Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 00:21
  • Data zakończenia: 5 czerwca 2025 00:37

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. właściwości uprawnień dostępu
B. interfejsy sieciowe
C. przypisania dysków sieciowych
D. rejestr systemowy
Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 2

Jakie jest główne zadanie programu Wireshark?

A. ochrona komputera przed złośliwym oprogramowaniem
B. ocena wydajności komponentów komputera
C. zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do komputera przez sieć
D. monitorowanie aktywności użytkowników sieci
Wireshark to zaawansowane narzędzie do analizy i monitorowania ruchu sieciowego, które pozwala na szczegółowe badanie pakietów przesyłanych w sieci. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą obserwować działania i interakcje w sieciach komputerowych, co jest niezwykle istotne w praktyce administracji sieciowej oraz w kontekście bezpieczeństwa IT. Przykłady zastosowania obejmują diagnozowanie problemów z wydajnością sieci, analizowanie ataków zewnętrznych, a także monitorowanie komunikacji między aplikacjami. Wireshark umożliwia filtrowanie i analizowanie specyficznych protokołów, co pozwala na lepsze zrozumienie, jakie dane są przesyłane oraz jakie są źródła potencjalnych problemów. Narzędzie to jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak audyty bezpieczeństwa i optymalizacja wydajności, co czyni je nieocenionym w arsenale specjalistów IT. Korzystanie z Wireshark wymaga jednak znajomości protokołów sieciowych oraz umiejętności analizy danych, co podkreśla jego rolę jako narzędzia dla profesjonalistów.

Pytanie 3

Jakie urządzenie jest kluczowe dla połączenia pięciu komputerów w sieci o strukturze gwiazdy?

A. przełącznik
B. modem
C. ruter
D. most
Przełącznik to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych o topologii gwiazdy, które umożliwia efektywne połączenie i komunikację między komputerami. W topologii gwiazdy każdy komputer jest podłączony do centralnego urządzenia, którym w tym przypadku jest przełącznik. Dzięki temu przełącznik może na bieżąco analizować ruch w sieci i przekazywać dane tylko do docelowego urządzenia, co minimalizuje kolizje i zwiększa wydajność. Przełączniki operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwa łącza danych), co pozwala im na inteligentne kierowanie ruchu sieciowego. Na przykład w biurze, gdzie pracuje pięć komputerów, zastosowanie przełącznika pozwala na szybką wymianę informacji między nimi, co jest kluczowe dla efektywnej współpracy. Warto również zwrócić uwagę, że standardy takie jak IEEE 802.3 (Ethernet) definiują zasady działania przełączników w sieciach lokalnych, co czyni je niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 4

Który symbol wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. C.
C. B.
D. A.
Symbol C w kółku oznacza zastrzeżenie praw autorskich jest powszechnie uznawany i zgodny z międzynarodowymi standardami prawnymi. Jego obecność na materiale wskazuje że utwór jest chroniony prawem autorskim co oznacza że wszelkie prawa dotyczące rozpowszechniania kopiowania czy adaptacji utworu są zastrzeżone dla jego twórcy. W praktyce oznacza to że nie można legalnie używać takiego dzieła bez zgody właściciela praw autorskich co jest kluczowe w branżach kreatywnych takich jak muzyka film czy literatura. Symbol ten jest także wykorzystywany w umowach licencyjnych gdzie określa się zakres dozwolonego użytkowania utworu. Jest on zdefiniowany w konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych co podkreśla jego ważność na arenie międzynarodowej. Przykładowo software często zawiera ten symbol w dokumentacji aby zaznaczyć że kod źródłowy i inne materiały są chronione co jest kluczowe w kontekście ochrony własności intelektualnej firm technologicznych.

Pytanie 5

Aby zapewnić, że komputer uzyska od serwera DHCP określony adres IP, należy na serwerze zdefiniować

A. dzierżawę adresu IP.
B. wykluczenie adresu IP urządzenia.
C. pulę adresów IP.
D. zastrzeżenie adresu IP urządzenia.
Wykluczenie adresu IP komputera polega na usunięciu danego adresu z puli, co sprawia, że nie może być on przydzielony innym urządzeniom. Choć może wydawać się to logiczne, nie ma ono wpływu na to, że konkretne urządzenie zawsze otrzyma ten sam adres IP. Dzierżawa adresu IP oznacza, że adres jest tymczasowo przypisywany urządzeniu, co w przypadku dynamicznego DHCP oznacza, że adres może ulegać zmianie po upływie określonego czasu. Użytkownicy mogą nie zdawać sobie sprawy, że w typowej konfiguracji DHCP bez zastrzeżenia, adresy IP mogą być zmieniane w zależności od aktualnego obciążenia serwera DHCP oraz polityki przydzielania adresów. W kontekście puli adresów IP, jej definicja polega na zbiorze adresów, które serwer DHCP może przydzielić klientom. Jeśli nie zostanie zdefiniowane zastrzeżenie adresu, komputer może otrzymać inny adres z puli, co może prowadzić do problemów z łącznością, zwłaszcza jeśli inne urządzenia polegają na stałym adresie IP tego komputera. W praktyce, brak zastrzeżenia IP może prowadzić do zamieszania w zarządzaniu siecią oraz utrudniać identyfikację i rozwiązywanie problemów z połączeniem.

Pytanie 6

Jakiego protokołu sieciowego używa się do określenia mechanizmów zarządzania urządzeniami w sieci?

A. Internet Control Message Protocol (ICMP)
B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
C. Simple Network Management Protocol (SNMP)
D. Internet Group Management Protocol (IGMP)
Simple Network Management Protocol (SNMP) jest protokołem sieciowym, który definiuje mechanizmy do zarządzania urządzeniami w sieci IP. SNMP umożliwia administratorom monitorowanie i zarządzanie sieciowymi urządzeniami, takimi jak routery, przełączniki, serwery i systemy zdalne. Dzięki SNMP, urządzenia mogą wysyłać informacje o swoim stanie do centralnego systemu zarządzania, co pozwala na szybką identyfikację problemów, takie jak awarie sprzętowe, przeciążenia czy problemy z konfiguracją. Przykładowo, administrator sieci może skonfigurować system monitorujący, który regularnie zbiera dane o wydajności przełączników, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. SNMP jest standardem branżowym, zdefiniowanym przez organizacje IETF, co sprawia, że jest szeroko wspierany przez producentów sprzętu. Dobre praktyki zarządzania siecią sugerują wykorzystanie SNMP do implementacji rozwiązań proaktywnych, takich jak automatyczne wysyłanie alertów o problemach czy analiza trendów wydajnościowych w dłuższym okresie czasu.

Pytanie 7

W serwerach warto wykorzystywać dyski, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. prędkość zapisu osiąga 250 MB/s.
B. czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select.
C. pojemność dysku zwiększa się dzięki automatycznej kompresji danych.
D. możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera
Tryb hot plugging jest jedną z kluczowych funkcji w nowoczesnych serwerach, która pozwala na podłączanie i odłączanie dysków twardych bez konieczności wyłączania systemu. Oznacza to, że administratorzy mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji pamięci masowej w czasie rzeczywistym, co znacząco zwiększa dostępność systemu oraz ułatwia zarządzanie zasobami. Przykładem zastosowania tej technologii jest sytuacja, gdy jeden z dysków w macierzy RAID ulegnie awarii. Administrator może wymienić uszkodzony dysk na nowy, nie przerywając pracy całego serwera, co jest niezwykle istotne w środowiskach krytycznych, gdzie czas przestoju musi być zminimalizowany. Ponadto, standardy takie jak SATA i SAS wprowadziły technologie hot swap, które są szeroko stosowane w przemyśle IT i stanowią dobrou praktykę w zarządzaniu sprzętem. Warto zauważyć, że hot plugging wspiera również elastyczne rozbudowywanie zasobów serwera, co jest nieocenione w kontekście rosnących potrzeb przechowywania danych w przedsiębiorstwach.

Pytanie 8

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby umożliwić zainstalowanie karty graficznej przedstawionej na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. PCIe x16
B. PCI
C. AGP
D. PCIe x1
AGP, czyli Accelerated Graphics Port, było spoko złącze dla kart graficznych w latach 90-tych i na początku 2000-nych. Ale z powodu niskiej przepustowości, szybko ustąpiło miejsca PCIe. Dzisiaj AGP już nie występuje w nowych płytach głównych ani kartach graficznych. PCI, czyli Peripheral Component Interconnect, to stary standard, który używano do różnych urządzeń peryferyjnych. Chociaż był użyteczny, to nie dawał wystarczającej przepustowości dla nowoczesnych kart graficznych, dlatego przesiedliśmy się na PCIe. PCIe x1 to mniejsze złącze, które ma mniej pinów i niższą przepustowość, głównie do kart sieciowych czy dźwiękowych. Choć jest częścią tej samej rodziny co x16, to nie ma szans, żeby się sprawdziło w kartach graficznych, bo one potrzebują znacznie szerszego pasma. Złe wyboru złącza często kończą się problemami z kompatybilnością i wydajnością, co zdarza się nowym użytkownikom. W dzisiejszych czasach, przy obecnych wymaganiach graficznych, PCIe x16 jest jedynym sensownym wyborem zapewniającym dobrą wydajność i zgodność z nowoczesnym oprogramowaniem.

Pytanie 9

Rodzaj połączenia VPN obsługiwany przez system Windows Server, w którym użytkownicy są uwierzytelniani za pomocą niezabezpieczonych połączeń, a szyfrowanie zaczyna się dopiero po wymianie uwierzytelnień, to

A. SSTP
B. PPTP
C. IPSEC
D. L2TP
Wybór SSTP, L2TP czy IPSEC do opisania połączenia VPN, które najpierw korzysta z niezabezpieczonego połączenia, a następnie przechodzi w szyfrowane, jest niewłaściwy. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje HTTPS do ustanowienia bezpiecznego tunelu, co oznacza, że uwierzytelnienie i szyfrowanie odbywają się równolegle. Charakteryzuje się dużym poziomem bezpieczeństwa, jednak jego działanie nie odpowiada opisowi pytania, ponieważ nie ma etapu niezabezpieczonego połączenia. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) często mylony jest z IPSEC, ponieważ zazwyczaj jest używany razem z nim do zapewnienia bezpiecznego transportu danych. L2TP sam w sobie nie ma mechanizmu szyfrowania, a więc wymaga dodatkowych protokołów, co również nie wpisuje się w schemat opisany w pytaniu. IPSEC to standardowy protokół zabezpieczający, który działa na poziomie sieciowym i służy do szyfrowania i uwierzytelniania pakietów IP. Choć IPSEC jest niezwykle skuteczny, również nie pasuje do koncepcji stopniowego przejścia od niezabezpieczonego do zabezpieczonego połączenia. Mylne przekonanie o funkcjonalności tych protokołów często wynika z ich skomplikowanej natury oraz różnorodności zastosowań w praktyce. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego protokołu VPN zależy od specyficznych potrzeb i wymaganych standardów bezpieczeństwa, co dodatkowo podkreśla znaczenie świadomości dotyczącej zastosowań każdego z tych protokołów.

Pytanie 10

Aby aktywować zaprezentowane narzędzie systemu Windows, konieczne jest użycie komendy

Ilustracja do pytania
A. control userpasswords2
B. show userpasswords
C. net users
D. net localgroup
Polecenie control userpasswords2 w systemie Windows służy do otwierania okna dialogowego Konta użytkowników, które umożliwia zaawansowaną konfigurację kont użytkowników. To narzędzie pozwala na zarządzanie uprawnieniami użytkowników, dodawanie i usuwanie kont, a także zmianę ustawień logowania, takich jak automatyczne logowanie do systemu. Jest to przydatne szczególnie w środowiskach, gdzie wymagana jest granularna kontrola nad dostępem użytkowników do zasobów komputera. Dzięki temu poleceniu administratorzy mogą szybciej i efektywniej zarządzać użytkownikami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT, gdzie kluczowe jest zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem danych. Znajomość tego polecenia jest ważna dla specjalistów IT, ponieważ umożliwia szybkie dostosowanie ustawień użytkowników według potrzeb biznesowych, co jest istotne w kontekście zapewnienia zgodności z politykami bezpieczeństwa organizacji.

Pytanie 11

Jaką rolę pełni serwer FTP?

A. uzgadnianie czasu
B. nadzór nad siecią
C. zarządzanie kontami e-mail
D. udostępnianie plików
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji serwera FTP oraz jego różnic w stosunku do innych protokołów czy usług sieciowych. Monitoring sieci to proces, który dotyczy obserwacji, analizy oraz zarządzania ruchu w sieci, co jest realizowane przez specjalistyczne narzędzia, a nie przez serwery FTP. Synchronizacja czasu natomiast jest zadaniem, które pełnią protokoły, takie jak NTP (Network Time Protocol), które zapewniają, że wszystkie urządzenia w sieci działają w tym samym czasie. Serwer FTP nie ma z tym nic wspólnego, ponieważ jego głównym celem jest transfer plików. Użytkownicy mogą mylić te funkcje, myśląc, że FTP może również pełnić rolę synchronizatora czasu, co jest błędnym założeniem. Z kolei zarządzanie kontami poczty dotyczy usług takich jak serwery pocztowe, które są odpowiedzialne za obsługę wiadomości e-mail, co również nie ma związku z protokołem FTP. Warto zwrócić uwagę, że FTP jest często mylony z innymi protokołami transferu plików, jak HTTP czy SFTP, które mają podobne, ale różne zastosowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego korzystania z dostępnych technologii oraz skutecznego wdrażania rozwiązań w środowisku IT. Właściwe zrozumienie ról różnych protokołów w sieci i ich funkcjonalności jest niezbędne do efektywnego korzystania z zasobów technologicznych.

Pytanie 12

Do jakiego pomiaru wykorzystywany jest watomierz?

A. mocy czynnej
B. rezystancji
C. napięcia prądu elektrycznego
D. natężenia prądu elektrycznego
Pomiar rezystancji, napięcia prądu elektrycznego oraz natężenia prądu elektrycznego to podstawowe zadania, które wykonują różne urządzenia pomiarowe, ale nie watomierz. Rezystancja, mierzona w omach, określa opór, jaki stawia materiał przepływającemu przez niego prądowi. W tym celu stosuje się omomierze, które działają na zasadzie pomiaru spadku napięcia przy znanym natężeniu prądu, co jest zgodne z prawem Ohma. Napięcie prądu elektrycznego, wyrażane w woltach, to różnica potencjałów, a do jego pomiaru wykorzystuje się woltomierze. Woltomierze również mogą być analogowe lub cyfrowe, jednak ich funkcjonalność nie obejmuje pomiaru mocy czynnej. Natężenie prądu, mierzone w amperach, jest z kolei parametrem określającym ilość ładunku elektrycznego przepływającego przez punkt obwodu w jednostce czasu. Do jego pomiaru używa się amperomierzy, które również są zupełnie innymi urządzeniami niż watomierze. W związku z tym, pomylenie tych urządzeń i ich funkcji jest częstym błędem, który może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy i zarządzania obwodami elektrycznymi. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów dostarcza innego typu informacji, które są niezbędne do pełnego zrozumienia działania obwodów elektrycznych, ale tylko watomierz jest właściwym narzędziem do oceny mocy czynnej.

Pytanie 13

Jaką czynność konserwacyjną należy wykonywać przy użytkowaniu skanera płaskiego?

A. czyszczenie dysz kartridża
B. systematyczne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej
C. podłączenie urządzenia do listwy przepięciowej
D. uruchomienie automatycznego pobierania zalecanych sterowników do urządzenia
Regularne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej jest kluczowym elementem konserwacji skanera płaskiego. Utrzymanie czystości tych powierzchni ma bezpośredni wpływ na jakość skanowanych obrazów. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, odciski palców czy smugi, mogą prowadzić do powstawania artefaktów w skanach, co znacznie obniża ich użyteczność, zwłaszcza w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak archiwizacja dokumentów czy skanowanie zdjęć. Zgodnie z zaleceniami producentów, czyszczenie powinno być przeprowadzane regularnie, w zależności od intensywności użytkowania skanera. Praktyka ta nie tylko poprawia jakość pracy, ale również wydłuża żywotność urządzenia. Warto stosować dedykowane środki czyszczące oraz miękkie ściereczki, aby uniknąć zarysowań i uszkodzeń. Ponadto, regularna konserwacja zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak przegląd i czyszczenie komponentów, może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów na wczesnym etapie, co zapobiega poważniejszym awariom.

Pytanie 14

Początkowe znaki heksadecymalne adresu IPv6 przeznaczonego do link-local to

A. FF30
B. FE80
C. 2000
D. 3000
Adresy IPv6 typu link-local to coś, co musisz znać, jeśli chcesz ogarnąć temat lokalnych sieci. Służą one do komunikacji w obrębie tej samej sieci i są naprawdę kluczowe dla działania protokołu IPv6. Zaczynają się od prefiksu FE80::/10, co oznacza, że pierwsze dziesięć bitów to 1111 1110 10, a reszta dotyczy konkretnego interfejsu na urządzeniu. W praktyce, każdy interfejs, który obsługuje IPv6, dostaje swój unikalny adres link-local. Dzięki temu, urządzenia mogą się ze sobą dogadywać, nie potrzebując routera. Wiele technologii, jak autokonfiguracja adresów IPv6 (SLAAC) czy protokół Neighbor Discovery Protocol (NDP), korzysta z tych adresów, żeby wykrywać sąsiednie hosty i rozwiązywać adresy. Zrozumienie link-local jest naprawdę ważne, zwłaszcza teraz, kiedy IPv6 zaczyna być coraz bardziej powszechne w sieciach.

Pytanie 15

Jaka usługa sieciowa domyślnie wykorzystuje port 53?

A. POP3
B. FTP
C. HTTP
D. DNS
Odpowiedź DNS jest poprawna, ponieważ Domain Name System (DNS) jest protokołem używanym do tłumaczenia nazw domen na adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. Standardowo korzysta on z portu 53 zarówno dla protokołu UDP, jak i TCP. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje adres strony internetowej, jego komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, który odpowiada, zwracając odpowiedni adres IP. To kluczowy element działania internetu, ponieważ umożliwia użytkownikom korzystanie z przyjaznych nazw zamiast trudnych do zapamiętania adresów numerycznych. Dobre praktyki w konfiguracji serwerów DNS obejmują zapewnienie redundancji poprzez posiadanie kilku serwerów DNS oraz zabezpieczenie ich przed atakami, na przykład przez zastosowanie protokołu DNSSEC, który chroni przed manipulacjami w odpowiedziach DNS. Zrozumienie działania DNS i portu 53 jest niezbędne dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie usług internetowych.

Pytanie 16

Jakie urządzenie aktywne pozwoli na podłączenie do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Switch 24-portowy
B. Switch 16-portowy
C. Panel krosowniczy 24-portowy
D. Panel krosowniczy 16-portowy
Przełącznik 24-portowy to urządzenie, które umożliwia jednoczesne podłączenie kilku urządzeń do sieci lokalnej, w tym komputerów, drukarek oraz routerów. W tym przypadku, aby obsłużyć 15 komputerów i jedną drukarkę sieciową, niezbędne jest posiadanie odpowiedniej liczby portów. Przełącznik 24-portowy spełnia te wymagania, ponieważ dysponuje wystarczającą liczbą portów do podłączenia wszystkich urządzeń z zapasem. Przełączniki są kluczowymi elementami infrastruktury sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi urządzeniami i zwiększają efektywność przesyłania danych. Ważne jest, aby zastosować dobre praktyki, takie jak segregacja ruchu sieciowego przez VLAN, co pozwala na lepszą organizację sieci. Stosując standardy IEEE 802.3, przełączniki zapewniają wysoką wydajność i niezawodność w przesyłaniu danych, co jest niezbędne w dzisiejszych sieciach lokalnych pełnych różnorodnych urządzeń.

Pytanie 17

W systemie SI jednostką do mierzenia napięcia jest

A. amper
B. wat
C. herc
D. wolt
Wolt (V) jest jednostką miary napięcia w układzie SI, która mierzy różnicę potencjałów elektrycznych między dwoma punktami. Został zdefiniowany na podstawie pracy wykonywanej przez jednostkę ładunku elektrycznego, gdy przechodzi przez element obwodu. Na przykład, gdy napięcie wynosi 5 woltów, oznacza to, że pomiędzy dwoma punktami jest ustalona różnica potencjału, która pozwala na przepływ prądu. W praktyce, wolt jest kluczowym parametrem w elektrotechnice i elektronice, wpływając na projektowanie urządzeń elektrycznych, takich jak zasilacze, akumulatory, a także w systemach telekomunikacyjnych. Dobrą praktyką jest mierzenie napięcia w obwodach za pomocą multimetru, co pozwala na monitorowanie i diagnostykę układów elektronicznych. Przykłady zastosowania napięcia to różne urządzenia domowe, takie jak żarówki, które działają na napięciu 230 V, czy systemy fotowoltaiczne, w których napięcie generowane przez ogniwa słoneczne ma kluczowe znaczenie dla efektywności zbierania energii.

Pytanie 18

Aby zrealizować sieć komputerową w pomieszczeniu zastosowano 25 metrów skrętki UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią ilość wtyków RJ45 niezbędnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt użytych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe stosowanych materiałów można znaleźć w tabeli.

MateriałCena jednostkowaKoszt
Skrętka UTP1,00 zł/m25 zł
Gniazdo RJ455,00 zł/szt.25 zł
Wtyk RJ453,00 zł/szt.30 zł

A. 50 zl
B. 90 zł
C. 80 zł
D. 75 zł
Wybór błędnych odpowiedzi wynika najczęściej z nieprawidłowego obliczenia kosztów poszczególnych komponentów sieci. Na przykład, jeśli ktoś obliczy koszt skrętki UTP jako 25 zł, ale zignoruje inne elementy, takie jak gniazda RJ45 i wtyki, dochodzi do niedoszacowania całkowitego kosztu. Wynik 50 zł może sugerować, że osoba ta uwzględniła tylko skrętkę, a nie dodała kosztów gniazd i wtyków. Podobnie, jeżeli ktoś zsumuje koszt gniazd (50 zł) z czymś innym, a nie ze skrętką, to również prowadzi do błędnych wniosków. Przykład 90 zł potencjalnie mógłby wynikać z nieprawidłowego policzenia kosztów na poziomie gniazd i wtyków, co jest częstym błędem. Należy zwrócić uwagę, że wtyki RJ45 kosztują 0,50 zł za sztukę, a nie 1 zł, co może prowadzić do daleko idących pomyłek. Ważne jest, aby podczas obliczeń kosztów materiałów w projektach sieciowych szczegółowo analizować każdy element, aby uniknąć takich błędów. Praktyczne umiejętności związane z precyzyjnym szacowaniem i planowaniem budżetu są kluczowe w branży IT, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i właściwe kalkulacje.

Pytanie 19

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

Ilustracja do pytania
A. modemu
B. karty sieciowej
C. skanera
D. drukarki
Karty sieciowe, drukarki i skanery nie wykorzystują portów COM do komunikacji, co jest kluczowym elementem w rozpoznaniu poprawnej odpowiedzi dotyczącej modemów. Karty sieciowe operują zazwyczaj w warstwie sieciowej modelu OSI, korzystając z protokołów takich jak Ethernet, które nie wymagają portów szeregowych COM, lecz raczej interfejsów typu RJ-45 dla połączeń kablowych. Drukarki, szczególnie nowoczesne, łączą się głównie przez USB, Ethernet lub bezprzewodowo, a starsze modele mogą korzystać z portów równoległych, co różni się od portów szeregowych. Skanery także w większości przypadków używają interfejsów USB lub bezprzewodowych. Typowym błędem może być mylenie interfejsów komunikacyjnych, co prowadzi do błędnych wniosków o sposobie połączenia urządzenia. Porty COM są historycznie związane z starszymi technologiami komunikacji, takimi jak modemy, które wykorzystują transmisję szeregową zgodną z protokołami UART. Współczesne urządzenia peryferyjne zazwyczaj nie wymagają takich interfejsów, co czyni ich użycie w kontekście networkingu lub druku nieadekwatnym. Zrozumienie specyfiki każdego typu urządzenia i jego standardowych metod komunikacji jest kluczowe dla poprawnego rozpoznawania i konfiguracji sprzętu w środowiskach IT. Praktyczna wiedza na temat właściwego przypisywania urządzeń do odpowiednich portów i protokołów pozwala uniknąć podstawowych błędów konfiguracyjnych oraz zapewnia optymalną wydajność i zgodność systemów komunikacyjnych i peryferyjnych w sieciach komputerowych. Właściwa identyfikacja i konfiguracja takich ustawień jest istotna dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT, gdzie wiedza o zastosowaniach portów szeregowych jest nieocenionym narzędziem w arsenale specjalisty IT.

Pytanie 20

Funkcja narzędzia tracert w systemach Windows polega na

A. nawiązywaniu połączenia ze zdalnym serwerem na wskazanym porcie
B. uzyskiwaniu szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS
C. pokazywaniu i modyfikowaniu tablicy trasowania pakietów w sieci
D. śledzeniu drogi przesyłania pakietów w sieci
Odpowiedź dotycząca śledzenia trasy przesyłania pakietów w sieci jest prawidłowa, ponieważ narzędzie 'tracert' (trace route) jest używane do diagnozowania i analizy tras, jakie pokonują pakiety danych w sieci IP. Umożliwia ono identyfikację wszystkich urządzeń (routerów), przez które przechodzą pakiety, oraz pomiar czasu odpowiedzi na każdym etapie. Przykładowo, jeśli użytkownik doświadcza problemów z połączeniem do konkretnej witryny internetowej, może użyć 'tracert', aby sprawdzić, gdzie dokładnie występuje opóźnienie lub zablokowanie drogi. Takie narzędzie jest szczególnie pomocne w zarządzaniu sieciami, gdzie administratorzy mogą monitorować i optymalizować ruch, zapewniając lepszą wydajność i niezawodność. Oprócz tego, standardowe praktyki branżowe sugerują korzystanie z 'tracert' w połączeniu z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak 'ping' czy 'nslookup', aby uzyskać pełny obraz sytuacji w sieci i szybko lokalizować potencjalne problemy.

Pytanie 21

Na diagramie działania skanera, element oznaczony numerem 1 odpowiada za

Ilustracja do pytania
A. wzmacnianie sygnału elektrycznego
B. zamiana sygnału analogowego na sygnał cyfrowy
C. wzmacnianie sygnału optycznego
D. zamiana sygnału optycznego na sygnał elektryczny
W skanerze różne elementy pełnią różnorodne funkcje, które razem umożliwiają skuteczne skanowanie dokumentów czy obrazów. Wzmacnianie sygnału optycznego nie jest typowym zadaniem w skanerach ponieważ sygnał optyczny jest zazwyczaj bezpośrednio przetwarzany na sygnał elektryczny za pomocą fotodetektorów takich jak fotodiody czy matryce CCD/CMOS. Sygnał optyczny nie jest wzmacniany w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa lecz przekształcany w postać elektryczną która jest następnie przetwarzana. Wzmacnianie sygnału elektrycznego o którym mowa w jednej z odpowiedzi ma miejsce dopiero po zamianie sygnału optycznego na elektryczny. Wzmacniacze sygnału elektrycznego są używane aby upewnić się że sygnał jest wystarczająco silny do dalszego przetwarzania i aby minimalizować szumy. Zamiana sygnału analogowego na cyfrowy to kolejny etap, który następuje po przekształceniu sygnału optycznego na elektryczny. Odpowiedzialny za ten proces jest przetwornik analogowo-cyfrowy, który konwertuje analogowy sygnał elektryczny na cyfrowy zapis, umożliwiając komputerowi jego interpretację i dalsze przetwarzanie. Często błędne jest myślenie, że te procesy mogą być zamienne lub że mogą zachodzić w dowolnej kolejności. Każdy etap jest precyzyjnie zaplanowany i zgodny ze standardami branżowymi, co zapewnia poprawną i efektywną pracę skanera oraz wysoką jakość uzyskiwanych obrazów. Zrozumienie tych procesów pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów związanych z działaniem skanerów oraz ich prawidłowym używaniem w praktyce zawodowej i codziennej.

Pytanie 22

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.64
B. 255.255.255.192
C. 255.255.255.96
D. 255.255.255.228
Wybór niepoprawnej maski podsieci może prowadzić do wielu problemów w zarządzaniu siecią i przydzielaniu adresów IP. Maski 255.255.255.64, 255.255.255.96 i 255.255.255.228 nie są właściwe w kontekście klasycznej segmentacji sieci. Maska 255.255.255.64 prowadzi do podziału na podsieci z 64 adresami hostów, co w praktyce jest błędne, ponieważ nie wykorzystuje w pełni dostępnej przestrzeni adresowej. Maska ta pozwala jedynie na 4 podsieci, co jest niewystarczające w środowisku o dużej liczbie urządzeń. Maska 255.255.255.96 również jest niepoprawna, ponieważ totalna liczba adresów hostów nie jest mocną potęgą liczby 2, co czyni ją nieużyteczną w typowym projektowaniu sieci. Z kolei maska 255.255.255.228, w której tylko 4 bity są przeznaczone dla hostów, pozwala jedynie na 14 adresów hostów w każdej podsieci, co jest zbyt małą liczbą dla większości zastosowań. Wybór niewłaściwej maski podsieci może prowadzić do zjawiska zwanego „wyciekaniem adresów”, gdzie niepotrzebnie marnuje się puli adresów IP. Błędem jest również pomijanie znaczenia maski w kontekście routingu, co może skutkować problemami z komunikacją między podsieciami. Właściwe dobieranie masek podsieci na podstawie wymagań sieciowych jest kluczowe dla zachowania efektywności i wydajności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 23

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Nieciągłość kabla
B. Pary skrzyżowane
C. Zwarcie
D. Pary odwrócone
Wybór innych opcji jako przyczyny problemu z połączeniem w kablu sieciowym nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z zasadami działania kabli oraz standardami okablowania. Pary skrzyżowane są sytuacją, w której żyły przewodów są zamienione miejscami, co może prowadzić do problemów z komunikacją. Jednak w przypadku testera diodowego nie zaobserwujemy, aby diody zapalały się równocześnie dla innych par, co wskazuje, że to nie jest przyczyna problemu. Nieciągłość kabla oznaczałaby, że jedna z żył nie jest połączona, co byłoby widoczne w teście jako brak sygnału, co również nie miało miejsca, gdyż diody zapalały się dla innych par. Pary odwrócone to sytuacja, w której żyły są nieprawidłowo podłączone, ale również nie prowadziłoby to do równoczesnego zapalania się diod na jednostce głównej testera. W przeciwnym razie test wykazałby niesprawność w przesyłaniu sygnału do jednostki zdalnej. Zachowanie diod na testerze jasno wskazuje, że przyczyną problemu jest zwarcie, co prowadzi do mylnych konkluzji w przypadku błędnego wyboru. W praktyce, zrozumienie tych różnic oraz umiejętność diagnozowania problemów jest kluczowe dla efektywnej pracy z sieciami komputerowymi, a także dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania zgodnie z powszechnie przyjętymi standardami branżowymi.

Pytanie 24

Element obliczeń zmiennoprzecinkowych to

A. RPU
B. AND
C. ALU
D. FPU
Niepoprawne odpowiedzi zawierają różne typy jednostek obliczeniowych, które jednak nie są odpowiednie dla obliczeń zmiennoprzecinkowych. ALU, czyli jednostka arytmetyczna i logiczna, jest odpowiedzialna za podstawowe operacje arytmetyczne, takie jak dodawanie i odejmowanie, ale nie obsługuje zaawansowanych operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych, które wymagają większej precyzji i złożoności. ALU przetwarza głównie liczby całkowite i nie jest w stanie efektywnie radzić sobie z problemem zaokrągleń, który jest kluczowym aspektem obliczeń zmiennoprzecinkowych. RPU, czyli jednostka obliczeń rozproszonych, to nieformalny termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście architektury komputerowej. Można go mylić z innymi jednostkami obliczeniowymi lub z rozproszonymi systemami obliczeniowymi, które także nie mają bezpośredniego związku z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Ostatnia z odpowiedzi, AND, odnosi się do bramki logicznej, która jest używana w operacjach cyfrowych, jednak nie ma związku z obliczeniami zmiennoprzecinkowymi. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych jednostek obliczeniowych i ich zastosowań. Aby skutecznie korzystać z architektury komputerowej, ważne jest zrozumienie, jak poszczególne jednostki współpracują oraz jakie operacje są dla nich charakterystyczne.

Pytanie 25

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma bezpośrednie połączenie z każdym innym węzłem?

A. Rozszerzonej gwiazdy
B. Podwójnego pierścienia
C. Pełnej siatki
D. Częściowej siatki
Choć niektóre inne topologie sieciowe mogą wyglądać ciekawie, to każda z nich ma swoje minusy, które nie odpowiadają na pytanie o fizyczne połączenie wszystkich węzłów. Częściowa siatka na przykład, pozwala na połączenia tylko między niektórymi węzłami, co może być problemem, gdy ważne połączenie się zepsuje. Wtedy niektóre węzły mogą nie móc rozmawiać, co jest kiepskie dla całej sieci. Rozszerzona gwiazda też nie spełnia wymagań pełnej siatki, bo wszystko w niej kręci się wokół jednego centralnego punktu. Z drugiej strony, topologia podwójnego pierścienia daje pewną redundancję, ale też nie pozwala na łączenie węzłów bezpośrednio, więc jak jeden pierścień się uszkodzi, to mamy problem. W praktyce, jak się źle rozumie te topologie, to można wybrać rozwiązania, które nie będą spełniać oczekiwań co do wydajności i niezawodności, a to jest naprawdę ważne w nowoczesnych sieciach. No i nie zapominajmy, że używanie kiepskich topologii może zwiększać koszty i utrudniać rozwój sieci, co w dłuższej perspektywie może być drogie dla firmy.

Pytanie 26

Określ, jaki jest rezultat wykonania powyższego polecenia.

netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53

A. Blokowanie działania usługi DNS opartej na w protokole TCP
B. Zlikwidowanie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej
C. Zaimportowanie konfiguracji zapory sieciowej z folderu in action
D. Umożliwienie dostępu do portu 53 dla protokołu TCP
Polecenie netsh advfirewall firewall add rule name='Open' dir=in action=deny protocol=TCP localport=53 nie otwiera portu 53 dla protokołu TCP. W rzeczywistości, użycie action=deny oznacza blokowanie, a nie otwieranie portu. Port 53 jest typowo używany przez usługę DNS, która w większości przypadków korzysta z protokołu UDP. Jednakże DNS może również używać TCP, szczególnie w sytuacjach, gdy rozmiar odpowiedzi przekracza limity UDP. W kontekście zarządzania zaporą sieciową, dodanie reguły blokującej ma na celu zabezpieczenia poprzez ograniczenie nieautoryzowanego dostępu. Reguły zapory są stosowane, aby monitorować i kontrolować ruch w sieci. Blokowanie lub ograniczanie dostępu do pewnych usług i protokołów jest powszechną praktyką w bezpieczeństwie sieciowym, mającą na celu minimalizowanie ryzyka ataków. Pomysł na import ustawień zapory z katalogu nie ma związku z przedstawionym poleceniem, które jasno wskazuje na działanie polegające na dodaniu reguły blokującej. Takie błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji dostępnych w narzędziach zarządzania siecią oraz ich implikacji. Dobre praktyki nakazują dokładne przestudiowanie i testowanie reguł zapory przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów działania takich poleceń.

Pytanie 27

Oprogramowanie, które często przerywa działanie przez wyświetlanie komunikatu o konieczności dokonania zapłaty, a które spowoduje zniknięcie tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. greenware
B. nagware
C. careware
D. crippleware
Careware to oprogramowanie, które prosi użytkowników o wsparcie finansowe na cele charytatywne, zamiast wymagać opłaty za korzystanie z produktu. To podejście nie ma nic wspólnego z nagware, ponieważ nie przerywa działania oprogramowania w celu wymuszenia zapłaty, lecz zachęca do wsparcia społeczności. Greenware odnosi się do aplikacji, które są zaprojektowane z myślą o ochronie środowiska, co również nie jest związane z koncepcją nagware. Crippleware to termin używany dla oprogramowania, które jest celowo ograniczone w funkcjonalności, ale w przeciwieństwie do nagware, nie prosi o płatność, a jedynie oferuje ograniczone funkcje do darmowego użytku. To wprowadza dość dużą konfuzję, ponieważ można pomyśleć, że obie te koncepcje są podobne. W rzeczywistości nagware i crippleware mają różne cele i metody interakcji z użytkownikami. Typowym błędem myślowym jest mylenie formy licencji z metodą monetizacji oprogramowania. Warto zrozumieć, że nagware ma na celu aktywne pozyskanie użytkowników do płatności poprzez ograniczanie dostępu, podczas gdy inne formy, jak np. careware, mogą być bardziej altruistyczne i społecznie odpowiedzialne. To pokazuje, jak różne modele biznesowe mogą wpływać na użytkowanie i postrzeganie oprogramowania.

Pytanie 28

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych z rodziny Microsoft Windows, który umożliwia działanie jako serwer FTP oraz serwer WWW?

A. WINS
B. PROFTPD
C. IIS
D. APACHE
APACHE to oprogramowanie serwera WWW, które jest szeroko stosowane w środowisku Linux, ale nie jest rozwiązaniem stworzonym dla systemów Windows, co czyni go nietrafionym wyborem w kontekście pytania. WINS, czyli Windows Internet Name Service, jest protokołem służącym do przekształcania nazw NetBIOS na adresy IP, a nie serwerem WWW ani FTP, co dowodzi, że ta odpowiedź nie koreluje z wymaganiami pytania. PROFTPD to z kolei serwer FTP, który również nie jest rozwiązaniem przeznaczonym dla systemów Windows, choć jest popularny w środowisku Linux. Błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest mylenie różnych funkcji i protokołów z pełnym zestawem usług serwera internetowego. IIS wyróżnia się nie tylko swoją funkcjonalnością, ale również integracją z innymi usługami Microsoft, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania serwerem. Wybierając odpowiedzi, należy zwrócić szczególną uwagę na specyfikę i przeznaczenie oprogramowania, co pozwoli uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków. Zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich właściwym zastosowaniem jest niezwykle ważne dla każdego specjalisty IT, dlatego zawsze warto analizować kontekst pytania przed podjęciem decyzji.

Pytanie 29

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić używając polecenia

Ilustracja do pytania
A. whoami
B. cat
C. lscpu
D. pwd
Polecenie lscpu w systemie Linux służy do wyświetlania informacji o architekturze CPU oraz konfiguracji procesora. Jest to narzędzie, które dostarcza szczegółowych danych o liczbie rdzeni ilości procesorów wirtualnych technologii wspieranej przez procesorach czy też o specyficznych cechach takich jak BogoMIPS czy liczba wątków na rdzeń. Wartości te są nieocenione przy diagnozowaniu i optymalizacji działania systemu operacyjnego oraz planowaniu zasobów dla aplikacji wymagających intensywnych obliczeń. Polecenie to jest szczególnie przydatne dla administratorów systemów oraz inżynierów DevOps, którzy muszą dostosowywać parametry działania aplikacji do dostępnej infrastruktury sprzętowej. Zgodnie z dobrymi praktykami analizy systemowej regularne monitorowanie i rejestrowanie tych parametrów pozwala na lepsze zrozumienie działania systemu oraz efektywne zarządzanie zasobami IT. Dodatkowo dzięki temu narzędziu można także zweryfikować poprawność konfiguracji sprzętowej po wdrożeniu nowych rozwiązań technologicznych co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej dostępności i wydajności usług IT.

Pytanie 30

Określ prawidłową sekwencję działań, które należy wykonać, aby nowy laptop był gotowy do użycia?

A. Montaż baterii, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego
B. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego
C. Włączenie laptopa, montaż baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego
D. Podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego, włączenie laptopa, instalacja systemu operacyjnego, montaż baterii, wyłączenie laptopa po instalacji systemu operacyjnego
Właściwa kolejność operacji przy uruchamianiu nowego laptopa zaczyna się od montażu baterii, co jest kluczowe, ponieważ bateria zapewnia mobilność urządzenia oraz pozwala na jego działanie bez zewnętrznego zasilania. Następnie podłączenie zewnętrznego zasilania sieciowego jest istotne, ponieważ zapewnia odpowiednią moc podczas pierwszego uruchomienia laptopa, co może być pomocne w przypadku, gdy bateria nie jest w pełni naładowana. Kolejnym krokiem jest włączenie laptopa, co umożliwia rozpoczęcie procesu konfiguracji systemu operacyjnego. Instalacja systemu operacyjnego jest kluczowym etapem, ponieważ to właśnie od niego zależy, jakie oprogramowanie i funkcje będą dostępne dla użytkownika. Po zakończeniu instalacji ważne jest, aby wyłączyć laptopa, co kończy proces przygotowania urządzenia do pracy. Taka sekwencja stanowi dobry przykład przestrzegania standardów i najlepszych praktyk w branży IT, które podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania sprzętu przed jego użyciem, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzenia oraz optymalną wydajność.

Pytanie 31

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

Ilustracja do pytania
A. stację dyskietek
B. procesor ATX12V
C. napędy CD-ROM
D. dyski wewnętrzne SATA
Wtyczka przedstawiona na zdjęciu jest zasilaczem typu ATX12V, który jest kluczowym elementem w nowoczesnych komputerach stacjonarnych. Ten typ złącza został wprowadzony, aby zapewnić dodatkowe zasilanie dla procesorów, które z czasem wymagały większej mocy. ATX12V to standard opracowany przez producentów płyt głównych i zasilaczy komputerowych, aby zapewnić stabilne i niezawodne zasilanie dla komponentów o wysokiej wydajności. Złącze ATX12V zwykle posiada cztery piny, które dostarczają napięcia 12V bezpośrednio do procesora, co jest niezbędne dla jego wydajności i stabilności. W praktyce oznacza to, że systemy oparte na tym standardzie mogą obsługiwać bardziej zaawansowane procesory, które wymagają większej ilości energii elektrycznej do prawidłowego działania. Ponadto, stosowanie tego złącza jest zgodne z dobrymi praktykami projektowymi w zakresie poprawy efektywności energetycznej i zarządzania termicznego w urządzeniach komputerowych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zarówno domowych, jak i profesjonalnych zastosowań komputerów stacjonarnych.

Pytanie 32

Jakie porty powinny zostać zablokowane w firewallu, aby nie pozwolić na łączenie się z serwerem FTP?

A. 20 i 21
B. 25 i 143
C. 22 i 23
D. 80 i 443
Odpowiedzi 22, 23, 25, 143 oraz 80 i 443 są błędne, bo dotyczą innych protokołów i portów. Port 22 to SSH, który jest super do zdalnego dostępu, ale 23 to Telnet, który niestety nie zapewnia żadnego szyfrowania i przez to może być niebezpieczny. Port 25 służy do SMTP, a 143 do IMAP, więc nie mają nic wspólnego z zablokowaniem FTP. Z kolei porty 80 i 443 to HTTP i HTTPS, i ich zablokowanie sprawiłoby, że nie moglibyśmy przeglądać stron www. To nie jest dobry pomysł, bo używamy ich na co dzień. Tak naprawdę, myślenie, że wszystkie porty trzeba zablokować, może prowadzić do wielu problemów. Ważne jest, żeby zrozumieć, które porty odpowiadają za konkretne protokoły, bo to klucz do dobrego zarządzania bezpieczeństwem w sieci.

Pytanie 33

Jaka liczba hostów może być zaadresowana w podsieci z adresem 192.168.10.0/25?

A. 128
B. 126
C. 64
D. 62
Prawidłowe zrozumienie adresacji IP wymaga rozważenia, jak w rzeczywistości działają maski podsieci. Osoby, które wskazały 64 jako odpowiedź, mogą myśleć, że maska /25 oznacza po prostu podział na 64 adresy. Jednak jest to mylne, ponieważ w rzeczywistości 64 to liczba adresów, która obejmuje zarówno adres sieci, jak i adres rozgłoszeniowy, co oznacza, że nie są to adresy, które mogą być przypisane do urządzeń. Z kolei odpowiedź 128 sugeruje, że wszystkie adresy w podsieci mogą być przypisane do hostów, co również jest nieprawidłowe, gdyż pomija się dwa zarezerwowane adresy. Odpowiedź 62 wynika z błędnego obliczenia ilości dostępnych adresów — możliwe, że ktoś zrealizował odjęcie dodatkowego adresu, co nie jest potrzebne w przypadku standardowego obliczenia. Zrozumienie, że każdy system adresacji IP ma zarezerwowane adresy, jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji i działania sieci komputerowej. Dobre praktyki w zakresie projektowania sieci powinny opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znajomości zasad, jakie rządzą przydzielaniem adresów IP, aby unikać typowych pułapek i utrudnień w zarządzaniu siecią.

Pytanie 34

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

KlasaMaksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Typ 1Typ 2Typ 3
I000
II225
III51550
IV50150500

A. 4 piksele
B. 7 pikseli
C. 1 piksel
D. 3 piksele
Analizując pytanie dotyczące defektów pikseli w matrycach LCD zgodnych z normą ISO 13406-2, należy zrozumieć klasyfikację jakościową, która określa maksymalne dopuszczalne liczby defektów dla każdej klasy jakości. Klasa II, na którą powołuje się pytanie, dopuszcza do 5 defektów typu 3 na milion pikseli, które są subpikselami stale włączonymi lub wyłączonymi. Błędne podejście polega na niedoszacowaniu dopuszczalnej liczby defektów na rozdzielczość 1280x800 pikseli. Przy tej rozdzielczości całkowita liczba pikseli wynosi 1024000, co oznacza, że dopuszczalna liczba defektów typu 3 pozostaje na poziomie do 5 według normy klasy II. Odpowiedzi sugerujące 3 czy 4 defekty wynikają z błędnej interpretacji normy, która jasno definiuje limity na milion pikseli, a nie w mniejszych jednostkach. Kluczowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że liczba pikseli równoważna jest proporcjonalnym zmniejszeniem liczby dopuszczalnych defektów, co nie jest zgodne z interpretacją norm ISO. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne i pamiętać, że normy jakościowe są ustalane dla standardowej jednostki miary, jaką jest milion pikseli, co ma bezpośrednie przełożenie na ocenę jakości urządzeń elektronicznych i ich zgodność z międzynarodowymi standardami. To pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych ocen w kontekście standardów branżowych i zapewnić wysoką jakość produktów elektronicznych na rynku.

Pytanie 35

Jaki typ złącza powinien być zastosowany w przewodzie UTP Cat 5e, aby połączyć komputer z siecią?

A. MT-RJ
B. BNC
C. RJ11
D. RJ45
Wybór innych typów złącz zamiast RJ45 do podłączenia komputera do sieci wiąże się z nieporozumieniami dotyczącymi standardów i technicznych wymagań dla sieci Ethernet. MT-RJ to złącze optyczne, które stosuje się w sieciach światłowodowych i nie ma zastosowania w przypadku przewodów miedzianych, takich jak UTP Cat 5e. Użytkownik mógł pomylić zastosowanie MT-RJ, myśląc, że można je użyć w kontekście lokalnych sieci Ethernet, co jest błędne. RJ11 to złącze wykorzystywane głównie w telefonii stacjonarnej i nie obsługuje pełnej funkcjonalności sieci komputerowych, co sprawia, że nie jest odpowiednie do łączenia z komputerami w sieciach Ethernet. Ostatnim typem złącza, BNC, jest szeroko stosowane w telekomunikacji i analogowej transmisji video, a także w sieciach koaksjalnych. BNC nie jest kompatybilne z UTP i nie może być wykorzystane do podłączenia do standardowych sieci Ethernet. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie złącza mogą być używane zamiennie w kontekście różnorodnych technologii sieciowych. Aby zapewnić prawidłowe działanie w sieciach komputerowych, istotne jest stosowanie złączy zgodnych z wymaganiami danego medium transmisyjnego.

Pytanie 36

Jakiego protokołu używa polecenie ping?

A. ICMP
B. RDP
C. FTP
D. LDAP
Wybór odpowiedzi związanych z protokołami FTP, RDP i LDAP wskazuje na brak znajomości podstawowych protokołów używanych w komunikacji sieciowej. Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest używany do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, jednak nie ma on związku z diagnozowaniem dostępności hostów. RDP (Remote Desktop Protocol) to protokół stworzony przez Microsoft, który umożliwia zdalny dostęp do komputerów i nie ma zastosowania w kontekście testowania łączności. Z kolei LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) jest protokołem używanym do dostępu do usług katalogowych, takich jak Active Directory, i również nie jest związany z monitorowaniem dostępności sieci. Wybierając te odpowiedzi, można zauważyć typowy błąd myślowy polegający na myleniu protokołów transportowych lub aplikacyjnych z protokołami diagnostycznymi. Kluczowe jest zrozumienie, że ICMP odgrywa unikalną rolę w komunikacji sieciowej, umożliwiając diagnostykę, podczas gdy inne protokoły mają odmienny cel. Niezrozumienie tego podziału może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu sieciami, w tym do błędnej konfiguracji oraz trudności w identyfikacji problemów z łącznością.

Pytanie 37

Jaką maskę domyślną posiada adres IP klasy B?

A. 255.255.255.255
B. 255.255.0.0
C. 255.255.255.0
D. 255.0.0.0
Domyślna maska podsieci dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, co pozwala na przydzielenie znacznej liczby adresów w ramach tej samej sieci. Maska 255.255.0.0 wskazuje, że pierwsze 16 bitów adresu IP jest wykorzystywanych jako identyfikator sieci, podczas gdy pozostałe 16 bitów służą do identyfikacji hostów w tej sieci. Dzięki temu możliwe jest skonfigurowanie do 65,536 unikalnych adresów hostów w jednej sieci klasy B. W praktyce, taka konfiguracja jest szczególnie użyteczna w dużych organizacjach, gdzie wymagane jest zarządzanie licznymi urządzeniami i komputerami w sieci. Ustalanie właściwej maski podsieci jest kluczowym elementem projektowania sieci, a stosowanie domyślnych wartości zgodnych z klasyfikacją adresów IP ułatwia administrację oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 38

Aby zmienić istniejące konto użytkownika przy użyciu polecenia net user oraz wymusić reset hasła po kolejnej sesji logowania użytkownika, jaki parametr należy dodać do tego polecenia?

A. logonpasswordchg
B. passwordchg
C. expirespassword
D. passwordreq
Parametr logonpasswordchg w poleceniu net user służy do wymuszenia zmiany hasła użytkownika przy następnym logowaniu. Jest to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem kont w systemie Windows, ponieważ regularna zmiana haseł pomaga w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce, aby wymusić zmianę hasła, administratorzy mogą używać polecenia w następujący sposób: net user nazwa_użytkownika /logonpasswordchg:yes. Taki sposób umożliwia nie tylko zabezpieczenie konta, ale również spełnia wymogi wielu organizacji dotyczące polityki haseł. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa informatycznego zalecają, aby użytkownicy zmieniali hasła co pewien czas, co zwiększa ogólny poziom bezpieczeństwa. Warto również pamiętać o stosowaniu złożonych haseł oraz korzystaniu z mechanizmów takich jak MFA (Multi-Factor Authentication), aby dodatkowo wzmocnić ochronę konta.

Pytanie 39

Komunikat "BIOS checksum error" pojawiający się w trakcie startu komputera zazwyczaj wskazuje na

A. błąd pamięci RAM
B. wadliwy wentylator CPU
C. uszkodzoną lub wyczerpaną baterię na płycie głównej
D. brak urządzenia z systemem operacyjnym
Komunikat "BIOS checksum error" mówi nam, że coś jest nie tak z pamięcią CMOS, która trzyma ustawienia BIOS. Kiedy bateria na płycie głównej padnie lub jest uszkodzona, CMOS nie da rady zapisać danych, stąd pojawia się ten błąd. W praktyce to znaczy, że komputer nie może się uruchomić, bo mu brakuje ważnych danych do startu. Wymiana baterii na płycie głównej to prosta sprawa, którą można ogarnąć samemu. Fajnie jest też regularnie sprawdzać, w jakim stanie jest ta bateria, zwłaszcza u starszych komputerów. Warto również zapisywać ustawienia BIOS-u przed ich zmianą, w razie gdyby trzeba było je przywrócić. Jeśli ten komunikat się powtarza, to możliwe, że trzeba będzie zaktualizować BIOS, żeby wszystko działało stabilniej. Moim zdaniem, to bardzo przydatna wiedza dla każdego użytkownika komputera.

Pytanie 40

Ile pinów znajduje się w wtyczce SATA?

A. 5
B. 7
C. 9
D. 4
Wtyczka SATA (Serial ATA) jest standardem interfejsu do podłączania dysków twardych, SSD i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Liczba pinów we wtyczce SATA wynosi 7. Wtyczka ta obejmuje 15 pinów w gnieździe zasilania, ale sama wtyczka danych ma tylko 7 pinów. Te 7 pinów jest kluczowych dla przesyłania danych oraz zasilania sygnalizującego różne stany urządzenia, takie jak gotowość do pracy czy transfer danych. Warto zauważyć, że standard SATA umożliwia znacznie szybszą wymianę danych w porównaniu do starszych standardów, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. Zastosowanie wtyczki SATA jest powszechne, a jej specyfikacja jest zgodna z międzynarodowymi standardami, co zapewnia kompatybilność między różnymi producentami sprzętu. Dzięki zastosowaniu technologii SATA, użytkownicy mogą cieszyć się lepszymi prędkościami transferu danych oraz bardziej elastycznymi opcjami rozbudowy swoich systemów.