Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 11:43
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 12:08

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 10 punktom typograficznym

B. 20 punktom typograficznym

C. 15 punktom typograficznym

D. 12 punktom typograficznym

Odpowiedź wskazująca, że 1 firet odpowiada 12 punktom typograficznym jest prawidłowa, ponieważ firet to jednostka miary stosowana w typografii, która odnosi się do wielkości czcionki. W standardach typograficznych, szczególnie w kontekście czcionek o stopniu cycero, przyjmuje się, że 1 firet odpowiada 12 punktom. W praktyce oznacza to, że czcionki w rozmiarze 12 punktów są powszechnie używane w dokumentach drukowanych, takich jak książki, czasopisma oraz inne publikacje, które wymagają czytelności. Przy projektowaniu publikacji ważne jest, aby dobierać odpowiednie wielkości czcionek, co wpływa na estetykę oraz komfort czytania. Użycie standardu 12 punktów dla czcionek cycero jest również zgodne z zaleceniami w zakresie typografii, co zapewnia spójność w całej branży. Warto również zwrócić uwagę, że różne rodzaje czcionek mogą mieć różny stopień czytelności przy tej samej wielkości punktowej, co podkreśla znaczenie doboru czcionek dostosowanych do kontekstu i grupy docelowej.

Pytanie 2

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. naświetlanie

B. impozycja

C. proofing

D. montaż

Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 3

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. sierota.

B. bękart.

C. wdowa.

D. szewc.

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z błędem "bękart", wynika z pewnych nieporozumień dotyczących typografii. Odpowiedzi takie jak "sierota", "wdowa" oraz "szewc" są terminami typograficznymi odnoszącymi się do różnych rodzajów błędów, które mogą występować w składzie tekstu, lecz nie są one właściwym opisem sytuacji przedstawionej na ilustracji. Sierota to sytuacja, w której ostatnia linia akapitu jest umieszczona na początku nowej kolumny lub strony, co również wpływa na estetykę, ale jest zupełnie innym problemem. Z kolei wdowa oznacza pojedynczą linię tekstu, która pozostaje na końcu akapitu, co również jest uważane za błąd typograficzny, lecz nie jest tożsama z bękartem. Szewc to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście typografii i może wprowadzać w błąd ze względu na brak jednoznacznej definicji w literaturze tematycznej. Te różnice są kluczowe, ponieważ każda z wymienionych koncepcji odnosi się do specyficznych problemów w składzie tekstu, które wymagają zrozumienia i odpowiedniego zarządzania, aby tworzyć estetyczne i czytelne publikacje. Ignorowanie tych subtelności prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego składu, co może zniechęcać czytelników oraz wpływać na ogólną jakość publikacji.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Pocztówka w formacie A6, zakładając, że wszystkie spady wynoszą 3 mm, ma wymiar brutto

A. 108 x 148 mm

B. 105 x 148 mm

C. 105 x 154 mm

D. 111 x 54 mm

Wybór innych wymiarów może wynikać z nieporozumień odnośnie do standardów formatów papieru i spadów. Na przykład odpowiedź 108 x 148 mm, choć wydaje się większa, nie bierze pod uwagę spadu, przez co końcowe wymiary mogą być całkiem inne. Myślę, że taka odpowiedź może być mylona z A6, ale w praktyce to nie jest poprawny wymiar. Z kolei 105 x 154 mm to błąd, bo dodaje za dużo długości i nie pasuje do A6 po dodaniu spadu. Odpowiedź 111 x 54 mm to już totalna pomyłka, bo nie ma takiego formatu w A6, a jeden wymiar jest zbyt krótki. Typowe błędy, które mogą do tego prowadzić, to niepełne zrozumienie spadów czy mylenie wymiarów brutto z netto. W poligrafii kluczowe jest, żeby dobrze znać wymagania formatów, by nie mieć później problemów w druku i w projekcie.

Pytanie 6

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. liniatura rastra oraz liczba złamów

B. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap

C. nakład i kolorystyka produktu

D. liczba łamów oraz cena form drukarskich

Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 7

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 50% koloru

B. 75% koloru

C. 25% koloru

D. 100% koloru

Apla, definiowana jako pole o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, oznacza, że 100% danego obszaru jest pokryte kolorem. W praktyce oznacza to, że przy malowaniu, wykańczaniu czy też projektowaniu wizualnym, powinno się dążyć do uzyskania jednolitego koloru, co jest kluczowe w wielu branżach, takich jak architektura, grafika komputerowa czy przemysł meblarski. Na przykład w przypadku malowania ścian, pełne pokrycie kolorem zapewnia, że powierzchnia jest jednolita i estetyczna, co jest istotne z punktu widzenia zarówno funkcjonalności, jak i estetyki. W standardach jakości malowania, takich jak ISO 12944 dotyczące ochrony antykorozyjnej, uzyskanie 100% pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony i estetyki powierzchni. Warto również pamiętać, że proces przygotowania powierzchni oraz dobór odpowiednich materiałów mają istotny wpływ na osiągnięcie tego rezultatu.

Pytanie 8

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. zwiększy się

B. pozostanie bez zmian

C. nie da się tego przewidzieć

D. zmniejszy się

Jak zmniejszysz nakład etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę, to niestety koszt jednostkowy drukowania będzie wyższy. Dlaczego tak się dzieje? To przez to, że w druku offsetowym wiele kosztów jest stałych. Tych kosztów nie da się uniknąć, niezależnie od tego, ile etykiet drukujesz. Mamy tu na myśli przygotowanie maszyn, materiały, które trzeba kupić, no i oczywiście czas pracy operatorów. Jak produkcja jest mniejsza, to te same stałe koszty muszą się rozłożyć na mniejszą liczbę etykiet, co podnosi koszt jednostkowy. Weźmy na przykład sytuację, gdy przygotowanie maszyny kosztuje 1000 zł. Przy 1000 etykiet wyjdzie wtedy 1 zł za sztukę, ale gdy zostanie tylko 500 etykiet, koszt wzrasta do 2 zł za sztukę, bo te koszty stałe zostają na tym samym poziomie. Dlatego w przypadku mniejszych zamówień, jak np. etykiety na jakieś specjalne wydarzenia, warto liczyć się z wyższymi kosztami. To z kolei może wprowadzać zamieszanie w kalkulacjach cenowych. Dobrze jest więc zastanowić się nad tym, ile etykiet naprawdę potrzebujesz przed przystąpieniem do produkcji.

Pytanie 9

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CIP

B. CtP

C. CMS

D. CtF

Odpowiedź CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do nowoczesnej technologii w poligrafii, która polega na bezpośrednim naświetlaniu form drukowych z plików graficznych. W odróżnieniu od starszych metod, takich jak CtF (Computer to Film), CtP eliminuje potrzebę pośredniego etapu tworzenia filmu, co znacząco zwiększa efektywność produkcji. Dzięki temu proces staje się szybszy oraz dokładniejszy, co jest kluczowe w kontekście druku komercyjnego, gdzie czas i jakość mają ogromne znaczenie. Przy zastosowaniu CtP, możliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji w odwzorowaniu detali i kolorów, co jest niezbędne w przypadku pracy z projektami o dużej skali, jak plakaty czy czasopisma. Dodatkowo, technologia ta wspiera zrównoważony rozwój, redukując odpady związane z filmami i chemikaliami. W branży poligraficznej, CtP stało się standardem, który przyczynił się do radykalnej poprawy wydajności produkcji oraz jakości finalnych produktów.

Pytanie 10

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

B. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 11

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do wydruku ulotek w schemacie 2 + 2 metodą odwracania z marginesem bocznym, jeśli cena za wykonie jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 240,00 zł

B. 80,00 zł

C. 160,00 zł

D. 320,00 zł

Rozważając błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że nieprawidłowe oszacowania kosztów wykonania form drukowych wynikają z niepełnego zrozumienia procesu technologicznego. W przypadku odpowiedzi sugerujących koszt 80,00 zł, wynika to z założenia, że wystarczy jedna forma do drukowania. To podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia faktu, że w metodzie 2 + 2 potrzebne są dwie oddzielne formy. Z kolei odpowiedzi 240,00 zł oraz 320,00 zł wiążą się z błędnym multiplikowaniem kosztów, które nie odnosi się do rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. Przy kosztach formy na poziomie 80,00 zł, pomnożenie przez trzy czy cztery formy jest całkowicie nieuzasadnione w kontekście przedstawionego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym każdy kolor wymaga oddzielnej formy, a ograniczenie się do jednego kosztu przy założeniu dwóch kolorów prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Pomocne może być przywołanie standardów druku i dobrych praktyk, które wskazują na potrzebę dokładnego przeliczenia kosztów produkcji w zależności od liczby wymaganych form oraz rodzaju druku, co jest podstawą efektywności finansowej w każdym projekcie poligraficznym.

Pytanie 12

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A4 lub B4

B. A1 lub B1

C. A2 lub B2

D. A3 lub B3

Odpowiedzi A4 lub B4, A3 lub B3 oraz A1 lub B1 są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do formatów, które nie są standardowymi arkuszami drukarskimi używanymi do obustronnego druku w kontekście profesjonalnej poligrafii. Format A4 (210 mm x 297 mm) jest zbyt mały, aby mógł być uznawany za arkusz drukarski, który zazwyczaj odnosi się do większych rozmiarów, które umożliwiają zadruk większej powierzchni. Z kolei A3 (297 mm x 420 mm) i B3 (353 mm x 500 mm) są również mniejsze niż A2 i B2, co ogranicza ich zastosowanie w większych projektach drukarskich. Arkusz A1 (594 mm x 841 mm) z kolei, mimo że jest większy, nie jest szeroko stosowany w kontekście obustronnego druku na dużą skalę. Wydaje się, że mylenie tych formatów wynika z niepełnego zrozumienia znaczenia zastosowania odpowiednich rozmiarów arkuszy w profesjonalnej produkcji. W poligrafii kluczowym jest, aby wybrać format, który najlepiej odpowiada wymogom projektu, a arkusze A2 i B2 dają znacznie większe możliwości w tym zakresie. Prawidłowy dobór formatu arkuszy ma znaczenie nie tylko dla jakości druku, ale także dla efektywności kosztowej całego procesu produkcji.

Pytanie 13

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 140

B. 80

C. 100

D. 120

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 14

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 000 zł

B. 1 160 zł

C. 1 320 zł

D. 1 480 zł

Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 8 oddzielnych kolorów

B. 3 oddzielne kolory

C. 2 oddzielne kolory

D. 6 oddzielnych kolorów

Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 17

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. periodycznych

B. luźnych

C. książkowych

D. broszurowych

Odpowiedź 'luźnych' jest prawidłowa, ponieważ akcydensy to wszelkie druki, które nie są częścią trwałych publikacji, takich jak książki czy czasopisma. Akcydensy charakteryzują się tym, że są wydawane w małych nakładach i często mają formę pojedynczych kart, ulotek, plakatów lub broszur. W kontekście standardów wydawniczych, akcydensy są istotne dla promocji i komunikacji, a ich produkcja wymaga znajomości technik druku oraz zasad projektowania graficznego. Przykłady zastosowania akcydensów obejmują materiały reklamowe, zaproszenia na wydarzenia, informatory oraz inne formy, które wymagają szybkiej produkcji i dystrybucji. W praktyce marketingowej, dobrze zaprojektowany akcydens może być kluczowym elementem strategii komunikacyjnej, przyciągając uwagę odbiorców i efektywnie przekazując istotne informacje.

Pytanie 18

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Bezszeryfowy

B. Dwuelementowy

C. Szeryfowy

D. Jednoelementowy

Jednoelementowy krój pisma odnosi się zazwyczaj do typografii bez dodatków, co może czynić tekst mniej atrakcyjnym i trudniejszym do przetrawienia w dłuższej perspektywie. Bezszeryfowy krój, chociaż może być bardziej nowoczesny i stosowany w środowiskach cyfrowych, nie oferuje takiej samej pomocy w prowadzeniu wzroku jak szeryfowy. Chociaż wiele osób preferuje bezszeryfowe czcionki w kontekście ekranów, ich zastosowanie w drukowanych materiałach nie sprzyja długotrwałemu czytaniu. Dwuelementowy krój pisma może wprowadzać zbędne rozpraszające elementy, które utrudniają płynność czytania. Kluczowym aspektem jest to, że w projektowaniu graficznym i typograficznym powinno się dążyć do praktyczności i efektywności w przekazywaniu treści. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że wszystkie nowoczesne kroje będą równie skuteczne w różnych mediach. Zrozumienie różnic pomiędzy krojami i ich wpływu na odbiór tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Typografia jest nie tylko kwestią estetyki, lecz także funkcjonalności oraz zrozumienia zachowań ludzkich i ich interakcji z tekstem.

Pytanie 19

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. numer ISBN

B. imię i nazwisko pisarza

C. znak oraz nazwę wydawnictwa

D. tytuł oraz podtytuł publikacji

Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 20

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. selekcja

B. rozmycie

C. wypełnianie

D. kadrowanie

Wybór wypełniania jako odpowiedzi na pytanie o zastosowanie narzędzia Lasso w Photoshopie wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji narzędzi graficznych. Wypełnianie odnosi się do procesu dodawania koloru lub tekstury do całego obszaru, co jest całkowicie innym działaniem niż selekcja. Narzędzie Lasso nie wypełnia obszaru, lecz umożliwia jego zaznaczenie, co jest pierwszym krokiem przed wypełnieniem wybranego obszaru. Kolejnym błędem jest utożsamienie rozmycia z funkcjonalnością Lasso. Rozmycie polega na wygładzaniu krawędzi zdjęcia lub obiektu, co również nie jest działaniem realizowanym przez to narzędzie. Poprawne wprowadzenie rozmycia miałoby sens jedynie po dokonaniu selekcji, co nie zmienia faktu, że jest to odrębna operacja. Kadrowanie natomiast to proces przycinania obrazu do określonego rozmiaru lub proporcji, co również różni się od selekcji. Kadrowanie może być zastosowane po selekcji, ale nie jest jego bezpośrednim celem. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami i ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla efektywnej pracy w programach graficznych, a także dla osiągnięcia pożądanych rezultatów w projektach graficznych.

Pytanie 21

Do czwórki tytułowej nie wlicza się

A. przedmowy

B. kolofonu

C. przedtytułu

D. wakatu

Przy analizie czwórki tytułowej, istotne jest zrozumienie, jakie elementy ją tworzą i dlaczego niektóre z nich nie są jej częścią. W kontekście przedtytułu, kolofonu oraz wakatu, pojawiają się typowe nieporozumienia dotyczące ich roli w strukturze publikacji. Przedtytuł, choć nie jest zawsze obecny, pełni funkcję wprowadzającą do głównego tytułu i może być uznawany za istotny element, kiedy przyciąga uwagę czytelnika. Kolofon natomiast, umieszczany zazwyczaj na końcu książki, zawiera informacje o wydawcy, roku wydania oraz innych szczegółach produkcji, co również czyni go ważnym elementem publikacji, ale nie wchodzi w skład czwórki tytułowej. Wakatu, z kolei, używa się w sytuacjach, kiedy tytuł nie został jeszcze ustalony lub jest w trakcie tworzenia, co nie wpływa na formalną strukturę czwórki tytułowej. Typowym błędem jest mylenie tych elementów z przedmową, która jest tekstem wprowadzającym i nie jest częścią tytułowej identyfikacji książki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk wydawniczych oraz w zachowaniu spójności w dokumentacji bibliograficznej.

Pytanie 22

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. wierszami

B. kolumnami

C. wyrazami

D. łamami

Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 23

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. kolorystyki druku

B. liniatury rastra

C. wymiarów podłoża

D. pasowania kolorów

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 24

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Marionetkowe.

B. Swobodne.

C. Wypaczenie.

D. Perspektywę.

Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka

B. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka

C. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka

D. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka

Zastosowanie sitodruku, folii 'one way vision' oraz oklejarki w kontekście wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest nieadekwatne i nie spełnia specyficznych wymagań technologicznych związanych z tym rodzajem reklamy wizualnej. Sitodruk, choć jest techniką dającą wysoką jakość wydruku, nie jest idealnym rozwiązaniem dla tak dużych formatów, jak mammutboardy. Ponadto, sitodruk wymaga długiego czasu przygotowania matryc oraz jest bardziej kosztowny w produkcji przy dużych nakładach, co czyni go mniej efektywnym w tym przypadku. Folia 'one way vision' jest materiałem odpowiednim do stosowania na szybach, gdzie ważne jest ograniczenie widoczności od zewnątrz, ale nie jest to rozwiązanie dedykowane dla mammutboardów, które powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych oraz oferujących wysoką jakość kolorystyczną i trwałość. Oklejarka, choć użyteczna w wielu zastosowaniach, w przypadku mammutboardów nie jest narzędziem niezbędnym, gdyż proces produkcji i montażu wymaga bardziej złożonych rozwiązań technologicznych, takich jak ploter drukujący. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że różne techniki drukarskie mogą być stosowane zamiennie, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, co w kontekście wielkoformatowych projektów reklamowych ma kluczowe znaczenie. Przy planowaniu produkcji mammutboardów należy zawsze uwzględniać specyfikę materiałów oraz technik, aby zapewnić optymalne rezultaty.

Pytanie 27

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. bibułę barwioną 180 g/m2

B. papier samoprzylepny 120 g/m2

C. papier powlekany 90 g/m2

D. karton fakturowany 300 g/m2

Karton fakturowany o gramaturze 300 g/m2 jest idealnym materiałem do drukowania wizytówek, ponieważ jego wysoka gramatura oraz fakturowana powierzchnia zapewniają nie tylko solidność, ale również estetyczny wygląd. Wydruk na takim papierze charakteryzuje się wyraźnymi kolorami i kontrastami, co jest istotne w kontekście wizytówek, które często muszą przyciągać uwagę i być łatwo zauważalne. Dodatkowo, karton fakturowany gwarantuje dobrą odporność na zginanie i uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość wizytówki w codziennym użytkowaniu. W branży reklamowej oraz poligraficznej standardem jest stosowanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny oraz funkcjonalny. Przykładowo, wiele firm decyduje się na wizytówki z kartonu fakturowanego, aby podkreślić swoją profesjonalność i jakość usług, co często przekłada się na lepszy odbiór przez klientów.

Pytanie 28

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. rozmiaru interlinii

B. stylu czcionki

C. wielkości czcionki

D. typologii czcionki

Rozważając wcięcie akapitowe, nie można ograniczyć się jedynie do kroju, odmiany czy wielkości interlinii. Krój pisma, choć istotny w kontekście estetyki, nie determinuje bezpośrednio wartości wcięcia akapitowego. Wiele osób myli te dwa pojęcia, skupiając się na wyglądzie liter i pomijając ich funkcjonalność w organizacji tekstu. Odmiana pisma, choć różni się stylizacją, nie wpływa w sposób istotny na wielkość wcięcia, ale raczej na jego charakter. Interlinia, czyli odległość między liniami tekstu, ma swoje znaczenie, jednak jej zmiana nie powinna przekładać się na wcięcia akapitowe w taki sposób, by mogły one być traktowane jako równorzędne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych wcięć, wynikających z niepełnego zrozumienia interakcji pomiędzy tymi elementami, prowadzi do nieczytelności tekstu oraz zmniejsza jego przejrzystość. Warto podkreślić, że w dobrych praktykach typograficznych nie ma jednoznacznych reguł, które mogłyby zapewnić prawidłowość w stosowaniu tych elementów bez odniesienia do kontekstu, w jakim są używane. Zrozumienie, że stopień pisma ma kluczowe znaczenie, a inne wymienione elementy są jedynie dodatkowymi czynnikami, jest niezbędne do osiągnięcia harmonijnego i funkcjonalnego layoutu tekstu.

Pytanie 29

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m², jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 180,00 zł

B. 150,00 zł

C. 212,00 zł

D. 240,00 zł

W przypadku prób obliczenia kosztu papieru potrzebnego do wydrukowania 1000 plakatów, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń oraz gramatury papieru. Często przyczyną błędnych wyników jest niepoprawne obliczenie powierzchni plakatu lub niewłaściwe zrozumienie gramatury. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt papieru, może nie uwzględnić całkowitej powierzchni plakatów, co prowadzi do zaniżenia zapotrzebowania materiałowego. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z mylenia jednostek miary: pomijanie konwersji z gramów na kilogramy, co jest kluczowe w kalkulacjach kosztów. Warto także zwrócić uwagę na praktyczne aspekty drukowania, takie jak straty materiałowe podczas cięcia papieru czy też możliwość zamówienia większej ilości materiału na zapas, co może wpłynąć na całkowity koszt. W branży druku standardem jest dokładne oszacowanie zapotrzebowania na papier, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz problemów związanych z dostawami i przechowywaniem materiałów. Dlatego ważne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze starannie analizować każdy krok, aby uzyskać precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Aby zlikwidować plamy na bitmapie, należy w programie Photoshop wykorzystać narzędzie

A. falowanie

B. stempel

C. rasteryzowanie

D. wyostrzanie

Narzędzie stempel w programie Photoshop jest jedną z najczęściej używanych funkcji do retuszowania obrazów i usuwania niepożądanych plam. Działa ono na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może 'wzmacniać' wybrany obszar na obrazie w celu skopiowania tekstury, kolorów i szczegółów z innego fragmentu. W praktyce, aby usunąć plamę, należy wybrać obszar, który ma być użyty jako źródło informacji do wypełnienia plamy, a następnie za pomocą pędzla stempla nałożyć tę teksturę na obszar problemowy. Przykładem zastosowania może być retusz fotografii portretowej, gdzie narzędzie stempel efektywnie usuwa niedoskonałości skóry. Warto także wspomnieć o standardach branżowych, które zalecają etapowe podejście do retuszu, łącząc narzędzie stempel z innymi technikami, aby uzyskać naturalny i profesjonalny wygląd końcowego obrazu. Dobre praktyki obejmują pracę na warstwach, co ułatwia powroty do wcześniejszych kroków oraz daje możliwość edycji w przyszłości.

Pytanie 32

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI

B. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF

C. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie

D. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS

Odpowiedź wskazująca na składanie, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonanie pliku PDF jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowe na etapie prepress. Składanie to proces organizowania elementów graficznych i tekstowych w całość, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego układu. Łamanie odgrywa istotną rolę w dostosowywaniu treści do formatu publikacji, co jest szczególnie ważne w przypadku materiałów drukowanych. Reprodukcja poligraficzna odnosi się do przygotowania materiałów do druku, w tym konwersji kolorów oraz zapewnienia, że wszystkie elementy są zgodne z wymaganiami technicznymi. Wykonanie pliku PDF jest standardem w branży, gdyż format ten zachowuje jakość i układ dokumentu niezależnie od platformy, na której jest otwierany. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują przygotowywanie broszur, książek czy plakatów, gdzie każdy z tych kroków jest niezbędny do uzyskania profesjonalnego i estetycznego produktu końcowego. Dobre praktyki w prepress obejmują również dbałość o kolorystykę i rozdzielczość, co ma kluczowe znaczenie dla jakości druku.

Pytanie 33

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. AI

B. PHP

C. PSD

D. JPG

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 34

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. TIFF

B. PNG

C. JPEG

D. PSD

Wybór formatu PNG jako odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące jego właściwości. PNG (Portable Network Graphics) jest formatem, który w przeciwieństwie do JPEG, obsługuje kanał alfa, umożliwiającym wyświetlanie przezroczystości. Jest on często wykorzystywany w sytuacjach, gdzie ważne jest zachowanie ostrości krawędzi i detali, szczególnie w grafikach internetowych i logo. Użycie PNG jest szczególnie zalecane w przypadku obrazów z przezroczystością. Z kolei format TIFF (Tagged Image File Format) jest niezwykle elastyczny, obsługując wiele kolorów i przezroczystości, co czyni go preferowanym formatem w profesjonalnej fotografii i wydruku, gdzie istotna jest jakość wyjściowa. PSD (Photoshop Document) to natywny format programu Adobe Photoshop, który również wspiera przezroczystość oraz wiele warstw, co jest kluczowe w zaawansowanej edycji grafiki. Zatem wybór JPEG jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ format ten, mimo że powszechnie używany, nie jest właściwy w kontekście obsługi przezroczystości. Właściwa wiedza o różnicach między tymi formatami jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się grafiką komputerową.

Pytanie 35

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. kerning

B. interlinia

C. tracking

D. justowanie

Wybrałeś odpowiedź, która dotyczy justowania, tracking'u czy interlinii, ale to nie jest to, co pytano o kerning. Justowanie to po prostu wyrównanie tekstu w kolumnie, co zmienia przestrzeń między wyrazami, a nie między literami. Jest to popularna technika w układzie tekstu, ale nie ma nic wspólnego z kerningiem. Z kolei tracking to bardziej ogólny termin, który mówi o regulacji odległości między wszystkimi znakami w bloku tekstu. Chociaż to może obejmować kerning, to nie jest jego głównym celem, a bardziej sposobem na dostosowywanie fraz lub akapitów. Interlinia dotyczy przestrzeni między wierszami tekstu i też nie ma związku z odległością między literami. Takie błędne odpowiedzi mogą wprowadzać zamieszanie w rozumieniu podstaw typografii. Jeśli zajmujesz się projektowaniem, warto znać te różnice, żeby lepiej komunikować się i robić rzeczy zgodne z dobrymi praktykami w typografii.

Pytanie 36

Ile offsetowych form drukarskich CtP trzeba przygotować, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny?

A. 4 formy

B. 3 formy

C. 2 formy

D. 1 formę

Przygotowanie nieodpowiedniej liczby form drukowych może prowadzić do poważnych komplikacji w procesie druku. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że wystarczy jedna forma, warto zauważyć, że w druku offsetowym każdy kolor wymaga osobnej formy. Oznacza to, że dla kolorystyki 2 + 2, czyli dwóch kolorów na awersie i dwóch na rewersie, konieczne jest przygotowanie co najmniej dwóch form. Odpowiedzi wskazujące na trzy lub cztery formy również są niepoprawne w kontekście opisanej sytuacji. Przygotowanie trzech form sugerowałoby, że jeden z kolorów byłby stosowany na obu stronach, co nie odpowiada założonej kolorystyce. Z kolei przygotowanie czterech form byłoby zbędne, gdyż każdy z kolorów musi być naniesiony na formę oddzielnie. Często zdarza się, że osoby nowicjusze w druku offsetowym nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest precyzyjne przygotowanie form oraz zrozumienie, że efektywna produkcja wymaga starannego planowania i zarządzania zasobami. W praktyce, nieodpowiednia liczba form może prowadzić do odrzucenia całej serii druku z powodu błędów w kolorze lub jakości, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i stratami czasu. Warto więc przyswoić sobie te zasady, aby uniknąć przyszłych komplikacji w procesie produkcji.

Pytanie 37

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 148 x 210 mm

B. 210 x 297 mm

C. 176 x 250 mm

D. 105 x 148 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 38

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 1 składka

B. Wymagana jest 4 składki

C. Wymagana jest 2 składki

D. Wymagana jest 3 składki

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 39

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Chuda

B. Twarda

C. Firetowa

D. Włoskowa

Wybór błędnych spacji, takich jak chuda, włoskowa czy firetowa, wynika często z niepełnego zrozumienia ich funkcji w kontekście łamania tekstu. Chuda spacja, nazywana również spacją półpełną, jest stosunkowo wąska i używana jest najczęściej dla estetyki tekstu, ale nie spełnia roli zapobiegania łamaniu wiersza. Z kolei spacja włoskowa, znana jako spacja zwężająca, również nie ma na celu zatrzymywania łamania, lecz służy do precyzyjnego dostosowywania odstępów w typografii. To narzędzie jest szczególnie cenione w druku i projektowaniu graficznym, ale nie w kontekście łamania tekstu. Firetowa spacja, choć mniej znana, również nie ma wpływu na łamanie tekstu, a jej zastosowanie jest ograniczone do specyficznych przypadków typograficznych. Wybór niewłaściwej spacji często wynika z przeświadczenia, że wszystkie typy spacji mogą pełnić tę samą funkcję, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ spacji ma swoje unikalne zastosowanie i właściwości, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do nieczytelnych i nieestetycznych dokumentów. Kluczowym elementem w typografii jest umiejętność właściwego doboru narzędzi, które wspierają przekaz tekstu, a nie go ograniczają.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej