFY tytul VARCHAR(100) NOT NULL;

A. Zmienić nazwę kolumny w tabeli ksiazki
B. Zmienić typ kolumny w tabeli ksiazki
C. Usunąć kolumnę tytul z tabeli ksiazki
D. Dodać do tabeli ksiazki kolumnę tytul
Polecenie SQL ALTER TABLE ksiazki MODIFY tytul VARCHAR(100) NOT NULL; służy do zmiany typu kolumny tytul w tabeli ksiazki. W tym przypadku typ kolumny jest zmieniany na VARCHAR(100), co oznacza, że będzie przechowywać łańcuchy znaków o maksymalnej długości 100 znaków, a dodatkowo kolumna ta nie może przyjmować wartości NULL. Użycie ALTER TABLE i MODIFY pozwala na dynamiczną modyfikację struktury tabeli bez konieczności jej usuwania i ponownego tworzenia, co jest korzystne w dużych systemach bazodanowych, gdzie minimalizacja czasu przestoju jest kluczowa. Praktyczne zastosowanie polecenia MODIFY jest szerokie i obejmuje sytuacje, w których wymagane są zmiany w przechowalności danych, na przykład aby dostosować się do nowych wymagań biznesowych lub normatywnych. Warto pamiętać o dopasowaniu zmian do istniejących danych i zapewnieniu spójności bazy danych, co jest dobrą praktyką w zarządzaniu bazami danych.
Pytanie 35

Jaką operację zapewniającą prawidłowe działanie pokazanego kodu JavaScript należy wykonać przed rozpoczęciem pętli?

A. Zadeklarować zmienną i
B. Sprawdzić długość tablicy tab
C. Zainicjować zmienną text
D. Upewnić się, że text jest typu string
Zadeklarowanie zmiennej 'i' przed pętlą nie jest konieczne, ponieważ JavaScript automatycznie deklaruje zmienną 'i' w kontekście pętli. Deklaracja zmiennych przy pomocy 'var', 'let' lub 'const' jest wystarczająca w momencie ich użycia w pętli. Kolejnym aspektem jest sprawdzenie rozmiaru tablicy 'tab'. Choć podjęcie takiego sprawdzenia jest dobrym zwyczajem, nie jest to warunek konieczny do poprawnego działania kodu. Pętla for działa w oparciu o długość tablicy, więc jeżeli tablica jest pusta, pętla po prostu się nie wykona, co nie prowadzi do błędów. Ostatnim punktem jest sprawdzenie, czy 'text' jest typu znakowego. JavaScript jest językiem dynamicznie typowanym, co oznacza, że zmienne mogą przyjmować różne typy danych w trakcie działania programu. Na początku 'text' powinno być inicjalizowane jako pusty łańcuch, ale sprawdzanie jego typu w momencie, gdy jest używane w pętli, nie jest konieczne. Wszystkie powyższe odpowiedzi mogą być postrzegane jako dobre praktyki, ale nie są kluczowymi krokami, które należy wykonać przed rozpoczęciem pętli, aby program działał poprawnie.
Pytanie 36

Jaką funkcję spełnia atrybut value w polu formularza XHTML?

<input type="text" name="name" value="value">

A. określa nazwę pola
B. określa domyślną wartość
C. czyni pole jedynie do odczytu
D. definiuje maksymalną długość pola
Atrybut value w polu formularza XHTML określa domyślną wartość, jaka pojawi się w polu tekstowym po załadowaniu strony. Jest to przydatne, gdy chcemy zasugerować użytkownikowi domyślne dane lub ułatwić wprowadzanie informacji. Przykładem może być formularz logowania, gdzie atrybut value jest używany do wczytywania zapisanego wcześniej adresu e-mail użytkownika. W formularzach XHTML stosuje się ten atrybut zgodnie z dobrymi praktykami, aby poprawić doświadczenie użytkownika i ułatwić interakcję z witryną. Warto zauważyć, że w przypadku innych typów pól formularzy, na przykład checkbox lub radio, atrybut value określa wartość, która zostanie przesłana, gdy dane pole zostanie zaznaczone. W kontekście dobrych praktyk należy także pamiętać o zabezpieczeniach formularzy, takich jak walidacja danych po stronie serwera, aby zapobiec potencjalnym lukom bezpieczeństwa wynikającym z nieoczekiwanych danych wejściowych. Stosowanie atrybutu value w sposób przemyślany pozwala również na lepszą integrację formularzy z mechanizmami autouzupełniania przeglądarek, co jest korzystne dla użytkowników
Pytanie 37

Ograniczanie dostępu do niektórych pól lub metod obiektów danej klasy, tak aby mogły być one wykorzystywane wyłącznie przez wewnętrzne metody tej klasy lub funkcje zaprzyjaźnione, to

A. dziedziczenie
B. konkatenacja
C. polimorfizm
D. hermetyzacja
Hermetyzacja to kluczowa koncepcja programowania obiektowego, która polega na ograniczaniu dostępu do pewnych pól i metod danej klasy, aby chronić integralność danych i zapewnić ich poprawne użycie. Przykładem hermetyzacji jest użycie modyfikatorów dostępu, takich jak 'private' i 'protected', co pozwala na ukrycie implementacji od użytkowników klasy, a jednocześnie umożliwia dostęp do tych elementów wewnętrznym metodom klasy. Dzięki hermetyzacji programiści mogą wprowadzać zmiany w implementacji bez wpływu na kod zewnętrzny, co wspiera zasady SOLID i ułatwia zarządzanie dużymi systemami. Rekomendowane praktyki w programowaniu obiektowym zalecają, aby klasy były odpowiedzialne za zarządzanie swoimi danymi, a dostęp do tych danych powinien odbywać się wyłącznie poprzez zdefiniowane interfejsy, takie jak metody publiczne, co pozwala na kontrolowanie operacji i walidację danych. W ten sposób hermetyzacja przyczynia się do większej niezawodności, czytelności oraz łatwości w testowaniu aplikacji.
Pytanie 38

Które z poniższych twierdzeń na temat klucza głównego jest prawdziwe?

A. Może mieć tylko wartości liczbowe
B. W przypadku tabeli z danymi osobowymi może to być pole nazwisko
C. Jest unikalny w ramach tabeli
D. Zawiera jedynie jedno pole
Klucz podstawowy jest fundamentalnym elementem w projektowaniu baz danych. Jego główną funkcją jest zapewnienie unikalności każdego rekordu w tabeli, co oznacza, że nie mogą istnieć dwa identyczne wiersze z tym samym kluczem podstawowym. To jest kluczowe dla zachowania integralności danych i umożliwia efektywne zarządzanie informacjami. Na przykład, w tabeli z danymi klientów klucz podstawowy może stanowić unikalny identyfikator klienta (np. numer ID), który pozwala na szybkie i jednoznaczne zlokalizowanie rekordu. Dobrą praktyką jest używanie kluczy podstawowych, które są długoterminowo stabilne, co oznacza, że nie zmieniają się w czasie. Warto również stosować technologię baz danych, która wspiera mechanizmy zapewniające unikalność kluczy, takie jak indeksy unikalne. Ponadto, klucz podstawowy nie musi być wyłącznie pojedynczym polem; może składać się z kilku pól, co jest powszechnie stosowane w przypadku złożonych relacji między tabelami.
Pytanie 39

Jakie oznaczenie wykorzystuje się do jednoliniowego komentarza w skryptowym języku PHP?

A. --
B. #
C. $
D. /*
Stosowanie znaków '/*', '$' oraz '--' jako sposobów na oznaczanie jednoliniowych komentarzy w PHP jest niepoprawne i może prowadzić do nieporozumień. Znaki '/*' oraz '*/' są stosowane do tworzenia komentarzy wieloliniowych, co oznacza, że jeśli kod zawierający takie oznaczenie pojawi się w kontekście jednoliniowym, to system nie rozpozna, gdzie komentarz się zaczyna, a gdzie kończy. Może to prowadzić do błędów składniowych, które uniemożliwiają poprawne działanie programu. Znak '$' w PHP jest używany do definiowania zmiennych, co czyni go całkowicie nieodpowiednim w kontekście komentarzy. Użycie '$' jako prefiksu dla zmiennych jest kluczowym elementem języka, ale nie ma nic wspólnego z oznaczaniem komentarzy. Przykładowo, $variable = 'value'; jest poprawnym użyciem, natomiast '$ This is a comment' nie będzie zrozumiane jako komentarz. Znak '--' jest często stosowany w SQL do komentowania linii, jednak w przypadku PHP jego użycie nie jest prawidłowe. Przyjęcie niepoprawnych metod dla komentarzy może prowadzić do nieczytelności kodu, a także do trudności w jego utrzymaniu i rozwoju przez innych programistów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży technicznej.
Pytanie 40

Edytor, który realizuje zasady WYSIWYG, powinien umożliwiać

A. publikację serwisów na serwerze przy użyciu wbudowanego klienta FTP
B. osiągnięcie podobnego rezultatu tworzonej strony do jej wizualizacji w przeglądarce internetowej
C. tworzenie elementów podstawowej grafiki wektorowej
D. przetwarzanie plików dźwiękowych przed ich umieszczeniem na stronie internetowej
Edytor WYSIWYG (What You See Is What You Get) jest narzędziem, które umożliwia użytkownikom tworzenie treści internetowych w sposób intuicyjny, bez konieczności znajomości kodu HTML czy CSS. Kluczowym założeniem tego typu edytora jest to, że użytkownik widzi na ekranie dokładny obraz tego, co będzie wyświetlane w przeglądarce. Uzyskanie zbliżonego wyniku tworzonej strony do jej obrazu w przeglądarce internetowej oznacza, że edytor powinien umożliwiać podgląd na żywo oraz edytowanie treści w sposób, który bezpośrednio odzwierciedla rezultaty. Przykładem takiego edytora jest WordPress, który pozwala na tworzenie stron za pomocą edytora blokowego, gdzie użytkownik może na bieżąco widzieć, jak jego strona będzie wyglądać. Standardy, takie jak HTML5 oraz CSS3, są kluczowe w kontekście tworzenia responsywnych i interaktywnych stron, a edytory WYSIWYG powinny wspierać te standardy, aby zapewniać zgodność z nowoczesnymi praktykami webowymi. Dodatkowo, funkcje takie jak przeciąganie i upuszczanie elementów, możliwość dodawania multimediów oraz formatowania tekstu są nieodłącznymi elementami, które przyczyniają się do efektywności edytorów WYSIWYG.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej