Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
- Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 12:03
- Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 12:19
Egzamin zdany!
Wynik: 31/40 punktów (77,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?
A. w pochwie
B. w trzonie macicy
C. w lejku jajowodu
D. w szyjce macicy
Wiesz, umieszczenie nasienia w trzonie macicy podczas inseminacji krowy to naprawdę kluczowy krok, jeśli chcemy, żeby to zadziałało. To tam, w tronie macicy, dochodzi do zapłodnienia komórki jajowej. A co więcej, to miejsce sprzyja temu, żeby plemniki mogły się przemieszczać do jajowodów, gdzie tak naprawdę dochodzi do połączenia z komórką jajową. Im lepsze warunki, tym większa szansa na sukces. Właściwe wykonanie inseminacji ma ogromne znaczenie w hodowli bydła, bo to wpływa na zdrowie zwierząt i efektywność produkcji. Fajnie jest też mieć odpowiednie narzędzia i znać cykl rujowy krowy, żeby wiedzieć, kiedy najlepiej przeprowadzać inseminację. Dzięki temu minimalizujemy stres dla zwierząt i zwiększamy szanse na ciążę.
Pytanie 3
Dokument, kartoteka lub informatyczny nośnik danych, na którym są zapisywane, a w przypadku koniowatych, również rejestrowane, zwierzęta hodowlane oraz informacje o ich hodowcach, właścicielach, pochodzeniu i wynikach oceny wartości użytkowej lub hodowlanej, to
A. księga hodowlana.
B. księga zwierząt.
C. kartoteka zwierząt.
D. ewidencja zwierząt.
Księga hodowlana to istotny dokument w hodowli zwierząt, który służy do rejestrowania informacji o zwierzętach hodowlanych, w tym o ich pochodzeniu, właścicielach i wynikach ocen wartości użytkowej. Umożliwia ona monitorowanie linii hodowlanych, co jest kluczowe dla zachowania jakości i zdrowia populacji. Księgi hodowlane są często prowadzone przez odpowiednie organy regulacyjne i powinny spełniać określone normy, takie jak zgodność z wytycznymi Międzynarodowej Federacji Koni (FEI) czy krajowymi przepisami weterynaryjnymi. Przykładem może być księga hodowlana dla ras koni, która dokumentuje zarówno informacje dotyczące przodków, jak i wyniki zawodów, co pozwala na lepsze dobieranie par hodowlanych. Właściwe prowadzenie ksiąg hodowlanych jest zatem kluczowe dla rozwoju i oceny wartości użytkowej zwierząt hodowlanych.
Pytanie 4
Najmniej szybkim sposobem poruszania się konia jest
A. kłus
B. stęp
C. inochód
D. cwał
Stęp jest najwolniejszym chodem konia, charakteryzującym się równomiernym, czterotaktowym ruchem, w którym koń porusza się powoli, stawiając kolejno wszystkie cztery kopyta. W stępie każdy kopyto dotyka ziemi osobno, co daje wrażenie płynności i stabilności. Jest to chód, który często stosowany jest w pracy z końmi w ujeżdżeniu oraz w czasie spacerów, ponieważ pozwala na kontrolowanie tempa oraz zwiększa komfort zarówno dla jeźdźca, jak i dla konia. Stęp jest idealny na rozgrzewkę oraz w przypadku długich przejażdżek, gdzie ważne jest, aby koń nie męczył się zbytnio. W praktyce, poprawne wykonywanie stępu jest podstawą dla dalszego rozwoju w pracy z koniem, a również występuje w różnych dyscyplinach jeździeckich, takich jak ujeżdżenie czy jazda rekreacyjna. Warto również zauważyć, że stęp jest kluczowy w procesie rehabilitacji koni po kontuzjach, gdyż umożliwia im stopniowy powrót do pełnej sprawności.
Pytanie 5
Co pokrywa kość od strony zewnętrznej?
A. materiał gąbczasty
B. okostna
C. omięsna
D. materiał zbity
Okostna, znana również jako periosteum, to cienka warstwa tkanki łącznej pokrywająca zewnętrzną powierzchnię kości. Jej główną funkcją jest ochrona kości oraz zapewnienie miejsca przyczepu dla mięśni i ścięgien. Okostna odgrywa również kluczową rolę w procesie regeneracji tkanki kostnej, ponieważ zawiera komórki osteoprogenitorowe, które mogą różnicować się w osteoblasty odpowiedzialne za tworzenie nowej kości. Na przykład, podczas leczenia złamań, okostna jest niezwykle ważna, ponieważ wspomaga proces gojenia, a komórki osteogenne mogą przyczynić się do odbudowy uszkodzonej tkanki. Ponadto okostna jest bogato ukrwiona, co sprzyja dostarczaniu substancji odżywczych do kości oraz odgrywa rolę w odczuwaniu bólu. W praktyce medycznej i ortopedycznej, zrozumienie funkcji okostnej ma kluczowe znaczenie w kontekście chirurgii ortopedycznej, gdzie często zachodzi potrzeba rekonstrukcji lub naprawy kości, a także w rehabilitacji pacjentów po urazach.
Pytanie 6
Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?
A. 100
B. 95
C. 200
D. 210
Rozumiem, że niektórzy mogą się gubić w tym, czemu niektóre liczby, jak 100, 95 czy 210, są błędne. Odpowiedź 100 sugeruje, że każda maciorka rodzi tylko jedno jagnię, a to w hodowli to tak nie działa. Przy wskaźniku plenności 210% można spodziewać się, że każda maciorka da więcej niż jedno jagnię, co jest kluczowe w prognozach hodowlanych. Z kolei odpowiedź 95 to wynik pomyłki w rozumieniu wskaźnika skutecznych pokryć; to nie jest liczba jagniąt, tylko coś zupełnie innego. A odpowiedź 210 pomija ten wskaźnik skutecznych pokryć, co prowadzi do zawyżenia oczekiwań. W hodowli liczy się nie tylko to, co na papierze, ale też jak to zinterpretować w kontekście zarządzania owcami i planowania produkcji. Dlatego warto wiedzieć, jak te liczby naprawdę ze sobą współgrają.
Pytanie 7
Czym jest trymowanie u psów?
A. przycinanie pazurów
B. eliminowanie martwej sierści
C. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu
D. usuwanie kamienia nazębnego
Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.
Pytanie 8
Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu
A. udowym
B. piszczelowym
C. stępu
D. kolanowym
Staw kolanowy jest połączeniem stawowym składającym się ze stawu udowo-rzepkowego oraz stawu udowo-piszczelowego. Jest to jeden z największych i najbardziej skomplikowanych stawów w ciele ludzkim, odgrywający kluczową rolę w ruchach takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie. Staw kolanowy pozwala na różnorodne ruchy, w tym zgięcie, prostowanie oraz niewielką rotację, co czyni go niezwykle funkcjonalnym. W praktyce, zrozumienie anatomii stawu kolanowego jest niezbędne dla fizjoterapeutów oraz trenerów personalnych, którzy pracują z pacjentami lub sportowcami, aby zoptymalizować ich ruchy i zredukować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, znajomość biomechaniki stawu kolanowego jest istotna w kontekście rehabilitacji, gdzie celem jest przywrócenie pełnej funkcjonalności po urazach lub operacjach. W przypadku uszkodzeń, takich jak zerwanie więzadeł krzyżowych, rehabilitacja stawu kolanowego staje się kluczowym elementem procesu leczenia, co podkreśla znaczenie właściwej wiedzy na ten temat.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność
A. włośni.
B. salmonelli.
C. owsików.
D. nicieni.
Pomimo że odpowiedzi takie jak "nicienie", "salmonella" i "owsiki" mogą wydawać się sensowne, nie odnoszą się bezpośrednio do wymogów dotyczących badania mięsa tucznika przed sprzedażą. Nicienie są ogólnym terminem odnoszącym się do różnych robaków obłych, które mogą zarażać zwierzęta, ale nie stanowią one głównego zagrożenia w kontekście przetwórstwa mięsa wieprzowego. Z kolei salmonella, będąca bakterią odpowiedzialną za zatrucia pokarmowe, jest istotnym zagrożeniem, jednak nie jest wymagana przed sprzedażą mięsa tucznika, ponieważ konserwacja i odpowiednie gotowanie mięsa eliminują ryzyko jej obecności. Owsiki, z drugiej strony, są pasożytami, które najczęściej dotyczą ludzi, a nie zwierząt hodowlanych, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście mięsa wieprzowego. Właściwe zrozumienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności jest kluczowe; niestety, błędna interpretacja związana z innymi typami pasożytów, które nie są regulowane w kontekście uboju tucznika, może prowadzić do niepełnej oceny ryzyka. Dlatego istotne jest, aby skupiać się na konkretnej wiedzy dotyczącej zdrowia zwierząt i przepisów sanitarno-epidemiologicznych, co pozwoli uniknąć mylnych wniosków oraz zapewnić bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 11
Oblicz roczne zyski z prosiąt w gospodarstwie, które ma na utrzymaniu 9 loch. Wskaźnik ich plenności wynosi 2. Średnio z jednego miotu lochy uzyskuje się 11 prosiąt.
A. 250 prosiąt
B. 99 prosiąt
C. 198 prosiąt
D. 18 prosiąt
Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych parametrów. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że każda locha rodzi dwa mioty rocznie. Z kolei średnia liczba prosiąt w miocie wynosząca 11 prosiąt oznacza, że w każdym miocie można spodziewać się tej liczby prosiąt. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: 9 loch x 2 mioty/locha/rok x 11 prosiąt/miot = 198 prosiąt rocznie. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla zarządzania wydajnością produkcji w hodowli świń. Wysoka liczba prosiąt na lochę przekłada się na efektywność ekonomiczną gospodarstwa, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowli. Utrzymanie odpowiednich wskaźników plenności jest kluczowe dla maksymalizacji rentowności, a także dla utrzymania zdrowia i dobrostanu zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 12
Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy
A. zapewnienie dobrostanu
B. określenie hierarchii w stadzie
C. opieka nad młodym
D. zbilansowana dieta
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.
Pytanie 13
Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?
A. Dwunastnica
B. Jelito ślepe
C. Jelito czcze
D. Jelito biodrowe
Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest częścią jelita grubego, a nie jelita cienkiego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego oraz jelita biodrowego. Dwunastnica jest pierwszą częścią jelita cienkiego, gdzie następuje enzymatyczne trawienie pokarmu, a jelito czcze i biodrowe są odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych. Zrozumienie podziału jelit jest kluczowe nie tylko w anatomii, ale także w medycynie klinicznej, gastroenterologii oraz w diagnostyce chorób jelit. Wiedza ta jest użyteczna przy interpretacji wyników badań diagnostycznych oraz w planowaniu procedur chirurgicznych, gdzie precyzyjne rozróżnienie między strukturami anatomicznymi ma kluczowe znaczenie. Na przykład, w przypadku chorób takich jak zespół jelita drażliwego czy choroba Leśniowskiego-Crohna, znajomość granic między jelitem cienkim a grubym jest niezbędna do postawienia trafnej diagnozy i skutecznego leczenia.
Pytanie 14
Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi
A. 14 dni
B. 28 dni
C. 21 dni
D. 35 dni
Odpowiedzi 14 dni, 21 dni oraz 35 dni są po prostu niepoprawne z różnych powodów. Czas spędzany przez prosięta z lochą wynoszący 14 dni to za mało. W takim młodym wieku prosięta nie mają szans na samodzielne adaptowanie się do nowego otoczenia, a to zwiększa ryzyko stresu czy problemów zdrowotnych. Gdyby prosięta były odłączane w tym czasie, mogłyby nie dostać wystarczająco dużo naturalnych przeciwciał, a to źle wpływa na ich odporność. Z kolei 21 dni to też nie to, czego potrzebują – to za krótko, by mogły w pełni korzystać z mleka i uczyć się od matki. Krótszy czas z matką może później prowadzić do różnych problemów behawioralnych. A 35 dni, no cóż, to już przesada w standardowych praktykach hodowlanych. Zbyt długie przebywanie prosiąt z lochą może wprowadzać dodatkowy stres, zwłaszcza w dużych hodowlach, gdzie miejsca dla matek jest mniej. Niektóre normy hodowlane mówią, że trzeba je oddzielać w odpowiednim momencie, by nie rywalizowały o zasoby z matką. Dlatego ten minimalny czas 28 dni jest tak istotny, bo wspiera dobrostan zwierząt i ogólną efektywność hodowli.
Pytanie 15
Osoba zajmująca się sztucznym unasiennianiem ma prawo pozyskiwać nasienie jedynie od podmiotu, który dysponuje zezwoleniem na
A. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia
B. doprowadzenie reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym, wydanym na czas nieokreślony
C. handel materiałami używanymi do sztucznego unasienniania
D. prowadzanie hodowli zwierząt, które spełniają wymogi dotyczące czystości rasy przeznaczonej do inseminacji
Odpowiedź, która stwierdza, że inseminator może zaopatrywać się w nasienie wyłącznie u podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia, jest prawidłowa, ponieważ te procedury są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości materiału do sztucznego unasienniania. Tylko podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia są w stanie gwarantować, że pozyskiwane nasienie jest wolne od chorób oraz że spełnia wymogi dotyczące czystości rasy, co jest niezwykle ważne dla sukcesu inseminacji. Zgodnie z obowiązującymi standardami, każdy etap przetwarzania nasienia, od pozyskania po dostarczenie, musi odbywać się w kontrolowanych warunkach, które zapewniają bezpieczeństwo i jakość. Przykładowo, w przypadku bydła, nasienie powinno być przechowywane w odpowiednich warunkach kriogenicznych, co zapewnia jego długotrwałą przydatność. W związku z tym, posiadanie zezwolenia na wszystkie wymienione procesy jest niezbędne dla inseminatorów, aby mogli świadczyć usługi zgodnie z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 16
Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?
A. higrometrem
B. manometrem
C. anemometrem
D. barometrem
Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.
Pytanie 17
Wysoka zawartość białka w podawanej paszy, podwyższona temperatura w obiekcie inwentarskim oraz zbyt rzadkie oczyszczanie kojców przyspiesza uwalnianie do środowiska
A. dwutlenku węgla
B. tlenku węgla
C. metanu
D. amoniaku
Amoniak jest gazem powstającym głównie w wyniku rozkładu azotowych składników paszy, zwłaszcza białka. Wysoka koncentracja białka w diecie zwierząt hodowlanych przyczynia się do zwiększonego wydzielania azotu w odchodach, co prowadzi do emisji amoniaku. Wysoka temperatura w budynku inwentarskim sprzyja procesom biologicznym, które przyspieszają rozkład organiczny odchodów, co skutkuje uwolnieniem amoniaku do atmosfery. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli zwierząt, kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego poziomu białka w paszy oraz regularne usuwanie odchodów, aby zminimalizować emisję amoniaku. Właściwe zarządzanie odpadami organicznymi, np. poprzez ich kompostowanie czy fermentację, może ograniczyć emisję amoniaku, a tym samym wpływ na środowisko. Dodatkowo, stosowanie systemów wentylacyjnych w budynkach inwentarskich ma na celu redukcję stężenia amoniaku, co poprawia warunki życia zwierząt i zdrowie ludzi.
Pytanie 18
Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się
A. u świń
B. u królików
C. u owiec
D. u gęsi
Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.
Pytanie 19
U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na
A. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu
B. zbyt małą wilgotność w otoczeniu
C. zbyt niską temperaturę w otoczeniu
D. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu
Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.
A. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy
B. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy
C. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy
D. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy
Odpowiedzi, które wskazują na loszki w wieku poniżej 8 miesięcy, są niezgodne z praktykami hodowlanymi, ponieważ przedwcześnie rozpoczęte użytkowanie rozpłodowe może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju fizycznego loszek. Wiek 6 miesięcy dla loszki, jak w jednej z odpowiedzi, jest zdecydowanie zbyt wczesny, ponieważ w tym czasie zwierzęta są jeszcze w fazie intensywnego wzrostu, co może wpłynąć negatywnie na ich zdolność do rozrodu oraz zdrowie potomstwa. Ponadto, masa ciała 80-90 kg dla loszki poniżej 8 miesięcy nie spełnia wymagań zdrowotnych, co może prowadzić do komplikacji przy porodzie lub problemów z laktacją. W przypadku knurków, odpowiedzi sugerujące ich użytkowanie w wieku 6-8 miesięcy są nieodpowiednie z perspektywy biologicznej; knurek powinien osiągnąć co najmniej 8 miesięcy, aby zapewnić pełną dojrzałość i odpowiednią jakość nasienia. Warto wskazać, że w hodowli trzody chlewnej, standardowe wytyczne dotyczące wieku i masy ciała zwierząt rozpłodowych są kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa oraz wysokiej wydajności produkcyjnej. Wiele hodowli stosuje konkretne protokoły dopuszczenia do krycia, które obejmują nie tylko wiek, ale także ocenę kondycji fizycznej zwierząt, co w rezultacie prowadzi do lepszej efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej.
Pytanie 22
Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości powietrza w budynkach inwentarskich?
A. manometr
B. anemometr
C. luksomierz
D. higrometr
Anemometr jest urządzeniem służącym do pomiaru prędkości przepływu powietrza, co czyni go kluczowym narzędziem w monitorowaniu warunków atmosferycznych i jakości powietrza w budynkach inwentarskich. Prędkość przepływu powietrza ma znaczący wpływ na komfort zwierząt oraz efektywność wentylacji, co jest istotne dla ich zdrowia i wydajności. W praktyce anemometry mogą być używane do oceny efektywności systemów wentylacyjnych, co jest zgodne z normami BREEAM czy LEED, które promują zrównoważone i efektywne energetycznie budynki. Regularne pomiary prędkości przepływu powietrza pozwalają na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz optymalizację systemów wentylacyjnych, co prowadzi do oszczędności energii i poprawy jakości życia mieszkańców oraz dobrostanu zwierząt. Anemometry mogą mieć różne formy, w tym anemometry wirnikowe, termiczne oraz ultradźwiękowe, co umożliwia ich dostosowanie do specyficznych warunków i potrzeb użytkowania.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?
A. 5 stacji
B. 16 stacji
C. 12 stacji
D. 9 stacji
Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Te konie są jedyną rodzinną, pierwotną rasą koni, która pochodzi bezpośrednio od dzikich tarpanów, wyróżniających się charakterystycznym myszatym umaszczeniem oraz ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Cechują się dużą wytrzymałością, odpornością na choroby oraz łatwością w adaptacji do trudnych warunków życia. Opis dotyczy rasy
A. huculskiej
B. małopolskiej
C. konik polski
D. wielkopolskiej
Konik polski jest unikalną rasą koni, która wywodzi się bezpośrednio od dzikich tarpanów, co czyni ją jedyną rodzimą, pierwotną rasą w Polsce. Charakteryzuje się myszatym umaszczeniem oraz wyraźną ciemną pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu, co stanowi istotny element identyfikacji tej rasy. Koniki polskie są znane z dużej wytrzymałości na trudne warunki atmosferyczne oraz choroby, co czyni je idealnymi do pracy w terenie i w różnych formach hodowli. Rasa ta została doceniona w kontekście ochrony bioróżnorodności, a jej hodowla przyczynia się do zachowania genetycznego dziedzictwa. Praktycznym zastosowaniem koników polskich jest nie tylko praca w rolnictwie, ale także turystyka, rekreacja oraz terapia z udziałem zwierząt, co pozwala na wszechstronne wykorzystanie tej rasy w różnych dziedzinach życia. Uznawane są za zwierzęta łatwe w obróbce, co czyni je doskonałym wyborem dla osób początkujących w jeździectwie, a ich natura sprawia, że są również doskonałymi towarzyszami dla dzieci.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Wartość naturalnego oświetlenia w obiektach inwentarskich ustala się jako proporcję powierzchni okien do powierzchni
A. podłogi
B. ścian
C. legowisk
D. sufitu
Poprawna odpowiedź to stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi. Zgodnie z normami budowlanymi i wymaganiami dotyczącymi oświetlenia naturalnego, kluczowym czynnikiem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu oświetlenia, który jest niezbędny dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. W budynkach inwentarskich, takim jak obory czy chlewnie, odpowiednia ilość światła dziennego ma zasadnicze znaczenie dla poprawy warunków życia zwierząt, co z kolei wpływa na ich wydajność i zdrowie. Wartości te są często regulowane przez normy, takie jak PN-EN 12464-1, które wskazują na minimalny poziom oświetlenia dla różnych typów pomieszczeń. Obliczenie powierzchni okien w stosunku do powierzchni podłogi umożliwia oszacowanie, czy dane pomieszczenie spełnia te normy. W praktyce, na przykład w oborach, zaleca się, aby powierzchnia okien wynosiła co najmniej 10% powierzchni podłogi, co pozwala na efektywne doświetlenie pomieszczenia przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów energii.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?
A. z pnia mózgu
B. z istoty szarej kory mózgowej
C. z rogów Ammona
D. z rdzenia kręgowego
Prawidłowa odpowiedź to pień mózgu, który jest kluczową strukturą w centralnym układzie nerwowym. To właśnie w pniu mózgu znajdują się istotne ośrodki odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, rytm serca i ciśnienie krwi. Badania w kierunku BSE (bovine spongiform encephalopathy) polegają na analizie tkanek mózgowych w poszukiwaniu charakterystycznych dla tej choroby zmian, w tym sformowania prionów. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują diagnostykę u bydła, gdzie prawidłowe pobranie próbek z pnia mózgu jest kluczowe dla skutecznego zdiagnozowania choroby. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami weterynaryjnymi, pobieranie próbek powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników. Wiedza na temat lokalizacji i metod pobierania próbek jest zatem niezbędna dla weterynarzy oraz laboratoriów zajmujących się diagnostyką chorób prionowych.
Pytanie 33
Do czego wykorzystuje się goblety?
A. do obcinania słomek z nasieniem
B. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
C. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
D. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.
Pytanie 34
Otręby mają właściwości mlekopędne
A. żytnie
B. pszenne
C. lniane
D. owsiane
Otręby pszenne mają właściwości mlekopędne ze względu na zawartość błonnika, minerałów oraz witamin, które wspierają procesy trawienne i poprawiają ogólne funkcjonowanie organizmu. Błonnik pokarmowy, zwłaszcza ten znajdujący się w otrębach, stymuluje perystaltykę jelit, co z kolei sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych. Otręby pszenne są również bogate w witaminy z grupy B, które mają kluczowe znaczenie dla metabolizmu oraz wsparcia układu nerwowego. Przykładowo, wprowadzenie ich do diety kobiet karmiących może wspierać produkcję mleka, co zostało potwierdzone w badaniach dotyczących diety laktacyjnej. Warto zaznaczyć, że oprócz właściwości mlekopędnych, otręby pszenne obniżają również poziom cholesterolu oraz regulują poziom cukru we krwi, co czyni je cennym składnikiem w diecie nie tylko dla kobiet w okresie laktacji, ale także dla osób dbających o zdrowie.
Pytanie 35
W trakcie przygotowań do laktacji w diecie dla maciorek zwiększa się zawartość
A. białka
B. suchej masy
C. witamin
D. energii
Odpowiedź dotycząca zwiększenia ilości energii w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest prawidłowa. W tym kluczowym okresie metaboliczne zapotrzebowanie zwierząt wzrasta, co jest związane z intensyfikacją wzrostu płodów oraz zmieniającymi się procesami fizjologicznymi. Wzrost energii w diecie jest istotny, ponieważ pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków do rozwoju płodów oraz utrzymania zdrowia samic. W praktyce, zwiększenie energii często realizuje się poprzez dodanie wysokoenergetycznych pasz, takich jak ziarna zbóż, tłuszcze roślinne czy pasze typu koncentraty. Dobrym przykładem może być zwiększenie udziału kukurydzy w dawce pokarmowej, co przyczynia się do podniesienia wartości energetycznej. W standardach żywienia zwierząt, szczególnie w hodowli bydła, często podkreśla się znaczenie zbilansowanej diety w kontekście zdrowia i wydajności zwierząt, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi w branży.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
System karmienia krów mlecznych, który opiera się na jednoczesnym podawaniu zmieszanych wszystkich rodzajów pasz wchodzących w skład diety, to system
A. PMR
B. TMR
C. BTJ
D. JPM
TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia krów mlecznych, który polega na mieszaniu wszystkich składników paszy razem przed podaniem zwierzętom. W tym systemie wszystkie składniki, takie jak siano, pasze treściwe, objętościowe oraz dodatki mineralno-witaminowe, są dokładnie wymieszane, co zapewnia równomierne dostarczanie składników odżywczych. Dzięki temu krowy mają stały dostęp do zbilansowanego pokarmu, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności mlecznej. Praktyczne zastosowanie TMR można zauważyć w nowoczesnych fermach, gdzie precyzyjne zarządzanie paszami przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W przypadku systemu TMR szczególnie istotne jest monitorowanie składu paszy oraz jej wartości odżywczej, co powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu zootechniki. TMR pozwala na zminimalizowanie strat paszy, a także na optymalizację kosztów produkcji, co jest kluczowe w kontekście zwiększającej się konkurencji na rynku mleczarskim.
Pytanie 38
Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest
A. 24 godz. po rui
B. 6-12 godz. przed rują
C. druga połowa rui
D. pierwsza połowa rui
Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.
Pytanie 39
W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków
A. suszonych.
B. surowych.
C. gotowanych.
D. gotowanych kiszonych.
Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.