Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 10:59
Data zakończenia: 13 maja 2025 11:18

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy

B. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów

C. ugniatania oraz poziomowania trawników

D. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika

Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.

Pytanie 2

Jakie symptomy mogą sugerować, że roślina była zbyt mało podlewana?

A. Plamy na pędach, na liściach szary osad

B. Zniekształcone liście, pokryte czarnym osadem

C. Zmiana barwy liści, skórka oddzielająca się od pędu

D. Zwiędnięte liście, pomarszczona skórka na pędach

Zwiędnięte liście oraz pomarszczona skórka na pędach to kluczowe objawy, które świadczą o przesuszeniu rośliny. Przesuszenie następuje, gdy roślina nie otrzymuje wystarczającej ilości wody, co prowadzi do utraty turgoru komórkowego, skutkując zwiotczeniem liści. W praktyce, regularne monitorowanie wilgotności podłoża jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin. Można to osiągnąć przez stosowanie wilgotnościomierzy, które pozwalają na precyzyjne określenie potrzeb wody. Warto również zwrócić uwagę na specyfikę rośliny, ponieważ różne gatunki mają różne wymagania dotyczące wilgotności. Dobre praktyki w zakresie nawadniania obejmują nawadnianie roślin wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, aby zminimalizować parowanie. Przesuchanie roślin można również zminimalizować przez stosowanie mulczowania, które spowalnia parowanie wody z powierzchni podłoża, co jest zgodne z zaleceniami ekologicznego ogrodnictwa. Odpowiednia pielęgnacja i dostosowanie nawadniania do potrzeb konkretnej rośliny są kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu.

Pytanie 3

Nawożenie dolistne roślin balkonowych powinno odbywać się w dni

A. pochmurne i deszczowe

B. słoneczne i suche

C. słoneczne i bezwietrzne

D. pochmurne i wietrzne

Wybór dni słonecznych i suchych do nawożenia dolistnego roślin balkonowych może wydawać się rozsądny, jednak w praktyce niesie ze sobą wiele zagrożeń. W słoneczne dni, zwłaszcza przy wysokich temperaturach, rośliny narażone są na stres termiczny, co prowadzi do osłabienia ich zdolności absorpcyjnych. Wysoka temperatura i bezpośrednie działanie promieni słonecznych mogą powodować parowanie wody z liści, co skutkuje zmniejszeniem efektywności nawożenia. Ponadto, nawozy dolistne aplikowane w takich warunkach mogą prowadzić do poparzeń liści, co znacząco osłabia rośliny. W przypadku pochmurnych dni, rośliny są lepiej przygotowane do przyjęcia substancji odżywczych, ponieważ temperatura jest niższa, co sprzyja ich rozpuszczaniu i przyswajaniu. Odpowiednie nawadnianie oraz wilgotność powietrza są kluczowe dla efektywności nawożenia. Wietrzne warunki mogą prowadzić do rozprzestrzeniania się nawozów na inne rośliny lub do utraty substancji odżywczych, co negatywnie wpływa na skuteczność zabiegu. Dlatego, dla uzyskania najlepszych efektów nawożenia dolistnego, należy wybierać dni z pochmurnym i deszczowym niebem, co zminimalizuje ryzyko uszkodzeń roślin oraz zapewni skuteczną absorpcję nawozów.

Pytanie 4

Jakie działania trzeba podjąć jesienią, aby ochronić róże rabatowe przed zimą?

A. Przycięcie pędów róż nad 1-2 oczkiem

B. Kopczykowanie róż suchymi liśćmi

C. Przycięcie pędów róż nad 3-5 oczkiem

D. Kopczykowanie róż ziemią

Przycięcie pędów róż nad 3-5 oczkiem może wydawać się rozsądne, jednak taki zabieg wykonuje się zazwyczaj wiosną, a nie jesienią. Jesienne przycinanie może osłabić roślinę, ponieważ nie zdąży ona zregenerować się przed nadejściem zimy. Zbyt drastyczne cięcie pędów, zwłaszcza w okresie spoczynku, może prowadzić do znacznych strat w postaci osłabienia roślin i zwiększonego ryzyka przemarznięcia. Również przycięcie pędów nad 1-2 oczkiem, mimo że również może być stosowane w procesie pielęgnacji, nie jest zalecane w jesiennej ochronie róż. Pędów nie powinno się przycinać w ogóle na jesieni, gdyż będą one potrzebne roślinie do przeżycia zimy. Kopczykowanie przy pomocy suchych liści to kolejna myśl, która może wydawać się atrakcyjna, jednak liście mogą sprzyjać rozwojowi pleśni oraz nie są tak skuteczne jak ziemia w izolacji korzeni. Liście mogą się także przemieszczać pod wpływem wiatru, co czyni je mniej stabilnym materiałem izolacyjnym. Prawidłowe przygotowanie róż na zimę wymaga zrozumienia ich naturalnych potrzeb oraz adaptacji do lokalnych warunków klimatycznych, co czyni kopczykowanie ziemią najlepszym rozwiązaniem na jesień.

Pytanie 5

W przypadku roślin z rodziny sosnowatych kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym w szkółce jest

A. kształtowanie prostego pnia

B. zginanie pędów bocznych

C. przycinanie części nadziemnej

D. formowanie bryły korzeniowej

Formowanie bryły korzeniowej jest kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym w szkółkach roślin z rodziny sosnowatych, ponieważ zdrowy system korzeniowy jest fundamentem dla dalszego wzrostu i rozwoju roślin. Prawidłowe formowanie bryły korzeniowej polega na zapewnieniu odpowiedniej struktury korzeni, co umożliwia lepsze pobieranie wody oraz składników odżywczych. W praktyce, zabieg ten może obejmować regularne sprawdzanie stanu korzeni roślin, ich przycinanie oraz odpowiednie uformowanie w czasie przesadzania. Ważne jest, aby korzenie były odpowiednio rozłożone, co zapobiega problemom z ich zagęszczeniem i zgnilizną. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują także wykorzystanie odpowiednich podłoży oraz pojemników, które wspierają rozwój korzeni. Wprowadzenie tego zabiegu w życie przyczynia się do zdrowego wzrostu roślin, co jest zgodne z zaleceniami przedstawionymi w literaturze specjalistycznej i standardach branżowych dotyczących uprawy szkółkarskiej.

Pytanie 6

Aby przyspieszyć rozwój nowych korzeni bezpośrednio po aeracji, co należy wykonać?

A. piaskowanie

B. wałowanie

C. podlewanie

D. mulczowanie

Wałowanie, podlewanie i mulczowanie to techniki, które mogą być stosowane w pielęgnacji gleby, ale nie są optymalne bezpośrednio po aeracji, szczególnie w kontekście przyspieszania powstawania nowych korzeni. Wałowanie, choć przydatne w stabilizacji gleby, może spowodować zbyt duże zagęszczenie podłoża, co z kolei ogranicza rozwój nowych korzeni. Gleba musi być wystarczająco przewiewna, aby korzenie mogły się swobodnie rozwijać, a wałowanie narusza tę równowagę. Podlewanie po aeracji jest również ważne, ale jego nadmiar nie dostarcza struktury do gleby, więc nie wspiera rozwoju korzeni tak efektywnie jak piaskowanie. Mulczowanie, z drugiej strony, jest korzystne w kontekście ochrony gleby przed erozją i utrzymywaniu wilgoci, lecz nie dostarcza niezbędnej struktury, która umożliwia rozwój korzeni. W przypadku pytań dotyczących technik ogrodniczych, ważne jest, aby podejść do zagadnienia holistycznie, rozważając, które metody najlepiej wspierają określone cele, takie jak zwiększenie biodiversity, poprawa jakości gleby i wspieranie zdrowego wzrostu roślin. Błędem jest zatem myślenie, że inne metody mogą zastąpić piaskowanie w procesie regeneracji korzeni, co może prowadzić do nieefektywnej pielęgnacji oraz nieoptymalnych warunków dla roślin.

Pytanie 7

W produkcji szczepionych roślin ozdobnych, pędy wyrastające z podkładki powinny być usuwane

A. po zakończeniu okresu wegetacji

B. po zdrewnieniu odrostów

C. przed rozpoczęciem okresu wegetacji

D. natychmiast po ich wyrośnięciu

Natychmiastowe usuwanie pędów odbijających z podkładki jest kluczowym aspektem w produkcji szczepionych roślin ozdobnych. Pędy te, nazywane również odrostami, mogą poważnie osłabić roślinę, konkurując z podkładką o składniki odżywcze i wodę. Poprzez ich wczesne usunięcie, zapewniamy, że energia rośliny jest skoncentrowana na wzroście i rozwoju szczepu, co jest szczególnie ważne w kontekście uzyskania zdrowych i silnych roślin ozdobnych. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów roślin oraz standardami agrotechnicznymi, które podkreślają znaczenie kontroli wzrostu niepożądanych pędów. Na przykład, jeżeli mamy do czynienia z różami szczepionymi na podkładkach, ich wczesne przycinanie pozwala na lepsze ukierunkowanie wzrostu i obfite kwitnienie. Warto także pamiętać, że regularne monitorowanie roślin oraz ich pielęgnacja, w tym usuwanie odrostów, powinny być integralną częścią zarządzania uprawą, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości produktu końcowego.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Kainit stosuje się w celu zaspokojenia niedoborów w glebie

A. magnezu

B. potasu

C. fosforu

D. azotu

Wybór niewłaściwego makroskładnika do nawożenia może naprawdę namieszać w zarządzaniu glebą i źle wpłynąć na wzrost roślin. Fosfor jest ważny dla rozwoju korzeni i energii w roślinach, ale w kainicie go nie ma. Jak mielibyśmy nawozić fosforem, a w glebie brakuje potasu, to rośliny mogą mieć problem z wykorzystaniem tego, co mają. Azot to inna sprawa – też ważny, bo potrzebny do białek i chlorofilu, ale jego brak nie jest tym, co rozwiązuje kainit. Przesadne nawożenie azotem może sprawić, że rośliny będą rosły na fali, ale ich odporność na choroby spadnie. Magnez też jest istotny dla chlorofilu, ale jego brak nie wiąże się bezpośrednio z kainitem. Często takie błędne wnioski wynikają z braku zrozumienia, jak to wszystko działa w ekosystemie roślin. Dlatego ważne jest, aby przed nawożeniem zrobić badania gleby i wiedzieć, czego rośliny naprawdę potrzebują, żeby efektywnie zarządzać zasobami gleby.

Pytanie 10

Jaką metodę nawadniania zaleca się dla krzewów ozdobnych, które rosną wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. nawadnianie kropelkowe

B. deszczowanie

C. nawadnianie zalewowe

D. zamgławianie

Nawadnianie kropelkowe to naprawdę najlepszy sposób na podlewanie krzewów ozdobnych, zwłaszcza jeśli są posadzone blisko ogrodzenia. Ta metoda działa tak, że woda trafia prosto do korzeni roślin, przez co nie marnujemy jej i lepiej wykorzystujemy. Dzięki temu można dokładnie kontrolować, ile wody dostaje każda roślina. Z mojego doświadczenia, to ważne dla zdrowia roślin. Poza tym, nawadnianie kropelkowe pomaga ograniczyć chwasty i zmniejsza szanse na choroby grzybowe, które mogą się pojawić na mokrej ziemi. W praktyce można zamontować rury z małymi otworami, które będą stopniowo wypuszczać wodę, co pozwala na równomierne podlewanie. Myślę, że warto to stosować, bo pozwala zaoszczędzić wodę i czas, co jest naprawdę istotne w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy staramy się dbać o środowisko.

Pytanie 11

Oblicz, korzystając z tabeli, wartość kosztorysową materiału dla nasion traw przeznaczonych do obsiania 20 m2 terenu.

Lp.	Podstawa wyceny lub propozycja analizy	Opis kosztorysowy, jednostka miary i ilości	Cena jednostkowa w zł	Wartość kosztorysowa
Lp.	Podstawa wyceny lub propozycja analizy	Opis kosztorysowy, jednostka miary i ilości	Cena jednostkowa w zł	Robocizna R	Materiały M	Sprzęt S
1.	KNR 2-21 0401-03	Wykonanie trawników dywanowych siewem. Obmiar = 20 m² Materiały Nasiona traw 2,00 kg na 100 m²	20,00 zł/kg

A. 10,00 zł

B. 12,00 zł

C. 8,00 zł

D. 9,00 zł

Odpowiedź 8,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenie kosztorysowe materiału dla nasion traw należy przeprowadzić poprzez przeliczenie ilości nasion na powierzchnię 20 m². Standardowe normy dla materiałów siewnych wskazują na określoną ilość nasion potrzebną do obsiania jednej jednostki powierzchni, co w tym przypadku przekłada się na konkretną liczbę nasion na m². Jeśli cena jednostkowa nasion wynosi 0,40 zł za sztukę, to do obsiania 20 m² potrzeba 20 razy więcej nasion, co w rezultacie daje 8,00 zł jako całkowity koszt. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w ogrodnictwie i rolnictwie, gdzie precyzyjne kalkulacje pozwalają na efektywne zarządzanie budżetem. Umożliwia to także odpowiednie planowanie i optymalizację kosztów, co jest kluczowe w prowadzeniu działalności związanej z zielenią. Dlatego warto zwrócić uwagę na szczegóły, które pozwolą na efektywne wykorzystanie zasobów i minimalizację kosztów.

Pytanie 12

Kędzierzawość liści ujawnia się poprzez

A. powstawanie na liściu niewielkich plam brunatnych otoczonych ciemnoczerwoną obwódką

B. puszysty, mączysty osad na liściu

C. drobne, rdzawoczerwone i wypukłe plamy na liściu

D. zgrubienia, deformacje oraz karminową barwę liścia

Kędzierzawość liści to jedna z typowych reakcji roślin na stres, który może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak choroby, szkodniki czy niekorzystne warunki środowiskowe. Obserwacje wskazują, że kędzierzawość liści objawia się poprzez zgrubienia, zniekształcenia oraz karminową barwę liści, co jest efektem zmian w metabolizmie komórek roślinnych. W praktyce, identyfikacja kędzierzawości jest kluczowa dla rolników i ogrodników, ponieważ może wskazywać na obecność patogenów, takich jak wirusy czy grzyby, które mogą poważnie zagrażać uprawom. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie stanu zdrowia roślin w ogrodach, gdzie wczesne rozpoznanie kędzierzawości pozwala na szybsze wdrożenie działań ochronnych, takich jak zastosowanie odpowiednich pestycydów czy poprawa warunków uprawy. Warto również dodać, że zrozumienie mechanizmów kędzierzawości liści jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin, co pozwala na bardziej zrównoważone podejście do produkcji roślinnej.

Pytanie 13

Co należy zrobić, gdy preparat owadobójczy dostanie się do oczu?

A. przepłukać oczy obfitą ilością wody i skonsultować się z lekarzem

B. użyć kropli do oczu oraz nałożyć jałowy opatrunek

C. przepłukać oczy wodą i użyć kropli do oczu

D. skonsultować się z lekarzem bez udzielania pomocy poszkodowanemu

Kiedy preparat owadobójczy dostanie się do oczu, naprawdę ważne jest, żeby szybko działać, żeby zminimalizować ewentualne uszkodzenia. Przemycie oczu dużą ilością wody to najlepsza opcja – tak mówią różne organizacje zajmujące się zdrowiem, w tym Światowa Organizacja Zdrowia. Woda działa świetnie, bo rozpuszcza te chemikalia i wypłukuje je, co zmniejsza ich kontakt z delikatną błoną śluzową oka. Po przemyciu warto jednak iść do lekarza, żeby sprawdzić, co się stało i czy nie ma jakichś poważniejszych uszkodzeń. Czasami potrzebne są odpowiednie krople, które mogą złagodzić podrażnienie. Ignorowanie tego kroku nie jest dobrym pomysłem, bo mogą być poważne konsekwencje dla zdrowia, nawet uszkodzenia wzroku. Dlatego wszyscy pracujący w rolnictwie lub używający chemii powinni dobrze znać te procedury pierwszej pomocy.

Pytanie 14

Rośliny przygotowane do transportu w tzw. balotach to materiał szkółkarski

A. z bryłami korzeniowymi zapakowanymi w siatkę lub jutę

B. z bryłami korzeniowymi ukształtowanymi w plastikowych doniczkach

C. z gołymi korzeniami zabezpieczonymi wodną zawiesiną gliny

D. z gołymi korzeniami związanymi po 25 sztuk w pęczki

Wybór odpowiedzi dotyczący roślin z gołymi korzeniami związanymi po 25 szt. w pęczki nie jest odpowiedni, gdyż taka forma pakowania nie zabezpiecza właściwie korzeni przed uszkodzeniem ani nie sprzyja ich utrzymaniu w dobrym stanie podczas transportu. Rośliny z gołymi korzeniami są wrażliwe na wysychanie, co może prowadzić do ich osłabienia i obumarcia. W przypadku roślin z gołymi korzeniami zabezpieczonymi wodną zawiesiną gliny, chociaż na pierwszy rzut oka może się wydawać, że problem wysychania został zminimalizowany, to jednak nie rozwiązuje to kwestii stabilności ich struktury podczas transportu. Dodatkowo, taka forma pakowania wymaga dłuższego czasu na adaptację roślin do nowego środowiska, co może być problematyczne w praktyce szkółkarskiej. Natomiast rośliny w plastikowych doniczkach, mimo że są dobrze chronione, nie są uważane za baloty, gdyż nie są transportowane w tradycyjnie zdefiniowanym balocie, co nie spełnia standardów dotyczących transportu roślin w balotach. Wybór niewłaściwej metody pakowania roślin może prowadzić do poważnych problemów w ich późniejszym wzroście i rozwoju, co jest niezgodne z zaleceniami branżowymi.

Pytanie 15

Bukszpan wiecznie zielony powinien być sadzony w odpowiednią glebę

A. żyzną, zwartą i zasadową

B. ubogą, dobrze przepuszczalną i kwaśną

C. żyzną, przewiewną i bogatą w wapń

D. bogatą, wystarczająco wilgotną i kwaśną

Wybór niewłaściwej gleby dla bukszpanu wiecznie zielonego może prowadzić do poważnych problemów w jego uprawie. Gleba żyzna, zwięzła i zasadowa może wydawać się atrakcyjna, jednak zwięzłość gleby często prowadzi do ograniczenia przepuszczalności, co zwiększa ryzyko zastoju wody i chorób korzeni. Bukszpan preferuje gleby, które mają dobrą strukturę, umożliwiającą swobodny przepływ wody oraz powietrza do korzeni. Z kolei gleba zasobna, dostatecznie wilgotna i kwaśna również nie jest odpowiednia, ponieważ zbyt niskie pH może ograniczać przyswajalność niektórych składników odżywczych, w tym wapnia, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju bukszpanu. Utworzenie ubogiej, przepuszczalnej i kwaśnej gleby jest innym błędnym podejściem, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych i słabego wzrostu rośliny. Typowym błędem jest również ignorowanie specyficznych potrzeb danej rośliny, co może wynikać z ogólnego podejścia do upraw roślin. Dlatego kluczowe jest, aby dostosować warunki glebowe do wymagań bukszpanu, co pozwoli na jego zdrowy rozwój oraz estetyczny wygląd w ogrodzie.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakie jednostki miary wykorzystuje się w inwentaryzacji dendrologicznej do zapisywania zmierzonych wartości obwodu pnia oraz średnicy korony drzewa?

A. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [cm]

B. Obwód pnia – [cm]; średnica korony – [m]

C. Obwód pnia – [mm]; średnica korony – [cm]

D. Obwód pnia – [m]; średnica korony – [m]

Obwód pnia drzewa mierzony jest w centymetrach, co stanowi standardową praktykę w inwentaryzacji dendrologicznej. Pomiar ten pozwala na określenie wielkości drzewa oraz oceny jego zdrowotności i potencjału wzrostu. Z kolei średnica korony, mierzona w metrach, jest używana do oceny rozległości korony drzewa, co ma kluczowe znaczenie przy planowaniu przestrzeni zielonych oraz przy ocenie wpływu drzewa na ekosystem. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie terenów publicznych, gdzie odpowiednie zaplanowanie rozmieszczenia drzew z uwzględnieniem ich korony jest niezbędne do zapewnienia optymalnych warunków wzrostu i zachowania bioróżnorodności. Ponadto, obwód i średnica korony są istotnymi danymi przy wycenie wartości drzew, co ma znaczenie w kontekście gospodarowania zasobami leśnymi. Warto mieć na uwadze, że stosowanie właściwych jednostek miary jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się ochroną środowiska i zarządzaniem zasobami naturalnymi.

Pytanie 19

Jakie urządzenie służy do pomiaru kątów zarówno w pionie, jak i poziomie w terenie?

A. teodolit

B. dalmierz

C. węgielnicę

D. busolę

Busola, będąca narzędziem do pomiaru kierunków, jest wykorzystywana głównie w nawigacji i orientacji w terenie. Choć ma swoje zastosowanie w geodezji, nie umożliwia pomiaru kątów pionowych, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście podanego pytania. Dalmierz, z drugiej strony, służy do pomiarów odległości, co jest kluczowe w geodezji, ale również nie dostarcza informacji o kątach. Dalmierz laserowy może być użyty w połączeniu z teodolitami, jednak samodzielnie nie spełnia wymagań dotyczących pomiaru kątów. Węgielnica to narzędzie o ograniczonym zastosowaniu, używane głównie w ręcznych pracach budowlanych do sprawdzania poziomu i kąta(90°). Dlatego jest to narzędzie bardziej właściwe dla zadań rzemieślniczych niż geodezyjnych. Typowym błędem związanym z wyborem niepoprawnej odpowiedzi jest mylenie narzędzi oznaczających różne parametry pomiarowe. Użytkownicy mogą nie doceniać znaczenia różnicy pomiędzy pomiarami kątów a pomiarami odległości, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście profesjonalnych pomiarów, wybór odpowiednich narzędzi i zrozumienie ich funkcji jest kluczowe dla osiągnięcia precyzyjnych wyników.

Pytanie 20

Aby określić wysokość skarpy, należy zastosować

A. niwelatora i łaty mierniczej

B. tyczek mierniczych i sznura z palikami

C. poziomicy oraz taśmy mierniczej

D. węgielnicy oraz tyczek mierniczych

Do wyznaczenia wysokości skarpy najskuteczniej jest użyć niwelatora oraz łaty mierniczej. Niwelator to precyzyjne urządzenie optyczne, które umożliwia pomiar różnic wysokości między punktami. Dzięki niwelatorowi można uzyskać bardzo dokładne wyniki, co jest niezbędne w przypadku budowy skarp, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie dla stabilności konstrukcji. Łata miernicza, używana w połączeniu z niwelatorem, pozwala na bezpośrednie odczytanie wysokości w wyznaczonych punktach. Przykładem zastosowania tej metody jest budowa dróg, w których musimy zapewnić odpowiednie nachylenie skarpy, aby zapobiec erozji oraz zapewnić bezpieczeństwo ruchu drogowego. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak Eurokod, zaleca się stosowanie niwelatorów do precyzyjnego pomiaru wysokości, co potwierdza ich znaczenie w realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakie rośliny są wykorzystywane w ogrodach przydomowych z uwagi na ich jadalne owoce?

A. Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera)

B. Bluszcz pospolity (Hedera helix) i wawrzynek wilcze łyko (Daphne mezereum)

C. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) i lilak pospolity (Syringa vulgaris)

D. Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) i irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)

Bez czarny (Sambucus nigra) i ałycza (Prunus cerasifera) są doskonałymi przykładami roślin, które można z powodzeniem uprawiać w ogrodach przydomowych ze względu na ich jadalne owoce. Bez czarny jest znany przede wszystkim ze swoich owoców, które po przetworzeniu mogą być wykorzystywane do produkcji dżemów, soków oraz win. Owoce bzu są źródłem cennych składników odżywczych, w tym witamin C i A, a także antocyjanów, które mają właściwości przeciwutleniające. Ałycza natomiast, znana również jako mirabelka, produkuje słodkie, soczyste owoce, które można spożywać na surowo lub używać do wypieków, kompotów oraz przetworów. Zastosowanie tych roślin w ogrodach nie tylko wzbogaca ich wygląd, ale także przyczynia się do bioróżnorodności, przyciągając różne gatunki owadów zapylających. Sadzonki obu roślin są łatwo dostępne i mogą być uprawiane w różnych warunkach glebowych i klimatycznych, co czyni je idealnymi dla każdego ogrodnika.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jak długo można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby nie narazić jej na uszkodzenia?

A. 0,5 doby

B. 2 doby

C. 5 dób

D. 7 dób

Wybór innych maksymalnych czasów przechowywania zrolowanej darni, takich jak 0,5 doby, 5 dób czy 7 dób, jest nieprawidłowy i oparty na błędnych założeniach. Rozważając 0,5 doby, można zauważyć, że jest to zbyt krótki okres, aby zrealizować transport lub układanie darni, co w praktyce prowadziłoby do nieefektywności. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 5 lub 7 dób świadczą o niepełnym zrozumieniu biologicznych potrzeb darni. Przechowywanie darni przez zbyt długi okres powoduje, że zaczyna ona tracić zdolność do fotosyntezy, a jej system korzeniowy staje się osłabiony, co w efekcie prowadzi do jej obumarcia. Ponadto, niewłaściwe podejście do przechowywania darni może prowadzić do rozwoju chorób grzybowych, co jest szczególnie niebezpieczne w wilgotnych warunkach. Błędne wybory są często skutkiem niewłaściwego postrzegania cyklu życia roślin i ich zdolności do przetrwania w zmieniających się warunkach otoczenia. Kluczowym elementem w zarządzaniu darnią jest zrozumienie, że jest to materiał organiczny, który wymaga staranności i uwagi w każdym etapie jego przetwarzania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży ogrodniczej. Właściwe planowanie oraz zrozumienie biologii darni są fundamentami skutecznego układania oraz utrzymania zdrowych trawników."

Pytanie 25

Głównym powodem żółknięcia liści oraz spowolnienia wzrostu roślin drzewnych latem jest

A. niedobór azotu w glebie

B. zbyt intensywne nawadnianie

C. zbyt duża ilość potasu w glebie

D. niska temperatura otoczenia

Brak azotu w glebie stanowi jedną z głównych przyczyn żółknięcia liści oraz zahamowania wzrostu roślin drzewiastych w sezonie letnim. Azot jest kluczowym makroskładnikiem odżywczym, który wpływa na syntezę chlorofilu, a tym samym na proces fotosyntezy. Kiedy rośliny nie mają wystarczającej ilości tego pierwiastka, ich zdolność do produkcji energii jest znacznie ograniczona, co prowadzi do żółknięcia liści. W praktyce, rolnicy i ogrodnicy powinni regularnie przeprowadzać analizy gleby, aby monitorować jej skład chemiczny, w tym zawartość azotu. Stosowanie nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa czy mocznik, może znacznie poprawić kondycję roślin. Dobrą praktyką jest również włączenie roślin strączkowych do płodozmianu, które mają zdolność do wiązania azotu w glebie, co naturalnie zwiększa jego dostępność dla innych roślin. W związku z tym, zapewnienie odpowiedniego poziomu azotu jest kluczowe dla utrzymania zdrowia roślin i ich prawidłowego wzrostu.

Pytanie 26

W trakcie dokładnej inwentaryzacji drzewostanu nie przeprowadza się

A. pomiaru powierzchni zajmowanej przez drzewa

B. pomiaru obwodów pni drzew

C. określenia rodzaju drzew

D. oceny stanu zdrowia drzew

Pomiar powierzchni zajmowanej przez drzewa nie jest częścią szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu, ponieważ głównym celem tej inwentaryzacji jest dokładne określenie stanu i struktury drzew w danym ekosystemie leśnym. W praktyce, podczas inwentaryzacji wykonuje się takie czynności jak określenie gatunku drzew, pomiar obwodów pni oraz ocena stanu zdrowotnego drzew. Te elementy są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi, ponieważ pozwalają na identyfikację rodzajów drzew, ich kondycji oraz przydatności do dalszych działań, takich jak pielęgnacja, wycinka czy reintrodukcja gatunków. Właściwe pomiary obwodów umożliwiają też oszacowanie wieku drzew oraz ich wartości ekologicznej. Zgodnie z dobrą praktyką w leśnictwie, szczegółowa inwentaryzacja powinna być przeprowadzana regularnie, co pozwala na monitorowanie zmian w drzewostanie oraz podejmowanie odpowiednich działań ochronnych.

Pytanie 27

Jakie gatunki roślin można zakwalifikować jako wiosenne rośliny skalne kwitnące?

A. Kostrzewę siną (Festuca glauca), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)

B. Aster krzaczasty (Aster dumosus), przetacznik kłosowy (veronica spicata)

C. Smagliczkę skalną (Alyssum saxatile), gęsiówkę skalną (Arabis caucasica)

D. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica), rozchodnik ostry (Sedum acre)

Smagliczka skalna i gęsiówka skalna to świetne wybory, gdy mówimy o roślinach skalnych, które kwitną na wiosnę. Smagliczka, z tymi swoimi małymi, żółtymi kwiatami, to roślinka, która naprawdę daje radę, nawet w trudnych warunkach. Ma mocny system korzeniowy, więc sprawdza się w suchych i kamienistych miejscach. Z kolei gęsiówka skalna z białymi albo różowymi kwiatami jest niezawodna pod względem odporności na suszę i świetnie pokrywa większe powierzchnie. Dlatego często można ją spotkać w ogrodach skalnych lub na murkach. Co ważne, te rośliny są dobrą decyzją, bo zmniejszają potrzebę nawadniania i stosowania nawozów. Dodatkowo obie mogą być roślinami okrywowymi, co pomaga ograniczyć chwasty i ładnie wygląda w ogrodzie. A ich wczesne kwitnienie przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność, co jest teraz super istotne.

Pytanie 28

Jak często należy kosząc wiosną pielęgnować trawnik dywanowy?

A. Dwa razy w miesiącu

B. Dwa razy w tygodniu

C. Raz na dwa miesiące

D. Raz w miesiącu

Kosić trawnik dywanowy wiosną dwa razy w tygodniu jest zalecane, aby utrzymać go w doskonałej kondycji i estetyce. Częste koszenie wspiera zdrowy wzrost trawy, a także pobudza rozwój gęstej darni. Regularne przycinanie ułatwia również usuwanie chwastów oraz minimalizuje ryzyko chorób, które mogą być spowodowane nadmiernym wzrostem trawy. W praktyce, podczas intensywnego wzrostu trawy wiosną, zwłaszcza w klimacie umiarkowanym, kosiarka powinna być ustawiona na wysokość cięcia od 3 do 5 cm, co sprzyja lepszemu rozprzestrzenieniu korzeni i zapobiega przesuszeniu gleby. Warto też pamiętać, że koszenie w różnych kierunkach przyczynia się do bardziej równomiernego wzrostu, co jest istotne dla uzyskania gęstego i zdrowego trawnika. Dobrą praktyką jest także regularne czyszczenie ostrzy kosiarki, co zapewnia precyzyjne i efektywne cięcie.

Pytanie 29

Aby stworzyć kompozycję roślinną w stylu "paralel", należy dobrać naczynie

A. wysokie, zwężające się ku dołowi

B. owalne, szersze u podstawy

C. płytkie okrągłe lub prostokątne

D. okrągłe, kielichowato rozszerzające się

Wybór naczynia do kompozycji roślinnej w stylu 'paralel' jest kluczowy dla uzyskania zamierzonego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego. Wybierając owalne naczynie o szerokiej podstawie, można napotkać problemy związane z niestabilnością roślin. Koncepcja owalności, mimo że może wydawać się atrakcyjna wizualnie, w praktyce utrudnia zachowanie równowagi w ustawieniu roślin w linii równoległej, co jest fundamentalne dla stylu 'paralel'. Przykładem błędnego myślenia jest założenie, że szerokie dno sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni; owalne naczynia mogą zapobiegać właściwej cyrkulacji powietrza oraz ograniczać miejsce na wzrost. Wysokie naczynia zwężające się u dołu również są nieodpowiednie, ponieważ ich kształt sprawia, że utrudniają dostęp do roślin, co negatywnie wpływa na ich pielęgnację. Wysokość naczynia może powodować, że rośliny umieszczone w dolnej części nie będą miały wystarczającego dostępu do światła, co jest kluczowym elementem dla ich zdrowego wzrostu. Naczynia okrągłe, ale kielichowato rozszerzające się, również nie są zalecane, ponieważ ich kształt może wprowadzać zamieszanie w układzie roślin, co prowadzi do utraty harmonii. Kluczowym błędem jest także pomijanie, że geometria naczynia powinna wspierać ideę równoległych linii, a nie ją zakłócać. Przy wyborze naczynia warto kierować się zasadą, że jego kształt powinien harmonizować z ustawieniem i rozwojem roślin, co w końcowym efekcie przekłada się na estetykę i funkcjonalność kompozycji.

Pytanie 30

Który z nawozów organicznych charakteryzuje się najwyższą zawartością azotu?

A. Torf wysoki

B. Kora mielona

C. Obornik

D. Kompost

Wybór nawóz organiczny, jak torf wysoki czy kompost, może nie być najlepszym pomysłem, jeśli chcesz dostarczyć roślinom azot. Torf, mimo że często się go używa w ogrodnictwie, ma niską ilość azotu – tylko około 0,1-0,5%. Jego głównym zadaniem jest poprawa struktury gleby, a nie dostarczanie składników. Kompost też nie jest jakiś szczególnie bogaty w azot; jego zawartość to zaledwie 1-2%, co w porównaniu z obornikiem jest kiepskie. Żeby kompost działał, musi być dobrze zbalansowany pod względem węgla i azotu, co bywa trudne. Co do kory mielonej, to praktycznie nie ma w niej azotu i służy głównie jako ściółka, co może prowadzić do tego, że rośliny będą miały problem z dostępem do azotu podczas jej rozkładu. Jak wybierzesz takie nawozy, to możesz mieć problemy z niedoborem azotu, co widać po żółknięciu liści i słabszym wzroście. Dlatego warto znać różnice między nawozami organicznymi i wiedzieć, jak wpływają na zdrowie roślin.

Pytanie 31

W jakim celu wykorzystuje się fiołki ogrodowe?

A. do sadzenia murków skalnych

B. do sadzenia oczek wodnych

C. do wiosennego sadzenia kwietników

D. do letniego sadzenia kwietników

Fiołki ogrodowe, znane również jako Viola, są popularnymi roślinami kwitnącymi, idealnymi do wiosennego obsadzania kwietników. Wiosna to czas, kiedy te rośliny zaczynają aktywnie rosnąć, co sprawia, że są doskonałym wyborem do dekoracji ogrodów oraz przestrzeni publicznych. Fiołki charakteryzują się szeroką gamą kolorów i kształtów, co umożliwia tworzenie atrakcyjnych kompozycji kwiatowych. Dodatkowo, są roślinami mrozoodpornymi, co pozwala na ich wcześniejsze sadzenie, jeszcze przed ostatnimi przymrozkami. Zgodnie z zasadami projektowania krajobrazu, fiołki ogrodowe można łączyć z innymi bylinami i roślinami jednorocznymi, co zapewnia długotrwały efekt dekoracyjny. Przykładowo, sadząc je obok tulipanów czy narcyzów, możemy uzyskać efektowne zestawienia kolorystyczne. Ich niskie wymagania glebowe i umiejętność adaptacji do różnych warunków sprawiają, że są idealnym wyborem dla ogrodników, zarówno amatorów, jak i profesjonalistów.

Pytanie 32

Wskaż zestaw roślin rekomendowanych do ogrodów skalnych?

A. Parzydło leśne (Aruncus dioicus), prawoślaz różowy (Altheum rosea), jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)

B. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile), zawciąg nadmorski (Armeria maritima), rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum)

C. Floks szydlasty (Phlox subulata), ligustr zwyczajny (Ligustrum vulgare), forsycja pośrednia (Forsythia intermedia)

D. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), świerk biały odmiana Conica (Picea glauca odmiana "Conica")

Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien być dokonany na podstawie ich adaptacji do trudnych warunków, jakie panują w takim środowisku. W przypadku pierwszej zestawionej grupy, parzydło leśne, prawoślaz różowy i jaśminowiec wonny są roślinami, które preferują bardziej żyzne i wilgotne gleby, co czyni je mało odpowiednimi do ogrodów skalnych. Parzydło leśne jest rośliną bylinową, która występuje w lasach i preferuje cień oraz wilgoć. Jego obecność w ogrodzie skalnym mogłaby prowadzić do nieodpowiednich warunków wzrostu. Podobnie prawoślaz różowy, chociaż piękny, wymaga większej ilości wody i żyznej gleby, co jest sprzeczne z założeniami ogrodu skalnego. Jaśminowiec wonny, jako krzew, również potrzebuje więcej miejsca i odpowiednich warunków glebowych, aby dobrze rosnąć. W przypadku trzeciej grupy, perukowiec podolski i bukszpan wieczniezielony są roślinami, które nie tylko są zbyt duże na typowy ogród skalny, ale także mają inne potrzeby glebowe. Perukowiec wymaga wilgotnych gleb i pełnego słońca, a bukszpan preferuje gleby żyzne i bogate w składniki odżywcze. Świerk biały odmiana Conica, chociaż stylowy, również nie jest najlepszym wyborem dla takiego środowiska. Ostatnia grupa roślin, w tym floks szydlasty oraz ligustr zwyczajny, również nie jest dostosowana do ciężkich warunków glebowych i suchych, które często panują w ogrodach skalnych. Floks szydlasty wymaga więcej wody niż to, co mogłoby zapewnić podłoże skalne, a ligustr jako krzew również potrzebuje więcej przestrzeni i odpowiednich warunków glebowych do wzrostu. Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien zatem opierać się na ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, co nie dotyczy wymienionych w niepoprawnych odpowiedziach roślin.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Na placach zabaw dla dzieci nie powinno się sadzić

A. szałwii omszonej (Salvia nemorosa), jarząbu zwyczajnego (Sorbus aucuparia) i jałowca pospolitego (Juniperus communis)

B. konwalii majowej (Convallaria majalis), ligustru pospolitego (Ligustrum vulgare) i cisu pospolitego (Taxus baccata)

C. bergenii sercolistnej (Bergenia cordifolia), śnieguliczki białej (Symphoricarpos albus) i sosny górskiej (Pinus mugo)

D. funkii Siebolda (Hosta sieboldiana), derenia jadalnego (Cornus mas) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)

Odpowiedź dotycząca konwalii majowej, ligustru pospolitego oraz cisu pospolitego jako roślin, których nie należy sadzić na terenach zabaw dla dzieci, jest poprawna z wielu powodów. Konwalia majowa (Convallaria majalis) jest rośliną trującą, której wszystkie części zawierają glikozydy nasercowe, mogące powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zatrucia. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare) również zawiera substancje toksyczne, które mogą być niebezpieczne w przypadku spożycia, zwłaszcza przez dzieci. Cis pospolity (Taxus baccata) jest kolejnym przykładem rośliny, której nasiona i igły są silnie toksyczne, co czyni go nieodpowiednim wyborem na terenie zabaw. Te aspekty podkreślają znaczenie doboru roślin na obszarach, gdzie mogą bawić się dzieci. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu przestrzeni zabaw, warto unikać roślin, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, co zaleca m.in. Amerykańska Akademia Pediatrii. Bezpieczne tereny zabaw powinny być wypełnione roślinami nie tylko estetycznymi, ale również bezpiecznymi dla najmłodszych.

Pytanie 35

Wypadek w miejscu pracy definiuje się jako

A. długotrwałe oddziaływanie czynników zewnętrznych

B. długotrwałe wpływanie niekorzystnych warunków pracy

C. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną wewnętrzną, prowadzące do przewlekłej choroby

D. niespodziewane zdarzenie, spowodowane przyczyną zewnętrzną, skutkujące uszczerbkiem na zdrowiu

Właściwą odpowiedzią jest nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uszczerbek na zdrowiu, ponieważ definicja wypadku przy pracy opiera się na kluczowych elementach, takich jak nagłość zdarzenia oraz jego zewnętrzna przyczyna. Wypadek przy pracy to sytuacja, w której pracownik doznaje urazu ciała lub uszczerbku na zdrowiu w wyniku zdarzenia, które miało miejsce w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Przykłady mogą obejmować upadek z wysokości, uderzenie ciężkim przedmiotem czy wypadek podczas obsługi maszyn. Te przypadki podlegają zapisom w Kodeksie Pracy oraz wytycznym PIP, które dokładnie określają, co powinno być uznawane za wypadek. Organizacje powinny prowadzić dokumentację takich zdarzeń oraz dbać o procedury zgłaszania, aby w razie wypadku zapewnić odpowiednią pomoc poszkodowanym oraz uniknąć podobnych incydentów w przyszłości. Właściwe postępowanie po wypadku, takie jak analiza przyczyn, jest kluczowe dla poprawy bezpieczeństwa w miejscach pracy, zgodnie z zasadami zarządzania ryzykiem.

Pytanie 36

Do produkcji elementów małej architektury na obszarze skansenu stosuje się materiały

A. ze stali, aluminium

B. z drewna, kamienia naturalnego

C. z PCV, szkła

D. z betonu, ceramiki

Drewno i kamień to świetne materiały do małej architektury w skansenach. Pasują do otoczenia i sprawiają, że całość wygląda naturalnie. Drewno jest super, bo można z niego robić rzeźby, meble ogrodowe, altanki – wszystko to wkomponowuje się pięknie w krajobraz. Kamień natomiast jest mega trwały, odporny na warunki pogodowe, więc idealnie nadaje się na ścieżki czy mury. Używanie lokalnych materiałów jest często podkreślane w budownictwie historycznym, bo to nie tylko ładnie wygląda, ale też podtrzymuje lokalne tradycje. Przykłady? Drewniane wiaty w stylu góralskim albo kamienne murki, które pokazują, jak budowano kiedyś. To nie tylko codzienność, ale też nauka o przeszłości.

Pytanie 37

Podczas sadzenia drzew w trudnych warunkach glebowych zaleca się

A. znaczne zmniejszenie części nadziemnej drzewa

B. stosowanie intensywnego nawożenia po posadzeniu

C. wapnowanie gleby w miejscu sadzenia

D. zaprawianie dołów

Zaprawianie dołów to kluczowy proces, który zwiększa szanse na przetrwanie młodych drzew w trudnych warunkach siedliskowych. Polega on na przygotowaniu miejsca sadzenia poprzez dodanie odpowiednich składników odżywczych i poprawienie struktury gleby. Dzięki temu korzenie drzew mogą łatwiej przyjąć się w nowym środowisku, co jest szczególnie istotne w glebach ubogich w składniki pokarmowe lub o niekorzystnej strukturze. Przykładem może być dodanie kompostu, który dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale również poprawia właściwości fizyczne gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, zaprawianie dołów można przeprowadzać przed sadzeniem lub bezpośrednio po posadzeniu. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie tego procesu znacząco zwiększa przyjęcie roślin, co potwierdzają różne badania agronomiczne. Warto również pamiętać, że zaprawianie dołów powinno być dostosowane do specyficznych warunków lokalnych, co wymaga analizy składu gleby oraz potrzeb konkretnej gatunku drzewa.

Pytanie 38

Jakie rośliny można polecić do obsadzenia niewielkich rond miejskich?

A. różaneczniki (Rhododendron sp.)

B. magnolie (Magnolia sp.)

C. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)

D. róże okrywowe (Rosa sp.)

Laurowiśnie (Prunus laurocerasus) są często postrzegane jako atrakcyjne rośliny do obsadzania miejskich przestrzeni, jednak ich zastosowanie w małych rondach może być problematyczne ze względu na ich inwazyjny charakter. Ta roślina szybko się rozprzestrzenia, co może prowadzić do zdominowania innych gatunków, a także do znacznych kosztów związanych z ich kontrolą. Ponadto, laurowiśnie wymagają regularnego przycinania, aby zachować pożądany kształt, co może być niepraktyczne w kontekście małych rond. Magnolie (Magnolia sp.) z kolei, choć piękne i majestatyczne, są roślinami o dużych wymaganiach dotyczących przestrzeni i gleby, a ich większe rozmiary mogą sprawić, że nie będą odpowiednie do ograniczonej powierzchni rond. Różaneczniki (Rhododendron sp.) są również niewłaściwym wyborem, zwłaszcza że ich wymagania glebowe są specyficzne i mogą nie być spełnione w warunkach miejskich, gdzie gleba często jest zanieczyszczona. Ponadto, różaneczniki potrzebują odpowiedniej wilgotności i cienia, co czyni je mniej elastycznymi w kontekście różnorodnych warunków miejskich. Zatem wybierając roślinność do obsadzenia małych rond, kluczowe jest kierowanie się ich praktycznością, estetyką oraz zdolnością do komponowania się z miejskim krajobrazem, co róże okrywowe spełniają w sposób najpełniejszy.

Pytanie 39

Roślina, której liście mają drobne plamki, a na spodniej stronie oraz w okolicach ogonków liściowych obecna jest delikatna pajęczyna, została zaatakowana przez?

A. miniarki

B. nicienie

C. mszyce

D. przędziorki

Przędziorki to rodzaj roztoczy, które są powszechnymi szkodnikami roślin ozdobnych i uprawnych. Charakteryzują się tym, że ich obecność objawia się drobnymi, żółtymi plamkami na liściach, co jest wynikiem wysysania soków roślinnych. Dodatkowo, na spodniej stronie liści oraz w okolicach ogonków liściowych można zaobserwować delikatną pajęczynę, którą przędziorki wytwarzają jako formę ochrony oraz do osłaniania swoich jaj. W przypadku silnych infestacji, roślina może stracić liście i zasychać. Aby skutecznie zwalczać przędziorki, stosuje się różnorodne metody, w tym biologiczne środki ochrony roślin, takie jak wprowadzenie naturalnych wrogów przędziorków, jak biedronki. Użycie środków chemicznych powinno być ostatnią opcją, z zachowaniem wszelkich norm bezpieczeństwa i z uwzględnieniem specyfiki danego ekosystemu. Regularne monitorowanie roślin i ich stanu zdrowia jest kluczowe, aby w porę zareagować na pojawienie się tych szkodników oraz zapobiegać ich rozprzestrzenieniu.

Pytanie 40

Wykorzystanie jakiego narzędzia do spulchniania ziemi pozwala na pozostawienie jej w trakcie zimy w stanie tzw. "ostrej skiby"?

A. Kultywatora ręcznego

B. Pługa lemieszowego

C. Glebogryzarki ogrodowej

D. Brony talerzowej

Wybór narzędzi do spulchniania gleby to mega ważna sprawa w rolnictwie. Jak się wybierze niewłaściwe narzędzia, to można nie tylko nie uzyskać dobrych efektów, ale wręcz zaszkodzić glebie. Na przykład, kultywator ręczny przyda się w małych ogrodach, ale nie poradzi sobie z głębokim oraniem, co jest istotne, by uzyskać tę ostrą skibę. Takie narzędzia tylko przerywają górną warstwę i mogą prowadzić do zbicia gleby zamiast jej spulchnienia. Użycie brony talerzowej też nie jest najlepszym pomysłem, bo ta metoda tylko rozprowadza glebę, nie obracając jej głęboko, a to nie sprzyja tworzeniu ostrej skiby. Glebo-gryzarka może być pomocna w przygotowywaniu gleby, ale nie zostawi jej w stanie, który można nazwać ostrą skibą. Kluczowe jest to, żeby zrozumieć, że różne narzędzia mają swoje specyficzne zastosowania, a wybór powinien być dostosowany do celów upraw i typu gleby. Ignorowanie tego może prowadzić do problemów z efektywnością upraw i kondycją gleby.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej