Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 12:58
Data zakończenia: 13 maja 2025 13:14

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z przekazanym zleceniem, kontener należy dostarczyć transportem drogowym do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg rusza o godzinie 10:30. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd u nadawcy do załadunku kontenera, jeśli czas załadunku wynosi 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku zajmuje 10 minut, a podróż od nadawcy do terminala trwa 45 minut?

A. O godzinie 7:50

B. O godzinie 8:05

C. O godzinie 8:15

D. O godzinie 9:00

Poprawna odpowiedź to 7:50, co wynika z dokładnego obliczenia czasu potrzebnego na załadunek kontenera i transport do terminala. Pociąg wyrusza o 10:30, więc kontener musi być dostarczony na terminal 1,5 godziny przed odjazdem, co oznacza, że należy tam być o 9:00. Należy uwzględnić czas załadunku kontenera, który wynosi 15 minut, a także czas na odbiór dokumentów przez kierowcę, wynoszący 10 minut. Suma tego czasu to 25 minut. Następnie, czas przejazdu od nadawcy do terminala wynosi 45 minut. Podsumowując, 9:00 - 25 minut = 8:35. Aby dotrzeć na czas, kierowca powinien podstawić pojazd do załadunku o 7:50, co daje mu wystarczająco dużo czasu na wszystkie czynności. Praktyczne zastosowanie tych obliczeń jest kluczowe w logistyce, aby zapewnić terminowe dostawy i skutecznie zarządzać czasem oraz zasobami transportowymi.

Pytanie 2

Sztauowanie ładunku to proces jego

A. oznakowania w celu automatycznej identyfikacji w kanale dystrybucji

B. ubezpieczenia na czas transportu

C. właściwym rozmieszczeniu i umocowaniu na sutku

D. transportu wewnętrznego bez zabezpieczenia przed rozformowaniem

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące procesu sztauowania. Oznakowanie ładunku w celu automatycznej identyfikacji, chociaż ważne w logistyce, nie jest częścią sztauowania, lecz należy do obszaru zarządzania informacją i identyfikacją towaru w łańcuchu dostaw. Odpowiednio oznakowany ładunek przyspiesza procesy magazynowe i transportowe, jednak sam proces sztauowania koncentruje się na fizycznym umiejscowieniu towarów. Ubezpieczenie ładunku na czas transportu to kolejny istotny element logistyki, ale dotyczy on ochrony finansowej towaru, a nie jego rozmieszczania. Bezpieczeństwo ładunku jest ważne, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesem sztauowania. Transport wewnętrzny bez zabezpieczenia przed rozformowaniem nie jest praktyką, która powinna być stosowana, gdyż prowadzi to do ryzyk związanych z uszkodzeniem ładunku oraz wypadkami w trakcie transportu. Zabezpieczenie ładunku jest kluczowym elementem w logistyce, a brak odpowiednich zabezpieczeń może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych oraz prawnych. Typowym błędem w myśleniu jest rozdzielanie aspektów transportu, oznakowania i ubezpieczenia jako odrębnych procesów, podczas gdy w rzeczywistości są one ze sobą powiązane i wymagają zintegrowanego podejścia w zarządzaniu logistyką.

Pytanie 3

Która formuła INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do zorganizowania transportu, pokrycia jego wydatków, dostarczenia towaru do miejsca docelowego, poniesienia ryzyka oraz przeprowadzenia odprawy celnej przy imporcie?

A. CPT (Carriage Paid To)

B. FAS (Free Alongside Ship)

C. DDP (Delivered Duty Paid)

D. FOB (Free on Board)

Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest jak najbardziej trafna. Z definicji tej formuły INCOTERMS 2010 wynika, że sprzedający musi zorganizować transport towarów aż do miejsca, gdzie ma trafić. Co więcej, to on jest też odpowiedzialny za wszystkie koszty związane z tym transportem. DDP to taka opcja, gdzie sprzedający bierze na siebie pełne ryzyko dostarczenia towaru do kupującego, włącznie z odprawą celną przy imporcie. Innymi słowy, wszystkie formalności związane z przywozem towarów leżą po jego stronie. Przykładem może być sytuacja, w której firma z Polski sprzedaje maszyny do Niemiec; sprzedający ma obowiązek zorganizować transport, opłacić cło i upewnić się, że towar dotrze do klienta „gotowy do użycia”. To podejście nie tylko ułatwia życie klientowi, ale też buduje zaufanie do sprzedającego, co jest istotne w międzynarodowym handlu.

Pytanie 4

Do firmy transportowej wpłynęło zlecenie na przewóz 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Firma dysponuje naczepami, które mogą pomieścić 34 pjł w jednej warstwie, a ich wysokość pozwala na ustawienie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile naczep będzie potrzebnych do wykonania tego zlecenia?

A. 3 naczepy

B. 2 naczepy

C. 4 naczepy

D. 5 naczep

Aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw ustalić, ile pjł mieści się w jednej naczepie. W każdej naczepie w jednej warstwie można umieścić 34 pjł, a ponieważ naczepy pozwalają na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach, całkowita pojemność jednej naczepy wynosi 34 pjł x 2 = 68 pjł. Następnie, aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 pjł, dzielimy tę wartość przez pojemność naczepy: 272 pjł / 68 pjł = 4. To oznacza, że potrzebujemy 4 naczepy, aby pomieścić wszystkie jednostki ładunkowe. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce transportu, aby zminimalizować koszty i czas przewozu. Efektywne planowanie transportu, które uwzględnia pojemność pojazdów oraz rodzaje ładunków, stanowi podstawę dobrych praktyk branżowych, co przyczynia się do optymalizacji łańcucha dostaw.

Pytanie 5

Nadawca wysłał do transportu 800 opakowań zbiorczych na paletach. Maksymalna ilość opakowań zbiorczych na jednej palecie wynosi 8. Oblicz minimalną liczbę naczep potrzebnych do przeprowadzenia transportu, jeśli jedna naczepa może pomieścić maksymalnie 20 paletowych jednostek ładunkowych?

A. 2 naczepy

B. 3 naczepy

C. 5 naczep

D. 4 naczepy

Aby obliczyć minimalną liczbę naczep potrzebnych do przewozu 800 opakowań zbiorczych, zaczynamy od ustalenia, ile palet potrzeba. Skoro na jednej palecie może znajdować się maksymalnie 8 opakowań zbiorczych, to dzielimy 800 przez 8. Otrzymujemy zatem 100 palet. Następnie, mając już liczbę palet, musimy obliczyć, ile naczep jest wymagane, skoro do jednej naczepy można załadować 20 palet. Dzieląc 100 palet przez 20, uzyskujemy 5 naczep. Taki sposób obliczania jest typowy w logistyce, gdzie kluczowe jest planowanie transportu z uwzględnieniem ograniczeń przestrzennych. Praktycznym zastosowaniem takiego podejścia jest optymalizacja kosztów transportu i magazynowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Używając metod planowania, takich jak modelowanie procesów logistycznych, można efektywnie zarządzać łańcuchem dostaw, co pozwala na zwiększenie wydajności operacyjnej.

Pytanie 6

Jak nazywa się obiekt, który świadczy usługi związane z załadunkiem, rozładunkiem oraz magazynowaniem towarów?

A. terminal kontenerowy

B. strefa inwestycyjna

C. park innowacyjny

D. teren przemysłowy

Wybór innych opcji, takich jak park przemysłowy, strefa ekonomiczna czy park technologiczny, jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one definicji obiektu zajmującego się bezpośrednio załadunkiem, wyładunkiem oraz magazynowaniem towarów. Park przemysłowy to zespół obiektów przemysłowych, które mogą być zlokalizowane w różnych branżach, ale ich głównym celem jest produkcja, a nie logistyka. Strefa ekonomiczna to obszar, w którym prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z ulgami podatkowymi, ale również nie jest dedykowana wyłącznie dla procesów załadunkowych czy magazynowych. Park technologiczny koncentruje się na innowacjach i rozwoju technologii, co także nie jest bezpośrednio związane z obsługą logistyczną. Te opcje mogą wspierać działalność terminalu kontenerowego, ale same w sobie nie są wyspecjalizowane w działaniach związanych z transportem i magazynowaniem towarów w kontenerach. Pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z mylenia funkcji obiektów logistycznych z ich rolą w gospodarce, co prowadzi do niewłaściwego przypisania funkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania łańcuchem dostaw oraz logistyką w kontekście globalnych rynków.

Pytanie 7

Jakim skrótem określa się umowę dotyczącą międzynarodowych przewozów szybko psujących się produktów spożywczych oraz specjalnych środków transportu przeznaczonych do ich przewozu?

A. ATP

B. ATA

C. CMR

D. TIR

Umowa ATP (Accord Transport Perissables) dotyczy międzynarodowych przewozów szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz środków transportu przeznaczonych do tych przewozów. Została ona wprowadzona, aby zagwarantować, że transportowane produkty, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy nabiał, będą dostarczane w odpowiednich warunkach temperaturowych, co minimalizuje ryzyko ich zepsucia oraz zapewnia bezpieczeństwo żywności. W praktyce, umowa ATP definiuje szczegółowe wymagania dotyczące pojazdów, ich wyposażenia oraz procedur transportowych, co jest kluczowe dla zachowania jakości produktów. Przykładem zastosowania umowy ATP może być transport świeżych owoców z jednego kraju do drugiego, gdzie pojazdy muszą być odpowiednio schłodzone, aby utrzymać optymalną temperaturę oraz wilgotność, co jest zgodne z normami określonymi w umowie. Dodatkowo, umowa ta ma na celu ułatwienie handlu międzynarodowego, stanowiąc ramy prawne dla przewoźników i producentów żywności, co wpływa na zaufanie konsumentów do jakości oferowanych produktów.

Pytanie 8

Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?

A. 14,0 t

B. 9,8 t

C. 7,0 t

D. 10,0 t

Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju transportu dotyczy sytuacja, gdy pojazd z miejsca załadunku przewozi ładunek do kilku miejsc wyładunku w trakcie jednej trasy?

A. Promienisty

B. Obwodowy

C. Wahadłowy

D. Sztafetowy

Model obwodowy przewozu towarów charakteryzuje się tym, że pojazd po załadunku towaru w jednym punkcie dostarcza go do wielu punktów wyładunku w ramach jednej trasy. Jest to szczególnie efektywne w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba dostarczenia różnych ładunków do różnych lokalizacji w obrębie jednego obszaru geograficznego. Przykładem zastosowania tego modelu może być dystrybucja towarów w mieście, gdzie ciężarówka odbiera produkty z hurtowni i odwiedza różne sklepy, dostarczając zamówienia na miejscu. Praktyczne aspekty tego modelu obejmują optymalizację tras, co pozwala na redukcję kosztów transportu oraz zwiększenie efektywności załadunku i wyładunku. W standardach branżowych, takich jak normy dotyczące logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, model obwodowy jest często rekomendowany w kontekście zwiększania wydajności operacyjnej i zadowolenia klienta. Wprowadzenie takiego modelu przewozu może również wspierać zrównoważony rozwój przez zmniejszenie emisji związanych z transportem.

Pytanie 10

Na podstawie danych dotyczących monitorowania przesyłki ustal, o której godzinie została ona wydana kurierowi z terminalu w Kowalach celem doręczenia odbiorcy?

Data	Godzina	Terminal DHL	Status
28-01-2014	14:23	Warszawa	Przesyłka odebrana od nadawcy
28-01-2014	19:33	Warszawa	Przesyłka w sortowni DHL
29-01-2014	06:11	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka dotarła do terminala DHL Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)
29-01-2014	07:52	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka przekazana kurierowi do doręczenia
29-01-2014	13:07	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka doręczona do odbiorcy. Odebrana przez CMO!

A. O 13:07

B. O 07:52

C. O 19:33

D. O 06:11

Wybór odpowiedzi innej niż "O 07:52" wskazuje na nieporozumienie dotyczące analizy danych monitorujących procesy logistyczne. Przykładowo, odpowiedź "O 06:11" może wynikać z błędnej interpretacji danych, gdzie użytkownik mógł założyć, że wcześniejsza godzina jest bardziej logiczna. W rzeczywistości, każda przesyłka przechodzi przez określony proces sortowania i wydania, który nie zawsze przebiega zgodnie z intuicją. Podobnie, godzina "O 13:07" lub "O 19:33" są godzinami, które nie pasują do standardowych procesów wydania przesyłek, ponieważ zazwyczaj wczesne godziny poranne są przeznaczone na wczesne wydania, które pozwalają kurierom na rozpoczęcie dostaw w ciągu dnia. Istotnym błędem jest również założenie, że każda godzina wydania może być dowolnie wybrana bez analizy konkretnych danych. W przypadku transportu, oraz w kontekście efektywności działań, kluczowe jest nie tylko monitorowanie daty, ale także konkretnej godziny, kiedy przesyłka została wydana, co w tym przypadku miało miejsce o 07:52. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność analizy danych to kluczowe kompetencje w zarządzaniu łańcuchem dostaw, które mogą znacząco wpłynąć na jakość świadczonych usług.

Pytanie 11

Maksymalna masa całkowita zestawu transportowego z wymiennym nadwoziem wynosi 30 ton. Oblicz największą możliwą wagę ładunku do załadunku na ten zestaw, jeżeli masa własna ciągnika jest równa 7 500 kg, naczepy 5 300 kg, a nadwozia wymiennego 2 000 kg?

A. 23 200 kg

B. 16 800 kg

C. 15 200 kg

D. 18 800 kg

Obliczenie maksymalnej wagi ładunku, który można załadować na zestaw drogowy, wymaga uwzględnienia dopuszczalnej masy całkowitej (DMC) oraz masy poszczególnych komponentów zestawu. Dopuszczalna masa całkowita zestawu drogowego z nadwoziem wymiennym wynosi 30 ton, co odpowiada 30 000 kg. Masa własna ciągnika to 7 500 kg, naczepy 5 300 kg, a nadwozia wymiennego 2 000 kg. Aby obliczyć maksymalny ładunek, sumujemy masy ciągnika, naczepy i nadwozia: 7 500 kg + 5 300 kg + 2 000 kg = 14 800 kg. Następnie, odejmujemy tę wartość od dopuszczalnej masy całkowitej: 30 000 kg - 14 800 kg = 15 200 kg. Odpowiedź ta jest zgodna z normami branżowymi, które wymagają ścisłego przestrzegania limitów masy dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla planowania transportu, aby uniknąć przekroczenia dopuszczalnych wartości, co mogłoby skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz zagrożeniem dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Pytanie 12

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

B. monitorować proces przewozu

C. pilotować przewóz

D. przekazać przesyłkę odbiorcy

Uzyskanie zezwolenia na przewóz ładunków nienormatywnych jest kluczowym krokiem w organizacji procesu transportowego. Ładunki te często przekraczają standardowe wymiary lub masę, co wymaga specjalnych zezwoleń od odpowiednich organów administracyjnych. Przykładem mogą być transporty elementów konstrukcyjnych dla budownictwa, takich jak dźwigi czy kontenery. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa drogowym, przewoźnicy muszą wystąpić o zezwolenia często na poziomie lokalnym, regionalnym lub krajowym, co może wiązać się z określonymi wymaganiami technicznymi, takimi jak dostosowanie pojazdu do transportu nienormatywnego. Warto również stosować się do dobrych praktyk branżowych, takich jak konsultacje z właściwymi organami przed planowanym transportem, aby zminimalizować ryzyko nieprzewidzianych komplikacji podczas przewozu. Odpowiednie przygotowanie i uzyskanie niezbędnych zezwoleń jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno uczestników ruchu, jak i samego ładunku.

Pytanie 13

W morskiej liście przewozowym dane odbiorcy przesyłki oraz jego adres znajdują się w polu oznaczonym literą

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Wybierając błędne odpowiedzi, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące struktury morski listów przewozowych. Odpowiedzi oznaczone literami A, B i C mogą sugerować, że dane dotyczące odbiorcy znajdują się w innych miejscach dokumentu, co jest niezgodne z praktyką branżową. Na przykład, umieszczenie danych odbiorcy w polu A mogłoby wskazywać na mylenie ich z informacjami o nadawcy, co prowadziłoby do zamieszania w trakcie transportu. Takie błędne podejście może wynikać z nieznajomości układu dokumentów przewozowych. Osoby zajmujące się logistyką powinny być świadome, że dane odbiorcy są kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw, a ich niewłaściwe umiejscowienie w dokumentacji może rodzić poważne konsekwencje. Istnieje również ryzyko, że nieprecyzyjne określenie pola, w którym znajdują się te dane, zniekształci proces odprawy celnej, a w konsekwencji może prowadzić do opóźnień w dostawie. Dlatego tak ważne jest, by każde pole dokumentu było poprawnie zrozumiane i wypełnione zgodnie z obowiązującymi standardami. Edukacja w zakresie dokumentacji przewozowej jest kluczowa dla wszystkich pracowników w branży logistyki i transportu, aby unikać typowych błędów, które mogą skutkować poważnymi problemami operacyjnymi.

Pytanie 14

Jaką maksymalną liczbę warstw paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w wagonie o wysokości ładunkowej 3,2 m, jeśli wysokość palety wynosi 0,144 m, wysokość jednej warstwy ładunku na palecie 0,3 m, a na każdej palecie zorganizowano ładunek w 4 warstwach?

A. 2 warstwy

B. 4 warstwy

C. 3 warstwy

D. 1 warstwę

Prawidłowa odpowiedź to 2 warstwy. Aby obliczyć maksymalną liczbę warstw paletowych, należy uwzględnić wysokość ładowania wagonu oraz wymiary palety i ładunku. Wysokość ładowania wynosi 3,2 m. Wysokość palety to 0,144 m, a wysokość jednej warstwy ładunku na palecie to 0,3 m. W przypadku czterech warstw ładunku na palecie, całkowita wysokość ładunku na jednej palecie wynosi 0,144 m + (4 * 0,3 m) = 1,344 m. Teraz, aby obliczyć, ile takich palet można załadować w wagonie, dzielimy wysokość ładowni przez wysokość jednej palety z ładunkiem: 3,2 m / 1,344 m = 2,37. Ostatecznie zaokrąglamy w dół do 2, co oznacza, że możemy załadować maksymalnie 2 warstwy paletowe. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie dokładne obliczenia wymagań przestrzennych są kluczowe dla efektywności transportu.

Pytanie 15

Na której ilustracji jest przedstawiona infrastruktura liniowa transportu kolejowego?

A. Na ilustracji 2.

B. Na ilustracji 3.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 4.

Poprawna odpowiedź to ilustracja 3, ponieważ przedstawia ona kluczowe elementy infrastruktury liniowej transportu kolejowego, takie jak torowiska i sieci trakcyjne. Infrastruktura ta jest niezwykle istotna w kontekście zapewnienia bezpiecznego i efektywnego transportu kolejowego. Torowiska są fundamentem, po którym poruszają się pociągi, a ich jakość i sposób utrzymania mają bezpośredni wpływ na komfort i bezpieczeństwo podróży. Sieci trakcyjne, które dostarczają energię elektryczną do pociągów elektrycznych, również są częścią infrastruktury liniowej. Przykładem zastosowania dobrych praktyk w tej dziedzinie jest regularne monitorowanie stanu torów oraz sieci trakcyjnych, co pozwala na wczesne wykrywanie usterek i ich skuteczne usuwanie. Właściwe zarządzanie infrastrukturą kolejową jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka awarii i wypadków, a także dla zapewnienia terminowości przewozów.

Pytanie 16

W Polsce maksymalne wymiary pojazdu samochodowego (z wyjątkiem autobusu oraz nadwozia chłodni) są równe

A. 2,60 m (szerokość), 12 m (długość), 4,5 m (wysokość)

B. 2,60 m (szerokość), 12 m (długość), 4 m (wysokość)

C. 2,55 m (szerokość), 12 m (długość), 4,5 m (wysokość)

D. 2,55 m (szerokość), 12 m (długość), 4 m (wysokość)

Wybór innych wymiarów, takich jak 2,60 m szerokości, 4,5 m wysokości lub zmiany w długości pojazdu, może prowadzić do poważnych problemów na drodze. Przekroczenie szerokości 2,55 m może skutkować naruszeniem przepisów, co w efekcie może prowadzić do mandatu oraz zagrożenia bezpieczeństwa na drodze. Pojazdy szersze od dozwolonej szerokości mają trudności z manewrowaniem na wąskich ulicach, co zwiększa ryzyko kolizji. Wysokość 4,5 m, przekraczająca maksymalne dozwolone wymiary, może również powodować problemy z przejazdem pod mostami oraz innymi elementami infrastruktury. Ponadto, pojazdy o nieodpowiednich wymiarach mogą nie być zgodne z normami homologacyjnymi, co uniemożliwia ich rejestrację i użytkowanie na drogach publicznych. Dlatego istotne jest, aby przestrzegać ustalonych norm i przepisów, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji i niezgodności z prawem. W kontekście transportu towarów, nienależyte wymiary mogą prowadzić do dodatkowych kosztów związanych z dostosowaniem infrastruktury oraz zwiększenia ryzyka logistycznego.

Pytanie 17

Aby zrealizować transport żywych zwierząt, firma przewozowa musi posiadać pojazd lub zestaw drogowy

A. uniwersalnym typu firanka

B. specjalistycznym

C. izotermicznym

D. uniwersalnym bez burt

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej na miejscu. Przewóz żywych zwierząt to nie byle co, bo musi odbywać się w odpowiednich warunkach. Po pierwsze, takie samochody są projektowane tak, żeby zapewnić zwierzakom komfort, a to oznacza dobrą wentylację i odpowiednią temperaturę. Często są nawet dodatkowo wyposażane w klatki czy maty, które zapobiegają poślizgom. Takie pojazdy idealnie nadają się na transport bydła, gdzie musisz zwrócić uwagę na rozmiary i całe wyposażenie, żeby zwierzęta czuły się bezpiecznie i nie miały z tym stresu. Przepisy mówią jasno, że transport żywych zwierząt musi spełniać normy, co zresztą jest bardzo ważne. Na przykład, zgodnie z unijną dyrektywą, pojazdy muszą być dostosowane do przewozu różnych gatunków zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan w trakcie transportu.

Pytanie 18

Oblicz na podstawie zamieszczonego cennika koszt przewozu 5 ton ładunku na odległość 230 km.

Odległość	Stawka
0÷80 km	1 200,00 zł
powyżej 80 km	Stawka podstawowa jak do 80 km + 3,20 za każdy następny kilometr

A. 736,00 zł

B. 3 680,00 zł

C. 2 416,00 zł

D. 1 680,00 zł

Odpowiedź 1 680,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć koszt przewozu ładunku na odległość 230 km, należy uwzględnić stawkę podstawową za pierwsze 80 km oraz dodatkowe koszty za pozostałe kilometry. Koszt za pierwsze 80 km w tym przypadku wynosi 800,00 zł. Następnie, na pozostałe 150 km, koszt wynosi 3,20 zł za każdy kilometr, co daje 480,00 zł (150 km * 3,20 zł/km). Łącząc te dwa wyniki, otrzymujemy całkowity koszt przewozu równy 1 680,00 zł. Tego typu obliczenia są niezwykle ważne w logistyce oraz transporcie, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykład ten obrazuje zastosowanie praktycznych zasad kalkulacji kosztów transportu, które są zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, takimi jak normy ISO oraz najlepsze praktyki w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 19

Księga rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wydawany przez

A. Ministra infrastruktury

B. Powiatowego Inspektora Transportu Drogowego

C. Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego

D. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego

Wybór innych odpowiedzi, takich jak Powiatowy Inspektor Transportu Drogowego, Minister Infrastruktury czy Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, opiera się na niepełnym zrozumieniu roli i kompetencji poszczególnych instytucji w zakresie nadzoru nad urządzeniami technicznymi. Powiatowy Inspektor Transportu Drogowego zajmuje się przede wszystkim kontrolą transportu drogowego i może być odpowiedzialny za kwestie związane z przewozem towarów, ale nie posiada kompetencji do wydawania ksiąg rewizyjnych dla wózków widłowych. Minister Infrastruktury ma szersze zadania dotyczące polityki transportowej, ale nie zajmuje się bezpośrednim nadzorem technicznym. Z kolei Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego koncentruje się na inspekcji transportu w danym województwie, a jego kompetencje również nie obejmują szczegółowej kontroli urządzeń dźwigowych. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować brak zrozumienia struktury administracyjnej i odpowiedzialności w zakresie nadzoru technicznego. Kluczowym aspektem działania UDT jest jego rola w zapewnieniu bezpieczeństwa urządzeń, co jest niezbędne dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Ignorowanie tego faktu prowadzi do mylnych przekonań na temat obowiązków i kompetencji różnych urzędów, co może skutkować nieprzestrzeganiem przepisów oraz narażeniem osób pracujących na niebezpieczeństwo.

Pytanie 20

Który z przedstawionych rozkładów czasu pracy kierowcy jest zgodny z aktualnymi regulacjami?

A. 4 godziny jazdy, 20 minut przerwy, 4 godziny jazdy, 25 minut odpoczynku, 1 godzina jazdy, 11 godzin odpoczynku

B. 4 godziny jazdy, 15 minut przerwy, 5 godzin jazdy, 30 minut odpoczynku, 11 godzin odpoczynku

C. 4,5 godziny jazdy, 45 minut przerwy, 4,5 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

D. 5 godzin jazdy, 45 minut odpoczynku, 4 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

Odpowiedź 1 jest zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, które są ściśle regulowane przez normy unijne oraz krajowe. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin, jednak nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Po każdej serii 4,5 godziny jazdy, kierowca jest zobowiązany do przerwy wynoszącej co najmniej 45 minut. Odpoczynek dzienny powinien wynosić minimum 11 godzin, który można skrócić do 9 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykład podany w odpowiedzi 1 ilustruje prawidłowy rozkład czasu pracy: 4,5 godziny jazdy, następnie 45 minut przerwy, a potem kolejne 4,5 godziny jazdy, co spełnia wymagania dotyczące przerwy oraz odpoczynku. Taki harmonogram zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, minimalizując ryzyko zmęczenia kierowcy.

Pytanie 21

Transport benzyny lotniczej przy użyciu platformy wagonowej w zbiorniku-cysternie musi spełniać normy wynikające z przepisów prawnych określonych w regulacjach

A. ADR

B. IMDG-CODE

C. RID

D. IATA-DGR

Wybór odpowiedzi IATA-DGR, ADR lub IMDG-CODE wskazuje na nieporozumienie dotyczące kontekstu transportu benzyny lotniczej. IATA-DGR odnosi się do przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną, co jest nieadekwatne w przypadku transportu kolejowego. Z kolei ADR, czyli Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych, dotyczy transportu drogowego, a nie kolejowego. Choć przepisy te również obejmują substancje niebezpieczne, nie mają one zastosowania w kontekście przewozu kolejowego, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. IMDG-CODE, z drugiej strony, dotyczy transportu morskiego, co również nie jest adekwatne dla przewozu za pomocą wagonów kolejowych. Typowe błędy popełniane przy wyborze tych odpowiedzi często wynikają z mylenia różnych rodzajów transportu oraz braku zrozumienia specyfiki regulacji dotyczących przewozu niebezpiecznych towarów w różnych środkach transportu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda regulacja ma swoje ściśle określone zastosowanie, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów oraz ich właściwego stosowania w praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z prawem.

Pytanie 22

Na podstawie cennika, określ łączny koszt czynności manipulacyjnych obejmujących wyładunek 1 pełnego kontenera 20’ i 2 pustych kontenerów 40’ ze statku na plac składowy oraz przeładunek tych kontenerów z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik
Nazwa usługi	Kontener 20'	Kontener 40'
Kontener pełny
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	190,00 zł/szt.	210,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	95,00 zł/szt.	105,00 zł/szt.
Kontener pusty
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	180,00 zł/szt.	195,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	80,00 zł/szt.	95,00 zł/szt.

A. 835,00 zł

B. 890,00 zł

C. 865,00 zł

D. 860,00 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi jest często wynikiem braku zrozumienia zasadności i szczegółowego wyliczenia kosztów manipulacyjnych, które są kluczowe w logistyce. Na przykład, obliczenia mogą być nieprawidłowe przez pominięcie kosztów związanych z wyładunkiem pustych kontenerów. Niekiedy uczniowie skupiają się tylko na jednym elemencie kosztów, co prowadzi do niepełnej analizy. Zdarza się również, że błędnie interpretują stawki jednostkowe, co powoduje błędne sumowanie. W branży transportowej ważne jest, aby zrozumieć złożoność kosztów manipulacyjnych, które obejmują nie tylko wyładunek, ale także wszelkie dodatkowe usługi, takie jak przeładunki. Uczestnicy powinni zwracać uwagę na każdy element kosztów, aby uzyskać dokładny wynik. Utrata precyzji w obliczeniach może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla firm logistycznych. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy ładunek i jego obsługa mogą generować różne koszty, co wymaga dokładnych analiz i obliczeń. Dlatego tak ważne jest stosowanie standardów branżowych i dobrych praktyk przy podejmowaniu decyzji operacyjnych. Przykłady takich praktyk obejmują regularne szkolenie personelu oraz korzystanie z systemów informatycznych do zarządzania logistyką, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność i redukuje błędy w kalkulacjach.

Pytanie 23

Zasady umowy ADR powinny być brane pod uwagę podczas realizacji transportu

A. mebli tapicerowanych

B. paliw płynnych

C. mrożonych warzyw

D. żywego drobiu

Odpowiedź 'paliw płynnych' jest prawidłowa, ponieważ materiały i substancje niebezpieczne, w tym paliwa, są regulowane przez przepisy umowy ADR (Umowy Europejskiej o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych). Te przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. W praktyce oznacza to, że przewoźnicy muszą stosować się do rygorystycznych norm dotyczących pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. Na przykład, paliwa płynne muszą być przewożone w specjalnie przystosowanych zbiornikach, które spełniają normy ADR, a kierowcy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie postępowania z tymi materiałami. Nieprzestrzeganie przepisów ADR może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi, dlatego znajomość i stosowanie tych regulacji jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 24

Aby przeprowadzić transport łatwo psujących się produktów spożywczych, konieczne jest zastosowanie przepisów zgodnych z konwencją

A. CMR

B. ATP

C. ADR

D. INTERBUS

Konwencja ATP (Aneks do Konwencji o międzynarodowym przewozie drogowym towarów, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na ich szybko psującą się naturę) jest kluczowym dokumentem regulującym przewóz artykułów żywnościowych, które muszą być transportowane w ściśle określonych warunkach temperaturowych. Przepisy te gwarantują, że produkty, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy nabiał, są transportowane w odpowiednich pojazdach zapewniających odpowiednią temperaturę. Przykładowo, przewóz mięsa wymaga, aby temperatura wewnątrz pojazdu nie przekraczała 4°C, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii i zapewnia bezpieczeństwo żywności. Implementacja standardów ATP jest również istotna w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z przepisami prawnymi. Przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania tych norm, co zwiększa jakość usług logistycznych, a także zapewnia, że produkty dotrą do odbiorcy w stanie świeżym i bezpiecznym do spożycia.

Pytanie 25

Przekazanie towaru do odbiorcy za pośrednictwem punktów przeładunkowych, gdzie ładunki są przenoszone z większych środków transportu na mniejsze, realizowane jest z użyciem modelu

A. sztafetowego

B. obwodowego

C. wahadłowego

D. promienistego

Pomimo tego, że modele transportowe w logistyce są istotne dla efektywnego dostarczania towarów, koncepcje, które nie uwzględniają modelu sztafetowego, są niewłaściwe w kontekście opisanego pytania. Model obwodowy zakłada, że transport odbywa się w formie zamkniętej pętli, co nie pozwala na efektywne przeładowanie towarów, a raczej skupia się na stałej trasie, co w praktyce ogranicza elastyczność i reakcję na zmieniające się potrzeby klientów. Model promienisty, z kolei, koncentruje się na centralnym punkcie dostaw, skąd towary są rozprowadzane w promieniu, co może prowadzić do nieefektywnego rozdzielania ładunków oraz zwiększonego czasu dostawy. Model wahadłowy to podejście, które polega na regularnym kursowaniu między dwoma punktami, co sprawdza się w przypadku stałych tras, ale nie pozwala na sprawne przetwarzanie różnych ładunków w punktach przeładunkowych. W praktyce, wybór odpowiedniego modelu transportu powinien opierać się na analizie specyfiki łańcucha dostaw, potrzeb klientów oraz charakterystyki przewożonych towarów, co oznacza, że ignorowanie modelu sztafetowego w tym kontekście prowadzi do mylnych wniosków i nieoptymalnych rozwiązań.

Pytanie 26

Operator suwnicy w terminalu przystąpił do rozładunku jednostki o godzinie 6:00. Czas wyładunku jednego kontenera 20 ft wynosi 3 min, a dla kontenera 40 ft 5 min. Po każdej 4-godzinnej pracy następuje 15-minutowa przerwa. Kiedy najwcześniej zakończy się przeładunek 80 kontenerów 20 ft oraz 84 kontenerów 40 ft?

A. O godzinie 17:15

B. O godzinie 17:22

C. O godzinie 17:07

D. O godzinie 17:30

Aby obliczyć czas zakończenia przeładunku, musimy najpierw obliczyć czas potrzebny na rozładunek kontenerów. Czas załadunku kontenerów 20 ft wynosi 3 minuty, więc dla 80 kontenerów czas wynosi 80 * 3 = 240 minut. Czas załadunku kontenerów 40 ft wynosi 5 minut, więc dla 84 kontenerów czas wynosi 84 * 5 = 420 minut. Suma czasów wynosi 240 + 420 = 660 minut, co daje 11 godzin. Operator rozpoczyna pracę o godzinie 6:00, więc zakończenie pracy bez przerwy byłoby o 17:00. Jednak po każdych 4 godzinach pracy następuje 15 minut przerwy. W ciągu 11 godzin operator ma 2 przerwy (po 4 i 8 godzinach pracy), co daje dodatkowe 30 minut przerwy. Zatem całkowity czas pracy to 11 godzin + 30 minut = 11 godzin 30 minut, co daje godzinę zakończenia 17:30. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i zarządzaniu operacjami portowymi, gdzie planowanie czasu pracy i przerw jest niezbędne dla efektywności procesów.

Pytanie 27

Norma spalania paliwa w pojeździe na trasie o długości 100 km wynosi 12 litrów. Jakie będzie zużycie paliwa na odcinku 350 km?

A. 48 litrów

B. 42 litry

C. 24 litry

D. 36 litrów

Odpowiedź 42 litry jest poprawna, ponieważ norma zużycia paliwa wynosząca 12 litrów na 100 km oznacza, że każdy przejechany kilometr wymaga 0,12 litra paliwa. Aby obliczyć zużycie paliwa na trasie o długości 350 km, należy pomnożyć długość trasy przez zużycie paliwa na kilometr: 350 km * 0,12 l/km = 42 litry. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami eksploatacji pojazdów, co ma istotne znaczenie w branży transportowej. W praktyce, znajomość norm zużycia paliwa pozwala na lepsze planowanie budżetu, optymalizację tras oraz poprawę efektywności energetycznej floty. Umożliwia to również przedsiębiorstwom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji w pojazdy bardziej ekologiczne, co jest zgodne z rosnącymi standardami ochrony środowiska. Warto zwrócić uwagę na to, że rzeczywiste zużycie paliwa może się różnić w zależności od obciążenia pojazdu, warunków drogowych i stylu jazdy kierowcy, dlatego istotne jest regularne monitorowanie tych parametrów.

Pytanie 28

Międzynarodowe regulacje IMDG Code odnoszą się do transportu materiałów niebezpiecznych różnymi środkami komunikacji?

A. lotniczego

B. morskiego

C. samochodowego

D. kolejowego

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują, że inne środki transportu, takie jak transport lotniczy, samochodowy czy kolejowy, są regulowane przez IMDG Code. Jednakże w praktyce, każdy z tych sektorów ma swoje własne regulacje dotyczące przewozu materiałów niebezpiecznych. Na przykład, przewóz lotniczy materiałów niebezpiecznych jest regulowany przez IATA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Przewoźników Powietrznych), które posiada swoje specyficzne przepisy dotyczące klasyfikacji i transportu towarów niebezpiecznych samolotami. Z kolei transport drogowy podlega regulacjom ADR (Europejska Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową), które również mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas przewozu. Różnice te wynikają z unikalnych warunków operacyjnych i zagrożeń związanych z każdym rodzajem transportu. W przypadku transportu kolejowego, przepisy są regulowane przez UIC (Międzynarodowy Związek Kolei), co jeszcze bardziej podkreśla, że każdy sektor ma swoje dedykowane normy. Stąd wynika typowy błąd myślowy, polegający na uogólnianiu regulacji transportowych do jednego dokumentu, co jest niepoprawne i może prowadzić do poważnych konsekwencji w zakresie bezpieczeństwa i zgodności prawnej.

Pytanie 29

Oblicz minimalną liczbę wagonów Sgs niezbędnych do przewozu 10 kontenerów 40′ o wymiarach 12,2 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.) i 10 kontenerów 20′ o wymiarach 6,1 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.).

Dane techniczne wagonu Sgs
długość [mm]	19 900
długość ładunkowa [mm]	18 600
wysokość [mm]	1 251
powierzchnia ładunkowa [m²]	51
masa własna [kg]	22 000
granica obciążenia [t]	58

A. 8 wagonów.

B. 10 wagonów.

C. 15 wagonów.

D. 9 wagonów.

Odpowiedzi 9, 15 i 8 wagonów są błędne ze względu na niewłaściwe rozumienie zasad transportu kontenerowego. Wybierając 9 wagonów, zakłada się, że możliwe jest załadowanie mniejszej liczby wagonów niż faktyczna liczba wymaganych dla kontenerów 40′, co jest niemożliwe. Każdy kontener 40′ wymaga osobnego wagonu, a ich łączna liczba wynosi 10. Z kolei odpowiedź na 15 wagonów sugeruje, że istnieje potrzeba posiadania dodatkowych wagonów, co nie jest uzasadnione w kontekście podanych wymiarów kontenerów i ich liczby. W transportach multimodalnych, gdzie często transportuje się kontenery różnej długości, kluczowe jest zrozumienie, że załadunek nie może być zrealizowany w sposób, który zagraża stabilności lub bezpieczeństwu przewożonego ładunku. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do błędnych odpowiedzi, są niedoszacowanie przestrzeni potrzebnej na jeden kontener lub nieprawidłowe założenie o możliwości łączenia kontenerów o różnych rozmiarach na tych samych wagonach. W rzeczywistości każdy typ kontenera ma swoje określone wymagania dotyczące transportu, co czyni te odpowiedzi niewłaściwymi w praktyce.

Pytanie 30

Jaką liczbę palet typu EUR należy użyć do transportu 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, gdy można je ułożyć w 3 warstwach?

A. 14

B. 70

C. 12

D. 35

Aby obliczyć liczbę palet typu EUR potrzebnych do przewiezienia 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, musimy najpierw ustalić, ile kartonów zmieści się na jednej palecie. Standardowa paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje powierzchnię 0,96 m². Powierzchnia jednego kartonu wynosi 0,16 m² (0,4 m x 0,4 m). Na jednej palecie możemy ułożyć maksymalnie 6 kartonów w jednej warstwie (1200 mm / 400 mm = 3 i 800 mm / 400 mm = 2, co daje 3 x 2 = 6). Przewidując możliwość ułożenia 3 warstw kartonów, otrzymujemy 18 kartonów na jednej palecie (6 kartonów na warstwę x 3 warstwy). Dzieląc 210 kartonów przez 18, otrzymujemy 11,67, co zaokrąglamy do 12 palet, ponieważ nie możemy mieć części palety. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami logistyki, które uwzględniają efektywność transportu oraz optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej.

Pytanie 31

Liczba składająca się z dwóch lub trzech cyfr, umieszczona w górnej części tablicy ADR na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne, informuje o

A. numerze identyfikacyjnym materiału

B. trasie transportu substancji

C. ilości transportowanej substancji

D. numerze identyfikacyjnym niebezpieczeństwa

Wybór odpowiedzi dotyczącej ilości przewożonej substancji jest błędny, ponieważ numer składający się z dwóch lub trzech cyfr na tablicy ADR nie odnosi się do wag lub objętości transportowanej substancji. Taki błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia co do funkcji oznakowania ADR, które ma na celu przede wszystkim identyfikację zagrożeń, a nie ilości. Z kolei numer rozpoznawczy materiału może być mylony z numerem niebezpieczeństwa, jednak jest to inny system oznaczeń, który identyfikuje konkretne substancje, a nie ich zagrożenia. Ostatnia możliwa odpowiedź dotycząca trasy przewozu substancji również nie ma związku z tym oznaczeniem, ponieważ tablica ADR nie informuje o trasie, ale o charakterze niebezpieczeństwa. Błędne przekonania mogą prowadzić do zminimalizowania znaczenia oznakowania w kontekście bezpieczeństwa transportu, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi. Zrozumienie roli numerów rozpoznawczych w systemie oznaczeń ADR jest kluczowe dla wszystkich uczestników procesu transportowego, w tym kierowców i służb ratunkowych, którzy muszą działać w oparciu o te informacje w celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu substancji niebezpiecznych.

Pytanie 32

W sytuacji, gdy zleceniodawca uiścił opłatę za pełną zdolność przewozową zamówionego pojazdu, niezależnie od ilości oraz objętości przewożonego towaru, przedsiębiorstwo transportowe przystąpi do wykonania jednorazowego transportu?

A. całopojazdowy

B. wahadłowy

C. specjalny

D. drobnicowy

Wybrane odpowiedzi, takie jak 'specjalny', 'drobnicowy' czy 'wahadłowy', bazują na błędnych założeniach dotyczących charakterystyki przewozu towarów. Przewóz specjalny odnosi się do transportu towarów wymagających szczególnych warunków, takich jak substancje niebezpieczne czy towary o dużych gabarytach, a nie do sytuacji, w której zleceniodawca płaci za całkowitą zdolność załadowczą. Odpowiedź 'drobnicowy' dotyczy przewozu mniejszych ładunków, które mogą zajmować część przestrzeni ładunkowej pojazdu, co jest sprzeczne z definicją przewozu całopojazdowego, gdzie cały pojazd jest wykorzystywany w celu transportu jednego ładunku. Z kolei przewóz wahadłowy polega na regularnym kursowaniu pojazdów pomiędzy dwoma punktami z przewożeniem towarów w obie strony, co również nie odpowiada sytuacji opisanej w pytaniu. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących kategorii transportu i ich zastosowania. Kluczowe dla skutecznego zarządzania transportem jest zrozumienie specyfiki każdego z tych rodzajów przewozu oraz umiejętność ich właściwej klasyfikacji w kontekście potrzeb logistycznych. Właściwe zrozumienie różnic między nimi pozwala na lepsze podejmowanie decyzji w zakresie organizacji transportu, co jest niezbędne w branży logistycznej.

Pytanie 33

Jaką maksymalną odległość w kilometrach pokona kierowca podczas standardowego czasu jazdy, między codziennymi przerwami, jeśli prędkość auta wynosi 70 km/h?

A. 630 km

B. 315 km

C. 280 km

D. 560 km

Aby obliczyć maksymalny dystans, jaki kierowca może przejechać w ciągu dnia przy prędkości 70 km/h, należy uwzględnić standardowy czas pracy kierowcy. Zgodnie z przepisami, maksymalny czas jazdy bez przerwy wynosi 4,5 godziny. W ciągu tego okresu kierowca może przejechać: 70 km/h * 4,5 h = 315 km. Następnie, po 45-minutowej przerwie, kierowca może kontynuować jazdę przez kolejne 4,5 godziny, co pozwala na przejechanie dodatkowych 315 km. Sumując obydwa odcinki, uzyskujemy 315 km + 315 km = 630 km. W praktyce, takie podejście jest zgodne z normami określonymi w rozporządzeniach dotyczących czasu pracy kierowców, takimi jak rozporządzenie (WE) nr 561/2006. Przestrzeganie tych zasad ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz zdrowia kierowców.

Pytanie 34

Przedsiębiorstwo transportowe posiada 4 zestawy drogowe o ładowności 18 ton każdy. Oblicz średni wskaźnik wykorzystania ładowności taboru przedsiębiorstwa, jeżeli pojazdy każdego dnia przewożą ładunki zgodnie z zestawieniem podanym w tabeli.

Zestaw drogowy	Ładunek
1	18 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o masie 740 kg/pjł
2	10 skrzyniopalet o masie 500 kg/szt. i 10 skrzyniopalet o masie 800 kg/szt.
3	20 beczek o masie 400 kg/szt. i 5 skrzyń o masie 372 kg/szt.
4	18 000 litrów benzyny o masie 13 500 kg

A. 0,31

B. 1,45

C. 0,69

D. 0,76

Analiza błędnych odpowiedzi może pomóc zrozumieć, dlaczego niektóre wartości nie są prawidłowe w kontekście obliczenia średniego wskaźnika wykorzystania ładowności taboru. Wartości takie jak 1,45, 0,31 i 0,76 mogą wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Na przykład, wybór wartości 1,45 sugeruje, że użytkownik mógł błędnie pomyśleć, że wykorzystanie ładowności może przekraczać 100%, co jest niemożliwe w praktyce. W rzeczywistości wskaźnik ten zawsze powinien mieścić się w przedziale od 0 do 1, co odzwierciedla procentowe wykorzystanie dostępnej pojemności. Z kolei wybór wartości 0,31 może sugerować, że obliczenia opierały się na nieprawidłowo zsumowanych masach przewożonych ładunków lub błędnie oszacowanej maksymalnej ładowności zestawów. Warto również zauważyć, że wartość 0,76, mimo że bliska prawidłowej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistego poziomu wykorzystania, co może wynikać z nadmiernego założenia o efektywności transportu. Wszyscy ci, którzy zajmują się transportem, powinni rozumieć znaczenie precyzyjnych obliczeń w kontekście zarządzania flotą oraz efektywności operacyjnej. Właściwe podejście do obliczeń nie tylko zwiększa efektywność, ale także pozwala na lepsze prognozowanie kosztów i planowanie zasobów.

Pytanie 35

W kontekście obszaru geograficznego wyróżniamy transport

A. osób i ładunków

B. krajowy i międzynarodowy

C. poziomy i pionowy

D. bezpośredni i pośredni

Odpowiedź krajowy i międzynarodowy jest poprawna, ponieważ zasięg geograficzny transportu jest kluczowym kryterium jego klasyfikacji. Transport krajowy odnosi się do przewozu towarów i osób w ramach granic jednego kraju, na przykład przesyłki paczek kurierem z Warszawy do Krakowa. Natomiast transport międzynarodowy obejmuje przewozy transgraniczne, gdzie towary lub osoby przekraczają granice państwowe, jak w przypadku importu towarów z Chin do Polski. Klasyfikacja ta jest istotna w kontekście regulacji prawnych, które różnią się w zależności od charakterystyki transportu, takich jak przepisy celne, normy bezpieczeństwa czy wymagania dotyczące dokumentacji. W praktyce, zrozumienie różnicy między transportem krajowym a międzynarodowym jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką oraz planowaniem przewozów. Znajomość tych różnic pozwala na efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami stosowanymi w branży transportowej.

Pytanie 36

Kierowca musi przetransportować ładunek na dystans 510 km. Przeciętna prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Czas potrzebny na załadunek oraz rozładunek ładunku u odbiorcy wynosi po 30 minut. Ile czasu łącznie zajmą działania manipulacyjne oraz transport ładunku, uwzględniając minimalny czas przerwy kierowcy?

A. 10 godzin 15 minut

B. 9 godzin 15 minut

C. 9 godzin 50 minut

D. 10 godzin 5 minut

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, kluczowym błędem jest niewłaściwe obliczenie czasu przewozu i czynności manipulacyjnych. Bardzo często osoby przystępujące do obliczeń pomijają istotne elementy, takie jak czas załadunku i rozładunku ładunku. Warto zauważyć, że ładunek należy załadować i rozładować, co zajmuje czas, który powinien być dodany do całkowitego czasu transportu. Ponadto, pewne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących odpoczynku kierowcy. Przykładowo, niektórzy mogą mylnie sądzić, że przerwa powinna być dodawana bez względu na czas jazdy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przepisy mówią o konieczności przerwy po pewnym czasie jazdy, a w tym przypadku czas jazdy nie przekraczał limitu, co oznacza, że odpoczynek w tym przypadku nie jest wymagany. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy etap przewozu, w tym czas manipulancki, musi być dokładnie zaplanowany i uwzględniony w harmonogramie, co jest standardową praktyką w logistyce i transporcie. Nieprawidłowe podejście do kalkulacji czasu może prowadzić do opóźnień w dostawach, co z kolei ma wpływ na całą sieć logistyczną oraz na relacje z klientami.

Pytanie 37

Kierowca auta transportującego żywność w temperaturze kontrolowanej powinien dysponować ważnym oryginałem

A. instrukcji transportu

B. certyfikatu ATP

C. certyfikatu ADR

D. świadectwa homologacji

Odpowiedzi, takie jak świadectwo ADR, instrukcja przewozu czy świadectwo homologacji, pokazują, że mogą być pewne nieporozumienia co do tego, co jest wymagane przy transporcie żywności w kontrolowanej temperaturze. Świadectwo ADR dotyczy transportu materiałów niebezpiecznych, więc to nie ma nic wspólnego z żywnością. Instrukcja przewozu, chociaż potrzebna, nie jest dokumentem, który potwierdza spełnienie norm chłodniczych. Ona tylko informuje o właściwościach towaru i zasadach transportu. Co do świadectwa homologacji, to dotyczy zgodności technicznej pojazdu, a nie norm transportu żywności. Przewożąc produkty spożywcze, musisz znać przepisy dotyczące jakości i temperatury, co tylko certyfikat ATP może zapewnić. Posiadanie niewłaściwych dokumentów może prowadzić do problemów z prawem oraz stwarzać ryzyko zdrowotne dla konsumentów, więc naprawdę warto używać odpowiednich certyfikatów w transporcie.

Pytanie 38

Jaką maksymalną liczbę kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 200 x 200 x 200 mm można ułożyć w jednej warstwie na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1,2 x 1,0 x 0,15 m?

A. 24 kartony

B. 11 kartonów

C. 30 kartonów

D. 32 kartony

Odpowiedź 30 kartonów jest poprawna, ponieważ w celu obliczenia maksymalnej liczby kartonów, które można ułożyć na palecie, należy najpierw przeliczyć wymiary palety i kartonów na te same jednostki. Wymiary palety wynoszą 1,2 m x 1,0 m, co po przeliczeniu daje 1200 mm x 1000 mm. Karton ma wymiary 200 mm x 200 mm. Aby obliczyć, ile kartonów zmieści się na palecie, dzielimy długość i szerokość palety przez wymiary kartonów. Z długości palety 1200 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 6 kartonów wzdłuż długości. Z szerokości palety 1000 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 5 kartonów wzdłuż szerokości. Łączna liczba kartonów to 6 (długość) x 5 (szerokość) = 30 kartonów. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni jest istotne dla optymalizacji kosztów transportu i przechowywania. Przykładem zastosowania jest planowanie układów magazynowych, które zwiększają efektywność operacyjną.

Pytanie 39

Ile puszek z farbą zostało dostarczonych do klienta w dwóch naczepach, do których załadowano po 80 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), z których każda składała się z 8 kartonów, jeśli jeden karton zawierał 4 puszki?

A. 2 560 sztuk

B. 1 280 sztuk

C. 5 120 sztuk

D. 6 400 sztuk

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia procesu obliczeń dotyczących ilości puszek z farbą. W wielu przypadkach uczniowie mogą pomylić jednostki miary lub stosować niewłaściwe operacje matematyczne. Na przykład, jeśli ktoś obliczy tylko liczbę kartonów w jednej naczepie, może pomylić się przy sumowaniu, co prowadzi do zaniżenia całkowitej liczby puszek. Innym częstym błędem jest pominięcie faktu, że dwie naczepy powinny być uwzględnione w obliczeniach. Ważne jest, aby podczas rozwiązywania takich zadań zwracać uwagę na wszystkie aspekty, w tym na liczbę jednostek ładunkowych oraz zawartość kartonów. Zrozumienie, że każda paletowa jednostka ładunkowa ma swoją określoną liczbę kartonów, a każdy karton dodatkowo ma określoną liczbę puszek, jest kluczowe dla uzyskania prawidłowego wyniku. W praktyce często można napotkać na sytuacje, gdzie precyzja w obliczeniach jest istotna dla efektywności operacji magazynowych i logistycznych. Przygotowując się do takich zadań, warto ćwiczyć i dokładnie przestudiować zasady dotyczące mnożenia jednostek miary oraz zrozumieć ich wzajemne powiązania.

Pytanie 40

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Raz na trzy lata

B. Raz na rok

C. Co sześć miesięcy

D. Raz na dwa lata

Często pojawiają się błędne wyobrażenia dotyczące częstotliwości przeprowadzania badań technicznych ciągników siodłowych. Odpowiedzi sugerujące, że badania te powinny być wykonywane co dwa lata, raz na trzy lata czy co pół roku, wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ruchu drogowego oraz specyfiki pojazdów ciężarowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dłuższe okresy między badaniami są mylące, ponieważ mogą prowadzić do zaniedbania regularnej kontroli stanu technicznego pojazdu, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu na drogach. W przypadku ciągników siodłowych, które są często wykorzystywane do transportu dużych ładunków, ich awarie mogą mieć znacznie poważniejsze konsekwencje niż w przypadku mniejszych pojazdów. Również błędne jest myślenie, że badania techniczne mogą być przeprowadzane rzadziej, ponieważ większa intensywność użytkowania pojazdu wymaga częstszej kontroli. Ponadto, normy związane z emisją spalin oraz bezpieczeństwem drogowym wymagają, aby te pojazdy były w pełni sprawne i zgodne z wymaganiami technicznymi. Podsumowując, ignorowanie corocznych badań technicznych może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla kierowców, jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej