Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 13:29
  • Data zakończenia: 12 maja 2025 13:52

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po wydaniu polecenia użytkownik Jacek będzie mógł

 GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost';

A. usuwać tabelę i tworzyć nową.
B. przeglądać dane w tabeli i wstawiać nowe dane.
C. usuwać dane z tabeli i przeglądać dane.
D. zmieniać strukturę tabeli i wstawiać nowe dane.
Twoja odpowiedź jest poprawna. Użytkownik Jacek po wydaniu polecenia SQL 'GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost';' zyskuje możliwość przeglądania (SELECT) oraz wstawiania (INSERT) danych do tabeli 'mojaTabela' znajdującej się w bazie danych 'baza1'. Jest to zgodne ze standardami SQL i dobrymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach baz danych. Uprawnienie SELECT pozwala na odczyt danych z tabeli, co jest niezbędne do analizy danych, a uprawnienie INSERT umożliwia dodawanie nowych rekordów do tabeli, co jest kluczowe dla utrzymywania aktualności danych. Pamiętaj, że kontrola dostępu do danych jest kluczowym elementem zarządzania bazami danych, zarówno pod względem bezpieczeństwa, jak i zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 2

Podczas realizacji grafiki na stronę internetową konieczne jest wycięcie jedynie jej części. Jak nazywa się ta czynność?

A. łącznie warstw
B. kadrowanie
C. odwrócenie obrazu
D. zmiana rozmiaru
Kadrowanie to proces, który polega na przycinaniu obrazu w celu uzyskania określonego obszaru, eliminując zbędne fragmenty. W kontekście przygotowywania grafiki na stronę internetową, kadrowanie jest kluczowe, ponieważ pozwala na dostosowanie wymiarów obrazu do wymagań projektu, co jest szczególnie istotne w kontekście responsywnego designu. Przykładowo, jeśli mamy zdjęcie o wysokiej rozdzielczości, a chcemy je wykorzystać jako tło na stronie, kadrowanie pozwala nam wybrać najważniejszy fragment, który będzie najlepiej komponował się w ustalonym układzie. W praktyce kadrowanie nie tylko poprawia estetykę grafiki, ale także wpływa na jej wydajność, zmniejszając rozmiar pliku, co jest korzystne dla szybkości ładowania strony. Warto również zaznaczyć, że dobrym zwyczajem jest zachowanie proporcji obrazu podczas kadrowania, co można osiągnąć przy pomocy narzędzi takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, które oferują funkcje do precyzyjnego wycinania i dostosowywania wymiarów.

Pytanie 3

W SQL, aby dodać nowy wiersz do bazy danych, należy użyć polecenia

A. SELECT ROW
B. CREATE INTO
C. INSERT INTO
D. CREATE ROW
Polecenie 'INSERT INTO' jest kluczowym elementem języka SQL, służącym do dodawania nowych wierszy danych do istniejącej tabeli w bazie danych. Użycie tego polecenia wymaga podania nazwy tabeli, do której chcemy wstawić dane, oraz listy wartości, które mają być dodane. Na przykład, polecenie 'INSERT INTO klienci (imie, nazwisko) VALUES ('Jan', 'Kowalski');' dodaje nowego klienta o imieniu Jan i nazwisku Kowalski do tabeli 'klienci'. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze warto również uwzględnić obsługę błędów, aby upewnić się, że operacje na danych są bezpieczne i nie powodują naruszeń integralności bazy. Warto również pamiętać, że do jednego polecenia INSERT można dodać wiele wierszy równocześnie, na przykład: 'INSERT INTO klienci (imie, nazwisko) VALUES ('Ewa', 'Nowak'), ('Anna', 'Zielona');'. Użycie 'INSERT INTO' jest fundamentalne w pracy z bazami danych i stanowi podstawę dla bardziej zaawansowanych operacji, takich jak transakcje czy manipulacje danymi w relacyjnych bazach danych.

Pytanie 4

Jakie pola znajdują się w formularzu?

Ilustracja do pytania
A. Input(Text), Input(Checkbox), Select, Select, Input(Submit), Input(Reset)
B. Textarea, Option, Input(Checkbox), Input(Checkbox), Input(Submit), Input(Reset)
C. Textarea, Select, Input(Radio), Input(Radio), Input(Reset), Input(Submit)
D. Input(Text), Select, Input(Radio), Input(Radio), Input(Submit), Input(Reset)
W pozostałych opcjach są błędy w dobieraniu typów pól formularza, które nie pasują do tego, co jest pokazane na przykładzie. W pierwszej opcji dwa Input(Checkbox) są na pewno nietrafione, bo checkboxy pozwalają na zaznaczenie kilku opcji, a tu powinna być tylko jedna – Studia podyplomowe lub Kurs, a to powinno być Input(Radio). Checkboxy używa się, kiedy można wybrać więcej niż jedną opcję, a w tym formularzu to się nie sprawdza. Druga opcja ma Input(Text) i Select, oraz dwa Input(Radio), co teoretycznie jest poprawne, ale nie ma tam żadnych błędów, więc jest ok. W trzeciej opcji Textarea, który jest do wieloliniowego tekstu, nie ma sensu w przypadku prostego pola jak Nazwisko. Na końcu, czwarta opcja z podwójnym Select jest niepoprawna, bo w formularzu powinien być tylko jeden do wyboru województwa. Takie pomyłki w użyciu elementów formularza mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między Inputami, jak Radio, Checkbox i Select. Fajnie by było zrozumieć, kiedy jakiego elementu używać, żeby formularze nie były skomplikowane dla użytkowników oraz zgodne z HTML5. To ważne, żeby wszystko działało bez problemów i było intuicyjne w korzystaniu z aplikacji internetowych.

Pytanie 5

W przedstawionym kodzie HTML ukazany styl CSS to styl

<p style="color: red;">To jest przykładowy akapit.</p>

A. dynamiczny.
B. lokalny.
C. zewnętrzny.
D. nagłówkowy.
Odpowiedź "lokalnym" jest prawidłowa, ponieważ styl CSS zastosowany w podanym kodzie HTML definiuje właściwości stylu bezpośrednio w elemencie HTML, co określamy jako styl lokalny (inline style). W tym przypadku, styl "color: red;" został zastosowany bezpośrednio w tagu

, co wpływa wyłącznie na ten konkretny akapit. Praktyczne zastosowanie lokalnych stylów polega na tym, że można je szybko dodać do pojedynczych elementów, ale należy pamiętać, że nadmiar lokalnych stylów może prowadzić do problemów z utrzymywaniem i zarządzaniem kodem. Zamiast tego zaleca się stosowanie zewnętrznych arkuszy stylów CSS, co pozwala na centralne zarządzanie stylami dla całej strony. Warto zauważyć, że lokalne style mają wyższy priorytet niż style zewnętrzne, co może prowadzić do konfliktów, jeśli nie zostaną odpowiednio użyte. Aby zapewnić zgodność z najlepszymi praktykami, zaleca się ograniczanie stosowania lokalnych stylów tam, gdzie to możliwe, na rzecz bardziej zorganizowanego podejścia z użyciem klas i identyfikatorów w zewnętrznych arkuszach stylów.


Pytanie 6

W CSS zapis w formie: p{background-image: url"rysunek.jpg")} spowoduje, że rysunek.png stanie się

A. tłem całej witryny
B. pokazany, jeśli w kodzie użyty będzie znacznik img
C. tłem każdego bloku tekstowego
D. wyświetlany obok każdego bloku tekstowego
Zapis p{background-image: url('rysunek.jpg')} oznacza, że każdy

, czyli paragraf, dostanie jako tło obrazek o nazwie rysunek.jpg. To jest po prostu sposób, żeby nadać każdyemu paragrafowi ten sam wygląd. Działa to świetnie, gdy chcesz, żeby cały tekst miał spójny styl czy dodać coś wizualnego do treści. Ważne, żeby ten plik rysunek.jpg był w dobrym miejscu, bo jak go nie znajdziesz, to przeglądarka go nie wczyta. Można to wykorzystać, żeby strona wyglądała bardziej estetycznie i przyciągała wzrok – każdy paragraf z własnym tłem na pewno sprawi, że będzie się lepiej czytało. Możesz też bawić się dodatkowymi właściwościami w CSS, jak background-repeat czy background-size, bo to otwiera drzwi do jeszcze ciekawszych efektów wizualnych.


Pytanie 7

Jakie jest zadanie funkcji agregującej AVG w zapytaniu?

Ilustracja do pytania
A. sprawdzić, ile usług znajduje się w tabeli
B. obliczyć średnią arytmetyczną wartości wszystkich usług
C. zliczyć całkowity koszt wszystkich usług
D. określić najwyższą wartość za usługi
Funkcja AVG w SQL jest jednym z podstawowych narzędzi do analizy danych w bazach danych. Jej głównym celem jest obliczenie średniej arytmetycznej wartości w kolumnie, co jest kluczowe w raportowaniu i analizie danych. W zapytaniu SQL SELECT AVG(cena) FROM uslugi; funkcja AVG jest użyta, aby uzyskać średnią cenę wszystkich usług zapisanych w tabeli uslugi. Taka średnia jest przydatna w wielu kontekstach biznesowych na przykład przy tworzeniu raportów finansowych czy analizie kosztów w celu optymalizacji oferty. Średnia arytmetyczna pozwala zrozumieć przeciętną wartość danego zestawu danych co jest istotne w podejmowaniu decyzji. Standardy branżowe zalecają użycie funkcji AVG wszędzie tam gdzie potrzebna jest szybka i efektywna analiza danych liczbowych. Zrozumienie działania funkcji AVG jest kluczowe w pracy z bazami danych SQL gdyż pozwala na bardziej złożone analizy jak np. porównanie średnich z różnych okresów czasu lub segmentów rynku.

Pytanie 8

W zamieszczonym przykładzie pseudoklasa hover sprawi, że styl pogrubiony będzie przypisany

a:hover { font-weight: bold; }

A. odnośnikowi, w momencie kiedy najechał na niego kursor myszy.
B. wszystkim odnośnikom odwiedzonym.
C. każdemu odnośnikowi niezależnie od aktualnego stanu.
D. wszystkim odnośnikom nieodwiedzonym.
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Pseudoklasa :hover w CSS jest używana do stylizacji elementów, na które najechał kursor myszy. Na przykład, jeżeli użyjemy stylu 'font-weight: bold;' z pseudoklasą :hover, tekst odnośnika stanie się pogrubiony tylko wtedy, kiedy na niego najedziemy kursorem. Jest to bardzo przydatne w interaktywnym designie strony internetowej, gdzie możemy w prosty sposób zasygnalizować użytkownikowi, że dany element jest aktywny lub interaktywny. Pamiętaj, że pseudoklasy w CSS są potężnym narzędziem, które pozwala nam na tworzenie zaawansowanych efektów bez konieczności użycia JavaScriptu. Znajomość i umiejętność wykorzystania pseudoklas jest zatem kluczową umiejętnością każdego front-end developera.

Pytanie 9

Aby ustawić marginesy wewnętrzne dla elementu, gdzie margines górny wynosi 50px, dolny 40px, prawy 20px oraz lewy 30px, należy zastosować składnię CSS

A. padding: 40px, 30px, 50px, 20px;
B. padding: 20px, 40px, 30px, 50px;
C. style="margin-bottom: 0cm;"> padding: 50px, 40px, 20px, 30px;
D. style="margin-bottom: 0cm;"> padding: 50px, 20px, 40px, 30px;
Odpowiedź style="margin-bottom: 0cm;"> padding: 50px, 20px, 40px, 30px; jest poprawna, ponieważ definiuje marginesy wewnętrzne dla elementu zgodnie z zamierzonymi wartościami. W CSS, właściwość 'padding' pozwala na ustawienie wewnętrznego odstępu dla wszystkich czterech krawędzi elementu. Kolejność wartości w 'padding' to: górny, prawy, dolny, lewy. W tym przypadku, ustalamy 'padding' jako 50px dla górnej krawędzi, 20px dla prawej, 40px dla dolnej oraz 30px dla lewej. Należy pamiętać, że 'margin' i 'padding' mają różne zastosowania; 'margin' odnosi się do zewnętrznych odstępów między elementami, podczas gdy 'padding' dotyczy wewnętrznych odstępów wewnątrz danego elementu. W praktyce, odpowiednie użycie 'padding' poprawia czytelność i estetykę strony. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednostek względnych, takich jak 'em' lub 'rem', zamiast jednostek stałych, jak 'px', aby zwiększyć responsywność strony. Dodatkowo, stosowanie narzędzi takich jak CSS Reset czy Normalize.css pomaga w eliminacji domyślnych marginesów i paddingów przeglądarek, co zapewnia spójność wyświetlania.

Pytanie 10

Tabele Osoby oraz Adresy są ze sobą połączone relacją typu jeden do wielu. Jakie zapytanie SQL powinno być użyte, aby poprawnie wyświetlić nazwiska oraz odpowiadające im miasta?

Ilustracja do pytania
A. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby, Adresy WHERE Osoby.id=Adresy.id
B. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby JOIN Adresy ON Osoby.Adresy_id=Adresy.id
C. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby.Adresy_id=Adresy.id FROM Osoby, Adresy
D. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby, Adresy
Użycie składni JOIN w zapytaniu SQL to naprawdę dobra decyzja, jeśli chodzi o pokazywanie powiązanych danych z różnych tabel w bazie danych. W odpowiedzi zastosowałeś INNER JOIN, co jest jednym z tych najpopularniejszych sposobów łączenia tabel, zwłaszcza gdy mamy wspólny klucz. W tym przypadku klucz obcy Adresy_id w tabeli Osoby łączy się z kluczem głównym id w tabeli Adresy, co pozwala na wyciągnięcie nazwisk z Osób oraz odpowiadających im miast z Adresów. W praktyce takie użycie JOIN jest zgodne z najlepszymi praktykami, bo ułatwia zarządzanie danymi i sprawia, że wszystko jest czytelniejsze. Gdy pracujesz nad bardziej skomplikowanymi systemami, umiejętność poprawnego łączenia tabel jest kluczowa. Umożliwia to utrzymanie porządku w danych i zmniejszenie ich powtarzalności przez normalizację. I naprawdę, takie zapytania są mega przydatne w analizie danych, generowaniu raportów czy w aplikacjach, które operują na dużych zbiorach, gdzie wydajność i przejrzystość kodu SQL są niezwykle ważne.

Pytanie 11

Który typ danych obsługiwany przez PHP jest przeznaczony do obsługi zmiennych typu logicznego?

A. Boolean
B. Integer
C. Float
D. String
Odpowiedź "Boolean" jest prawidłowa, ponieważ jest to typ danych w języku PHP, który jest używany do przechowywania zmiennych logicznych. Zmienne tego typu mogą mieć jedynie dwie wartości: true (prawda) lub false (fałsz). Jest to niezwykle istotne w programowaniu, ponieważ umożliwia podejmowanie decyzji na podstawie warunków. Przykładowo, w konstrukcjach warunkowych, takich jak if, można sprawdzić, czy zmienna logiczna jest prawdziwa, co pozwala na wykonanie określonej akcji. Warto również zauważyć, że w PHP można łatwo konwertować inne typy danych na typ boolean za pomocą operatorów, takich jak ! (negacja) oraz porównań, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk programistycznych. Używanie typów logicznych jest kluczowe w kontekście programowania obiektowego oraz podczas pracy z strukturami danych. Przykład: $isAvailable = true; if ($isAvailable) { echo 'Produkt jest dostępny.'; }.

Pytanie 12

W JavaScript zdarzenie onKeydown zostanie wywołane, gdy klawisz

A. myszki będzie wciśnięty
B. klawiatury będzie zwolniony
C. klawiatury będzie wciśnięty
D. myszki będzie zwolniony
Odpowiedź, że zdarzenie onKeydown jest wywoływane, gdy klawisz klawiatury został naciśnięty, jest prawidłowa, ponieważ onKeydown jest zdarzeniem, które reaguje na pierwszą interakcję użytkownika z klawiaturą. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik naciśnie dowolny klawisz na klawiaturze, np. literę, cyfrę lub klawisz funkcyjny, zdarzenie onKeydown zostanie wywołane. Jest to kluczowe w kontekście tworzenia interaktywnych aplikacji webowych, ponieważ pozwala programistom na obsługę wejścia użytkownika w czasie rzeczywistym. Na przykład, w aplikacji do edycji tekstu, można wykorzystać onKeydown do aktualizacji zawartości edytora na podstawie wprowadzanego tekstu, co zapewnia płynne doświadczenie użytkownika. Dobrym przykładem zastosowania tego zdarzenia jest również implementacja gier, w których ruchy postaci lub akcje są wykonywane w odpowiedzi na naciśnięcia klawiszy. W standardach W3C dotyczących dostępu i interakcji z użytkownikiem, zdarzenie onKeydown uwzględnia również kwestie dostępności, co jest istotne dla projektowania inkluzywnych aplikacji.

Pytanie 13

Aby uruchomić kod JavaScript w przeglądarce, konieczne jest

A. kompilowanie
B. interpretowanie
C. zamiana na kod maszynowy
D. debugowanie
Wykonanie kodu JavaScript w przeglądarce opiera się na procesie interpretacji, co oznacza, że kod jest analizowany i wykonywany w czasie rzeczywistym przez silnik JavaScript zainstalowany w przeglądarce. W przeciwieństwie do języków programowania kompilowanych, takich jak C++ czy Java, które wymagają wcześniejszego przetworzenia całego kodu na kod maszynowy, JavaScript jest językiem interpretowanym, co pozwala na bezpośrednią interakcję z użytkownikiem i dynamiczną aktualizację treści na stronie. Silnik JavaScript, jak V8 w Google Chrome, przetwarza kod źródłowy linia po linii, co umożliwia natychmiastowe wykonanie skryptów. Dzięki temu, zmiany w kodzie JavaScript można natychmiast zobaczyć na stronie bez potrzeby ponownego kompilowania całego projektu. Istotne jest także, że interpretacja pozwala na elastyczność w pisaniu kodu, co jest kluczowe w kontekście rozwoju aplikacji webowych. Zrozumienie procesu interpretacji jest fundamentalne dla programistów pracujących z JavaScript, ponieważ wpływa na wydajność i sposób, w jaki aplikacje są rozwijane oraz debugowane. Warto również zaznaczyć, że standard ECMAScript określa zasady dotyczące implementacji języka, co czyni interpretację kluczowym elementem w kontekście zgodności i wydajności skryptów.

Pytanie 14

Jakie jest odstępstwo pomiędzy poleceniem DROP TABLE a TRUNCATE TABLE?

A. Obydwa polecenia usuwają tylko zawartość tabeli, ale tylko DROP TABLE może być przywrócone
B. DROP TABLE usuwa tabelę, natomiast TRUNCATE TABLE modyfikuje dane w niej spełniające określony warunek
C. DROP TABLE usuwa tabelę, a TRUNCATE TABLE eliminuje wszystkie dane, zostawiając pustą tabelę
D. Obydwa polecenia usuwają tabelę wraz z jej zawartością, jednak tylko TRUNCATE TABLE można cofnąć
Pierwsza koncepcja błędna w tej odpowiedzi wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia funkcji polecenia DROP TABLE i TRUNCATE TABLE. DROP TABLE nie tylko usuwa dane, ale również całkowicie likwiduje strukturę tabeli, co oznacza, że wszystkie powiązane zależności, takie jak klucze obce, również znikają. W przeciwieństwie do tego TRUNCATE TABLE nie wpływa na strukturę tabeli. Drugim błędem jest mylne zrozumienie, że TRUNCATE TABLE można cofnąć. W rzeczywistości TRUNCATE, w przeciwieństwie do DELETE, nie generuje logów na poziomie pojedynczych wierszy, co oznacza, że nie można z łatwością przywrócić danych po jego wykonaniu. To prowadzi do niewłaściwego osądu na temat bezpieczeństwa tych poleceń. W praktyce, gdy potrzebujemy usunąć dane w tabeli, ale chcemy zachować jej strukturę, używamy TRUNCATE TABLE. Jeśli tabela nie jest już potrzebna, korzystamy z DROP TABLE. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi w bazach danych i unikania nieodwracalnych błędów w administracji bazą danych.

Pytanie 15

Zastosowanie klauzuli PRIMARY KEY w poleceniu CREATE TABLE sprawi, że dane pole stanie się

A. kluczem podstawowym
B. kluczem obcym
C. indeksem klucza
D. indeksem unikalnym
Klauzula PRIMARY KEY w instrukcji CREATE TABLE definiuje unikalny identyfikator dla każdej rekord w tabeli, co oznacza, że pole oznaczone jako klucz podstawowy musi mieć unikalne wartości i nie może zawierać wartości NULL. Klucz podstawowy jest fundamentalnym elementem w relacyjnych bazach danych, ponieważ umożliwia tworzenie relacji między tabelami oraz zapewnia integralność danych. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'Użytkownicy' z kolumną 'ID', która jest kluczem podstawowym, to każda wartość w tej kolumnie będzie unikalna, co pozwala na jednoznaczne identyfikowanie użytkowników. Zgodnie z normami SQL, klucz podstawowy może składać się z jednej lub wielu kolumn, a w przypadku złożonego klucza podstawowego, wszystkie kolumny muszą spełniać warunki unikalności oraz nie mogą mieć wartości NULL. W praktyce, użycie klucza podstawowego jest kluczowe dla organizacji danych i optymalizacji zapytań, ponieważ bazy danych mogą tworzyć indeksy na tych polach, co przyspiesza operacje wyszukiwania i sortowania.

Pytanie 16

Wskaż właściwą sekwencję faz projektowania relacyjnej bazy danych?

A. Selekcja, Określenie relacji, Określenie kluczy podstawowych tabel, Określenie zbioru danych
B. Określenie kluczy podstawowych tabel, Określenie zbioru danych, Selekcja, Określenie relacji
C. Określenie zbioru danych, Selekcja, Określenie kluczy podstawowych tabel, Określenie relacji
D. Określenie relacji, Określenie kluczy podstawowych, Selekcja, Określenie zbioru danych
Projektowanie relacyjnej bazy danych to naprawdę ciekawe, ale też skomplikowane zadanie. Na początku trzeba dobrze pomyśleć, jakie dane będziemy gromadzić i w jakiej formie, bo to później zdeterminuje wszystko. Potem wybieramy atrybuty, które są naprawdę istotne dla naszych potrzeb. Kluczowe w tym wszystkim jest ustalenie kluczy podstawowych dla tabel, bo one pomagają jednoznacznie zidentyfikować każdy rekord. Na końcu przychodzi czas na ustalanie relacji między tabelami, co pozwala nam na sensowne powiązanie danych. To wszystko w zgodzie z zasadami projektowania baz danych, które mówią o normalizacji i wydajności. Na przykład, jeśli projektujemy bazę danych dla uczelni, musimy dokładnie wiedzieć, jakie dane o studentach i kursach są dla nas ważne, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 17

Dla strony internetowej stworzono styl, który będzie stosowany tylko do wybranych znaczników, takich jak niektóre nagłówki oraz kilka akapitów. W tej sytuacji, aby przypisać styl do konkretnych znaczników, najodpowiedniejsze będzie użycie

Ilustracja do pytania
A. selektora akapitu
B. klasy
C. pseudoklasy
D. identyfikatora
Użycie klasy w CSS jest najlepszym rozwiązaniem, gdy chcemy zastosować ten sam styl do wielu elementów HTML, ale nie do wszystkich. Klasy w CSS są definiowane za pomocą kropki przed nazwą klasy, np. .nazwa-klasy, i mogą być przypisane do dowolnego elementu HTML za pomocą atrybutu class. Dzięki temu możemy elastycznie i efektywnie zarządzać stylami na stronie internetowej. Klasy są bardzo przydatne w dużych projektach, gdzie powtarzalność i spójność stylów są kluczowe. Pozwalają także na ponowne wykorzystanie tych samych stylów w różnych miejscach projektu bez konieczności kopiowania kodu CSS. Użycie klas zwiększa czytelność i organizację kodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania. Stosowanie klas jest także zalecane w kontekście frameworków CSS, takich jak Bootstrap, które intensywnie wykorzystują klasy do definiowania komponentów i układów. Przykład zastosowania klasy: .align-right { text-align: right; } można przypisać do różnych nagłówków czy akapitów, które mają być wyrównane do prawej.

Pytanie 18

W CSS, aby stylizować tekst przy użyciu przekreślenia, podkreślenia dolnego lub górnego, należy użyć atrybutu

A. text-transform
B. text-decoration
C. text-indent
D. text-align
Atrybut text-decoration w CSS jest kluczowy do formatowania tekstu, umożliwiając zastosowanie efektów takich jak przekreślenie, podkreślenie dolne oraz górne. Można go użyć w prosty sposób, na przykład: 'text-decoration: underline;' dodaje podkreślenie do tekstu, natomiast 'text-decoration: line-through;' umożliwia przekreślenie. Dzięki tym efektom, projektanci stron mogą skutecznie komunikować różne stany tekstu, takie jak usunięte lub nieaktualne informacje. Standardy CSS, określone przez W3C, zalecają użycie text-decoration w kontekście dostępności, co poprawia czytelność i umożliwia lepsze zrozumienie treści przez użytkowników. Warto pamiętać, że text-decoration posiada również wartość 'none', co pozwala na usunięcie wszelkich dekoracji z tekstu. Dzięki temu deweloperzy mogą z łatwością dostosować wygląd tekstu zgodnie z wymaganiami projektu, co stanowi dobrą praktykę w responsywnym web designie.

Pytanie 19

Jakiego typu tablicy dotyczy instrukcja dodawania elementu w JavaScript?

Tablica['technik'] = 'informatyk';

A. wielowymiarowej
B. liczbowej
C. stałej
D. asocjacyjnej
Tablica asocjacyjna w JavaScript to struktura danych, która przechowuje wartości w formie par klucz-wartość, co pozwala na efektywne i dynamiczne przypisywanie i pobieranie danych. Klucze w tablicy asocjacyjnej mogą być dowolnymi łańcuchami znaków, co daje dużą elastyczność w organizacji danych. Przykładem jest przypisanie Tablica['technik'] = 'informatyk'; gdzie 'technik' jest kluczem, a 'informatyk' wartością. To podejście jest zgodne ze standardami JavaScript, w którym tablice asocjacyjne są implementowane jako obiekty. W praktyce używa się ich często do przechowywania konfiguracji, danych użytkowników lub innych danych, które wymagają szybkiego dostępu i modyfikacji. Tablice asocjacyjne umożliwiają dynamiczne dodawanie nowych par klucz-wartość, co jest cenioną cechą w aplikacjach wymagających skalowalności. Warto zauważyć, że podczas gdy tradycyjne tablice używają indeksów liczbowych, tablice asocjacyjne oferują większą elastyczność poprzez użycie kluczy tekstowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami kodowania i ułatwia czytelność oraz utrzymanie kodu.

Pytanie 20

W utworzonej tabeli pole należące do typu BLOB służy do składowania

A. danych logicznych takich jak true
B. liczb całkowitych, które przekraczają zakres typu INT
C. łańcuchów znaków o nieokreślonej długości
D. danych binarnych o dużych rozmiarach, takich jak grafika
Pole typu BLOB (Binary Large Object) jest przeznaczone do przechowywania danych binarnych dużych rozmiarów, co czyni je idealnym do przechowywania plików multimedialnych, takich jak obrazy, wideo lub dźwięki. W bazach danych, BLOB jest używane, gdy dane są zbyt duże, aby mogły być przechowywane w standardowych typach danych, takich jak VARCHAR czy INT. Przykładem zastosowania BLOB może być strona internetowa, która pozwala użytkownikom na przesyłanie zdjęć profilowych. W takim przypadku, zdjęcia są przechowywane w kolumnie typu BLOB w bazie danych, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi plikami binarnymi. Zastosowanie standardów takich jak SQL przy projektowaniu baz danych zapewnia optymalizację przechowywania danych, a użycie BLOB jako typu danych dla dużych plików jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 21

W jakiej technologii niemożliwe jest przetwarzanie danych wprowadzanych przez użytkownika na stronie WWW?

A. PHP
B. CSS
C. JavaScript
D. AJAX
CSS, czyli Kaskadowe Arkusze Stylów, jest technologią używaną do stylizacji stron internetowych. Jego głównym celem jest określenie, jak elementy HTML powinny wyglądać, w tym ich wygląd, kolor, rozmiar oraz układ na stronie. CSS nie ma możliwości przetwarzania danych użytkownika, ponieważ działa wyłącznie po stronie klienta i nie posiada funkcji interakcji z danymi użytkowników. Przykładem zastosowania CSS jest nadanie stylu nawigacji w serwisie internetowym, gdzie style mogą być określone w pliku CSS, ale nie mają zdolności do przechwytywania i przetwarzania informacji wprowadzonych przez użytkowników w formularzach. Standardy CSS rozwijane przez World Wide Web Consortium (W3C) podkreślają jego rolę w stylizacji i prezentacji, a nie w logice aplikacji czy przetwarzaniu danych. Użytkownicy mogą korzystać z CSS do tworzenia responsywnych układów, jednak bez zdolności do interakcji z danymi, co czyni go technologią czysto wizualną.

Pytanie 22

Aby umieścić aplikację PHP w sieci, należy przesłać jej pliki źródłowe na serwer przy użyciu protokołu

A. SMTP
B. FTP
C. HTTP
D. NNTP
FTP, czyli File Transfer Protocol, to świetny wybór! Umożliwia przesyłanie plików między komputerami w sieci, co jest naprawdę ważne, gdy wgrywamy aplikację PHP na serwer. Bez FTP nawet nie wyobrażam sobie, jak byśmy mieli to zrobić. Dzięki temu protokołowi można nie tylko przesyłać pliki, ale też nimi zarządzać, np. usuwać czy przenosić je do innych folderów. Fajne jest to, że istnieją różne programy klienckie do FTP, takie jak FileZilla, które bardzo ułatwiają tę pracę – można tam po prostu przeciągać pliki. No i nie zapominajmy o bezpieczeństwie! FTP można skonfigurować do pracy w trybie szyfrowanym (SFTP), co sprawia, że nasze dane są lepiej chronione. Z mojego doświadczenia, warto też przyjrzeć się uprawnieniom dostępu na serwerze, bo to kluczowe, żeby nikt niepowołany nie miał do nich dostępu.

Pytanie 23

Jaki będzie rezultat po uruchomieniu podanego skryptu? ```php class Owoc { function __construct() { echo "test1"; } function __destruct() { echo "test2"; } } $gruszka = new Owoc(); ```

A. Pojawi się jedynie tekst „test1”
B. Pojawią się oba teksty: „test1” i „test2”
C. Pojawi się wyłącznie tekst „test2”
D. Nie pojawi się żaden tekst
Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest właściwa. Jak tworzysz obiekt klasy Owoc, to naprawdę wywołujesz metodę __construct(), która zajmuje się tym, żeby obiekt był gotowy do działania. W tym przypadku, gdy to się dzieje, na ekranie pojawia się 'test1'. Ale warto też pamiętać, że kiedy skrypt kończy swoje działanie albo obiekt jest usuwany, wtedy uruchamia się metoda __destruct(), która wypisuje 'test2'. Więc kiedy tworzysz obiekt $gruszka, to na konsoli najpierw zobaczysz 'test1', a później, po zakończeniu działania skryptu, jak np. przeładowujesz stronę, dostaniesz 'test2'. To całkiem fajnie pokazuje, jak ważne jest zrozumienie, jak działają obiekty w PHP i co się z nimi dzieje przez cały czas. Wiesz, że znajomość tych mechanizmów to klucz do sukcesu, szczególnie w większych projektach, gdzie zarządzanie różnymi zasobami ma znaczenie dla wydajności.

Pytanie 24

Model kolorów oparty na trzech parametrach: hue, saturation i brightness to

A. CMYK
B. RGB
C. CMY
D. HSV
Model barw HSV (Hue, Saturation, Value) jest szeroko stosowany w grafice komputerowej oraz przemysłach związanych z wizualizacją kolorów. Odcień (Hue) odnosi się do koloru podstawowego, takiego jak czerwony, zielony czy niebieski, co można wizualizować na kole barw. Nasycenie (Saturation) określa intensywność koloru; kolor o wysokim nasyceniu będzie bardziej 'czysty', podczas gdy nasycenie bliskie zeru prowadzi do odcienia szarości. Jasność (Value) odnosi się do percepcji jasności koloru, gdzie wysoka wartość wskazuje na jasny kolor, a niska na ciemny. Model HSV jest szczególnie przydatny w aplikacjach, które wymagają manipulacji kolorem w intuicyjny sposób, na przykład w programach graficznych, gdzie użytkownicy mogą łatwo wybierać i modyfikować kolory. Standardy takie jak HSL (Hue, Saturation, Lightness) są podobne, jednak różnią się w podejściu do jasności koloru, co sprawia, że HSV jest preferowany w niektórych kontekstach, zwłaszcza w cyfrowym świecie obrazów.

Pytanie 25

Która z funkcji agregujących wbudowanych w język SQL służy do obliczania średniej wartości w określonej kolumnie?

A. SUM
B. COUNT
C. AVG
D. MIN
Funkcja AVG w języku SQL jest jedną z kluczowych funkcji agregujących, która pozwala na obliczenie średniej wartości w określonej kolumnie zestawienia danych. Użycie tej funkcji jest szczególnie istotne w analizie statystycznej, gdyż pozwala uzyskać bardziej reprezentatywny wynik, eliminując wpływ skrajnych wartości, które mogą zniekształcać obraz danych. Na przykład, gdy mamy tabelę "sprzedaż" z kolumną "kwota", można użyć zapytania SELECT AVG(kwota) FROM sprzedaż, aby uzyskać średnią wartość sprzedaży. Funkcja ta jest nie tylko przydatna w kontekście analizy, ale także stanowi standardową praktykę w raportowaniu wyników finansowych, co może pomóc w podejmowaniu decyzji biznesowych. Warto również zauważyć, że AVG jest funkcją, która ignoruje wartości NULL, co jest ważne w kontekście danych, które mogą nie być pełne. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze sprawdzać dane wejściowe przed stosowaniem funkcji agregujących, aby zapewnić ich jakość i dokładność wyników.

Pytanie 26

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba leży w zakresie 100,200>, należy użyć:

A. if (liczba>100 || liczba<=200)
B. if(liczba>100 && liczba <=200)
C. if(liczba<100 && liczba<=200)
D. if(liczba<100 || liczba>=200)
Aby sprawdzić, czy liczba znajduje się w przedziale od 100 do 200 włącznie w języku JavaScript, należy użyć operatora logicznego AND (&&). Wyrażenie if(liczba > 100 && liczba <= 200) oznacza, że liczba musi być większa niż 100 oraz jednocześnie mniejsza lub równa 200. Przykład: jeśli mamy liczby 150 i 250, to 150 spełnia warunki tego warunku (jest większa od 100 i mniejsza lub równa 200), podczas gdy 250 nie spełnia (jest większa od 200). Kluczowe jest zrozumienie operatorów porównania oraz logicznych w JavaScript. Zgodnie z ECMAScript, językiem, na którym oparty jest JavaScript, użycie operatora AND w tym kontekście jest standardowym podejściem do określenia, czy wartość znajduje się w danym przedziale. Poprawne użycie tych operatorów jest istotne dla logiki programów oraz dostosowywania warunków do różnych sytuacji, co jest niezbędne w codziennej pracy programisty.

Pytanie 27

Podaj słowo kluczowe w języku C++, które umieszczane przed wbudowanym typem danych, umożliwia przyjmowanie jedynie nieujemnych wartości liczbowych?

A. const
B. unsigned
C. long
D. short
Słowo kluczowe 'unsigned' w języku C++ jest używane do deklaracji zmiennych, które będą przechowywać tylko wartości nieujemne. Oznacza to, że zmienna zadeklarowana jako 'unsigned int' będzie miała zakres od 0 do 4 294 967 295 (dla 32-bitowej reprezentacji), co podwaja maksymalną wartość w porównaniu do standardowego 'int', który może przyjmować wartości od -2 147 483 648 do 2 147 483 647. Zastosowanie 'unsigned' jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdzie negatywne wartości nie mają sensu, jak w przypadku liczników, indeksów tablic czy operacji na bitach. Przykład zastosowania: w pętli for, gdy iterujemy przez elementy tablicy, możemy użyć 'unsigned int' dla indeksu, aby upewnić się, że nie przyjmiemy błędnej wartości indeksu, co mogłoby prowadzić do nieprzewidzianych błędów. W praktyce, stosowanie 'unsigned' wspiera bezpieczeństwo i integralność danych, a także zwiększa zakres wartości, które można przechowywać.

Pytanie 28

W systemie baz danych sklepu znajdują się dwie tabele połączone relacją: produkty oraz oceny. Tabela oceny zawiera dowolną liczbę ocen wystawionych przez klientów dla konkretnego produktu, opisaną poprzez pola: id, ocena (pole numeryczne), produktID (klucz obcy). Aby uzyskać maksymalną ocenę dla produktu o ID wynoszącym 10, należy wykorzystać zapytanie

A. SELECT MAX COUNT(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
B. COUNT MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
C. MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
D. SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
Odpowiedź 'SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;' jest poprawna, ponieważ wykorzystuje funkcję agregującą MAX, która zwraca największą wartość w danej kolumnie. W kontekście tego zapytania, funkcja MAX jest stosowana do kolumny 'ocena' w tabeli 'oceny', a dodatkowy warunek 'WHERE produktID = 10' ogranicza wyniki do tylko tych ocen, które są związane z produktem o ID równym 10. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami SQL, które zalecają korzystanie z funkcji agregujących dla wydobywania statystyk z danych. W praktyce, takie zapytania są niezwykle ważne w analizie danych, na przykład do oceny jakości produktów, co może wpłynąć na decyzje biznesowe. Dzięki umiejętności konstruowania takich zapytań, analitycy mogą w łatwy sposób uzyskać kluczowe informacje niezbędne do strategii marketingowych oraz poprawy jakości obsługi klienta.

Pytanie 29

W języku PHP, aby uzyskać dostęp do pliku dane.txt w trybie tylko do odczytu i odczytać jego zawartość, należy użyć funkcji:

A. fopen("dane.txt", "w") oraz fgets()
B. fopen("dane.txt", "r") oraz fgets()
C. fopen("dane.txt", "r") oraz fputs()
D. fopen("dane.txt", "w") oraz fputs()
Odpowiedź fopen("dane.txt", "r") oraz fgets() jest poprawna, ponieważ zastosowanie funkcji fopen z parametrem 'r' otwiera plik w trybie do odczytu. Funkcja fgets służy do odczytywania pojedynczej linii z pliku, co idealnie odpowiada potrzebie pobrania zawartości z pliku dane.txt. Przykładowe użycie tej pary funkcji może wyglądać tak: $handle = fopen('dane.txt', 'r'); if ($handle) { while (($line = fgets($handle)) !== false) { echo $line; } fclose($handle); } Warto również zauważyć, że przy pracy z plikami w PHP zaleca się zawsze sprawdzanie, czy plik został poprawnie otwarty, aby uniknąć błędów w czasie wykonania. Dobre praktyki obejmują także zamykanie pliku po jego użyciu, co pomaga w zarządzaniu zasobami systemowymi. Dodatkowo, w przypadku błędów, można wykorzystać funkcję error_reporting(), aby monitorować błędy i ostrzeżenia, co jest niezbędne w profesjonalnym rozwoju aplikacji webowych w PHP.

Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono schemat rozmieszczenia elementów na stronie WWW. W której z jej sekcji zazwyczaj znajduje się stopka strony?

Ilustracja do pytania
A. 2
B. 5
C. 4
D. 1
Odpowiedź 5 jest poprawna ponieważ w standardach projektowania stron internetowych stopka strony zazwyczaj znajduje się na dole każdej podstrony. Stopka to miejsce gdzie umieszczane są informacje takie jak prawa autorskie prywatność i linki do kontaktu. Dobrze zaprojektowana stopka może także zawierać skróty nawigacyjne które pomagają użytkownikowi szybko przemieszczać się po stronie. W praktyce projektanci stron WWW stosują podejście oparte na responsywnym designie co oznacza że stopka powinna być łatwo dostępna i czytelna na różnych urządzeniach. Wykorzystanie CSS Grid lub Flexbox pozwala na elastyczne zarządzanie układem strony co jest szczególnie przydatne przy projektowaniu stopki. Ponadto stopki są elementami które odpowiadają za spójność wizualną całej strony internetowej zapewniając użytkownikowi intuicyjne doświadczenie. Umieszczanie stopki w dolnej części strony jest zgodne z oczekiwaniami użytkowników co zwiększa użyteczność serwisu i pozytywnie wpływa na jego odbiór. Praktyczne zastosowanie tego podejścia można zauważyć na wielu profesjonalnych stronach gdzie stopka jest wyraźnie oddzielona i przejrzysta co ułatwia użytkownikowi odnalezienie potrzebnych informacji.

Pytanie 31

Deklarując var x="true"; w języku JavaScript, jakiego typu zmienną się tworzy?

A. Liczbowego
B. String (ciąg znaków)
C. Nieokreślonego (undefined)
D. Logicznego
Odpowiedź 'String (ciąg znaków)' jest poprawna, ponieważ w języku JavaScript zmienna zadeklarowana za pomocą 'var x="true";' przechowuje wartość typu tekstowego. Wartość 'true' jest traktowana jako ciąg znaków, ponieważ jest umieszczona w cudzysłowie. JavaScript jest językiem dynamicznie typowanym, co oznacza, że typ zmiennej jest określany w momencie przypisania wartości. W praktyce, ciągi znaków są powszechnie używane w programowaniu webowym do reprezentacji danych, takich jak teksty, komunikaty, a także do przetwarzania informacji z formularzy. Dobre praktyki obejmują użycie cudzysłowów pojedynczych lub podwójnych do definiowania ciągów, a także unikanie mieszania typów, co może prowadzić do błędów. Ważne jest, aby zawsze być świadomym typu danych, z którymi pracujemy, aby uniknąć nieoczekiwanych wyników w kodzie. Zrozumienie, jak JavaScript interpretuje różne typy danych, jest kluczowe dla efektywnego programowania oraz debugowania aplikacji.

Pytanie 32

W programie Microsoft Access metodą zabezpieczającą dostęp do danych związanych z tabelą oraz kwerendą jest

A. użycie makr
B. ustalanie przestrzeni tabel
C. przydzielenie uprawnień
D. nałożenie limitów przestrzeni dyskowej
Przypisanie uprawnień w programie Microsoft Access jest kluczowym mechanizmem zabezpieczającym dostęp do danych w tabelach i kwerendach. Uprawnienia definiują, kto ma dostęp do jakich zasobów oraz jakie operacje mogą być na nich wykonywane, co jest istotne w kontekście ochrony danych przed nieautoryzowanym dostępem. W Microsoft Access uprawnienia można przydzielać na poziomie użytkownika lub grupy użytkowników, co umożliwia granularne zarządzanie dostępem. Przykładem może być sytuacja, w której administrator przydziela uprawnienia do odczytu, edycji lub usuwania danych tylko wybranym użytkownikom, co jest niezbędne w środowiskach, gdzie dane są wrażliwe i wymagają ochrony. Przypisanie uprawnień opiera się na standardzie modelu kontroli dostępu, który definiuje zasady dotyczące uprawnień oraz poziomów dostępu. W praktyce, proces ten obejmuje tworzenie ról użytkowników oraz przypisywanie im odpowiednich uprawnień, co wspiera zgodność z regulacjami prawnymi dotyczącymi ochrony danych osobowych, takimi jak RODO.

Pytanie 33

Po awarii serwera bazy danych, aby jak najszybciej przywrócić pełne działanie bazy, konieczne jest wykorzystanie

A. najświeższej wersji instalacyjnej serwera
B. kompletnej listy użytkowników serwera
C. aktualnej wersji kopii zapasowej
D. opisu struktur danych w tabelach
Aby skutecznie przywrócić działanie bazy danych po jej uszkodzeniu, kluczowe jest wykorzystanie aktualnej wersji kopii zapasowej. Kopie zapasowe są fundamentem każdego planu odzyskiwania danych i powinny być regularnie tworzone zgodnie z polityką zarządzania danymi. Przykładowo, jeśli korzystamy z bazy danych w środowisku produkcyjnym, zaleca się wykonywanie codziennych kopii zapasowych oraz pełnych kopii co tydzień. W przypadku awarii, przywrócenie systemu do stanu sprzed incydentu za pomocą najnowszej kopii zapasowej minimalizuje utratę danych i przestoje. Praktyki takie jak backup w czasie rzeczywistym (real-time backup) mogą być również rozważane, aby ograniczyć ryzyko utraty danych. W kontekście standardów branżowych, organizacje powinny stosować zasady RTO (Recovery Time Objective) i RPO (Recovery Point Objective), które pomogą w określeniu najodpowiedniejszej strategii tworzenia kopii zapasowych i ich przechowywania. Zastosowanie aktualnych kopii zapasowych jest zatem najskuteczniejszym sposobem na przywrócenie funkcjonalności bazy danych.

Pytanie 34

W jaki sposób zostanie uporządkowana lista, stworzona z wszystkich kolumn tabeli uczniowie, zawierająca uczniów z średnią powyżej 5, która zostanie zwrócona jako rezultat przedstawionego zapytania?

Ilustracja do pytania
A. Malejąco według parametru klasa
B. Rosnąco według parametru srednia
C. Rosnąco według parametru klasa
D. Malejąco według parametru srednia
Zapytanie SQL przedstawione w pytaniu wykorzystuje klauzule WHERE oraz ORDER BY. Klauzula WHERE ogranicza wyniki do tych, które spełniają określony warunek, w tym przypadku średnia większa niż 5. To oznacza, że na dalszym etapie przetwarzania znajdą się tylko rekordy uczniów mających średnią powyżej 5. Kolejnym kluczowym elementem jest klauzula ORDER BY, która określa sposób sortowania wyników. W zapytaniu użyto ORDER BY klasa DESC, co oznacza sortowanie malejące według kolumny klasa. DESC to skrót od descending, co w języku SQL oznacza porządek malejący. W praktyce porządkowanie malejące jest często używane, gdy chcemy uzyskać najwyższe wartości na początku listy wynikowej, co może być kluczowe w raportach rankingowych czy analizach dotyczących grup wiekowych. Dobre praktyki w programowaniu baz danych zalecają zawsze jasno określać sposób sortowania, aby uniknąć niejednoznaczności w interpretacji wyników i zapewnić spójność danych. Zrozumienie mechanizmu sortowania w SQL jest istotne w kontekście prezentacji danych, gdzie odpowiednie uporządkowanie wyników może znacząco poprawić czytelność i interpretację danych przez użytkownika końcowego.

Pytanie 35

Jakie znaki <header>, <article>, <section>, <footer> są typowe dla tego języka?

A. HTML 4.01 Strict
B. XHTML 1.1
C. HTML 4.01 Transitional
D. HTML 5
Znaczniki
,
,
,
są częścią specyfikacji HTML5, która wprowadziła bardziej semantyczne podejście do strukturyzacji dokumentów webowych. Te elementy umożliwiają programistom tworzenie bardziej przejrzystych i zrozumiałych dokumentów, zarówno dla ludzi, jak i dla maszyn. Na przykład, znacznik
definiuje nagłówek strony lub sekcji,
służy do oznaczania samodzielnych treści, które mogą być niezależnie dystrybuowane,
grupuje powiązane tematycznie elementy, a
zawiera informacje o końcu strony lub sekcji. Użycie tych znaczników ma kluczowe znaczenie dla SEO, ponieważ wyszukiwarki mogą lepiej zrozumieć strukturę treści na stronie. Dodatkowo, zastosowanie tych elementów wspiera dostępność, ułatwiając nawigację osobom korzystającym z czytników ekranu. W praktyce, stosując te znaczniki, programiści tworzą bardziej uporządkowane i zrozumiałe strony, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 36

Zaproponowany blok ilustruje operację

Ilustracja do pytania
A. podjęcia decyzji
B. wykorzystania wcześniej zdefiniowanej procedury lub funkcji
C. realizacji zadania w pętli
D. załadowania lub przedstawienia danych
Podjęcie decyzji w programowaniu jest kluczowym elementem umożliwiającym dynamiczne i warunkowe działania w aplikacjach. Symbolicznie, blok decyzyjny w diagramie przepływu, takim jak przedstawiony na obrazku, oznacza punkt, w którym program sprawdza określony warunek i w zależności od jego wyniku podejmuje różne ścieżki działania. Jest to często implementowane przy użyciu struktur decyzyjnych takich jak instrukcje if-else w wielu językach programowania. Na przykład w języku Python decyzję można wyrazić jako if temperatura > 30: print('Gorąco') else: print('Chłodno'). Decyzje te pozwalają programowi reagować na zmieniające się warunki i dane wejściowe, co jest niezbędne w tworzeniu interaktywnych aplikacji czy systemów sterowania. Zgodnie z dobrymi praktykami w inżynierii oprogramowania, właściwe stosowanie bloków decyzyjnych sprzyja czytelności kodu i efektywności jego działania. Dodatkowo, w większych projektach często stosuje się wzorce projektowe takie jak stan lub strategia, które opierają się na mechanizmach decyzyjnych, pomagając zarządzać złożonością kodu i poprawiać jego skalowalność.

Pytanie 37

Kod JavaScript uruchomiony w wyniku kliknięcia przycisku ma na celu <img id="i1" src="obraz1.gif"> <button onclick="document.getElementById('i1').src='obraz2.gif'"> test</button>

A. wyświetlić obraz2.gif obok obraz1.gif
B. ukryć obraz2.gif
C. zmienić styl obrazu o id równym i1
D. zamienić obraz1.gif na obraz2.gif
Odpowiedź 'zamienić obraz1.gif na obraz2.gif' jest poprawna, ponieważ kod JavaScript w przycisku jest odpowiedzialny za zmianę źródła obrazu. W momencie kliknięcia przycisku, funkcja `document.getElementById('i1').src='obraz2.gif'` przypisuje nowe źródło do elementu o identyfikatorze 'i1', co efektywnie powoduje wyświetlenie obraz2.gif zamiast obraz1.gif. Tego typu manipulacje DOM są powszechnie stosowane w interaktywnych aplikacjach webowych, gdzie użytkownik wchodzi w interakcję z różnymi elementami. Przykładem zastosowania tej techniki może być tworzenie galerii zdjęć, gdzie użytkownik klika na miniaturkę, a główny obrazek zostaje zmieniony na wybrane zdjęcie. Warto również zauważyć, że ta zmiana jest realizowana bez potrzeby reładowania strony, co znacząco poprawia doświadczenie użytkownika. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika.

Pytanie 38

Funkcja zaprezentowana w PHP

function dzialania(int $x, float $y) {
  $z = $x + $y;
  return $z;
}

A. nie zwraca wyniku.
B. jest zadeklarowana z dwoma parametrami rzeczywistymi.
C. zwraca wynik.
D. przyjmuje dwa argumenty z wartością domyślną.
Przedstawiona funkcja w języku PHP to przykład funkcji, która zwraca wartość. Z definicji funkcja działa na określonych wejściach, które w tym przypadku są typu int i float, a następnie wykonuje operację dodawania tych wejść. Zmienna $z przechowuje wynik dodawania, który jest następnie zwracany poprzez instrukcję return. Instrukcja ta kończy działanie funkcji, przekazując wynik na zewnątrz, co czyni funkcję użyteczną w kontekście programowania modularnego, gdzie wyniki obliczeń mogą być dalej przetwarzane lub wykorzystywane. W PHP zwracanie wartości z funkcji jest powszechną praktyką, szczególnie w kontekście aplikacji, gdzie funkcje pomagają w organizacji kodu, testowaniu jednostkowym oraz utrzymaniu. Dobre praktyki programistyczne zalecają zwracanie wartości, gdy funkcja ma wykonywać obliczenia lub przetwarzanie danych, co zwiększa jej elastyczność i ponowne użycie w różnych częściach programu. Funkcje zwracające wartości są często wykorzystywane w aplikacjach webowych do przetwarzania danych z formularzy czy generowania dynamicznych treści, co ilustruje ich wszechstronność i znaczenie w nowoczesnym programowaniu.

Pytanie 39

Znacznik w języku HTML jest używany do wskazania

A. cytowanego fragmentu tekstu
B. tekstu, który został usunięty
C. tekstu, który został dodany
D. tekstu o zmienionym formacie
Znacznik w języku HTML jest używany do oznaczania tekstu, który został dodany w stosunku do pierwotnej treści dokumentu. Został wprowadzony w standardzie HTML5, co umożliwia programistom i twórcom stron internetowych wyraźne zaznaczanie zmian w treści. Użycie tego znacznika jest szczególnie przydatne w kontekście dokumentów, które podlegają częstym aktualizacjom lub rewizjom, gdyż pozwala użytkownikom łatwo dostrzegać dodany tekst. Przykładem może być sytuacja, w której wprowadzasz poprawki do artykułu na blogu: tekst oznaczony jako może być wyświetlany z podkreśleniem, co wizualnie wskazuje na jego nowość. Warto także zwrócić uwagę, że znacznik może być używany w połączeniu z atrybutem 'cite', który wskazuje źródło zmiany, oraz atrybutem 'datetime', który określa datę i godzinę wprowadzenia zmian. Dzięki tym właściwościom, przyczynia się do lepszego zarządzania treścią w dokumentach HTML, spełniając wymagania dotyczące dostępności i przejrzystości informacji.

Pytanie 40

Użytkownik podał adres nieistniejącego obiektu na serwerze. Próba nawiązania połączenia spowoduje wystąpienie błędu

A. 500
B. 503
C. 400
D. 404
Odpowiedź 404 jest poprawna, ponieważ oznacza, że serwer nie może znaleźć zasobu, którego żąda klient. W praktyce, gdy użytkownik próbuje uzyskać dostęp do nieistniejącej strony internetowej lub pliku, serwer zwraca kod błędu 404, co sygnalizuje, że dany adres URL jest nieprawidłowy. Jest to standardowy kod odpowiedzi HTTP, który jest powszechnie wykorzystywany w branży internetowej. Dobre praktyki wskazują, że strony 404 powinny być przyjazne użytkownikowi, na przykład poprzez sugerowanie alternatywnych linków lub przycisków do powrotu na stronę główną. Zrozumienie tego błędu jest istotne dla webmasterów oraz deweloperów, którzy pracują nad utrzymaniem strony, ponieważ błędy 404 mogą wpłynąć na doświadczenie użytkownika oraz pozycjonowanie strony w wyszukiwarkach. Regularne monitorowanie i poprawa linków na stronie jest kluczowym aspektem optymalizacji SEO oraz zarządzania treścią.