Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 13 czerwca 2025 10:54
  • Data zakończenia: 13 czerwca 2025 11:00

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie rozwiązanie najlepiej wykorzystać do zabezpieczenia brzegów szybko płynącego strumienia?

A. dren faszynowy
B. zadarnione rynny
C. palisady drewniane
D. narzut kamienny
Dren faszynowy, mimo że jest stosowany w niektórych systemach odwadniających, nie zapewnia wystarczającej ochrony brzegów wartkiego strumienia. Jest to konstrukcja wykonana z materiałów organicznych, takich jak gałęzie, która z czasem może ulegać rozkładowi. W przypadku intensywnych przepływów, nie jest w stanie skutecznie ochronić obszaru przed erozją. Ponadto, faszynowe zabezpieczenia mogą być podatne na uszkodzenia w wyniku działania wody, co ogranicza ich efektywność. Zadarnione rynny, które mają na celu zatrzymanie wody i erozji, również nie są odpowiednie dla wartkich strumieni. Z ich powodu mogą wystąpić problemy związane z osadami i zatorami, co w dłuższej perspektywie prowadzi do pogorszenia się warunków hydrologicznych. Palisady drewniane mogą być skuteczne w pewnych warunkach, ale są mniej trwałe i bardziej podatne na biodegradację w środowisku wodnym. Użycie materiałów organicznych w konstrukcjach brzegowych zwiększa ryzyko ich uszkodzenia przez zmiany poziomu wody, co czyni je mniej efektywnymi niż rozwiązania z użyciem kamienia. Wnioskując, ważne jest stosowanie trwałych materiałów i konstrukcji, które zapewniają długoterminową ochronę brzegów, a narzut kamienny jest najlepszym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 2

Typowym materiałem wykorzystywanym w budownictwie ogrodów w stylu angielskim jest

A. bloczek silikatowy.
B. cegła ceramiczna.
C. lepiszcze bitumiczne.
D. kamienna kostka.
Wybór innych materiałów budowlanych, takich jak kostka kamienna, bloczek silikatowy czy lepiszcze bitumiczne, nie jest odpowiedni dla ogrodów w stylu angielskim, głównie z powodu ich estetyki i właściwości użytkowych, które mogą nie współgrać z zamierzonym charakterem przestrzeni. Kostka kamienna, choć trwała i elegancka, często kojarzona jest z nowoczesnymi podejściami do architektury krajobrazu, a jej zastosowanie w stylu angielskim może prowadzić do zbytniej surowości i braku harmonii z naturalnym otoczeniem. Bloczek silikatowy, z kolei, jest materiałem przemysłowym, który nie ma tradycyjnych konotacji w kontekście ogrodów angielskich, a jego wygląd jest bardziej surowy i nieprzyciągający, co może zaburzyć organiczny i romantyczny charakter przestrzeni. Lepiszcze bitumiczne, używane zazwyczaj w budownictwie drogowym, w ogóle nie nadaje się do zastosowania w ogrodach. Jego właściwości nie tylko nie odpowiadają wymaganiom estetycznym, ale także mogą być szkodliwe dla środowiska naturalnego. Tego rodzaju materiały, zamiast wprowadzać do ogrodu harmonijną atmosferę, mogą tworzyć nieprzyjemną i nienaturalną przestrzeń, co jest sprzeczne z założeniami stylu angielskiego, który opiera się na naturalności, subtelności i pięknie otoczenia. Dlatego tak istotne jest świadome dobieranie materiałów, które współgrają z koncepcją i stylem ogrodu, aby uzyskać efekt spójnej i estetycznie zharmonizowanej przestrzeni.

Pytanie 3

Aby uniknąć pękania muru oporowego z konstrukcją murowaną w wyniku zmiennych temperatur, należy zastosować

A. przerwy dylatacyjne
B. fundamenty punktowe
C. rynny stokowe
D. izolację poziomą
Zastosowanie fundamentów punktowych w przypadku murków oporowych nie jest wystarczające do zarządzania problemem pękania, które jest ściśle związane z ruchami cieplnymi materiałów. Fundamenty punktowe mają na celu przede wszystkim zapewnienie stabilności i rozłożenie obciążeń, ale nie rozwiązują problemu dylatacji materiałów. Izolacja pozioma, mimo że chroni przed wilgocią, nie ma wpływu na rozprężanie i kurczenie się materiałów w wyniku zmian temperatury. W przypadku rynien stokowych, ich rola sprowadza się do odprowadzania wody, co również nie adresuje problemu pękających murków. Niezrozumienie zagadnienia dylatacji i jej znaczenia w budownictwie prowadzi do błędnych wniosków. Wielu projektantów ignoruje konieczność dylatacji, sądząc, że inne metody, takie jak wspomniane fundamenty, mogą zastąpić ten kluczowy element. To podejście może prowadzić do poważnych uszkodzeń budowli, które z czasem mogą wymagać kosztownych napraw. Właściwe podejście do projektowania wymaga zrozumienia, jak różne materiały zachowują się pod wpływem temperatury oraz jak wpływają one na całą konstrukcję. Dlatego istotne jest, aby w projektach budowlanych uwzględniać odpowiednie przerwy dylatacyjne w celu zapewnienia długoterminowej trwałości i bezpieczeństwa murków oporowych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

W ogrodzie przedszkolnym nie powinno się umieszczać

A. nawierzchni trawiastej
B. ślizgu pojedynczego
C. oczka wodnego
D. ważki podwójnej
Wybór innych elementów, takich jak ślizg pojedynczy, ważka podwójna lub nawierzchnia trawiastej, może wydawać się atrakcyjny, ale trzeba dokładnie zrozumieć ich zastosowanie oraz ryzyka związane z ich użytkowaniem. Ślizg pojedynczy jest popularnym urządzeniem zabawowym, które rozwija zdolności motoryczne dzieci oraz może być wykorzystywane w różnorodnych zabawach. Ważka podwójna to z kolei zjeżdżalnia, która umożliwia zabawę dla dwóch dzieci jednocześnie, co sprzyja integracji i socjalizacji w grupie. Te elementy muszą jednak być odpowiednio zaprojektowane i zainstalowane, aby zapewnić bezpieczeństwo ich użytkowania. Z kolei nawierzchnia trawiastej to naturalny i elastyczny wybór, który zmniejsza ryzyko urazów podczas zabawy, a także przyczynia się do estetyki przestrzeni. W praktyce, wiele przedszkoli decyduje się na takie rozwiązania, ale kluczowym jest ich prawidłowe utrzymanie oraz monitoring pod kątem ewentualnych zagrożeń. Warto też zaznaczyć, że błędne podejście do projektowania przestrzeni zabawowej często wynika z niedostatecznej wiedzy na temat bezpieczeństwa oraz ryzyka związanego z różnymi formami zabawy. Dlatego ważne jest, aby przedszkola i osoby odpowiedzialne za projektowanie przestrzeni zabawowej stosowały się do standardów branżowych oraz konsultowały się z ekspertami w dziedzinie bezpieczeństwa dziecięcego.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Podaj kolejność działań realizowanych podczas budowy ogrodowej ścieżki pieszej z betonowej kostki brukowej, jeżeli ścieżka ma być zlokalizowana na gruncie, który jest przepuszczalny i ma wykonane koryto.

A. Osadzenie krawężników, zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki
B. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ustabilizowanie kostki, osadzenie krawężników
C. Osadzenie krawężników, wykonanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie szczelin piaskiem
D. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, osadzenie krawężników, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem
Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi zawierają błędne zamysły dotyczące kolejności wykonywania poszczególnych prac. Kluczowym błędem jest skupienie się na niewłaściwej sekwencji działań, co może prowadzić do poważnych problemów w czasie eksploatacji ścieżki. Na przykład, osadzenie krawężników po wykonaniu podbudowy jest niepraktyczne, ponieważ krawężniki powinny stanowić granicę dla podbudowy i być zainstalowane na początku, aby ustalić właściwe wymiary i kształt ścieżki. Zamiast tego, bez odpowiedniej stabilizacji krawędzi, podbudowa mogłaby się przesunąć lub ulec deformacji, co naruszyłoby cały projekt. Kolejnym problemem jest pominięcie etapu zagęszczenia podbudowy przed ułożeniem kostki, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i integralności strukturalnej. Ułożenie kostki przed stabilizacją podbudowy może prowadzić do osiadania i pęknięć, co negatywnie wpłynie na estetykę i bezpieczeństwo użytkowania. Ponadto, wypełnianie szczelin piaskiem przed ustabilizowaniem kostki może spowodować, że piasek nie będzie w stanie skutecznie wypełnić wszystkich przestrzeni, co prowadzi do ryzyka przesuwania się kostek. Wszelkie te błędy wynikają z braku zrozumienia, jak poszczególne etapy budowy wpływają na ogólną trwałość i funkcjonalność ścieżki ogrodowej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jakiego rodzaju cegły powinno się użyć do budowy okładziny pieca w grillu ogrodowym?

A. Sylikatową
B. Klinkierową
C. Zwykłą
D. Szamotową
Wybór niewłaściwej cegły do okładziny paleniska grilla ogrodowego może prowadzić do wielu problemów związanych z bezpieczeństwem i efektywnością użytkowania. Cegły sylikatowe, choć często wykorzystywane w budownictwie, nie są przystosowane do ekstremalnych warunków panujących w obrębie paleniska. Ich struktura nie jest odporna na wysokie temperatury, co może skutkować pękaniem lub deformacją pod wpływem ognia. Ponadto, nieefektywna izolacja cieplna sylikatów może prowadzić do strat ciepła, co negatywnie wpłynie na jakość grillowanych potraw. Cegły klinkierowe, choć estetyczne i wytrzymałe, również nie są najlepszym wyborem ze względu na swoją wrażliwość na wysokie temperatury. Mogą one pękać w wyniku nagłych zmian temperatury, co stwarza ryzyko uszkodzenia całej konstrukcji grilla. Zwykłe cegły ceramiczne, wykorzystywane w budownictwie, równie nie nadają się do zastosowań związanych z ogniem. Ich niska odporność na ciepło sprawia, że nie są w stanie wytrzymać intensywnego działania ognia. Powszechnym błędem jest założenie, że jakakolwiek cegła może być użyta do paleniska, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, a także do znacznego obniżenia efektywności grillowania. Dlatego ważne jest, aby wybierać materiały, które są zaprojektowane specjalnie w celu wytrzymania wysokich temperatur i zapewniają bezpieczeństwo oraz skuteczność grilla.

Pytanie 13

Jaka jest rzeczywista szerokość powierzchni, jeśli jej szerokość w rzucie w skali 1:250 wynosi 1,5 cm?

A. 4,00 m
B. 0,60 m
C. 3,75 m
D. 2,50 m
Obliczenia dotyczące rzeczywistej szerokości nawierzchni w skali wymagają zrozumienia zasady przeliczania jednostek oraz systemu miar stosowanych w inżynierii. W przypadku podania szerokości 1,5 cm w skali 1:250, kluczowym jest prawidłowe zrozumienie, że ta skala oznacza przeskalowanie 1 cm na rysunku na 250 cm w rzeczywistości. Wybierając odpowiedzi takie jak 0,60 m czy 2,50 m, można popełnić błąd w konwersji jednostek lub w zrozumieniu proporcji skali. Często spotykanym błędem jest nieprawidłowe mnożenie lub dzielenie wartości, co prowadzi do niepoprawnych wyników. Na przykład, przyjęcie, że 1,5 cm w skali odpowiada bezpośrednio 2,50 m, może wynikać z pomyłki w mnożeniu. Również, jeżeli ktoś nie uwzględnia przeliczenia centymetrów na metry, co może prowadzić do niepoprawnych wartości końcowych. Rozumienie skali jest kluczowe w projektowaniu wszelkich struktur, ponieważ błędy w obliczeniach mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w praktyce inżynieryjnej. Przy pracy z planami budowlanymi czy rysunkami technicznymi, przestrzeganie zasad konwersji jednostek jest niezbędne, aby zapewnić zgodność z normami budowlanymi oraz jakość realizowanych projektów.

Pytanie 14

Podaj właściwy sposób ochrony warstwy urodzajnej gleby podczas wykonywania robót ziemnych?

A. Zebranie warstwy urodzajnej gleby i jej przechowanie w pryzmach
B. Przykrycie gleby folią w obszarach, gdzie będą prowadzone prace
C. Przykrycie gleby piaskiem w rejonach, gdzie będą realizowane prace
D. Usunięcie warstwy urodzajnej gleby i jej zmagazynowanie w kontenerach budowlanych
Przykrycie gleby folią w miejscach, w których będą prowadzone roboty, jest nieefektywną metodą zabezpieczenia warstwy urodzajnej. Tego rodzaju podejście nie chroni struktury gleby ani jej biologicznej aktywności. Folia może stworzyć warunki do zastoju wody, co prowadzi do gnicia korzeni roślin i sprzyja rozwojowi patogenów. Ponadto, przykrycie gleby folią nie eliminuje ryzyka mechanicznych uszkodzeń gleby podczas robót ziemnych, co jest kluczowe dla zachowania jej właściwości. Z kolei zmagazynowanie gleby w kontenerach budowlanych może być niewłaściwe, gdyż kontenery nie zawsze zapewniają odpowiednią wentylację, co może doprowadzić do degradacji gleby. Inna niepoprawna metoda to przykrycie gleby warstwą piasku, które nie tylko nie chroni urodzajnej warstwy gleby, ale również może prowadzić do jej wysuszenia. Piasek, jako materiał bez dużej zawartości składników odżywczych, nie stanowi odpowiedniego zabezpieczenia. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie zarządzanie warstwą urodzajną gleby ma fundamentalne znaczenie dla zdrowia ekosystemów oraz wydajności produkcji rolniczej, a każda z wymienionych metod nie spełnia tych wymogów.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Aby zwiększyć przyczepność zaprawy klejowej do podłoża, należy zastosować

A. pacy gładkiej
B. pacy zębatej
C. pędzla płaskiego
D. kielni trójkątnej
Zastosowanie pacy gładkiej do rozprowadzania zaprawy klejowej jest niewłaściwe, ponieważ płaska powierzchnia nie zapewnia wystarczającej przyczepności ani nie tworzy wymaganych rowków. Taki sposób aplikacji może prowadzić do powstawania pustek powietrznych pod płytkami, co z kolei może skutkować ich odpadaniem lub pękaniem. Paca gładka jest narzędziem wykorzystywanym w innych zastosowaniach, takich jak wygładzanie tynków lub innych powierzchni, gdzie wysoka gładkość jest pożądana, ale nie ma zastosowania przy aplikacji klejów. Kielnia trójkątna, chociaż może być używana do drobnych prac murarskich, nie jest przeznaczona do efektywnego rozprowadzania zaprawy na dużych powierzchniach i również nie tworzy pożądanych rowków. Użycie pędzla płaskiego do aplikacji zaprawy klejowej nie tylko obniża jakość połączenia, ale również może prowadzić do rozmazywania kleju, co jest nieefektywne i czasochłonne. Na rynku dostępne są różne narzędzia, ale ich odpowiedni dobór jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych efektów. Zrozumienie poszczególnych funkcji narzędzi oraz ich zastosowań jest fundamentalne, aby uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do nieefektywnej pracy i krótkotrwałych efektów. Dobrą praktyką jest zawsze dobierać narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, co w dłuższej perspektywie przekłada się na sukces projektu budowlanego.

Pytanie 18

Kamienne płyty chodnikowe o faktycznych wymiarach 70 x 70 x 6 cm na ilustracji przedstawionej w skali 1:50 będą miały wymiary odpowiednio

A. 2,4 x 2,4 x 0,42 cm
B. 2,1 x 2,1 x 0,25 cm
C. 1,4 x 1,4 x 0,12 cm
D. 1,6 x 1,6 x 0,25 cm
Odpowiedzi 1,6 x 1,6 x 0,25 cm, 2,1 x 2,1 x 0,25 cm oraz 2,4 x 2,4 x 0,42 cm są niepoprawne z kilku powodów. Główną przyczyną błędów w tych odpowiedziach jest niewłaściwe przeliczenie wymiarów rzeczywistych na skalę. W przypadku skali 1:50, wymiar rzeczywisty powinien być podzielony przez 50, co jest kluczowym krokiem w procesie skalowania. Odpowiedzi 1,6 x 1,6 x 0,25 cm wskazują na błędne przeliczenia, które mogą wynikać z niepoprawnego podziału wymiarów, jak również z braku zrozumienia, że każdy wymiar należy dzielić przez ten sam współczynnik skali. Z kolei odpowiedzi 2,1 x 2,1 x 0,25 cm oraz 2,4 x 2,4 x 0,42 cm wskazują na inne błędne założenia dotyczące obliczeń, które mogą być wynikiem nieprawidłowego podejścia do przeliczania wymiarów. Często w takich sytuacjach pojawia się błąd myślowy związany z pomieszaniem jednostek miary lub pominięciem kluczowego etapu w obliczeniach. Dlatego tak ważne jest, aby w pracy architektonicznej i budowlanej zrozumieć, jak prawidłowo stosować skalę, co bezpośrednio wpływa na jakość projektów i ich zgodność z obowiązującymi standardami budowlanymi. Przykłady z praktyki pokazują, że niewłaściwe przeliczenia mogą prowadzić do poważnych błędów w realizacji projektów, co z kolei może skutkować koniecznością wprowadzenia kosztownych poprawek czy nawet naruszeniem przepisów budowlanych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Ile wynosi nakład robocizny na budowę ścian prostokątnych piaskownic z betonu żwirowego, jeśli koszt robocizny na 1 m3 to 13,53 r-g, a wymiary ściany to szerokość 20 cm, wysokość 50 cm i długość 10 m?

A. 135,3 r-g
B. 13,53 r-g
C. 1,353 r-g
D. 0,1353 r-g
Poprawna odpowiedź to 13,53 r-g, co wynika z faktu, że nakład robocizny na wykonanie 1 m3 ścian piaskownic z betonu żwirowego wynosi 13,53 r-g. Aby obliczyć całkowity nakład robocizny dla podanych wymiarów ściany, należy najpierw obliczyć objętość tej ściany. Wymiary ściany to szerokość 20 cm (0,2 m), wysokość 50 cm (0,5 m) oraz długość 10 m. Obliczając objętość, stosujemy wzór: V = szerokość x wysokość x długość, co daje V = 0,2 m x 0,5 m x 10 m = 1 m3. Ponieważ nakład robocizny wynosi 13,53 r-g na 1 m3, całkowity nakład robocizny dla tej ściany wynosi 13,53 r-g. Tego rodzaju obliczenia są standardową praktyką w branży budowlanej, gdzie dokładne oszacowanie kosztów robocizny jest kluczowe dla zarządzania projektem oraz efektywności budowy. Warto również zwrócić uwagę na wpływ na harmonogram realizacji prac i budżet projektu, gdzie precyzyjna kalkulacja robocizny pozwala uniknąć opóźnień oraz przekroczeń kosztów.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Formą ochrony krajobrazu, która obejmuje teren wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, jest

A. park narodowy
B. pomnik przyrody
C. park krajobrazowy
D. rezerwat przyrody
Pomnik przyrody, park krajobrazowy oraz rezerwat przyrody to różne formy ochrony przyrody, które jednak różnią się zasadniczo od parku narodowego. Pomnik przyrody dotyczy najczęściej pojedynczych, wyjątkowych obiektów przyrodniczych, takich jak drzewa, skały czy inne charakterystyczne elementy krajobrazu, które mają szczególną wartość przyrodniczą lub kulturową. Z kolei park krajobrazowy to obszar, który ma na celu ochronę krajobrazu oraz zachowanie jego wartości estetycznych i przyrodniczych, ale jego powierzchnia jest zazwyczaj mniejsza niż 1 000 ha. Z kolei rezerwat przyrody jest przeznaczony do ochrony szczególnie cennych i rzadkich ekosystemów lub gatunków, ale także nie osiąga tak dużych powierzchni jak park narodowy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomylenia tych pojęć, to brak zrozumienia różnic w celu i zakresie ochrony między tymi formami. W praktyce oznacza to, że niektóre osoby mogą mylić park narodowy z innymi, mniejszymi formami ochrony, nie dostrzegając ich specyfiki oraz różnorodności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i ochrony przyrody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji środowiska.

Pytanie 25

Aby ustalić kierunek opadania nawierzchni, powinno się zastosować

A. łaty pomiarowej
B. poziomnicy
C. pionu
D. taśmy pomiarowej
Wybór pionu do określenia kierunku spadku nawierzchni jest nieefektywny, ponieważ pion mierzy tylko kierunek w dół w stosunku do siły grawitacji, a nie pozwala na ocenę nachylenia powierzchni w poziomie. Pion jest zatem przydatny do upewnienia się, że elementy konstrukcyjne są ustawione w prawidłowej orientacji, ale nie dostarcza informacji o kierunku spadku nawierzchni, co jest kluczowe dla efektywnego odprowadzania wody. Użycie taśmy mierniczej również nie dostarcza informacji o spadku, ponieważ taśma służy jedynie do pomiarów odległości, a nie do pomiaru poziomu. W przypadku łaty mierniczej, choć może być użyteczna w kontekście pomiarów, sama w sobie nie daje informacji o poziomie, chyba że jest połączona z poziomnicą. Użycie tych narzędzi bez odpowiedniego kontekstu i metodologii prowadzi do błędnych wniosków, co może skutkować nieprawidłowym projektowaniem nawierzchni. W praktyce, aby zrozumieć, dlaczego te metody są niewłaściwe, należy pamiętać, że każdy typ narzędzia ma swoją specyfikę i zastosowanie. W inżynierii budowlanej kluczowe jest użycie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, dlatego korzystanie z poziomnicy jest uznawane za najlepszą metodę w kontekście pomiarów spadku nawierzchni.

Pytanie 26

Jaką grubość warstwy ziemi trzeba zabezpieczyć podczas wykonywania działań ziemnych?

A. od 31 cm do 59 cm
B. od 60 cm do 90 cm
C. od 5 cm do 9 cm
D. od 10 cm do 30 cm
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego norm oraz zasad ochrony środowiska podczas prac ziemnych. Odpowiedzi wskazujące na grubość warstwy ziemi, która wynosi od 31 cm do 59 cm, od 5 cm do 9 cm oraz od 60 cm do 90 cm, nie uwzględniają rzeczywistych wymogów i standardów dotyczących prowadzenia robót. Pierwsza z tych odpowiedzi wykracza poza zakres, który jest zgodny z najlepszymi praktykami, a ponadto może sugerować, że większe warstwy ziemi można bezpiecznie pozostawić bez odpowiedniego zabezpieczenia, co jest błędne. Druga odpowiedź wskazuje na zbyt małą grubość, co naraża na ryzyko nieodwracalnych szkód w strukturze gleby oraz może prowadzić do problemów z osiadaniem gruntu, co jest krytyczne w kontekście budownictwa. Trzecia odpowiedź również ignoruje kluczowe aspekty geotechniczne, stanowiąc zagrożenie dla stabilności konstrukcji i ochrony środowiska. W każdej z tych sytuacji istnieje ryzyko związane z niewłaściwym zarządzaniem gleba, która może prowadzić do poważnych problemów inżynieryjnych i ekologicznych. Dlatego niezwykle istotne jest przestrzeganie obowiązujących norm oraz prowadzenie prac zgodnie z wytycznymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość prowadzonych działań budowlanych.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Długość zbiornika wodnego wynosi 8 m. Jaką długość będzie miał ten zbiornik na planie wykonanym w skali 1:50?

A. 16 cm
B. 2 cm
C. 8 cm
D. 4 cm
Niepoprawne odpowiedzi można zrozumieć jako wynik nieporozumienia dotyczącego zasad konwersji wymiarów w kontekście skalowania. Odpowiedzi takie jak 2 cm, 4 cm czy 8 cm mogą sugerować, że osoba udzielająca odpowiedzi nie prawidłowo zinterpretowała, jak działa skala 1:50. Długość 2 cm mogłaby wynikać z błędnego pomnożenia lub zrozumienia, że długość zbiornika wodnego w skali jest po prostu o połowę krótsza, co jest błędnym podejściem. Odpowiedź 4 cm może wskazywać na pomyłkę w obliczeniach, gdzie osoba mogła podzielić długość zbiornika przez współczynnik skali, ale w sposób nieprawidłowy, np. przez 200 zamiast 50. Odpowiedź 8 cm z kolei może sugerować myślenie, że długość na planie odpowiada rzeczywistej długości bez uwzględnienia skali, co jest typowym błędem, gdy nie uwzględnia się przeliczeń. W praktyce, przy pracy z planami, ważne jest zrozumienie, że każda skala ma swoje zasady i konsekwencje, które wpływają na dokładność odwzorowania obiektów. Zatem, poprawne przeliczanie wymiarów jest nie tylko umiejętnością techniczną, ale również kluczowym elementem pracy w takich branżach jak architektura, inżynieria czy planowanie przestrzenne. Warto zatem zawsze upewnić się, że rozumie się zasady skali i potrafi z nich korzystać w praktyce.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Jakie źródło informacji pozwala na odszyfrowanie układu warstw podbudowy schodów terenowych?

A. przekroju podłużnego
B. wizualizacji fotorealistycznej
C. planu wysokościowego
D. widoku z boku
Wizualizacja fotorealistyczna, choć efektowna i użyteczna w prezentacji projektu, nie dostarcza szczegółowych informacji na temat rzeczywistego układu warstw podbudowy schodów terenowych. Tego typu wizualizacja służy głównie do przedstawienia estetyki i ogólnego wyglądu konstrukcji, a nie do analizy jej strukturalnych aspektów. Widok z boku również ma swoje ograniczenia, ponieważ może jedynie ilustrować wysokości i kąty, ale nie pokazuje szczegółowego przekroju, który jest niezbędny do oceny warstw podłoża. Plan wysokościowy z kolei przedstawia jedynie układ poziomy i nie uwzględnia głębokości ani stratygrafii warstw, co jest niezbędne do zrozumienia podbudowy schodów. Wszystkie te podejścia mogą wprowadzać w błąd, ponieważ koncentrują się na określonych aspektach wizualnych lub poziomych, a nie na analitycznym przeglądzie przekrojów warstw. Często występuje błąd myślowy polegający na zakładaniu, że wiedza wizualna wystarczy do oceny struktury; jednak w rzeczywistości, aby zrozumieć i właściwie zaprojektować schody, niezbędne jest korzystanie z przekroju podłużnego, który ukazuje pełen obraz warstw budowlanych oraz ich wzajemnych interakcji.

Pytanie 31

Który typ murka odznacza się najwyższą odpornością?

A. Drewniany
B. Kamienny suchy
C. Kamienny murowany
D. Betonowy
Wybór murka drewnianego jako wytrzymałego rozwiązania jest błędny, ponieważ drewno, mimo że jest estetycznym materiałem, ma ograniczoną wytrzymałość na obciążenia mechaniczne oraz jest podatne na działanie czynników atmosferycznych, co prowadzi do jego szybkiej degradacji. Z kolei kamienne murki suche, czyli wykonywane bez zaprawy, mogą być atrakcyjne wizualnie, ale ich stabilność i wytrzymałość są znacznie niższe, szczególnie w przypadku dużych obciążeń. Takie konstrukcje są bardziej narażone na osuwanie się kamieni oraz na erozję, co czyni je mniej odpowiednimi do użytku w warunkach intensywnego obciążenia. Kamienne murowane rozwiązania, mimo że są bardziej stabilne niż murki suche, również nie dorównują wytrzymałością murkom betonowym. Kamień ma naturalne ograniczenia związane z pęknięciami i porowatością, co może wpływać na jego długoterminową trwałość. Wybór odpowiedniego rodzaju murka powinien zawsze opierać się na analizie obciążeń oraz warunków środowiskowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi. W kontekście budownictwa zrównoważonego, często preferuje się konstrukcje z materiałów o wysokiej trwałości, takich jak beton, które gwarantują dłuższą żywotność oraz mniejsze potrzeby konserwacyjne.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Która z poniższych roślin jest często używana w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych ze względu na swoje dekoracyjne liście i odporność na zanieczyszczenia?

A. Brzoza brodawkowata
B. Dąb szypułkowy
C. Bukszpan wieczniezielony
D. Jodła pospolita
Bukszpan wieczniezielony to popularny wybór w nasadzeniach wzdłuż ścieżek i alejek parkowych, głównie ze względu na swoje dekoracyjne, błyszczące liście oraz wysoką odporność na zanieczyszczenia miejskie. Roślina ta jest zimozielona, co oznacza, że utrzymuje swoje liście przez cały rok, co jest szczególnie korzystne w krajobrazie miejskim, gdzie zieleń jest pożądana o każdej porze roku. Bukszpan jest również bardzo plastyczny i łatwo się formuje, co sprzyja jego wykorzystaniu w żywopłotach i topiarach. Dzięki temu może być używany do tworzenia różnorodnych form i struktur, co dodatkowo wzbogaca estetykę parków i ogrodów. Roślina ta jest odporna na różne warunki środowiskowe, w tym na zanieczyszczenia powietrza, co czyni ją idealnym wyborem do miejskich przestrzeni zieleni. Bukszpan jest również łatwy w pielęgnacji, co jest istotne w kontekście utrzymania dużych terenów zielonych.

Pytanie 37

Podaj czynności (w odpowiedniej kolejności technologicznej) związane z realizacją nawierzchni z kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, przeznaczonej do ruchu pieszych?

A. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki brukowej
B. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, zagęszczenie tych warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej
C. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, realizacja wylewki betonowej, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, osadzenie obrzeży, ułożenie kostki brukowej
D. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, przygotowanie dwóch warstw podbudowy z klińca, zagęszczenie warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej
Wiele osób może błędnie sądzić, że kolejność wykonywania czynności związanych z budową nawierzchni z kostki brukowej nie ma kluczowego znaczenia. Jednakże, podejścia zaprezentowane w innych odpowiedziach zawierają zasadnicze błędy, które mogą prowadzić do problemów w przyszłości. Na przykład, pominięcie etapu korytowania na rzecz bezpośredniego osadzenia obrzeży prowadzi do niestabilności całej struktury, co zagraża jej trwałości. Również zastosowanie nieodpowiednich materiałów, takich jak klińce zamiast piasku, wprowadza ryzyko zatorów wodnych i osiadania kostki, co obniża jakość nawierzchni. W przypadku wylewki betonowej, jej zastosowanie w procesie układania kostki brukowej jest nieadekwatne dla gruntu przepuszczalnego, ponieważ nie sprzyja to odpowiedniemu drenażowi. Z punktu widzenia inżynierii budowlanej, każdy etap powinien być realizowany zgodnie z przyjętymi normami, aby zapewnić strukturę odporną na różne czynniki atmosferyczne i mechaniczne. Właściwa kolejność prac, jak i dobór odpowiednich materiałów, są kluczowe dla osiągnięcia optymalnych rezultatów budowlanych. To ważne, aby zrozumieć, że każdy błąd w tej sekwencji może prowadzić do kosztownych napraw oraz frustracji związanej z użytkowaniem nawierzchni.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Aby osiągnąć określony efekt w ogrodzie, należy tak zaaranżować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. wynosił od 31% do 45%
B. był mniejszy niż 30%
C. był większy niż 60%
D. wynosił od 50% do 60%
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na wyższy procent otwarć ścian, można wprowadzić w błąd w kontekście projektowania przestrzeni ogrodowych. Propozycje przewidujące, że procent otwarć powinien wynosić więcej niż 60% lub od 50% do 60%, mogą prowadzić do narażenia użytkowników na nadmierną ekspozycję na warunki atmosferyczne, co skutkuje obniżeniem komfortu korzystania z przestrzeni. Wysoki procent otwarć sprzyja również hałasowi z zewnątrz, co wpływa na jakość wypoczynku. Dodatkowo, koncepcje te mogą nie uwzględniać aspektów prywatności, które są kluczowe w kontekście ogrodów i przestrzeni wypoczynkowych. W praktyce, projektanci starają się osiągnąć harmonię między otwartością a zamknięciem przestrzeni, co najlepiej realizuje się poprzez utrzymywanie niskiego procentu otwarć. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne, aby unikać typowych błędów projektowych, które mogą wpływać na funkcjonalność i estetykę wnętrz ogrodowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do dobrych praktyk architektonicznych, które podkreślają znaczenie równowagi w projektowaniu przestrzeni.

Pytanie 40

Jakie urządzenie na placu zabaw jest przeznaczone dla najstarszych dzieci?

A. Rura zjeżdżalniowa
B. Biedronka
C. Kąpielisko z piaskiem
D. Przeplotnia
Wybór takich rzeczy jak ważka, piaskownica czy zjeżdżalnia dla starszych dzieci nie jest najlepszy, bo to nie odpowiada ich potrzebom rozwojowym. Ważka, która zazwyczaj służy do huśtania, lepiej pasuje dla młodszych dzieci, które zaczynają rozwijać swoje umiejętności motoryczne. Po prostu nie stawia wystarczających wyzwań dla starszaków, które potrzebują czegoś bardziej złożonego i angażującego. Piaskownica, choć klasyczna, też nie jest idealna dla dzieci w wieku szkolnym, bo bardziej skupia się na kreatywnej zabawie, a nie na sprawności fizycznej. Zjeżdżalnia jest fajna, ale też nie dostarcza wszechstronnych wyzwań, których szukają starsze dzieci. One chcą robić rzeczy, które rozwijają ich równowagę, siłę i umiejętność współpracy z rówieśnikami. Kiedy wybieramy elementy dla placu zabaw, warto patrzeć nie tylko na ich atrakcyjność, ale również na bezpieczeństwo i odpowiednie wymagania rozwojowe. Dobry wybór urządzeń jest mega ważny, żeby dzieci mogły uczyć się przez zabawę, a przeplotnia to w sumie dobre rozwiązanie ze względu na jej konstrukcję.