Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 08:58
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 09:23

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 000 sztuk

B. 1 150 sztuk

C. 1 100 sztuk

D. 1 050 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 2

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. drukarki wielkoformatowej

B. skanera bębnowego

C. naświetlarki CtP

D. spektrofotometru

Naświetlarka CtP (czyli Computer to Plate) to urządzenie, które używa się do naświetlania form introligatorskich, które potem idą do druku. Chociaż trzeba znać, jak to działa, to nie ma to nic wspólnego z digitalizowaniem slajdów. Ta naświetlarka nie potrafi uchwycić detali wizualnych, które bez problemu dostaniesz ze skanera. A spektrfotometr? To raczej narzędzie do analizy kolorów. Może przydać się do kalibracji i oceniania jakości druku, ale nie skanuje obrazów. Z kolei drukarka wielkoformatowa służy do reprodukcji obrazów, które już istnieją, więc nie użyjesz jej do skanowania slajdów. Często ludzie mylą skanowanie z drukowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Żeby dobrze ogarnąć te sprawy z digitalizacją, warto znać różnice między urządzeniami wykorzystywanymi w różnych etapach produkcji graficznej. Dobrze dobrany sprzęt do digitalizacji naprawdę wpływa na jakość projektu, więc znajomość narzędzi w tej branży to podstawa.

Pytanie 3

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego A1 kosztuje 5 zł?

A. 40 zł

B. 35 zł

C. 30 zł

D. 25 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, jak 30 zł, 35 zł czy 40 zł, można zauważyć, że błędy wynikają często z nieprawidłowego oszacowania liczby arkuszy kartonu potrzebnych do wydrukowania wszystkich zaproszeń. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że potrzebne będą więcej niż 5 arkuszy, co prowadzi do zawyżenia kosztów. Kluczowym błędem jest także niewłaściwe obliczenie liczby zaproszeń, które można umieścić na arkuszu A1. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do znacznych różnic w kosztach. W praktyce, podczas planowania produkcji, niezwykle ważne jest dokładne obliczenie rozkładu zaproszeń na arkuszu, aby optymalizować zużycie materiałów oraz minimalizować koszty. Warto również pamiętać, że w świecie druku, efektywne zarządzanie materiałami oraz ich precyzyjne kalkulacje są kluczowymi elementami strategii ekonomicznych. Wydatki na materiały muszą być starannie zaplanowane, aby uniknąć nieefektywności i niepotrzebnych kosztów. Prawidłowe zrozumienie tych mechanizmów jest istotne nie tylko w kontekście pojedynczego projektu, ale także w dłuższej perspektywie, wpływając na rentowność całego przedsięwzięcia.

Pytanie 4

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. primera gruntującego

B. folii magnetycznej

C. jednego z tuszów "light"

D. pudru drukarskiego

Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 5

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. PuzzleFlow Organizer

B. FastStone Image Viewer

C. IrfanView

D. ACDSee Photo Manager

PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 6

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 1 000 szt.

B. 100 szt.

C. 200 szt.

D. 2 000 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 7

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

B. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

C. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 8

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 250 arkuszy

B. 275 arkuszy

C. 300 arkuszy

D. 200 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 1000 sztuk ulotek formatu A4, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować na jednym arkuszu RA2. Wymiary arkusza RA2 wynoszą 430 x 610 mm, a standardowy format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. Na jednym arkuszu RA2 można zmieścić 2 ulotki A4 w orientacji pionowej, co daje nam 2 ulotki na jednym arkuszu. Zatem do wydrukowania 1000 ulotek potrzebujemy 500 arkuszy A4. Ze względu na naddatek technologiczny w wysokości 10%, musimy uwzględnić dodatkowe arkusze. Obliczamy to w następujący sposób: 500 arkuszy + 10% z 500, co daje 500 + 50 = 550 arkuszy. Następnie, obliczamy, ile arkuszy RA2 musimy zamówić w tej samej proporcji. Biorąc pod uwagę, że na jednym arkuszu RA2 możemy wydrukować 2 ulotki A4, dzielimy 550 przez 2, co daje nam 275 arkuszy RA2. Ta metoda obliczeń uwzględnia zarówno wymogi produkcyjne, jak i naddatek technologiczny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej.

Pytanie 9

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 80 zł

B. 160 zł

C. 40 zł

D. 200 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia pełnej liczby wymaganych form, prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi, które opierają się na kosztach wykonania jedynie jednej formy, ignorują fakt, że w druku w kolorystyce 4 + 1 zazwyczaj potrzebne są co najmniej cztery formy dla podstawowych kolorów (cyan, magenta, yellow i black) oraz dodatkowa forma dla koloru specjalnego. Tego rodzaju myślenie błędnie zakłada, że można uzyskać pełną kolorystykę przy użyciu tylko jednej formy, co jest technicznie niemożliwe w kontekście druku offsetowego. Ponadto, w przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 160 zł, 80 zł czy 40 zł, widać zrozumienie jedynie fragmentu procesu, co prowadzi do niedoszacowania kosztów produkcji. W praktyce, warto znać standardowe praktyki w branży druku, gdzie każde zlecenie jest dokładnie obliczane na podstawie ilości form, rodzaju druku oraz złożoności projektu. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie kosztami i wydajnością, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku. Dlatego precyzyjne określenie liczby form oraz ich kosztów jest niezbędne do efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 10

Jednym z popularnych sposobów pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. sklepy online

B. banki graficzne

C. archiwa diapozytywów

D. serwisy stockowe

Serwisy stokowe to platformy, które oferują zróżnicowane banki zdjęć, gdzie użytkownicy mogą nabywać licencjonowane zdjęcia oraz grafiki do różnych zastosowań, takich jak publikacje, reklama, czy materiały marketingowe. Przykładami takich serwisów są Shutterstock, Adobe Stock czy iStock. Te platformy umożliwiają artystom i fotografom zarabianie na swoich pracach, a jednocześnie dostarczają użytkownikom dostęp do wysokiej jakości zdjęć bez konieczności fotografowania ich samodzielnie. Dzięki szerokiemu wyborowi zdjęć, serwisy stokowe wspierają branże kreatywne, reklamowe oraz media, umożliwiając łatwe, szybkie i efektywne pozyskiwanie materiałów wizualnych. W kontekście standardów branżowych, serwisy te często przestrzegają zasad dotyczących licencjonowania i praw autorskich, co sprawia, że korzystanie z ich zasobów jest bezpieczne i zgodne z przepisami prawa. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują odpowiedzialne korzystanie z własności intelektualnej.

Pytanie 11

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. rendering

B. proofing

C. tracking

D. kerning

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 12

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 8 form.

B. 6 form.

C. 2 formy.

D. 4 formy.

W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 13

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 9 szt.

B. 12 szt.

C. 6 szt.

D. 15 szt.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego definicji arkuszy wydawniczych oraz sposobu, w jaki tekst jest formatowany. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę arkuszy, takie jak 9, 12 czy 6, wskazują na naiwne podejście do obliczeń. Często błędnie zakłada się, że liczba wersów przekłada się bezpośrednio na ilość arkuszy, co jest mylące. W rzeczywistości, w procesie edycji tekstu do publikacji, kluczowe są nie tylko same wersy, ale także marginesy, kroje pisma, interlinie oraz ogólny układ strony, które wpływają na ostateczną ilość arkuszy. Dodatkowo, nie uwzględniając standardowych praktyk wydawniczych, takich jak podział tekstu na mniejsze fragmenty, łatwo można doprowadzić do znacznego zaniżenia liczby wymaganych arkuszy. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia faktu, że kilka wersów na stronę jest standardem w poezji, co może prowadzić do pomyłek w obliczeniach. W związku z tym, dobrze jest przed podjęciem prób obliczenia liczby arkuszy, zrozumieć, jakie czynniki wpływają na formatowanie tekstu i jak każde z nich przyczynia się do ostatecznej liczby arkuszy wydawniczych.

Pytanie 14

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. justowaniem

B. interlinią

C. kerningiem

D. podkreślaniem

W typografii takie rzeczy jak akcentowanie, interlinia czy justowanie to inne sprawy, które dotyczą układu tekstu, ale nie mają nic wspólnego z kerningiem, który zajmuje się odległością między literami. Akcentowanie to po prostu wyróżnianie niektórych części tekstu, żeby były bardziej widoczne, co w komunikacji wizualnej rzeczywiście ma sens, ale nie wpływa na to, jak blisko są litery. Interlinia, czyli odstęp między wierszami, jest ważna dla czytelności tekstu, ale nie ma tutaj nic do rzeczy. A justowanie to technika wyrównywania tekstu, żeby równo wyglądał. Ludzie często mylą te pojęcia, bo nie do końca rozumieją podstawowe zasady typografii. Dlatego warto wiedzieć, czym jest kerning i jak go stosować, bo to wpływa na to, jak ostatecznie będzie wyglądać nasza grafika.

Pytanie 15

Który program jest odpowiedni do tworzenia publikacji do druku offsetowego?

A. WordPerfect

B. Corel Designer

C. Adobe Reader

D. InDesign

Program Adobe InDesign jest specjalistycznym narzędziem stworzonym do składu publikacji i projektowania graficznego, co czyni go najlepszym wyborem do przygotowania materiałów do druku offsetowego. InDesign oferuje zaawansowane opcje układu stron, co pozwala na precyzyjne dostosowanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki możliwości pracy z warstwami, stylami i szablonami, projektanci mogą łatwo tworzyć złożone układy, które są zgodne z wymaganiami druku. Program wspiera różne formaty plików, co jest niezbędne przy współpracy z drukarniami oferującymi druk offsetowy. Ponadto, InDesign umożliwia eksport dokumentów do formatu PDF, który jest standardem w branży, a także zapewnia pełną kontrolę nad ustawieniami kolorów, co jest kluczowe dla jakości nadruku. W praktyce, inDesign jest używany do projektowania magazynów, broszur, książek i wielu innych materiałów, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 16

Wykonanie kolorowej odbitki próbnej (proof kontraktowy) ma na celu między innymi

A. analizę rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim

B. opracowanie wzoru kolorystycznego dla drukarza

C. prowadzenie adjustacji publikacji

D. ocenę liniatury rastra

Wybór odpowiedzi dotyczącej adjustacji publikacji w kontekście barwnej odbitki próbnej nie uwzględnia zasadniczego celu, jaki ma ta technika. Adjustacja publikacji odnosi się do ogólnych poprawek lub zmian w treści, które są związane z tekstem, układem lub innymi elementami publikacji, a nie bezpośrednio z kwestią odzwierciedlenia kolorów. Podobnie, ocena liniatury rastra koncentruje się na analizie szczegółów technicznych, takich jak gęstość punktów w obrazie, co również nie jest celem barwnej odbitki próbnej. Odpowiedź dotycząca oceny rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim dotyczy zagadnień organizacji druku, jak np. układ stron w arkuszu, co jest istotne, ale nie odnosi się do kluczowego zadania odbitki próbnej. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na myleniu celów technicznych z procesami kontroli jakości. Odbitka próbna to narzędzie, które głównie pozwala na ocenę efektu końcowego pod kątem kolorystycznym, co jest fundamentalne dla sukcesu projektu drukarskiego. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla efektywnej współpracy z drukarnią i zapewnienia, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta.

Pytanie 17

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. JPEG

B. SVG

C. EPS

D. PDF

JPEG to jeden z najpopularniejszych formatów plików graficznych używanych do przechowywania obrazów rastrowych. Jego pełna nazwa to Joint Photographic Experts Group, która wskazuje na organizację, która go opracowała. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej i publikacjach internetowych, głównie ze względu na możliwość kompresji stratnej, która pozwala na znaczną redukcję rozmiaru pliku przy stosunkowo niewielkiej utracie jakości obrazu. Format ten jest idealny do przechowywania zdjęć, które mają mnóstwo kolorów i detali. W praktyce JPEG jest najczęściej używany do zdjęć z wakacji, ilustracji w artykułach internetowych czy obrazów w mediach społecznościowych. Co więcej, jest kompatybilny z niemal wszystkimi przeglądarkami i oprogramowaniem do edycji grafiki, co czyni go niezwykle wszechstronnym. Warto jednak pamiętać, że nie nadaje się do przechowywania grafik z dużymi obszarami jednolitego koloru lub tekstu, ponieważ kompresja stratna może w takich przypadkach powodować widoczne artefakty.

Pytanie 18

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 2

B. 5 + 2

C. 4 + 3

D. 5 + 3

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia lub braku zrozumienia zasad kolorystyki w druku. Odpowiedź 4 + 2 sugeruje, że jedna strona ulotki posiada cztery kolory, co jest sprzeczne z założeniami pytania, które jasno wskazuje na wielobarwny zadruk w pięciu kolorach. Dodatkowo, zrozumienie, że złoty nie jest klasyfikowany jako osobny kolor w kontekście standardów druku, może prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi 5 + 3, dodanie trzeciego koloru do drugiej strony ulotki jest zbędne, ponieważ pytanie jednoznacznie określa, że druga strona posiada tylko dwa kolory: czarny i srebrny. Z kolei odpowiedź 4 + 3 sugeruje, że kolorystyka ulotki jest bardziej złożona niż w rzeczywistości, co nie odzwierciedla zamówienia. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda strona ulotki musi mieć więcej niż dwa kolory, co w praktyce może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania budżetu na druk oraz trudności w wykonaniu zlecenia. Zrozumienie podstawowych zasad dotyczących kolorów w kontekście druku, takich jak liczba użytych kolorów oraz ich zastosowanie w praktyce, jest kluczowe dla osiągnięcia satysfakcjonujących efektów w projektowaniu materiałów reklamowych.

Pytanie 19

Jakie będą koszty wykonania druku folderu w formacie A3 w technologii 4 + 4 z użyciem czterokolorowej maszyny drukarskiej, stosując metodę odwracania przez margines, w zestawieniu z maszyną posiadającą osiem zespołów drukujących?

A. wzrośnie z powodu większej liczby arkuszy do druku

B. wzrośnie z powodu większej liczby form drukowych

C. spadnie z powodu mniejszej liczby arkuszy do druku

D. spadnie z powodu mniejszej liczby form drukowych

Wybór odpowiedzi sugerujących wzrost kosztów druku z powodu zwiększonej liczby form lub arkuszy do drukowania nie uwzględnia zasadniczej różnicy w technologii druku oraz procesie produkcyjnym. Zwiększona liczba form drukowych prowadziłaby do wyższych kosztów przygotowawczych, co jest sprzeczne z praktyką druku cyfrowego oraz offsetowego, które dążą do minimalizacji tego aspektu. Drukowanie w kolorze 4 + 4 na maszynach z ośmioma zespołami drukującymi efektywnie redukuje liczbę wymaganych form do zaledwie dwóch, co jest argumentem na rzecz obniżenia kosztów. Ponadto, nie uwzględnienie metody odwracania przez margines, która pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron arkusza, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o konieczności zwiększenia liczby arkuszy. W rzeczywistości, odpowiednia organizacja pracy na maszynach drukarskich pod względem efektywności oraz skrócenia czasu realizacji zleceń, prowadzi do optymalizacji całego procesu, co jest kluczowe w konkurencyjnej branży poligraficznej. Typowe błędy myślowe obejmują także nieprawidłowe porównania kosztów drukowania bez uwzględnienia wszystkich istotnych czynników, takich jak rodzaj zastosowanej technologii, proces przygotowania oraz potencjalne oszczędności wynikające z automatyzacji.

Pytanie 20

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 12 punktom typograficznym

B. 20 punktom typograficznym

C. 15 punktom typograficznym

D. 10 punktom typograficznym

Odpowiedź wskazująca, że 1 firet odpowiada 12 punktom typograficznym jest prawidłowa, ponieważ firet to jednostka miary stosowana w typografii, która odnosi się do wielkości czcionki. W standardach typograficznych, szczególnie w kontekście czcionek o stopniu cycero, przyjmuje się, że 1 firet odpowiada 12 punktom. W praktyce oznacza to, że czcionki w rozmiarze 12 punktów są powszechnie używane w dokumentach drukowanych, takich jak książki, czasopisma oraz inne publikacje, które wymagają czytelności. Przy projektowaniu publikacji ważne jest, aby dobierać odpowiednie wielkości czcionek, co wpływa na estetykę oraz komfort czytania. Użycie standardu 12 punktów dla czcionek cycero jest również zgodne z zaleceniami w zakresie typografii, co zapewnia spójność w całej branży. Warto również zwrócić uwagę, że różne rodzaje czcionek mogą mieć różny stopień czytelności przy tej samej wielkości punktowej, co podkreśla znaczenie doboru czcionek dostosowanych do kontekstu i grupy docelowej.

Pytanie 21

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. separacji barwnych do druku

B. wymiarów netto dokumentu

C. rozdzielczości bitmap

D. zamiany tekstu na krzywe

Odpowiedź dotycząca separacji barwnych do druku jest poprawna, ponieważ narzędzie 'podgląd wyjściowy' w Adobe Acrobat odgrywa kluczową rolę w ocenie, czy dokument jest prawidłowo przygotowany do druku. Separacja barw polega na rozdzieleniu poszczególnych kolorów w dokumentach, co umożliwia ich poprawne odwzorowanie na papierze. Przygotowanie do druku wiąże się z użyciem modelu kolorów CMYK, gdzie każdy kolor jest reprezentowany przez osobną separację. Narzędzie to pozwala na wizualizację, jak kolory będą wyglądać po naświetleniu, co jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości druku. W praktyce, sprawdzenie separacji barw pozwala zidentyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmiarowe kolory, które mogą prowadzić do zniekształceń lub niezgodności kolorystycznych. Poprawne przygotowanie i weryfikacja separacji barwnych są zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają przeprowadzanie dokładnych kontroli przed oddaniem materiałów do druku.

Pytanie 22

Drewniana konstrukcja nazywana blejtramem jest używana do prezentacji wydruków takich jak

A. obrazy na płótnie

B. etykiety samoprzylepne

C. kartonowe opakowania

D. zdjęcia w albumach

Odpowiedzi takie jak naklejki samoprzylepne, fotografie albumowe czy opakowania tekturowe nie mają związku z konstrukcją blejtramu. Naklejki samoprzylepne są zazwyczaj produkowane na papierze lub folii, a ich aplikacja nie wymaga sztywnej ramy, co sprawia, że blejtram nie znajduje tu zastosowania. Fotografowie zazwyczaj prezentują swoje prace w albumach lub na wystawach w ramach specjalnie zaprojektowanych ram, które różnią się od blejtramów, gdyż mają na celu eksponowanie zdjęć, a nie malarskich dzieł. Opakowania tekturowe są natomiast projektem funkcjonalnym, skonstruowanym głównie z myślą o ochronie przedmiotów i są używane w zupełnie innym kontekście. Zrozumienie przeznaczenia i zastosowania blejtramu jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków dotyczących jego funkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie blejtramu z innymi materiałami lub nośnikami, co wynika z braku wiedzy o specyfikacji i przeznaczeniu tych obiektów. Blejtram ma swoje unikalne cechy, które są dostosowane do potrzeb artystów malarzy, a jego rola w świecie sztuki jest niezastąpiona.

Pytanie 23

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 320 stron

B. 288 stron

C. 352 strony

D. 336 stron

Odpowiedź, że książka ma 320 stron, to strzał w dziesiątkę! Jest to związane z tym, że arkusze SRA1 są spore, mają 640 na 900 mm, więc po złożeniu na pół dostajemy arkusz A1, a z tego znowu możemy uzyskać cztery arkusze A5. Kiedy mamy 10 arkuszy SRA1, to można z nich wycisnąć całe 40 arkuszy A5, co razem daje te 320 stron (40 arkuszy pomnożone przez 8 stron na każdym A5). Takie obliczenia to dobra praktyka w druku, bo pomagają zredukować koszty produkcji. Z praktyki wiem, że to przydatna wiedza dla ludzi z branży, takich jak graficy czy drukarze, którzy muszą dobrze planować nakłady i wydatki. Znajomość wymiarów i zasad składania arkuszy to naprawdę istotna sprawa, zwłaszcza podczas przygotowania do druku i obliczeń efektywności produkcji.

Pytanie 24

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. JPEG

B. RAW

C. PNG

D. TIFF

Wybór formatu JPEG często wynika z przyzwyczajenia oraz jego powszechnej dostępności. Jednakże, JPEG jest formatem stratnym, co oznacza, że przy każdej kompresji traci dane, co prowadzi do pogorszenia jakości obrazu. Chociaż JPEG jest doskonały dla publikacji internetowych ze względu na małe rozmiary plików, to jednak przy zastosowaniach profesjonalnych, gdzie kluczowa jest jakość, nie powinien być preferowany. Z kolei TIFF to format bezstratny, który oferuje wysoką jakość i elastyczność w obróbce, ale jednocześnie generuje znacznie większe pliki, co może być niepraktyczne w przypadku dużej liczby zdjęć. PNG, choć świetnie sprawdza się w grafice internetowej, również nie jest odpowiedni do zdjęć, ponieważ nie obsługuje szerokiego zakresu kolorów tak jak RAW, a także jest formatem bezstratnym, który nie oferuje tak dużej ilości danych surowych jak RAW. Zrozumienie różnic między tymi formatami jest kluczowe dla każdego fotografa. Należy mieć na uwadze, że wybór formatu powinien być dostosowany do celu, w jakim zdjęcia będą wykorzystywane. W przypadku archiwizacji oraz późniejszej obróbki, RAW zapewnia zdecydowanie najlepsze rezultaty, podczas gdy JPEG, TIFF i PNG mają swoje ograniczenia i zastosowania, które mogą nie spełniać oczekiwań profesjonalistów.

Pytanie 25

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 7 200 kg

B. 140 kg

C. 2 800 kg

D. 560 kg

Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.

Pytanie 26

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. PNG

B. FLA

C. TIFF

D. PDF

PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 27

Kwadrat stanowi jednostkę typograficzną równą

A. 4 punktom typograficznym

B. 48 punktom typograficznym

C. 12 punktom typograficznym

D. 16 punktom typograficznym

Wybór odpowiedzi, że jeden kwadrat odpowiada 12, 16 lub 4 punktom typograficznym, jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek typograficznych. W typografii jednostką bazową jest punkt, a kwadrat jest określony jako wartość znacznie większa. Odpowiedzi te wskazują na częste błędy w posługiwaniu się jednostkami miary, co może prowadzić do niezrozumienia ich zastosowania w praktyce. Punkt typograficzny ma różne definicje, ale standardowo wynosi 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 0.666 cala. Słabsza znajomość jednostek może prowadzić do błędów w projektowaniu, takich jak niewłaściwe ustawienie odstępów, co z kolei wpływa na czytelność tekstu oraz estetykę projektu. Ważne jest, aby projektanci mieli solidne podstawy w typografii i potrafili prawidłowo przeliczać jednostki, aby uniknąć nieporozumień. Znajomość pełnej skali jednostek typograficznych, w tym kwadratów i punktów, jest niezbędna w pracy projektanta, szczególnie w kontekście komunikacji z drukarniami oraz w programach graficznych, gdzie precyzja jest kluczowa dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 28

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 423 x 597 mm

B. 597 x 844 mm

C. 426 x 600 mm

D. 600 x 847 mm

Wybór innej odpowiedzi niż 600 x 847 mm często wynika z braku zrozumienia zasad dotyczących spadów w projektowaniu graficznym. Odpowiedzi 426 x 600 mm oraz 423 x 597 mm znacznie odbiegają od standardowych wymiarów formatu A1, które wynoszą 594 x 841 mm. Zastosowanie błędnych wymiarów może prowadzić do zniszczenia estetyki projektu, ponieważ nie uwzględniają one odpowiednich spadów. Często projektanci, którzy nie dodają spadów, ryzykują, że po przycięciu ich projekt będzie miał białe krawędzie, co negatywnie wpłynie na jego profesjonalny wygląd. Odpowiedź 597 x 844 mm z kolei, mimo że jest zbliżona do wymiarów A1, również nie dodaje odpowiednich spadów, co czyni ją nieprawidłową. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów netto z wymiarami brutto, co prowadzi do nieporozumień w kwestii przygotowania materiałów do druku. W projektowaniu graficznym, zrozumienie różnicy między wymiarami netto a brutto jest niezbędne do zapewnienia, że finalny produkt będzie spełniał wszystkie wymagania branżowe oraz estetyczne.

Pytanie 29

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. PJP

B. CTP

C. DTP

D. CMS

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 30

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. selekcją

B. wypełnianiem

C. rozmyciem

D. kadrowaniem

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 31

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.

B. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.

C. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.

D. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.

Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.

Pytanie 32

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Krawiec

B. Bękart

C. Szewc

D. Sierota

Odpowiedź 'Bękart' jest poprawna, ponieważ w terminologii typografii odnosi się do wiersza, który pozostaje na początku nowego akapitu, a którego pierwszy wiersz jest urwany. Tego rodzaju wiersz występuje w sytuacjach, gdy akapit nie jest w pełni wypełniony na końcu strony i jedna linia pozostaje sama na górze następnej strony. Stosowanie odpowiednich terminów typograficznych jest kluczowe w zakresie wydania publikacji w sposób profesjonalny i estetyczny. W praktyce, bękart może wpływać na czytelność tekstu oraz ogólne wrażenie wizualne dokumentu. W branży edytorskiej dąży się do unikania bękartów, co można osiągnąć poprzez odpowiednie formatowanie tekstu, takie jak kontrola odstępów między akapitami oraz wykorzystanie narzędzi edytorskich, które automatycznie dostosowują układ tekstu. Przykładem standardu, który odnosi się do takich praktyk typograficznych, jest norma ISO 12651, dotycząca dokumentacji i publikacji tekstów. Właściwe zrozumienie i unikanie bękartów jest fundamentalne dla zachowania wysokiej jakości publikacji.

Pytanie 33

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. Acrobat

B. Photoshop

C. InDesign

D. Illustrator

Program Adobe Acrobat jest głównie narzędziem do przetwarzania dokumentów PDF, co oznacza, że skoncentrowany jest na prezentacji oraz edycji już istniejących plików, a nie na projektowaniu oryginalnych materiałów drukowanych, takich jak akcydensowe. Akcydensy, do których zaliczają się różnorodne materiały reklamowe, ulotki czy zaproszenia, najlepiej projektować w oprogramowaniu takim jak InDesign, Photoshop czy Illustrator. InDesign jest idealnym narzędziem do skomplikowanych układów tekstu i grafiki, podczas gdy Photoshop jest najczęściej wykorzystywany do edycji obrazów, a Illustrator do tworzenia wektorowych grafik. Z tego względu, chociaż Acrobat może być użyty do wprowadzenia drobnych poprawek czy anotacji w plikach PDF, nie jest on odpowiedni do tworzenia akcji drukowanych od podstaw, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 34

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 560 zł

B. 240 zł

C. 320 zł

D. 960 zł

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jakie elementy należy uwzględnić przy kalkulacji kosztów. W przypadku podanych opcji, wiele osób może pomylić się, podsumowując godziny pracy lub myśląc, że stawka godzinowa odnosi się tylko do niektórych dni. Na przykład, wybór 560 zł mógł wynikać z obliczenia 7 godzin pracy (co jest nieprawidłowe, bo 4 dni po 3 godziny to 12 godzin) i pomnożenia tej liczby przez stawkę 80 zł. Innym typowym błędem jest zignorowanie pełnych dni roboczych, co prowadzi do niepoprawnych założeń dotyczących całkowitego czasu pracy. Warto podkreślić, że w branży DTP kluczowe jest precyzyjne liczenie czasu poświęconego na projekt, aby uniknąć niedoszacowania kosztów. Ostatecznie, koszt przygotowania folderu reklamowego powinien być wynikiem dokładnych obliczeń, które uwzględniają wszystkie godziny pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług w sektorze kreatywnym. Dokładność w kalkulacji jest istotna, ponieważ błędne oszacowanie kosztów może prowadzić do problemów finansowych dla firmy oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 35

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. INDD

B. CDR

C. PDF

D. EPS

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 36

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Wdowa

B. Sierota

C. Bękart

D. Szewc

Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają pewne zrozumienie terminologii związanej z typografią, ale w rzeczywistości są nieadekwatne w kontekście opisanego pytania. Sierota, na przykład, odnosi się do pojedynczego wiersza akapitu, który znajduje się na końcu strony lub kolumny, co sprawia, że wygląda jak odludek, a nie na początku kolumny. Takie sytuacje mogą powodować wrażenie niepełności tekstu i obniżać jego estetykę, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Szewc i wdowa to pojęcia, które również nie pasują do definicji ostatniego wiersza akapitu na początku kolumny; szewc jest terminem, który nie jest powszechnie uznawany w typografii, a wdowa odnosi się do krótkiego wiersza, który kończy akapit, a znajduje się na stronie samodzielnie. Każde z tych niepoprawnych terminów ilustruje różne aspekty typografii, które mogą przyczyniać się do chaosu wizualnego w publikacjach, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do opisanego zjawiska. Zrozumienie tych terminów i ich różnic jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnego poziomu w projektowaniu graficznym i typografii.

Pytanie 37

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. koncepcyjne

B. stykowe

C. impozycyjne

D. fotograficzne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 39

Który element wizytówki należy wykonać nadrukiem?

A. Napis BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO.

B. Numer telefonu.

C. Adres.

D. Napis OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ.

Patrząc na inne odpowiedzi, zauważyłem, że chociaż adres i napisy o rodzaju "OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ" i "BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO" mają swoje znaczenie, to nie są tak istotne jak numer telefonu. Adres jest ważny, żeby wiedzieć, gdzie jesteśmy, ale w sytuacjach kryzysowych liczy się szybki kontakt. Ludzie w trudnych momentach zwykle szukają natychmiastowej pomocy, a dzwoniąc pod numer, mogą ją zdobyć. Napisy informacyjne, jak „BEZPŁATNIE/CAŁODOBOWO”, mogą być przydatne, ale nie zastąpią potrzeby szybkiego dotarcia do kogoś. Często jest tak, że skupiamy się na mniej istotnych informacjach, które są ważne, ale nie kluczowe w pierwszym kontakcie. Dobrze zaprojektowane wizytówki powinny stawiać na najważniejsze informacje, które pomogą w sytuacjach kryzysowych. Mimo że wszystko to może być przydatne, numer telefonu to naprawdę najważniejsza rzecz, a jego nadrukowanie powinno być bezdyskusyjne.

Pytanie 40

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. żółtą

B. czerwoną

C. zieloną

D. granatową

Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej