Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 12:34
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 13:04

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Instruktaż na stanowisku powinien być zrealizowany

A. przed upływem 1 tygodnia od dnia dopuszczenia pracownika do pracy

B. w przeciągu 3 dni od momentu rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku

C. w ciągu 3 dni od złożenia wniosku o przeprowadzenie instruktażu

D. przed dopuszczeniem pracownika do realizacji zadań na danym stanowisku

Nieprawidłowe podejścia związane z terminem przeprowadzania instruktażu stanowiskowego mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w zakresie bezpieczeństwa pracy. Przykładowo, wskazanie na konieczność odbycia instruktażu w ciągu 3 dni od rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku może sugerować, że pracownik jest w stanie bezpiecznie pracować bez wcześniejszego przeszkolenia, co jest mylną koncepcją. Tego rodzaju podejście ignoruje fakt, iż każdy nowy pracownik powinien być w pełni zapoznany z procedurami i zasadami bezpieczeństwa jeszcze przed przystąpieniem do jakiejkolwiek pracy. Zapewnienie odpowiedniego przeszkolenia przed rozpoczęciem pracy jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem pracy. Przekroczenie terminu na przeprowadzenie instruktażu może prowadzić do sytuacji, w której pracownik podejmuje działania bez pełnej wiedzy o ryzykach związanych z jego obowiązkami. Z kolei oczekiwanie na złożenie wniosku o przeprowadzenie instruktażu jako kluczowego etapu w procesie wprowadzenia do pracy jest błędnym rozumieniem procedur. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której nowy pracownik, nieprzeszkolony, korzysta z maszyny, co może skutkować niebezpieczeństwem dla niego samego oraz innych osób w otoczeniu. Właściwe podejście do organizacji instruktażu stanowiskowego powinno skupiać się na zapewnieniu pracownikowi pełnej wiedzy i umiejętności niezbędnych do bezpiecznego wykonywania obowiązków, co zredukuje ryzyko wypadków i podniesie ogólne standardy BHP w firmie.

Pytanie 2

Firma produkuje seryjnie obuwie dla kobiet oraz mężczyzn. Koszty pośrednie są alokowane na produktach w proporcji do kosztów materiałów bezpośrednich. Jaką metodę wyliczania kosztu jednostkowego wykorzystuje firma?

A. Procesową

B. Podziałową ze współczynnikami

C. Doliczeniową

D. Podziałową prostą

Odpowiedzi, które nie wskazują na metodę doliczeniową, opierają się na błędnych założeniach dotyczących rozliczania kosztów w przedsiębiorstwie. Metoda podziałowa prosta jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia różnic w kosztach pośrednich względem różnych wyrobów, co w przypadku produkcji obuwia może prowadzić do zniekształcenia analizy kosztów jednostkowych. Metoda procesowa z kolei stosowana jest zazwyczaj w produkcji masowej, gdzie procesy są jednorodne, co nie jest typowe dla przedsiębiorstw takich jak te produkujące odzież, które mają różnorodne wyroby, w tym obuwie męskie i damskie. Metoda podziałowa ze współczynnikami, mimo że może wydawać się zbliżona, nie jest adekwatna do sytuacji opisanej w pytaniu, gdyż nie łączy kosztów pośrednich bezpośrednio z kosztami materiałów, co jest kluczowe w kontekście doliczeniowym. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z braku zrozumienia, jak różne metody kalkulacji kosztów wpływają na efektywność finansową przedsiębiorstwa i jakie są ich zalety oraz ograniczenia. Właściwe podejście do kalkulacji kosztów jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 3

Jan Nowak, mający 30 lat, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Od 1.10.br do 5.11.br przebywał na pierwszym w bieżącym roku zwolnieniu lekarskim z powodu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą. Od którego dnia niezdolności do pracy pracownik będzie otrzymywał zasiłek chorobowy finansowany przez ZUS?

A. Od 36 dnia niezdolności do pracy

B. Od 10 dnia niezdolności do pracy

C. Od 15 dnia niezdolności do pracy

D. Od 34 dnia niezdolności do pracy

Wybór innych opcji, takich jak 15, 36 czy 10 dzień niezdolności do pracy, jest niepoprawny, ponieważ te odpowiedzi opierają się na błędnym zrozumieniu zasad wypłaty zasiłków chorobowych w Polsce. Zasiłek chorobowy z ZUS przysługuje dopiero po 33 dniach niezdolności do pracy, co jest regulowane przez przepisy prawa. Pracownicy często mylą długość wypłaty wynagrodzenia chorobowego z datą, od której zaczyna się zasiłek chorobowy. Do 33 dnia to pracodawca jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia, co oznacza, że pracownik nie powinien oczekiwać wsparcia finansowego z ZUS wcześniej. Ponadto, zrozumienie terminów związanych z niezdolnością do pracy jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Często pojawiają się także nieporozumienia dotyczące liczby dni zwolnienia, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji, kiedy należy ubiegać się o zasiłek. Z tego powodu istotne jest, aby na bieżąco śledzić zmiany w przepisach oraz korzystać z dostępnych źródeł informacji, takich jak strony ZUS czy konsultacje z kadrami w miejscu pracy.

Pytanie 4

Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej może prowadzić do

A. zapalenia górnych dróg oddechowych

B. deformacji stawów kolanowych i płaskostopia

C. łzawienia oraz pieczenia oczu

D. zmian zwyrodnieniowych stawów w odcinkach szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa

Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej, zwłaszcza w przypadku braku ergonomicznych warunków, prowadzi do zmian zwyrodnieniowych stawów odcinków szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa. Praca w tej pozycji generuje napięcia mięśniowe i obciążenia stawów, co z czasem może skutkować osłabieniem struktury kręgosłupa. Zgodnie z zasadami ergonomii, istotne jest, aby miejsce pracy było dostosowane do indywidualnych potrzeb pracownika, co obejmuje odpowiednie krzesło, biurko oraz ustawienie monitora na wysokości wzroku. Przykładem dobrych praktyk jest wprowadzenie przerw w pracy oraz ćwiczeń rozciągających, które zmniejszają napięcie mięśniowe i poprawiają krążenie. Warto również zwrócić uwagę na właściwą postawę ciała, aby zminimalizować ryzyko dolegliwości związanych z kręgosłupem. Regularne wizyty u specjalistów, takich jak fizjoterapeuci, mogą pomóc w identyfikacji i prewencji zmian zwyrodnieniowych, co jest zgodne z wytycznymi WHO dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 5

W 2010 roku firma produkcyjna sprzedała swoje wyroby o wartości netto wynoszącej 1 000 000 złotych, uzyskując zysk netto równy 80 000 złotych. Jak zmieni się wskaźnik rentowności sprzedaży w 2010 roku, jeśli w roku 2009 osiągnął on 7%?

A. Ulegnie polepszeniu o 1%

B. Ulegnie polepszeniu o 2%

C. Ulegnie pogorszeniu o 1%

D. Ulegnie pogorszeniu o 2%

Pojęcie rentowności sprzedaży jest kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw. Wybór niewłaściwej odpowiedzi, wskazujący na spadek wskaźnika rentowności, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia tego, czym jest rentowność sprzedaży oraz jak się ją oblicza. Najczęściej błędne podejścia bazują na mylnych założeniach dotyczących wzrostu lub spadku sprzedaży i zysku. W sytuacji, gdy wartość sprzedaży wzrasta, a zysk netto także rośnie, wskaźnik rentowności sprzedaży powinien z reguły wzrosnąć. Dodatkowo, jeśli ktoś założył, że 1% spadku to rzeczywiście pogorszenie, nie uwzględniłby, że w kontekście analizy porównawczej zysk netto w roku 2010 w relacji do wartości sprzedaży był wyższy niż w roku poprzednim. Warto także zaznaczyć, że poprawnie przeprowadzona analiza wymaga uwzględnienia kontekstu rynkowego oraz kosztów produkcji, co w przypadku błędnych odpowiedzi zostało pominięte. Przedsiębiorstwa powinny balansować pomiędzy przychodami a kosztami, aby zapewnić optymalną rentowność, a nie tylko dążyć do zwiększania sprzedaży bez zrozumienia, jak to wpływa na zyski.

Pytanie 6

Model zarządzania, w którym lider prowadzi całą jednostkę, a każda jednostka otrzymuje polecenia tylko od wyższego szczebla kierowniczego, określany jest mianem

A. liniowym

B. sztabowym

C. funkcjonalnym

D. funkcyjnym

Wybór funkcjonalny, funkcyjny lub sztabowy to trochę nieporozumienie, jeśli mówimy o strukturach zarządzania w firmach. System funkcjonalny to taki, w którym praca jest dzielona według specjalizacji, co czasem powoduje, że jeden pracownik ma kilku szefów w różnych działach. To zazwyczaj prowadzi do zamieszania w zadaniach i odpowiedzialnościach, a w efekcie może być chaos. Zresztą, system funkcyjny to prawie to samo co funkcjonalny, tylko że działy takie jak marketing czy produkcja są bardziej autonomiczne, co czasem utrudnia współpracę. Model sztabowy jeszcze to wszystko komplikuje, bo dodaje dodatkową warstwę zarządzania, co może spowolnić podejmowanie decyzji. W praktyce to oznacza, że liderzy nie mają pełnej kontroli nad swoimi zespołami, co może prowadzić do niejasności w odpowiedzialności i wolniejszego podejmowania decyzji. Wiele osób myli też hierarchię z odpowiedzialnością, co może źle wpłynąć na wybór struktury organizacyjnej, a to znów na wydajność i efektywność firmy.

Pytanie 7

Jakie są niektóre z zadań banków komercyjnych?

A. emitowanie środków pieniężnych

B. refinansowanie innych banków komercyjnych

C. zarządzanie budżetem państwa

D. przyjmowanie depozytów pieniężnych od osób fizycznych

Jak chodzi o banki komercyjne, to naprawdę wiele jest zadań, które można pomylić z tym, co one tak naprawdę robią. Na przykład refinansowanie innych banków to nie jest coś, co te banki robią na co dzień. To bardziej dotyczy rynku międzybankowego, gdzie banki mogą brać pieniądze od siebie nawzajem. To są dość specyficzne sytuacje i nie wchodzą w codzienną pracę banków komercyjnych, które skupiają się na obsłudze klientów indywidualnych i firm. Obsługa budżetu państwa to też temat dla banków centralnych, które zajmują się polityką monetarną i stabilnością finansową kraju. No i emitowanie banknotów – to też domena banków centralnych, które mają monopol na to. Wiele osób myli te rzeczy, bo nie do końca rozumie, jakie są różnice między instytucjami w systemie finansowym. Kluczowe jest to, żeby wiedzieć, że banki komercyjne działają głównie jako pośrednicy finansowi i ich główne zadania to obsługa klientów oraz udzielanie kredytów.

Pytanie 8

Metoda rekrutacji, która polega na eliminacji kandydatów z powodu ich stanu zdrowia, uniemożliwiającego wykonywanie obowiązków na danym stanowisku, to

A. selekcja negatywna

B. dobór systematyczny

C. dobór warstwowy

D. selekcja pozytywna

Selekcja negatywna to metoda doboru pracowników, która koncentruje się na eliminacji kandydatów, którzy na podstawie określonych kryteriów, takich jak stan zdrowia, nie są w stanie skutecznie wykonywać obowiązków związanych z danym stanowiskiem. Tego typu selekcja jest szczególnie istotna w branżach, gdzie fizyczny stan zdrowia jest kluczowy dla bezpieczeństwa i efektywności pracy, na przykład w budownictwie, służbie zdrowia czy transporcie. Praktycznym przykładem zastosowania selekcji negatywnej może być proces rekrutacji kierowców, gdzie istotne jest, aby kandydaci posiadali odpowiednią zdolność widzenia oraz byli wolni od poważnych schorzeń, które mogłyby wpłynąć na ich zdolności do prowadzenia pojazdu. Selekcja negatywna opiera się na standardach zdrowotnych i psychologicznych, które powinny być jasno określone w polityce rekrutacyjnej firmy, zgodnie z zasadami równego traktowania oraz przepisami prawa pracy. Dobrze przeprowadzony proces selekcji negatywnej minimalizuje ryzyko nieodpowiedniego doboru pracowników, co z kolei przyczynia się do efektywności operacyjnej organizacji.

Pytanie 9

Do kompetencji Rady Polityki Pieniężnej nie wchodzi

A. określanie zasad działań na otwartym rynku

B. akceptowanie rocznego raportu finansowego NBP

C. nadzorowanie wykonania budżetu państwowego

D. ustalanie poziomu stóp procentowych NBP

Rada Polityki Pieniężnej to instytucja, która zajmuje się polityką monetarną w Polsce, ale często ludzie mylą jej rolę z Ministerstwem Finansów. RPP ustala stopy procentowe i prowadzi operacje otwartego rynku, ale to nie znaczy, że odpowiada za budżet państwa. Ustalanie stóp procentowych NBP ma duży wpływ na inflację i stabilność ekonomiczną, ale jeśli się je zmienia, nie zawsze każdy to rozumie. Co więcej, przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP jest bardziej kwestią przejrzystości i odpowiedzialności, a nie bezpośrednio zadaniem RPP. Często można spotkać się z mylnym postrzeganiem tych instytucji jako równych sobie, więc warto się z tym zapoznać, żeby lepiej rozumieć politykę monetarną i co naprawdę robi RPP w kontekście naszej gospodarki.

Pytanie 10

Etap cyklu ekonomicznego, który wyróżnia się stałym i wzrastającym poziomem produkcji oraz cen, a także rosnącym zatrudnieniem i malejącym bezrobociem to

A. trend

B. recesja

C. depresja

D. ożywienie

Ożywienie jest fazą cyklu gospodarczego, która charakteryzuje się dynamicznym wzrostem produkcji oraz cen, co z kolei prowadzi do zwiększenia zatrudnienia i redukcji bezrobocia. W tym okresie przedsiębiorstwa zaczynają realizować plany inwestycyjne, co stymuluje wzrost popytu zarówno krajowego, jak i zagranicznego. Przykładem może być sytuacja po kryzysie finansowym, kiedy to rynki zaczynają się odbudowywać, a konsumenci znów mają większą skłonność do wydawania pieniędzy. Warto zauważyć, że ożywienie nie tylko wpływa na wzrost produkcji, ale także na poprawę warunków życia społeczeństwa dzięki zwiększeniu dochodów i zatrudnienia. W standardach makroekonomicznych obserwacja takich zjawisk jest kluczowa dla przewidywania dalszych ruchów gospodarczych i przygotowania polityki fiskalnej oraz monetarnej. Świadomość przebiegu cyklu gospodarczego jest zatem niezbędna zarówno dla polityków, jak i przedsiębiorców.

Pytanie 11

Firma zakupiła kasę fiskalną za 6 000 zł. Planowane jest jej użytkowanie przez 5 lat. Stopa amortyzacji wynosi 20%, a miesięczny odpis amortyzacyjny to 100 zł. Jaką metodę amortyzacji wybierze się?

A. Degresywna

B. Progresywna

C. Jednorazowego odpisu

D. Liniowa

Wybór odpowiedzi innych niż "Liniowa" opiera się na błędnych założeniach dotyczących metod amortyzacji i ich zastosowania w praktyce biznesowej. Metoda degressywna, która polega na stosowaniu większych odpisów w pierwszych latach eksploatacji, nie ma zastosowania w tym przypadku, ponieważ nie można uzyskać miesięcznego odpisu w wysokości 100 zł, gdyż zgodnie z tą metodą odpisy maleją z roku na rok. Zastosowanie metody jednorazowego odpisu byłoby możliwe jedynie w sytuacji, gdyby firma mogła zafundować sobie pełny odpis w roku zakupu, co w przypadku kasy fiskalnej, która ma przewidywaną trwałość 5 lat, nie jest zgodne z zasadami rachunkowości i nie odzwierciedla rzeczywistego zużycia środka trwałego. Metoda progresywna, z kolei, która zakłada rosnące odpisy amortyzacyjne w miarę upływu czasu, również nie ma zastosowania w analizowanej sytuacji. Dodatkowo, wybór błędnych metod amortyzacji często prowadzi do nieprawidłowego odzwierciedlenia wartości aktywów w bilansie oraz problemów z rozliczeniami podatkowymi, co może skutkować konsekwencjami finansowymi dla przedsiębiorstwa. Kluczowe jest zrozumienie, że każda metoda amortyzacji ma swoje specyficzne zastosowanie i musi być dokładnie dostosowana do charakterystyki danego środka trwałego oraz przewidywanych warunków jego używania.

Pytanie 12

Spółka dysponuje osobowością prawną

A. jawna

B. z ograniczoną odpowiedzialnością

C. partnerska

D. komandytowo-akcyjna

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to jedna z najpopularniejszych form prawnych działalności gospodarczej w Polsce, która posiada osobowość prawną. Oznacza to, że spółka ta jest samodzielnym podmiotem prawnym, odrębnym od swoich wspólników. Kluczowym atutem sp. z o.o. jest ograniczona odpowiedzialność wspólników, co oznacza, że odpowiadają oni za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów. Dzięki temu, w przypadku problemów finansowych firmy, osobiste majątki wspólników są chronione. Taka forma prawna jest szczególnie atrakcyjna dla przedsiębiorców, którzy chcą minimalizować ryzyko osobistej odpowiedzialności. Ponadto, spółki z o.o. mogą efektywnie pozyskiwać kapitał, co ułatwia rozwój i inwestycje. Na przykład, wiele startupów wybiera tę formę prawną, aby przyciągnąć inwestorów, którzy są bardziej skłonni do inwestowania w podmioty z wyraźną strukturą prawną i ograniczoną odpowiedzialnością.

Pytanie 13

Zarząd oraz rada nadzorcza stanowią organy spółki

A. akcyjnej i z ograniczoną odpowiedzialnością

B. partnerskiej i akcyjnej

C. jawnej i z ograniczoną odpowiedzialnością

D. partnerskiej i jawnej

Wybór, że rada nadzorcza i zarząd są organami spółki partnerskiej czy jawnej, to nie najlepszy strzał. Te formy spółek nie mają takiej struktury zarządzania. W spółce partnerskiej to partnerzy współpracują ze sobą, podejmując decyzje wspólnie, żadnych wydzielonych organów tam nie ma. W spółce jawnej jest podobnie – wspólnicy sami zarządzają i nie ma formalnej struktury, która odgraniczałaby zarząd od nadzoru. Wydaje mi się, że takie zamieszanie może wynikać z niezrozumienia zasad, jak działają różne formy prawne spółek. Często przedsiębiorcy myślą, że w spółce jawnej da się wprowadzić formalne struktury, ale to nie ma sensu w tym przypadku. Ważne jest, żeby wiedzieć, że nie każda spółka potrzebuje takich organów, jak rada nadzorcza czy zarząd.

Pytanie 14

Jakie symbole oznaczają poszczególne części akt osobowych?

A. A, B, C, D

B. A, B, C

C. A, B, E

D. B, C

W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć, że niektóre z nich pomijają istotne segmenty akt osobowych. Wiele osób może błędnie sądzić, że akta osobowe składają się tylko z części B i C, co jest nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych informacji zawartych w części A. Takie podejście prowadzi do niepełnego obrazu dokumentacji pracowniczej oraz może skutkować brakiem kluczowych danych potrzebnych do efektywnego zarządzania kadrami. Często powodem tego błędu jest nieznajomość struktury dokumentów kadrowych, co może wynikać z braku szkolenia w zakresie przepisów prawa pracy i zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują dodanie części D lub E, co wprowadza w błąd, ponieważ standardowe akta osobowe w polskim systemie prawnym nie przewidują takich dodatkowych sekcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że poprawna struktura akt osobowych jest ściśle regulowana przez przepisy prawa i zalecenia organów nadzorczych. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz problemów z audytami wewnętrznymi. Dlatego tak istotne jest, aby pracodawcy dokładnie przestrzegali ustalonych wymogów dokumentacyjnych oraz zapewniali odpowiednie szkolenia swoim pracownikom w zakresie zarządzania aktami osobowymi.

Pytanie 15

Producent zamierza wytworzyć w miesiącu 1 200 par obuwia. Ustalona norma techniczna zużycia skóry na 1 000 par obuwia wynosi 400 m2. Początkowy zapas skóry wynosi 160 m2, a planowany zapas zamknięcia to 50 m2. Ile m2 skóry trzeba nabyć, aby zrealizować plan produkcji na dany miesiąc?

A. 320 m2

B. 370 m2

C. 480 m2

D. 290 m2

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć kilka typowych błędów, które mogą prowadzić do mylnych wniosków o potrzebnej ilości skóry. Na przykład, w przypadku gdy ktoś oblicza ilość skóry na podstawie wartości samej normy zużycia, bez uwzględnienia zapasu początkowego i końcowego, może dojść do nieporozumienia. Obliczając 400 m² na 1000 par, a następnie mnożąc przez 1,2, można uzyskać 480 m² jako całkowitą potrzebną ilość skóry, ale to nie uwzględnia dynamicznego zarządzania zapasami. Innym błędem jest pominięcie planowanego zapasu końcowego, co może prowadzić do niewłaściwej oceny zapotrzebowania materiałowego. Na przykład, jeżeli ktoś obliczyłby, że potrzebuje 320 m², nie biorąc pod uwagę, że musi również zapewnić 50 m² na koniec miesiąca, może to doprowadzić do niedoboru materiałów, co z kolei wpływa na płynność produkcji. Ważne jest, aby przy planowaniu wziąć pod uwagę zarówno zapasy początkowe, jak i końcowe, co jest kluczowym elementem dobrych praktyk w zarządzaniu produkcją. Zrozumienie korelacji między zapotrzebowaniem a dostępnością surowców jest niezbędne do efektywnego zarządzania i eliminacji przestojów w produkcji.

Pytanie 16

Jan Kowalski prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i dokonuje rozliczeń z podatku dochodowego według ogólnych zasad w okresach miesięcznych. Do kiedy najpóźniej przedsiębiorca powinien wpłacać miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy na konto bankowe urzędu skarbowego?

A. Do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

B. Do 20 dnia następnego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

C. Do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

D. Do 25 dnia następnego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumień co do terminów wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Odpowiedzi sugerujące terminy do 7 dnia lub 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni opierają się na błędnym zrozumieniu przepisów. W rzeczywistości, wcześniejsze terminy mogłyby być stosowane w przypadku innych rodzajów podatków lub szczególnych sytuacji, ale nie dotyczą one standardowych zaliczek na podatek dochodowy w przypadku jednoosobowych działalności gospodarczych. Natomiast propozycja terminu do 25 dnia następnego miesiąca jest również niepoprawna, ponieważ wykracza poza ustawowy termin i może prowadzić do nieprzewidzianych konsekwencji, takich jak karne odsetki. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że każdy przedsiębiorca powinien być świadomy nie tylko terminów, ale także skutków ich niedotrzymania. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące terminów wpłat są jednoznaczne i powinny być przestrzegane w celu zapewnienia zgodności z prawem oraz uniknięcia problemów z organami skarbowymi. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z systemów księgowych lub usług biur rachunkowych, które wspierają ich w terminowym regulowaniu zobowiązań podatkowych, co jest kluczowe dla stabilności finansowej biznesu.

Pytanie 17

Biorąc pod uwagę okres, na który tworzone są strategie w firmach, wyróżniamy plany

A. fragmentaryczne

B. całościowe

C. długookresowe

D. problematyczne

Chociaż odpowiedzi kompleksowe, problemowe i wycinkowe mogą wydawać się logicznymi alternatywami w kontekście planowania, nie są one zgodne z klasyfikacją planów w oparciu o czas ich realizacji. Plany kompleksowe zazwyczaj odnoszą się do szerokiego zakresu działań i tematów, ale niekoniecznie są związane z określoną ramą czasową. Tego typu podejście nie pozwala na uzyskanie długofalowego spojrzenia na rozwój organizacji. Plany problemowe natomiast są skoncentrowane na rozwiązywaniu konkretnych problemów, co jest istotne w krótkim okresie, ale nie dostarcza wizji na przyszłość. W kontekście długookresowego planowania, podejście problemowe może prowadzić do błędnego założenia, że organizacja powinna reagować na bieżące wyzwania, zamiast proaktywnie kształtować swój rozwój. Z kolei plany wycinkowe, które dotyczą tylko fragmentów działalności firmy, nie mogą zapewnić całościowego obrazu i strategii rozwoju, co jest kluczowe w długookresowym planowaniu. Rozumienie tego, jak różne podejścia do planowania wpływają na strategię organizacyjną, jest niezbędne, aby unikać pułapek związanych z ograniczonym myśleniem strategicznym.

Pytanie 18

Jeśli cena nabycia netto towaru wynosi 200 zł, marża zysku to 50% ceny nabycia, a towar jest opodatkowany stawką 8% VAT, to jaka będzie cena sprzedaży brutto?

A. 350 zł

B. 540 zł

C. 324 zł

D. 270 zł

Aby obliczyć cenę sprzedaży brutto towaru, należy najpierw ustalić jego cenę sprzedaży netto. Cena zakupu netto wynosi 200 zł, a narzut zysku wynosi 50% tej ceny. Narzut zysku obliczamy jako 50% z 200 zł, co daje 100 zł. Następnie dodajemy ten narzut do ceny zakupu netto: 200 zł + 100 zł = 300 zł. Teraz mamy cenę sprzedaży netto równą 300 zł. Kolejnym krokiem jest dodanie VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. VAT obliczamy, mnożąc cenę sprzedaży netto przez stawkę VAT: 300 zł * 0,08 = 24 zł. Cena sprzedaży brutto to suma ceny sprzedaży netto i VAT: 300 zł + 24 zł = 324 zł. Taki proces obliczeniowy jest zgodny z powszechnie stosowanymi standardami w handlu, gdzie ustalanie cen sprzedaży opiera się na przejrzystych zasadach kalkulacyjnych, co pozwala zarówno sprzedawcom, jak i klientom na lepsze zrozumienie finalnych kosztów transakcji.

Pytanie 19

Organizacja działająca w obszarze finansów publicznych, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane przychody przekazuje na konto budżetu państwowego lub budżetu danego samorządu terytorialnego to

A. zakład budżetowy

B. fundusz celowy

C. gospodarstwo pomocnicze

D. jednostka budżetowa

Zarówno fundusz celowy, gospodarstwo pomocnicze, jak i zakład budżetowy różnią się od jednostki budżetowej, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich roli w systemie finansów publicznych. Fundusz celowy jest instytucją, która gromadzi środki na konkretne cele, na przykład na rozwój infrastruktury, i może mieć różne źródła finansowania, niekoniecznie związane z budżetem jednostki samorządowej lub państwowego. W przeciwieństwie do jednostki budżetowej, fundusz celowy nie jest zobowiązany do przekazywania przychodów do budżetu, co oznacza znaczną różnicę w zakresie odpowiedzialności finansowej i zarządzania środkami. Gospodarstwa pomocnicze natomiast są jednostkami, które wspierają działalność innych jednostek budżetowych, ale ich finansowanie ma charakter bardziej komercyjny i nie jest bezpośrednio oparte na zasobach budżetowych. Zakład budżetowy, chociaż również finansowany z budżetu, działa na zasadzie samodzielności w zakresie gospodarowania środkami, co nie jest tożsame z bezpośrednim pokrywaniem wydatków z budżetu. Te różnice mogą prowadzić do błędnych założeń, że wszystkie te instytucje pełnią identyczne funkcje. Kluczowe dla zrozumienia struktury sektora finansów publicznych jest więc rozróżnienie między tymi jednostkami oraz zrozumienie ich specyficznych funkcji i odpowiedzialności w systemie finansowym.

Pytanie 20

Która z firm ma osobowość prawną?

A. Partnerska

B. Z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Komandytowo-akcyjna

D. Cywilna

Pierwsza z wymienionych spółek, czyli komandytowo-akcyjna, mimo że ma pewne cechy osobowości prawnej, tak naprawdę nie jest odrębnym bytem prawnym. To taki miks spółki komandytowej i akcyjnej. Znaczy to, że przynajmniej jedna osoba (komplementariusz) ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, a akcjonariusze są ograniczeni do wysokości swoich wkładów. Z kolei spółka partnerska, którą tworzą przedstawiciele zawodów reglamentowanych, również nie ma osobowości prawnej. Wspólnicy odpowiadają za zobowiązania solidarnie, co znaczy, że ryzykują własnym majątkiem. A spółka cywilna to tylko forma współpracy, bez osobowości prawnej, gdzie wspólnicy biorą na siebie odpowiedzialność całym swoim majątkiem. Często mylone są te spółki z osobowością prawną z innymi formami, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności. Ważne jest, żeby wiedzieć, że nie każda forma działalności jest oddzielona od właścicieli, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza jak ktoś planuje założyć własną firmę i chce wiedzieć, jak zarządzać ryzykiem.

Pytanie 21

W jakiej jednostce przychód z działalności gospodarczej ma na celu realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy jej członków?

A. W spółce komandytowej

B. W spółdzielni

C. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

D. W stowarzyszeniu

Wybór spółki komandytowej, spółdzielni lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w kontekście przeznaczenia dochodów jest błędny z kilku powodów. Spółka komandytowa to forma działalności, w której przynajmniej jeden wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, a pozostali wspólnicy (komandytariusze) są odpowiedzialni tylko do wysokości wniesionych wkładów. W takim przypadku dochody są dzielone pomiędzy wspólników zgodnie z umową spółki, co jest z definicji sprzeczne z zasadą, że dochód nie może być przeznaczony do podziału. Podobnie w przypadku spółdzielni, która jest zorganizowana w celu zaspokajania potrzeb swoich członków. Dochody, które generuje spółdzielnia, są dzielone pomiędzy jej członków w formie dywidend lub obniżonych cen usług, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością natomiast, jako podmiot gospodarczy, ma na celu generowanie zysku dla swoich właścicieli i może dzielić dochody w postaci dywidend. W kontekście tych jednostek, istotne jest zrozumienie, że każda z nich ma inne cele i zasady funkcjonowania, co wpływa na sposób zarządzania dochodami. Powszechnym błędem jest mylenie celów działalności społecznej z działalnością gospodarczą, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat przeznaczenia dochodów w różnych formach organizacyjnych.

Pytanie 22

Sprzedawca zauważył błąd w cenie sprzedanego produktu, aby poprawić tę pomyłkę, powinien wystawić odbiorcy odpowiednią fakturę

A. zaliczkową

B. korygującą

C. proforma

D. wewnętrzną

Faktura korygująca jest dokumentem, który służy do poprawy błędów w wcześniej wystawionej fakturze. W sytuacji, gdy sprzedawca zauważy pomyłkę w cenie sprzedanego towaru, powinien wystawić fakturę korygującą. Taki dokument zawiera informacje o błędach, które zostały popełnione w pierwotnej fakturze, oraz nowe, poprawne dane. Na przykład, jeśli cena za produkt wyniosła 100 zł, ale z jakiegoś powodu została błędnie wystawiona na 120 zł, sprzedawca musi wystawić fakturę korygującą, na której zaznaczy, że pierwotna kwota jest błędna, a nowa, poprawna kwota to 100 zł. W przypadku transakcji związanych z VAT, faktura korygująca ma również istotne znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każda zmiana w wysokości ceny towaru lub usługi, która ma wpływ na naliczony podatek VAT, wymaga wystawienia dokumentu korygującego. Dobre praktyki wskazują, że sprzedawcy powinni regularnie monitorować swoje faktury i być przygotowani na ewentualne korekty, co pozwala uniknąć problemów podatkowych oraz utrzymania dobrych relacji z klientami.

Pytanie 23

W analizowanym roku wskaźnik rotacji zapasów materiałów wyniósł 20 dni. Co to oznacza?

A. w ciągu jednego roku zbędne zapasy materiałów sprzedawane były 20 razy

B. w trakcie jednego miesiąca jeden cykl obrotu zapasami trwał 20 dni

C. częstotliwość obrotów zapasami wynosiła 20 razy

D. w ciągu roku średni czas przechowywania zapasów materiałów w magazynach wynosił 20 dni

Poprawna odpowiedź wskazuje, że średni czas przechowywania zapasów materiałów w magazynach wynosił 20 dni. Oznacza to, że na podstawie analizy rotacji zapasów można stwierdzić, że przeciętnie każdy materiał pozostawał w magazynie przez 20 dni przed jego sprzedażą lub wykorzystaniem. W praktyce, taki wskaźnik rotacji jest kluczowy dla zarządzania zapasami, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów przechowywania oraz minimalizację ryzyka przestarzałych lub przeterminowanych zapasów. Dobrą praktyką w branży jest dążenie do utrzymania odpowiedniego poziomu rotacji zapasów, co może być osiągnięte poprzez regularne przeglądy stanów magazynowych, analizę popytu oraz dostosowanie zamówień do rzeczywistych potrzeb. Na przykład, w branży e-commerce, gdzie szybkość obrotu zapasami jest istotna, firmy mogą korzystać z systemów zarządzania zapasami, które automatycznie dostosowują poziomy zapasów na podstawie danych o sprzedaży, co może przyczynić się do zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 24

W trakcie tworzenia analizy SWOT za jedną z słabości przedsięwzięcia można uznać

A. obecność monopolisty na rynku

B. niekorzystne przepisy podatkowe

C. zmniejszenie popytu na rynku

D. brak wykwalifikowanej kadry

W analizie SWOT każda z przedstawionych odpowiedzi wskazuje na różne czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, które mogą wpływać na działalność przedsiębiorstwa, jednak nie wszystkie z nich należy traktować jako słabości. Niekorzystne prawo podatkowe i obecność monopolisty na rynku to zewnętrzne czynniki, które mogą wpływać na konkurencyjność i rentowność firmy, ale nie są bezpośrednio związane z jej wewnętrznymi słabościami. Prawo podatkowe może ograniczać działalność, ale przedsiębiorstwo może dostosować swoją strategię do zmieniającego się otoczenia prawnego, na przykład poprzez optymalizację kosztów czy zmianę struktury działalności. Spadek popytu na rynku również jest sygnałem zewnętrznym, wskazującym na zmieniające się preferencje konsumentów lub sytuację gospodarczą, co z kolei wymaga przemyślanej reakcji ze strony firmy, ale nie jest to wewnętrzna słabość. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie zewnętrznych wyzwań z wewnętrznymi deficytami. Właściwa analiza SWOT powinna koncentrować się na rozpoznaniu rzeczywistych słabości organizacji, takich jak brak kadry, które mogą ograniczać jej zdolność do adaptacji i innowacji, co czyni ją mniej elastyczną w obliczu zewnętrznych zagrożeń.

Pytanie 25

Do inwestycji o charakterze długoterminowym należy

A. środki pieniężne na rachunku bieżącym

B. obligacje Skarbu Państwa z terminem wykupu 5 lat

C. założona półroczna lokata bankowa

D. zaciągnięty trzyletni kredyt

Lokata bankowa na pół roku i pieniądze na rachunku bieżącym raczej nie mogą być uznane za długoterminowe inwestycje. Lokaty dają wprawdzie stabilny zysk, ale są krótkoterminowe, bo zwykle trwają od kilku miesięcy do roku, więc to nie pasuje do długoterminowych kryteriów. A co do rachunku bieżącego, to tam często nie zarabiamy na odsetkach, bo chodzi głównie o to, żeby mieć dostęp do pieniędzy, a nie o ich inwestowanie. Jeśli chodzi o kredyty, to one są bardziej zobowiązaniami finansowymi, które trzeba spłacać. Można je wykorzystać do kupna różnych rzeczy, ale są ryzykowne, bo można się zadłużyć, co na pewno nie jest celem inwestycji. Fajnie jest rozumieć różnicę między aktywami a pasywami, bo to pomaga podejmować lepsze decyzje inwestycyjne. Dobrze klasyfikując różne inwestycje, możemy lepiej zarządzać swoim budżetem i unikać niepotrzebnych problemów.

Pytanie 26

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. określenie celów

B. nadzór nad realizacją planu

C. ocena otoczenia konkurencyjnego

D. poszukiwanie różnych rozwiązań

Ustalenie celów jest fundamentalnym krokiem w procesie planowania, ponieważ to właśnie na tym etapie definiujemy, co chcemy osiągnąć. Cele powinny być SMART, co oznacza, że powinny być Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Realistyczne i Terminowe. Przykładowo, zamiast mówić 'chcemy zwiększyć sprzedaż', lepiej określić 'chcemy zwiększyć sprzedaż o 20% w ciągu następnych 12 miesięcy'. Takie podejście pozwala nie tylko na precyzyjne zdefiniowanie kierunku działań, ale także ułatwia późniejszą ocenę efektywności podejmowanych działań. W praktyce, wiąże się to z analizą dotychczasowych wyników, badaniem potrzeb klientów oraz trendów rynkowych. Firmy, które skutecznie ustalają cele, często korzystają z narzędzi takich jak Balanced Scorecard, które pomagają w monitorowaniu realizacji celów oraz ich zgodności z wizją i misją organizacji. Dobrze ustalone cele stanowią fundament strategii i motywują zespół do działania, co jest kluczowe w dynamicznych warunkach rynkowych.

Pytanie 27

Jeśli zamierzonym celem firmy jest zwiększenie obrotów wśród klientów kluczowych o 20% w ciągu dwóch lat, to ten cel można określić jako

A. aktualny

B. operacyjny

C. taktyczny

D. krótkoterminowy

Odpowiedzi uznane za niepoprawne opierają się na błędnych założeniach dotyczących klasyfikacji celów w kontekście zarządzania strategicznego. Przede wszystkim, cel bieżący odnosi się do działań i wyników, które są osiągane w krótkim horyzoncie czasowym, zazwyczaj w ramach jednego roku. Propozycja zwiększenia sprzedaży o 20% w ciągu dwóch lat wykracza poza ten krótki okres, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Z kolei cel operacyjny koncentruje się na codziennych działaniach i operacjach, które są niezbędne do realizacji długoterminowych strategii. W tym przypadku, zwiększenie sprzedaży wymaga strategicznego podejścia i planowania, a nie tylko operacyjnego działania. Z kolei cele krótkoterminowe są zazwyczaj realizowane w okresie do roku i skupiają się na natychmiastowych rezultatach, co również nie pasuje do opisanego celu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, to mylenie horyzontu czasowego z rodzajem celu oraz nieumiejętność dostrzegania różnicy między taktycznymi a operacyjnymi aspektami planowania. W praktyce, skuteczne zarządzanie celami wymaga zrozumienia ich struktury i kontekstu, aby móc w pełni wykorzystać potencjał planowanych działań.

Pytanie 28

Podmiot gospodarczy generujący faktury VAT za pomocą aplikacji komputerowej zobligowany jest do przechowywania kopii tych faktur.

A. na dysku twardym

B. w formie wydruku

C. na płycie CD

D. na dyskietce

Wybór papierowej wersji faktur VAT to całkiem dobry pomysł. Zgodnie z przepisami musimy trzymać te faktury przez 5 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Jakby co, w razie kontroli skarbowej, papierowe dokumenty są łatwiejsze do pokazania. Wyobraź sobie, że nagle komputer się psuje i nie masz dostępu do elektronicznych faktur – to może być duży kłopot. Z drugiej strony, faktury w formie papierowej można schować w segregatorach, co bardzo ułatwia ich późniejsze szukanie. Dobrze jest też wiedzieć, że lepiej mieć papierowe kopie ważnych dokumentów, bo to gwarantuje, że nic nam nie zginie i zawsze będzie pod ręką.

Pytanie 29

Kapitał rezerwowy oraz kapitał zapasowy to formy samofinansowania, które występują

A. w spółce cywilnej i spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

B. w przedsiębiorstwie państwowym i spółce akcyjnej

C. w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i spółce akcyjnej

D. w spółdzielni oraz przedsiębiorstwie państwowym

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z braku zrozumienia podstawowych zasad funkcjonowania różnych form prawnych przedsiębiorstw. Przykładowo, spółka cywilna nie jest osobą prawną, a jej kapitał nie jest formalnie określony w taki sam sposób, jak w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością czy akcyjnych. Nie można więc mówić o kapitale zapasowym czy rezerwowym w kontekście spółki cywilnej, ponieważ brak jest odpowiednich regulacji prawnych dotyczących tworzenia takich funduszy w ramach tej formy działalności. W odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych, te również funkcjonują na podstawie odmiennych zasad, gdzie struktura kapitałowa jest z reguły ustalana przez regulacje rządowe, co również czyni niewłaściwym przypisywanie kapitałów zapasowych i rezerwowych w podobny sposób, jak w przypadku podmiotów prywatnych. Warto również zauważyć, że nie wszystkie formy prawne przedsiębiorstw mają obowiązek tworzenia kapitałów zapasowych czy rezerwowych. W przypadku spółdzielni, przepisy dotyczące gospodarowania kapitałem również różnią się, co sprawia, że rozważanie tych kapitałów w kontekście spółdzielni jest nieadekwatne. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej analizy struktury finansowej i operacyjnej przedsiębiorstw, co często prowadzi do błędnych wniosków w ocenie ich stabilności finansowej.

Pytanie 30

W jakiej sekcji biznes planu zawarte są dane dotyczące szacowanej wielkości produkcji lub sprzedaży, wysokości funduszy wymaganych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej oraz etapy realizacji procesu produkcji?

A. W planie organizacyjnym

B. W planie marketingowym

C. W planie finansowym

D. W planie technicznym

Wybór odpowiedzi związanych z planem finansowym, organizacyjnym czy marketingowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury biznesplanu oraz roli poszczególnych jego komponentów. Plan finansowy koncentruje się głównie na prognozach finansowych, takich jak przychody, koszty, zyski oraz źródła finansowania. Nie dostarcza zatem szczegółowych informacji o procesach produkcyjnych czy sprzedażowych, które są kluczowe w planie technicznym. Natomiast plan organizacyjny skupia się na strukturze zarządzania, rolach zespołu i procedurach operacyjnych w firmie, a nie na aspektach technicznych produkcji. Plan marketingowy obejmuje strategie promocji, analizy rynku oraz metody dotarcia do klientów, koncentrując się na sprzedaży i komunikacji, a nie na technicznych aspektach wytwarzania produktów. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ umożliwia skuteczne tworzenie i prezentację biznesplanów. Niezrozumienie roli poszczególnych sekcji może prowadzić do błędnych wniosków o funkcji planu technicznego, co w efekcie obniża jakość całego dokumentu. Warto zatem zapoznać się z każdym z tych elementów, aby skutecznie zrealizować cele biznesowe.

Pytanie 31

Kiedy nabywca wystawia notę korygującą do faktury zakupu?

A. nieprawidłowo wpisanego numeru NIP nabywcy

B. stwierdzenia błędu w cenie

C. udzielenia rabatu przez sprzedawcę

D. zwrotu zakupionych towarów

Poprawna odpowiedź to "wpisanego błędnie numeru NIP nabywcy", ponieważ nota korygująca to dokument, który nabywca wystawia w celu skorygowania błędów na fakturze, które nie dotyczą samego towaru lub usługi, ale raczej danych identyfikacyjnych. W Polskim prawodawstwie, zmiany dotyczące NIP są istotne dla prawidłowego wystawienia faktury, co wpływa na prawidłowe rozliczenia podatkowe. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy nabywca otrzymuje fakturę z błędnie wpisanym NIP, co może prowadzić do problemów z odliczeniem VAT. W takim przypadku, nabywca wystawia notę korygującą, aby właściwie udokumentować transakcję i zaktualizować dane. Warto zaznaczyć, że zgodnie z ustawą o VAT, korekta danych na fakturze jest niezbędna do zapewnienia zgodności z przepisami i uniknięcia potencjalnych problemów prawnych. Używanie not korygujących w takich sytuacjach jest standardową praktyką w księgowości, co pozwala na zachowanie porządku w dokumentacji oraz zapewnienie przejrzystości w relacjach biznesowych.

Pytanie 32

Jakie zasoby mające charakter majątkowy przedsiębiorstwa powinny być przechowywane w magazynie, aby zagwarantować nieprzerwaną produkcję oraz sprzedaż towarów?

A. Środki pieniężne

B. Należności

C. Środki trwałe

D. Zapasy

Wiesz, zapasy to te wszystkie rzeczy, które firma trzyma w magazynie, żeby wszystko ciągle działało. Mamy tu na myśli surowce, półprodukty i gotowe wyroby. One są mega ważne, bo bez nich produkcja i sprzedaż mogą stanąć w miejscu. Jeśli nie mamy odpowiedniego poziomu zapasów, klienci mogą być niezadowoleni, a to nie jest fajne. Przykład? Pomyśl o branży spożywczej. Brak mąki czy cukru może opóźnić produkcję chlebów, co na pewno wpłynie na zyski. Dobrze jest więc regularnie sprawdzać, jak kręci się z zapasami i korzystać z metod jak Just In Time, żeby nie przepłacać i działać efektywnie. To wszystko pomoże firmie szybciej reagować na zmiany w zapotrzebowaniu na rynku.

Pytanie 33

Organizacja działań związanych z określaniem zmian w majątku firmy, źródłach jej finansowania, przychodach oraz wydatkach, a także wyniku finansowego dotyczy planowania

A. ekonomicznego

B. finansowego

C. rzeczowego

D. technicznego

Planowanie finansowe to kluczowy element zarządzania przedsiębiorstwem, które ma na celu określenie oraz zarządzanie majątkiem, źródłami finansowania, przychodami, wydatkami i wynikiem finansowym. Odpowiedź "finansowego" jest prawidłowa, ponieważ planowanie finansowe koncentruje się na alokacji zasobów oraz strategiach, które pozwalają maksymalizować wartość przedsiębiorstwa. W praktyce, przedsiębiorstwa wykorzystują budżetowanie jako narzędzie do planowania finansowego, które pozwala na monitorowanie przychodów i wydatków oraz analizowanie odchyleń od założonych celów. Dobre praktyki w zakresie planowania finansowego obejmują również przewidywanie przyszłych potrzeb finansowych oraz analizę ryzyka, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu firmy. Przykładem może być firma, która decyduje się na inwestycję w nowy projekt, a wcześniej przeprowadza dokładną analizę kosztów i przewidywanych zysków, aby zapewnić, że decyzja ta będzie opłacalna. Współczesne modele planowania finansowego uwzględniają również zmiany w otoczeniu rynkowym, co pozwala na elastyczne dostosowanie strategii w odpowiedzi na dynamiczne warunki rynkowe.

Pytanie 34

Wszystkie przedsiębiorstwa, które w swoich nazwach wykorzystują skróty sp.j., sp.k. oraz sp. z o.o., zaliczane są do spółek

A. tylko kapitałowych

B. działających na podstawie kodeksu cywilnego

C. działających na podstawie kodeksu spółek handlowych

D. wyłącznie osobowych

Odpowiedź wskazująca na to, że wszystkie spółki oznaczone skrótami sp.j., sp.k. i sp. z o.o. działają na podstawie kodeksu spółek handlowych jest prawidłowa, ponieważ te skróty odnoszą się do konkretnych form prawnych, które są regulowane przez ten akt prawny. Spółka jawna (sp.j.) oraz spółka komandytowa (sp.k.) są typowymi przedstawicielami spółek osobowych, natomiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) reprezentuje spółki kapitałowe. Kodeks spółek handlowych definiuje zasady funkcjonowania oraz wymagania dotyczące tych form prawnych, co czyni go kluczowym dokumentem dla przedsiębiorców. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest rejestracja spółki, która wymaga składania odpowiednich dokumentów zgodnych z kodeksem spółek handlowych oraz spełnienia wymogów formalnych. Wiedza ta jest niezbędna dla prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zabezpieczenia interesów właścicieli spółek.

Pytanie 35

Koszt nabycia towaru wynosi 200 zł, zaś jego cena sprzedaży to 250 zł. Marża obliczana na podstawie ceny zakupu wynosi

A. 75%

B. 20%

C. 50%

D. 25%

Marża to ważny wskaźnik w zarządzaniu finansami w firmach. Jak liczymy marżę? Jeśli kupimy coś za 200 zł i sprzedamy za 250 zł, to marża od ceny zakupu wynosi 25%. Liczy się to tak: (cena sprzedaży minus cena zakupu) dzielimy przez cenę zakupu i mnożymy przez 100%. W naszym przypadku wychodzi to (250 zł - 200 zł) / 200 zł * 100%, co daje 25%. Ta wartość marży mówi nam, ile zyskujemy na towarze, ale też jak dobrze mamy ustaloną strategię cenową. W praktyce, wiele firm ustala marżę jako procent od ceny zakupu, co ułatwia dostosowywanie cen do różnych warunków na rynku. Warto zrozumieć, jak marża wpływa na zyski, ponieważ to pomaga firmom podejmować lepsze decyzje w kwestii sprzedaży czy promocji produktów.

Pytanie 36

W czwartym kwartale 2021 roku firma otrzymała dostawy surowców w następujących interwałach czasowych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Oblicz średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej w IV kwartale 2021 roku?

A. 6 dni

B. 30 dni

C. 8 dni

D. 15 dni

Obliczanie średniego cyklu dostaw wymaga staranności i zrozumienia metod statystycznych. Wiele osób może popełnić błąd, myśląc, że czas dostaw powinien być znacznie krótszy niż rzeczywisty, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi takie jak 8 dni czy 6 dni mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń lub z pominięcia kluczowych danych. Obliczenie dostarczone w powyższym pytaniu wymaga sumowania i późniejszego dzielenia, co jest prostą, ale skuteczną metodą analizy. Ponadto, wybór 30 dni jako średniego cyklu dostaw jest całkowicie niezwiązany z rzeczywistością, ponieważ wprowadza do analizy niewłaściwe założenia dotyczące czasu dostaw. Takie podejście może prowadzić do poważnych problemów w planowaniu, które mogą mieć negatywne konsekwencje dla efektywności operacyjnej firmy. Właściwe podejścia do obliczeń są kluczowe dla podejmowania decyzji strategicznych, jak np. optymalizacja procesów dostawczych oraz zarządzanie zapasami. Zrozumienie i poprawne zastosowanie metody średniej arytmetycznej nie tylko sprzyja dokładności, ale także jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 37

Ile produktów wytworzy pracownik w trakcie 8 godzin pracy, jeśli średni czas wykonania jednej sztuki wynosi 10 minut?

A. 24 szt.

B. 60 szt.

C. 80 szt.

D. 48 szt.

Aby obliczyć liczbę wyrobów, które pracownik jest w stanie wykonać w czasie 8 godzin, należy najpierw przeliczyć godziny na minuty. 8 godzin to 480 minut (8 x 60). Skoro na wykonanie jednej sztuki wyrobu potrzeba 10 minut, to dzielimy całkowity czas pracy przez czas potrzebny na jeden wyrób: 480 minut / 10 minut = 48 sztuk. Ta odpowiedź jest zgodna z zasadami efektywności produkcji i zarządzania czasem pracy, które podkreślają znaczenie optymalizacji procesów. W praktyce, podział czasu pracy na jednostkowe zadania pozwala na dokładne planowanie produkcji oraz efektywne zarządzanie zasobami ludzkimi. W zastosowaniach przemysłowych, znajomość takich obliczeń umożliwia lepsze prognozowanie wydajności oraz podejmowanie decyzji związanych z zatrudnieniem czy inwestycjami w maszyny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu produkcją.

Pytanie 38

Marża hurtowa dla produktu X wynosi 1 950,00 zł, co odpowiada 30% ceny hurtowej netto tego produktu. Oblicz wartość hurtową netto towaru X.

A. 4 550,00 zł

B. 8 450,00 zł

C. 2 535,00 zł

D. 6 500,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich prowadzi do błędnych wniosków opartych na nieprawidłowych obliczeniach dotyczących marży hurtowej. W przypadku odpowiedzi 2 535,00 zł, błędne rozumienie polega na tym, że można przeprowadzić kalkulację, która nie uwzględnia poprawnego przeliczenia procentowego. Na przykład, zakładając, że cena hurtowa netto jest równa marży, co jest błędem. Odpowiedź 4 550,00 zł wydaje się atrakcyjna, ale jest oparta na założeniu, że cena hurtowa netto jest znacznie niższa niż w rzeczywistości, co również prowadzi do zaniżenia wartości marży. Natomiast 8 450,00 zł jest wynikiem pomyłek w obliczeniach matematycznych, gdzie ktoś mógł błędnie przyjąć, że marża ma być większa od ceny hurtowej netto, co jest sprzeczne z definicją marży jako wartości, która powinna być mniejsza od ceny. W takiej sytuacji kluczowe jest zrozumienie, że marża jest zawsze wartością wyrażoną jako procent ceny, a nie kategorią samodzielną. Dlatego umiejętność poprawnego przeliczania wartości marży na cenę hurtową netto jest niezbędna w kontekście całej działalności handlowej, co powinno być podstawą w każdej strategii cenowej i finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 39

W hurtowni papierniczej przeprowadzono inwentaryzację, która wykazała niedobór zeszytów w kratkę o wartości 300,00 zł oraz nadwyżkę zeszytów w linię na łączną kwotę 250,00 zł. Po zaksięgowaniu kompensaty w wysokości 230,00 zł, ile pozostanie do rozliczenia?

A. niedobór na kwotę 80,00 zł i nadwyżka na kwotę 30,00 zł

B. niedobór na kwotę 30,00 zł i nadwyżka na kwotę 80,00 zł

C. niedobór na kwotę 20,00 zł i nadwyżka na kwotę 70,00 zł

D. niedobór na kwotę 70,00 zł i nadwyżka na kwotę 20,00 zł

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może świadczyć o tym, że mogłeś nie do końca zrozumieć, jak działają procesy inwentaryzacyjne i co z tą kompensacją zrobić. Często zdarza się, że uproszczenia prowadzą nas na manowce, pomijając kluczowe szczegóły obliczeń. Przykład z niedoborem zeszytów w kratkę za 300,00 zł i nadwyżką zeszytów w linię za 250,00 zł pokazuje, jak ważne jest zrozumienie działania kompensaty. Ta kwota 230,00 zł ma kluczowe znaczenie, bo łagodzi straty, ale też zmienia pozostałe saldo. Jeżeli gdzieś wyszło 30,00 zł jako niedobór, to znaczy, że coś z obliczeniami poszło nie tak, bo kompensata była przecież większa. Z kolei jeżeli nadwyżka wyniosła 80,00 zł, to widać, że kompensatę praktycznie przeoczyłeś, a to nie oddaje rzeczywistości. Lepiej analizować wartości w inwentaryzacji i stosować zasady rachunkowości, które pomagają w śledzeniu stanów.

Pytanie 40

Na fakturze za sprzedane produkty gotowe przez przypadek wpisano błędną kwotę VAT. Jak należy skorygować ten błąd?

A. faktury VAT korygującej

B. duplikatu rachunku

C. duplikatu faktury

D. noty korygującej VAT

Faktura VAT korygująca jest dokumentem, który służy do poprawienia błędów w już wystawionych fakturach VAT, w tym błędów dotyczących kwoty podatku VAT. W przypadku, gdy na fakturze za sprzedane wyroby gotowe wpisano nieprawidłową kwotę podatku VAT, wystawienie faktury VAT korygującej jest jedynym prawidłowym sposobem na dokonanie korekty. Taka faktura musi zawierać wszystkie dane oryginalnej faktury, a także wskazywać poprawioną wartość VAT oraz uzasadnienie wprowadzonej zmiany. Przykładowo, jeśli faktura została wystawiona na kwotę 1000 zł z VAT 230 zł, a prawidłowa kwota VAT powinna wynosić 200 zł, to na fakturze VAT korygującej należy uwzględnić obie wartości oraz wyraźnie zaznaczyć, że dotyczy ona korekty. Stosowanie faktur VAT korygujących jest zgodne z ustawą o VAT oraz z zasadami prowadzenia ksiąg rachunkowych, co podkreśla znaczenie prawidłowego dokumentowania transakcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej